หนุ่มน้อยสุดแซบกับครูพละแสนดี(ขี้หึง) ตอนแย่งชิง 3 on.4
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พรรนิกา เมื่อ 2025-3-31 07:03ต่อกันครับอิอิ
"ตื่นได้แล้วครับเด็กดื้อ จะนอนขี้เซาไปถีงไหน" เสียงปลุกแต่เช้าแว่วเข้าในหู เด็กหนุ่มตัวน้อยได้ยินพร้อมขยับตัวพลิกนอนหงาย แต่สายตายังคงปิดสนิดเพราะความง่วง มีก็แค่เสียงพูดเหมือนคนละเมอออกมา "เช้าแล้วหลอครับแม่ บอลขอนอนต่ออีกนิดนะครับ" เด็กหนุ่มเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองนอนอยุ่บนเตียงนอนของเขา "ตื่นได้แล้ว ถ้าไม่ตื่นเดียวโดนปล้ำนะ" สิ้นเสียงพูด เด็กหนุ่มผู้งัวเงียไม่ยอมตื่นถึงกับลืมตาอย่างไว พร้อมกับแพ่งมองต้นตอที่มาของเสียง "เชี้ย ครูต้น" บอลเองตกใจสะดุ้งสุดตัว "ใช่ครูเองทำไม" สรุปคนที่เรียกกลับไม่ใช่แม่อย่างที่คิด แต่คนๆนั้นก็คือ ครูต้นครูพละสุดหล่อนั้นเอง เด็กหนุ่มสะดุ้งลุกนั่งในทันที พร้อมกับเปิดผ้าห่มที่คลุมอยู่มองดูตัวเองถึงกับร้อง "เหี้ย ครูลักหลับบอลใช่ไหม แล้วบอลมาอยู่ที่นี้ได้ไง ครูทำอะไรบอลบ้างเนี่ย" 555 รู้สึกตัวก็โวยวายลั้นบ้าน ครูต้นได้ยินถึงกับเบรค "หยุด คิดดีๆใครเริ่มก่อนเมื่อคืน โวยวายอย่างกับโดนปล้ำ" 555ก็จริงอย่างที่ครูต้นบอกจะโวยวายเพื่อ ทำอย่างกับไม่เคยโดน "ไม่รู้แหล่ะ ครูต้องแอบลักหลับบอลใช่ไหมละ" ครูต้นถึงกับส่ายหน้าบัดหัวเพราะโดนปรักปรำ "พอ หยุดมโนก่อน คิดดีๆเมื่อวานไปทำอะไรมา" ครูต้นพูดสวนขึ้นมา
"เมื่อวาน บอลทำอะไร"
"ใช่ เมื่อวาน ลองนึกดูดี ไปสร้างเรื่องอะไรมาบ้าง" อีเตี้ย ฟังๆแล้วแปลก
"บอลนี่นะสร้างเรื่อง ไม่ใช่ละม้างครู"
"ลองนึกดูสิ" และแล้วบอลก็ลองนึกดู ว่าเมื่อวานตอนเย็นมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
"เมื่อวานตอนเย็น ออจำได้แล้ว ครูไปส่งบอลบ้านไอ้แคน จากนั้นก็กินเลื้ยงกับเพื่อนๆ พอสักพักพวกไอ้โด่งก็เอาน้ำเก๊กฮวยมาให้กิน"
"เพี้ยะ"
"โอ้ยย" เห็นดาวเลยครับ ครูต้นดีดหน้าผากอย่างแรง
"น้ำเก๊กฮวยบ้านเธอสิ นั้นมันเบียร์ เมาอย่างกับลูกหมายังจะมาบอกว่าน้ำเก๊กฮวยเดียวเหอะ"
"แล้วครูจะดีดแรงทำไม บอลเจ็บนะ"
"แค่นี้มันยังน้อยไป น่าจะโดนให้หนักกว่านี้ จะไดไม่ทำอีก" ครูต้นบ่นบอลเอาเสี่ยยาวเลย
"ครูอะใจร้าย ชอบใช้ความรุ่นแรงกับบอลอยู่เรื่อยเลย" พร้อมทำทำหน้าละห้อยใส่ครูต้น
"สรุป จำได้ยัง ถ้ายังเดียวครูจะช่วยรื้อความจำให้เอาไหม"
"แฮ่...จำได้แล้วค๊าบบ ว่าแต่น้ำเก็กฮวยมันอร่อยดีนะครูว่าไหม" 555 ปากดีไม่เลิก
"ยัง ยังไม่สำนึกอีกเดียวโดน"
"ไม่เอาแล้วค๊าบบ บอลสำนึกผิดแล้วค๊าบบ ต่อไปบอลจะไม่ทำอีกแล้ว" มารยาเท่านั้นที่จะเอาตัวรอดจากสะถานะการแบบนี้ได้ อ้อนนิดอ้อนหน่อยเด๊ยวครูต้นก็ใจอ่อนยกโทษให้แล้วอิอิ
"ดี สำนึกผิดได้แล้วก็ดี คราวหลังห้ามทำอีกเข้าใจไหม" เห็นไหม นี่แค่อ้อนนิดเดียวเอง ไม่ทันได้ทำอะไรเลย ครูต้นก็ใจอ่อนแล้ว
"ค๊าบบบ บอลจะไม่ทำแล้วค๊าบบ" ครูพละสายโหดกับนักเรียน ครูพละที่ใครๆก็กลัว แต่ต้องมาตายน้ำตื้นกับเด็กหนุ่มชื่อบอลเพียงคนเดียว555 หลงเด็กจนหัวปรักหัวปำอิอิ
"งั้นรีบไปอาบน้ำเลยจะได้สบายตัว"
"ครับผม" บอลตอบรับคำอย่างไว จากนั้นก็ลุกจะไปอาบน้ำ แต่ดันนึกอะไรขึ้นได้
"เดีนวนะ ครูบอกว่าบอลเมา แล้วบอลอยู่ในสะภาพเปลือยล้อนจ้อนแบบนี้ได้ไง" บอลถามครูต้น แต่ครูต้นก็ได้แต่นั่งอมยิ้มไม่ยอมตอบ
"ไม่ต้อมมายิ้ม บอกมาเดียวนี้เลย ครูลักหลับบอลใช่ไหม บอกมา" ครูต้นยิ้มเหมือนเดิม
"จะให้ครูบอกจริงดิ บอลนั้นแหล่ะคนเริ่มก่อน มัดครูปล้ำแล้วก็ขึ้นขย่มเจ้าต้นน้อยมันเองเลยนะ" อีเตี้ย ครูต้นบอกออกมาอย่างหน้าตาเฉยเลยครับพูดออกมาไมอายปากแม้แต่น้อย
"หะ ครูว่าไงนะ ใครปล้ำใคร"
"ก็บอลนั้นแหล่ะ เมาแล้วก็ปล้ำครู ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน ขึ้นขย่มเจ้าต้นน้อยจนคอพับไปเลย" เชี้ย ยิ่งถามยิ่งเข้าตัวเอง นี่เราทำแบบที่ครูต้นว่าจริงๆหรือเนี่ย ไม่น๊าาาา มันไม่จริ๊งงงงงง5555
"ไม่เชื่อละสิ จะให้ครูเล่าให้ฟังไหมละ ครูจำได้ทุกท่วงท่าเลยนะ บอลแรงดีโครตๆ" ครูต้นพูดขยี่ตอกย้ำเข้าไปอีก ตายเลยจร้าหน้าบอลแดงจนร้อนไปทั้งหน้าแล้ว อายจนจะมุดบ้านหนี555
"บอลไม่เชื่อ ครูแกล้ง บอลรู้"
"จะให้ครูเล่าไหมละ ว่าลีลาบอลเด็ดแค่ไหน" ครูต้นนะครูต้น ย้ำอยู่นั้นแหล่ะ
"หยุด ไม่ต้องพูดพอก่อน บอลไปอาบน้ำดีกว่า คุยกับครูแล้วเหนื่อยใจ" อีเตี้ย จะให้บอลเถียงครูต้นชนะได้ไงละ ก็ในเมื่อตัวบอลเองก็จำอะไรไม่ได้เลยแล้วจะเอาอะไรมาเถียงสู้แกได้ เถียงกับแกไปก็เข้าตัวเองทั้งนั้น ครูต้นนะครูต้นฝากไว้ก่อนเถอะ
"บอลไมพูดด้วยแล้ววว ไปอาบน้ำดีกว่า" พูดจบบอลก็วิ่งออกจากห้องครูต้นอย่างไว ก็มันอายนิครับ แถมครูต้นยังพูดตามหลังมาอีก
"ไม่ฟังต่อแล้วเหรอบอล มีอีกหลายฉากเลยนะเด็ดๆทั้งนั้น" อีเตี้ยยยย
"ไม่ ครูอะหยุดพูดไปเลย" บอลรีบวิ่งลงบันใดจนเกือบล้ม ส่วนครูต้นหัวเราะชอบใจ เสียงดังลั้นห้อง เดียวเหอะฝากไว้ก่อน แค้นนี้ต้องชำระ
พออาบน้ำเสร็จ บอลก็ออกมาจากห้องน้ำ เห็นครูต้นนั่งยิ้มหน้าบานอยู่บนโซฟา ทำตาเจ้าเล่สุดๆ
"ยิ้มอะไรของครู" บอลเห็นก็ถามทันที
"เปล้า ยิ้มคนเดียวจะทำไม" ดูท่าแล้วครูต้นน่าจะอาการหนัก นั่งยิ้มคนเดียวก็เป็น
"แล้วไป ละไหนเสื้อผ้าบอลละหายไปไหน" ตั้งแต่ตื่นนอนบอลก็ไม่เห็นเสื้อผ้าบอลเลย ไม่รู้หายไปไหน เหลือแต่ตัวล้อนจ้อนไม่มีอะไรติดตัวสักชิ้นเดียว แสดงว่าเมื่อคืนที่ครูต้นบอกหรือมันจะจริง
"ครูเอาไปซักให้ บอลค่อยมาเอาก็แล้วกัน ส่วนวันนี้ใส่ชุดนี้ของครูไปก่อน" ครูต้นพูดพร้อมกับส่งชุดในมือแกให้ บอลรีบรับมาแล้วก็วิ่งไปแต่งตัว เสร็จแล้วก็เดินลงมา พร้อมกับขอลากลับบ้าน
"รอแป๊บ ครูตากผ้าเสร็จเดียวไปส่ง" ครูต้นสั่งพร้อมกับรีบไปตากผ้า
"ไม่ต้องครับ เดียวบอลกลับเองก็ได้ไกล้นิดเดียวเอง วิ่งแป๊บเดียวก็ถึงบ้านละ"
"แต่ว่า...."
"ไม่ต้องแต่แล้วครู ครูตากผ้าไปเถอะเดียวบอลเดินกลับเอง" ครูต้นจะไม่ยอม แกจะไปส่งให้ได้ แต่แล้วบอลก็ห้ามไว้ จนครูต้นยอม
"ก็ได้ งั้นครูขอกอดหน่อย" ครูต้นพูดพร้อมกับกางแขนออกกว้าง บอลเห็นก็เดินเข้าไปให้ครูต้นกอดโดยง่ายดาย เหมือนอย่างกับต้องมลสะกด อ้อมกอดที่อบอุ่นและคุ้นเคย มันช่างรู้สึกดีไม่น้อย
"บอล"
"ครับครู มีอะไรรึเปล่าครับ" เสียงเรียกอย่างอ่อนโยนของครูต้น เหมือแกมีอะไรจะบอก
"ฟังครูนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ครูจะปกป้องบอลให้ดีที่สุด" อยู่ๆครูต้นก็พูดขึ้นมา มันฟังแล้วรู้สึกแปลก
"ครูเป็นอะไรรึเปล่าครับ บอกบอลได้นะ" บอลรีบถามกลับไปทันที
"เปล่าไม่มีอะไร ครูแค่อยากบอกเฉยๆ งั้นบอลรีบกลับบ้านเถอะเดียวแดดจะร้อน" พอกอดกับครูต้นเสร็จบอลก็กลับบ้านทันที เวลาอยู่ในอ้อมกอดครูต้นทีไร บอลรู้สึกสบายใจทุกครั้ง มันอบอุ่นและรู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก แต่แล้วความสุขมันก็แค่ช่วงสั่นๆ พอในหัวคิดถึงเรื่องครูกันต์ความสุขมันก็จางหายไปทันที มันเป็นเวรกำอะไรนักหนา ครูกันต์ถึงได้ตาราวีไม่เลิก เดียวดีเดียวร้ายตามไม่ทัน ดูเวลาตอนนี้ก็10โมง กลับถึงบ้านก็เห็นแต่แม่ ส่วนพ่อก็น่าจะเข้าสวน
"มาแล้วหลอ เที่ยวจนค่ำเดือดร้อยครูต้นอีกจนได้นะเราอะ" เสียงบ่นที่คุ้นเคย แต่ไม่เคยดุด่าอะไรลูกเลย แค่ครูต้นโทรบอกว่าอยู่กับแก แค่นั้นแม่กับพ่อก็หายห่วงแล้ว
"แม่ครับ มีอะไรให้บอลกินบ้าง บอลหิวจังเลย"
"ไม่ต้องมาปากหวานเลย รอแป๊บแม่กำลังทำต้มจืดอยู่ไกล้เสร็จละ" ถึงจะขี้บ่นแต่ก็ใจดีอิอิ
พอกินข้าวอะไรเสร็จสับ บอลก็เข้าห้องไปนอนเล่น พร้อมกับบอกแม่ว่าตอนบ่ายจะไปข้างนอก แค่ได้บอกว่าไปไหนแม่ก็ไม่ว่าแล้ว แต่ถ้าเล่นหายไปไม่บอกมีหวังโทรทั้งวัน 555 และแล้วเวลามันช่างเร็วเหลือเกิน แป๊บๆก็บ่างโมงแล้ว ข้างนอกแดดร้อนจัด แต่ยังไงบอลก็ต้องไป บอลเลือกที่จะเดินไป ถึงจะร้อนก็เถอะ พอไปถึงก็เห็นรถยนต์4ประตูสีดำจอดอยู่หน้าประตูวัด ใช่ครับมันคือรถของครูกันต์นั่นเอง บอลเดินเข้าไปหาโดยไม่ลังเล ครูกันต์เห็นก็ลดกระจกลงพร้อมกับพูดว่า
"ขึ้นมาสิ ข้างนอกมันร้อนนะ" ครูกันต์ใช้ให้บอลขึ้นรถ บอลก็ได้แต่ลังเลว่าจะขึ้นดีไหม
"ขึ้นมาเถอะ ครูไม่ทำอะไรเราหรอก ครูสัญญา" เอาวะขึ้นก็ขึ้น มันไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วนิ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดอยู่ดี ของแบบน๊้มันห้ามกันไม่ได้ บอลตัดสินใจเดินขึ้นรถครูกันต์ พอนั่งเสร็จสับครูกันต์ก็เอื้อมมาคาดเบลท์ให้ เสร็จแล้วครูกันก้ขับรถออกไป บอลเองนั่งเงียบไม่พูดไม่ถามสักคำ จนครูกันต์ถามขึ้นมาว่า
"จะไม่ถามหน่อยเหรอว่าครูจะพาไปไหน นั่งเงียบเชียว"
"ไม่อะ ครูอยากจะพาไปไหนก็ตามสบายเลย" บอลตอบไปแบบไม่พอใจ ก็ถึงถามบอลก็ต้องไปกับแกอยู่ดี อย่างที่บอกบอลก็เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือของครูกันต์ แกจะบีบตอนไหนก็ตาย แต่ถ้าแกใจดีคลายให้บอลก็อาจจะรอด เพราะฉะนั้นพาไปไหนก็เชิญ เสร็จแล้วครูกันต์ก็ขับรถมุ่งหน้าไปตลาด ตลาดที่ว่าก็คือในตัวอำเภอ บอลรู้ได้ทันทีเลยว่าครูกันต์จะพาบอลไปไหน เพราะบ้านครูกันต์อยู่ในตัวอำเภอ หรือแถวๆบนเนินอยู่หลังโรงเรียนประจำอำเภอที่ไอ้พี่ภีร์เรียน ถามว่าบอลกลัวไหม บอกได้เลยว่ากลัวมาก แต่ถ้าสิ่งที่ครูกันต์ต้องการ แล้วมันช่วยให้เรื่องทั้งหมดจบลงได้ บอลก็ยอม และแล้วก็เป้นไปตามคาด ครูกันต์เลี้ยวรถเข้าบ้านหลังนึง เป็นบ้านชั้นเดียวรั่วรอบขอบชิด พอจอดรถครูกันต์ก็ลงจากรถ เดินมาเปิดประตูให้บอลลง
"ไม่ต้องกลัวนะ ครูไม่ทำอะไรเราหรอกตราบใดที่เราไม่ยอม" คำพูดที่ฟังเหมือนจะดี แต่แฝงไปด้วยเล่เหลี่ยมมากมาย ครูกันต์พาบอลเข้าไปในบ้าน นั่งลงบนโซฟาห้องรับแขก
"ครูจะเอาไงว่ามา" บอลถามขึ้นทันที เพราะไม่อยากรอช้า
"กินน้ำกินท่าก่อนสิจะรีบไปไหนละ"
"ไม่ บอลไม่กิน ครูยื่นข้อเสนอมาเลย ดีกว่า"
"ใจเด็ดใช้ได้เลยนะเราอะ ก็ได้ ถ้าเธอยอมเป็นของครูโดยเต็มใจ แลกกับครูต้นจะเอาไหม" และแล้วข้อเสนออันชั่วร้ายของครูกันต์ก็ได้เปิดเผยออกมาจนได้ และก็เป็นไปตามที่บอลคิดไว้ไม่มีผิด
"ได้สิ บอลยอมแต่ครูต้องทำตามสัญญา ไม่นั้นบอลเอาครูเข้าคุกแน่" บอลไม่กลัวอะไรแล้วทั้งนั้น ขู่มาก็ขู่กลับ ยอมแค่ครั้งเดียวเพื่อครูต้น แต่ครูกันต์นะสิ พอได้ยินที่บอลพูดแกถึงกับเงียบไปเลย
"ครูจะทำอะไรก็รีบๆทำเลย มันจะได้จบๆ"
"นี่เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อครูต้นขนาดนี้เลยหรอ"
"ใช่ มากกว่านี้บอลก็ทำให้ได้ อย่าว่าแต่เรื่องแค่นี้เลย" ครูกันได้ยินถึงกับยืนอึ้งไปเลย
"บอลรักครูต้นมากขนาดนั้นเลยรึ" ครูกันต์ถาม
"มากไหมไม่รู้ แต่บอลไม่ยอมให้ครูทำร้ายครูต้นแน่จำไว้" ครูกันต์เริ่มหน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด
"ได้ เธอเลือกเองนะ ครูไม่ได้บังคับ งั้นมานี่เลย" พูดจบครูกันต์ก็ดึงแขนบอลไปยังห้องนอนของแก จับบอลเหวี้ยงลงบนเตียงอย่างแรง พร้อมกับกระโจมขึ้นคล่อมบนตัวบอลทันที จับมือทั้งสองข้างของบอลขึงออก พร้อมกับกดลงไปบนที่นอน
"ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ" ครูกันต์ถามย้ำอีกรอบ
"ไม่" คำเดียวสั่นๆ แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่น
"ได้ แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน" และแล้วครูกันต์ก็ไม่รอช้า ก้มลงดูดปากอย่างเร็วไว บดขยี่อย่างเร้าร้อน จากนั้นก็ไล่ลงมาที่ซอกคอ ตวัดลิ้นเลยอย่างโหนหา บอลเองก็นอนนิ่ง ไม่ต่อต้านใดๆทั้งสิ้น ปล่อยให้ครูกันต์ทำได้ตามต้องการ แต่พอครูกันต์กำลังเพลิดเพลินกับซอกคอของบอลอยู่นั้น จู่ๆโทรศัพน์ของแกก็ดังขึ้น ครูกันต์หยุดการกระทำหื่นๆลงทันที นั่งทับลงบนตัวบอลเอง พร้อมกับหยิบโทรศัพน์ขึ้นมาดู แล้วแกก็พูดว่า
"นึกว่าจะไม่มาเสี่ยแล้ว"
แค่นี้ก่อนนะครับ เดียวพรุ่งนี้น้องบอลจะมาต่อให้ครับ ขอโทษด้วยนะครับที่ปล่อยให้ค้างอิอิ ลองมาทายดูกันว่า คนที่ครูกันต์พูดถึงจะเป็นใคร แล้วเขาคนนั้นมาทำไม แสดงความคิดเห็นกันมาได้นะค๊าบบบบ
ก็ดี ทิ้งไว้แบบนี้ลุ้นมากเลยนะครับ ขอบคุณครับ เยี่ยมครับ ค้างเลย บอลใจร้ายมากค้างเลยมาต่อไวๆนะครับรออยู่ ค้างเลยค๊าบน้องบอล ให้ลุ้นให้เดาอีกแล้ว ให้เดานี่ต้องเป็นครูธีร์ แต่มีหักมุมมั้ยเนี่ย สนุกมากครับ มาต่ออีกนะครับ เป็นครูต้นแน่นอน เพราะครูต้นบอกน้องบอลก่อนกลับบ้านว่า ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นแกจะปกป้องน้องบอลให้ดีที่สุด เหมือนแกรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะเอาให้ได้เชียวครูต้น ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ตอนนี้เล่าได้ดีมากครับ
ต้นตอนขำดีมีฟิล ท้ายตอนพลิกเป็นจริงจัง และทิ้งค้างให้ลุ้นกันไป ขอบคุณครับ. tan2 ตอบกลับเมื่อ 2025-3-31 04:45
ตอนนี้เล่าได้ดีมากครับ
ต้นตอนขำดีมีฟิล ท้ายตอนพลิกเป็นจริงจัง และทิ้งค้างให้ลุ้นกันไป
ขอบคุณครับอิอิ sugarxxx ตอบกลับเมื่อ 2025-3-30 22:50
เป็นครูต้นแน่นอน เพราะครูต้นบอกน้องบอลก่อนกลับบ้าน ...
รอลุ้นกันต่อครับ เอาจริงๆๆๆ ทำไมคิดว่าคนที่กำลังมาคือครูต้น ดีไม่ดีครุต้นอาจจะยอมให้ครูกันต์เอาตัวเองแทนบอลหรือเปล่า 5555หรือจะเป็นครูอีกคน reneisance ตอบกลับเมื่อ 2025-4-1 00:48
เอาจริงๆๆๆ ทำไมคิดว่าคนที่กำลังมาคือครูต้น ดีไม่ดีค ...
เดียวมารอลุ้นกันครับอิอิ
หน้า:
[1]
2