มิติแห่งรัก บทรักข้ามกาล เวลาปัจฉิมบท
เรื่องนี้เขียนจากจินตนาการนะคับ อ่านเพื่อผ่อนคลายกันนะคับในขณะที่องค์ชายจันทรุกับพนากำลังพลอดรักกันในลำธารยามราตรี ในคืนข้างขึ้นที่ใกล้
วันเพ็ญ 15 ค่ำแสงจันทร์ย่อมสว่างและงดงามเสมอทั้งคู่ต่างก็กอดจูบลูบไล้ให้กันและกัน
พนาพาองค์ชายมาที่โขดหินเขาจับองค์ชายคว่ำหน้าลงที่โขดหินนั้น ก้นองค์ชายก็แอ่นขึ้น
ตามโขดหินที่คว่ำลงผิวเนื้อที่เปียกน้ำปะทะกับแสงจันยามราตรีกาล มันช่างเป็นภาพที่งาม
เหลือเกินพนาก้มไปลงลิ้นที่รูองค์ชาย โอ้วววววพนาเบาเบานะ ห่างเหินมานาน ข้า...เอ่ออ
กระหม่อมจะทำให้เบาที่สุดขอรับองค์ชาย พนาพูดจบก็จัดการยัดดุ้นของพนาเข้าไป มัน
ค่อนข้างที่จะเข้ายากพอสมควร อื้อ ...อื้อ...ไหวไหมองค์ชายพนาพยายามดันเเข้าไป ไม่ไหว
พนา พอก่อนข้าเจ็บพนาค่อยๆเอาดุ้นของตนออกจากรูองค์ชาย เจ้านี้ยังเหมือนเดิมเลยนะ
พนา เล่นข้าเจ็บทุกที พนาขำองค์ชายที่บ่นออกมา ทันใดนั้นองค์ชายก็จับพนานอนหงายที่
โขนหินนั้น ดุ้นพนาที่เเข็งตระหง่านมีขนรำไรรำไรต้องตากับแสงจันทร์ที่สาดส่ององค์ชาย
ก้มหน้าลงไปอมดุ้นของพนาอย่างไม่ลังเล โอ้วววว โอ็วววองค์ชายซีสสสโอ้ววว องค์ชาย
ซีสสสส องคืจัดการอมของพนาพร้อมเล่นนมพนาไปด้วยอย่างสุขใจ ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้
เกินขึ้นกับเขาทั้งคู่มานานมากแล้ว ไหมไหวแล้วขอรับองค์ชาย กระหม่อมไม่ไหวแล้วโอ้วว
โอ้ววววโอ๊ยยยยยยเสียงพนาครางและร้องพร้อมกับการปล่อยน้ำกามลงไปในคอขององค์ชาย
องค์ชายกลืนกินน้ำของพนาอย่างไม่รังเกียด ซัดหมดทุกหยด พนาของเจ้านี่ยังแบบว่า.....
เหมือนเดิมเลยนะ องค์ชายก็เช่นกันขอรับลีลาไม่มีตกเหมือนครั้งแรกที่กระหม่อนสอนท่าน
อมเลย 555ทั้งคู่ขำกัน องค์ชายเสร็จยังขอรับ เอ่อออคืออออข้ายังไม่เสร็จเลย เจ้าก็รู้นี่นาว่า...
เวลาที่ท่านเจ็บท่านจะไม่เเข็ง กระหม่อมจำได้ขอรับ มนุษย์บ้าองค์ชายพูดแกมเขินทั้งคู่ขึ้นฝั่ง
มาเเต่งตัวแต่ทว่าผ้าผ่อนของทั้งคู่เปียกหมดองค์ชายจึงใช้อิทธิฤทธิ์เนรมิตให้ผ้าเเห้ง พนากริช
อันนี้เจ้าจงเก็บมันไว้เอาไว้ป้องกันตัว กระหม่อมขอกลับเมืองไปกับท่านได้ไหม ให้กระหม่อม
ได้ดูแลท่านเหมือนคราวก่อน ขอท่านอย่าให้ข้ากลับไปเป็นคู่ชีวิตดังก่อนด้วยเถิด องค์ชายยิ้ม
ทั้งน้ำตาแล้วพูดว่า พนาข้าคิดว่าเจ้าจะไม่พูดคำนี้เสียเเล้วองค์ชายโผกอดพนาด้วยความดีใจ
ทั้งคู่กำลังจะเข้าไปยังในป่าจันทร์หอมดินแดนอีกมิติที่องค์พำนักอยู่ พนาอย่าเข้าไปนะ กลับมา
เสียงดังจากอีกฝากฝังดังขึ้น จันทรุเจ้านี่มันพญามารหัวใจข้าจริงๆนะ ข้าหนีมาเกิดเป็นชายเพื่อ
จะได้อยู่กับพนาอย่างที่เจ้าเคยทำตอนที่ข้าเป็นองค์หญิงจันธารานี ข้าหวังให้เจ้าทรมารกับคำสาป
ขององค์สุริยเทพพ่อเจ้า แต่เจ้าก็ยังจะมาตามเป็นมารของข้าอีกเหรอ หยุดพูดนะธาราข้ารักองค์
ชาย มิใช่เจ้าข้าไม่เคยรักเจ้าเลยธาราไม่ว่าจะเกิดชาติไหนก็ตาม คำพูดของพนาเหมือนสายฟ้า
ที่ฟาดลงมากลางหัวใจ ให้หระหม่อมได้กลับไปอยู่ในที่ของกระหม่อมเถิดนะองค์หญิง ชาติก่อน
เจ้าเป็นองครักษ์ เจ้าก็พาจันทรุหนีงานแต่ที่ข้ากับจันทรุต้องแต่งงานกัน ข้าสนิทกับจันทรุเพราะ
ข้าชอบเจ้า ข้าอยากเจอเจ้าอยู่กล้เจ้าจึงยอมที่จะเเต่งงานกับจันทรุ มาชาตินี้เจ้ากับข้าเกิดมาด้วยกัน
แต่เจ้าก็ยังจะพาจันทรุหนีข้าไปอีกเหรอเจ้ามีหัวใจบ้างไหมพนา หัวใจกระหม่อมมีเพียงองค์ชาย
จันทรุผู้เดียวเท่านั้น ลาก่อนธารา ไม่ ไม่ กลับมาพนา กลับมา กลับมาาาา พนาไม่ฟังคำวอนของ
ธาราพาองค์ชายเขาหายไปในมิติของป่าจันทร์หอม ธาราร้องไห้ปาดจะสิ้นใจและสลบไป รุ่งเช้า
ธารา ธารา เสียงเรียกธาราดังขึ้น ธาราฟื้นขึ้นพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่บ้าน พ่อข้ามาที่นี่ได้ไง พนา
พนาหละ พนาหายไปในป่าจันทร์หอมนั้น พ่อ พ่อช่วยพนาด้วยนะพ่อ ใจเย็นธาราสงบสติแล้วฟัง
ก่อน เดือนนี้จะเกิดสุริยคราสเต็มดวงในวันแรม 1 ค่ำ และจันทรคาสเต็มดวงในวันขึ้น 1 ค่ำ
หลังจากนั้น 7 วัน ทุกสิ่งที่หลุดเข้าไปในป่าจันทร์หอม ก็จะได้กลับออกมา พนาต้องกลับมาเอง
ใจเย็นๆ จริงนะพ่อพนาจะต้องกลับมา พ่อพูดปลอบใจธารา ทุกคนปปลอบใจธารา เพราะทุกคนต่าง
รู้ว่าธาราไม่ใช่คู่ชีวิตและคู่ร่วมเป็นร่วมตายของพนา แต่เป็นองค์ชายจันทรุต่างหาก ภายในป่า
จันทร์หอมก็คือเมืองจันทร์หอมอันเป็นที่อยู่ของจันทรุ พระชายาไม่ได้พำนักอยู่หรือขอรับองค์ชาย
พนาถามถึงแม่ขององค์ชาย หลังจากเกิดเรื่องท่านเเม่ก็ขอไปถือศิลในป่าหิมพานยังไม่ยอมกลับ
มาที่เมืองอีกเลย คงเป็นเพราะคำสาปท่านพ่อ หลังจากนี้คำสาปแห่งองค์สุริยเทพคงถอดถอน และ
เเล้วเหตุการณืที่ทุกคนรอคอยก็เกิดขึ้นคือการเกิดสุริยคาสและจันทคราสเต็มดวงใน 250 ปี ผ่าน
เหตุการณ์มา 7 วัน เจ้าชายจันทรุจึงได้รับคือฐานะจากองค์ชายขึ้นเแ็นเจ้าชาย พระชายาจันทร์หอม
มารดาก็ได้กลับมาสู่เมือง พนาก็ได้รับอนุญาตให้เสกสมรสกับเจ้าชายจันทรุได้และได้คืนตำแหน่ง
ราชองครักษ์ ทั้งคู่ได้ทำการขอขมาต่อองค์สุริยเทพและองค์จันทรจักรในการกระทำ 2 องค์เทพ
ได้ยกอโหสิกรรมให้ทั้งหมดและไม่ขอผูกเวร คำสาปต่างๆจึงถูกลบล้าง ทุกอย่างที่หลุดหลงเข้ามา
ในป่าจันทร์หอมต่างถูกปลดปล่อยให้ออกไปถ้าใครไม่ไปก็ต้องรออีก 250 ปี ที่หมู่บ้าน นี่ก็ครบ
7 วันเเล้วนะพ่อทำไมธารายังไม่ออกมา ทุกคนรู้เรื่องจากหมอตาทิพย์ในหมู่บ้าน เว้นเเต่ธารา
ทุกคนไม่กล้าบอกธารา ธาราจึงวิ่งไปที่ลำธารน้ำตกนั่นคนในหมู่บ้านต่างก็วิ่งตามกันไป ที่ตลิ่ง
2 ฝั่งลำธาร ธาราเห็นผู้คนสัตว์ป่าต่างออกมาจากป่าจันทร์หอม ธาราเห็นพนากับเจ้าชายยื่นอยู่
จึงตะโกนข้ามไปว่า พนากลับมาหาข้าเถิด ข้ารักและจริงใจต่อเจ้ามาก เจ้ากลับมา พนา ....
อโหสิกรรมให้เรากับเจ้าชายเถิดนะธารา เราขอชีวิตใหม่ของเรากับเจ้าชายคืน ขอท่านอย่าได้
จองเวรต่อกันอีกเลย พนาเอ่ยขึ้น ม่าายยยจริงงงงพนา ไม่จริงใช่ไหมที่เจ้าจะไปอยู่กับจันทรุ
ธาราปล่อยเราทั้งสองไปเถิดนะ หุบปากของเจ้าไปเลยไอ้มารหัวใจเพราะเจ้า เพราะเจ้าคนเดียว
อีมารหัวใจ โยมตัดใจเสียเถิดโยมเองกับโยมพนาสิ้นบุญต่อกันเเล้ว อดีตกาลก่อนโยมเองกับ
โยมพนาก็ไม่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกันมา มีแต่กิเลสในใจโยมที่ปรุงเเต่เรื่องราวให้ลุ่มหลง
เสียงพระธุดงส์ที่เดินผ่านมาได้เอ่ยพูดกับธารา พระอยู่ส่วนพระคนอยู่ส่วนคนมันเรื่องของทางโลก
ละแล้วก็อย่ามายุ่ง ธาราตัดพ้อต่อพระรูปนั้น ธาราเอ๋ยใจเย็นลูกบาปกรรม พ่อเตือนสติ ไม่ไม่
ถ้าพนาไม่มาเรื่องราวทุกอย่างไม่จบลงแน่ ให้มันสิ้นสุดเพียงภพนี้ชาตินี้เถิดนะธารา เราขอหละ
ไม่ ถ้าฏุไม่ได้มึง ใครหน้าไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น พนาไอ้คนใจดำ ไอ้คนไม่มีหัวใจ โยมจะพูดอะไร
คิดให้ดีดีนะถ้าโยมไม่คิดให้ดีโยมจะไม่มีความสุขอีกตราบนานเท่านาน พระธุดงส์เอ่อยขึ้นเพราะ
รูว่าธารากำลังจะสาปแช่งพนากับเจ้าชาย แต่ด้วยกรรมที่ยากต่อการแก้ธาราไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
พนารักเจ้าชายจันทรุนั้นมากใช่ไหม ใช่ธาราปล่อยเราทั่งคู่ไปเถอะ เราทั้งสองขออโหสิกรรมให้ทุกอย่าง
พนาเจ้าช่างใจดำเหลือเกิน ได้ในเมื่อเจ้าเลือกเจ้าชายข้าก็ขอให้เจ้าอย่าได้อยู่กันจนแก่ตาย
ข้าขอให้เจ้าต้องทนเห็นคนที่เจ้ารักตายในอ้อมกอดของเจ้าจนเจ้าต้องตายตาม และข้าจะเป็นคน
ฆ่าเจ้าให้ตายด้วยมือข้าเองจันทรุ ไม่ว่าจะกี่สิบปี พันปี แสนปี ตราบอสงไขยปี ขอให้เจ้าอย่าได้
อยู่ด้วยกันสิ้นเสียงธาราก็เกิดเสียงฟ้าผ่าสนั่นหวั่นไหว เวรกรรมแท้ๆธาราสิ้นเสียพระธุดงส์ท่านก็
พลันหายไป ธาราใช่ธนูอาบยาพิษเล็งไปที่จันทรุ อย่านะธาราเจ้าอย่าทำนะ พ่อเอ่ยทักทุกคนเอ่ยห้าม
แต่ธารากับยิงธนูเข้าใส่เจ้าชาย พนายืนขวางไว้อยู่เจ้าชายจึงพลิกตัวกลับมาบัง พนาระวังสิ้นเสียง
เจ้าชายก็ทรุดลงพนาอุ้มรับร่างไว้ในอ้อมกอด 5555เห็นไหมพนาในที่สุดเจ้าก็ต้องอยู่กับข้าเพียง
เท่านั้น ธาราพูดแบบสะใจที่ฆ่าจันทรุตาย ถ้าท่านอยากได้ข้าท่านก็จะได้เเต่กายอย่าหมายจะได้
ชีวิตและจิตใจ พนาพูดขึ้นพร้อมกับเอากริชสุริยะปักลงที่กลางอกของตนตายตามเจ้าชายดังคำสาป
ธาราเห็นดังนั้นก็ยิ่งขาดสติ ถึงตายเจ้าก็ยังตายตามกันเจ้าอย่าหวังว่าจะได้มีความสุขร่วมกัน
ธาราเอาหินทุบเข้าที่อกจนตาย และแรงคำสาปของธาราก็เริ่มปรากฎขึ้นกับเขาทั้ง 3 คน.....จบ.....
ติดตามภาคต่อในซีรี่ย์ อสงไขย กาลเวลาแห่งรักนิรันดร์ ต่อไปนะคับ
เขียนในเรื่องเล่ายาวหลายตอนนะคับฝากติดตามด้วยนะคับ
อย่าลืมซีรี่ย์มังกรเหนือมังกร และเรื่องอื่นอื่นด้วยนะคับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ {:5_126:} ขอบคุณครับ งื้อออ ดีทุกเรื่องเลย ♥. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ สนุกคับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุนครับ ขอบคุนนะครับ
หน้า:
[1]