กู๊ดบอย...ตัวร้าย...Ep. 1
EP.1…“พี่โนอาห์ ...พี่โนอ่าห์....พี่โนอาห์อยู่มั้ย”“พี่โนอ่าอยู่ห้องนอนคะ เดี๋ยวป้าสมพรไปเรียกให้นะ...อะมานั่งตรงนี้ วันนี้ป้าซื้อเคกมาด้วยนะ...”
ช่วงเวลาเดิมๆ ของทุกวันหลังเลิกเรียน ตลอด 2เดือนกว่า จนคนครองห้องคนเดียวอย่าง ผม แค่ได้ยินเสียงเบาๆลอดเข้ามาก็รีบลุกเปิดประตูห้องนอนอีกห้อง ในคอนโด 2 ห้องนอน 2 ห้องอาบน้ำ 1 ห้องน้ำแขกออกจากพื้นที่เซฟโซน
“น้องเดฟ ทำการบ้านเสร็จยัง... ไม่เสร็จห้ามกินเค้กนะ”เด็กผู้ชายจะญี่ปุ่น จะจีน จะเกาหลี...ไม่รู้สัญชาติจริงๆเพราะป้าสมพร เคยบอกแค่ “ลูกชายข้างห้องค่า พ่อเค้ายุ่งมาฝากป้าไว้...น้องโนอ่าโอเค มั้ย ...เด็กน่ารักนะ ไม่ดื้อไม่งอแง”
มนุษย์โนอาห์ ...ขี้เหงาซะด้วย แล้วถึง ม๊าบินกลับมาเจอว่ามีเด็ก 9 ขวบช่างพูดช่างสารพัดถามแบบนี้
...ทั้งรักทั้งหลงไม่ต่างกันชัวร์
จนแทบจะทุกวัน ถ้า ผม ไม่โดน ไอ้จูเนียร์ชวนไปนั่งดูสาวที่ไหน หรือชวนไปดูหนังนั่นนี่ ก็เป็น พี่โนอาห์ นี่แหละ คอยนั่งสอนการบ้านให้ ช่วงที่ทำการบ้านตัวเองไปด้วยเหมือนกันบางวัน พากันนั่งเล่นเกมหน้าทีวีบ้างบางวันก็มีหน้าที่คอยหานั่นนี่ให้กินสลับป้าสมพรบ้างเกือบ 6 โมง เด็กรู้เวลา ก็ขอตัวกลับห้องที่อยู่ตรงข้าม
แต่วันนี้...ทุ่ม ...สิบห้า...ก็แล้ว จนจู่ๆเสียงจากเครื่องอินเตอร์คอมหน้าห้อง
“แดดดี้ ๆ มาแล้ว แดดดี้ มา” 2เดือนที่ช่วยเลี้ยงลูกเค้า จะได้เจอ ...พ่อน้อง...ซะที”พี่ไปเปิดเอง เดฟกินเค้กต่อเถอะ”“น้องโนอาห์แน่เลย... พี่ยู...นะครับ ...ขอบคุณที่ยอมให้ป้าสมพรช่วยเลี้ยงไอ้ตัวแสบ เผอิญช่วงนี้ พี่ยุ่งหลายเรื่องมาก”
ประโยคแรกในหัวหลังตั้งใจลุกจากโต๊ะกินข้าวมาเปิดประตูห้องเอง...พระเอกหนังซอมบี้รถไฟชัดๆ...พระเอกเกาหลีมายืนเกาหัวแกร๊กแกรกขอโทษ ตรงหน้า...
“หวังว่าเดฟ จะไม่ซนมากนะครับ...เพราะอยู่กับแด๊ดดี๊ ทีไร ป่วนทุกที”ที่กำลัง ...”หน้าตาดีว่ะ” ...ได้สติทันควัน“อ...ออ อ๋อ ไม่เลยครับ ตอนนี้ผมปล่อยให้นั่งกินเค้กอยู่เพราะเพิ่งทำการบ้านเสร็จ” คนฟังยิ่งทำหน้า ผิด ไปใหญ่“โทษทีนะ ...พี่เพิ่งคุยเรื่องที่ทำงานใหม่เสร็จเลยกลับมาช้ากว่าปกติไปหน่อย” ไอ้เราก็ จิตใจอ่อนโยนซะด้วย “แค่นี้เองพี่ไม่เป็นไร ผมชอบเด็กอยู่แล้ว ป้าสมพรงานแกก็ไม่ได้ยุ่ง ...ช่วยๆกัน”ทั้งที่เกิดมา ...ไม่เคยคิด...ว่าต้องมาเลี้ยงเด็กที่ไหน แถมพ่อแม่ก็ยังไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนอีก
“แดดดี้ มาช้า” “แด๊ดขอโทษ...มานี่มะ”คงกินเค้กเกลี้ยงแล้ว เลยออกมาเจอหน้า พ่อ ตัวเองได้ก่อนสองพ่อลุกพุ่งกอดกันชนิดเจ้าของห้องแทบไม่ทันหลบ“พี่โนอาห์สอนการบ้านเสร็จแล้ว...แล...แล้วพี่โนอาห์ก็ให้เดฟกินเค้กที่ป้าสมพรซื้อมาด้วย”“โอ๋ๆๆๆ เก่งจังเลย เด็กดีของแดดี๋” ชมไปแขนข้างหนึ่งอุ้มเด็กน้อยในอกไปอีกมือขยี้ผมลูกตัวเองเบาๆ
ความรู้สึก...ที่ไม่เคยไดรับ...เริ่มก่อตัวขึ้นตรงหน้า
...“การมีพ่อ ...ดู...อบอุ่นแบบนี้เหรอ”...
.........
การเจอกันครั้งแรก นั่น...คือเมื่อวาน
ส่วน วันนี้ เวลานี้...หลังวินาที ล้มทั้งยืนหมดสภาพ
...“เชี่ยไรวะ...ทำไมตึกรอบหนามบาส...หมุน”...เหมือนจะตั้งสติ ขยับลุกจากพื้นสากๆร้อนไอแดดกรุงเทพ... “อ๊ากกก มึนหัว”...คิดไปยกมือกลึงหัวไป“นักเรียน โอเคมั้ย?”เสียงคุ้นหู ภาพคนคุ้นตานั่งยองรายรอบด้วยเพื่อนทั้งห้องกระจายตัวยืนจ้อง...”กูฝัน รึ จริง?...ฮ่ะไอ้โนอาห์ฝันหรือจริง”...“ห๊ะ!!!...โผ๊ะ...ผะ...ผมโอเค แค่มึนๆนิดหน่อย”เพิ่งคิดได้...โดนลูกบาสสอยนี่หว่า...”ไม่ฝันละกู”...“แน่ใจนะ” เสียงเดิม หน้าเดิมย้ำอีกรอบ จนไอ้ผม
...ต้องรีบคีพลุคซิครับ...ทำคูลค่อยๆตั้งท่าเหมือนเด็กหัดเดินประคอง...สภาพ...ตัวเองขึ้น
“เห็นมั้ย...ย....ยา...ยางไหว” ...ไหว...คือ เซยิ่งกว่าเมา“ไม่ล่ะมั้งนักเรียนเลือดกำเดาไหลด้วย ให้มาสเตอร์พาไปห้องพยาบาลดีกว่า”
หมด...กูหมด...แล้วใครอย่าเสือกเอาคลิปไปโพสนะมึง...
.........
วันซวย ๆปิดจบพร้อมเพื่อนสนิทรีบไปทำธุระกับ แม่ที่โรงแรมแถวนี้แล้วกลับมาพากันกระซวก ราดหน้าทะเล กับ ข้าวคะน้าหมูกรอบพร้อมลูกชิ้นลวกสองชุด
...เกลี้ยง...ในไม่ถึง10 นาที
“นึกว่ามึงจะเอ่อแดกเป็นอัมพาตนะนั่น โนอาห์”“สัดเจย์ ขอเอ่อแดกเหอะ คือ...เข้าใจปะมึง!!!...ได้ไงวะ โดนลูกบาสแค่นี้ กูแม่งล้มได้ไง...ไม่เก็ทว่ะ” “มาสเซอรเค้าแรงเทพเจ้าสายฟ้าขว้างลูกบาสแทนฆ้อนไง” “เจย์!!!...เพื่อนไม่จัดของดีให้นะเมื่อคืนเพิ่งโหลดหนังใหม่มาด้วย...เอ๊...หรือมึงจะไม่...”หาอะไรมาล่อหน่อย จูเนียร์ กดปุ่มเปลี่ยนโหมดทันใด
“วันนี้....แดดร้อน...เออ วันนี้แดดร้อน ...ม...มึง...มึงเลย...เลย....เลยแพ้แดงไงไอ้เผือก...เออพอแพ้แดดก็ไม่มีแรงถูกป่ะ!!! มาสเซอร์แม่งอ่อนจะตาย...แค่โยนลูกบาสใส่ทำอะไรเทพเจ้าโนอาห์ไม่ได้หรอก”คนฟัง...ตบมือชอบใจเซ็ทใหญ่“เฉียบ...งั้นรอเดี่ยวไอ้น้อง คืนนี้พี่จัดให้เต็มๆฮ่ะฮ่าๆๆ”
พันลำกัญชา...หรือ... พันลำ
คือการปุ๊น หรือ สูบกัญชา ที่เจ้าของห้องเคยป้ายยาให้ฟังตอน...ลอง...ครั้งแรก
”เหมือนบุหรี่มึง แค่เค้ายัดไส้ดอกกัญชาบดรวมๆใส่กระดาษแล้วม้วน” หยิบมวนเกือบคล้ายบุหรี่แค่ปลายข้างหนึ่งแหลมหัวปิด อีกด้านอ้วน มีจุกชนวนกระดาษสำหรับไว้จุดไฟ ความยาวตัวหนึ่ง น่าจะเกือบ 10 เซ็นกว่าเรียงเป็นแถวในกล่องไม้สวยๆ“ปกติแม่งมี ตัวสั้น ตัวยาว...แต่ของเจ้านี้คิงไซซ์พิเศษ เว๊ย แล้วกูสั่งมาเป็นกระดาษพันกลิ่นผลไม้ ...ดูดิขนาดกล่องแม่งยังหอม ทำเป็นกล่องซิการ์แพงๆเลยมึง ”จับ พันลำ มาดม บอดี้ หรือตัวมวน โชว์ ก่อนยื่นส่งเข้าใกล้จมูก...น้องใหม่...ที่...ขั้นเทพ... ทั้งชวนทั้งหลอกล่อสารพัดให้เข้าวงการ ตังแต่ ก่อน จบม.5จนเพิ่งมาสำเร็จ ตอนขึ้น ม.6 นี่แหละ“ทำเหมือนดมซิการ์ที่กูสอน...เออ!!!...อย่างงั้นไอ้น้อง...หอมมะ...อะ!!!...คราวนี้ลองสูบ...เหมือนบุหรี่เหมือนซิการ์มึง...เบๆ”
กู๊ดบอยลุคใสๆเชื่องๆเป็นแมวน้อย ของบรรดาแฟนคลับ กับ อาจารย์ทั้งโรงเรียน...นี่แหละ... ผู้ทรงอิทธิพลตัวจริง สำหรับไอ้ แบดบอย ที่ได้ฉายามาแค่เพราะหัวเกรียนกับความหลานนายพล
ตั้งแต่เริ่มรู้จัก จนกลายเป็นเพื่อนสนิท สารพัดบุหรี่เหล้า เบียร์ ซิการ์ ลากยาวถึงพันลำ ...ไอ้โนอาห์นี่แหละครับ
...ท่านผู้นำ...ของผม
ไม่ต่างจากทุกภาพทุกเสียงคมชัดจัดเต็มไม่เคยซ้ำกันสักวันบนหน้าจอทีวีชิดผนังถัดจากโซฟายาวตรงข้ามสองตัว ที่ผม กับ มัน เริ่มตั้งหน้าตั้งตาดู...............อย่างเคย
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สนุกครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]