เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 14
เรื่องของเบนซ์ตอน 14เบนซ์รีบวิ่งมาทางผมเหมือนลืมความโคธรแค้นไปหมดแล้ว“บอล” แค่คำเดียวเท่านั้นเบนซ์ก็กอดผมทันทีผมทำไรไม่ถูกแขนของผมโอบกอดเบนซ์อย่างลืมตัวหลับตาเอาใบหน้าแนบกับใหล่เขากลิ่นกายของเบนซ์ที่หอมทำให้ผมกอดเขาไม่ยอมปล่อยเลยผมไม่คิดอะไร แม้แต่จะอายผมก็ลืมเบนซ์เอามือลูปหลังผมเบาๆ
“บอลขอบใจนายมากที่ให้โอกาสเราอีกครั้ง”ผมไม่มีคำตอบและงงที่เบนซ์พูดแบบนี้ไม่รู้ว่าผมไปให้โอกาสตอนไหน
“บอลหายโกธรเบนซ์แล้วใช่ใหม” ผมไม่พูดแต่ใจผมก็บอกว่าหายก็หาย ผมก็กอดเขาแน่นกว่าเดิมเป็นสัญญาณว่าผมหายโกธรแล้ว
“ต่อไปเบนซ์จะไม่ทำให้บอลโกธรอีกแล้ว” แล้วเบนซ์ก็ปล่อยมือจากผมแล้วก็จับหน้าผมจูบผมอดไม่ได้ที่จะบอกความในใจเบนซ์
“เราก็ขอโทษนายมากนะ” พอพูดจบรถที่ผมเห็นในบ้านเบนซ์วันนั้นก็มาจอดต่อหน้าเราสองคนผมใจเต้นผมกลัวผมจะเสียเบนซ์ไปอีก
“ว้ายนี่หรือเบนซ์คนที่ชื่อบอลหน้าตาน่าฟันจังเนี่ยถ้าไม่ใช่แฟนเบนซ์น้าจะจีบนะเนี่ย”ขนผมลุกทั้งตัวครับเราสองคนก็ไม่พูดอะไรต่อ
“เนี่ย บอลเข้าใจเบนซ์ผิดนะ เบนซ์เป็นหลานน้าวันนั้นน้านวดตัวให้เบนซ์ไม่ได้มีอะไร ส่วนไอ้เจ้าโลกของเบนซ์น้าก็เห็นมาหมดละเพราะน้าเป็นคนเลี้ยงมากับมือ”ผมเริ่มเข้าใจแล้วกระเทยเป็นน้าของเบนซ์ก็เลยชวนผมสองคนไปเลี้ยงข้าว เราคุยกันไปในรถก็พอรู้ประวัติของน้าแกเป็นหมอนวดพึ่งมาจากสวีเดนแกมีแฟนอยู่ที่นั่นตอนนี้แกรวยมากสมัยที่เบนซ์ยังเด็กเบนซ์ไม่ยอมพูด “ครับ”เบนซ์พูด “ค่ะ” เหมือนผู้หญิงชอบแต่งหน้าใส่กระโปรงน้าเขาเล่าว่าเบนซ์พึ่งมาเลิกก็ตอนเรียนอยู่ป.3ผมก็เข้าใจ
“เห็นมั้ยว่าสุดท้ายเบนซ์ก็เป็นเกย์จนได้” น้าว่าเบนซ์
“ผมพยายามแล้วนะน้าแต่ผมก็มาตกหลุมรักบอลจนได้”เบนซ์กอดผม
“เป็นก็เป็นไปสิไม่ได้ไปขอข้าวใครกินนี่แล้วต่อไปอย่าไปโกธรกันอีกนะดีนะที่น้ามาเจอได้อธิบายไม่งั้นอกกระเทยแตกตายแน่”ผมก็ได้แต่อมยิ้มกับคำพูดของน้าเบนซ์และก็ยกมือไหว้ขอโทษ
“อุ๊ยไม่ต้องเรียบร้อยอะไรขนาดนั้นเดี๋ยวน้าตะบ่ะแตกแย่งแฟนหลาน”เธอว่าซะผมต้องเอามือจับเป้าไว้ เสียวๆกลัวๆครับที่เบนซ์เขาทำร้ายผมตอนที่ผมบอกรักเขาเบนซ์ทำใจไม่ได้เพราะเขาไม่อยากเป็นเกย์แต่ก็หนีความจิงไม่ได้ แล้วน้าก็ชวนเราสองคนไปทานข้าวเราทานข้าวกันน้าของเบนซ์สั่งอาหารหลายอย่างมาให้ทานมีแต่ของที่ดีๆทั้งนั้น ตลอดที่ผ่านมานั้นผมจะเกลียดกระเทยเป็นชีวิตจิตใจ แต่มาวันนี้ผมพึ่งรู้ว่ากระเทยใจดีที่สุดในโลกคำพูดคำคุยก็มีเรื่องที่สนุกๆเวลาคิดไรพูดอะไรก็พูดออกมาตรง ๆ เลยผมทำท่าอึดอัดเพราะไม่อยากทานมาก
“ทำไมสองคนนี้ทานน้อยจังหรือว่าดีใจที่คืนดีกัน”น้าแซวเราสองคนผมเลยต้องบอกเหตุผลไป“วันนี้เรามีแข่งบอล 10โมงครับกลัวจะวิ่งไม่ได้เลยไม่กล้าทานมาก”
“อ๋อเข้าใจแล้วขอให้ชนะก็แล้วกัน น้าว่างวันนี้ไม่ชวนไปเชียหรอ”ตรงอีกแล้ว
“ไปสิครับ” ผมก็เอ่ยชวน
“งั้นบอลรอที่บ้านเดี๋ยวน้าจะไปรับ เบนซ์ก็เหมือนกันเดี๋ยวน้าไปรับที่บ้านไปกี่โมงล่ะ”
“ประมาณ 9โมงครับ” เบนซ์ตอบแล้วน้าก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำผมก็เลยได้ถามเบนซ์
“เบนซ์ทำไมเบนซ์ถึงตกลงจะไปเล่นบอลด้วยล่ะ” ผมถามเพราะอยากรู้มันน่าสงสัยอยู่นะ
“ก็โต้บอกว่านายให้ชวนเราและยกโทษให้เราแล้วก็ยังรักเราเหมือนเดิมเราอ่ะดีใจนอนไม่หลับทั้งคืน”อ๋อเข้าใจแล้วมิน่าไอ้โต้มันมีแผนนี้นี่เองมันถึงมั่นใจนัก แต่ผมก็ไม่โกรธโต้แล้วเพราะความต้องการของผมก็ต้องการเบนซ์อยู่แล้ว ผมด่าตัวเองว่าไม่แน่จริงและหวนคิดขึ้นมาเรื่องที่ผมมีอะไรกับพี่กอร์ฟ ผมรู้สึกผมยังผิดต่อเบนซ์อยู่แต่ก่อนที่จะถึงวันเกิดผมในไม่กี่วันนี้ผมจะต้องบอกเรื่องนี้ให้เบนซ์รู้ก่อนที่พี่กอร์ฟจะเดินทางมา
“ไม่ทานแล้วเรากลับบ้านกันเถอะนะ”น้าเอ่ยปากชวน หลังจากที่เดินกลับจากห้องน้ำแล้ว
“น้าครับผมสองคนจะวิ่งกลับบ้านกันครับ”ผมอยากไปออกกำลังกายต่อ
“ว้ายตายแล้วตั้งห้ากิโลนะจ๊ะน้องจ๋า”น้าทำท่าตกใจเราสองคนก็หัวเราะ
“น้าครับถ้าไม่ออกกำลังกายจะหล่อได้ใง”เบนซ์เสริม
“มิน่าล่ะน้าถึงสวยเพราะไม่ออกกำลังกายนี่เอง งั้นตามใจน้ากลับก่อนนะ ว่าจะไปทำผมให้หรูเลิศสแบนแตนไปเลย”น้าก็หยิบเอากระเป๋าจ่ายตังค์แล้วก็สะบัดผมยาวก้มตัวลงหยิกแก้มผมกับเบนซ์“โอ้ยเมื่อไหร่น้าจะเจอหนุ่มหล่อๆแบบเธอสองคนหมั่นไส้จังฮึ้ยย...”ดูแกหมั่นไส้ผมกับเบนซ์จริงๆแกกัดฟันหมั่นเคี้ยวน่าดู“อ้อ ถ้าวิ่งไม่ไหวจุกท้องก็โทรหาน้านะเดี๋ยวน้าจะมารับกลับบ้านเองแล้วอย่าหาว่าน้าเอามาทิ้งล่ะ ไปละ” น้าเดินออกจากร้านอาหารยังก่ะนางแบบคนมองผมกับเบนซ์คงคิดว่าผมทั้งสองเป็นเด็กของแกผมก็ได้แต่ยิ้มเราสองคนก็รีบลุกออกจากร้าน แล้ววิ่งกลับบ้านก่อนจะถึงบ้านก็เจอโต้มานั่งดักรอที่หน้าบ้าน“นั่นไอ้โต้นี่” เบนซ์ก็หยุดพัก
“สงสัยจะมาดูเบนซ์แหละกลัวไม่ไปมั้ง” ผมลองเดาดู
“เฮ้ยรีบมาสิวะ พวกแกเขินรึไงวะ” โต้ตะโกนใส่ผมกับเบนซ์
“ไปเหอะมันแซวแล้ว”เมื่อไปถึงโต้ก็กอดเราทั้งสอง
“ดีกันเร็วจังนะพวกมึง ทีโกรธกันหน้ายังกะผีอิจฉาว่ะ” ดู้ดูมันแซว
“มึงอยากเป็นเกย์รึไงวะ” เบนซ์ก็เอาคืนมั่ง
“เออ ถ้าได้แฟนดีอย่างมึงกูก็ยอมว่ะ” โต้หัวเราะ ดีนะที่โต้เป็นกันเอง
ความลับของผมก็มีแต่โต้ที่รู้ลึกซึ้งคนอื่นนั้นก็แค่สงสัยแต่โชคดีที่ผมกับเบนซ์ไม่ปิดเผยเรื่องนี้
“เอาเสื้อมาให้แกสองคนเป็นชุดใหม่บอลใส่เบอร์ 7 ก็แล้วกันเบนซ์เอาเบอร์ 9 นะ” โต้ยื่นชุดให้“วันนี้เราสองคนจะไปกันเองนะไม่ต้องรอเจอกันที่สนาม”เบนซ์บอกโต้ไป
“จะจู๋จี๋กันล่ะสิ” แซวจังโต้เนี่ย
“เปล่า”ผมรีบพูด
“เออข้าอยากจู๋จี๋จะตายอยู่แล้วแกรู้ไหมกี่วันมาแล้ว”อายจังปกติผมไม่เคยพูดเรื่องพันนี้ต่อหน้าโต้เลยนะครับ ผมก็หยิกเบนซ์แก้เขิน
“อะไรจ๊ะที่รัก เจ็บนะ” เบนซ์ท่าจะไม่ยอมหยุด
“งั้นเรากลับนะต้องไปรวมทีมก่อน” โต้ก็กลับมอไซด์แล้วรีบขับกลับเลยทันที
“นายไม่ต้องวิ่งแล้วนะเราจะเอารถไปส่ง” เบนซ์เดินเข้าบ้านก็จับรถขี่มารับผมที่ถนนหน้าบ้านแล้วพาผมกลับบ้านเบนซ์เดินตามผมเข้าห้องนอนมาด้วย
“บอลครับ” เขาเดินมากอดผม แล้วเรียกผมเสียงอ้อนๆ
“ไรหรอเบนซ์”ผมถามเบนซ์พร้อมหันหน้าไปสบตาเหมือนจะรู้คำตอบอยู่ในใจอยู่แล้ว“เราหิวเซกซ์จัง”เบนซ์เบียดตัวมาแนบกับตัวผมเจ้าโลกโดนตัวผมอย่างจังผมเสียวแว๊บเลยครับคงเป็นเพราะเราไม่เจอกันมาหลายวันผมรู้เบนซ์มีอารมณ์มากแต่ผมก็ต้องอดทนไว้ก่อน“ไม่ได้วันนี้เราจะต้องไปต่อสู้นะ เราแพ้ไม่ได้ แล้วอย่าไปเล่นว่าวด้วยล่ะ” จากนั้นเบนซ์ก็กลับบ้านไปอย่างหน้ามุ๋ยเลยครับ แน่นอนว่าผมต้องเก็บแรงเอาไว้ในการแข่งขันครั้งนี้เพราะมันเป็นแมทที่สำคัญด้วย(ท่านผู้อ่านจำไว้นะครับถ้าเราจะต้องเล่นกีฬา เราจะต้องไม่เสียน้ำอสุจิเด็ดขาดจะสอบจะแข่งขันอะไรก็เหมือนกันถ้าเราเสียน้ำมันจะทำให้ สปิริต สมองของเราทำงานช้ากว่าปกติ 30 % ถ้าเราดื่มเหล้าหรือเสพยาเสพติดสปิริตสมองของเราทำงานช้ากว่าปกติ 50 % ดื่มหรือเสพมากๆ สปิตริตก็ไปลดลงตามลำดับครับ แต่ยาเสพติดประเภท ยาบ้า ยาอี กัญชา ฝิ่น สารระเหยเหล่านี้จะทำให้ สปิริตทางสมองทำงานช้ากว่าปกติได้เช่นกันแต่แตกต่างกันตรงที่ว่าสารเหล่านี้จะช่วยในการจิตนาการเป็นอย่างดีมันจึงทำให้นักกีฬาหรือนักดนตรีหรือพวกทำเกี่ยวกับฝ่ายศิลปะ ฯลฯ เขาชอบเสพสารประเภทนี้เพื่อทำอารมณ์ให้เข้ากับสิ่งที่จะปฏิบัติแต่จริงๆ แล้วการที่เราจะทำอะไรให้ได้ดีมันอยู่ที่ใจครับเรียกอีกอย่างก็คือ กำลังใจไงครับ)พอสายหน่อยน้าของเบนซ์ก็มารับผมถึงบ้านเห็นเบนซ์นั่งมาด้วยทำให้ผมไม่เขิน“ไปกันได้ยังคะหนูเบนซ์เตรียมของรึยัง” น้าเปิดกระจกถามผม“ครับ พร้อมผมแล้วครับ”ผมวิ่งเข้าไปเอาของแล้วผมก็มาขึ้นรถเบนซ์ก็กอดผมเอาไว้
“ตัวหอมจัง”เบนซ์หอมผม
“จะไม่หอมได้ไงคนรักกันเหม็นก็ว่าหอมหมดนั่นแหล่ะ”น้าเขาแซว
“น้าครับน้ามีแฟนเป็นคนไทยบ้างมั้ย” เบนซ์ถาม
“เคยมีนะ เมื่อก่อนรักกันเหมือนเบนซ์กับบอลนี่แหละ แต่เราไม่ค่อยเข้าใจกันเลยเลิกกันมาคืนดีกันอีกก็เลิกกันอีก จนสุดท้ายก็เลิกกันมองหน้ากันไม่ติด บอลเบนซ์จำเอาไว้นะ ความรักมันก็เหมือนฤดูกาลเราต้องรู้จักรักษาอย่าให้ความรักมันหมดไปกับฤดูกาล ให้รู้จักรักษาถนอมไว้ให้ดีจะได้ไม่ต้องเสียใจอย่างน้า” ผมรับฟังที่น้าบอกสอน แล้วผมก็เข้าใจและมั่นใจว่าต่อไปนี้ผมจะรักษาน้ำใจเบนซ์เอาไว้ให้ได้มาคิดดูแล้วที่น้าพูดมันจริงทุกอย่างเลยครับ
“อ้าวถึงแล้วครับน้าที่นี่แหละครับ” น้าก็วนหาที่จอดรถ
“อุ๊ย ว้ายมีแต่หนุ่มหล่อ ๆ ทั้งนั้นมาเยอะจัง สาธุ สาธุคุณพระคุ้มครองลูกด้วยขอให้มีหนุ่มหล่อติดเสน่ห์ลูกด้วยเถิดสาธุ” ผมกับเบซน์ก็หลุดขำออกมากับท่าทางและสิ่งที่น้าพูดออกมาแบบทีเล่นทีจริง
“น้านี่ครับทีมของผมครับจอดตรงนี้ก็ได้ครับ” ผมบอกน้าให้จอดรถแถวๆ ตรงที่เพื่อนๆ ผมอยู่กันแต่วันนี้คนเยอะมากเลยเมื่อรถจอดผมกับเบนซ์ก็ลงจากรถเพื่อนก็มองมาที่พวกเรากันหมด ซ๊อฟเห็นเราแล้ว ก็รีบเดินมารับท่าจะรอผมอีกแล้ว
“นี่แกมาสายอีกแล้วว่ะบอล” ช๊อฟว่าผมอีก
“แล้วไงถึงได้นั่งรถเก๋งมาล่ะ” ยังไม่ทันตอบโฆษกสนามก็ประกาศก่อน
“ขณะนี้ดาวซันโวของทีมไอร์คอร์ฟกำลังเดินทางมาถึงวันนี้ไส่เสื้อเบอร์ 9 กับ 7 เป็นขวัญใจผู้ชมในครึ่งสนามนี้เราจะมาติดตามกันในเวลาไม่กี่นาทีที่จะถึงนี้แล้วครับเราจะได้เห็นการต่อสู้ที่เข้มข้น” ผมอายมากครับคนมองกันตรึมเลยเสียงสาวๆแซวกันชิบหาย แล้วน้าก็ลงจากรถ เสียงผู้คนก็โห่ แกไม่ได้อายเลยครับแกก็โบกมือรับเสียงโห่ ยังกะนักร้องเขาซาวเสียงยอมรับว่าแกหน้าด้านมากแกแต่งตัวตลกมากใส่กางเกงขาสั้นๆแล้วขาแกดำมากครับ ใส่เสื้อตัวนิดเดียวรองเท้า
ก็ส้นสูงสีแดงท่าเดินก็เหมือนเดิมนางแบบคับ แกก็ถามช๊อฟ
“น้องนี่ทีมเดียวกันหรือคะ”
“ครับ” ช๊อฟตอบ
“ให้ชนะนะ ไม่ชนะเจ้จะปล้ำนะจ๊ะ” น้าเขาหยอกช๊อฟ
“ปล้ำไม่กลัวกลัวไม่ปล้ำครับ” อู๋ยช๊อฟมันกล้าต่อปากด้วย
“เดี๋ยวเหอะ จับดูดซะเลย” น้าก็ใช่ย่อย
“เจ้อย่าลืมเชียร์ผมแล้วกัน ถ้าไม่เชียร์ผมผมจะไม่ให้แอ้มเลย” ดูมันไอ้ช๊อฟเอ้ยครับแล้วน้าก็เดินไปห้องน้ำ
“บอลเบนซ์คนนั้นแกเป็นคนหรอ สวยเนาะน่ารักด้วย”เฮ้ยผมกับเบนซ์มองหน้ากันคำอธิฐานของน้าแกอาจจะเป็นจิงก็ได้
“น้าเราเองแกอยากมาดูเราเล่นบอลน่ะ” เบนซ์ว่า
“ท่าทางแกใจดีนะเราดีใจจังหมือนเราจะไม่แพ้ว่ะวันนี้”
“สวัสดีค่า ฉันเป็นน้าสาวของเบอร์ 9 กับเบอร์7 นะค่ะวันนี้ฉันมาเชียร์ทีม ไอร์คอร์ฟโดยเฉพราะเบอร์ 11 ค่า”ทุกคนหัวเราะลั่น น้าแกไปขอประกาศที่กองพิธีการแกกล้าจริงๆ เลยครับแล้วพิธีกรก็ประกาศว่าน้าแกบริจาคให้เป็นเงินรางวันเพิ่มเป็นเงิน 3000 บาท เงินรางวัลจึงเพิ่มเข้าไปอีกรวม 16,000 บาท เสียงปรบมือลั่นทั่วสนามไม่นานแกก็เดินมาหาผมกับเบนซ์
“น้าเอาหน้าเธอสองคนมาคืนให้แล้วนะ” หมายถึงแกกลัวคนจะว่าผมกับเบนซ์เป็นเด็กของแกมั้งครับแต่ไปเน่าที่ช๊อฟเบนซ์เกรงใจช๊อฟมากจึงเดินไปหาช๊อฟ
“นายอย่าถือสาน้าแกเลยนะ” เบนซ์กลัวช๊อฟไม่พอใจ
“คิดมากน่าเราไม่ถือหรอกดีซะอีกเรามีชื่อเสียง” ช๊อฟหัวเราะทำให้เราสบายใจเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น ผมกับเบนซ์ต้องลำบากมากครับกว่าจะรู้จุดอ่อนของทีมคู่ต่อสู้ต้องใช้เวลาไปมากหมดครึ่งแรกยังไม่ได้ประตูผมกับเบนซ์จะได้เปรียบตรงที่มีผู้บรรยายมักจะบรรยายว่าผมสองคนเป็นม้ามืดผมจึงเล่นโดยไม่กลัวทีมคู่ต่อสู่เอาเปรียบหรือแกล้งพักครึ่งน้าของเบนซ์ก็แนะนำว่าต้องอุดอย่างเดียวให้แน่นเมื่อมีโอกาสค่อยยิงประตูได้ 1-0 2-0 ก็เอาจริงของแกเพราะตลอดที่เล่นมาทีมคู่ต่อสู้จะบุกยิงตลอดแกฉลาดมากครับที่อ่านเกมส์ออกเมื่อการแข่งขันครึ่งหลังเริ่มขึ้นน้าแกก็กลายเป็นโค้ชไปโดยอัตโนมัติผมเบนซ์ช็อฟและเพื่อนทุกคนก็จะทำตามคำสั่งของแกจนในที่สุดเราก็ยิงเข้าเป็นประตูแรกได้ไอ้เจ้าซ๊อฟวิ่งมากอดน้าอย่างไม่มีที่ท่าว่าจะอายผู้คนเลยครับคุณคิดูนะครับกระเทยตัวดำ ๆ คนหนึ่งยืนอยู่ขอบสนามแล้วแกใส่อารมณ์เป็นอย่างมากแกตะโกนแหกปากให้เล่นไปตามที่แกสั่งบางทีแกก็ด่าทีมคู่ต่อสู้ถ้าเขาเล่นแบบจะโกงผมจำเอามาเล่าคำหนึ่งนะครับ
“ไอ้บ้าไอ้ควาย ใครสอนเล่นแบบนี้วะหน้าอย่างเนี้ยไปไม่ถึงบอลโลกแน่ เดี๋ยวจับถอดกางเกงซะเลย”พวกสาว ๆมายืนเชียร์กับแกเกือบ 20 คนพอแกด่าเสร็จ แกก็พาสาว ๆ โห่ กรี๊ดบางทีแกก็ล้อเขา
“ว้ายอย่าวิ่งเร็ว ตายแล้วของใหญ่จัง เดี๋ยวมันหกนะจ๊ะ” คนไหนโดนแกแซวขวัญเสียหมดเลยอ่ะครับเล่นไม่ออกเลยทีเดียวตกลงวันนั้นเรายิงได้3-0 ชนะขาด ที่ชนะเป็นเพราะน้าไม่ใช่เพราะเราเล่นเก่งหรอก ผมมานั่งนึกภาพตอนนั้นก็ขนำออกมาครับ เจ้าช๊อฟวิ่งมากอดน้าเมื่อเสียงนกหวีดเป่าหมดเวลาช๊อฟมันไม่อายเพื่อนๆ เลยครับ
“ที่รักจ๊ะเก่งมากนะเธออย่างนี้เจ้ก็อดสิ”อดแอ้มเขาล่ะสิ
“โถ่เจ้ชนะแหละยิ่งได้ ผมจะให้ฟรีเลยครับ”มันหน้าด้านพอๆ กับน้าแล้วช๊อฟก็เดินไปแสดงความยินดีกับเพื่อนต่อผมกับเบนซ์ก้เดินไปเข้าห้องน้ำผมก็ไปเจอกับทีมคู่ต่อสู้เขาอยู่กันหลายคนเบนซ์ก็เลยกล่างขอโทษ
“เราต้องขอโทษแทนน้าเรานะแกเล่นเชียร์แรงไปหน่อย”ผมไม่มีอะไรพูดผมก็เลยได้แต่ยิ้มครับ
“ไม่เป็นไรหรอกเราว่าสนุกดีออก”คนที่โดนแซวเรื่องเป้ายิ้มตอบรับเราสองคนแล้วอีกคนหนึ่งก็เดินมาคุยกับเรา
“นายสองคนเก่งมากนะเก่งกว่าพวกเรามากนี่เป็นครั้งแรกนะที่ไปเตะล่ารางวัลแล้วพวกเราแพ้” เขาพูดชมซะเกินจริง“จะกลับตอนไหนครับ” ผมถามบ้าง
“ก็ต้องรอรับรางวัลก่อนครับ นายสองคนเป็นคนที่ไหนเหรอ” เขาถามผม
“ก็คนที่นี่แหละครับ” ผมตอบ
“อ้าวแล้วพวกนายคนที่ไหนหรอ” เบนซ์ถามเขา
“ขอนแก่นครับแต่มาเที่ยวบ้านเพื่อนเพื่อนเราเป็นคนอำเถอท่าอุเทนครับ ก็เลยได้มาช่วยเล่นทุกปีนะที่เขาจัดแข่งที่นี่” เขาตอบ
“งั้น ผมไปฉี่ก่อนนะเดี๋ยวค่อยคุยกันต่อนะครับ” เบนซ์ก็พูดอย่างเป็นมิตรแล้วพาผมเดินไปหลังห้องน้ำผมเดินไปก็ไปเจอทีมคู่ต่อสู้เขาพากันฉี่กันเต็มเลยแล้วไม่รู้จักอายด้วยนะครับเจ้าโลกโผล่กันเกือบทุกคนผมต้องมองแว๊บเดียวก็ต้องล่ะสายตาหนีผมกลัวเขาจะจับได้ว่าเขามอง
“บอลเราไปล้างหน้าก่อนนะ” เบนซ์ก็เดินออกก่อน ผมยังไม่ทันได้ตอบเบนซ์เลยพ่อหนุ่มขอนแก่นก็มาควักเจ้าโลกออกฉี่ข้างผมทำไมเขาไม่อายผมองก็กำลังจะฉี่เสร็จจึงจะเก็บเจ้าโลกเขาดันพูดขึ้นมาดีนะที่คนออกไปจะหมดแล้ว
“ของนายใหญ่นะ” ผมตกใจเลยครับจึงรีบเก็บเข้าที่
“ของนายก็ไม่เล็กเลยนะ” เต็มตาผมเลยมันเปิดสนิทเลยยาวด้วย
“ใหญ่หรอ เราว่ามันสู้ของนายไม่ได้หรอกดูดิ” โถ่เขาเล่นควักออกมาแล้วพริกให้ผมดูอย่างชัดตา
“ดูของนายมั่งดิ” ผมก็ควักออกมาบ้าง บอกตรงๆอยากโชว์มากครับ แต่ผมเอาออกมาแป๊บเดียวก็เก็บแค่ไม่ให้เขารู้ว่าผมหยิ่งก็พอแล้ว เขาก็เก็บเจ้าโลกเอาไว้ผมเลยเดินออกจากห้องน้ำจะไปล้างหน้ากับเบนซ์นายคนนั้นก็ยังเดินตามไปด้วย
“บอลล้างหน้าดิ” ผมก็หยุดสนใจเขาเบนซ์ก็ไปคุยกับเขาแทน
“นายชื่อไรหรอเราชื่อเบนซ์นะ”
“เราชื่ออุ้มนายสองคนเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว” เขาถามต่อ
“เปิดเทอมก็ ม.5 ครับนายล่ะ”
“อือ เหมือนกัน” คุยจบเพื่อนเขาก็เรียกให้ไปทานข้าวทางผมก็มาเรียกเหมือนกันเราจึงต้องแยกกันไปทานข้าว ทานเสร็จก็เป็นการรับรางวัลและมีการฉลองกันนิดหน่อย ขากลับบ้านช๊อฟก็บอกผมก่อนกลับ
“บอลเงินรางวัลที่ได้เราจะเอาจัดงานฉลองกันพรุ่งนี้นะ”
“หรอตามใจนายนะเออช๊อฟเราอยากชวนนายไปงานวันเกิดเราวันที่ 29 นี้ด้วยนะ”
“อ้าวอีกสองวันนี่นา เฮ้ยเอาไงดีวะ” ช๊อฟก็ตะโกนถามเพื่อนทุกคนก็ออกความเห็นว่าให้ร่วมจัดวันเดียวกัน
“ต้ายตายงั้นก็สามงานในวันเดียวกันไปเลยสิ” น้าเขาเอ่ยมาท่ามกลางความงงของทุกคน
“งานอะไรเจ้” ช๊อฟถาม
“ก็งานวันเกิดเบนซ์อีกคนนะสิ เจ้จะเป็นเจ้าภาพจัดให้มัน”ผมงงมากก็ไหนว่าเกิดเดือนมกราคมแล้วจะมาเกิดเดือนนี้อีกหรอผมเลยถามเบนซ์
“อ้าวงานวันเกิดนายผ่านมาแล้วไม่ใช่หรอ”ผมถามเบนซ์
“เอิ่มมมตอนนั้นวันเกิดปลอม”เบนซ์ตอบอย่างอายๆ
“อ้าวตกลงนายเกิดวันอะไรกันแน่” ผมไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเบนซ์ถึงโกหก
“วันที่ 2 พฤษภาคม น่ะ” เบนซ์นิ่งสักพักก็พูดต่อ
“บอล อย่าโกธรเบนซ์นะเบนซ์โกหกบอลเพราะอยากง้อน่ะวันนั้น” ผมดีใจมาที่เบนซ์แคร์ผมมากเมื่อก่อนถ้าไม่มีคนเยอะผมจะกอดเขาจูบเขาเลยล่ะ
“ไม่ว่าหรอกน่า” เบนซ์ยิ้มดีจัย
“เอาล่ะทุกคนฉันขอเชิญงานวันเกิดเบนซ์นะจัดที่บ้านบอล” น้าเข้าเชิญทุกคน
“เราก็เชิญทุกคนให้ไปงานวันเกิดเราด้วยนะ” ผมก็เชิญบ้างต่อมาก็เป็นช๊อฟ
“งานฉลองชัยชนะเราก็ของเลื่อนเป็นวันเดียวกันกับวันเกิดเบนซ์บอลนะทุกคน”
“งั้นเจ้กลับก่อนนะทุกคน” น้ากล่าวลา
“เรากลับก่อนนะช๊อฟ”ผมบอกลาช๊อฟ
“อือ” ช๊อฟก็พยักหน้ารับแต่น้าสิครับขึ้นรถแล้วก็ยังลงมากอดเจ้าช๊อฟแล้วจูบด้วย
แล้วคุยไรกันไม่รู้ผมไม่ได้ยินแต่ตอนที่นั่งรถกลับบ้านน้าแกร้องเพลงไปตลอดทางจนถึงบ้านเบนซ์
“ไงจ๊ะบอลจะกลับบ้านหรือจะค้างที่นี่” น้าถามผมทำให้ผมตัดสินใจไม่ได้
“บอลเราไปค้างบ้านบอลก็ได้นะเดี๋ยวแวะบอกแม่ก่อน”น้าขับรถเลี้ยวเข้าบ้านผมก็ต้องลงรถ ไปไหว้พ่อกับแม่ก่อนเพราะตั้งนานแล้วไม่เจอท่าน
“หวัดดีครับ”
“อ้าวถูกกันแล้วหรอบอล”ผมหน้าจืดไปเลยครับที่ต้องโดนท่านว่าเป็นครั้งที่สอง
“ครับ” ผมตอบแบบอาย ๆ
“ต่อไป ถ้ามีเรื่องกับเบนซ์ ไม่ว่าเรื่องอะไร เล่าให้พ่อกับแม่ฟังบ้างนะอย่าเก็บเอาไว้คนเดียว”คุณพ่อท่านกล่าวเตือน
“ตาเบนซ์ก็เหมือนกันนะลูกอย่ามัวแต่ปืดเอาไว้บอกแม่บ้าง เราสองคนก็เหมือนพี่น้องกัน ต่อไปอย่าทะเลาะกันอีกนะ” แม่กับพ่อเอามือลูบหัวผมทั้งสองคนเพราะท่านคงจะเป็นห่วงเราจริง ๆ แล้วบรรยากาศก็ต้องเปลี่ยนเมื่อน้าเดินเข้ามา
“นี่พี่คะเบนซ์จะไปค้างบ้านบอลน่ะเร็วสิน้าจะได้ไปส่งคนยิ่งรีบๆ อยู่นะวันนี้มีนัด”
“นัดกับใครน้าบอกหน่อยดิไปด้วยไม่ได้หรอ” เบนซ์กับผมสงสัยว่าน้าต้องนัดกับช๊อฟแน่นอนมันดูแปลก ๆ
“เออน่าฉันนัดกับใครก็ช่างแต่ถ้าอยากไปก็ขอโน้น ขอเด็จแม่เธอก่อน”น้าชี้มือไปทางแม่
“ไปก็ไปสิ แต่อย่าพาลูกฉันไปเสียคนนะหล่อน” แม่เป็นพี่สาวของน้า ชื่อแกก็ลืมบอกไปครับแกชื่อโจครับ
“รับรองเลยค่า ว่าฉันจะดูแลลูกคุณพี่เป็นอย่างดี มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมแต่ถ้าไปโดนใครจูบใครหอมมาอันนี้ไม่ทราบนะค้าคุณลูกหล่อนก็ต้องดูแลตัวเองนะค้า” น้าพูดซะยาวเลยครับ
“เออแกนี่พูดตอแหล เหมือนเดิมเลยว่ะ ไปต่างประเทศมาตั้งหลายปี กลับมาก็ยังเหมือนเดิม” แม่ก็เดินเข้าบ้านไปหยิบเอาถุงสองถุงมาให้ผมกับเบนซ์
“อ้าวนี่ของฝากลูกสองคน” เป็นเสื้อผ้าคนละชุดคับ
“อ้าวของน้องสาวคนนี้ไม่มีหรอค้า” น้าแกล้งขอ
“จะไปมีได้ยังไงก็ฉันไม่ได้ขายเสื้อผ้าประเภทที่หล่อนใส่นะ ไปหาซื้อเอาเอง โป้ๆแบบนี้ฉันไม้กล้าซื้อหรอกนะ” พูดจบแม่ก็ยิ้ม
“ค่า คุณพี่นี่โบ...จังนะคะ เต่าก็เต่าค้า” โบราณ-เต่าล้านปีครับ
จากนั้นน้าก็ไปส่งที่บ้านผม บอกให้เราอาบน้ำจะมารับตอน 2 ทุ่ม ไม่ให้เราทานข้าวเย็นเมื่อน้ากลับผมกับเบนซ์ก็เริ่มฉลองกันเมื่อเข้าห้องน้ำ
-------------------- จบตอนที่ 14 --------------------
วันนี้ผมใจดีเลยแวะมาแถมให้อีกตอนแล้วนะครับ :D กลัวเพื่อนๆ จะอารมณ์ค้างกันนาน แต่รู้สึกว่าจะค้างหนักกว่าเดิมไปอีกใช่มั้ยล่ะ 555+ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้านะครับ บ๊ายบาย! じゃあね！ See Ya! {:4_98:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เก่งๆ
ขอบคุณคับ ขอบคุณมากครับ ขอบใจมากนะครับที่เอามาลง
มีลาเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วย
คิดถึงน้องเดย์ครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับบ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกจัง
ขอบคุณครับ ยิ่งอ่านยิ่งเพลินอ่ะ มาเล่ามาเร็ว ๆ นะ ขอบคุณครับ ขอบพระคุณ ขอบคุนครับ สนุกมากครับ รอลุ้นต่อ ใครจะนอกใจก่อน
หน้า:
[1]
2