|
เร่ร่อน3
5 c3 l3 f5 s V( D( t8 J/ L+ D i" F X- T) M- Q( N- m$ q4 ^# z( g
, ^+ D# g& p' ]3 y" ]
" S0 q0 z( X5 d/ L% d' r3 O9 z
ฟุบ
/ S! P# R& X* W: J3 g4 W Z H# L- l3 ? H' {$ J2 A
/ }+ N9 A$ d/ ] g* Wผมทิ้งตัวนอนหงายแผ่ลงบนเตียงอย่างหมดแรง ไม่ไหว ถ้ามีงานยักษ์เข้ามาแบบนี้บ่อยๆผมตายแน่ สี่วันมานี้ผมแทบจะกลายร่างเป็นไส้เดือนมุดดินหนีอย่างเดียว แต่คงเป็นไส้เดือนที่โชคร้ายที่สุดนอกจากจะมุดดินหลบไม่ได้แล้วยังโดนปูนโบกทับจนซี้แหงแก๋พอจะชอนไชหนีไปอีกครั้งก็โดนตามมาโบกทับอยู่ร่ำไป
7 ~2 E7 S; a! r1 W2 f
1 r [( T$ q( y3 Q5 K1 ^/ `1 s2 y( N- i3 u: p7 \, r: @$ I
คงเป็นเพราะงานนี้เป็นงานหนักงานแรกหลังจากผมเรียนจบมามันเลยหนักหนาสาหัสเป็นพิเศษหวังว่าอีกไม่นานคงจะปรับตัวทดเวลาบาดเจ็บได้
! h8 n" h1 u1 \9 c" `; i. @& O/ ~) \
# y5 x- B% `7 U+ K1 ]( ]! |ทุกวันนี้ก็พยายามทดแล้วทดอีก ถ้าเป็นวิชาเลขก็ทดจนนับนิ้วไม่ไหว ต้องตื่นตีห้าเพื่อไปถึงที่ทำงานตอนหกโมงเช้านั่งสุมหัวทำงานกับทีมอีกห้าคน พอบ่ายโมงคอมเพลนงานกับหัวหน้า แล้วกลับมาสุมหัวทำงานกันต่อถึงห้าทุ่มเที่ยงคืนหรือเข้าเช้าวันใหม่เลยก็มี9 d& k4 q" t0 U* Y1 x6 b: b
( s' D/ q: ~ F% j0 f0 _
' B# p9 w" R; f4 Y' |ไม่ได้แวะไปไหนเลยนอกจากที่ทำงานกับคอนโด หมดแรงจริงๆแม้แต่อาหารของชายจรจัดผมก็ไม่ได้เอาไปให้เขามาหลายวันแล้ว ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรบ้างหวังว่าเขาจะเอาตัวรอดได้เหมือนอย่างก่อนหน้าที่จะเจอผม
# l5 |( \2 e) ], w) Y) _( P- ^5 |/ }3 V, r5 b6 v/ n
2 j- Y1 B- S; T) f @อย่างเช่นวันนี้ผมก็กลับมาถึงห้องตอนห้าทุ่มสิบนาที& f" @0 ?: m/ ]6 H
' ~1 m& g2 k$ E5 R- v
" ^2 D# {' Z5 J {' zเพิ่งตระหนักเอาตอนนี้เองว่าการนอนแผ่บนเตียงมองเพดานห้องเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้วT^T
2 z& b/ X. @6 F9 h3 |. m) ` P
9 p! k& f! P7 k9 r, }
9 S& B4 D/ b( Q4 m) c- T" O% B4 i! Sนอนนิ่งสักพักผมก็ยันตัวลูกขึ้นเดินโงนเงนเข้าห้องน้ำ กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืนแล้ว เฮ้อเหนื่อยชะมัด ขอนอนเอาแรงเรียกลมปราณสักหน่อยเหอะ / ?; _' o, Z" G& q+ p
; Y! E& ]- ]; C
0 D; `- n% o e- t2 ^7 \/ r" kหัวถึงหมอนปุ๊บสมองผมก็เหมือนสับคัทเอาท์ลงทุกอย่างดิบสนิทด่ำดิ่งเข้าความมืดสนิทแม้แต่ฝันก็ไม่มี0 r* I3 ?, e) [' s" G5 S0 ]
5 w: v$ m- w# c; P( r# h
0 {5 T# y* d1 r% x) ]9 t8 f) Qเช้านี้เป็นอีกวันที่ผมตื่นตั้งแต่ตีห้าลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงานเหมือนสี่วันที่ผ่านมา แต่วันนี้ผมรู้สึกสดชื่นมากกว่าเดิม แน่สิ งานใกล้เสร็จแล้วเหลือเก็บรายละเอียดอีกนิดเดียวคาดว่าวันนี้คงเสร็จ...และเสร็จทันเวลาเลิกงานปกติซะด้วย! c, o2 \; Y) k, t7 K0 P. Z7 I
8 P7 v. L" p' |6 y: F
9 w* b1 n* K V3 O; }“ไอ้เล็ก”
& n0 c A! @" F: w: s* Y% K% C$ k9 n d& p( U
+ U4 v/ B S) \9 ^“ว่าไงครับพี่มิ่ง” ผมละจากสิ่งที่เขียนเงยหน้าขึ้นมอง
- k$ K/ X; w4 N, W8 [
; B' h2 o/ J# E7 w2 J
1 A4 t( F! `$ c9 M5 o' ~6 \พี่มิ่งเป็นหัวเรือของงานนี้ก่อนจะถึงมือหัวหน้างานทุกอย่างจะต้องผ่านพี่มิ่งก่อน ถ้างานดีพี่แกก็ได้หน้าไปแต่ถ้างานบรรลัยพี่แกก็รับเละเหมือนกัน3 k- x# W6 K% R0 H
1 S% k0 O# a( j' t
; O1 X) ~, f4 M) |0 ?พี่มิ่งเลยเป็นผู้ชายสองบุคลิก เวลาปกติก็เฮฮาปาร์ตี้ขี้เล่นมีมุมกวนประสาท(กวนตีน)แต่ถ้าเป็นเรื่องงาน อื้อหืออย่าให้พูด มาเฟียชิดขวายากูซ่าชิดซ้ายบัวขาวที่ว่าหน้าโหดนักหนายังเทียบไม่ติดฝุ่น/ h' D# ~0 H( l! ~( y3 u% A h
9 \# ]8 F( C- W/ d U% P `! M
8 `0 n6 O0 ~: O- c# J8 g: Bแต่เพื่อนร่วมงานทุกคนต่างนับถือจากใจจริงกับความเก่งกาจทั้งเรื่องงานและการจัดการคนของพี่มิ่ง พี่เขาคือแบบอย่างของผมเลยล่ะ เมื่อผมอายุยี่สิบแปดผมอยากเป็นให้ได้เหมือนพี่เขาในตอนนี้* {, [ l* f! ], |
" s8 @0 ]$ @2 i
Y( P7 s! `, @8 S
“ออกไปกินข้าวกันเที่ยงแล้ว”; L! @2 |* E0 F
* A) |0 n4 T6 J3 R) I n8 z# d- O$ ?
“อ้าว แล้วงาน...” มองงานล้านแปดที่กองตรงหน้าเป็นเชิงถามว่าจะเอายังไงกับมัน มาแปลกแฮะทำมาชวนกินข้าวเมื่อวานแค่ขอไปเข้าห้องน้ำยังจะเขมือบหัวผมอยู่เลย
! e# f, f* E' ]8 W5 `5 Y5 t; I$ o: p3 A! b& R. J w+ e
% z L. B' _ h' X- ]7 \3 G“พี่ส่งให้ลูกค้าไปแล้วทุกอย่างโอเค” พี่มิ่งยิ้มร่ายิ่งให้ผมงงหนักเข้าไปใหญ่ 5 x" v+ {+ E' b, K
, x9 g$ z& @1 Z4 f: ~; I
/ F0 K& {) P& Wอะไรคือส่งงานให้ลูกค้าไปแล้ว
2 F: o) t" s E* q8 ]0 j
7 ?$ Y0 P. y: P* M' a, F/ E+ R' I4 [& S& j5 e+ g# `' ?9 Y) H8 r
แล้วที่ผมปั่นหัวฟูอยู่มันคืออะไร(วะ)
! x2 [5 _/ Z p) @1 y" B/ g' a3 S
4 q, Z* L; t$ F, v6 Z; w+ q
1 R; _/ K6 X7 _" z6 a. r+ Z+ ^เหมือนพี่มิ่งจะเข้าใจหน้าตาหมางงของผมเลยส่งมือข้ามโต๊ะมาตบไหล่สองทีหัวเราะร่าเหมือนมันเป็นเรื่องตลกมากก่อนตอบ
' E8 ]/ j& ^( E; Z0 q8 {) z* f
# x8 e3 `2 q0 Q! o6 j
0 a4 c9 [! `! q) K8 M“อ้อ ที่มึงทำน่ะเป็นสรุปงานที่ต้องส่งให้หัวหน้า...” อ่อ...ผมพยักหน้าเข้าใจ ถือเป็นงานด่วนเหมือนกันสินะ...ผมกำลังจะคิดแบบนั้นถ้าไม่ใช่เพราะรอยยิ้มเจ้าเล่ห์(ผมยังมีความเคารพเลยหลีกเลี่ยงคำว่าชั่วร้าย)พร้อมกับประโยคตีแสกหน้า “...ศุกร์หน้าว่ะ ฮ่าๆ”
% D1 Q: [. n+ N2 v' I* n$ Z* e$ m9 v8 n" N3 k& T7 ?
1 u6 E# n, s# i: @ผมโยนปากกาลงบนโต๊ะทันที
5 B7 {. z8 a/ e- \) G v' m3 O$ O2 c( ^! f
! J$ y( s) Q, V7 K: _* c
“อ้าวพี่แกล้งผมหรอ”
" N( i) B$ o6 Z+ U# C! J9 |6 S% `; B% |# `) j& l2 k" K
3 z6 R' ?2 W- x
“ฮ่าๆก็เห็นท่าทางมุ่งมันตั้งใจแล้วไม่อยากขัดจังหวะ ช่างอุทิศตนเหลือเกินนะปุญมนัสก๊ากกกกกกก”
$ o/ _! [, N% r0 X; |6 Q# J- P2 F7 T2 }: B/ e
! C, K4 H9 |& k% iไอ้พี่เวร!!
Y3 `+ v) X1 G9 E0 j9 f( f; ^, R6 m: `3 h" r0 K
, f. {: Q5 [" x6 U& V" P
ถ้าไม่ติดว่าแต่งงานแล้วจะแช่งให้อาภัพรักทั้งชาติไปเลยชิ!!2 {, P2 i' X$ _. j! D
- l1 Z2 V {2 K3 f) k; r
+ u8 |& n3 L H, K1 s“ไปยังพี่ อ้าว เป็นไรหน้าเป็นตูด” ไอ้ปอนด์เดินเข้ามาเรียกพี่มิ่งก่อนหันมาทักผม สี่วันมานี้ไอ้ปอนด์ไปกลับกับผมแล้วผมก็หมายหัวเอาไว้แล้วว่าวันนี้จะทิ้งให้มันกลับเอง!! ทำหน้ากวนตีนดีนัก ฮึ่ย! ทำไมทุกคนต้องรุมแกล้งผมด้วยนะ1 z/ x6 L; |) ]2 f8 Q/ X/ H
- r H: A2 Q' r8 {. P
7 n6 a, a- k9 L7 I, x
. Z4 [$ X8 T3 }- ~
) K" E. X/ \# T2 r
* s9 A: I& M& j* a* F4 v$ Yเสร็จจากมื้อกลางวันที่เหมือนเหมือนงานฉลองกลายๆที่งานสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีผมก็อดเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันไม่ได้ ยังไม่ทันจะได้แกล้งไอ้ปอนด์โดยการให้มันเดินกลับเลยเหมือนมันจะจับรังสีฆาตกรจากผมได้ดันเรียกพิณมารับซะงั้น ฝากไว้ก่อนเถอะ!8 A4 E! M! l0 Q/ S5 ~) a7 s
! m- r+ x% Y1 U& U8 W# ?/ a: ^
- l& {" E3 l" \9 l& j" v4 C8 _/ \นี่ยังไม่นับเรื่องที่ทุกคนรู้หมดว่าวันนี้ได้หยุดครึ่งวัน0 Y: U) [$ p% r; M* ] M a, N
# d/ B2 m7 p# }9 r: G d) x
; W" x/ k& d0 X, y/ O2 K. E/ F8 tแต่ผมไม่รู้!!
. g3 x' M2 F. N( d0 B) U) A6 a" |1 z% V! k2 _# I
1 F. g! o# L7 B* `8 @) `. Zเคืองเว้ย!0 `4 w) L' b3 j9 D* n2 T
+ H' v ?1 T# I% L3 C# o+ g1 s+ n5 l+ H `7 }7 s* d
ใจเย็นปุญมนัสนายคือคนจิตใจดีผู้มีเมตตาอย่าให้สัตว์โลกมาดึงจิตใจนายให้ต่ำลง หายใจเข้าออกช้าๆ อืม อย่างนั้นแหละ
6 R% _, C4 G; d+ a ]/ ~/ o1 c% s/ d# @) _# \
" @% R" @$ t4 j" x! h: T“ทำหน้าอะไรของมึง”- G1 G& L" d9 ?3 F4 M* _
) M4 ~7 U m8 \9 N( H
: g6 ~7 J2 a4 `) f! I“ช่างผมเหอะ” " y3 q0 V9 \$ Q& a3 s
$ D- y! }; k8 h
5 u; @( `1 P2 S: Y* W9 Y$ i$ Uผมสะบัดหน้าใส่พี่มิ่งก่อนเดินแยกออกมาจากหน้าร้านอาหาร วันนี้ผมจะโกรธทุกคน!! โดนว่าสาวแตกก็ช่างมันไม่อย่างนั้นผมจะโดนแกล้งแบบนี้อยู่ร่ำไป ผมไม่ชอบให้ใครมามองผมเป็นตัวตลกนะ!!
. z) {% u; ?1 V+ B/ Z- Z; u( G
' y0 ^3 O) C) L
$ c0 M$ I; L9 Y# C' c) R" v! E( yเอิ่ม...ความจริงผมก็ไม่ได้คิดมากขนาดนั้นหรอก ออกจะไม่คิดอะไรเลยด้วยซ้ำแค่ทำท่าให้ดูเยอะไปงั้นแหละ พวกพี่มิ่งรู้ถึงข้อนี้ดีถึงไม่สนใจท่าทีของผมเลย วันไหนงอนจริงขึ้นมาแล้วจะรู้สึก!
0 c* u* j {' U- u: X$ \0 D5 \) I" L! z
" A3 Y% Z* V" ]& D- T; K6 y
เมื่อควบคุมสติได้แล้วผมก็ขับรถกลับคอนโด ถึงห้องก็ถอดชุดทำงานออกเหลือแค่บ๊อกเซอร์กับเสื้อกล้ามสีขาวกระโจนขึ้นเตียงนอนหลับเพื่อฟื้นฟูร่างกายอันอ่อนเพลียของตัวเอง/ T, y8 W# m6 e" M
6 u; E- n. T }. f% {% ^0 W
' X% A* O5 K$ d& X2 ~/ f" j
กว่าจะตื่นขึ้นมาอีกทีก็ปาเข้าไปหกโมงเย็น โอ้โหตั้งแต่บ่ายโมงจนถึงตอนนี้ผมหลับไปกี่ชั่วโมงเนี่ย แต่ดูจากอาการของตัวเองถึงจะหลับไปร่วมสี่ชั่วโมงแต่ร่างกายพร้อมจะชัทดาวน์ต่อ เพลียจัดจริงๆ
9 ]9 n# a8 F5 t: R% U c5 x( M Q2 e9 j, U, c, H) h, j
6 x& h9 H3 p: u! t, g W- w
ไปหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยกลับมานอนยาวตอนกลางคืนทีเดียวแล้วกัน
" z' {/ R) T, F* m) R q! T
4 l% P* o9 p2 L( n9 N* E1 _+ c3 _2 I6 a8 Q) t$ E8 S# I7 @$ v! Y) C O
คิดได้เช่นนั้นผมจึงลุกเข้าไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นขึ้นก่อนผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าในชุดลำลองเสื้อยืดขาสั้นก่อนหยิบกุญแจห้องกับกระเป๋าสตางค์ออกจากห้องเดินไปสั่งข้าวกล่องที่ร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำแล้วข้ามถนนเพื่อไปเซเว่นเหมือนทุกครั้ง; P! r! c# r# [: Z) c2 c
- T% b" l4 ~; J/ U' P
+ r' F7 y% w1 }- Z8 N0 Tกลับมาแล้ววิถีชีวิตที่ผมคุ้นเคย คิดถึงเธอจัง T^T2 n$ b; U$ G# n/ Z( W- p
; D; H, U' }& @4 j, T
6 A/ M1 f) Y) F4 ?7 ~* S3 ]- {" Qแล้วก็เป็นเหมือนเคยในกิจวัตรประจำวันที่ไม่ได้ทำมาหลายวันเมื่อผมได้ข้าวกล่องก็เดินทะลุซอยผ้าที่บรรดาแขกขาวแขกดำเจ้าของร้านจำหน้าผมได้แล้วเพื่อเลี้ยวตรงไปยังตรอกอับแสง หวังว่าจะยังจำผมได้นะ- w! d9 s- z( y' B! h
* N0 N- p) D# z3 ~0 R
4 X* x: X# p4 m- iผมเอากล่องข้าววางไว้ปากทางเข้าพร้อมน้ำหนึ่งขวดอ้อ นมจืดอีกหนึ่งกล่องของน้องหมาก่อนส่งเสียงเข้าไป1 M& L9 }. y) C& n* c- b$ t9 B9 M6 @9 G
' e, y! ~ j" l" E) f
3 T- h3 H. x7 b! z$ i4 k& ~“นาย!ฉันเอาข้าวมาให้” 5 z+ \/ [* E0 A8 ~% d, y, g" T1 Z
6 ]9 t- B( p3 T. H! w' P6 M( ~1 t9 Q/ H
เงียบ; w+ q x8 c0 T6 V; S+ n X
. G! ~" k4 p F* M0 {$ M$ a& ?
: b- E2 Z$ z0 N+ I“นาย!จำฉันได้หรือเปล่า เอาข้าวมาให้แล้วนะ!”
7 g) U# l5 T! J) o$ m0 C" T
/ n1 n+ o# O! h% `' t1 ^
1 f5 Q) @$ M4 }# S5 g0 }ยังเงียบ1 n) y) A3 C {* \/ H0 Z
1 h% w) W9 U) Q% r1 M( o
1 d& k$ G+ h. ?' k0 ?/ g/ k" s1 Iผมเริ่มเอะใจทุกครั้งก็เงียบแต่ไม่ไร้การเคลื่อนไหวแบบนี้8 h) G- R, c4 l- L; _
5 i9 U7 ~* M& V
+ |8 b$ N N7 d/ e: v E/ {4 gผมควักโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนเปิดโปรแกรมไฟฉายและส่องแสงเข้าไปในตรอกมืดอับ. Y8 _( P- |7 z! j
+ _+ X: X5 K/ b% k9 m K+ h2 R
ว่างเปล่า+ j b. g8 V' z7 Q5 x- y
; L/ T& V6 k0 S {- i
0 j8 e3 r' c- R* _5 @4 x- cไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลย ทั้งคน ทั้งน้องหมา( C, k. w6 x/ k; q9 p/ F
% x' x' E9 k3 _4 [4 ~3 o
# B) t+ H3 W8 M! e; e" Mผมลดมือที่ถืออุปกรณ์ส่องแสงลงข้างตัว พยายามคิดในแง่ดีเอาน่า...แกหายไปตั้งหลายวันนะคนเล็ก ถ้าเขามามัวรอแกมีหวังอดนานอยู่ในตรอกนี้แน่ ที่เอาน้องหมาไปด้วยก็คงกลัวว่ามันจะเดินหายไปที่อื่น
% n6 h l& s; O' Q d6 [; u
1 |9 Q- D8 I( A4 Q. g! ]
6 b5 f7 M" f! u: R: lเดี๋ยวเขากลับมาเห็นอาหารที่เราวางไว้ให้คงรู้เองแหละ
q' m9 l s# k2 o+ ?) _' Z) G5 v" m% A8 Q; r. U' V+ D
% Y# r! W* w1 N2 y- a; Bเดี๋ยวพรุ่งนี้คงเจอกันเหมือนเดิม
3 `" K% W& f) X7 O9 X: y4 c, }+ V' W, t: k
5 S& m$ J. l; S7 T# {: L4 ]. J" y0 |2 x1 @$ F) x# K3 U8 U1 o
$ d* w+ X# r' _( ~1 W
เย็นวันรุ่งขึ้นเมื่อผมกลับมาจากที่ทำงานผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาซื้อข้าวตามปกติ ก่อนเดินไปเส้นทางคุ้นเคยเพื่อไปตรอกเดิมแต่เพียงแค่เลี้ยวพ้นซอยผ้ากล่องข้าวขวดน้ำเปล่าหรือแม้แต่กล่องนมที่ผมวางไว้เมื่อวานยังอยู่ที่เดิมบ่งบอกว่าไม่มีใครหยิบมัน...และบอกเป็นนัยว่าเขาไม่ได้กลับมา3 b" i0 W0 e& M
0 E; @, {! P. Y4 u$ \
7 G+ z# C2 |% H+ L) E: v
หรือไม่อยู่แล้ว...
. C2 v3 |0 E6 f7 l7 D: o1 S+ E' ]& b1 y3 W% O7 L, x# C1 `( M
( Z! W- w8 H# C6 J I {
ผมเดินเข้าไปใกล้เพื่อดูให้แน่ชัด ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งที่ผมเห็นก่อนหน้านี้ยังเหมือนเดิม ถุงพลาสติกหูหิ้วที่บรรจุบรรดากล่องข้าวขวดน้ำและนมไว้กระพือพัดโยกตามแรงลมที่พัดมาเอื่อยๆส่งเสียงก๊อบแก๊บดังแว่วเข้ามาในหู เสียงเสียดสีกันเหมือนทำนองดนตรีเพี้ยนดังหยุบหยับรำคาญหูเสียดแทงเข้ามาในอกเหมือนมันกำลังส่งเสียงเยาะเย้ยผมอยู่3 G+ O% X8 ^" O5 Z& c
- z) D: i# ^6 J, r1 q+ B5 M- X; z z L- Q
ทั้งที่มันเป็นเรื่องปกติของคนเร่ร่อนที่มักจะอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง เหมือนอย่างสองวันก่อนผมคุยกับแม่ทางโทรศัพท์แม่ยังบอกเลยว่าลุงเร่ร่อนที่แม่เคยช่วยไว้เมื่อปีก่อนแล้วหายตัวไปกลับมาแล้ว แม่ถามลุงว่าหายไปไหนมาตั้งหนึ่งปีลุงบอกแม่ว่า ‘ลุงเดินไปกรุงเทพฯมาไปอยู่ที่โน่นได้พักหนึ่งแต่ติดม๊อบลุงกลัวเลยกลับมาที่ระยอง’
8 g; J! P, H k' j v4 O+ L3 o: q* E: b. c" ?
% l3 C. V: Z2 |" c$ q, C$ K- K, j" ]อยากจะถามแม่เหลือเกินว่าพอแม่เอาของไปให้ลุงแล้วไม่เจอแม่รู้สึกอะไรหรือเปล่าแต่ก็เห็นแม่ยังอยู่ปกติสุขดี0 u3 y5 G' ^, O& p
0 c, {7 f1 O' G, `, H
/ }4 O) l5 X& v; y6 _ R/ v, mแล้วทำไมใจผมต้องโหวงแบบนี้ด้วยล่ะรู้สึกเหมือนว่าหัวใจตัวเองเป็นนาฬิกาลูกตุ้มแกว่งไปไกวมาจะหลุดจากขั้วเสียให้ได้# V$ |0 g* X0 s. z4 b" @
+ B) Z' l, U9 H' _6 L9 v
) V" b( g, l' i, I1 R% Hอาจเป็นเพราะผมไม่ได้มองเขาเป็นแค่ชายเร่ร่อน หกวันที่เจอกันกับอีกสี่วันที่ไม่ได้เห็นหน้ามันเหมือนกับเขาเป็น‘เพื่อน’ ของผมอีกคนไปแล้ว
: Q4 J* e8 `! s. G; F' h0 g3 p1 m8 A- n. S) U8 h2 {0 A
% ^6 I6 C4 j" p5 }0 a5 S% V# C9 Y
“ยายครับ” ผมเดินไปยังตึกแถวห้องที่เป็นเจ้าของผนังด้านหนึ่งของตรอกทางตันที่ชายเร่ร่อนเคยอาศัยอยู่ พอดีเห็นยายเจ้าของบ้านนอนดูโทรทัศน์บนเก้าอี้ไม้โยกแถมเปิดประตูเหล็กบ้านพับเอาไว้เลยเดินเข้าไปเรียกด้วยเสียงสุภาพ: @$ A8 @6 q: s' U6 z5 F- d, Z
% a5 U- Y+ H9 d% u8 w
& E2 b3 ]2 F( F) A5 P“ว่าไงพ่อหนุ่ม” คุณยายหันมาพลางลุกนั่งตัวตรงผมเลยถามเข้าประเด็นทันที
- |. J' `2 Z! M9 Q( G4 W3 }& G- ]
, }5 ^6 S3 ~. o6 Q* S
3 J' ^4 f% @# ?& I$ W“เอ่อ ยายเห็นผู้ชายตัวสูงๆประมาณนี้บ้างมั้ยครับ” ผมทำมือกะขนาดให้ดู “ผมยุ่งๆหน้าตามอมแมม ใส่เสื้อสีดำ ไม่สิบางทีเขาก็ใส่แจ๊คเก็ตสีแดง อ้อ มีน้องหมาเบ้าตาดำข้างหนึ่งด้วยนะครับ” 4 v* p, j. l# \; e
9 r# e8 M: F, ^. L( [% }
% f$ u1 a; `9 U1 |8 L3 Bผมอธิบายอย่างกระตือรือร้นยายทำท่านึกชั่วแวบหนึ่งก่อนโพล่งออกมาด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว1 D0 O/ V! _: s; c/ t1 L3 Q
1 Z# A) x9 k: C* c) A1 g6 E, ? }
* Z0 C( F( X% t* X2 J n6 z“อ๋อ!!ยายจำได้แล้ว ไอ้คนบ้าน่ะหรอ ยายไล่ไปแล้ว”
3 W8 ]1 w* ?' ~' Q6 x& @5 j& e5 d# E. V& O, `! v9 ]
$ T2 g$ g- C' u* x' ]ใจผมกระตุกวูบ
# g1 u- ?# U* A- a6 @) J* ~$ g& e. {
9 j4 w% w9 f- I# G! v“อะอะไรนะครับยาย ไล่งั้นหรอ...” เสียงผมแผ่วหวิว. d1 d8 ^* i! n. n
. O9 @ D/ ?/ U, [% b" L
( \) s, S$ K* b5 {% O“ใช่น่ะสิ!! มันมาจากไหนไม่รู้มาแย่งข้าวหมาบ้านยายกิน ขนาดข้าวบูดขยำกระดูกมันก็ยังแย่ง บ๊ะ! ยิ่งมารู้ว่ามันแอบซุกหัวนอนอยู่ข้างบ้านเลยรีบให้ลูกชายเอาไม้ไล่ตีมันไปกลัวว่าวันดีคืนดีจะมาขโมยของในบ้าน ท่าทางอย่างนี้ไว้ใจไม่ได้หรอก!”4 W b* A! ] e3 v# ]4 W
7 K; G9 {. |0 A: S
* p1 d' B) K+ q6 n. n0 }/ O+ D
ผมพูดอะไรไม่ออก ทุกคำพูดของยายเหมือนตะปูที่แทงจี้อยู่ตรงหัวใจส่วนน้ำเสียงเปรียบดังค้อนที่ตอกย้ำๆให้มันลึกจมหายเข้าไปยังก้อนเนื้อที่เต้นแผ่วลง 0 g% r: b* V7 N" a m0 t. |
7 |) L& C0 C3 U' ^
/ n. V+ a4 U" L z8 p% S3 L; ?1 Bตอกมิดหายไปจนมองไม่เห็นแต่ยังทิ่มแทงใจให้เจ็บปวด' ?! ^( k, Q4 w- R6 `. p
; u! q& P3 S7 W, `* j. b4 D
8 w* C2 k9 o4 A: `0 r% xสมองผมเบลอไปชั่วขณะก่อนพยายามตั้งสติและเริ่มออกเดินตามหาชายเร่ร่อนทั่วบริเวณเท่าที่จะหาได้และคาดว่าเขาจะไปอาศัยอยู่ทั้งในตรอกซอกซอยเล็กใหญ่ สวนสาธารณะ วัด ลานจอดรถหรือแม้แต่ที่ที่ผมเจอเขาครั้งแรกแต่ก็ไม่มีวี่แววเลย8 q8 b- }9 ^+ O# p7 W
2 T9 i4 K$ Q, }+ b4 ~; ]# S- M8 w3 K+ `0 c! ?4 \9 ?: m0 |2 s- Y
จวบจนสามทุ่มขาผมเริ่มล้าและท้องเริ่มหิวจึงตัดใจเดินกลับคอนโด ตลอดเวลาที่ทานข้าว อาบน้ำหรือทำภารกิจส่วนตัวอื่นๆในสมองผมมักจะคิดวนเวียนอยู่แต่ว่า 1 y2 t# l3 @' [+ x$ m) M2 N
. K6 h, J' R. U! X
8 M+ z" O; u* A8 ]' d‘เขาไปไหน’
v9 o& E0 O+ o5 G$ i3 H$ J5 R. m* L! p7 U2 ?. y4 @
) ?# p2 z! q- W9 N; ?9 F& i |
‘จะอยู่ยังไง’
! E% a5 t" d i. f% ^5 ?$ ^6 M; L* z$ }9 u
9 H2 g' q# J! }0 ?' t3 b: s( `" @
‘จะโดนใครไล่ตีอีกมั้ย’* o8 @/ r9 K) K) r3 G2 q3 i5 y0 B4 m
$ v! e: f! A+ `: W2 e$ f
0 m+ U, n! Q) T* w/ ^# b* nและ. p* b2 J. z+ v* Q% I
5 Y N8 Q$ J( Z2 ~, Y; F$ K) r) k, {4 J$ ~% D! A
‘ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเอง...’
# H4 q8 S" ]4 J- n D& ?
* W5 {) y& S6 G/ c1 y8 b: {) i' m4 B4 v" ~ ]
ครืดดดด ครืดดดด; g% H N- E, ]
* {5 T2 ]. }8 y+ \
8 R8 i$ g* A$ w3 e; a9 }
เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นครูดกับโต๊ะเรียกสติผมที่นั่งเหม่อลอยบนโซฟาเดินมารับสายด้วยร่างกายเอื่อยเฉื่อยแต่เมื่อเห็นชื่อปรากฏของคนปลายสายน้ำตาที่ไม่คิดจะไหลก็รื้นขึ้นเต็มหน่วยตา: h- [) o! c0 T) ^1 r; B
% F( C5 _' d. d' k# Z# J
/ ]8 H0 Z+ |3 |3 A
“มะแม่...”: }; I, Z2 W: \) v
`& M/ S' f3 M O. [
( S# Q! j+ E/ X9 ^8 V
[คนเล็กเป็นอะไรลูกร้องไห้ทำไม]; u! A5 h- n+ d7 A5 h9 M4 z
4 i% P6 R4 _# Y r- ]/ Q1 S6 h* E0 S; a8 r7 H1 Y$ P( H
สิ่งที่อัดอั้นในใจพรั่งพรูออกไปแค่ได้ยินเสียงผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในโลก ผมเล่าเรื่องกระทบจิตใจในวันนี้ให้แม่ฟังด้วยเสียงสะอื้น ถ้าแม่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ได้มาแค่เสียงผมคงโผกอดท่านไปแล้ว
8 |7 w! t! E* t+ e' Q
L% G( J, M. h7 `4 [/ X4 V) |/ B) I; }- h
ไม่รู้ว่าแม่จะฟังรู้เรื่องมั้ยผมไม่รู้อะไรทั้งนั้นแค่อยากได้ที่พักพิงและคำปลอบโยนที่จะทำให้ความรู้สึกผิดในใจทุเลาเบาบางลง
- b2 O% E7 T( P$ V$ N3 {
3 m) F. T! ]( e% C8 X. | c
7 T. p6 [5 w I7 `[คนเล็กอย่าคิดมากสิลูกทุกคนเกิดมามีกรรมด้วยกันหมด คิดเสียว่าเป็นกรรมที่เขาต้องใช้นะลูกนะ]2 ?& Y3 E5 v6 O) `. N! p, c
8 Q7 p* Y5 K3 L0 o' m3 Q' K# k7 r
1 N% E& J; @3 X$ R“ตะแต่เพราะผม...”
: W: s4 k) j& i* r- I& s* p
9 E1 q- I. Q$ v/ Y: Z# ]8 P' Y- ~4 L/ O# n4 z
[ลูกของแม่ทำดีที่สุดแล้วเชื่อแม่นะ]0 f% o! A' t Z" K8 A% ]
+ s( S- r( h; r/ L4 C0 t
! X1 Q# Q; q6 @) W0 d0 _" g“ครับ”
, H" J$ t- ]9 J; m+ p- u5 V# g8 P* @. ]. K4 b6 A
1 N3 w5 n) ?1 t0 |, H" @แม่ปลอบผมอีกสองสามประโยคถึงวางสายไปถึงจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้างแต่ไม่ได้รู้สึกผิดน้อยลงเลยยังไงผมก็ยังคิดว่าเป็นเพราะผมอยู่ดี
( ?, a5 Z. C/ \, |6 a- [1 h
% k: ^# l, |) {, E4 Z. F* F
% q( q& v+ S# x: U8 x( y T5 }คนที่ช่วยเหลือเขา...และทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
9 d" X# }) W0 H& G& y- _
' p0 D( Z* y" u* m3 U4 w' _/ C# j8 _& d' t# U3 Z
* c$ ]0 a6 T7 X
ตื่นเช้ามาตาผมบวมมากคงเป็นเพราะเมื่อวานร้องไห้หนักไปหน่อยสู้ๆปุญมนัสแกต้องผ่านมันไปให้ได้ + {" ~, w, [3 s3 s8 V
$ i1 n) c! S: Q( Y0 T
. t, ?& P5 J c% `/ ]7 K8 s+ ]& A4 ~ผมต้องหาเขาให้เจอ
; X- m! G6 z) a2 W/ D* D* m
" {; Q6 L0 ?- Z# g7 }) M. Q0 z. P- S1 A" F! c
ผมไม่สามารถปล่อยผ่านไปอย่างที่แม่บอกได้
: j5 \0 L( J! c& Y% i$ F' }- v# G9 X0 l# @% A5 u! Q! d
4 ]4 b" e+ r4 Q/ o& x$ V( K+ f6 h+ G
อย่างที่ผมบอกไปตั้งแต่ต้น...เขาไม่ใช่แค่ ‘ชายเร่ร่อน’ และเขาคือ‘เพื่อนของผม’: H/ y6 h {2 D }5 A2 C# }
8 l0 _# t; k5 ]5 p4 ~' c! _: d, m
* ?# L! Z, m5 M/ f! x
' C9 ?* z4 n! \( wเที่ยงของวันนี้ผมต้องออกมาพบลูกค้ากับพี่มิ่งเลยต้องตบหน้าตัวเองเรียกขวัญกำลังใจกักเก็บความห่อเหี่ยวไว้ข้างในดึงความสดใสมั่นใจเข้ามาแทนที่ ไม่อย่างนั้นนอกจากลูกค้าจะไม่เชื่อถือข้อสำคัญจะโดนพี่มิ่งเตะโด่งตกสะพานเดชาเอาได้
. j! s1 Y9 ~' b3 P7 r( ]6 A4 r" ]# x" D* T3 b$ \$ u
$ v6 u. g8 S" z! m& j$ Z' ~เอ้อ ขอนอกเรื่องหน่อยพูดถึงสะพานเดชา นี่เป็นครั้งที่สองที่ผมได้ขับรถข้ามสะพานแห่งนี้เพราะส่วนมากจะวนเวียนอยู่แถวในเมืองมากกว่า ครั้งแรกตอนย้ายข้าวของจากกรุงเทพฯมาทำงานที่นี่ ได้ยินว่าเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของจังหวัดนครสวรรค์แต่ผมอยากจะบอกว่ารถมันติดบรรลัยมาก อยากจะบอกผู้เกี่ยวข้องว่าควรมีมาตรการมาปรับปรุงมันบ้างก็ดี แบบเอกลักษณ์คงไว้แต่ช่วยจัดการไอ้ถนนคอขวดนี่ทีเถอะขนาดผมนานๆมาทีนะแล้วคนที่ต้องผ่านมันทุกวันล่ะ บ้าตายกันพอดี
2 O; c' L: s0 g- ?1 O
" u+ K; i- Y5 q6 B- _/ s1 x j' }4 m
นั่งบ่นไปผมก็มาถึงร้านอาหารอีสานแซ่บอีหลีซึ่งอยู่เยื้องกับแมคโคร พี่มิ่งบอกนัดกับลูกค้าไว้ร้านนี้นั่งรอได้ประมาณสิบห้านาทีลูกค้าก็ก็มา พี่มิ่งเป็นคนคุยรายละเอียดทั้งหมดผมมีหน้าที่แค่คอยส่งเอกสารและทำตามที่พี่มิ่งสั่งให้เท่านั้น2 n( W, s9 ^% z( ^! J, \, M; M
- B7 t8 V* Z. \+ p& F) Q
- s( D4 q0 w- |7 h* C5 D
และการพบลูกค้าก็ผ่านไปด้วยดี เรากลับเข้าเมืองกันมาอีกครั้ง พี่มิ่งบอกไม่ต้องเข้าบริษัทแล้วกลับบ้านได้เลย ทุกวันนี้ผมยังสงสัยว่าตกลงพี่มิ่งเป็นเจ้าของบริษัทหรือเปล่าถึงได้มีอำนาจการตัดสินใจไปเสียหมด แต่เอาเถอะเชื่อพี่มิ่งไม่เคยมีปัญหา (เพราะถ้ามีพี่เขาจะเป็นคนรับกระสุนแทนเองทั้งหมดฮา)- [& @$ w. f+ N, t' m6 q
+ c# I0 c- j$ q
* m0 ~8 {6 v# r& P+ {9 C" pผมให้พี่มิ่งส่งผมหน้าร้านขายอาหารตามสั่งผมกะว่าจะข้ามถนนไปเซเว่นซะหน่อย
. N4 b% o' r2 ~, Z# ~5 L( p0 ~7 l7 T$ V" K4 L
# p4 Z' u9 L) k: y/ {4 ?: W8 M
กึก
, o4 Z( x1 V$ d4 `; y9 k) ]& b
" i4 {( p \5 y4 K0 W( ?- o0 L5 J$ L# N, D) x
ทันทีที่ผมลงจากรถมายืนเทียบริมถนนเตรียมข้าม สายตาผมที่กวาดมองรถซ้ายขวาต้องหยุดอยู่หน้าเซเว่นฝั่งตรงข้าม
3 R4 | I% ^& R
5 w! Y0 |0 }7 |2 t3 `' \" B
3 t% j6 I# v5 Tตรงนั้น...หน้าเซเว่นที่มีเครื่องชั่งน้ำหนักหยอดเหรียญตั้งอยู่ ข้างๆกันมีผู้ชายรูปร่างคุ้นเคยนั่งยองๆหันข้าง มือฉวยหยิบแฮมเบอเกอร์ที่มีเด็กกัดกินเหลือไว้แล้วทิ้งลงในถังขยะมากินราวกับเป็นอาหารเลิศรส l9 ~$ e. O5 r
$ K- V0 R" ?4 ^) o
* ^+ p% L2 F' N+ @/ \- P
ชายเร่ร่อน!!
0 ?8 c# W- b; J5 f+ l* z5 x$ A) E$ X" z" H9 O+ ]3 w
7 c7 g* x' D+ L& \5 V
ผมละสายตาชั่ววินาทีมามองถนนเพื่อรีบข้ามไปหาเขาให้เร็วที่สุด มาถึงเส้นแบ่งสีขาวที่กั้นระหว่างทางรถสวนผมหันกลับไปมองเขาอีกครั้งแต่ก็หายไปแล้ว.... P% x5 [3 X5 R7 A* |8 d
- y- [& X6 {8 p3 l* A; q1 J4 M
! @- {. s6 M) {# o- [. U' [( C& b% n/ Bหายไปแล้วงั้นหรอ...
2 z0 o- ^; R( f
5 j$ A0 J7 k( [" u. k+ Q X+ L5 J3 h. {: K# p+ I8 u- {' v2 U
ไม่!! ผมจะไม่พลาดอีก!!" }! |, L$ d( ?& N/ u& T. N
8 K3 o1 p0 l; j$ A) A
4 B8 o9 V! R: l/ O$ U7 Q
ผมรีบข้ามถนนอย่างรวดเร็วไปหยุดหมุนคว้างหน้าเซเว่นกวาดตามองหาจนทั่วไม่เจอเลยวิ่งไปดูรอบๆอย่างกระวนกระวาย
, E, o4 ? ^$ ~2 {
8 w) M0 Y2 z7 |. ?; E+ }+ G3 e! }$ ^+ j4 H
ไม่มี...นี่ก็ไม่มี...ทางนั้นก็ไม่เจอ7 e0 E4 e- m( i3 r4 P3 M/ F
5 V# h/ M9 J1 t) v
' u9 Z1 i7 e1 j" vตัดสินใจวิ่งเข้าไปถามพนักงานเซเว่นที่ถูพื้นตรงประตูทางเข้าอยู่แล้วก็ได้คำตอบเดิมซ้ำๆ2 H% O Z2 g. ]( x# V7 V1 N' i
) h3 F1 u c# M! Z" U8 Q; f! t8 ?; Y4 Z3 E5 G. ~
ไล่ไปแล้ว...ลูกค้ากลัว
0 q. L% \. v6 r" j$ f# h$ G* n& J/ K
6 `% x9 x4 M$ l7 ~) |6 }
ฮะๆ ค้อนตอกตะปูเข้าที่ใจผมอีกหนึ่งตัว...
% _& Q A5 y9 `1 m7 } K6 Q6 ^) k$ L p. M/ V
/ I5 j, W) C2 }% W$ F( R
4 ?1 f! a7 b! ]: y1 Q) b- m
+ ^6 i0 ]* X# V7 X* h: H; eผมเดินเอื่อยเฉื่อยไปบนทางฟุตบาทไม่อยากกลับห้องหัวใจมันหนักอึ้งเกินไปที่จะไปอยู่ในสถานที่เงียบสงบคนเดียว( w( R4 x% L$ H) D* m8 ?2 h
; s0 v0 q/ v4 ?& t7 G% u
) }/ S$ {: y0 X# v5 p# K% R0 iขาทั้งสองข้างพาผมเดินมาถึงหนองสมบุญ สวนธารณะขนาดใหญ่ใจกลางเมือง นั่งลงตรงริมหนองเหม่อมองออกไปไกลให้สายตามองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัว ไม่อยากจดจ่ออยู่กับความคิดตัวเอง. j9 u1 {7 L/ s& m
- a8 x8 c4 i9 o* {2 C: i, o* P/ F( g* W1 I/ }
ผมนั่งอยู่แบบนั้นจนท้องฟ้าขึ้นแถบสีส้มทองจึงยันตัวลุกขึ้นเอาล่ะ เข้มแข็งไว้คนเล็ก นายทำดีที่สุดแล้วจำที่แม่บอกไม่ได้หรือไง' B' E% T) c1 B) _, u8 I. p3 q; d
2 I0 G* u; X: a; t6 n0 U! C
1 w1 s ?' q8 G' p. z* [2 Mผมตัดสินใจเดินอ้อมไปอีกทางแทนที่จะเดินทางตรงกลับห้องตัวเอง การได้เห็นสิ่งต่างๆแปลกใหม่รอบตัวทำให้ผมผ่อนคลายขึ้น บ้านเรือนที่ปลูกสร้างรูปแบบเดียวกับตึกแถวด้านหน้าแต่วัสดุที่ใช้สร้างเป็นไม้กระดานแผ่นดูแล้วคงสร้างมาหลายสิบปีเพราะดูทรุดโทรมมาก คนที่อาศัยอยู่มีไม่มากเหมือนตึกแถวด้านหน้าที่ใช้ทำการค้า มีป้ายไวนิลประกาศขายบ้านติดไว้หลายหลังคงเพราะใช้ทำการค้าไม่รุ่งเรืองเหมือนสมัยก่อนแล้ว" e. I( Y' v, ]8 A
1 S* J% ~4 b) T& y M- T9 Q. Y& Y" @; W
บ๊อก บ๊อก
9 {9 [, r2 w' N/ o
9 U/ s3 w- y4 C* N5 E8 p- l: C' |" E1 k+ X
เสียงเห่าแหลมเล็กแบบนี้เป็นของลูกหมาไม่ผิดเพี้ยนแต่จะเป็นลูกหมาจากที่ไหนและของใคร...2 J2 f+ c2 d! A3 l: w& p3 r9 p3 G
4 d* E& s6 Q) {8 T( K0 e
/ N" Z, o& d Bผมสนใจขึ้นมาทันทีหันขวับเดินฉับเข้าไปยังบ้านไม้หลังหนึ่งที่ประตูไม้แบบบานพับปิดงับไว้เฉยๆไม่ได้ล็อก ส่งเสียงพึมพำขอโทษและขออนุญาตเจ้าของบ้านไปด้วย
6 D! D. }8 D& l1 \8 b7 h3 S4 w
r( \) n1 [' s3 lเอ เหมือนผมจะได้ยินเสียงมาจากทางนี้นี่นาหรือไม่ใช่...
/ y8 G9 B1 |$ ^; h7 @+ ~+ d& @
/ o! N" ?, }. {6 l# l" j( y1 V. P7 o6 z7 e- ?/ _0 J( j$ c+ k
บ๊อก' E7 z4 U, H" Q% c
+ m9 m( l. D" a4 r
- m# [3 R5 i9 J |ตึกๆๆ3 K- D1 U% i/ U, m6 s& u
# k. t: B3 V9 x2 N" ], h" y5 r N, G) x1 W' D* X0 h
ผมวิ่งขึ้นบันไดไม้ผุอย่างลืมตัวว่าต้องระวังว่ามันจะหักขอเถอะ ขอให้ใช่อย่างที่คิด
2 y5 I2 F1 A ~" E7 v8 u9 O: f2 A
/ r# k0 [; v8 y7 Y8 |# H# x% x8 o% j8 N* Q) i* k
บ๊อก
' h& {9 Y: L# B/ m- x' N$ _
2 C- u8 Q {( {2 Z" z/ r- o
- {0 ?+ z& ?7 X# e s# dชะใช่...ใช่จริงๆด้วย0 C+ H& X& T; e/ i1 N& s+ F* _( v: U
# O" r: f4 R8 C2 B
% e% w7 Z+ o0 N1 H1 j“น้องหมา!!!” ผมวิ่งเข้าไปหาแต่ไม่สามารถคว้าเอาไว้ได้ น้องหมาเข้าไปติดอยู่หลังตู้ไม้เก่าหลังใหญ่ผมลองยื่นมือเข้าไปแล้วแต่มือผมใหญ่เกินไปไม่สามารถยื่นเข้าไปได้ เสียงครางหงิงๆช่างน่าสงสารอดนึกถึงเจ้าของมันไม่ได้ เขาจะตามหามันหรือเปล่าหรือจะทิ้งน้องหมาอย่างที่ผมทิ้งเขา5 w" o6 U7 t( d* \
' B/ A5 g! Z- ]: {# o4 I! X7 W& R! }1 f* n- Q/ F n+ b
คิดไปถึงว่าถ้าเขาอยู่ตรงนี้คงเลื่อนตู้นี้ออกอย่างง่ายดายไม่ใช่ผมคนไม่เอาไหนที่ออกแรงเท่าไหร่ตู้หลังนี้ก็ไม่มีวี่แววจะขยับเลยสักนิด
8 K" I+ o) v' e1 H9 }, r& X) E/ j& `
1 K- G4 l' B7 e/ t& [' m9 B: x
: R+ j p( ` o' w' ?( wบ้าชะมัด!!
/ v% w( t1 C8 H6 L9 ~6 m l. w+ O( K
6 k# z" q `0 O! ^2 o; Z; w; V/ ?7 {, z4 V
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”( y0 ?. z8 p1 z
; ^. Z K# u2 h1 v _0 `
8 b& @4 t; f9 ?8 L O A- O“ไฟไหม้!ไฟไหม้ๆหนีเร็ว”$ v4 H! w( R. E# d- T# y$ |
0 c' `' [* M; I j5 U0 H3 B! ?
เสียงอึกทึกด้านนอกเรียกให้ผมละจากการเลื่อนตู้วิ่งไปเปิดหน้าต่างชั้นสองมองลงไป ภาพมุมสูงที่เห็นคือความโกลาหลที่ทำให้ผมมึนงงชั่วขณะเสียงหวีดร้อง คนวิ่งวนสาละวนวุ่นวาย ทั้งวิ่งตัวเปล่าหอบลูกหอบหลาน แบกข้าวของเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างคนต่างกระเสือกกระสนเอาตัวรอด' a1 g r' |8 e0 f6 R. I
/ B4 r4 P" g: H. C' _6 x+ Y/ Z
7 c$ N/ l- \5 n, g' E
แล้วทุกอย่างก็กระจ่างแจ้งเมื่อกลุ่มควันลอยเข้ามาอบอวลทั่วบริเวณไอความร้อนสัมผัสโดนผิวจนต้องเบี่ยงตัวหนี และที่สำคัญลมพัดพากลุ่มไฟก้อนใหญ่โหมกระพือมาถึงบ้านหลังนี้แล้ว!!1 M* r; b/ S8 ?- i1 y9 u3 i
4 D0 S9 x# G5 E5 s9 f! x' ~
2 ] E8 L9 x0 r“แค่กๆ” ผมเริ่มสำลักควันไฟจึงดึงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงมามัดปิดจมูกไว้ รีบวิ่งกลับไปยังตู้หลังใหญ่ที่กักขังน้องหมาเอาไว้ไม่!! ผมจะไม่ทิ้งมันเด็ดขาด ผมมีชีวิตรักชีวิตยังไงน้องหมาก็เช่นกัน!!
4 p0 e0 k) U- q7 x1 p7 U& j9 m. A5 a H# X- x: I* |6 X+ A1 n
' k, l; ^& f- a
ผมไม่สามารถทิ้งมันไว้ให้โดนไฟคอกตายได้!!: s4 W% Y: w/ u6 M9 o/ Z3 L _2 B
8 p5 c; m4 j& ?; y! s
& p. o/ \/ _ @( R3 r: {) U' n! [0 [ผมออกแรงดันตู้อีกครั้งและก็เหมือนเดิมมันไม่ขยับ น้องหมาเริ่มออกแรงดิ้นและร้องครางหงิงมากขึ้น มันคงรู้ว่าอันตรายกำลังจะมาถึงตัว ผมเริ่มมองหาตัวช่วยอื่นเห็นไม้กระดานที่นำมาสร้างเป็นผนังบ้านด้านหนึ่งหลุดออกจากแผ่นอื่นห้อยลงมาผมไม่ลังเลเลยที่จะไปดึงมันให้หลุดออกมาทั้งหมด ออกแรงดึงสุดกำลังจนตัวเองล้มลงก้นจ้ำเบ้าจากแรงกระชาก แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลามาสนเรื่องเจ็บไม่เจ็บ ผมรีบลุกขึ้นเอาหัวไม้ด้านหนึ่งกดกับผนังจับอีกด้านมั่นแล้วออกแรงงัดสุดแรง
. G& V- X `$ O8 Z+ S! b" m
7 K' h' H" S) J* r/ n
& C' y, v. h. R) L4 ?. Mเปาะ!!
0 K0 f/ m( x- s5 a
+ P% p6 b2 z" X- w ^) j) a* b0 _, i) C& ^0 l& L2 a: o
อะไรมันจะซวยแบบนี้!! ไม้หักเป็นสองท่อน!! ที่โชคร้ายไปกว่านั้น! ตู้ขยับออกไปไม่ถึงสามมิลด้วยซ้ำอะไรมันจะเหนียวติดแน่นทนทานขนาดนี้!!8 E. [/ B. g& k5 s( W, U, P
' \8 u$ P4 C! l6 d0 A0 U6 @2 T6 L" W' C; ]3 r# z
พึ่บ!!+ X3 B Q- ]# L5 b$ G& @* X
1 t" s6 X2 S+ F6 q" J: ?8 e) J7 o4 J5 I5 _. o3 D7 K1 Q, W
“โอ๊ย แค่กๆ” ไฟลามไหม้ไปครึ่งหนึ่งของบ้านหลังที่ผมอยู่แล้ว ลมพัดแรงเมื่อครู่พาไอร้อนลวกผิวผม อากาศเริ่มน้อยลงรู้ได้จากการหายใจที่ไม่ค่อยสะดวกนัก/ z& N. ~# P! c& b- S2 N/ X
0 A" u& m$ J& ^! R5 b$ p' ?3 L: \( z" g% g; V* M
ต้องรีบแล้ว!! # x# I4 {5 l& k2 N: v8 i
' A+ H, y2 K3 _# o9 j* i* X
: d; {4 P* I; Q3 F+ G. c# f$ K
เหลือทางสุดท้ายแล้วล่ะ!! ต้องโค่นตู้นี้ซะ!ถึงจะเสี่ยงที่น้องหมาจะเจ็บตัวแต่ก็ดีกว่าตายกันอยู่ในนี้!!# F$ U- W0 q8 L9 \ }
, G% l: t1 K# B4 }4 f
2 V( ~ j5 ~5 Y9 n1 K: M% D“ช่วยด้วยมีคนติดอยู่ในนี้!!” ผมตะโกนสุดเสียงพลางพยายามงัดตู้จากด้านหลังเพื่อให้มันล้มคว่ำหน้าลงไป น้องหมาก็พยายามช่วยเหลือตัวเองเต็มที่ด้วยการออกแรงดิ้น เสียงครางหงิงเงียบไปคงเพราะสำลักควันไฟเหมือนผม+ F; U! M! J5 y) d
K1 }* h3 n9 r1 w# M: m! \
" a# `$ W( U. n9 m- L1 d2 C! C5 Z
ปึง!!: }" H; v" [. T0 R2 _, k" ]6 ^5 e
' P' z* _. S8 h+ _$ y4 O
2 s7 `& M- ]' x$ ~! U
สำเร็จ!!
6 ~2 w- _7 M: Q* A' |: y
) q- n! |5 y; K/ V4 ~" m- ?' j
8 ^0 Z- R- R1 F- n Iทำไมไม่โค่นมันตั้งแต่แรกวะ!' G+ |1 ^, j/ W# [ ^, t% B6 P
2 `9 Q$ P$ G5 J+ N2 |) T% h1 U6 s. ~, Y* J- n$ F7 l- U# P3 I
น้องหมาโดนขาตู้กระแทกจนกระเด็นติดผนังนิ่งไปชั่วอึดใจก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามาหาผมที่กระโจนเข้าไปอุ้มมันเหมือนกัน ผมอุ้มมันไว้ในอ้อมแขนก่อนหมุนตัวกลับไปทางบันไดเพื่อออกไปจากที่นี่ แต่ก่อนจะก้าวลงบันไดสายตาผมก็เหลือบเห็นคานไม้ที่เต็มไปด้วยไฟเพลิงสีแดงกำลังจะตกลงมา ผมก้าวถอยหลังหนีแต่กลับสะดุดกับทางต่างระดับจนล้มลงไป อ้อมกอดผมกระชับน้องหมาแน่นหลับตาปี๋" D: L) |/ u1 t
% B0 y+ L1 ?7 F3 @5 P$ g* D0 V
1 l7 t( z. {9 @: k4 Z9 oไม่พ้น...โดน ต้องโดนแน่ๆ
/ \' H7 C! ~1 C0 i9 b2 V; D8 N1 l, k% V5 i9 v' }: i5 L9 {
% h' X7 T* e8 |3 T: ]0 m$ ?3 f“อ๊ากกก”
2 Q5 c2 H+ m* J. m! i2 j. c* V3 H( R; D
. a8 ^. n6 }( }% g
ปั่ก
$ E$ V: Z& M/ h" U+ \% z% N& {
5 ^& z, q' C w( u0 Y/ ?8 y- N" b! b2 K" b9 _8 D& b
ผมรู้สึกถึงของหนักหล่นทับแต่ไม่เจ็บไม่ร้อนลืมตาโพลงขึ้นมองก็เจอกับคนที่ตามหามาตลอด
X5 n8 @6 v( W' ?, f3 U8 y) W n; C: T' I+ \$ q. x
: l$ i; a" a2 M
ชายเร่ร่อน!! เจอแล้ว ฉันเจอนายแล้ว!!
- ]7 `9 ?3 s8 }5 O8 m) k
8 Y# V Y# r; v# _- `! n$ n
; ?: p8 F+ H% L2 e3 E/ ?ผมคลี่ยิ้มออกมา แต่...!!& [2 V! i# I3 H* G. c Y5 \& t4 @
8 o3 L" a# }! A$ M( n' z5 q% T$ ]
7 D6 \7 d4 m) I, i' a5 A" m# Hคนเล็ก! นี่ไม่ใช่เวลาจะมาดีใจนะโว้ยยย% Z. e5 z9 V* \' f( M
" W/ B9 g1 _$ S' ]) ~0 z+ R) ^! L) B: k
ทำไมต้องมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ!!
+ D2 _- l! z m+ x a' ]5 G: f7 E9 _6 e) N4 M4 G
* E! U7 A& r' c W“นาย!เป็นไงบ้าง”7 a- D! f1 G; l* d, m" c
% f, R/ [7 x7 w: p7 u/ a$ Y6 u: j) x1 o, d, e: A$ E. `: J
“ไม่เป็นไร รีบไปเถอะ” เขาพูดพลางลุกขึ้นทำหน้าเหยเก ไม้ที่เต็มไปด้วยเปลวไฟนั่นตกทับลงบนแผ่นหลังเขาผมเห็น!! แล้วก็เห็นด้วยว่าเขาปัดมันออกไปด้วยมือเปล่า!!
0 ]; {+ ?$ J2 _( V2 K9 H: `6 S. W) O; ]1 g4 U, _
3 ] A8 Q4 r) w/ G; B# b% v8 w) x
ทำได้ยังไงกัน!!3 j! P/ L' J# p4 @4 f
$ W% b3 O. ^1 u1 q% }. s$ R( Q0 O. _% _; |: N( k) V) d
เขาลุกขึ้นยืนพลางประคองผมขึ้นด้วย ขมวดคิ้วยืนมองบันไดที่พังทรุดลงไปต่อหน้าต่อตาอย่างครุ่นคิด บันไดพังงั้นหรอ...แล้วเราจะลงไปชั้นล่างกันได้ยังไงล่ะ!
% H$ U' ?; w3 r! A, @, g3 I% U; n+ U; C: m
0 [% P. s: l: u* N3 q) a “ขึ้นมา” ในระหว่างที่ผมกำลังแตกตื่นเขาก็ย่อตัวลงจับตัวผมให้ขึ้นไปบนแผ่นหลังกว้างของเขาให้มือหนึ่งกอดกระชับไหล่เขาเอาไว้ส่วนอีกข้างส่งเสียงบอกให้ผมอุ้มน้องหมาดีๆ ท่อนแขนทั้งสองข้างเกี่ยวช้อนกระชับต้นขาผมแน่นก่อนผมจะถามว่าเขาจะทำอะไรร่างสูงก็เอ่ยแทรกซะก่อน “จับดีๆล่ะ”
: e4 J- n, \& [& H! e% d# G7 m7 c* ~% C1 o9 G7 g) m& E
+ V: M5 `1 _5 ~& V, x5 ?
ฟุบ: W' I+ k' S! Z
7 E- Z7 K) w1 [% q5 Q
1 ]: z. |/ y1 G$ [: pผมยังไม่เข้าใจในสิ่งเขาพูดชายเร่ร่อนก็กระโดดลงมาจากชั้นสองที่สูงประมาณสิบฟุต...สะสิบฟุต...บ้าไปแล้ว!!เขาทำได้ยังไง!!
! w4 F: r: E- ` @* K0 i' D
4 x8 K& X5 T1 ^9 h. B
# H! z6 o5 J$ t, g/ cหัวใจผมแทบวายเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเผชิญกับความหวาดเสียวขั้นสุดยอดถ้าผมรอดจากเหตุการณ์นี้ไปเครื่องเล่นไหนที่ว่าแน่ผมคงไม่หวั่นอีกแล้ว
! W) f9 f0 y5 {. C: o; [% E+ q3 \0 O) s* Z( x
0 d, n+ G9 o* Z9 H- g5 }
ตึกๆ: Q t$ E& j/ v+ ^ A4 Y; N( }6 M
9 G( P2 ~, E, n* x8 b. v/ ~7 I
+ o- O- y4 V0 D$ f& z' iผมรู้สึกได้ว่าเขาออกแรงวิ่งนั่นหมายความว่าเราลงมายืนบนพื้นได้อย่างปลอดภัย จบจากตรงนี้ผมคงต้องถามเขาว่าไปเรียนวิชาตัวเบามาจากไหนผมจะได้ไปเรียนบ้าง แต่ตอนนี้สติผมเหมือนล่องลอยคงเพราะจากการขาดอากาศหายใจ หมดเรี่ยวแรงมือที่เกาะเกี่ยวรอบคอเริ่มหลุดออก อีกข้างที่กระชับกอดน้องหมาเริ่มอ่อนแรงลง) g, ?5 ~9 E6 a# O% @1 a+ W0 L
. @6 `+ M+ y0 t/ E
4 q7 ~) [- c0 i! Tก่อนทุกอย่างจะวูบไป! c4 E! Q1 C3 j- ^
6 @: d5 o( |; z# {2 c
" K" r- }0 X/ c4 |+ P4 z+ K& z* f
1 P) l9 k% c8 y$ X" l2 c& D/ @+ y' _6 E
2 r1 j8 O& o+ K9 X“เล็ก ไอ้เล็ก” เสียงเรียกอันน่ารำคาญทำให้ผมค่อยๆปรือตาขึ้นใบหน้าแรกที่เห็นลอยอยู่ตรงหน้าเป็นไอ้ปอนด์ หน้าตามันตลกชะมัด
! y) u6 T- x, @9 C( \9 n
3 p4 C* i; z5 A% G2 D* s& g% ~+ o
“อย่าบอกที่บ้านกูนะ” ผมส่งเสียงแหบแห้งออกไปคงไม่ถามว่าที่นี่ที่ไหนหรือผมเป็นอะไรไป เพราะสิ่งที่เผชิญมามันบอกในตัวมันเองอยู่แล้ว แต่ห่วงที่สุดคงเป็นเรื่องที่บ้านถ้ารู้กันนะรับรองได้โดนสั่งย้ายด่วนแน่
5 x5 h$ P) M3 U6 [# ?& [7 c; K% \9 W
! A8 B: u$ X5 h2 M6 I/ kผมยังไม่อยากกลับระยอง!!2 r8 W/ ]/ t D# S- {
1 P3 q3 s. K: o* z c
$ T% w; X' S+ o" J“เออๆกูรู้แล้วมึงเป็นไงบ้างให้ตามหมอมั้ย” มันถามอย่างกระตือรือร้น
( w9 p* ]* s$ [
: a: H$ }( z4 B
- y' T# J3 x7 y9 c“ไม่ต้องๆกูโอเคเออมึง...แล้วชายเร่ร่อนล่ะ” ผมถามตรงประเด็นที่อยากรู้
. u( t) S* R* }$ [7 c; w8 R5 t# E3 C' e1 @; |3 a1 N$ o
8 G; f, p) m- P" U. F% e
“มึงถามถึงมันทำไม! มึงยังกลัวอยู่หรอ ไม่ต้องกลัวแล้วนะ มีชาวบ้านไปช่วยมึงทันก่อนจะโดนไอ้บ้านั่นทำร้าย มันสารเลวมากทั้งที่มึงเป็นคนให้ข้าวให้น้ำแท้ๆยังจะมาทำเลวกับมึงอีก คนที่ไปช่วยมึงไว้บอกว่ามันกำลังจับมึงแก้ผ้าวิปริตที่สุด! นี่มันคงทำร้ายมึงจนสลบไปใช่มั้ยสมน้ำหน้าโดนรุมสกัมไปคงเละอยู่ คงได้ไปโรคจิตในคุกอีกนาน!!”
' a& y& ~. W5 t" a4 v& r
7 s0 x8 s9 H. z' Q" q
& [9 A3 {" {0 ]! L“มะมึงว่าอะไรนะ...ขะเขา...” ไปกันใหญ่แล้วระหว่างที่ผมสลบไปเกิดเรื่องร้ายขึ้นขนาดนี้เชียวหรือ!
. B0 U( U6 @5 U$ V. z3 H9 L. Z6 B( w, f. [$ v$ O+ _4 `3 Y
) o; r% W5 l) Q5 h1 U
“พวกกูจับมันเข้าไปนอนในซังเตแล้วรับรองมันมาทำอะไรมึงไม่ได้อีกแน่นอน!!”
" s5 E, d. k. \: Q* ~" ^ J- q/ {0 B' S
1 w6 P9 O# Q) K! G- ^6 \0 H- g7 N! I( m' E7 V, I% p
( J- P1 | F* S$ ]- b, M8 _ฮะๆค้อนตอกตะปูเข้าที่ใจผมอีกแล้ว...จนได้แต่ภาวนาว่าพื้นที่ที่ตอกลงไปมันจะหมดลงเสียที : d/ s) x" V, d5 p n
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:11:27
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:37:30
โพสต์ 2020-4-5 02:08:20
โพสต์ 2020-4-5 03:02:27
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:54:15
