บ้านของผมนั้น อยู่ในชุมชนของชาวมุสลิม เวลาที่มีการละหมาดผมมักจะได้ยินเสียงสวดมนต์ภาษาแขกดังอยู่เสมอ ผมชอบใส่โสร่ง เพราะพ่อผมก็ใส่ผมมักจะเอาโสร่งของพ่อมาใส่ตั้งแต่เด็กๆ รวมทั้งเวลาชักว่าว จนติดเป็นนิสัยบ้านที่ที่อยู่ติดกันกับผมก็เป็นมุสลิมเช่นกัน ครอบครัวนี้มีลูกชายอยู่สองคนหน้าตาเหมือนพระเอกหนังแขกทั้งคู่ คนโตชื่อบังเลาะห์แก่กว่าผมสามปี ตัวขาวตัดผมเกรียน ไว้เคราแพะน้อยๆที่คางอีกคนชื่อหมัดอายุเท่ากับผม คนนี้จะผิวคล้ำกว่าไว้หนวดอ่อนๆ ที่ผมทราบเรื่องอายุเพราะเราเรียนอยู่วิทยาลัยเทคนิคเดียวกันหมัดเรียนอยู่ห้องเดียวกับผม แต่ไม่ค่อยสนิทกันผมมักจะเห็นเลาะห์กับหมัดไปละหมาดที่สุเหร่าด้วยกันเป็นเช่นนี้อยู่เรื่อยจนกระทั่งเรียนจบ