เรื่องเล่าของตูน ตอนที่ 6
ผมลืมตาตื่นมาก่อน 10.00 น. นิดหน่อย ค่อยๆ ลุกออกจากเตียงให้เบาที่สุดเพราะมาร์คยังไม่ตื่น แชทในมือถือมีข้อความของอาร์มที่ส่งมาไม่เกิน 10 นาทีที่แล้วบอกว่าประมาณบ่ายสามกว่าๆ จะเข้ามารับผมไปร้านพี่นายพร้อมกัน ผมพิมพ์ขอบใจไปแล้วส่งสติกเกกอร์กวนๆ ไปให้เขาอีก 2-3 อันระหว่างนั้นผมก็ชงกาแฟไปด้วย"ตื่นแล้วไม่ปลุกกันเลยนะพี่เนี่ย" มาร์คเดินออกจากห้องนอนมาหาผม
"พึ่งตื่นได้แปปเดียวเอง เห็นว่านอนหลับอยู่เลยไม่ปลุกน่ะ" ผมบอกเขาพลางชี้ไปที่เครื่องชงกาแฟ "เอาไหม เดี๋ยวชงให้" มาร์คพยักหน้าให้ผมแล้วเดินเข้ามากอดผมแล้วเอาหัวซุกเข้าตามไหล่ผม
"เป็นไรเนี่ย มาอ้อนแต่เช้า" ผมถามเขา
"ไม่รู้สิพี่ อยากอยู่กับพี่อ่ะ" เสียงเขาตอบอย่างอ้อนเอาใจผม
"ฮ่าๆๆ ไอ้เด็กโข่งเอ้ย ปล่อยพี่ก่อน ชงกาแฟไม่สะดวก" ผมบ่นเขาเบาๆเขาคลายอ้อมกอดให้หลวมมากขึ้น ผมยื่นกาแฟที่พึ่งชงเสร็จให้เขา
"เอาไปกินก่อน เดี๋ยวพี่กินอีกแก้วเอง" เขายิ้มแล้วรับกาแฟที่ผมชงให้ไปดมแล้ววางไว้ที่โต๊ะใกล้ๆ จากนั้นก็มากอดผมต่อ
"รอกินพร้อมกันดีกว่า" แล้วซุกหอมที่ไหล่ผมต่อ
"เอ ชักจะยังไงแล้วนะเราอ่ะ" ผมแซวเขาที่เข้ามาอ้อนผมหนักกว่าทุกวัน เขาไม่ตอบอะไรผม แต่กอดแน่นขึ้นแล้วซุกหน้าไว้อย่างงั้น ผมยืนนิ่งให้เขากอดไป ในใจรู้สึกอุ่นฟูขึ้นมาอย่างประหลาด
"มาร์ค"
"ครับพี่" เขาตอบในขณะย้ายจากไหล่ซ้ายมาที่ไหล่ขวาของผม
"สั่งข้าวไป" ผมบอกเขา เขาหัวเราะเบาๆ คลายกอดผมแล้วเดินไปกดมือถือสั่งข้าวที่โซฟา
"อยากกินอะไรครับ" เขาถามผม
"ได้หมด" ผมบอกเขาขณะที่ผมเริ่มล้างอุปกรณ์ชงกาแฟ
"กินผมไหม อร่อยนะ" เขาตอบแล้วยิ้มทะเล้นให้ผม
"ไว้กินวันอื่น" ผมตอบแล้วยิ้มให้เขา เขาวบตาผมแล้วกดสั่งอาหารต่อ
...................................
มาร์คขอตัวกลับห้องเกือบบ่ายโมง หลังจากที่เราสองคนกินข้าวเสร็จแล้วนั่งๆ นอนๆ คุยกันเล็กน้อย ผมอาบน้ำเตรียมความพร้อมก่อนออกห้องได้ไม่นาน พี่กรก็เมนชั่นผมในแชทกลุ่มเฉพาะกิจที่มีไว้สำหรับการเซอร์ไพร์สพี่ตาวในเย็นนี้
"งานเข้าว่ะ วงดนตรีโทรมา เขากำลังจะเดินทางมาที่ร้านไอ้นายแล้วรถพวกเขาโดนชนว่ะมือกีตาร์แขนหักว่ะ มือกลองไหล่เดาะ" พี่กรบอกพวกผม
"ชิบหายยย" พี่นายพิมพ์ ย.ยักษ์ยาว
"ซวยมาก เอาไงดีพี่ เอาวงดนตรีออกไหม" อาร์มพิมพ์ถาม
"ก็คงต้องทำงั้น คงหามาแทนไม่ทัน นี่กูก็แอบเนียนมาเข้าห้องน้ำมาพิมพ์บอกพวกมึง ไม่ให้ตาวรู้เนี่ย" พี่กรพิมพ์บอก
"แปปนึงพี่ เอาเป็นอคูสติก แค่เล่นกีตาร์ตัวเดียวกับร้องเพลงเฉยๆ ได้ไหม? ผมรู้จักคนหนึ่ง เป็นนักดนตรี เล่นกีตาร์ได้" ผมบอกพวกเราในแชท
"ได้เลยตูน ขอบใจมาก" พี่กรพิมพ์ตอบ "มีอะไรพิมพ์มาบอกในแชทนี้ได้เลยนะ พี่จะเนียนๆ พาตาวไปเที่ยวก่อน"
"ใครวะมึง" อาร์มทักแชทส่วนตัวมาถามผม
"น้องคนนั้นของกูเนี่ยแหละ เขาเป็นนักดนตรีด้วย" ผมบอกอาร์มไป
"เชดโด้ เพื่อนกูอย่างเอาอ่ะ" จากข้อความของเขา ผมนึกใบหน้าและเสียงที่น่าจะกำลังยียวนผมได้อย่างชัดเจน
"เออนั่นแหละ กูขอไปถามดูก่อน"
"ที่อยู่คอนโดเดียวกันอ่ะนะ"อาร์มถามผม
"เออ คนนั้นแหละ"
"เอามาให้ได้ กูอยากเห็นหน้า" อาร์มพิมพ์หาผม
"เออน่า" ผมพิมพ์ตอบอาร์ม ก่อนจะกดลิฟต์ลงไปเคาะประตูห้องของมาร์ค เขาเปิดประตูแล้วมองหน้าผมงงๆ
"เย็นนี้ว่างไหม ไปเล่นดนตรีให้หน่อย" เขามองหน้าผมนิ่งอย่างไม่เข้าใจ
"วงดนตรีที่ดีลไว้มาไม่ได้กระทันหัน เจ้านายพี่อยากได้คนเล่นกีตาร์ได้ ไปเล่นดนตรีให้หน่อย" ผมบอกเขา เขายิ้มรับแล้วพยักหน้า
"ได้เลยครับ ยินดีมากๆ"
"งั้นอาบน้ำแต่งตัวเลย เดี๋ยวบ่ายสามอาร์มจะมารับ ไปพร้อมกันนี่แหละ" ผมบอกมาร์ค เขายิ้มรับแล้วเดินไปอาบน้ำอย่างไม่เร่งรีบ
..................................
"ตื่นเต้นว่ะพี่ ไม่เคยเจอเพื่อนพี่เลย เคยได้ยินแต่ชื่อ" มาร์คบอกผมขณะที่เราสองคนลงลิฟต์มาพร้อมกัน
"ไม่มีไรมากหรอก อาร์มมันเป็นคนกวนๆ สนุก เฮฮา" ผมบอกมาร์ค "แต่อาร์มมันพอจะรู้เรื่องเราสองคนอยู่นะ"
"หืม ยังไงเนี่ย" มาร์คหันมาถามแล้วมองหน้าผม
"เออน่า เพื่อนฝูงกันก็มีเรื่องให้คุยกันนิดหน่อยอยู่แล้ว" ผมบอกมาร์คไปอย่างตัดบท
"นี่เอาเริ่งผมไปปรึกษาเพื่อนพี่เหรอ...แอบคิดไรกับผมป่าวเนี่ย" มาร์คแหย่ผม
"ฮ่าๆๆ อาร์มมันอยากรู้น่ะ ว่าใครพาพี่ไปโรงพยาบาล พี่เลยบอกไปว่ารุ่นน้องที่คอนโด มันเลยสัมภาษณ์พี่ไปนิดหน่อย" ผมบอกมาร์ค เขาพยักหน้ารับรู้เล็กน้อยก่อนที่ลิฟต์จะเปิดออก
"สวัสดีครับ นี่น้องมาร์คใช่ไหม พี่ชื่ออาร์มนะ เพื่อนของตูน" อาร์มกล่าวทักทายมาร์คอย่างเป็นกันเองหลังจากพวกเราขึ้นรถมันมา
"สวัสดีครับพี่" มาร์คยกมือไหว้ ก่อนจะยิ้มให้เล็กน้อย
"หน้าตาดีนะเรา มีแฟนยังอ่ะ" อาร์มถามมาร์คด้วยเสียงกวนๆ จะว่าไปเย็นนี้มาร์คก็ดูหล่อขึ้นจริงๆ แหละครับ เขาเซ็ตผมนิด แต่งตัวหน่อย ก็ดูมีเสน่ห์ขึ้นมาอย่างร้ายกาจในมาดนักดนตรี
"เอ่อ ยังครับพี่ โสดอยู่" มาร์คตอบอาร์ม ผมเห็นอาร๋มแอบยิ้มแล้วหันมามองผมเล็กน้อยด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
"ขับรถไปเถอะมึงอ่ะ ไม่ต้องมาแซวเลย" ผมบอกมันไป มันหัวเราะเล็กน้อย
................................
พวกเรามาถึงที่ร้านพี่นายในอีกเกือบ 40 นาทีต่อมา จากนั้นรีบเช็คความพร้อมเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะให้มาร์คเล่นกีตาร์และร้องเพลงป็นการเทสไมค์
"น้องเขาเสียงดีนะมึง" อาร์มเดินมาสะกิดบอกผม ขณะที่มาร์คและพี่นายกำลังลองระบบเสียงกันอยู่
"ตอนแรกเขาบอกอยากเป็นนักดนตรี แต่มาร์คเคยฮัมๆ เพลงให้กูฟังบ้าง กูเลยรู้ว่าเขาเสียงดีเหมือนกัน วันนี้ตอนไปถามก็แอบกลัวว่าจะไม่ได้เหมือนกัน" ผมบอกอาร์มไป
"รู้จักเขาดีจังนะ" อาร์มมองผมด้วยสีหน้าและน้ำเสียงยียวนหวนอวัยวะเบื้องล่างไม่น้อย
"หึยย มึงนี่ก็ชอบกวนกูจังอ่ะ" ผมหันไปมองค้อนมัน ก่อนที่มันจะหัวเราะอย่างชอบใจ พอดีกับที่มาร์คหันหน้ามามองทางพวกผมอยู่ดี เขายิ้มกว้างให้ผม อาร์มผิวปากออกมาแล้วยักคิ้วให้ผม 1 ที ก่อนจะเดินไปดูส่วนอื่นของร้านต่อ
"เพื่อนพี่ดูเฮฮาดีจังครับ" มาร์คคุยกับผมระหว่างที่พวกเรากำลังเดินเล่นในสวนของร้าน รอเวลาเซอร์ไพร์สว่าที่บ่าวสาวในอนาคต
"มันก็เป็นคนแบบนี้แหละ เฮฮาและกวนที่สุด" ผมบอกมาร์ค
"แต่ผมดูออกเลยนะ ว่าเขาแซวพี่เรื่องผมอยู่" มาร์คหันมามองผม
"มันอยากให้พี่มีแฟน พอพี่สนิทกับเรา มันเลยแซวเอาๆ นี่แหละ" ผมบอกมาร์คไปแบบขำๆ
"ก็นั่นสิเนอะ เราตกลงจะเป็นพี่น้องกันแล้วนี่นา" มาร์คพูดแล้วมองหน้าผม เราสองคนมองหน้ากันนิ่งค้างไว้ชั่วครู่ก่อนหันหน้าออกไปมองคนละทาง เสี้ยววินาทีของความนิ่งนั้น แววตาของเขาทำให้ผมรู้สึกใจสั่นเล็กน้อย มันมีคำพูดบางอย่างที่เหมือนเขาอยากจะพูดออกมา แต่เขาเก็บมันไว้ อาจเป็นความรู้สึกบางที่ผมกำลังรู้สึกอยู่แต่ไม่กล้าพูดมันออกมาเหมือนกันก็ได้
"เอ่อ...วันนี้ผมหล่อไหม" มาร์คพูดออกมานิ่งๆ
"หล่อสิ หล่อมากเลย" ผมหันไปบอกเขาด้วยความรู้สึกจริงแบบที่ผมรู้สึก เขามองผมแล้วยิ้มให้บางๆ
"ถ้าผมไม่ต้องกลับไปทำธุรกิจที่บ้านหลังจากเรียนจบ ถ้าผมได้เป็นนักดนตรีหรือนักร้องขึ้นมา พี่ว่าผมจะดังไหม" เขาถามผม
"ไม่รู้สิ ของแบบนี้มันตอบยากมาก แต่อย่างน้อยก็จะมีพี่หนึ่งคนที่เป็นแฟนคลับมาร์คแน่ๆ" ผมบอกเขาแล้วยิ้มให้มาร์ค
"พี่ก็ยอผมเกิน" เขายิ้มเขินให้ผม
"นี่พูดจริงนะ" ผมหันไปบอกเขา
"แล้ว...จะเป็นไรไหม ถ้าผมอยาก...ให้ตายสิ" เขาพูดตะกุกตะกักอย่างคนเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก
"พูดอะไรมาร์ค ฮ่าๆๆ " ผมหันไปหัวเราะกับท่าทางตลกของเขา
"คือ ถ้าจะเปลี่ยนจากแฟนคลับ เป็นแฟนครับได้ไหม" เขาพูดแล้วหันมามองผมหน้านิ่ง
"ผมล่ะอยากย้อนเวลาเหมือน ทิม เลค ในหนังเรื่อง About Time ได้จริงๆ จะไม่ทำตัวเหมือนพี่น้องกับพี่เด็ดขาดเลย จะไม่พูดเลยว่าจะไม่วุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของพี่" เขาพูดรัวบอกผม
"ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ผมอยากเจอพี่มากๆ อยากอยู่กับพี่บ่อยๆ ผมก็คิดว่าผมแค่ชอบมีอะไรกับพี่ แต่พอได้อยู่ด้วยกัน ช่วงเวลาที่ผมชอบไม่ใช่แค่ตอนเราเสียวด้วยกัน ผมชอบทุกช่วงที่เราอยู่ด้วยกันเลยนะพี่" เขาเอิ้อมมือมาจับแขนและมองตาผม
"ก็นั่นแหละ ทั้งหมดที่ผมอยากจะบอกพี่...พี่สนใจจะลองมีแฟนเด็กดูสักคนไหม กินเด็กเป็นอมตะนะพี่" มาร์คพูดกับผม ตอนนี้หน้าเขาแดงเล็กน้อยด้วยความเขิน เขาสบตาผมได้แค่ไม่ถึง 1 วินาทีแล้วหันไปมองด้านข้าง แล้วกลับมาสบตากับผมได้อีก 1 วิ แล้วเบนสายตาไปมองที่อื่นต่อ
"เอาจริงนะมาร์ค พี่ว่าเราก็รู้สึกไม่ต่างกันหรอก แต่คือ...ยังไงวันหนึ่งเราก็ต้องแยกทางกันอยู่ดีนี่นา มาร์คต้องกลับไปอยู่กับที่บ้านไม่ใช่เหรอ แล้วพี่...พี่ไม่รู้ว่ะ" ผมบอกมาร์ค ใจจริงผมชอบเขามากนะ แต่ถ้าคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต รักทางไกล วัยที่ต่างกัน ไหนจะเรื่องครอบครัวของเขาที่มาร์คบอกว่ามีเชื้อจีนและค่อนข้างเคร่งอีก
"ผมรู้นะ ว่าพี่ก็ชอบผมไม่น้อยไปกว่าที่ผมชอบพี่เลย ผมเลยตัดสินใจขอพี่เป็นแฟนนี่แหละ" เขาบอกผม
"ผมอยากคบพี่นะ ผมจะพยายามให้ดีที่สุด ต่อให้วันหนึ่งต้องเลิอกกัน แต่นี่ก็จะเป็นช่วงเวลาที่ผมคิดว่า มันจะมีความสุขที่สุดในชีวิตของผม แต่ใครจะไปรู้ล่ะ เราอาจจะไม่เลิกกันก็ได้" มาร์คบอกผม เขาดูเข้มแข็งและมั่นคงกว่าผมมากในเรื่องนี้
"พี่ค่อยๆ คิดก็ได้ แล้วค่อยให้คำตอบผม" มาร์ตบอกกับผมที่ได้แต่พยักหน้าตอบเขา
.....................................
เราสองคนเดินกลับเข้ามาในตัวร้าน เห็นพี่นาย อาร์ม รวมไปถึง พี่ข้าว พี่พุฒิ เพื่อนพี่กรอีก 2-3 คน และเพื่อนพี่ตาวที่ผมเคยเห็นในโซเชียลมีเดีอีก 4-5 คน เตรียมตัวกันเสร็จหมดแล้ว พวกเราทักทายกันเล็กน้อยพร้อมซักซ้อมแผนไม่ให้ผิดพลาดพี่กรแอบแชทเตือนก่อนแกจะถึงร้านประมาณ 20 นาที เพื่อให้พวกเราไปแอบตามจุดต่างๆ ที่เตรียมไว้ มีแค่มาร์คที่เป็นนักร้องดีดกีตาร์และร้องเพลงอยู่ในร้าน เพื่อสร้างบรรยากาศโรแมนติก เมื่อพี่กรส่งสัญญาณ พวกกเราทยอยเข้าไปทีละคน พี่กรเดินไปหยิบไมค์ร้องเพลง Thinking Out Loud อย่างที่พวกเราคุยกันไว้ ผมเห็นพี่ตาวสวมมงกุฏดอกเดซี่ ตาเป็นประกายสวยเหมือนดาวและพระจันทร์บนท้องฟ้าอย่างที่แกชอบ ทุกอย่างราบรื่นอย่างที่สุด พี่ตาวตอบตกลงแต่งงานท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามชวนฝัน กลายเป็นพี่กรซะงั้นที่ร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจที่พี่ตาวตอบตกลง
หลังจากนั้น พวกเราต่างนั่งกินข้าวในร้านที่ตอนนี้บรรยากาศอบอวลไปด้วยความรักและความยินดี
"ตูน เนียนมากนะ ไม่บอกอะไรพี่เลย" พี่ตาวเดินมาคุยกับผมพลางยิ้มให้อย่างเอ็นดู
"ก็ใจอยากให้พวกพี่แต่งงานกันไง อยากกให้เซอร์ไพร์สด้วย" ผมบอกพี่ตาว เราคุยเรื่องอื่นกันต่อเล็กน้อย พี่ตาวกับพี่กรแวะเวียนทักทายคนอื่นๆ ตามโต๊ะ เป็นภาพบรรยากาศที่ผมเห็นแล้วนึกว่าเป็นงานแต่งงานไปแล้วนะเนี่ย
"มึง น้องมองมึงอยู่" อาร์มสะกิดบอกผมให้หันไปมองมาร์ค ที่ตอนนี้ดีดกีตาร์ร้องเพลงอยู่
"ไม่แปลกมึง กูหน้าตาดี" ผมหันไปตอบและยิ้มให้มัน
"โอ้ย มึงนี่นะ" มันบ่นกับผมอย่างขำขัน แต่ทันใดนั้น ผมก็ใจเต้น หลังตั้งตรงขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อมาร์คดีดกีตาร์และร้องเพลงที่เราพึ่งคุยกันเมื่อคืนออกมา
How long will I love you
As long as stars are above you
And longer if I can
How long will I need you
As long as the seasons need to
Follow their plan
How long will I be with you
As long as the sea is bound to
Wash up on the sand
เสียงร้องของทุ้มนุ่มของมาร์ค ทำให้ผมใจเต้นไม่น้อย เขามองมาที่ผมด้วยสายตาที่สื่อความหมายที่ผมอ่านออก...ใช่ครับ เขากำลังบอกรักผมผ่านสายตา
"โห ทำอย่างกะบอกรักมึงอยู่" ไอ้อาร์มพูดขึ้นมาก่อนเอาศอกหันมาถองแขนของผม
"มึง" ผมพูดเสียงเขากับอาร์ม มันหันมามองผมอย่างรอคำถาม
"เย็นนี้ตอนเดินเล่นในสวน เขาขอกูเป็นแฟน" ผมบอกอาร์ม
"เชี่ยยย...ไอ้เด็กนี่เอาเรื่อง" มันพูดอุทานเสียงเบา
"แต่กูกลัว กูไม่มั่นใจในตัวเอง กูกังวลอะไรไม่รู้ว่ะ" ผมบอกอาร์ม
"กลัวอะไรวะ ลองคบไปก่อน ถ้ามันแย่มึงก็ถอยออกมา แต่ถ้ามันดีล่ะ ชีวิตมึงจะมีความสุขชิบหายเลยนะเว้ย" อาร์มบอกผม
ผมหันไปมองหน้ามัน มันพยักหน้าให้ผม
"แต่พอเรียนจบ มาร์คต้องกลับไปทำธุรกิจที่บ้านต่อนะมึง บ้านเขาเคร่งด้วย ไม่รู้จะรับได้ไหม" ผมบอกอาร์ม
"ช่างแม่งเรื่องที่ยังไม่เกิดสิ มึงเชื่อกูเถอะ ถ้าวันที่ต้องเลิอกมันมาถึงจริงๆ คนหล่อๆ อย่างกูจะมานั่งปลอบมึงเอง" มันพูดกับผมพร้อมหยอกมุกติดตลกเล็กน้อยเพื่อให้ผมยิ้มได้ จริงของมัน ความสุขมันผ่านมาแล้วผ่านไป ตอนที่มันผ่านมาให้คว้า เราก็ควรคว้าไว้สินะ
..................................
อาร์มมาส่งผมกับมาร์คที่คอนโด ระหว่างทางกลับบนรถพวกเราคุยถึงเหตุการณ์เย็นนี้อย่างสนุกสนาน
"มาร์ค คืนนี้มานอนกับพี่ได้ไหม" ผมบอกมาร์คในขณะที่เราสองคนก้าวเข้าลิฟต์
"ได้เลยครับ" เขามองผมแล้วยิ้มกว้างให้ ไม่รู้เพราะอะไร ทรงผม การแต่งตัว คำสารภาพรักที่เขาพึ่งบอกผมไปตอนเย็น หรือเพราะแอลกอฮอล์ที่ผมดื่มไป ทำให้ผมรู้สึกว่าตอนนี้เขาดูดีมากๆ จนผมอยากกอดเขาแน่นๆ แล้วจูบปากเขาสัก 2-3 ทีเลยครับ
"มองผมอะไรขนาดนั้นน่ะพี่" เขาทักผมพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"ทำไมล่ะ มองแฟนไม่ได้เหรอ" ผมตอบเขา
"ห๊ะ อะไรนะ แฟนเหรอ" เขาหันมามองผมพร้อมกับยิ้มกว้าง
"ใช่ ก็ขอพี่เป็นแฟนตอนเย็นแล้วไม่ใช่เหรอ" ผมถามเขา ประตูลิฟต์เปิดพอดี แต่พวกเรามองหน้ากันไม่มีใครยอมขยับ
"ใช่ แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ พี่พูดจริงๆ นะ ตกลงแล้วนะ" เขาพูดอย่างระงับความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่
"ใช่ พูดแล้ว คิดมาแล้ว อนาคตช่างมัน ตอนนี้ขอมีแฟนชื่อมาร์คก่อน" มาร์คอ้าแขนออกขอกอดอย่างดีใจ ผมไม่กอดเขาแต่ลากแขนเขาออกจากลิฟต์ตรงเข้าห้องอย่างรวดเร็ว
หลังจากปิดประตูห้อง กอดมาร์ครอบคอแน่น เขากอดตอบผมแล้วกระซิบบอก
"คืนนี้เป็นคืนแรกของเราสองคนในฐานะแฟน ผมขอทบต้นทบดอกตั้งแต่ที่พี่เข้าโรงพยาบาลเลยนะครับ" ผมยิ้มตอบเขาอย่างท้าทาย ก่อนดึงเขาเข้ามาจูบแน่น
"พี่ตั้งใจจะทำอย่างงั้นอยู่แล้วล่ะ" ผมบอกเขา เขาสบตาผมด้วยสายตาที่เร่าร้อนขึ้นแล้วถอดเสื้อผมออก
"ไปอาบน้ำกันครับ" เขาไม่รอคำตอบตกลงอะไรจากผม เขาอุ้มผมตัวลอยเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
....................................
ร่างเราสองคนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง เรากอดก่ายกันด้วยความหื่นกระหาย ต่างตักตวงและมอบความเสียให้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร ผมผลักเขาให้นอนหงายก่อนจะใช้มือจับน้องชายของเขาขึ่นมาตั้งตรง แล้วใช้ฝ่ามืออีกข้างมอบความทรมานปนเสียวให้เขาจนเขาดิ้นตัวงอ น้ำอยากไหลเยิ้มออกมาลื่นไปหมด ผมก้มลงไปชิมและกลืนมันเข้าไปอย่างคนกระกายน้ำ มาร์คครางเสียงดังไม่หยุด ยิ่งเขาคราง ผมยิ่งชอบ ยิ่งทำแรงขึ้น
เมื่อถึงจุดที่มาร์คทนไม่ไหว เขากระชากตัวออกจากผม ผลักผมลงในท่าคลุกเข่า ใช้ทั้งปาดและมือในการทรมานผมทางด้านหลัง ผมเสียวตัวสั่นเป็นระลอกอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาป้ายเจลก้อนใหญ่ชะโลมไปทั่วทั้งหลังของผมให้ลื่นและออกแรงเค้นคลังด้วยมือ พลางถูไถน้องชายเขาเขากับตูดของผม เสียงครางอย่างหิวกระหายของเขาทำเอาผมต้องแอ่นตัวอย่างชอบใจในเสียง เขาแนบตัวเข้ากลับหลังผม เอื้อมมือมาเล่นกับน้องชายผม ความลื่นขอองเจลที่เหลือในมือของเขาทำผมเสียวตัวกระตุกและครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เสียวหัวเราะชอบใจของมาร์คทำผมเขินเล็กน้อย ผมร่อนตูดส่ายไปมาให้น้องชายเขาดูผ่านร่องของผม เขาก้มหน้าลงมาหักไหล่ผมจนเป็นรอยระบายความอยากที่ตอนนี้มันครุกกรุ่นไปทั่ว
"ใส่เข้ามาเลย พี่พร้อมแล้ว" ผมบอกเขา เขาพยักหน้าแล้วใส่เข้ามาช้าๆ เสียงครางรอดไรฟันมีให้ได้ยินเป็นระยะตลอดการใส่เข้ามา เขาเริ่มซอยช้าๆ และหนักขึ้นเรื่อยๆ ตามความต้องการที่ขับเคลื่อนร่างกายของเขา ผมไม่อยากให้เขาทำฝ่ายเดียว จึงพลิกตัวหันหน้าแล้วควบเขาแทน ตอนนี้ผมอยู่ข้างบนโดยสมบูรณ์แล้ว ผมเริ่มโยกอย่างที่ใจอยาก เขาเอื้อมมือมาบีบหน้าอกผมเล่นพร้อมเงยหน้าหลับตาแล้วตะโกนออกมาว่า "แตกแล้ว" อย่างควบคุมไม่ได้ แต่ผมไม่หยุดเพียงเท่านั้น แม้เขาจะบอกผมแต่แรกว่าเขาเป็นคนแตกไว แต่จากที่ผ่านมาผมรู้ดีว่าของยังไหวในรอบที่ 2 รอบที่ 3 หรืออาจจะรอบที่ 4 และจะนานขึ้นเรื่อยๆ
"อ้ากก พี่เสียวมากก พอก่อน"เขาเอื้อมมือมาบีบเอวของผมแน่น ตาของเขาเยิ้มฉ่ำไปด้วยความหื่นกระหาย
"แฟนผมร้ายกาจจังครับ" เขาพูดเสียงอ่อนใส่ผม ผมยิ้มตอบเขา
"ถึงเวลาพี่เสร็จแล้วนะครับ" เขาบอกผมแล้วเอนผมลงบนเตียง ก่อนจะก้อมลงใช้ทั้งปากและมือปรนเปรอความเสียวให้แก่ผม
"คืนนี้อย่าหวังเลยว่าจะได้นอนง่ายๆ" เขาบอกผมหลังจากที่ผมเสร็จไปเมื่อครู่ที่ผ่านมา
"พร้อมอยู่แล้ว" ผมหันไปจูบเขาก่อนที่เราจะเริ่มรอบที่ 2 รอบที่ 3 และะรอบที่ 4 อย่างที่ผมคิดไว้
ผมและมาร์คกอดก่ายกันด้วยความเพลีย นาฬิกาบอกเวลาใกล้ตี 5 เรามองกันยิ้มๆ บอกฝันดีกันและกันก่อนจะหลับไปในที่สุด ต่อจากนี้ผมพูดกับทุกคนได้เต็มปากแล้วนะครับ ว่าผมมี "แฟน" แล้ว
............................................
จบแล้วนะครับสำหรับตอนนี้ ชอบหรือไม่ชอบตรงไหนบอกได้นะครับ น้อมรับทุกคำวิจารณ์ หวังว่าทุกคนจะมีความสุขในวันสิ้นปีนี้ และขอให้ปีหน้าเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับทุกคนนะครับ สวัสดีปีใหม่ครับ
สนุกมากครับ อยากให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ สวัสดีปีใหม่ครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ชอบมากครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ชอบจัง ไม่อยากให้มีดราม่าหลังจากนี้เลย เขินมากเลย กลัวใจดราม่าจังเลยครับ ขอบคุณครับ เป็นแฟนกันสักที สนุกดีครับ ขอบคุณครับ โอ้น คนโสดอย่างเรา อ่านแล้วฟินมาก ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ดี น่ารัก อ่านแล้วใจฟู คิดถึงตอน poppy love เชร้ดดดดด น่ารัก {:5_120:} ชอบมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2