ตะวันสีรุ้ง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย JL.king เมื่อ 2020-7-24 15:43ผมเลยเปิดกางเกงตัวเองดูพินิจดูสักพักนึงเห็นท่อนเนื้อ สีเนื้อๆขนาดโดยประมาณกำลังดันกางเกงเหมือนจะพยายามบ่งบอกว่าอยากออกจากที่ตรงนี้แย่แล้วผมเพ่งเล็งอยู่สักพักก็จัดเก็บเข้าที่เข้าทางเหมือนจะเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว.
นิยายอิงประสบการณ์จริง นำมาถ่ายทอดอารมณ์ ประสบการณ์ ความรู้สึก ความสนุกสนาน(ฝากอ่านดูนะครับ) เป็นนิยายของความรักในเพศและวัยเดียวกัน (เพื่อน). ถ่ายทอดผ่านตัวละคร หลักๆ ในเรื่องเกี่ยวกับความรัก ประสบการณ์ครั้งแรก ของเด็กชายวัย12และเพื่อนๆ ที่กำลังจะโตเป็นหนุ่ม ของเขา เรื่องราว จะเป็นอย่างไรนั้น เชิญติดตามอ่านได้เลยครับ.
แสงตะวันสาดส่องกระทบกับบานหน้าต่าง.ที่ห้องนอนยามเช้าใบไม้เริ่มร่วง ไหว ตามฤดูกาลเก็บเกี่ยว เสียงนกกระจิ๊บหลายตัวส่งเสียงเคลียคลอในยามเช้าทำให้ผมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา . เสียงแม่ทำกับข้าว กลิ่นหอมฉุยตีจมูกลอยเข้ามาในห้องเสียงพ่อกำลังสตาร์ทรถเตรียมออกไป ซื้อของเตรียมพร้อมสำหรับการลงแขกเกี่ยวข้าว.ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา พร้อมกับบิดขี้เกียจ ซ้ายทีขวาทีแล้วก็นอน ลืมตา ดูนาฬิกาข้างฝาบ้าน บอกเวลา 7:30 น. ของวันเสาร์ ผมลุกออกจากที่นอน แล้วดึงผ้าปูเตียงให้ตึงพร้อมกับเก็บหมอนข้างที่หล่นจากเตียงขึ้นไปไว้แล้วจัดหมอนและผ้าห่มให้เข้าที่เข้าทาง. วันนี้ผมรู้สึกตึงๆ ตรงปลายส่วนกลางตัวเหมือนจะปริออกผมเลยเปิดกางเกงตัวเองดูพินิจดูสักพักนึง เห็นท่อนเนื้อ สีเนื้อๆ ขนาดโดยประมาณกำลังดันกางเกงเหมือนจะพยายามบ่งบอกว่า อยากออกจากที่ตรงนี้แย่แล้วผมเพ่งเล็งอยู่สักพัก ก็จัดเก็บเข้าที่เข้าทางเหมือนจะเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว. ผมค่อยๆ เปิดประตู เดินไปหาแม่ในครัวดูว่าแม่จะสั่งอะไรบ้างเช้านี้เสียงแม่กำลังผัดอะไรสักอย่าง. ผมยังเดินไม่ถึงครัว ผมรู้ได้เลยว่าแม่กำลังเตรียมผัดกระเพราไว้ให้ผม. เพราะว่าเป็นของโปรด. กลิ่นเครื่องผัด ลอยมาตีเข้าจมูก ทำให้ผมจามออกมา!!ฮัดเช้ยย !!อ้าว! วัน “ตื่นแล้วหรอลูก “ เสียงแม่อุทานออกมา พร้อมมือจับตะหลิวกำลังทำกับข้าวอย่างน่าอะเหร็ดอะร่อย “จามแต่เช้าเลยวันนี้.”“ครับแม่”. “ตื่นก็ดีแล้ว แม่กะว่าผัดกะเพราเสร็จแล้วจะไปปลุกเอง.พอดี” “วันนี้ แม่จะไปส่งข้าวเช้าพ่อ นะเดี่ยวเรารีบไปอาบน้ำแต่งตัวนะ"ผมมองหน้าแม่ด้วยอาการสงสัยนิดๆ ว่าทำไมแม่รีบให้ผมไปอาบน้ำ“อ้าว อาบทำไมอะแม่ วันนี้วันเสาร์หนิ ผมไม่ได้ไปโรงเรียน “
. ผมตอบแม่พร้อมด้วยแสดงสีหน้าด้วยอาการสงสัยอย่างชัดเจน
“อ๋อ! น้าชัย แกฝากไอ้เจ้านนท์ ให้มาอยู่เป็นเพื่อนกับเองที่บ้านวันนี้ .” เมื่อแม่บอกมาอย่างนี้อาการสงสัยของผมจึงหายไปในทันที
. น้าชัยเป็น ลูกชายคนโตของน้องสาวยายผม. แกมีลูกที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับผม คงไม่ต้องบอกนะครับว่าชื่ออะไร. ^^
“. วันนี้พ่อกับน้าชัย จะไปดูคนงานเก็บข้าว ที่เกี่ยวเสร็จแล้ว มาไว้ที่ลาน แม่ก็จะไปด้วยนะ แต่จะไปรถคนละคัน. เพราะแม่ต้องไปหาพ่อที่บ้านน้าชัยก่อน วันนี้แม่กับพ่อจะไปกินข้าวที่บ้านน้าชัย. แม่จะทำกับข้าวไว้ ให้เองกับไอ้เจ้านนท์ กินด้วยกัน. เสร็จแล้วแม่จะได้นรับคนงานผู้หญิงตามพ่อไปที่นา “
แม่ร่ายยาวมา ทำให้ผมเข้าใจกับ จุดประสงค์ที่แม่ต้องการแสดงว่าวันนี้ผมก็จะได้อยู่บ้านกับไอ้นนท์
บ้านไอ้นนท์อยู่ไม่ไกลจากบ้านผมนักเพราะ คนในหมู่บ้านผม ถ้าเป็นญาติกัน จะมีที่ทางปลูกบ้าน ใกล้ๆกันส่วนบ้านไอ้นนท์ ห่างจากบ้านผมแค่400เมตร.เองครับ
“เอ่า รีบไปอาบน้ำได้แล้ว เดี่ยวไอ้เจ้านนท์มาแล้วจะได้กินข้าว”
“ครับแม่”
ผมรีบเดินออกจากในครัวกลับเข้าไปในห้อง. รีบถอด เสื้อผ้าและกางเกงออกใส่ตะกร้า เหลือแต่กางเกงใน ผมดึงผ้าขนหนูที่ตากไว้ ที่ราวตากผ้าเล็กๆ ในห้อง มานุ่ง. พร้อมเดินออกไปอาบที่ห้องน้ำ ซึ่งอยู่นอกตัวบ้าน ประมาณ 4-5ก้าว. ผมเปิด ก๊อกน้ำใส่อ่างอาบน้ำ ลักษณะเป็นอ่างปูนปูด้วยกระเบื้อง. ติดกับผนังห้องน้ำ ตัวอ่างสูงขนาดต่ำกว่าหน้าอก ผมเปิดน้ำให้เกือบเต็มเพื่อที่จะได้ใช้ขันตักอาบได้ง่ายๆผมถอดกางเกงในออก เหลือแต่ตัวอันเปลือยเปล่า เด็กน้อยวัย12 ขวบกำลังจะเข้าสู่ช่วงเป็นวัยรุ่น ผมก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อส่วนตรงนั้น แข็งตั้งชูชันขึ้นมาผมลองกำเล่นและรู้สึกร้อนผ่าวเสียบแปล๊บขึ้นมากจนเผลอซู้ดปากออกมา อารมณ์ตอนนั้นบอกอย่างไม่ถูก มันรู้สึกเพลิน เจ้าวันน้อยมันก็ดูเหมือนจะชอบ ผมเลยตักน้ำมาราด แต่ยังก็ยังไม่ยอมหดลงสักที แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ผมก็นั่งทำธุระส่วนตัวสักพักพอเสร็จ ผมเริ่มตักน้ำอาบ น้ำเย็นชื่นใจมาก ผมชอบอาบนำตอนเช้ามากครับ ทำให้รู้สึกสดชื่นเย็นสบาย. หรืออาจะเป็นเพราะว่าก่อนไปโรงเรียนผมจะอาบน้ำก่อน ทุกวัน
เดี่ยวมาต่อให้เรื่อยๆนะครับ. ยังไงอ่านแล้ว. รบกวนสละเวลาอันมีค่า. คอมเม้นท์ติชมให้กำลังใจด้วยนะครับ จะได้นำเกร็ดความรู้ข้อติชมไปพัฒนา งานเขียนต่อไปครับ.ผมเป็นสมาชิกใหม่ เล่นยังไม่ค่อยเก่งต้องขออภัยด้วยนะครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย JL.king เมื่อ 2020-7-24 19:31
ผมหยิบแชมพูมาสระผมจนเสร็จล้างออก
และหยิบขวดบู่เหลวที่แม่ซื้อมาให้
บีบใส่มื้อ แล้วใช้ฟองน้ำถูตามตัว
เท่าที่เด็กหนุ่มวัย12จะรู้จักการอาบน้ำ
ผมก็ถู ลงมาเรื่อยๆๆ จนฟองสบู่สีขาวใหลไปสัมผัสกับบางสิ่งและเริ่ม
สังเกตุเห็นว่าเจ้าวันน้อยเริ่มจะมีขนออกมากหน่อยๆ.
ผมไม่มันใจเลยเอาน้ำล้าง ออก ผมโดนน้ำเริ่มเห็นเป็นดำอ่อนๆ
ผมก็รู้ทันที่ว่า. ตัวเองเริ่มจะโตเป็นหนุ่มแล้ว
เพราะตรงส่วนหัว มันเปิดหมดแล้ว
จึงถูไปพร้อมสังเกตุไป แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
จนล้างตัวเสร็จ. เดินออกจากห้องน้ำ
เข้าห้องไป.เตรียมแต่งตัว
ระหว่างนั้น. ผมเห็นแม่เตรียม เก็บข้าวของ ด้วยความเร่งรีบ.
เพราะ 9:00 ต้อง ไปให้ถึง ที่นา เพราะแม่ต้องไปกินข้าวที่บ้านน้าชัยอีก
กว่าจะเสร็จผมเดินเข้ามาในห้องปิดประตู. ล็อคห้อง ตัวสั่นเล็กน้อย.
เพราะอากาศเริ่มจะเย็นบ้างแล้วแต่ก็รู้สึกสบายดี
จึงรีบปลดผ้าขนหนูออกเช็ด ตามหัวและตัวให้แห้ง
ผมเช็ดไปที่ส่วนนั้นอีกรอบ มันหดเล็กน้อย
แต่สิ่งที่ผม เริ่ม สะดุดตา หรือเส้นขนที่ความยาวไม่มากนัก เริ่มฟูขึ้น เพราะถูกอากาศ
มีอย่างประปรายและเห็นได้ชัด ผมจึงอมยิ้ม
และคิดในใจแอบดีใจเล็กน้อย กับความที่ตัวเองกำลังจะเติบโตเป็นหนุ่ม
“วัน แม่ไปก่อนนะลูก สายแล้ว. แม่เตรียมกับข้าว ไปให้แล้วนะ
แล้วอย่าพากันไปซนที่ไหนละ. อย่าไปเล่นน้ำลึกนะลูก. เดี่ยวจมน้ำจะไม่มีไครช่วยได้ “
เสียงแม่ตะโกนพร้อมสั่งกำชับ ด้วยความห่วงใย ก่อนที่จะรีบเก็บของขึ้นรถไปทำงาน
ผมรู้ว่าแม่ ต้องกำลังยุ่งแน่ๆ
จึงรีบแต่งตัว. แล้วออกไปช่วยแม่ยกของขึ้นรถ . เห็นแม่กำลัง ยก หม้อข้าว หม้อแกง
ขนมหวาน และน้ำ ไว้สำหรับเลี้ยงแขก ที่มาช่วยเก็บข้าวที่นา.
“เดี่ยวผมช่วยนะแม่ “
แม่ไม่ตอบอะไร เพียงแต่พยักหน้า แล้วก็ยิ้มดีใจ ผมกับแม่ช่วยกันยกของขึ้นรถจนเสร็จ
“ แม่ เอาตังค์ วางไว้ หน้าโทรทัศน์ 100
เก็บไว้ซื้อข้าวกลางวัน กินกับไอ้เจ้านนท์นะ
กลางวันแม่อาจจะไม่ได้กว่ากว่าจะกลับก็เย็น “.
“เออ แล้วเองอย่าพากันไปเล่นห่างบ้าน มากนักนะลูก “
“ครับแม่ “.
พูดจบ แม่ก็ขึ้นรถ มุ่งหน้าไปบ้านน้าชัย
ซึ่งมีพ่อน่าจะ ไปรออยู่ที่นั่นแล้ว ตามเวลานัดหมาย.
ผมกลับที่หน้าโทรทัศน์ เห็นเงิน 100 บาทที่แม่ทิ้งไว้ให้
เพื่อซื้ออะไรกินในตอนกลางวัน. ผมเปิดดูการ์ตูนอะไรเรื่อยเปื่อย
และยังไม่รู้สึกหิวมากนัก จึงนั่งดูโทรทัศน์เล่นที่โซฟา
พลันใจก็นึกถึง. ตอนอาบน้ำเห็นตะวันน้อยกำลังมีขนขึ้น.
ตอนนี้ไม่รู้เป็นอะไร ใจจดใจจ่ออยู่กับสิ่งเดียว พลันตะวันน้อยก็
ดันแข็งขึ้นมา. และก็รู้สึกแปลกๆเสียงอีกครั้งเมื่อผมเอามือ
ไปกดลงบนกางเกงที่มันกำลังตุง
ผมเผลอซู้ด ปากอีกครั้ง
“ไอ้วัน” ผมสะดุ้งตกใจ เมื่อมีเสียงคนคนนึง
ตั้งใจทำให้ผมสะดุ้ง
“ เห้ย ไอ้นนท์ กูตกใจหมดเลย “
“555. ก็กูตั้งใจ จะจ๊ะเอ๋มึง นี่”
เด็กหนุ่ม วัยเดียวกับผม ลักษณะ ใบหน้าเรียวคม จมูกโด่ง ขนตายาว
คิ้ว ดำเข้มแต่ไม่ดกมาก ไรหนวด อ่อนๆกำลังจะ เข้มขึ้น
ผมดำขลิบ เส้นตรง ไม่ผอมมาก ปรากฏขึ้นข้างหลังโซฟา
ไอ้นนท์หัวเราะชอบใจและขำผม
“ เมื่อกี้กูเห็นมึง แอบทำอะไรว่ะ “
“เปล่าหนิ. ไม่ได้ทำอะไร แค่ปวดฉี่ “
“งั้นเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำแปป เดี่ยวมา มึงรอกูอยู่โซฟานะ “
“อืม ได้ได้”
พูดจบผมก็เดินเบี่ยงออกมาไปเข้าห้องน้ำ
ผมก็นึกในใจว่าไอ้นนท์ มันเห็นอะไรบ้างว่ะ
และไม่รู้ด้วยว่ามันแอบเข้ามาในบ้านตั้งแต่ตอนไหน
เพราะไอ้นนท์รู้จักและสนิทคุ้นเคย
กับบ้านผมดี เพราะตอนมันเคยมานอนค้างที่บ้าน กับผมบ่อย
.และผมก็ไปนอนค้างบ้านมันบ่อยเช่นกัน
ผมกับไอ้นนท์ สนิทกันมาก บางครั้ง มันมานอนค้างโดยที่มันก็ใส่เสื้อผ้าของผม
เพราะเราสองคนตัวเท่ากัน ใส่รองเท้า เบอร์เดียวกัน ส่วนสูง เท่ากันหมด.
บางครั้งมันก็ใส่กางเกงในของผม
บ้าง. ตอนเป็นเด็ก ก็ไม่ได้ห่วงอะไรในเรื่องของความเป็นส่วนตัว
ทั้งยังโตมาด้วยกันอีก.
หลังจากที่เข้าห้องน้ำฉี่เสร็จแล้วผมกลับไปหาไอ้นนท์ที่โซฟา
เห็นมันกำลัง กดรีโมท เปลี่ยน ช่องดูไปเรื่อย.
“ มึงกินข้าวยังว่ะ “
ผมร้องถามไอ้นนท์ เพราะตอนนี้กำลังรู้สึกหิว
“เออ ยังเลยว่ะ แม่กูบอกว่า ป้าวาให้กูมากินกับมึงที่นี่ กูก็เลยรีบมา กูก็เริ่มหิวละ “
“ป่ะงั้นกินข้าวกัน “
“ไปดิ”
พูดจบ ไอ้นนท์ ก็ลงจากโซฟา เดินไปที่ครัว
เพราะมันรู้ดีว่าครัวอยู่ตรงไหน
“ไหนดูซิ ป้าวา ทำไรไว้มั่งวันนี้”
พูดจบมันก็เปิดฝาชี ออก
มี ผัดกะเพราหมู แตงกวาหั่นชิ้น
กับไข่เจียว แล้วก็ข้าวที่แม่ตักแบ่งใส่โถไว้ให้ เพราะแม่รู้ว่าเราสองคนกินไม่เยอะมากนัก
ผมก็เปิด ตู้เก็บจานช้อนส้อมออกมาสำหรับสองคน
ตักข้าวให้ ไอ้นนท์ มันรับข้าวไปแล้วผมก็ตักใส่จานตัวเอง.
เราสองคนนั่งกินอย่างอะเหร็ดอร่อย.
“ป้าวานี่ทำกับข้าว อร่อยไม่เคยเปลี่ยนเลยว่ะ อิจฉามึงเลย ที่มีกับข้าวอร่อยกินทุกวัน“
“อ้าว กูก็เคยกินฝีมือน้าพร แกก็ทำอร่อยเหมือนกันนี่หว่า “
“ไม่รู้ดิกูกินทุกวันมั้ง มันเลยชินชินไป แต่ก็อร่อยแหละ”
เราสองคนกินข้าวและก็พูดคุย กันไปพลางตามประสาเด็ก
หลังจากทานข้าวเสร็จก็เข้ามาเล่นในห้องนอนผม ไอ้นนท์
มันชอบห้องนอนผมเพราะมีหนังสือการ์ตูนให้อ่านเล่น.
ผมนอนคว่ำลงบนที่นอน พร้อมกับหยิบหนังสือกาตูน
บนหัวเตียงลงมายื่นให้ไอ้นนท์ ผมรู้ว่ามันชอบอ่านเรื่องอะไร
“อ่ะนี่ของมึง “
“มันรับหนังสือการ์ตูน แล้วลงมานอนคว่ำข้างๆผม “
ผมมองหน้ามัน เห็นใบหน้า หล่อคม ขาวๆไม่มาก ตาสองชั้น
จมูกจมูกโด่ง แสงแดดที่สาดส่องเข้ามา ทำให้ผมเห็นใบหน้า
มันชัดมาก นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมมองใบหน้ามันและพินิจทุกส่วน
บนใบหน้ามัน และผมก็เผลอยิ้ม แบบไม่รู้ตัว
“เป็นไรว่ะ มึงจะมองกูอีกนานมั้ยนี่ “
“กูไม่ใช่ผู้หญิงนะ เว่ย”
“ป่าว กูอิจฉาในความหล่อของมึงต่างหาก
ทั้งไอแป้ง. ทั้งไอก้อย รุมชอบมึง มึงนี่แม่ง”
“โถ ไอ้วัน. มึงก็ไม่แพ้กูหรอก ของกูแค่สองคน ของมึงนี่ ทั้งห้องเลยมั้ง “
“แล้วมึงชอบใครว่ะ “
สีหน้าไอ้นนท์ อมยิ้มแต่ ดูเฉยเฉยกับคำถามผมและก็ก้มหน้าก้มตา
มองหนังสือ แต่ปากก็ยังตอบคำถามผม
“ กูไม่รู้เลยว่ะ กูไม่ได้คิดอะไรมากกว่า”
“เออ กูก็เหมือนกัน และกูก็ไม่ได้รู้สึกว่าชอบ
ใครคนไหนเลยหว่ะ “
“หรือว่าเรายังเด็กหว่ะ “ คำคำนี้ทำให้ผม
พลันนึกคิดถึง เจ้าวันน้อยที่กำลังจะเติบโตและมันก็แข็งตัวขึ้นมาทันทีทันใด
เรื่องราวยังไม่จบนะครับ เดี่ยวมาต่อ. เรื่อยๆๆ นะครับ. ขออนุญาติพักสายตาสักครู่. ฝากคอมเม้นท์ให้กำลังใจด้วยนะคราฟ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามดีครับ เรื่องราววัยเด็ก น่ารักสดใสเสมอครับ ^^ ขอบคุณครับ ขอบคุณ รออ่านต่อครับ
ขอบคุณครับ ชอบๆ รออ่านต่อครับ น่าติดตามนะ น่ารักดี ขอบคุณ ขอบคุณมากนะครับ รอติดตามครับ น่าติดตามนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2