เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 24
เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 24พอถึงวันจัทนร์ผมก็หายป่วยไปโรงเรียนได้ ส่วนเบนซ์นั้นก็กำลังหัดเดินเดินได้บ้างแล้วแต่ยังต้องใช้ไม้ช่วยพยุงอยู่มือก็หายทานข้าวเองได้แล้ว (แต่เหมือนเดิมครับเบนซ์ไม่ยอมช่วยตัวเองเบนซ์ยังให้ผมช่วยทำให้เสียว)แต่ผมก็ยังต้องมาป้อนข้าวป้อนน้ำอยู่ทุกวัน
“บอลแกเป็นไงบ้างวะ”โต้เอ่ยถามผม
“เรื่องไร”
“ก็เรื่องชีวิตแก แฮปปี้ดีไหม”
“ไอ้บ้าก็เห็นๆ อยู่ วิเคราะเอาเองดิ”
“ป่ะไปเหอะหมดชั่วโมงเรียนแล้ว”
“อ้าวพึ่งจะบ่ายสองโมงเอง”
“แกลืมไปหรอว่าวันนี้อาจารย์เข้าห้องประชุมไปไปรอเข้าแถวไปเดินเล่นข้างล่างกันโน่นไอ้พวกเด็กเรียนมันหนีกลับกันแล้ว”เด็กขี้เกลียดเรียนน่ะครับ พวกนี้หนีกลับประจำไอ้ต่อตัวแสบนำทีม
“โต้เรานั่งตรงนี้แหละว่ะ”
“เออแกหิวน้ำหรือเปล่า”ผมพยักหน้ารับ
“ไหนอ่ะเงินเอามาเดี๋ยวไปซื้อให้”
“แกก็เลี้ยงดิวะ”ผมเคยพูดแบบนี้ประจำ
“ทุกทีแหละมึงอ่ะไม่ค่อยควักเลยไอ้เบนซ์ป่วย เราเลยซวยได้ควักแทนมันตลอด”เพื่อนทุกคนมักจะพูดกันแบบนี้ทุกคน เขาหาว่าผมไม่ค่อยจ่ายเวลาทานอะไรแต่พอผมจะจ่ายเขาก็ไม่เอา“เอ้า เอาไปเราเลี้ยงก็ได้”ผมก็แกล้งควักตังค์ให้โต้
“ไม่เอาหรอกเอาเงินเด็กกำพร้าไม่ลงว่ะเดี๋ยวเลี้ยงเอง” ทุกครั้งมันจะพูดอย่างนี้
“เออ แล้วทีหลังอย่าหาว่าเราไม่ควักก็แล้วกันนะ”
“ก็มันจริงนี่ที่เมื่อก่อนแกยังพูดประจำเลย”
“พูดไง”
“เบนซ์เราหิวน้ำจังเลยเอาน้ำชาเย็นนะ/ เดี๋ยวเบนซ์ไปซื้อให้นะเนี่ยแกจำได้ป่ะคำนี้แกพูดประจำ”ผมหัวเราะที่โต้เอาคำที่ผมพูดกับเบนซ์เมื่อก่อนมาล้อผม แล้วทำได้เหมือนมาก“รีบๆ ไปเลยแกหิวแล้วเนี่ย” ผมเอามือพลักไล่โต้
“เออเดี๋ยวกูมาไอ้เพื่อนชอบเอาเปรียบ”อยู่กับโต้ไม่ค่อยเหงาครับโต้เป็นคนสนุกร่าเริงทำให้ผมคิดห่วงโต้ เพราะเมื่อก่อนโต้มีแฟนแต่พอโต้มารู้จักผมแฟนโต้ก็เข้าใจผิดแล้วเลิกกัน
“มาแว้วววน้ำชาเย็นอร่อยๆ ครับคุณบอล”
“ดีมากไอ้น้อง ขอบคุณนะที่เลี้ยงพี่คราวหลังอย่าเสือกเดี๋ยวพี่ซื้อกินเอง”
“ไอ้บ้า เดี๋ยวแม่งเททิ้งเลย”โต้ทำท่างอน
“เอามา”ผมแย่งเอาจากมือโต้ เราก็นั่งดูดน้ำหวานๆกัน
“โต้เรื่องแฟนแกเป็นไงบ้างวะ”
“มิ้นท์นะเหรอเขาไปดีแล้ว”
“แล้วแกไม่คิดถึงเขาหรอกหรือ”
“เปล่าเลย”
“เราขอโทษนะโต้แฟนนายทิ้งนายก็เพราะเรา”
“อย่าคิดมากนะบอลเราว่าเราโชคดีมากกว่าที่เลิกกะมิ้นท์ได้”
“โชคดียังไงล่ะโต้”
“ก็เราได้มีเวลาอยู่กับเพื่อนดีดีอย่างนายเรียนก็ดีขึ้นมีเวลาอยู่บ้านอีกตากหากเมื่อก่อนนะมีแต่เที่ยวมิ้นท์ไปอ่ะดีแล้วเราไม่คิดจะคบใครอีกเลย”โต้พูดแต่มีรอยยิ้มแสดงความจริงใจทำให้ผมมั่นใจว่าโต้ไม่สนเรื่องนี้จริงๆ
“โต้นายอย่าทิ้งเรานะโว้ยเราตัวคนเดียวมีไรนายต้องช่วยเรานะ”
“แน่นอนบอลเรารักนายที่สุด นายถูกชะตาเรามากตั้งแต่วันแรกที่เห็นแต่ไอ้เบนซ์มันคว้านายไปซะก่อนไม่งั้นเราตีสนิทนายแล้ว”
“เหรอนายลองเล่าเรื่องเบนซ์สมัยเรายังไม่รู้จักกันให้ฟังหน่อย”
“ก็มันรักนายตั้งแต่เห็นแล้ว”
“จริงหรอโต้”
“จริง ดิมันอยากรู้จักนายมากรู้ไหม มันทำทุกวิถีทางเพื่อให้รู้ประวัตินายเรายังเคยถามมันเลยว่ามันเป็นเกย์หรือเปล่า แต่มันก็บอกว่ามันไม่เป็น”“แล้วไงต่อ”ผมลุ้นอยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป
“มันก็พยายามนะสุดท้ายก็ได้รู้จักนายจริงๆแล้วทุกครั้งที่นายสองคนไปด้วยกันเบนซ์จะเอามาเล่าให้ฟังว่ามันมีความสุขจนสนิทกันกับนายแล้วทะเลาะกันสุดท้ายมันก็ยอมรับว่ามันเป็นเกย์”
“มีอีกไหม”
“ไอ้บ้าที่เหลือก็คิดเอาเองดิอยู่ด้วยกันแล้วนี่”
“เออข้าลืมไปว่ะ”ผมก็หัวเราะโต้เอามือมากอดคอผม
“เนี่ยถ้าไอ้เบนซ์ไม่รักนายจริงหรือทิ้งนายเมื่อไหร่โต้เองจะจีบบอลเป็นแฟนบอลนะครับ”
“บ้าเรารักนายไม่ลงหรอก”
“เราไม่หล่อพอหรือหรือไม่เล้าใจ”โต้ทำตาโตจ้องผม
“นายหล่อเทห์ดีแต่เรารักนายแบบเพื่อนมากกว่าแบบแฟนคงไม่ไหวหรอก”
“เฮ้ย ไมพูดงั้นเออๆ เพื่อนก็เอาโน่นเด็กสี่ตัวนั่นมาแล้ว” “อ๋อน้องเดย์” เดย์เดินยิ้มมาแต่ไกลผมก็ยิ้มตอบ“แกก็คุยกับมันหน่อยเด็กมันถามหาแกตลอด” จริงของโต้ผมก็ลืมไปคุยกับเขาเลย“นั่งคุยด้วยคนนะครับพี่โต้พี่บอล”โจ้พูดขออย่างมีมารยาท
“นั่งดิกินไรมายังเดี๋ยวพี่บอลเขาจะเลี้ยง” โต้หยิบตาใส่ผมหวังจะแกล้งผม
“กินมาแล้วเอาของมาฝากพี่บอลด้วย” นั่นไงครับนายโต้เจอเข้าแล้วของก็มีชิ้นเดียวด้วย
“อ้าวแล้วของพี่ล่ะเดย์”มันทำหน้ามุ่ย จะไปขอเด็ก น่าขำมากครับ
“ซื้อมาห่อเดียว แฮะๆๆ” น้องเดย์เขินเลยครับ
“ขอบคุณมากครับ ไหนดูซิขนมอะไรอร่อยรึเปล่า”ผมก็รับเอาจากมือเดย์แล้วขยับให้น้องเขานั่งใกล้ๆ
“พี่บอลไม่ค่อยว่างเลยนะครับ”เดย์ถามผมส่วนโจ้และเพื่อนๆ คุยกับโต้อยู่
“พี่ไม่ค่อยว่างเลยครับน้องอ่ะบ้านอยู่ไหนครับ”
“ออกจากนอกเมืองไป 5 กม.ครับ”
“แล้วกลับยังไงครับ”
“นั่งรถสองแถวกลับครับ”
“หรอ ไม่มีรถมอไซด์หรอ”
“มีครับแต่ช่วงนี้ฝนมันตกบ่อย”
“อือดีแล้วจะได้ปลอดภัย”คุยกันได้ไม่กี่คำเพื่อนก็มาชวนผมเตะบอล
“โต้แกไปดิ เรายังเจ็บขาอยู่เลย”รถเฉียดคราวนั้นผมยังไม่หายดีเลยครับ
“เอองั้นแกนั่งคุยกับน้องเดย์ตรงนี้นะไปโจ้ เจ ดุม เราไปลองกันซักตั้งพอทุกคนลุกไปเหลือผมกับเดย์สองคนเดย์ก็ชวนผมคุย
“พี่เจ็บขาหรอ”
“อือพี่โดนรถเฉี่ยวจะหายแล้วล่ะแต่มันยังเคืองๆอยู่”
“ไหนพี่ผมขอดูหน่อย”ผมก็เลยถลกขากางเกงขึ้นให้เดย์ดู
“เหมือนผมเลยครับผมก็เป็นแผลตรงนี้เหมือนกัน”
“ไหนพี่ขอดูหน่อย”ทันทีเดย์ก็ถลกขากางเกงขึ้นจนสุดขา ผมต้องตลึงตาค้างเมื่อภาพที่ผมเห็นมันคือน้องชายของเดย์โผล่ออกมาด้วยขากางเกงของเดย์ใหญ่มันจึงโผล่ออกมาให้เห็นทั้งโคลนทั้งใข่ สวยงามมากครับหน้าตามันจิ้มลิ้มเห็นส่วนปลายเล็กน้อยสีชมพูน่าดูดน่าเลียแล้วไม่ได้เล็กนะอวบอึ๋มซะด้วยผมก็จ้องมองแต่ก็เอามือลูบดูแผลของเขาที่กำลังจะหายกลัวน้องเดยเขินเพราะน้องเดย์ก็รู้ตัวว่าน้องชายเขาออกมาปรากฏตัวให้ผมเห็น
“อุ้ยมันออกมาตอนไหน แฮะๆๆ” เดย์ทำหน้าเขินผมก็เลยถาม
“เดย์ไม่ใส่กางเกงในล่ะ”
“ผมลืมครับตื่นสายบางวันก็หาใส่ไม่ทัน”
“อายพี่มั้ยล่ะ”ผมถามตรงๆ
“อายนิดหน่อยครับ”ดูเดย์ยังเขินอยู่ไม่เลิก
“ไม่ต้องอายหรอก เราผู้ชายด้วยกัน”
“ครับ”ผมก็เอามือกอดคอเดย์แล้วก็จับหัวเขาลูบเด็กคนนี้น่ารักมากครับ
“อย่างน้องไม่ต้องไปอายใครหรอก”
“ทำไมครับ”
“ก็ของน้องไม่เล็กเลยใหญ่มากใครเห็นเขาก็จะอิจฉา”
“จริงหรือพี่”เดย์ทำท่าดีใจ
“จริงดิ”
“แล้วของพี่ล่ะใหญ่ขนาดไหน”เอาแล้วไง ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไง
“ก็ไม่รู้สินะ”ครานี้ผมเขินบ้างแล้ว
“พี่ผมจับดูได้ป่ะจะได้รู้ว่าใหญ่ขนาดไหน”ยังไม่ทันตอบเลยผมก็โดนจับเป้าซะก่อน
“โอ้โฮ!! พี่ใหญ่จัง”เดย์ยิ่งเอามือขยี้ขยำ น้องชายผมมันยิ่งตอบสนองเร็วอยู่ด้วยมันก็แข็งตัวพรวด
“อื้อฮือใหญ่จังครับ”ผมเลยเอามือล้วงงัดเจ้าโลกของผมให้เข้าที่ต้องจัดระเบียบให้มันทุกครั้งที่แข็งตัวเดย์ไม่ยอมหยุดยังจับอยู่ผมก็เคลิ้มรับอารมณ์ที่เกิดขึ้น
“แล้วของเดย์ล่ะใหญ่ขนาดใหน”ผมเอามั่ง
“จับดูสิครับ”กล้ามากน้องเดย์พูดคำนี้ผมอึ้งเลย ใจผมสั่นไปหมด มือผมก็ไปก่อนความคิดซะอีกมือผมก็ไปโดนเจ้าโลกของเดย์โดยบังเอิญ โอ้โหไม่ได้เล็กเลยตั้งโด่กางเกงเด้งเลย ผมไม่สนแล้วตอนนี้ผมต้องจับดูให้ได้ ผมรีบเอามือดึงเสื้อของเดย์ออกจากกางเกงให้เสื้อปิดกางเกงเขาไว้ กลัวว่าคนจะมาเห็นเราทำอะไรกันผมรีบเอามือโอบไปด้านหลังแล้วค่อยล้วงเขาไปในกางเกงของเดย์เดย์ไม่ว่าอะไรแถมแอ่นตัวให้ผมล้วงได้สะดวกอีก ผมรีบจับเจ้าโลกของเดย์ทันทีที่จับเดย์ก็ขดตัวแต่มือของเดย์กำเป้าผมแน่นเลยเสียงครางเบาๆเดย์คงเสียวแล้วเดย์ก็ให้ความร่วมมือโดยเดย์เอามือไปรูดซิบแล้วงัดเจ้าโลกเขาออกมาด้านนอกเสร็จเดย์ก็เอามือออกมาจับเป้าผมต่อผมก็ยังไม่ถอนมือออกจากกางเกงผมเอามือไปสำรวจดูไข่ผมเอามือลูบไข่ทั้งสองใบ ตอนนี้มันหดหมดแล้วผมลูบไปลูบมาเสียงเดย์ครางเฮือกๆๆ
“พี่ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนพี่อย่าปล่อยนะ”
“ทำไมล่ะ”ผมแกล้งโง่จากนั้นผมก็จับต่อตัวของเดย์อ่อนไปหมด“ผมเสียวครับ ผมชอบพี่”ผมก็ถอนมือออกจากกางเกงแล้วมาจับเจ้าโลกของเขาอย่างจริงจัง
คุณเอ้ย มันไม่รู้จะบรรยายยังไงแค่ผมได้จับผมก็เสียวไปทั้งตัวแล้วเนื้อเจ้าโลกของเดย์ขมิบตลอดเวลาตอบรับทุกจังหวะที่ผมชักขึ้นชักลงตัวของเดย์กระตุกไปมาตามจังหวะมือของเดย์กำเป้าผมแน่นไม่ยอมปล่อยผมก็พึ่งรู้วันนี้ว่าวัวแก่กินหญ้าอ่อนมันเป็นแบบนี้เอ ง นี่ขนาดผมไม่ได้กินนะแค่สัมผัสก็ใจจะวายตายอยู่แล้วไม่นานนักผมก็ได้ยินเสียงสะกด สะระอึ สะระอือออกจากปากของเดย์แล้วเจ้าโลกเดย์ก็เกรงสุดๆผมรีบเร่งจังหวะให้เร็วตามเสียงเดย์เท่านั้นแหละน้ำอุ่นๆ ก็พุ่งออกมากระแทกกับเสื้อได้ยินชัดหู แล้วหยดย้อยลงมาใส่มือของผมทำเอามือของผมร้อนวูบวาบไปหมด(น้ำของเดย์ที่ออกไม่ต่างอะไรกันกับเครื่องทำน้ำอุ่น)พอน้ำออกหมดเสียงครางของเดย์ก็หยุดไปเจ้าโลกเขาก็เริ่มจะอ่อนตัว ผมก็เอามือออก“เก็บมันไว้สิเดย์”ผมบอกเดย์ให้เก็บเจ้าโลกเพราะกลัวว่าเพื่อนจะเดินมา เดย์ก็จับยัดเจ้าโลกเข้าไปเก็บรูดซิบแต่เขาก็มองหน้าผมอย่างมึนงงตกใจ
“พี่น้ำอะไรครับเนี่ยเต็มเสื้อไปหมดเลย” ท่าทางเดย์ตกใจมากครับ
“อ๋อ น้ำนี่เขาเรียกน้ำอสุจิผู้ชายที่โตเป็นหนุ่มเขามีกันทุกคน”
“แล้วมันออกมาอย่างนี้เป็นอันตรายหรือเปล่าครับ” พ่อหนุ่มน้อยยังสงสัยอยู่
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ก็เคยออกแบบนี้ตลอด”ผมอธิบายให้เข้าใจ
“ผมอยากเห็นของพี่จัง”
“ไว้วันหลังนะอ้าวแล้วน้ำนี่ไม่เคยออกหรอกหรือ” เดย์ส่ายหน้า
“นี่เป็นครั้งแรกหรือ”ผมย้ำ อยากรู้ว่าเดย์ไม่เคยจริง
“ครับแต่มันเสียวสุดๆเลยครับผมชอบ”
“อย่าเอาไปเล่าให้ใครฟังล่ะมันน่าอายนะ ให้รู้เราสองคน”
“ครับ”
“เดย์ต้องสัญญานะว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความลับ”
“สัญญาครับ”ผมก็เอาผ้าเช็ดหน้าที่ถือมาด้วยเช็ดคราบน้ำให้เขามันออกเยอะมากครับเช็ดไม่หมด
“เดย์พี่ว่าน้องไปล้างที่ห้องน้ำดีกว่าเดี๋ยวเพื่อนมาเจอเขาจะสงสัยเอานะ”
“ครับพี่ไม่ไปกับผมหรือ”
“ไม่ พี่จะรออยู่ตรงนี้”เดย์รีบวิ่งไปส่วนผมมีอารมณ์มากเลยครับเมื่อน้องเดย์มาถึงก็มีรอยเปียกไปทั่วเสื้อและกางเกงผมดูแล้วสงสารเขามากเพราะเดย์ต้องตอบคำถามเพื่อนแน่ๆเสียงกริ่งก็ดังพอดี
“น้องเดย์ครับกลับบ้านปลอดภัยนอนหลับฝันดีนะครับ”
“พี่พรุ่งนี้ผมทานข้าวเที่ยงกับพี่ได้มั้ย”ผมก็คงต้องบอกเขาเหมือนที่เคยบอก
“ยัง ไม่ได้นะครับพี่ยังไม่ว่างเลยช่วงเที่ยงเอาไว้พี่ว่างเราค่อยมาทานด้วยกันนะพรุ่งนี้พี่จะซื้อขนมมาฝากนะครับ” ดีนะที่เดย์ไม่ถามผมว่าตอนเที่ยงผมไปไหนเราสองคนก็แยกกันไปเข้าแถวเมื่อถึงเวลากลับบ้านผมก็รีบกลับไปที่โรงพยาบาลก่อนผมคิดถึงเบนซ์มากผมต้องไปเจอเบนซ์ให้ได้เมื่อไปถึงผมก็กอดเบนซ์
“บอลมีอารมณ์ใช่ไหม”เป็นครั้งแรกที่ผมมีอารมณ์ก่อนเบนซ์ตั้งแต่เบนซ์ป่วยมาผมก็พยักหน้าแล้วถามเบนซ์
“ทำไมรู้ว่าบอลมีอารมณ์”
“ดูหน้าก็รู้แก้มแดงหูแดงเลย”ผมกับเบนซ์ยืนกอดกันอยู่เบนซ์กำลังหัดเดินพอเบนซ์พูดจบเจ้าโลกของเบนซ์ก็ลูกพรวดมาโดนตัวผมทันที
“เราไปทำกันที่ห้องน้ำนะ” เบนซ์เอ่ยชวนผม
เมื่อ ไปถึงห้องน้ำเบนซ์ก็ถอดกางเกงผมแล้วเขาก็เริ่มเล้าโลมดูดเลียเจ้าโลกผมมันนานสามเดือนแล้วที่เบนซ์ไม่ทำกับผมแบบนี้แต่วันนี้ผมได้รับรสแห่งความเสียวอย่างเต็มที่ผมอารมณ์ค้างตั้งแต่อยู่โรงเรียนแล้วและไม่ค่อยได้ช่วยตัวเองเมื่อผมเสียวทนไม่ไหวผมรีบปล่อยน้ำใส่ปากเบนซ์ทุกอยาดหยดเบนซ์กินหมด
“บอลเราขอนะ” เบนซ์เอามือลูบก้นผม
“จะได้หรือขาเบนซ์ยังดามเหล็กอยู่เลย” ผมก็อยากให้เบนซ์ทำแต่ขาเบนซ์ยังไม่หายดี
“เราทำเบา ๆ ก็ได้นะ”ผมก็เลยยอมเราก็เอาท่ายืนเบนซ์ก็ทำได้ไม่คล่องนักแต่มันก็มีรสชาติไปอีกแบบผมต้องเสร็จพร้อมเบนซ์เป็นครั้งที่สองเมื่อเสร็จผมก็ใส่เสื้อผ้ารีบพาเบนซ์ออกจากห้องน้ำกลัวแม่กับพ่อจะมาเห็นซะก่อนเราก็มานั่งคุยกันที่เตียง
“อาการเบนซ์ดีขึ้นมากแล้วนะเบนซ์อยากหายเร็วๆบอลจะได้ไม่เหงา”เบนซ์กอดผมเขาดูมีหวังมาก
“เบนซ์รีบหายนะบอลอยากไปเที่ยวไปไหนกับเบนซ์ อยากให้เบนซ์เป็นคนขับรถพาบอลไปเหมือนเมื่อก่อน” “คอยดูนะว่าเกิดอะไรขึ้นกับเบนซ์” เบนซ์รีบลุกจากเตียงนอนแล้วก้าวเดินโดยไม่ใช้ไม้ เบนซ์ยืนยิ้มดีใจถึงจะเดินได้ไม่เร็วนักแต่ก็พยุงตัวเองก้าวขาได้แล้วผมดีใจมากผมรีบเดินไปกอดเบนซ์
“เบนซ์จะหายแล้วเบนซ์เราดีใจจัง” ผมกอดเบนซ์แน่นปลื้มที่สุด
“บอลพาเราเดินหน่อยดิเราเดินไปข้างนอกกัน” ผมก็พาเบนซ์เดินไปทั่วอาคารจนแม่มาเห็นเข้าแม่กับพ่อดีใจมาก
“เดี๋ยวลูกแม่ต้องออกจากโรงบาลแล้ว”“ครับผมไปอยู่บ้านบอลไม่ได้หรือแม่”
“ต้องถามเจ้าของบ้านดูก่อน”
“ได้สิครับยินดีต้อนรับเสมอ”บ้านที่ว่าหมายถึงบ้านเช่าส่วนบ้านใหม่คุณป้ากับพี่กอร์ฟยังไม่มาซื้อให้เลยหลังจากที่พาเบนซ์เดินจนมืดพ่อก็เลยพาผมกลับบ้านไปซักผ้าอาบน้ำ แล้วก็พามาร่วมทานข้าวพร้อมหน้ากันที่โรงพยาบาลดึกหน่อยพ่อกับแม่ก็กลับบ้านผมก็นอนเฝ้าเบนซ์เหมือนที่ผ่านมา
“บอลตื่นได้แล้วครับ”
“อ้าวเช้าแล้วหรือเบนซ์”ผมยังไม่อยากลุกจากที่นอนเลย
“ตื่นได้แล้วที่รักวันนี้รู้สึกว่าเป็นวันที่คุณป้านายจะมานะบอล”ผมก็รีบลุกไปถามเบนซ์ว่ารู้ได้ไง
“ก็วันที่บอลป่วยพี่กอร์ฟโทรมา บอกว่าจะมาวันนี้แหละ”
“เหรอเราคงนอนหลับมั้ง”
“ไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนได้แล้วตอนเย็นไม่ต้องมานะอยู่เป็นเพื่อนพี่กับป้า ทางเราไม่ต้องห่วงเราจะอยู่กับคุณพ่อคุณแม่”
“มาก็ไม่เห็นเป็นไรเลยก็ให้พี่กอร์ฟอยู่กับคุณป้าบางทีท่านอาจจะมาวันเดียวแล้วกลับก็ได้”
“อย่าดื้อน่าท่านเป็นญาติบอลนะ บอลต้องต้อนรับขับสู้ไม่ต้องห่วงเบนซ์หรอก เพราะยังไงเบนซ์ก็ต้องอยู่กับบอลอีกนาน” หลังจากที่ผมไปอาบน้ำก็ทานข้าวกับเบนซ์เรียบร้อยผมก็ไปโรงเรียน พอเดินผ่านร้านค้าผมก็นึกได้ว่าวันนี้ต้องซื้อของไปฝากน้องเดย์ ผมก็ซื้อขนมที่ผมชอบสองสามห่อหิ้วไปจนถึงโรงเรียน
“วันนี้มาแปลกว่ะ”
“แปลกยังไงวะโต้”
“หิ้วอะไรมาหรือเอามาฝากใครเอ่ย”
“เอามาฝากน้องเดย์เห็นเขาซื้อฝากเราเลยไม่อยากเอาเปรียบน้องเขาน่ะ”
“อ้อเหรอแล้วโต้ซื้อให้กินบ่อย ๆ ไม่เห็นตอบแทนบ้างเลย”ผมก็อยากจะหยอกมันคืนมั่ง เลยหอมแก้มโต้ซะทีหนึ่ง
“นี่ล่ะที่เราจะตอบแทนแก้มหอมดีนะ” ผมก็ยิ้มให้โต้โต้เขินมากเลยผมก็กลัวโต้เข้าใจผิดรีบหาทางกลบเกลื่อน
“ไอ้โต้แกจะหน้าแดงไปทำไมวะเพื่อน ไปเข้าโรงเรียน”
“แกทำเอาข้าตกใจไปหมดวันหลังอย่ามาหอมอีกนะ”
“ทำไม”ผมหัวเราะ
“เดี๋ยวเราใจแตกว่ะ”
“ไอ้บ้าแกนะจะใจแตก”ผมก็เหลือบไปเห็นลูกฟุตบอลอยู่กลางถนนทางเดิน
“โต้ นั่นอะไรวะ”
“บอลไง”
“แกไม่อยากเตะหรือวะ”พูดยังไมทันจบเลยครับมันก็วิ่งจะไปเตะแต่ผมก็วิ่งแย่งโต้แล้วผมกับโต้ก็แย่งกันเตะลูกฟุตบอลแข่งกัน แล้วลูกฟุตบอลก็ไปโดนเด็กนักเรียนคนหนึ่งเข้าผมกับโต้หน้าซีดเพราะเห็นๆ อยู่ว่าเราสองคนผิดนายคนนั้นโดนลูกบอลถึงกับล้มลงกับพื้นเลยครับ
“นายเป็นอะไรมากมั้ย”โต้เดินไปดึงแขนเขาขึ้นมา
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” สงสัยนักเรียนย้ายมาใหม่ ผมก็ยืนมองดูอยู่ห่าง ๆ เพราะผมไม่ค่อยสันทัดกับคนที่ยังไม่รู้จัก แต่เจ้าโต้มันคล่องเวลาที่ได้เจอเพื่อนใหม่ๆ มันชอบเสนอหน้ามากแล้วโต้ก็คุยต่อ
“เราไม่เคยเห็นนายมาก่อนเลยพึ่งย้ายมาใหม่หรอ เราชื่อโต้นะ” โคตรเสนอหน้าเลยครับ
“พึ่งย้ายมาวันนี้เป็นวันแรกครับ ผมชื่อเอ๋ครับ”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“เช่นกันครับ”โต้ก็ยืนคุยกับเอ๋ผมก็ไม่กล้ายืนดูมันรู้สึกอายๆ เลยหาทางจะหนี
“โต้เราเอาของไปให้เดย์ก่อนนะ”
“รีบไปรีบมานะบอล”ผมก็เดินไปทันที ผมเดินตามหาเดย์ผมไปเจอเดย์นั่งอยู่คนเดียวที่เก้าอี้ข้างสนามบอลที่เรานั่งเมื่อวาน
“พี่ดีใจจังที่พี่มา”เดย์เดินมากอดผม
“พี่ตามหานายซะทั่วโรงเรียนเลยไม่นึกว่านายมาอยู่นี่”
“ต่อไปถ้าว่าง ๆ ผมจะมารอพี่ที่นี่ครับ”
“อะขนมเอาเก็บไว้กินพี่ซื้อมาฝากครับ”
“ขอบคุณครับพี่”เดย์เขายังเด็กอยู่ครับเขายังดีใจเมื่อได้ขนม
“พี่บอลครับ”“อะไรครับ”
“พี่ผมขอพี่อย่างหนึ่งได้มั้ย”
“ขอมาเลยครับสามอย่างก็ได้”ผมบอกไม่ถูกว่าทำไมผมถึงอ่อนโยนกับเดย์เหลือเกิน
“ผมขอพี่เป็นพี่ชายของผมได้มั้ยครับ”
“แค่เนี้ยทำไมจะไม่ได้ล่ะพี่น่ะไม่มีน้องชายเลยนะ”ผมรู้สึกปลื้มครับจู่ๆก็มีคนมาขอผมเป็น“พี่ครับผมอยากไปบ้านพี่จังเลย”ผมก็เลยเล่าเรื่องผมให้เดย์ฟังอย่างละเอียดเดย์จึงเข้าใจ ว่าผมยังไม่มีความพร้อมที่จะให้ใครไปบ้านได้
“ถ้าพี่มีบ้านเป็นของตัวเองหรือพี่เบนซ์ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่พี่ต้องพาผมไปรู้จักพี่เบนซ์นะครับ”
“ตกลงครับน้องชาย”ผมหอมที่หน้าผากน้องเดย์
“พี่ครับทายซิวันนี้ผมใส่กางเกงในมารึเปล่า” ผมคิดแล้วคิดอีกก็เลยตัดสินใจทาย
“ไม่ใส่ครับ”
“อ้าวทำไมทายถูกครับ”
“ก็ไม่ถูกได้ไงดูดิน้องชายน้องแข็งโด่ออกอย่างนี้”
“ไม่รู้เป็นไรพอผมเจอพี่มันก็แข็งเลย”
“ขนาดนั้นเชียว”
“ว้าา เสียงระฆังดังแล้วพี่อดเลย”อดเลยคงจะหมายถึงเซกส์มั้ง แต่วันนี้ผมไม่คิดที่จะมีกับเดย์เลยซักวันหนึ่งผมคิดว่าจะเอาเรื่องเดย์ไปเล่าให้เบนซ์ฟังเพราะผมไม่อยากนอกใจเบนซ์แต่ที่ทำเมื่อวานผมพลาดแล้ววันนี้ผมจะไม่ยอมพลาดอีก“เดย์ถ้าเราเป็นพี่ชายน้องชายกันแล้วเราต้องไม่ทำเหมือนเมื่อวานนี้อีกตกลงใหมครับ” เดย์คิดอยู่นานแล้วเดย์ก็ตอบผม “ตกลงครับ”ผมก็กอดน้องเดย์อีกที
“พี่ไปเข้าแถวกันเถอะครับ”ผมก็แยกทางกับเดย์เมื่อเข้าห้องเรียนผมก็ได้นั่งคู่กับเด็กใหม่ที่ชื่อเอ๋มันบังเอิญจังเลย ทำไมต้องมานั่งใกล้ผมด้วยผมรู้สึกไม่ค่อยดีไม่รู้จะคุยอะไรกับเขาแต่เอ๋เขาก็ไม่ถามผมเขาก็นั่งเรียนของเขาไปตามเรื่องพอเลิกเรียนผมก็ตกใจเมื่อเห็นคุณป้าพี่กอร์ฟ กิม พล และตั้มเพื่อนรักของผมนั่งรออยู่ไต้ร่มไม้ผมยืนอึ้งอยู่มันตื้นตันใจ
“เฮ้ยบอลญาตินายไมมีแต่คนหล่อ ๆ รวย ๆ จังเลยอ่ะ” เพื่อนคนหนึ่งมาพูดข้างผม
“บอลไปดิอาจารย์อนุญาตให้นายกลับก่อนได้เขามารอนายตั้งนานแล้ว”โต้บอกผม
“งั้นเรากลับบ้านนะโต้”ผมก็รีบเดินไปหาคุณป้าและทุกคน
--------------------- จบตอนที่ 24 --------------------
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาครบ
ขอบคุณคับ ขอบคุณมากครับ เตรียมย้ายเข้าบ้านใหม่ ขอบคุณ ขอบคุณครับบ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ยิ่งอ่านยิ่งเพลินอ่ะ มาเล่ามาเร็ว ๆ นะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เบื่อๆ
หน้า:
[1]
2