My Friend เพื่อน...กูรักมึงหว่ะ ตอนที่ 3 Buddy Love
6.00 น. หลังจากที่เมฆอาบน้ำเสร็จก็มาจัดการทาโลชั่นทั่วร่างกาย และเตรียมแต่งตัววันนี้มีเรียนวิชาพลศึกษาซึ่งจะต้องเเต่งชุดพลนามัย เมฆเดินไปหยิบเกงในยี่ห้อดังราคาก็สูงนิดนึงเป็น
ทรงบ็อกเซอร์สีเทามาใส่ซึ่งใส่เเล้วดูอวบอูมมากในขณะที่เมฆกำลังจะหยิบเกงพละมาใส่เข้าก็คิด
ในใจว่า "เฮ้ยถ้าโดนแกล้งดึงเกงวอล์มก็เห็นเกงในและเป้าเราดิ ไม่ได้เราต้องใส่บ็อกเซอร์ทับอีกตัว
เพื่อความปลอดภัย" จากนั้น เมฆก็หยิบเกงบ็อกเซอร์สีดำมาใส่เเล้วสวมทับด้วยเกงวอล์มจากนั้น
ก็ทาโคโลนเเล้วใส่เสื้อพละ
พ่อ> เมฆ แต่ตัวเสร็จยังลูก อาหารเช้าพร้อมแล้วนะ
เมฆ> ครับคุณพ่อกำลังจะลงไปครับ .....สิ้นเสียตอบรับเมฆก็สะพายเป้ลงมาทานมื้อเช้ากับคุณพ่อ
ระหว่างนั้นเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น
พ่อ> ใครมาเเต่เช้า อย่าบอกนะว่าเจ้าคนเมื่อวาน
เมฆ> (ยิ้มแบบเขินๆ) ครับคุณพ่อดินมารับเมฆครับ นั้นเมฆ....
พ่อ> ให้พ่อกินข้าวคนเดียวอีกละสิ
เมฆ> 55 คุณพ่อครับ ...
พ่อ> ไปรีบไป อย่าลืมหาไรกินด้วยหละ
เมฆ> ขอบคุณครับคุณพ่อ สวัสดีครับ
พ่อ> แล้วเงินพอหรือเปล่าหละเรา
เมฆ> พอครับคุณพ่อ ไปละครับ .....เมื่อถึงหน้าบ้านดินนั่งรออยู่บนรถมอไซต์คู่ใจพร้อมกระเป๋าหนัง
ที่ในนั้นมีแต่สมุด หนังสืออยู่ที่ห้องเรียน
เมฆ> รอนานไหมนาย
ดิน> ไม่นานคับผมตื่นเต้นมากในการตื่นเช้า 55
เมฆ> ปกติตื่นกี่โมง
ดิน> 7.30
เมฆ> ถึงว่านายสายตลอด
ดิน> 555 นอนไม่ค่อยหลับด้วยคับเมื่อคืน (ดินคิดในใจ.. จะบอกดีไหมว่ะว่าเมื่อคืนเราฝันว่ามีอะไร
กับเมฆ)
เมฆ> (คิดในใจ.... คงไม่ฝันเเบบเดียวกับเรานะ) นั้นเรารีบไปเหอะหามื้อเช้ากินด้วย
ดิน> ครับนั้นขึ้นนรถเลย
เมฆ> เอากระเป๋ามาเดี๋ยวเราถือให้
ดิน> ขอบคุณครับ .....ทั้งคู่ขับรถมาถึงที่โรงเรียนในเวลา 7.00 น. เป็นครั้งเเรกในหน้าประวัติศาสตร์
ที่นายดินมาถึงโรงเรียน 7 โมงเช้า บอลกับปอก็รอเมฆอยู่ตรงที่จอดมอไซต์เช่นกันทั้งหมดเดินไปที่
โรงอาหารเพื่อหามื้อเช้าทานและแน่นอนว่าเพื่อนๆดินมากันเเต่เช้าเพราะต้องมานั่งลอกการบ้าน
จากฝ้ายและมิ้นท์
มินท์> OMG พระเจ้าอีดินมาเร็ว กูฝันไปเปล่าเนี่ย
เป้> อีเจ้ มึงก็ไม่น่าแปลกใจป่ะมันก็ต้องรีบมาลอกการบ้านสิเช้านี้คาบแรกคณิตศาตร์จารย์ยศ
ดิน> ใครบอกมึง กูเสร็จตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นละ
ฝ้าย> เฮ้ย...อำปะเนี่ย ไม่นะไม่สิ ดินตัวปลอม แกถอดหน้ากากออกเดี๋ยวนี้
เมฆ> ดินทำเสร็จแล้วจริงๆ เมื่อวานดินไปทำการบ้านที่บ้านเมฆมา
ปอ> อ้าวเพื่อน ถึงว่าไลน์ไปถามไม่ตอบ เอามาตรวจดิตรงกันเปล่า
เมฆ> เออ..ขอโทษทีโทรศัพท์ปิดเสียง
บอล> เมฆ แกคิดอะไรอยู่ พวกเราดูแก 2 คนออกนะ
เมฆ> ไม่มีอะไร ก็แค่อยากให้ดินหลุดออกจากคำสบประมาทก็เลยช่วยติวหนังสือให้
วิม> เอ๊ะ ปกติไอ้ดินเป็นโรคกลัวตัวหนังสือมากแล้วทำไมมึงไปติวหนังสือว่ะ
มิ้น> นั่นดิเช้านี้กูว่าเสียงของมึงกับคุณเพื่อนเมฆเปลี่ยนๆไปนะ
ดิน> เออ....อย่าถามมาก รีบลอกรีบตรวจไปป่ะกูหิวข้าว ปะเมฆหาโจ๊กกินกัน ร้านป้าสาอร่อยมาก
เมฆ> ไปดิ เดี๋ยวมื้อนี่เราเลี้ยงนายเอง
เป้> ไข่ลวกคับ ไข่ลวก ไข่แดงไม่ตอก
เพื่อน> 5 5 5 .....หลังจากที่ซื้อโจ๊กเสร็จก็มานั่งทานกันที่ตรงเพื่อนๆ ทั้งคู่กินไปยิ้มๆให้กันไป
เหมือนมีอะไรอยากจะคุยกัน แต่ก็นะความฝันแบบนี้จะคุยโจ่งแจ้งได้ไง เเละเเล้วเวลาเข้าเรียนคาบเเรก
ก็มาถึงวิชาคณิตศาสตร์
ครูยศ> เป็นไงการบ้านที่ครูให้ไว้ ปฐวี เสร็จไหม
ดิน> เสร็จครับ
แฟรงค์> กูไม่เชื่อ
ครูยศ> ครูจะเชื่อดีไหม
เมฆ> เชื่อเถอะครับอาจารย์ดินทำการบ้านเสร็จเเล้วและถูกด้วย ส่งเลยดิน
ดิน> (ดินหันมายิ้มให้เมฆ) นี่คับจารย์ยศ สมการที่แสนยากของจารย์
ครูยศ> เธอลอกใครมาปฐวี สารภาพมาดีดี
ดิน> ฮื้อ...ทำเองครับจารย์ มีติวเตอร์สอน
ครูยศ> เอ็งนี่นะมีติวเตอร์ ร้อยวันพันปีหาเเต่เรื่องยกพวกตี
ดิน> อ๊ะ พอเป็นคนดีจารย์ก็ไม่เชื่ออีก
เมฆ> อาจารย์คับ ดินทำเองจริงๆคับ ผมติวให้เมื่อวานดินทำเองทุกข้อครับไม่ได้ลอก
ครูยศ> ถ้าเมธายื่นยันครูก็ตามนั้น
แฟรงค์> เฮ้ย....ไงว่ะไอ้ดิน เดินหน้าจริงจังเปล่ามึง
ดิน> รอดูเว้ย...
หลังจากเรียนภาคเช้าเสร็จก็ได้เวลาเรียนรอบบ่ายในวิชาพลศึกษา วันนี้ครูทรงวุฒิก็ให้ทุกคน
ลงมาที่สนามบาส เพื่อเรียนกีฬาบาสเก็ตบอล
ครูวุฒิ> เอาหละคับนักเรียนวันนี้ครูจะให้เราจับคู่Buddyเหมือนวิชาของครูเป้ หรือใครจะคู่เดิมก็ได้นะคับ
แฟรงค์> เฮ้ยดิน คู่กูเปล่า
ดิน> คู่เดิมโว้ย เค๊...
เมฆ> นายถามฉันยังว่าอยากคู่ด้วยไหม
ดิน> แล้วอยากคู่ด้วยไหมหละ
เมฆ> เห็นเขยิบหนีไหมหละ
ดิน> เห็นเปล่าเเฟรงค์ คู่เดิม 5 5 5
ครูวุฒิ> ลงตัวนะคับเด็กๆ เอาหละได้Buddyแล้วก็ฝึกเลี้ยงลูกบาสตามที่ครูได้สอนไป คู่ไหนคล่องเเล้ว
ก็ลองชู้ตบาสดูนะครับ เดี๋ยวท้ายคาบครูจะสอบเก็บคะแนน .....หลังจากที่ครูวุฒิสั่งงานเสร็จเด็กๆก็
จับคู่กันแล้วฝึกเลี้ยงบาสและชู้ต แต่คู่ที่เพื่อนๆจับตาดูบ่อยๆนั่นก็คือ ดินกับเมฆที่ดูจะสนิทสนมกันเป็น
พิเศษ
เมฆ> นายเล่นบาสเป็นด้วยเหรอ
ดิน> อ้าวเป็นดิ ผมเคยลงแข่งมือสมัครเล่นแต่ก็แพ้
เมฆ> หือ...นายแพ้ได้ไงอ่ะ ดูเทคนิคการเลี้ยงและการชู้ตนายเก่งกว่าเราอีกนะ
เป้> ก็โดนโกงไง ไอ้รุ่นพี่ ม.6 ที่ขี้เก๊กนั้นอ่ะ
เมฆ> มีคนแบบนี้ด้วยเหรอ
ดิน> มันผ่านมาเเล้ว เลิกพูดเหอะ มาเดี๋ยวดินช่วยสอนให้นะแบบนี้ .....ทั้งคู่ก็เล่นกันเหมือนคู่รักจน
ถึงเวลาที่เมฆต้องชู้ดบาสลงห่วง จังหวะที่เมฆส่งตัวขึ้นชู้ดดินก็โดดส่งตัวตามจึงทำให้โดนแฟรงค์แกล้ง
เบียดทั้งคู่ถึงกับเซล้มลง ดินใช้แขนและมือประครองรับหัวเมฆไว้และทั้งคู่ก็ได้ปากจูบปากกันและกัน
ทำเอาทั้งสนามบาสกลายเป็นโรงละครไปเลย เมฆทั้งเขินและอายที่โดนจูบปาก จึงรีบลุกขึ้นนั่ง
เมฆ> นายเป็นอะไรเปล่าดิน
ดิน> (ดินยกแขนขึ้นมาพบว่าแขนถลอก) ถลอกนิดหน่อยไม่เป็นไรคับ ว่าเเต่เมฆเป็นไรมาเปล่า
เมฆ> ไม่เป็นไร ขอบใจนะที่เอาเเขนมารับหัวเมฆไว้
มิ้นท์> นี่..อีคุณดิน ทำซะพระเอกเกาหลีเลยมึง
แฟรงค์> เออนั่นดิ จูบนี้ที่สนามบาส
ครูวุฒิ> ตัวดีเลยเราเจ้าแฟรงค์ อย่านะพวกเพื่อนๆเเละครูเห็นนะ ท่านผู้กำกับ
ดิน> จะขอบใจหรือจะถีบมึงดีเนี่ยไอ้แฟรงค์
แฟรงค์> ขอบใจดิเพื่อน กูได้เห็้นเมฆขาาวๆก็วันนี้เเหละ แต่ดินแบบมึงก็ไม่เบานะเพื่อนตอนเสื้อเปิด
ดิน> จัญ จริงๆเพื่อนกู
ครูวุฒิ> อะได้เวลาเลิกเรียนแล้ว ปิดห้องเรียนเเล้วใช่ไหม นั้นก็เตรียมตัวกลับบ้าน ดินทำแผลก่อนเปล่า
เลือดไหลแบบนี้ไม่แค่ถลอกเเล้วมั้ง
ดิน> จิ๊บๆครับจารย์ ตีกันสาดกว่านี่เนอะไอ้เเฟรงค์ ไอ้เป้ ไอ้วิม
เมฆ> มานี่เอาผ้าพันไว้ก่อน เดี๋ยวไปหาหมอ .....เมฆหยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋ากางเกงมาพันที่แผล
ซับเลือดไว้ ดินรู้สึกดีแบบพูดไม่ถูกไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้เเต่ยิ้มๆ และขับมอเตอร์ไซต์ออกไปที่โรงบาล
เมฆ> ขับไหวไหมนายดิน
ดิน> ไหวดิคับ ไปยกพวกตียิ่งกว่านี้อีก
เมฆ> น่าภูมิใจไหมเนี่ย คุณหมอคับขอหนักๆ แอลกอฮอสดเลยครับ
ดิน> 5 5 5 ใจร้าย หมอครับโรงบาลเอกชนเเพงไหมคับแผลผมเนี่ย
เมฆ> ไม่เป็นไรเดี๋ยวเมฆจ่ายให้
ดิน> ขอบคุณนะคับ
หมอ> แฟนน้องนี่น่ารักดีนะคับ คบกันนานๆนะคับ
เมฆ> เอ่อคุณหมอ....
ดิน> ขอบคุณครับหมอที่อวยพร
เมฆ> นี่นายดิน
หมอ> ผิวหนังเรามันถลอกมากไปเลือดเลยออกจะแสบหน่อยนะ ต้องมาล้างแผลทุกวันและพยายาม
อย่าโดนน้ำ
ดิน> หมอคับล้างแผลเองได้ไหม
หมอ> ได้สิครับ น้องมีคนทำแผลให้เเล้วนี่ น่าจะหายไวกว่าหมอล้าง เดี๋ยวหมอจัดยาฆ่าเชื้อ แก้อักเสบ
และชุดทำแผลไปให้นะคับ ทานยาต่อเนื่องนะ
ดิน> ขอบคุณครับหมอ
ห้องจ่ายยา> คุณปฐวี เชิญรับยาที่ห้องชำระเงิน
เมฆ> นายรอตรงนี้นะ เดี๋ยวเราไปจ่ายเงินให้ /// ญาติของปฐวี คับ
ห้องจ่ายเงิน> ค่ายาและค่าบริการ 1,xxx บาท คะ
เมฆ> รับบัตรเครดิตใช่ไหมคับ
ห้องจ่ายเงิน> รับค่ะ รบกวนกดรหัสบัตรค่ะลูกค้า// เรียบร้อยค่ะ ให้คนไข้ทานยาตามที่แพทย์ระบุนะค่ะ
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ
เมฆ> ขอบคุณครับ .....ระหว่างที่ดินขับมอไซต์พาเมฆกลับบ้าน ทั้งคู่ก็คุยกันตลอดทาง
ดิน> ขอบคุณนะเมฆ ค่ายาเท่าไหร่เดี๋ยวดินเอาเงินให้
เมฆ> ไม่เป็นไรเราจ่ายให้เเล้ว
ดิน> เมฆใช่บัตรเครดิตด้วยเหรอ
เมฆ> คุณพ่อทำไว้ให้อ่ะ ชื่อคุณพ่อ
ดิน> ทำไมเราต่างกันจังเนอะ
เมฆ> นายดินถ้านายจริงจังกับเรา เรื่องฐานะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญเลยนะ
ดิน> เรา....รู้สึกดีกับเมฆนะ เราไม่เคยคุยกับใครแล้วเก็บไปฝันถึง เมฆอะคับคิดไงกับดิน
เมฆไม่ได้พูอะไรนอกจากยิ้มแก้มปริแล้วใช้มือข้างขวาโอบเอวดินแทนคำตอบ ส่วนมือซ้ายก็้ถือกระเป๋า
หนังสือให้ดิน เมฆชักเริ่มมีใจให้ดินซะเเล้วสิเนี่ย............ ตามต่อตอนต่อไปนะคับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_136:}{:5_136:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ พวกเพื่อนๆก็ชงเก่ง งื้ออออชอบ ขอบคุณมาก น่าติดตามมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_146:} ขอบคุณมากนะครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ดีมากครับ
ขอบคุณครับ หวานจริง ขอบคุณครับ สนุก
หน้า:
[1]
2