ถ้าอร่อย ผมขอกินหน่อยนะ ตอนที่ 3 อาหาร ไวน์ และ...
ผมตื่นมาด้วยความทรงจำที่ประติดต่อเป็นเรื่องราวไม่ค่อยได้ ผมค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นนั่งเพราะรู้สึกรู้สึกพะอืดพะอม มึนหัวและหิวน้ำ หันไปมองสำรวจรอบห้องนอนที่ไม่คุ้นเคยของพี่โฟล์คแล้ว นอกจากเตียงนอนและโต๊ะหัวเตียงที่วางของได้นิดหน่อยก็ไม่มีอะไรอยู่ในห้องนอนเลยรวมถึงมือถือของผมที่ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน ผมค่อยๆ ลุกและเดินออกไปจากห้องนอนเห็น walk in closet ที่เชื่อมไปห้องน้ำอยู่ทางด้านซ้ายมือ พอเปิดประตูออกมาก็เห็นเจ้าของห้องนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟากลางห้อง"ตื่นแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง" พี่โฟล์คถามผม
"มึนหัวมากครับ เอ่อ...ขอกินน้ำหน่อยได้ไหมครับพี่" ผมตอบแกไป แกลุกเดินมาที่ไอส์แลนด์ครัวแล้วเทน้ำใส่แก้วยื่นให้ผม ผมรับแก้มมาก้มหน้าค่อยๆ จิบไม่กล้าสบตากับแก
"เมื่อคืน พี่เมาว่ะ" พี่โฟล์คพูดออกมา แกดูเกร็งๆ เล็กน้อย
"เหมือนกันพี่ ภาพตัดจำไม่ได้เลยว่าไปนอนได้ยังไง" ผมตอบแกไป ไม่รู้ทำไมถึงตัดสินใจบอกไปว่าจำอะไรไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่ยังพอจำได้ว่าแกป้อนน้องชายเข้าปากผมและพยายามเข้าด้านหลังของผม
"จำไม่ได้เลยเหรอ?" แกมองผมแล้วพูดย้ำ ผมพยักหน้าให้แก
"พี่ก็...ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าลืมๆ มันไปละกันนะ" สีหน้าเขาดูเรียบเฉย "แต่พี่ขอร้องเราหน่อย อย่าบอกใครเรื่องนี้" ผมพยักหน้าให้แกไป เข้าใจครับว่าแกเป็นผู้ชาย คงรู้สึกแปลกๆ ที่เมื่อคืนจะได้กับผู้ชายเหมือนกัน
"แล้วพี่เห็นมือถือผมไหม" ผมถามพี่โฟล์ค
"พี่เอาไปชาร์จแบตให้ อยู่ที่โต๊ะทำงานนู่น ตอนเช้าพี่ออกมาเห็นวางอยู่ข้างนอกนี่ แบตหมดเกลี้ยงเลย" แกพูดแล้วชี้ไปทางโต๊ะทำงานของแก
"งั้นเดี๋ยวผมขอตัวหลับเลยนะครับ" ผมบอกแกไป
"เอางั้นเหรอ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน" แกบอกผมแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถ
"ไม่เป็นไรพี่ ผมกลับเองได้น่า" ผมบอกพี่โฟล์คแล้วทำเสียงให้ดูสดใสขึ้น
"พี่ไปส่งแหละ ดีแล้ว ใส่ชุดนี้ขึ้นแทกซี่กลับบ้านจะดูแปลกๆ ไปหน่อยนะ" พี่โฟล์คบอกผม ผมมองตัวเองก็พึ่งนึกได้ว่าผมเปลี่ยนไปใส่ชุดของเขาเมื่อคืนเพราะชุดของผมเลอะไวน์ ด้วยขนาดตัวทำให้ชุดดูหลวมโคร่งเลยแหละครับ
"เอ่อ...ไม่น่ามีใครเห็นมั้งครับ ว่าแต่ชุดผมอยู่ไหนครับเนี่ย" ผมถามแก
"พี่ส่งซักให้แล้ว ถ้าได้คืนเดี๋ยวพี่เอาไปให้ แล้วให้พี่ไปส่งอ่ะดีแล้ว ถ้าบีนเห็นสภาพเราแบบนี้ขึ้นมา คงเคืองพี่ไม่น้อย" แกจ้องผมเขม็ง ผมได้แต่พยักหน้าให้แก ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนนิดๆ เวลาอยู่กับแก ไม่รู้เพราะแกหล่อเกิน หรือเพราะเหตุการณ์เมื่อคืน เลยทำให้ผมรู้สึกแบบนี้
.......................
ระหว่างทางกลับบ้านผมรถติดสุดๆ ไปเลยครับ ผมไล่ตอบแชทของพี่สาวของผมและเกี๊ยวที่ทักมาถามตั้งแต่เมื่อคืน แล้วอยู่ๆ ฝนก็ตกลงมา ด้วยความที่ไม่มีอะไรทำผมเลยฮัมตามเพลงที่แกเปิดออกมา
"หายเกร็งแล้วเหรอ" พี่โฟล์คถามผม ผมยิ้มแห้งๆ ให้แกไป
"ก็นิดหน่อยพี่" ผมตอบแกเสียงอ่อน
"แล้วเมื่อคืนเป็นไง ไวน์พี่ถูกปากไหม" พี่โฟล์คถามผม
"เท่าที่จำได้ก็โอเคนะครับ แต่ผมไม่ค่อยดื่มไวน์ที่บ่มนานๆ ส่วนมากกินไวน์ใหม่ๆ กินง่ายดี" ผมบอกแกไป แกมองผมแล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
"เหรอ พี่ชอบแบบที่บอดี้หนักๆ...แต่เดี๋ยวไว้จะหาซื้อแบบที่เราชอบมาลองบ้าง" แกบอกผม
"เอางี้...เมื่อคืนพวกเรากินกันไปเกือบ 5 ขวด เดี๋ยวผมซื้อมาให้ลอง ถือว่าซื้อคืนที่พวกเรากินไป" ผมบอกแก แกส่ายหัวให้ผม
"ไม่เป็นไร พี่ไม่คิดมาก พวกเรากินด้วยกัน อีกอย่างพี่เป็นคนชวนเองนะ" พี่โฟล์คมองหน้าผมแล้วยิ้มให้ 1 ที ใจผมนี่กระตุกเลยครับ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ตาโตสวย กรอบหน้าชัด ฟันแกเวลายิ้มนี่เรียงตัวสวยมาก บอกเลยว่าดูใกล้ๆ แบบนี้หน้าแกหล่อแบบ หล่อชิบหาย
"ก็เพราะกินด้วยกันแหละ เลยอยากซื้อคืน ตกลงตามนี้ครับ" ผมพูดตัดบทแกแล้วเอามืออุดหูตัวเองเป็นการประท้วงแกว่าห้ามพูดอะไรต่อ แกได้แต่ส่ายหน้าแล้วยิ้มเบาๆ
"ซนเหมือนกันนะ เบคเนี่ย" แกพูดกับผม
"ขอบคุณที่ชมครับ" ผมลอกแกแล้วยิ้มให้ แกมองผมแล้วยิ้มตาม รู้สึกว่าแกก็เริ่มหายเกร็งกับผมแล้วเหมือนกัน
ด้วยความที่ระหว่างทางรถติดมากและผมก็หิวมากด้วย แกเลยขับรถสั่งกาแฟและขนมแบบ Drive thru ให้ผม
"เออ แล้วท็อปทักมาหาบ้างป่าว" แกถามผมขึ้นมาหลังจากที่รอผมกินเสร็จ
"ทักมาครับ ถามว่าถึงบ้านยัง" ผมบอกแกไปตามตรง
"พริมก็ทักมาหาพี่ โทรมาด้วย แต่พี่ไม่รับและยังไม่ได้ตอบ" พี่โฟล์คบอกกับผม
"คงไม่พอใจแหละ ที่รู้ว่าเราคบกัน" ผมบอกพี่โฟล์คไป เขายักไหล่แล้วยิ้ม
"ไม่รู้จะมาติดใจอะไรพี่อีก เลิกกันไปแล้วแท้ๆ" แกพูดแล้วมองไปข้างหน้าอย่างไม่คิดอะไร
"สงสัยยังรู้สึกอยู่มั้งครับ" ผมบอกแก
"พี่ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ขนาดเมื่อวานพอเห็นพริมอยู่กับแฟนใหม่ พี่ยังไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่อยากให้เขามาโดนตัวเลยด้วยซ้ำ" พี่โฟล์คบอกกับผม
"แต่ผมเห็นท็อปแล้วแอบหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ เห็นแล้วขัดหูขัดตาบอกไม่ถูก" ผมบอกแกไป แกก็หัวเราะเบาๆ
"เมื่อคืน...ไม่รู้เบคจะจำอะไรได้แค่ไหน แต่ถ้าที่พี่ทำไปแล้วเรารู้สึกอะไรไม่ดี พี่ขอโทษนะ ไม่รู้ทำไมอยู่ๆ ก็อยากรู้อยากลองกับผู้ชายขึ้นมา" แกพูดกับผมแล้วหน้าแดงเล็กน้อย
"ผมไม่คิดอะไรพี่ แล้วถ้าทำให้พี่รู้สึกแย่หรือเสียเซล์ฟอะไรขึ้นมาก็ขอโทษด้วยเหมือนกัน...เข้าใจครับว่าผู้ชาย บางทีก็อาจจะรู้สึกรับไม่ได้ถ้าตัวเองจะต้องมีอะไรกับผู้ชายด้วยกันเอง" ผมบอกแก
"พี่...ไม่ได้รู้สึกแย่กับเราหรอกนะ แต่เมื่อเช้ามันแค่ทำตัวไม่ถูกแปลกๆ น่ะ" พี่โฟล์คบอกผม
"ผมก็เหมือนกัน" ผมบอกแกไป
"แต่แอบเสียเซล์ฟนะ หลับทิ้งพี่ซะงั้น พี่ก็คิดว่าพี่ทำไม่ดี ทำไม่เป็นเหรอ แถมยังร้องไห้ใส่พี่อีก" แกบอกผม
"ผมเมาน่ะ แล้วที่ร้องไห้เพราะผมเจ็บหรอก ของพี่ใหญ่ซะขนาดนั้น" ผมบอกพี่โฟล์คไป แกมองผมแล้วตาเบิกขึ้นเล็กน้อย
"นี่จำได้ด้วยเหรอ ไหนว่าจำไม่ได้ไง" แกถามผมเสียงตื่น
"จำได้เป็นช่วงๆ ครับ" ผมตอบแกแล้วแอบใจเต้นแรงเล็กน้อย ที่หลุดโป๊ะบอกไปแบบนั้น จากนั้นพวกเราก็ปล่อยให้ความเงียบปกคลุมทั้งคันรถไปสักพัก
"รู้ไหม เมื่อคืนพี่ต้องไปช่วยตัวเองคนเดียว เพราะมีคนจุดไฟพี่แล้วหนีหลับไป" แกเปิดประโยคสนทนาใหม่ด้วยเสียงติดเขิน ผมหันไปมองแกหน้าแดงอีกแล้วครับ
"ฮ่าๆๆ ขอโทษจริงๆ พี่ ผมเมาจริงๆ นี่ถ้าไม่เมาล่ะก็ รับรองเลยว่า พี่ได้เสียวสมใจแน่" ผมบอกแกไป
"ไว้คราวหลัง...นะ" แกบอกแล้วมองผม ผมแอบประหม่าเล็กน้อยกับสายตาของแก
"มีวันหลังด้วย?" ผมถามแก
"ก็ต้องมีแหละ...มั้ง พี่ว่าเรายังต้องเป็นแฟนกันไปอีกพักใหญ่เลยล่ะ เพราะท็อปกับพริมยังไม่รู้นี่ว่าเมื่อวานพวกเราเล่นละคร" พี่โฟล์คบอกผม
"เออ ก็จริง" ผมตอบอย่างคล้อยตาม
"แต่พี่ไม่ได้จะผูกมัดอะไรเรานะ ถ้าระหว่างนี้เราไปเจอใครถูกใจ หรือมีใครเข้ามาคุยก็คุยไปได้เลย แล้วค่อยทำเป็นว่าเราเลิกกันทีหลังก็ได้" เขาบอกผม
...........................
เมื่อมาถึงบ้าน ยัยพี่บีนวีนผมฉ่ำเลยครับ ที่ไปเมานอนค้างห้องพี่โฟล์ค จนพี่โฟล์คต้องแก้ตัวให้ครับว่าไม่เป็นไรจริงๆ แกเป็นคนชวนผมดื่มเอง
"แกไม่ได้ทำอะไรโฟล์คแน่นะเบค" พี่บีนถามผมต่อหน้าพี่โฟล์คด้วยสีหน้าจับผิด
"ไม่เลยบีน พวกเราดื่มด้วยกันจนเมา แล้วก็นอนแค่นั้นเอง" พี่โฟล์คบอกย้ำพี่บีนเป็นรอบที่ 10 ได้มั้งครับ
"ก็แล้วไป...ขอโทษทีนะโฟล์คที่น้องของฉันมันไปเมาแบบนั้น" พี่บีนมองคาดโทษผมแล้วหันไปขอโทษขอโพยพี่โฟล์คอีกรอบ เขาก็ได้แต่หัวเราะแล้วส่ายหน้าให้ครับ
"งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว เบคขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ อยากนอนต่อแล้ว มึนหัวจะแย่" ผมบอกพวกเขาก่อนที่จะค่อยๆ เดินออกมา
"เดี๋ยวเบค" เป็นพี่บีนที่เรียกผมไว้
"อยากลงสตอรี่ยั่วให้คนหงุดหงิดเล่นๆ โฟล์คฉันขอถ่ายรูปแกกับน้องฉันแปปนึงนะ อยากเอาคืนคนที่ทำน้องฉันเสียใจสักหน่อยน่ะ" พี่บีนบอกสิ่งที่ตัวเองอยากทำครับ พี่โฟล์คพยักหน้าแล้วยิ้มกว้างให้พวกเรา
"จะถ่ายยังไงอ่ะ" ผมถามพี่สาวผม
"ทำเป็นนั่งคุยกันตรงนั้นแหละ ฉันจะไปแอบถ่ายเป็นคลิปตรงประตู" ว่าแล้วพี่บีนก็รีบเดินไปเลยครับ พอพวกเราสองคนทำเป็นนั่งคุยกันเสร็จ แกก็ตะโกน 3...2...1... แล้วถ่าย พี่โฟล์คก็ดูเป็นงานครับ มีเอื้อมมือมาลูบหัวผมแล้วยิ้มให้ทำเอาใจผมสั่นเลยทีเดียว
"เรียบร้อย ขอบใจมานะโฟล์ค" พี่บีนพูดแล้วกดดูคลิปในมือถือต่ออย่างชอบใจ ก่อนที่พี่โฟล์คจะกลับแกแอบกระซิบผมครับ ว่าอย่าลืม "วันหลัง" ที่แกบอกกับผมไว้
ผมอาบน้ำเสร็จออกมา พี่บีนก็ออกไปข้างนอกแล้วครับ เห็นหน้าจอแจ้งเตือนว่ามี Mentioned ในสตอรี่ผมเลยกดเข้าไปดู เห็นคลิปผมนั่งคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างกระหนุงกระหนิง พี่บีนเอาสติกเกอร์มาแปะหน้าพี่โฟล์คไว้ไม่ให้คนอื่นดูออก พร้อมกับมีตัวหนังสือเขียนไว้ตรงกลางด้านล่างว่า "เป็นห่วงน้องแทบตายที่กลางคืนไม่กลับบ้าน...สุดท้ายผู้ชายมาส่งตอนเช้า" ผมหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วกด Add คลิปนี้มาที่สตอรี่ของผม รู้แน่ๆ ครับว่าท็อปต้องเห็นคลิปนี้ และรู้แน่ๆ ครับว่าพริมต้องเห็นคลิปนี้จากสตอรี่ยัยพี่บีนเช่นกัน
.............................
ผ่านไปหลายวัน ผมยังคงทำคลิปรีวิวร้านอาหารต่อไป แน่นอนว่าท็อปแชทมาถามผมเรื่องพี่โฟล์คแทบทุกวัน แต่ผมไม่ตอบหรอกครับ ส่วนพี่บีนก็มาเล่าให้ฟัง ว่าพริมทักมาถามเรื่องทั่วไปก่อนจะวกมาถามเรื่องพี่โฟล์ค ซึ่งพี่บีนก็บอกไปครับ ว่าพวกเราเป็นแฟนกัน อีกฝ่ายก็ได้แต่อ่านแล้วไม่ตอบอะไรอีก ส่วนพี่โฟล์คเห็นแกบอกกำลังทดลองสูตรอาหารตามแผนที่แกจะเปิดร้านอาหารครับ
"เย็นนี้ว่างไหม มาลองชิมอาหารร้านพี่หน่อย" พี่โฟล์คทักแชทมาหาในเย็นวันหนึ่งผม
"ได้ครับ" ผมตอบแกไป ในใจแอบลุ้นว่านี่จะเป็นวันหลังอย่างที่แกพูดไว้ไหม
ผมมาถึงร้านอาหารที่รีโนเวทจากบ้านเก่าแห่งหนึ่งย่านอารีย์ ตัวร้านยังคงเก็บความเป็น Mid-Century เอาไว้ พร้อมตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์แนววินเทจและของตกแต่งแบบโมเดิร์น ดูสวยดีครับ
"อันนี้เป็นสูตรล่าสุดนะ ลองชิมดู" พี่โฟล์คบอกผมแล้วแนะนำอาหารบนโต๊ะที่เป็นอาหารไทย บางจานเป็นอาหารฝรั่งที่ใช้วัตถุดิบไทยและปรุงรสให้จัดและถึงเครื่องแบบไทย
"อร่อยแล้วนะพี่โฟล์ค" ผมบอกแกหลังจากชิมจนครบ "แต่อาจเข้มข้นไปนะ สำหรับบางคน"ผมพูดต่อ
"พี่อยากให้รสชาติมันเข้มข้นหน่อยน่ะ แต่ในเมนูจะมีแจ้งระดับความเข้มและเผ็ดของรสชาติไว้" พี่เกรทเพื่อนพี่โฟล์คบอกผม
"พวกพี่อยากทำร้านอาหารรสไทยจริงๆ น่ะ โชคดีที่ได้เชฟจากห้องอาหารไทยของโรงแรม 000 มาวางสูตรให้ พอลองทำพวกพี่ก็มาปรับอีกที ชิมกันไม่กี่คนก็ไม่รู้คนอื่นจะคิดไงเลยชวนเรามาชิมนี่แหละ" พี่โฟล์คบอกผม ผมก็พยักยิ้มรับคำพูดแก
"สรุปโอเคเนอะ" พี่เกรทถามผม
"โอเคดิพี่ อร่อยกว่าหลายที่ที่ผมเคยไปรีวิวมาเลยล่ะ" ผมบอกพวกแกไปเล่นเอาพวกแกยิ้มกว้างเลยครับ
"กินตามสบายเลยนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง" พี่โฟล์คบอกผม มือผมที่กำลังจะตักมัสมั่นชะงักเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ
"พี่ไม่มากินกับผมเหรอ ผมกินคนเดียวไม่หมดหรอกนะทั้งโต๊ะอ่ะ" ผมพูดจบแกก็ยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะตักข้าวใส่จานตัวเองมากินพร้อมกัน
"ถ้าเปิดร้านแล้ว มารีวิวให้ด้วยนะ" แกบอกผม ผมฟยักหน้าแล้วยิ้มให้
...........................
"ร้านนี้แหละพี่" ผมบอกพี่โฟล์คก่อนจะพาแกเดินเข้าร้านไวน์ที่ผมเคยมากินหลายครั้ง
"จะซื้อคืนจริงเหรอ พี่จ่ายเองได้นะ" แกถามผม ผมพยักหน้าให้
"จริงสิ วันนี้มาเจอพี่ทั้งทีนี่" ผมบอกให้พี่โฟล์คมาแวะที่ร้านนี้ก่อนไปส่งผมที่บ้าน จะได้เอาไวน์ที่ผมชอบกลับไปกินด้วยทีเดียว
"กินคนเดียวไม่สนุก ไปแวะกินกับพี่ก่อนไหมล่ะ" แกถามผม ผมไม่ตอบแกแต่ยิ้มให้
"เบค" ผมหันไปมองตามเสียงเรียก เจอผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมพร้อมยิ้มกว้างให้
"ไอ้ต้อง" ผมยิ้มกว้างแล้วเดินไปกอดเขาแน่นๆ หนึ่งที ต้องเป็นเพื่อนมหาลัยอีกคนในสาขาครับ หลังจากเรียนจบเขาผันตัวไปเป็นช่างสัก
"ไม่เจอตั้งนาน หล่อขึ้นเยอะเลยนะมึงอ่ะ" ต้องบอกผมครับ
"มึงก็เหมือนกัน อย่างเท่อ่ะ" ผมบอกมันครับ แต่มันก็เท่จริงๆครับ ด้วยความสูงเกือบ 180 ผมหยักศกยาวประบ่า ตาสองชั้นโต จมูกโด่งยาวอิ่ม ปากที่ยิ้มทีก็ยิ้มกว้าง ตรงแขนผมแอบเห็นรอยสักรูปงูและดอกไม้ ตรงคอแอบเห็นเป็นดาว
"นิดนึงน่าา" พูดแล้วมันก็หันไปมองทางพี่โฟล์คที่ถือขวดไวน์มองมาทางพวกเรา ก่อนที่จะยิ้มแล้วก้มหัวให้เล็กน้อย
"คนนี้ใช่แฟนมึงป่ะ" ต้องถามผม ผมกับพี่โฟล์คหันมามองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมา
"สวัสดีครับ พี่ชื่อโฟล์ค แฟนเบคครับ" พี่โฟล์คแนะนำตัว
"นั่นไง...กูว่าละ วันก่อนกูไปกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเจอไอ้ท็อป มันพูดถึงพวกมึงอยู่" ต้องบอกผม
"มันว่าไงเหรอ" ผมถาม
"มันบอก มันให้มึงไปรีวิวที่ร้านอาหารมัน แต่มึงมากับแฟนใหม่ มันไม่ค่อยโอเค...เห็นเล่าให้ฟังว่าเป็นเพื่อนพี่สาวมึง หล่อ รวยสุดๆ" ต้องเล่าให้พวกเราฟัง
"อ๋าา"ผมพยักหน้ารับรู้
"แต่ตามตรงเลยนะ กูว่าดีละที่มึงหลุดพ้นจากมัน ตอนมันคบกับมึงกูเคยแอบเห็นมันไปกอดไปหอมคนอื่นที่ร้านเหล้าอยู่ ตอนนั้นมึงดูรักมันมาก จนพวกกูไม่กล้าบอกมึง" ไอ้ต้องบอกผม
"โห มึงนี่นะ...แต่ก็ช่างแม่ง เลิกกันแล้ว จบๆ ไป" ผมบอกมันก่อนที่เราจะแยกย้ายกันครับ
........................
"เห้ย พี่จะลักพาตัวผมเหรอ" ผมหันไปถามพี่โฟล์คทันทีที่เขาเบี่ยงรถออกจากทางไปบ้านผม แต่วนไปทางคอนโดเขาแทน
"ไม่นะ จะเอาของไปเก็บก่อนเฉยๆ" เขาบอกผมแล้วมองผมหน้าตาย
"โกหกชัดๆ" ผมบอกเขา
"ดื่มกันก่อน สักขวดนึง" แกบอกแล้วหันมามองผม
"ดื่มแล้วขับรถไม่ได้นะ" ผมบอกแก
"ก็นอนค้างห้องพี่ ใส่เสื้อผ้าที่ส่งซักวันนั้นกลับบ้านพรุ่งนี้" แกบอกผม
"นี่หวังอะไรมากกว่านั้นป่าวเนี่ย" ผมพูดแล้วหันไปมองหน้าแก แกหันไปมองถนนหน้าตั้งตรง
"ไม่นะ แค่อยากดื่ม" แกพูดเสียงเรียบ
"พูดแล้วคืนคำไม่ได้นะ" ผมบอกพี่โฟล์ค
"งั้น...ขอลองได้ไหม" แกพูดสียงเบา ผมหัวเราะเบาๆ ไม่ตอบแกแล้วมองออกนอกกระจกรถ
"สัญญาได้ไหม ว่าพรุ่งนี้จะไม่อึดอัดเหมือนเช้าวันนั้น" ผมบอกพี่โฟล์ค
"ได้ครับเบค" แกบอกผมก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้าคอนโด
ผมเทไวน์ขวดแรกที่เปิดใส่แก้วพี่โฟล์คให้แกลองชิม
"บอดี้บางกว่าที่คิดไว้เยอะเลย ดื่มง่ายจนเกือบจะเป็นน้ำผลไม้" แกบอกผม
"ใช่พี่ แบบนี้แหละที่ผมชอบ" ผมบอกพี่โฟล์คก่อนที่เขาจะเทไวน์เติมให้ตัวเองแล้วยกแก้วมาทางผม
"ชนแก้วครับ" แกพูดแล้วชนแก้วกับผม ผมหัวเราะแล้วยกไวน์ขึ้นจิบ
"คืนนี้...จะไม่ชิงหลับก่อนใช่ไหม" พี่โฟล์คถามผม
"โหพี่ ไม่หลับก่อนแน่ๆ...ถ้าไม่เมา" ผมบอกแก แกมองผมก่อนที่จะใช้มือดึงท้ายทอยผมเบาๆ เข้าหาแกแล้วจูบผม เราจูบกันนิ่งค้างไว้ ไม่ขยับปากหรือมีการสอดลิ้นอะไรทั้งสิ้นก่อนที่แกจะถอนจูบออกมา
"พร้อมไหม" แกถามผม
"หมดขวดก่อนสิพี่" ผมบอกแก ก่อนที่แกจะเติมไวน์ใส่ทั้งแก้วผมและของแก
"ชนแก้ว" แกบอกผม เราชนกันก่อนที่ผมจะยกขึ้นดื่มไปหลายอึก
"พี่ดูรีบ ถามจริงไปอยากมาจากไหน" ผมถามพี่โฟล์ค
"จริงๆ หลังจากวันนั้นก็คิดไว้แล้วล่ะ ว่าไว้ถ้ามีโอกาสจะขอลองอีกที แต่เมื่อวานพวกพี่มีดื่มที่ร้าน เชฟดันเล่าประสบการณ์ตัวเองให้ฟังเนี่ยสิ" พี่โฟล์คเล่าให้ฟังครับ ว่าเชฟที่ร้านเคยทำงานทั้งบนเรือยอร์ช โรงแรมต่างประเทศและโรงแรมชั้นนำในประเทศ ระหว่างอยู่บนเรือดันไปมีอะไรกับผู้ชายแล้วมันเสียว แถมยังบอกว่าถ้ามีโอกาสอยากให้พี่โฟล์คและพี่เกรทลอง
"แค่เนี้ย" ผมถามแก
"เอาจริงนะ วันนั้นพี่ให้เราอม พี่เสียวนะ วันนี้เราเจอกันทั้งที...พี่ก็เลย" เขาพูดค้างไว้แค่นั้น ก่อนที่ผมจะหัวเราะออกมา
"ถ้าพี่พร้อม ผมก็พร้อม" ผมบอกพี่โฟล์คก่อนที่จะยกไวน์ดื่มจนหมดแก้ว แกเห็นผมหมดแก้วแกก็ยกตาม
"แต่ขออาบน้ำก่อนนะ" ผมพูดแล้วพี่โฟล์คก็พยักหน้าให้ครับ
............................
"พี่เปิดแต่ไฟหัวเตียงนะ" เขาพูดแล้วกดปิดสวิตช์ไฟทั้งห้อง เหลือแต่ไฟสีนวลจากหัวเตียงทั้งสองข้าง
"พี่...ผมตื่นเต้นว่ะ" ผมบอกพี่โฟล์ค เราสองคนนอนคุยข้างกันบนเตียง
"พี่ก็ตื่นเต้นสนามนี้เบคลงบ่อยกว่าพี่อีกไม่ใช่เหรอ" เขาบอกผม
"ผมจะเริ่มละนะ"ผมบอกเขา เขาพยักหน้ารับ ผมจึงค่อยๆ ชันตัวขึ้นก้มลงจูบเขา เขาเอามือมาประคองแก้มผมไว้แล้วค่อยๆ เปิดปากสอดลิ้นขึ้นมาที่ปากผม ผมอ้าปากรับลิ้นของเขาที่จูบช้าๆ เนิบๆ มือค่อยๆ ลูบไปที่หน้าอกแน่นของเขาแล้วใช้นิ้วคลึงเล่นบริเวณหัวนม
"ซี๊ดด" เสียงครางของเขาดังออกมา เขาชันตัวลุกขึ้นมานั่งประกบจูบผม มือทั้งสองของเขาจับหน้าผมเอาไว้ ส่วนมือของผมทั้งสองน่ะเหรอ เล่นหน้าอกเขาอยู่ครับ
"อกแน่นมาก" ผมบอกเขาหลังจากที่เราถอนจูบกัน
"อยากเห็นไหม" เขาพูดแล้วถอดเสื้อออกทันทีไม่รอคำตอบผม เขาโน้มตัวมาจูบผมแล้วมือค่อยๆ ดึงเสื้อผมออกทางหัว พอเสื้อหลุดออกไปเขามองหน้าผมเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ยื่นหน้ามาเลียหน้าอกผม
"ซี๊ดดด" ผมครางออกมาพร้อมห่อไหล่นิดๆ พี่โฟล์คเงยหน้ามามองหน้าผมนิดหน่อย เขายกยิ้มแล้วอ้าปากดูดหัวนมผมเข้าไปทันทีจนผมครางออกมาอีกรอบ เขาดันเข้ามาจนผมแทบหงายหลังต้องใช้มือทั้งสองข้างยันพื้นเตียงไว้
"แข็งแล้วเหรอ" เขาพูดขึ้นมาเพราะแขนเขามาโดนเข้ากับน้องชายผม แล้วมองหน้าผมด้วยสีหน้าล้อเลียน
"อย่าให้ถึงทีผมบ้างแล้วกัน" ผมบอกเขา เขาเลยเอนหลังนอนลงกับเตียง
"พิสูจน์สิ" เขาพูดกับผมอย่างท้าทาย ผมขยับตัวไปดูดดุนหน้าอกเขา เขาตัวกระตุกเล็กน้อยพร้อมมีเสียงครางต่ำๆ ออกมาเบาๆ
"กลั้นเสียงไว้เหรอครับ" ผมถามเขา เขามองผมแล้วหันหัวมองออกไปทางอื่น ผมจึงก้มลงจูบกลางหน้าอกแล้วใช้ลิ้นลากต่ำลงมาถึงสะดือ มือค่อยๆ วางทาบลงไปที่น้องชายของเขาที่ตอนนี้เริ่มแข็งแล้ว ผมจูบน้องชายเขาผ่านกางเกงนอนของเขาแล้วใช้นิ้วไล้ผ่านจากโคนไปส่วนหัว ทำซ้ำไปมาจนมันแข็งเต็มที่ ส่วนหัวโผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงนิดหน่อย ผมใช้ปากก้มลงไปจูบและใช้ลิ้นเลียแตะเบาๆ พี่โฟล์คห่อตัวแล้วครางซี๊ดออกมา ผมแกล้งเขาใช้ปากและลิ้นถูวนแค่ตรงส่วนที่โผล่ออกมาจากขอบกางเกงด้านบน พี่โฟล์คใช้มือทั้งสองข้างจับหัวผมไว้ก่อนที่จะกระเด้งเอวสวนไปมา
"พี่เสียว" เขาพูดออกมาเบาๆ ผมยิ้มแล้วค่อยๆ ดึงกางเกงเขาออก เขายกเอวช่วยแล้วเอื้อมมือล้วงเข้ามาขยำตูดผม
"ถอดออกด้วยสิ" แกใช้เสียงอ้อนกับผม ทำเอาผมใจสั่นไม่น้อย ก่อนที่จะค่อยๆ ถอดกางเกงตัวเองออกบ้าง ผมนั่งตรงเตียงระหว่างขาทั้งสองของพี่โฟล์ค จับน้องชายลำอวบของแกที่ตอนนี้แข็งแล้ว มือทั้งสองกำส่วนลำ ส่วนหัวก็ยังโผล่ออกมาให้เห็น
"ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเจอ" ผมบอกแก แกยิ้มให้ผมอย่างภูมิใจ
"ถ้ากลัวจะถอนตัวก็ได้นะ" แกพูดกับผมแล้วมองด้วยสีหน้าชอบใจ
"งั้นผมถอนตัวนะพี่ สวัสดีครับ" ผมแกล้งพูดแล้วรีบลูกจากเตียงหยิบกางเกงจะไปแต่งตัว แกรีบเด้งตัวมากอดผมจากด้านหลังแล้วลากมาที่เตียงอีกรอบ
"อย่าพึ่งสิเบค ใจเย็นน" แกพูดกับผมทำเอาผมหัวเราะออกมาเสียงดัง
"ถ้าแกล้งกัน เดี๋ยวพี่จะไม่ยั้งแรงเอาไว้เลย" แกขู่ผม ผมเงยหน้าไปจูบแกแล้วใช้มือค่อยๆ รูดชักน้องชายแกช้าๆ
"อมให้พี่หน่อยนะ" แกกระซิบที่หูผมแล้วเอนตัวลงนอน ผมก้มตัวอ้าปาดครอบส่วนหัวน้องชายของพี่โฟล์คแล้วใช้ลิ้นค่อยๆ มอบความเสียวให้ช้าๆ พี่โฟล์คครางออกมาอย่างพอใจ น้ำหล่อลื่นแกค่อยๆ ไหลออกมาจากส่วนรูจนผมสัมผัสถึงรสชาติของมันได้ ผมถอนปากออกแล้วไล้เลียไปทั้งลำแล้วใช้ลิ้นป้ายเลียเล่นที่ไข่ใบโตทั้งสองของแก
"ซี๊ดดด เสียวมากกก" แกพูดออกมา ผมจึงใช้ปากเล่นกับจุดนี้ต่อโดยที่มือยังไม่หยุดชักให้
"ตาพี่บ้าง" พี่โฟล์คบอกกับผมแล้วดึงตัวผมขึ้นมาจูบแล้วก้มลงขบกัดที่ไหล่และหน้าอกผม ผมแอ่นอกให้แกด้วยความเสียว มือของแกรูดน้องชายผมไปด้วย
"เสียวไหม" แกถามผม ผมพยกหน้าให้แก แกเลยดึงหมอนมาหนุนใต้ตูดผมแล้วแหวกขาผมออก พี่โฟล์คอมนิ้วของแกแล้วใช้นิ้วยาวนั้นปาดผ่านรูผมไปมาช้าๆ ผมเสียวจนต้องขมิบไปมา แกยิ้มชอบใจแล้วก้อมลงใช้ลิ้นค่อยๆ ลากผ่านรูของผมจนผมเก็บเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่
"จะทำต่อแล้วนะ" พี่โฟล์คพูดแล้วเปิดเก๊ะที่หัวเตียงหยิบเจลมาทาที่นิ้วและรูของผมก่อนค่อยๆ สอดเข้ามา ผมตอดขมิบรับนิ้วของแกอย่างฝืนไม่ได้ นิ้วมือของพี่โฟล์คแทงเข้าออกช้าๆ หลายรอบโดยพี่โฟล์คค่อยๆ เพิ่มจำนวนนิ้วไปจนถึงสามนิ้วและแช่ค้างไว้เพราะผมบอกให้พอ
"ตึงไปหมดเลยพี่" ผมบอกแก แกพยักหน้าให้แล้วค่อยๆ ซอยมือต่อช้าๆ จนผมบอกดีขึ้น
"เอาของจริงมาเลย" ผมบอกพี่โฟล์ค เขายิ้มแล้วสวมถุงยางให้ตัวเอง ก่อนที่จะค่อยๆ ดันน้องชายเข้ามาอย่างทุลักทุเล
"เข้ายากจังแฮะ" แกพูดกับผมโดยที่แกไม่หยุด แกแทงเข้าออกช้าๆ ให้น้องชายแกเข้าไปทีละนิดจนส่วนหัวเข้าไปได้ผมถึงกับนอนคิ้วขมวด
"แปปพี่ เจ็บ" ผมบอกแล้วเอื้อมมือไปจับแขนพี่โฟล์คไว้ พี่โฟล์คโน้มตัวลงมาจูบผมอย่างดูดดื่มแล้วดันน้องชายเข้ามาอีกทีละนิดจนมิดลำ
"เข้าหมดแล้ว" แกพูดออกมาพร้อมถอนหายใจ ผมลืมตาขึ้นมาเห็นพี่โฟล์คมองผมอยู่
"เจ็บมากไหมครับ" แกถามผมด้วยเสียงนุ่ม
"ขอเวลาอีกนิด" ผมบอกเขา เขาโน้มตัวมาจูบหน้าผากผมแล้วกระซิบบอกว่าผมเก่งมาก ผมพยักหน้าให้แกเริ่มซอยตอนที่รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย แกค่อยๆ ซอยช้าๆ ด้วยขนาดและความยาวทำให้ผมผวากอดเขาแน่น
"เสียวมากเลยเบค แน่นมาก" พี่โฟล์คบอกผมแล้วก้มจูบพร้อมกัดริมฝีปากล่างผมเล่น
"ผมเริ่มเสียวแล้ว" ผมบอกเขา เขาซอยไวขึ้นเน้นเข้าออกจนกือบสุดลำ มีเสียงครางต่ำออกมาเป็นระยะๆ ผมเห็นแกมีสีหน้าพอใจเมื่อเริ่มซอยได้ไวขึ้นและได้ยินเสียงผมครางออกมา
"พี่ ผมนั่งให้" ผมบอกพี่โฟล์ค เขาจึงหยุดและให้ผมขึ้นนั่งให้โดยแกใช้มือยกขึ้นประสานกับมือผมเพื่อให้ผมประคองตัวไม่ให้ล้ม ผมโยกอย่างใจอยาก ขึ้นลงอย่างที่ใจชอบ จนพี่โฟล์คครองออกมาเสียงดัง
"เสียวมากเบค เอาอีก" แกบอกผมทำให้ผมทำต่ออย่างชอบใจ เราเปลี่ยนท่ากันหลายท่าโดยน้องชายของพี่โฟล์คไม่หลุดจากรูของผมเลยแม้แต่น้อย ดูเหมือนพี่โฟล์คจะชอบท่าหมามาก แกบอกเข้าลึกมาก แกเสียวจนครางดังๆ ออกมาหลายครั้ง เหงื่อซึมทั่วตัวผมและแกเต็มไปหมด
"อยากแตกหรือยัง" แกบอกผม ผมพยักหน้าให้แกอย่างเต็มใจ เพราะตอนนี้ผมรู้สึกเริ่มร้อนและแสบรูแล้ว พี่โฟล์คอุ้มผมขึ้นแล้วกระหน่ำแทงในท่าลิงอุ้มแตง ผมครางดังออกมาเพราะมันเสียววูบวาบไปหมด ก่อนที่จะวางผมลงบนเตียง ดึงถุงยางออกจากน้องชายแล้วชักรัวจนแตกกระจายเต็มอกและหน้าของผม ก่อนที่ผมจะทันคิดอะไร แกใช้มือป้ายน้ำของแกมาถูเคลือบน้องชายแล้วแทงเข้ามาในรูผมอีกรอบแล้วใช้อีกมือชักให้ผมไปด้วย ผมครางออกมาเสียงดังเพราะส่วนหัวของแกครูดจูดเสียวผมไปมาหลายรอบจนผมแตกออกมาตามแก
"โคตรดีเลยเบค" พี่โฟล์คบอกผม ผมพยักหน้าอย่างหมดแรง พี่โฟล์คใช้ทิชชูเช็ดทำความสะอาดให้ตัวเขาเองและเช็ดให้ผมด้วย
"พี่ ผมอยากอาบน้ำอีกรอบ" ผมบอกพขา เขามองหน้าผมนิ่งไปเล็กน้อย
"ลุกไหวไหม" พี่โฟล์คถามผม
"พี่ช่วยผมหน่อยได้ไหม" ผมทำเสียงอ้อนแก แกยิ้มหัวเราะแล้วอุ้มผมไปที่ห้องน้ำ
"เห้ย ประคองก็ได้" ผมบอกเขาไปเพราะกลัวหล่น
"อุ้มได้สบายมาก" แกบอกผมก่อนที่จะวางตัวผมไว้ในอ่างอาบน้ำ ผมเงยหน้าไปเห็นรูปร่างเปลือยของพี่โฟล์คเต็มตาก็ก้มหน้าลงอย่างอดเขินไม่ได้ แหม...ก็แกกล้ามแน่นมากนี่ครับ ไหนจะ 6 แพ็ค ไหนจะเส้น V line ไหนจะผิวเนียนๆ ของแก ไหนจะน้องชายขนาดใหญ่ที่ห้อยไปมาอีก
"หลบหน้าพี่ทำไมเนี่ย" เขาพูดแล้วค่อยๆ เดินลงอ่างมานั่งตรงข้ามผม
"มันเห็นชัดเกิน" ผมบอกแก แกยิ้มให้ผมอย่างอดขำไม่ได้
"โดนพี่เอาไปขนาดนี้แล้ว ยังจะเขิน" แกพูดติดตลก ก่อนที่จะเปิดน้ำแล้วค่อยๆ ปรับอุณหภูมิให้พอดี
"พี่...โอเคไหม กับผมน่ะ" ผมถามแก
"ดีเลย โอเคมากๆ" พี่โฟล์คบอกแล้วยิ้มให้ผม พวกเราคุยเรื่องทั่วไปแล้วถูสบู่ให้กันไปด้วย
"เมื่อกี้...ถ้าเป็นผู้หญิงผมท้องไปแล้วมั้ง" ผมบอกแก แกหัวเราะเบาๆ แล้วเอื้อมมือมาลูบหัวผม
"ฟีลมันมาพอดีน่ะ ถ้าพี่มีเซ็กส์พี่คิดว่าพี่...ค่อนข้างรุนแรง" เขาพูดเสียงเบาลงตรงท้ายประโยค
"ก็จริง" ผมบอกแก เราสบตากันแล้วยิ้มออกมาพร้อมกันทั้งคู่
"เจ็บมากไหม" พี่โฟล์คถามผม
"ตึงๆ ไม่ค่อยปวดแล้ว" ผมบอกพี่โฟล์ค เขามองผมแล้วใช้สายตาสำรวจผมอย่างเปิดเผย
"เขินนะพี่ มองขนาดนี้" ผมพูดแล้วหันหน้าหนีแก
"มีเชื้อจีนป่ะ ผิวขาวแบบนี้" แกถามผม
"ลูกเสี้ยวจากทั้งฝั่งพ่อและแม่" ผมบอกแก แกพยักหน้ารับทราบ
"พี่ก็เชื้อจีน แต่มีมอญด้วย" แกบอกผม
...........................
หลังจากแช่น้ำกันพักใหญ่ พี่โฟล์คพาผมมานอนที่เตียงแล้วชวนคุยต่ออีกหลายเรื่อง เขาบอกว่านานแล้วที่ไม่ได้คุยอะไรแบบนี้กับใคร พี่โฟล์คที่ผมคิดว่าดูเงียบขรึมจริงๆ แล้วเป็นคนคุยเก่งไม่น้อยเลย ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีก็สายของอีกวัน พี่โฟล์คยังนอนอยู่ ผมค่อยๆ ลุกช้าๆ แล้วเดินออกมาที่ห้องรับแขก นอนเล่นมือถือจนเผลอหลับ รู้ตัวอีกทีเพราะความเสียวที่หน้าอก
"ตื่นแล้วเหรอ ว่าจะลักหลับซะหน่อย" พี่โฟล์คบอกผมแล้วอมยิ้ม
"ก็บอกดีๆ ได้นาา" ผมบอกแก
"งั้นก็ขออีกรอบ...นะ" แกบอกผม ผมหัวเราะแล้วตอบตกลง เชื่อไหมครับ วันสองวันนั้นผมเดินได้ช้ามาก เพราะมันรู้สึกตึงช่วงล่างไปหมด ที่สำคัญดูเหมือนพี่โฟล์คจะเริ่มติดใจผมเข้าซะแล้วสิ
.........................
ขอจบตอนนี้เอาไว้แต่เพียงเท่านี้นะครับบบบบ ตอนต่อไปอาจนานหน่อยนะครับ ช่วงนี้กลับเข้าสู่โหมดทำงานอีกครั้งแล้ว ต้องเดินทางไปหลายจังหวัดเลย ขอบคุณที่ติดตามนะครับ สวัสดีครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคณมาก สนุกมากครับ
รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สุดยอด สนุกมากๆเลยครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับภาษาลื่นไหลมากครับเนื้อเรื่องต่อกันแบบไม่สะดุดเลยครับ ในที่สุดก็ได้กันสักทีลุ้นให้เป็นแฟนกันมาต่อไวๆนะครับ ต่อไปขอฉากหวานเยอะๆ ครับ เขียนพาร์ทนี้ได้น่าอ่าน ขอบคุณครับ สนุกมากเลย ขอบคุณน๊าที่มาเล่าสู่กันฟัง ว่างๆมาน๊าจะรอเลย รอๆ ตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ ดีครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2