แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tor_8915 เมื่อ 2020-4-7 21:33 1 q) a7 A) t, K( b- j- B$ a- Y+ S
* d$ p& z- |/ B: M; w: yเร่ร่อน7% O% q9 G" ]5 [% x1 X1 H+ q
0 m( u' e3 H* G7 b% K
0 j+ G# ]- i0 [4 R
- h) J/ }, N9 f6 c) f
! _ L9 O7 f1 z“ฮ้าวววว”
- M5 n6 Z& n' T" N7 v$ ^# c3 g! O4 o- u
5 @; t. _; M$ K. h6 B
ผมยกมือปิดปากหาวขณะที่หมุนควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาข้ามสี่แยกไฟแดงที่เพียงเลี้ยวโค้งไปก็เจอปัญหารถติดยาว ไม่ใช่เกิดจากช่วงเวลาเร่งรีบเหมือนอย่างเช่นในเมือง แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดของผม เป็นวันที่ผมพานายตี๋ใหญ่กับเจ้าตี๋น้อยมาเที่ยวตลาดนัด
X9 _# |. e# Z, o8 c$ O Y! j8 x" P9 F% Z0 U7 _1 L
. X8 g) }* N0 }3 @
เรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกซะทีเดียวต้องบอกว่ามาจับจ่ายหาซื้อของ(ถูก)ไปกักตุนซะมากกว่า
; d8 L8 W% T5 e, U7 H& k. P3 J3 c
! }8 O+ W4 n9 L/ v; E) d6 N. f4 C' S! V J/ ]+ @+ q# ^
ตลาดนัดที่เรามากันวันนี้ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ‘ตลาดนัดค่ายจิรประวัติ’ หรือเรียกกันจนติดปากว่า ‘ตลาดนัดหน้าค่าย’ ไอ้ปอนด์แนะนำผมมาเพราะมันมักจะถูกพิณบังคับให้มาด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ (มันไม่อยากมาอยากนอนตื่นสายมากกว่าแต่ขัดพระบัญชาของเมียไม่ได้)
2 I" w; z6 {" a1 r7 U$ G: Z0 y5 {% y. t
) B3 V, f5 q) k' N m! k& o
เป็นตลาดนัดช่วงเช้าเริ่มตั้งแต่ประมาณตีห้าจนถึงเที่ยงตรง มีเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์อยู่ในความควบคุมดูแลของทหาร ไม่มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาเพ่นพ่านในส่วนของตลาดนัดต้องเอารถไปจอดในที่จอดรถที่จัดไว้ให้เท่านั้นแล้วเดินเท้าเข้ามาจึงสะดวกสบายต่อการเดินเลือกจับจ่ายใช้สอย3 d1 c* j' o, X3 T0 r& V: g
5 g% d f- Z! u! a$ F/ v3 A
8 k& Q! C- C" C' S! x( x/ ]เหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่ผมจอดต่อท้ายรถ CRV และมีรถยนต์อีกหลายสิบคันจอดเรียงยาวต่อท้ายรถผมเพื่อจ่ายเงิน5 บาทแลกตั๋วเพื่อเอารถเข้าไปจอดยังที่จอดรถ ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ขี่ฉวัดเฉวียนแทรกแซงตัดหน้าปาดหลังรถผมอยู่ตอนนี้มีที่จอดรถอีกทางหนึ่ง3 M# Y5 c/ t% {; E- y \
% o% n! N f- T; l: } P4 p% L
" L" i1 r/ L2 Z8 @3 c( L$ [พูดถึงพวกคุณทหารก็จัดการเป็นระเบียบเรียบร้อยดีนะ ที่จอดรถก็กว้างและมีบริการหลายแห่งทั้งส่วนหน้ากลาง และท้ายตลาดถ้าจะผิดก็คงผิดที่ปริมาณรถและคนที่มีมากเกินไปเนี่ยแหละ
* x! U1 [! t2 S6 d$ R0 N# I* G. m# x) F
! _- e( D# d7 Y2 q2 |สรุปมันคือตลาดนัดหรืองานวัดที่สิบปีมีหนกันแน่คนถึงได้แน่นขนัดนัก
7 R+ W1 Q: v3 T) x
6 \6 e# O2 P! r/ B
1 m. {% w7 `: J% e4 |3 p" @; v) X! aถ้าให้เดาส่วนหนึ่งเพราะวันนี้เป็นเสาร์สิ้นเดือนที่นำพามนุษย์เงินเดือนอันหื่นกระหายอยากใช้เงินมารวมตัวกัน ณ ตลาดแห่งนี้...รวมถึงผมด้วย =.=
' C( v# {# M n/ r) F# E% N
* m8 @) z2 \0 g2 g, R0 }' V7 o4 Y# d+ t% [) H
“ใหญ่ๆขอเหรียญห้าหน่อย” เพราะมัวแต่มองดูบรรยากาศแปลกตาโดยรอบเลยลืมเตรียมเหรียญเอาไว้ พอถึงคิวตัวเองเลยต้องตบไหล่กว้างยิกๆ ขาก็แตะคันเร่งเพื่อให้รถไปจอดตรงคนแลกตั๋ว% I& q6 r# ?7 y$ _7 [( X
4 C: T* j( G3 |+ f$ q
3 a- m! z3 o' |8 C* L# B, j3 Z Sใหญ่เอี้ยวตัวไปทางด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของผมที่เจ้าตี๋น้อยนอนทับอยู่ พอดึงสายกระเป๋าออกมาเลยกลายเป็นว่าตี๋น้อยกลิ้งหลุนๆตกลงไปที่วางเท้าด้านล่าง ฮ่าๆ น่ารัก
/ H1 s+ }$ [$ s& }2 J$ ~$ B
" }4 p1 }0 v) Z9 v9 F/ p0 a* d B$ S5 J
# V8 A3 g4 `: f* M: Jใหญ่ควานหาเหรียญส่งมาให้ผมซึ่งผมก็ส่งให้คนแลกตั๋วอีกที ก่อนเริ่มออกรถอีกครั้งเพื่อวนหาที่จอด สุดท้ายก็ได้ที่จอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้ห้องน้ำ
) {- s, I: t6 f. m& U8 e; U
6 c: P# `( ^. b
8 p( ^% F6 H4 D8 g9 o4 w5 H“ไอ้ตี๋อย่าซน!” ใหญ่ดึงสายจูงไว้พลางดุเมื่อตี๋น้อยจ้องแต่จะกระโจนไปข้างหน้าอย่างเดียวตั้งแต่ลงจากรถหางนี่กระดิกดิ๊กๆเชียว
) N$ e. e) D, V8 g2 i7 c1 U' O# P N9 ]! e! E
7 u, A- Q x# t* S! B6 c
“มาเดี๋ยวฉันจูงเอง” ผมขันอาสา
/ G" I' V$ H6 u1 i8 Y/ b9 c- _/ a1 _0 s) ^6 {& w R
2 Z8 _) d* h1 L t7 W“ผมเองดีกว่าคุณใจดีเดี๋ยวมันเหลิง” ผมร้องเหอะหลังจากที่ใหญ่บอกนี่ก็แปลกคนมันเป็นหมาจะไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า!( U- q* S6 Z; X) {3 o, d& F
2 N9 s h+ N' w% {7 }' B" z, T+ T* ], Q: D- v" ]! t
“ตามใจ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะเห็นด้วยกับเหตุผลติ๊งต๊องของใหญ่หรอกนะ แต่เพราะพอตี๋น้อยมันดื้อมากๆจะพุ่งไปตะกุยขาคนที่เดินผ่านไปมา ใหญ่ก็ม้วนสายจูงพันกับฝ่ามือให้หดสั้นลงจนตัวตี๋น้อยลอยหวือขึ้นมาในอ้อมแขน เขาก้มลงไปกระซิบอะไรกับตี๋น้อยไม่รู้หน้าตาขึงขังเชียว ก่อนเอากำปั้นทุบหัวมันเบาๆไปหนึ่งที แล้วพอวางมันลงบนพื้นอีกครั้งคราวนี้ตี๋น้อยยอมยืนกระดิกหางนิ่งๆประหนึ่งไม่เคยซนมาก่อน9 n# T% n7 `( A, S7 t
$ O, C# i; ~( j0 W, @
0 v& P9 T( h! k1 M% W Y) Iเหลือเชื่ออ่ะ! คนกับหมาคุยกันรู้เรื่องผมเหวอไปเลย
. B* L# |7 M0 B" w( l% q! L/ G$ W, E; z+ \
0 Q0 t A- E4 {+ u0 L" l
“คุณคนเล็ก” แหมมม เรียกซะเต็มยศเลยนะ
: z0 I& a! J$ G( o3 w( P. ^3 ~$ V3 {4 A# Z* l2 B
8 B- s2 y3 c3 J- J x2 `“ว่าไงแล้วบอกให้เรียกเล็กเฉยๆ”
" j; u, Q d2 X' ]; I9 P) e9 A& t4 K8 `9 b, O S
8 F. s- Y4 j2 V& K& ]6 K* v“ผมทำอาหารให้ทานมั้ย” สรุปฟังกันบ้างป่ะ
" W0 [9 }+ u0 N! ^; V3 s$ s9 w
0 h0 x5 U9 |+ r0 W) S+ C# t/ P# l6 c# h! F& l9 {% r
แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะจะทำอาหารให้ผมทานหรอ/ l8 q% M4 W5 A; W+ }
% R0 ^% X% U2 \# Q f) t( U
' o7 ~2 L: T5 U! N“นายทำเป็น” ผมหยุดฝีเท้าหันมองหน้าเขา...นายหน้าหมาตูบเนี่ยนะจะทำอาหารให้ผมทานท่าทางไม่ให้เลยขอบอก) v" }/ m# Z7 i% N* f* Z
& ?8 W7 H6 F/ @3 v+ D
+ y* ^6 O8 k& E7 j2 _เขาพยักหน้าก่อนว่าต่อ
0 ~7 x4 S% J' {" T$ `) Y1 w* @+ b( D: C' H0 r1 o4 q, n/ B
7 c# o0 t1 ^- p0 t0 G“ผมเห็นคุณกินแต่กระเพราไข่ดาวแล้ววันนี้ก็วันหยุดของคุณ ผมเลยอยากทำ”
3 l5 C1 D/ O L9 g0 y/ H* I0 ~$ w- |7 U1 p! u! Y
) h2 S0 M& E5 n$ [ Y5 D“ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็น”- E, E6 b$ C" D, n$ J l
2 ?8 y5 b$ U" k. z: e4 j* U+ h; B1 k
4 ^, z* A; r* r6 N H! l“ผมก็ไม่เคยทำแต่คิดว่าน่าจะทำได้”# b% _/ i4 y, L% L1 M1 `
. [8 L9 y8 d; |$ H6 ?# {* I
5 Z6 y- X# Q$ W6 Yนายเอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้น ของแบบนี้คิดว่าทำได้แล้วมันจะได้ดั่งใจคิดหรือไง มันต้องมีทักษะพื้นฐานติดตัวบ้าง อยากพูดนะ แต่เห็นใบหน้ามีหวังกับสายตาแวววาวมุ่งมั่นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มกว้าง เอาน่า ไม่ลองไม่รู้% \. d5 q) d& A/ a
# K* j! M' b- a" V5 |( k( [2 @
: j! {; y1 O" ^5 |9 \5 B; K
บางทีนายหมาตูบของผมอาจจะมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารซ่อนอยู่ก็เป็นได้) z0 w' b: ~( X1 t- C. d* S
- i$ ?9 d+ p. b, Y! b$ S. @5 x
4 c" h0 e) T$ L2 A! M& D, |
“งั้นเดินเล่นตรงตลาดผ้าก่อนเนอะ”
3 W" D2 L. j3 S4 _& E7 A, I& }+ v% J9 G7 i
% i# n! w4 j2 ^9 m* E2 o8 W
ผมหันไปยิ้มตาหยีบอกซึ่งใหญ่ก็ยิ้มบางพยักหน้าตอบกลับมา
5 `7 X+ _% f7 L( ^1 V: U
5 c- s3 G6 E# f0 Y" K# N" Z/ {# n
" B9 G( H! n$ Aหลังจากนั้นผมก็เดินนำเคียงเขาเข้าไปยังโซนขายผ้า มีทั้งมือหนึ่งมือสองราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพันให้เลือกสรร แล้วไอ้ที่ว่าหลักสิบคือสิบจริงๆตัวละสิบบาทยังมีเลย! คืออะเมซิ่งไทยแลนด์มากแล้วไม่ใช่ว่าสภาพดั่งผ้าขี้ริ้วอะไรแบบนั้นนะ คือสภาพมันดีเลยล่ะแถมซักซะหอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มฟุ้งจมูก แบบที่แขวนบนราวก็จะแพงหน่อยสามตัวร้อยงี้ตัวละห้าสิบงี้ แต่ที่กองๆอยู่บนผ้าใบนั่นถูกจริงถ้าเลือกดูดีๆก็จะได้ของดีราคาไม่แพง8 N5 j8 C5 Q+ u$ ^( P5 u4 ~* w7 k
1 l+ V( T, D, T; {+ L2 T
8 _. j7 a7 m3 m4 y, X( S- Hผมคนหนึ่งที่ดิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ยแบบเดียวกับเก้าอี้ซักผ้า เข้าไปรื้อๆคุ้ยๆกว่าจะได้เสื้อกล้ามสีเข้มมาสามตัวเล่นเอาปาดเหงื่อ อยากได้เสื้อยืดกับโปโลบ้างแต่ไม่มีไซส์ที่ใหญ่ใส่ได้ จะซื้อตัวใหม่ให้เขาก็ไม่เอาร้องค้านว่ามันแพงแถมพาเจ้าตี๋น้อยเดินหนีออกนอกร้านมาเลย สุดท้ายเป็นไง ผมเลยต้องกลายร่างกลืนกับพวกเหล่าคุณแม่บ้านเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในกองภูเขาใหญ่$ Q* B* g# m- I, j1 f& v3 A
! p- k5 _3 L) y# T, o* a4 x
; @& n& }9 X2 I# m) u“ใหญ่ๆดูกางเกงกันๆ” แล้วผมก็เลี้ยวขวาเข้าไปในร้านกางเกงผ้ายางยืดสามส่วนที่แขวนอยู่บนราวเหล็ก ป้ายกระดาษลังสีน้ำตาลเขียนด้วยเมจิกสีน้ำเงินตัวใหญ่‘ซื้อ 3 แถม1’ โอ้วววโปรโมชั่นถูกใจให้จริงยิ่งกว่าบิ๊กซีซุปเปอร์เซนเตอร์ซะอีก แถมยังเป็นผ้ามือหนึ่งจากโรงงานราคาเลยถูกตัวละ 50 บาทเอง / f0 a% B. x: W7 T% s. w8 z- r
9 w' J# Z4 m: `. @, p/ c
* r" L4 }0 I( O6 mงานนี้ใหญ่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านเพราะผมไม่ผิดข้อตกลง ของดี ถูก ง่าย สบายกระเป๋า ผมเลยคันไม้คันมือเลือกหยิบมาห้าตัวแต่ใหญ่แย่งเอาไปเก็บสามตัว ซึ่งผมไม่ยอมเลยไปหยิบกลับมาอีกหนึ่งตัว เอาล่ะสามตัวคนละครึ่งทาง วินวิน* O! \' g+ |& S; P; u
/ x. ^ ~6 c/ f5 ~! W5 G6 x: c% C! s
“คุณ พอแล้วนะ” ใหญ่ทักเมื่อเห็นผมกำลังเพลิดเพลินกับการหาซื้อเสื้อผ้าให้เขา ผมเข้าออกเป็นสิบร้านขณะที่ในมือใหญ่มีถุงเสื้อผ้าอยู่เพียงสองถุง เพราะไม่ว่าผมจะเข้าร้านไหนใหญ่ก็จะลากผมออกมาทุกครั้ง เลยกลายเป็นว่าได้เสื้อผ้ามาจากสองร้านแรกเท่านั้นแล้วดูสิ! ยังมาทำหน้าหน่ายใจอย่างกับผมซื้อมากมายงั้นแหละ!
: g& l/ O/ c0 R. x, G" x4 k" F, \6 R G
+ A" F4 _2 }! @0 Q2 w2 k& P, B+ n% J
“ยังไม่พอ”
$ R- X8 ^! _3 E5 \* D: ?1 L+ g9 d6 b& _: y C. I- l
$ c! M ], m% h6 @' n“คุณ...”5 ?0 t S; `( Q( Y7 \
8 e/ l5 C1 ?9 Z0 {* _7 T; r
* U1 @4 |: H8 C% [) u“นายยังไม่ได้รองเท้าเลย!” ผมเถียงก่อนที่เขาจะพูดไปมากกว่านี้" e2 v8 L1 q7 S/ K4 a
5 Z* ?0 H" o D9 Y" v0 |& v2 j9 X2 {
6 n. a c, e& r8 [) A8 p1 K! J1 |
“ผมใส่คู่นี้ได้”
" [! P5 N8 D! `4 ~) f" a: u. y6 f$ I# c- D0 j* o5 p( J' h" F# e5 S
7 p: E9 f* z; Y3 Y1 j3 h* z0 x“คู่นี้เนี่ยนะ” ผมขึ้นเสียงสูงพลางเหยียดมองไปยังรองเท้า(อัปรีย์)ที่เขาสวมใส่อยู่ มันเป็นรองเท้าหูคีบของผมที่หูขาดแล้วแต่ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เจ้าตี๋น้อยมันไปคาบมากัดเล่น ใหญ่เห็นเลยเอามาซ่อมด้วยการปักเข็มหมุดติดหูที่ขาดไว้กับพื้นรองเท้า มันมีคุณสมบัติพิเศษที่ใส่แล้วไม่สามารถลงน้ำหนักเท้าแรงได้(เพราะเข็มหมุดมันจะหลุด) สามารถอบอุ่นส้นเท้าได้จากอุณหภูมิที่ร้อนของพื้นปูนซีเมนต์เพราะเท้าผมมันเล็กกว่าเขาเกือบครึ่งแล้วนึกถึงสภาพตอนเขาใส่รองเท้าของผมสิ ใช่!! ส้นเท้าของเขาเดินเปลือยเปล่าท้าพื้นดินมาก! มองๆแล้วมันไม่สมควรเรียกว่ารองเท้าด้วยซ้ำเหมาะแก่การเอาไปเฉือนทำเชื้อเพลิงก่อไฟเตาถ่านมาก
, }% e# N+ \, b& @& F
3 h, Z9 J; I- h; m$ F8 U$ U6 w7 b. L: f! H; j4 | {
“ผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน...” ยังจะมาเถียงงึมงำอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเต็มที่
v2 S" N; n+ @9 r; L* W7 l9 j f( v- ]' P, U" a
; D1 }/ @# b. Q o; v# s
“ขออีกอย่างเดียวแล้วจะไม่ทู่ซี้ซื้ออะไรให้แล้ว นะ”
3 j* t/ F) ^( Z* n+ F6 S6 |: F' ~
5 z- l0 R4 N4 K: g* z
) ], W) D N$ A1 l* l& e' bแล้วใช้ลูกอ้อนขนาดนี้มีหรือใหญ่จะค้านผมได้ ^_^$ d0 u8 K5 v% Y; d; a+ N3 b) h% O) T
( V) g6 z' \' C8 d) R% j1 V" U, q" k j
“อีกอย่างเดียวพอนะ...”
6 ~. w; [3 y, x8 v0 ?; N2 J% Z4 z" g( g c( U
z3 Y x2 Z# Z6 ^; \/ z
แล้วสุดท้ายผมก็ได้รองเท้าหูคีบตราดาวสีเขียวอ่อนเบอร์ 11 (เบอร์ใหญ่สุด) มาหนึ่งคู่อยากได้รองเท้าหนังแบบเท่ๆนะ แต่ใหญ่ไม่ชอบอยากได้แบบนี้บอกว่าเข้ากับเสื้อผ้าที่เขาใส่ดี(เสื้อกล้ามกางเกงผ้าร่ม) ผมว่าเขาอ้างไม่เอาของแพงมากกว่า ชิ
! W, D* N0 M S# S7 t( t+ d1 U* J2 N
8 `! r- l/ D" ~2 x% a! ?
เมื่อภารกิจหาผ้าให้หมีใส่เสร็จสิ้น ผมก็เดินมายังโซนเนื้อสัตว์เพื่อเลือกซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร คราวนี้แหละใหญ่จัดเต็มไม่เกรงใจเลย เขาหันมาถามว่าซื้อไปตุนไว้มั้ยถูกดีผมก็เออๆไปก็ไม่ใช่คนทำนิ อีกอย่างใหญ่พูดแบบนี้แล้วแสดงว่าต่อไปผมคงได้กินฝีมือเขาทุกวัน d0 Z2 C: I6 X5 ~8 |
' E, t9 }0 |, m1 X @7 v9 Q7 M
, l# w; V" f/ V# R3 p5 K) oผมชอบตลาดนัดหน้าค่ายนะ จัดเป็นระเบียบดีแยกของแต่ละประเภทไว้อย่างชัดเจนเป็นโซนๆไม่กระจัดกระจาย ต้องขายเป็นที่ที่จัดไว้ให้ห้ามหาบของเดินเร่ขายเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าหน้าที่พี่ทหารมาจัดการไล่ งือ โหดมาก
' {- i# T9 x3 y. z7 T4 D! E2 w! j
3 s! R4 E/ ]. Y
3 `4 M; s4 Q* c# ]- Eเสร็จแล้วเราก็เดินขึ้นไปยังโซนผัก ก่อนไปถึงเสียงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศมาตามสายว่าใกล้แปดโมงเช้าแล้วให้เตรียมตัวหยุดยืนตรงเคารพธงชาติ ผมก็คิดว่าเออคงไม่มีใครฟังเพราะผมเห็นหลายที่แล้วบอกแบบนี้ไม่เห็นมีใครจะทำตามยังเจี๊ยวจ๊าวจับจ่ายกันปกติ ' i( ?' H0 P. Q j
' g9 D* i3 m) M" ~% i7 I
% G! y) z6 e1 p# M6 w0 ~แต่แล้วผมก็คิดผิดเมื่อเสียงเพลงชาติขึ้นทุกฝีเท้าที่เดินหยุดชะงัก แม้แต่แม่ค้าที่นั่งขอดเกล็ดปลายังหยุดมือวางมีดขึ้นยืนตรง ทุกเสียงเงียบลง เสมือนแผ่นหนังสะดุดให้ภาพทุกอย่างหยุดนิ่งจวบจนเสียงเพลงจบลงตลาดจึงกลับมาคึกคักดังเดิม- _) m7 N; j9 R1 i5 w% c+ O
5 i1 @3 @$ `& {1 q" D' B7 ?- }; D/ i0 Y- d" W- q) J
เช่นเดียวกับใหญ่ที่ขยับตัวไปเลือกผักอย่างชำนาญจนผมทึ่ง ความจริงผมอึ้งตั้งแต่เขาเลือกเนื้อสัตว์จำพวกหมูไก่ ปลา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วแบบพลิกซ้ายขวาเป็นอันรู้เรื่อง ผมนี่แม่เคยใช้ไปซื้อยืนจ้องอยู่นานว่าอย่างไหนคือสดจนสุดท้ายก็ได้แต่หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่ค้า
7 | `* e' ?$ t# f" R0 S7 B& t6 l( R/ _2 y! ]8 ` J
' L: f* q7 W7 M4 x6 }“คุณอยากได้อะไรอีกมั้ย”
( d" i2 |& ], K' b+ c1 p: C# T& j7 q- y. P' m# a) {7 ` z
' |/ R3 c v6 ?6 a1 ]$ C- s( qผมส่ายหัว ไม่ล่ะ แค่นี้ก็สงสารใหญ่จะแย่ ข้าวของพะรุงพะรังถุงเต็มสองมือ ปลายนิ้วที่เกี่ยวถุงไว้ขึ้นสีม่วงอย่างเลือดมาเลี้ยงไม่ถึง ส่วนผมน่ะหรือเดินตัวปลิวจูงตี๋น้อยอย่างสบายใจเขาไม่ให้ผมช่วยถืออะไรเลย! ได้แต่บอกจูงตี๋น้อยจอมซนอย่างเดียวก็ลำบากแล้วได้ข่าว นายอบรมมันซะเรียบร้อยเลยไม่ใช่รึ!# |! D( \' H- F4 S, t
! H9 `* h$ E: A. t
6 W, }! A+ C$ p0 `' O8 c6 U
“ใหญ่ๆอยากกินขนมไทย” ระหว่างเราเดินกลับไปที่รถ ผมก็เจอร้านขายขนมไทยใส่ถ้วยซีลปิดฝาเหมือนแก้วชาไข่มุกผมชอบกินขนมไทยนะชอบมากกกกกก แต่หาร้านอร่อยๆกินยาก แต่สำหรับร้านนี้โลโก้สีชมพูที่ประทับบนฝาทำให้ผมปรี่เข้าไปหาเลย พิณเคยซื้อมาฝากผมจำได้และจำได้ดีมากว่ารสชาติอร่อยแค่ไหน
7 U$ H3 j6 X6 n: W' U
6 d0 s# ~, p2 r$ C8 }+ }% @6 b# @4 h' }0 `
“ใหญ่กินมั้ย” ใหญ่ยิ้มบาง อย่างที่ผมเดาความหมายได้ว่า ‘แล้วแต่คุณ ยังไงก็ได้’ ถามแม่ค้าแล้วได้ความว่าเก็บไว้ได้หลายวันผมเลยจัดการหยิบมาทุกอย่างที่ร้านมีอย่างละห้าแก้วทั้ง ปากิมไข่เต่า เต้าส่วน บัวลอย ลูกเดือยและลอดช่อง - X# ~0 t4 z7 E1 T2 a
& b8 Z# d5 E; j- q
+ g% D$ L9 l; R' L: b- M# I- Q“คุณชอบหรอ” ใหญ่มองตามอึ้งๆ(ด้วยใบหน้านิ่งขรึมเหมือนเดิมแต่ผมมองออก)ผมยิ้มกว้างพยักหน้า
) O. A( l$ Z. v. W) ?; q1 g' R9 U& x% {8 g
0 ?" V4 v! A' K" d# w1 S' z# O
“มากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าใหญ่ทำอาหารได้หัดทำขนมด้วยนะเอารสชาติที่ฉันชอบ” ใหญ่นิ่งก่อนออกเดินอีกครั้งผมจูงเจ้าตี๋น้อยเดินเคียงกันไป เหมือนเขาจะไม่สนใจแต่เสียงที่ลอยแว่วเข้ามาก็ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าเดิม
3 l6 Q( U: t4 f0 V5 r k
5 k( o3 b0 `* g& K# i) Y6 Z* b1 }" v; b7 b
“ผมจะหัดทำ...”
1 F5 h* B. F. X* L: `% x' a- r' X' D' q+ u
! {! h+ P6 E7 }0 H, ]
) D( K- L" V. x0 k! x
: C N$ {. S; Z4 f9 `# }' Z5 sพอกลับมาถึงห้อง ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเหลือเกินใหญ่แยกตัวเข้าไปในครัว ส่วนเจ้าตี๋น้อยได้กระดูกแทะเล่นที่ผมซื้อให้ก็ตรงดิ่งไปมุมห้องนั่งเล่นทันที
" n7 x F$ y8 W0 P* |: s6 h1 n/ P& z
$ o0 G Y: j* W: e% F0 L7 Wอาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้น เมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำความจริงถ้าไม่ได้ใหญ่มาเคาะห้องปลุกมีหวังคงได้ไปช่วยเขาเก็บตลาดเป็นแน่
; l1 ~4 R0 t# b6 S$ N3 b/ G
1 g6 X9 l+ g7 t9 ]7 M5 c0 ?+ f6 ]( h1 @/ E/ j1 u2 u
“หืม หอมจัง” เดินเข้ามาในครัวก็ได้กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก เห็นใหญ่ยืนผัดอะไรไม่รู้ในกระทะ ข้างๆกันมีหนังสือคำภีร์ยอดยุทธ์ที่ติดตัวเขามาด้วย เห็นเขาหันมาอ่านๆแล้วก็กลับไปหยิบนู่นนี่ตักใส่เข้าไป ผมเลยเดินเข้าไปชะโงกหน้าดู
8 s) E8 u1 w, w3 @
) f- {/ `- b$ k2 F j) E% l' s O v2 c Q' X+ v/ R& ]& S* q
“อะไรอ่ะ”
) G; q! f1 h7 O9 D; h7 S
' m" r- g% h$ U6 Y% k& m7 z& [& B! Z) q0 b
“ปลาสามรส” ใหญ่บอกแล้วกันผมออกห่างเขาคงกลัวไอ้น้ำราดแดงๆในกระทะจะกระเด็นใส่ ผมยู่ปากก่อนถาม
) {. u6 |" b) u( p
* T; M5 E" g! e$ _1 C; S, t3 T ~4 |! M6 q- }/ D5 c9 v
“ให้ฉันช่วยมั้ย”, S7 d2 ]5 S1 R
' E( Y8 m8 {5 j7 W/ L+ a1 U' j
5 `! l% C! B; q) Y: j
ส่ายหัวตอบมาให้ผมยู่หน้าใส่ ไม่ช่วยก็ได้ กลัวว่ามันจะวุ่นวายกว่าเดิมหรอกนะเลยเดินเข้าไปรื้อถุงที่วางไว้บนโต๊ะ อืมๆๆๆ$ R, j/ r9 F2 n7 H: p
$ t. g# o' z) T# e
L1 Q- Q+ d; y. a
“ใหญ่ ขนมอ่ะ” ผมหันไปถามรื้อหาดูแล้วไม่มีแสดงว่าใหญ่เก็บไปแล้ว) C' b0 s. G i1 ?" s/ E; g$ g
4 Z. J% V7 i' `, {2 ~6 ]/ h- K) {, n4 T
“ในตู้เย็น” ใหญ่ตอบทั้งที่ยังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้าไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่ ผมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบปากิมไข่เต่าออกมาหนึ่งถ้วย ดึงฝาปิดหน้าออกจนน้ำกะทิกระฉอกหก เลยต้องวางถ้วยไว้ไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบช้อนมานั่งกินขนมบนโต๊ะในครัว* Z6 F8 R. j4 @ F& }: H. h9 g( x
0 ]: W* A' E: S7 `' m
% F; P( u! @- n0 [คำแรกเท่านั้นแหละ...อร่อยเลย
' z6 y6 Y7 r' E0 ?5 G7 d7 W0 o2 ^# N: u [
4 u2 h2 L% E7 `3 U! y
“กินป่ะ” ผมชูถ้วยขนมขึ้นเมื่อใหญ่เหลือบตามามองขณะรอน้ำเดือดส่ายหน้าปฏิเสธผมเลยเดินไปตักจ่อปากถึงที่, }$ H+ H+ O) u" j
% x5 K U' @; J$ j8 y8 H
* g* f: i* S& S- Z“คุณกินเถอะ” เบี่ยงหน้าหลบ; m( w' L+ j! c
* i: T3 w7 o( R' B% G
0 B3 x+ D; j! C“ลองดูอร่อย” ผมขยับมือตามจนสุดท้ายใหญ่ก็ยอมอ้าปากงับช้อนเขาทำหน้าแหยะๆ สงสัยไม่ชอบของหวานแน่เลย8 c j6 e4 L9 Q$ _3 ^# U
- S5 o L3 N w6 m9 p; g1 m
5 J8 d! w3 R( H“หวาน”: ]6 Z$ M1 i) H
, J% K h- s7 A: R/ ?) I/ y' p/ I. x6 H; \' i a
นั่นไง ผมเดาผิดที่ไหนเป็นประเภทเดียวกับไอ้ปอนด์อีกละ เซ็งเลย+ [& E( N: {" f. s" M
3 e" D* ^$ O5 {* B
0 x8 W! J- R- h
0 C. C4 S! T7 j" w; }( K2 j4 }1 z, i* |4 S
- i, L+ C; ^- |4 I1 R
“คุณเลิกกินขนมแล้วมากินข้าวก่อน” เสียงเรียกดังมาจากห้องนั่งเล่นสงสัยจัดโต๊ะเสร็จแล้ว อย่ามองผมด้วยสายตาว่าทำไมไม่ช่วยถ้าคุณมาอยู่กับนายหมาตูบจะรู้เอง ผมหยิบจับอะไรก็แย่งทำไปซะหมดเลยตัดปัญหานั่งกินขนมรออยู่ในครัวอย่างเดียว
5 n. }* Z- T, m8 ~; ?4 J" u0 C0 Z- Y
9 d* v6 M9 {! ~. R+ C
“ว้าวววว” เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าผมก็ตาวาวขึ้นมาทันทีสรุปนายหมาตูบทำอาหารเป็นจริงๆด้วย ผมลองเอานิ้วคีบเนื้อปลามาลองชิม 3 O; \( d' B( w1 x+ K( _! i
2 Z' J s6 f* s1 E+ h5 C! X$ A4 h1 U4 c* W8 Q: t% D
อืม ถึงไม่อร่อยเลิศแต่รสชาติพอได้4 n2 B" V9 j. @1 [
: G+ g- t% g5 V
% A3 `) c3 f( u/ F. K. zมื้อนี้เขาทำอาหารสามอย่างคือ ปลาสามรสต้มจืดผักกาดขาวหมูสับเต้าหู้ไข่ และแกงเผ็ดเห็ดนางฟ้า; n& `3 N+ m& H* b3 Y9 [/ j
8 Z9 a( q' c8 ^1 Y) E8 G, e# ]3 V
“เพิ่งรู้ว่าหนังสือของนายมีเมนูพวกนี้ด้วย” ผมว่าพลางเอานิ้วคีบเห็ดมาชิมอีก อืมเผ็ดไปหน่อยแต่ก็โอเค
$ ?5 N" v! `7 i1 z* l2 j* p8 p
" R0 Z( m' ?9 @+ M' T
" }' b2 Q7 u9 F% m$ U) Q“มันอยู่หน้าท้ายๆ” ผมพยักหน้าหงึกหงักพลางรับจานข้าวของคนตอบคำมาใหญ่คดข้าวของตัวเองพลางนั่งลงบนพื้นพรมอีกด้านของโต๊ะเตี้ย
3 z* D f; f! u" w; m* _6 P& X' m3 h
' X1 y' @$ ]) m$ o
เราสองคนทานข้าวไปได้สองคำเสียงกดกริ่งก็ดังขึ้นผมเป็นคนลุกไปเปิดประตู อย่างที่เคยบอกไปใหญ่ค่อนข้างประหม่ากับคนแปลกหน้า
2 e/ j; E! y p' r, e" f, X
- l- H8 }- K/ @- @" {, o, ]2 m
) r$ j- ~) ?" ?! |# f! n: w“อ้าวไอ้ปอนด์มาไมวะ” เปิดประตูมาก็ไม่ใช่ใครไอ้เพื่อนข้างห้องผมนี่เอง& G' P! j7 c' _$ j$ [2 U
+ E7 ]" ^7 a" _9 K9 E, T" f8 B
7 a/ Y/ [7 y6 i$ \ Z7 P“หิวว่ะพิณไปต่างจังหวัดมีไรกินบ้างวะ”1 s0 A: D8 W1 [+ p q* t
' Z! B6 v* B8 }& ?: \: J
, s! w3 {7 N- I' `) G+ E0 c! fเหมือนรู้เลยเนอะ มันไม่รอให้ผมเชิญเข้าห้องก็แทรกตัวเข้ามาเอง เดินผ่านเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นใครอีกคนนั่งอยู่ ผมดันมันให้มานั่งข้างกัน ก่อนหันไปบอกใหญ่ที่ปิดปาดเงียบเข้าสู่อีกโหมดทันทีเมื่อมีบุคคลที่สาม7 Y o/ t; \7 J! s0 a3 B* I
1 _) \' L C$ N+ A- Y/ Y
& x; G. \& N* K. J“มันมาฝากท้องด้วย” ใหญ่ไม่มีท่าทีอะไรแค่ยันตัวลุกเดินไปตักข้าวมาอีกจาน# X! K) R1 X6 M T
* J+ c8 l6 N! }: V, e2 O8 u z/ ]* g6 N- Q6 b
“สรุปมันเป็นใบ้ใช่ป่ะ”
* S0 d8 |. ?% K3 ?+ a4 b
( c, Y+ T0 ]4 j2 F5 u1 l+ g8 N( Q" x: g) [* q+ Q/ v/ r
“ไม่ใช่เว้ยยย” แค่ประหม่าหรอก...กับผมก็พูดปกติกับพิณก็มีพูดบ้างถามบ้างนะแต่นอกนั้นหมดสิทธิ์ไม่มีเสียงเรียกจากคนตัวโตเลยสักนิด
5 H V6 d5 _% e4 X$ v4 E# k% E x" R( d2 P J; b$ O! K
. J/ i$ U4 w) M# p% U( Y4 a! a
ความจริงใหญ่ก็เจอไอ้ปอนด์บ่อยนะแต่เหมือนสองคนนี้ไม่ค่อยถูกชะตากัน(ผมว่าไอ้ปอนด์มากกว่าที่ชอบแผ่รังสีคุกคาม), k% I9 i5 @# a L
- `5 U+ @1 N2 b) C
# V$ p+ L0 }+ z6 y0 R8 ?$ [ใหญ่กลับมาพร้อมจานข้าวในมือ วางลงตรงหน้าไอ้ปอนด์ก่อนนั่งลงนิ่งๆแล้วทานข้าวไปเงียบๆ บทสนทนาส่วนใหญ่จึงผูกขาดระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ ทานข้าวไปสักพักมันก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา+ f" _% q% {3 m. f
0 E. {9 }' j( F! m1 f7 R
, T6 T0 ~/ P7 D! S# t3 y% @“กับข้าวนี่ซื้อหรอวะ”4 a, Z8 U% x! y* f
+ Y0 I* V7 z6 O: G- l2 ^, d; S0 @
: B: R0 \) @% s3 X/ M0 Z% B
“ใหญ่เป็นคนทำ” 5 V8 t0 e) k W9 @) U I/ R3 j
) @4 ^% j9 r) j4 c7 ?
! m- w% t; @: Z
ไอ้ปอนด์ขมวดคิ้วหันไปจ้องบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทันทีใหญ่เกร็งตัวอย่างรู้สึกได้
; U/ G9 Z7 N9 I: w; Q- W5 f1 X3 P5 X l* b- N$ {
2 m. s. R! h; s$ u, Z5 Y
“มันจะอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่”
1 C! s2 w. [" S' Y* e! q( |+ _. ?$ Y
& q, v- X" }+ Fแกร๊ก/ X; }! Q" l: }; m: z& B
* V) y! H7 F/ e) ^2 s: L d
, f6 }* N- w4 w0 m
คราวนี้เป็นทั้งผมและใหญ่ที่หยุดชะงัก
" t3 h: `- b* l; t2 K N& D3 C5 k
2 N4 w; k) J, {7 Q3 o/ w; l$ B5 R, H7 j- {3 ?7 i& _
ไอ้ควาย! มันประเด็นเดียวกับเรื่องอาหารตรงไหนวะวกออกเรื่องอื่นได้เสียบรรยากาศมาก
. F5 J1 m5 f! j7 z+ ]0 r, q0 h3 A( [% j2 m2 S2 j6 G6 i
Z9 m& j, @1 W9 X0 q# @
“โอ้ย” ผมบิดเนื้อตรงเอวมันเต็มแรงมันร้องเจ็บพลางกระเถิบตัวหนี แต่ยังไม่วายปากเสีย“เจ็บนะเว้ย กูแค่ถาม ทำไม หรือมึงจะให้มันเกาะกินไปตลอดชาติ”
% r& V$ |2 ^' t: c. _: c9 E1 W
; d y! r1 J- [9 i
* @1 K# k4 @0 k) a“ไอ้ปอนด์!!” คราวนี้เป็นผมที่ตวาดเรียกเสียงดัง มันพูดกับผมเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ผมก็เฉไฉตอบส่งๆเอาตัวรอดไปกะว่าเดี๋ยวมันเบื่อก็เลิกถามไปเอง ไม่คิดว่ามันจะใจร้ายใจดำมาถามต่อหน้าใหญ่) U' a' L2 w! V9 U
^+ ]$ Q# O) f7 p
$ a1 t }5 X6 vถึงสีหน้ายังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ผมกลับหวั่นใจ3 K9 _; R; u6 [. r v
6 W8 }) q4 m, `1 H% h K. i* o8 `# a- S" w( a3 B
; F1 h p9 A# a& ~1 J/ N1 G
ไอ้ปอนด์กลับไปได้สักพักแล้ว ขณะที่ผมไปส่งมันหน้าประตูอยู่ทางนี้ใหญ่ก็เก็บโต๊ะเรียบร้อย ผมเข้าไปชวนคุยด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะคิดมากซึ่งเขาก็มีท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรติดค้างในใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเบาใจ, ?2 t5 b2 s5 Q D8 g- A
4 j% z/ Q- m& Z) V3 c, t
3 W; n5 Q; F0 F m6 A* W2 c% ]
แต่มันก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
/ _; X2 F# q3 ?) m" m" v$ N, N* P* _' c! m5 N7 p" B( x. H
/ }3 n. C7 O: R. |. [
เพราะหลังจากนั่งเล่นดูหนังแผ่นจบไปหนึ่งเรื่อง(ผมบังคับให้เขามาดูด้วยกัน) พี่มิ่งก็โทรมาให้ผมส่งงานของเมื่อวานให้ทางอีเมล์เพราะพี่แกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้าน(วันนี้แกมีงานนอก)ผมเลยหายเข้าไปในห้องนอนร่วมสามชั่วโมงเห็นจะได้: e9 V3 N$ n7 D
# c. l# p* p( ]( A7 O) e4 C/ g
, C3 a/ `) o6 I/ Z* Oพอออกมาจากห้องผมก็กวาดตามองไปรอบๆ หายตัวอีกแล้วไปแอบหลับมุมไหนอีกล่ะคราวนี้
; p3 ]7 @% G* P, W$ u4 \
, ~$ O/ T/ o& }
5 q2 y, ^" g5 b7 Pแล้วก็เหมือนเดิมที่แอบซ่อนตัวอยู่มุมระเบียงอย่างเก่าเปลี่ยนแค่จากระเบียงห้องนอนเป็นระเบียงด้านนอก
9 S' I+ f3 l B* n
2 p0 ?% S+ h7 D4 A% [" T4 m D- c- |% x2 F+ P7 k1 J1 w/ K0 g
และคราวนี้เขาก็ไม่ได้งีบหลับเหมือนวันนั้น กลับนั่งกอดเข่าแหม่อมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย มองผ่านกระจกจากมุมนี้แววตาของเขาไม่มีแววหม่นเศร้าหรือทุกข์ใจ แต่หัวใจผมกลับกระตุกอย่างรุนแรงเพราะแววตาคมดุกลับฉายความ‘ว่างเปล่า’ ดังเดิม...3 P. u* W* R9 u5 r
: y( P1 ~( n1 L3 m5 a4 Y+ e, }3 R, e! P) [$ k8 i) l, m& r
แววตาที่หายไปช่วงเวลาหนึ่ง แววตาที่ผมเกลียด" @( g9 ^# K6 i
4 D9 ?9 X1 ?: X! J) [* K* \8 u
) i( d5 x* X5 Y5 z* Sครืดด5 L: L, S; b2 Y% B7 V
6 j% y: b) o6 ]& P# n! ~; B
1 s9 P/ @. H; ^% c; K7 ]
ผมเลื่อนบนประตูออกก่อนก้าวลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา
# d! [2 E f9 H* S
@, R/ {8 W8 {3 J8 L
7 F: r/ n: `" g“ใหญ่...”6 G6 r( g6 m/ C
6 {: P( y9 ^& F: Q2 ~7 x; u( z, ?* l: W$ X0 t* F2 b5 p8 L
“ผมอยากทำงาน” ยังไม่ทันพูดจบใหญ่ก็แทรกขึ้นผมชะงัก...เขาเก็บคำพูดของปอนด์มาคิด
5 e( \8 o x0 f. X9 q2 _
% F6 h8 o! j4 N/ U3 L2 Z" I( J( b
“อย่าไปฟังไอ้ปอนด์เลยมันปากหมา”
; ]6 G: o4 G- q: Y. v9 J! @4 Q% }" I6 s# T7 n: D4 t# E3 Y
* A( ^2 Z/ u( P“ไม่เกี่ยวกับคุณปอนด์หรอก ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วและคิดว่ามันถึงเวลาสักที”เขายังนั่งกอดเข่าเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า กลับเป็นผมเองที่เอาฝ่ามือแนบแก้มสากอีกฝั่งและดันให้ใบหน้าเขาหันกลับมาทางผม `- }8 f4 g2 F7 l& ]
9 y0 Q C1 j2 ]7 u& m' e
. O% H+ o: }3 j/ j' zมองลึกเข้าไปในดวงตาคมตรงหน้า มือที่ยังนาบอยู่บนแก้มสากลูบเบาๆให้อะไรก็ตามที่เขารู้สึกอยู่ตอนนี้คลายลง ทำไมนะแค่ผมขอดูแลเขาไปเรื่อยๆแบบนี้มันผิดนักหรือไง ทำไมต้องพยายามผลักไสเขาไปไกลตัว: o% M/ |8 n4 O! z _
4 S2 `4 t( o2 {. [! R
2 }. x6 F) b6 Q$ X3 J“นายก็ทำงานบ้านให้ฉันนี่ไง” เขาส่ายหัว มือใหญ่ทาบลงบนมือผมบนแก้มของเขา
' ^: g Z) F3 n o* `3 P# S6 U% K) n: ?# X2 R
+ N) A+ r% {9 w+ f$ x3 m+ U7 Y“นั่นไม่ใช่งาน” เขาจ้องกลับมาอย่างสื่อความหมาย หัวใจผมเต้นระรัว“ช่วยผมนะ”
% Y' x& j( O1 `6 a* M4 [) K _2 W3 |9 {( m4 Z- }0 z; ^0 ~& K
! e4 e: f5 g8 O7 Y6 H; j
ผมเม้มปากใจอยากจะปฏิเสธแต่จำต้องพยักหน้าตกลง
$ L+ C3 G" q2 J* I" k& u0 _* G6 H1 J& z1 B4 X$ G
4 f* E& b9 Z1 Y4 o% J" V# b
มันคือความตั้งใจแรกของผมไม่ใช่หรือ ช่วยเหลือให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างเท่าเทียม สามารถหยัดยืนด้วยตัวเองได้' P& B+ M9 a: `
/ l# H) Q( C8 H, E! Y8 y# U9 ^6 M1 E9 O+ j
แต่ตอนนี้กลับเป็นผมเองที่อยากเหนี่ยวรั้งเขาไว้ข้างตัว อยากให้เขาพึ่งพาต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่ไอ้ปอนด์ที่ผิด ไม่ใช่ใหญ่ที่ผิด เป็นผมเองที่มีความคิดแย่ๆ + L4 l1 [6 t, B5 x8 ~9 [+ V/ R
5 |$ ~6 P) K6 \; F# D
1 k8 n9 l$ M$ B1 [“อืม!งั้นพรุ่งนี้ไปหางานกัน!”3 U% ], ^' p. ]) X
5 h6 |, _& y2 o* G$ _
/ t( f; G- k% E4 G; }คงถึงเวลาเสียที...
- M2 E0 q: h* e& T) G* R
$ @& \7 B2 q# a
+ }% S5 m" i1 o9 p+ S+ w( a- f$ | E3 T0 \( @0 N8 f' i- e
9 Z7 J' q0 [7 ]- s3 u1 }การหางานให้ใหญ่นั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีหลักฐานแสดงตัวตนสักอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรประชาชน ทะเบียนบ้านหรือบัตรต่างด้าวหากันจนเกือบจะถอดใจแต่สุดท้ายก็ได้งานเป็นเด็กยกของที่ร้านอาแปะใกล้คอนโดนี่เอง(เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ!) เป็นร้านขายส่งจำพวกของชำผมถามถึงค่าจ้างอาแปะให้วันละ 150 บาท ทำงานตั้งแต่ตีห้าถึงสองทุ่ม (เวลาร้านเปิดปิด)คือเหนียวมาก เขี้ยวลากดินสุดๆผมไม่อยากให้ทำแต่ใหญ่บอกว่าเขาทำได้# m4 a( Q$ t$ v+ B4 I; m6 S i
1 x- m+ y0 ^7 s* ~# @$ q
( p7 G: D2 e- T1 U8 B- ?6 { |หึ! เห็นไม่มีทางเลือกหน่อยกดราคากันเลยนะอาแปะ!!9 W. s( }3 [- P9 W; E" u
) F# S; C0 C1 T1 K1 Q% L
6 t8 |* A1 g, R; V
เอาเถอะ ตอนแรกอาแปะจะไม่รับด้วยซ้ำเพราะอย่างที่บอกเขาไม่มีอะไรสักอย่าง แต่อย่าลืม!เขามีในสิ่งที่คนอื่นอยากจะมีแต่ลูกจ้างทั่วไปแทบไม่มี!! นั่นคือรูปร่างอันโดดเด่นกับหน้าตาหล่อลากไส้ แล้วจะรอดสายตาอาหมวยที่พุ่งหลาวตัดหน้าอาแปะแทบจะอัญเชิญเข้าทำงานหรือ บอกเลยไม่มีทาง! ใหญ่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกผมเลยให้โอกาสเปลี่ยนใจ!/ \/ U8 m% x/ b& B) Y
9 U; p: X* K8 i( z9 o( M" w$ b7 B: A7 V
แต่เขาก็ไม่!
) Y7 @$ H* c; O* J' q
- T( k" o8 K ^* g( y; [+ P" `
9 s) O# z8 }& z$ Sโดนชะนีจับกินเมื่อไหร่จะสมน้ำหน้าให้!! ! g2 T* R% q" c' C, }/ }: r
*******วันนี้แวะมาลงให้2ตอนครับ ไม่ต้องเป็นกังวลน่ะครับมีจนจบครับ*****
; z9 \- O+ u6 W8 O, Q $ O$ F! y, J, _' a
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:31:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 22:40:59
โพสต์ 2020-4-8 02:28:32
ขอบคุณครับ