เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 41
เรื่องของเบนซ์ตอนที่ 41 (ต่อจากความเดิม) ผมรีบเดินไปเอากระดาษปากกาแล้วมุ่งหน้าเดินมาที่ห้องรับแขกเบนซ์ยิ้มให้ผมอย่างจัง ผมต้องยืนทำหน้าเซ่อ ก็มันนานมากแล้วที่ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่หวานแบบนี้รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความขี้เล่นผมก็จำเป็นต้องยิ้มตอบผมมั่นใจว่าผมยิ้มให้เบนซ์เต็มความรู้สึกอ้าวบอลไปดิไปทำหน้าที่แกผมบอกตัวเอง แล้วผมก็เดินไปนั่งตรงข้ามกับเบนซ์ผมก็เขียนข้อความใส่กระดาษ ความว่า(อย่าเข้าใจว่าเราคุยกันนะครับ เราเขียนเป็นข้อความส่งให้กันครับผมอยากคุยกันเบนซ์มากแต่ผมไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน)บอล/ ท่าทางนายอารมณ์ดีนะวันนี้ /เบนซ์/ นายก็ใช่ย่อยยิ้มมาแต่ไกลเลย/บอล/ เปล่าหรอกเราอยากยิ้มเราไม่ได้ยิ้มมาสองเดือนแล้ว/เบนซ์/ เราก็เหมือนกัน/ แล้วใครห้ามไม่ให้ยิ้มล่ะ/บอล/ สถานการณ์ห้ามมั้ง นายอ่ะใครสั่งให้ยิ้ม /เบนซ์/ ตั้งใจยิ้มเองครับ /บอล/ เหรอ.. /เบนซ์/ ดูนายมอมแมมจัง ไปทำอะไรมาหรอ /บอล/ คิดเอาเองสิ/เบนซ์/คิดดีแล้วหรือจะหาแฟนใหม่ /บอล/ยังไม่คิดหรอก แต่ต้องคว้าไว้ก่อน/เบนซ์/เลือกบ้างนะเป็นห่วง.. /บอล/ รับรองเราไม่ยอมอกหักอีกแล้ว เราจะเป็นฝ่ายหักอกเขาเอง /เบนซ์/ อย่าทำเขาเลยมันเจ็บมากนะรู้ไหม/บอล/ นายไม่เคยอกหักไม่ใช่หรอรู้ได้ไงว่าเจ็บ/เบนซ์/ไม่รู้ว่าอกหักหรือเปล่า อกหักมันเป็นไงหรือ/บอล / ก็โดนทิ้งไง /เบนซ์ / นายอกหักหรือยัง /บอล / ถามแปลกนายก็รู้ /เบนซ์ / นายยังไม่อกหัก /บอล / รู้ได้ไง /เบนซ์ / ก็นายยังไม่โดนทิ้งคนที่อกหักคือเรา/บอล / อาจจะใช่ นายโดนเอ๋ทิ้งมาใช่ไหม /เบนซ์ / ตกลงเราจะคุยเรื่องเอ๋ใช่ไหม /บอล / ไม่คุยหรอก.. /เบนซ์ / บอลรักบอยจริงหรือ /บอล / อาจจะใช่แต่ไม่มีทางเลือกนี่/เบนซ์ / ก็ตามใจรู้ไหมเป็นห่วง/บอล / ห่วงทำไม เรามีความสุขดี /เบนซ์ / ดีใจด้วยนะ /บอล / ดีใจเรื่องอะไร /เบนซ์/ เรื่องแฟนใหม่ /บอล / ผิดแล้วล่ะเรายังไม่เคยมีแฟนส่วนเอ็มกับบอยก็อาจจะเป็นแฟนคนแรกของเราก็เป็นได้/ เบนซ์ / ที่ผ่านมาไม่ใช่แฟนแล้วเขาเป็นอะไร/ผมต้องหยุดคิดเมื่อเจอคำถามนี้ผมรู้ว่าเบนซ์เริ่มจะนอกเรื่องในเรื่องที่คุยแต่อีกใจผมก็ยังโกธรที่เบนซ์ทิ้งผมวันนั้น(กลับไปอ่านสิครับตอนที่เบนซ์ทิ้งผมมันเจ็บปวดมาก ผมก็เลยตัดสินใจเขียนต่อไปว่า... บอล / ที่ผ่านมาหรอ... / เบนซ์ / ใช่ / บอล / เป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุด /เบนซ์ถึงกับก้มหน้าไม่รู้เขาคิดอะไรผมก็เลยเริ่มเขียนถามเขาต่อ บอล / นายว่าเราควรจะเลือกใคร เอ็มกับบอย / เบนซ์ / ไม่รู้สิถามใจตัวเองสิรักใคร/ พูดเหมือนเบนซ์ไม่แคร์ผมแล้วผมรีบถามตัวเองผมก็ได้คำตอบระหว่างสองคนนี้เท่ากัน ผมไม่ได้รักเอ็มไปมากกว่าบอยผมไม่แคร์ด้วยว่าสองคนนี้จะรักผมไหม ผมรีบถามตัวเองแล้วความรักที่ผมต้องการคือใครล่ะ เบนซ์อย่างงั้นเหรอไม่ใช่เบนซ์คือคนที่ทำให้ผมเจ็บมากที่สุด เจ็บไม่ใช่รักนะผมคิดได้แค่นี้ ผมก็เริ่มสับสนจนผมต้องเปลี่ยนไปถามเบนซ์บ้างบอล / เบนซ์แล้วนายมีความรักไหม /เบนซ์ / ไม่มีจะอกหักหรอ /บอล / นายอกหักหรอ เหลือเชื่อ /เบนซ์ / เราไม่ต้องการให้ใครเชื่อเราหรอก เราเชื่อตัวเราเอง /บอล / นายเชื่อว่านายอกหักหรอ /เบนซ์ / ใช่เราอกหัก/บอล / บอกได้ไหมว่าใครหักอกนาย /เบนซ์ / ไม่บอกได้ไหมเราไม่อยากพูดถึงเขาอีกเราคิดถึงเขา /บอล / ทำไม /เบนซ์ / ทุกอย่างเราเป็นคนผิด /บอล / แล้วเขาไปจากนายยังล่ะ /เบนซ์ / ไม่แน่ใจแต่ถ้าเขามีคนใหม่นั่นแหละเขาทิ้งเราแล้ว/บอล / นายไม่คุยกับเขาให้รู้เรื่องไปเลยล่ะ /เบนซ์ / ไม่กล้าหรอกแล้วแต่เขาให้เขาเลือกทางของเขาเอง /บอล / ที่จริงเขาน่าจะเลือกนายนะดูนายยังไม่ลืมเขาเลย/เบนซ์ / ใช่เรายังไม่ลืมเขาเรารักเขามาก/บอล / ขอโทษนะเอ๋ใช่ไหม /เบนซ์ / ตกลงเราจะคุยเรื่องเอ๋ใช่ไหม /บอล / ไม่ไม่ไม่ / เบนซ์ / ช่างมันเถอะอย่างน้อยๆ เวลาที่ผ่านมากับวันข้างหน้าจะเป็นตัวตัดสินเอง/บอล / มันเกี่ยวอะไรกับวันที่ผ่านมา มันผ่านมาแล้วนี่/เบนซ์ / เกี่ยวสิก็ความรักความผูกพันธ์ไงถ้าเขายังจำรักที่เรามีให้ในตอนนั้น เขาก็คงกลับมา /บอล / ดูนายรักเขามากเลยนะ /เบนซ์ / ยิ่งกว่าชีวิตเรา /บอล / ผิดพลาดเพราะอะไรถึงเลิกกัน /เบนซ์ / เราเป็นคนผิดเองที่เรามีคนอื่น/ครับมาถึงตอนนี้ผมรู้สึกน้อยใจมากที่เบนซ์เขียนแบบนี้ มันเหมือนกับว่าทุกข้อความเขาเขียนถึงเอ๋ที่เบนซ์กับเอ๋ต้องห่างกันอาจจะเป็นเพราะผม และเพราะเมื่อก่อนเบนซ์รักผมสมองผมมันคิดมาแบบนี้แล้วผมก็น้อยใจไม่อยากคุยต่อแต่เบนซ์ถามเสียก่อนเบนซ์ / นายหิวข้าวไหม / บอล / ไม่หรอกอยากรอน้องเดย์ก่อน/เบนซ์ / งั้นเรารอน้องก่อนนะนายน่าจะไปอาบน้ำนะดูนายสิเสื้อผ้าเปื้อนหมดเลย/บอล / งั้นเราไปนะ / ผมเหลือบดูเสื้อผ้าตัวเองมีแต่หญ้ากับใบไม้ติดอยู่ก็ตอนที่เล่นเสียวกับบอยเสียวจนลืมระวังเนื้อระวังตัวผมตกใจเล็กน้อยอายเบนซ์นิดหน่อยนี่ผมลืมสังเกตุตัวเองขนาดนี้เลยเหรอผมรีบเดินเข้าห้องเตรียมอาบน้ำเมื่อผมถึงห้องน้ำ เสียงเพลงเริ่มดังขึ้นอะไรกันนะวันนี้เบนซ์เขากล้าเปิดเพลงฟัง สองเดือนแล้วที่บ้านเงียบเหมือนกับบ้านผีสิงนี่ถ้าน้องเดย์กลับมาแซวเราสองคนตายเลยนะเนี่ย ผมก็เริ่มเต้นตามจังหวะเพลงเต้นไปถอดเสื้อถอดกางเกงไป ตามประสาคนอารมณ์ดีน่ะครับเมื่อถอดออกหมดผมก็เข้าห้องน้ำ ตักน้ำราดเลยแต่ผมต้องร้องโอ๊ยเพราะมันแสบที่หัวเข่ามาก ผมก้มมองลงไปหัวเข่าผมถลอกทั้งสองข้างนี่เราเป็นอะไรนะ แล้วคำตอบก็ผุดออกมาก็ไปคลานสี่ขาเล่นเสียวกับบอยที่กลางสวน ไม่รู้อะไรมันทิ่มเอานะสิ ผมรีบอาบน้ำอย่างด่วนเลย เพราะผมขยะแขยงมากเวลาที่ผมเป็นแผลผมรีบอาบน้ำให้เสร็จ ผมรีบเดินออกไปทายาที่ตู้ยาสามัญยาที่ผมซื้อมาผมต้องได้ทามันหรือนี่ เบนซ์รีบเดินตามผมมาเพราะปกติในบ้านผมจะไม่วิ่ง ผมก็กำลังจะเปิดขวดยาเพื่อทายาล้างแผลเบนซ์เดินมาก็แย่งเอาจากมือผม ผมมองหน้าเบนซ์เบนซ์ก็ไม่สนใจทายาให้ผมหน้าตาเฉย เอาพาสเตอร์ติดแผลให้ผมเสร็จเบนซ์ก็เอามือจับแขนผมทำท่าเหมือนจะจูงผมให้ไปที่ไหนซักแห่งมาตอนนี้ผมลุ้นมากเบนซ์พูดสิพูดสิ พอถึงห้องรับแขกเบนซ์ก็เอากระดาษปากกาเขียนข้อความผมก็แปลกใจมากที่เบนซ์ไม่ยอมพูดกับผมเขายื่นกระดาษแผ่นนั้นให้ผมเบนซ์ / ทำไมมีแผลที่หัวเข่าครับ /บอล / โดนไม้ทิ่มมั้ง /เบนซ์ / วันหลังระวังหน่อยนะเป็นห่วง/บอล / นายก็เหมือนกันแหละอย่าล้มอีกนะ/เบนซ์/ก็ตัวนายมันหนักนี่ ใครจะพยุงไหว / บอล/งั้นเราไปซักผ้าก่อนนะ กว่าน้องเดย์คงจะมาเสร็จพอดี/เบนซ์ / อย่าเลยเราทำให้ดีกว่า /บอล / ไม่ใช่หน้าที่นายนะนายทำกับข้าว/เบนซ์ / มากกว่านี้เราก็ทำได้ /ผมล่ะอยากจะเขียนถามทำไมไม่พูดล่ะ เขียนให้เหมื่อยมือทำไม ไหนว่ามากกว่านี้ก็ทำได้แต่ไม่กล้าหรอกกลัวเบนซ์เขียนถามกลับ หาคำตอบไม่ได้อีกเมื่อเบนซ์ไปซักผ้าเสียงรถเดย์ก็มาพอดี แล้วเสียงวิ่งก็ดังโครมๆผมรีบมองดูความน่ารักของน้องเดย์วิ่งถือรองเท้าเข้ามาด้วย“พี่บอล!!ไม่เจอพี่แป๊บเดียวคิดถึงจังเลยคร้าบ” เดย์ก็เดินมากอดผมหอมผมยังก่ะไม่เจอกันเป็นปีแต่ผมต้องผลักให้น้องออก“เดย์ทำไมรองเท้าน้องเหม็นยั่งเงี้ย”“โทษทีพี่ผมลืมเอามันไปเก็บก่อนมาหอมอีกทีแล้วจะไปอาบน้ำ”“เออรีบอาบล่ะรอทานข้าวอยู่”น้องเดย์ก็หอมแก้มซ้ายแก้มขวาผม“พี่เบนซ์ล่ะครับ”ผมก็ทำหน้าบอกว่าอยู่ห้องซักล้าง เดย์ก็วิ่งไปหาเบนซ์ซักพักเดย์ก็เดินแก้ผ้ามายืนอยู่กลางบ้านแล้วทำเป็นเก๊กด้วยนะทำเป็นเกร็งกล้ามโพสต์ท่านั้นท่านี้ผมรีบเดินไปแซวเพราะปกติเดย์จะไม่ถอดผ้ากล้าเปลือยอยู่นอกห้อง“ผีอะไรเข้าล่ะมายืนเป็นนายแบบนู๊ดอยู่กลางบ้านล่ะ”“ผีทะเลมั้งเพ่”เดย์ทำหน้าทะลึ่งใส่ผม“บอกมาเดี่ยวนี้ว่าผีอะไร”ผมก็เดินเข้าใกล้น้องเพราะเริ่มจะหลงใหลในหุ่นอันพอดีๆของน้องเข้าซะแล้ว “ผีตัวนั้นไงพี่ไปถึงก็ถอดเสื้อกางเกงผมซักเลย” เดย์หมายถึงเบนซ์“เหรอ ไปอาบน้ำได้แล้ว” แววตาเดย์เริ่มเปลี่ยนจากขี้เล่นเป็นตาที่หวานเคลิ้มผมก็เอาสายตาพิฆาตผมต้องมองที่เจ้าโลก มันเริ่มลุกขึ้น..ลุกขึ้น แล้วก็ตั้งโด่อย่างน่าตกใจ“พี่บอลผมไม่ไหวแล้วนะ......”เสียงหวานๆ เริ่มจะอ้อนผมผมก็จะลองแกล้งดูหน่อย“ไม่ได้หรอกเวลาเราไม่มีแล้วรีบอาบน้ำแล้วรีบมาทานข้าวซะ กี่โมงแล้วครับ2 ทุ่มแล้วนะ”“พรุ่งนี้วันเสาร์นะครับนะน๊า เดย์ขอแค่ 10 นาที รับรองไม่มากไปกว่านั้น” ผมก็โดนคำอ้อนเดย์เข้าไปเต็มๆจึงต้องตามใจก็มีน้องอยู่คนเดียวนี่เมื่อถึงห้อง ผมก็ถอดแค่กางเกงจับเจลล่อลื่นมาก็ทาที่เจ้าโลกอันเอิบอิ่มของเดย์ ยืนทำโก่งโค้งเพราะไม่สะดวกที่จะนอนน้องเดย์ก็ทำท่าตื่นเต้นที่วันนี้จะได้เล่นผมก่อน หลายครั้งก่อนน้องเดย์จะต้องเสียประตูหลังให้ผมก่อนทุกครั้งน้องถึงจะมีสิทธิ “พี่ครับพี่ทำก่อนไม่ได้หรอครับ”“เราไม่มีเวลานะครับเร็วเดี๋ยวเบนซ์จะรอ”“ว้า..อย่างงี้ก็ไม่มันะดิ”น้องเดย์ทำหน้าหงอยน้อง เดย์ก็รีบจับเจ้าโลกจ่อที่ประตูหลังผมผมก็เสียวๆ เพราะวันนี้ผมพึ่งจะเล่นแบบมาลาทอนกับบอยมาไม่รู้ว่าการสอดใส่ของน้องวันนี้ซึ่งเจ้าโลกมีขนาดยาวกว่าของบอยมาก มันจะทำให้ผมเจ็บหรือไม่ก็ไม่รู้ขณะที่คิดอยู่น้องเดย์ก็ดันเจ้าโลกเข้าไปทีเดียวผมจุกแสบมากจนต้องยืนตรงหนีบเจ้าโลกเดย์เอาไว้ น้องเดย์ร้องเสียงหลงกอดผมแน่น“เจ็บหรือเดย์”“เปล่าครับเสียว” นึกว่าเดย์เจ็บซะอีกผมก็ค่อยคลายจากอาการจุก เดย์ก็เริ่มโยกเวลาแห่งความเมามันก็เริ่มเกิดขึ้นอย่างน่าสะพรึงกลัวเดย์เล่นแรงเล่นเร็วกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ผมถึงกับต้องเอามือลูบฝาผนังเพื่อหาที่ยึดแล้วผมก็ต้องก้าวขาเดินไปที่โต๊ะแป้งค่อยยังชั่วหน่อยได้เอาแขนวางกับโต๊ะผมรักน้องเดย์มากก็คราวนี้ล่ะน้องเดย์ทำได้สะใจซะเหลือเกินผมต้องเอามือจับเจ้าโลกชักไปด้วย“พี่พี่ผมจะออกแล้วครับ พี่ครับผมเสียว”เดย์กอดผมแน่น คงเสียวมากจนไม่มีแรงโยกต่อน้ำเดย์ก็ฟุ่งออกมากมาย ผมก็ต้องเอามือไปลูบก้นเดย์เพื่อให้ความเสียวนั้นผ่อนคลาย “พี่ต้องทำให้ผมนะครับผมอยากเสียว” น้องเดย์หันก้นมาทางผมผมก็อดไม่ได้ที่จะเอาเจ้าโลกเข้าไปสำรวจข้างใน ผมเอาเจลล่อลื่นทาจนเยิ้มผมก็แทงพรวดเดียวมิดด้าม เดย์ก็ขมิบรูสวรรค์ตอดตุ๊บๆผมเสียวมาก็ตอนนี้แหละน้ำจะออกเสียให้ได้ แต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้เพราะน้องเดย์ชอบแบบนานๆ ผมก็เริ่มโยกอย่าเร็วและแรงเดย์ก็ครางดูเหมือนว่าเขาจะอยากปล่อยน้ำรอบที่สองแล้ว “พี่บอลผมจะออกอีกแล้วครับ”อะไรจะขนาดนั้นผมก็ต้องเกร็งเจ้าโลกเพื่อปลดปล่อยน้ำอสุจิที่ยังพอมีเหลือออกแล้วเดย์ก็ออกพร้อมกันผมเสียวจริงๆ ให้ตายสิครับกี่ครั้งต่อกี่ครั้งผมก็ไม่เบื่อน้องเดย์ซักทีเพราะอะไรก็ไม่รู้ผมอยากรักน้องเป็นแบบน้องชายจริงๆผมก็ทำไม่ได้ เพราะสิ่งที่เราทำกัน มันเกินกว่าคำว่าพี่น้องไปแล้ว“พี่ครับวันนี้มันจังก้นพี่ไปทำอะไรมาหรือครับ” ก็บอยนะสิแต่ผมไม่ตอบน้องเดย์ ผมไม่อยากให้น้องเดย์รู้เรื่องให้เขาโตกว่านี้ก่อน ผมถึงจะบอกน้องว่าผมไม่ได้มีแค่เบนซ์กับเขาแต่ด้วยความฉลาดของเดย์เดย์รู้เสมอเวลาที่ผมมีอะไรกับใคร แต่น้องเดย์ไม่พูดไม่ถาม“เปล่าเลยครับ”ผมตอบสั้นๆ“อย่าหลอกผมเลยพี่กับพี่บอยใช่ไหมล่ะ” เห็นไหมล่ะว่าเดย์เก่งมากรู้ไปหมดทุกเรื่อง“สุดยอดจริงๆเลยน้องพี่ ขนาดทำทีหลังเขาเนี่ย”“ว่าแล้วพี่ก็อยากลองบ้างจังไอ้ยัดเข้าทีหลังเนี่ยมันเสียวมากเลยหรอเดย์”“สุดยอดเลยพี่” “อยากลองจังจะไปลองกับใครหน้อ”“โอ๋ไงพี่”ผมรีบจ้องหน้าเดย์ “อย่าบอกนะว่าเดย์ไปเล่นกับโอ๋มาแล้ว”“ยังเลยผมไม่ทำหรอกผมรักพี่คนเดียว จริงๆนะถ้าไม่เชื่อก็ถามโอ๋ดูได้ พรุ่งนี้มันก็มาแล้ว”“เดย์นัดไว้หรอ”“เปล่าพี่เอ็มโทรมานัดครับ”“เดย์โทรไปบอกเขานะให้มาวันอาทิตย์เราจะได้ว่างกันพรุ่งนี้ต้องไปขายกล้วยไง” “แล้วอาทิตย์ล่ะครับ”“ไม่มีกล้วยขายหรอกบอยเขาเหมาไปเยอะขายพรุ่งก็คงหมดแล้ว”“โชคดีจังครับ”ขณะที่เราคุยกัน น้องเดย์ยังคงกอดผมอยู่ไม่ปล่อยจนผมไล่ให้ไปอาบน้ำเดย์ถึงยอมไป ผมก็รีบออกจากห้องทำตัวให้เรียบร้อย ผมก็เดินไปช่วยเบนซ์ตากผ้าเหมือนเดิมครับ เราก็ไม่คุยกันแต่ดีหน่อยผมไม่เขินเบนซ์ เบนซ์เองก็คงไม่เขินผมเช่นกันเราก็ไปนั่งรอน้องชายจอมป่วนที่โต๊ะอาหาร ไม่นานเดย์ก็วิ่งมา“พ่อหนุ่มทั้งสองเจ้ารอข้าอยู่หรือ บัดนี้ข้ามาแล้วเจ้าจงตักข้าวเถิดข้าพร้อมแล้วที่จะเสวยแล้ว”เดย์ก็ทำท่าเหมือนเจ้าชาย ผมกับเบนซ์เผลอหัวเราะในท่าทีตลกนั้น“ไอ้เจ้าชายหน้าหมีเชิญนั่งได้แล้ว” ผมพูดให้ดูตลก“เจ้าชายน้อยของพี่มานั่งตรงนี้ครับ”เบนซ์ไม่เคยพูดหวานเท่าวันนี้มาก่อน”“รักพี่เบนซ์กับพี่บอลจังดีนะผมเกิดผิดที่แล้วผมยังได้มาเจอพี่สองคนอีก ผมโชคดีเป็นที่หนึ่งเลย”เดย์หอมเบนซ์ที่แก้มและกอดเบนซ์อย่างแรง“อุ๊ย!เบาๆ ครับพี่เป็นแผลอยู่” เดย์ทำท่าตกใจแล้วมองมาที่ผม“พี่เป็นแผลนี่ครับ”เดย์ก็หันมาทางผมอีก ผมก็ลืมหลบเดย์จ้องมาที่หัวเข่าของผมที่มีพาสเตอร์ติดอยู่เดย์ก็รีบกล่าวหาผม“ฮั่นแน่ผมบอกแล้วไงว่าอย่ากัดกันอย่ากัดกันไม่อยู่วันเดียวได้คนละแผลสองแผล”เดย์ก็เดินมาสำรวจ เราสองคนไม่มีใครพูดอะไร“เล่นอะไรกันพี่ชกมวยกันหรอ ต่อไปอย่าทำนะหรือว่าทะเลาะกัน” เดย์ว่าไปทั่วผมก็เบนซ์ก็ทำท่าทีไม่สนใจ ตักข้าวทาน เดย์ก็ไม่ถามแต่เดย์ก็คงจะรู้ว่าเราไม่ได้ทะเลาะกันวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมรู้สึกสบายใจมากเราสามคนขนกล้วยใส่เรือ ตอนนี้เบนซ์เริ่มพายเรือเป็นบ้างแล้วน้องเดย์ก็เลยได้นั่งกอดผมได้นั่งตักผม สนุกครับเรานั่งเรือไป เดย์ก็จะเอาหัวหนุนตักผมปากก็ร้องเพลงไป อีกมือก็วิดน้ำเป็นจังหวะ ผมกับเบนซ์ก็เคลิ้มไปกับเสียงเพลงของน้องจนมาถึงเพลงของไอน้ำน้องเดย์ก็จะร้องเพลงนี้ให้เราทั้งสองฟัง(คุณผู้อ่านลองร้องดูนะครับ มันจะได้บรรยากาศซักแค่ไหนห้ามอ่านในใจนะครับอยากให้ร้องมันจะสื่อความหมายที่ซึ้งมาก กับเพลงนี้ที่น้องเดย์ร้องโดยไม่มีดนตรี)“ฉันรู้ตัวดีว่าฉันไม่มีความหมาย ให้เธอสน ใจจะเทียบอะไรกับเขา คนที่เธอโปรด หมดใจเธอคือเขา ฉันรู้และขอยอมรับโดยดี... ฉันไม่กล้าหรอกเรียกร้องอะไรจากเธอ ได้แต่นั่งเหม่อบ่นเพ้ออะไรไปอย่างนี้ เพื่อนกได้ยินจะคาบเอาคำนี้ ไปบอกให้เธอรู้ความในใจ * ที่หนึ่งไม่ไหวฉันเต็มใจขอเป็นแค่ที่สองยอมเป็นคนสำรองตลอดไป ที่หนึ่งให้เขาขอที่สองให้ฉันจะได้ไหมรบกวนเธอเกินไปหรือเปล่าขอแค่มีเธอให้ฉันไว้เพ้อและแอบซึ้ง ไม่ต้องที่หนึ่งแค่ขอรักเธอได้แบบเขาเก็บไว้ในใจเผื่อว่าเวลาเหงา ฉันขอมีเธอไว้คิดถึงก็พอ ** ที่หนึ่งไม่ไหวฉันขอเต็มใจขอเป็นแค่ที่สองยอมเป็นคนสำรองตลอดไป ที่หนึ่งให้เขาขอที่สองให้ฉันจะได้ไหมรบกวนเธอเกินไปหรือเปล่าขอแค่มีเธอให้ฉันไว้เพ้อและแอบซึ้ง ไม่ต้องที่หนึ่งแค่ขอรักเธอได้แบบเขา เก็บไว้ในใจเผื่อว่าเวลาเหงาฉันขอมีเธอไว้คิดถึงก็พอ เก็บไว้ในใจ เผื่อว่าเวลาเหงาฉันขอมีเธอไว้คิดถึงก็พอ… ”ขณะที่น้องเดย์ร้องเพลงอยู่นั้นผมร้องไห้น้ำตาไหล มันนานแล้วที่น้ำตาไม่ไหลวันนี้ได้ฟังเสียงนุ่มๆ ของน้องทำเอาผมเป็นบ้าร้องขึ้นมาที่ร้องไห้ครั้งนี้ผมรู้สึกน้อยใจเรื่องเบนซ์ที่เบนซ์มีเอ๋ ผมรักเบนซ์เวลาสองเดือนที่ผ่านมา ผมว่าผมตัดใจได้แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าผมตัดใจจากเบนซ์ไม่ได้ ผมยังรักเบนซ์ยังรักเบนซ์ และยังรักเบนซ์ผมยิ่งคิดก็ยิ่งร้องไห้ไม่หยุด นี่ผมตัดใจจากเบนซ์ไม่ได้จริงๆ หรือผมก็ร้องไห้ เบนซ์ก็เอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผมแต่น้องเดย์ไม่พูดอะไรเขาร้องเพลงของเขาต่อ แล้วก็ท่อนที่ว่า***ที่หนึ่งไม่ไหวฉันเต็มใจขอเป็นแค่ที่สอง ยอมเป็นคนสำรองตลอดไปที่หนึ่งให้เขา ขอที่สองให้ฉันจะได้ไหมรบกวนเธอเกินไปหรือเปล่า ขอแค่มีเธอให้ฉันไว้เพ้อและแอบซึ้งไม่ต้องที่หนึ่งแค่ขอรักเธอได้แบบเขาเก็บไว้ในใจเผื่อว่าเวลาเหงา ฉันขอมีเธอไว้คิดถึงก็พอ....ผมถึงรู้ได้ชัดเจนว่าผมยังรักเบนซ์แต่ก็อดน้อยใจไม่ไหวที่ต้องเป็นที่สองแต่ผมก็อยากขอ อยากขอเบนซ์ให้รักผมบ้างไม่เป็นที่หนึ่งในใจก็ได้ เป็นได้แค่ที่สองก็เอาวันนี้ผมรับได้แล้วผมก้มหน้าร้องให้แต่ผมก็รู้สึกแปลกที่เรือมันไม่ขยับเลย ผมรีบเงยหน้าขึ้นเบนซ์เขานั่งสะอึกสะอื้น เบนซ์เขาก็ร้องไห้ผมคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าเบนซ์อาจจะยังรักผมอยู่แต่อีกใจก็ไม่น่าใช่เบนซ์อาจจะคิดถึงเอ๋ก็ได้ถึงร้องไห้แต่สำหรับวันนี้ขอบคุณน้องเดย์มากที่ทำให้ผมรู้ว่าผมยังรักเบนซ์อยู่ผมรักเบนซ์มาก น้ำตาร้อนๆของผมยังคงไหลออกมาไม่หยุดยั้งผมสงสารตัวเองที่วันนี้ผมออกจากความรักนี้ไม่ได้ผมอุตส่าห์ดีใจมาตลอดผมว่าผมลืมเบนซ์ได้แล้ว แต่มันไม่ใช่ผมต้องกลับมาหดหู่ใจอีกครั้ง ผมกับเบนซ์มองหน้ากันเราทั้งสองร้องไห้ใส่กัน ผมพยายามจะบอกว่าเบนซ์เราขอได้ไหม เบนซ์เผื่อใจให้เราบ้างได้ไหมเบนซ์ก็จ้องมาทางผมถ้าเรานั่งใกล้กันผมคงกระโดดกอดเบนซ์ไม่แคร์แล้วว่าเบนซ์จะยังรักไหม ขอแค่ได้กอดผมก็พอใจแต่นี่เรานั่งกันท้ายเรือหัวเรือ กล้วยขั้นกลางเอาไว้“พี่ครับพี่ร้องไห้ให้พอนะครับ แล้วเราจะไม่ร้องอีกใจมันเป็นของพี่พี่คิดจะรักใครไม่มีใครห้ามพี่ได้หรอก”น้องเอามือมาจับแก้มผม คำปลอบนี้ทำให้ผมเชื่อมั่นว่าถึงผมจะยังรักเบนซ์อยู่ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ผมมีสิทธิรักเบนซ์ใครก็ห้ามไม่ได้ จริงอย่างที่เดย์ว่าจากนั้นเบนซ์ก็เอาสองมือเขาเช็ดน้ำตา ผมมองดูแล้วผมอยากเข้าไปกอดปลอบเบนซ์เหลือเกินเพราะทุกครั้งที่เบนซ์ร้องไห้ เบนซ์จะสะอึกสะอื้นกว่าผมน้ำมูกก็ออกมาพร้อมกับน้ำตา บางครั้งเบนซ์หายใจแทบไม่ทันผมต้องกอดเขาทุกครั้งเบนซ์ก็จะกอดผมแล้วเบนซ์ค่อยจะดีขึ้น ผมอยากรู้มากว่าเบนซ์ร้องไห้เรื่องอะไรแต่ที่แน่ๆ ต้องเป็นเพราะความหมายของเพลง “ที่หนึ่งไม่ไหว”แน่นอนแล้วเบนซ์ก็พายเรือต่อจนถึงฝั่งเราก็ต้องหยุดร้องแต่อาการเศร้าไม่หายไปจากใจหรอกถึงแม้จะขนกล้วยขึ้นฝั่งพบผู้คนมากมายก็ตาม น้องเดย์ก็มากอดผมขณะที่เบนซ์เอาเรือไปมัดไม่ให้เรือเคลื่อน“พี่บอลครับผมรักพี่นะ พี่ชายคนดีของผมแล้วผมก็รักพี่เบนซ์ด้วย ดีกันนะพี่พี่ไม่ต้องแคร์อะไรอีกแล้วครับ” “พี่ก็รักเบนซ์ขอพี่ทำใจก่อนนะครับ” เราสองพี่น้องก็ไปประจำที่เบนซ์ก็เดินมาประจำที่ของเขาเหมือนกัน นั่งเอาหลังพิงแผงกล้วยเดย์ก็ไปพูดคุยกับเบนซ์ ผมไม่ได้ยินหรอกว่าเดย์คุยอะไรกับเบนซ์แต่การซึมเศร้าของเราก็ต้องหมดสิ้นเมื่อลูกค้าคนหนึ่งเดินเข้ามา “ต๊ายตายสุดที่รักของฉันทำไมพากันตาหวานฉ่ำกันล่ะย๊ะ” เสียงนี้ผมจำได้ดีผมสามคนก็ต้องยิ้มให้เจ้าของเสียง “หวัดดีเจ๊อึ่งวันนี้เจ้ไม่ค่อยเวิ๊กเลยนะครับ”“ตายแล้ววว...หุบปากหมาๆ ของเธอไว้เดี่ยวนี้เลยนะพ่อหนุ่มหล่อ เดี๋ยวฉันก็ใจแตกกันพอดี” เดย์ก็หัวเราะลั่นแต่เดย์ก็เริ่มทะลึ่งรอบที่สอง “อยู่มาป่านนี้ใจยังไม่แตกอีกหรือเจ้” “ไม่มีโอกาสจะแตกจ๊ะก็ดูสภาพฉันสิสวยยังก่ะบอลลูน ส๊วยสวย สวยจนซวยย่ะ”น่านับถือมากคำพูดนี้แต่เธอสะบัดเอวไปมาผมก็อดหัวเราะไม่ได้อีก “เจ๊ครับเจ๊เป็นคนดีออกครับ เจ๊ต้องมีแฟนที่ดีแน่ซักวัน”ผมอดให้กำลังใจแกไม่ได้ เพราะแกดูน่ารักนะไม่มีพิษมีภัยอะไร เห็นหน้าแกก็เหมือนได้ดูตลกเล่นสดๆ “ขอให้พรของเธอเป็นความจริงนะลองอีอึ่งได้ดีเมื่อไหร่นะจะเลี้ยงพวกเธอให้พุงแตกเลยคอยดู” “สาธุขอให้ได้เร็วๆ เถอะ หิวจะแย่อยู่แล้ว”น้องเดย์พนมมือสาธุให้แก “แล้วตาคนนั้นลืมปากไว้ที่บ้านหรือไงย๊ะไม่เห็นพูดให้พรเจ๊บ้างเลย” “โทษทีครับเจ๊ผมกำลังคิดอยู่เออคิดได้แล้ว ขออย่าให้เจ๊อกหักเลยครับ” ตาเบนซ์ของผมพูดคำนี้เจ๊แกก็หน้าเศร้าไปเลย “จริงด้วยตลอดมาเจ๊อกหักมาตลอดโดนหลอกนับครั้งไม่ถ้วน ค้าขายมาตั้งแต่เด็กบ้านยังอาศัยแม่อยู่รถก็ไม่มีขี่” งานนี้เราสามคนต้องทำหน้าที่แล้วล่ะครับ “เจ๊ครับเจ้อย่าน้อยใจสิครับ พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึงเลย”เดย์พูดปลอบใจเจ๊ แต่ดูเหมือนแกจะเข่าอ่อนเมื่อพูดเรื่องชีวิตมาเดย์ก็สล่ะเก้าอี้ให้แกนั่ง “นั่งสิครับเจ๊ผมว่าเจ๊ต้องไม่เหมือนวันที่แล้วมาหรอกครับ” “เจ๊ต้องสู้นะครับผมจะเอาใจช่วยครับ เจ๊ชอบทำบุญบุญนั้นจะกลับมาช่วยเจ๊นะครับ” เบนซ์ก็พูดให้กำลังใจเจ๊ “ขอบคุณเธอสามคนมากนะจ๊ะที่ห่วงเจ๊เมื่อก่อนเจ๊ไม่เห็นเจอคนดีดีแบบนี้เลยเจอแต่พวกต้มตุ๋น โดนเด็กหลอกไปเยอะเลยนะ” “เขาหลอกยังไงครับ”น้องเดย์ก็เริ่มจะอยากรู้ “ก็หลอกทำเป็นรักนะสิอย่ารู้เลยนะจ๊ะ แต่พวกเธอจำเอาไว้อย่าไปหลอกใครเขาก็พอ”แน่นอนผมจะจำผมจะไม่หลอกใคร “เจ๊ครับวันนี้เจ้เศร้าจังไม่หนุกเลยอ่ะ”เดย์ทำท่ายั่วยวนให้แกร่าเริง “เออไม่เศร้าก็ได้วะเอากล้วยมา 10 หวี เอาที่สวยๆกว่าชั้นด้วยนะย๊ะ” “สบมยห.ครับเจ๊กล้วยทั้งกองนี้สวยกว่าเจ๊ทุกหวี” น้องเดย์ก็รับมุขแกทันซะนี่ “เออพูดเข้าไปพวกเธอเกิดมาหน้าตาดีก็เลยได้เปรียบฉัน ชาติหน้าเหอะฉั้นแซงพวกเธอแน่ ชาตินี้ชั้นทำบุญไว้เยอะแล้วนะจ๊ะ” อาจจะจริงของแกครับ“งั้นพวกผมก็ต้องไปทำบุญแล้วล่ะเนาะพี่เนาะเดี๋ยวเกิดชาติหน้าเป็นกบเป็นเขียดล่ะตายห่า” “ทำให้มากกว่าชั้นนนะยะทำน้อยแล้วอย่ามาแย่งตำแหน่งอึ่งฉันก็แล้วกัน” “ไม่แย่งหรอกคร้าบจะเป็นคางคกครับ” เบนซ์ก็แซวบ้าง “ได้แล้วครับเจ้11 หวี” ผมยื่นถุงกล้วยให้แก “ฉั้นสั่ง10 นะยะให้เกินทำไม” “แถมไงครับ”เบนซ์พูดตัดก่อน “เป็นหนี้บุญคุณอีกแล้วกู” “เจ้เวลาเจ้ขายเขียด เจ้ไม่แถมเขาหรือ”เดย์เริ่มถามยอกย้อน “เปล่าฉันไม่ได้แถมช่วยไม่ได้เขียดมันโดดเข้าถุงเอง” “นั่นไงใครๆ เขาก็แถมทั้งนั้น” เบนซ์ว่าต่อ “งั้นเจ้เลี้ยงข้าวพวกเธอแล้วกันอยากกินอะไรบอกมาจะสั่งให้” “แล้วแต่คนเลี้ยงดีกว่าครับ”ผมกล่าว “มีมารยาทดีนี่โชคดีจังชั้นล่ะกลัวว่าพวกเธอจะ สั่งพิชซ่า ไก่ย่างห้าดาวโดนัทโค๊ก เฟรนซ์ฟราย ต้มยำกุ้ง ข้าวเปล่าพริกน้ำปลา บลาๆ” “ดูพูดฟังไม่ทันเลย” น้องเดย์ทำหน้าดุใส่เจ้ “ก็มันจริงนี่ย๊ะที่พูดมารู้ไหมเท่าไหร่” “งั้นเจ้ไม่เลี้ยงก็ได้ครับพวกเรากินกันง่ายๆ” “เออฉันรู้ถามแม่ค้าฝั่งนั้นแล้วผัดกระเพราราดข้าว ใช่ไหมย๊ะ” เจ๊ก็หัวเราะลั่น แล้วแกกดโทรศัพท์คุย “เหวยอีอบใช่ไหมนั่น!..... คุณแม่หรอคะขอโทษค่ะ ขอสายอบค่า....อีควายมึงไปแรดที่ไหนมาอีห่า.....กูจะสั่งข้าวหน่อย.....อีบ้ากูอยู่ที่ตลาดใกล้บ้านมึงนี่แหละมึงก็เดินมาส่งสิทีแอบไปนอนกับผัวเขาล่ะคล่องนัก.....เอาข้าวผัดกระเพราราดข้าวสามกล่อง มึงเดินมามึงก็ซื้อน้ำอัดลมมาสามถุงมาอีกร้านหนึ่งมึงก็ซื้อกล้วยแขกมาสามสิบเออมึงผ่านมาอีกมึงก็ซื้อขนมโลเลมาสิบห้าบาทน้ำเปล่าด้วยนะอีบ้ามึงเกือบกูลืม.......เดี๋ยวๆ ซื้อดอกบัวให้กูด้วยสี่กำพวงมาลัยสี่พวง....อีสัดกูจะเอาไปไหว้พระพรุ่งนี้วันพระมึงอีแรดไม่รู้จักวันพระวันโกน....เออแค่นี้แหละ....ค่า ค่ะ ค่ะ ค่ะ” ฟังแกคุยโทรศัพท์แล้วทำเอาผมพากันอดขำไม่ได้แกพูดได้คล่องซะเหลือกินทำเอาผมมองหน้าเบนซ์ก็มองหน้าผมเบนซ์คงจะคิดถึงน้าโจเหมือนกับผมอีกเดือนหนึ่งน้าโจก็จะมาเมืองไทยอีกก็คงพร้อมๆกันกับที่ญาติผมจะมาเยี่ยมผม ล่ะครับเราก็นั่งเสวะนากับเจ๊อึ่งไม่นานนักก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณ35 แต่งตัวเปรี้ยวมากเดินหอบของอีลุงตุงนังมาเสียงร้องมาแต่ไกล “อีอึ่งอีห่ามึงมึงเห็นกูเป็นคนรับใช้หรือไงวะ” เบนซ์กับเดย์ก็รีบเดินไปช่วยถือก็ของที่เจ๊อึ่งสั่งแกเล่นซื้อมาครบทุกอย่างเลย“ก็มึงเป็นเจ้าของร้านขายอาหารตามสั่งนี่กูก็สั่งดิ” “อีบ้าอาหารร้านกูมึงแค่อย่างเดียวนอกนั้นมึงสั่งร้านคนอื่นหมดอีห่าหนักแทบตาย” “เอออีดอกมึงอย่าบ่นไปหน่อยเลยก็ร้านพวกนี้เป็นร้านที่มึงเดินผ่านทั้งนั้นมึงช่วยซื้อให้กูดีแล้ว”แล้วเจ๊อึ่งแกก็วางของทุกอย่างให้พวกผมทั้งหมดยกเว้นดอกไม้กับพวงมาลัย “อ๋อนี่มึงเอามาเลี้ยงหนุ่มๆหรือ” “อีบ้าเก็บปากแรดๆมึงไว้ด่ากับเมียหลวงโน่นเด็กสามคนนี่ไม่มีวันกูจะแตะต้องเด็จขาด” “กูไม่เชื่อมึงหรอกอีเปรตหล่อขนาดนี้มึงจะปล่อยให้รอดมือไปได้มึงอมพระวัดโพธิ์กับวัดพุทธทั้งวัดรวมหลวงตาสามเณรด้วยอ่ะกูก็ยังไม่เชื่อมึงอยู่ดี” “อีส้นตีนมึงไม่เชื่อใช่ไหมกูจะอมหัวมึงนี่แหละพูด”แกก็ทำท่าอ้าปากกว้างๆ ของแกทำท่าจะงาบหัวของผู้หญิงคนนั้น “กูเชื่อมึงแล้วอีอึ่งอีห่าทำน่ากลัว”ผมพากันหัวเราะลั่น “เด็กสามคนนี้กูกินไม่ลงจริงๆมึงเคยเจออะไรที่น่ารักไหม รักจนกินไม่ลงน่ะห๊าอีอบ” “เออกูก็เคยนะสมัยกูเป็นนางงามตู้กระจกแล้วมีเด็กไปอ๊อฟกูกูคืนตังค์ให้มันหมดทุกบาทแถมค่ารถค่าข้าวด้วยกูทำไม่ลง” “กูก็เหมือนกันถ้ากูเจอแบบนี้บ่อยๆ กูว่ากูปลงแน่ๆ ” “ปลงได้แล้วมึงอีอึ่งหมดมาเยอะแล้ว”พวกผมสามคนก็ยิ้มตลอดที่แกคุยกันมันเหมือนกับว่าเราโชคดีที่เกิดทีหลังเขาเราได้รับรู้ในสิ่งที่เรายังไม่รู้เราได้รู้ในสิ่งที่น่ากลัวเพราะแกสองคนยืนสอนเราให้พากันระวังตัวมันทำให้ผมมั่นใจยิ่งขึ้นว่าวันข้างหน้าผมต้องใช้ชีวิตให้ระวังกว่านี้สำหรับคนที่ไม่มีพ่อแม่อย่างผมผมต้องตั้งใจฟังเสียงของผู้ใหญ่ทุกคนที่สอนผมก็จดเอาคำสอนทุกคำสอนไปไว้ที่สมุดบันทึกของผมและเตือนตัวเองเรื่อยมาจนทุกวันนี้ครับ“จะนั่งอ้าปากฟังอยู่หรือยะกินกันได้แล้วย่ะเอาเงินค่ากล้วยส่วนนี่คนละร้อยเก็บไปกินหนม”เจ้อึ่งก็ยื่นเงินให้ผมสามคนไม่อยากรับแต่ก็จำเป็นต้องรับเพราะแกให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ “ไปล่ะเจ๊กลับก่อนนะจ๊ะพ่อหนุ่มรูปงามระวังตัวด้วยล่ะที่นี่มีพวกหัวงูเยอะนะจ๊ะอย่าเผลอไปหลงคารมใครเข้าล่ะ” “อุ๊ยตายอีอึ่งแล้วมึงล่ะงูเต็มหัวอยู่นั่น” “เดี๋ยวกูจะถอดแล้วมึงล่ะเมื่อไหล่จะเลิกเป็นวัวแก่ซะที” “กูกำลังจะเลิกอีห่ามึงไปกลับ น้องเขาจะได้ทานขนมกัน” หลังจากที่เจ๊อึ่งกับเจ๊อบเดินกลับผมกับเบนซ์เดย์ก็พากันทานกล้วยแขกของโปรดพวกเราและขายกล้วยอย่างอารมณ์ดีทั้งวัน ขายเสร็จก็พากันกลับบ้านผมอยากคุยกับเบนซ์มากครับแต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนผมรู้สึกรักเบนซ์มากครับรักมากกว่าที่เคยรักซะอีกผมอยากถามเบนซ์เหลือเกินว่าเบนซ์ยังรักผมอยู่มั้ยแต่วันนี้ผมยังหน้าด้านไม่พอซักวันหนึ่งผมต้องถามเบนซ์ให้ได้-------------------- จบตอนที่ 41 ---------------------
หายไปนานหลายวันเลย คิดถึงเพื่อนๆ จัง ^^ผมต้องขอโทษเพื่อนๆ ด้วยนะครับ ช่วงนี้งานผมจะยุ่งๆ หน่อยนะครับ เลยไม่ค่อยมีเวลามาอัพลงให้ ไว้ถ้าผมมีเวลา จะแวะมาอัพลงให้ได้อ่านได้ติดตามเรื่อยๆ นะครับ อย่าพึ่งเบื่อกันน๊าาา จุ๊บๆ
อ่า
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อยากรู้จัััังเอ๋กับเบนซ์รักกันตอนไหนเลิกกันเพราะอะไร ตามต่อ เบนซ์ไปเอากับเอ๋ทำไม ถ้าผลลัพทธ์มันจะอึดอัดขนาดนี้
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุนมากนะครับ พูดกันเลยครับ มันอึดอัดด พูดกันเลยครับ มันอึดอัดด ขอบคุนน่ะ ขอบคุณครับ ตอนนั้นเบนซ์คิดอะไรอยู่ไปเอากับเอ๋
ขอบคุณมากครับ หายไปหลายวัน คิดถึง ๆ
หน้า:
[1]
2