รุ่นพี่ที่รัก 64 (By P'not) CP
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย thanong เมื่อ 2019-3-24 21:22ต่อนะครับ....
พี่เกรซ : กาย!(ลุกขึ้นไปกอดแขนพี่กาย ผมก็มองนิ่งๆ) กาย น้องนทคุยสนุกมากเลยละ (ยิ้มแล้วส่งซิกให้ผมประมานว่าอย่าบอกใครเรื่องที่เราคุยกัน)
พี่กาย : คุยอะไรกัน ทำไมไม่ไปอยู่ข้างหน้า(ถามอย่างสงสัย)
พี่เกรซ : เกรซนึกว่ากายโกรธ ก็เลยว่าจะเดินมานั่งเงียบๆ แต่เห็นนทเดินมาเลยชวนคุยน้ะ(ยิ้ม)
พี่กาย : หึ! (ดูมันมองผมนะ)
ผมก็ลุกขึ้นเตรียมจะเดินหนีมัน....
พี่กาย : เอะอะก็เดินหนี มารยาทมันอยู่ตรงไหนวะ(ผมหยุดเดินแล้วก็หันไปมองมันด้วยรอยยิ้ม)
ผม : พี่เกรซครับ แล้วไว้คุยกันใหม่นะครับ(พูดโดยไม่สบตาไม่สนใจอะไรไอพี่กายเลยครับ ผมเห็นมันทำหน้าโกรธที่ผมเมินมันด้วยสะใจมาก พี่เกรซก็ยิ้มรับครับ)
แล้วผมก็เดินไปดูดอกไม้ของผมไปครับ พี่เกรซก็เดินผ่านหลังผมไปกับพี่กายพี่เกรซก็ทักผมนิดหน่อยครับ ผมก็หันไปยิ้มให้พี่เกรซเท่านั้น สักพักไอสิงโตก็มาตามครับ ผมก็ไปนั่งกับมัน ตอนนี้โต้ะที่ผมนั่งก็มี พี่กายพี่กันพี่ดินพี่ไฟพี่เกรซพี่แอมผมสิงโต นั่งพูดคุยกันไปครับ และผมก็พูดคุยกับทุกคนอย่างสนุกสนานยกเว้นไอพี่กาย ดูมันก็พยายามจะคุยกับผมนะ แต่ผมไม่ครับ ไม่สนใจเลย เบี่ยงประเด็นหนีตลอดอะ จนลุกไปเต้นกันอะครับ ผมก็นั่งกินข้าวไป คนอื่นๆก็ลุกไปหมดแล้ว ตอนนี้ที่โต้ะเหลือผมคนเดียวนั่งกินอยู่.....
ตึง! พี่กายมันนั่งลงตรงข้ามผมอย่างแรง ผมก็เหล่ตามองมันนิดหน่อยแล้วก็ไม่สนใจครับกินต่อไป........
พี่กาย : ทำไมไอที่ทำท่าเมินกู ทำเป็นไม่เห็นหัวกู เพราะคิดว่าตัวเองแน่หรอ อย่าคิดนะ ว่าทุกคนชอบมึงแล้วกูจะต้องชอบเด็กอย่างมึงอะ(พูดกดเสียง)
ผมเงยหน้ามองมันนิดหน่อย แล้วก็ไปหยิบแก้ว เทน้ำอัดลมมาอีกแก้วนึงแล้วก็ยื่นให้มัน มันก็รับไปแบบงงๆ....
ผม : กินน้ำหน่อยนะครับ คอคงแห้ง(พูดนิ่งๆแต่ก็ไม่มองหน้ามันครับ ก็ก้มกินข้าวต่อ)
พี่กาย : จะกวนตีนกูใช่มั้ย! (มันดึงซ้อมผมที่กำลังจิ้มเนื้อย่างไปครับ ผมก็มองมันแบบไม่พอใจละ ขัดขวางตอนกินของผมงั้นหรอ)
ผม : เป็นอะไรครับ มารยาทไม่มีหรอ คนเค้ากำลังทานข้าวแล้วมาดึงไปแบบนี้อะ(พูดนิ่งๆ)
พี่กาย : ในที่สุดมึงก็พูดกับกูได้ แถมพูดได้ยาวสะด้วย(ยิ้มแบบผู้ชนะ ผมกรอกตาหนักมาก)
และก็ไม่สนใจมัน หยิบส้อมในจานไอสิงโตมาจิ้มกินต่อไปครับ มันก็บ่นอะไรของมันไปอะครับผมก็ไม่สนใจ พวกเด็กเรียกร้องความสนใจอะครับ มองแล้วก็น่าจะทำได้แค่นั้น ทุกคนก็ตะโกนมาเรียกผมไปเล่นเกมส์อะไรไม่รู้ผมก็ไม่ไป เพราะไม่ค่อยรู้จักใครด้วย.......
พี่กาย : มึงไม่ได้ฟังที่กูพูดเลยหรอวะ!(เดินมานั่งข้างๆผม ผมก็เขยิบนิดหน่อยแล้วก็กินต่อไปครับ) หมับ!(จับแขนผมครับไม่แรงมากผมก็หันไปมองหน้ามัน) ไม่มีใครกล้าเมินกูหรอกนะ แล้วยิ่งคนอย่างมึงมาเมินกูกูยอมไม่ได้!(พูดแบบไม่พอใจ)
ผมก็ใช้มืออีกข้างนึงหยิบเลย์ มาจ่อปากมันครับ...
ผม : อ้าปากเร็ว (พูดนิ่งๆ มันก็มองผมแปลกๆแล้วก็อ้าปากครับ ผมก็ยัดเลย์ใส่ปากมัน แล้วก็ดึงมือข้างที่มันจับออกจากแขนผม แล้วก็กินสเต็กต่ออย่างอร่อย)
พี่กาย : มึงนี่มัน!(พูดออกมาอย่างเหลืออด จริงๆผมก็อยากจะเถียงอะนะ เพราะอยากจะกินมากกว่าเลยขี้เกียจเถียง และอีกอย่างดูดีๆมันก็ไม่น่าจะทำร้ายอะไรผมหรอก มันก็คงแค่อยากคุยอีกอย่างมันก็แค่พวกชอบเรียกร้องความสนใจแค่นั้นเอง)
ผม : โอย อิ่ม!(เอนตัวพิงกับเบาะแล้วลูบท้องครับ ไอพี่กายมันก็นั่งทำหน้าไม่พอใจผมอยู่ข้างๆนี่แหละครับ)
พี่กาย : ไม่อิ่มให้มันรู้ไป ยัดเข้าไปได้ไงวะนั่น!(พูดประชดแดกดันแล้วจ้องผม ผมก็หันซ้ายหันขวาประมานว่ามันคุยกับใคร) เลิกกวนตีนได้มั้ยวะ! นี่กูคุยกับมึงอยู่นะ!(พูดอย่างโมโหแล้วไง)
ผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างรำคานแล้วก็ล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาดูครับ แล้วกดโทรหาพี่อ๊อฟ)
กดโทรไปสายนึงมันไม่รับ แล้วสักพักมันก็โทรกลับมาครับไอพี่กายก็ยังคงนั่งมองผมผมก็ไม่สนใจมัน......
พี่อ๊อฟ : เมื่อกี้อยู่กับยาย(พูดอย่างดีใจ)
ผม : ทำไร(ถามอย่างดีใจ)
พี่อ๊อฟ : ก็ดูทีวีกับยายอะ และก็คิดถึงมึง(พูดเสียงเบาๆ)
ผม : บ้า!(เขินไง หันไปมองไอพี่กายมันก็จ้องอยู่ผมก็ ปรับสีหน้าปกติทันทีครับ)
พี่อ๊อฟ : พรุ่งนี้กูก็จะกลับไปนอนกับมึงนะ(พูดอย่างตื่นเต้น)
ผม : ไม่เอา พี่อ๊อฟนอนกับยายไปเลย นอนกับผมอะเมื่อไหร่ก็ได้(พูดอย่างเขินๆ)
พี่อ๊อฟ : ไม่เอาอะ เดี๋ยวกูไปรับมึงมานอนด้วยไง เหลือเวลาอีกตั้งหลายวันจะเปิดเทอม มานอนนี่อีกสัก2คืนก็ได้นะ(พูดอย่างอ้อนๆ)
ผม : ก็ได้ๆ ป๊าจะยอมใช่ป่าว(พูดอย่างกวนๆ)
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวไปขอให้ไง (พูดอย่างจริงจัง)
ผมก็คุยกับมันไปครับ คิดถึงมันมากมาย อยากเจอแล้วสิ คุยไปสักพักก็วางครับ.....
พี่กาย : คิดถึงอย่างนั้นคิดถึงอย่างนี้ จะอ้วก!(ทำล้อเลียนผมไง)
ผมก็ไม่สนใจมันครับ ถ้าผมพูดกับมันแสดงว่าผมแพ้ มันกำลังเล่นเกมส์กับผมอยู่ ผมไม่อยากมีเรื่องด้วย เพราะถ้าผมพูด มันจะต้องเป็นเรื่องแน่ๆครับ สักพักมันก็ลุกไป ผมก็โล่งใจละ เบื่อมันรำคานมากเหลือเกินครับ และอีกสักพักผมก็ปวดฉี่แล้วก็ลุกไปหาห้องน้ำเข้าครับ พอออกมาทุกคนก็กำลังสนุกอยู่ที่สระว่ายน้ำเลยครับ เค้าเล่นเกมส์อะไรกันสักอย่างผมก็กำลังจะเข้าไปร่วมด้วย……..
“โอ้ย!” ผมหันไปมองห้องข้างๆห้องน้ำ มันเหมือนห้องฟิสเนทอะครับ มีเสียงคนร้องอยู่ในนั้น ผมก็เปิดประตูเข้าไปดู ไอพี่กายอีกแล้วครับ นอนชักดิ้นชักงอยู่กับพื้น ผมก็มองมันนิ่งๆ คนอื่นๆคงไม่ได้ยิน เพราะห้องน้ำที่ผมมาเข้าค่อนข้างไกลจากตรงที่จัดปาร์ตี้.........
พี่กาย : ออกไป มายืนดูเหี้ยไร!(พูดอย่างทรมาน)
ผมก็เดินเข้าไปประคองตัวมันให้ลุกขึ้น และพยุงมันไปนั่งเก้าอี้แถวนั้น มือก็ยังคงใส่นวมอยู่ สงสัยจะต่อยกระสอบทรายมั้ง ผมก็มองมันนิ่งๆ....
ผม : เป็นอะไร(ถามนิ่งๆ มันก็หันหน้าหนีผม ผทจับหัวมันให้มันหันหน้ามา มันมองผมตาขวางเลยครับ) เป็นอะไรเล่า!(พูดเสียงดังนิดหน่อย)
พี่กาย : ข้อมือส้นเว้ย! พูดกับกูให้มันดีๆหน่อยเถอะ กูอายุเยอะกว่ามึงนะ!(พูดเสียงดังอย่างไม่ยอม)
ผม : แค่ข้อมือส้นต้องลงไปนอนชักดิ้นชักงอแบบนั้นเลยหรอ(มองมันอย่างล้อๆ มันทำหน้าไม่พอใจ)
ผมก็ค่อยๆแกะนวมในมือมันออกครับตอนถอดก็ร้องโอดโอยสำออยจริงๆ พอถอดได้มันก็ทำท่าโล่งเชียวครับ โอ้โหบวมเลยละ ผมก็ไปหยิบกล่องยาตรงชั้นวางยา(มันเด่นมากอะครับ) มาครับ พอเปิดดู เออยังดีมียานวด ผมก็บีบยายนวดใส่มือตัวเองนิดหน่อย แล้วก็ลูบตรงข้อมือข้างซ้ายของมันครับ มันก็นิ่งๆให้ผมทำ.........
ผม : ปวดหนักเลยหรอ?(ถามนิ่งๆ)
พี่กาย : ไม่รู้วะ มันเคล็ดๆ ปวดๆปนเจ็บอะ(พูดแล้วทำหน้าจะร้อง โว๊ะ ขี้แยชะมัด ผมก็ยิ้มนิดหน่อย)
ผมก็นวดๆคลึงๆ ไปครับ มันก็คงจะเหมือนกับข้อเท้าส้นละมั้ง ผมนวดๆ บีบๆไปนิดหน่อย จนมันเริ่มเคลิ้ม ผมก็กระตุกข้อมือมันนิดหน่อยครับ มันสะดุ้งบ้าง ผมก็ทำอย่างนี้4-5ครัง แล้วก็กระตุกทีเดียวแรงๆเลยครับ...
พี่กาย : โอ้ย! (มันดึงมือตัวเองกลับไปครับ) แขนคนนะเว้ย ทำเบาๆก็ได้(มันสะบัดข้อมือตัวเองครับ คงได้ผลแหละ)
ผม : โอเคยัง(ถามนิ่งๆ)
มันก็เริ่มสำรวจข้อแขนตัวเองครับ มันก็สบัดๆ แล้วก็ยิ้มอย่างดีใจ....
พี่กาย : หายแล้ว (ยิ้ม)
ผม : ยังไม่หายดีหรอก มันอาจจะช้ำหรือบวมขึ้นได้ เอายานี่ไปทาหลังอาบน้ำแล้วก็นวดเบาๆละ (พูดจบยื่นยาให้มันครับ)
แล้วกำลังจะเดินออกไป มันก็ลุกขึ้นมาจับแขนผมไว้ ผมก็มองมันนิ่งๆ.....
พี่กาย : ขะ ขอบใจ(ผมก็ยิ้มนิดหน่อย)
ผม : ไม่เป็นไร ถือว่าช่วยสัตว์โลกหนะ(ยิ้มกวนๆ มันหุบยิ้มเลยครับ)
แล้วผมก็วิ่งหนีมันไปหาคนอื่นๆที่โต้ะครับ เค้ากลับมานั่งที่กันแล้ว ไอพี่กายก็วิ่งตามมาครับ ทุกคนก็มองงงๆ เพราะไอพี่กายมันตะโกนแล้วก็วิ่งไล่ผมมา...
ผม : พี่ดิน พี่ไฟ สิงโต ช่วยด้วย!(ตะโกนแล้วก็วิ่งไปหลบหลังสามคนนั้น ทุกคนก็มองงงๆ)
พี่กัน : มึงเป็นอะไรไอกาย หาเรื่องน้องเค้าทำไม!(ถามอย่างไม่พอใจ)
พี่กาย : มะ...
ผม : พี่กายเค้าไม่พอใจที่ผมไปเข้าห้องน้ำของเค้าครับ!(พูดฟ้องแล้วทำหน้าเศร้า)
พี่กัน : ไอกาย!(พี่กันจับแขนพี่กายครับ เค้าเป็นพี่น้องที่ตัวใหญ่เท่าๆกันเลยละ)
พี่กาย : มันกะ....
ผม : พี่กายทำไมถึงเกลียดผมขนาดนั้นละครับ ถ้าไม่พอใจผมกลับไปรอที่บ้านก็ได้นะ(พูดแทรกแล้วก็ทำหน้าเศร้าๆ จริงๆกินอิ่มแล้วอยากกลับบ้านแล้วไง เลยหาเรื่องคนสักหน่อย)
พี่เกรซ : กาย ทำเกินไปแล้วนะ(พูดนิ่งๆ)
ผม : อย่าว่าพี่กายเลยครับทุกคน ผมคงนิสัยไม่ดีพี่กายเลยไม่ชอบ ไม่เป็นไรครับ(พูดหน้าเศร้าๆ แล้วก็กำลังจะเดินหันหลัง)
หมับ! ไอพี่กายครับ ทำหน้าเป็นยักษ์เลยครับ จับแขนผมแน่นเลยละ แล้วมันก็ลากผมให้ไปกับมัน โดยบอกกับทุกคนว่าจะคุยกับผมห้ามใครตามมา! แล้วก็ลากผมไปในบ้านครับ และก็พาเข้าห้องอะไรอะ ห้องเล่นของมันมั้ง มีแต่ของเล่นแล้วก็เกมส์ พอถึงมันก็ปล่อยมึงจากแขนผม แล้วผมก็เดินสำรวจห้องครับ....
พี่กาย : กูไม่ได้พามึงมาในนี้เพื่อให้มึงดูของของกูหรอกนะ(ผมก็หันไปมองมันนิ่งๆ)
ผม : พี่กายนี่ หัวอ่อนจังเลยนะครับ เป็นพวกชอบเรียกร้องความสนใจใช่มะ(พูดนิ่งๆ มันก็ทำหน้าไม่พอใจ)
พี่กาย : มึงพูดแบบนั้นทำไม อยากให้ตัวเองดูน่าสงสารหรอ!(พูดแล้วก็จับแขนผม)
ผม : ผมอยากจะพูดผมก็พูด เหมือนที่พี่พูดให้ผมรำคานใจไง ก็เจ๊ากันนะ (พูดแล้วก็แกะมือมันออกมันก็ไม่ยอมครับ)
พี่กาย : อย่ามาต่อปากต่อคำกับกู (จับแขนผมแน่นขึ้น)
ผม : พอเถอะ ผมง่วงละจะไปนอน(บอกนิ่งๆ)
พี่กาย : กะ กูได้ยิน ที่มึงพูดกับเกรซ เรื่องที่มึงชอบผู้ชาย(ผมก็มองนิ่งๆ)
ผม : แล้ว? (ทำหน้านิ่งๆ)
พี่กาย : ที่มึงพูดแบบนั้นไปเมื่อกี้เพราะมึงสนใจกู เพราะมึงชอบกูใช่มั้ย(ถามผมนิ่งๆ)
ผม : หลงตัวเองน่า ถ้าผมสนใจใคร ผมคงไม่ทำกับคนที่ผมชอบแบบนั้นหรอก ไม่ต้องห่วง(ยิ้ม)
พี่กาย : แต่มึงช่วยกูเรื่องข้อมือ(ถามผมอย่างนิ่งๆ)
ผม : ก็แค่ช่วยอะ (มันมองผมแบบว่าต้องการอะ ผมชะงักไปนิดนึงครับ)
ปั้งๆๆๆ! “ไอกาย แกทำอะไรน้องนท!” พี่ชิน พ่อพี่กายยังไงเล่า
ผม : อ้อ! หรือว่าพี่เกิดชอบผมขึ้นมาละครับ เพราะส่วนน้อยเลยนะ ที่ผมอะ จะเข้าหาคนอื่น!(เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆมันครับ มันก็ไม่ยักกะถอยหนีนะ)
พี่กาย : กะ กู......(ผมก็เลื่อนเข้าไปใกล้อีก ใกล้อีก จนจมูกแตะกันแล้วครับ)
ผม : หวั่นไหวหรอ (สบตากับมันระยะประชิดเลยครับ)
ผมเลื่อนมือมาจับตรงอกมัน ใจมันเต้นแรงมากอะครับ ผมก็เลยเอาปากของผมไปแตะกับปากของมันเบาๆ มันก็หลับตาลงครับ หึ! ไอนี่มันเป็นอะไรเนี่ย มีแฟนเป็นพี่เกรซอยู่แล้วและพี่เกรซก็เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากสะด้วย แล้วมันยังมาทำเรื่องแบบนี้กับผมอีก ผมละสงสารพี่เกรซจริงๆครับ แล้วผมก็ผละออกมาครับ......
ผม : หัวใจพี่...เต้นแรงเหมือนกับหัวใจผมเลยอะ(จับมือมันมาวางไว้ตรงอกซ้ายครับ เหงื่อมันออกค่อนข้างเยอะมาก)
เสียงโวยวายก็ดังอยู่หน้าห้องครับ ผมคิดอะไรได้สนุกๆ ผมเอามือไปลูบเป้ามันเบาๆ มันเงยหน้าอย่างเสียวส่านเลยครับ เพราะผมเน้นตรงหัวมัน ใหญ่ใช่ย่อยเลยนะ.....
หมับ! มันจับตัวผมดันล้มลงบนโต้ะสนุกครับ ตอนนี้ตัวผมนอนอยู่บนโต้ะสนุก แต่ขาก็ยังแต่พื้นอยู่นะ.....
ผม : ทำแบบนี้พี่เกรซไม่ว่าหรอครับพี่กาย(ยิ้มเขินๆ)
พี่กาย : มึงแม่ง กวนกูวะ(โน้มหน้าเข้ามาเรื่อยๆ ผมก็เริ่มจะบีบน้ำตาครับ แล้วก็กัดที่มุมปากตัวเอง แต่ไอพี่กายมันคงมองว่าผมทำปากเชื้อเชิญมันนะสิครับ)
แกรก! ผมเงยหน้ามอง พี่ชินครับ พี่นายก็ด้วย ไอพี่กายรีบผละตัวออกไปครับ ทุกคนก็มองอย่างอึ้งๆ พอลุกขึ้นยืนได้ น้ำตาที่ผมบีบไว้ก็ไหลลงมาเลยครับ....
พี่ดิน พี่ไฟ สิงโต พี่เกรซ พี่นาย : นท!(แล้วก็เข้ามาดูผม)
พี่กาย : ปะ เป็นอะไรวะ(มันเอื้อมมือมาจะมาจับมุมปากผมครับ)
ผลัก! ไอสิงโตผลักมือมันออกแล้วมองไอพี่กายตาขวางเลยครับ....
พี่เกรซ : กายทำอะไรน้อง(พี่เกรซจับไหล่ผม)
พี่กาย : คะ คือ(มันอึกอักไปครับ)
พี่นาย : เราสามคนพานทกลับบ้านไป!(พูดแบบไม่พอใจ)
แล้วทุกคนก็พาผมออกไปข้างนอกครับ ไอพี่กายก็อยู่กับพี่ชินข้างในพี่กันก็ด้วยพอออกมาทุกคนก็ถามกันครับว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็มองพี่เกรซนิ่งๆ สิ่งที่เกิดขึ้น ผมควรบอกพี่เกรซมั้ย หรือว่าจะนิ่งๆไว้ หรือยังไง ตอนนี้ผมเริ่มคิดไปทั่วไปไกลแล้วครับ มันเป็นอะไรที่สับสน.....
ผม : อะเอ่อ(อึกอัก)
สิงโต : เจ็บมั้ยนท(ลูบมุมปากผม ผมก็เอาแต่มองพี่เกรซ ผมรู้สึกสับสน ผมสงสารพี่เกรซแต่ว่า ถ้าบอกไป พี่เกรซอาจจะเสียใจมากก็ได้...)
พี่เกรซ : เป็นอะไรรึเปล่านท(จับแขนผม)
ผม : คะ คือ(ผมอึน ตอนนั้นผมไม่รู้ ผมไม่รู้เลยว่าควรบอกดีมั้ย ผมจะทำไงดี)
พี่นาย : กลับเถอะนท(ดึงแขนผมไป พี่เกรซก็มองอย่างเป็นห่วงครับ)
ผมก็ได้แต่คิดอยู่ในใจครับ ใจนึงก็สงสารพี่เกรซ อยู่ๆ ความคิดผมก็กลายเป็นมองมุมกลับไปครับ แล้วถ้าพี่อ๊อฟรู้เรื่องนี้ละ ถ้ามีคนเอาไปบอก พี่อ๊อฟจะเสียใจมากมั้ย ผมจะทำใจได้รึเปล่า ทุกอย่างในตอนนั้นมันตีตื้นขึ้นมาในอกครับ ผมเริ่มกลัว กลัวไปหมด กลัวเรื่องพี่อ๊อฟ อยู่ๆทุกอย่างมันก็สะท้อน สะท้อนว่าผมเองก็ทำผิดไม่ใช่หรอ ไม่ใช่แค่พี่กายนิที่ทำผิด ผมผิดมหันต์เลยละครับ อยู่ๆ จิตสำนึกของผมมันก็บอกว่าผมนั้น เลวเกินไปครับ ผมควรจะทำยังไงดี ผมจะทำยังไงกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นดีครับ......
หมับ! พี่นายกดหัวผมลงอกพี่นาย ตอนนี้เราอยู่ในบ้านพี่นายกันแล้วครับ นั่งอยู่ในห้องรับแขก พี่นายปลอบผมเหมือนเด็กๆ แต่ตอนนั้นคำพูดทุกอย่างหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นตอนนั้นไม่ได้เข้าหัวผมเลยครับ ผมรู้สึกผิดมากมายเหลือเกิน น้ำตาก็ไหลลงมา ทุกคนก็ลูบหลังปลอบผมกัน ความรู้สึกผิดอยู่ๆมันก็เกิดขึ้น ผมไม่น่าไปเล่นกับพี่กายเลยครับ แย่จริง!......
ผม : ผะ ผม.......(ผละออกมาจากพี่นายแล้วก็ก้มหน้าครับ) ผมขอคุยกับพี่นายได้มั้ยครับ(จ้องหน้าเค้านิ่งๆ น้ำตาก็ไหลอยู่แต่ไร้การสะอื้นแต่อย่างใด)
พี่นาย : เอาสิ ไปคุยที่ห้องทำงานพี่เนอะ(ผมก็พยักหน้า)
เค้าก็จูงมือพาผมไปที่ห้องทำงานเค้าครับ มันเงียบวังเวง พี่นายก็นั่งข้างๆผม แล้วก็มองผมอย่างเป็นห่วง....
ผม : พี่นายครับ (เงยหน้ามองเค้าแล้วก็เช็ดน้ำตาลวกๆ)
พี่นาย : ว่าไง (ถามด้วยเสียงอ่อนโยน)
ผม : ผม.....ผม....ถ้าเกิดว่าเรา ทำเรื่องที่มันผิด ผิดมากๆ ต่อคนที่เรารักควรจะทำยังไงดีครับ(ถามอย่างรนๆ พี่นายก็มองอย่างสงสัย)
พี่นาย : ก็ต้องดูแหละ ว่าความผิดนั้นมันร้ายแรงแค่ไหน(บอกผมแล้วทำหน้าคิด)
ผม : ถ้ามันเกิดจากความผิดร้ายแรง ที่เกิดขึ้นมาแล้วละครับ แต่ครั้งที่สองมันดูจะรุนแรงกว่าครั้งแรก.....(ผมไม่รู้ว่าควรถามพี่นายมั้ย ผมว่ามันอาจจะไม่จำเป็นก็ได้ แต่ผม ผมต้องการที่พึ่งจริงๆครับตอนนี้)
พี่นาย : นท รู้อะไรมั้ย คนเราน่ะ ไม่มีใครไม่เคยทำความผิดหรอกนะ และคนเราก็ทำผิดซ้ำซากกันได้ ไม่ว่ามันจะร้ายแรงแค่ไหน ถ้าคนคนนั้นที่นทบอกว่าเป็นคนที่นทรัก และเค้าก็รักนท เค้าก็ต้องพร้อมที่จะให้อภัยนทเสมอนะ เพราะความผิดพลาดครั้งแรก มันคือพื้นฐานในการผิดพลาดครั้งที่สองไง คนเราก็ต้องรู้สิ(จับหัวผม)
ผม : มันแปลกๆนะครับ(ยิ้มแห้งๆ มันก็แปลกๆจริงๆอะ)
พี่นาย : เฮ้อ! นี่มันไม่เกี่ยวอะไรกับที่เกิดขึ้นที่บ้านชินมันใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้าเบาๆ) เล่าให้พี่ฟังได้มั้ย สัญญาว่าจะไม่บอกใครและจะเป็นความลับของเราแค่สองคน(ยื่นนิ้วก้อยมาผมก็ลังเล เรื่องนี้ เค้าควรจะรู้หรอ..)
ผม : ผมไม่ขอสัญญาครับ ยังไงความลับก็ไม่มีในโลก และผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร ผมจะเล่าให้พี่ฟังนะครับ(ผมก็เริ่มเล่าตั้งแต่เจอกับพี่กายและพี่เกรซจนเกิดเรื่องครับ...) มันก็เป็นแบบนี้แหละครับ (ก้มหน้า)
พี่นาย : ว้า ไอกายมันแย่จริงนะ ได้ทั้งหญิงและชายเลยหรอ!(พูดอย่างไม่พอใจ) แต่...แล้วนทจะมาเศร้าหรือเครียดทำไมละ? มันก็แค่นี้เองนะ ยังไม่ได้เกินเลยสักหน่อย(ถามผมอย่างสงสัย)
ผม : เฮ้อ! ที่ผมเล่ามันดันทำให้ผมคิดอีกแง่นึงนะครับ ถ้าผมทำแบบพี่กาย แล้วคนที่ผมรักเค้ารู้ เค้า....(ทำหน้าใช้ความคิด)
พี่นาย : เค้าจะรู้สึกยังไงใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้า) ความผิดที่เกิดขึ้นมาแล้ว หมายถึงเรื่องนี้ด้วยปะ(ผมก็พยักหน้า) แล้วคราวแล้วนททำยังไงให้เค้าอภัยให้นทละ(ถามผมนิ่งๆ)
ผม : ผมก็ทำทุกอย่าง แต่มันก็ยากเกินไปครับ เพราะถ้าเค้ารู้ว่ามันเกิดขึ้นอีก เค้าอาจจะไม่ยกโทษให้ผมแล้วก็ได้ พี่นายอาจจะพูดถูกครับ คนเราทำผิดซ้ำซากได้ แต่ความผิดบางอย่าง ถ้าผิดซ้ำสองไปแล้วก็เกินกว่าที่จะยกโทษให้ได้.....(ก้มหน้า)
พี่นาย : พี่น่ะนะ เชื่อมั่นมากเลยละ ว่าคนๆนั้นเค้าจะยกโทษให้นท เพราะนทอะ เป็นเด็กดีนะ เป็นคนน่ารัก แน่นอนว่าเค้าจะต้องโกรธ แต่เค้าจะไม่ไปไหน เพราะพี่ว่า เค้าคงไม่โง่พอที่จะทิ้งนทไปหรอก เพราะคนแบบนทอะ หายาก(ยิ้ม ผมก็ยิ้มนิดหน่อย) และรู้อะไรมั้ย การที่เราบอกทุกอย่างกับคนที่เรารักน่ะมันเป็นเรื่องที่ดีนะ แต่ถ้าบางทีบอกไปแล้วทำให้เราต้องแตกแยกกันอะ เราก็ควรเก็บไว้ก่อน รอเวลาที่เหมาะสม รอทุกอย่างมันลงตัวเราก็ค่อยเปิดมันออกมาก็ไม่สายไปหรอก ระหว่างรอ เราก็ต้องทำมันให้เค้าเห็น ว่าที่ผ่านมานั้น เราสำนึกผิดต่อความผิดที่เราปกปิดไว้จริงๆ (ยิ้ม) ทุกคนมีความลับนท พี่ไม่ได้สอนให้นทปิดบัง แต่สอนให้นทพูดออกมาให้ถูกเวลาก็แค่นั้น ความลับไม่มีในโลกนั่นอะเรื่องจริง แต่ที่จริงกว่านั้นคือเราเลือกได้ ว่าเราอะ จะเปิดเผยความลับเมื่อไหร่(จับมือผม) มันอยู่ที่นทเลยละนะ ว่านทจะทำยังไง จะปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นทำร้ายนทและคนที่นทรัก หรือ นทจะจัดการสิ่งที่เกิดขึ้น ด้วยตัวนทเอง(ยิ้ม)
ผม : ครับ (ยิ้ม นั่นสินะ ผมคร่ำครวญพร่ำเพ้อไปก็เท่านั้น ในเมื่อเรื่องผิดพลาดมันเกิด ถ้ามามัวแต่รู้สึกผิดแล้วไม่แก้ไขอะไรมันก็แค่นั้น) ผมเข้าใจอะไรหลายๆอย่างเลยละครับ(ยิ้ม)
พี่นาย : ดีละ! กลับมาเป็นไอลิงได้แล้วสินะ(ขยี้หัวผม)
ผมพูดคุยกับพี่นายอีกนิดหน่อยพี่นายก็พาผมไปส่งที่ห้องนอน พวกพี่เค้าก็มารออยู่ที่ห้องนอนผมกับสิงโตแล้ว เค้าก็ถามกันใหญ่ พี่นายก็คงรู้ว่าผมอยากให้มันเป็นเรื่องของผมกับพี่นาย พี่นายก็เลยเลี่ยงที่จะตอบและแถไปเรื่องอื่น ไอสิงโตก็ดูจะไม่พอใจพี่กายมาก ผมก็บอกปัดๆไปบอกว่ายังไงพรุ่งนี้ก็กลับละไม่มีอะไรมากหรอก จริงๆผมก็บ้าบอเนอะ อยู่เฉยๆดีๆไม่ชอบไปหาเรื่องเค้าดันเข้าตัวเองสะได้ โถ่ เวรกรรมมีอยู่จริง ผมก็เตรียมใจไว้แล้วครับ ว่ากลับไป ผมจะต้องทำดีกับพี่อ๊อฟมันให้มากๆ ทำเพื่อทดแทนทุกอย่าง แต่นั้นก็แค่สิ่งที่คิดอะครับ จะทำได้รึเปล่าก็อีกเรื่อง หลังจากพูดคุยกันเสร็จผมก็ไปอาบน้ำและขึ้นนอน....
ตอนเช้ามาแม่พี่ดินพี่ไฟมาปลุกพวกผมทั้งสี่คนแต่เช้าเพื่อทำบุญหน้าบ้านเราก็ไปกันครับ อากาศแจ่มใส ดูสดใสมากจริงๆ ผมก็หายคิดมากไปบ้างแล้ว ทำบุญเสร็จก็พากันไปกินข้าวและพูดคุยกันนิดหน่อยพี่นายกับแม่พี่ดินพี่ไฟก็ไปทำงานครับก็เหลือแต่พวกผม วันนี้ตอนเย็นพี่นายจะมารับผมกับสิงโตไปส่งที่สนามบินเอง ตอนแรกผมว่าจะกลับตอนเที่ยงนี่แหละ แต่พี่นายเค้าอยากไปส่งก็เลยเออออไปครับผมก็นั่งเล่นนั่งพูดคุยกับสามคนนั้นไปครับ แต่พวกนั้นมันน่ารำคานอะครับ เกาะแกะ แบบสุดๆอะ มือเป็นปลาหมึกเลยจริงๆครับ ผมละรำคานมากมาย ก็อดเอาอะครับ กลับไปเรื่องก็จบละ ไอสิงโตดูแล้วมันก็ไม่ค่อยจะอะไรหรอก แต่พี่ดินกับพี่ไฟนี่อะไร น่ารำคานเกินไปครับ......
ผม : เลิกเกาะแกะสักทีได้มั้ย!(พูดแบบหมดความอดทน)
สิงโต : เออ ผมเห็นแล้วยังรำคานแทนเลย ถอยออกมาเถอะพี่ดินพี่ไฟ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
พี่ดิน : อะไรอ่ะ ไหนนทบอกว่าจะทำตามที่เราต้องการไง นี่ก็แค่อยู่ใกล้ๆนทเองนะ(ให้ตายสิวะ มันจะเป็นกันทั้งตะกูลเลยใช่มั้ยไอนิสัยพูดยากพูดเย็นเนี่ย!)
ผม : งั้นก็เอาเลย ใกล้ไว้ให้มากๆละ อย่าได้ห่างผมนะ!(พูดประชดอย่างไม่พอใจ)
แต่นั้นก็หาได้ทำให้สองฝาแฝดนั่นสำนึกนะ เขยิบมาใกล้ผมกว่าเดิน แล้วก็จับมือผมไว้คนละข้างเลยครับ ผมอยากจะบ้าตายจริงๆ ให้ตายสิ! ก็นั่งเล่นกันไปจนถึงเวลาอาหารเที่ยงอยู่ๆพี่นายก็กลับมา บอกว่าจะอยู่เล่นกับผมก่อน เพราะนานๆอาจจะได้เจอกันที เค้าดูจะติดผมนะพี่นายนะ ผมก็ปลีกตัวไปหาพี่นายตลอดอะครับ รำคานสองฝาแฝดนั่นอะครับ พอกินข้าวเสร็จพี่นายก็ชวนเล่นเกมส์ครับ ก็ไปเล่นกัน เกมส์ต่อสู้ครับ มีพนันกันด้วยนะ งานนี้ทุกคนก็เลยตั้งใจและก็เต็มที่เลยทีเดียวโดยเฉพาะผมที่ค่อนข้างจะอ่อนมาก เพราะไม่ค่อยได้เล่นหรอกครับ ก็เล่นกันไป เล่นกันอย่างเมามันส์และอินมากอะ เพราะใครแพ้ ต้องกินชีสเหม็นๆ มันเหม็นจริงๆอะครับ ชีสขึ้นรา ชีสที่พี่นายบอกราคาแพง แต่ผมไม่อยากจะกินมันเลย คือมันเหม็นมากอะ ก็เล่นไป ทุกคนก็ดูลุ้นเหลือเกินครับ ผมก็แข่งกับพี่นายไป แข่งไปแข่งมา สรุปผมแพ้ ก็กินชีสเน่าไปตามระเบียบ รสชาตินี่อ้วกแทบพุ่งอะครับ ก็เล่นไปแบบนี้เรื่อยๆอะครับ คนอื่นก็มาแข่งบ้าง ก็เล่นกันไปจนบ่ายๆ พวกพี่ชินก็มาครับ มากับพี่กันและพี่กาย ผมก็อึกอักเล็กน้อย เพราะมีพี่นายคนเดียวที่รู้ว่าจริงๆผมแค่แกล้งพี่กายมันเล่นเพื่อดัดนิสัยเอาแต่ใจของมัน พี่กายมันก็มองหน้าผมนิ่งๆครับ พี่นายก็คุยกับพี่ชินไป.......
พี่กาย : ขอคุยด้วยหน่อยสิ(ทุกคนที่กำลังคุยกันอย่างส่งเสียงดังต้องหยุดแล้วหันไปมองทางพี่กาย)
สิงโต : คุยกับใครไม่ทราบ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
พี่กาย : คุยกับ...นท(พูดนิ่งๆ)
ผม : ได้สิครับ (ยิ้ม ทุกคนก็หันมองผมแบบอึ้งๆ ประมานว่ามึงยังจะกล้าไปอีกหรออะไรทำนองนั้น และพี่นายก็ไม่ได้บอกเรื่องที่ผมแกล้งไอพี่กาย เพราะวันนี้พี่ชินพาพี่กายมาขอโทษผมก็แค่นั้น)
พี่กายมันก็ลุกออกไปครับ ผมก็ลุกตามมันไปโดยบอกทุกคนว่าจะไม่เป็นไร พี่นายเค้ารู้ดี ผมก็ส่งซิกให้พี่นายนิดหน่อย พี่เค้าก็เข้าใจแหละครับ ผมตามมันมาสวนข้างบ้านครับ ยืนเก๊กเป็นพระเอกเอ็มวีเลยเชียว......
ผม : เฮ้อ! อากาศสดชื่นจังเลยนะ(ยิ้มบาน มันก็หันมามองผมนิ่งๆ)
พี่กาย : มึงทำแบบนั้นทำไมวะ!(พูดอย่างไม่พอใจ) มึงจะมะ....
ผม : ขอโทษ ผมขอโทษครับ(พูดสวนขึ้นมาแล้วเดินไปใกล้ๆพี่กาย มันก็ไม่ถอยหนี) ผมขอโทษจริงๆ ผมแค่อยากจะแกล้งพี่เท่านั้น แต่ผมไม่คิดว่าสิ่งที่ผมทำมัน....(หันหน้าหนีมัน)
พี่กาย : กู....ทำไมมึงไม่บอกเกรซละ(ถามผมเบาๆ)
ผม : นั่นแหละ คือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกผิด (ก้มหน้า) ไม่ใช่แค่พี่หรอกนะที่ทำผิด ผมเองก็ทำผิด และผมคิดว่า....ผมจะบอกพี่เกรซทำไม ในเมื่อคนที่ควรบอกคือพี่ ซึ่งนั่น มันก็ไม่ใช่เรื่องของผม แต่ผมขอโทษจริงๆที่แกล้งพี่แบบนั้น(พูดแบบรนๆ เพราะรู้สึกผิด ผมเงยมองหน้ามัน มุมปากมันเป็นแผลนิดหน่อย ถ้าไม่สังเกตดีๆก็ไม่เห็น)
พี่กาย : กู...ก็ขอโทษเหมือนกันที่ทำไม่ดีกับมึง จริงๆมันก็สมควรแล้วละ ที่มึงทำกับกูแบบนี้อะ(ยิ้มแห้งๆ เป็นยิ้มแรกเลยมั้งที่ผมได้รับจากมันอย่างเต็มใจอะ)
ผม : พี่โดน....(จับที่มุมปากพี่กาย มันก็ไม่ยักกะถอยหนีเลยนะ ไอนี่มันสู้จริงเว้ย) เพราะผมหรอ?(ถามอย่างสำนึกผิด)
พี่กาย : อืม ไม่ใช่มีแค่มึงแล้วละที่ปากดี กูก็ด้วยเลยโดนเลย(ยิ้ม ผมก็ยิ้ม)
ผม : เหมือนผมเลย ปากดี ได้แผลที่ปากบ่อยๆ(พูดติดตลกไปมันก็ยิ้ม) ผมขอโทษจริงๆนะพี่(ทำหน้าจริงจัง)
พี่กาย : อืมไม่เป็นไร กูก็ด้วยนะ ขอโทษด้วย กูควรจะพูดกับมึงให้ดีกว่านี้(ผมก็พยักหน้า) จริงๆแล้วกูอะชอบได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชายนะ (ผมเบิกตากว้างตกใจนิดๆ) ตกใจละสิ แต่ต้องตกใจกว่านั้น กูดันชอบมึงวะ(เอิ่ม ผมถอยห่างมันไปก้าวนึง)
ผม : อะ เอ่อ....อย่ามาพูดบ้าๆน่า ผมเจอกับพี่แค่สองครั้งเองเอาอะไรมาชอบ(พูดแบบเลิ่กลักไปหน่อย) อีกอย่างพี่เกรซเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะ อย่าทำร้ายพี่สาวผมแบบนี้นะพี่กาย(พูดติดตลกไป)
พี่กาย : กูไม่เคยจีบผู้ชายเหมือนกันวะ เลยไม่รู้จะเข้าหามึงยังไง อีกอย่างวันนั้นกูเห็นมึงชะเง้อมองที่หน้าบ้าน กูก็.....ไม่รู้สิ รู้สึก ถูกชะตากับมึงแปลกๆ (พูดนิ่งๆ)
ผม : เพ้อเจ้อน่า! เดี๋ยวผมก็กลับแล้ว อีกนานละมั้งกว่าจะได้มาอีกอ่ะ ป่านนั้นพี่ก็ลืมผมไปแล้วละ(ไหวไหล่นิดหน่อย)
พี่กาย : ถ้ารอได้ละ จะสนมั้ย(เอิ่ม)
ผม : ต่อคิวเอาละกัน ตอนนี้ก็เหลืออีก3คนอ่ะนะ รอต่อไป(พูดติดตลกไปครับ)
พี่กาย : มึงนี่มัน (เคาะหัวผมนิดหน่อย ผมก็หัวเราะไปครับ)
ผม : แล้วข้อมือหายดีแล้วหรอ (ผมคว้าข้อมือพี่เค้ามาดู) หายดีแล้วนี่ (ผมก็บีบๆคลำดูครับ) ไม่บวมไม่ช้ำ (ผมยิ้มแล้วเงยมองหน้ามัน มันก็จ้องผมอยู่ ผมก็ปล่อยมือมันคืนไปครับ) อะ เอ่อ....(ทำหน้าไม่ถูกเลย)
พี่กาย : มึงก็บ้าเนอะ ขนาดกูทำไม่ดีกับมึง มึงก็ยังมาช่วยกูเมื่อวาน(พูดแล้วยิ้ม)
ผม : เพ้อเจ้อ ใครเห็นก็ต้องช่วยแหละน่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ) แล้ววันนี้พี่เกรซไม่มาหาหรอ(ถามอย่างสงสัย)
พี่กาย : เกรซไปเรียนพิเศษ นทกูขะ.....
“นท! อานายเรียก” ไอสิงโตชะเง้อหน้ามาตะโกนเรียกผมครับ ผมก็พยักหน้ารับ....
ผม : เข้าไปกันเถอะพี่(ยิ้ม พี่เค้าก็พยักหน้า)
ก็พากันเดินเข้าไป พี่ชินก็ถามพี่กายว่าขอโทษผมรึยัง ผมก็บอกว่าขอโทษแล้ว และก็ไม่มีอะไรค้างคา แล้วก็พูดคุยกันครับ พอผมบอกจะกลับเย็นนี้แล้ว พี่ชินก็ดูตกใจไปนิดนึงเพราะมันดูเร็วไปหน่อย พี่กายก็ทำหน้าเศร้าๆ ผมก็ไม่อยากจะสานสัมพันกับใครแล้วอะ ไอพี่กายมันเจ้าเล่ห์ ผมดูออก ว่ามันต้องร้ายมากแน่ๆ.....
พี่ชิน : เอ้อ เดี๋ยวไปกินข้าวเย็นบ้านฉันนะนาย พานทกับสิงโตไปด้วย ถือว่าเลี้ยงส่ง (ยิ้ม)
สิงโต : ไม่ขนาดนั้นครับอา ผมก็มาเที่ยวนี่บ่อยๆแหละครับ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
พี่กัน : แล้วนทละ จะได้มาที่นี่บ่อยๆรึเปล่า(หันมาถามผมหน้ากวนๆ ไอพี่กันเนี่ย ร้ายกาจ ดูสายตาเจ้าเล่ห์ของมันนะ)
ผม : ถ้าพี่กันอยู่ ผมคงไม่มาอะครับ(ยิ้ม ทุกคนก็หัวเราะกันสนุกสนานครับ)
คุยกันได้สักพักก็พากันไปที่บ้านพี่ชิน ส่วนผมกับสิงโตเก็บของกันแต่เช้าแล้ว และก็ไม่คิดว่าจะอาบน้ำอะไรก่อนไปหรอกครับ ถึงเวลาก็ไปเอากระเป๋าแล้วก็ไปกันเลยทำนองนั้นอะครับ บ้านพี่ชินใหญ่และกว้างกว่าบ้านของพี่นายมาก ก็นั่งเล่นในห้องนั่งเล่นกันครับ เล่นไปสักพักก็ชวนกันไปเล่นบาส ผมเตี้ยสุดบอกตรง แล้วจะไปเล่นอะไรกับใครเค้าไหวละครับ พอพากันออกไปเล่นผมไม่ไปก็บังคับผมให้ลงไปเล่น เล่นไปเล่นมากลายเป็นว่าเล่นลิงชิงบอลสะงั้น ผมก็กลายเป็นลิงไงครับ มีแต่คนแกล้งอะ พอผมได้บอลผมก็จะเอาไปชู้ดลงห่วง พี่นายยกแค่แขนผมก็ปาไม่พ้นแล้วครับ แย่จริง! ก็เล่นบาสเตะบอล อะไรกันไปสนุกสนานอะครับ จนได้เวลาอาหารเย็นก็พากันไปกินข้างๆบ้านครับ จัดเป็นแบบกินข้าวในสวนมีปิ้งบาร์บีคิวย่างเนื้ออะไรพวกนี้อะครับ ของกินเยอะแยะมากมายเหลือเกิน ผมก็กินอย่างบ้าคลั่ง เลอะปากไปหมดอะครับ...........
ผม : อื้อ! (ผมส่ายหน้าอย่างไม่พอใจครับ ก็อยู่ๆไอพี่กายมันเอากระดาษมาถูปากผมอย่างแรงเลยนิ!)
พี่กาย : กินอะไรเลอะเทอะจังวะ(ยิ้มแล้วก็นั่งลง)
พี่ดิน : อย่ายุ่งกับนทของเรานะพี่กาย!(พี่ดินเดินมานั่งแทรก พี่ไฟก็นั่งอีกข้าง เอากับเค้าสิ)
เค้าก็เถียงกันไป ผมก็ไม่สนครับ กินและกิน555 ตั๋วเครื่องบินออกตอน2ทุ่ม นี่ยัง5โมงเย็นอยู่เลยครับ ก็เลยมีเวลากินอีกเยอะ และบ้านก็อยู่ไม่ไกลจากสนานบินสักเท่าไหร่ด้วย กินๆและกินไป....
พี่กาย : กูยังยืนยันนะว่ากูชอบมึง และ.....ชอบมากกว่าเดิมแล้วด้วย(อยู่ๆมันก็มากระซิปผมจากด้านหลัง ผมกำลังจะหันไปมันมองมัน มันก็ก้มหน้ามาใกล้ๆผมครับ ปากมันชนแก้มผมเลยครับ)
สิงโต : พี่กาย! ทำอะไร!(พูดอย่างเสียงดัง)
พี่กาย : กะ กูแค่เห็นอะไรติดเสื้อไอนทเท่านั้นแหละ!(แล้วก็เดินไปครับ)
ไอสิงโตก็มองผมแบบจะกินเลือดกินเนื้อ เฮ้อ หาได้สนไม่ ผมก็กินอย่างเดียวครับ มีแต่เนื้อของชอบทั้งนั้น ส่วนบาร์บีคิวผมก็เอาผักไปให้พี่ดินกับพี่ไฟกิน มันก็กินไง คิดว่าผมใส่ใจมันกันจริงๆแล้วแค่ผมไม่กินผักก็แค่นั้น555 กินไปพูดคุยกันไปครับ ก็จนถึงเวลาที่ผมจะต้องไปนั่นแหละครับก็ร่ำรากับพี่ชินเค้าสักหน่อยครับ.....
พี่กัน : ว่างๆก็มาเที่ยวอีกนะ มานอนบ้านพี่ก็ได้ (ยิ้ม)
พี่ดิน : เยอะแล้วไอกัน(พูดนิ่งๆ)
พี่ไฟ : นทไม่มีทางไปนอนบ้านกันหรอก(ยิ้มร้ายๆ)
พี่นาย : พอเถอะน่า เอาละ เราจะไปกันได้รึยัง เดี๋ยวตกเครื่องนะ(พูดแล้วยิ้ม)
ผม : ขอบคุณพี่ชินมากครับสำหรับอาหารมื้อนี้ผมอร่อยและมีความสุขมาก ขอบคุณมากๆครับ(ยิ้ม เค้าก็เดินมาลูบหัวผมอย่างเอ็นดู)
แล้วก็ร่ำรากันจนเสร็จครับ พี่กายมันก็มองผมนิ่งๆไม่พูดอะไร จนผมกำลังหันหลังจะเดินไป.....
พี่กาย : นท! (ผมก็หันไปมอง) ขะ ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย(ผมก็มองหน้าพี่นาย)
พี่นาย : ยังพอมีเวลา รีบๆหน่อยแล้วกัน(ผมก็เดินไปหามัน)
มันก็จับแขนผมดึงไปอีกทาง ไอสิงโตจะตามมาแต่พี่นายเค้าห้ามไว้ไง มาที่สวนดอกไม้ข้างบ้านมันครับ.....
ผม : คุยสะไกลเชียว ใกล้ๆก็ได้มั้ง(พูดติดตลกไป)
พี่กาย : ขะ ขอเบอร์หน่อยได้มั้ย(ถามแบบอายๆ)
ผม : เอาโทรศัพท์มา(มันก็ยื่นให้ผม ผมก็กดๆๆให้มันไป) เบอร์ ไลน์ เฟส ทวิต กาเกา เอาไปให้หมดเลยนะ(ยิ้ม มันยิ้มบานเลยครับ กดเสร็จก็ส่งคืนให้มัน)
พี่กาย : ยิ่งรู้จักก็ยิ่งชอบมึงวะ(ยิ้ม)
ผม : ละเมอต่อไปเถอะพี่(ยิ้ม)
พี่กาย : ไปส่งมึงด้วยได้มั้ย(ผมก็มองอย่างจับผิด)
ผม : ไปขอพี่นายเองละกัน(แล้วผมก็เดินกลับไปทางเดิม)
ผมก็เดินกลับไป พี่กายมันก็ขอพี่นายครับ พี่กันก็เลยขอด้วย ปรากฏว่าก็ได้ไปส่งกันหมด จะอะไรขนาดนั้น ก็กลับไปเอากระเป๋าที่บ้านแล้วก็เอารถไปครับ ระหว่างทางก็พูดคุยกันมากมายเหลือเกิน ครับ พอถึงสนามบินก็ร่ำรากันอีกหน่อยครับ...
หมับ! พี่ดินกับพี่ไฟครับ สวมกอดผมแทบล้ม ไม่ได้ดูตัวเลย.....
พี่ดิน : นท ต้องคิดถึงเราสองคนนะ(พูดเสียงเศร้าๆ)
ผม : แน่นอนครับ พี่ชาย(เอามือลูบหลัง)
พี่ไฟ : ถึงแล้วโทรหาพี่ด้วยนะ(พูดเบาๆ)
ผม : ครับพี่ ผมสัญญา(ลูบหลังเบาๆ)
แล้วเค้าก็ผละออกมาครับ พี่นายก็มาพูดส่งท้ายผม แล้วก็ยื่นกล่อง? กล่องอะไรไม่รู้ ห่อมาอย่างดีให้ผม....
ผม : อะไรครับพี่(ถามแล้วมองกล่องอย่างสงสัย)
พี่นาย : รางวัลของเด็กดีไง (ยิ้ม) มีอะไรก็โทรมาหาพี่ได้เสมอนะ ไม่ว่าจะเดือดร้อน หรือ อยากเที่ยวที่ไหนก็โทรมาเดี๋ยวพาไป(ยักคิ้วอย่างมาดแมน ผมก็ยิ้มบานเลยครับ)
ผม : ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับพี่นาย ผมมีความสุขมากนะครับที่ได้ไปเที่ยวกับพี่ๆ ผมจะไม่ลืมเลย และถ้าว่างๆผมจะมาเที่ยวหาใหม่นะครับ ขอบคุณที่ดูแลผมอย่างดี(ไหว้พี่เค้าอย่างอ่อนน้อม พี่เค้าก็ลูบหัว)
พูดคุยกันอีกนิดผมก็กำลังจะไปเข้าเกด.....
พี่กาย : นท ขอกอดหน่อยดิ(พูดอย่างอายๆ ไอสิงโตก็มองขวางเลยครับ)
ผม : เอาดิพี่(ยิ้ม)
หมับ! พี่กายสวมกอดผมอย่างแน่นหนา ผมก็เอามือกอดตอบอย่างๆงง......
พี่กาย : มึงมันร้าย ร้ายที่สุด มาทำให้กูชอบ แล้วก็จะทิ้งกูไป(ผมก็เอะใจนิดหน่อย ไปทำให้มันชอบตอนไหนนะ) เอาละ ถึงแล้วโทรหากูด้วยนะ และ อย่าลืมกู เพราะกูจะไม่ลืมมึง กูจะรอมึง(แล้วผละออกไปครับ)
ผมก็ทำหน้างงๆนิดหน่อย ไอพี่กายมันเป็นเอามากนะ ติดใจอะไรนักหนาของมัน เจอกันแบบนับครั้งได้บอกชอบกันแล้วเนอะ ผมก็เออออตามไปครับ ก็โบกไม้โบกมือร่ำรากันผมก็เดินเข้าไปในเกด ทุกคนก็หันหลังกลับกันไปครับ.....
สิงโต : มึงมันเกินไปไอนท!(พูดอย่างไม่พอใจ)
ผม : เสี่ยครับ อย่าโกรธผมเลยนะ(คล้องแขนมันแล้วก็เอาหน้าซบไหล่ ขณะนั่งรอเค้าเรียก)
สิงโต : มึงไปทำดีกับมันทำไม มันทำร้ายมึงนะนท(พูดอย่างไม่พอใจ)
ผม : เสี่ยๆๆๆ เลิกพูดเลิกงอนได้แล้วน่า(อ้อนมันสักหน่อย)
สิงโต : เออๆ อย่าอ้อนเยอะดิวะ (ผมเงยหน้ามองมัน หน้ามันแดงๆ)
ผม : จุ๊บ! (จุ๊บแก้มมันทีนึงครับ) เสี่ยน่ารักที่สุดอะ ขอบคุณนะที่พามาสนุก(ยิ้ม มันก็ยิ้ม)
สิงโต : อืมๆ(มันเขิน)
ผมกับมันก็นั่งคุยกันไปจนขึ้นเครื่องครับ ขึ้นเครื่องบินไป ผมก็คุยกับมันไปครับ มันก็งุ้งงิ้งๆ ผมก็เอากับมันสักหน่อย ไหนๆมันก็พาไปเที่ยว เอาใจมันหน่อย มันก็จับมือผมตลอดอะ ตอนนั่งเครื่องอะครับ พอถึง คนที่บ้านมันก็มารับ ตอนแรกผมบอกมันให้แวะไปส่งผมเลย แต่มันไม่ยอมไง จะไปส่งผมเอง ก็แล้วแต่มันเถอะครับ เอามันว่าเลย พอถึงบ้านมันผมก็เข้าไปทักทายพ่อแม่น้องซินนิดหน่อย มันก็ไปส่งผมระหว่างทางก็พูดกันมากมายครับ จริงๆมันจะพาผมไปกินนู่นกินนี่อีก แต่ผมไม่ไหวแล้วครับ เนื้อเต็มท้องเลย มันก็เลยไปส่งผมที่บ้าน......
พอถึงบ้านก็เหมือนเดิมครับ มันก็ร่ำราผมอย่างกับจะไปตายเลยสิ แต่วันนี้ พี่อ๊อฟไม่เห็นโทรมาเลยอะ พอผมล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาดู อ้าว แบทหมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ ผมก็ช่างเถอะ แล้วก็เข้าบ้านครับ แม่อยู่คนเดียว ผมก็เข้าไปกอดไปหอมแม่ตามสเต็บครับ พี่โน้ตกับป๊าไปนอกเมืองเลยอาจกลับดึก ผมคุยกับแม่นิดหน่อยก็เอาของขึ้นไปเก็บแล้วก็รีบเอาโทรศัพท์ไปชาจแบตครับ แล้วตัวเองก็ไปอาบน้ำผ่อนคลาย มันรู้สึกสดชื่นจริงๆครับ กลับบ้านมา เจออะไรที่เงียบสงบ ตลอดหลายๆวันที่ผ่านมา คนมันเยอะ มันวุ่นวายมันเสียงดัง พอมาอยู่ในที่เงียบๆคนเดียว มันก็ทำให้ผมสงบได้จริงๆนะ พออาบน้ำเสร็จ ผมก็เช็คร่องรอยต่างๆ เอ่อ จางลงแทบไม่เห็นแล้ว ดีเพราะใช้ยาช่วยด้วยไม่งั้นคงหายช้าแน่ๆ และประตูหลังก็ไม่มีอาการอะไรแล้ว เพราะตั้งแต่วันนั้นผมก็ดูแลดีขึ้นอะครับ คอยทายากินยาอะไรงี้อะ อาบน้ำทำไรเสร็จผมก็ออกมาแต่งตัวแล้วก็ขึ้นนอนไปเลยครับ เพลียมากจริงๆทั้งเล่นทั้งเดินทาง ไม่ไหวก็หลับไปครับ......
ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้วครับ ผมก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัวเบาๆสบายๆ ชิวๆ ครับ ทำไรเสร็จก็มาเปิดโทรศัพท์ดูครับ โอ้โห ผมจำไม่ได้ว่าโทรศัพท์ตัวเองแบทหมดไปตั้งแต่ตอนไหน แต่พี่อ๊อฟโทรมาหาผมตั้งแต่เมื่อเช้าของเมื่อวานแล้ว หลายสายมากมายทั้งข้อความอะไรสาระพัด พวกพี่กายพี่ดินพี่ไฟ ทุกคนเพื่อนๆครับ ทักมากันเต็มไปหมด แย่ละสิ ผมก็กดโทรหาพี่อ๊อฟเลยครับ ไม่ทันดังตื้ดมันก็รับครับ....
ผม : พี่อ๊อฟ ผะ...
พี่อ๊อฟ : รู้มั้ยว่ากูเป็นห่วงมึงอะ(พูดนิ่งๆ)
ผม : รู้ครับ (หงอยเลยสิ)
พี่อ๊อฟ : แล้วมึงมีโทรศัพท์ไว้ทำไม แบทหมดก็ไม่ชาจ กูทั้งโทรแล้วก็ส่งข้อความ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ยิ่งกว่าป๊า)
ผม : ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้วพี่อ๊อฟอย่าโกรธผมน้า(พูดอ้อนๆ)
พี่อ๊อฟ : เออๆ คราวหลังก็ดูให้ดีๆละ(พูดอย่างเซ็งๆ) แล้วถึงบ้านยัง(ถามนิ่งๆ)
ผม : ถึงแล้ววว(ลากเสียงอย่างร่าเริง)
พี่อ๊อฟ : อ่าๆ เดี๋ยวกูจะไปหาแล้วกัน(ผมยิ้มบานเลยครับ)
คุยกับมันอีกนิดหน่อยก็วาง ผมว่าจะโทรหาพี่ๆที่กรุงเทพสักหน่อย แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า มันยังเช้าอยู่ ไม่อยากกวนพวกเค้า ผมก็ลงไปข้างล่าง ก็เจอแต่แม่ ป๊ากับพี่โน้ตออกไปข้างนอกแต่เช้า เอิ่ม! ผมก็ไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้าน ทำหน้าที่เด็กดีไปครับ สักพักรถป๊าก็มาจอดหน้าบ้าน ผมก็แอบป๊าอยู่ตรงพุ่มไม้หน้าบ้านครับ กะจะเซอร์ไพรซ์สักหน่อย.....
ผม : ซะ.....
เฮียบูม : เซอร์ไพร์ซ! (ผมหน้าเหวอเลยครับ เจอเซอร์ไพร์ซซะเอง)
ผม : เฮียบูม! อ๊ากกก!(กระโดดกอดเลยครับ)
เฮียบูม : โว้วๆๆ ใจเย็นๆ (กอดผมแน่นเหมือนกันครับ)
ผม : จุ๊บ ๆๆๆ (หอมแก้มเฮียหลายๆทีเลยครับ เป็นปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน)
“ว้า ทำให้กับแต่ไอบูม” เฮียบอมไง ผมก็เหล่มองนิดหน่อยไม่สนใจ ยิ้มบานให้กับแต่เฮียบูมนี่แหละครับ....
ตุบ! เสียงอะไรหล่นหน้าบ้าน ทุกคนก็หันไปดูครับ ไม่มีอะไร แค่หมามาคุ้ยถังขยะ พวกเราก็พากันเข้าบ้านครับ พูดคุยกันสนุกสนานเลยครับ เฮียบูมเรียนจบแล้ว เค้ามาชวนผมไปกินเลี้ยงครับ มีของฝากด้วยครับ รองเท้า เสื้อ และก็ช็อคโกแลตครับ ผมนี่ดี๊ด๊าเลยละครับ สักพักก็นึกขึ้นได้ พี่อ๊อฟบอกจะมาหาไม่ใช่รึ แล้วมันหายไปไหนนะ ผมก็เลยขอป๊าไปดูมันหน่อย ป๊าก็ให้ไปครับ เพราะป๊าก็กำลังพูดคุยกับเฮียทั้งสองอยู่ ผมก็ปั่นจักรยานไปบ้านมันครับ เห็นมันนั่งอยู่ที่ชิงช้าหน้าบ้าน พอมันเห็นผมมันลุกแล้วเดินเข้าบ้านเลยครับ ผมก็รีบเข้าบ้านมันแล้วก็วิ่งตามมันไปครับ พี่อิฐนั่งอยู่กับพ่อผมก็ทักทายนิดหน่อย ไอพี่อ๊อฟมันเดินขึ้นบ้านไปแล้ว ผมก็เอาขนมที่ซื้อมาจากกรุงเทพให้พี่อิฐไปบอกว่าเป็นของฝากอะครับพูดคุยกันนิดหน่อย แล้วผมก็ตามพี่อ๊อฟขึ้นบ้านไป มันไม่ล๊อคประตูนะ มันนอนคดตัวอยู่ในผ้าห่มหนะครับ..........
ผม : พี่อ๊อฟ หนีผมทำไมเนี่ย(นั่งลงข้างมันแล้วเขย่าตัวมันนิดหน่อย)
พี่อ๊อฟ : ทำไมมึงทำแบบนี้วะนท(พูดเสียงสั่นๆ ผมชะงักไปนิด)
ผม : ทะ ทำอะไร (เริ่มอึกอักแล้วครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงทำอะไรนท (ผมตาโตไปเลยครับ)
ผม : พะ พี่อ๊อฟ ระ รู้แล้วหรอ.....(กลืนน้ำลายอึกใหญ่เลยครับ) ไม่นะพี่อ๊อฟ ผมไม่ได้ตั้งใจอ่ะ (ล้มตัวกอดมัน ร้อนผ่าวที่ขอบตาไปหมดครับ)
พี่อ๊อฟ : ออกไป ไอนท กูไม่อยากเห็นหน้ามึงแล้ว(น้ำตาผมไหลเลยสิครับ ทำไมพี่อ๊อฟถึงรู้ใครบอกมัน!)
ผม : ขอโทษ พี่อ๊อฟ ผมขอโทษ ขอโทษๆๆๆๆ(กอดมันแน่น)
พรึ่บ! มันออกมาจากผ้าห่มครับ แล้วก็เอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ.....
ผม : ขอโทษ พี่อ๊อฟ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ(โผลเข้ากอดมันแน่น)
พี่อ๊อฟ : มึงทำกับกูแบบนี้ได้ยังไงนท (ผมกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ) มึงพาคนใหม่มาหาถึงที่บ้าน แถมป๊ามึงดูจะยินดีกับมึงอีกอะ(พูดเสียงสั่น ผมชะงักไปเลยครับ แล้วผละออกมา...)
ผม : พูดอะไรอ่ะ(พูดเสียงสั่นๆ)
พี่อ๊อฟ : ก็มึงกอดกับผู้ชายคนนั้นหน้าบ้านมึงอะ แถมหอมแก้มกันด้วย ป๊ามึงก็ดูยินดีมากด้วยอะ!(พูดอย่างโมโห
)
ผมอึ้งไปเลยสิครับ ตกใจหมด เฮ้อ! ผมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เกือบไปแล้วมั้ยละ ผมก็อธิบายให้มันฟัง ตอนแรกมันก็ฟึดฟัดเนอะ แต่พออธิบายจบ มันก็ดูสงบลงเยอะเลยละครับ.....
พี่อ๊อฟ : แล้วมึงจะฟูมฟายทำไมนท! (หันมาเอาผ้าเช็ดหน้าให้ผม)
ผม : อะ เอ่อ ป่าวก็กลัวพี่อ๊อฟโกรธ ก็ดูดิ ผมเพิ่งกลับมา พี่ไม่ดีใจเลยรึไง(แถไปนั่น)
พี่อ๊อฟ : ก็กูไปเห็นมึงทำแบบนั้น ใจก็ตกหวบไปอยู่ที่ตีนเลยนะนท กูนึกว่ามึงจะทิ้งกูไปแล้ว(พูดอย่างเศร้าๆ)
ผม : ผมไม่ทิ้งพี่หรอกน่า ถ้าพี่ไม่ทิ้งผมก่อนอะ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ไม่มีวัน(จับมือผม)
ผม : ถ้าผมทำผิด พี่อ๊อฟก็ไม่มีวันจะทิ้งผมใช่มั้ย(ถามเบาๆ มันก็จ้องผมแบบสงสัย) คะ คือ....(ผมดันอึกอักไปไง)
พี่อ๊อฟ : มึงไปทำอะไรมานท ทำอะไรผิด(มองผมอย่างสงสัย)
ผม : ปะ ป่าว หมายถึงไง ถ้าผมทำผิดร้ายแรงหรืออะไร พี่อ๊อฟจะไม่ทิ้งผมใช่มั้ย(พูดอย่างจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : ไม่ทิ้งหรอก รุนแรงแค่ไหนก็ไม่ทิ้ง รักมึงขนาดนี้แล้ว ถ้าทิ้ง...มึงก็เอาปืนมายิงกูได้เลยนท(ยิ้ม ผมยิ้มแบบมีความสุขเลยอะครับได้ยินแบบนี้แล้ว มันทำให้ผมมั่นใจแปลกๆ แต่ก็ยังไม่พร้อมจะบอกหรอกนะ เพราะเกรงว่าคนที่จะถูกยิงน่าจะเป็นผมไง555)
ผมก็พูดคุยกับมันไปครับ มันก็ทั้งกอด ทั้งบ่นคิดถึงผมอย่างนู้นอย่างนี้ ผมไม่เคยรำคานมันเลยนะเวลามันทำง้องแง้งหรือเกาะแกะอะ ไม่รู้สิครับ นานๆทีมันจะทำมั้ง ผมก็เลยชอบที่จะให้มันทำแบบนี้ ผมก็ยิ้มอย่างมีความสุขครับ มันบอกจะพาผมไปนอนบ้านยายตอนนี้ญาติกลับหมดแล้ว พี่อ๊อฟอยากให้ผมไปกับมัน ผมก็โอเค แต่ป๊าจะยอมมั้ยก็ไม่รู้ คุยกันสักพักผมก็พาพี่อ๊อฟไปที่บ้านครับ เพราะอย่างน้อยต้องขอป๊าก่อนแหละ เอ๊ะ หรือหนีตามพี่อ๊อฟไปดี5555 พอถึงบ้านพี่อ๊อฟมันลังเลนิดหน่อย มันกลัวว่าป๊าจะไม่ยอมครับ ผมก็ดึงแขนมันเข้าไปเลย ทุกคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานอะครับ พอเข้าไปก็หันมามองกันหมด มีแขกมาเพิ่ม พ่อแม่ของเฮียๆไงเล่า ผมก็ทักทายนิดหน่อยแล้วก็แนะนำให้พี่อ๊อฟทุกคนรู้จัก เฮียดูจะแปลกใจไปนิด เพราะคราวแล้วมันไม่ใช่พี่อ๊อฟไง ก็นั่งพูดคุยกันไปครับ เฮียบูมจ้องพี่อ๊อฟเขม่งเลยครับ......
พี่อ๊อฟ : นท เฮียมึงมองกูแปลกๆวะ(กระซิปบอกผม)
ผม : งี้แหละ (ยิ้ม) เฮียอย่าจ้องพี่อ๊อฟแบบนั้นได้ป่ะ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
เฮียบูม : อะไรนท พอแฟนมาพูดกับเฮียแบบนี้เลยหรอ(พูดติดจะงอนๆ)
ผม : ม่ายยย(ลุกไปหาเฮียครับ) อย่างอนครับเฮีย เดี๋ยวนทยอมเฮียทุกอย่างเลย ก็เฮียอะไปจ้องพี่อ๊อฟแบบนั้นหมายความว่างายอ่า(พูดกวนๆเฮียยิ้มนิดหน่อย)
เฮียบูม : ป๊า คนนี้นะหรอ ที่บอกว่านทอยู่ด้วยแล้วเจ็บตัวบ่อยๆอะ(หันไปถามป๊า เฮียบูมเรียกป๊าผมว่าป๊า แล้วเรียกพ่อตัวเองว่าเตี่ย ส่วนเฮียบอมปล่อยมันไปครับ)
ป๊า : อืม (ยิ้มกวนๆ)
ผม : ไม่เอาน่า อย่ามาแกล้งพี่อ๊อฟของนทนะ!(พูดอย่างไม่ยอมแล้วก็ไปนั่งกอดแขนพี่อ๊อฟครับ)
แล้วก็นั่งคุยกันไป เฮียเค้าแกล้งพี่อ๊อฟอะสิ ผมก็เลยบอกให้รีบบอกมาเลยว่าจะไปกินเลี้ยงวันไหนยังไง เค้าตกลงกันแล้วว่าพรุ่งนี้ เพราะญาติคนอื่นๆก็ว่างพอดี บลาๆๆๆ เยอะแยะอะครับ ผมก็โอเคเออออไป แล้วก็พาพี่อ๊อฟกลับไปเอาของมานอนกับผม เดี๋ยวค่อยยไปหายายพี่อ๊อฟวันอื่นก็ได้ พรุ่งนี้ผมอยากพาพี่อ๊อฟไปหาญาติๆผมบ้าง ญาติๆผมในจังหวัดเดียวกันมีไม่มากหรอกครับ ส่วนมากก็อยู่ที่จีนบ้างกรุงเทพบ้าง กระจายๆไป ส่วนคนที่พี่บูมจะชวนมาก็แค่คนที่อยู่ในจังหวัดเดียวกันมาอะครับ บอกพอเป็นพิธีว่าเฮียอะเรียนจบแล้วอะไรทำนองนั้น ส่วนคนอื่นๆก็โทรไปบอกเอาหรือค่อยบอกอีกทีตอนวันรวมญาติที่จีนเอาอะครับ ไปส่งพี่อ๊อฟเอาของนิดหน่อยก็กลับมาบ้านผม เย็นนี้เฮียอยู่อยู่กินข้าวด้วย ก็นั่งเล่นกันไปครับ คุยเล่น เฮียบูมถามพี่อ๊อฟใหญ่เลยครับ ผมก็แยกตัวออกมาคุยกับพี่โน้ตบ้างป๊าบ้าง เล่าเรื่องที่ผมไปกับไอสิงโตมาให้พวกเค้าฟังนะครับ ตามแบบที่ผมชอบทำเท่านั้นเอง คุยไรเสร็จก็ไปนั่งรวมกันแล้วก็คุยสนุกสนาน ตอนแรกพี่อ๊อฟดูจะเกร็งๆ แต่ผมก็พยายามดึงเข้ามาร่วมคุยตลอด จนเค้าหายเกร็งอะครับ....
จนเย็นก็ช่วยกันทำบาร์บีคิว อีกแล้วไง ก็ช่วยเค้าทำนู่นนี่นั่นไปครับ จนเสร็จก็ก็ไปนั่งกันที่สนามหน้าบ้าน จัดโต้ะนู่นนี่นั้นแล้วก็ไปช่วยกันย่างอะไร เฮียบอมอาสาไปซื้อแอลกอฮอล์ไง ผมไม่แตะมันอีกแล้วแน่นอนผมสาบานได้เลย ไม่ว่ายังไงก็เถอะนะ เข็ดมากบอกตรง ถึงจะอยู่กับพี่อ๊อฟก็เถอะนะ เราก็นั่งกินกันไปพูดคุยกันไปครับสนุกสนาน มีเปิดเพลงด้วยนะ สบายใจมากมายครับ สักพักก็มีรถมาจอดหน้าบ้าน ผมชะเง้อมอง พี่ตอย พี่ตัง พี่โน้ตก็วิ่งไปรับและก็แนะนำครับ และก็พามานั่งกับผม.....
พี่ตัง : หายเลยนะนท (ยิ้มหล่อ โว้ะ ละลายดีกว่า)
พี่อ๊อฟ : อะ แฮ่ม!(ผมสะดุ้งนิดหน่อย)
ผม : อะ เอ้อ พี่ตอยพี่ตังนี่พี่อ๊อฟ แฟนผมเอง(ยิ้มเขินๆ)
พี่ตอย : ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกนะ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ขอบคุณครับ(ยิ้มเขิน)
ผม : พี่ตอยอย่านะ!(กอดแขนพี่อ๊อฟครับ แล้วก็หัวเราะกันใหญ่เลย เพราะผมแค่เล่นๆไง)
พี่ตัง : ว้า พี่อกหักแล้วดิ (ยิ้ม)
ผม : พี่ตัง พี่อ๊อฟเผลอเจอกันนะ(กระพริบตาข้างเดียวให้ที่นึง)
ทุกคนก็โห่แซวครับ พี่อ๊อฟนี่มองค้อนผมเลยละครับ ก็พูดเล่นกันไปสนุกสนานไปครับ เฮฮาดีครับ.......
พี่อ๊อฟ : มึงจะไปบ้านยายกับกูอยู่ใช่มั้ย(อยู่ๆมันก็ถามขึ้นมา ผมก็มองมัน มันก็เหมือนอยากจะมั่นใจอะครับ)
ผม : ไปสิ ผมอะ คิดถึงยายจันทร์จะแย่ (ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวนะ!(มันใช้มือทั้งสองข้างจับหน้าผมไว้ครับ)
พี่ตอย : แหมๆ จะทำอะไรกันเนี่ย พี่ฟินนะ(ทำหน้าดี๊ด๊า)
พี่อ๊อฟ : ปากมึงไปโดนอะไรมานท ทำไมแตกละ (พูดอย่างเป็นห่วง)
ผม : เออ ผมกัดปากตัวเองงะ จะเล่าเรื่องสนุกให้ฟัง (ยิ้ม แล้วก็ดึงมือมันออก)
พี่ตัง : พี่ก็อยากฟัง เล่าเสียงดังหน่อย(ยิ้มกวนๆ)
ผมก็เล่าเรื่องของพี่กายให้ฟังครับ ตั้งแต่เจอมันนั้นแหละ เล่าเฉพาะเรื่องพี่กายนะ บอกทำนองว่าแกล้งไอพี่กายไปเท่านั้นเพราะมันนิสัยไม่ดีชอบทำนิสัยเสียใส่ผม ก็เล่าไปครับ พอเล่าจบดูพี่อ๊อฟจะไม่ชอบใจเท่าไหร่เลยนะ.....
พี่ตอย : โห สงสารเกรซอะ ทำไมชอบแบบนทแล้วต้องคบกับผู้หญิงด้วยละ(ถามอย่างสงสัย)
พี่ตัง : ก็คงเป็นพวก เสือไบ อะไรละมั้งที่เค้าว่ากันอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
ผม : แล้วพี่ตังเป็นแบบนั้นรึเปล่าครับ ถ้าเป็นจีบผมด้วยนะ ตุบ! โอยย(ไอพี่อ๊อฟเคาะหัวผมอย่างแรงเลยครับ ทุกคนก็หัวเราะกัน ผมก็นั่งคุยกัน4คนไปเนี่ยแหละครับ เพราะผู้ใหญ่คุยไรกันไม่รู้น่าเบื่อ ผมพี่อ๊อฟ พี่ตังพี่ตอยเลยแยกมาคุยกันไง)
พี่อ๊อฟ : ทำไมชอบทำอะไรบ้าบอแบบนั้นวะ ถ้ามันทำขึ้นมาจริงๆมึงจะทำยังไง(พูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ)
ผม : ก็ต้องยอมแหละ หล่อสะขนาดนั้น (ยิ้มกวนๆ พี่อ๊อฟมันมองผมตาขวางเลยครับ)
พี่ตอย : นทนี่นะ พูดให้มันดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวอ๊อฟไปหาคนอื่นบ้างจะรู้สึกนะ(พูดแซวแรงนะเนี่ย)
ผม : พี่อ๊อฟมันไม่กล้าหรอกน่า เพราะถ้าผมรู้ ผมจะ....จัดการมันด้วยมือผมเองเลย(ทำตาถลน)
พี่อ๊อฟ : มึงมีได้คนเดียวว่างั้น(ผมก็ชะงักไปนิด)
พี่ตัง : อิจฉานะนิ (ยิ้ม)
ผม : งั้นคืนนี้ผมไปนอนกับพี่ตังละกัน นอนกอดพี่ตังถ้าจะอะ โอยๆๆ (มันบีบแขนผมอย่างแรงเลยครับ)
พี่ตอย : 5555 นทนี่นะ (ส่ายหัวอย่างเอือมระอา)
พี่ตัง : อย่าพูดเล่นเยอะ พี่คิดจริงนะนิ(ยิ้มเขินๆ)
ผม : พี่ตอย พี่ตังมีแฟนยังอะ(ยื่นหน้าไปถามใกล้ๆ คาดว่าพี่ตังไม่ได้ยินหรอก)
พี่ตอย : ยัง พี่ตังมันขี้เลือก เลือกมากก เลยไม่มีใครเอา 555(ผมก็หลุดขำนิดหน่อยครับ)
ผม : แต่พี่เค้าก็ดูไม่หยิ่งนิ ไม่เห็นเลือกอะไรเลยนะ(ถามอย่างสงสัย)
พี่ตอย : ก็มีแต่นทนี่แหละที่เค้าพูดเล่นน่ะ ชอบบ่นถึงนทบ่อยๆด้วยนะ บอกว่าไม่ตอบแชทเลย555 สงสัยหลงเสน่ (ยิ้มเขินๆ ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่าพี่ตอยนี่ก็สาววายนะนิ พี่โน้ตบอกหนังสือนิยายวายกองเป็นภูเขาเลยที่บ้านพี่ตอยน่ะ)
พี่อ๊อฟก็พูดคุยกับพี่ตังไป ดูจะพูดกันถูกคอเรื่องอะไรไม่รู้ผมก็ซุปซิปกับพี่ตอยไปครับ สนุกดี จนถึงงเวลาแยกย้ายน่ะครับ ก็ร่ำรากัน พรุ่งนี้ช่วงกลางวันก็มีนัดไปกินเลี้ยงให้กับเฮียบูมครับ พี่ตอยกับพี่ตังก็ต้องไปเพราะผมบังคับ จริงๆเค้าก็จะไปกันอยู่แล้วไง ตอนแรกเฮียชวนไปนอนที่คอนโดด้วย แต่ผมไม่ไปเพราะพี่อ๊อฟมานอนด้วย เฮียเค้าก็เข้าใจแหละครับ พอแยกย้ายกันหมด ผมกับพี่อ๊อฟและทุกคนก็ช่วยกันเก็บของครับ ป๊ากับพี่อ๊อฟก็คุยเคลียล์กันแล้ว พี่อ๊อฟก็บอกย้ำกับป๊าว่าจะไม่ทำให้ผมเจ็บตัวอีก หรือถ้ามีก็จะน้อยที่สุด อะไรทำนองนั้นและก็ขอให้ผมไปเที่ยวบ้านยายอีกครั้งด้วย ตอนแรกป๊าก็ไม่ยอมหรอกแม่ก็ช่วยพูดก็โอเคอะครับ ทำไรเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ผมกับพี่อ๊อฟก็ขึ้นห้องนอน.........
พี่อ๊อฟ : นท อาบน้ำด้วยกันนะ(ผมชะงักไปนิดนึงครับ รอยหายดียังว้า แล้วประตูหลังละ ผมชักกังวล) อะไร มาเลย.....
มันดึงผมเข้าห้องน้ำไปเลยครับ ผมก็ลังเลนิดหน่อย ดูล่าสุดมันก็จางมากแล้วคงไม่มีอะไรหรอกครับ ผมก็ถอดๆครับหันหลังแล้วก็ถอดให้มัน.....
พี่อ๊อฟ : ไอนท! (ผมสะดุ้งเลยครับ รีบหันหน้าไปหามันเลย)
ผม : อะ อะไรพี่อ๊อฟ(ตกใจสิครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงไม่ได้ทาครีมกันแดดใช่มั้ยเนี่ย!(มันจับดูที่แขนแล้วก็ตัวผม) แดงๆดำๆทั้งตัวเลยเนี่ย!(พูดอย่างไม่พอใจ ผมนี่โล่งเลยครับ ทำความผิดนี่มันลำบากจริงๆ ระแวงไปหมด)
ผม : ใช่ ทำไงได้ละ ผมไม่ชอบทาครีมอะไรนี่พี่ก็รู้อะ(พูดแล้วยิ้มแห้งๆ)
พี่อ๊อฟ : เออ แปปละกัน (มันก็ออกจากห้องน้ำไป)
ผมก็รีบเช็คผิวตัวเองอีกครั้งครับ ผิวตัวไม่เป็นไรมาก ผมก็เช็คประตูหลังอีกที โอเคแล้ว ปกติแล้วอาจจะเพราะว่าช่ำชองและผ่านศึกมาเยอะก็เลยหายไว ใช้ยาด้วยแหละ แต่ช่ำชองนี่เกินไปมั้ย5555 ไม่หรอกน่า ผมไม่ใช่คนอย่างนั้น555 สักพักมันก็เข้ามาครับ ถือขวดน้ำมันมะพร้าว?........
พี่อ๊อฟ : บำรุงสักหน่อยนะ(ผมก็พยักหน้า มันก็ทาให้ผม)
ผม : นี่! ทาแบบนี้ต้องการอะไรไม่ทราบคุณชาย!(มันทาเบาๆ ผมขนลุกไปหมดแล้วเนี่ย)
พี่อ๊อฟ : ถ้าต้องการ....มึงจะทำมั้ย(พูดเบาๆที่ข้างๆหูผม วันนี้มันเป็นอะไร ปกติผมจะเป็นคนเริ่มนะเนี่ย! ถามว่าชอบมั้ยก็ชอบอะแหละ>.<)
ผม : ถ้าพี่อ๊อฟอยาก ผมก็....(เอามือจับแท่งของมัน)อยากเหมือนกัน(คือแท่งของมันแข็งอยู่แล้วไง)ได้ช่วยตัวเองบ้างมั้ย(มันก็ส่ายหน้า) อีกแล้ว? ทำไมไม่ทำบ้างละ(ถามอย่างไม่พอใจ อั้นไว้มันจะดีหรอ เอิ่ม ไม่ควรพูดเนอะ5555)
พี่อ๊อฟ : รอมึงนั่นแหละ(ยิ้มเขินๆ)
ผม : ไอบ้า!(เขินสิ)
พี่อ๊อฟมันก็เอาน้ำมันมาลูบตัวผมไปครับ มือผมก็รูดแท่งของมันขึ้นลงอย่างได้จังหวะ พี่อ๊อฟมันมองผมด้วยสายตาที่หยดเยิ้มเกินไปครับ เห็นแล้วของผมก็เริ่มเกิดอาการแข็งเหมือนกันขึ้นมาแล้วอะ ผมก็โน้มหน้าเข้าไปหามันเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนประกบจูบกันครับ มันเอาลิ้นเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นผมอย่างเมามัน ผมว่าจูบพี่อ๊อฟเนี่ยแหละ ที่ผมโหยหาสุด เป็นจูบที่กระชากใจผมจริงๆครับ
“อื้อ อืม” เสียงผมและเสียงมันครางออกมาจากในลำคอ ตอนนี้มือผมก็เร่งความเร็วขยับแท่งของพี่อ๊อฟขึ้นลงอย่างเมามันส์ พี่อ๊อฟก็จับแท่งของผมรูดเหมือนกัน
“โอย จะออกแล้วนท”ผละอออกมาจากจูบแล้วพูดขึ้นมาเสียงกระเส่า ผมกำลังจะย่อตัวลงไปพี่อ๊อฟรั้งตัวผมไว้ก่อน มันจับมือผมข้างที่ว่างอยู่แบออกมา แล้วมันก็จับมือผมที่ชักแท่งให้มันอยู่ชักให้เร็วขึ้น
“โอย อ่าห์” มันก็กระตุก2-3ที น้ำมันก็ออกมาครับ เยอะมาก เต็มฝ่ามือเลยละครับ มันเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางของมือข้างขวาจุ่มลงไปในฝ่ามือที่มีน้ำของมันแล้วก็เอามาป้ายปากผม ผมก็อ้าปากรับ และก็ดูดนิ้วของมันอย่างโหยหา พอผมดูจนนิ้วมันสะอาดเสร็จ พี่อ๊อฟมาก็เอาน้ำจากฝ่ามือของผม ไปถูที่แท่งของมันครับ แล้วจับผมหันหลังให้หน้าอกผมชนกับกำแพงห้องน้ำและก็จับแขนทั้งสองข้างของผมไขว้หลังไป และมันก็ค่อยๆสอดแท่งของมันเข้ามา
“โอ้ย อ่าห์ เบาๆ”ผมบอกมันเสียงแหบพร่า เพราะมันแสบและจุก มันก็ค่อยๆ จนสุดแท่งของมัน มันก็เอาคาไว้ แล้วก็โน้มหน้ามันเลียหูผม ผมสั่นสะท้านไปทั้งตัวเพราะความเสียว
“ชอบมั้ย อ่าห์” มันถามด้วยเสียงที่แหบดูจะเซ็กซี่มาก และก็กดตัวเข้ามา ให้แท่งของมันเข้าไปลึกอีก
“ชะ อ่าห์ ชอบ” ผมก็เริ่มต้องการอย่างมากแล้วครับ ผมดึงมือตัวเองกลับมาเพื่อจะมาช่วยตัวเอง แต่พี่อ๊อฟมันไม่ยอม
“เดี๋ยวกูจะทำให้” มันก็เอื้อมมือมันมารูดให้ผม พร้อมกับเริ่มขยับเอวของมัน ครับ ตอนนี้ ทั้งข้างหน้าข้างหลัง ไม่รู้จะเสียวตรงไหนก่อนดีครับ มันสุดๆเลยละ ผมร้องครางออกมาอย่างเหนื่อยหอบ
“อ่า อ้าห์”พี่อ๊อฟรูดแท่งของผมได้ไม่นานผมก็กระตุกปล่อยน้ำออกมามันก็เอาน้ำของผมที่เปื้อนมือมัน มาล้วงเข้าในปากมัน ผมอายนิดหน่อย มันดูเซ็กซี่เกินไป พี่อ๊อฟทำให้ผมต้องการมันมากขึ้น แล้วพี่อ๊อฟก็เริ่มขยับเอวเร็วขึ้น และเร็วขึ้นกว่าเดิม เสียงในห้องน้ำตอนนี้ มีแต่เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บๆๆ และเสียงร้องครางของผมกับพี่อ๊อฟ ที่ร้องออกมาเพราะครวามเสียวส่าน
“จะออกแล้วนะ” มันโน้มหน้ามาบอกผม แล้วก็กัดที่คอผมนิดหน่อย ผมก็พยักหน้าครับ มันเร่งเอวแรงขึ้นกว่าเดิม ซอยอยู่อย่างนั้นสักพักมันก็ถอนออกมา ผมก็หันตัวไปหามันแล้วย่อลงให้ใบหน้าอยู่ระหว่างแท่งของมันอย่างรู้หน้าที่ มันก็มองหน้าผมด้วยสายตาที่หยดเยิ้ม แล้วก็ชักแท่งของมันไป ผมก็ใช้ลิ้นเลียหัวมันไปพราง พี่อ๊อฟมันก็ใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ยื่นมาให้ผมดูดเลีย ผมก็ทำตามครับ สักพักมันก็เอานิ้วโป้งมากดลิ้นผมไว้แล้วก็ใช้นิ้วชี้ดันให้ผมอ้าปาก
“อ่าห์ โอ้ะ โอย!” มันกระตุก2-3ครั้ง แล้วก็เอาแท่งของมันมาจ่อปากผมเลย น้ำของมันทุกหยดเข้ามาอยู่ในผากผมหมดครับ ผมก็ดูดกลืนอย่างไม่รังเกียจเลย และก็ดูดแท่งของพี่อ๊อฟต่อ
“ซี้ด! เสียวสัส อ่าห์!” ลูบหัวผมครับ ดูดแบบนั้นสักพัก ผมก็ลุกขึ้นมา มันก็จับผมไปจูบแลกลิ้นอย่างเมามันส์อีกครั้ง เราประคองหน้าคองกันและกันและจูบอย่างโหยหาเนิ่นนานพอสมควรครับ จนผมเริ่มเมื่อยปากก็ผละออกมา......
พี่อ๊อฟ : ชอบมั้ย(ผมก็พยักหน้าอย่างเขินอาย)
ผม : แล้วพี่อ๊อฟละ(ถามแบบอายๆ)
พี่อ๊อฟ : ชอบมากเลยละ (หอมแก้มผมอย่างแผ่วเบา)
และหลังจากนั้นเราก็อาบน้ำกันครับ โดยพี่อ๊อฟมันก็ทาน้ำมันมะพร้าวบำรุงผิวผมก่อน ทาเสร็จก็ล้าง ตอนทาเกือบได้ต่ออีกรอบ เพราะผมดันมีอารมณ์ แต่พี่อ๊อฟไม่ไหวแล้ว มันบอกว่าวันนี้เหนื่อยจริง เพราะยืนทำอะครับ บอกไปต่อบนเตียงก็ได้มันก็บอกพักก่อน อะไรอะ เป็นว่าผมต้องการมากมายอยู่คนเดียวหรอเนี่ย น่าอายจริงๆ อาบน้ำเสร็จก็พากันออกไปแต่งตัวและก็ปิดไฟขึ้นไปนอนบนเตียง......
ผม : ไม่ต่อจริงหรอ(ถามอย่างอายๆแล้วลูบแก้มมัน)
พี่อ๊อฟ : มึงนี่นะ (ยิ้ม) ช่วงที่มึงไม่อยู่กูนอนน้อยวะ เหนื่อยจริงๆ วันหลังนะ(มันก็จับมือผม)
ผม : แน่นอน จุ้บ!(โน้มหน้าไปจุ้บปากมันเบาๆครับ)
พี่อ๊อฟ : รักมึงนะ (กระชับมือผมแน่น)
ผม : รักพี่อ๊อฟเหมือนกันนะ(ยิ้มบาน)
และเราทั้งคู่ก็หลับลงเพราะความเหนื่อยล้า ผมรู้สึกมีความสุข มีความสุขมากจริงๆ แต่ก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้เรื่องนั้น แต่ตอนนี้ผมก็ขอเก็บเกี่ยวความสุขและทำเพื่อมันไปก่อนแล้วกัน.....
ตื่นเช้ามาเป็นเช้าที่เช้ามากจริงๆครับ เอิ่ม.......
ผม : อะไรเล่า!(พูดอย่างงัวเงีย เพราะไอพี่อ๊อฟมันสะกิดผมตั้งแต่ตี5 ฟ้ายังไม่สว่าเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : ไปทำบุญกันเร็ว ลงไปทำกับข้าวไปทำบุญกัน กูบอกแม่ไว้เมื่อวานแล้ว(เขย่าตัวผม)
ผม : เฮ้อ! (ลุกขึ้นมานั่งครับ) โอยๆ เมื่อยๆๆๆๆ(งอแงเลยไง)
พี่อ๊อฟ : เอาน่า กูอยากทำบุญไปทำกัน(ยิ้ม มันจะร่าเริงไปไหน)
ผม : ไม่อาบน้ำนะ ขี้เกียจ(บอกแบบงัวเงีย)
พี่อ๊อฟ : ไปล้างหน้าแปรงฟันก็ได้ไป (มันก็กระชากผมให้ลงจากเตียงเลยครับ รุนแรงจริงๆ)
เราก็มายืนแปรงฟันด้วยกัน ตาผมก็ยังปิดอยู่เลยครับ ไอพี่อ๊อฟก็แปรงฟันไปบ่นไป อะไรของมัน นี่ผมได้แฟนหรือได้ป๊าเพิ่มเนี่ย! ทำไรเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้าครับ แล้วก็ลงไปเตรียมตัวใส่ผ้ากันเปื้อน ไอพี่อ๊อฟใส่ผ้าลายหมีน้อย ของผมเป็นกระต่ายน้อยไง น่ารักมุ้งมิ้งเชียวครับ เตรียมตัวเสร็จก็เริ่มกันเลยครับ มันบอกให้ผมช่วยหยิบของ มันจะเป็นคนทำเอง ผมก็หยิบๆ ตามที่มันบอกนี่แหละครับ ยังไม่มีใครลงมาเลยเนี่ย โถ่! ก็ทำๆไปครับ มีไข่เจียว หมูกระเทียม แกงเขียวหวาน ไข่พะโล้ แล้วก็ทำขนมหวาน กล้วยบวชชีไง ดีละงานนี้ มันทำได้เยอะกว่าที่ผมคิดนะเนี่ย....
เพี๊ยะ! มันตีมือผมอย่างแรงเลยครับ....
พี่อ๊อฟ : กูทำไปใส่บาตรไม่ได้ให้มึงกิน!(พูดอย่างไม่พอใจ)
ผม : อะไรกัน ทำกับข้าวได้เยอะแยะขนาดนี้ แถมยังทำของหวานได้อีก ทำไมผมไม่ค่อยได้กินฝีมือพี่อ๊อฟละ เอะอะก็ทำแค่ไข่เจียวให้กินอะ!(เริ่มงี่เง่า มันก็มองผมนิ่งๆ)
พี่อ๊อฟ : เคยขอให้กูทำให้กินมั้ย เห็นชอบแต่ของหรูๆในห้าง กูทำไม่เป็นหรอกของพวกนั้นอะ(เวรกรรม ประชดผมได้เนอะ)
ผม : อื้อ! ไม่ยอม! ยังไงก็จะกินๆๆๆๆๆๆๆ!(เริ่มโวยวายครับ)
พี่อ๊อฟ : อย่ามาทำตัวประสาทไอนท!(มันเริ่มโมโห)
ผม : ฮือ ไม่เอาผมจะกินมันอ้า (มันทำตาขวางใส่ผม) โอ้ย ไม่กินก็ได้!(งกจริงอะ โถ่!)
พี่อ๊อฟ : อย่างี่เง่า กลับมาจะทำให้กินใหม่(พูดนิ่งๆ แต่ผมนี่ยิ้มบานเลยครับ)
ผม : จริงนะ จริงนะ(มันก็พยักหน้า) ผมอยากกินต้มยำกุ้ง แกงฮังเล แล้วก็ห่อนึ่ง แล้วก็ไข่ตุ๋น และก็กล้วยบวชชีอะ กล้วยขอนิ่มๆไม่ฟาดนะ ผมชอบ(ยิ้ม มันก็อมยิ้มนิดหน่อย)
พี่อ๊อฟ : เยอะไปมั้ย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
ผม : ไม่เยอะเลย น้าๆ (ผมเอาหน้าไปถูหลังมันครับ) น้าๆ พี่อ๊อฟของนท นทอยากจะกินมัน(พูดขึ้นอย่างอ้อนๆ)
“ทำอะไรกันจ้ะเด็กๆ” แม่ลงมาแล้วครับ ตอนนี้ก็6โมงครึ่งแล้ว พี่อ๊อฟมันทำเร็วอยู่นะ มันทำอย่างละนิดหน่อยอะครับ ตอนนี้มันกำลังตักใส่ถุง
พี่อ๊อฟ : จะไปวัดกันอะครับ(หันไปยิ้มให้แม่นิดหน่อย)
แม่ : มาเดี๋ยวแม่ช่วย ตักใส่ถุงแล้วก็รีบไปกันได้แล้วนะ ที่เหลือเดี๋ยวแม่จัดการเอง(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวผมจัดการเองก็ได้ครับ แม่ไม่ต้องทำนะ(พูดอย่างไม่ยอม)
แล้วก็เถียงกันไปมาจนพี่อ๊อฟแพ้เสด็จแม่ไปครับ แล้วห่ออะไรเสร็จแม่ก็เอาตะกร้ามาให้ใส่ของครับ แล้วก็ไปเก็บดอกไม้ที่สวนหน้าบ้านมาให้ด้วย เตรียมส่วนที่ขาดให้อะครับ ผมก็ได้แต่ยืนมองเพราะทำอะไรไม่เป็น แต่ก็อยากช่วยนะ พอช่วยแล้วมันยุ่งกว่าเดิมพี่อ๊อฟเลยให้ผมดูเฉยๆน่าจะดีกว่า เอิ่ม! ดูมันพูดกับผมสิ...
พี่อ๊อฟ : ผมทำเผื่อแม่ป๊าแล้วก็พี่โน้ตด้วยนะครับ อยู่ในขันโตกตรงโต้ะกินข้าวนะครับ (ผมอึ้งไปนิด ตอนแรกมันทำอย่างละสองชุดไง ไข่เจียวสองไรงี้ก็นึกว่าทำเยอะ ที่แท้ทำเผื่อ แล้วผมขอชิมทำไมไม่ให้ชิมละ!)
แม่ : อุ้ย! น่ารักจริงเชียว ขอบคุณนะจ้ะ รีบไปเลยดีกว่า เดี๋ยวที่เหลือแม่จะเก็บให้ ป๊าต้องดีใจมากแน่ๆเลย ได้กินฝีมืออ๊อฟ(พี่อ๊อฟก็ยิ้มเขินนิดหน่อย)
ผมกับพี่อ๊อฟก็ถอดผ้ากันเปื้อน ผมก็ไปหยิบของไปรอที่รถพี่อ๊อฟขึ้นไปเอากระเป๋าตังกับโทรศัพท์ สักพักมันก็ออกมาเราก็ไปกันครับ ระหว่างทางผมก็ไม่คุยอะไรกับมัน งอนบอกตรง อะไรทำให้ทุกคนกินยกเว้นผม มีที่ไหนละ! มันพาผมมาวัดใกล้ๆบ้านเนี่ยแหละครับไม่ไกลมาก แต่เป็นวัดใหญ่อยู่นะครับ คนค่อนข้างเยอะเชียว......
พี่อ๊อฟ : งอนหรอ?(ผมก็หันหน้าหนีมัน) 555 ก็บอกแล้วไง ของมึงอะ เดี๋ยวทำให้กินใหม่จะงอนทำไม(จับมือผม)
ผม : ก็พี่อ๊อฟอ่ะ ผมแค่อยากชิมอะ!(พูดอย่างงอแง)
พี่อ๊อฟ : ก็กูรู้ไง ถ้ามึงชิมมันหมดถ้วยแน่ๆ กูจะทำให้มึงกินเอง โอเคมั้ย ไอที่มึงอยากกินอะ ของในบ้านก็มีครบแล้วที่กูดูเมื่อกี้อะ โอเคมั้ยครับ (พูดจาดีนะเนี่ย ผมอมยิ้มนิดหน่อยแล้วก็พยักหน้าครับ)
ผมกับมันก็เดินจูงมือกันไปใส่บาตรครับ คนเยอะอยู่ ก็ใส่บาตรกรวดน้ำเสร็จก็เดินเล่นกันนิดหน่อยครับ ไปหยอดตังบ้าง ปล่อยนกปล่อยปลาบ้าง ถ่ายรูปกันนิดหน่อยพอเป็นพิธีครับ.......
ผม : สดชื่นจังเลย(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : อื้ม (มองผมแล้วก็ยิ้มหวาน)
ผม : อ้ะ! ขอเศษตังหน่อย(มันก็ล้วงกระเป๋าตังมัน เพราะผมไม่ได้เอาตังมา มันก็ควักเหรียญห้าเหรียญสิบให้ผมประมาณ6-7เหรียญอะ) ไปด้วยกันดิ(ยิ้ม มันก็พยักหน้าแล้วก็ตามมาแบบงงๆ)
ในวัดก็จะมีลุงๆที่เป็นขอทานมานั่งเป็นจุดๆ ผมเห็นมีประมาน3คนผมก็เดินเอาเหรียญไปหยอดให้เค้าครับ พี่อ๊อฟมันก็ถือตะกร้าตามผมมาเรื่อยๆนั่นแหละ จนผมให้เสร็จ มันก็มองผมนิ่งๆ....
ผม : ทำไม?(ถามอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : ไม่คิดว่ามึงจะรู้จักให้คนอื่นด้วย(พูดเสร็จมันก็เดินหันหลังไปเลยครับ)
ผมก็เหวอสิ มาหลอกด่าแบบนี้หมายความว่ายังไงวะ! ไอบ้านี่! ผมก็เดินตามมันไปครับ มันก็เดินไปรอผมที่รถผมก็ตามมันไป.....
ผม : พูดให้มันดีๆ ผมเนี่ยนะไม่เคยให้อะไรใครอะ!(พูดอย่างไม่ยอม)
พี่อ๊อฟ : กูล้อเล่น (ยิ้ม) มึงนะ มีแต่ให้คนอื่นเค้าไปทั่ว(ยิ้ม แต่ผมนี่ค้างเลยสิ ทำไมชอบด่าผมจังอะ)
ผม : ไปเอานิสัยด่าจิกกัดเหน็บแนมนี่มาจากไหนนะ!(พูดอย่างโมโห)
พี่อ๊อฟ : จากมึงไง อยู่กับมึงอะ พูดดีๆด้วยไม่ได้หรอก พูดด้วยแล้วได้ใจ(เอาเข้าไป)
ผม : เป็นอะไรอีกเนี่ย!(ถามอย่างหัวเสีย)
พี่อ๊อฟ : กูเห็นนะ ยิ้มให้ไอนั้นอะ(เอิ่ม)
ผม : เค้ายิ้มให้ก็ยิ้มตอบมั้ย(อะไรกัน หึงหรอเนี่ย)
พี่อ๊อฟ : พอๆ ขึ้นรถเลย กูชักจะหงุดหงิดมึงละ(แล้วมันก็ถอยรถออกมาครับ)
ผมก็อึนๆไอนี่มันอารมณ์แปรปรวนจริงๆวะ ผมก็ซ้อนรถมันแล้วก็กอดเอวมันแน่นเลยครับ มันก็บ่นผม เรื่องความอัธยาศัยดี มันบอกว่าผมมากเกินไปครับ เฮ้อ! ผมก็ยอมๆมันไปครับไม่อยากมีเรื่องอะ พอถึงบ้านนี้ก็เพิ่งจะ8โมงกว่าๆ ป๊าก็ยังไม่ไปทำงานเลยครับ นั่งกินข้าวอยู่กันสามคนนั้นอะ พอเข้าไปป๊าก็ยิ้มให้ผมกับพี่อ๊อฟ พี่โน้ตก็ด้วย.....
ป๊า : สุดยอดเลยอ๊อฟ กับข้าวอร่อยมากๆเลยละ(พูดชมออกนอกหน้าไปแล้ว)
พี่โน้ต : นั่นสิ ฝีมือดีนะเนี่ย(ยิ้ม)
แม่ : เฮ้อ ต่างจากคนบางคน ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง(มองเหล่มาทางผม)
ผมกลายเป็นหมาหัวเน่าไปสะแล้วครับ ผมก็ทำหน้างอนิดหน่อย ทุกคนก็ขำกันครับ แล้วพี่อ๊อฟก็พาผมเข้าไปในครัว เก็บตะกร้า แล้วก็เอาของที่จะทำให้ผมออกมาครับ มันก็ให้ผมช่วยทำในสิ่งที่ผมทำได้อะครับ ก็ทำกันไป สักพักแม่ก็เก็บจานเข้ามา ป๊ากับพี่โน้ตก็ออกไปทำงานและเรียนแล้ว ก่อนไปเค้าก็แวะมาจุ้บผมกันนั้นแหละครับ เพราะวันนี้ผมตื่นเช้าไง ก็เลยได้จุ้บ55 ปกติตื่นสายไม่เจอแล้ว แม่ก็มาช่วยพี่อ๊อฟกับผมทำบ้าง ก็ทำๆไปครับ จนเสร็จนั่นแหละ กว่าจะเสร็จก็จะสิบโมงแล้วครับ ผมก็บ่นหิวตลอดอะ มันก็เลยไล่ผมขึ้นไปล้างหน้าล้างตาอีกรอบครับ ผมก็ไป ลงม่อีกทีของก็ถูกจัดวางไว้เต็มโต้ะแล้วครับ แม่ก็ไปซักผ้าแล้ว พี่อ๊อฟก็นั่งรอผมแล้ว.....
ผม : โอ้โห! พี่อ๊อฟ (ผมเดินเข้าไปกอดคอมัน แล้วก็หอมแก้มมันเลยครับ) พี่ทำให้ผมจริงๆหรอเนี่ย!(ดีใจอะครับ คือมันครบตามที่ผมบอก ตามที่ผมอยากกินเลยอะมีต้มยำกุ้ง แกงฮังเล ห่อนึ่ง แล้วก็ไข่ตุ๋น และก็กล้วยบวชชี ครบตามที่ผมบอกเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : ชอบมั้ย(หันมายิ้ม)
ผม : ชอบๆ ชอบมาก ขอบคุณนะพี่อ๊อฟ(ลากเก้าอี้แล้วนั่งลงข้างๆพี่อ๊อฟเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : อยากได้อะไร อยากกินอะไรบอกกูนะ กูจะทำให้(ยิ้ม ผมยิ้มเลยครับ ตื้นตันอะอยากจะร้องไห้เลยครับ)
หมับ! “ขอบคุณนะพี่อ๊อฟ” โผลกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ มันก็กอดผมตอบเบาๆ ผมซึ้งใจมากจริงๆครับ มันดีมาก ดีมากจริงๆแล้วผมก็ผละออกมาครับ มันก็ยิ้ม......
ผม : ผมจะกินให้หมดเลยละ (แล้วผมก็เริ่มตักต้มยำกุ้งมาชิมครับ)
อร่อย ทุกอย่างอร่อย ผมกินไปยิ้มไปอย่างมีความสุขอะครับ มันปริ่ม มันอร่อยที่สุดในโลก ผมรักมัน ผมก็กินบ้างป้อนมันบ้าง กินจนหมดอะครับ ไม่เหลือสักอย่าง เพราะมันทำมาพอดีด้วยไง ก็เลยหมดเกลี้ยงเติมไม่ได้ด้วย555 กินเสร็จผมก็อาสาจะล้างให้มันก็ไม่ยอมครับ แต่ผมก็ค้าน จนสุดท้ายก็ได้ช่วยกัน ล้างไปผมก็แหย่มันบ้าง งุ้งงิ้งกันไปครับ ทำอะไรเสร็จ ผมกับมันก็ไปช่วยแม่ทำงานบ้านครับ เพราะเดี๋ยวช่วงบ่าย ก็ต้องไปกินเลี้ยงของเฮียบูมอีก ก็ช่วยแม่กวาดบ้านถูบ้านไปครับ จนทำไรเสร็จผมก็ไปนั่งเล่นอยู่หน้าบ้านกับคุณชายอ๊อฟเนี่ยแหละ............
ผม : เหนื่อยมั้ย(หันไปมองหน้ามัน มันก็หันมามองหน้าผม)
พี่อ๊อฟ : ไม่อ่ะ (ผมก็เอาผ้าซับหน้าให้มัน)
ผม : ให้ผมนวดให้ก็ได้นะ (ดึงมือมันมานวดๆครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงนี่นะ(ยิ้ม เอามืออีกข้างมาลูบแก้มผมครับ)
ผมกับมันก็นั่งจู๋จี๋กันอยู่หน้าบ้านสักพักก็พากันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวรอป๊ามารับครับ วันนี้ผมไม่แน่ใจว่าจะมีญาติมาเยอะรึเปล่านะสิ.....
ผม : พี่อ๊อฟ วันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีคนมาเยอะมั้ย พี่อ๊อฟจะไม่อึดอัดใช่มั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
พี่อ๊อฟ : ไม่หรอก แค่มีมึงก็พอนะ(ยิ้ม ไอบ้านี่มันทำผมเขินได้ตลอดเลยอะ)
ผม : อื้ม (ยิ้ม)
เรานั่งคุยกันไปสักพักป๊าก็มาครับ เราก็ลงไปกัน ก็ช่วยป๊าเตรียมของนู่นนี่นั่น พอเสร็จก็พากันไปขึ้นรถครับ พี่โน้ตก็นั่งอัดกับผมและพี่อ๊อฟข้างหลังแม่ก็นั่งกับป๊าข้างหน้าแล้วก็เดินทางไปร้านอาหารที่เฮียบูมนัดไว้ ระหว่างทางก็ได้พูดคุยกันมากมาย พี่อ๊อฟดูจะมีความสุขแบบแปลกๆ ผมก็ดีใจที่มันมากับผมแล้วมีความสุขนะ นั่งไปกันสักพักก็ถึงครับ เป็นร้านอาหารพื้นเมือง พอถึงก็พากันเข้าไป มันมีแบ่งเป็นห้องๆ เฮียเค้าเปิดห้องใหญ่เลยครับ คนเยอะเชียว ญาติผมมากมาย ผมก็เข้าไปทักทายบ้างไรบ้าง พี่อ๊อฟก็ยืนไม่ห่างผมเลยครับ ผมก็แนะนำพี่อ๊อฟไปด้วย จนแล้วเสร็จก็ไปนั่งที่ พี่โน้ตก็อออกไปรับพี่ตอยกับพี่ตังเข้ามา พอเข้ามาแล้วก็มานั่งกับผมเนี่ยแหละครับ นั่งคุยกัน เพราะพวกพี่เค้าก็รู้จักแต่กับพวกผมอะเนอะ ก็นั่งคุยกันไปกินกันไป เฮียเค้าคิดถึงอาหารเหนือ อยากกินมาก ก็เลยพามาห้องอาหารเมืองอะครับ สั่งแหลก และมีคาราโอเกะ ก็ร้องเล่นเต้นกันไป.....
ตี้ : เฮียนท! (วิ่งเข้ามากอดคอผม ไอตี๋ตี้ ไอเด็กปากเสียเป็นลูกพี่ลูกน้องผมเองอายุแค่11ปีเอง หน้าตามันดีแต่ปากมันเสีย)
ผม : ว่าไง(ถามอย่างใจดี)
ตี้ : เฮียมีผัวแล้วหรอ ทำไมเร็วจังอะ(นั่นไง เริ่มแล้วไง)
แปะ : ไอตี้ อย่าพูดจาเลอะเทอะ มาอยู่กะป๋าเลยเร็ว!(อาแปะพ่อของไอตี้เรียกมันกลับไปครับ ผมก็มองนิ่งๆ เพราะเค้ารู้ไง ถ้าขืนมันอยู่อีก ผมคงได้ด่าไอเด็กเปรตนี่จนวงแตกแน่ๆ)
พี่อ๊อฟ : ไอเด็กนั่นมันน่ารักดีนะ 555(ผมมองไอพี่อ๊อฟตาขวางเลยครับ)
ผม : ปากเสียอย่างนั้นเนี่ยนะ บอกว่าน่ารัก (พูดอย่างไม่พอใจ)
พี่ตอย : เอาน่านท เด็กเค้าก็พูดไป เค้าไม่รู้เรื่องหรอกน่า(พูดอย่างใจเย็น)
แล้วก็มีลูกพี่ลูกน้องผมมากมาย เข้ามาทักทาย จริงๆลูกพี่ลูกน้องผมมีเยอะกว่าพี่อ๊อฟอีกครับ แต่ถ้าพูดถึงความสนิทสนมอะก็จะเป็นเฮียบูมกับเฮียบอม คนอื่นๆก็ไม่เท่าไหร่อะครับ.....
พี่ใบบัว : นท นี่ใครอะ(พี่ใบบัว หนึ่งในลูกพี่ลูกน้องผมเองครับ เป็นผู้หญิงน่ารัก ติดจะหมวยๆ นิสัยขี้กวน)
ผม : แฟนนทเอง(ยิ้มเขินๆ)
พี่ใบบุญ : แหมๆ เกินไปแล้วน้ะเดี๋ยวนี้อะ(พูดอย่าล้อๆ คนนี้เป็นน้องของพี่ใบบัว เป็นผู้หญิงเหมือนกัน แต่แสบกว่าเยอะครับ)
แล้วเค้าก็เริ่มกลั่นแกล้งพี่อ๊อฟของผมครับ มันก็ได้แต่เขินอาย ผมก็ยิ้มให้กับภาพตรงหน้า พี่อ๊อฟมันน่ารักจริงๆนะครับเนี่ย ในบรรดาญาติพี่น้องของผมเค้าก็รู้แหละว่าผมเป็นอะไร เค้าก็รับได้ครับ ไม่มีใครต่อต้านหรืออะไร ถึงผมจะมีเชื้อสายจีน แต่ทุกคนก็เข้าใจครับ แถมยังเอ็นดูผมมากขึ้นอีกด้วยซ้ำ......
พี่อ๊อฟ : นท กูจะไปห้องน้ำนะ(ผมก็พยักหน้า)
ผม : ผมไปด้วย (แล้วก็ลุกขึ้นครับ)
แล้วก็พากันไปห้องน้ำ พอถึงห้องน้ำก็แยกย้ายกันทำธุระส่วนตัวครับ....
“ออกไป! อย่ามาขายของในนี้นะไอเด็กบ้า!” เสียงเอะอะ โวยวายดังมาจากด้านหลังของห้องน้ำ พี่อ๊อฟก็ยังไม่ออกมาสักที ผมก็เลยเดินอ้อมไปดู ก็เห็นพนักงาน2คนยืนชี้หน้าเด็กคนนึงแต่งตัวมอมแมม ถือตะกร้าอะไรสักอย่างผมคาดว่าเค้าน่าจะเข้ามาขายของในร้าน แล้วโดนพี่พวกนั้นไล่อะครับ....
“ผมขอเค้าไปขายแค่ตรงหน้าร้านนั้นก็ได้นะครับ ผมไปขายที่อื่นไม่ได้....” ก้มหน้าอย่างกลัวๆ
“บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้เว้ย!” ผลัก! ผลักเด็กคนนั้นล้ม ผมก็เลยวิ่งเข้าไปช่วยพยุงน้องเค้าครับ พนักงานสองคนนั้นก็ตกใจนิดหน่อย เพราะเค้าก็น่าจะจำผมได้ที่เค้าเข้ามาเสริฟอาหารในห้องอาหารที่ผมใช้บริการ น้องคนนี้ยังเด็กอยู่เลยครับ อายุก็น่าจะประมาน10ปีแหละครับ น่าสงสารมากเลยครับ เค้าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ด้วยอะ.....
ผม : พี่พูดดีๆกับน้องเค้าก็ได้นะครับ (ผมก็ปัดฝุ่นที่เสื้อผ้าน้องเค้าให้นิดหน่อยแล้วก็ช่วยเก็บของใส่ตะกร้าให้น้องเค้า เป็นพวงกุญแจ แล้วก็ลูกอมเป็นห่อๆ)
? : คุณลูกค้าอย่าไปยุ่งเลยครับ เด็กเร่ร่อนนะครับ (บอกอย่างเกรงใจ)
ผม : ไม่เป็นไรครับ พี่ๆกลับเข้าไปเถอะ เพราะผมสนใจของที่น้องเค้าขาย (พูดนิ่งๆ พี่เค้าก็ลังเลนิดหน่อย)
?? : เด็กคนนี้เค้าชอบแอบเข้ามาขายของ ทางผู้จัดการเห็นว่ามันไม่เหมาะสม เราก็เลยต้องไล่นะครับ(พูดแบบอธิบาย)
ผม : ครับผมเข้าใจ (ยิ้ม) จริงๆมันก็มีหลายวิธีนะครับ พี่ไม่น่าจะรุนแรงกับเด็กขนาดนั้นนิ (ผมพูดนิ่งๆ) แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงพี่ก็โตกว่าผม ผมรู้ว่าพวกพี่ควรจะทำยังไงอะแหละครับ (ยิ้ม) ผมขอดูของของน้องเค้าหน่อยละกันนะครับ(พูดดีๆกับพวกเค้า)
แล้วเค้าสองคนก็เดินเข้าไปกันครับ เค้าก็ทำหน้างงๆนิดหน่อยแหละ ผมไม่สนใจหรอกครับ...
ผม : ไหน น้องมีอะไรมาขายหรอครับ(ผมก็พูดกับน้องอย่างใจดี)
น้อง : ขอบคุณนะครับพี่(ไหว้ผม ผมก็รับไหว้ครับ)
ผม : ไม่เป็นไรเลย แล้วทำไมถึงอยากเข้าไปขายที่ร้านนี้ละครับ (ถามอย่างสงสัย)
น้อง : ร้านนี้คนมีตังมากินเยอะ พอผมเข้าไปขาย ก็ขายได้หมดทุกที แต่พวกพี่พนักงานเค้าไม่พอใจ เพราะเค้าจะไม่ได้ทิปจากคนที่มากิน (พูดเสียงเบาๆ)
ผม : โห รู้ได้ไงเนี่ย(ยิ้ม)
น้อง : เค้าพูดกันบ่อยครับ (พูดแบบอายๆ)
ผม : งั้นของในนี้ขายยังไงครับ (ถามอย่างใจดี)
น้อง : พวกกุญแจตัวละ20ครับ ลูกอมห่อละ10บาท(พูดอย่างใจดี)
ผม : โอ้โห ขายถูกจังเลยนะ พวงกุญแจนี่ทำเองรึเปล่าครับ (น้องเค้าก็พยักหน้า)
“ทำอะไรอะ” พี่อ๊อฟเดินมาข้างหลังผม แล้วถามผมด้วยรอยยิ้ม
ผม : พี่อ๊อฟ!(ผมยิ้มหวานให้มันมันก็ยิ้มตอบ) มาก็ดีละ มาดูของน้องเค้าเร็ว (พูดอย่างตื่นเต้น มันก็ยิ้มแล้วก็เดินมานั่งข้างๆผม)
พี่อ๊อฟ : ทั้งหมดนี่เท่าไหร่ครับ (พี่อ๊อฟถามอย่างอ่อนโยน)
น้อง : 250 บาทครับ (เค้าคิดอยู่นานกว่าจะพูดออกมา แต่ผมมองดูแล้วเค้าน่าจะคิดผิดครับ)
พี่อ๊อฟ : งั้นพี่ให้ 350 เลยนะ (มันล้วงตังออกมายื่นให้น้องเค้า)
น้องเค้าก็ทำหน้าดีใจแล้วก็หยิบถุงออกมาใส่ของให้ครับ พี่อ๊อฟก็รับมาครับ....
พี่อ๊อฟ : วันหลังอะ ถ้าร้านนี้เค้าไม่ให้เข้าก็ไม่ต้องเข้าหรอกนะ น้องไปรออยู่หน้าร้านหรือแถวที่จอดรถก็ได้ ทำตัวน่ารักๆ เดี๋ยวก็มีคนซื้อนะ(ลูบหัวน้องเค้า)
น้อง : ขอบคุณครับพี่ (ยิ้มเขินๆ)
พี่อ๊อฟ : ปะ รีบกลับบ้านนะ (แล้วน้องเค้าก็วิ่งไปครับ)
ผมก็มองพี่อ๊อฟด้วยรอยยิ้ม เวลามันใจดี มันดูหล่อมากกเลยนะเนี่ย ผมละปลื้มปริ่มเลยละครับ ผมกับมันก็เดินไปห้องน้ำล้างมือสักหน่อย เพราะมือผมเปื้อนฝุ่นที่ปัดตัวให้น้องเมื่อกี้ครับ พี่อ๊อฟมันบอกว่าเห็นตั้งแต่แรกแล้ว ผมก็อึ้งๆไปนิด เห็นตั้งแต่แรกแล้วทำไมไม่เข้ามาละ มันก็เอาแต่เก๊ก ผมถามก็ไม่ตอบครับ เราก็กลับเข้าไปนั่งในห้องอาหาร พี่อ๊อฟก็ให้เอาของที่ซื้อมาไปแบ่งทุกๆคน ผมก็เอาไปแบ่งครับ เป็นตุกตาเชือกอะครับ เอามาพันๆแล้วติดกาวเข้ากับกุญแจ น่ารักดีครับ มีแต่คนชอบ แต่มีอยู่คนนึงที่มีปัญหา.....
ตี้ : โห เฮียนท ตุ๊กตาน่าเกลี้ยดน้าเกลียด เอามาให้ตี้ได้ไงเนี่ย!(ดูปากมันนะไอเด็กผีนรกเจาะปากมาเกิด)
ผม : นี่ ไอตี๋ ถ้าไม่อยากได้ก็ไม่ต้องพูดมาก เอาคืนมาเลย!(ดึงมาจากมือมันนั่นแหละ ปากมากเหลือเกินครับ)
ตี้ : อะไรอะ ให้ตี้แล้วนี่ เฮียขี้โกงอะ!(มันก็มาแย่งกับผมในมือเนี่ยแหละครับ มาแกะมือผม)
พี่อ๊อฟ : นท ปล่อยเลย เด็กมันก็พูดไปนั่นแหละ จะไปอะไรมากละ(พูดแล้วก็จับไหล่ผมเบาๆ)
ผม : ไอเด็กกระหังเนี่ยมันปากไม่ดีอะ(พูดอย่างไม่ยอม)
ตี้ : ไอเฮียบ้า เอาคืนมา (เอาแล้วไงครับ)
ผม : เออ เอาไปเลย ไอเด็กกระหัง!(พูดอย่างไม่พอใจ)
ตี้ : แบร่ เฮียนทนิสัยไม่ดี (ดูมันแลบลิ้นปริ้นตาใส่ผมอีกนะ)
คือผู้ใหญ่จะนั่งอีกฝั่ง แล้วเด็กๆก็นั่งอีกฝั่งอะครับ เพราะจะได้พูดคุยกันสะดวก....
ภัทร : ตี้ เป็นเด็กเป็นเล็ก พูดจาให้มันดีๆหน่อยนะ (หันไปดุไอตี๋ตี้ครับ ภัทรก็หนึ่งนลูกพี่ลูกน้องผมเหมือนกัน รุ่นเดียวกับผมครับ)
พี่ภา : เอาน่าตี้มันยังเด็ก (พี่สาวของภัทรไงละ ก็ไอตี้มันเที่ยวไปปากเสียใส่คนอื่นไปทั่วนิ)
แล้วทุกคนก็เริ่มจะรุมด่าไอตี้กันแล้ว เพราะมันชักลามปามพอใครช่วยมันมันก็ได้ใจไงละครับ.....
พี่อ๊อฟ : เด็กอะไร แก่แดดชะมัด(พูดอย่างเหลืออด)
ผม : ไหนว่ามันยังเด็กไงละ(พูดอย่างกวนๆ มันก็มองค้อนผม)
ขอบคุณครับ สนุกๆ อ่านไปยิ้มไป มีความสุข รีบๆ มาต่อตอนใหม่เร็วๆน๊า ^^ ขอบคุณครับ. โมเมนต์ครอบครัว น่ารักจัง นทก็ต้องห่างไกลจากแอลกอฮอล์เลยนะครับ ไม่งั้นเดี๋ยวรั่วมีปัญหาเพิ่มอีก นี่ก็ไม่รู้ว่าจะเคลียกับพี่อ๊อฟยังไงเลย เรื่องพี่ดินพี่ไฟอ่ะ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]