ผมมีบ้านพักแถวฝั่งธน กทม. ดังนั้นปกติเมื่อผมมีธุระหรือมีนัดอะไรก็มักจะเลือกสถานที่เป็นห้างสรพสินค้าฝั่งธนนั่นเองครับ เหตุการณ์เริ่มต้นจากเมื่อวันที่ 6 มี.ค.50 ผมมีนัดกับน้องคนหนึ่ง(คู่ขาประมาณนั้น)ที่ห้างแห่งนี้ แต่เนื่องจากผมมาถึงก่อนเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง จึงเดินเล่นไปเรื่อยๆ พอเห็นว่าใกล้เวลานัดผมก็ไปเข้าห้องน้ำเพื่อสำรวจความหล่อตัวเองอีกครั้ง ตอนที่เดินเข้าไปผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก จนกระทั่งทำธุระเสร็จผมก็มาล้างมือที่อ่างล้างมือหน้ากระจก ถึงได้เห็นว่ามีใครคนหนึ่งจ้องผมผ่านทางกระจกเงาอ่างล้างมือ ครั้งแรกก็ไม่เอะใจ ผมจึงชำเลืองมองอีกครั้ง คราวนี้พบว่าน้องคนนั้นก็จ้องมาอีก แต่หน้าน้องเขาเฉยมากไม่มีรอยยิ้มที่มุมปากแต่อย่างไร ผมได้โอกาสสังเกตจึงทราบว่าเป็นพนักงานในห้างนี้เองครับ เพราะมีป้ายชื่อที่หน้าอก น้องเขาหุ่นผอมบางแบบเด็กมัธยมสมัยนี้ ผิวพรรณเกลี้ยงเกลาดี ตัดผมสั้นทรงนักเรียน ดูสะอาดดี แต่เมื่อไม่มีรอยยิ้มจากน้องเขาเลย ผมก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ก็เลยเดินออกจากห้องน้ำ