ผมชื่อ เรย์ เป็นทนายที่ช่วงนึงได้ออกสื่อเป็นข่าวอยู่บ่อย ๆ เพราะว่าความให้คนมีชื่อเสียงหลายต่อหลายคนจากหลายวงการ หนึ่งในนั้นคือ วุธ นักฟุตบอลอาชีพวัยเกือบ 30 ปีสังกัดทีมดังในลีกส์ระดับประเทศ ด้วยความที่ต้องคุยกันเยอะตอนทำคดี และเขาเองก็เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนมัธยม ห่างกันแค่ไม่กี่รุ่น แถมสนใจหลาย ๆ อย่างคล้าย ๆ กัน ทั้งเรื่องรถ เรื่องกีฬา เราเลยค่อนข้างสนิทกัน
ปีก่อน วุธ เริ่มทำธุรกิจสนามบอลในร่มของตัวเอง ช่วงว่าง ๆ เขาเองก็มักชวนเพื่อนเล่นบอลที่สนาม มีวันนึงเขาชวนผมไปแตะบอลกับกลุ่มเพื่อนเขา แต่ผมติดงานที่ศาลกว่าจะไปถึง เขาก็เพิ่งปิดสนาม เพื่อน ๆ เขาและคนงานที่เขาจ้างก็กลับบ้านกันไปจะหมดแล้ว ผมเลยเจอเขาอยู่คนเดียวที่นั่นโดยที่ยังอยู่ในชุดกีฬาฟุตบอล เขาบอกผมว่าวันนี้เขาคงค้างที่นี่ เพราะแฟนเขากลับต่างจังหวัด ถ้าผมไม่ติดธุระอะไรก็มานั่งกินข้าวกัน ซึ่งผมก็ตอบตกลงไปอย่างไม่ลังเลเพราะ ผมเองก็หิวมากเพราะก็ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย
เรานั่งกินข้าวกันไปคุยกันไปอยู่นาน ระหว่างที่คุยกัน ผมถามเขาว่าเป็นนักกีฬาอาชีพนี้ มีอาการบาดเจ็บเรื้อรังมั้ย เขาบอกมีนะ ก็บริเวณต้นขาขวานี่แหละ นี่ก็ยังเจ็บ ๆ อยู่ ผมเลยอาสาจะรีดเส้นให้เพราะสมัยเด็กผมเคยหัดจับเส้นให้ผู้ใหญ่ในบ้าน
พอกินข้าวเสร็จ วุธ พาผมไปส่วนของห้องล๊อกเกอร์ที่จะมีเตียงบำบัดของนักกีฬาอยู่ วุธขึ้นไปนอนคว่ำทั้งชุดบอลที่เขาใส่ ส่วนผมก็ยังคงอยู่ในชุดทำงานที่ท่อนบนเป็นเสื้อเชิ๊ตขาวปลดกระดุมบนออกสองสามเม็ด และสวมกางเกงสแลก ส่วนเสื้อนอกกับไทด์ผมถอดไว้ที่รถตั้งแต่ออกมาจากที่ทำงานแล้ว
มี 500 ซื้อ คุณต้องจ่าย 15 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้ จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ
เสียวมากครับ
อยากอ่านต่อเลย
มีต่อไหมครับ
ขอบคุณครับ
ลื่นมาก มันส์เลย ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากๆเลยนะครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ.
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
เสียวทุกเรื่องเลย
ใจจ้าาาาาา
ขอบคุณ
ขอบคุณครับ
สนุกมากคับ
สนุกมากครับ
ปีก่อน วุธ เริ่มทำธุรกิจสนามบอลในร่มของตัวเอง ช่วงว่าง ๆ เขาเองก็มักชวนเพื่อนเล่นบอลที่สนาม มีวันนึงเขาชวนผมไปแตะบอลกับกลุ่มเพื่อนเขา แต่ผมติดงานที่ศาลกว่าจะไปถึง เขาก็เพิ่งปิดสนาม เพื่อน ๆ เขาและคนงานที่เขาจ้างก็กลับบ้านกันไปจะหมดแล้ว ผมเลยเจอเขาอยู่คนเดียวที่นั่นโดยที่ยังอยู่ในชุดกีฬาฟุตบอล เขาบอกผมว่าวันนี้เขาคงค้างที่นี่ เพราะแฟนเขากลับต่างจังหวัด ถ้าผมไม่ติดธุระอะไรก็มานั่งกินข้าวกัน ซึ่งผมก็ตอบตกลงไปอย่างไม่ลังเลเพราะ ผมเองก็หิวมากเพราะก็ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย
เรานั่งกินข้าวกันไปคุยกันไปอยู่นาน ระหว่างที่คุยกัน ผมถามเขาว่าเป็นนักกีฬาอาชีพนี้ มีอาการบาดเจ็บเรื้อรังมั้ย เขาบอกมีนะ ก็บริเวณต้นขาขวานี่แหละ นี่ก็ยังเจ็บ ๆ อยู่ ผมเลยอาสาจะรีดเส้นให้เพราะสมัยเด็กผมเคยหัดจับเส้นให้ผู้ใหญ่ในบ้าน
พอกินข้าวเสร็จ วุธ พาผมไปส่วนของห้องล๊อกเกอร์ที่จะมีเตียงบำบัดของนักกีฬาอยู่ วุธขึ้นไปนอนคว่ำทั้งชุดบอลที่เขาใส่ ส่วนผมก็ยังคงอยู่ในชุดทำงานที่ท่อนบนเป็นเสื้อเชิ๊ตขาวปลดกระดุมบนออกสองสามเม็ด และสวมกางเกงสแลก ส่วนเสื้อนอกกับไทด์ผมถอดไว้ที่รถตั้งแต่ออกมาจากที่ทำงานแล้ว