|
เร่ร่อน14
! V( t# ?% G% P. y
3 B" Z k: ~( `9 ]8 A+ y# A
2 V3 s- K, N$ g; i. H C
; c- t; z5 E8 p' i9 {% S1 Pร้าน ‘กินเส้น’ ขายดิบขายดีขึ้นทุกวัน
0 M4 h8 P' u* Y- i" s6 Z% h: c
& f( D# K; R' u0 n+ [9 a0 b0 S0 X. P+ ]; q8 v! L1 `/ C" z
ด้วยรสชาติที่ถูกปากทำให้ลูกค้าแวะเวียนกลับมาอุดหนุนตลอด บวกความหล่อเหลาของพ่อค้าและเจ้าหมาตาแต้มดำที่เป็นสัญลักษณ์ประจำร้านไปแล้ว แบบที่ไม่มีใครรู้หรอกว่าร้านกินเส้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าบอกว่าร้านคนหล่อริมหนองล่ะก็ถึงบางอ้อกันทุกคน
6 _ `- b- b3 y; u# W
* x9 h& \/ a/ d0 t% O- g/ E l. p' x% a% B# |" Y
และแน่นอนว่าเมื่อลูกค้ามากขึ้นก็ต้องมีการเพิ่มโต๊ะ เพราะโต๊ะแปดตัวไม่เพียงพอเอาเสียเลย ยิ่งช่วงสองสามทุ่มคนจะแน่นมากต้องมายืนออรอจับจองเก้าอี้กัน คนที่รอได้ก็รอ รอไม่ไหวก็สั่งใส่ถุงกลับบ้าน บางคนหงุดหงิดกลับไปเฉยๆไม่ทานเอาดื้อๆเลยก็มี ดังนั้นเราเลยซื้อโต๊ะเพิ่มและจัดวางให้ติดๆกันจึงได้เพิ่มมาเป็นสิบหกตัว ถามว่าพอมั้ย ผมบอกเลยว่าไม่พอ แต่พื้นที่เรามีจำกัดเพิ่มมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว4 t. k* }4 O- i+ o* O3 }% E
1 p* Z, T# ^9 x$ x1 p9 ~
- O$ o4 g/ C) z4 P) y5 M: [
ผมเคยเสนอให้ใหญ่เช่าบล็อกเพิ่มอีกหนึ่งบล็อก แต่เขาไม่เอาบอกว่าไม่อยากเสียค่าเช่าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่รายเดือนที่ต้องเสียเพิ่ม แต่มันหมายความว่าไอ้พวกเรียกค่าคุ้มครองก็ต้องเรียกร้องเพิ่มเช่นกัน คิดแล้วก็แค้นไอ้พวกปลิงดูดเลือดนี่จริงๆ ขอสาปส่งให้มันหมดไปจากสังคมสักทีเถอะ
l' G# f0 o' S/ M1 K' j4 O& \7 Q* h7 X4 X! C6 z% e
+ M4 K6 y% N. m R% L& p0 v0 R. R7 I
เห็นใหญ่บอกว่าขอขายแบบนี้ไปก่อนเก็บเงินทุนได้สักก้อนค่อยไปเช่าตึกแถวคงจะคุ้มกว่าการเสียยับเสียย่อยซึ่งผมก็เห็นด้วยเอามากๆ
! U3 }- U; y7 ^7 B* _% W2 q0 Z+ x: _# S0 D. b. d& V
9 G0 j/ |. R! nเห็นไอ้พวกเก็บค่าคุ้มครองทีไรก็อดโมโหไม่ได้ทุกที ผมจะเกลียดเอามากๆและก็ต่อต้านที่สุดคนประเภท...เหยียดคนจน...แบ่งชนชั้น...ตัดสินกันแค่ภายนอก...ดูถูกคนที่ด้อยกว่า...ขูดรีดคนทำมาหากิน แล้วให้ตายเถอะ!ผมไปที่ไหนก็ต้องเจอคนประเภทนี้ทุกที่ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ!
2 p& G, V- J' o5 o) S+ J2 O8 x' T/ P# V0 f0 f9 ]
, @; x! f$ P/ @. a2 x; f2 Jพักเรื่องนี้ไว้ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นสูงอีกครั้ง ทั้งที่ผมเป็นคนใจเย็น ถึงจะติดนิสัยเอาแต่ใจจากการเป็นลูกคนเล็กมาบ้างแต่ก็ไม่เคยโมโหเกรี้ยวกราดสักที แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ
, p& h5 h: K' i; j- ~( A$ ]
5 c; l2 [* r( V5 u& i& s7 M
8 i( ^4 d9 D( r/ oเอาล่ะ พอๆ มาพูดถึงเรื่องดีๆกันบ้างดีกว่า$ k9 A4 t2 l" P9 S$ m m ]# B
~; E' j9 K. t! Y* `
% W: ?+ `) L3 x/ {; Lมีรายการอาหารมาขอถ่ายทำล่ะทุกท่านนนนนนนนนนนนน/ G x, a- ~( |9 t( m
$ e. S4 }. ]/ F; l ]! M& U! ^4 N' [2 d* X* Z
ถึงจะไม่ใช่รายการอาหารโด่งดังขึ้นชื่อ เป็นแค่ช่วงๆหนึ่งของรายการที่ให้ผู้ชมทางบ้านส่งจดหมายมาแนะนำ แต่ผมก็ดีใจมากๆเลย ใหญ่ที่ถึงแม้จะหน้านิ่งๆไม่ค่อยแสดงอาการแต่ผมก็แอบเห็นว่าเขาตื่นเต้นไม่น้อย
% s2 h/ j( t, G- p0 c! p, }3 E! n, H' W
- [" P6 r+ \: x" _. Q“โอเคครับ เรียบร้อย...เดี๋ยวผมขอเมนูอร่อยที่ทางบ้านส่งมาทางรายการนะครับ แล้วถ้าทางร้านมีเมนูเด็ดอีกก็นำเสนอได้” หนึ่งในทีมงานที่เซ็ตฉากหามุมถ่ายทำเรียบร้อยแล้วหันมาแจงกับผมด้วยท่าทางเป็นงานแต่ใบหน้าก็ยังคงความเป็นมิตร ผมพยักหน้ารับคำอย่างแข็งขันเตรียมพร้อมนำไปถ่ายทอดให้พ่อครัวตัวจริง2 S; c+ ^7 a/ C. m
2 N; g( J- j# _% @* v) B" Y: t4 a5 n3 c
“งั้นเดี๋ยวเริ่มถ่ายทำเลยนะครับ”
: {) z0 s( N! o# q# w, Z
' p9 I# [8 S3 R0 p( v: [/ e$ v4 i$ M" b0 V
“ให้ทำตามปกติเลยใช่มั้ยครับ” ผมค่อนข้างเครียดกับเรื่องนี้จริงจัง เพราะถ้าให้มาพูดแนะนำส่วนผสมวิธีการทำนายตี๋ใหญ่ของผมล่มแน่ๆ นี่แค่เรื่องรายละเอียดต่างๆที่ทางรายการชี้แจงยังไปนั่งนิ่งอยู่กับเจ้าตี๋น้อยซะงั้น ต้องให้ผมเอาไปถ่ายทอดอีกที0 g. Q1 \! ~) h4 P1 k" c
& ]" }7 O* k& @& l. |. L7 G+ `
6 s- V: w2 L P% d! G, K/ H% gแล้วก็ไม่มีทีมงานสักคนกล้าเข้าไปพูดคุยก็ทำหน้านิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่นขนาดนั้นเขาก็กลัวโดนต่อยกันน่ะสิ! " `5 z/ ~( h) _) L( Y
/ S9 ?1 |# c5 d( X
% J, t' ^9 W3 V9 F2 D# Z# gซึ่งผมก็เห็นใจทั้งสองฝ่าย...ทางทีมงานก็กลัวใบหน้าถมึงทึงไอ้ผมก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายตี๋ใหญ่ของผมแค่ตื่นเต้นก็เท่านั้น เฮ้อ 8 a& v. Y2 ^0 C$ f: d
+ C* H. F% Z! m' b& D/ i i: M, N5 V
' d: l' Y3 v0 b! q& ?( I7 @“ครับเราแค่ต้องการบรรยากาศของทางร้านและชิมเมนูที่ทางบ้านแนะนำกับเคล็ดลับความอร่อยนิดหน่อยไม่ลงลึกไปถึงวิธีการทำ”
/ \, m, H- Q, T
7 t" E9 D% D6 [! N, o3 C& O0 J0 z# F2 \$ n
เฮ้ออออ โล่ง ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหา) w1 P* I/ Q, Y* U* N/ W# Z
$ f1 N$ m# X, l
. j) W2 l4 _ Z# b, e
ดังนั้นผมจึงไปถ่ายทอดสิ่งที่เจ้าของร้านตัวจริงจะต้องทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทำบะหมี่ตามปกติเดี๋ยวทางทีมงานจะตามเก็บภาพเอง หลังจากนั้นก็นำบะหมี่ไปเสิร์ฟกับพิธีกรรายการแล้วร่วมนั่งพูดคุย( [0 E- M* T0 x% D( {
4 X, j9 i }7 s
! g2 U( a1 P* g: s& w2 Vซึ่งทางรายการเลือกเวลาในการถ่ายทำตอนห้าโมงเย็นเป็นช่วงที่ลูกค้ายังมีไม่มากและเป็นช่วงแดดร่มลมตกให้บรรยากาศร่มสบาย$ J9 x5 c. ?. O6 m& c. ^
( J' @$ l) K4 \, m
) ?4 L8 c% c- I$ C“ใหญ่พร้อมมั้ย” ผมถามพ่อค้าบะหมี่ที่หน้านิ่งมากคนภายนอกดูเหมือนไร้อารมณ์ แต่สำหรับผมใหญ่กำลังกดดัน) e M1 n$ J6 Z/ F* r, m& N2 z
: F) N$ z1 W1 V1 C
+ r6 o: f6 w3 ^0 ^' |4 W. Rเขาพยักหน้า มือกำกระบวยลวกเส้นแน่น) J$ `- _) A. e. P1 _+ Y. e) {# y
* t6 g7 ]- ]; c9 f
. |4 o: z( \& y& p }5 C
“แค่ทำอย่างที่นายทำทุกวัน ไม่มีกล้อง ไม่มีทีมงานมีแค่นายกับลูกค้าที่รอชิมบะหมี่สุดแสนอร่อยอยู่” ผมบีบมือให้กำลังใจ ดวงตาคมเฉียบสบมองผมนิ่งก่อนระบายยิ้มบางออกมา( Q2 c- Y' G+ z3 Q) [$ X
! ?& h2 r9 O2 E$ |4 a. E
4 y( i5 j# Y* ]- [8 r, g% pและพยักหน้า& l$ H% J4 _& I" W5 l
$ R. {$ ~- B+ @: Y A6 N- d
/ A1 i4 V7 Z2 b0 I! { t$ O A
ผมยิ้มและยื่นมือไปหยิกแก้มสากเบาๆอีกครั้งก่อนก้าวถอยหลังหลบมุมกล้องออกมา ใหญ่ยังยืนนิ่งจวบจนได้ยินเสียงสัญญาณจากทีมงาน ชายเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบห้าก็ตวัดมือหยิบจับเส้นลงกระบวยพลางจุ่มลงในหม้ออวลไอร้อนกระดกข้อมือสองสามทีก่อนยกขึ้นมาสะบัดไล่น้ำออกแล้วเทเส้นลงในชามกระเบื้องตราไก่ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมือเป็นหยิบจับเครื่องปรุงอย่างคล่องแคล่ว แล้วสุดท้ายก็จบด้วยตักน้ำซุปราดลงในชามที่ถูกจัดเรียงเครื่องต่างๆไว้อย่างน่าทาน
3 x/ t. C$ U, |9 C" N+ f2 ` p3 S! S) l0 ~9 ^4 J$ ~6 ?6 Y$ r4 e! S1 i& B
( Q. W9 u" w6 U0 T2 x; c3 Y
หลังจากกระบวนการทำเสร็จแล้ว ต่อมาก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นคือขั้นตอนการชิม ใหญ่ทำการแจกจ่ายให้ทีมงานทั้งหมดที่มีประมาณห้าคนและชามสุดท้ายก็เป็นของพิธีกร 2 G) h. V r* g9 r7 G; N* ]
9 d8 r. }$ |" d, T( C) R: j! i% W+ j- D+ _; f4 r
หนึ่งตากล้องจับภาพ หนึ่งพิธีกรพูดเจื้อยแจ้วและตรงข้ามคือหนึ่งพ่อค้าบะหมี่สุดหล่อเลื่องชื่อ `6 `& z$ C# D8 X& J; q! y0 X
+ z5 o/ B! Q, z& u( s6 `# D7 m# P2 u1 Q @7 P+ ~" C/ F
ผมยังจำวินาทีที่ทุกคนตักบะหมี่ส่งเข้าปากได้ ถึงจะไม่ได้ทำหน้าตาอร่อยโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนพิธีกรสาว แต่สีหน้าทุกคนก็ฉายแววพึงใจกับบะหมี่ร้าน ‘กินเส้น’ ไม่น้อยเลยทีเดียว
3 X% S* [4 X( t0 P r2 K) F' t1 g. P& ]5 I, q% [, h
6 T7 H% E( r2 I' x
แล้วการถ่ายทำก็ผ่านไปด้วยดี ยังอดขำกับท่าทางพ่อค้าบะหมี่ใหญ่ไม่ได้ ให้สัมภาษณ์แบบถามคำตอบคำจนพิธีกรแทบลมจับ ดีที่ความหล่อแหลาของพ่อค้าช่วยขับให้เธอมีกำลังใจในการกู้สถานการณ์จนการถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี4 u' L2 A( g0 X, P5 d, Z$ n
* p' A" S- ]4 P1 w2 _3 V* u% e9 H6 T4 ?( `
‘โหหน้าตาน่าทานมากเลยค่ะ ขอชิมเลยนะคะ’
+ y4 w: K" a" s% x& }
% E# @! Y) o! S) b8 g: f1 y" _ d- a i
ใหญ่ >>> พยักหน้า2 `! g4 ~, U( r& L3 z6 Q- l
% E8 T* b9 j2 H6 J& ^3 f& a
! B/ i* E$ I; C( `‘อร่อยมากเลยค่ะหืม โดยเฉพาะน้ำซุปหอมมากเลย’
* S1 x; @- E7 N* k( ^. @' \, G+ o1 z: J: U
5 w3 M; K6 q- |( dใหญ่ >>> นิ่ง
& _7 P; }. F+ L# {5 Y' ^! s# r# L, V3 Y" R) K5 Z9 Y0 F
$ F! q( k2 b1 k
‘เอิ่ม...ค่าไม่ทราบว่าคุณใหญ่มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้บะหมี่มีรสชาติอร่อยขนาดนี้คะ’
4 @6 k/ c% x' j0 m/ y$ |) P# M8 M7 R& Y3 ~, l8 u9 }0 A+ m% ?
1 O) c: a1 A3 `; F' tใหญ่ >>> ‘น้ำหมัก...ครับ’
- g2 D" ~% k d0 E) q! Y% M+ P {% x \3 \9 u
& }' D4 V, |) a
‘หืมน้ำหมักเหรอคะ หน้าตาเป็นยังไงเอ่ยยย’8 o8 N8 ^, c0 X/ w
& z8 ?* j9 W7 a" @% d% K3 G
f+ U6 {# l1 B C& X& Q- Eใหญ่ >>> เสือกถ้วยน้ำหมักให้ชิม
) ~4 ]* g# H$ r) Y2 V' J8 @. A. C
6 @7 u) V! c" ]; r$ L* t! I6 s
0 H1 I! j0 X5 i, j2 ^& c9 N: Oพอเถอะ แค่นี้ผมก็สงสารคุณพิธีกรสาวจะแย่ ฮ่าๆ
4 o* n% v" p- i5 O5 v [) x9 W0 X! u. |
3 H! I- V0 L; ~; pหลังจากทีมงานยกโขยงกลับไปหมด โดยแจ้งวันออกอากาศเทปนี้คือวันเสาร์หน้า พ่อค้าขายบะหมี่ของเราก็นั่งไหล่ลู่หูตกถอนหายใจเฮือกๆอยู่บนเก้าอี้หลังรถ เข็นข้างๆกันมีเจ้าตี๋น้อยนั่งมองตาแป๋วอย่างนึกสงสัยว่าเจ้านายมาดเข้มของมันเป็นอะไรไปเสียได้
- j) r2 j. w7 W$ J, {* ~# |/ C! q6 r$ x% v* v: x. @
4 L7 n* K3 K1 ^
“ว่าไงชายหนุ่ม” ผมเดินเข้าไปลูบศีรษะของนายหมาตูบที่นั่งคอตกอย่างขบขันปนสงสาร
1 o9 B* K% w- W3 t. s& D
( {1 ]" `* O5 h3 e/ V! w
$ E) N9 e# Q9 {3 K H2 I8 E“เฮ้อผมไม่เอาแบบนี้แล้วนะ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอนหายใจเฮือกอีกครั้ง4 n- K- C& A3 w
0 c9 d. C" Q" i* x4 e# m( c
9 F" W1 j* n; ~; H“ทำไมล่ะ ร้านนายจะยิ่งขายดีขึ้นนะ” มือสางเส้นผมดำสนิทลื่นมือเล่น เจ้าของหัวทุยเงยหน้าขึ้นสบตา สายตาคมเฉี่ยวบัดนี้ฉายแววหงอยมองผมอย่างร้องขอพลางส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมอดที่จะถามไม่ได้/ p h0 H* I- i8 I& w8 d7 q( U! T
& ?% ` M U2 K! f+ y1 X! X. D: l8 L/ J$ `" g: b
“นายไม่ชอบมากขนาดนี้เลยเหรอ”
4 z9 S. @, N0 b2 D! v% y7 Y6 i" O+ ~4 p0 F! L# x9 Y4 |0 m3 ?7 A
9 `, I& g d5 U/ L% S
“เปล่า...ผมแค่...ไม่ชิน”- n- f r: h" M! I, v
$ F' s1 n' ~ w: K" T( `
6 ]9 n! L g- |3 H$ o( J“บ่อยๆนายก็จะชินเอง”, Y3 W5 P$ U l) M+ k8 G+ q
$ ?: ~; m. ~$ F
# z6 ]+ R# i! V- R4 [“โธ่ คุณเล็ก”
. F8 ]5 I9 U) z3 B& [, m
. t3 s: ?9 }$ ~0 V, i: U) k& r6 P1 ^% X( p: i, I( @
“ฮ่าๆ โอเคๆ ต่อไปถ้ามีอีกฉันจะปฏิเสธให้นะ” ผมหัวเราะร่า วาดวงแขนรอบศีรษะของใหญ่กอดรัดเข้ามาซบอกแล้วโยกไปมา เราจะทำท่านี้กันได้ก็ต่อเมื่อเขานั่งและผมยืนเท่านั้น ถ้านั่งหรือยืนทั้งคู่หมดสิทธิ์เพราะผมจะกลายเป็นแกะน้อยในอ้อมอกหมีใหญ่ทันที- m2 K0 j' T) a6 G, I; }1 i6 }3 L
* ], m; o- m% d. x' D
7 r3 N8 e8 M1 r$ K' z# R' i5 S4 W
“คุณเล็ก ลูกค้ามา” แล้วผมก็ผละตัวเองออกทันทีพลางหันไปส่งยิ้มแก้เก้อให้คุณป้าวัยสี่สิบที่ยืนอยู่หน้าร้าน แกส่งยิ้มหยอกเย้ากลับมา ใหญ่ตีหน้านิ่งลุกขึ้นสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับรายการตามป้าสั่ง( `8 W' X+ V- V' M
0 |4 ^1 G/ R6 ^น่ารักจริงๆเลยน้านายหมาตูบเนี่ย
0 i2 ]0 q p) r- A) a
9 z: a) v t: m3 R9 _) b$ F
E7 i; ~. ~& O/ A+ K0 V5 E) n5 y. O' ]7 \* Z; P2 N7 Z
, z7 M1 Y: B x+ dหลังจากรายการออกอากาศ นอกจากลูกค้าขาประจำที่เป็นคนแถวนี้จะเพิ่มขึ้นแล้ว ยังมีลูกค้าขาจรมาแวะเวียนเข้าร้านไม่ขาดสาย จนเราวางแพลนที่จะขยายร้านอย่างจริงจังช่วงนี้มีดูตึกแถวไว้บ้าง อยากได้แบบไม่ห่างจากที่เดิมสักเท่าไหร่นัก
1 n, \& H' k0 H3 B; k6 ^4 o4 V9 v, M% p4 t
8 V3 h5 O" {4 H) C* P6 p
และลูกค้าประจำที่ผมจำได้ติดตาคือเจ้าของร่างสูงไม่น่าเกินร้อยเจ็ดสิบ ผิวขาวจัดเนียนละเอียด โครงหน้าได้รูปดวงตากลมโตเป็นประกาย ปากบางเฉียบนิดจมูกหน่อย กริยาท่าทางเรียบร้อยเนิบนาบ ถ้าไม่นับการแต่งตัวและผมสีน้ำตาลแดงซอยสั้นใครๆต้องคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ผู้หญิงที่สวยจัดซะด้วย2 Y: q4 q( b& A+ ^, m
7 C2 Z" ]& q" {- }0 p9 Y! _) I4 ^- G) i( D$ e9 c5 Y( ^, P3 o2 J; Q
ทุกครั้งหลังเลิกงานผมจะมาเป็นลูกมือให้ใหญ่ ซึ่งนั่นก็ประมาณห้าโมงเย็น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นผู้ชายหน้าสวยคนนี้ก็จะมานั่งตรงโต๊ะชิดกำแพงตัวหนึ่งพลางสั่งบะหมี่หนึ่งชาม ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเขาถึงจะกลับ
: u! i+ `( M! Q' v$ H' t" u
$ B5 I" \7 O& y2 {6 w: w6 r6 b0 N0 X" \! p( e( M8 {" {! H
ช่วงแรกผมยอมรับว่าอคติกับเขาไปเสียหน่อย ก็ที่เห็น...บะหมี่เขาไม่ค่อยจะทานหรอกมองนายหมาตูบของผมซะมากกว่า แล้วไม่ใช่แค่เขาที่มอง...ใหญ่ก็เหลือบตามองบ่อยๆเหมือนกัน แล้วจะให้ผมไม่ร้อนรุ่มในใจได้ยังไงเล่า!!) V8 @4 a2 S) C, R( u' Z# G% v
6 V/ x! N' x9 x# ^0 I$ w
5 B4 }! D' f2 [' h7 d4 \- Z. vแต่ใหญ่ก็มาอธิบายให้ผมฟังทีหลังว่าที่เขามองเพราะรู้สึกว่าโดนจ้องก็เท่านั้น แล้วเขาจะมีสายตาไว้มองใครได้ในเมื่อมีผมอยู่แล้วทั้งคน ซึ่งพูดจาดีผมเลยให้ผ่าน
+ N0 m! p0 n$ v5 W+ ~/ j; h1 {2 n; _4 Y9 N- v* b3 w
1 [4 P0 x4 a1 [' J9 W' P' B
ส่วนผู้ชายหน้าสวยคนนั้นผมก็มาเข้าใจทีหลังว่าที่เขาจ้องมองใหญ่คงเป็นเพราะรูปร่างท่าทางเหมือนแฟนของเขา เพราะทุกครั้งเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเป๊ะจะมีรถคันหรูมาจอดเทียบฟุตปาธก่อนจะมีชายรูปร่างสูงหล่อมารับกลับไป สันนิษฐานได้ว่ามานั่งทานบะหมี่คร่าเวลารอแฟนหนุ่มเลิกงาน ตั้งแต่นั้นผมเลยเลิกระแวงบ้าบออีก
/ E" e: ~6 M4 n! Q; b; K2 H4 @
( W( z; x7 X3 R( F E4 f% I% J8 O! S2 F+ d# F3 Z& ^$ d' a% W
“พี่เจมส์??” ผมเสิร์ฟชามลงบนโต๊ะ ในจังหวะที่จะยิ้มให้ลูกค้าก็ต้องร้องอุทานเมื่อเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทสมัยมัธยมฯ เค้าหน้ารูปร่างเปลี่ยนไปบ้างแต่ผมมั่นใจว่าจำไม่ผิด
/ n8 v% M, E! b8 W0 f) A5 f8 ]3 Z5 d6 S0 ~
9 P% A5 i2 F0 ~2 Z“อ้าว เล็ก” ใช่จริงๆด้วย ผมยิ้มกว้าง หันไปมองทางพ่อค้าหน้าหล่อก่อนหันกลับมาหาพี่เจมส์อีกครั้ง, ~4 p1 s0 X- X
) q9 U; d% h' g& Q/ r# A X% g" j' `
4 R/ E4 K. @' o& @. |4 E4 ~2 F8 G, e# E“เดี๋ยวผมมาคุยด้วยนะพี่ ไปทำงานแป๊บ” พี่เจมส์พยักหน้ามึนๆผมรีบวิ่งกลับไปเสิร์ฟชามก๋วยเตี๋ยวตามโต๊ะต่างๆเมื่อมีช่วงว่างผมจึงกลับไปนั่งคุยกับพี่เจมส์- |4 K7 y2 w6 s+ [' ?
* f& o9 m: X% o7 h
2 d$ \% ^( f5 d7 V“พี่เจมส์มาทำไรที่นี่เนี่ย” ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ! b) t- C1 m( b+ L$ }7 P
, B# e( _, b+ T# U! D# A$ x7 r" M. l$ P/ h. d
“พี่มาต่อยมวยน่ะ” * r- b! D0 P; B2 L& C* P+ n7 b
! z+ C+ P7 Y% w* S# k$ Z8 d Z3 [7 \4 C
“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจจำได้ว่าพี่เจมส์เป็นนักมวยโรงเรียนตั้งแต่ ม.ต้น พอขึ้น ม.ปลายค่ายมวยก็ติดต่อไปเก็บตัวฝึกซ้อมทำให้ต้องย้ายโรงเรียน j$ _6 v5 l* `& I% a) G* ^0 L+ ^9 q
+ z( _ m6 I2 \6 C+ W/ `, t
& H8 y L* k9 F0 ?, eนี่คงจะมาแข่งขันชกมวยจำได้ว่าที่หน้าค่ายจิรประวัติมีเวทีมวยอยู่7 b* S$ m- s1 l6 @7 ^+ x
( t# \( i% r( I; }4 W
0 ?) R3 {8 x T- X3 Uจะพูดก็พูดเถอะ ถ้าพี่เขาไม่ย้ายโรงเรียนเราสองคนก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะช่วงนั้นก็เกี้ยวกันไปเกี้ยวกันมาอยู่ แหะๆ0 q3 a2 |, |) ]/ v+ T0 c; p8 F7 ]
4 K7 e6 `- K4 k7 c. y! F; ~7 Q! w! n) s8 q
“แล้วเป็นไงชนะป่ะพี่”
6 E2 r) T( @: T+ f. X5 N
+ c" u" n9 Q4 U0 i3 R+ n3 A3 s+ J9 ]+ Y' ^& j. u
“รุ่นไหนแล้ว” พี่เขายักคิ้วให้ ผมยิ้มกว้างอย่างยินดีด้วยพี่เจมส์ยิ้มตอบก่อนถาม “แล้วเล็กล่ะเป็นไงมาเสิร์ฟบะหมี่ล่ะเนี่ย”
. j9 r8 J* m H& d ?5 C- t7 r' L# c; _! @( ]! H
0 g! c' h. r/ Q) }0 ^
ผมหันไปมองนายหมาตูบที่ง่วนอยู่หน้าร้านก่อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
$ \& \! H, C) c, }/ |3 V+ T- `6 e, X7 l7 S9 ]- m5 g
S+ K$ P- x- w4 \2 P' R
“มาช่วยแฟนน่ะพี่” ผมยิ้มเขินๆพี่เจมส์เลิกคิ้วก่อนหันไปมองตามสายตาที่ผมเพิ่งละมา/ \6 `; u5 s% E+ w5 i7 B" K$ V
- y+ U0 ?7 h4 Q1 @& l5 O
% A$ \: r9 F9 o( ~/ M
“โหมีแฟนหล่อมาก”
, a; S4 ^2 M+ h; Z9 T& r+ f% P+ P. g, u+ w% i @
. }! N. w8 [1 c$ ~: K0 w“พี่ก็!”
) ~/ f! z$ b) c' I- M4 ~
, d4 Q: `! | s7 ^; S+ J
3 Q, Z8 y7 i2 v4 A7 c5 r9 Z“หึๆ”, D( j; P" L& J
0 }. @4 Y8 N- H7 s- x( u
' h: p4 }& a" [& k$ j# I3 Y- Bคุยสักพักพี่เจมส์ก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะต้องนั่งรถตู้กลับกรุงเทพฯเลย ส่วนผมก็รีบกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่อ ยิ่งช่วงสองสามทุ่มเหมือนแข้งขาผมจะพันกันอยากจะมีสักยี่สิบมือ ฮือออ มีเสิร์ฟผิดโต๊ะด้วยแหละ ดูจากสายตาใหญ่แล้วเขาก็อยากจะมาช่วยแต่ตัวเองก็ยังละจากกระบวยไม่ได้เลย
7 }4 O# I2 `6 j% g3 j# ^( Z4 ?- O" q; c3 v) ~+ o, a
! N' s' w- F5 w. z+ p
เหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยนะแต่มันก็มีความสุขเมื่อนึกว่าชีวิตของใหญ่กำลังเติบโตแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ
7 r1 q+ G6 M6 c
2 L' _# W5 ^* K0 N k" H+ N5 F) @
สี่ทุ่ม ร้านปิดแล้ว....
) F* [5 ^; x+ d2 n8 y8 s2 s# C6 Q1 z- A0 {# |* I1 B
, d$ M& E; l. aณ ตอนนี้เรากำลังช่วยกันเก็บร้าน...! F1 q( O. m! e* }, D1 ?" Y
0 J% c- M. T2 E* ~
( m; o p0 S2 T3 X5 z4 Eผมเก็บกวาด ใหญ่เก็บโต๊ะเก้าอี้( o: E- V# m3 t: X
. q& {( s7 y9 h# p1 P$ x; h4 s' l0 u) _: s0 q( z6 s
ผมเอาขยะไปทิ้ง ใหญ่เช็ดล้างตู้
" y7 `$ }4 l3 ~0 J" ^7 k
9 m" B+ R6 F) Q2 ?9 J
5 O5 \$ A9 G- Rและสุดท้ายเราก็มาช่วยกันล้างจาน ผมประจำกะละมังน้ำเปล่าส่วนเขาประจำกะละมังน้ำฟอง เก้าอี้ขาสั้นคนละตัว พื้นที่โดยรอบเงียบสงัดมีเพียงเสียงรถราที่วิ่งสวนไปมาเป็นระยะ
2 `; M1 C4 y) J% @( A- K; Y8 F
$ N6 Y- V, o& M6 j1 x
- i8 X/ y9 F7 M. h N! y“คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะทางนี้ผมจัดการได้” ใหญ่บอกขณะขัดหม้อ9 m3 ~. j1 ]0 f) m2 g4 s! o( O) e
: W$ ~5 N- Q9 g" z0 f, M8 x
6 T+ q6 P8 ]$ e4 l7 h. l# e
“ช่วยกันน่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ผมล้างชามขึ้นคว่ำในตะกร้า
k6 Q K) Q; L" g) |
% F" K9 ~, H* R$ z2 ]3 W; o. s7 l/ v; X' | J" u5 S+ ]
“แต่คุณทำงานมาทั้งวันยังต้องมาช่วยผมอีก แทนที่จะได้พักผ่อน”
2 h, ~4 u e3 F5 {
# Q2 a/ L+ [( B3 }: D; `( T1 _- `) }) O& @) b g1 ], B8 V: p$ C
“ฉันเต็มใจและมีความสุขมาก” ผมยิ้มแฉ่งกลบเกลื่อนความดื้อรั้น เอาเข้าจริงถึงกลับห้องไปก็นอนไม่หลับอยู่ดีต้องรอใหญ่กลับมาก่อนอยู่แล้ว
0 K! @: `. L G* Z& _, V
1 @6 Y& q- J$ z5 Y b. Y
) P6 F" Z n {8 N1 h2 D“คุณดื้อจริง” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ใบหน้าคมนิ่งก็โน้มลงมาจรดริมฝีปากลงที่ข้างขมับผมอย่างอ่อนโยนผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใหญ่กลับไป9 L5 F8 R/ Q. T4 N. |, c
: }3 s k( c2 J* K; o: O8 X; L, f' J2 ~" |2 o t, N B( I7 [
“แค่ได้รางวัลอย่างนี้ทุกวันฉันก็หายเหนื่อยแล้ว”
9 X; i9 P* U/ L; P0 |. b4 e 5 d. S+ Z; Z1 [4 G5 ~2 T
; s/ y; c' X9 o3 s. ?' D
1 C) R b# P; k6 F
4 }0 I% f* I, x7 P2 R7 Q) w* W
% X6 ]5 G0 S( e+ |" F: `# J$ r* `
# C: l5 |( u' E* ]' p, Sติ๊ดๆ. J2 A" H0 t! Z* R9 y: x9 w* D+ w
/ { h; a# U* l6 \3 y& L& o
& @3 K8 T# f) e& \
5 H" K/ U$ k8 p‘ผมอยากคุยกับคุณพรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย’/ n: @5 G- b' q& A
_8 U! ?* {0 U6 e9 o* X
3 b2 ^/ g' N1 g" y" F5 R" J" a" p9 ^+ f
ผมถอนหายใจเฮือกออกมาก่อนวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะตามเดิม คงหลบหน้าคุณพชรต่อไปไม่ได้แล้ว นับแต่วันที่ปฏิเสธไปคราวนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือน เห็นทีคงต้องคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที
/ Z" A9 e! m8 @) s0 z' _
7 X7 {; o: j8 Q# X" U6 b" P! C
# p6 Q/ V% W9 L% }9 J5 cนี่ถ้าไม่ติดว่ามีโครงการใหม่เข้ามาทำให้หัวหน้าต้องเดินสายประชุมเป็นว่าเล่นจึงไม่มีเวลามาจัดการเรื่องส่วนตัวล่ะก็ ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวเองคงโดนเรียกตัวไปคุยตั้งนานแล้ว+ ~9 W$ y. c7 ^ j2 n
% S1 B% q9 u6 p' ~4 Z% w& l, U
, ^) ~$ M1 h0 v _" D+ J4 g“คุณเล็ก?? ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ใหญ่ที่นุ่งกางเกงขายาวเพียงตัวเดียวเดินมาขมวดคิ้วใส่ผมที่นั่งห่อเหี่ยวอยู่บนโซฟา จริงสิ ผมมายึดที่หลับที่นอนเขาไว้นี่นะ
1 \- L) X% u7 z" q( D/ D& |$ a
6 Q+ V* [* k# z6 I- S" h0 M8 I: F6 F2 D. p1 J* B
“ใหญ่...” ผมเรียกชื่อเสียงอ่อนอ่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปสวมกอดร่างสูงใหญ่ไว้โขลกศีรษะเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นอย่างคิดไม่ตก
+ Y8 Z+ }9 | M) p- Z6 B
$ y | P3 Q8 C2 j- D( V, u2 G* h6 I" Y% c D5 {- `5 |9 F# j
“เป็นอะไร” ใหญ่ถามเสียงนุ่ม มือสากลูบแผ่นหลังผมแผ่วเบา
7 K3 v0 ?; Z( p1 G% W* _; s5 f$ f+ k# }/ \6 E3 A2 s
# V' d4 \3 E+ _" b% Z
จะทำยังไงดี ถ้าหัวหน้าไม่พอใจจนไล่ผมออกถ้าตกงานทางบ้านรู้เรื่องก็จะถูกหามกลับระยอง และถ้าผมต้องกลับบ้าน....แล้วผมกับใหญ่ล่ะม่ายยยยยยยยย
5 `( \0 i/ h7 a% b4 v: K0 f4 O
! [) V8 |* w4 Y$ v$ c9 t
1 w) `6 n# K2 z$ a: u“นาย...”, j$ _( K- s L. N- _
6 B$ ^- B; F4 b3 ]0 }
' m p; i) m5 \+ k7 S( ?/ e“หืม”
& v7 N$ g" D# w7 w0 l O: t- } i2 Z( J" J
( }. h8 \8 B) O2 P& ?7 U. c7 P* j
“ฉันจะพยายามเพื่อเรานะ” ผมไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้นขณะที่ใหญ่ก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม มีเพียงวงแขนผมที่รัดเอวเขาแน่นขึ้นและอ้อมแขนอุ่นหนาที่โอบรัดปลอบโยนกลับมา “หัวหน้า สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักบุคคลที่ใส่ชุดไพรเวทสบายๆด้วยกางเกงยีนขายาวเสื้อคอปก การแต่งตัวที่ค่อนข้างจะแปลกตาคงเพราะผมไม่เคยเจอหัวหน้าในวันหยุดมั้ง เขามานั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว
' h9 D/ D! I5 k/ E2 X& K/ Q6 d0 ?8 x4 m3 O5 _" r& H9 L& t
9 T: G+ \6 `7 l' w& G( Q4 S4 T6 i“นั่งสิ” ผมนั่งลงตรงข้าม เหลือบตามองบรรยากาศโดยรอบนิดหน่อยขณะขยับตัวอย่างอึดอัด ด้วยหนึ่งผมไม่ค่อยได้มานัดตามโรงแรมหรู(แน่ล่ะ ต่างจังหวัดแบบนี้จะมีโรงแรมหรูสักกี่ที่กัน) และสองเจ้าของนัดทำหน้าตาเคร่งขรึมจนผมหายใจลำบาก
+ p2 a0 p7 G* ^: J* g8 d- j- X6 e) N; Q& A" q4 G
2 e) }% q' h. N. |* B“สั่งอะไรก่อนมั้ย” v; ^: @7 g, b9 z8 c" t, ~
! |. E7 X0 W2 |7 k' D) L" v
; s/ P( w0 X" d, M3 @6 h; R; c
“เอ่อตามแต่หัวหน้าเลยครับ”
- W" q/ P8 v8 e1 B3 e
3 C9 d$ m; w, ?' f& d, T S; [- E7 p. ^
“นอกเวลางานไม่ต้องเรียกผมว่าหัวหน้าก็ได้” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง
6 h( A3 r v. O+ {6 L* W
! Y& \4 s, W) t0 V3 V
`& X* A+ U3 n/ Q“ผมชินเรียกหัวหน้าแล้วล่ะครับ” เขาจ้องมองผมนิ่งอย่างหยั่งเชิงก่อนจะถอนหายใจหนักอย่างยอมแพ้ในที่สุด
$ O% f9 d( W# U; }8 `! k3 T& |& `8 b- \3 s. n$ e4 G
1 q; r1 V7 f5 q, H7 q1 N w“ตามใจละกัน” หัวหน้าว่าแค่นั้นก่อนเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองซึ่งผมเพิ่งทานอาหารฝีมือใหญ่ก่อนจะออกมายังไม่หิวเลย แต่หัวหน้าคงยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตามมารยาทแล้วผมก็ควรจะทานเป็นเพื่อนเขา
; q5 G% _) S+ Y- y7 h% |( v7 `* r$ U! z; U; S1 u3 ?4 T9 g* F
! }+ a5 @0 d& V9 R9 V3 I/ y
( [1 W1 ^- P# ]9 K“ตกลงคุณมีคนรักแล้วเหรอ” ผมแทบสำลักเม็ดข้าวตายอยู่ๆก็ถามโพล่งขึ้นมาขณะทานอาหารไม่ให้ตั้งตัวเลยสักนิด6 k& m/ p' v5 t7 |: ^
# Q4 j* L" T" i& \
& F' [+ }. H ?“เอ่อจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”ผมวางช้อนลง/ ]8 L. W. n% z3 f& w1 i
0 i' J1 W& |! P& h8 q5 P
3 O$ R0 `& s( O8 ^9 F“แล้วคุณมาเอ่ยปากให้โอกาสผม??” หัวหน้ามีสีหน้าไม่พอใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเอาแล้วไง
. ^2 Q( L) B' K. O+ G% }. r
. H) b& |- \: [& s" U( o
, Z; s% T( u5 L# {“ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันน่ะครับ มีแต่ผมที่ชอบเขาข้างเดียวเอ่อ...อย่างที่คุณได้ยินผมชอบเขาก่อน” ผมเกาหัวเก้อๆ“ผมเลยอยากให้โอกาสคุณเพราะเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่ายังไงก็เปลี่ยนใจไปจากเขาไม่ได้จึงมาบอกหัวหน้านี่แหละครับ”
5 l- x2 I) n5 t; E
4 N2 K; P! M k- [! v) j1 l0 [8 V/ |% h4 l2 u& Q d
ผมไม่ได้โกหกนะ ผมรีบมาบอกหัวหน้าแล้วแต่ช่วงแรกที่ปล่อยทิ้งไว้สักพักก็เพราะมันต้องเตรียมใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นบ้างใช่มั้ยล่ะ# y* @1 C i% k5 i
- }7 i* S; {1 z1 O
5 _) r; K P' R" @5 I“ถ้าผมบอกว่าไม่ยอมแพ้ล่ะ” เอาแล้วไง ขอให้เป็นแค่การพูดลองใจทีเถอะ นายหมาตูบของผมเซ่อซ่ากว่าจะมาประมือกับผู้ชายที่ขึ้นเป็นผู้บริหารทั้งอายุยังน้อยนะ!
) H, t* V6 C: Y" q# W2 y! G
2 v; F0 d) g1 ~$ B1 b8 o- x! Q$ F" i4 ?/ S: o& u
“แหะๆอย่าเลยครับ ผมว่าสักวันจะเจอคนที่ดีกว่าผมแน่ๆ”- {# F' D4 n9 v0 Y0 Z
0 l/ V; I5 C( z% x" ?; l1 [' B9 {/ \
“คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงประสบความสำเร็จได้เร็วนัก” q& c1 m, x; D& m3 o
0 g0 y) T' }" _% d
6 ]$ T. z: F: d" [8 J“ครับ??” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องให้ผมมึนงงไปหมดเริ่มจะตามไม่ค่อยทันแล้วนะ
% @9 c; B* W! f( _+ l4 u- z9 j
6 m0 [" `% j1 h8 ?! g& P
$ g7 N6 t9 s7 i# b1 j5 [4 F“ผมมักจะมีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อมีเป้าหมายก็ต้องรู้จักวางแผน แน่วแน่มั่นใจแล้วก้าวไปตามแพลนชีวิตที่ออกแบบไว้” เขายกน้ำขึ้นจิบก่อนวางลงแล้วพูดต่อ2 y" ]# F/ ~* u8 I: q- j1 d6 t* r9 Z4 l
# H' K, c- R+ |; O/ I1 }
5 C7 v: l" U7 k( @+ s
ส่วนผมก็เสหลบสายตาจริงจังที่จ้องมองมา- @2 I' C" c' |& U* G7 A/ T
4 z( i# ?) F; t( e/ B7 A& ~
0 ~. h0 i2 r5 {; C( ^7 v, a“ผมไม่เคยมองอุปสรรคระหว่างการไปสู้เป้าหมายว่ายากเลยสักนิด ตรงข้ามมันกลับท้าทาย” ไม่รู้ทำไมรอยยิ้มมุมปากทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกแก้วน้ำส้มที่เหลืออยู่มากระดกดื่ม
3 e/ R7 w# _1 s [3 F/ h! Z' X. `6 x$ H- D
% `+ p- n2 Y3 O“ถ้าเส้นทางไปสู่เป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ผมก็แค่ปรับใหม่ บางอย่างถ้าใช้แต่ความถูกต้องแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องมีพลิกแพลงกันบ้าง”0 V% [7 c* ~0 S" D
0 a9 Q& w9 j* C" i& ^* ^- r- [7 s7 }6 e5 L
สองมือผมบีบเข้าหากันแน่น เหงื่อเริ่มผุดพรายเขาต้องการจะสื่ออะไรกับผมกันแน่นะ??8 v$ Z7 }# Q) v* d2 X* G; y
3 @+ m0 G3 R+ j) I# ]' C R' L' c) R' ^; F3 H
คราวนี้เขาประสานมือลงบนโต๊ะก่อนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รอยยิ้มสุภาพที่มักปรากฏบนใบหน้าเขาจนชินตาบัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กล0 S& s6 |1 V' U
5 L' u- o c1 {/ z, z0 K L1 G2 `
. ]5 s5 k4 n( ^ z! n
“คุณว่ามั้ย เส้นทางที่ถูกต้องมันก็แค่คำสวยหรูที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพื่อซื้อใจคนก็เท่านั้นแต่ความจริงแล้วมันเป็นหนามเล็กๆที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจซะมากกว่า รู้มั้ยเพราะอะไร”. `. i6 g' F! N1 N
2 ^! L* l( E3 \! \* \4 T
) s p* P4 M1 I! J2 R5 s
“พะ...เพราะอะไรครับ” ถึงในอกจะสั่นไหวเพียงใดแต่ผมก็พยายามข่มเสียงออกมาอย่างปกติที่สุด บางอย่างกำลังบอกว่าวันนี้เขาไม่ได้นัดผมเพื่อมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาเพียงแค่นั้น
7 R% J2 W7 j$ \$ ?+ \4 Z4 ^8 }% v
8 l+ ?5 R% I7 A! J
7 y% P3 f" g0 E! P4 W2 t- C# B“เพราเส้นทางที่ถูกต้องมักไปถึงเป้าหมายช้าหรือไม่ก็ล้มเหลวคุณคงไม่คิดว่าผมมีอย่างทุกวันนี้ได้เพราะเส้นทางบ้าบอนี่ใช่มั้ย”
2 h1 q1 E- \. H1 O. C$ m o3 I2 @
- o1 u( e5 y! w. _
( @0 r. v! c) ]มุมปากแสยะยิ้ม ผมสะดุ้งเฮือก ความร้อนรุ่มแล่นพล่านในกาย เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดพรายทั่วใบหน้า ไม่ใช่...มันไม่ใช่เพราะปฏิกิริยาตอบสนองธรรมชาติของร่างกาย ยอมรับว่าตื่นกลัวแต่มันไม่มากขนาดที่ทำให้ผมควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เช่นนี้ เหมือนถูกกระตุ้นด้วยสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง แต่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรด้วยซ้ำก็รู้สึกเบลอไปหมด : [/ o! z& ^ P7 W! b
1 ?+ ]3 C5 v; w0 Q
% u7 |0 L1 T4 W& \0 @$ Vรู้ว่าถูกลากถูกชักจูงแต่ทำอะไรไม่ได้เลย...บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย....
9 H' {0 K1 J- }$ K
; N2 @! u. O( G6 a; y5 K
8 O2 R: R5 V% g: f7 t# b) ~9 x! D/ s! {
7 w9 D/ W' T. Q3 D, s
' A" C- a; @$ F" n4 u* m- ~! q2 |/ W4 N. \% a
ฟึ่บ!!
c7 [7 V( p: v3 {3 C" d! p3 a$ y, {/ Y
7 G! y5 Y. D0 M6 Y: X6 w, \' sร่างกายถูกโยนโครมลงบนเตียง ก่อนสองมือจะถูกรวบขึ้นเหนือหัวแล้วมัดไว้กับหัวเตียง ในใจผมเต้นรัวด้วยความตื่นกลัวกู่ร้องโหยหวน ทุกส่วนในร่างกายเหมือนไม่ใช่ตัวเองความรู้สึกเหมือนถูกผีอำ พยายามขยับก็ขยับไม่ได้จะเปล่งเสียงร้องลำคอก็เหมือนถูกบีบตีบตัน มีเพียงลูกตาที่สามารถกรอกไปมาได้เท่านั้น% _% Z5 D: B4 z
# z3 [) B& L4 }2 y( J5 z$ [
4 r+ i7 h, X P7 N' B6 ?% Wโสตประสาทรับรู้ทุกอย่าง ตั้งแต่โดนพามาที่ลิฟท์เขาห้อง จนจบลงบนเตียง แต่ไม่สามารถบังคับร่างกายได้เลย
! v% \& d7 r) [- D0 ~8 ?4 Q8 R, F# s* h* X
5 ?* c1 _! J9 H7 l: ]2 p W
ไม่คิดเลยว่าคนที่กำลังกระทำสารเลวกับผมจะเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือมาโดยตลอด U# G3 t3 _6 H8 B3 v
. a9 }( O3 @0 r2 z
$ m- E+ L' o; `( |“คุณเลือกเองนะ” เมื่อมัดมือผมติดกับหัวเตียงมันก็ขยับลงมานอนข้างผมตะแคงท้าวศอกลงบนเตียง มืออีกข้างลูบไล้มาบนใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา...ชวนขนลุก% {2 E9 K- p: u$ M
8 o+ E2 d5 y& o3 P1 K X) f% w
3 b+ P! f9 k5 b. c+ l& N/ J0 b. K3 U
ผมส่งเสียงอื้ออึงในลำคอพลางจ้องใบหน้านั้นอย่างตื่นกลัวช่วยด้วย ใครก็ได้มาช่วยผมที
- A9 h% y4 y; H6 T- s* {
. |. u1 V# }) Q: h0 j2 i5 U, C
' ~/ }9 i/ Q' S% O% r$ R“ผมจริงจังกับคุณนะ คุณคือยอดดวงใจ คือรักแรกพบที่พาหัวใจผมสั่นไหว เพียงแค่คุณรับรักผมก็จะกลายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกผมจะดูแลคุณ ให้ความรัก เอาใจใส่...” มันพูดเสียงละเมอเพ้อพบขณะที่มือก็ไล้ไปตามใบหน้าลงมาลำคอก่อนลากไล้ปลายนิ้วมาปลดกระดุมเสื้อผมช้าๆแล้ววกกลับมายังใบหน้าอีกครั้ง
3 D5 y8 B9 F4 v/ l
" j1 H6 h# W- V7 F% x* l. \1 c$ a* Y D+ ^
“แต่คุณก็ปฏิเสธมัน!!” น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวให้ผมสะท้านเฮือก ร่างที่นอนอยู่ผุดลุกขึ้นก่อนลงแรงบีบที่สันกรามจนความเจ็บปวดแล่นริ้ว แม้ร่างกายภายนอกที่นิ่งเฉยเริ่มสั่นเทิ้มอวัยวะภายในบีบรัดแน่นขัด“...ไปเลือกไอ้พ่อค้าขายบะหมี่ซมซ่อ!!”
! h9 U, \/ y! _7 V7 m: D; }. u( h
: a% B7 O& F' L0 _7 {
& o) k! S* O; `* r! W) ~! Zเฮือก!!!มันรู้...มันรู้แล้ว...แสดงว่านัดผมมาเพื่อจัดการผมโดยเฉพาะ แล้วใหญ่ล่ะ!!มันจะทำอะไรใหญ่มั้ย...ไม่นะ!!* q, X7 @% J$ i6 |& Z1 A: F2 w
9 ?3 L a1 y4 ?- _' F3 k5 \, V0 _/ `) s' |' O
“แต่วางใจเถอะ...” น้ำเสียงมันกลับปรับโทนอ่อนนุ่มอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ความกลัวในใจผมลดลงเลย “...ไม่ต้องกลัว...ผมรักคุณมากขนาดนี้จะทำร้ายคุณได้ยังไง...” มันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองบางอย่างขึ้นมาก่อนจะเปิดปากถุงเทของในนั้นลงบนฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วมืออีกข้างหยิบขึ้นมา...เป็นเม็ดสีขาว...เหมือนยา...ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่; E/ g( n# L+ \) _ v& J5 l
, M. i4 g5 V& Y
& E1 n/ p; r2 h- T4 {0 H2 y& i
“กินซะที่รัก...แล้วเราจะได้มีความสุขกัน” เม็ดยาถูกยัดลงเข้ามาระหว่างรอยแยกของริมฝีปาก ผมพยายามกัดฟันแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลผมควบคุมมันไม่ได้ “กลืนซะ...อย่างนั้นแหละเด็กดี...”2 G+ o' P+ g' d$ G2 s' S1 A
6 J( l' X, L! z& c( J, ?3 j( x- w1 G1 p
ร่างกายผมกลืนเม็ดยาลงไปมันยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงแค่ชั้นในอย่างไม่รีบร้อนเหมือนรอเวลา...
7 ^4 k9 z1 y, r7 p- B7 S4 m8 U) `3 w; m7 E2 t* \
) a* v6 s5 Q1 V5 H8 O' m, e9 }; ?8 B
จากนั้นความสนใจก็หันเหมาที่ร่างกายผม ลงมือปลดเสื้อออก...ร่างกายรู้สึกถึงความร้อนรุ่ม...เมื่อกางเกงถูกดึงหลุด...ผิวเนื้อที่ถูกสัมผัสลูบไล้สะท้านเฮือกและเรียกร้อง...
: f3 s5 J) f; d
; X( B8 c% V n: i+ h8 a& E/ h( {, o' `8 R1 e5 O- ^
แม้ในใจกู่ร้องรังเกียจหลีกหนี...แต่ร่างกายกลับเบียดรัดเข้าหาอย่างต้องการ
7 P7 Z6 I6 L6 G8 H
& i* C( d6 s9 c4 ^3 i s* C5 q4 \* I" a% m# D
“เป็นไงที่รักเริ่มขยับตัวได้แล้วใช่มั้ย นั่นแหละ เดี๋ยวผมจะปลดข้อมือคุณนะเราจะได้สัมผัสกันและกัน....”
+ H! \ j' r' i- c9 b- [1 u; R3 J) _' D
; A+ L+ r5 G: v1 y0 Z7 iไม่...ใครก็ได้หยุดผมที...ผมไม่ต้องการแบบนี้...ไม่อยากได้สัมผัสอันน่ารังเกียจนี้...4 l# o$ R4 P# M3 w
- l+ A) q3 k9 s2 C+ h. b5 r
! H9 z* D1 R* W$ p
น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างทุกข์ทม...แต่กลับเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุขสมออกมา2 W7 ^6 h9 m; v% D
+ f& P, B- m0 [' ?9 s- e
; }5 \0 r/ {/ _4 j. B+ P
: \. O. |7 i% M' m
) g v$ o% j4 n* p7 q" F
7 u6 `2 O" I8 l% K9 j9 |& ]
กริ๊ก!!
. J8 D4 L4 s# R% v T
# ~8 I) [% R" H( `# t% y/ Q3 I( q& x8 ]! B
โครม!!
3 a# s: w% F3 R, q
`& \% J: R4 L% ]1 s# m
- [4 i! }* I. S. |; ^ในขณะที่สองร่างกำลังซุกไซ้โรมรันเสียงทุบบางอย่างตามมาด้วยเสียงประตูที่เปิดออกกว้างกระทบผนังโดยแรง ร่างด้านบนลุกพรวดขึ้นแต่มือผมกับไขว่คว้าหาสัมผัสนั้นอย่างน่าสมเพช
$ U/ g5 t, W( Q. }9 f
h+ X: `2 D8 \0 ]! X4 B% I I, `6 C a) Z2 T! N+ v0 x+ C
“คุณเล็ก!!” เสียงเรียกดังกังวานอันคุ้นหูดึงให้ผมหันกลับไปมอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยกามารมณ์สว่างขึ้นทันตา และวินาทีต่อมาก็ถูกบดบังด้วยทำนบเขื่อนน้ำตามากมาย
! x, X( M' X' E+ W" @; @# z
" X. ~' Y+ Q* W6 v) t/ Q1 E# ]( s e
“ใหญ่...ใหญ่...ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกเขาไม่ขาดปากหัวใจอุ่นวาบอย่างรู้สึกปลอดภัย พยายามรวบรวมสติของตัวเองกลับมา
& H& X8 d2 U3 ]- o/ Q( M4 N4 ?& k/ e' x8 D
0 W+ t% w9 C$ w$ K8 Y( x8 B. v! a" b- ?“มะมึง...เข้ามาได้ยังไง!!” เสียงตวาดกร้าวอย่างโมโห พร้อมนิ้วสั่นระริกด้วยความเกรี้ยวโกรธชี้ไปยังร่างสูงใหญ่ของผู้บุกรุกที่หน้าตาดุดันไม่ต่างกัน มองไปยังกลอนประตูก่อนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา
4 x9 E% ^" v+ \) ]* e
. ^! o; o- Q3 k, z
, q* s2 F6 e% _6 `ประตูตรงหน้าที่ถูกเปิดออกมีรอยโหว่ตรงส่วนลูกบิด เลื่อนสายตามาจึงพบว่าลูกบิดประตูพร้อมส่วนล็อกรูปทรงบิดเบี้ยวทั้งยวงหลุดคามือเจ้าของร่างสูงใหญ่ผิวเข้มตรงหน้า0 z/ r9 W2 I0 l* [* m
3 D. b/ n7 Y0 d0 B( u
3 h z. ]- Y- B3 U q' x Wเป็นไปไม่ได้...โรงแรมหรูแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ยอดเยี่ยม ทำไมถึงปล่อยไอ้ขี้คากแต่งตัวมอซอเข้ามาได้ และยังสามารถทำให้ประตูมีรอยโหว่จากการกระชากลูกบิดออก...เหมือนทำให้แหลกด้วยมือเปล่า...จะเป็นไปได้ยังไง' O- D/ S' R* s( R5 T8 d( o4 m/ v
$ m/ }! i* a, M% z
( M8 ~3 |, T8 {2 x/ \4 Y% M5 u1 q5 l
ร่างของนายพชรถอยกรูด ถึงมันจะตัวสูงใหญ่แต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับร่างใหญ่โตตรงหน้า ผมข่มความร้อนรุ่มในกายแล้วเบิกตากว้าง ไม่...สายตาคมคู่นั้น...ว่างเปล่า...ลุกโชน...
; Z+ `2 }: M# K) L2 ]1 _" }& ?% k( c2 `8 V$ x* \- g
: `6 w' y. Z9 l3 `' u! G3 ~
ใหญ่ไม่พูดอะไรย่างสามขุมเข้าไปหานายพชร ผมกำลังจะเปล่งเสียงร้องเมื่ออีกฝ่ายคว้าปืนจากในลิ้นชักออกมาแต่ก็ช้ากว่าใหญ่ที่สะบัดมือออกไปทีเดียวปืนก็หลุดออกลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาอยู่ในความครอบครองของเขา
/ M5 {. n L! `# {" ]# l! p+ ~' A7 z
3 G8 T% z% a$ v2 j7 k# ^“กะแก...” มันเบิ่งตาโตอย่างตกใจก่อนร่างกายจะเริ่มสั่นเทิ้มและลนลานอย่างเห็นได้ชัด“กูจะเรียก รปภ. จะแจ้งตำรวจ!!”
$ k) D* `% r% \* b9 e& ^! @! U: F+ V- K% B6 N& D
h& ^& ^1 p* v/ T/ Z
ปัก!!
1 H0 u6 v( W6 w/ V- \3 C
' h( A2 g# ^ ]* V6 L
" i0 u" j. d, oเหมือนใหญ่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เขาใช้สันปืนตบลงไปบนขมับฝ่ายตรงข้ามจนล้มลงยกปืนขึ้น แต่ไม่!!...ใหญ่ไม่ได้เหนี่ยวไก กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นเพื่อนั่งลงตรงหน้าร่างที่ถดตัวหนีไปด้านหลังทุบกำปั้นเข้าตรงลิ้นปี่จนมันร้องอั่กก่อนแน่นิ่งไป โยนปืนขึ้นมาบนเตียง คว้าจับข้อมือก่อนกดลงบนพื้นบังคับฝ่ามือนั้นให้แบออกนาบขนานกับพื้นไม้แล้วใช้กำปั้นของตัวเองทุบลงไปบนนิ้วอีกฝ่ายโดยแรง ผมได้ยิน...ได้ยินเหมือนเสียงกระดูกแตก
8 B( ?; _) m/ f! l7 |
5 `0 `6 {: V- g+ {$ V* @8 |
3 z+ B# v" w& h2 a+ G- i“อ๊ากกกกกกกกกกกก”
4 p8 g5 N5 S) l% O' {) ` ]* C
! e- w+ q: U/ X |5 u- _8 I z8 i7 q& m2 ?% v' _
แล้วใหญ่ก็ทุบเช่นนั้นกับทุกนิ้ว...ทีละนิ้ว...ผมตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระดูกแตกหักสลับเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด เมื่อครบเขาก็ละไปยังมืออีกข้างแล้วก็เริ่มทุบ...
2 ^7 q" g! r( Y; h1 ~+ R: j5 b
" h+ e( r8 j0 K0 t7 }7 M. j2 t
“อ๊ากกกกกกกกกก”
0 T6 i" U; {6 l0 T: P* M$ E( W s: a" a: W0 p g o8 {4 o
8 i' W t8 D" M+ N: J
“พอ...ใหญ่พอแล้ว...” ผมเปล่งเสียงสั่นเทิ้ม แต่เหมือนเขาไม่ได้ยิน...จดจ่ออยู่กับร่างกายที่ดิ้นทุรายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าแข็งกร้าว
0 n+ ?( n; Q" k ` q; {( V& V3 E7 f# H( j- r
# \# v9 }1 P" t$ Q' g. bหลังครบนิ้วทั้งสิบ เขาก็เริ่มจัดการตามข้อต่อสำคัญๆของร่างกาย เริ่มด้วยข้อศอกเขาใช้มือทั้งสองข้างหักมันไปอีกด้านอย่างฝืนธรรมชาติจนมันผิดรูปร่าง ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่หักตะเกียบเล่น
) y' C6 \4 d9 ~
( B) x* P, \) D& g
& B& k! b y6 V {3 g3 l, u. u“อ๊ากกกกก พอ!! ปล่อยฉัน ขอร้อง ใครก็ได้ ช่วยที อ๊าก!!” ร่างที่ถูกกระทำขอร้องด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด หว่างขามีน้ำเหลวใสไหลออกมา; l8 Y1 v; ] x
7 M$ s: ^: ^8 y3 ^
+ P5 r& H$ s1 e; v9 c- f" w6 A: vไม่!!ผมจะปล่อยให้เขาทำร้ายคนอื่นมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
& T) m/ M# ~: x- l
, p6 z4 h1 V8 u ?: `; D
7 Q* B4 n6 f5 y“ไม่...พอ...หยุดเถอะ...ขอร้อง หยุดนะ” ผมเพิ่มเสียงพลางตะกายร่างไปเพื่อรั้งเขาไว้แต่เหมือนจะไม่ได้ผล ใหญ่หลุดไปอีกโลกที่ผมเข้าไม่ถึง
4 v. s! X0 ?* j4 R5 o
4 A1 S2 T& w$ o! ^; W3 s. T+ ?1 |! r9 r
“หยุดซะ”; W4 O# E: N4 O, x) ^
- F2 q; P; f! t4 N, H- I, U( `
6 s$ X* c) I4 u& ^( V! S* B8 Z! |กึก% Z- Z2 ?* I& V# J* H2 k0 o8 C# F n
7 r9 M4 J, H T! D
$ }! Y) s* d' G0 k$ F9 R
มือที่กำลังจะจัดการกับขาทั้งสองข้างนิ่งชะงัก ผมหันกลับไปมองเจ้าของเสียงก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าสวยลูกค้าประจำของร้าน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ใหญ่นิ่งงัน หยุดชะงัก ก่อนลุกขึ้น...เหมือนสติเขากลับมาแล้ว แววตาว่างเปล่าดุดันกลับมาสะท้อนเงาเหมือนอย่างเคย" d, ]1 J+ G r
8 n: p9 U% J( Q! h: o- y3 K
. R g: O4 o1 S- u' Q$ @/ nก่อนจะไหววูบเมื่อเห็นผม “คุณเล็ก...” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยอย่างสะท้อนใจก่อนเดินเข้ามาใช้ผ้าคลุมร่างผมไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้น- J4 Y) h2 u0 ]) [
4 b( I; J7 ]9 v- O* B* X) U
. ]$ ?* T- [9 J6 m4 P# k2 v! b: u6 J: Vผมซกลงบนอกอุ่นอย่างโหยหาในจังหวะที่ก้าวผ่านชายร่างสวย เจ้าของเสียงนุ่มหวานก็เอ่ยขึ้น “ไปพักห้องผมก่อนเถอะอยู่ข้างๆนี่เอง”' z5 [' _& u, i; U* t# B5 |
y9 Y% P) c1 e- g
# v9 W+ P& u8 s, Wผมจ้องมองเขาอย่างฉงนสงสัย และเหมือนเขาจะรู้ตัว5 r6 S S) e% W Q* @
# c, g* T: U& g6 c V+ t6 X6 S+ a
5 _5 ^+ u- U; }- J- J“ผมได้ยินเสียงโครมครามเลยมาดูก็เท่านั้นไปเถอะ”" V5 b8 _* }( I$ b; V1 W' R
9 ~" k2 K3 `7 w+ O: ]7 o& I( T" m# Y1 I
ใหญ่เดินตามเสียงนั้นไปอย่างว่าง่าย ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอก สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทำไม...เพียงแค่เขาใช้เสียงนุ่มหวานโทนปกติไม่ได้ดังไปกว่าเสียงของผม แต่ทำไมเมื่อเป็นเขาร้องห้าม...ใหญ่ถึงหยุด...เพียงแค่เสียงแว่วหวานก็ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา* a" M# J; b! } O
2 z9 T* }! G( w3 \* K3 W2 U4 G8 x
& r. V+ \. v; ]% L1 k
ทำไมกัน...: S' G" d0 I, l d" b" B& c
5 \* |9 [# l% w3 G4 z
, ]: Z" }* B" H$ K“พาเขาเข้าไปในห้องน้าน่าจะช่วยได้”( [- R* J2 D' N# [9 h, I' x8 T
* l, p$ k% T0 d y/ ?
6 [6 Y% P: i5 ^
“ขอบคุณ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” ชายหน้าสวยพยักหน้าก่อนเดินออกไปด้านนอกและช่วยปิดประตูให้ ตอนนี้จึงเหลือแค่ใหญ่ที่วางผมลงในอ่างอาบน้ำ...และผมที่ความร้อนรุ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง/ W4 N% d( J! r
- d: ` ?( R4 Q, j+ z+ O
1 {) a7 k% _( h+ S8 D1 Z1 J( P“ใหญ่ช่วยฉัน...ช่วยฉันหน่อย” พอเป็นใหญ่ผมก็ไม่คิดจะกักเก็บความทรมานอีกแล้ว กระโจนตัวลุกขึ้นเข้าเรียกร้องสัมผัสเขาจูบตอบผมกลับมาลิ้นที่เกี่ยวพันเรียกให้รู้สึกต้องการจนต้องเลื้อยมือเข้าไปช่วยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขา
* C9 \/ G& @" u
! L/ l7 Z8 u/ u8 E" P& K1 c7 K) p8 E3 j
แต่ใหญ่ก็รั้งผมออกก่อนกดร่างลงแช่ในน้ำเย็นๆ
. K3 g( M. d5 Y+ d' N# C7 r9 Q/ g+ D3 E, x* I$ S/ {
3 i) y+ _! ~+ X& s5 w“ใหญ่...” ผมมองด้วยแววตาเว้าวอน เขาตรึงผมไว้แน่นจนไม่อาจขยับตัวเข้าหา 5 T# j) `7 }6 k7 [+ j9 E; ~
“คุณเล็กอดทนนะ อีกเดี๋ยวก็จะทรมานน้อยลงแล้ว น้ำเย็นๆจะช่วยคุณให้ดีขึ้น”) p' k) I, c$ a4 n, Q$ q5 G9 A+ a
0 F* H3 L1 C+ N$ P2 Q' N, K* d8 k6 g) L5 n9 W0 K) Y- m
“ไม่ใหญ่...ฉันทรมาน...สัมผัสฉันนะ...นะ” มือผมพยายามไขว่คว้าเกี่ยวรั้งแต่ก็ถูกผลักดันกดลงในอ่างน้ำเย็นมากขึ้น/ r5 J( ]) v8 f6 G$ |6 O, O" x; _
/ x4 Z5 ^9 o# n- V+ E1 P' b! T* |! B5 M: C: q+ b* o* p
“คุณเล็กฟังผม...เพียงคุณอดทนและผ่านมันไปได้หลังจากนี้ถ้าคุณยังต้องการที่จะให้ผมกอด...ผมก็จะกอดคุณ...”
' q) _4 U, H e- n/ ^" l9 `
$ {! F7 W5 g. ~3 ~) d' x, `
% G4 U% a3 ?' uเพียงเท่านี้ก็ทำให้ผมสงบนิ่งได้มากขึ้นกัดริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น ภายในใจกลับเต็มตื้นด้วยความตื้นตัน
( d7 `2 r# t+ s$ V) N6 E4 f/ P0 s! q |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:44:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:26:24
โพสต์ 2020-4-20 01:19:15
โพสต์ 2020-4-20 01:23:19
