ตอนนี้เพียวก็อายุ 18 แล้ว ถ้าบอกว่าหน้าตาไปวัดไปวา ก็เหมือนจะดูไม่ทันยุคสมัย เอาเป็นว่าหน้าตาเพียวตอนนี้ สามารถทำให้พวกรุ่นพี่สาขามาทาบทามให้ไปคัดตัวเดือนมหาลัยได้แล้วกัน ถึงผมไม่คิดว่าตัวเองหล่ออะไรมาก แต่ก็คิดเสมอว่าหน้าไม่ได้แย่ แถมผมเป็นคนมั่นใจตัวเองสูง รูปร่างก็ผ่านการเล่นกีฬาออกกำลังกายเลยกำยำสมส่วน ถึงส่วนสูงอาจจะไม่สูงมากแค่ 177 เซนติเมตร ด้วยรูปร่างหน้าตาแบบนี้ ตอน ม.6 ผมติดโพลสำรวจของโรงเรียน เป็น 1 ใน 3 ของรุ่นพี่ที่น้อง ๆ ชื่นชอบ แค่คิดว่าถ้าผมไปสมัครประธารนักเรียนช่วงนั้น คงเป็นผมที่เป็นประธารนักเรียนแทนไอ้นัทเพื่อนผมไปแล้ว แล้วอีก 2 ใน 3 นั่นเป็นผู้หญิงครับ พูดง่าย ๆ ผมเป็นผู้ชายที่น้อง ๆ ชื่นชอบมากที่สุด จบนะ
% s9 i" j0 v/ ]% V
กิจกรรมรับน้องก็เป็นอะไรที่สนุกดีครับ ผมไม่ได้คิดอะไรมากหรือตื่นกลัวแบบเพื่อนคนอื่น ๆ อะไรที่ผมคิดว่ามันไม่เกินเลยไป ผมรับได้หมด ถ้าอันไหนไม่ดีหรือผมคิดว่าเกินขอบเขตผมจะฉะกับรุ่นพี่คนนั้นตรง ๆ ผมไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ ผมยังงงใจตัวเองเหมือนกันครับ ว่าทำไมถึงตัดสินใจมาเข้ามหาวิทยาลัยที่ไกลบ้าน แถมไกลเพื่อน ห่างไกลคนที่ผมรัก ผมรู้สึกว่าเวลานี้มันเป็นเวลาที่ผมต้องออกไปยังโลกกว้างแล้ว ต้องหาเส้นทางของตนเอง ผมเลยตัดสินใจออกมาอยู่ลำพังในสังคมใหม่ ด้วยความที่ผมเป็นคนเข้าถึงง่ายไม่ค่อยถือตัว เลยมีคนเข้ามาคุยหลายคนครับ ส่วนมากเป็นในรุ่นเดียวกัน โดยเฉพาะในสาขาที่ผมสังกัดอยู่คิดเป็นสัดส่วนชายหญิง 6 ต่อ 4 เลยทีเดียว ก็ไม่รู้ว่าเพราะคุยง่ายหรืออะไร รู้ตัวอีกทีก็โดนยัดเยียดกลายเป็นประธารสาขารุ่นผมไปสะแล้ว
$ [* i0 u, d- v; D6 G8 X( x& x
5 j+ [+ }0 M& K2 A1 ~3 O! e
"ฮัลโล่ น้องเพียวสุดหล่อ.... พี่พาช่างมาวัดตัว..." เสียงรุ่นพี่สูงแหลมที่เป็นเอกลักษณ์แทรกผ่านโทรศัพท์มือถือเข้าหูผม
3 S8 d8 X% C2 G
"ครับพี่โยโย่ เพียวขออาบน้ำก่อนนะพี่ เพิ่งไปยิมกลับมา"
, \' b6 b' p. M& W( v8 l6 @: z
"ได้ ๆ เดี๋ยวพี่รอห้องทีวีโซน B นะ"
% D# z* R5 ]$ n' k" O* A
พอวางสายเสร็จผมจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว ส่วนชุดที่ใส่เป็นเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงบ๊อกเซอร์ลายทั่ว ๆ ไป
3 k' ?+ ~/ i" q6 F4 T
"ว๊าย! น้องเพียว ใส่ชุดแบบนี้พี่ไม่อยากให้ช่างวัดตัวให้เลย"
" a( e; l6 |9 h
"โธ่พี่ ผมจะนอนแล้ว"
3 d4 w# r$ s% i
"อืมช่างเถอะ แป๊บนึง ช่างตัดเสื้อไปโทรศัพท์ รอตรงนี้ล่ะ"
& `. v+ `. u5 i. D% a5 R+ p% ^) R
นับว่าเป็นเรื่องดีเหมือนกันกับการคัดตัวเดือน เพราะพอช่วงเย็นผมถูกละเว้นจากกิจกรรมรับน้อง แต่ต้องไปเข้ายิมแทน เพราะรุ่นพี่อยากให้หุ่นผมเป๊ะมากที่สุด งบประมาณสาขาถูกใช้กับดาวเดือนอย่างมาก ผมเลยแอบทุ่มเทอยู่เหมือนกัน เกรงใจกับเงินรุ่นพี่ที่รวบรวมกันมา
7 w5 |% {, c4 k- _
"เพียวนี่พี่บอย เป็นช่างตัดเสื้อที่ช่วยเหลือสาขาเรามาหลายรุ่นแล้ว"
9 h7 f4 J1 z6 O6 \( W
"สวัสดีครับพี่บอย" ผมทักทายตามมารยาท
6 o: ^2 P5 v* ?' V
"โอ้... งานดี เห็นแล้วอยากบีบนมบีบเป้าเล่นเลย..." พี่บอยได้ทีพูดแซวใส่ผม แต่สายตานี่แบบประกายวาวเลยนะ ถ้าผมยอมคงโดนจับจริง ๆ แน่
+ L$ B; D. M% V0 y8 x/ y
"ไม่ได้หรอกพี่ นี่เด็กหนู พี่รีบวัดตัวเร็ว น้องจะได้กลับไปนอนเดี๋ยวโทรม..."
3 J ~" _+ V# B( i( |4 b
พี่โยโย่รีบพูดป้องผมให้ ถึงพี่โยโย่จะเป็นตุ๊ดเป็นกระเทย แต่พี่แกไม่เคยพูดแทะโลมผมหรือแสดงออกถึงการคุกคามทางเพศ ตลอดหลายวันมานี้ผมเลยไว้ใจกับรุ่นพี่คนนี้พอควร ผมยืนให้พี่บอยจัดท่าทาง วัดแขนวัดหัวไหล่ วัดช่วงตัว วัดเอว พอมาถึงช่วงวัดขา ปกติวัดจากด้านข้างก็ได้ แต่พี่บอยแกจงใจวัดจากด้านหน้า ที่ทั้งผมและพี่โยโย่ต่างตกใจ ก็พี่แกเล่นเอามือซ้ายจับปลายสายจากนั้นไปแนบวัดที่เอวซึ่งใกล้ ๆ กับเป้าของผม สายวัดลากยาวจนถึงข้อเท้า แต่ตาพี่บอยแทบจะไม่มองตัวเลขด้วยซ้ำ จ้องเป้าผมอยู่นั่นละ แถมยังวัดขาอีกข้างด้วย จนผมรู้สึกว่าต้องพูดอะไรบ้างแล้ว
( E8 |% o3 H2 C
"พี่บอยครับ ถ้าไม่มีเจตนาผมจะไม่ว่าอะไร แต่มันดูจงใจเกินไปครับ"
' I8 [ P7 j5 P- G
พี่โยคล้ายจะรู้ว่าผมโกรธเลยชิงตัดบทช่วย
9 b' I8 I- M: i! P: c
"วัดเสร็จแล้ว เพียวรีบไปนอนเลย อย่าลืมมาร์กหน้าด้วยละ"
) C+ i/ Q, J' w; n5 C" i5 I
ผมไม่ได้ตอบ แต่แค่สวัสดีพี่สองคนแล้วเดินกลับห้องทันที รูมเมทผมมี 2 คนครับ ชื่อพี่บอลกับเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกคนชื่อโตน พี่บอลเรียนวิศวคอมฯ ปี 3 ส่วนโตนเรียนเกี่ยวกับการจัดการ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าหอผมกับโตนเราได้ทำความรู้จักกันมาบ้างแล้ว จะมีเพียงพี่บอลที่เพิ่งเข้าหอมา ได้ 2 คืนเลยยังไม่สนิทกันอยู่บ้าง แต่ผมกับโตนเป็นรุ่นน้องที่พูดง่ายครับ ไม่นานพี่บอลก็สนิทกับพวกเรา พวกเราไม่ได้จัดห้องใหม่เหมือนคนอื่น ๆ ห้องมาแบบไหนก็อยู่แบบนั้น การจัดวางเตียงโต๊ะตู้เลยเหมือน ๆ กัน เตียงพวกเราถูกขั้นด้วยโต๊ะและตู้อยู่อีกด้านผนังตรงกับโต๊ะพอดี หอผมมีห้องน้ำในตัวครับเลยไม่ต้องลำบากในการใช้ห้องน้ำ แต่อาจจะต้องรักษาความสะอาดกันเอง ไม่ได้มีแม่บ้านเข้ามาล้างให้ทุกวันเหมือนหอห้องน้ำรวม แต่ก็มีแม่บ้านเข้ามาเก็บกวาดห้องให้สัปดาห์ละครั้ง แต่เขาจะไม่ล้างห้องน้ำให้นะครับ แต่ถ้ารอแม่บ้านห้องผมคงได้รกกันก่อนพอดียังไงก็ต้องเก็บกวาดกันเอง ยิ่งวันงานเฟรชชี่ใกล้เข้ามา พี่โยโย่ก็ยิ่งคล้ายจะเป็นบ้าเพื่อนพี่แกโดนแกด่ากันทุกชั่วโมง ขนาดผมยังไม่เหลือ...
. p( @* r/ ?- {6 W
"น้องเพียว ตกลงการแสดงความสามารถพิเศษ จะเอาอะไร ใกล้หมดเวลาเตรียมตัวแล้วนะ"
8 ]8 i2 f% ~( P/ m5 [* `) M
"ยังคิดไม่ออกเลยพี่ ผมไม่มีความสามารถพิเศษที่จะใช้แสดงแล้วคนถูกใจด้วยสิ..." ผมคิดอะไรก็ตอบไปตรง ๆ
B3 C- ]4 F% E { N9 P
"โอ้มายก๊อดดดด! ตายๆ กูตายแน่ แล้วทำอะไรพวกนี้เป็นบ้างไหม เล่นดนตรี ร้องเพลง เต้น..."
3 N8 H9 a1 c( R/ x1 m* y# z1 a( w
"เป็นครับ..."
0 |7 {5 h# ]# o- t# U4 k
"..."
( b% S Q+ l: A$ a( r
เกิดความเงียบขึ้นมาทันที ทั้งพี่โยโย่ กับรุ่นพี่คนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้อง
& m: R) b+ b! i5 U! B8 V: ^; \$ r
"ไหนว่าไม่มีความสามารถพิเศษ..." เพื่อนพี่โยโย่ที่อยู่ใกล้ ๆ พูดขึ้นมา
2 i2 n9 q! {$ w. ?1 d+ q% C
"ตกลงเป็นนะ เราทำอะไรเป็นบ้างในพวกนี้" พี่โยโย่คล้ายจะใจเย็นลงเลยถามผมออกมา
5 T4 I# e* o/ r$ l* E% N
"เล่นพวกดนตรีนี่ได้ครับ สากลก็มี กีต้า เบส กล่องชุด ส่วนคลาสสิกก็ เปียนโน ไวโอลีน แซกโซโฟน ฟลูต ดนตรีไทยมี ระนาดเอก ฆ้องวงเล็ก ซออู้ ซอด้วง ซอสามสาย ร้องเพลงได้ทั้งสากล ไทยสากล ลูกทุ่งได้นิดหน่อย แนวที่ถนัดก็ป๊อป ร๊อค เต้นได้ทั้งสตรีท บีบอย ถ้าลีลาสก็ได้ทุกจังหวะเลยครับ ถนัด ๆ ก็แนวลาติน..."
0 u* b' h( A1 G4 p
ผมร่ายยาวตามสิ่งที่คิดว่าเล่นได้ทำได้ ในแบบที่คิดว่าไม่อายใครออกมา แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เกิดความเงียบขึ้น เสียงถอนหายใจพี่โยโย่ คล้ายปลุกสติใครหลายคน
4 w8 g* ?" s" \2 ^$ g6 c' K" G* a
"เห้อ... ถ้าทำอะไรเป็นเยอะขนาดนี้ก็เก่งเกินแล้ว"
/ w5 ` i5 c% U# u
"ก็พวกนี้มันไม่ได้เป็นความสามารถพิเศษนี่ครับ..." ผมพูดออกไป
X3 q+ ]7 }" w# E$ p: d7 G
"หือ..." สีหน้ารุ่นพี่หลายคนทำเหมือนงงกับสิ่งที่ผมพูด
# `( e) N' y! d& _6 E9 c
"อ่อ ผมว่าพวกพี่เข้าใจคำว่าความสามารถพิเศษผิดแล้วละ จริง ๆ แล้วมันควรเป็นอะไรแบบนี้ถึงจะถูก การเรียนรู้ไว คิดเลขเร็ว เปลี่ยนระดับคลื่นเสียงตัวเองได้ กายกรรม การใช้วาทศิลป์ หรือทักษะการเล่นกีฬาต่าง ๆ ในระดับสูง... จริง ๆ เพียวก็มีความสามารถพิเศษนะพี่ แต่คงเอาไปแสดงไม่ได้"
0 K, X- z( u" w6 k4 m
เกิดความเงียบอีกครั้ง แต่ก็เป็นพี่โยโย่อีกที่ทำลายความเงียบ...
/ ~! p7 E+ u0 b
"ความสามารถพิเศษอะไรล่ะ..."
$ D; D+ @8 L M
"ความจำดี เรียนรู้ไว..." ผมตอบ
2 M* l- T @- r7 b) c$ I! Q# h
"ก็จริง งั้นเพียวช่วยแสดงร้องเพลงพร้อมกับเล่นกีต้าได้อยู่ใช่มะ..."
% V& z# a& I3 B+ X! `+ H
"ได้ครับ พี่อยากให้ผมร้องเพลงอะไรบอกมาได้เลย..."
' s( \' @& _" s) N
วันงานเฟรชชี่ก็มาถึง ผมกับเพื่อนอีกคนชื่อแอ๊ปเปิ้ลที่เป็นตัวแทนเดือนดาวของสาขา รอบแรกคือการแนะนำตัวเพื่อโชว์ความสวยความหล่อบุคลิกภาพ ก็ผ่านไปด้วยดี รอบต่อไปเป็นรอบโชว์การแสดงของดาวและเดือนของทุกสำนักวิชา ก็เป็นการร้องและเต้นผสานเสียงเข้าจังหวะ รอบสามเป็นการแสดงความสามารถพิเศษ แต่ดันเกิดมีปัญหาช่วงนี้ละครับ ผมกำลังรอขึ้นเวทีอยู่ด้านหลัง เพื่อนที่ประกวดเดือนด้วยกันของสาขาอื่นมันชื่อเต้ย มันหล่อมากและสูงกว่าผมอีก ส่วนหุ่นนี่แบบเป็นนายแบบได้เลย ถ้าให้ผมคิดเล่น ๆ ก็มีผมกับมันนี่ละที่มีโอกาสได้เป็นเดือนมหาลัย คล้ายมันจะตื่นเต้นอยู่บ้าง ผมเห็นมันดื่มน้ำไปหลายแก้วแล้ว เลยแซวมันเล่น ๆ
6 c( P1 k" V* e8 G: g
"กินน้ำมากปวดฉี่นะมึง..."
( W" \6 ~1 d8 X. Q/ O; y$ D
เต้ยมันหันมายิ้มให้ผม บอกเลยว่าถ้าผมไม่มีภูมิต้านทานคนหล่ออยู่บ้าง ใจคงละลายไปแล้ว
" c# I* c: f1 ?0 g0 S' c8 y
"เออวะ เดี๋ยวรอส่งไอ้บ่อมขึ้นเวทีก่อนค่อยไปเยี่ยว..."
4 C8 ~2 E/ `* z0 v0 v2 O! H
พอเต้ยพูดจบผมก็มองหาเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขึ้นเวที มันชื่อบ่อมครับ เป็นรูมเมทของเต้ย ตั้งแต่วันมาเก็บตัวซ้อมเต้นด้วยกัน ก็มีบ่อมกับเต้ยนี่ละที่ผมคุยด้วยแล้วโอเคสุด พอบ่อมมันหันมาคล้ายจะขอกำลังใจ ผมสองคนเลยชูกำปั้นให้กำลังใจมัน แค่มันขึ้นเวทีเท่านั้นละ เสียงกรี๊ดดังลั่นเลย บ่อมมันไม่หล่อคมแบบพวกผมครับ แต่มันตี๋ขาวใส ๆ น่ารัก ๆ ดูแล้วสบายตา หุ่นก็จัดว่าดี แล้วชุดกับทรงผมที่มันใส่ขึ้นทำการแสดงวันนี้บอกเลยว่าอ๊อปป้ามาก
+ E- A" l: n3 ?) D" U
"เพียวมึงไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนกูหน่อย..." พอบ่อมมันขึ้นเวทีไปแล้วเต้ยเลยหันมาชวนผมไปเป็นเพื่อน
) X; f4 x! E+ J" a- ~" E
"ก็ดี กูก็ปวดหน่อย ๆ"
7 H, @ z1 `1 U1 z" ^
ผมตอบรับมันก่อนจะเดินไปห้องน้ำชายหลังเวที แต่ขอบอกเลยว่า ห้องน้ำอันนี้ดันอยู่ไกลและมืดพอควร ๆ ถ้าผมเดินมาคนเดียวก็แอบเสียว ๆ เหมือนกัน อาคารนี่มีไว้จัดการแสดงโดยเฉพาะห้องน้ำหลังเวทีเลยไม่ได้ใหญ่โตเหมือนด้านหน้า มันมีโถฉี่แค่ 2 อัน ผมกับเต้ยเลยยืนฉี่ข้าง ๆ กัน และด้วยเต้ยตัวมันสูงครับ โถในห้องน้ำนี้ก็คล้ายจะยกระดับต่ำกว่าปกติ บอกเลยว่ายืนใกล้กันขนาดนี้ไม่เห็นก็ตาบอดแล้ว
3 I# E' \, c9 M) e- a. m
"โหหหห ฆวยใหญ่วะ" ผมได้ทีแซวมันไป ขนาดยังไม่แข็ง แต่คิดว่าน่าจะเล็กกว่าพี่แจ็ค
$ o- F8 E" q/ S0 t4 F$ a/ ^
"พ่อให้มาเยอะ แต่ของมึงก็พอตัวนิ..." เต้ยมันก็แซวผมคืน
; W. I1 {. n& @/ a( g0 A# j/ z3 m
"ของกูตอนแข็งยาว 6 นิ้วครึ่ง รอบวง 6 นิ้ว มึงอะ..." ผมแอบอยากรู้เลยบอกของตัวเองไปจะได้ถามมันคืนได้
0 }1 g: P4 w9 \: S
"ไม่รู้ดิ กูไม่เคยวัด... ไว้ว่าง ๆ จะลองวัดดู วันหลังจะมาบอก"
* Y0 h7 S; \. u: G: I S$ u% v6 j& o
"อ่อ คงสัก 7-8 นิ้วละมั้ง ขนาดยังไม่ตื่นยังใหญ่กว่ากูเลย"
* _4 N1 j% l: ~- V5 L2 a
พอพูดจบผมก็ฉี่เสร็จพอดี ส่วนเต้ยมันคงกินน้ำไปเยอะเลยยังยืนฉี่อยู่ ผมเดินออกมาล้างมือรอมัน เลยได้โอกาสเช็คการแต่งตัวของตัวเอง ชุดที่ผมใส่เป็นของร้านพี่บอยเกือบทั้งชุดเลยครับ มีแค่รองเท้าที่เป็นของผมซื้อมาเองกับเสื้อนอกที่เป็นของรุ่นพี่คนหนึ่งในสาขา เสื้อเชิทลายแปลก ๆ โทนมืดแต่มีครบทุกสี กางเกงทรงสแลคมีลายดอกเล็ก ๆ พอให้เข้ากับเสื้อเชิท เสื้อนอกผมเป็นแจ๊กเก็ตหนังสีขาวแบนด์ดังถ้าจำราคาไม่ผิด ก็หมื่นกว่าบาทแล้ว
7 l: |8 j# a3 Q( K% x8 J- ]3 O( K
"กูว่าไม่มึงก็กูละที่จะได้เป็นเดือน..." เต้ยมันพูดตอนกำลังล้างมือ
" D9 J/ `; U' ^' ~* t7 t
"กูก็ว่างั้น ปะ ๆ รีบไปเตรียมตัวกัน รอบต่อไปสาขามึงแล้วนิ"
2 S9 g8 G: X( J2 R" @
ระหว่างเดินกลับพวกเราไม่ได้รีบมาก แต่อยู่ ๆ เต้ยมันคล้ายจะเสียหลักล้มเหมือนจะลื่นอะไรสักอย่าง ผมที่เห็นเลยคว้าจับตัวมันไว้ได้ทัน
7 y( ^1 r+ h" V9 g* u
"ขอบใจ" มันตอบ
# k* i9 O) o8 D3 U9 b. |5 h
"ไม่เป็นไร"
1 K- J2 @ C# i/ H) g' H
แต่ใครจะไปคิด ว่าระหว่างที่ผมพยุงมันได้แล้วและกำลังจะเดิน ผมดันลื่นเหมือนกัน ผมเสียหลักล้ม เต้ยพยายามจับคว้ามือผมไว้ แต่ไม่ทัน มือซ้ายผมที่พยายามจะยันพื้นแต่เสียจังหวะเลยพลาดทำให้นิ้วผมบาดเจ็บ
( h- f0 p. S: J' p
"มึงโอเคปะ"
# z$ o$ K3 H7 N) z0 S. r) y
เต้ยรีบพยุงผมช้า ๆ เพราะกลัวจะพากันล้มอีก เพราะพื้นที่พวกเรายืนอยู่มีแต่ของเหลวคล้ายแชมพู อย่างกับมีใครมาทำหกไว้ ทั้งที่ตอนแรกมันไม่มี
8 o. W7 [! ?' {* j
"ไม่เป็นไรมาก แต่เหมือนนิ้วจะซ้น" ผมตอบออกไป
( R! A f! @' R0 J$ c" z
"มึง! จะไหวเหรอ ต้องจับคอตกีต้าไม่ใช่หรือไง" เต้ยมันตกใจยิ่งกว่าผมอีก
* Z5 }* J2 I! _
"เออวะ กูต้องร้องเพลงกับเล่นกีต้าแสดงสด"
! r8 d+ l$ ] \2 o# v1 b
"เรื่องนี้ค่อยว่ากัน พวกเรารีบไปหลังเวที ดีกว่า..."
7 |$ s: Z6 _9 b. H" _
พอเต้ยพูดขึ้นมาผมเหมือนฉุกคิดถึงความปลอดภัยแปลก ๆ เลยรีบพากันไปหลังเวที ผมโทรหาพี่โยโย่เรื่องเล่นกีต้าไม่ได้ เพราะนิ้วซ้น เพื่อจะได้ช่วยกันหาทางออก พอบอกว่าล้มเพราะลื่นแชมพูแถวหน้าห้องน้ำ ก็เหมือนอีกฝ่ายจะเงียบ ๆ
, Q4 X" n: o) ` x
"เพียว ทวนเนื้อร้องเพลงไปก่อนละกัน เดี่ยวพี่จะรีบไปหาแบ็กกิ้งแทร็กเพลงนี้ให้..."
( Q- d4 n( B; g& l' c C
"ให้กูเล่นกีต้าแทนให้ไหม?" เต้ยมันพูดขึ้นหลังผมวางสาย
5 J3 O q6 o+ v) m! O% q
"มึงเล่นคอตเพลงนี้ได้อยู่ใช่ปะ?" ผมส่งกระดาษที่มีเนื้อและคอตเพลงให้มันดู
% A: A* a! { ~) D4 }' z% y: y
"อ่อเพลงนี้กูเล่นเป็น"
0 U, _' k) ?. E |6 c
"งั้นฝากมึงด้วย..."
2 f' U* S, A6 o& | L; u% v) m% t2 z
"จิ๊บ ๆ น่า ถ้ามึงไม่ช่วยกูมึงอาจไม่เจ็บตัวก็ได้"
5 `, ~/ Q# h' V8 E. |5 L
"เออวะ เพราะมึงเลยเต้ย" ถึงผมจะพูดไปแบบนั้น แต่เป็นการประชดแบบขำ ๆ
8 |4 U' {: {- Z9 M1 A0 u3 O, a
"เอ่อ ตากูขึ้นเวทีละ ดาวสาขากูเต้นจบพอดี"
% h% G* X/ I6 g: X# C
"สู้ ๆ เพื่อน..." ผมก็ให้กำลังใจมันไป และต่อให้แพ้มันผมก็ไม่เสียใจนะบอกตรง ๆ
. `9 F2 O7 u, [! ?
เต้ยมันขึ้นไปแสดงมายากลครับ ถึงจะไม่ได้เป็นมายากลหน้าตื่นตาอะไรมาก แต่เพราะบุคลิกของมันกับรอยยิ้มเลยทำให้การแสดงออกมาน่าจับตา ได้เสียงปรบมือไปเยอะเลย พอมันลงมาพวกเราเลยได้ซ้อมมือกันพอเป็นพิธี จนถึงรอบผมขึ้นเวที เสียงกรี๊ดต้อนรับเสียงปรบมือของเพื่อน ๆ ดังมาก ผมรู้สึกได้เลยว่าการได้มาอยู่ตรงนี้เป็นประสบการณ์ที่ดี
" a I: Y1 a9 B: D
"สวัสดีครับ เพียวครับ จริง ๆ วันนี้ผมต้องขึ้นมาร้องเพลงกับเล่นกีต้าให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ ฟัง แต่ด้วยสภาพมือตอนนี้จับคอตกีต้าไม่ไหว แต่ไม่ต้องหวงครับ ผมมีเพื่อนมาช่วยเล่นกีต้า ขอเสียงปรบมือให้เพื่อนผมด้วยครับ..."
2 k+ _/ J" J% U8 `2 E3 [, H
พอเต้ยขึ้นมาก็เป็นดังคาดครับ เสียงปรบมือพร้อมเสียงกรี๊ดของหน้าม้าสาขาของเต้ยก็ดังขึ้น มันไม่ได้พูดอะไร แค่โค้งคำนับพอเป็นพิธี ก่อนจะเดินไปนั่งจัดขาตั้งไมค์ ส่วนผมก็เดินไปข้างมันรอจังหวะร้องเพลง...
3 M3 ?5 A' t/ t, u& n
# K" a7 o, }5 N6 m% _
รอบการแสดงและรอบตอบคำถามของพวกเราจบลง การประกาศผลดาวและเดือนจึงเริ่มขึ้น เต้ยได้เป็นเดือนมหาลัยครับ ส่วนผมเป็นที่ 2 คะแนนแพ้เต้ยไปนิดเดียวจริง ๆ บ่อมก็มาแรงเป็นที่ 3 แถมคะแนนโหวตมันสูงมาก ถ้าบ่อมมันไม่แพ้คะแนนตอบคำถาม ผมกับเต้ยอาจแพ้มันก็ได้
! k7 Y: c0 m& c0 A& b
7 a) F% J+ i! [0 O7 D# y2 c
"เพียว มึงไปกินข้าวกับกูหน่อย" เสียงไอ้บ่อมเรียกผมตอนกำลังเก็บของ
# v8 w& s! U9 e$ ^8 `% \
"อ้าว รูมเมทมึงละ" ผมถาม
: K' L# s) }9 S8 J1 {) J" ?
"มันโดนรุ่นพี่ดึงไปเลี้ยงสาขา..."
9 |. ]9 c( Z; @1 d/ r5 b" E
"เออเนาะ ผู้ชนะมีคนเลี้ยง ผู้แพ้ซื้อกินเอง... โอเคกูเก็บของแป๊บ ไปรถมึงนะ ค่อยกลับมาส่งกูเอารถ"
. ^$ I ~! k6 B2 `/ F' F8 s$ C
ผมกับบ่อมเก็บของไม่นานก็พากันเดินไปที่รถ สักพักโทรศัพท์ผมก็สั่นเตือนการโทรเข้า มันเป็นเบอร์ที่ผมไม่คุ้นเท่าไหร่
}# l) y( L# G+ A% k! E
"สวัสดีครับ" ผมพูด
& }8 }: a9 c8 F. g3 | j( e
"เต้ยเอง โทรมาชวนกินข้าว ถ้าเจอบ่อมบอกมันด้วยนะว่า เต้ยรอที่รถ"
/ U" j" j* ~; T$ }! A9 V
"อ้าว เต้ยไม่ได้ไปกับรุ่นพี่เหรอ..." ผมสงสัย
% q+ ?7 U, g* f3 g) m6 |
"ไม่อยากไปด้วยละ อยากไปกินข้าวกับพวกมึงมากกว่า"
( a- O2 i* B- H, ~# Q
เต้ยตอบก็ตัดสายไป พอมานึกดูแล้วมันเคยยืมโทรศัพท์ผมยิงหาเครื่องมันอยู่ มันมีเบอร์ผมเลยไม่แปลก แต่ผมดันลืมเมมเบอร์มันได้ไงนี่สิ ผมกับบ่อมเลยไปที่รถก่อนจะคุยกับเต้ยว่าจะไปหากินมื้อดึกในเมืองกัน
% i5 d) Q/ F# T$ C) n
3 ?4 Z- l' T( q; W& {% K+ h
กิจกรรมต่าง ๆ เบาบางลง การเรียนการสอนจึงมาแทนที่ ผมใช้ชีวิตของนักศึกษาตามปกติ ถึงจะแอบคิดถึงบ้านคิดถึงพี่แจ็คอยู่บ้าง ผมเลยต้องหากิจกรรมยามว่างทำเพื่อจะได้ไม่คิดมาก เลยว่าจะไปหาเล่นบาสกับคนอื่น ๆ
" O0 J% i) D+ n5 u6 z3 [9 Q
"เพียวจะไปไหน..." เสียงเต้ยทัก ผมสวนกับมันตรงทางเข้าหอ
. D; P9 E( M9 ^0 ?
"ว่าจะเล่นบาส แต่ไม่รู้ว่าคนเล่นกันเยอะยัง"
, e1 q' C! o0 d( o; {5 m, K% l
"มึงรอเดี๋ยว กูเปลี่ยนเสื้อแป๊บ..."
" K* m8 S! B4 f( x; `; f
เต้ยพูดจบก็วิ่งหายไปทางโซนหอของมัน ผมกับมันอยู่หอเดียวกันครับ แต่อยู่กันคนละโซน ไม่ถึง 5 นาที เต้ยมันก็เปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนกางเกงเรียบร้อยรองเท้ากีฬามันยังไม่ทันใส่ ไปใส่เอาที่สนามเพราะรีบ แต่พอมาถึงสนามก็ต้องอดครับ เพราะคนเล่นเยอะมากเต็มทุกสนาม อาจจะเพราะพวกเรามาเย็นเกินไปแถมสนามถูกจองยัน 3 ทุ่ม พวกผมเลยว่าจะไปเข้ายิมแทน ตรงอาคารนี้เป็นอาคารรวมเกี่ยวกับการออกกำลังกายครับ มีสระว่ายน้ำ สระโปโล ฟิตเนส สนามแบดฯ และอื่น ๆ อีกมากมาย
9 Z0 J' a h! P3 a' S
"เต้ย กูขอจีบมึงได้ปะ..."
4 d6 B( g3 f {: P+ w+ ~0 L2 J
ระหว่างที่พวกเราวอร์มกันอยู่ ผมตัดสินใจถามมันออกไป เพราะมันก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสเปกของผมเหมือนกัน และนิสัยของมันก็เข้าได้กับผมหลายส่วน เต้ยมันหันมากะพริบตาปริบ ๆ แต่ไม่นานนักมันก็ยิ้มออกมา แล้วบอกผมว่า...
, Z c6 \& N+ i
"มึงชอบกูเหรอ ขอบใจนะ แต่กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เอาไว้กูอกหักก่อน ถ้ามึงยังไม่มีใคร ตอนนั้นค่อยว่ากัน..."
c" M, U% f1 ?- |( Q
ผมก็เผื่อใจไว้แล้วถ้ามันปฏิเสธ เพราะมันเป็นผู้ชาย แต่ผมงงมันไม่มีรีแอคชันปฏิเสธอย่างที่ผมคิด แถมมันคล้ายจะให้โอกาสผมในอนาคต ผมประมวลผลในสมองทันที ไม่นานก็ถามมันไปตรง ๆ
, o% _8 S/ d2 j- w. u' ?( f, ?
"มึงแอบชอบไอ้บ่อม..."
" H$ c& Q! w4 T/ m2 c
"ถือว่าเรื่องนี้เป็นความลับของมึงกับกูนะ"
+ H, Q G- n8 S7 |# g
พูดจบมันยักคิ้วให้ ก่อนจะเดินไปยังเครื่องออกกำลังกาย ผมก็ถึงบางอ้อ ผมรู้ว่ามัน 2 คนโตมาด้วยกันเรียนมาด้วยกันสนิทกันมาก แต่ถ้าพวกมันจะเป็นแฟนกันมันก็ควรเป็นไปนานแล้ว พอมาถึงตรงนี้ผมก็ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมเต้ยมันค่อนข้างแคร์บ่อมอยู่ ถ้าไม่สังเกตอาจจะไม่เห็น เพราะผมรู้จักมันทั้ง 2 คนดี จุดที่ผมอยู่เลยอาจเห็นชัดกว่าคนอื่น...
% c, U7 h; G1 J5 s5 C
หลังจากที่ผมคล้ายจะโดนปฏิเสธจากหนุ่มคนแรกที่ผมคิดจะจีบในมหาลัย ก็เดินเข้าห้องมาทั้งเสียใจและดีใจในเวลาเดียวกัน เสียใจเพราะโดนปฏิเสธก็จริง แต่แอบดีใจเรื่องไอ้เต้ยกับไอ้บ่อมอยู่นิด ๆ เพราะผมคิดว่า 2 คนนี้ขาดแค่ไฟในการจุดชนวน ถ้า 2 คนนี้สปาร์คขึ้นมาได้ คงยากที่จะมีคนมาแยกพวกมันออกจากกัน กลับมาห้องผมจัดแจงถอดเสื้อเตรียมอาบน้ำ ผมก็สังเกตเห็นว่า ตะกร้าผ้าผมมีอะไรแปลก ๆ ผมจำได้ว่าก่อนไปเล่นกีฬา ผมโยนชุดนักศึกษาลงตะกร้าไป โดยมีเสื้ออยู่บน กางเกงอยู่ล่าง แต่ตอนนี้เสื้อผมอยู่ล่างแทนกางเกง ก็บอกแล้วไงว่า ผมมีความจำดี...
& Y1 t' E! P7 z( Z) O
. F5 v$ z2 ]$ b) V
ด้วยการเรียนที่หนักขึ้นผมเลยตัดสินใจซื้อโน๊ตบุคใหม่ ก็ได้พี่บอลที่เรียนวิศวคอมฯ ไปช่วยเลือกให้ รวมถึงจะขอให้แกลงโปรแกรมเขียนแบบทางวิศวะที่ต้องใช้เรียนด้วย พอกลับมาผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ พอผมเดินผ่านตะกร้าผ้าตัวเองก็เห็นว่าคล้ายมีคนมาค้นหาอะไรในตะกร้าผ้าผมอีกแล้ว ในห้องก่อนผมเข้าไปอาบน้ำตอนนั้นคนที่อยู่มีทั้งพี่บอลกับโตนนั่งเล่นคอมฯ อยู่ทั้งคู่ แต่พอผมอาบน้ำเสร็จ 2 คนนั้นก็ไม่อยู่แล้ว แต่ตะกร้าผ้าผมกับคล้ายถูกค้น...
9 _3 x( x" H. M; @! J5 _
เรื่องตะกร้าผ้าผมไม่รู้ว่าคือใคร แต่ที่แน่ ๆ ต้องเป็น 1 ใน 2 รูมเมทผม ผมไม่อยากคิดในทางไม่ดีมากนัก แต่ก็ยากที่จะหยุดสงสัย เพราะทุกครั้งที่ผมไม่อยู่ห้องหรืออาบน้ำ ตะกร้าผมคล้ายจะโดนค้นเกือบทุกครั้ง จนผมคิดแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ ในครั้งไหนที่ผมเข้าไปอาบน้ำ ผมจะเปิดโปรแกรมสำหรับเวปคาเมร่าของเครื่องโน๊ตบุคและสั่งมันบันทึกคลิปไว้ และซ่อนหน้าต่างมันด้วยโปรแกรมงานที่ทำ จริง ๆ ผมก็มีคนที่สงสัยอยู่แล้วครับ ขาดแค่หลักฐาน และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ตะกร้าผ้าผมโดนค้น...
" |' [& l6 j7 _. `% f' m; {
1 X% _, W" `1 U' ]" j7 t: W
จบ. เรื่องคนร้ายผู้ค้นตะกร้าเฉลย part หน้านะครับ แล้วเพื่อน ๆ คิดว่าเป็นใครกันลองทายเล่น ๆ กันดู ส่วนตอนนี้ออกจะใส่สีสันเกินจริงเยอะไปหน่อย หวังว่าเพื่อน ๆ ที่อ่านจะชอบนะครับ ผมอัพเกรดเพียวเพื่อนผมให้ ดูเว้อ นิด ๆ เพราะเป็นความชอบมันส่วนตัวครับ...
5 q- }' r# M. r% Q5 u( k: d