เร่ร่อน6
3 r/ ?0 o. d2 f; U$ N$ R2 h: l, d c3 b' _7 M: @$ P6 ~
. u8 F6 V( W% p4 b
' S4 P5 i1 m+ E% `) O. V- m
หืม8 k! y! z+ g$ X1 a" z
, H- m3 M& \( J6 u/ ?& @/ q8 j; ]; H) d* n; j
หายไปไหนกันหมด
8 G9 H) X' @, u/ P% v1 R2 g* V$ D' h' q) y& M
" s/ F+ L; d: c3 y" q6 x+ r5 H
หลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข
3 E2 G* _2 s/ a( ?+ P1 e- n$ _9 x! {) Q* H5 G. C. G: L, f/ M' C
: x6 N# Y5 \ g& ]
ผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ 8 c f2 U% ]) e2 t+ x* }
. d6 I( J( ^, B/ x
x$ Y$ ]: _ U" C2 D2 I4 x- N* M) Xถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข
0 S2 r, A' Z% P) f2 m u/ C+ q z$ o
7 s2 r7 V' O) `: z“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน
( |& l4 g: Q8 Q8 F& p
, |& c1 A7 d" L3 ?
$ S+ }* C. _/ x6 K3 U8 Eห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี! }7 o5 u' U& a \, p, x
, I5 ^4 V4 e) e# M
. D6 r/ K; g2 Y* r$ { lแล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว3 e: M {5 O0 k0 }# a
8 z4 _8 F) L+ u7 w1 P- g" m6 Y/ V) U- a5 o+ g6 r
ความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ4 @' O+ P$ X8 C: z/ ?
1 y% d0 {- @3 ?2 x* p: s5 k- }4 x
2 }5 s& o% r @6 I) L
แอด
3 Z8 ~+ j4 A* L6 m
5 _7 J8 c& N( O+ N; {
3 r4 g" I" Z* Aผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว
, K# W' y9 R: {7 j
$ q; `; D) n, F$ B7 a. ^
% g; L" B" R& z- Uและหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว2 A; b* V9 \0 ^2 ]7 K
! k6 ~6 l# _/ ?& r
/ V4 p, j* e; k6 K8 R
ผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป
4 k2 ~0 A* T* S. Y0 W. q- M* }4 m5 B2 T; ?
# _* j9 ]3 \* V& r5 w
แล้วก็ป๊ะ!- X. q6 {" U, X2 u- a
* |* I' M& r+ I V5 T* R* @$ M5 r% n! m# g
อยู่นี่เอง
3 q: E8 J) X m R7 j% j4 d% |* ]# H
. \1 V9 C. B$ E! {; U/ s5 A2 {( M
ผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ : W& f. I7 z% W. F
( H1 I* G' R; n) v
! o7 ?! h4 J, j9 m/ o
ข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
% ^/ C7 J; T) S ~9 g
; U+ t, z+ g" ]! @% o) T# ]% z9 @
พอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง
* R5 R1 v4 W8 Z/ M& D- h1 }& o
- x; V! G2 [: N1 t( h. t) b" x
* K; t4 K+ r7 R5 O* A U/ J“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว( j9 S7 T" s0 A2 E: p- V p
" b5 ^ j- j# V: J5 c
8 N% _( ^ h8 ]& ]- x8 E
ผมหิวแล้วอ่ะ
: v9 L0 h, ]& T) Q5 O( j) y9 r) I; v% b4 L; v
* l* [% G& j5 G" y3 _“หืม...โอ๊ย”1 A. }0 g9 ^$ [7 I7 ~0 n- }8 P
) ^6 y a, f( z' N! ]0 ^6 y* |; i& L+ U
$ y; Q- I/ J" T4 L
โป๊ก' C9 t# y3 H% D }
' f! ]# q( m" S2 [0 y2 i* M
" d% `- G: y, ]) {2 j, |$ S) K! Rโป๊ก/ r( I, {+ y- s0 Z! [
; A1 u9 _! D; F3 |3 _( a# Y
7 T V, d0 ?6 z4 R6 }! Bแล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ' T. ?6 E0 M; ^! y' W/ u
q: Y1 a2 B$ k3 j
; }# `5 l) Q) w$ P2 J4 r8 z! ~ใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก% Q- I& e, _9 |# T$ h% z
, m$ c6 m+ P j( Y7 Q( @8 Q/ w2 k
! V9 x+ I& U1 ~9 pฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ9 r1 I2 V1 T1 g% t" F
$ N( S% U+ k0 g4 F U
/ M2 A' Q6 f+ d$ c5 k9 |; a! h- dใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ
6 r/ m; P% R& B$ O+ x: j6 Y+ L" h9 R
7 j+ b: \: n# z% D7 Q4 T$ G' J“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป
/ [2 l- s+ B: s
W1 ~! w. w- i8 R# N
+ H3 D6 n. r! h# `8 `) `& K* N“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้
7 i+ b" }+ p% i( m. t) ^. Y9 e" t
3 J/ [* B! F& ^( t6 ]5 ]2 {8 ~7 m; s9 h( E# m
แปะๆ! h. D# K) q E: ^
$ H4 j+ n& N5 V, y3 I
, Z4 @; N4 s4 g& C/ ?: L4 C- A" O6 ~
ผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก
, f3 F$ w" D0 H% l4 \4 E4 A+ u1 H: k' M( x- j9 \# `
^1 Y- E5 Q" v“หิวแล้ว”! c+ Y/ C% d) Z$ `( r
" K' H- t( F: \- Q% s) H$ s# f3 \3 A
เขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ
& X. v3 s1 I. j- _) a* n% J9 m) @
, W2 i9 H* K2 C1 j) |
0 X: C5 a. h- e9 { {หายเบลอยังเนี่ยยยย
: u$ q( C p$ l/ n5 p
" X" s6 y8 P7 A1 @$ h( p' i" U! E4 m9 E1 ~
“คุณกลับมานานแล้วหรอ”
, A! ^ K0 f- R4 D7 ]( ^
* s; g& E& w- U1 @# L% g
% s- p5 J! b" M, e7 h+ D) w/ ~“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว
1 N9 Y0 ]- @6 ?! P0 d: D' y, N! u) n: [0 }8 P0 n5 t
7 ~8 d) i; A$ M8 i3 j“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี
0 E5 y" i) H# h$ r
, \+ v/ W6 e% S. j
6 l( R& | Y# O/ ?% P6 mมีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก
7 l8 |- b& x$ G# \; a/ i, F% n$ M8 N+ {, Q& A
( y0 Q, S8 j/ ~ }
“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว 3 _' I: T5 \; D: m2 ?
8 \8 O) f; c! i, [
2 M% z A* T9 l' n
ใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน
2 |5 N. E2 B7 A! i" G% ~: {
8 K# R; _: Q" Q6 o" S$ r9 E$ y7 w' s* O* ?; v
แล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา
, }3 q- M9 W: ?( z3 s7 f
. [7 y: _. U$ D/ l8 q0 R; E) e# F" W
ไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว4 Q2 B- t8 h+ \/ R4 X8 \' b
' s& _ r$ C" c+ o( x5 T
8 N6 K Q. w. V# V1 G3 Z1 B5 w" q" N
อยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป
9 @4 N! O/ Q, s7 w) J, A/ x3 @' l( | z! Y: v- @5 X
5 t" ]' Q" a1 U6 E9 y* ^ขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น
4 ]2 z9 k1 @ [7 c$ Z
V: n' D# C& H4 @
) M/ x8 i3 L$ g; Z2 S( Hผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด/ ~7 }( y/ i( y2 I
6 \5 m0 n# l! ~ k; x5 o/ R ^
$ y/ J. o9 d7 w8 jเรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น4 F0 E8 ]" \. m2 l
4 D0 N( p: @. D; m: G
! I' W: `+ K( q: |6 Hอย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้ ) u1 L4 H0 o# H
# X! A* _& R: }/ _4 \. J
4 @' W& N* L U; \/ L3 Pผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน
) A i! Q1 \# ^6 j! T, g+ [
0 B: n7 q# j0 @' ^1 t) a' s1 _( a
- S8 j5 }# Z% L. P9 |+ {ตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า1 z6 D' ]) X9 v1 G
; g- \' A$ W4 T( y2 ~0 q7 {. @* U% [; Q s7 Y; L5 O( R
ส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
, G: b& ?& C& P) G6 T. J9 i- m1 Q7 t5 R8 c0 E
1 l' e- ^( n- d3 f
“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด
0 X' s# y/ M# I
; K8 f% Q& i X; Q5 o6 r8 _
5 X. X' l2 l/ @) ]3 i1 o1 lอาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!
# q) `1 B. F5 X1 |8 c& v
3 F4 K- h; [( V4 ?5 ^
9 q. k1 N: v" C& _“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา
+ T4 j% p* \, k; C
+ |* k( n6 z' p2 n# R5 J1 f7 D& x3 |: e0 I
ผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น7 |' N. l$ h2 i( k1 P0 k( Y0 F
0 P3 m% O$ S) G
2 V z9 R: _; ]3 s“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”
; R5 L$ q! @+ J; i) o2 ^" s, M9 |" V- j/ i! L$ V$ t4 `
' B. c4 a* o4 C2 x+ m T3 T“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง” 5 f! o0 l4 i# l2 R# T4 o
% }) u& d! S: [' H3 G% D+ d- r5 {
9 L2 K5 R# z. c% M% a
ไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก
6 S: C$ _5 ^, E) y9 o
6 X& \9 D9 n& `' w% |6 X" ?
O1 v% d+ p/ t* H5 K4 \, N) x8 h“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง' j9 H3 f2 m) y. }3 X
& f8 l* R' Y Y# \$ A" m# T: G; c$ B, w: a8 i& m6 W7 b
“ทำไมต้องดีใจ”5 I+ J. ~* ~) E3 I. U% x
" F" R/ Y& Z9 q% m+ `! o1 v
, D; l* l" Q8 R0 i1 c2 f+ a“ก็...” 2 P m2 E1 @ O5 q( }
" T; J' b, [; G H# C, [" ~* {
" O3 _7 @. h% yก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว
2 F% ^5 `" j% q# p( U
& Q- f6 f# G8 W% ^
$ c6 R* ^3 p' r2 Mผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
9 a6 ~3 A8 N7 {0 z& t( I
0 f0 c5 b& h, g' ~7 e2 K2 x( i9 y6 ` l" U2 s7 D
“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
, |. h- G6 W. O4 Y9 H' y
e2 q, v# D' ?' O! M# g3 x6 v3 Z! D) Y3 Q: l) r& l/ O& u
“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้: ~, a9 K' k6 x ^' [+ m
0 [9 R4 S5 j2 x% }. Z6 `
* u& }) l4 _# T8 G Y- G4 @ผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน& c$ f7 |& `, C& T
8 c' [1 c: O+ r
. |+ y. G r/ h9 i, z% `7 }' Hยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น- n* n( a; Q# @5 S0 h: U8 C8 g
8 q8 i! t: G# C% D* T+ N
) A3 t, Y1 V0 \ P7 C$ A) B“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ
/ S2 [) y0 A2 w$ e2 n# X5 u, H- B0 W( L$ b" t% ~6 |
- x9 m7 G& A' b0 `“ครับ เพื่อนผมเอง” - T' J/ U |. q% B1 c: Q& x( T
& {4 E! ]' s+ g0 G( z
, Y" Y7 W5 Y; d- D, C“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า”
8 m! ?$ J& N7 h0 T8 Z( W# A( m+ g/ ^! K* O' H
- w. ^) a% D5 K4 A! N# F7 U* l1 `
ผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
: i9 R3 ~1 O" {' t# s7 X# q T2 S
, @- a0 q" n' o& X8 I- `! ?8 U$ ?. X; ^# C; _& e
7 v3 \! Q6 E- P7 o' w
“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”
/ u+ v& K( G3 x) `: Q0 C* G3 L) H9 n, X1 g5 O
B6 B. J2 |! k) S% {
“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”
% d3 [8 Y1 R% o) u: B+ h; @ X1 ?: {0 ?+ p2 C& _5 H
8 V7 T$ t6 w9 O4 I& I1 h' L2 _
ผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว1 u& T: p, w5 l) c/ k! s( W
l W" D9 w2 q* F# j6 y! |
" ~- ]: Y+ u+ d# U- ~; M5 a: c; ^6 ]“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”
: D7 i$ e- p6 H0 J* S$ L. o4 q- R; W; W6 d4 u T
9 W( O% p( o& o0 Q% B9 a* ~3 \! @“ขำๆอย่าไปสนใจเลย” 4 K R* ~/ V( K3 S
7 ^( z5 B8 x2 `( @
0 A6 Y1 E5 R4 Q* Z6 Z
เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง
+ E% \2 |* ?' c" m
" m( J; v! ~0 ~) v. ~& ^0 G! D5 \1 S/ n s+ x
ผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล
$ [' t" b) J% {- X! t- `8 a8 u3 m s" H& D
6 d! f8 Y0 J- [: O& V“ผมรอด้านนอกนะ”
. h3 P X8 {3 f4 B! O; \9 M$ L9 O- f* F9 ^: Y$ r) x2 h6 M7 ~
f& o+ Z# g& u0 k( F/ X+ A0 w+ y
ผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง
4 p. _' f# X. g0 k& V
9 ^: i: b* D; W! W* O- x1 @8 D6 s. @2 y; b; C, h! v0 ?0 e2 m
เมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร
7 |* n9 Q% F6 p& w/ ^* A- G
3 S" Z! q# u2 u1 @6 y3 j2 F L1 l; L( H B- l
พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ! Y v. @* u# ?% W5 a1 N8 d
, ^ U$ T- N6 G2 h, l$ l7 z' Y9 k6 W4 \: F3 S* H
ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู$ U' @! W# s( \
1 v) D$ k7 |1 N" t8 }9 ~1 n. m# K4 j
นี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา
4 A" Q2 ]& l! n9 ~# E3 i
! k! q( Z$ g- V7 _3 `1 g' t( _" U6 G+ E" Y7 s F7 L, u0 e2 h
“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง4 b/ n* Z7 j9 `' F0 G
! X H8 L: P$ N2 ?( r# ]
- r% P" G! g* n% f1 d, l9 N
สงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก9 I- U5 @8 Y! v% I* D+ B1 ^, l
: _1 r0 D2 _8 Z$ ]
( O a; L$ d: Uน่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่8 q, ?8 U1 C6 n8 s
0 I* G# C8 Q& Z2 g* C
. V# D0 ?! T$ O“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว
4 k- L- b4 @( p: _- f; y# C
) s* l9 P: Y7 t9 Q- W+ u
0 l9 t) n% ]2 P6 }+ p! ~เมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น
8 O& ^6 }1 ~- L
1 `$ }9 a2 v1 D$ n4 y& l% B) N; q( e ^
ตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ) g$ ~1 H* q. z; }+ G
% X0 b6 G9 q! \3 R0 m5 F8 u. e2 ]
) `; R6 |+ S3 k2 U: M
ครืดดด/ W3 i+ T. W# X3 |- i
9 B( O$ D4 v1 m% Q7 u4 `! P, u* K1 e6 P$ v' _. x: C) D
“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ/ c# D0 j; p, W" E
( r9 q% Y P2 A! v) o. A1 [" v
* ?/ [1 V2 R& E6 C
โครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก3 v' g+ {& o: A. m' p" C
6 q. \8 L. Q) L1 b* t
$ P7 D! k2 e+ v/ J) U
“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว3 |0 D6 ]3 H N
A& K) ]* m* p- y
# }9 G1 d/ C5 `; F8 J$ mแล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย ! @ C( {$ w) w' w( {) F
w% q% c, G0 D' b
5 n6 w E. ^4 N4 M ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ* Q) a, s3 `7 w3 X& ?9 f `
1 o* ~5 _5 w; E2 A7 G4 y# e8 }
# s7 H3 s' A( {7 Y' q3 k+ e3 r
เอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง6 m9 h3 _/ g, g" G% g1 M) |- l
3 [" T2 N( O+ N8 W+ D* x
“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา' ^6 I+ [: s- e8 M$ V& `2 q2 b# I
: m$ a0 B' R) h8 U- l+ [: N“ค่อนข้าง”
; r4 ^& ]8 K; _+ `5 ~$ k
: ^6 g8 j" a9 \“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน
3 |" C. v, V' d T: L! l% K3 a+ N
/ L* b: Q4 w x" H$ |* g$ h+ `4 s
“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้ อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ
$ @% h: t( e4 Y' z1 d; e3 b( H: u" K4 `5 o4 z7 F7 b
8 F4 t, S3 e# z; p$ A5 w“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง8 n/ w) b& t8 M7 c
8 g7 Y6 F; {+ e# I v4 w$ q/ X7 R, s, F/ z
“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!) m# y" d" {& ]
6 \9 ]* `. I+ b
' v& C8 R, h$ P, ~+ K, aเมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ
4 W7 V, P8 M6 N% V* b
' I9 u6 u+ i4 X& C! C7 I
. T5 G9 p6 P5 L$ n8 e“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม
( x/ E3 v) X8 j- S, Y! o" y+ u& E/ \5 \8 l- i1 d& q- v9 U) G! R
- V7 k3 g8 {# a$ R+ f
พอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย# `5 M; @. x1 p" X) N/ l1 f! o
7 U8 j; |6 n J3 W8 x
. j* c6 K" [$ _ผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต/ b/ \8 D- A) }9 J( ~* e
$ V, ^7 p, b& f$ e# K# ?+ m2 [" y. }- n7 ^
เช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง
3 H& B6 H3 F9 U S) c4 r4 K( i; e- h
4 S) K2 R3 H9 x3 `- H8 c
s( S$ y: k8 x& U yมีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน
8 H& J3 |' g6 C) S( b& f. L |