รุ่นพี่ที่รัก 50 (By P'not) CP
ต่อนะครับบบบ......สิงโต : คุยกับใครตั้งนานวะ กูไปตามมึง2รอบแหนะเห็นว่าคุยอยู่เลยไม่อยากกวน(หันมาคุยกับผม)
ผม : กะก็พี่โน๊ตอะดิ บ่นยาวเลย(มันก็พยักหน้าเข้าใจ)
เราก็คุยกันไปครับสักพักก็ไปห้องพักก็เอาของเข้าไปเก็บครับ นี่ยังไม่เที่ยงเลยครับแล้วก็หิวมากด้วย ก็คือมัวแต่โม้งะ....
สิงโต : เออมึงกูหิวแล้ววะ ลงงไปหาไรกินกันเถอะ(อยู่ๆก็พูดขึ้น)
ผม : เพิ่งรูหรอ(พูดประชดมัน จริงๆจะพูดตั้งแต่นั่งคุยแล้วแต่เกรงใจงะ)
สิงโต : แหะๆ โทษทีวะ ไปดิ(ยิ้ม)
มันก็พาผมลงไปหาไรกินครับ ก็มีแม่บ้านทำให้ก็นั่งกินกันไปจุกเลยครับ....
สิงโต : พี่ดินกับพี่ไฟไปด้วยนะเว้ย(อยู่ๆก็พูดขึ้นมา)
ผม : ไปไหน?(มองอย่างสงสัย)
สิงโต : งานการ์ตูนงะ แล้วก็อย่าได้คิดไปเหล่ใครละ เมื่อกี้กูเห็นนะมองพี่ดินกับพี่ไฟตาเป็นมันเลยนะ(พูดแบบจริงจังมากครับ)
ผม : กูแค่กำลังแยกงะ ว่าคนไหนพี่ดินคนไหนพี่ไฟ เหมือนกันอย่างนั้นกูก็คุยลำบากนะเว้ย(พูดแบบนิ่งๆ ก็มันจริงนะ แทบจะไม่ต่างกันเท่าไหร่เลยทั้งนิสัยและหน้าตา)
สิงโต : เอาน่าเดี๋ยวก็รู้เองแหละ(ยิ้ม)
ผมก็คุยกับมันนิดหน่อยพอกินเสร็จเรียบร้อยก็ไปนอนเล่นครับ กินแล้วก็นอนงะ55 เราจะไปงานช่วงบ่ายหน่อยๆ ไอสิงโตบอกไปช่วงนี้คนเยอะขี้เกียจไปต่อแถว ผมก็แล้วแต่อะ ไม่ได้อยากได้อะไรพิเศษอยู่แล้ว พอถึงเวลาไปก็ไปกันครับ ไปเอ่อเอิ่ม!.....
ผม : จริงๆเรานั่งรถไปกันเองก็ได้นะเว้ย ไม่จำเป็นต้องเอารถตู้ไปหรอก(กระซิปบอกไอสิงโต)
สิงโต : พี่ดินกับพี่ไฟเค้าไม่ชอบนั่งรถโดยสารแบบนั้นอะดิมึง (กระซิปผมก็พยักหน้า ดูก็รู้คุณชายสุดๆ)
ก็พากันไปครับ ก็คุยกันไปผมก็นั่งดูจำไม่ได้สักทีคนไหนดิคนไหนไฟก็จ้องพวกพี่เค้าแบบนั้นแหละครับหาจุดสังเกตุ และก็เจอครับ พี่ไฟจะมีไฝตรงติ่งหู พี่ดินไม่มีแค่นี้เอง จะคุยกับใครก็มองหูละกัน ผมก็คุยๆไปครับ มันก็ได้ผลจริงๆ พอไปถึงคนก็ยังเยอะอยู่ดีครับ อะไรก็ไม่รู้ เราก็พากันเดินไปทางคนที่มีตั๋ว วีไอพี? ก็เข้าได้เลยไม่ต้องต่อแถวครับ พอเข้าไปไอสิงโตก็เริ่มแล้วงะ......
สิงโต : นทจับมือ(ยื่นมือมาหน้าผม) คนเยอะนทเดี๋ยวหลง!(ทำเสียงดุอีกนะ ผมก็ยื่นๆให้มันจับไป)
ผม : มึงไม่อายหรอวะ?(หันไปถามมัน)
สิงโต : ไม่อายอะ ถึงมึงอายมึงก็ต้องทนแล้ววะ(ยักคิ้วกวนตีนอีก จริงๆผมไม่ได้อายนะ กลัวมันอายนั่นแหละ แต่ถ้ามันคิดงี้ก็แล้วแต่มันไปครับ)
ผม : มึงจะมาซื้ออะไรวะ?(ถามอยากสงสัย)
เพราะงานนี่มีแต่โมเดลและฟิกเกอร์แล้วก็เกมส์อะครับ คอสเพลย์ก็เยอะ ผมไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่ก็ดูได้ครับ ผมชอบอ่านหนังสือการ์ตูนกับนิยายแปลมากกว่า พวกนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่...
สิงโต : โมเดลไง ขาดอีกไม่กี่ตัวก็ครบละ(ยิ้มอย่างดีใจ)
ผม : มึงกูว่ามือกูลื่นเพราะเหงื่อมือออกแล้วอะ(บอกอย่างเกรงใจ)
สิงโต : อื้ม (หยิบผ้าขึ้นมาเช็ดในมือให้ผมครับ ผมก็มองแบบอึ้งๆ) มีไรก็บอกกูพร้อมทำให้(ยิ้ม ไอนี่มันจะดีเกินไปละครับ)
ผมก็เดินไปครับ พี่ดินกับพี่ไฟก็เดินนำหน้าไป....
ผม : มีอะไรที่เป็นของฝากได้มั้ยวะ? เอาไปฝากเพื่อนๆหน่อย เดี๋ยวพวกมันจะงอนนะเว้ย(พูดอย่างจริงจัง)
สิงโต : ได้ด้ พวงกุญแจฟิกเกอร์มะ แบบนั้นอะ(ชี้ให้ผมดูเป็นการ์ตูโจรสลัดชื่อดัง แต่..)
ผม : เอิ่ม ตัวแค่นั้นตัวละ120แล้วนะมึงแพงไปป่าววะ(ของฝากแพงขนาดนั้นไม่ไหวป่าวครับตัวละ120เพื่อน10คน จนกันพอดี)
สิวโต : อยากได้กี่ตัวไปหยิบ(มันดึงผมมาครับ ผมละหน่ายจริงๆมากับเสี่ยเนี่ย)
ผม : เออแปปๆขอโทรหาเพื่อนๆก่อน(ต้องถามพวกมันก่อนครับว่าชอบอะไรจะได้ซื้อไปถูก ซื้อคละไปเดี๋ยวไปตีกันอีก) เออมึงก็โทรถามพวกไอโค้กด้วยละ(มันก็พยักหน้าแล้วก็ปล่อยมือจากผมไปเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดครับ)
ผมกับไอสิงโตก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อนๆไปด้วยพอพวกมันแต่ละคนรู้นะครับ ทั้งบ่นทั้งด่าเพราะพวกมันก็อยากมากันไงผมก็แถไปทั่วอะครับ แล้วเลือกตัวที่มันอยากได้ไปด้วย ไอห่ามินเรื่องเยอะอีกนะจะเอากบเคโรโระ เอาจริงก็ต้องไปเดินวนอะครับ ไอนัทก็จะเอานารูโตะ โอยเรื่องเยอะกันฉิป กว่าจะเสร็จครับแต่ผมก็ไม่ลืมที่จะซื้อไปให้พี่อ๊อฟด้วยนะ มาจากการ์ตูนเรื่องไรก็ไม่รู้ เป็นเหมือนเด็กผู้ชายมือข้างนึงถือพู่กัน อีกข้างถือถาดสีน่ารักเชียวครับน่าจะเหมาะกับพี่อ๊อฟ พอผมจะจ่ายไอสิงโตก็ไม่ยอมอีกเถียงกันจนผมยอมอะครับเพราะผมยื่นตังให้พี่เค้าแล้วมั้นก็เอามายัดคืนผมอีกไอสิงโตก็จ่ายไปครับ ไอนี่ซื้อไปเผื่อใครอีกไม่รู้เยอะแยะ เอามันว่ารวยนักนิ......
สิงโต : แล้วมึงอยากได้อะไรนท(ถามอย่างจริงจัง)
ผม : ไม่อะ กูว่ามันแพงไปหน่อยวะ(ผมพูดอย่างไม่ใส่ใจ เพราะว่ามันแพงจริงๆ555)
สิงโต : งั้นไปเดินดูกัน(กูเดินจูงผมไปนู่นไปนี่ครับ กลายเป็นว่าพี่ดินกับพี่ไฟได้เดินตามแล้วทีนี้)
พี่ไฟ : สิงโต พวกเราอยากไปดูตรงโซนเกมส์อะ ไปกัน(พี่ไฟดึงเสื้อไอสิงโตแล้วบอก)
สิงโต : เกมส์ไหน ไปดิพี่(ยิ้ม)
พี่ดิน : นั่นอะ(ชี้ไปไหนไม่รู้)
ก็พากันไปครับ พูดคุยกันไปด้วยสนุกสนานเฮฮากันไป ไอสิงโตซื้อโมเดลหมดไปเป็นหมื่นแค่ของมันนะยังไม่รวมของฝากเพื่อน พี่ๆเค้าก็ได้แผ่นเกมส์กับอุปกรณ์เสริมอะไรก็ไม่รู้ และ....
พี่ดิน : นทไม่ซื้ออะไรหรอ?(หันมาถามผม)
ผม : ไม่รู้จะเอาอะไรอะพี่(ยิ้ม)
พี่ไฟ : นี่มะ เหมาะกับนทดีนะ(ชี้ไปทางตุ๊กตา? ตุ๊กตาโลมา มันเหมาะยังไงว้า)
ผม : เหมาะตรงไหนเนี่ย(ยิ้มแหยงๆแล้วเดินเข้าไปดู ก็แค่ตุ๊กตาเหมือนตัวละครในเกมส์)
สิงโต : เดี๋ยวกูมานะ(ผมก็พยักหน้า)
พี่ไฟ : เอาป่าวเดี๋ยวพี่ซื้อให้(ยิ้ม)
ผม : จะดีหรอ เอาไปก็คงเอาไปตั้งโชว์อะพี่(ผมกับตุ๊กตาคือเป็นอะไรที่ไม่ถูกกันซักเท่าไหร่ มันดูแค่น่ารักอะเอามเล่นไม่ได้หรอกแค่โชว์)
พี่ดิน : ไม่อยากได้อะไรเลยหรอ?(ถามอยากสงสัย)
ผม : ไม่นะพี่ ผมไม่ค่อยชอบอะไรแนวนี้เท่าไหร่(ยิ้ม)
พี่ดิน : แล้วนทชอบทำอะไรอะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : ชอบอ่านหนังสือครับ(ยิ้ม อ่านหนังสือก็เพลินดีนะครับ^^)
พี่ไฟ : งั้นแปปนะ(ยิ้มแล้วก็ลากกันไปไหนไม่รู้ผมได้ยืนอยู่คนเดียวเลยครับ)
ไอสิงโตก็ไปนานจริงๆ พี่ดินกับพี่ไฟก็ดูเหมือนจะรักกันดีเนอะความคิดเค้าดูเชื่อมๆกันดี รอไปสักพักไอสิงโตก็มาครับ....
สิงโต : อะนี่(ยิ้มบานแล้วยื่น กล่องฟิกเกอร์ดิเอเวนเจอร์เป็นเซ็ตให้ผมครับ ผมก็มอง) กูเห็นผ้าปูที่นอนมึงเป็นไอตัวพวกนี่อะคิดว่าน่าจะชอบ ไอโมเดลการ์ตูนที่มึงอยากได้มันไม่มีในงานนี้วะกูถามเค้าแล้ว(พูดไปยิ้มไป มันก็ดู..ใส่ใจดีเนอะ)
ผม : ขอบใจวะ มึงอยากได้ไรป่าววะกูจะได้ซื้อให้บ้าง(พูดอย่างดีใจ จริงๆไม่ชอบไอพวกนี้สักเท่าไหร่ครับ ดีใจที่มันจดจำรายละเอียดของผมมากว่า)
สิงโต : ไม่อยากได้อะไรอะ แค่มีมึงก็พอแล้ว(เอาจริงๆผมจะอ้วกครับ แต่ต้องเขินมากกว่าเพราะมันส่งสายตาซึ้งมาให้ ไอสิงโตมันร้าย ผมละหวั่นไหวจริงๆ)
ผม : ไอบ้า!(รู้สึกร้านผ่าวที่หน้า)
แล้วมันก็แซวผมอย่างนั้นแหละครับ จนพี่ดินกับพี่ไฟมา....
พี่ดิน : อันนี้น่าจะเหมาะกับนทนะ(ยื่นโมเดล!เด็กผู้ชายนอนอ่านหนังสือมาให้ผมน่ารักมากเลยครับน่าจะมาจากเกมส์หรือป่าวไม่รู้555)
พี่ไฟ : ชอบป่าว(ยิ้ม)
ผม : ชะชอบครับ ขอบคุณครับ พี่ๆอยากได้ไรป่าวอ่า ผมไม่รู้จะซื้ออะไรตอบแทนเลยอ่าครับ(พูดอย่างเกรงใจ)
พี่ดิน : ตอบแทนแค่.....ไปเล่นน้ำด้วยกันไง(ยิ้ม)
พี่ไฟ : สวนน้ำที่ไหนดี นทอยากไปที่ไหน?(ถามอย่างดีใจ)
ผม : อะเอ่อ ผมว่ายน้ำไม่เป็นนะครับ(ยิ้มแห้งๆส่งไป)
พี่ดิน : อ้าวหรอ? งั้นไปดรีมเวิร์ดมะ(ก็ยังพยายาม)
ผม : ไม่ต้องลำบากพาผมไปก็ได้นะพี่ ผมเกรงใจนะครับ(ยิ้มแห้งๆ จริงๆเครื่องเล่นพวกนั้นผมเล่นไม่ได้ครับเป็นโรคกลัวเครื่องเล่นหวาดเสียว เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ครับนอกจากคนในครอบครัว)
พี่ไฟ : ไม่ลำบากเลยนะเห็นนทคุยสนุกดี อยากพาไปเที่ยวหนะ(ยิ้ม)
สิงโต : ผมว่าให้นทเลือกดีกว่าว่าจะไปไหน (ยิ้ม พี่ทั้งสองก็พยักหน้า)
ผม : อะเอ่อ (คิดหนักเลยสิ สวนน้ำว่ายน้ำไม่เป็นไปกับพวกเค้าเดี๋ยวก็กร่อยอีก ไปสวนสนุกกร่อยหนักกว่าเดิมผมคงแค่ไปนั่งดูเพราะไม่เล่นแน่นอน) ละแล้วพี่อยากไปไหนกันอะครับ สิงโตอยากไปไหน(หันไปถามด้วยความที่คิดไม่ออก)
พี่ไฟ : จริงๆพี่อยากพาไปหัวหินนะ แต่เสียดายกลับพรุ่งนี้กันแล้ว งั้นไปเล่นน้ำกันนะ สวนน้ำที่มีเครื่องเล่นเยอะๆน้ำไม่ลึกหรอก(ยิ้ม)
พี่ดิน : ใช่ก็ดีนะไปมะ(ยิ้ม)
ผม : กะก็ได้ครับ(ยิ้ม ก็ดีครับหวังว่าคงไม่ลึกอย่างที่พี่เค้าบอกน้ะ)
สิงโต : ไม่ต้องกลัวหรอกน่า กูไม่ปล่อยให้มึงจมหรอก(กระซิปบอก ผมก็หันไปยิ้ม)
แล้วเราก็เดินอีกนิดหน่อยก็พากันออกจากงานครับพวกพี่ๆเค้าก็พาไปเดินห้างงะ ห้างอีกแล้วครับเฮ้อ เบื่อจริงๆ ก็เดินไป ไปหาขนมกันกันอะครับ เป็นร้านเอ่อร้านขนมหวาน หวานจริงๆสีชมพูดทั้งร้านเลยครับ เราก็สั่งกันไป เอาจริงๆก็อึดอัดเล็กน้อยนะครับ คือพวกเค้าถูกเลี้ยงดูมาแบบหรูๆกันงะ ไอร้านนี้ขนมบ้าอะไรชิ้นนิดเดียว200กว่าบาท ผมละเงิบจริงๆ ก็สั่งๆไปครับ ให้ไอเสี่ยมันเลี้ยงเลย พาเข้าแต่ร้านแพงๆดีนัก.....
สิงโต : ร้านน่ารักเนอะ(ยิ้ม)
ผม : อื้มน่ารักมากเลยละ(ยิ้มแล้วมองทั่วๆ)
พี่ไฟ : นทมากรุงเทพบ่อยป่าว?(ถามผมอย่างสงสัย)
ผม : ก็บ่อยนะครับ แล้วแต่โอกาศบางทีก็มาหาญาติหรือบางทีป๊าก็พามาเที่ยวหนะครับ(ยิ้ม)
พี่ดิน : อ่อ งั้นคราวหลังวันหยุดยาวมาเที่ยวอีกนะไปหัวหินกัน(ยิ้ม)
สิงโต : ชวนเพื่อนๆมาด้วยไง(บอกผม)
ผม : ครับ พวกพี่นี่เหมือนกันมากเลยนะครับ ทำยังไงให้คนแยกออกหรอ(ถามอย่างสงสัย)
พี่ไฟ : พี่ถูกใจเราเรื่องนี้แหละ ดูดิเจอกันไม่ถึงวันแยกเราออกด้วย(ยิ้ม)
พี่ดิน : นั่นสิ นทดูยังไง?(ถามอย่างสงสัย)
ผม : ดูที่ไฝตรง(ชี้ที่หู) ของพี่ไฟอะครับ ตอนแรกผมก็นั่งมองตั้งนาน เลยสังเกตุเห็นหนะครับ(ยิ้ม)
พี่ดิน : โอ้โห ว่าละที่ตอนแรกๆนั่งนิ่งๆแล้วจ้องพวกเราอะนะ(ถามอย่างตกใจ)
ผม : ครับกลัวเรียกผิดไง แหะๆ(เกาหัวแก้เขิน)
สิงโต : เก่งนะมึง คนอื่นอ่ะดูจากการแต่งตัว เพราะนิสัยของพี่ทั้งสองจะเหมือนกัน(ก็จริงครับ เหมือนกันและความคิดก็เหมือนกันด้วย แต่การแต่งตัวนี่ก็เหมือนกันนะแค่คนละสี)
ผม : ยังไงอะ?(สงสัย)
สิงโต : ก็พี่ดินจะใส่เสื้อสีโทนเย็นงะ พวกสีน้ำเงินน้ำตาลอะไรพวกนี้ แต่พี่ไฟจะใส่สีโทนร้อน พวกแดงส้มอะไรพวกนั้นแหละ(ยิ้ม ผมก็พยักหน้าเข้าใจครับ มีงี้ด้วยหรอว้า?555)
ผม : น่ารักดีนะครับ เหมือนกันไปสะหมดแบบนี้(ยิ้ม)
พี่ไฟ : แต่นทแปลกนะ สังเกตุจากรูปร่างหน้าตา นทคนแรกเลยนะเนี่ย(ยิ้ม)
พี่ดิน : ใช่ ปกติจะมีคนมาถามเราก็บอกเรื่องสีเสื้อไป แต่นทไม่ถามแถมยังสังเกตุเองอีกอะ(ดูภูมิใจเนอะ)
ผม : ขนาดนั้นเลยหรอครับ(เอิ่ม!)
แล้วเราก็นั่งคุยกันไปครับของก็ทยอยเอามาเสริฟ เราก็นั่งกินกันไปคุยกันไปครับ พอกินเสร็จพี่ดินกับพี่ไฟเค้าเลี้ยง สองคนนี้คือมีบัตรเครดิตส่วนตัวเลยนะครับ เราก็เดินเล่นกันนิดหน่อย ไปส่งพี่ๆเค้าซื้อของอีกกว่าจะกลับก็เย็นแล้วครับ พอกลับมาก็ไปนั่งกินข้าวกับครอบครัวของพี่ดินและไฟ กินเสร็จอะไรก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนครับ......
สิงโต : เมื่อยจังวะวันนี้(ล้มตัวนอน)
ผม : นั้นดิ เพลียมากอะ(นั่งตรงปลายเตียง)
สิงโต : ไปอาบน้ำดิจะได้รีบมานอน(นอนหลัยตาพูดแล้วครับ)
ผมก็เดินเข้าไปอาบทำไรเสร็จก็ออกมาไอสิงโตหลับไปเรียบร้อยแล้วครับ ผมก็ปลุกมันไปอาบ ตอนแรกงอแงด้วยนะจนผมต้องขู่ว่าจะให้มันนอนล่างเตียงนั่นแหละมันถึงลุกไปอาบอะครับ ผมก็นอนเล่นโทรศัพท์สักพักมันก็ออกมาแต่งตัวอะไรก็ปิดไฟขึ้นเตียงมานอนข้างผม.....
สิงโต : ทำไรวะ(หลับตาพูด)
ผม : นอนเถอะถ้าขนาดนั้นอะ(คือมันก็คงไม่ไหวจริงๆอะครับ)
สิงโต : ขอนอนกอดได้มะ(ลืมตาขึ้นมา)
ผม : เอาดิ(ไอนี่ก็ประสาทเนอะ เดี๋ยวขอเดี๋ยวไม่ขอก็ทำเลยงงๆกับมันจริงๆ)
ผมก็เอาโทรศัพท์วางไว้ข้างเตียงแล้วก็เขยิบตัวให้มันนอนกอด บอกตามตรงว่าก็คิดมากในหลายๆเรื่อง แต่ก็ควรจะปล่อยๆมันไปครับเพราะตอนนี้เครียดไปก็ทำไรไม่ได้ อะไรจะเกิดก็คงต้องยอมรับกันแล้วละ ผมก็หลับไปในที่สุด เช้าวันต่อมาก็พากันตื่นแต่เช้า? น้าของไอสิงโตมาปลุกให้ไปใส่บาตร คืออะไรก็ไม่รู้ พอใส่บาตรเสร็จว่าจะไปนอนต่อ พี่ดินกับพี่ไฟก็ให้ไปเตรียมตัว เค้าจะพาผมไปสวนน้ำ แต่เช้าเนี่ยนะ? ผมก็ไปเตรียมผ้าเช็ดตัว แค่นั้นแหละครับ ที่เหลือไปเช่าเอาเพราะไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย เตรียมของเสร็จกินข้าวนั่งคุยกันไปก็เลยเวลาไปสายๆแล้วครับ ก็พากันไป ก็เอารถตู้ไปครับ พี่ๆเค้าจะติดหรูไปป่าว? พอไปถึงเปิดพอดีครับ พี่ดินไปเคลียล์เรื่องตั๋ว พวกผม3คนก็ยืนรออยู่เนี่ยแหละครับ พอได้แล้วก็พากันเข้าไปหาที่นั่งวางกระเป๋า แล้วก็พากันไปเช่าชุดเปลี่ยนชุดกันไปครับ พอออกมาก็พากันไปเล่น โอ้โห พี่ดินกับพี่ไฟ มีซิคแพคอ่อนๆแบบเห็นได้ชัดด้วยอะ เริ่ดที่สุด ผมต้องมองอย่างระวังนะเนี่ย ใจไม่ดีครับ5555 ก็เล่นกันไปวิ่งไล่กันบ้าง และ.....
พี่ไฟ : ไปเล่นสไลด์เดอร์ กัน(ชี้ไปที่สไลด์เดอร์อันใหญ่ยัก เอิ่ม!)
สิงโต : มันลงได้ทีละหลายคน ลงพร้อมกันทั้งสี่คนเนี่ยแหละ(ยิ้ม พูดให้ผมอุ่นใจ? แต่ผมรู้สึกหนักใจหนักกว่าเดิมอีกครับ)
พี่ดิน : นั่นสิ ไม่มีไรหรอก(ยิ้ม)
ผมก็พยักหน้าตกลง แล้วพากันเดินขึ้นบันไดไปครับ โอ้โหถ้าจะสูงขนาดนี้ ขาสั่นแล้วครับ.......
สิงโต : ไหวมั้ยมึง อีก3ชั้นก็ถึงแล้ว(ผมมองแบบอึ้งๆ คือสไลด์เดอร์มีที่ลงหลายชั้นครับ แต่นี่มันจะเล่นชั้นสูงสุดกันเลยหรอว้า-_-“”)
ผมไม่ตอบอะไรก็พยักหน้าแล้วจำใจขึ้นไป พอถึงก็ต่อคิดกันครับ ฟิวตอนนี้เหมือนได้กระโดดหออะครับ มือเริ่มสั่น.....
พี่ดิน : นทนั่งตรงกลางเลย ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพวกเราจะกอดแน่นๆเลย(เข้ามาโอบผม ไอสิงโตมองแบบไม่พอใจอะ)
ผม : ขะขนาดนั้นเลยหรอพี่(ยิ้มเขิน)
สิงโต : พอเลยๆ มานี่(ดึงผมออกจากพี่ดิน)
และแล้วก็ถึงคิวพวกเรา ผมละก้าวเท้าไม่ออกเลยครับ มองลงไปเหมือนผมจะตาย หวาดเสียวเว่อๆ ไอสิงโตก็นั่งลงก่อนคนแรก ผมก็ซ้อนเอาขาเกี่ยวเอวมัน ตามด้วยพี่ดินและพี่ไฟ ซ้อน4ไปเลยครับ พี่ดินเค้าก็กอดแน่นจริงๆ พอกับลังจะไหลลง...
ผม : ดะเดี๋ยวได้มั้ย!(ไม่กล้าสะงั้น กลืนน้ำลายแบบไม่ลงอะครับ)
การ์ด : ไปเลยน้อง(ดันพี่ไฟครับ ไหลลงมากันทั้งสี่คนนั้นแหละ)
ผมกรีดร้องอย่างหวาดกลัว ร้องจนแบบแทบตายครับ พวกพี่เค้าก็จับแน่นไม่หลุดเลยจริงๆ ไอสิงโตก็ร้องโหยหวนไป คือเหมือนจะมันนะ แต่ก็มันส์จริงๆนั่นแหละครับ สุดๆไปเลยจริงๆ พอลงถึงสระนี่ก็เกือบตายนะพุ่งดิ่งลงน้ำเลยครับ น้ำเนิ้มเข้าจมูกหมด พี่ๆเค้าก็ช่วยไอสิงโตด้วย และหลังจากนั้นพวกมันก็ลากผมไปสังเวยให้กับเครื่องเล่นหลากหลาย แทบทั้งสวนน้ำอะครับ ผมหัวใจจะวายเอาให้ได้ อย่างบางอันเค้าให้ลงแค่คนเดียวก็หลอกผมว่าขึ้นได้หลายคน แล้วพลักผมลงมาเงี้ยอะ พวกมันสามคนก็สนุกสนานกันไงที่ได้แกล้งผมอะ ตลกกันใหญ่อะ แล้วก็พาผมไปเล่นที่น้ำลึกๆอะครับบอกให้เกาะหลังพวกมันกัน สุดท้ายก็แกล้งผมจนได้ ปล่อยผมบ้างหนีผมบ้าง พอผมจะจมก็เข้ามาผมก็เกาะพี่ดินทีพี่ไฟทีไอสิงโตที แกล้งผมเนี่ยพวกมันสนุกกันยิ่งกว่าเล่นน้ำอีกอะครับ แล้วก็ถึงเวลากลับครับ เพราะนี่ก็บ่าย2กว่าแล้ว ผมกับสิงโตกลับบ้านกันตอน1ทุ่มอะครับ พวกเราก็พากันไปอาบน้ำเคลียเรื่องคืนของที่เช่ามา ก็พากันกลับบ ระหว่างทางกลับก็พูดคุยกันถึงเรื่องที่ได้แกล้งผมไง ผมก็นั่งงอนๆไปครับเถียงพวกมันไปบ้าง สามคนนี้แกล้งผมยังไม่พอยังเอามานั่งคุยกันสนุกปากอีก พอถึงบ้านผมก็เดินหน้ามุ่ยขึ้นห้องนอนไปเลยครับ ผมก็เตรียมเก็บของเสร็จ ก็นอนเล่นโทรศัพท์ครับ ไอสิงโตก็ไม่ตามมาคืออะไร ผมก็ตอบไลน์ตอบข้อความอะไรไป สักพักไอสิงโตก็มาตามลงไปกินข้าวครับ วันนี้มีแต่เด็กๆน้าไปไหนไม่รู้ ผมก็นั่งกินเงียบๆไม่ได้สนใจอะไร......
สิงโต : งอนหรอ?(หันมาถามด้วยรอยยิ้ม ผมก็มองค้อนมันครับ)
พี่ไฟ : ขี้งอนนะนท เราแค่เล่นๆกันเอง(ยิ้ม ผมกรอกตาหนักมาก ผมไม่งอนหรอก แต่พวกมันจะอารมณดีกันไปไหนเนี่ย เห็นแล้วหงุดหงิด)
พี่ดิน : พอแล้ว เลิกแกล้งนทได้แล้ว(หันไปบอกพวกนั้นทีเล่นทีจริง ผมก็มองงๆ) พวกเราขอโทษน้า(เดินมาจับมือผม ผมก็มอง)
พี่ไฟ : อะนี่ พวกเราสามคนหาซื้อให้(หนังสือการ์ตูนเรื่องโปรดของผม? เล่มพิเศษผมมองตาโตยิ้มกว้างเลยครับ)
พี่ดิน : ชอบมั้ย โกรธอะดิ้ที่ไม่ไปง้ออะ(ยิ้มบาน)
ผม : ระรู้ได้ไงอะว่าผมชอบ(ถามอย่างดีใจ แล้วก็เปิดดูหนังสือการ์ตูนไปด้วย)
สิงโต : กูโทรไปถามป๊ามึงมา (ยักคิ้ว ผมยิ้มกว้างเลยครับ)
พี่ไฟ : อิจฉาสิงโตอะ มีเพื่อนน่ารัก น่าแกล้งขนาดนี้(พูดอย่างใจดี ผมก็เขินเลยสิ)
สิงโต : ไม่หรอกพี่ มันน่ารักแบบนี้แหละ(พูดแล้วมองผมแบบซึ้งๆ ผมก็หลบตามัน)
พี่ดิน : จริงๆนะ ไว้พี่จะขึ้นไปหาบ้าง นทพาพี่เที่ยวบ้างนะ(ยิ้ม ผมพยักหน้ารัวเลยครับ)
ผม : ได้เลยพี่ ไปไหนไปกันเลย แค่นี้ก็ไม่รู้จะตอบแทนไงแล้วเนี่ย เมื่อวานก็ฟิกเกอร์อ่ะ(ยิ้ม)
พี่ไฟ : หายโกรธแล้วใช่มั้ย(ยิ้มล้อๆ)
ผม : ไม่ได้โกรธอะไรสะหน่อย(บอกอย่างเขินๆ)
พี่ดิน : แน่นะ(มองอย่างล้อๆ)
ผม : บ้า!(ทั้งเขินทั้งอายเลยครับตอนนี้)
พวกเราก็นั่งไปคุยไปครับ พอกินข้าวเสร็จพวกพี่เค้าพาไปห้องเล่นของเค้า คือโครตเจ๋งอะ แต่งห้องเหมือนอยู่ในอวกาศอะ ไอสิงโตคือสู้ไม่ได้อะครับ ของคือเพียบเยอะมากจริงๆครับ ก็เล่นไปคุยกันไป จนตอนนี้สนิทกันหมดแล้วครับ พอถึงเวลากลับผมก็ขึ้นไปขนของลงมาก....
พี่ดิน : ให้พี่ไปส่งด้วยนะ(ยิ้ม)
พี่ไฟ : พี่ด้วยนะ(ยิ้ม)
คือพี่ไฟกับพี่ดิน่ารักมากครับ เค้ารักกันมากอะความคิดเอย นิสัยเอย หน้าตาก็เหมือนกันเป๊ะ คือเป็นพี่น้องที่น่ารักมากอะ ผมเห็นแล้วก็คิดถึงพี่โน้ตเลยครับ....
สิงโต : ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ!(พูดเสียงแข็งแล้วจับมือผม)
ผม : เอาน่า(บอกอย่างไม่ใส่ใจ) ขอบคุณพี่ๆมากนะครับ ผมสนุกและมีความสุขมากๆเลย(ยิ้มหวาน)
พี่ดิน : ยังไงก็ต้องเจอกันบ่อยๆนะ นทกลับไปพี่สองคนคงเหงา(ทำหน้าเศร้า)
พี่ไฟ : ใช่ วันหยุดอยู่บ้านสองคนเล่นแต่เกมส์ก็เบื่อๆอะ(หงอยเลยครับ)
ผม : แล้วเพื่อนๆพี่ละครับ(ผมถามอย่างใส่ใจ)
พี่ไฟ : พวกนั้นมันก็มาเล่นกับเราบ่อยๆนะ แต่เสาร์อาทิตย์มันไม่ค่อยว่างส่วนมากติดแฟนหนะ(ยิ้ม)
พี่ดิน : แล้วส่วนมากก็ไม่พาเพื่อนมาบ้านหรอก มันวุ่นวายหนะ(ยิ้ม)
ผม : หมายถึงจะไปเที่ยวข้างนอกมากกว่าใช่มั้ยครับ(พี่เค้าก็พยักหน้า) งั้นวันหยุดยาวพี่ๆก็ไปเที่ยวหาผมก็ได้นะครับ(ยิ้ม) หรือถ้าเสาร์อาทิตย์อยู่บ้านเหงาๆ พี่ก็โทรมาคุยเล่นกับผมก็ได้นะ(ยิ้ม)
สิงโต :อะแฮ่ม!(มองขวางเลยครับ)
พี่ดิน : ได้หรอ!(ยิ้ม ผมพยักหน้า)
พี่ไฟ : เอาโทรศัพท์นทมาสิ(ผมก็ยื่นให้)
พี่เค้าก็เอาไปพิมพ์เบอร์ยิงเข้าอะไรของเค้าไป ไอสิงโตก็ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆผมเนี่ย พอทำไรเสร็จก็คุยกันนิดหน่อย ก็พากันขึ้นรถครับน้าเค้าก็ไปด้วย ระหว่างทางก็คุยกันมากมายครับ พี่2คนเค้าก็น่ารักดีครับ จนถึงสนามบินพี่ทั้งสองแล้วก็น้าไอสิงโตก็ลงมาส่งด้วยครับ.....
พี่ไฟ : สัญญานะนทว่าจะมาหากัน(ยกนิ้วก้อยขึ้นมา)
พี่ดิน : สัญญานะถ้าพี่ไปหาผม เราจะเที่ยวและเล่นด้วยกัน(ยกนิ้วก้อยขึ้นมา)
ผม : สัญญาครับ(ยิ้มบานแล้วเอานิ้วก้อยทั้งมือซ้ายและขวาเกี่ยวก้อยกับพี่เค้า)
สิงโต : นี่คือลืมผมแล้วใช่มั้ย?(ถามอย่างน้อยใจ)
พี่ไฟ : ไม่ลืมๆไอน้อง(ยิ้ม เดินไปกอดไอสิงโต)
พี่ดิน : พี่ก็ไม่ลืม คิดถึงเสมอแหละ(เดินไปกอดไอสิงโต)
แล้วก็หันมากอดผมด้วย ผมก็อึ้งๆไปนิดแต่ก็กอดตอบ เราร่ำรากันสักพักก็พากันเข้าประตูไปรอครับ พวกพี่ๆกับน้าเค้าก็กลับไปแล้ว...........
สิงโต : กูหึงมึงนะ(อยู่ๆก็พูดขึ้นมาขณะนั่งรอ)
ผม : อื้ม แล้วไงอะ(ถามอย่างไม่ใส่ใจ เพราะตอนนี้ผมคิดถึงวันพรุ่งนี้มากกว่า เรื่องจะจัดการกับยัยอิงฟ้าเนี่ย)
สิงโต : นี่คือไม่แคร์กูเลย?(ผมก็มองนิ่งๆอย่างเบื่อหน่าย) ใช่สิ! พี่ดินกับพี่ไฟหล่อนิ! รวยกว่ากูด้วย มึงชอบเค้าใช่มั้ยละ!(เอาแล้วไง เริ่มแล้วไง)
ผม : มึงจะพูดให้มันได้อะไรไอสิงโต กูไม่ได้ชอบคนที่รวยหรือไม่รวยหล่อหรือไม่หล่อหรอกนะ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
สิงโต : ก็มึงเล่นไม่สนใจกูเลยอะ เอาแต่นั่งนิ่ง!(ทำหน้างอ)
ผม : กูมีไรต้องคิดไอสิงโต มึงอย่ามาง้องแง้งดิ้!(บอกอย่างรำคาน มันนั่งหันหลังให้ผมเลยครับ เฮ้อ!) สิงโตหันมานี่เลย(มันรีบหันมาเลยครับ ผมตกใจไปนิด) มึงจะคิดมากทำไมวะ(ถามอย่างจริงจัง)
สิงโต : กูหึงมึงนี่(จับมือผม)
ผม : สิงโตแล้วถ้าพี่อ๊อฟละมึงจะหึงมั้ย(ถามอย่างจริงจัง)
สิงโต : หึงดิ แต่ก็จะหึงแบบแอบๆโอเคมะ(ตอบอย่างรวดเร็วและมั่นใจ)
ผม : เฮ้อ แล้วแต่ละกันนะ ส่วนเรื่องพี่ดินกับพี่ไฟอะไรถึงทำให้มึงหึงละ(ถามอย่างเบื่อหน่าย)
สิงโต : ก็มึงอะ! ทำตัวสนิทสนมกับพี่เค้าเกินไปมั้ย(หน้างอ)
ผม : มึงจะให้กูทำท่ารังเกียจพี่เค้ารึไง(ถามอย่างรำคาน)
สิงโต : เอาเถอะ ทีหลังอย่านะ(บอกอย่างออกคำสั่ง)
ผม : ครับเสี่ย ผมไม่ทำแล้วครับ(รับคำแบบประชดมันยิ้มบานเลยครับ)
แล้วสักพักก็เดินขึ้นเครื่องกัน ผมก็นั่งติดหน้าต่างคุยกันไปทั่วอะครับ ผมยังคิดไม่ตกเลยจริงๆว่าจะทำไงเรื่องอิงฟ้า คิดไปคิดมาก็ปวดหัวครับ ไอสิงโตก็ชวนพูด เริ่มเยอะขึ้นทุกวันครับไอนี่อะ....
สิงโต : นทเดี๋ยวตอนกูไปส่งมึงบ้านเราไปหาไรกินกันมั้ย มึงอยากกินไร(จับมือผมแน่น คือตั้งแต่นั่งมันก็จับยังไม่ปล่อยเลยครับ )
ผม : เสี่ยอยากกินไรครับ(หันไปถามมัน)
สิงโต : กิน อืม กิน(ทำท่าคิด)
ผมก็มองมันคิด คิดนานเหลือเกินครับ เฮ้อ ก็ปล่อยมันไปพอเครื่องลงมันก็ยังไม่หยุดคิดกันครับ ตอนนี้มายืนรอคนที่บ้านสิงโตมารับ...
ผม : มึงคิดตั้งแต่บนเครื่องแล้วนะสิงโต(บอกอย่างรำคาน)
สิงโต : ก็กูคิดไม่ออกอะ กูอยากกินไรก็ไม่รู้ เลือกไปก็กลัวมึงไม่ถูกใจ(เอิ่ม!)
ผม : เสี่ยครับ มันก็แค่ของกิน (ทำหน้าเบื่อมัน) งั้น ก๋วยเตี๋ยวมั้ย(เสนอมันไป)
สิงโต : ก็ได้ๆ ไม่ได้กินนานแล้ว ที่ไหนดีละ(หันมาถาม)
ผม : แถว....ไงก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋น อร่อยนะมึง(ยิ้ม)
สิงโต : สิงโตก็ได้(ยิ้ม)
เราก็คุยกันไปสักพักคนที่บ้านมันก็มารับ เป็นคนขับรถครับ ก็พาไปบ้านมัน พ่อแม่มันไม่อยู่ครับ ไปต่างจังหวัด ไอสิงโตเอากระเป๋าไปเก็บแล้วก็ขับมอไซค์พาผมไปหาของกิน ก็มาร้านที่บอกเนี่ยแหละครับเราก็เข้าไปนั่งคนเยอะเลยทีเดียวนั่งได้ก็สั่งๆไปครับแล้วก็รอ......
สิงโต : มึงเบื่อป่ะเวลาอยู่กับกูอะ(อยู่ๆก็ถามขึ้นมา)
ผม : ไม่เบื่อเลยมึง(พูดแบบจริงจัง มันยิ้มบานเลยครับ) แต่รำคานมากกว่า(ยิ้ม ไอสิงโตหน้าหงอยเลยครับ)
สิงโต : กูทำไรให้มึงรำคานวะ บอกกูหน่อย(จริงจังมาก)
ผม : กูพูดเล่น กูอยู่กับมึงมีความสุขแล้วก็สนุกมาก โอเคมะ(ยิ้ม มันก็ยิ้ม) แล้วมึงละ เริ่มเบื่อกูรึยัง(ถามแบบจริงจัง)
สิงโต : ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นแม้แต่นิดเลยอะ(ยิ้ม) แต่กูไม่ชอบเวลาที่มึงไปยุ่งกับใครต่อใครเลยอะ(เอื้อมมาจับมือ คนก็มองกันครับ)
ผม : สิงโต คนมองนะ(บอกอย่างเกร็งๆ)
สิงโต : ให้เค้ามองไปเถอะ (ยิ้ม)
ผม : ถามจริงเถอะ ทำไมถึงต้องเป็นกูวะ(ถามอย่างจริงจัง มันทำหน้างง) ทำไมกูต้องเป็นคนที่มึงชอบวะ? ทั้งๆที่มึงก็หล่อ แค่กระพริบตาก็มีคนเข้าหามึงแล้ว ทำไมต้องเป็นกูวะ(ถามอย่างสงสัยย)
สิงโต : ไม่รู้ดิ กูแค่ชอบมึงที่ร่าเริง ไม่ถือตัว ห่วงคนอื่น ไม่ยอมใคร แล้วก็แคร์ทุกคนรอบๆกาย และอีกหลายๆอย่างเลยนะบอกวันนี้คงไม่หมดอะ(ยิ้มหวาน)
ผม : แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูเป็นคนแบบนั้นอะ(มองมันอย่างสงสัย) บางทีกูอาจจะไม่ได้เป็นอย่างมึงเห็นก็ได้นะเว้ย(บอกมันอย่างจริงจัง)
สิงโต : กูมั่นใจนท (กระชับมือแน่น) กูอะมองคนไม่ผิดหรอก กูติดตามมึงตลอดแหละ ตั้งแต่ก่อนกูกับมึงจะเจอกันอีก (ผมมองอย่างตะลึง)
ผม : มึงบ้ามั้ย มาตามอะไรกู (อึ้งอะครับ)
สิงโต : มึงจำงานครบรอบโรงเรียนมึงเมื่อปีแล้วได้มะ(ผมก็ทำท่าคิด) จำไม่ได้อะดิ(ผมพยักหน้า) งานของโรงเรียนมึงอะจะเอาเด็กจากโรงเรียนอื่นมาร่วมขึ้นแสดงด้วยอะ(ผมก็พยักหน้า)มึงจำได้มะว่าโรงเรียนกูก็ได้ขึ้นอะ(ผมพอจำได้ ก็มันจะมีโรงเรียนต่างๆในตัวเมืองมาเป็นแขกรับเชิญแสดงโชว์ โรงเรียนมันก็ต้องมาอยู่แล้ว)ปีแล้วกูก็ขึ้นนะ(ผมทำท่าคิด)
ผม : อะอ๋อๆ จำได้ละ แต่ปีแล้วพวกโรงเรียนมึงแต่งตัวอะไรก็ไม่รู้ ปิดหน้าปิดตาเหลือแต่ลูกกะตาอะ (ผมจำได้เพราะผมไปยืนดูแบบติดขอบกับปออะครับ ประเด็นคือจะดูผู้ชายเพราะผู้ชายโรงเรียนไอสิงโตเค้าว่าหล่อๆกันทั้งนั้น แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะปีแล้วโรงเรียนไอสิงโต โชว์ศิลปะการต่อสู้ แต่งตัวแบบว่าปิดหน้ามิดชิดเชียวครับ)
สิงโต : ใช่ และมึงก็ยืนดูแบบติดเวทีเลย จริงมะ(ผมก็มองอย่างตกใจ)
ผม : ระรู้ได้ไงอะ(ยิ้ม)
สิงโต : ก็มึงอะตอนแรกกูโครตรำคานมึงเลย มองอยู่นั้นแหละ แถมแหกปากบอกให้ถอดผ้าที่หน้าออกอีก กูก็คิดว่ามึงเป็นพวกตัวก่อกวนน่ารำคานสะอีก(เอิ่ม! ผมมองค้อนมันเลยครับ) แล้วมึงจำได้มะ ตอนที่มึงแอบตามพวกกูไปหลังเวทีอะ(ไปกันใหญ่ละถ้ามันจะจำละเอียดขนาดนี้) แล้วคนที่ตะคอกไล่มึงอะ คือกูนะ(ผมตกใจมากครับ)
วันนั้นจะเล่าให้ฟังครับ งานโรงเรียนเมื่อปีที่แล้วไม่เหมือนโอเพ้นเฮ้าส์นะครับ เป็นงานช่วงกลางคืนหนะครับ จะมีการแสดงมากมายบนเวทีใหญ่กลางสนาม ผมกับปอก็มักจะไป เอ่อ ไปดูผู้ชายอยู่หน้าเวทีครับ จนพอโรงเรียนไอสิงโตขึ้นอะ ผมก็ทั้งร้องทั้งแหกปากจริงๆคือเชียร์ครับ ไม่ได้สร้างความน่ารำคานอย่างที่ไอสิงโตบอกหรอก ที่มองอะเพราะดูแค่รูปลักษณ์หุ่นก็รู้แล้วครับ ว่าน่าจะดูดีมาก หุ่นดีกันทุกคน ถึงจะปิดหน้ามิดชิด แต่ใส่เสื้อแบบเสื้อตาข่าวสีดำอะครับ แล้วข้างในไม่ได้ใส่อะไร เห็นแล้วใจไม่ดีครับ พอพวกมันแสดงจบ ผมก็ยังอยากเห็นหน้าพวกนี้อยู่ ก็เลยแอบตามไปหลังเวทีปอมันก็ห้ามแล้วผมก็ไม่ฟังมันก็เลยบอกจะรอข้างนอก แต่.....
“มึงมีปัญหาอะไรวะ!” ถ้าไอสิงโตบอกว่ามันคือคนที่ตะคอกผมก็คือคนนี้แหละครับมันอะ
“ผมชอบการแสดงของพวกพี่มากเลยอะ ขอถ่ายรูปด้วยได้ป่าวครับ” ผมก็พูดดีๆเนี่ยแหละครับออกจะสุภาพกับมันเลยด้วยซ้ำ
“กูไม่ให้ถ่าย ออกไปเลยไม่รู้จักขอบเขตนะมึงอะ!” ตะคอกผมแบบว่า ผมสะอึกเลยครับ เพื่อนๆมันก็มาห้าม เพราะไอสิงโตมันผลักผมล้มลงกับพื้น ตอนนั้นปอมันมาตามผมก็เห็นพอดี เลยมาช่วยผมออกไปครับ ตอนแรกไอปอไปฟ้องพวกไอมิน พวกนั้นเกือบไปหาเรื่องไอสิงโต แต่ผมก็ห้ามไว้ และผมก็ขอแยกกับเพื่อนๆไปเข้าห้องน้ำครับจริงๆก็สะเทือนใจนะ แต่ผมก็ไม่คิดไรมากอะ ผมก็คงเข้าไปผิดจังหวะด้วยก็ได้ เค้าก็เลยโมโห ผมทำธุระเสร็จก็ออกมาครับ แต่ก็ตกใจนิดหน่อย เพราะเจอคนที่ใส่ชุดแสดงปิดหน้าปิดตาไม่รู้ว่าคนเดียวกับคนที่ตะคอกผมรึเปล่ายืนอยู่หน้าอ่างล้างมือ มันก็มองผม ผมก็มองมันนิดหน่อยแล้วเดินไปล้างมือครับ ถ้าผมมองไม่ผิด ผมเห็นว่ามีเลือดออกจากตรงขาข้างขวา ไม่รู้ว่าส่วนไหน เพราะกางเกงมันสีดำอะครับ ตอนแรกล้างมือเสร็จผมก็กะจะออกไปเลย แต่ผมเห็นว่านี่มันท่าจะไม่ๆไหวครับ แถวนี้คนก็ไม่ค่อยมีด้วย เพราะห้องน้ำนี่มันค่อนข้างไกลจากตัวงานอะครับ ผมว่าเค้าคงเดินหลงมา.............
“ไหวมั้ยครับ เป็นอะไรรึเปล่า” ถามอย่างเป็นห่วง เค้าก็มองแบบรำคานอะครับ แต่ผมงงว่างานแสดงก็เสร็จละทำไมไม่ถอดผ้าที่หน้าสักที
“ไหว ไม่ต้องยุ่ง!” ใช่แล้วครับไอคนที่ตะคอกผม ไอสิงโตผมจำเสียงได้แม่นเลยละ
“เลือดออกเยอะขนาดนี้ไม่ไหวหรอกนั่งก่อนเถอะ” ผมพูดอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเข้าไปประคองมัน ตอนแรกก็ขัดขืน แต่พอผมดึงๆมันอยู่อย่างนั้นมันเลยยอม ผมเลยประคองมันที่บันไดหน้าอ่างล้างมือนั่นแหละครับ.....
“ไปโดนไรมาอะ”ถามอย่างเป็นห่วง
“ไม่รู้วะไปเหยียบใส่เศษแก้วมั้ง กูเดินหาห้องน้ำสะทั่วไม่เจออะ เดินไปหลังตรงนั้นเศษแก้วอย่างเยอะอะ”มันชี้ไปทางหลังตึงซึ่งนั้นมันเป็นที่เก็บขยะ ผมว่าละ ผมก็ค่อยๆถอดรองเท้าให้มัน แล้วถอดถุงเท้า คือมันร้องสะแบบว่าเหมือนจะตายอะครับ พอถอดมาได้ก็ดูแผลสะหน่อย โอ้โห ใต้เท้ามันมีร้อยแก้วกับรอยตะปูครับ ผมลองหงายรองเท้าดู ตะปูยังคาอยู่เลย เศษแก้วด้วย
“ไหวมั้ยจะล้างน้ำให้ก่อนนะ” มันก็พยักหน้า ผมก็เอาขันในห้องน้ำมากดน้ำแล้วก็เอามาราดล้างแผลให้มันมันร้องอยู่ในลำคออะครับคงเจ็บมาก
“เดี๋ยวจะเอาผ้าผันให้ก่อนนะ แล้วเดี๋ยวจะพาไปห้องพยาบาล” มันก็พยักหน้าไม่พูดไร ผมก็เอาผ้าเช็ดหน้าของผมมาพันหุ้มเท้ามันครับ หลังจากนั้นก็พยุงมันไปห้องพยาบาล คือแขนข้างนึงก็โอบพยุงมันไง อีกข้างก็ถือรองเท้าหนังของมันหนักชิป คนแถวนั้นก็มีน้ำใจกันมากครับ เห็นนะแต่ไม่มีใครช่วย ผมก็พยุงไปจนถึงห้องพยาบาลอะ ก็บอกครูไปว่าโดนนั่นนี่มา ครูก็ล้างแผลทายาอะไรให้ ครูบอกว่าแผลแค่บาดๆไม่ลึกอะไรมากทายาพันแผลเดี๋ยวก็หาย ผมก็นั่งดูมันแปปนึงอะครับ...........
“ไม่ร้อนหรอ? ถอดผ้าออกก็ได้มั้ง?” บอกด้วยรอยยิ้ม
“อย่ามายุ่งน่า” พูดด้วยเสียงรำคาน คือขอบคุณก็ไม่มีแถมยังมาพูดจาแบบนี้อีกผมก็ยิ้มให้มันไปนั่นแหละ
“โอเคๆ งั้นเราไปนะ” มันก็หันหน้าหนีผมก็ยิ้ม คนอะไรอวดเก่งสะไม่มี ไม่ไหวก็ยังปากแข็ง คิดแล้วยังขำอยู่เลยครับ แล้วผมก็เดินออกห้องไปเลย......
ผม : ทำไมมึง....(ผมดึงมือออกจากมันครับ)
สิงโต : มึงรู้ใช่มั้ยวันนั้นอะ ว่าเป็นกูอะ(ถามอย่างจริงจัง)
ผม : กะกูรู้ กูรู้ว่าคนที่กูช่วยในห้องน้ำวันนั้นคือคนทีตะคอกและผลักกูที่หลังเวที(มองมันนิ่งๆ)
สิงโต : กูอยากขอโทษและก็ขอบคุณนะ ช่วงนั้นกูยอมรับเลยว่ากูเอาแต่ใจและขี้โมโหอะ (ก็เรื่องนี้ที่พ่อกับแม่มันเล่าให้ฟังอะครับก่อนจะเจอผมมันเป็นประเภทเด็กเก็บกดเอาแต่ใจ)
ผม : อยะอย่าบอกนะ ว่าที่มึงทำกับกูทั้งหมด เพราะแค่มึงรู้สึกผิดอะ(ผมมองมันอย่างสับสน)
สิงโต : ไม่ใช่นะเว้ย! มึงอย่าเพิ่งเข้าใจผิด กูชอบมึงจริงๆนะเว้ย!(อ้อมมานั่งข้างผม ตอนนี้ก๋วยเตี๋ยวมาเสริฟแล้วครับ)
ผม : กูรู้ละสิงโต มึงแค่รู้สึกผิดป่าววะ ถ้ามึงรู้สึกแบบนั้นมึงบอกกูตรงๆก็ได้ป่าววะ ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนชอบเหมือนจะใส่ใจกูแบบนี้หรอกวะ(เสียความรู้สึกมากครับ)
สิงโต : ไม่ใช่ มึงฟังดีๆตั้งแต่วันนั้น กูก็อยากจะขอบคุณมึงนะ แต่กูก็ปากแข็งไม่กล้าพูด กูก็เลยติดตามดูมึง จนกูก็รู้สึกอิจฉาคนรอบข้างมึงอะ ทำไมใครๆอยู่ข้างมึงมึงก็ดูมีความสุขวะ มึงทำยังไง แล้ววันนั้นมึงโดนกูพูดขนาดนั้นแต่มึงก็กลับยิ้มให้กูได้อยู่ แล้วก็อีกหลายๆอย่างเลยนท มึงก็เห็นไม่ใช่หรอรูปที่พ่อกูเอาให้มึงดูอะกูแอบไปถ่ายมึงในหลายๆที่เลยนะเว้ย(พูดอย่างรนๆ)
ผม : พอเถอะวะ กูว่ากินก๋วยเตี๋ยวเถอะเดี๋ยวมันจะอืดหมด(ผมก็จับตะเกียบกับช้อนแล้วกินแบบนิ่งๆ)
ผมควรรู้สึกยังไงดีครับ ผมไม่แน่ใจแล้วที่มันบอกว่าชอบผมนั่นคือเรื่องจริงรึเปล่า แต่จะใช่หรือไม่แล้วทำไมผมต้องรู้สึกละ เฮ้อ! ผมก็กินไปครับไอสิงโตก็นั่งกินเงียบๆ ตอนนี้ผมจมอยู่กับความคิดตัวเองครับ ผมไม่รู้ว่ามันอาจจะแยกแยะไม่ออกรึเปล่า ความรู้สึกผิด กับ ความชอบ? แล้วเรื่องที่มันอยู่กับผมทุกวันนี้ละ? ผมสับสนไปหมดครับ ผมก็นั่งคิดไปจนได้เวลากลับมันก็ไปส่งผมที่บ้าน........
สิงโต : นท กูยืนยันนะว่ากูชอบมึงอะ กูไม่ได้โง่นะ ที่จะไม่รู้ว่าอะไรคือความรู้สึกผิดอะไรคือความรู้สึกชอบอะ ตอนนี้กูรักมึงไปแล้วด้วยซ้ำนท(พูดอย่างจริงจัง แล้วหนักแน่น)
ผม : กูขอเวลาคิดหน่อยนะมึง กูสับสนไปหมดแล้ววะ(ก้มหน้า ผมควรจะรู้สึกยังไงดีละครับ เฉยๆหรือ?)
หมับ! ไอสิงโตลากผมเข้าไปในบ้านครับ ทักทายคนในบ้านนิดหน่อยมันก็ลากผมขึ้นห้องนอนแล้วล๊อค....
สิงโต : มึงจับนี่นท(มันเอามือขวาผมไปจบอกซ้ายมันครับ) ทุกครั้งที่กูอยู่กับมึงกูรู้สึกหวั่นไหว และใจของกูก็สั่นนตลอดเวลานะเว้ย แล้วกูก็ไม่เคยทำเพราะรู้สึกผิดด้วย กูว่ากูอาจจะหลงรักมึงตั้งแต่วันนั้นแล้วก็ได้ เพราะตั้งแต่วันนั้น กูก็ตามมึงอะ อยากรู้ว่ามึงเป็นคนยังไง อยากรู้ว่ามึงจะยิ้มให้คนอื่นแบบยิ้มให้กูในวันนั้นมั้ย อยะ อุ้บ!(ผมเอามือปิดปากมันไว้ครับ)
ผม : มึงมีความสุขมั้ยที่ได้อยู่กับกู(มันโน้มหน้ามาหอมแก้มผม)
สิงโต : มีความสุขมาก(พูดแบบจริงจัง)
ผม : แล้วมึงทำไมไม่บอกกูตั้งแต่แรกวะเรื่องนี้อะ(ผมถามมันอย่างสงสัย มาบอกผมตอนนี้ต้องการอะไร)
สิงโต : ที่กูไม่บอกมึงตั้งแต่แรกนั้นก็เพราะ กูอยากให้มึงมั่นใจว่ากูชอบมึงจริงๆ และเรื่องที่กูเล่าก็เป็นเรื่องที่กูเจอกับมึงครั้งแรกจริงๆ และนั่นมันทำให้กูไม่ลืมมึงจริงๆ(พูดแบบจริงจัง น้ำเน่าไปป่าววะ?)
ผม : มึงดูละครมากไปป่าวสิงโต มึงชอบกูตั้งแต่ตอนนั้น แล้วมึงหายไปไหนมาวะ เพิ่งโผล่หัวมาอะ(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : เพราะกูไม่ได้ชอบผู้ชายไง(ผมชะงักไปครับ) กูกังวลไปหมด กูกลัวว่ากูจะเป็นเกย์กูเครียดไปหมด ถึงกูจะเครียดจะกลัวยังไง พอกูได้เห็นมึงทำไมกูรู้สึกสบายใจวะ ถึงจะเห็นแค่รูปก็เถอะ จนวันนึงก็ทนไม่ได้กูก็ไปปรึกษาแม่กูอะ แม่กูบอกว่า ถ้าอยากมั่นใจก็ลองไปเจอมึงไปคุยไปทักทายดู ถ้ามึงทำให้กูหวั่นไหว ทำให้กูคิดถึงหนักกว่าดูรูป นั่นก็คือความโหยหาป่าววะ(พูดแบบไปเอาบทประพันทธ์ไหนมาเนี่ย)
ผม : ละแล้วไงต่อ(ถามอย่างอึกอัก)
สิงโต : และตอนนั้นกูก็เห็นไอมิน เพื่อนในหมู่บ้านแทบจะไม่เคยรู้จักกันเลยด้วยซ้ำ มันมีเฟสกูเพราะกูมีของที่เด็กแถวนั้นอยากได้ เกมส์ของเล่นทั้งหลายที่กูไม่ใช้ กูก็จะเอาไปให้พวกนั้นแหละ ไอมินมันเลยมีเฟสกู กูเห็นมันถ่ายรูปกับมึง กูก็เลยทักไปถามมัน และหลังจากนั้น ที่เอ็มเค ที่กูได้เจอกับมึงครั้งที่สองไง(พูดแบบซีเรียส)
ผม : แล้ว?(ทำหน้าอึนๆ งงไปหมด ซับซ้อนดีครับ)
สิงโต : กูเลยมั่นใจมากขึ้น เพราะมึง เป็นคนที่ทำให้กูหวั่นไหว กลับบ้านมาวันนั้นกูก็เอาแต่นอนคิดถึงมึง กูเปลี่ยนไปเพราะมึง (ผมยังไม่ได้เอามือออกจากอกมันนะครับ ใจมันเต้นแรงมากมาย ผมกลัวว่ามันจะหลุดออกมากองอยู่ตรงพื้นห้องผมเนี่ย)
มันกำลังสาระภาพรักกับผม?....
ผม : กะกูเข้าใจละ อุ้บ! (มันจับหน้าผมแล้วประกบจูบเลยครับ ผมตาโตเลยครับ)
มันทำให้ผมมั่นใจจริงๆว่ามันรักผม ที่ผมต้องสับสนเพราะแค่กลัวว่ามันรู้สึกผิด เลยยอยากทำให้ผมรู้สึกดีเลยต้องมาทนคบกับผมเท่านั้นเอง และถ้ามันมาทำดีเพราะรู้สึกผิดผมบอกเลยว่าพลาดมาก มันจะเป็นการทำลายความรู้สึกผมแบบสุดๆ และแน่นอนว่าผมไม่ให้แม้แต่คำว่าเพื่อนกับมันหรอก...........
สิงโต : มึงมั่นใจรึยัง (ผละออกมา ผมก็ได้แต่พยักหน้าช้าๆ)
ผม : ขะขอบคุณที่ทำให้กูมั่นใจ (มั่นใจแล้วครับ)
สิงโต : ว้า แย่จัง กูกะจะเอามาเป็นหัวข้อสารภาพรักสะหน่อย(ยิ้มเขิน) แต่ต้องเอามาเป็นหัวข้อแก้ตัวสะงั้น(เขินหนักเลยครับ)
ผม : สิงโต ถึงมึงจะแน่นอนและกูก็มั่นใจ มึงกะ....
สิงโต : บอกแล้วไงเรื่องไออ๊อฟช่างมัน กูไม่สนอะ กูยังยืนยันคำเดิมทุกอย่าง เลิกพูดตอกย้ำสักทีได้มั้ย(ตัดบทผม แล้วพูดแบบจริงจัง)
ผม : กูกลัวว่าสุดท้ายถ้ามึงจะเจ็บปวด กูไม่อยากเห็นมึงแย่เข้าใจป่าววะ(พูดอย่างกังวล )
สิงโต : กูจะพูดวันนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ(จับมือผมแน่น) กูจะรักกับมึงแบบนี้ และไม่ว่าสุดท้ายมึงกับกูจะเป็นยังไง จำสัญญาได้มั้ย(ผมพยักหน้า) กูก็จะไม่ทิ้งมึงและมึงก็จะไม่ทิ้งกูจำได้ใช่มั้ย นั่นแหละคือสิ่งที่กูจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย และหลังจากนี้มึงและกูจะรู้กันแก่ใจ อย่าได้กลัวว่าใครจะเจ็บปวด ไม่มีใครต้องเจ็บปวดทั้งนั้น เพราะผลสุดท้ายเราจะยังอยู่ด้วยกัน(พูดแบบหนักแน่น)
ผม : เข้าใจแล้ว(โผลเข้ากอดมันครับ)
สิงโต : อย่าคิดมาก กูดีใจนะที่มีมึงอะ ถึงมันจะเป็นความสัมพันธิ์แบบนี้ก็เถอะ(ผมกอดมันแน่นเลยครับ มันก็กอดผมแน่น)
ผม : กะกูก็ดีใจ (ผละออกมาแล้วจ้องหน้ามัน)
เราคุยกันสักพักไอสิงโตก็กลับไป ผมก็นอนคิดไปมาเรื่องมันเยอะกว่าเดิมสะแล้วครับ ผมกลัว กลัวว่าไอสิงโตมันจะผิดหวังในผลสุดท้ายอะสิ อีกอย่างเรื่องอิงฟ้าอีก ตอนนี้มันหนักมากขึ้นทุกอย่างมันหนักแล้วจริงๆ
วันถัดมาผมก็ตื่นไปโรงเรียนตามปกติพี่โน้ตก็ไปส่งครับ พอถึงโรงเรียน ผมก็ไปหาเพื่อนๆด้วยจิตใจสับสน นั่งคุยกับเพื่อนนี่แทบจะไม่ได้คุยอะครับ นั่งคิดไรไปทั่ว นึกขึ้นได้ผมก็เอาของฝากที่ไปกรุงเทพให้พวกมันครับ ดีใจกันใหญ่พูดกันอยู่นั่นแหละ......
ผม : ปอ ไปส่งเข้าห้องน้ำหน่อย(มันก็พยักหน้า)
ผมกับปอก็เดินไปห้องน้ำกันครับ ยังไม่ถึงห้องน้ำผมก็หยุดครับ ปอมันก็งงๆ...
ปอ : มีไรป่าวมึง?(ถามอย่างสงสัย)
ผม : ปอกูจะปรึกษามึงเรื่องไอสิงโตวะ(ทำหน้าคิด)
ปอ : เกิดไรขึ้นวะ?(ถามอย่างเป็นห่วง)
ผม : มึงว่ากูกับไอสิงโตมันจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่วะ(ถามอย่างเครียดๆ)
ปอ : กูว่าละว่าสักวันมึงต้องมาพูดเรื่องนี้ ทำไมวะมึงรำคานมันแล้วหรอ(ไอนี่นิ)
ผม : ไม่ใช่ มันเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยนะเว้ย กูกลัวว่าสุดท้ายแล้วอะ คนที่จะเจ็บปวดคือมันนะเว้ย กูกลัวว่าจะเสียเพื่อนดีๆไปอะ(พูดอย่างกังวล)
ปอ : ง่ายๆเลยนะ มึงก็ทำแบบทุกครั้งไปดิ อยู่เฉยๆ เครียดตอนนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ป่าววะ?(ผมคิดตามมันก็จริงอะ)
ผม : กูย้ำกับมันหลายครั้งแล้วนะมึงว่ารักแบบนี้มันไม่โอเคอะมันก็ไม่ยอม แถมยืนยันหนักแน่นเข้าไปอีกอะ(บอกอย่างเครียดๆ)
ปอ : ก็อย่างที่กูบอกไงเฉยๆไว้ก่อน เพราะถ้าถึงเวลาทุกคนก็จะรู้ตัวเองแหละ ว่าใครจะเลือกใคร(ผมมองมันอย่างงงๆ) และก็อย่าได้เครียด เพราะเรื่องพวกนี้อะ จะอยู่ให้มึงคิดมากไม่นานหรอก กูมีความรู้สึกว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเหมือนทุกครั้งแหละวะ(ยิ่งพูดยิ่งงงๆ)
ผม : เออๆ ปกติเข้าไว้ใช่มะ มึงจะอยู่ข้างกูใช่มะเมื่อถึงเวลานั้น(ผมถามอย่างกังวล)
ปอ : มึงถามอะไรโง่ๆเนี่ย ไม่ว่ายังไง กูและเพื่อนๆก็อยู่ข้างๆมึงเสมอ โดยเฉพาะกูที่จะช่วยมึงในเรื่องนี้ด้วย(ผมมองมันอย่างสงสัย) หมายถึงช่วยพูดหนะ เพราะมึงก็บอกกูอยู่แค่คนเดียวนิจริงมะ(ผมก็พยักหน้า)
เอาวะในเมื่อมันมาไกลขนาดนี้แล้ว ผมก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไป แล้วให้เวลาเป็นตัวตัดสินละกันว่าใครจะเลือกใครอย่างที่ปอบอก เพราะก็จริงนะครับ ผมเครียดไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะ มีแต่บั่นทอนจิตใจ ผมกับปอคุยกันอีกนิดหน่อยก็พากันไปหาเพื่อนๆ ผมเห็นพี่อ๊อฟเดินมากับยัยอิงฟ้า ด้วยท่าทีที่สดใสกว่าแต่ก่อน สงสัยมันจะทำตามที่ผมบอก และคงรอผมลงมือ ซึ่งตอนนี้ผมยังคิดไม่ออกเลย บ้าจริง!
พักเที่ยง ผมก็ไปหาไรกินกับเพื่อนๆตามปกติ จะว่าไม่ให้คิดมากเลยก็ไม่ได้นะ ขอเวลาสักนิดละกันขอเวลาให้มันเคลียพื้นที่ในสมองสักหน่อย.....
มิน : เป็นไรวะมึง เครียดๆ(มันนั่งข้างผมไง)
ผม : มีอะไรให้คิดนิดหน่อยวะ(ยิ้ม)
นัท : บอกพวกกูได้นะเว้ย จะได้ช่วยกันคิด(บอกอย่างเป็นห่วง)
วิว : เออนั่นดิ เก็บไว้คนเดียวไม่ดีหรอก(ยิ้ม)
ปอ : มันคงเครียดหลายๆเรื่องวะ พวกมึงหากิจกรรมช่วยมันดิ(ไอนี่มันเจ้าเล่นะ หาเรื่องให้ผมแล้วไง)
แล้วมันก็คิดกันไปครับ สรุปจะพาผมไปออกกำลังกายที่สนามกีฬาอีก ผมว่าก็ดีนะแถมยังดีที่วันนี้ใส่ชุดพละมากันอีก แต่บางคนอยากใส่กางเกงขาสั้นไง ดีที่วันนี้พี่ไอนัทมันว่างเลยเอามาให้ได้ บ้านไอนัทเปิดสนามบอลเทียม โรงยิมไรพวกนั้นอะครับแถมยังขายอุปกรณ์กีฬาอีกครับ พอขึ้นห้องผมก็พยายามตัดเรื่องไอสิงโตไปก่อนครับ ก็พยายามคุยกับเพื่อนไปเรื่อย แต่....ไอสิงโตก็โทรมา.....
สิงโต : ฮัลโหลครับ ที่รักทำไรอยู่(เอิ่ม!)
ผม : เกินไปจริงๆอะ (พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : นทอย่าเครียดดิว้า กูไม่โอเคเลยนะเว้ย ถ้ามึงไม่เลิกคิดมากเรื่องกู วันนี้กูจะไปปล้ำมึงถึงที่บ้านแล้วนะ(พูดขู่เสียงจริงจัง)
ผม : ไอบ้า!(เขินสิ มาพูดเรื่องบ้าอะไรตอนนี้)
สิงโต : เย็นนี้จะไปออกกำลังกายกันใช่มะ เดี๋ยวกูเอากางเกงไปให้ มึงอย่าไปเอาของไอนัทมาใส่นะเว้ย(ผมมองไปทางไอมิน มันรีบหลบหน้าผมเลยครับ)
ผม : สายของมึงจะรายงานละเอียดไปละ มึงจ้างมันด้วยอะไรวะ ถึงเชื่องขนาดนี้(พูดเสียงดังตั้งใจให้ไอมินมันได้ยิน ไอมินมองค้อนผมเลยครับ555)
สิงโต : ก็แค่ให้กระดูกควายสองสามก้อนเองมึง(พูดติดตลก แต่นั้นทำให้ผมขำจริงๆอะ)
ผม : 55 กระดูกควายเลยหรอวะ ไอมินไอสิงโตให้กระดูควายมึงเป็นอาหารหรอ(ไอมินทำหน้าเป็นตีนเลยครับ)
สิงโต : แล้วมึงไม่ถามกูหรอว่ากินข้าวยังอะ(เอิ่ม)
ผม : กินข้าวยังครับเสี่ย!(ประชดมันครับ ไอนี่มันว้อนไปสะทุกเรื่องจริงๆอะ)
สิงโต : กินแล้วครับ และกูก็รู้ว่ามึงกินแล้ว แต่กินได้นิดเดียว(ละเอียดเกินไป)
ผม : ถ้าจะละเอียดขนาดนี้นะ (พูดอย่างเซ็งๆ)
สิงโต : ไม่ละเอียดได้ไงละ มึงแฟนกูนะเว้ย(พูดกวนๆ)
ผม : คร้าบบ รู้สึกว่าแฟนคนนี้จะดูแลผมดีจังเลย เมื่อไหร่จะมาขอแต่งงานสักทีละ(พูดแบบไม่ใส่ใจ)
สิงโต : อยากแต่งหรอ?(ไอนี่ดันจริงจังสะงั้น โถ่)
ผม : อย่ามาทำจริงจังนะไอสิงโต เดี๋ยวมึงจะโดน(พูดเสียงแข็ง)
สิงโต : อย่าโหดดิว้า!(ทำเสียงกวนตีน)
ผมกับมันก็คุยกันไปสักพักก็วางไปเพราะครูเข้าสอนแล้ว ผมก็เรียนคาบบ่ายไป ก็อารมณ์ดีขึ้นครับ อาจจะวางเรื่องไอสิงโตได้แล้ว แต่เรื่องยัยอิงฟ้านี่ต้องทำไงอะ? พอเลิกเรียน...........
มิน : นท มึงปิดเครื่องทำไม ไอสิงโตโทรหาไม่ได้เนี่ย(จะอารมณ์เสียเพื่อ? ผมมองมันนิ่งๆ เพราะโทรศัพท์ผมแบตหมดไปแล้ว)
ปอ : มึงจะอะไรนักหนาไอมิน(ถามอย่างรำคาน)
ผม : เฮ้อ! ไปกันเถอะพวกมึง(บอกอย่างไม่ใส่ใจ)
เราก็พากันลงตึกไปครับ พอลงมาได้ยังเดินไม่พ้นอาคาร ก็เห็นยัยอิงฟ้าเดินควงพี่อ๊อฟ เดินผ่านไปครับ ผมก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้เคลียล์เรื่องนี้เลย แล้วจะไปออกกำลังกายเนี่ยนะ? ไม่ได้ละต้องทำไรสักอย่าง......
ผม : พวกมึงไปรอหน้าโรงเรียนนะ กูจะไปเข้าห้องน้ำ(บอกอย่างไม่ใส่ใจ)
ปอ : เข้าห้องน้ำแน่นะ(มองผมอย่างจับผิด)
ผมก็แถไปทั่วอะครับ เพราะเมื่อกี้พวกมันก็เห็นอิงฟ้างะ พอพวกมันยอมไปได้แล้วผมก็เร่งตามไปเลยครับ เพราะมันน่าจะเดินไปทางชมรม พอไปถึงก็จริงๆอะ นั่งจู๋จี๋เห็นแล้วหมั่นไส้เชียวครับ ผมก็เดินไปหาเลยแต่เดินไปทางด้านหลังนะ.............
ผม : อะแฮ่ม!(เรียกร้องความสนใจสะหน่อย)
พี่อ๊อฟ : นท!(เรียกอย่างดีใจแล้วยิ้ม เห็นแล้วสงสารจังครับ)
อิงฟ้า : นท มาทำไม!(ทำไม่พอใจ ผมก็มองนิ่งๆ)
ผม : ขอคุยด้วยหน่อยสิอิงฟ้า(พูดด้วยดีๆ น้ำเสียงปกติ)
อิงฟ้า : คุยอะไร?(ทำหน้าสงสัย)
ผม : คุยเรื่อง...(ก้มหน้าลงไปกระซิปมัน) เรื่องของพี่อ๊อฟยังไงละ(มันกระตุกเลยครับ ผมก็ผละออกมา) จะคุยมะ(ทำหน้านิ่งๆ มันก็พยักหน้า)
ผมก็เดินห่างออกมา มันคุยไรกับพี่อ๊อฟนิดหน่อยแล้วก็เดินมาครับ แต่เดินมาแบบกล้าๆกลัวๆนะผมก็มองนิ่งๆ พี่อ๊อฟก็ชะเง้อคอมองอย่างเป็นห่วง..........
ผม : เป็นไงบ้างอะคบกับพี่อ๊อฟอะ(ถามมันแบบนิ่งๆ)
อิงฟ้า : กะก็ดี เรารักกันดี(พูดอย่างมั่นใจ ผมกำหมัดแน่นเลยครับ)
ผม : หรอ? ได้ข่าวว่าพี่เค้าไม่โอเคกับอิงฟ้านิ ดูๆเหมือนฝืนที่จะคบนะ(พูดนิ่งๆแต่กดเสียงในบางช่วง)
อิงฟ้า : พี่อ๊อฟไม่ได้ฝืน ช่วงนี้พี่อ๊อฟแค่ไม่สบาย อย่ามาพูดเลอะเทอะนะ(พูดอย่างไม่พอใจ ผมก็เลิกคิ้วมองมัน)
ผม : ถามจริงๆนะ ไม่รู้สึกอะไรหรอที่ทำแบบนี้อะ?(ผมถามมันอย่างเหลืออด)
อิงฟ้า : ทำอะไร อิงฟ้าไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแหละ(พูดปัดๆอย่างไม่พอใจ)
ผม : พี่อ๊อฟเค้าไม่ได้ชอบผู้หญิง อิงฟ้าทำแบบนี้อะไม่รู้สึกอะไรหรอ(มันทำหน้าไม่พอใจ) พี่อ๊อฟเค้าคบกับเราอยู่ดีๆ อิงฟ้าก็ไปปั่นเรื่อง เอาตัวเองเข้าแลกเพื่อจะแย่งพี่อ๊อฟไปอะ(ผมเดินเข้าไปใกล้ๆมัน มันมองผมแบบอึ้งๆ เหมือนรู้ได้ยังไงอะไรเงี้ยอะครับ)….ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ?(ถามแบบนิ่งสุดๆ)
อิงฟ้า : มะไม่จริง! พี่อ๊อฟชอบผู้หญิง และพี่อ๊อฟก็ข่มขืนอิงฟ้าแล้วด้วย ถึงนทจะมาพูดยังไงอิงฟ้าก็ไม่ยอมหรอก เพราะอิงฟ้ามีหลักฐานมัดตัวพี่อ๊อฟไว้แล้ว!(พูดอย่างรนๆ ผมก็มองนิ่งๆ)
ผม : นี่คิดว่าที่เรามาพูดวันนี้ เราไม่รู้อะไรเลยงั้นสิ(มันมองค้อนผม) เรารู้หมดแล้วอิงฟ้า รู้ว่าไอหลักฐานที่อิงฟ้ามีหนะ มันเป็นแค่สิ่งที่อิงฟ้าสร้างขึ้นมา(มันมือสั่นเลยทีเดียว) เพื่อที่จะให้พี่อ๊อฟไปคบกับอิงฟ้าไม่ใช่หรอ เราพูดถูกมะ(มองมันแบบสมเพสอะ)
อิงฟ้า : อย่ามาใส่ร้ายนะนท เราไม่คุยด้วยแล้ว!(กะลังจะหันหลังผมจับไว้ก่อนครับ)
ผม : ถามจริงๆเถอะ ก็รู้อยู่ว่าพี่อ๊อฟคบกับเราทำไมถึงทำแบบนี้ (มันก็มองผมแบบกลัวๆอะ)และสำคัญกว่านั้นเราไม่ใช่ผู้หญิงนะอิงฟ้า เราเป็นเกย์อิงฟ้าก็รู้ ! และที่พี่อ๊อฟมาคบกับเราอิงฟ้าก็รู้ใช่มะ ว่าพี่อ๊อฟหนะ ไม่ใช่ผู้ชายแล้ว(ผมบอกมันอย่างใจเย็น อีนี่อะ ถ้าพูดแบบรุนแรงกับมันมันจะไม่คุยครับ ผมจับกึ๋นมันได้ละ)
อิงฟ้า : พะพี่อ๊อฟกับนทแค่สนิทกัน พี่อ๊อฟอาจจะแค่เผลอตัวเท่านั้นแหละนท นทก็น่ารักนะ เห็นว่ามีเด็กโรงเรียน...มาจีบไม่ใช่หรอ นทก็คบกับเค้าไปสิ อิงฟ้าก็จะได้คบกับพี่อ๊อฟอย่างไม่มีปัญหา(ผมกรอกตาหนักมากให้กับความโลกสวยของมัน)
ผม : เรามาพูดด้วยดีๆ ว่าจะปล่อยพี่อ๊อฟไปมั้ย(ปล่อยแขนจากมันแล้วกอดอก)
อิงฟ้า : ไม่อิงฟ้าไม่ยอมหรอก!(ทำเสียงแข็ง)
ผม : อิงฟ้าก็รู้นะ ว่าคราวแล้วเรากับพี่พลอยอะ เป็นยังไง(มันชะงักไปครับ) เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน!(สติแตกแล้วครับ พูดเสียงดังเลย) และเราจะให้เวลากลับไปคิดนะ ไอคลิปกับรูปอุบาทว์ๆนั่นอะ จะจัดการแล้วปล่อยพี่อ๊อฟ หรือจะต้องมีเรื่องกับเรา เราใจเย็นไม่พอนะอิงฟ้า และที่คุยเมื่อกี้อะ มันน่ารำคานวะ!(ผมเดินไปบีบแขนมัน) ทำเป็นพูดจาโลกสวย กระแดะสะไม่มี!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ มันทำหน้าเหมือนจะกลัวผมจริงๆอะ)
อิงฟ้า : อิงฟ้าก็ไม่ยอมหรอก ถึงนทจะขู่อิงฟ้ายังไงอิงฟ้าก็ไม่ยอม อิงฟ้ารักพี่อ๊อฟ และไม่ว่ายังไง(มันผลักผมออก) อิงฟ้าก็จะทำทุกอย่าง นทก็อย่ามายุ่งกับอิงฟ้าและพี่อ๊อฟ ไม่งั้นอิงฟ้าก็จะไม่ใจดีกับนทเหมือนกัน!(โอ้ย! เจอแต่คนพูดไม่รู้เรื่องครับ)
ผม : ทำไม จะไปบอกทุกคนรึไง ว่าเราบังคับให้ถ่ายคลิปกับรูปนะหรอ? ดูละครมากไปป่าวอิงฟ้า ใครจะเชื่อห๊ะ!(ผมตะคอกมันไปเลย ต้องคุยยังไง? หรือต้องลงไม้ลงมือก่อน)
“นท!” ผมหันไปดู เฮ้อ พวกเพื่อนๆกับพวกไอสิงโตครับ เดินมากันเป็นแก๊งเชียว พี่อ๊อฟผมก็เห็นนั่งมองอย่างกังวลตอนนี้เดินมาแล้วครับ........
อิงฟ้า : นั่นไงนท คนที่อิงฟ้าพูดถึงอะ เค้าก็ดูเป็นห่วงเป็นใยนทดีนะ นทเลือกเค้าเถอะ เลิกยุ่งกับพี่อ๊อฟเถอะนะ(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!(ผมกัดฟันพูดเลยครับ)
คือผมพยายามพูดกับมันดีๆแล้วนะ แต่มันเล่นโลกสวยทำตัวบ๊องแบ๊วไม่รับไม่รู้อะไรแบบนี้ใครจะทนครับ!......
สิงโต : มีไรกันนท! (พูดเสียงแข็ง)
พี่อ๊อฟ : มึงมาทำไมไอสิงโต!(ไอนี่เสียงดังเลยครับ)
สิงโต : กูมาพาแฟนกูกลับ! มึงก็ดูแฟนของมึงดีๆเถอะ!(ผมมองขวับตาขวางเลยครับ)
ผม : ไอสิงโต ไปกันเถอะ!(รีบแยกมันมาก่อน เดี๋ยวมันจะพูดจนเสียแผนผมหมด)
ผมก็ลากมันออกมาครับ มีการตะโกนแหกปากด่าพี่อ๊อฟด้วยนะ ฝ่ายนั้นก็ใช่ย่อย ยอมกันที่ไหนละ คนก็มองกันครับ ตอนนี้มันยากกว่าที่คิดครับ ทุกอย่างผมต้องทำแบบระวัง........
ผม : พูดอะไรออกมาวะ!(ถามอย่างไม่พอใจ ตอนนี้เรายืนกันหน้าโรงเรียนครับ)
สิงโต : ก็กูพูดในสิ่งที่อยากพูดไง มึงจะโกรธทำไมวะ!(ไอนี่ขึ้นเสียงใส่ผมแล้วครับ ผมมองมันตาขวางอะ)
โค้ก : อย่าทะเลาะกันดิวะ!(จับไหล่ผม)
ปอ : ไอสิงโต มึงก็เกินไปปะ แค่นี้ต้องขึ้นเสียงใส่ไอนทนะมึงอะ(พูดเสียงติดไม่พอใจแล้วมายืนข้างผม)
ผมก็ยืนจ้องมันอย่างนั้นแหละครับ มันก็ยืนมองผมนิ่งๆ อะนี่ผมผิดใช่มะที่ผมไปไม่พอใจใส่มันอะ มันเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอวะจะไม่พูดอะไร แต่นี่มันเล่นพูดแบบนั้นออกมาแถมยังแสดงอาการอีก แผนผมจะพังมั้ย แล้วพี่อ๊อฟจะคิดยังไง?.......
สิงโต : ขอโทษ กูขอโทษ โอเคมะ(พูดอย่างใจเย็น)
ผม : พวกมึงยังจะไปกันอยู่มั้ย?(หันไปถามเพื่อนๆผมอย่างใจเย็น)
นัท : แล้วแต่มึงเลยยังไงก็ได้ อะนี่พี่กูเพิ่งเอามาให้(ยื่นกางเกงมาให้ผม ผมกะลังจะรับไอสิงโตก็กระชากไปครับ)
สิงโต : กูเอามาให้แล้ว!(พูดเสียงดัง แล้วก็เอากางเกงคืนไอนัทไป ผมก็มองแบบไม่พอใจ)
มิน : ปะไปกันเถอะเนอะ อากาศกำลังดี(ยิ้ม มันพยายามจะพูดเพื่อให้บรรยากาศมันดีขึ้น แต่ผมว่าไม่เลย)
เราก็พากันไปครับ ผมก็ทำตัวปกติ ไปซ้อนไอสิงโต มันก็เงียบครับ พอมาถึงสนามกีฬาก็พากันไปหาที่วางกระเป๋าแล้วพากันไปเปลี่ยนกางเกง พวกไอโค้กนั่งรอกันอยู่ที่วางกระเป๋าแหละครับ ไอสิงโตก็ตามผมมาด้วย ผมก็ไม่พูดไรครับ.........
สิงโต : อะ(ยื่นกางเกงให้ผม ผมก็รับมา)
แล้วก็พากันเข้าไปเปลี่ยกางเกงครับ พอเปลี่ยกันเสร็จก็ออกมา.........
นัท : กางเกงสวยดีนะ(พูดแดกดัน ผมรู้ไอนัทมันไม่พอใจที่ผมเลือกใส่ของไอสิงโต มันอุตส่าให้พี่มันเตรียมมาให้เนอะ เสียน้ำใจมันหมด)
ผม : เอ่อ นัทกะ.....
มันเดินไปเลยครับ มันงอลผมแล้วละ โถ่ ชีวิต พวกผมก็เดินไปครับ ไอสิงโตก็ไม่ห่างเลยคืออะไร? ไอนัทก็งอลไม่เข้าใกล้ผมเลยอะ โถ่ และเราก็มาเดินวอร์มกันรอบสนามกีฬาครับ....
ปอ : เอาไงละมึง ตอนนี้มีแต่เรื่องวะ(ทำหน้าเครียด เอาจริงๆคือผมควรเครียดมะ)
ผม : ทำไงดีวะมึง(ถามอย่างกังวล)
ปอ : ไปง้อไอนัทเลย (ดันผมไปทางไอนัท)
ตอนนี้ไอสิงโตไปเดินกับเพื่อนๆมันครับ ผมก็พยายามเดินไปใกล้ๆไอนัท มันก็ไม่ยอมหนีห่างผมอย่างเดียวคืออะไร....
ผม : นัท อย่างอลดิว้า กูก็อยากใส่กางเกงของมึงนะเว้ย(พูดอย่างกังวล)
นัท : เรื่องของมึง!(แล้วก็เดินนำไปเลย)
วิว : มึงอ้า มันงอลแล้ว ง้อไงละเนี่ยมึงก็รู้อะไอนัทอะ(ทำหน้าหนักใจ ใช่ครับ ไอนัทมันจะงอลจะโกรธคนน้อยมากแต่ถ้าได้งอลนะ ง้อไปเถอะ ง้อจนเบื่ออะครับ)
มิน : เอาไงมึง ไอนัทมันงอลมึงสะด้วย พวกกูไม่เกี่ยวน้า(ไอเวรนี่มันก็กวนตีนจังอะ)
ผมก็วิ่งไปหามันครับ มันไม่หนี และก็ไม่คุยทำเป็นไม่ได้ยินที่ผมพูด คืออะไร? ต้องทำยังไงละเนี่ย โถ่.....
ผม : นัทหายงอลเถอะนะ กูจะไปเปลี่ยนกางเกงแล้วโอเคมะ(มันก็ไม่ฟังทำเป็นไม่ได้ยิน) ปะ ไปส่งกูเปลี่ยนหน่อยน้าๆๆๆๆ(จับข้อมือมันครับ มันก็ไม่หยุดเดิน)
นัท : น่ารำคานวะ!(โอ้โห โดนตอกหน้าเลยครับ ทีนี้)
ผม : มึงรำคานกูขนาดนั้นเลยหรอวะ(สะเทือนใจจริงๆครับ)
มันก็มองนิ่งๆ ผมก็พูดไปทั่วอะ มันก็ยังไม่หาย เราก็เริ่มออกวิ่งกันแล้วครับ ก็วิ่งกันไปอะ จนเหนื่อยก็หยุดพักกัน..........
สิงโต : อะ(ยื่นน้ำมาให้ผม ผมก็งงนะว่ามันไปเอาไหนมา แต่ช่างเถอะเหนื่อยก็กินสะก่อนละกัน)
แล้วพวกไอโค้กก็แจกจ่ายน้ำให้เพื่อนๆผม ไอนัทก็ยังไม่หายโกรธทำไงดีละ?......
ผม : นัท อย่าโกรธกูดิ มึงให้ทำไรกูยอมหมดแล้วนะๆๆๆๆ อย่างอลเลยนะ(ผมเดินไปนั่งข้างมันแล้วอ้อน มันก็ยังนิ่ง)
สิงโต : เกินไปแล้วมั้ง(มันเหมือนจะพูดขึ้นลอยๆ แต่ผมก็รู้แหละว่ามันจะสื่ออะไร)
นัท : แฟนมึงจะโกรธนะ(หันหน้าหนีผม)
ผม : ไอสิงโต มานี่เลยมึงอะ!(ผมมองมันตาขวางแล้วก็เดินห่างออกมาหน่อย มันก็เดินตามมาครับ)
สิงโต : หายโกรธกูได้ยัง ขอโทษ ขอโทษน้า(ยิ้มบาน)
ผม : กูยังไม่หายโกรธมึงหรอก เดี๋ยวนี้คือขึ้นเสียงใส่กู?(ถามมันอย่างหาเรื่อง)
สิงโต : ก็เพราะมึงเลยนท กูเป็นห่วงมึงแต่มึงดันไปปกป้องไออ๊อฟอีก มึงก็เห็นว่ามันเข้าข้างผู้หญิงคนนั้นอะ มึงจะไม่ให้กูโมโหมึงเลยใช่มั้ยวะ(พูดแบบจริงจัง)
ผม : ความจริงมันมีเรื่องที่มึงไม่รู้ และที่กูต้องพูดแบบนั้นเพราะมึงกำลังจะทำแผนกูเสียนะสิงโต(มันชะงักไปนิดครับ)
ต่อแล้วนะครับ^^
ขอบคุณครับ เขียนเก่งจริงๆ รอติดตาม นทจะจัดการยัยอิงฟ้ายังไง ขอบคุงคราฟ มาต่อให้อีกนะรออ่านยุ่ ขอบคุณครับ. อยากรู้จัง นทจะจัดการอิงฟ้ายังไง แล้วอ๊อฟ นท สิงโต จะลงเอยไงเนี่ย เอาเป็น 3p เลยดีมะคับ
หน้า:
[1]