ลูกหนี้...ที่รัก ตอนที่ 15 ขังได้แค่ตัว...หัวใจฉันอยู่ที่นาย
ตลอดเส้นทางกลับบ้านเต้ได้เเต่นั่งเงียบมาตลอดทาง ถึงแม้ว่าพ่อกับนะจะชวนคุยก็ไม่มีผล เต้นั่งข้างหน้าคู่กับ ปลัดนะ ส่วนพ่อนั่งเบาะหลัง
พ่อต๋อง> เป็นอะไรไปห๊ะไอ้หนู พ่อเห็นตั้งแต่ออกจากกรุงเทพมาละ นี่เข้าชัยนาทและยังไม่
คิดจะพูดอะไรกับพ่อสักคำหรือไง
ปลัดนะ> แวะทานอะไรก่อนไหมครับ เมื่อเช้าได้ทานอะไรหรือยัง
เต้> .....(นั้งเงียบเเทนคำตอบ).....
ปลัดนะ> จะแวะทานไรหรือแวะห้องน้ำก็บอกพี่ได้นะครับ
พ่อต๋อง> เอ็งไม่ได้ยินที่พี่เขาพูดหรือไงไอ้หนู
ปลัดนะ> ไม่เป็นไรครับลุง น้องคงกำลังหงุดหงิด
จากชัยนาท ก็เข้าสู่เขตพื้นที่ จ.นครสวรรค์ เอกลักษณ์ที่เด่นเป็นสง่านั้นก็คือสะพาน
เดชาติวงศ์
พ่อต๋อง> ใกล้ถึงบ้านเราสักที ขับรถเร็วเหมือนกันนะปลัด
ปลัดนะ> ครับลุง ไม่รู้คนข้างๆผมเขาอยากถึงบ้านเร็วๆหรือเปล่าเลยนั่งเงียบมาตลอดทาง
พ่อต๋อง> ไอ้หนู
ปลัดนะ> เดี๋ยวแวะหาอะไรทานก่อนเข้าบ้านดีไหมครับลุง
พ่อต๋อง> อือ ก็ดีจะได้ไม่ต้องขับออกมาอีก
ปลัดนะ> นั้นร้านอาหารตรงปากน้ำโพก่อนเข้าบ้านเราดีกว่าครับ
พ่อต๋อง> ตามใจคนขับ
เต้> ผมจะกลับบ้าน
พ่อต๋อง> แล้วเอ็งไม่กินอะไรหรือไง ไอ้หนู
เต้> ไม่หิวครับ อยากกลับบ้าน
พ่อต๋อง> ดี ไม่กินก็ไม่ต้องกินอยากกลับก็กลับ
เมื่อมาถึงบ้านเต้ก็ลงจากรถจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรกับใครเดินขึ้นบ้านแล้วเข้าห้องไป
เต้ปิดประตูและล็อกกลอนจากด้านใน ทำให้พ่อรู้สึกไม่พอใจที่เต้ทำท่าทีบึ้งตึงใส่ปลัดนะ
และพยายามเคาะเรียกเต้อยู่
พ่อต๋อง> เต้ เต้ ออกมาคุยกับพ่อให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หนู ออกมาเดี๋ยวนี้
เต้> เต้ไม่มีอะไรจะคุยครับ เต้อยากอยู่คนเดียว ถ้าพ่อจะคุยอะไรก็คุยกับคนที่พาพ่อไปลากผม
กลับมานั้นแหละครับ
ปลัดนะ> เต้ พี่ไม่ได้อยากจะทำแบบนี้นะครับ เต้ออกมาคุยกับพี่หน่อยได้ไหม
เต้> ไม่ครับ
พ่อต๋อง> เต้ เอ็งจะออกไม่ออก
เต้> ไม่ครับ
พ่อต๋อง> ดี ไม่ออกก็ไม่ต้องออก
.....เเละเเล้วพ่อก็ทำให้ไฟลามมากขึ้นเมื่อพ่อเอากุญแจมาล็อกประตูหน้าห้องไว้
ปลัดนะ> ลุงครับ มันจะทำให้เเย่กันไปมากกว่านี้นะครับ ผมว่าลุงใจเย็นก่อนนะครับ
เต้> พ่อ พ่อ พ่อจะทำแบบนี้ไม่ได้นะพ่อ พ่อ พ่อ
ปลัดนะ> ลุงครับ
พ่อต๋อง> ก็ในเมื่อมันอยากอยู่คนเดียว ก็ให้มันอยู่คนเดียวไป
ปลัดนะ> แล้วลุงไม่กลัวว่าเต้จะคิดสั้นเหรอครับ
พ่อต๋อง> มันจบตั้ง ป.ตรีถ้าสมองมันแยกแยะไม่ได้ข้าก็จนปัญญา ดีได้ร้องไห้แค่หนเดียว
พรุ่งนี้เช้าพ่อจะมาไข แล้วให้เอ็งกับปลัดจดทะเบียนกัน ส่วนงานค่อยจัดทีหลัง
ปลัดนะ> ลุง
ตั้งเเต่บ่ายจนถึงค่ำเต้ก็ถูกขังให้อยู่แต่ในห้อง โทรศัพท์ก็แบตกำลังจะหมด ได้จึงเปิด
ไลน์แล้วรีบส่งโลเคชั่นหาบอม
เต้> นายบอม โทรศัพท์ฉันแบตจะหมดนะ นี่โลเคชั่นบ้านฉัน
บอม> ได้คุณผมอยู่ที่ตัวเมืองละ ดูแล้วน่าจะไม่ไกลจากที่ผมพัก เดี๋ยวผมจะแอบไปคุณ
พร้อมหนีไปกับผมไหม
เต้> หนีอย่างไรหละ ฉันโดนขังอยู่ในห้องบนบ้าน
บอม> หน้าต่างไงคุณ
เต้> บ้าไงนาย พ่อนอนอยู่ข้างล่าง ถ้านายมาเขาก็ยิงนายดิ
บอม> ไม่เป็นไรคุณตายเป็นตาย
เต้> เอ้า นายตายแล้วฉันก็ต้องแต่งกับปลัดหนะสิ
บอม> เออ คุณผมลืมคิดไป แล้วคุณกินอะไรยัง
เต้> ยังเลยนายตั้งแต่เช้า
บอม> หิวไหมหนะ
เต้> หินไม่ลง เท่านี้ก่อนนะนายมีคนมาเคาะประตู
บอม> ได้คุณ กินข้าวด้วยนะผมเป็นห่วง
.....ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น
เต้> ใคร มาทำไม ไม่หิว
เติ้ล> เต้ ๆ พี่เติ้ลเอง พี่เข้าไปหาได้ไหม
.....เติ้ล ลูกบุญธรรมของพ่อเต้ที่เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก เติ้ลอายุมากกว่าเต้ 3 ปี
เขาทั้งคู่รักใครและสนิทสนมกันมากเหมือนพี่น้องที่คลอดตามกันมา ตอนนี้เต้ดีใจมาก
เต้> พี่มีกุญแจเหรอ
เติ้ล> มีพ่อให้มา พอดีย่ามาที่บ้านด้วยพ่อเลยไม่กล้าเเข็งข้อ
.....เติ้ลเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับปลัดนะ และรีบปิดประตูลงอย่างไว
เต้> พี่เติ้ล พี่พาเขามาทำไม ออกไป
เติ้ล> ใจเย็นก่อนเต้ ฟังเหตุผลก่อน
เต้> เหตุผล เหตุผลอะไร
เติ้ล> เอาสายชาร์จไปชาร์แบตก่อน เดี๋ยวแฟนทักมาจะได้มีเพื่อนคุย
เต้> ขอบคุณครับพี่ ตกลงมีเรื่องอะไร
เติ้ล> เต้ พี่กับนะคบกันอยู่ แต่ที่ต้องตามใจพ่อก็เพราะว่านะต้องการเอาใจพ่อให้สำเร็จ
และเปลี่ยนแผนในการขอพี่ไม่ใช่เต้
เต้> จริงเหรอพี่
นะ> จริงเต้ พี่คิดกับเราแค่น้องจริงๆ พี่คบกับเติ้ลอยูตั้งแต่เรียน ม.ต้น เต้ก็รู้
เต้> เออหว่ะ เต้นี่ ไม่มีสติเลยอ่ะ
นะ> พี่เข้าใจ ลุงเล่นจู่โจมเต้ขนาดนั้นพี่เองก็ไม่มีจังหวะอธิบายเราที่พี่จะให้เราเเวะตรงนัั้น
ตรงนี้ก็เพราะอยากให้เราส่งโลเคชั่นให้แฟนเราตามมา
เต้> เต้นี่มันโง่เองจริงๆพี่ เต้ขอโทษพี่นะด้วยนะครับ
เติ้ล> ทีนี้สบายใจยัง
เต้> โล่งออกเลยพี่
เติ้ล> นั้นก็กินข้าวซะแล้วก็ส่งโลเคชั่นหาแฟนเรา สายชาร์จอย่าลืมเก็บให้ดีหละพ่อไม่ให้
เราติดต่อกับแฟนเรา พี่เลยแอบเอาของพี่มาให้
เต้> เเล้วพี่เติ้ล
เติ้ล> พี่มีสำรอง ซ่อนก่อนเหมือนมีคนมา
.....ทันใดนั้นพ่อก็เดินเข้าเต้ซ้อนสายชาร์จทันพอดี
พ่อต๋อง> ไงหายบ้าคลั้งหรือยัง กินข้าวกินปลาซะพ่อเอ๊ย ย่าเขาเป็นหวง
เต้> เต้ขอลงไปหาย่า
พ่อต๋อง> ไม่ได้ แกจะออกนอกห้องไปไหนไม่ได้จนกว่าจะถึงเวลาจดทะเบียนสมรส
เต้> พ่อจะขังเต้ พ่อก็ขังเต้ได้แค่ตัวเท่านั้น เพราะจิตใจและความรักของเต้มันอยู่ที่เขา
พ่อขังมันไม่ได้
พ่อต๋อง> ยอกย้อนขึ้นเยอะดูสิหลังจดทะเบียนแล้ว จิตใจเอ็งจะขังไว้ที่คนอื่นอีกได้ไหม
ไปเจ้าเติ้ลปลัด ลงไปข้างล่าง ให้มันอยู่ในนี้นี่แหละ แล้วก็รีบพาจิตใจเอ็งกลับมาห้องด้วย
เติ้ล> พ่อ
พ่อต๋อง> ไม่ต้องพูดลงไป
หลังจากทุกคนออกไปพ่อก็ล็อคห้องเหมือนเดิม เต้ก็ชาร์จแบตและกินข้าวโดยมีบอม
วีดีโอคอลมาหา แต่ก็ได้แค่ยิ้มให้กันเพราะเดี๋ยวพ่อได้ยินเติ้ลจะงานเข้า ที่ด้านล่าง
ย่า> ไง ขึ้นไปข่มขู่อะไรลูกมาอีกหละ
พ่อต๋อง> แม่ก็ ฉันก็ทำในสิ่งที่ควรทำสิ ปลัดนะก็หน้าที่การงานดี อีกอย่างเขาก็เป็นแบบเดียวกัน
มาบ้านมาช่องของเราตั้งแต่เด็กจนโต ทุกวันนี้ก็ยังมาไม่ขาด
ย่า> แล้วแกคิดไหม ว่าเขามาหาใคร ถ้าเขารักเจ้าเต้เขาควรย้ายไปกรุงเทพตามที่เขาสอบได้
แต่นี่เขาเลือกอยู่ที่นี่ และแกคิดไหมว่าปลัดมาบ้านนี้ทำไมทุกวันถ้ารักเต้
พ่อต๋อง> ก็เขามีใจผูกพัน เห็นแค่ชายคาบ้านก็เหมือนได้เห็นหน้าคนที่รัก
ย่า> ถุย สิเอ็ง นั้นมันชีวิตรักสมัยแม่นี่ยังสาวๆ
พ่อต๋อง> แม่ จะสมัยไหนมันก็เหมือนๆกันแหละ เอาเป็นว่าแม่รีบเข้านอนพรุ่งนี้เช้าจะได้เป็นประธาน
เเละสักขีพยานให้หลาน
ย่า> จำไว้นะเจ้าต๋อง แกเลี้ยงลูกได้แค่ตัว ขังเขาได้แค่ตัว แต่ใจของเขาชีวิตของเขาแกเลี้ยงและขัง
มันไว้ไม่ได้หรอก เฮ้อแกนี่มันดื้อตั้งแต่เด็กจนแก่จริงๆ ป่ะเติ้ลพาย่าขึ้นนอน คุณปลัดก็ขับรถ
กลับบ้านดีดีนะลูก คนรักเป็นห่วง .....//ย่ายิ้มเป็นเลสนัยให้กับปลัดและเติ้ลก่อนที่จะแยกย้ายกันไป
แน่นอน...ครับจริงอย่างที่ย่าว่า เต้กับบอมไลน์คุยกันทั้งคืนเขาดูมีความสุขมาก เต้เล่าเรื่องราวทั้งหมด
ให้บอมฟัง ทางบอมจึงเตรียมแผนการในการรับมือกับพ่อตาจอมดื้อนี้ได้อย่างไร ตามต่อในตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณทุกการติดตามและกำลังใจ อาจสนุกไม่มากขออภัยด้วยนะครับ(((404 เป็นเหตุ)))55555
ขอบคุณครับ แต่งสองคู่ไปเลยครับ พ่อนี่หัวรั้นจริงๆ ขอบคุณครับ สนุกมากๆครับเสียวทุกๆตอนเลย ขอบคุณคับ ขอบคุนน่ะ สนุกมากครับ รอติดตาม ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} เอาใจช่วย ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2