แฟนคนแรก (ซ้ำขอโทษครับ)
เรื่องเกิดขึ้นตอน ต๊อด ยังใช้คำนำหน้าว่า ด.ช. อยู่เลยตอนนั้น ต๊อดเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง หน้าตาบอกได้เลยว่าน่ารัก ( อิอิ อย่างน้อยไอ้คนในกระจกก็บอกตรูอย่างนี้ ) ตอนนั้นต๊อดยังอยู่ที่จังหวัด กาญจนบุรี เลยคับบ้านเก่าอยู่ใกล้ๆตลาดชุกโดน ( คนไม่รู้ก็ไม่ต้องงง หรอกคิดว่า บ้านต๊อดอยู่ในตลาดแห่งหนึ่งแล้วกัน ) เป็นห้องเช่าเล็กๆ แต่ด้วยความที่พ่อของต๊อดตอนนั้นเขา ฮิต ไปทำงานที่ ซาอุ ที่บ้านเลยมีเงินก้อนหนึ่ง แม่ของต๊อดก็ไปซื้อที่ปลูกบ้าน อยู่ห่างจากที่เก่าประมาณ 5 กิโล ได้ซึ่งตอนเด็ก ย้ายบ้านใหม่ก็ยังไม่รู้จักใครเลย เป็นคนเขาเล่นก็ เราก็อยากไปเล่นด้วยได้แต่ยืนมองเขาเล่นกันแล้วก็คิดแค่ว่า แม่จะย้ายมาทำไมก็ไม่รู้ เพื่อนก็ไม่มี ต๊อดเลยไม่ค่อยออกไปไหน กิจวัตรก็มี ไปโรงเรียนแล้วก็กลับมาบ้าน ทำการบ้าน ดูทีวี เพื่อนแถวบ้าน ไม่มีใครเลย ถึงจะย้ายมาได้ 3 เดือนกว่าแล้วก็ตาม จนพ่อของต๊อดกลับมาจากทำงานที่ ซาอุ เขาให้มาพักอยู่บ้านได้ประมาณ 3 เดือน ก่อนจะกลับไปทำงานใหม่ ด้วยความที่ พ่อของต๊อด เป็นคนกินเหล้า (เอาล่ะดิ เล่าไปเล่ามา ลามไปนินทาพ่อเลย) ก็ จะชวนคนใกล้ๆ บ้านมากินด้วย ประมาณเพื่อนบ้าน ก็ รู้จักแต่ พวก อาๆ ลุงๆ ต๊อดก็ เป็นที่รักของ บรรดา พวก อาๆ ลุงๆ พวกนั้น ไปชงเหล้าก็ได้เงิน ไปซื้อของ ตรูก็ไม่ทอน อิอิ เก็บหมด (อ้าว เล่าความงกของตัวเองซะแล้ว แต่เพื่อนๆอาจจะเดาว่าผมได้เสียกับบรรดา ลุงๆ อาๆ ทั้งหลายคุณคิดผิดคับไปฟังกันต่อดีกว่า)แต่ก็ นะ ถึงยังไง ต๊อดก็ยังไม่มีเพื่อนรุ่นเดียวกันแถวๆบ้านอยู่ดีล่ะจนวันหนึ่ง ลุงต๋อย (บอกไปเลยแล้วกัน ลุงต๋อย เป็นตำรวจที่เมืองกาญจน์ เขาจะเรียกแกว่า จ๋าต๋อย)มากินเหล้ากับพ่อ ก็พาลูกแกมาด้วยแต่ ทำไม ตรู คุ้นหน้าจังหว่า แต่ช่างเถอะหน้าคงโหลมะเหมือนหน้าต๊อด“ต๊อด นี่ลูกลุง ชื่อ เติ้ง วันนี้ที่บ้านลุง ไม่มีคนอยู่เลยพาพี่เขามาด้วย“ต๊อดก็ยิ้มให้แล้วก็ ยกมือไหว้เพราะเราเด็ก อิอิ แล้วพี่เติ้ง ก็ยิ้มให้ พ่อของต๊อดก็เลย บอกว่า “พาพี่เขาไปเล่นในบ้านไป” ต๊อดก็ มองหน้าพี่เติ้งแล้วก็บอกพี่เขาว่า “ป่ะพี่ ไปในบ้านกัน” พอเข้ามาในบ้านต๊อดก็เปิดทีวีดู แล้ว ความเงียบก็เข้ามา ต๊อดไม่กล้าที่จะคุยได้แต่นั่งเงียบแล้วก็ ดูทีวี ไป มองพี่เติ้งไป จนพี่เติ้งแก คงอึดอัดปนสงสัยมองแกทำไมนัก แกเลยถาม มีอะไรกับพี่เหรอ มองหลายครั้งแล้ว หน้าพี่มีอะไรป่าวอ่ะต๊อดก็ มะรู้จะพูดอะไร ก็เลยบอกไป ว่า เหมือนต๊อดจะเคยเห็นพี่ แต่จำไม่ได้ไอ้พี่เติ้ง ก็เลยบอก พี่เคยเห็นต๊อดไปยืนมอง ตอนพี่เล่น หลายครั้ง จะชวนมาเล่นด้วยเราก็เดินหนีตลอดเลย (นี่ถ้า พี่เติ้งมันไม่ เริ่มก่อน ตรูคงได้แต่มอง) ต๊อดแล้วต๊อดเรียนที่ไหน ล่ะ ป.อะไรแล้ว ต๊อด ป.3 คับ อยู่ โรงเรียน .... ใกล้ๆ นี่อะคับ (ตอนที่ต๊อดย้ายไปใหม่ๆ ตอนนั้น 9 ขวบนะคับ ) เฮ้ยโรงเรียนเดียวกันเลย ทำไมพี่ไม่เคยเจอล่ะคับ ด้วยความกวนของผม ก็เลย บอกไป คงจะเจอล่ะพี่ ต๊อดอยู่ ป.3 พี่อยู่ ป.5 เรียนก็คนละตึกกัน พอเรียนเสร็จต๊อดก็กลับบ้านเลยไม่ได้อยู่เล่นที่โรงเรียนต่อนี่คับ พี่เติ้งแกคงสงสารเดินมาลูบหัวต๊อดแล้วบอกว่า ตอนนี้ ก็รู้จักพี่แล้วนี่บ้านเราก็ใกล้กัน โรงเรียนเราก็โรงเรียนเดียวกัน เอาเป็นว่าต่อไปต๊อดไปเล่นกับพี่แล้วกันคับผมได้เลยพี่ ผมยิ้ม แล้วก็ ตอบรับพี่เติ้งแกไป “แล้วนี่มีการบ้านไหมเดี๋ยวพี่สอนให้”พี่เติ้งถามมีคับพี่ผมก็เลยทำการบ้านโดยให้แกสอนให้ แต่คิดดูดีๆอีกที ก็ดี ตรู จะได้ ไม่ต้องมานั่งโง่ แล้วก็ ไปหาลอกเขาที่โรงเรียน ทำไปได้สักพัก แม่ของต๊อดก็เดินผ่านมาแกเห็นพี่เติ้งสอนการบ้านผมแล้วก็ท่าทางจะสนิทกันแล้ว ก็บอกว่า”แม่ฝากด้วยนะ ต๊อดมันไม่ค่อยมีเพื่อน”คับอาเติ้ง จะดูน้องให้คับ(พี่เติ้ง เรียกแม่ต๊อดว่า อา) เติ้งไม่มีน้องอยากมีน้องมานานแล้ว แม่ของต๊อดก็ยิ้มแล้วก็เดินเอาของไปเสิร์ฟ วงเหล้าจากนั้นต๊อดกับพี่เติ้งก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น
ขอบคุณมากค๊าบ ขอบคุณครับ
กระผมชอบเรื่องนี้มากๆครับ ถึงจะต้องเสียคะแนนหรือเสียเงินซื้อก็น่าจะคุ้มฮ่าๆๆๆ เพราะมันสนุกมากๆครับผม ฝากถึงคนแต่งว่ายังไงก็เอามาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ เพราะเชื่อว่ามีคนมีแฟนคลับที่ติดตามและรอคอยอ่านอยู่อีกเปลียบเลยฮ่าๆๆ ยังไงก็อย่าลืมมาลงอีกนะครับ แล้วพวกกระผมจะรออ่านกันนะครับ ขอบคุุณครับ สวัสดีครับผม คุณคนแต่ง แต๊งกิ้วๆ คราบๆๆ
ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบใจ ขอบคุณครับ ขอบคุณจ้า ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]