ประสบการณ์ที่ผมคงไม่ลืมง่ายๆ คงเป็นตอนที่ผมไปหาเพื่อนคนหนึ่งที่ต่างจังหวัดโดยไปพักที่บ้านเพื่อน อาทิตย์หนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆอุทยานแห่งหนึ่งผมอยู่กับเพื่อนได้สองวัน เพื่อนผมคนนี้ก็ต้องไปธุรกับน้าที่ต่างจังหวัดสามวัน เค้าชวนผมไปด้วยแต่รถคันที่ไปมีคนไปหลายคนแล้วผมเลยอาสาอยู่บ้านซึ่งมีพ่อ แม่ของเพื่อนอยู่ เพราะผมต้องรอเพื่อนกลับมาแล้วจะเดินทางกลับกรุงเทพด้วยกันน่ะผมเลยต้องอยู่ ต่อ หลังจากเพื่อนผมไปแล้วพ่อเพื่อนก็บอกว่าเบื่อๆไม่มีไรทำก็ไปเที่ยวอุทยานซิ เอารถไปก็ได้ไม่ไกลใกล้นิดเดียว ผมก็คิดว่าก็ดีเหมือนกันไม่ได้ไปนานแล้วเลยตัดสินใจไปและการไปในครั้งนี้ก็ ไม่ทำให้ผมผิดหวังกับธรรมชาติ สนุกกับการถ่ายภาพและในขณะที่ผมเพลินๆนั้น ก็ได้ยินเสียงเตือนจากชายคนนึงผมหันไปเค้าตะโกนมาว่าระวังตก ช่ายผมเพลินกับการถ่ายภาพจนเกือบถะไลตกไปตามลำธารแล้ว ผมหันไปขอบคุณเค้าและได้มีโอกาสมองเค้าเต็มๆ จะบอกไงดีละ คมๆ เข้มๆ มีเครา ตาหวานๆแบบคนใต้ แต่ดูแ้ล้วน่าจะหนุ่มอีสาน ออกล่ำๆ เห็นแล้วใจสั่นมากๆ ยอมรับครับ ฮิฮิ เลยคิดในใจต้องตีซี้ แต่ไม่ได้คิดถึงขนาดว่าจะมีไรกันหรอก เราทำความรู้จักกัน เค้าชื่ออาท เป็นหนุ่มขอนแก่น มาทำงานดูแลที่นี่ เราคุยกัน