ช่วยด้วย! ผมได้แฟน ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอน พิเศษเล็กๆน้อย
(07/07/2556)ช่วงนี้งานประจำเหมือนเดิมครับ (ซึ่งผมก็คิดว่ามันก็ยุ่งอยู่นะ) โผล่อีกงานคืองานสอน เหนื้อยเหนื่อย สลับหัวสลับหาง สลับตารางกันวุ่น บางทีเสาร์อาทิตย์ก็ไม่ได้หยุด ไอ้ปอก็บ่นหนักบ่นหนาทำงานยังกะนายก ผมก็ได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อน ถ้านานๆกลับทีรู้สึกผิดก็หอบหิ้วของไปฝาก มันก็จะอารมณ์ดีขึ้น แต่แรกๆก็เก๊กโกรธไปงั้นแหละ
มีครั้งนึง(ว่าจะไม่เล่าล่ะ แต่คราวๆเนอะ) ผมหวังดีมากกกก บอกไอ้ปอไปว่า
“กูรู้กูให้เวลามึงน้อยมาก น้อยไปเลย แต่ก็ล่ะทิ้งงานไม่ได้ นี่คืออาชีพ นี่คืองานที่ต้องรับผิดชอบ กูเข้าใจมึงนะ ฟังกูนะ ต่อไปถ้าเจอใครที่ดีกว่า หรือต้องตาใครเป็นพิเศษ ขอให้บอกกูนะ กูพร้อมทำกายทำใจที่จะเห็นมึงรักกูน้อยลง กูจะไม่โกรธ ไม่โทษมึง นอกจากตัวกูเอง”
“เพ้ออะไร มึงพูดอะไร ไอ้เหี้ยบอกกูมาใครให้มึงพูดแบบนี้ มึงไปเจอใคร” (กำ!! ความหวังดีเป็นหวังร้าย)
“ไม่ใช่อย่างงั้นเลย แค่คิดว่ากูไม่มีน้ำใจกับมึงเลย ในสิ่งที่แสดงออกเหมือนแฟนคู่อื่นๆ กูเจอมึงน้อย กูอยากให้มึงรู้ความรู้สึกของกูมีกับมึงมันไม่ได้ลดลง แต่กูก็ต้องให้โอกาสมึง ให้มึงมีสิทธิเลือก ให้มึงมีความสุขบ้าง อย่าเข้าใจกูผิดนะ”
“มึงเห็นกูเป็นคนยังไง กูรับได้ในสิ่งที่มึงเป็น กูดีใจที่มีมึงแค่ได้พูด ได้คุย ได้เห็นหน้า ได้มีมึงอยู่ข้างๆ กูไม่ได้บ้าเอา(อย่าลืม Sensor หน่อยนะคำนี้>>>>ขออนุญาติไม่ทำตามคำขอน่ะครับน้องทีมันได้อารมณ์ดี(จาก ลีโอ)<<<<) มันเป็นความรัก ไม่ได้บ้ามั่วๆ อย่าพูดแบบนี้ให้กูได้ยินอีก มันเหมือนมึงไม่รักกู” (แหมมมม ทำเป็นพระเอกเลยนะมึง แต่ก่อนลับหลังกูล่ะเป็นว่าเล่น กูเปิดโอกาสให้ล่ะเล่นตัว ในใจคงดีใจอ่ะดิ อย่าให้กูรู้ทีหลังล่ะ มีไรกะใครก็บอกกูแต่ถ้าจับได้ล่ะมึงงงงงง) ก็ไม่ได้อยากให้มันมีอะไรกับใครหรอกนะ ไม่รู้เหมือนกันถ้ามันบอกมาจริงๆ ว่า “ตอนนี้กำลังอยู่ห้องคนนี้นะ กำลังจะมีไรกัน ไม่ต้องคิดมากนะ” ไอ้ทีจะรับได้หรือป่าว แต่ก็เพราะคิดว่าตัวเองผิดที่เหมือนเอาเปรียบก็เลยบอกมันดู
“อ่ะๆ กูขอโทษล่ะกันที่พูดออกไป คิดซะว่ากูไม่ได้พูดล่ะกัน”
“คิดได้ไง พูดออกมาซะเต็มปาก กูจะนอนหลับไหมนี่”
ลืมบอกไปสถานการณ์นี้มันนอนฟูกที่พื้นเหมือนเดิม ผมนอนบนเตียง
“นับแกะสิ 1 2 3...” ผมแซวมันเล่น
“ไปหลอกป่านโน้น ได้สักทีคงหลับฝันดี” มันพูดเบาๆ (แหมมมมม พ่อพระเอกคนเมื่อกี้ไปไหนล่ะ กูล่ะอยากอัดเสียงไว้จริงๆ ไอ้ไม่บ้ากาม) ผมปวดฉี่เลยลุกขึ้นไปห้องน้ำ เชื่อมั้ยผมไปสะดุดผ้าห่มมันที่กองอยู่ปลายเท้ามัน หน้าขมำไปที่หน้าตัวมัน (ยังกะในละครน้ำเน่าหลังข่าว เลยเนอะ) แต่มันไม่สวยหรูขนาดนั้นหรอก แรงล้มไปทั้งตัว มือข้างนึงคล้ำไปที่หน้าอกมัน อีกข้างอยู่ในท่ากำหมัดอยู่ที่ท้อง
“อุ๊กกกก อ๊ากกกก” ไอ้ปอร้องลั่น มันคงเจ็บและจุก
“ปอโทษๆ เจ็บไหมๆ” ผมรีบลุกขึ้นโดยเร็ว ด้วยคลื่นความถี่เสียงที่มันร้องออกไป ทำให้แตกตื่นทั้งบ้าน พ่อ แม่ ร้องเรียกปอกันหน้าห้อง ผมซีดเลย
“บอกแม่หน่อยกูจุก” มันนอนตะแคงหดตัว คงเจ็บมากๆ พูดเบาๆ (ผมอยากจะขำอยู่เหมือนกัน จุกก็จุกยังอยากตอบอยากพูด แต่ก็สงสารมากๆ) ผมไปเปิดประตูให้พ่อ แม่ แล้วเล่าสถานการณ์ให้ฟัง ไอ้ปอก็นอนขดอยู่ พ่อแม่ก็สีหน้าแตกตื่น
“ปอ ขอโทษนะ ลองเหยียดตัวสิ เหยียดได้ไหม ขอดูหน้าท้องหน่อยสิ” ผมบอก มันไม่พูดได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ คงยังจุกอยู่ มือยังคงปิดหน้าท้องที่โดนไว้
“ขอดูหน่อยสิ นะ” ผมเอื้อมมือไปแตะเสื้อ มันทำหน้าแหย่ๆ เหมือนเจ็บมาก (เว่อร์ไปล่ะ ยังไม่โดนผิวเนื้อมึงเลย พ่อแม่อยู่ละทำออเซาะนะมึง)
“พ่อว่าเป็นหนักไปโรงบาลเถอะ เดี๋ยวพ่อกะทีช่วยกันอุ้ม”
“อ่ะ ไม่ๆครับ เดี๋ยวมันก็หาย มันจุกอยู่ เริ่มดีขึ้นแล้วครับ” ผมปฏิเสธพูดเบาๆ
“เอางั้นเหรอ ไหวมั้ย” พ่อผมถาม
“ครับ” มันพยักหน้า
“เอางี้ อีกสิบนาทีถ้ามันไม่ดีขึ้นเดี๋ยวไปกัน” พ่อผมบอก
“แม่ก็ไม่ได้ดูลูก อยู่ด้วยกันสองคนแต่มีเตียงเดียวเล็กๆ คนนึงต้องนอนพื้น พรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ไปดูเตียงคู่” (หืออออออ เตียงคู่เลยเหรอ...กูเห็นมึงแอบยิ้มที่มุมปาก ไม่ต้องทำหน้าเจ็บเลย) รอสักพักไอ้ปอมันก็เริ่มเหยียดขาออก คงกลัวเกินสิบนาทีเหรอ กลัวได้ไปหาหมอเหรอ
“ปอ ไปโรงบาลเอกซเรย์ดูก็ดีนะ เพราะล้มเต็มแรงเลย” ไอ้ปอส่ายหัว
“กลัวหมอเหรอลูก” แม่ผมถาม ไอ้ปอได้แต่ยิ้มเล็กๆ “ยังไม่ชินอีกเหรอลูกรึมีหมอทีประจำตัวล่ะ” (อ๊ากกกกก มุกไรของแม่อีกเนี้ย...จุกกว่าหมัดที่ไอ้ปอโดนอีก)ไอ้ปอยิ้มมากขึ้น
“ไหนดูหน้าท้องหน่อยดิ เจ็บหน้าอกมั้ย หายใจแล้วรู้สึกเจ็บมั้ย” ผมเปลี่ยนเรื่อง
“อ่ะๆให้ทีดูไป” พ่อผมบอก
“ครับเดี๋ยวผมจัดการเอง พ่อแม่ไปนอนเหอะครับ” (ไอ้ทีเหตุมึงตาย ทำให้แตกตื่นกัน) พ่อแม่ผมออกไป ผมก็เปิดดูเสื้อมัน มีรอยแดงมือชัดเจน
“ขอโทษนะ คงเจ็บมาก เดี๋ยวไปเอายามาทาให้” ผมเดินลงไปข้างล่างเอายามา
“ถ้ามีอาการผิดปกติอะไรบอกนะ” ผมถอดเสื้อมันออกแล้วทายา
“มึงดูหัวใจก็ดิ มันเต้นผิดจังหวะป่าว รัวเลย” มันชี้ให้ผมดูหน้าอกมัน
“พูดไปปากดีก่อนเลยนะมึง เมื่อกี้ทำเป็น”
“ก็จริงๆ ก็มันเต้นเร็วผิดปกติ ก็ไม่ได้นอนแก้ผ้าให้มึงเห็นนานแล้วหนิ อีกอย่างมือมึงสัมผัสตัวกูแล้วมันหวิวๆ” มันพูดแล้วยิ้มๆ
“เอาอีกสักจุกนึงมั้ย”
“เห้ยๆ จุกจริงนะเว้ย ไม่ได้แกล้ง ไม่เอาแล้ว”
เอาสถานการณ์เล็กๆน้อยๆไปก่อนแล้วกันนะครับ รายละเอียดอื่นๆเดี๋ยวจะหาเวลาว่างมาเล่าให้ได้ เสือทีสัญญา ทักทายทุกๆท่านนะครับ มารายงานตัวว่ายังมีชีวิตอยู่ เจอกันฉบับยาวขึ้น เร็วๆนี้ สุขกาย สบายใจทุกๆท่านนะครับ
ขอบคุณมาก สุดยอดเลยครับ ขอบคุณ ขอบคุณมากครับ ตามต่อ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]