|
เร่ร่อน14; }8 C: B4 G& w
9 `3 Z6 J) @; f; Z5 X
0 I1 _$ J V+ ^! g6 o
, M( E* n+ }7 [2 _1 c/ z3 a7 jร้าน ‘กินเส้น’ ขายดิบขายดีขึ้นทุกวัน0 K! V1 I. f6 @- K! v- j9 k
/ s" J( B) I8 H6 Y% b
_+ e4 g! a x* G9 M. M3 @ด้วยรสชาติที่ถูกปากทำให้ลูกค้าแวะเวียนกลับมาอุดหนุนตลอด บวกความหล่อเหลาของพ่อค้าและเจ้าหมาตาแต้มดำที่เป็นสัญลักษณ์ประจำร้านไปแล้ว แบบที่ไม่มีใครรู้หรอกว่าร้านกินเส้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าบอกว่าร้านคนหล่อริมหนองล่ะก็ถึงบางอ้อกันทุกคน
5 z* b8 n1 ?: b2 I( {& S3 n: j% G" W6 M4 ?2 q/ M# l7 k P
3 V' l) D9 W( Z/ B4 q7 V8 Aและแน่นอนว่าเมื่อลูกค้ามากขึ้นก็ต้องมีการเพิ่มโต๊ะ เพราะโต๊ะแปดตัวไม่เพียงพอเอาเสียเลย ยิ่งช่วงสองสามทุ่มคนจะแน่นมากต้องมายืนออรอจับจองเก้าอี้กัน คนที่รอได้ก็รอ รอไม่ไหวก็สั่งใส่ถุงกลับบ้าน บางคนหงุดหงิดกลับไปเฉยๆไม่ทานเอาดื้อๆเลยก็มี ดังนั้นเราเลยซื้อโต๊ะเพิ่มและจัดวางให้ติดๆกันจึงได้เพิ่มมาเป็นสิบหกตัว ถามว่าพอมั้ย ผมบอกเลยว่าไม่พอ แต่พื้นที่เรามีจำกัดเพิ่มมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว& y9 w. L* Z9 V6 M
# e: n" f% G- k& \0 t- O3 o: g+ R& T) d9 f7 r* A& Q; w
ผมเคยเสนอให้ใหญ่เช่าบล็อกเพิ่มอีกหนึ่งบล็อก แต่เขาไม่เอาบอกว่าไม่อยากเสียค่าเช่าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่รายเดือนที่ต้องเสียเพิ่ม แต่มันหมายความว่าไอ้พวกเรียกค่าคุ้มครองก็ต้องเรียกร้องเพิ่มเช่นกัน คิดแล้วก็แค้นไอ้พวกปลิงดูดเลือดนี่จริงๆ ขอสาปส่งให้มันหมดไปจากสังคมสักทีเถอะ , W1 u+ L, j" r; v3 Y: _- m
; y/ g. ?: x, O o
+ F$ M7 [, p: C3 v5 M( {เห็นใหญ่บอกว่าขอขายแบบนี้ไปก่อนเก็บเงินทุนได้สักก้อนค่อยไปเช่าตึกแถวคงจะคุ้มกว่าการเสียยับเสียย่อยซึ่งผมก็เห็นด้วยเอามากๆ; j+ u2 [! U1 M0 G b! o
3 s3 A3 c& ^& E% b$ V; Y
) Y3 i/ e0 S% _7 \1 M+ Q- qเห็นไอ้พวกเก็บค่าคุ้มครองทีไรก็อดโมโหไม่ได้ทุกที ผมจะเกลียดเอามากๆและก็ต่อต้านที่สุดคนประเภท...เหยียดคนจน...แบ่งชนชั้น...ตัดสินกันแค่ภายนอก...ดูถูกคนที่ด้อยกว่า...ขูดรีดคนทำมาหากิน แล้วให้ตายเถอะ!ผมไปที่ไหนก็ต้องเจอคนประเภทนี้ทุกที่ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ!
" Z5 Y2 [$ t+ U4 t" ?/ w" y
# }. K7 n. Z6 J( S! \" t
5 |- @* J3 E/ Z" e9 J X! w& E* L# mพักเรื่องนี้ไว้ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นสูงอีกครั้ง ทั้งที่ผมเป็นคนใจเย็น ถึงจะติดนิสัยเอาแต่ใจจากการเป็นลูกคนเล็กมาบ้างแต่ก็ไม่เคยโมโหเกรี้ยวกราดสักที แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ
+ f4 G; F/ j5 p5 m% h8 D
( \) K8 \9 P+ A) s8 f! w* M& G0 J& k. D% y1 m s% p/ U4 ^
เอาล่ะ พอๆ มาพูดถึงเรื่องดีๆกันบ้างดีกว่า4 ^0 [" c# C; z( J5 D( e) U
, |6 }" z e( ]; U z3 i% @. f8 L8 Y: s8 a0 J9 ?+ H4 w- G
มีรายการอาหารมาขอถ่ายทำล่ะทุกท่านนนนนนนนนนนนน# b' s5 w6 f* `/ f
- ^1 n9 }8 O% m. W% k: U, J
1 f7 T+ p z7 H$ Vถึงจะไม่ใช่รายการอาหารโด่งดังขึ้นชื่อ เป็นแค่ช่วงๆหนึ่งของรายการที่ให้ผู้ชมทางบ้านส่งจดหมายมาแนะนำ แต่ผมก็ดีใจมากๆเลย ใหญ่ที่ถึงแม้จะหน้านิ่งๆไม่ค่อยแสดงอาการแต่ผมก็แอบเห็นว่าเขาตื่นเต้นไม่น้อย
$ ^2 V8 @- T* J
- g3 R7 D m3 N F7 ^! a1 }2 @2 R8 p/ v1 f) T0 f, o9 f0 ^ D
“โอเคครับ เรียบร้อย...เดี๋ยวผมขอเมนูอร่อยที่ทางบ้านส่งมาทางรายการนะครับ แล้วถ้าทางร้านมีเมนูเด็ดอีกก็นำเสนอได้” หนึ่งในทีมงานที่เซ็ตฉากหามุมถ่ายทำเรียบร้อยแล้วหันมาแจงกับผมด้วยท่าทางเป็นงานแต่ใบหน้าก็ยังคงความเป็นมิตร ผมพยักหน้ารับคำอย่างแข็งขันเตรียมพร้อมนำไปถ่ายทอดให้พ่อครัวตัวจริง
" f" l4 ^8 w! _' }$ Y2 i& K f. J4 [( Q0 x! t0 ?; c
; f' A0 u* U* ?; b( u9 G. } E- z“งั้นเดี๋ยวเริ่มถ่ายทำเลยนะครับ”% e; w1 U5 Q: {
+ z9 e$ X+ ^0 t6 s5 t/ _) |; U4 b8 s6 C4 T J; [+ r
“ให้ทำตามปกติเลยใช่มั้ยครับ” ผมค่อนข้างเครียดกับเรื่องนี้จริงจัง เพราะถ้าให้มาพูดแนะนำส่วนผสมวิธีการทำนายตี๋ใหญ่ของผมล่มแน่ๆ นี่แค่เรื่องรายละเอียดต่างๆที่ทางรายการชี้แจงยังไปนั่งนิ่งอยู่กับเจ้าตี๋น้อยซะงั้น ต้องให้ผมเอาไปถ่ายทอดอีกที( B" P+ O; M% r6 K/ R1 b
) C0 {: l" Q+ d
" D1 K3 p1 x& fแล้วก็ไม่มีทีมงานสักคนกล้าเข้าไปพูดคุยก็ทำหน้านิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่นขนาดนั้นเขาก็กลัวโดนต่อยกันน่ะสิ! ; b4 o1 r* }& N2 @% @
: D* |- s, r" x9 L6 V# ?6 a/ {& a% c ?4 U# X* A9 P
ซึ่งผมก็เห็นใจทั้งสองฝ่าย...ทางทีมงานก็กลัวใบหน้าถมึงทึงไอ้ผมก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายตี๋ใหญ่ของผมแค่ตื่นเต้นก็เท่านั้น เฮ้อ
% v- j O; J0 E/ r2 l
+ N! V' \. u4 e- E) _ ]+ ~6 V
“ครับเราแค่ต้องการบรรยากาศของทางร้านและชิมเมนูที่ทางบ้านแนะนำกับเคล็ดลับความอร่อยนิดหน่อยไม่ลงลึกไปถึงวิธีการทำ”
5 \& y2 W+ @ P0 c S
! E8 S7 O0 i$ c2 r8 Q: G* [; U, X: M6 N4 d6 V
เฮ้ออออ โล่ง ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหา' x9 D4 I' g4 s1 H
* W+ J/ T4 o$ K; _ H
0 p$ M8 A* X& `: P+ Mดังนั้นผมจึงไปถ่ายทอดสิ่งที่เจ้าของร้านตัวจริงจะต้องทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทำบะหมี่ตามปกติเดี๋ยวทางทีมงานจะตามเก็บภาพเอง หลังจากนั้นก็นำบะหมี่ไปเสิร์ฟกับพิธีกรรายการแล้วร่วมนั่งพูดคุย
8 v! V0 B, _" z( k' A
b% J( O8 i2 \& _
2 T" e& |7 S1 W6 @9 L$ n9 hซึ่งทางรายการเลือกเวลาในการถ่ายทำตอนห้าโมงเย็นเป็นช่วงที่ลูกค้ายังมีไม่มากและเป็นช่วงแดดร่มลมตกให้บรรยากาศร่มสบาย# D5 h. U' T4 J- U+ ~
5 `" Q" }4 m6 D R3 x$ r6 C
3 Q" a: d; I) e- J
“ใหญ่พร้อมมั้ย” ผมถามพ่อค้าบะหมี่ที่หน้านิ่งมากคนภายนอกดูเหมือนไร้อารมณ์ แต่สำหรับผมใหญ่กำลังกดดัน
8 T# R" y3 T% t8 [+ ^" }6 H& j, F$ |5 E
6 N" F# e1 K( n0 G# N. l7 m. v
เขาพยักหน้า มือกำกระบวยลวกเส้นแน่น5 A* h7 k8 [8 k" h) e2 m
. N0 j# q; |7 t% b7 J
& e! q) Y# r0 r" H2 ?' V; O
“แค่ทำอย่างที่นายทำทุกวัน ไม่มีกล้อง ไม่มีทีมงานมีแค่นายกับลูกค้าที่รอชิมบะหมี่สุดแสนอร่อยอยู่” ผมบีบมือให้กำลังใจ ดวงตาคมเฉียบสบมองผมนิ่งก่อนระบายยิ้มบางออกมา
$ J. w! |1 @; F; m7 ]4 v
* Q* s& q$ F( D, r8 `/ n+ q2 q& u& i" W9 C* r; v: N5 Q" i# F
และพยักหน้า
0 M A& d9 o0 B6 g! k ]. E/ s8 o5 V
- F! h& l5 [ _& o' f! ?
ผมยิ้มและยื่นมือไปหยิกแก้มสากเบาๆอีกครั้งก่อนก้าวถอยหลังหลบมุมกล้องออกมา ใหญ่ยังยืนนิ่งจวบจนได้ยินเสียงสัญญาณจากทีมงาน ชายเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบห้าก็ตวัดมือหยิบจับเส้นลงกระบวยพลางจุ่มลงในหม้ออวลไอร้อนกระดกข้อมือสองสามทีก่อนยกขึ้นมาสะบัดไล่น้ำออกแล้วเทเส้นลงในชามกระเบื้องตราไก่ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมือเป็นหยิบจับเครื่องปรุงอย่างคล่องแคล่ว แล้วสุดท้ายก็จบด้วยตักน้ำซุปราดลงในชามที่ถูกจัดเรียงเครื่องต่างๆไว้อย่างน่าทาน# Q7 k' K, `) Q; G
0 L7 D" ` A) f2 O( J* K1 \" Q+ r% r* g3 W
หลังจากกระบวนการทำเสร็จแล้ว ต่อมาก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นคือขั้นตอนการชิม ใหญ่ทำการแจกจ่ายให้ทีมงานทั้งหมดที่มีประมาณห้าคนและชามสุดท้ายก็เป็นของพิธีกร
+ o/ `& [: U" ?9 p* D$ O- p, S0 e, {3 e9 I
9 q( Q: P* t( g7 X) m$ V: `% Y$ wหนึ่งตากล้องจับภาพ หนึ่งพิธีกรพูดเจื้อยแจ้วและตรงข้ามคือหนึ่งพ่อค้าบะหมี่สุดหล่อเลื่องชื่อ( o) m6 W% b# y$ M, C5 S
& D' S7 B2 t( k: w; d+ ~$ q, J) [/ n. z
ผมยังจำวินาทีที่ทุกคนตักบะหมี่ส่งเข้าปากได้ ถึงจะไม่ได้ทำหน้าตาอร่อยโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนพิธีกรสาว แต่สีหน้าทุกคนก็ฉายแววพึงใจกับบะหมี่ร้าน ‘กินเส้น’ ไม่น้อยเลยทีเดียว' [, \0 f9 [: P! Q+ i
% m& B5 h( P- O4 }' ^8 d L
( L! \# A$ d/ X, qแล้วการถ่ายทำก็ผ่านไปด้วยดี ยังอดขำกับท่าทางพ่อค้าบะหมี่ใหญ่ไม่ได้ ให้สัมภาษณ์แบบถามคำตอบคำจนพิธีกรแทบลมจับ ดีที่ความหล่อแหลาของพ่อค้าช่วยขับให้เธอมีกำลังใจในการกู้สถานการณ์จนการถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี
7 A2 V4 z' ?4 B9 R! f) m R/ w
7 O* |9 x# Y- U% R$ G4 W& t- O. T& }/ s" W: I, E
‘โหหน้าตาน่าทานมากเลยค่ะ ขอชิมเลยนะคะ’5 U9 Z9 L9 x3 m& T: D
0 @4 Z: s8 Y8 ~- F
) j' H3 `$ e9 g& ?2 Oใหญ่ >>> พยักหน้า( {! W% v @1 @ V* \2 ^! S
6 {; X3 Z3 R: H* Q8 z$ U
( }- C0 Q2 K* s4 ~: N‘อร่อยมากเลยค่ะหืม โดยเฉพาะน้ำซุปหอมมากเลย’
1 w" c* o; o0 w/ N* \. m. w7 o, w5 a3 r& K* l
, [% H; e$ s3 X1 `
ใหญ่ >>> นิ่ง6 N+ G' S% I/ O, R
, }, D/ z: _5 b4 w3 Q
S$ Y" @, J( M0 ]‘เอิ่ม...ค่าไม่ทราบว่าคุณใหญ่มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้บะหมี่มีรสชาติอร่อยขนาดนี้คะ’
& N: M3 X# X8 {6 I" i% [; s
4 k3 V6 E# L" [ x' a. R% c- g
4 C4 }) }; V7 N7 a6 ^; f [ใหญ่ >>> ‘น้ำหมัก...ครับ’
9 l' Y- Y4 q' a0 `2 p/ Y
7 g7 s5 L* @' ?9 e: t# Y/ V2 r) ~) i& L) h" D) \. W
‘หืมน้ำหมักเหรอคะ หน้าตาเป็นยังไงเอ่ยยย’
1 ]% r$ P8 z' ^1 i$ o- o0 i$ U7 g# g# ^& l I# j& C4 x
& K' ?: w% T& v5 Q6 D* _ใหญ่ >>> เสือกถ้วยน้ำหมักให้ชิม8 Y. ~/ z8 g+ y0 z
|9 i% J# G( [0 p2 M- }; k- P
- I- C6 N1 b1 E0 j8 j! Xพอเถอะ แค่นี้ผมก็สงสารคุณพิธีกรสาวจะแย่ ฮ่าๆ
9 J; K. B! W- D' m" x' r" T- J) U: G9 [ e6 b
4 X( L8 h4 A, V5 ~ |, o6 y
หลังจากทีมงานยกโขยงกลับไปหมด โดยแจ้งวันออกอากาศเทปนี้คือวันเสาร์หน้า พ่อค้าขายบะหมี่ของเราก็นั่งไหล่ลู่หูตกถอนหายใจเฮือกๆอยู่บนเก้าอี้หลังรถ เข็นข้างๆกันมีเจ้าตี๋น้อยนั่งมองตาแป๋วอย่างนึกสงสัยว่าเจ้านายมาดเข้มของมันเป็นอะไรไปเสียได้- Q* d: I0 G9 W m1 y
" R( n% n& K1 [( s/ I$ {3 z8 h
" |4 x. N* @% l" l9 v1 i“ว่าไงชายหนุ่ม” ผมเดินเข้าไปลูบศีรษะของนายหมาตูบที่นั่งคอตกอย่างขบขันปนสงสาร " I2 |7 S: z& f L F0 s
1 Z2 V/ ^7 n* T8 Q( t5 R
, i4 t# \' `6 B1 h7 i5 @' h“เฮ้อผมไม่เอาแบบนี้แล้วนะ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอนหายใจเฮือกอีกครั้ง6 U7 `! E/ N# O* i6 t+ d* m% y6 Z# V
+ |$ X6 ^5 C, G( t
# l' L- ^; |& H9 q" e6 O“ทำไมล่ะ ร้านนายจะยิ่งขายดีขึ้นนะ” มือสางเส้นผมดำสนิทลื่นมือเล่น เจ้าของหัวทุยเงยหน้าขึ้นสบตา สายตาคมเฉี่ยวบัดนี้ฉายแววหงอยมองผมอย่างร้องขอพลางส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมอดที่จะถามไม่ได้
1 _# q% E$ V! ^: E- x
& w) M( s2 [0 E5 [' D) I
! v1 H$ f. J! `2 L“นายไม่ชอบมากขนาดนี้เลยเหรอ”
6 W( \: ?% c7 o% x9 g
% d% w/ ^1 A7 {/ x" }% e/ F/ X/ n4 @. R X
“เปล่า...ผมแค่...ไม่ชิน”
; b7 o" A! E5 `% n% U# \, L$ u. @5 c$ s% u, j7 ?
) n6 e8 F" O6 k( I+ L8 }
“บ่อยๆนายก็จะชินเอง”1 B+ c% |% _, B ]' w% x6 K$ {2 I
3 E9 ?8 O( S8 i8 Z5 k$ T3 ^4 k# S
2 K% Y) {) y0 f) E“โธ่ คุณเล็ก”
& F. k& B; r6 U! y# N9 R( B# N' I3 m. S: p; @( Z" e) j4 }" a
& u. ^; y" u6 n" \) `! k“ฮ่าๆ โอเคๆ ต่อไปถ้ามีอีกฉันจะปฏิเสธให้นะ” ผมหัวเราะร่า วาดวงแขนรอบศีรษะของใหญ่กอดรัดเข้ามาซบอกแล้วโยกไปมา เราจะทำท่านี้กันได้ก็ต่อเมื่อเขานั่งและผมยืนเท่านั้น ถ้านั่งหรือยืนทั้งคู่หมดสิทธิ์เพราะผมจะกลายเป็นแกะน้อยในอ้อมอกหมีใหญ่ทันที& [! L R% X. p- J \: Q# O
# V& W2 r7 F j1 k3 o" w5 u4 j+ f# ~% i; e6 _' a8 v: w4 ]
“คุณเล็ก ลูกค้ามา” แล้วผมก็ผละตัวเองออกทันทีพลางหันไปส่งยิ้มแก้เก้อให้คุณป้าวัยสี่สิบที่ยืนอยู่หน้าร้าน แกส่งยิ้มหยอกเย้ากลับมา ใหญ่ตีหน้านิ่งลุกขึ้นสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับรายการตามป้าสั่ง
. u) ~$ z% G O' F" ~: \4 l3 l: b9 C [
น่ารักจริงๆเลยน้านายหมาตูบเนี่ย+ M* \0 _- g! w0 B* |; R/ r
; w/ C9 d' n9 ~% P! c
) h" W/ K3 g' f0 w% a& _
5 `& a% @' \( \! w( c# @& F
: Y* [: U# s3 w% v: @, j* n6 C: cหลังจากรายการออกอากาศ นอกจากลูกค้าขาประจำที่เป็นคนแถวนี้จะเพิ่มขึ้นแล้ว ยังมีลูกค้าขาจรมาแวะเวียนเข้าร้านไม่ขาดสาย จนเราวางแพลนที่จะขยายร้านอย่างจริงจังช่วงนี้มีดูตึกแถวไว้บ้าง อยากได้แบบไม่ห่างจากที่เดิมสักเท่าไหร่นัก
0 d9 q; E, _3 W/ I- L% ?1 }
5 i$ l$ I4 U9 n) ]' [1 K/ E+ E$ `3 E: x) n) J' {5 X9 t
และลูกค้าประจำที่ผมจำได้ติดตาคือเจ้าของร่างสูงไม่น่าเกินร้อยเจ็ดสิบ ผิวขาวจัดเนียนละเอียด โครงหน้าได้รูปดวงตากลมโตเป็นประกาย ปากบางเฉียบนิดจมูกหน่อย กริยาท่าทางเรียบร้อยเนิบนาบ ถ้าไม่นับการแต่งตัวและผมสีน้ำตาลแดงซอยสั้นใครๆต้องคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ผู้หญิงที่สวยจัดซะด้วย
( y8 ]6 t7 g; B @, x- p" g9 G7 c1 v( s" x+ `; Y
" F5 z: X; ]- Q$ B* S( B* S2 T1 Dทุกครั้งหลังเลิกงานผมจะมาเป็นลูกมือให้ใหญ่ ซึ่งนั่นก็ประมาณห้าโมงเย็น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นผู้ชายหน้าสวยคนนี้ก็จะมานั่งตรงโต๊ะชิดกำแพงตัวหนึ่งพลางสั่งบะหมี่หนึ่งชาม ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเขาถึงจะกลับ7 j- l/ Z+ h" a3 M K( ^
6 X( @' C9 S+ u6 c$ ~! N) K
9 S Z; @# g' dช่วงแรกผมยอมรับว่าอคติกับเขาไปเสียหน่อย ก็ที่เห็น...บะหมี่เขาไม่ค่อยจะทานหรอกมองนายหมาตูบของผมซะมากกว่า แล้วไม่ใช่แค่เขาที่มอง...ใหญ่ก็เหลือบตามองบ่อยๆเหมือนกัน แล้วจะให้ผมไม่ร้อนรุ่มในใจได้ยังไงเล่า!!
) f- j' J2 i7 s; Q
# }. E/ J+ @. g O/ {5 F" m, p5 n# ~
แต่ใหญ่ก็มาอธิบายให้ผมฟังทีหลังว่าที่เขามองเพราะรู้สึกว่าโดนจ้องก็เท่านั้น แล้วเขาจะมีสายตาไว้มองใครได้ในเมื่อมีผมอยู่แล้วทั้งคน ซึ่งพูดจาดีผมเลยให้ผ่าน
3 ]+ o6 `& R: ?% w) \$ E B% N( W( K$ m' y2 L# s0 A) o m* e
/ Z1 X, U2 C' W1 |" ~* E7 I
ส่วนผู้ชายหน้าสวยคนนั้นผมก็มาเข้าใจทีหลังว่าที่เขาจ้องมองใหญ่คงเป็นเพราะรูปร่างท่าทางเหมือนแฟนของเขา เพราะทุกครั้งเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเป๊ะจะมีรถคันหรูมาจอดเทียบฟุตปาธก่อนจะมีชายรูปร่างสูงหล่อมารับกลับไป สันนิษฐานได้ว่ามานั่งทานบะหมี่คร่าเวลารอแฟนหนุ่มเลิกงาน ตั้งแต่นั้นผมเลยเลิกระแวงบ้าบออีก
: k% Z" S; p% {$ r7 o' ~2 Y( x" a1 Z/ a
% s. u Q W3 D: O6 y* S7 ?) ~
“พี่เจมส์??” ผมเสิร์ฟชามลงบนโต๊ะ ในจังหวะที่จะยิ้มให้ลูกค้าก็ต้องร้องอุทานเมื่อเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทสมัยมัธยมฯ เค้าหน้ารูปร่างเปลี่ยนไปบ้างแต่ผมมั่นใจว่าจำไม่ผิด: w7 n8 ?/ k% l4 |6 k# v/ p
% z8 l$ m8 v0 G* I
$ ~4 t* K x" c& a# f" T“อ้าว เล็ก” ใช่จริงๆด้วย ผมยิ้มกว้าง หันไปมองทางพ่อค้าหน้าหล่อก่อนหันกลับมาหาพี่เจมส์อีกครั้ง' y+ r# {- h ]$ M, F
6 k6 ~9 S9 s4 A f; F8 [2 U' U( ~1 r5 X' y
“เดี๋ยวผมมาคุยด้วยนะพี่ ไปทำงานแป๊บ” พี่เจมส์พยักหน้ามึนๆผมรีบวิ่งกลับไปเสิร์ฟชามก๋วยเตี๋ยวตามโต๊ะต่างๆเมื่อมีช่วงว่างผมจึงกลับไปนั่งคุยกับพี่เจมส์9 V+ |$ R* ?1 Z; a3 H
7 b. } D5 P9 k+ E, D
8 k' T" p% W0 R- I. M& P
“พี่เจมส์มาทำไรที่นี่เนี่ย” ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ0 c* \) w; y% t+ B
5 F9 P7 {; Z6 O1 m7 v9 C, p2 _- U+ o3 c2 z4 ~& J0 _
“พี่มาต่อยมวยน่ะ” 8 k1 F* d2 }: _# e/ W1 J
L* o+ f' U, B* u1 G% Q$ P/ D7 D
. C1 k: Q4 o7 f" e8 E“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจจำได้ว่าพี่เจมส์เป็นนักมวยโรงเรียนตั้งแต่ ม.ต้น พอขึ้น ม.ปลายค่ายมวยก็ติดต่อไปเก็บตัวฝึกซ้อมทำให้ต้องย้ายโรงเรียน) ^+ ^& u& F7 u1 @& ?: G* ~: s0 Y
! X* Y: B8 _' {6 w7 a9 a& C7 A
- r# | O+ G8 x: n- Gนี่คงจะมาแข่งขันชกมวยจำได้ว่าที่หน้าค่ายจิรประวัติมีเวทีมวยอยู่& \$ Y% \7 Q$ D. Z
; t) N0 l: G2 F! B/ |7 W) s# D
( m: n4 m) ~& a# L3 }6 Q% [
จะพูดก็พูดเถอะ ถ้าพี่เขาไม่ย้ายโรงเรียนเราสองคนก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะช่วงนั้นก็เกี้ยวกันไปเกี้ยวกันมาอยู่ แหะๆ
! g% {' g8 m/ I& ]! E8 n; [
+ V; @! n. [. T* l/ V, E0 T4 |* t" R, g# \/ I6 Q
“แล้วเป็นไงชนะป่ะพี่”# \' o Y. p, y9 M& ~' R2 E
' H8 I6 P0 T; n. ~, g$ d5 |# F; f1 p; ]
“รุ่นไหนแล้ว” พี่เขายักคิ้วให้ ผมยิ้มกว้างอย่างยินดีด้วยพี่เจมส์ยิ้มตอบก่อนถาม “แล้วเล็กล่ะเป็นไงมาเสิร์ฟบะหมี่ล่ะเนี่ย”
: w4 x0 _- w+ Q. u1 g/ `" D: D3 m6 e$ w! {! C# |
' w) J8 r- R, k' r+ P# F) m- z7 N
ผมหันไปมองนายหมาตูบที่ง่วนอยู่หน้าร้านก่อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข / U/ A7 l6 _& Y8 |8 m6 w
- Y( U+ f- O. a; @5 W# [
1 a3 \; d; V9 ^" k( q1 t“มาช่วยแฟนน่ะพี่” ผมยิ้มเขินๆพี่เจมส์เลิกคิ้วก่อนหันไปมองตามสายตาที่ผมเพิ่งละมา
, S# y/ C+ v0 [# X/ \% g) z( ^2 m) V5 a, W& S# h& C5 a2 `) V3 _
; a; u- o, E2 d9 `+ K
“โหมีแฟนหล่อมาก”
% r1 g+ q1 N# S8 |1 a Z6 `! }
7 W& }% F1 C" O" R: i. ^% k
! b8 B1 m9 H5 D# q' T“พี่ก็!”
2 z" }& D+ G. n! N, k; V! g) M% j$ y8 \. i
" Z Y$ b' U M, u5 m! x
“หึๆ”
. \" N, J1 H a" b
; O. D3 y3 F2 p* l' N# Y! s5 ^. u' z7 e, j
คุยสักพักพี่เจมส์ก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะต้องนั่งรถตู้กลับกรุงเทพฯเลย ส่วนผมก็รีบกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่อ ยิ่งช่วงสองสามทุ่มเหมือนแข้งขาผมจะพันกันอยากจะมีสักยี่สิบมือ ฮือออ มีเสิร์ฟผิดโต๊ะด้วยแหละ ดูจากสายตาใหญ่แล้วเขาก็อยากจะมาช่วยแต่ตัวเองก็ยังละจากกระบวยไม่ได้เลย
$ e5 J! N- b, D! u# y6 p0 E9 N5 f$ Q/ m$ h# p0 z2 ~
& }: T# a8 I) U
เหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยนะแต่มันก็มีความสุขเมื่อนึกว่าชีวิตของใหญ่กำลังเติบโตแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ: Y$ S" ^2 {2 \: ?9 O/ @1 q0 d
3 [- u7 t6 [6 }5 X! x7 ` W
) f9 B ~ M: A2 ^! W8 j8 W/ p3 Y
สี่ทุ่ม ร้านปิดแล้ว....
+ ^8 d$ L+ N! C3 N0 B
) Z7 B1 _% S7 t( M6 f) l8 V" n8 ?2 F5 d
ณ ตอนนี้เรากำลังช่วยกันเก็บร้าน...
9 P0 T: \4 ]* \/ ^5 U: o
5 r( j2 H; J! `! h0 \
k2 N0 a& ^4 y: X, x1 U0 P1 }ผมเก็บกวาด ใหญ่เก็บโต๊ะเก้าอี้4 @ S( e" W: p, H2 f8 o4 G- c
2 b2 s; M. R" {9 K ?
! B+ }5 `; X5 Y3 ^, lผมเอาขยะไปทิ้ง ใหญ่เช็ดล้างตู้
6 _8 y9 ]+ N: r4 h
$ ^. B& P" I& l. I6 W
) _' U3 c S, ^% ~9 ?$ m8 Gและสุดท้ายเราก็มาช่วยกันล้างจาน ผมประจำกะละมังน้ำเปล่าส่วนเขาประจำกะละมังน้ำฟอง เก้าอี้ขาสั้นคนละตัว พื้นที่โดยรอบเงียบสงัดมีเพียงเสียงรถราที่วิ่งสวนไปมาเป็นระยะ
2 `& M/ r3 I/ |' Z8 |% a1 {% n5 J: t/ u5 p1 W! \2 J; x$ f( M0 {( U
! S) [" H, t' b' j“คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะทางนี้ผมจัดการได้” ใหญ่บอกขณะขัดหม้อ
1 p* v5 R5 u: `7 r5 D
' b- j; z% H4 [( s
9 L3 {! }0 S9 p! X: b' V% y“ช่วยกันน่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ผมล้างชามขึ้นคว่ำในตะกร้า
0 O* U% O. `% a; \
9 C/ Q* E( K$ {/ z5 ~# D
5 @1 Y; Y) E0 w% H2 P0 q7 [“แต่คุณทำงานมาทั้งวันยังต้องมาช่วยผมอีก แทนที่จะได้พักผ่อน”
. U2 E, w7 _) [) c7 `& ]6 \& N9 S5 v
, w. E; H3 W' g2 Q0 N% Z( `
“ฉันเต็มใจและมีความสุขมาก” ผมยิ้มแฉ่งกลบเกลื่อนความดื้อรั้น เอาเข้าจริงถึงกลับห้องไปก็นอนไม่หลับอยู่ดีต้องรอใหญ่กลับมาก่อนอยู่แล้ว2 m- _' T) {1 R* |( A5 V. D
1 J- }; ?$ T9 S6 Q
8 g* \- r& |* g j! w
“คุณดื้อจริง” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ใบหน้าคมนิ่งก็โน้มลงมาจรดริมฝีปากลงที่ข้างขมับผมอย่างอ่อนโยนผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใหญ่กลับไป
3 D* b. }" e- [! v3 A( J: {9 A, ?" _7 ]: F1 I3 N# X$ I f% x( E
% }; R9 h/ w$ Q8 y
“แค่ได้รางวัลอย่างนี้ทุกวันฉันก็หายเหนื่อยแล้ว”7 r1 k; | S' T$ j& ~9 S. W- r, o
3 k- `( T; x/ {- \* I$ z. F# F
7 Z# v4 M/ B. ?2 O% ?
, f5 \3 Y. S* [/ `$ J4 O
* O0 ?5 N% M, @
+ [' q9 e+ T( P( U7 h7 w0 H1 q; ]1 ]% |
ติ๊ดๆ! ]" g, N( z1 x& \# s
% v$ W9 O/ ~/ A8 N- r1 F% G$ F2 H
3 O' L- S: F7 H$ f% |$ B5 C- O
& G8 m$ K7 c3 y! ^ q‘ผมอยากคุยกับคุณพรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย’& s! r' e. r+ g6 d" X* M
; V; K' @3 y3 p+ N
4 x. K v1 O! t: e- Z' h6 f: e; `! M B/ ]6 N( p8 N! r3 Y( ]
ผมถอนหายใจเฮือกออกมาก่อนวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะตามเดิม คงหลบหน้าคุณพชรต่อไปไม่ได้แล้ว นับแต่วันที่ปฏิเสธไปคราวนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือน เห็นทีคงต้องคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที
" S, u7 ]( K3 I& ~0 u8 d; M x1 P# ^6 t/ g4 e
+ i: ]9 }! H' |, ?5 J6 ^
นี่ถ้าไม่ติดว่ามีโครงการใหม่เข้ามาทำให้หัวหน้าต้องเดินสายประชุมเป็นว่าเล่นจึงไม่มีเวลามาจัดการเรื่องส่วนตัวล่ะก็ ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวเองคงโดนเรียกตัวไปคุยตั้งนานแล้ว" P, S( d: n* W. k4 A
* f8 l0 W1 m) k/ f/ m
$ ^: }& F ?$ v7 U0 `. ?% F, m0 \+ S“คุณเล็ก?? ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ใหญ่ที่นุ่งกางเกงขายาวเพียงตัวเดียวเดินมาขมวดคิ้วใส่ผมที่นั่งห่อเหี่ยวอยู่บนโซฟา จริงสิ ผมมายึดที่หลับที่นอนเขาไว้นี่นะ$ ^* N" l! |4 f, t) Z6 d0 j9 [. }
! K4 N" E' \: y' ^ U z% c+ l9 Q
" w1 J( g: I7 e" b* `* \$ R“ใหญ่...” ผมเรียกชื่อเสียงอ่อนอ่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปสวมกอดร่างสูงใหญ่ไว้โขลกศีรษะเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นอย่างคิดไม่ตก0 _% l% y* G; N, b
8 i5 }- }3 @% g L' g. i. K$ l
4 x" V+ x; N& [. T5 t; z“เป็นอะไร” ใหญ่ถามเสียงนุ่ม มือสากลูบแผ่นหลังผมแผ่วเบา
4 G7 e6 U5 d% w) ]7 C$ @4 x; k" E7 V2 p( S0 C w' j9 K
+ e) O1 f7 {7 C
จะทำยังไงดี ถ้าหัวหน้าไม่พอใจจนไล่ผมออกถ้าตกงานทางบ้านรู้เรื่องก็จะถูกหามกลับระยอง และถ้าผมต้องกลับบ้าน....แล้วผมกับใหญ่ล่ะม่ายยยยยยยยย- }3 Q9 O1 J7 D4 h) g. y, Z4 o4 n0 u
* y) q( J' K, s- ]! {4 h4 ^& c0 n3 t' y: v4 K, ^* h
“นาย...”
. w3 G; s: Z5 P4 E4 P* z% g. s6 w+ G. @6 I
7 Z) N, z. T$ E, t4 T9 f7 ]
“หืม”
; {' Z8 f; R) x' H! v7 Y
! J6 r; M i' O; P; f9 g' M2 m, r
“ฉันจะพยายามเพื่อเรานะ” ผมไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้นขณะที่ใหญ่ก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม มีเพียงวงแขนผมที่รัดเอวเขาแน่นขึ้นและอ้อมแขนอุ่นหนาที่โอบรัดปลอบโยนกลับมา “หัวหน้า สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักบุคคลที่ใส่ชุดไพรเวทสบายๆด้วยกางเกงยีนขายาวเสื้อคอปก การแต่งตัวที่ค่อนข้างจะแปลกตาคงเพราะผมไม่เคยเจอหัวหน้าในวันหยุดมั้ง เขามานั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว
4 g x6 k" f, K. F3 c! t, c3 r9 h3 J& V9 I0 b" m( m- q5 P- [
y6 ~* N1 Z6 a: j“นั่งสิ” ผมนั่งลงตรงข้าม เหลือบตามองบรรยากาศโดยรอบนิดหน่อยขณะขยับตัวอย่างอึดอัด ด้วยหนึ่งผมไม่ค่อยได้มานัดตามโรงแรมหรู(แน่ล่ะ ต่างจังหวัดแบบนี้จะมีโรงแรมหรูสักกี่ที่กัน) และสองเจ้าของนัดทำหน้าตาเคร่งขรึมจนผมหายใจลำบาก, W% p- t2 c9 n7 Q9 o" _
8 ^7 z' E5 }* k l; l8 t4 H6 \5 ?" {6 R- {
“สั่งอะไรก่อนมั้ย”
& P- \% Z& d2 F0 e- q" ~" l9 a3 |. K& C! \
# x& q( J, s1 t; b$ V“เอ่อตามแต่หัวหน้าเลยครับ”! h b; s+ f- _) n8 H. m
0 |; ?! T: N5 A. a: i& F/ u
2 _( M7 a' w+ D$ r4 G/ j9 ]
“นอกเวลางานไม่ต้องเรียกผมว่าหัวหน้าก็ได้” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง
9 z; n: m Y4 I! c8 B( B$ T. ]2 u" N1 y3 ~
5 y, ?! W* M6 P
“ผมชินเรียกหัวหน้าแล้วล่ะครับ” เขาจ้องมองผมนิ่งอย่างหยั่งเชิงก่อนจะถอนหายใจหนักอย่างยอมแพ้ในที่สุด: X& Q- M" Q8 v" \0 B, s8 k
3 h3 i0 B N: e: B( l7 ^1 R
* M, x9 T& U& z8 J# S
“ตามใจละกัน” หัวหน้าว่าแค่นั้นก่อนเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองซึ่งผมเพิ่งทานอาหารฝีมือใหญ่ก่อนจะออกมายังไม่หิวเลย แต่หัวหน้าคงยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตามมารยาทแล้วผมก็ควรจะทานเป็นเพื่อนเขา
* e/ P& g2 A" V& @, A1 d9 r5 e- ~, l8 @7 a
+ b" z1 ?' V0 o7 W
: E6 w9 B% m% [4 T1 m$ c“ตกลงคุณมีคนรักแล้วเหรอ” ผมแทบสำลักเม็ดข้าวตายอยู่ๆก็ถามโพล่งขึ้นมาขณะทานอาหารไม่ให้ตั้งตัวเลยสักนิด8 g$ H5 H7 M9 N7 @
6 O) K2 s# h: t/ e. V# R, ]; D- _) o+ q0 q: L& ?8 E' C# `9 u4 ] F- u
“เอ่อจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”ผมวางช้อนลง, w8 g. H) `* r! W
' }' X+ Q* t, i3 D% Y' V( j
4 `3 n* i! X, S/ O/ v+ f
“แล้วคุณมาเอ่ยปากให้โอกาสผม??” หัวหน้ามีสีหน้าไม่พอใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเอาแล้วไง
2 u+ E+ E3 Y" \: P3 a- V% i+ p3 Y0 i
0 Q' X& m8 p1 E7 r5 o7 \9 T“ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันน่ะครับ มีแต่ผมที่ชอบเขาข้างเดียวเอ่อ...อย่างที่คุณได้ยินผมชอบเขาก่อน” ผมเกาหัวเก้อๆ“ผมเลยอยากให้โอกาสคุณเพราะเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่ายังไงก็เปลี่ยนใจไปจากเขาไม่ได้จึงมาบอกหัวหน้านี่แหละครับ”
8 d( W7 h% f; K: c; Z f& E; Z f
( o/ p% J' I. M5 f) t! c, h. Iผมไม่ได้โกหกนะ ผมรีบมาบอกหัวหน้าแล้วแต่ช่วงแรกที่ปล่อยทิ้งไว้สักพักก็เพราะมันต้องเตรียมใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นบ้างใช่มั้ยล่ะ
5 S. K# R: G: ]! w6 r* z+ I$ o9 T: e* L! U6 }
/ E6 {4 x7 c$ z! Z“ถ้าผมบอกว่าไม่ยอมแพ้ล่ะ” เอาแล้วไง ขอให้เป็นแค่การพูดลองใจทีเถอะ นายหมาตูบของผมเซ่อซ่ากว่าจะมาประมือกับผู้ชายที่ขึ้นเป็นผู้บริหารทั้งอายุยังน้อยนะ!
1 `0 x( o* h+ \ c+ D) o1 y+ V E3 j6 ]/ p
1 ]( x& u1 [0 r5 k“แหะๆอย่าเลยครับ ผมว่าสักวันจะเจอคนที่ดีกว่าผมแน่ๆ”5 w* [6 W Q/ G
* r! @# v* H" I: W+ u. |5 c% }3 _9 G
“คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงประสบความสำเร็จได้เร็วนัก”
8 R* K& h" p3 ^: ]( F, X; d' Y: i
0 y3 J# y" l e. T; e. w! }4 u
“ครับ??” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องให้ผมมึนงงไปหมดเริ่มจะตามไม่ค่อยทันแล้วนะ8 }1 v: M5 t1 J8 Y; k+ I
( N8 {0 [6 b0 G4 ]9 @+ e
+ Y$ f6 d5 k$ d“ผมมักจะมีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อมีเป้าหมายก็ต้องรู้จักวางแผน แน่วแน่มั่นใจแล้วก้าวไปตามแพลนชีวิตที่ออกแบบไว้” เขายกน้ำขึ้นจิบก่อนวางลงแล้วพูดต่อ
' O5 o: i3 z/ E3 h& P3 K3 e$ ^9 O4 g4 U5 P9 @% ^" p0 [
8 x9 V$ p8 |$ V/ t( b$ D
ส่วนผมก็เสหลบสายตาจริงจังที่จ้องมองมา
- H- d' b4 ~& F1 D. k
7 o& A$ J3 k5 ^! I2 k- G& O0 |, q, X# F7 R
“ผมไม่เคยมองอุปสรรคระหว่างการไปสู้เป้าหมายว่ายากเลยสักนิด ตรงข้ามมันกลับท้าทาย” ไม่รู้ทำไมรอยยิ้มมุมปากทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกแก้วน้ำส้มที่เหลืออยู่มากระดกดื่ม& l6 F, w+ D( v5 e; }) @0 j" M: Z
7 N- E% ?. X9 z
# c+ f t! v9 X! C
“ถ้าเส้นทางไปสู่เป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ผมก็แค่ปรับใหม่ บางอย่างถ้าใช้แต่ความถูกต้องแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องมีพลิกแพลงกันบ้าง”6 m4 ?5 X9 X9 ^1 b8 R( M3 G: D
8 y% Y9 c0 N& x( n5 l, R
& a# X9 A4 M2 i9 {สองมือผมบีบเข้าหากันแน่น เหงื่อเริ่มผุดพรายเขาต้องการจะสื่ออะไรกับผมกันแน่นะ??9 W8 I) [8 @0 R( Y) B
' F9 a+ P+ K ?/ Z5 W
' P* m( b# x$ p. h( b, ?$ Z
คราวนี้เขาประสานมือลงบนโต๊ะก่อนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รอยยิ้มสุภาพที่มักปรากฏบนใบหน้าเขาจนชินตาบัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กล& K- P$ s# E2 F L* D
1 H0 _2 j0 {/ ?; m3 f1 Z% g$ l' Q/ Z5 m7 I2 U! z
“คุณว่ามั้ย เส้นทางที่ถูกต้องมันก็แค่คำสวยหรูที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพื่อซื้อใจคนก็เท่านั้นแต่ความจริงแล้วมันเป็นหนามเล็กๆที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจซะมากกว่า รู้มั้ยเพราะอะไร”
* x2 B& z% s' x+ T. C+ f
3 q8 P I/ b( h) _2 J7 c+ ]% m0 H* i. V
“พะ...เพราะอะไรครับ” ถึงในอกจะสั่นไหวเพียงใดแต่ผมก็พยายามข่มเสียงออกมาอย่างปกติที่สุด บางอย่างกำลังบอกว่าวันนี้เขาไม่ได้นัดผมเพื่อมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาเพียงแค่นั้น
4 g9 p* z8 O0 J B0 j* I$ l# \- q+ J" W+ _& | U! u$ a
7 b, ?+ B6 s) c( t0 } v% _“เพราเส้นทางที่ถูกต้องมักไปถึงเป้าหมายช้าหรือไม่ก็ล้มเหลวคุณคงไม่คิดว่าผมมีอย่างทุกวันนี้ได้เพราะเส้นทางบ้าบอนี่ใช่มั้ย”; y" N) n4 k7 M/ U6 U; _6 a
0 K2 q0 f" S$ G* X
/ p7 [5 m7 }( J9 R/ ]
มุมปากแสยะยิ้ม ผมสะดุ้งเฮือก ความร้อนรุ่มแล่นพล่านในกาย เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดพรายทั่วใบหน้า ไม่ใช่...มันไม่ใช่เพราะปฏิกิริยาตอบสนองธรรมชาติของร่างกาย ยอมรับว่าตื่นกลัวแต่มันไม่มากขนาดที่ทำให้ผมควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เช่นนี้ เหมือนถูกกระตุ้นด้วยสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง แต่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรด้วยซ้ำก็รู้สึกเบลอไปหมด 8 s7 Z9 T6 }) k2 _7 n
( b+ ~* F( ?; z! }
7 v) _* W# F) D8 y& z r; \ S
รู้ว่าถูกลากถูกชักจูงแต่ทำอะไรไม่ได้เลย...บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย....4 `& _/ w( `* Z+ q; A5 ?# @
/ n! S" d k' i, r# B* _ s
( b0 N8 H% D) J4 \4 U+ ], W6 k* d$ F5 F$ t0 e- ~
$ b, F/ N! `* d
) O/ n+ T4 k1 t' X$ H5 `. {( T5 n" d" U, h3 b3 D! B% z! v- z3 _
ฟึ่บ!!, o2 G! H" L, j# U; ~) r! q
; N6 E3 y/ v; _( {5 T4 e" z
5 ^: e) }0 ^' ^4 E" L! @" c
ร่างกายถูกโยนโครมลงบนเตียง ก่อนสองมือจะถูกรวบขึ้นเหนือหัวแล้วมัดไว้กับหัวเตียง ในใจผมเต้นรัวด้วยความตื่นกลัวกู่ร้องโหยหวน ทุกส่วนในร่างกายเหมือนไม่ใช่ตัวเองความรู้สึกเหมือนถูกผีอำ พยายามขยับก็ขยับไม่ได้จะเปล่งเสียงร้องลำคอก็เหมือนถูกบีบตีบตัน มีเพียงลูกตาที่สามารถกรอกไปมาได้เท่านั้น9 Z1 `9 @ }. f
, V; f) ~% J l s. E/ p) {0 N! G* r, H6 v* e" s% V/ R$ x# ]7 c6 B
โสตประสาทรับรู้ทุกอย่าง ตั้งแต่โดนพามาที่ลิฟท์เขาห้อง จนจบลงบนเตียง แต่ไม่สามารถบังคับร่างกายได้เลย) q+ F$ h' c+ C- c
4 x) E) O3 J7 w$ P! m( y" ?/ D
$ z4 L- c9 k e* g' cไม่คิดเลยว่าคนที่กำลังกระทำสารเลวกับผมจะเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือมาโดยตลอด
3 z6 N- k8 o& U
- [- |, [! D7 `& p# b) u `$ y& j( b7 C4 d; v4 Z# E
“คุณเลือกเองนะ” เมื่อมัดมือผมติดกับหัวเตียงมันก็ขยับลงมานอนข้างผมตะแคงท้าวศอกลงบนเตียง มืออีกข้างลูบไล้มาบนใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา...ชวนขนลุก
+ B9 A( o$ g8 z# F$ U2 z1 u) w8 k! c% k' Z) l: t* E! t
5 n4 }8 T0 ?1 R' q( I
ผมส่งเสียงอื้ออึงในลำคอพลางจ้องใบหน้านั้นอย่างตื่นกลัวช่วยด้วย ใครก็ได้มาช่วยผมที5 L K3 r# S( m) A2 C. ~$ T& @( U
% ^1 [. ^( l. L6 {: d* ?
9 Z9 u! x. V& w. n( Y" M
“ผมจริงจังกับคุณนะ คุณคือยอดดวงใจ คือรักแรกพบที่พาหัวใจผมสั่นไหว เพียงแค่คุณรับรักผมก็จะกลายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกผมจะดูแลคุณ ให้ความรัก เอาใจใส่...” มันพูดเสียงละเมอเพ้อพบขณะที่มือก็ไล้ไปตามใบหน้าลงมาลำคอก่อนลากไล้ปลายนิ้วมาปลดกระดุมเสื้อผมช้าๆแล้ววกกลับมายังใบหน้าอีกครั้ง ' u9 \4 k, T5 h4 p" N/ u
9 Q, }0 Y" F% Z8 D* [+ i
( R* Q) {8 }( w* b0 t“แต่คุณก็ปฏิเสธมัน!!” น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวให้ผมสะท้านเฮือก ร่างที่นอนอยู่ผุดลุกขึ้นก่อนลงแรงบีบที่สันกรามจนความเจ็บปวดแล่นริ้ว แม้ร่างกายภายนอกที่นิ่งเฉยเริ่มสั่นเทิ้มอวัยวะภายในบีบรัดแน่นขัด“...ไปเลือกไอ้พ่อค้าขายบะหมี่ซมซ่อ!!”
3 J$ i; H2 n2 a$ _" L$ Q9 b! @2 D4 C; k7 s' U1 V6 v9 D
8 \) n3 G3 W* j0 o8 F& dเฮือก!!!มันรู้...มันรู้แล้ว...แสดงว่านัดผมมาเพื่อจัดการผมโดยเฉพาะ แล้วใหญ่ล่ะ!!มันจะทำอะไรใหญ่มั้ย...ไม่นะ!!6 d7 U' b! u$ Q7 Z, I
! x8 q2 N, G' L% _. w! |. r; n
9 n t# `4 W- ~ Y. A" u“แต่วางใจเถอะ...” น้ำเสียงมันกลับปรับโทนอ่อนนุ่มอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ความกลัวในใจผมลดลงเลย “...ไม่ต้องกลัว...ผมรักคุณมากขนาดนี้จะทำร้ายคุณได้ยังไง...” มันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองบางอย่างขึ้นมาก่อนจะเปิดปากถุงเทของในนั้นลงบนฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วมืออีกข้างหยิบขึ้นมา...เป็นเม็ดสีขาว...เหมือนยา...ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่
3 [/ |0 C* d! Y1 A# B5 R& D( X7 ?, L8 y; i
; m$ l1 e F7 e: L“กินซะที่รัก...แล้วเราจะได้มีความสุขกัน” เม็ดยาถูกยัดลงเข้ามาระหว่างรอยแยกของริมฝีปาก ผมพยายามกัดฟันแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลผมควบคุมมันไม่ได้ “กลืนซะ...อย่างนั้นแหละเด็กดี...”3 v6 Z/ _* O6 M- z5 ^ F9 N( _9 [( A
' y8 R U1 r {- ~' w6 o1 `8 w3 N$ P9 B& f- J9 c Z
ร่างกายผมกลืนเม็ดยาลงไปมันยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงแค่ชั้นในอย่างไม่รีบร้อนเหมือนรอเวลา...
, J6 {; W$ x5 L- ~0 E
7 v/ p: ^, N+ a8 b* O& a. Q% ~' h; X$ V, A _. D, h
จากนั้นความสนใจก็หันเหมาที่ร่างกายผม ลงมือปลดเสื้อออก...ร่างกายรู้สึกถึงความร้อนรุ่ม...เมื่อกางเกงถูกดึงหลุด...ผิวเนื้อที่ถูกสัมผัสลูบไล้สะท้านเฮือกและเรียกร้อง...* m- }5 N U# i; A% |: {
- e! z' A6 o% c0 Y; v1 e* w
# C% a; ]$ X5 M! c, c; hแม้ในใจกู่ร้องรังเกียจหลีกหนี...แต่ร่างกายกลับเบียดรัดเข้าหาอย่างต้องการ% x9 t" A) Q! v& E2 W1 q
# ^# ~; ~7 o$ U& w) n- d4 A q. L% x
“เป็นไงที่รักเริ่มขยับตัวได้แล้วใช่มั้ย นั่นแหละ เดี๋ยวผมจะปลดข้อมือคุณนะเราจะได้สัมผัสกันและกัน....”
8 |5 A/ ^" L$ b% v# R; D D9 J' K* F$ x9 |& j
" f0 e( E" s# t6 Aไม่...ใครก็ได้หยุดผมที...ผมไม่ต้องการแบบนี้...ไม่อยากได้สัมผัสอันน่ารังเกียจนี้... I6 c" z( ~: m( f/ q: _4 J% M H/ H
5 o" v. M B: M/ ]8 d0 _
1 q$ Y7 y$ @/ Iน้ำตาไหลอาบแก้มอย่างทุกข์ทม...แต่กลับเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุขสมออกมา
# D# {( Z5 }* f8 @( `, w! r: O+ L K8 C: q" w( J- T
" n* {) R3 o3 @6 l' ~0 d" Q$ j
$ t) O |3 _ a3 H4 J' h" W7 ]5 `5 n( ^: N
; z# ?& H R D3 o
กริ๊ก!!- w* K3 B) f5 y* a- g
" T0 U/ V! l' P* h
# g* {' Q; w0 L: a6 V' W* u m# nโครม!!
+ L2 o" `+ X1 [3 A* e) l n _" W R1 q
4 w1 }3 U& o. }" ^1 t( _8 n
ในขณะที่สองร่างกำลังซุกไซ้โรมรันเสียงทุบบางอย่างตามมาด้วยเสียงประตูที่เปิดออกกว้างกระทบผนังโดยแรง ร่างด้านบนลุกพรวดขึ้นแต่มือผมกับไขว่คว้าหาสัมผัสนั้นอย่างน่าสมเพช : i# q) k: R; O9 {
1 E: V( w# T( b8 U8 S- v3 O% A6 Y
“คุณเล็ก!!” เสียงเรียกดังกังวานอันคุ้นหูดึงให้ผมหันกลับไปมอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยกามารมณ์สว่างขึ้นทันตา และวินาทีต่อมาก็ถูกบดบังด้วยทำนบเขื่อนน้ำตามากมาย
. Z5 G% e/ ~& c% G p, d/ z! P
9 R8 l! u3 d( D6 ?3 n1 @6 K! a9 C1 A C
“ใหญ่...ใหญ่...ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกเขาไม่ขาดปากหัวใจอุ่นวาบอย่างรู้สึกปลอดภัย พยายามรวบรวมสติของตัวเองกลับมา
' B% O/ n* w% [6 n) o+ P _8 O+ B& U# x+ r* H d& j, r& `
& o2 ]% y- J3 a f( {7 Y3 }7 w3 J“มะมึง...เข้ามาได้ยังไง!!” เสียงตวาดกร้าวอย่างโมโห พร้อมนิ้วสั่นระริกด้วยความเกรี้ยวโกรธชี้ไปยังร่างสูงใหญ่ของผู้บุกรุกที่หน้าตาดุดันไม่ต่างกัน มองไปยังกลอนประตูก่อนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา2 Q$ v, ?7 X) a- v
9 g- m( x' {3 T0 Y1 g- ^
- c0 S/ @7 h7 j. c! m8 L: k
ประตูตรงหน้าที่ถูกเปิดออกมีรอยโหว่ตรงส่วนลูกบิด เลื่อนสายตามาจึงพบว่าลูกบิดประตูพร้อมส่วนล็อกรูปทรงบิดเบี้ยวทั้งยวงหลุดคามือเจ้าของร่างสูงใหญ่ผิวเข้มตรงหน้า
k; j9 G% N, V4 c+ w) p% o" p& R, d, A
0 j/ N# F0 i0 C+ X
เป็นไปไม่ได้...โรงแรมหรูแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ยอดเยี่ยม ทำไมถึงปล่อยไอ้ขี้คากแต่งตัวมอซอเข้ามาได้ และยังสามารถทำให้ประตูมีรอยโหว่จากการกระชากลูกบิดออก...เหมือนทำให้แหลกด้วยมือเปล่า...จะเป็นไปได้ยังไง n& l0 P+ A% H0 H% T
0 \. P; @2 x$ n. a# ^) \" M3 Y- C# D
$ x/ |( ?* q' }% J* b
ร่างของนายพชรถอยกรูด ถึงมันจะตัวสูงใหญ่แต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับร่างใหญ่โตตรงหน้า ผมข่มความร้อนรุ่มในกายแล้วเบิกตากว้าง ไม่...สายตาคมคู่นั้น...ว่างเปล่า...ลุกโชน...( K, f9 G) B2 L- }9 P9 R
; |' {' \( ^; n; }
( X( J* @$ \8 y+ h7 D: ?% \& T! Eใหญ่ไม่พูดอะไรย่างสามขุมเข้าไปหานายพชร ผมกำลังจะเปล่งเสียงร้องเมื่ออีกฝ่ายคว้าปืนจากในลิ้นชักออกมาแต่ก็ช้ากว่าใหญ่ที่สะบัดมือออกไปทีเดียวปืนก็หลุดออกลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาอยู่ในความครอบครองของเขา" Z" |, h' _6 {7 l! {
7 k7 | F6 |" K+ t: Z$ M! m$ t
* g5 `) v: E" |, H“กะแก...” มันเบิ่งตาโตอย่างตกใจก่อนร่างกายจะเริ่มสั่นเทิ้มและลนลานอย่างเห็นได้ชัด“กูจะเรียก รปภ. จะแจ้งตำรวจ!!”
$ M, I! f# g" o; F. S; n( r2 j* C4 n) i+ b1 u) }( [
' J2 ^* `% w& E7 g( A7 ^ปัก!!
! o- R0 S& |! C% S& ]2 K
$ z. ^5 B% S, Y4 K. u' e7 q. P, I; Y
เหมือนใหญ่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เขาใช้สันปืนตบลงไปบนขมับฝ่ายตรงข้ามจนล้มลงยกปืนขึ้น แต่ไม่!!...ใหญ่ไม่ได้เหนี่ยวไก กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นเพื่อนั่งลงตรงหน้าร่างที่ถดตัวหนีไปด้านหลังทุบกำปั้นเข้าตรงลิ้นปี่จนมันร้องอั่กก่อนแน่นิ่งไป โยนปืนขึ้นมาบนเตียง คว้าจับข้อมือก่อนกดลงบนพื้นบังคับฝ่ามือนั้นให้แบออกนาบขนานกับพื้นไม้แล้วใช้กำปั้นของตัวเองทุบลงไปบนนิ้วอีกฝ่ายโดยแรง ผมได้ยิน...ได้ยินเหมือนเสียงกระดูกแตก' ^; [( U: _7 \* U
+ d+ z7 d) U0 s7 ~
D* ?4 k3 I9 t9 h% @) G/ w/ X“อ๊ากกกกกกกกกกกก”
' o. r6 y' `( R2 b- U& S2 _) O) t t& w& p
3 `) e9 ^1 d+ m5 }- z
แล้วใหญ่ก็ทุบเช่นนั้นกับทุกนิ้ว...ทีละนิ้ว...ผมตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระดูกแตกหักสลับเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด เมื่อครบเขาก็ละไปยังมืออีกข้างแล้วก็เริ่มทุบ...
/ E ^2 \; i; t# Y: q5 N' o0 V$ I- t4 k
( b$ L* W H0 d+ W“อ๊ากกกกกกกกกก”' O- m8 c) _! o- ]
5 o* A2 l" s- s1 ^
1 D2 ^, Y% b& @ I/ ]“พอ...ใหญ่พอแล้ว...” ผมเปล่งเสียงสั่นเทิ้ม แต่เหมือนเขาไม่ได้ยิน...จดจ่ออยู่กับร่างกายที่ดิ้นทุรายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าแข็งกร้าว5 `# g& {- F/ U1 D+ z) ?4 T
3 x# g# }" m0 m4 q0 P7 \3 e1 w
o2 z" j | P6 N0 {0 Mหลังครบนิ้วทั้งสิบ เขาก็เริ่มจัดการตามข้อต่อสำคัญๆของร่างกาย เริ่มด้วยข้อศอกเขาใช้มือทั้งสองข้างหักมันไปอีกด้านอย่างฝืนธรรมชาติจนมันผิดรูปร่าง ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่หักตะเกียบเล่น7 z0 a) A. z8 i0 N
- X8 z4 g7 b: |0 j. q3 b
! ?# u! U6 Q$ e6 Q3 Z' x“อ๊ากกกกก พอ!! ปล่อยฉัน ขอร้อง ใครก็ได้ ช่วยที อ๊าก!!” ร่างที่ถูกกระทำขอร้องด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด หว่างขามีน้ำเหลวใสไหลออกมา6 N! ]; B% r/ `
2 b, `3 X& A6 |1 c* \* m' ~+ y) d2 R( h4 Y) d) S
ไม่!!ผมจะปล่อยให้เขาทำร้ายคนอื่นมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
1 t3 e7 u: _# o' b6 @
+ I; i2 r) @- `7 V) _9 Y* m6 H6 V Z- M- y8 y
“ไม่...พอ...หยุดเถอะ...ขอร้อง หยุดนะ” ผมเพิ่มเสียงพลางตะกายร่างไปเพื่อรั้งเขาไว้แต่เหมือนจะไม่ได้ผล ใหญ่หลุดไปอีกโลกที่ผมเข้าไม่ถึง) S6 {9 S9 [ B( J& v' R5 K
1 q V* Z1 c- d4 \0 ]$ ?
# S- W0 i5 _( u7 U( X“หยุดซะ”3 G3 R3 ?8 ]7 Q# x) |! a; n7 t; z
( U9 h9 f* G8 a/ y% v$ n% p0 T9 N2 a m# J( k' k ]
กึก/ N6 ?1 E7 B- m+ u$ S8 ^" Z
0 a4 J. i1 U% u% b% W8 @
' _9 B. I$ j. t3 p- F
มือที่กำลังจะจัดการกับขาทั้งสองข้างนิ่งชะงัก ผมหันกลับไปมองเจ้าของเสียงก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าสวยลูกค้าประจำของร้าน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ใหญ่นิ่งงัน หยุดชะงัก ก่อนลุกขึ้น...เหมือนสติเขากลับมาแล้ว แววตาว่างเปล่าดุดันกลับมาสะท้อนเงาเหมือนอย่างเคย# x, w/ ? n0 v
1 @8 J7 ?# Q' S% J7 D0 H" ?% S: F! C
9 i+ K& f7 M" o$ @ก่อนจะไหววูบเมื่อเห็นผม “คุณเล็ก...” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยอย่างสะท้อนใจก่อนเดินเข้ามาใช้ผ้าคลุมร่างผมไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้น! H; R' Z- Z. f, u) h2 w* H: N0 g) L
3 M3 I. j4 p! _* r' f( E2 E
7 l/ O' n1 w5 ]8 S0 c; ]
ผมซกลงบนอกอุ่นอย่างโหยหาในจังหวะที่ก้าวผ่านชายร่างสวย เจ้าของเสียงนุ่มหวานก็เอ่ยขึ้น “ไปพักห้องผมก่อนเถอะอยู่ข้างๆนี่เอง” C" {/ F& U5 w
& }+ b9 Y/ \" e+ M- i; s$ T' c _6 _
' j! Q0 S4 L" h6 `ผมจ้องมองเขาอย่างฉงนสงสัย และเหมือนเขาจะรู้ตัว
, J/ V7 S8 ?6 C, {+ D2 O% r- v" P6 @' ?* _6 S3 e: w* I, F
0 k, D0 j8 D9 `/ T, z
“ผมได้ยินเสียงโครมครามเลยมาดูก็เท่านั้นไปเถอะ”9 c# l* k+ t8 j7 b
- n# S6 [. j: }; Q9 A! B0 J
$ C" q# h( x! Qใหญ่เดินตามเสียงนั้นไปอย่างว่าง่าย ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอก สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทำไม...เพียงแค่เขาใช้เสียงนุ่มหวานโทนปกติไม่ได้ดังไปกว่าเสียงของผม แต่ทำไมเมื่อเป็นเขาร้องห้าม...ใหญ่ถึงหยุด...เพียงแค่เสียงแว่วหวานก็ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา; U# O' }9 s- Z( S
. W" } R3 t9 j
. d7 ~6 Y) m# j6 f- Q
ทำไมกัน...
8 C2 ~- H u+ [( }. _
3 D7 |1 N5 L/ ^. H" C% ]/ W; U; X# L& ^. b& s% P
“พาเขาเข้าไปในห้องน้าน่าจะช่วยได้”
( h) q& g, {& n1 j
o5 ~ U1 e' j( K K" ?& h+ s4 w& y9 C
“ขอบคุณ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” ชายหน้าสวยพยักหน้าก่อนเดินออกไปด้านนอกและช่วยปิดประตูให้ ตอนนี้จึงเหลือแค่ใหญ่ที่วางผมลงในอ่างอาบน้ำ...และผมที่ความร้อนรุ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง
: _. E" B9 n; M2 v" s4 Z! E+ x+ n& f
+ ]! D) Q- v4 |1 t1 c9 b; q
“ใหญ่ช่วยฉัน...ช่วยฉันหน่อย” พอเป็นใหญ่ผมก็ไม่คิดจะกักเก็บความทรมานอีกแล้ว กระโจนตัวลุกขึ้นเข้าเรียกร้องสัมผัสเขาจูบตอบผมกลับมาลิ้นที่เกี่ยวพันเรียกให้รู้สึกต้องการจนต้องเลื้อยมือเข้าไปช่วยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขา
# z' }+ W3 o8 H" r/ o" b/ v
; \* O2 ]- V2 ]$ V' o
+ y# |5 H9 x) ?# S* R/ z \3 Xแต่ใหญ่ก็รั้งผมออกก่อนกดร่างลงแช่ในน้ำเย็นๆ
: K3 G, p* Q8 H0 m3 v6 `0 f7 ^+ M
7 N% k+ H# `1 g' \/ C4 K5 R1 H6 [4 M6 L7 L$ I6 Y
“ใหญ่...” ผมมองด้วยแววตาเว้าวอน เขาตรึงผมไว้แน่นจนไม่อาจขยับตัวเข้าหา # Y. t# |* C- x: G R2 U7 n
“คุณเล็กอดทนนะ อีกเดี๋ยวก็จะทรมานน้อยลงแล้ว น้ำเย็นๆจะช่วยคุณให้ดีขึ้น”0 B% [$ g. r' k1 _5 q- s# Z
4 Y* t& y8 t$ ?. Z- j& s; t8 W
; {3 P: r5 r6 q" g. y$ N“ไม่ใหญ่...ฉันทรมาน...สัมผัสฉันนะ...นะ” มือผมพยายามไขว่คว้าเกี่ยวรั้งแต่ก็ถูกผลักดันกดลงในอ่างน้ำเย็นมากขึ้น
( a/ y. \; g9 N' M: U D. s7 f! Z% t' S' G/ z: k, G
: _1 D3 H+ M Y/ k1 F( r
“คุณเล็กฟังผม...เพียงคุณอดทนและผ่านมันไปได้หลังจากนี้ถ้าคุณยังต้องการที่จะให้ผมกอด...ผมก็จะกอดคุณ...”
6 t) {, i4 f! I4 ]5 u n* M4 @
; t' @2 Z0 U2 m
3 Q) X+ O$ {' B. i; `2 e/ j, Zเพียงเท่านี้ก็ทำให้ผมสงบนิ่งได้มากขึ้นกัดริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น ภายในใจกลับเต็มตื้นด้วยความตื้นตัน 5 T0 U; ]" H+ s4 S
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:44:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:26:24
โพสต์ 2020-4-20 01:19:15
โพสต์ 2020-4-20 01:23:19
