เมียผมเป็นนายตานี Ep.2
แทนไทกลับเข้าเรือนนอนตอนตี 4 ซึ่งดูจะมีความสุขเป็นพิเศษและนอนหลับไปท่ามกลางเสียงหมาที่เห่าหอนเพราะสวนกล้วยตานีที่นายตานีไม่หลับไม่นอน ชาวบ้านต่างกลัวแต่
แทนไทกลับหลับอย่างมีความสุขราวกับได้กอดนอนกับนายตานีหนุ่มทั้งคืน.....
เช้าวันรุ่งขึ้น
แทนไทตื่นนอนมาก็ออกไปล้างหน้าล้างตาที่ลานอาบน้ำหลังบ้านทางสวนกล้วยตานี้ที่เช้านี้
สวนกล้วยดูสดชื่นใบสวยและแตกยอดใบอ่อนอีกเพียบต่างจากเมื่อก่อนมาก เขาเห็นพ่อกำนัน
และลูกน้องออกจากสวนกล้วยพร้อมทั้งใบกล้วยตานี 5 เข่งใหญ่ และยังมีต้นกล้วยตานี
ที่ตัดออกไปขายอีกเกือบ 10 ต้น หือหรือว่านายตานีของแทนไทจะสนองคุณเข้าให้เเล้ว
"พ่อฮะ มียอดสั่งเยอะเลยเหรอครับ"
แทนไทตะโกนถามพ่อ พ่อกำนันจึงตอบกลับว่า..
"เออ พ่อก็แปลกใจเมื่อเช้ามืดดูไลน์มียอดสั่งใบตองเพียบเลย แล้วนี่สวนตานีก็ให้ใบงาม
ต้นสวย ทั้งที่มันดูแย่มาเกือบเดือน"
แทนไทแอบขอบใจนายตานีเมื่อคืนที่ช่วยกิจการครอบครัวเขา เขาจึงถามว่า...
"แล้วต้นกล้วยตานีหละพ่อ สั่งไปทำอะไร"
"ไอ้ห่า ก็งานแทงหยวกไง ดูสิแต่ละต้นฉ่ำน้ำมากแทบไม่ต้องแช่น้ำเลย พวกเอ็งเอาของขึ้น
รถอย่างลืมกะละมังดอกบัวหละ พรุ่งนี้วันพระใหญ่ เดี๋ยวแม่ค้าจะด่าเอาของไม่ครบ"
"ครับกำนัน"
เมื่อลูกน้องไปทำงานตามที่สั่งกำนันก็ถามลูกชายของตนเองว่า...
"ไท พ่อถามตรงๆ เมื่อคืนเอ็งมาทำอะไรในสวนกล้วยตานี"
แทนไทไม่รู้จะบอกพ่อยังไงก็เลยพูดไปว่า...
"เปล่านี่พ่อ ผมก็นอนอยู่เรือนผมสิ"
"แล้วนี่อะไร กางเกงในเอ็งใช่ไหม"
เชี่ย...นี่มันกางเกงในผมนี่พ่อไปเจอในสวนกล้วยได้ไงก็ในเมื่อแทนไทตากไว้ที่ราวตรงที่เขา
อาบน้ำหรือว่านายตานีตัวแสบจะแอบเอาไป แทนไทจึงงเล่าความจริงกับพ่อไปจนกำนัน
พูดว่า...
"นี่กูจะได้สะใภ้เป็นนายตานีเหรอว่ะ เอ็งโอเคไหมกับสิ่งเหล่านี้"
"ไม่รู้สิพ่อ ผมได้เจออตัวเขา ได้คุยกับเขา ผมก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร ผมเอ่อ...."
"ไอ้ห่า คนมีไม่ชอบ ชอบผี เอาว่ะแปลกดีถ้าเอ็งชอบพ่อก็ไม่ติด แต่บอกก่อนนะนายตานี
ฉันมีลูกชายแค่คนเดียวจะรักจะชอบก็ไม่ว่าแต่อย่าพรากลูกฉันไปอย่างสวนตานีสวนอื่นเลย"
ทันใดนั้น ใบตานีก็พัดโพกโชยเหมือนตอบรับกำนันแทนคุณถึงกับขนลุก และพูดกับไทว่า...
"พ่อไปส่วของก่อนนะ เอ็งจะทำไรก็ระวังคนอื่นจะรู้เดี๋ยวมันจะแตกตื่นกันหมดทั้งตำบล"
"ครับพ่อ นายตานีขี้อายขนาดนั้นคงพลางตาได้มิดชิด เออพ่อผมว่าท้ายสวนตานีจะปลูก
พลู(ที่ใช่กินกับหมาก) และต้นหมากพ่อจะว่าอย่างไร"
"ตามใจเอ็งดิ สวนนี้เป็นของเอ็งแล้วนี่ เขาเลือกเอ็งเเล้วเอ็งก็ดูแลเขาดีดี พ่อไปก่อน"
หลังจากที่พ่อกำนันแทนคุณออกจากบ้านไปส่งของที่ตลาดแทนไทก็เดินเข้าไปในสวนกล้วย
ตานีและไปที่เดิมตรงกลางสวน...
"ตื่นยังคุณ"
แทนไทพูดขึ้นตรงต้นกล้วยตานีต้นใหญ่กลางสวนพร้อมกับถือกางเกงในตัวเองที่พ่อกำนัน
เจอมาโยนไว้ที่โคนต้นกล้วยตานีต้นนั้น แต่แล้วก็ไม่มีเสียงตอบกลับ แทนไทจึงพูโอีกว่า...
"ถ้าไม่ตอบผมเจาะต้นกล้วยจริงๆ นะ"
"อย่านะอีตาบ้า เข้ามากวนอะไรเนี่ย"
เสียงตอบรับดังมาจากต้นกล้วยตานีต้นนั้น แทนไทยิ้มออกมาแล้วพูดว่า...
"เข้ามาจับขโมยที่แอบขโมยกางเกงในผมมาไง"
"ใครลักของเจ้ามาฮะ พูดให้มันดีดี"
"ได้ถ้าไม่สารภาพนั้นผมเจาะ"
"อย่าๆ เออยอมรับก็ได้ว่าไปหยิบมา"
"นี่มันผีโรคจิตชัดๆ"
"เออ ต่อไปไม่ยุ่งด้วยแล้ว"
นายตานีตอบกลับแบบงอนๆ และนิ่งเงียบไปแทนไทจึงเข้าไปเอามือโอบต้นกล้วยตานีแล้ว
พูดขึ้นว่า....
"โอ๊ะโอ๋ ไม่งอนนะสุดหล่อจอมน่ารัก ผมไม่เคยง้อผีตอนงอนนะตัว"
แทนไทนี่มันก็กวนประสาทผีนายตานีแบบสุดๆเหมือนกัน พร้อมกับให้หัวของเขาพิงไปที่
ต้นกล้วยตานีเหมือนหนุ่มเกย์ยืนซบไหล่กัน
"คุณออกมาหาผมแบบเมื่อคืนได้ไหม ผมอยากเจอคุณ"
"ไม่ได้ ข้ามีกายละเอียดยังไม่สามารถเเปลงเป็นกายหยาบแบบเจ้าได้ ออกไปเจ้าก็มอง
ไม่เห็นอยู่ดี เราอยู่กันต่างภพนะไท"
"หือคุณเรียกชื่อผม แล้วถ้าคุณมีกายหยาบทำไมเมื่อคืนผมผมถึงเห็นคุณ"
"ก็คืนก่อนวันพระ2วันและหลังวันพระ2วัน เจ้าจะเห็นข้าได้"
"หือนั้นคืนนี้วันโกนผมก็ได้เห็นคุณอีกอะดิ"
"ใช่เจ้าอยากเห็นข้าเหรอ"
นายตานีถามกลับแบบเขินๆ แทนไทจึงตอบกลับว่า...
"ก็อยากอะดิ คุณออกจะน่ารักขนาดนั้น ถ้าคุณไม่ใช่ผีผมคงพาคุณไปพบพ่อตั้งแต่เมื่อคืน
แล้วหละ"
นายตานีได้ฟังก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ภายในต้นกล้วยตานีที่พำนัก และถามแทนไทต่อว่า...
"เจ้าไม่กลัวหรือจะมาคบกับผีอย่างข้า"
"ถ้ากลัวจะเข้ามาหรือไง ผมอยากเจอคุณนะตานี"
"อยากกอดข้าหละสิ"
"เปล่า อยากให้มาช่วยขุดร่องทำสวนพลูกับสวนหมากหน่อยขุดคนเดียวมันเหนื่อยนะ"
"อีตานี่ โอ๊ย มนุษย์แบบเจ้านี่มันกวนประสาทจริงๆ ออกไปเลย"
"ออกก็ได้ แต่ก่อนไปขอจูบได้ไหม"
"กล้าก็....เอ็ยยย อีตานี่"
แทนไทจูบลงที่ต้นกล้วยตานีก่อนที่จะหยิบกางเกงในของเขาขึ้นมาพร้อมบอกว่า....
"คืนนี้เจอกันนะ อะนี่ผมให้ลองใส่ละกัน"
"ข้าใส่ไม่ได้ลืมแล้วไงว่ากายข้าเป็นกายละเอียดอยู่"
"เออเนอะ นั้นคืนนี้เจอกัน เอ่อช่วงบ่ายผมอาจเข้ามาดูพื้นที่หลังสวนนะ อย่าให้ใครแอบ
เข้ามาหาคุณได้นะผมหวง"
แทนไทพูดจบก็ออกมาจากสวนกล้วยตานีกินข้าวอาบน้ำและก็ขับมอไซต์ออกไปตลาดต้นไม้
แถวบ้านเพื่อหาซื้อพลูกับต้นหมากที่จะมาลงในสวนตานี แต่ภายในสวนตานีตอนนี้ดูคึกคัก
เพราะเหล่านายไม้ต่างก็พูดคุยกันเรื่องตานีกับหนุ่มแทนไท จนหมาหอนกลางวันแสกๆ
ช่วงบ่ายคลอยไปค่อนข้างจะเย็นแทนไทได้พาลูกน้องเข้ามาในสวนกล้วยตานีซึ่งทุกอย่าง
ในสวนก็ดูปกติมีเพียงแทนไทเท่านั้นที่พอรับรู้ว่าตานีหนุ่มมองเขาและลูกน้องทำงานแทนไท
จึงคิดแกล้งยวนอารมย์ตานีหนุ่มไปว่า....
"เฮ้ยพวกนาย เดี๋ยวยกร่องสวนมันจะต้องลงน้ำไงก็แก้ผ้าทำงานได้นะเว้ย สบายๆ"
"ได้เหรอครับลูกพี่"
ลูกน้องเอ่ยถามแทนไทจึงตอบไปว่า
"ได้ดิ เดี๋ยวผมถอดนำเลย"
แทนไทแก้ผ้าออกจนเหลือแค่เกงในสีเขียวตองขอบดำเหมือนจะเอาใจใครสักคนแถวนี้
พวกลูกน้องที่เห็นก็ต่างเฮอาเมื่อมีคนนำลูกน้องก็ชิวตาม ....
"เฮ้ยลูกพี่เจ๋งหวะ"
"ใช่เลยทรงดีเป้าอวบ"
"งั้นพวกเราถอดเว้ย"
"เอาด้วยๆ เดี๋ยวโคลนเลอะเสื้อผ้า"
พวกลูกน้องต่างก็แก้ผ้าทำงานโดยนุ่งแค่กางเกงในทำงานตัวเดียวอย่างสบายใจและไม่
มีใครอายใคร แถมยังแซวกันเรื่องขนาดแบบไม่เกรงใจตานีหนุ่มที่สถิตเฝ้าสวน
"คุณพระ อะไรกันเนี่ยพ่อตานี ทำไมพวกเขาเปลื้องผ้ากันแบบนี้"
เสียงแม่โพสพที่มาหลบร้อนในสวนกล้วยได้เห็นก็เอ่ยถาม ตานีหนุ่มจึงบอกว่า...
"ขออภัยขอรับแม่ พวกเขาจะขุดร่องทำสวนเพิ่มเลย เอ่อ...แบบนี้แหละขอรับ"
"เฮ้อมนุษย์นี้นะ นั้นแม่กลับศาลของแม่ที่หัวนาดีกว่า อาทิตย์ใกล้ตกเเล้ว"
แม่โพสพพูดจบก็หายตัวกลับไปที่ศาลของตน จะมีก็แค่ตานีหนุ่มที่ไปไหนไม่ได้เพราะเป้า
อวบใหญ่ของแทนไทมันดึงดูดสายตามากและที่สำำคัญแทนไทยื่นหันหน้าคุมงานมาตานี
มันแกล้งกันชัดๆเลยนะเนี่ยเป็นผีก็มีอารมย์ได้นะ
เวลา18.30 น. แสงแดดใกล้ลับขอบฟ้าแทนไทจึงให้ลูกน้องเลิกงานได้ลูกน้องจึงเดินชิว
ใส่แค่เกงในออกไปจากสวนกล้วยตานีเว้นก็แต่แทนไทที่ยังไม่ออกมากำนันจึงถามลูกน้อง
ไปว่า...
"พวกเอ็งไปทำไรในสวนกล้วยว่ะ"
"ก็คุณไทให้พวกผมไปช่วยขุดและยกร่องสวนปลูกพลูและต้นหมากครับ"
"ชุดนี้อะนะพวกมึง"
"คุณไทนำครับกำนัน"
"ไปไปพวกมึงไปอาบน้ำอาบท่า กับข้าวกูทำเผื่อไว้แล้วยกไปกินกัน"
เมื่อลูกน้องไปอาบน้ำกันแล้วกำนันก็แอบเดินมาที่สวนกล้วยตานี แต่ก็ดูเหมือนว่าปากทาง
เข้าสวนมันจะดูรกผิดปกติกำนันจึงพอเดาออกและเดินกลับเข้าบ้านไป
ในขณะที่แทนไทกำลังลงปักต้นพลูนั้นแสงแดดก็มืดมิดลงแสงจันทร์ก็สอดส่องเข้ามาแทน
"เหนื่อยไหม"
เสียงเอื่อนเอ่ยทักทายแทนไทจึงหันไปดูก็ถึึงกับตาค้างเมื่อตานีหนุ่มนุ่งเพียงผ้าเตี่ยวที่ดึงปุ๊บ
ก็น่าจะหลุดทันทีรูปร่างทรวดทรงก็มองเห็นชัดมากขึ้นแทนไทจึงตอบไปว่า....
"หายเหนื่อยแล้วหละแค่คุณออกมา"
"ให้ข้าช่วยไหม"
"ไม่ต้องเลยเดี๋ยวเลอะ ผมทำได้ใกล้เสร็จแล้วอีกนิดเดียว"
แทนไทรีบทำงานจนเสร็จก็จะไปล้างตัวตานีหนุ่มจึงเอ่ยขึ้นว่า....
"จะไปแล้วเหรอ"
"ล้างตัวหน่อยอะตัวเหนียวและเลอะโคลนด้วยเดี๋ยวมานะ"
"น้ำในร่องสวนพลูใสแล้วล้างในนี้ก็ได้"
"จะใสได้ไงผมลงขุดร่อง ลงบัว จน....เฮ้ย..... นี่อย่าบอกนะว่าคุณ..."
ตานีหนุ่มเนรมิตน้ำจนใสด้วยบารมีที่เพิ่มขึ้นในการช่วยให้สวนกล้วยตานีมีรายได้และกำนัน
ได้เเวะทำบุญให้ด้วยเเทนการเซ่นไหว้ แต่สำคัญสุดคือแทนไทเมื่อตอนเขาไปซื้อพันธุ์ไม้เขา
ได้ช่วยเหลือพระสงฆ์ที่โดนรถเฉี่ยวจนล้มและอุทิศบุญนี้ให้ตานีหนุ่มโดยตรง ตานีจึงได้บารมี
เพิ่มทำให้เขาสามารถแปลงกายเป็นมนุษย์ที่แทนสามารถจับต้องเนื้อตัวได้
"ทำไมไม่อยากล้างในนี้ก็กลับไปบ้านแล้วไม่ต้องออกมาอีก"
ตานีหนุ่มพูดเชิงงอนและกำลังจะเดินกลับเข้าต้นกล้วยของตนแทนไทจึงจับมือไว้และก็เป็น
ครั้งแรงที่แทนไทสัมผัสตัวตานีหนุ่มได้
"เดี๋ยว.... เฮ้ยนี่คุณเริ่มมีกายหยาบ คุณผมดีใจมากเลย"
แทนไทดึงตัวตานีหนุ่มมากอดอย่างดีสุดขีดแถมยังตัวแนบชิดเป้าชนอีกด้วยจนตานีหนุ่มเขิน
"ขอบใจท่านนะทีอุทิศบุญให้ข้า ขอบคุณพ่อกำนันด้วย"
"คุณรู้เหรอว่าผมอุทิศบุญให้"
"อือ ก็ผลบุญมาถึงข้าโดยมีเสียงจิตของท่านเอ่ยขึ้น"
"นั้นคืนนี้เราอาบน้ำด้วยกันไหม ขอให้ผมได้เห็นคุณทุกส่วนนะครับ"
"ก็แล้วแต่ไทสิ ข้า...เอ่อ....ไท"
แทนไทไม่รอให้ตานีหนุ่่มพูดจบเขาดึงผ้าเตีี่ยวของตานีหนุ่มออกพร้อมกับถอดเกงในตัวเอง
ออกเช่นกัน
เเทนไทสัมผัสทุกส่วนของตานีหนุ่มซึ่งร่างกายนั้นนุ่มมือมากเชฟดีสุดๆจนแทนไทแข็งตัว
ขึ้นมาทันที เขาจับมือตานีหนุ่มที่เขินมาลูบมาจับทุกสัดสวนก่อนจะพาตานีไปนั่งตรงสะพาน
ข้ามไปร่องสวนจากนั้นทั้งคู่ก็อาบน้ำถูตัวให้กันจนความใกล้ชิดและความผูกพันทำให้ทั้งคู่ได้
แลกจูบกันแบบที่ว่า....
"ไท ท่านจูบข้าทำไม"
"ก็ผมรักคุณแล้วนี่ นั้นเห็นต้นไม้นั่นไหมผมซื้อมาปลูกให้คุณโดยเฉพาะ"
"หือ ต้นบุหงานี่"
แทนไทจึงพูดต่อไปว่า.....
"ในเพลาที่เห็นดอกบุหงา ให้นึกถึงวันเวลาที่ดีของพี่นะ อารักษ์ ยังจำได้ไหมคนดีของพี่"
"พี่ไท พี่จำข้าได้ พี่ไท"
"ก็เจ้าคือรักเดียวของข้านี่ จะกี่อสงไขยแห่งคำสาปความรักของเราจะนำเรามาเจอกัน
ทุกภพ ทุกชาติไป ผมจะรอวันคืนที่ได้ร่วมคู่กับคุณนะอารักษ์ของผม"
อารักษ์(ตานีหนุ่ม)กอดแทนไทแบบที่ดีใจสุดๆไม่ต่างกัน ทั้งคู่เหมือนเคยรักกันมานับร้อย
นับพันปีมากแล้ว แต่ด้วยกรรมอันใดจึงทำให้ทั้งคู่ต้องพลากรักและอารักษ์ได้มาเกิดเป็น
นายตานีในชาติภพนี้ ทั้งคู่อาบน้ำเสร็จก็มานอนพิงต้นกล้วยมองจันทร์ด้วยกันโดยที่แทนไท
นุ่งเพียงเกงในตัวเดียว ส่วนตานีหนุ่มก็นุ่งเตี่ยวเช่นกัน
"พี่ไท พี่ไม่หิวข้าวหรือนี่ก็ดึกเเล้วนะ"
"ไม่นะ ผมอิ่มใจมากกว่าที่ได้เจอคุณ"
"แต่อย่างไรพี่ก็ต้องไปกินข้าวกินน้ำเพราะพี่คือมนุษย์ดำรงชีพด้วยอาหาร จะมากินแต่ผล
บุญผลกุศลอย่างข้าได้อย่างไร"
"ห่วงผมเหรอ"
"ไม่ห่วงมั้ง คืนพรุ่งนี้ข้าอาจไม่ได้ออกมานะวันพระใหญ่ข้าต้องบำเพ็ญบุญ"
"ได้ผมจะรอวันที่ได้เจอ นั้นก่อนไปผมขอ...."
อารักษ์หรือตานีหนุ่่มได้หอมแก้แทนไทไปแทนคำตอบ จากนั้นก็ออกมาส่งแทนไทเข้าบ้าน
ก่อนจะกลับเข้าที่ของตน แทนไทอาบน้ำอีกรอบและเข้าบ้านใหญ่ไปหาของกิน กำนันที่สวด
มนต์ในห้องพระ จึงพอใจและมั่นใจว่าตานีหนุ่มจะไม่มาเอาลูกเขาไปอย่างแน่นอน ถ้าหาก
จะเอาไปคงไม่ปล่อยแทนไทออกมากินข้าวกินน้ำคงเอากันจนแทนไทตายคาวิมาณแน่นอน
"พ่อดีใจกับลูกด้วยนะแทนไท ขอผลบุญส่งผลให้เอ็งกับเจ้าตานีหนุ่มอย่าได้พรากจากกัน
อีกเลย ขอกรรมอย่างเพิ่งรีบเข้ามาขวางทางรักของลูกทั้งสองของข้าเลย สาธุ"
กำนันสวดมนต์และกรวดน้ำเสร็จก้แผ่เมตตาจิตให้ลูกทั้งสอง
เอาหละสิครับ เรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำอีกแน่เลยครับแบบนี้ต้องตามต่ออย่าเบื่อหรือดราม่า
กันเสียก่อนนะครับ มีคำผิดขออภัยด้วยนะครับ
ดีมากเลยค่า ละมุน เรื่องร้ายๆอย่าหนักมากนะคะ สงสารทั้งคู่เลย ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ รออ่านตอนต่อไป
{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณครับ {:5_119:}{:5_136:}{:5_123:} น่าค้นหา ข อ บ คุ ณ ค รั บ สนุกอ่าาาาา ตามต่อครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ {:5_119:} รอติดตามต่อครับ ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่าค้นหา{:5_140:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ