EP1 ช่วงแนะนำตัวของผมเองครับ
สวัสดีครับผมชื่อว่ามอสนะครับเรื่องที่จะมาเล่าให้ฟังก็จะเป็นเรื่องแนะนำตัวผมเองให้หลายๆคนได้ฟังนะครับอาจจะไม่มีเรื่อง18+เข้ามามากถ้าใครไม่ชอบก็เลื่อนผ่านได้เลยนะครับไม่ว่ากัน เริ่มเลยนะครับ ก่อนอื่นขอย้อนเวลากับไปสมัยที่ผมยังเด็กนะครับตอนนั้นผมหน้าตาและรูปร่างขี้แหล่มากครับตัวจะผอมดำฟันเหยินหูก็กางอีก ผมมีพี่ชายคนนึงครับชื่อว่าแม็กห่างกับผม2ปีซึ่งเขาเกิดก่อนครับแกเลยเป็นพี่ส่วนผมเกิดทีหลังครับเลยได้เป็นน้อง555 ซึ่งแกผิดกับผมมากรูปร่างเขาดูดีกว่าผมเยอะ แม่ผมจะเป็นคนที่หุ่นผอมรูปร่างหน้าตาสวย แม่ผมจะเป็นคนชอบพูดเสียงดังครับ ถ้าใครนึกไม่ออกให้ไปดูนางบีกับอ้ายสติ๊กคือเสียงแม่ผมก็จะแบบนั้นแหละ (บลูลี่แม่เฉย555) ส่วนพ่อผมก็จะเป็นคนหล่อคนนึงเลยแหละครับในสมัยนั้น พ่อจะเป็นคนเงียบๆนิ่งๆไม่คุยเยอะ เพราะแม่พูดหมด555 ฐานะทางบ้านผมก็ค่อนข้างมีเงินครับเพราะมีไร่มีนาค่อนข้างเยอะอยู่ครับ แต่บ้านผมตอนนั้นยังเป็นบ้านไม้สองชั้นที่มุงสังกะสีเวลาหน้าฝนถ้ามันตกกลางคืนนี่แม่ผมจะปลุกผมขึ้นมาให้ช่วยหากะมังมารองน้ำที่หยุดเต็มบ้านเลยครับพ่อก็อยากจะปลูกใหม่แต่แม่บอกเสียดายเงินผมก็เลยต้องอยู่กันแบบนั้นครับ (แม่ผมเป็นคนขี้งกครับผมพึ่งมารู้ตอนผมโต555) ตอนนั้นแถวบ้านผมจะไม่ค่อยมีบ้านคนนะครับส่วนใหญ่จะมีแต่ไร่แต่นาบ้านคนก็จะอยู่ห่างๆกันออกไปซึ่งทางก็จะเป็นทางลูกรังครับซึ่งต่างจากสมัยนี้ที่เจริญขึ้นแล้วบ้านเรือนก็เยอะขึ้นด้วย ตอนนั้นผมมีเพื่อนคนนึงที่โตและเล่นด้วยกันมาตั้งเด็กชื่อว่าไอ้นัด พ่อของเราสองคนเป็นลูกพี่ลูกน้องกันครับ ตอนเด็กๆพอพ่อแม่ออกไปทำงานที่ไร่กันหมดเขาก็เอาผม2คนไปฝากตากับยายเลี้ยงไว้ครับบ้างที่ถ้าพ่อแม่กลับบ้านมืดถ้าผมหลับแล้วเขาก็ปล่อยให้ผมนอนนั้นเลยครับ จนว่าได้เริ่มเข้าโรงเรียนเด็กเล็กครับตอนนั้นเด็กแถวบ้านก็ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ครับโรงเรียนก็เป็นโรงเรียนติดกับวัดในหมู่บ้านครับซึ่งขนาดมีเด็กหลายๆหมู่บ้านมาเรียนกันให้ห้องผมสมัยนั้นก็ยังไม่ถึง10คนเลยครับซึ่งในห้องก็มี 7คนได้ตอนนั้นผมก็มีเพื่อนเพิ่มมาอีกก็คือ ไอ้พงษ์ กับไอ้อั้น ที่เป็นผู้ชาย อีก3คนก็ผู้หญิงครับ พอเริ่มโตเข้าประถมก็เริ่มมีการปั่นจักรยานกันไปเรียนครับบ้างทีเจอกันกลางทางก็ปั่นแข่งกันใครถึงโรงเรียนก่อนชนะอะไรแบบนี้ครับ ซึ่งทางก็จะเป็นลูกรังครับถ้ามีรถใหญ่ขี่สวนมาก็จะมีฝุ่นตลบตอนนั้นผมก็อาบน้ำหัวเปียกไปโรงเรียนนี่แหละครับพอไปเจอแบบนั้นพอถึงโรงเรียนนี่ฝุ่นติดขาวนวลอย่างเห็นได้ชัดครับเพราะว่าผมดำอยู่แล้วนึกแล้วก็ขำ555แต่ก็โตกันมาได้พอเสาร์อาทิตย์วันหยุดก็จะนัดกันปั่นจักรยายมาเล่นที่บ้านผมครับ เพราะหลังบ้านผมจะมีคลองน้ำไหลผ่านพวกผมก็จะมาแก้ผ้าโดดน้ำเล่นกันประจำเพราะถ้าเสื้อผ้าเปียกเดี๋ยวแม่จับได้ว่าหนีมาเล่นน้ำแล้วพวกแกจะตีเอา ตอนนั้นพวกผมเป็นเด็กดื้อๆซนๆ เหมือนเด็กทั่วไปแหละครับ อยู่ว่าเล่นกันแบบไหนให้ไปอ่านเรื่องที่ผมเคยเล่า (เด็กตื่นหมอย) ก็จะเล่นกันแบบนั้นละครับ555จนว่าจบป.6ก็ต้องย้ายโรงเรียนไปเรียนต่อมัทธยมที่อยู่ในตัวอำเภอ โรงเรียนก็จะอยู่ออกห่างบ้านออกไปอีกพวกผมก็จะนั่งรถนักเรียนไปครับเพราะปั่นจักรยานไปไม่ได้แล้วถ้าปั่นไปได้ถึงก็น่าจะพักเที่ยงพอดีคงไม่ได้เรียนกับเขาทัน555ตอนนั้นพวกผมก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกครับก็จะมีเด็กในห้องเพิ่มขึ้นอีกเยอะอยู่ครับ ตอนนั้นก็เปิดเทอมก็ไปเรียนกันปกติพวกผมก็ยังคบกันเป็นเพื่อนแค่4คนเหมือนเดิมขนาดมีเพื่อนในห้องเพิ่มแล้วก็เหอะตอนนั้นพวกผมก็ชอบเตะบอลกันครับและก็ได้เป็นนักกีฬาประจำโรงเรียนด้วย พอผมจบม.3ซึ่งแม่ผมกับแม่ได้นัดคุยกันว่าอยากให้ผมไปเรียนในตัวจังหวัดครับเพราะจะได้ไปเรียนกับพี่ผมจะได้ดูและกันซึ่งที่ผ่านผมกับมันเป็นพี่น้องที่ทะเลาะตีกันตลอดเป็นพี่น้องที่ไม่ค่อยจะถูกกันเท่าไหร่ ผมก็บอกแม่ไปว่าจะต่อม.4ที่นี่เพราะไอ้พงษ์กับไอ้อั้นก็เรียนต่อที่นี่ แม่ผมก็ตามใจครับตอนนั้นพวกผมก็ได้เรียนที่นี่ต่อและก็ยังเป็นนักบอลตัวแทนของโรงเรียนต่อครับเพราะในทุกๆปีตอนนั้นเขาจะมีแข่งบอลกันก็จะมีโรงเรียนอื่นมาแข่งด้วยเพื่อไปแข่งกันอีกในระดับจังหวัดซึ่งพวกผมก็เล่นกันมาตั้งแต่แรกครับพอได้เรียนต่อครูที่สอนพละก็ดีใจครับเพราะจะได้ไม่ต้องฝึกเด็กใหม่ ตอนนั้นพวกผมก็เริ่มเป็นหนุ่มกันแล้วเสียงก็เริ่มแตกหน้าก็เริ่มมีสิวกันแล้วรูปร่างของแต่เพื่อนผมแต่ละคนก็เริ่มดูดีขึ้นหล่อขึ้นซึ่งต่างจากผมที่ยังผอมแห้งดำหูกางฟันเหยินเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือโตขึ้น ตอนนั้นเพื่อนๆในห้องจะเรียกผมกันว่าไอ้ดำซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับและก็ไม่โกรธพวกมันด้วยเพราะผมเองก็เป็นคนที่แบบอารมณ์ดีไม่ค่อยโกรธใครง่ายพูดเก่งพูดจนลิงหลับไปเป็นตัวๆเวลาอยู่กับเพื่อนนี่คือจะหาเรื่องมานั่งขำกันได้ทั้งวันจนผมเป็นเหมือนตัวตลกประจำห้องอ่ะครับ แต่พอเวลาผมอยู่กับคนที่ไม่สนิทผมจะเงียบแบบเหมือนไม่ได้มากับเขาด้วยอ่ะครับ พอเรียนจนจะจบม6.ตอนนั้นก็ต้องไปหาที่เรียนใหม่ครับก็จะมีอาจารย์กับนักเรียนในตัวจังหวัดมาแนะแนวเชิญชวนให้ไปเรียนครับซึ่งผมก็เพื่อนก็ได้คุยกันว่าจะต่อป.ตรี หรือว่าไปต่อปวส.ก่อนดีว่ะผมก็บอกมันไปว่ากูอยากต่อปวส.ว่ะเรียนแค่2ปีเองก็จบแล้วแต่ถ้าเรียนป.ตรีก็ต้อง4ปีอย่างน้อยถ้าอยากเรียนต่อก็ยังเอาวุฒิปวส.มาต่อได้อีกพวกผมก็ตามนั้นครับก็กลับบ้านไปบอกพ่อกับแม่ครับ วันนั้นผมจำได้เลยที่บ้านกำลังมีปัญหาใหญ่ระดับผมต้องขนของไปนอนบ้านตากับยาย คือพี่ผมไปทำเขาท้องครับซึ่งแม่ผมก็เป็นคนเสียงดังอยู่แล้วตอนนั้นพอรถนักเรียนมาจอดที่หน้าบ้านก็ได้ยินเสียงแม่ผมทุกคนในรถตอนนั้นก็พากันตกใจครับว่ามีใครเป็นอะไรผมก็รีบวิ่งไปดูแกก็ด่าพี่ผมก็เหมือนจะร้องไห้ไปด้วยแกก็ด่าว่า กูส่งมึงไปเรียนเนี้ยมึงไปทำชิบหายอะไรกันห๊..ที่กุส่งมึงไปเรียนเนี้ยมึงคิดถึงกูกันบ้างมั้ยทำไมมึงทำกับกูแบบนี้ที่กูบอกว่าให้อยู่บวชให้กูก่อนนี่มันไม่เขาหัวสมองเลยใช่มั้ยจากนั้นก็สารพัดเลยครับ พอแม่เห็นผมก็พูดว่า..เดี๋ยวมึงอีกตัวนึง สรุปรามมาหาผมเฉยทั้งที่ผมก็ไม่ได้ผิดเด้อ..แล้ววันนั้นผมก็เลยไม่ได้บอกพ่อกับแม่เลยว่าจะไปเรียนต่อ ว่าเวลาผ่านไปเป็นอาทิตย์ผมก็ไปบอกพ่อครับว่าผมจะไปเรียนต่อพ่อก็บอกให้ผมไปถามแม่ซึ่งตอนนั้นผมเองก็แบบยังไม่อยากเข้าไกล้แม่ยังเลยต้องมาหาพ่อเนี้ยผมก็เลยไปถามแม่ซึ่งก็เอาพ่อไปด้วยเป็นไม้กันหมาจะได้ไม่โดนด่าคนเดียวถือว่าบอกบอกก่อนแล้ว5555 สรุปแม่ก็ด่าผมอีกว่าไม่ต้องเรียนให้ออกมาเลี้ยงควายนี่เดี๋ยวก็เหี้ยเหมือนกันอีกมึงเห็นพี่มึงมั้ยเรียนจบมาก็ออกมาทำไร่กับกูอยู่ดีมึงเรียนแค่นี่แหละ ไปแล้วก็เหี้ยกลับมา พ่อก็บอกแม่ว่ามันคนละคนกันไอ้แม็กมันก็หล่อกว่าไอ้มอสมันก็มีสาวมาติดนะสิ ดูรูปร่างไอ้มอสสิมันไม่เป็นแบบนั้นหรอก เหมือนแม่จะใจอ่อนขึ้นแต่ไม่เลยแล้วก็บอกเดี๋ยวมันก็ไปติดเหล้าเมายากันไม่เอาอ่ะให้มันอยู่บ้านนี่แหละดูมันเป็นคนหัวอ่อนอยู่หน้าตาไม่ทันคน ตากับยายผมก็ได้ยินก็เดินมาบอกว่าหลานกูมึงไม่ส่งเดี๋ยวกูส่งเองกูเลี้ยงมาตังแต่เด็กมึงอย่ามาว่าหลานกูนะ แม่ผมก็เลยใจอ่อนครับให้ผมไปเรียน ซึ่งนั้นพวกผมก็นัดวันกันไปสมัครครับ แม่ผมก็พาไปสมัครกันก็ที่เดียวกับกับวิลัยพี่ผมนั้นแหละครับ แล้วผมก็สมัครในแบบเด็กโควต้าครับเลยไม่ได้สอบเข้า ซึ่งผมก็ได้เรียนที่นี่กับทั้ง4คนอีก แล้วพวกผมก็ต้องมาอยู่หอตอนแรกแม่ไม่ยอมครับเพราะว่าจะมารับส่งเองซึ่งระยะทางจากบ้านมาวิลัยก็เกือบร้อยกว่าโลได้ครับและไม่มีรถตู้รับเด็กนักเรียนวิ่งด้วย เพื่อนผมก็บอกว่าเดี๋ยวพวกผมอยู่รวมกันได้ครับหารจะได้หารตังจ่ายค่าหอกันแม่ก็บอกถ้ามาอยู่ก็ต้องดูแลกันดีๆด้วยและแกก็พาไปหาหอที่ไกล้ๆวิลัยให้ครับซึ่งหายากมากและก็มีอยู่ห้องนึงครับอยู่ไม่ไกล้จากวิลัยมากมีรถรอบเมืองวิ่งผ่านตลอดดูแล้วสะดวกดีครับซึ่งห้องก็ใหญ่อยู่ได้หลายคนอยู่ครับแม่ผมก็เลยจ่ายค่ามัดจำไว้ให้ก่อนเพราะตอนนั้นพวกผมก็ไม่ได้มีตังติดตัวกันมาเยอะพอเสร็จก็พากันกลับครับขอจบก่อนนะครับแล้วเดี๋ยวจะมาเล่าเรื่องให้ฟังต่อ ตอนต่อไปจะเป็นเรื่องการเปลี่ยนแปลงของตัวผมเองครับ ก่อนอื่นต้องขอบคุณสำหรับคนที่อ่านจนจบนะครับ ในส่วนของตอนนี้อาจไม่สนุกเท่าไหร่เพราะผมอยากให้ทุกคนได้รู้ก่อนครับว่าพวกผมสนิทกันมายังงัยถึงได่มาเล่นเสียวกันแบบที่เคยเล่าไปแบบไม่อายกันอ่ะครับ ตอนต่อไปรับรองว่าสนุกกว่านี้แน่ครับ เดี๋ยวจะรีบลงอีกตอนให้ได้อ่านต่อนะครับ..สนุกครับ...แต่แนะนำให้ย่อหน้า แบ่งพารากราฟบ้างนะครับ...รออ่านตอนต่อไปนะครับ รอนะครับ เปิดเรื่องได้ดีครับ แต่ย่อหน้านีสหนึ่งนะแบบอ่านยากนิดหน่อย แต่ก็อ่านได้อยู่ 55555 ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ เปิดเรื่องได้ยาวดีจังครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สุดยอดเลยครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ เกริ่นซะคุ้มเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณ
หน้า:
[1]
2