รุ่นพี่ที่รัก 49 (By P'not) CP
ต่อนะครับ.....หลังจากที่เดินเข้าไปหาพี่อ๊อฟในห้องเรียนของอิงฟ้าแล้ว.........
ผม : พี่อ๊อฟ! (เดินเข้าไปหาอย่างร้อนรน ยัยอิงฟ้าเห็นก็เดินมาขวางครับ)
อิงฟ้า : มาก็ดีละ ขอโทรศัพท์พี่อ๊อฟคืนด้วย(เชิดหน้าเชิดตา เพื่อนๆมันก็ใช่ย่อยนะทำหน้าทำตา น่าหมั่นไส้ที่สุด!)
ผม : พี่อ๊อฟมาคุยกันหน่อยดิ!(พูดอย่างไม่สนใจอิงฟ้า)
อิงฟ้า : ไม่ได้ยินที่อิงฟ้าพูดรึไง!(เริ่มฉุนละ)
ผม : หลีกไปดิ้ เกะกะวะ(ผมพลักมันไปข้างๆมันก็รั้งตัวจับผมไว้)
พี่อ๊อฟ : นทมานี่ก่อนมะ(พี่อ๊อฟจับแขนผมแล้วดึงออกมาหน้าห้อง ตอนแรกยัยอิงฟ้าตามมาแต่พี่อ๊อฟห้ามไว้)
ผม : พี่อ๊อฟ!(ผมโผเข้ากอดพี่อ๊อฟครับ พี่อ๊อฟก็ดันผมออก)
พี่อ๊อฟ : นท ช่วงนี้มึงกับกูห่างกันสักพักนะ(ผมนิ่งเลยครับ ใจสั่นแทบจะระเบิดออกมา) ไม่ใช่เลิกกันนะ อย่างที่กูเคยบอกไง เชื่อใจกูนะว่ากูรักมึงอะ ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อย กูจะรีบจัดการโอเคมั้ย(ผมยืนมองมันอย่างโหยหา)
ผม : ไม่โอเคเลย ไม่เลยอะ(พูดแล้วน้ำตาก็ไหลครับ) ผมผิดไปแล้วพี่อ๊อฟผมขอโทษ อย่าลงโทษผมแบบนี้เลยนะ(จับมือมันแน่นเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : นทฟังสิ กูรักมึงนะเว้ย(จับหน้าผมให้สบตากับมัน) กูไม่ได้ลงโทษอะไรทั้งนั้นอย่าขี้แยดิ(ทำหน้าเศร้าแล้วใช้นิ้วโป่งเช็ดน้ำตาให้ผม)
ผม : พี่อ๊อฟก็อย่าไปยุ่งกับมันดิ(พูดเสียงสั่น)
พี่อ๊อฟ : กูมีปัญหานิดหน่อย รอกูหน่อยนะ(พูดแบบจริงจัง)
ผม : ปัญหาอะไร แล้วทำไมต้องรอ ไหนบอกมีอะไรจะบอกกันไงวะ!(พูดอย่างน้อยใจ)
พี่อ๊อฟ : ตอนนี้ยังบอกไม่ได้ แต่เชื่อเถอะกูต้องบอกมึงแน่ๆ(ยิ้ม)
ผม : แล้วต้องรอนานแค่ไหนพี่อ๊อฟ หรือต้องรอพี่รักกับมันจริงๆก่อนละ(มองแบบน้อยใจสุดๆอะ)
พี่อ๊อฟ : นทตอนนี้คุยไม่รู้เรื่องแล้วนะ(พูดอย่างเหนื่อยหน่าย)
ผม : .......(ยืนจ้องหน้ามันเงียบๆ)
พี่อ๊อฟ : ห่างกันสักพักนะ และอย่าเข้าใจว่ากูขอเลิก กูรักมึงคนเดียวนะ ขอโทรศัพท์กูคืนด้วย(ยื่นมือมาข้างหน้า)
ผมมองมันอย่างตัดพ้อ แล้วผมก็ล้วงโทรศัพท์คืนมัน........
ผม : แน่นอนว่าไม่เลิก ผมจะรอ แต่ถ้าการรอคอยมันทำให้ผมผิดหวัง พี่กับมันเตรียมตัวไว้เลย!(ผมกัดฟันพูด)
พี่อ๊อฟ : ห่างกันสักพัก คือกูจะไม่ติดต่อไป และไม่ไปรับมึงประมาณอาทิตย์นึงนะ (ผมมองอย่างอึ้งๆ คือพี่อ๊อฟพูดแบบชิวมากอะ)
ผม : มันต่างไงกับเลิกกันวะ?(ถามเสียงสั่นอย่างอึ้งๆ)
พี่อ๊อฟ : กูแลกโทรศัพท์กับอิงฟ้าใช้ละ....
เพี๊ยะ! ผมตัดบทมันด้วยการตบหน้ามันอย่างแรงเลยครับ หมั่นไส้นักมีไรก็ไม่บอก.....
ผม : ไปตายซะ!(พูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวแล้วเดินกระแทกไหล่มันมาเลยครับ มันทำหน้าเศร้าจริงๆแต่ผมเศร้ากว่ามันเยอะครับ)
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันมีอะไร ผมจะเชื่อใจมันละกันที่ตบมันคือหมั่นไส้จริงๆมีไรก็ไม่พูด พูดแต่อิงฟ้าๆน่ารำคานที่สุด!.....
ปอ : นทมึงจะไปไหนเนี่ย(ถามผมทำให้ผมหลุดออกจากความคิดตัวเอง)
ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆยืนอยู่หน้าโรงเรียนครับ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปไหนคงไปหาที่เดินเล่นแหละมั้ง......
ผม : พวกมึงกลับก่อนก็ได้นะเว้ย (พูดนิ่งๆ)
มิน : ได้ไงวะมึง มึงกะลังเครียดพวกกูต้องอยู่เป็นเพื่อนดิ(ยิ้ม)
ผม : มึงอยู่ก็ไม่ได้ช่วยไอมิน(มันหน้าเจื่อนเลยครับ คนอื่นๆก็หัวเราะกัน)
วิว : ไปเดินห้างมั้ยละ (ยิ้ม)
นัท : ก็ดีนะ แต่กูเบื่อแล้ววะ ไปสนามกีฬาเทศบาลมะ กูว่าไอนทต้องชอบ(ยิ้มเจ้าเล่)
ปอ : จริงๆไอนทกูว่ามึงชอบ(ยิ้มร้ายๆกับไอนัท)
ผม : เอาดิ(ยิ้มอ่อนๆให้พวกมัน)
แล้วก็พากันนั่งรถไปสนามกีฬา เอิ่ม! คนเยอะจริงๆครับ มีทั้งนักกีฬา นักเรียน หลากหลายอะครับ เค้ามาออกกำลังกายกัน คืออาหารสายตาเยอะมากจริงๆ.......
ผม : พวกมึงเห็นกูเป็นคนยังไงวะ(พูดแบบจริงจัง)
นัท : ไม่ต้องมาเข้มไอนท เมื่อกี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะ(แซวงะ)
ผม : เดี๋ยวเถอะมึง(ทำตาขวางแต่ก็ยิ้ม)
แล้วก็พากันไปนั่งเดินเล่นแถวนั้นแหละครับ เค้าไปออกกำลังกายกันพวกผมไปเดินเล่น555 อาหารสายตาเยอะเชียวละ....
ปอ : มึงดูนักบอลดินท ไม่ธรรมดาเลยมึง(ดี๊ด๊าสะไม่มี เอาจริงๆคือเกินหน้าเกินตา)
ผม : เออเค้ามองมาทางมึงด้วยนะนั่นอะ(แซวมันครับ555)
ปอ : จริงหรอมึง><(เอิ่ม!)
พวกไอนัทก็ดูสาวๆไปครับ ดูไปดูมาพอเป็นพิธีก็ชวนกันกลับครับ อยู่นานใจไม่ดี555 วันหลังต้องแอบมาคนเดียวละครับ มากับเพื่อนๆแรดไม่ถนัด อิอิ ก็แยกย้ายกันครับผมก็โบกรถกลับบ้าน พอถึงบ้านก็เห็นไอพี่อ๊อฟนั่งรออยู่หน้าบ้านอีกแล้ว...
พี่อ๊อฟ : นทไปไหนมา(ถามอย่างเป็นห่วง)
ผม : ไปหาว่าที่แฟนใหม่มา(พูดแบบไม่ใส่ใจ ไอพี่อ๊อฟหน้าเครียดเลยครับ) ห่างกันสักพักนิ มาทำไม?(พูดแบบประชดประชัน)
พี่อ๊อฟ : นทเข้าใจกูหน่อยดิมึง (ทำหน้าเครียด)
ผม : อ่าวก็เข้าใจไง ห่างกันสักพักพี่พูดเองไม่ใช่หรอจะไม่ติดต่อจะไม่มารับสักพักไม่ใช่หรอ? แล้วผมไม่เข้าใจอะไร(พูดนิ่งๆ ผมไม่เข้าใจอะไร? ก็มันบอกงี้เองอะ)
พี่อ๊อฟ : นทกูไม่อยากทะเลาะนะ มึงอย่าไปมีใครนะเว้ย(พูดเสียงเครียด)
ผม : แต่พี่มีได้?(มองนิ่งๆ พี่อ๊อฟถอนหายใจหนักเลยครับ) เออๆรู้แล้วๆ บอกว่าเข้าใจแล้วไง และถ้า.....(กระชากคอเสื้อมันให้หน้ามันเข้ามาใกล้ๆ) ถึงเวลาที่ต้องบอกเหตุผลเมื่อไหร่ ผมหวังว่าเหตุผลนั้นมันจะคุ้มค่ากับการรอนะ ไม่งั้นอะอย่าหวังว่าจะเหมือนเดิม!(แล้วผมก็พลักมันออกไปครับ)
พี่อ๊อฟ : กะกูไม่รู้นะว่าเหตุผลนั้นมันจะดีพอมั้ย แต่มึงต้องรอกุนะเว้ย(จับมือผม)
ผม : เออๆ ไปได้แล้ว(พูดปัดอย่างรำคาน แล้วก็เดินชนไหล่มันผ่านเข้าไปในบ้าน)
พี่อ๊อฟ : นทรอกูนะเว้ย(พูดน้ำเสียงสั่นๆ)
ผมก็โชว์มือโอเคให้มันแล้วเดินเข้าบ้านไปครับ ผมว่ามันต้องเป็นเรื่องเครียดๆของมันที่ไม่อยากให้ผมยุ่งเกี่ยวก็ได้ ผมจะพยายามเข้าใจละกันครับ ผมก็ไม่อยากบั่นทอนจิตใจของมันจนเกินไป เพราะแววตามันก็ยังดูรักและห่วงใยผมไม่ต่างจากเดิมเลย และอย่าให้ผมรู้ทีหลังว่าทั้งหมดที่ทำให้พี่อ๊อฟเป็นแบบนี้เพราะยัยอิงฟ้าข่มขู่หรือทำอะไรนะผมจะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นเลยแหละครับ! ก็คงต้องรอเวลาต่อไป ช่วงนี้ผมก็คงต้องโสดไปชั่วคราว555 แรดได้แต่ก็คงไม่มาก พอเดินเข้าไปในบ้านก็ต้องตกใจกว่านั้นก็คือ.................
ทุกคนในครอบครัว : เซอร์ไพร์ซ ปุ้ป! ซ่า!(เอิ่ม!เต็มๆเลยครับ ทั้งสเปรย์หิมะ ทั้งผลุดึงเต็มหน้าผมเล้ย!)
พี่โน๊ต : คิดถึงที่สุดเลยน้องรัก(กอดผมแน่นครับ ผมก็กอดตอบแบบงงๆ แล้วเอามือปัดเศษอะไรต่างๆออกจากหน้า)
ป๊า : ตั้งแต่วันนี้พี่โน๊ตจะกลับมานอนที่บ้านแล้วน้า(พูดอย่างร่าเริง ผมตาโตยิ้มบานเลยครับ)
แม่ : ดูทำหน้าเข้าสิ มาๆเข้ามาเร็ว(แม่ก็ดูมีความสุขเชียวครับ)
ผม : ดีใจที่สุดเล้ย!(กระโดดกอดคอพี่โน๊ตมาหอมแก้มครับ)
พี่โน๊ต : ปะ พี่ป๊าแม่ รอตั้งนานแหนะ(ยิ้มหวาน ผมก็ยิ้มกว้างเลยครับ)
เราก็พากันมานั่งที่โต๊ะของกินเต็มไปหมดครับเยอะมากจริงๆกิน 4 คนจะหมดหรอเนี่ย แต่..............
พี่ตอย : หวัดดีจ้ะน้องนท(อยู่ๆก็เดินมาจากหลังบ้านกับเพื่ออีก2คนผู้ชายทั้งสองเลยครับ คือพี่ตอยผู้หญิงคนเดียว? ผมหุบยิ้มหน้านิ่งถอยห่างพี่โน๊ตเลยครับ)
ป๊า : อะแฮ่ม!(ป๊าส่งสายตาอย่างมีความหมายมาให้ผม)
ผม : งั้นนทเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บก่อนนะ เดี๋ยวลงมา(พูดนิ่งๆแล้วผมก็เดินขึ้นห้องไป)
ป๊ากับพี่โน๊ตก็ตะโกนเรียกผมก็เดินขึ้นมาเลยครับไม่สนใจอะ ผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูนิดนึงวันโอ้โหโทรศัพท์ผมอยู่กับพี่อ๊อฟคือหน้าจอสะอาดมากไม่มีแจ้งเตือนให้รกตาเลยครับ ผมก็ไล่ดูที่มันตอบให้โอ้โหดีๆทั้งนั้น โดยเฉพาะไอสิงโตนี่โดนหนักเลยครับ แกร๊ก!....
ป๊า : นทเราคุยกันแล้วนะ(น้ำมานั่งข้างๆผม)
ผม : ป๊านี่พากันมาถึงบ้านเลยหรอ(พูดติดไม่พอใจ)
ป๊า : ไม่เอาน่านท อย่าทำให้พี่โน๊ตเค้าหนักใจสิ(พูดอย่างกังวล)
ผม : โอเคๆ นทจะทำตัวให้น่ารักโอเคมั้ย(พูดอย่างปัดๆ เพราะเบื่อจะเถียงแล้วครับ ป๊าก็ยิ้ม)
ป๊า : งั้นลงไปกัน แล้วอย่าพูดหรือทำอะไรที่มันเสียดสีกระแทกกระทั้นนะไม่งั้น อันนี้อด(ยื่นหนังสือนิยายเรื่องโปรดของผมให้ ผมตาโตเลยครับ เล่มละตั้งหลายพัน ตอนนั้นขอป๊าแล้วป๊าไม่ยอมซื้อให้)
ผม : ป๊า! (กระโดดกอดป๊าเลยครับ)
ป๊า : โอเครึยัง(ยิ้ม ผมพยักหน้ารัวเลยครับ)
ป๊าก็จูงมือผมลงบ้านไปครับ ทุกคนก็รออยู่ ผมยิ้มบานเลยครับ ดูพี่ตอยจะงงๆเพราะเมื่อกี้ผมยังทำไม่พอใจอยู่เลย......
พี่โน๊ต : นทกินนี่สิของโปรดเรานิ(ตักเนื้ออบให้ผม ผมก็พยักหน้ารับ)
ผม : พี่โน๊ตไม่เห็นแนะนำเพื่อนให้นทรู้จักเลยอะ(ผมมองไปทางพี่ผู้ชายสองคน คนนึงดูหล่อเลยละ อีกคนก็งั้นๆ)
พี่โน๊ต : อ้อนี่พี่ตัง พี่ชายตอย แล้วนี่ไอเติ้กเพื่อนพี่เอง(บอกแล้วยิ้ม)
ผม : ดีครับพี่ๆ(ทักทายพี่ๆเค้ารวมถึงพี่ตอยเค้าก็ดูงงๆแหละเข้าก็พยักหน้ารับ)
พี่ตัง : น้องนทน่ารักอย่างที่โน๊ตมันบอกจริงๆด้วย(ยิ้ม)
ผม : ใครๆก็บอกนะครับ(ยิ้ม พวกเค้าก็หัวเรากันครับ จริงๆผมก็ประชดแหละครับ ก็เห็นๆอยู่ว่าผมไม่พอใจพี่ตอย จะมาชมว่าผมน่ารักอีกหรอ เกินไปจริงๆ) ป๊า แล้วเล่มสองนทจะได้ปะ(หันไปกระซิป)
ป๊า : ถ้าทำตัวน่ารักไม่งอแงได้ชัวร์(พูดกวนๆ ผมยิ้มบานเลยครับ)
ผม : พี่ตอยกินนี่หน่อยน้า (ผมตักกับข้าวที่อยู่หน้าผมให้พี่เค้า)
พี่ตอย : ขอบใจจ้ะ(ดูน่ารักเชียว)
ผม : ป๊าพี่อ๊อฟมันบอกนทว่าห่างกันสักพักอะ(พูดเสร็จทุกคนแทบสำลักครับ ผมก็มองงงๆ ทำไมอะ?)
ป๊า : มะหมายความว่าไงนท(ป๊าถามนิ่งๆ)
ผม : ก็ไม่รู้อะ สงสัยนทจะโดนทิ้งอีกแล้วมั้ง(ยิ้ม)
พี่โน๊ต : ใครนท!(พูดเสียงแข็ง)
ผม : ก็แฟนของนทงะ (ยักคิ้วกวนๆให้)
พี่เติ้ก : โอ้โหตัวแค่นี้มีแฟนแล้ว?(มองกวนๆ)
ผม : มีแล้วดิ ตัวแค่นี้หมายความว่าไงครับ(มองอย่างหาเรื่อง เค้าก็หัวเรากันครับ)
พี่โน๊ต : ทำไมอะนท ทำไมมันถึงจะทิ้งละ(พี่เค้าก็ไม่จบดูเครียดสะด้วย)
ผม : ไม่รู้เค้าบอกว่าห่างกันสักพักอะ(ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ)
ป๊า : ไม่เป็นไรนะนท โดนทิ้งก็หาใหม่555(อารมณ์ดีกันจริง)
ผม : แน่อยู่แล้วป๊า นทอะมีในสต๊อกเพียบ(ยิ้ม)
แม่ : ให้มันน้อยๆหน่อยนท เดี๋ยวเถอะ!(เสียงดุเลยครับ)
พี่โน๊ต : นทโอเคจริงๆรึเปล่าเนี่ย(อันนี้ก็จริงจังตลอด)
ผม : เว่อไปละพี่โน๊ต นทโอเคจริงๆ(ยิ้ม)
พี่ตอย : นทน่ารักขนาดนี้ยังมีคนทิ้งลงอีกหรอเนี่ย(พูดแซวๆ)
ผม : มีดิพี่ ผมก็ชอบถูกทิ้งตลอดแหละ(ยิ้มหวานให้พี่ตอย แล้วเหล่พี่ตังนิดๆ ตบด้วยพี่เติ้กหน่อยๆ555)
พี่ตอย : แหนะๆ ร้ายนะ! (ก็พูดกวนไปได้)
ผม : อิอิ (ยักคิ้วให้พี่ตอยอย่างรู้ความหมาย)
เอาจริงๆผมเข้ากับคนไม่ยากหรอกครับ ผมก็ดูพอออกแหละว่าพี่ตอยเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่เพราะเป็นแฟนกับพี่โน๊ตไงผมเลยต่อต้านอะ แล้วตอนนี้ผมก็เข้าใจดีแล้วผมก็ไม่ได้คิดไรครับตอนแรกก็ตกใจนะพากันมาถึงบ้านเลยหรอ แต่พอแนะนำก็รู้ว่าเค้าพาพี่มาด้วยผมก็อุ่นใจนึกว่าเป็นผู้หญิงมากับผู้ชายเป็นฝูงน่าไม่อายสุดๆ และที่ทำให้ผมเข้าใจกระจ่างแจ้งก็คือหนังสือนิยายที่ป๊าซื้อให้ยังไงเล่า5555 วันหลังต้องงอนบ่อยๆจะได้ของที่อยากได้...........
พี่โน๊ต : นทวันนี้นอนกับพี่นะ(อยู่ๆก็พูดขึ้นมาครับ)
ผม : จะดีหรอ เดี๋ยวพี่ตอยว่านะ(ยิ้มไปทางพี่ตอย)
พี่ตอย : เชิญเลยจ้ะ พี่ไม่ว่า55(เค้าก็ดูร่าเริงดีนะ)
ผม : ป๊านทกลับมาใช้เครื่องเดิมแล้วนะ ลืมบอก(ล้วงโทรศัพท์มาให้ป๊าดู) พี่อ๊อฟมันเอามาแลกคืนอะ(เงียบกันทั้งโต๊ะเลยครับ)
พี่โน๊ต : นี่นทแลกโทรศัพท์กับมันใช้ด้วยหรอ?(จะตกใจอะไรขนาดนั้น)
ผม : อืมอะดิ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
พี่ตอย : ใจเย็นๆสิโน๊ต เป็นอะไร(พี่ตอยก็จับไหล่)
พี่ตัง : หวงน้องอะไรขนาดนั้นไอโน๊ต กูเพิ่งเคยเห็นนะเนี่ย ปกติเห็นพูดๆไม่คิดว่าจะขนาดนี้นะ(ยิ้ม)
พี่เติ้ก : ดูน้องมันด้วยพี่(ทำตากวนตีนนะ)
ผม : ผมทำมะ(ทำหน้าหาเรื่อง)
ป๊า : นท ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ(พูดอย่างไม่จริงจัง)
พี่ตอย : แฟนน้องนทคงน่ารักมาเลยใช่มั้ย(ยิ้ม)
ผม : ไม่ค่อยนะพี่ เออนี่ผมจะให้ดู(แล้วผมก็กดโทรศัพท์ให้พี่ตอยดู)
พี่ตอย : โห หล่อกว่าโน๊ตอีกนะเนี่ย(ยิ้ม พี่โน๊ตก็แย่งไปดูครับ ผมคาดว่าพวกพี่เค้าคงรู้แล้วละครับว่าผมมีรสนิยมยังไง)
พี่โน๊ต : ไออ๊อฟเนี่ยนะหรอ? นี่มันลูกเพื่อนแม่ซอยข้างๆนิแม่(พูดอย่างสงสัย)
แม่ : อืมใช่ เค้ามารับมาส่งนททุกวันเลยละ แต่ช่วงนี้ไม่เห็น เค้าคงเบื่อนทแล้วมั้ง(ผมชะงักไปนิด)
พี่โน๊ต : แม่!(เรียกแม่เสียงดังเลยครับ)
แม่ : นทแม่แค่พูดเล่นนะแม่ขอโทษ(จับมือผม)
ผม : มะไม่เป้นไรแม่ นทบอกแล้วไงนทโอเค (ยิ้มบาน) ถ้าไม่โอเคก็จีบพี่ตังเอา(ยิ้มไปทางพี่ตัง)
พี่ตัง : อ่าวพี่ยังโสดพอดีเลย พี่จะคิดดูนะฮ่าๆ(หล่อจริงๆพูดแบบทีเล่นทีจริง)
พี่เติ้ก : เฮ้อ เรามันไม่หล่อ(พูดอย่างนอยๆ)
ผม : พี่เติ้กด้วยก็ดะ แต่พี่ต้องลดระดับความกวนนิสนึงนะ55(แล้วเราก็หัวเราะกันไปครับ พี่โน๊ตก็นั่งจ้องผมอย่างเดียว เค้าคงรู้แหละว่าผมกลบเกลื่อน)
เราก็คุยกันไปทั่วอะครับจนกินกันเสร็จก็มีของหวานแล้วก็พากันนั่งคุยไรไปเรื่อยเปื่อยจนถึงเวลากลับบ้านของพวกพี่เค้า พี่ตังขับรถเก๋งมาครับ แต่ก่อนพวกพี่เค้าจะขึ้นรถ..........
พี่ตัง : ขอไลน์หน่อยสิ เดี๋ยวว่างๆพี่พาไปดูหนัง(ยิ้ม)
ผม : ผมพูดเล่นเองนะพี่ไม่ต้องจริงจังหรอก(ยิ้มหวาน จริงๆก็อยากได้)
พี่ตัง : แค่ว่างๆไปดูหนังเป็นเพื่อนพี่ก็ได้ (ยิ้ม)
ผม : อะก็ได้ๆ (แล้วพี่ตังก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผม ผมก็พิมพ์ไอดีให้ไป)
พี่เติ้ก : พี่ขอด้วย(ยื่นมา ผมก็กดให้ไปครับยิ้มบานเลย)
พี่ตอย : เสน่แรงจริงๆนะเนี่ย(ยิ้ม)
ผม : ไม่เท่าพี่ตอยหรอก แล้วพี่ตอยไม่อยากได้ไลน์นทหรอ?(แล้วพี่ตอยก็รีบยื่นให้ผมเลยครับ ผมเห็นเงอะๆงะๆเหมือนอยากจะขอแต่ไม่กล้า ผมก็เลยพูดขึ้น ผมก็กดไอดีให้ไป)
แล้วเราก็คุยกันไปอีกนิดหน่อยพวกพี่เค้าก็ไปกันครับ พี่โน๊ตทำหน้าเป็นตูดเลยครับ ผมก็ช่วยป๊ากับแม่เก็บของในครัวล้างพอเสร้จผมก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำครับ พออกมาจากห้องน้ำตกใจไปนิด พี่โน๊ตมานั่งอยู่ที่เตียง....
ผม : ดีนะนทไม่โป๊ออกมาอะ(พูดขำๆ ผมกับพี่นทไม่มีอะไรแทบจะต้องอาย ยิ่งเรื่องเพศพี่โน๊ตยิ่งสอนผมครับเค้าก็เหมือนสอนแทนป๊าอะ กลัวว่าป๊ามาสอนแล้วเหมือนว่าผมจะอายไรงี้อะครับ เรื่องเพศก็จำพวกตรงนั้นควรทำความสะอาดหรือจัดการอะไรยังไงทำนองนั้นแหละครับไม่ใช่เฉพาะเรื่องเพศนะครับในหลายๆเรื่องของผู้ชายอะครับ พี่โน๊ตก็จะทำหน้าที่สอนผมแทนป๊า พูดแล้วก็เขินนะเนี่ยเรื่องนี้ความลับนะอิๆ)
พี่โน๊ต : ไปนอนกับพี่นะ(พูดเครียดๆ)
ผม : โอเค! จะนอนกอดทั้งคืนเลยโอเคมั้ย(ยิ้มแล้วก็แต่งตัวไปครับ)
แล้วพี่โน๊ตก็เดินไปครับ เค้าดูเครียดจริงๆ ผมก็ไม่ใส่ใจอะไร นั่งทำการบ้านนิดหน่อยผมก็ปิดไฟในห้องตัวเองแล้วก็ไปห้องพี่โน๊ต พอเข้าไปพี่โน๊ตนอนเล่นอยู่บนเตียงครับ.......
ผม : พี่โน๊ต(ขึ้นเตียงไปนอนกอดพี่โน๊ตครับ)
พี่โน๊ต : ไหนเล่าให้พี่ฟังหน่อยสิ ไออ๊อฟมันทำอะไร(ลูบหัวผม)
ผม : ก็...(ผมก็เล่าไปครับ เพราะผมมีอะไรก็คอยบอกป๊าบอกแม่บอกพี่นทตลอด ไม่ใช่อยากอวดว่ามีแฟนแต่ผมคิดว่าผมยังเด็กการที่ผมจะคบใครหรือมีเพื่อนที่ไหนควรบอกผู้ใหญ่ไว้ก็เป็นเรื่องที่ดีนะครับ เผื่อเกิดปัญหาอะไรพวกเค้าก็ยังรู้ว่าผมมีเพื่อนที่ไหนบ้าง จริงๆผมก็เป็นแบบนี้มาแต่เด็กแล้วละครับ กลับมาป๊าก็มักจะถามเสมอว่าเป็นไงบ้างวันนี้เจอไรมา จนโตมาก็เหมือนกลายเป็นนิสัยไปเลยนะครับ ไม่ต้องถามผมก็เล่าเอง555) ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นหรอกน่า นทเอตาตัวรอดได้อยู่แล้ว(ยิ้ม)
พี่โน๊ต : แล้วไป ไม่ใช่เหมือนไอคนที่แล้วนะ ที่ทำให้เรามีเรื่องถึงกับต้องเข้าห้องปกครองหนะ(พูดแบบไม่พอใจ)
ผม : ไอนั่นลงหลุมไปนานแล้วพี่โน๊ต(ยิ้ม) เลิกคิดมากได้แล้วน่า ว่าแต่นทพี่อะ พี่ตอยอะยังไง ไปแอบรักกันตอนไหนทำไมไม่บอกนทบ้าง(ทำหน้างอ)
พี่โน๊ต : แหม! ตอนแรกพี่ก็กะจะค่อยๆบอก แต่เรามันไม่ยอมรับโทรศัพท์สักเท่าไหร่เลยนะ(เคาะหัวผม) พอโทรมาพี่ก็ไม่ค่อยว่างก็เลยกลายเป็นไม่ได้บอกไปสะงั้นอะ(บอกอย่างเซ็งๆ)
ผม : แหะๆ เล่าให้นทฟังเลยก็ได้(ยิ้มแห้งๆส่งไป)
พี่โน๊ต : ตอยเค้า...เป็นเพื่อนในคณะอะตอนแรกก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสนใจกันหรอก แต่วันที่มีกิจกรรมวันแรกมันรวมเด็กทุกคณะไงแล้วพี่ไม่รู้จักใครเลย แต่พี่จำตอยได้เค้าก็อยู่ร่วมกับเด็กกิจกรรมพี่เลยเข้าไปทักเค้าไปคุย ก็สนิทกันจนผ่านไปสักเดือนนึงอะแหละ รู้สึกดี ใจตรงกันในหลายๆเรื่องก็ตกลงคบกัน เค้าก็ดูจริงใจดีอะ ขนาดวันที่เจอนทคราวแล้ว พี่ยังคิดในใจเลยว่าได้เลิกชัวร์ แต่ที่ไหนได้เค้าเข้าใจ และมีการบอกด้วยนะว่าจะเอาชนะใจนทให้ได้ พี่ละปลื้มจริงๆ(พูดไปยิ้มไปอย่างมีความสุข ผมละรู้สึกผิดจริงๆเฮ้อ)
ผม : นทขอโทษน้า(กอดพี่โน๊ตแน่น)
พี่โน๊ต : ไม่เป็นไรตอนแรกพี่ก็คิดเหมือนกันถ้านทไม่โอเคมากๆพี่ก็จะเลิกเพื่อนท แต่ป๊าก็บอกจะจัดการให้พี่ละดีใจจริงๆ(ลูบหัวผม)
ผม : ก็ดีละ บอกพี่ตอยด้วยละถ้าทิ้งพี่โน๊ตนทไม่ยอมแน่ๆ(พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง)
พี่โน๊ต : รู้แล้วน่า เจอขนาดนี้ถ้าทิ้งก็เกินไปแล้ว(เสียงร่าเลยครับ)
แล้วเราก็คุยกันไปสักพักก็พากันหลับครับ พอมาอีกวันพี่โน๊ตก็ไปส่งที่โรงเรียน บ้านผมมีรถยนต์สามคันครับ จริงๆมีสองคันแต่ซื้อไว้ให้พี่นทก่อนเข้ามหาลัยแล้วแต่พี่นทไม่ใช้ก็จอดทิ้งไว้ปล่อยให้ฝุ่นมันเกาะไปครับ วันนี้เลยได้ฤกดีขับมันออกมา และพี่โน๊ตก็คงจะเอารถไปล้างด้วยแหละครับ.....
พี่โน๊ต : เดี๋ยวเย็นนี้พี่มารับนะ หรือถ้าไปไหนก็โทรบอกพี่ก่อนนะเคมะ(พูดขณะจอดรถหน้าโรงเรียน)
ผม : ได้อยู่แล้วคุณพี่ชาย(ทำหน้ากวนๆ)
พี่โน๊ต : เดี๋ยวๆ(ผมกะลังจะลงรถดึงผมไว้) ลืมอะไรรึเปล่า(ทำแก้มป่องแล้วชี้ที่แก้ม ผมก็หอมไปครับ) เดี๋ยวสิ ฟอด!(จับหน้าผมไว้แล้วหอมคืน แล้วผมก็ลงรถไปครับ)
เอาจริงๆทุกคนอย่าเพิ่งเลี่ยนกันจนอ้วกนะครับ ครอบครัวผมจะเป็นกันแบบนี้แหละครับ ป๊าจะสอนให้แสดงความรักต่อกันเสมอ ไม่ได้เพิ่งมาสอนหรอกครับ สอนกันตั้งแต่เด็กๆมันก็ติดกันมาจนโตเนี่ยแหละครับ จนผมชินกับการหอมการจูบกับคนในครอบครัวไปแล้ว บางคนอาจจะดูคนลุกก็ขอให้เข้าใจจรงนี้นิดนึงเนอะ^^
พอเข้าไปในโรงเรียนก็เดินไปหาเพื่อนๆครับ แต่ระหว่าทางก็ดันเหลือบไปเห็นไอพี่อ๊อฟกับยัยอิงฟ้าเดินไปคุยกันไป เอาจริงๆหน้าพี่อ๊อฟคือไม่อยากคุยเลยครับ มีแต่ยัยอิงฟ้านั่นแหละทำจริตเยอะ น่าหมั่นไส้ผู้ชายเค้ารังเกียจนี่ไม่ได้รู้ตัวเลย ผมก็ไม่สนใจเดินไปหาเพื่อนๆครับ ก็เม้ามอยกันนิดหน่อย ไอมินก็ถามผมใหญ่เลยครับ ทำไมไม่ตอบไลน์ไม่รับสายไอสิงโต เอาจริงๆเมื่อวานผมไม่ได้รับสายไม่ได้กดเล่นอะไรเลยครับ มันไม่มีอารมณ์อะไรเลย ผมก็ตอบปัดๆไป พวกมันก็ไม่ได้พูดหรือถามกันถึงเรื่องพี่อ๊อฟนะครับ คงไม่อยากให้กระทบจิตใจผม แต่ผมว่าพวกมันคงคิดว่าผมกับพี่อ๊อฟเลิกกันแล้วแน่ๆ ผมก็ไม่ใส่ใจครับ เราก็พากันไปเข้าแถวขึ้นเรียนกันครับ พวกอีแนนก็เม้ากันสนุกปากเลยครับเรื่องเมื่อวาน ผมก็เบื่อจะด่าพวกมันละอยากพูดก็พูดกันไปเลยครับ เพื่อนๆก็บอกผมไม่ต้องสน ผมก็ไม่แคร์อยู่แล้ว จนถึงเวลาพักเที่ยงอะแหละครับ พอครูบอกเลิกได้เท่านั้นแหละ ไอสิงโตโทรมาเลยครับ ผมมองไปทางไอมิน ยิ้มแบบกวนตีนให้อะ ผมก็ทำปากด่ามันว่า”ไอควาย” แล้วก็กดรับสายครับแล้วก็เดินไปโรงอาหารกับเพื่อนๆ.....
ผม : ฮะ....
สิงโต : นทมึงหายไปไหนมาเมื่อวานกูโทรไปก็ไม่รับ กูจะไปหาแล้วรู้ป่าว เห็นไอมินบอกว่ามึงทะเลาะกับไออ๊อฟหรอ(พูดแทรกผมด้วยน้ำเสียงกังวล)
ผม : นิดหน่อยอะมึง เมื่อวานก็ไม่ได้เล่นโทรศัพท์ด้วยวะ โทษที(พูดด้วยน้ำเสียงปกติ)
สิงโต : โอเคใช่ป่าว? เย็นนี้กูไปหาได้มั้ย(โอ้ย ไอนี่ก็มาดีเกิ้น)
ผม : ได้ดิ คิดถึงเสี่ยอยู่พอดีเลยไปเที่ยวกัน(พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงไหนๆก็ไหนๆละ มันก็ดีจริงๆอย่าหักหานน้ำใจมันเล้ย)
สิงโต : จริงนะ!(ไอนี่ก็เกินไป) เลิกเรียนเดี๋ยวกูไปรับนะ(เสียงสดใสมาก)
ผม : ชวนเพื่อนๆด้วยเนอะ ไปกันสองคนไปเมื่อไหร่ก็ได้(พุดอย่างไม่ใส่ใจ และอีกอย่างไปกับมันสองคนเดียวมันปฏิบัติกับผมเกินงาม ผมเบื่อจะฟังมันดราม่าด้วย)
สิงโต : ได้เลยครับ เย็นนี้เจอกันนะ มายฮานนี่(แล้วมันก็วางสายไปครับ ผมจะด่ามันสะหน่อยไอเวรนี่นิ)
มิน : ว่าไงวะ? (ถามผมขณะยืนรอสั่งข้าวกันครับ)
ผม : เย็นนี้เสี่ยชวนไปเที่ยวครับ(บอกอย่างประชด)
วิว : หมายถึงพวกกูด้วยใช่ปะ?(ถามอย่างสงสัยผมก็พยักหน้า)
นัท : เออกูละเบื่อเสี่ยมึงจริงอะ เผด็จการเกิน อยากอยู่กับมึงจนออกนอกหน้า(พูดอย่างหมั่นไส้)
ปอ : เอาน่าๆ เพื่อนมันชอบก็สนับสนุนหน่อย
ผมก็ฟังมันพร่ำเพ้อไปกันครับ แล้วเราก็สั่งข้าวไปกินที่โต๊ะ ผมก็เห็นยัยอิงฟ้ามันนั่งป้อนข้าวป้อนน้ำพี่อ๊อฟ ผมก็ทำไม่สนใจครับ เอาเลยอยากทำไรทำไปเต็มที่ถือว่าผมให้ยืมละกัน และพี่อ๊อฟนะถ้าเหตุผลมันฟังไม่ขึ้นละก็นะ ผมไม่ไว้หน้าไอ้อีตัวไหนแน่....
ปอ : เอาน่ามึง ปล่อยๆไป(พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วก็พากันนั่งครับ)
ผม : เออๆ กูจะปล่อยมันไปก่อนละกัน ถ้าถึงเวลาเมื่อไหร่เรื่องไม่เคลียล์กูจะปิดบัญชีเอง!(พูดอย่างเดือด)
นัท : ใจเย็นๆมึงคุยเรื่องอื่นเถอะ กูไม่อยากให้มึงเครียดวะ(พูดอย่างเป็นห่วง)
ผมก็พยักหน้ารับรู้พวกมันก็พาคุยเรื่องอื่นไปครับ ก็ไม่พ้นไอมินพาเข้าเรื่องไอสิงโต ผมก็คุยร่วมไปด้วยครับ ตอนนี้ไม่อยากจะคิดอะไรให้มากมายแล้ว ผมจะเชื่อใจพี่อ๊อฟครับ ถึงการกระทำผมมันจะดูเหมือนไม่รักพี่อ๊อฟแต่ผิดเลย ผมแทบอยากไปกระชากหัวยัยอิงฟ้ามาตบ แต่ในเมื่อพี่อ๊อฟพูดผมก็จะลองเชื่อใจมันดูสักครั้งครับ เพราะมันก็เชื่อใจและไว้ใจผม อย่างน้อยครั้งนี้มันก็บอกผมว่ามันมีปัญหาถึงผมจะยังไม่รู้ก็เถอะ ก็รู้สึกดีกว่าอะ แต่ความรู้สึกผมมันเหมือนไม่มีอะไรจริงๆนะครับ มันเหมือนพี่อ๊อฟฝืนทำ แต่เพราะอะไรนั้นผมก็ยังไม่รู้ พอพวกเรากินเสร็จก็พากันขึ้นห้องครับ แต่ก่อนจะเข้าห้องผมก็ได้ยินพวกอีแนนเม้าครับผมก็หยุดยืนฟังมันนอกห้องเนี่ยแหละ.....
แนน : สงสารไอนทนะมึง ดูดิคราวแล้วพี่ไอซ์ก็ถูกพี่พลอยแย่งไป คราวนี้ก็อิงฟ้า(ทำเสียงตอแหล ผมได้ยินมันพูดกันตั้งแต่เช้าละไง ไม่จบสักที เพื่อนๆก็พูดประมานให้ผมใจเย็นผมก็ยืนฟังอย่างใจเย็น)
วาส : ไม่รู้สิวะ กูว่าผู้ชายมันจะสู้ผู้หญิงได้หรอวะ?(พูดแบบทำเสียงสงสัยอะ)
มีน : ไม่รู้สิมึง แต่ผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงป่าววะ?(พูดแบบจริงจัง ผมชะงักไปนิด)
แพร : กูว่าไอนทมันงี่เง่าป่าววะ เพราะดูๆแล้วจะพูดว่าแย่งก็ไม่ถูกนะถ้าพี่เค้าไม่เต็มใจอะ(พูดอย่างมั่นใจ)
ผมก็ยืนฟังพวกมันพูดไปครับ เหมือนตอกย้ำหลายๆอย่าง และมันก็ทำให้ผมหวั่นไหวนะสิครับ.....
มิน : พวกมึงไม่มีเรื่องจะพูดกันรึไงวะ!(ไอมินเดินเข้าไปตะคอกครับ พวกนั้นทำเสียงตกใจกันใหญ่เลยครับ)
ปอ : เออดีแต่เห่าดีแต่หอนนักนะพวกมึงนะ กูได้ยินพวกมึงพูดแต่เช้าแล้วนะ แม่งไม่จบสักที(อันนี้ตามไปสมทบ)
นัท : อย่าไปฟังมันนะเว้ย พวกกูรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง ส่วนพวกเห็บหมัดอะ ปล่อยให้มันตอดไป(ตอนแรกพูดกับผมตอนหลังตะโกนเข้าไปในห้อง)
วิว : ปะเข้าห้องเถอะมึง(มันก็ดึงผมเข้าห้องไปครับ ไอปอกับมินก็ยืนข่มขู่พวกนั้นอยู่หน้าห้องครับ พอมันเห็นผมเดินเข้ามามันก็เดินมาหาครับเราก็นั่งประจำที่ไป)
พวกอีแนนทำหน้าไม่ถูกเลยครับ เพื่อนๆคนอื่นๆก็มองพวกอีแนนแบบสมน้ำหน้าอะครับ ชอบนินทาชาวบ้านดีนักผมก็มองมันนิ่งๆ มันก็หลบตาครับ ผมเบื่อจะไปต่อล้อต่อเถียงกับคนพวกนี้แล้วครับ พวกมันไม่รู้อะไรพวกมันก็สักแต่พูดกันอะครับ ได้ยินแล้วก็บั่นทอนจิตใจ สู้ทำไม่สนใจแหละครับง่ายสุด ผมก็ไม่ลืมที่จะไลน์ไปบอกพี่โน๊ต พี่เค้าก็โอเคตอนแรกจะไปด้วยนะ ผมบอกไม่ต้องเค้าก็โอเคแหละ พี่โน๊ตนี่น่ารักเสมอต้นเสมอปลายเป็นพี่ชายที่ดีจริงๆครับ ตอนแรกก็กลัวว่าจะเปลี่ยนไป แต่ไม่เลยครับ เหมือนเดิมไม่มากขึ้นหรือน้อยลง แค่นี้ผมก็ดีใจละครับ จนครูเข้าก็เรียนๆกันไปครับ พอเลิกเรียนไอสิงโตโทรมา วันนี้มันเลิกช้าพวกผมก็เลยลงไปรอมันแถวหน้าโรงเรียนครับ ก็เจอพี่อ๊อฟขี่รถออกมายัยอิงฟ้าก็ซ้อนครับ เห็นแล้วรำคานลูกตาจริงๆ อิงฟ้ามันพยายามกันพี่อ๊อฟให้ห่างผมที่สุดครับ ดูก็ออกว่ามันไม่ต้องการให้พี่อ๊อฟกับผมเจอกัน......
ปอ : ไม่เอาน่ามึงเรากำลังจะไปเที่ยวนะเว้ย(พูดอย่างใจเย็น)
ผม : อืมๆ(หันไปทางอื่น)
พวกมันก็ชวนผมคุยไปครับ เราก็คุยกันสักพักพวกสิงโตก็มาก็แยกย้ายกันไปขึ้นรถ ผมก็ขึ้นกับไอสิงโต แต่....
สิงโต : กอดเอวกูด้วย(มันดึงมือผมไปจับไว้ข้างหน้าครับ)
ผม : เอิ่ม! คนมองเยอะแล้วจะไปก็รีบไป(ผมก็เร่งมัน เอาแล้วไงยังไม่ทันออกก็เริ่มแล้วไง เฮ้อ! นี่ขนาดเพื่อนๆอยู่ด้วยนะ แต่เห็นแบบนี่แล้วผมว่ามันคงจะไม่แคร์แล้วละ)
คือผมก็ต้องได้กอดเอวมันจริงๆอะครับ มันรั้งมือผมไว้ ผมจะเกร็งฝืนตัวไว้ก็ปวดหลัง ผมก็กอดๆไปครับ มากกว่ากอดก็ทำมาละจะไปแคร์ทำไม เล่นตัวไปก็เท่านั้นครับ แล้วพอถึงห้างก็เอารถไปจอดแล้วก็พากันเดินเข้าห้าง จริงๆก็มีแต่ห้างเนี่ยแหละครับที่พากันมา ไม่มีที่ไปงะ555 แต่ประเด็นก็คือว่า....
สิงโต : นทจับมือ(ยื่นมือมาหน้าผม ผมก็มองแบบเอิ่ม! มันก็คว้ามือผมไปจับแล้วจูงผมเดินนำไปเลยครับ)
มิน : อะไรว้ะ จับไม้จับมือกันแล้วหรอเดี๋ยวนี้(ไอนี่ก็ไม่จบหรอกเอาจริง)
พวกมันก็แซวกันไปครับ แล้วก็พากันเดินไปนู่นนี่ไอสิงโตก็ไม่ปล่อยมือสักที....
ผม : มึงเดินปกติก็ได้มั้ง กูว่าเหงื่อที่มือกูมันออกเยอะว่ามันลื่นเนี่ย(ดึงมือตัวเองกลัยมาเช็ด)
สิงโต : เออๆ ก็ได้ๆ(ยิ้ม เอาจริงๆคือมันคิดว่าเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันใช่มะ แบบต้องจับมือกันตลอดเวลา ต้องหวานงุ้งงิ้งกันแบบนั้นอะหรอ)
สอ : มึงกูหิววะ หาไรกินเถอะ(บอกอย่างทำหน้าไม่ไหว)
ผม : สอมึงไม่ได้กินข้าวเที่ยงหรอวะ(ถามอย่างเป็นห่วง)
โค้ก : พวกกูทั้งหมดเนี่ยแหละ มันมีงานงะต้องเร่งทำส่งตอนเย็นทีนี้ไอสิงโตมันชวนมึงไปเที่ยวได้มันก็บอกให้เร่งทำให้เสร็จ พวกกูเลยอดแดกข้าวเที่ยงเนี่ย(พูดอย่างโมโห)
สิงโต : จะบ่นทำไมวะ เดี๋ยวกูเลี้ยงเองเคมะ(ยิ้ม)
ผม : ไอสิงโต ถ้ามึงทำแบบนี้อีกกูจะไม่มากับมึงแล้วนะ(พูดอย่างไม่พอใจ)
สิงโต : อะไรว้า พวกมึงอะจะฟ้องทำไมวะ(หันไปว่าพวกไอโค้ก)
ผม : พอเลยๆ แล้วพวกมึงอยากกินไรอะ (หันไปถาม ตอนแรกมันเลิ่กลักประมานว่าอยากให้ผมเลือก) พวกมึงเลือกเลย วันนี้เสี่ยเลี้ยงนะเว้ย(พูดปัดๆไปเพราะไม่อยากให้พวกมันเกร็ง พวกมันยิ้มกันเลยครับ)
ก็สรุปกันว่าจะกินอาหารญี่ปุ่นกันห็พากันเข้าไปครับ ผมกับเพื่อนก็ไม่เท่าไหร่แต่พวกไอโค้กดูจะหิวมาก น่าสงสารจริงๆครับ ผมก็สั่งๆกันไปไอสิงโตก็นั่งเบียดผมอยู่นั่นแหละครับ ผมก็ปล่อยๆมันไปพอสั่งอาหารเสร็จก็นั่งเม้ามอยไปครับ.........
สิงโต : วันนี้มึงให้กูเลี้ยงหรอ(ถามอย่างดีใจ)
ผม : ใช่(ยิ้ม) อะ(ผมยื่นบัตรกำนันส่วนลดที่มากินคราวแล้วให้มันไปครับ จริงๆป๊าชอบให้ผมพกพวกบัตรพวกนี้ใส่กระเป๋าตังไว้เผื่อมากินจะได้ประหยัดซึ่งมันก็มีประโยชน์จริงๆ)
สิงโต : โอ้โห มึงนี่พร้อมดีเนอะ(มองอึ้งๆ)
ผม : แน่อยู่แล้ว ไม่เหมือนเสี่ยหรอก เอะอะจ่ายอย่างเดียว(หยิกแก้มมันครับ)
สิงโต : แล้วถ้ากูจะซื้อคนข้างหน้ากลับบ้านละ เท่าไหร่มีส่วนลดมั้ย(ยิ้มหวาน ผมก็มองมัน)
ผม : ไม่ต้องซื้อไม่ต้องมีส่วนลดอะไรกูก็ไปครับ(พูดแบบไม่ใส่ใจอะไร)
สิงโต : งั้น เสาร์นี้มึงคงไม่ลืมนัดกูนะ(ยื่นหน้ามาพูดใกล้ๆ ผมเอะใจไปนิดแล้วก็นึกขึ้นได้งานการ์ตูนงะ)
ผม : ไม่ลืมหรอก ไปกับเสี่ยจะลืมได้ไง(พูดอย่างอารมณ์ดี)
สิงโต : มึงนี่เวลายอมกูนี่น่ารักกว่าตอนที่คัดค้านกูอีกนะเนี่ย(จับมือผม)
ผม : มึงนี่เวลาไม่ดราม่าใส่กูก็ดูน่ารักมากเหมือนกันนะ(ยิ้ม พูดประชดมัน แต่ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านครับ)
ผมก็นั่งคุยกับมันไปครับ จนข้าวมาเสริฟก็จัดแจง แต่ไอสิงโตก็ยังไม่ถอยห่างผมงะแทบจะกินผมไปทั้งตัวแล้วมั้งไอสิงโตเนี่ย ถ้าจะใกล้ขนาดนี้............
โค้ก : จีบกันเข้าไป ข้าวนะไม่ต้องแดกแล้วมั้ง(พูดอย่างกวนตีนแล้วยิ้มล้อ)
ผม : มึงมาจีบกูบ้างดิกูรอมึงอยู่นะเนี่ย(ผมหันไปบอกไอโค้ก ไอสิงโตหันขวับไปมองไอโค้กเลยครับ อึ้งแดกกันทั้งโต้ะ)
โค้ก : จะ...จีบกันไปเถอะ กูยังไม่อยากตายตอนนี้(เงิบไปเลยทีเดียว)
แล้วผมกับมันก็จัดแจงกินข้าวกันไปครับ ก็กินกันไปจนมาถึงของหวานตอนแรกไอสิงโตจะพาไปกินซเวนเซ่นอีก แต่ผมว่ากินที่นี่ให้มันจบไปเลยดีกว่า ผมขี้เกียจไปหลายที่อะสิ ก็สั่งกันมาครับ โอ้โหน่ากินทั้งนั้นก็โซ้ยกันไป พอเสร็จก็เช็คบิลครับ แพงโครตขนาดลดแล้วนะเนี่ย ผมก็ยื่นตังไปช่วยไอสิงโตจ่าย มันก็ไม่เอาแถมทำหน้าโหดใส่ผมอีกผมก็ยอมๆมันไป แล้วก็พากันออกมาครับ.....
สิงโต : อยากกินไรอีกป่าว(ถามอย่างใส่ใจ)
ผม : พอแล้วมั้ง มึงก็เกินไปแล้ว!(พูดอย่างหมั่นไส้)
มิน : ไอนท ไอเบสอะ(มันสะกิดผมให้หันไปดู เอิ่ม!)
ผม : ไปกันเถอะพวกมึง(ผมก็เร่งพวกมันให้เดินไปครับ....)
“นท!” นั่นไง ยังไงก็ไม่ทันมันก็วิ่งมาครับ....
เบส : นททำไมไม่รับสายเบสเลยอะ(ถามด้วยความไม่พอใจ)
ผม : ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างอะเบส(พูดแบบจริงจัง)
เบส : แต่นทสัญญาแล้วนะว่าจะไปกินข้าวกับเบสอะ(ทำหน้าหงอย)
ผม : วันหลังเนอะนทเพิ่งไปกินข้าวกับเพื่อนๆและแฟนมา(จับมือไอสิงโต ผมมองมันมันยิ้มกว้างเลยครับ)
เบส : ไอนี่มันดียังไงอะนท! เบสบอกแล้วไงนทอยากได้อะไรจะซื้อให้(พูดแล้วทำหน้าเป็นตีน เพื่อนๆก็มองกันครับ)
ผม : คงสู้แฟนนทไม่ได้หรอกเบส ทั้งหล่อทั้งรวยแถมยังสปอร์ตอีก(ทำเสียงตอแหล ไอเบสโกรธใหญ่แล้วครับ เพื่อนๆก็หัวเราะคิกคักกัน)
เบส : นท! ยังไงนทก็ต้องไปกินข้าวกับเบสนะ!(พูดแบบไม่พอใจ)
ผม : เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้วเบส(มองแบบจริงจัง) เบสได้กินข้าวกับนทอยู่แล้วละ แต่คงยังไม่ใช่ช่วงนี้นะ รอไปก่อนละกัน(พูดอย่างไม่ใส่ใจ มันก็พยักหน้ารับรู้)
สิงโต : ไปกันเถอะนท!(พูดแบบรำคานอะครับ)
ผม : อื้ม (ยิ้ม ไอเบสก็ยืนนิ่งอยู่งั้นแหละครับ พวกผมก็เดินผ่านมันไปเลยครับ)
สิงโต : วันหลังมึงไม่ต้องไปพูดกับมันเยอะหรอกนะเว้ย เสียเวลาวะ(พูดเสียงรำคาน)
ผม : เออน่า สนุกๆอย่าซีเรียสดิ(ยิ้ม)
ก็คุยกันไปไอสิงโตก็หน้าเป็นตูดครับ จริงๆช่วงนี้เหมือนเป็นบ้า เพราะพี่อ๊อฟนั่นแหละทำให้ผมเป็นแบบนี้คิดไปคิดมาก็ปลงครับ ผมก็เดินเล่นไปครับ ก็เจอพวกไอเบสอีก ผมก็ทำเป็นมองไม่เห็น แต่พี่เต็มเดินมาหางะ..........
พี่เต็ม : นท! หายหัวเลยนะมึง(ไอนี่มันก็ตลอดอะ)
ผม : พี่นั่นแหละหายอะ (ยิ้ม ไอสิงโตก็จับมือผม ผมมองมันมันก็ทำหน้าไม่พอใจครับ)
พี่เต็ม : นี่?(ชี้ไปที่สิงโตกับพวกไอโค้ก)
ผม : อ๋อพะ.....
สิงโต : แฟนนทครับ(พูดเสียงแข็ง)
พี่เต็ม : โอ้โห ร้ายนะมึง(ทำหน้าแซว)
ผม : อืม แล้วพวกพี่มาเดินเล่นกันหรอ?(ถามอย่างไม่ใส่ใจ มันก็พยักหน้า)
ปอ : พี่เต็ม เดี๋ยวนี้ไม่ได้ไปเรียนหรอ?ไม่เห็นที่โรงเรียนเลยอะ(ถามอย่างสงสัย)
พี่เต็ม : เรียนดิว้า กูก็ไม่เห็นพวกมึงเหมือนกันแหละน่า(ทำหน้ากวนตีน)
นัท : เค้าติดเมียมึงไม่รู้หรอ?(ทำหน้านิ่งๆ)
วิว : แนะรักจริงหวังแต่งอะเด้ (แซวงะ)
พี่เต็ม : พอเลยพวกมึงนี่ กูไปละ แล้ววันหลังไปเที่ยวกัน(แล้วมันก็เดินหน้าแดงไปครับ)
พวกผมก็เดินไปกันทั่วอะครับ ไอสิงโตก็มางอนอะไรก็ไม่รู้ มือก็ไม่ปล่อยครับ เราไปหาร้านน้ำนั่งคุยกัน.......
โค้ก : เดี๋ยวนี้พวกมึงสองคนนี่? ยังไงวะ?(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : แฟนงะได้ อุ้บ!(ผมเอามือปิดปากมันครับ)
ผม : อย่าพูดอะไรเลอะเทอะนะเว้ย(ผมหันไปกระซิปมันครับ กลัวมันจะพูดว่าได้กันแล้วอะผมยุ่งเลยนะนั่น)
มิน : ดะได้อะไรมึง(พวกมันอึ้งกันครับ)
ผม : ได้เวลาที่จะบอกพวกมึงไง(ยิ้ม แถไปสิ)
นัท : นี่มึงสองคนเป็นแฟนกันจริงๆหรอวะ?(ถามอย่างไม่เชื่อ)
สิงโต : เออกูเป็นแฟน มัน(มันเว้นเพื่อ!)
ปอ : ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? (ถามอย่างสงสัย)
ตี๋ : เออ กูก็นึกว่าเทคแคร์กันตามประสาคนจีบกัน?(พูดอย่างงงๆ)
สิงโต : ก็ตั้งแต่....(ผมมองมันตาขวางเลยครับ) ตั้งแต่ตอนไหนไม่สำคัญ พวกมึงรู้ไว้แค่นี้ก็พอละ(พูดอย่างปัดๆไป)
แล้วพวกมันก็รัวคำถามมากันเลยครับ ผมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างแต่ไอสิงโตนี่ย่อยเลยครับ เอาแล้วไงจับปลาสองมือสะแล้วครับ พี่อ๊อฟก็ยังอยู่แถมเพิ่มไอสิงโตเพิ่มมาด้วยอีก งานงอกแล้วครับ แถมเพื่อนๆก็รู้กันด้วย เครียดเลยครับ.....
ปอ : นี่มึงเลิกกับพี่อ๊อฟแล้วหรอวะ?(กระซิปถามอย่างสงสัย ผมก็ส่ายหน้าครับ) ห๊ะ! มึงจะคบซ้อนหรอ? คราวแล้วยังดีไม่มีใครรู้นะไอนท แต่คราวนี้พวกกูรู้กันแล้วนะเว้ย(มันมองผมอย่างอึ้งๆ)
ผม : แล้วมึงจะให้กูทำไงวะ มันมีเหตุอะดิ้ และไอสิงโตมันก็ยอมรับได้กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน(กระซิปให้ปออย่างหนักใจ)
ปอ : เหตุอะไรวะ?(มันทำหน้าคิดแปปนึง...) ห๊า! อย่าบอกนะว่า!(มันกระซิปใส่หูผมเสียงแหลมมากอะ)
ผม : อืม อย่าบอกใครนะเว้ย(โอ้ย เริ่มรู้กันทีละคนแล้วไงอยากบ้าตายจริงๆ)
ปอ : ตอนไหนวะ หรือว่าที่ดอยวันนั้นที่พวกกูได้ยินเสียงง?(มันมองผมแบบตะลึงมากอะ ผมก็ได้แต่จำใจพยักหน้า) ไอนทคืนนี้รับสายกูด้วย และมึงต้องเล่าให้ละเอียดเคมะ(ผมก็โอเคไปครับ ก็ดีนะครับมีเพื่อนมาคอยรับรู้ด้วย อีกอย่างผมกับปอสนิทกันสุดมันไม่เคยเอาเรื่องของผมไปแพร่พรายที่ไหนแน่นอน)
สิงโต : คุยไรกัน?(ยื่นหน้ามาใกล้ๆ ผมสะดุ้งเล็กน้อย)
ผม : คุยว่าทำไมมึงถึงได้น่ารักขนาดนี้งะ(แถไปครับ ไอสิงโตมันเขินใหญ่เลย)
สิงโต : ไปนอนบ้านกูมั้ย(หันมากระซิป)
ผม : ได้ไงเล่า กูต้องไปโรงเรียนนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : งั้นวันนี้กูไปเล่นบ้านมึงได้มั้ย(ยิ้ม)
ผม : ได้ดิ ไม่มีปัญหา(ยิ้ม)
เราก็คุยกันไป แต่ไอสิงโตรบเร้าจะกลับให้ได้ครับ พอผมถามมันมันก็บอกอยากไปบ้านผมเร็วๆ ผมละเบื่อหน่ายมันจริงๆ ก็พากันแยกย้ายกลับครับ ตอนแรกจะชวนพวกปอกับพวกไอโค้กไปด้วย ไอสิงโตไม่ยอมครับ ก็เลยยอมๆมันไปเดี๋ยวได้ดราม่าใส่อีกแล้วจะยุ่ง ก็พาผมกลับบ้านครับระหว่างทางก็พูดไปทั่วอะ พูดไปๆผมก็เออออไปกะมันแหละ พอถึงบ้านมันร่าเริงเลยครับ แต่...........
พี่โน๊ต : นี่ใครนท!(ถามเสียงแข็ง)
ผม : พะ...
สิงโต : แฟนนทครับ แล้วคุณเป็นใคร(ไอนี่หาเรื่องผิดคนละ พี่โน๊ตมองตาขวางเลยครับ)
ผม : พี่ชายกูเองไอสิงโต เยอะแล้วมึง(มันหน้าเจื่อนเลยครับ)
สิงโต : ขอโทษและสวัสดีครับ(ยิ้มแห้งๆ พี่โน๊ตก็พยักหน้ารับครับ)
พี่โน๊ต : เข้าบ้านกันสิ(เดินหน้ามุ่ยเข้าบ้านครับ ไอสิงโตหงอยเลย)
เข้าไปก็เจอแม่ กับเพื่อนๆพี่โน๊ตแปลกหน้าทั้งนั้นสงสัยมาทำงานผมก็ไม่ได้ถาม คุยอะไรกันนิดหน่อยผมก็พาไอสิงโตขึ้นไปเล่นบนห้องนอนผมครับ.....
สิงโต : พี่มึงโกรธกูแน่เลยอะ(ทำหน้าไม่สู้ดีนัก)
ผม : สมควรกร่างไม่ดูเอง(พูดอย่างหมั่นไส้)
สิงโต : ไรว้า(ทำหน้ากวนตีน ผมหลุดขำเลยครับ) ห้องมึงน่ารักจัง(มองรอบๆ)
ผม : น่ารักเหมือนคนไง(ยิ้ม)
สิงโต : จริงด้วย(ยิ้ม ผมเขินเลยสิไม่คิดว่ามันจะเล่นด้วย)
ผมก็เดินเอาของไปเก็บไว้บนโต๊ะไอสิงโตก็ขึ้นไปนั่งบนเตียง...
สิงโต : มานั่งนี่เร็วๆ(ตบปุๆข้างมัน ผมก็เดินไปนั่งครับ)
ผม : มึงอย่าเกินหน้าเกินตาดิ มึงอย่าลืมนะว่ากูยังมีพี่อ๊อฟนะ(พูดอย่างจริงจัง มันก็เอาแต่ยิ้ม)
สิงโต : บอกแล้วไง กูไม่สนอีกอย่างตอนนี้มันก็ทิ้งมึงไปอยู่กับผู้หญิงนั่นแล้วไม่ใช่หรอ?(พูดอย่างเท่)
ผม : เอาเถอะ แล้วแต่ละกัน มึงจะว่ากูจับปลาสองมือไม่ได้นะมึงเลือกเองอะ(ความจริงก็เตือนมันบ่อยๆเรื่องนี้ แต่ดูเหมือนมันจะมั่นอกมั่นใจเหลือเกินว่าทำแบบนี้แล้วดีอะ)
สิงโต : อืม(ยิ้ม) ไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นไง กูจะไม่ทิ้งมึงและมึงก็จะต้องไม่ทิ้งกูสัญญานะ(ยกนิ้วก้อยขึ้นมา)
ผม : อืมคิดงี้ก็ดีนะ (ยกนิ้วก้อยมาคล้องกับนิ้วมัน อย่างน้อยไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นไงผมจะเลือกใคร ผมก็ไม่เสียเพื่อนที่ดีที่สุดไป)
สิงโต : ก็แค่นี้แหละ คิดให้มันง่ายๆดิ้ มึงอย่าคิดมากเข้าใจป่าว(ยิ้ม ผมว่ามันจะชิวไปละ)
ผม : แล้ววันนี้เสี่ยทำไมถึงอยากมาเล่นบ้านผมละครับ(ถามแบบกวนๆ)
สิงโต : ก็อยากมาเล่นบ้านมึงบ้าง (ยิ้มเขิน)
ผม : มีไรให้เล่นวะ(มองอย่างงๆ บ้านผมไม่มีอะไรพิเศษเลย ไม่เหมือนบ้านมันสักนิด)
สิงโต : มีมึงไง (จับมือผม)
ผม : อย่ามาเลี่ยนเถอะเสี่ย(ผมก็กระเถิบขึ้นไปนอน ไอสิงโตก็นอนตะแคงมองผม)
สิงโต : อยากให้กูเล่าให้ฟังเรื่องคืนนั้นมั้ย(ผมชะงักไปนิด)
ผม : เออไหนมึงลองเล่ามาดิ้ กูจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆมึง ไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองเป็นคนทำอะ? มันไม่แปลกไปหน่อยหรอวะ? เอ๊ะ หรือว่ามึงทำกูแล้วมาโบ้ยกู(ถามอย่างสงสัย แล้วชี้หน้ามันอย่างหาเรื่อง)
สิงโต : 555มึงนี่บ้าจริงๆ มึงนั่นแหละ ถ้ากูจะทำกูทำไปนานละมะ และกูก็คงไม่ทำถ้ามึงไม่ยอมอะ(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : อะ เออ แล้วมันเป็นยังไงวะ?(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : ก็หลังจากที่ทุกคนเข้าห้องพักแล้ว กูก็เดินไปส่งมึงเข้าห้อง พอมึงล้มตัวนอนหัวถึงหมอนก็คือหลับไปเลยอะ กูก็เขย่าตัวมึงให้ลุกมาล้างหน้ามึงก็ไม่รู้เรื่องอะ กูเลยเดินออกไปดูพวกผู้ใหญ่และไปฝากคนงานดูด้วย พอเสร็จกูก็เข้าไปอาบน้ำแล้วก็ขึ้นนอน กูนอนไปสักพักมึงก็เอามือมาลูบท้องกู กูลืมตาขึ้นดู มึงมองกูตาเยิ้มเลยอะ(มันเขินนะ ผมก็อึ้งไปเลยสิทำไมจำไม่ได้วะ) แล้วกูก็ถามว่ามึงจะทำอะไร มึงก็ไม่พูดจะถอดเสื้อกูออก กูก็ห้าม มึงก็พยายามอะพูดยังไงก็ไม่ฟัง จนกูเดินลงจากเตียงอะมึงก็ขู่ว่าจะไม่คุยกับกูแล้วก็จะร้องไห้ กูเลยต้องขึ้นเตียงไปหามึงอีก พอขึ้นไปมึงก็จับกูถอดเสื้อผ้ากูก็ยื้อไว้มึงก็ดึงกูเลยยอมๆไป พอถอดของกูเสร็จมึงก็ถอดของตัวเอง และมึงก็พลักกูให้นอนลง แล้วก็ขึ้น อุ้บ!....(ผมเอามือปิดปากมันครับ มันจะเล่าได้เห็นภาพเกินไปละ เพราะผมฟังมันผมก็ลองนึกไปด้วย นึกยังไงก็ไม่เห็นนึกออกเลย ผมทำมันจริงๆหรอวะ)
ผม : กะกูพอจะเดาออกว่าต่อจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ถะถึงจะจำไม่ได้ก็เถอะ(พูดแบบอึกอัก)
สิงโต : กูน้อยใจนะเนี่ย ทำไมจำไม่ได้อะ(ทำหน้านอย)
ผม : กูจำไม่ได้จริงๆวะขอโทษ(พูดอย่างสำนึกผิด จริงๆผมไม่รู้ว่าที่ไอสิงโตมันพูดเรื่องจริงมั้ย แต่นั้นจะสำคัญอะไรในเมื่อมันมีสติอยู่คนเดียว ก็เอาเถอะมันคงไม่โกหกหรอมั้ง)
สิงโต : แต่รอบที่สองมึงจำได้ใช่มั้ย(มันพูดถึงในห้องน้ำวันนั้น เล่นเอาหน้าผมร้อนผ่าวเลยครับ)
ผม : พอเถอะน่า(เขินจริงวุ้ย)
สิงโต : แล้ววันศุกร์มึงไปนอนกับกูนะ(ยิ้ม)
ผม : ทำไมอะ?(ถามอย่างส่งสัย)
สิงโต : ก็วันเสาร์ตอนเช้าเราจะไปกรุงเทพกันไง อยู่กันคนละที่เดี๋ยวจะยุ่ง(ยิ้ม)
ผม : ก็ได้ๆ (ทำหน้าคิด)
สิงโต : กูไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยวะอยู่กับมึงอะ(ยิ้ม)
ผม : เดี๋ยวมึงก็เบื่อกูเองแหละอย่ามาพูดให้ดูดี(พูดอย่างจริงจัง)
สิงโต : เชื่อดิไม่เบื่อ(โน้มหน้ามาใกล้มากจมูกชนกันเลยอะครับ)
ผม : รู้นะคิดไรอะ(ยิ้มเขิน)
สิงโต : ถ้ารู้แล้วต้องทำไงต่ออะ(ทำตาเจ้าเล่)
ผม : นั่นสิทำยังไงดี(เอาจริงๆก็คือว้อนอะนะ5555)
สิงโตมันก็จูบผมเบาๆ แกร๊ก! ผมผลักไอสิงโตให้ถอยห่างเลยครับ....
พี่โน๊ต : นททำอะไร!(เดินเข้ามาอย่างหัวเสีย ก็สภาพตอนนี้มันชวนคิดไปไกลอยู่นะ)
ผม : ปะป่าว พี่โน๊ตมีไร(ยิ้มแห้งๆ)
พี่โน๊ต : ไปกินข้าว(มองไอสิงโตอย่างไม่พอใจ แล้วเดินออกไป)
ผม : อ่าๆ (ถึงจะยังไม่ค่อยหิวก็ต้องกินแล้วละ)
สิงโต : พี่มึงดุจังว้า(ทำหน้าสยอง)
ผม : ก็มึงแหละไปกวนตีนเค้าอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : เออๆ กูไม่ลงไปนะมึงลงไปเลย(พูดอย่างชิวๆ)
ผม : ได้ไงลงมาเลยมึง(ดึงตัวมันลงมาจากเตียงครับ)
มันก็ดิ้นๆยื้อๆไว้ จนผมลากลงมาได้ พวกพี่เค้าก็มองกัน ผมก็พาไอสิงโตไปนั่งกินข้าววันนี้คนเยอะครึกครื้นดีครับ แต่พี่โน๊ตนั่งหน้าเป็นตูดเลยอะ....
ผม : สิงโตมึงตักกับข้าวให้พี่โน๊ตบ้างดิ เอาใจเค้าหน่อย(กระซิปมันมันก็พยักหน้า จริงๆไม่อยากให้พี่โน๊ตมองไอสิงโตไม่ดี เพราะมันแค่กวนตีนแต่จริงๆมันเป็นคนดีเลยละ)
พี่โน๊ต : อย่าได้ตักมานะ!(พูดเสียงแข็ง)
ผม : พี่โน๊ต! (เรียกอย่างไม่พอใจ ทั้งโต๊ะเงียบเลยครับ)
แม่ : โน๊ต ทำตัวให้สมกับเป็นพี่หน่อยสิ(แม่พูดเสียงดุ ป๊าก็นั่งยิ้มอย่างเดียวครับ)
พี่โน๊ต : นทไม่แนะนำเพื่อนให้พี่รู้จักหรอ(พูดนิ่งๆ)
ผม : ไอนี่ชื่อสิงโต เป็นลูกของเพื่อนป๊า ชะมะป๊า(โยนไปให้ป๊าเลยครับ ป๊าถึงกะสำลัก)
ป๊า : อื้ม ใช่แล้ว(ยิ้ม ป๊านี่นะ)
พี่โน๊ต : แต่มันบอกเป็นแฟนนทนะป๊า(พูดอย่างไม่พอใจ)
ป๊า : เอาน่าจะเป็นไรก็เป็นกันไป เนอะ(ยิ้มไปทางไอสิงโต ไอสิงโตยิ้มบานเลยครับ)
เราก็คุยกันไปเหมือนพี่โน๊ตจะไม่ถูกชะตากับไอสิงโตเท่าไหร่ ไอสิงโตก็พยายามชวนคุยนะ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลสักเท่าไหร่ จนกินข้าวเสร็จผมกับมันก็ขึ้นห้องครับ.....
สิงโต : พี่มึงเกลียดกูอะ(พูดแล้วทำหน้าหงอยย)
ผม : งี้แหละ (ยักไหล่) อย่าคิดมากมึง กูยังสนใจมึงอยู่(ยิ้ม มันยิ้มบานเลยครับ)
สิงโต : แหม พูดจาน่ารักนะมึง(จับมือ)
ผม : จะกลับยัง ค่ำแล้วนะ(พูดอย่างเป็นห่วง)
สิงโต : นอนนี่ได้มะ(ทำหน้าหื่น)
ผม : พอเลยๆ กลับไปเถอะ(บอกปัดอย่างไม่ใส่ใจ)
เราก็คุยกันนิดหน่อย ผมก็ลากไอสิงโตลงบ้านครับ มันก็ไม่ยอมท่าเดียวอะ พอไปถึงหน้าบ้านก็ร่ำรากันสะอย่างกับจะไปตายสะทุกครั้งเลยครับไอนี่ พอมันไปผมก็กำลังจะเดินเข้าบ้านครับแต่ “นท! เดี๋ยวสิ”วิ่งมาจับมือผม จริงๆผมก็เห็นมันแล้วละว่ามาแอบดูอยู่หน้าบ้านอะแต่ทำเป็นไม่เห็นไปสะแค่นั้นเอง....
ผม : ว่า(ทำหน้านิ่งๆ)
พี่อ๊อฟ : พาไอสิงโตเข้าบ้านทำไม(พูดแบบไม่พอใจ)
ผม : ก็มันเป็นแฟนผมงะ (พูดแบบนิ่งๆ พี่อ๊อฟชะงักไปนิด)
พี่อ๊อฟ : นะนท แล้วกูละ ไหนบอกจะรอไง(กระชับมือแน่นครับ หน้าเศร้าเกินไปครับ)
ผม : ก็ยังไม่ครบเวลารอนิ ผมก็ทำอะไรก็ได้(ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ)
พี่อ๊อฟ : นท อย่าทำแบบนี้เลยนะ มึงไม่รักกูแล้วหรอ(ทำหน้าอ้อนวอน)
ผม : รักดิ รักมากด้วย มีแต่พี่อ๊อฟนั่นแหละที่ไม่รักผมอะ(พูดแล้วก็นอย แต่ผมก็ผิด อาจจะผิดมากกว่าพี่อ๊อฟด้วยซ้ำเรื่องสิงโตอะ)
พี่อ๊อฟ : กูไม่เคยไม่รักมึงนะเว้ย มึงต้องเชื่อใจกูนะ(พูดแบบจริงจัง)
ผม : ก็บอกว่ารอก็รอไง(พูดนิ่งๆ)
พี่อ๊อฟ : แล้วไอสิงโตคืออะไร? ทำไมละนท(พูดอย่างน้อยใจ ผมละใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ครับ)
ผม : แฟนชั่วคราวเท่านั้น(พูดแบบไม่ใส่ใจ ปัดๆไปก่อนครับ พี่อ๊อฟยิ้มบานเลยทีเดียว คิดถึงยิ้มแบบนี้จัง)
พี่อ๊อฟ : รอนะนท แล้วกูจะรีบจัดการ มึงอย่าเพิ่งไปมีใจให้ใครนะ(หน้ามันน่าสงสารเกินไปแล้วครับ)
ผม : แน่นอน ผมไม่มีใจให้ใครแน่ๆ(อย่างไอสิงโตแค่ชอบนะครับ55) พี่ก็เหมือนกันนะ ไม่ว่าจะทำอะไร ผมก็จะเชื่อใจนะ อย่าทำให้ผมผิดหวังละ แล้วก็อย่าเศร้าให้มันมากเลยผมก็แค่ประชดพี่เพราะโกรธเท่านั้นแหละ รีบๆนะผมรออยู่(ลูบแก้มมันครับ มันยิ้มบานเลย)
ผมไม่อยากให้มันเครียดมากไปหนะครับ มันดูโทรม ดูไม่สดใสเหมือนช่วงก่อนเลยผมไม่อยากจะบั่นทอนจิตใจมันมากเกินไปครับ ผมคิดว่าแค่นี้มันคงเครียดมากพอแล้ว อีกอย่างการที่ผมมีสิงโตเข้ามาคั่นแบบนี้ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าความห่างของผมกับพี่อ๊อฟ ไอสิงโตมันจะมีอิทธิพลต่อผมมากแค่ไหน ตอนนี้ถามว่ามีมั้ย ผมว่าก็เฉยๆนะครับ ก็อย่างผมบอก มันออกจะเหมือนเพื่อนรักกันซะมากกว่า แต่กับพี่อ๊อฟเห็นผมอย่างนี้ผมโทรถามพี่อิฐทุกวันนะครับ เป็นห่วงมันใช่ย่อยที่ไหนละ แต่พอโทรถามทีไรพี่อิฐก็บอกปกติไม่มีอะไร ผมก็งงอะสิ พอติดตามเรื่องอิงฟ้าพวกสายสืบผมก็บอกปกตินะ ผมว่าเรื่องนี้มันมีเงื่อนงำ แต่เอาเถอะผมจะรอจนกว่าพี่อ๊อฟจะบอกแล้วกัน....
พี่อ๊อฟ : ขอบคุณนะมึง และ....(ประคองหน้าผมด้วยมือทั้งสอง) ถึงมึงจะเผลอไปกับใคร รู้ไว้ด้วยว่ากูจะทำให้มึงกลับมาเป็นเหมือนเดิมโอเคมั้ย(มองด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง ผมซึ้งจริงๆอะ)
ผม : พูดแล้วนะ ทำให้ได้ด้วย และเมื่อพี่อ๊อฟบอกความจริงทุกอย่างกับผม ถึงเวลานั้นผมก็คงมีอะไรสารภาพกับพี่อ๊อฟเยอะแยะเลยมั้ง(ยิ้มแห้งๆ)
พี่อ๊อฟ : กูทำใจไว้แล้ว(ยิ้ม ผมอึ้งไปนิด มันรู้อะไรป่าวว้า) มีแฟนแรดขนาดนี้ไม่ทำใจก็คงได้ฆ่าตัวตายอย่างเดียว(พูดติดตลก ผมก็ขำนิดหน่อย)
ผม : ทำใจไว้เยอะๆละ มันอาจจะหนักนะ (พูดแบบเข้มๆ)
พี่อ๊อฟ : หนักแค่ไหนก็รับได้ (จริงจัง) ขอแค่มึงไม่ทิ้งกูก็พอละ(โน้มหน้าเข้ามาหอมแก้มผม ผมว่าพี่อ๊อฟเนี่ยแหละใช่สุดละ เข้าใจผมไปสะทุกเรื่องเลย)
ผม : อื้ม ไม่ทิ้งแน่นอนสัญญา(ยกนิ้วก้อยขึ้นมา มาก็รับมาคล้อง)
ถึงตอนนี้ผมยอมรับความรู้สึกตัวเองได้เลยครับว่ายังไงก็พี่อ๊อฟ ไอสิงโตไม่ใช่ไม่ดีนะครับดีในแบบที่ดีเกินไปจริงๆผมรู้สึกดีกับมันนั่นคือเรื่องจริง รู้สึกชอบมันแต่ในทางกลับกันผมก็รักมันในรูปแบบเพื่อนมากกว่านะครับ ต่างจากพี่อ๊อฟที่ถึงจะอยู่ไหนผมก็คิดถึงและโหยหาตลอดผมเข้าใจแล้วครับตอนนี้ แต่อย่างที่ผมกับไอสิงโตคุยกันครับ ไม่ว่าสุดท้ายผมกับมันจะลงเอยแบบไหน ไม่ว่าจะเป็นแฟนน้อยต่อไปหรือจะชู้ต่อไป สุดท้ายผมก็ไม่ทิ้งมันแน่นอนครับ เพราะถึงไม่ได้ให้ตำแหน่งคนรักกับมัน แน่นอนว่าตำแหน่งเพื่อนรักที่สุดก็คือของมัน ช่างเป็นอะไรที่ดูซับซ้อนนะครับ^^
ผมก็ยืนคุยสักพักพี่อ๊อฟก็กลับไป ผมก็เดินเข้าบ้าน โดนพี่โน๊ตบ่นใหญ่เลยครับ เค้าไม่ชอบไอสิงโต เค้าบอกมันหล่อเกินไป อาจจะเจ้าชู้ก็ได้นู่นนี่นั่น ผมก็ฟังไปเถียงบ้าง จนขึ้นบ้านอะครับ พี่โน้ตก็ให้ไปนอนด้วยเราก็นอนคุยกันไปจนหลับอะครับ
และก็ล่วงเวลามาจนถึงวันศุกร์ วันที่ผมต้องไปนอนบ้านไอสิงโตผมก็ตื่นไปเรียนตามปกติครับ 3-4วันที่ผ่านมาก็ปกติดีครับ พี่อ๊อฟก็มาหาทุกวันนะพอผมชวนเข้าบ้านก็ไม่ยอมมันบอกยังรู้สึกติดค้างอยู่ ขอให้ผ่านเรื่องพวกนี้ไปก่อนแล้วกันจริงๆผมก็ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวอะไรแค่เข้าไปนั่งคุยในบ้านผมเนี่ย ผมก็เออๆออๆตามมันไปนั่งแหละครับและก็ไม่ลืมบอกมันว่าจะไปเที่ยวกรุงเทพกับไอสิงโตตอนแรกก็ไม่พอใจผมก็บอกๆไปมันก็ยอมแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ ส่วนไอสิงโตก็ชวนไปเที่ยวทุกวันผมก็ไปบ้างไม่ไปบ้างแล้วแต่อารมณ์หนะครับมันก็โทรมาคุยกับผมทุกวี่ทุกวันทุกเวลาผมก็คุยกับมันไปครับก็ดีนะครับไม่ได้รู้สึกเบื่ออะไรอาจจะรำคานบ้างเวลามันเริ่มดราม่าอะ พอถึงโรงเรียนผมก็ไปนั่งเม้ากับเพื่อนๆ จนถึงเวลาเข้าแถวก็ไปเข้ากันเสร็จก็ขึ้นเรียน วันนี้วันศุกร์คาบว่างผมค่อนข้างจะเยอะเพราะครูประชุม ว่างๆก็เม้ามอยกันไปบ้างไรบ้าง จนอีแนนวิ่งหน้าเหมือนควายโดนเฆี่ยนมาครับ......
แนน : นทๆ! มึงรู้เรื่องนี้ป่าววะ แฮ่กๆ(โห นั่นหอบหรออีแนน เพื่อนๆผมมองอย่างตกใจอะผมมองนิ่งๆ)
ผม : อะไรของมึง(มองอย่างรำคาน)
วาส : ก็อิงฟ้ากับพี่อ๊อฟไงมึง(ผมหันมองอีวาสอย่างเร็วครับ)
ผม : ทำไม?(ถามแบบเก็บอาการ จริงๆก็อยากรู้ใจจะขาด)
แนน : ก็ที่พี่อ๊อฟเลิกกับมึงแล้วไปคบกับอิงฟ้าอะ มันมีเหตุอะดิมึง(เอาจริงๆพวกมันไม่รู้กันหรอกครับว่าผมยังไม่เลิก ก็เล่นไปรู้อะไรมาก็เสริมเติมแต่งกันขนาดนั้นนิเนอะ)
ปอ : อะไรของมึงพูดให้รู้เรื่องดิ้ เล่าก็เล่ามาเลยอย่ามารีรอ(พูดอย่างรำคาน)
แนน : เออๆ ก็หลังจากที่พี่อ๊อฟเลิกกับมึงใช่มะ(อีนี่ก็ย้ำจังแหละนะเดี๋ยวเถอะมึง ผมมองค้อนมันครับ) แล้วเค้าก็ไปคบกับอิงฟ้า(คบเลยหรอ?ผมก็พยักหน้ารับรู้) แต่กูได้ยินพวกเพื่อนๆมันพูดมามึงว่าพี่อ๊อฟอะไม่ได้เต็มใจจะคบกับนาง เพราะนางอะไปแบลคเมพี่อ๊อฟไว้(ผมชะงักไปนิด) ยัยพิ้งมันเม้ากับเพื่อนๆกูไปได้ยินมามึง ว่าอิงฟ้ามันทำทุกอย่างเลยนะเพื่อให้พี่อ๊อฟเป็นของมันอะ พยายามไม่ให้มาเจอมึงอะนทกั้นทุกวิธี กูได้ข่าวว่านางแอบไปจ้างเด็กแถวบ้านมึงให้คอยดูพี่อ๊อฟด้วยนะ แม่งร้ายสัส(ผมอึ้งเลยครับ)
วาส : แล้วก็ได้ยินมาว่า ไอที่แบลคเมเป็นรูปและคลิปอะไรสักอย่างเนี่ยแหละมึง(มันทำหน้าสงสัย)
ผม : คลิปอะไรวะ(ผมก็นั่งคิดครับ)
มีน : เอาง่ายๆมึง สรุปพี่อ๊อฟเค้าฝืนใจคบกับอิงฟ้าเพราะอิงฟ้ามีรูปหรือคลิปไว้แบลคเมพี่อ๊อฟไง(พูดเหมือนผมเป็นคนโง่ไม่เข้าใจเลยสรุปให้เนอะ)
มิน : พวกกูรู้แล้วอีมีน ไอนทมันหมายถึงคลิปกับรูปหนะ(หันไปด่าอีมีน)
พวกมันก็ถกเถียงกันไป ผมว่าละเรื่องมันต้องเป็นทำนองนี้ ผมละอยากรู้จริงๆรูปกับคลิปนั่นมันเป็นยังไง ผมก็นั่งใช้ความคิดไปครับ ผมว่าจะไปคุยกับพี่อ๊อฟสะหน่อย จริงๆก็อยากจะช่วยนะ แต่ผมกลัวว่ามันจะยุ่งกว่าเดิมรึเปล่า พอคิดได้อย่างนั้น ผมก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกห้องไปเลยครับ พวกมันก็งงกันใหญ่เลยครับ เพื่อนๆผมมันก็ตามมากัน ผมก็เดินไปที่ชมรมก็ไม่เจอ พอเดินไปที่ห้องมันก็ไม่เจอ เอ๊ะ! หรือว่าอยู่ที่ห้องยัยอิงฟ้า ผมก็เดินกลับไป จริงๆครับ อยู่จริงๆแล้วผมจะเดินวนรอบโรงเรียนให้เหนื่อยเพื่อ? เพื่อๆก็เดินตามมาพวกมันก็งงกันครับเพราะผมไม่พูดอะไรเลย ผมก็เดินเข้าไปหาเลยครับ....
ผม : พี่อ๊อฟขอคุยด้วยหน่อย!(พูดเสียงแข็งมองค้อนไปที่อิงฟ้า)
อิงฟ้า : อิงฟ้าไม่ให้คุย ไปกันเถอะค่ะพี่อ๊อฟ(ทำหน้าตอแหลสะไม่มี แล้วก็คล้องแขนพี่อ๊อฟจะเดินให้หลังให้ผม ผมก็จับแขนพี่อ๊อฟครับ) ปล่อยนะ!(ทำไม่พอใจ)
ผม : ก็แค่ขอคุยกับแฟนเก่าไม่ได้หรอ?(อิงฟ้ามันลังเล พี่อ๊อฟก็มองงงๆ)
อิงฟ้า : ถ้างั้นคุยกันก็คุยตรงนี้สิ(พูดอย่างไม่ยอม)
ผม : จะดีหรออิงฟ้า บางทีมันก็อาจจะเป็นเรื่องที่ผู้หญิงไม่ควรฟังก็ได้นะ(พูดกดเสียง มันเลิกลั่กนิดหน่อย)
อิงฟ้า : ก็ได้! แต่ต้องตรงนี้นะ อิงฟ้าจะรอในห้องและจะดูด้วยนี่ค่ะพี่อ๊อฟ(พูดอย่างไม่พอใจยื่นอะไรไม่รู้ยัดใส่กระเป๋าเสื้อให้พี่อ๊อฟแล้วก็เดินตึงตังเข้าไป ก็ดีครับง่ายกว่าที่คิด)
ผม : ผมรู้เรื่องแล้วนะ(พี่อ๊อฟชะงักไปนิด)
พี่อ๊อฟ : ระรู้(มันทำหน้าโง่ ผมก็พยักหน้าประมานว่าเรื่องมึงนั่นแหละ) คะใครบอก(พูดอยากอึกอัก แล้วเอามือกุมกระเป๋าเสื้อไว้)
ผม : ก็พวกอีแนนขี้เม้างะ แล้วก็พวกเพื่อนยัยอิงฟ้ามันเอาไปเม้ากันแล้วเค้าก็ได้ยินกัน(พูดอย่างนิ่งๆ)
พี่อ๊อฟ : อืม ก็อย่างที่มึงได้ยินมาแหละ (ทำหน้าเครียด)
ผม : คลิปอะไรแล้วรูปอะไร(ถามอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : กูขอจัดการเองนะนท มึงอย่ามาเกี่ยวข้องเลยนะ(ทำหน้าซีเรียส)
ผม : พี่อ๊อฟ ผมอยากช่วยนะเว้ย แล้วอีกอย่างมันจะถึงเวลาที่พี่สัญญาแล้วนะ ผมไม่เห็นพี่จะทำอะไรเลย(พูดแบบซีเรียส)
พี่อ๊อฟ : กูไม่อยากให้มึงเดือดร้อนอะนท(ทำหน้ายุ่งเลยครับ)
ผม : เดือดร้อนยังไง ผมขอคำอธิบาย(ทำหน้าจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : เล่าไม่ได้อะ (มันเข้ามากระซิป) อิงฟ้ากดโทรศัพท์ฟังเราอยู่(พูดอย่างแผ่วเบาแล้วให้ผมมองที่มือมันที่กุมกระเป๋าเสื้อไว้ ผมอึ้งเลยครับ อีนี่มันร้ายลึกมาก)
ผม : สรุปคือผมทำอะไรไม่ได้?(มันพยักหน้าอย่างลำบากใจ ผมก็โน้มหน้าไปกระซิปมัน) เย็นนี้ผมจะไม่อยู่แล้วนะ พี่ไหวจริงๆใช่มั้ย(ผละออกมา มันพยักหน้า) ถ้ากลับมายังไม่เคลียผมจะลุยเองละนะ(มันก็ทำหน้าลำบากใจ ผมว่ามันต้องมีอะไรร้ายแรงพอควรแหละ)
พี่อ๊อฟ : อยะอย่าเลย ปล่อยกูทำคนเดียวเถอะนะ(ยิ้มแห้งๆ)
ผม : ไปแล้วนะ (ผมสงสารมันจริงๆอะ เกลียดยัยอิงฟ้านัก ผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ)
แล้วผมก็เดินออกมาเพื่อนๆก็ถามกันใหญ่เลยครับ ดูเหมือนจะมีแต่ปอที่พอจะรู้เรื่อง จากที่คืนนั้นมันโทรมาหาผม ผมก็เล่าให้พวกมันฟังไปครับ แต่ก็พยายามจะเอาไอสิงโตเค้ามาข้องไอมินก็ลากมันเค้ามาผมก็บ่ายเบี่ยงจะตอบไปครับ พอพักเที่ยงเราก็ไปหาไรกินกัน โดยที่พวกมันก็ยังไม่เลิกพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นครับ ผมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างตามอารมณ์ กินข้าวเสร็จขึ้นห้องไอสิงโตก็โทรมา จริงๆผมก็เล่าเรื่องพี่อ๊อฟให้มันฟังบ้างมันก็เข้าใจดีครับ แถมยังคอยช่วยพูดให้ผมรู้สึกดีขึ้นไปอีก.....
ผม : โทรมาถี่เกินไปม้าง เย็นนี้ก็เจอกันนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : ความสุขของกูนี่เนอะ(ทำเสียงกวนๆ)
ผม : กินข้าวยังมึง(ถามอย่างเป็นห่วง)
สิงโต : กินแล้ว มึงก็กินแล้วกูรู้(ไอนี่มันกวนตีนจริงครับ)
ผมก็คุยกับมันไปสักพักมันก็วาง ไอนี่มันก็โทรมาได้ตรงเวลาตลอด หรืออาจจะเพราะไปมินคอยบอกก็แล้วแต่ จนเลิกเรียนผมก็กลับบ้านไปเตรียมของครับ เรื่องจะไปเที่ยวมีที่บ้านผมพี่อ๊อฟแค่นั้นที่รู้เพื่อนๆไม่รู้เลย ไอสิงโตบอกไม่ให้บอก ผมกลัวพวกมันมารู้ทีหลังแล้วจะโกรธผมเอานะสิ แต่เอาเถอะไปผ่อนคลายบ้างก็ดี เตรียมของเสร็จก็โทรหาไอสิงโตให้มันมารับ พี่โน๊ตก็ย้ำนู่นย้ำนี่ครับ ผมก็รับทราบอย่างเดียว ป๊าก็ฝากฝังผมกับไอสิงโต รายนั้นก็ดูเหมือนจะเต็มใจเหลือเกิน ร่ำรากันสักพักไอสิงโตก็พาไปบ้านครับ ระหว่างทางมันก็ชวนพูดนู่นพูดนี่ไปครับ ทำอย่างกับคนไม่เคยได้คุยกันงั้นแหละ พอถึงบ้านมัน พ่อแม่มันก็ชวนกินข้าวก่อนกินเสร็จก็ขึ้นห้องนอนมันครับ ตอนแรกน้องซินให้ผมอยู่เล่นด้วยก่อน แต่ไม่รู้ไอสิงโตไปพูดอะไรน้องซินเดินหน้าจ๋อยไปเลยครับ....
ผม : มึงไปพูดไรกับน้องซินวะ?(ถามขณะเดินขึ้นไปบนบ้านมัน)
สิงโต : อย่าใส่ใจเลยมึง (ยิ้ม ผมก็เบื่อจะถามแล้วครับ ถ้าถามอีกมันก็คงไม่บอกคงแถไปทั่วเหมือนเดิม)
พอเข้าห้องมันไปผมก็เอากระเป๋าไปวางแล้วก็เตรียมของอาบน้ำแต่....
สิงโต : อาบด้วยกันนะ(ยิ้มร่าเริง เหมือนเป็นโอกาสที่มันรอมานานแล้วอะไรทำนองนั้น)
ผม : เอาดิ(ยิ้ม)
ไอสิงโตก็เข้าห้องน้ำไปครับ ผมก็เตรียมถอดเสื้อผ้าใส่บ๊อกเซอร์เตรียมของเข้าห้องน้ำไปครับ เอิ่ม! มันเปลือยเลยครับ ผมอายนะเนี่ย แต่ก่อนอะไม่นะ แต่หลังจากวันนั้นผมก็รู้สึกแปลกๆไปอะสิ.....
สิงโต : ใส่เกงมาไมอะ? ไหนว่าเพื่อนรักอาบน้ำด้วยกันไม่อายไง(ทำหน้ามุ่ย)
ผม : ตอนนี้มึงเป็นแฟนน้อยนะเว้ย(มันทำหน้าโหดครับ)เออๆ ถอดก็ได้วะ(ผมไม่น่าพูดแบบนั้นเล้ย)
สิงโต : โห คิดถึงร่างกายมึงจัง(สวมกอดขณะผมกำลังก้มถอดกางเกง ไอนั้นมันทิ่มก้นผมครับ ผมเด้งตัวขึ้นมาเลย)
ผม : แค่อาบน้ำนะเว้ย อย่าเกินเลย(หันไปชี้หน้ามัน)
สิงโต : โหไรว้า(ทำหน้าเป็นตีนแล้วก็ปล่อยผมครับ)
จริงๆจะทำก็ได้เพราะผมก็ว้อนนะ พักหลังมานี่ไม่รู้เป็นอะไรครับ ผมมีอารมทางเพศค่อนข้างจะบ่อย อาจจะเพราะผมกำลังโตขึ้นรึเปล่าไม่แน่ใจ ผมถามพี่โน๊ตพี่เค้าก็บอกผู้ชายก็เป็นงี้แหละ เอิ่ม! ก็อย่าไปใส่ใจเลยเนอะ555 ผมอาบน้ำกับมันไปพอเสร็จก็ออกมาแต่งตัว ไอสิงโตนี่ก็ตลอด ขอให้ได้โดนตัวผมเหอะไอนี่นิ....
สิงโต : กูงอนมึงแล้วนท(มันเดินไปล้มตัวนอนบนเตียง)
ผม : เรื่องไรวะ(นั่งข้างๆมัน มันเด้งตัวขึ้นมา)
สิงโต : มึงไม่ทำกับกูจริงๆหรอ(พูดแบบจริงจัง แต่ผมนี่สิอายจนแทบจะเอาหัวมุดแผ่นกระเบื้อง)
ผม : อะเอ่อ มะมึงอยากจริงๆหรอ(พยักหน้ารัวเลยครับ ผมก็พอรู้ละครับ ก็ตอนอาบน้ำของมันชี้ฟูสะขนาดนั้นนิ) มึงว่ามันจะดีหรอวะ มึงก็รู้นิกูกับพี่อ๊อฟ...(หันหน้าหนีมัน)
สิงโต : บอกแล้วไงว่ากูไม่สนอะ จะแฟนน้อยชู้เพื่อนรักกูเป็นหมดอะ(จับมือผม)
ผม : เออๆ คิดงั้นก็ดี(ยิ้มแห้งๆส่งไป จริงๆผมก็อยากทำนะ หุ่นไอสิงโตนี่ทำผมมีอารมณ์ได้ง่ายๆเลยละ><)
สิงโต : งั้น(โน้มหน้ามาเอาหน้าผมากชมกับหน้าผากผม) ทำนะ(เราสบตากัน มันก็ค่อยๆจูบลงมา)
และหลังจากนั้นกิจกรรมบนเตียงก็เริ่มขึ้น ไอสิงโตก็ปฏิบัติได้ดีขึ้นเหมือนไปฝึกมายังไงอย่างนั้น พอเสร็จจากกิจกรรมอันเร่าร้อนแล้ว เราทั้งคู่ก็หลับไปครับเพราะหมดแรงจะลุกไปทำความสะอาดแล้ว เช้ามาผมกับมันก็ลุกไปอาบน้ำด้วยความเร่งรีบ เนื่องจากตื่นสายแล้ว ทำไรเสร็จก็ถือกระเป๋าไปคนใบครับ ขึ้นรถให้คนขับรถไปส่งข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กิน โดนพ่อกับแม่มันบ่นใหญ่เลยครับ หลังจากนั้นพอถึงสนามบินก็วิ่งสิครับ เกือบไม่ทันแหนะพอขึ้นไปแล้วก็นั่งกันอย่างโล่งใจ...
สิงโต : โห้ย นึกว่าจะไม่ทันสะแล้ว(พูดอย่างเหนื่อยๆ)
ผม : เอองะ (เหนื่อยครับบอกตรง)
สิงโต : หิวป่าวมึง สั่งอาหารมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
ผม : มันแพงและได้น้อยนะมึง เดี๋ยวก็ถึงละแปปเดียวอดได้(ยิ้ม)
สิงโต : ไม่ได้นะเว้ย หิวก็ต้องกิน แล้วยิ่งเมื่อคืนกู แปะ!อุ้บ!(ผมเอามือปิดปากมันอย่างแรงครับ คนข้างๆเค้ามองใหญ่แล้วเนี่ย!)
ผม : อย่ามาพูดอะไรโง่ๆในที่สาธารณะ นะเว้ย!(กัดฟันพูดอย่างเหลืออด ไอเวรนี่นะมันจ๋อยเลยครับ)
สิงโต : ก็ได้(หงอยเลยครับ)แต่มึงต้องกินข้าวนะเว้ย กูกลัวมึงปวดท้องอะ(พูดแบบหงอยๆ)
ผม : ไม่เป็นไรอดได้เข้าใจป่าว มึงก็ต้องอดด้วย นั่งแค่45นาทีเอง(พูดแบบรำคาน มันก็พยักหน้าหงอยเลยครับ)
แล้วมันก็นั่งหงอยได้ไม่ถึง 5 นาทีก็ชวนผมคุยนู่นคุยนี่ ผมละเกรงใจคนข้างๆจริงๆครับเค้านั่งกันเงียบๆมันก็พูดมากเหลือเกิน ผมก็อือเออออไปกับมันแหละครับ พอเครื่องลงเราก็พากันไปหาน้าไอสิงโตที่ประตูทางออก เค้ามารอรับแล้ว โอ้โห เอาจริงๆคือ เอาแม่บ้านมาช่วยยกกระเป๋าด้วยครับ เกินไปรึเปล่าเนี่ย น้าสิงโตเป็นผู้หญิงครับ ดูจะรักสิงโตมากเลยละทักทายกันสะยาวนานจนแทบจะลืมผม พอแนะนำผมเท่านั้นแหละครับ น้ามันตาโตเลยทีเดียว มันบอกว่าผมเป็นแฟนนะสิครับ แทนที่จะบอกว่าเพื่อนก็ได้ ผมละหน่ายใจกับมันจริงๆ พอทักทายกันเสร็จก็พากันไปบ้านน้ามันครับ โอ้โหหลังโตมว๊ากก รวยกันทั้งนั้นตะกูลไอสิงโตเนี่ย......
ผม : สิงโต กูขอไปโทรหาป๊าก่อนนะ(มันพยักหน้าผมก็แยกมานอกบ้านเดินไปตรงสวน แล้วกดโทรศัพท์หาป๊าครับ)
ผมก็โทรหาป๊า หาแม่ หาพี่โน๊ต บอกเค้าสะหน่อยจะได้ไม่ห่วงเอาจริงๆป๊ากับแม่ไม่ค่อยเท่าไหร่ พี่โน๊ตนี่ดิ กระเป๋าตังติดตัวดีๆ ระวังนู่นนะระวังนี่นะ บลาๆ เกินไปจริงๆครับ พอโทรหาทั้งสามคนเสร็จ ผมก็ลองโทรหาพี่อิฐครับ สักพักก็รับ.....
ผม : พี่อิฐพี่อ๊อฟอยู่มั้ย(ถามเสียงหวาน)
พี่อิฐ : อยู่ดิ เมื่อกี้เห็นกำลังแต่งตัว มันจะไปไหนไม่รู้(พูดแบบไม่ใส่ใจ)
ผม : ขอคุยได้ป่าว(พูดนิ่งๆ)
พี่อิฐ : วันนี้คุยเองเลยหรอ? ว้าอย่างงี้พี่ก็ไม่มีคนถามแล้วอะดิ(ก็ยังคงความขี้เล่นไว้ให้ดูน่ารักเสมอ)
ผม : เอาน่า(พูดปัดๆไปครับ แล้วพี่เค้าก็เงียบไปได้ยินเสียงคุยกับพี่อ๊อฟนิดหน่อย....)
พี่อ๊อฟ : ฮัลโหล(เสียงนี่ตื่นเต้นเชียว)
ผม : อื้ม จะไปไหนอะ(ถามอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : กะก็...อิงฟ้าอะแหละ(พูดเสียงนิ่ง)
ผม : เล่าให้ฟังได้มะ ว่ามันเป็นยังไง(พูดแบบจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : มึงฟังแล้วอย่าโกรธนะ ที่กูไม่อยากพูดไปก็กลัวมึงโกรธแล้วก็ทำอะไรใจร้อนอะสิ(พูดอย่างกังวล)
ผม : ไม่โกรธหรอกน่า มันเลยจุดนั้นมามากละ(พูดแบบจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : เรื่องมันเป็นแบบนี้ คือวันศุกร์ที่แล้วอะที่กูไปทัศนศึกษาใช่มะอย่างที่มึงรู้ไป กูก็ทำตัวปกติไปแหละอาจจะเงียบไปบ้างเพราะ...คิดถึงมึง(มันทำผมเขินนะเนี่ย) นั่นแหละทั้งวันกูก็ดูงานปกติไม่มีอะไร อิงฟ้ามันก็ทำตัวเหมือนที่มึงรู้อะแหละเกาะติดแต่กู กูก็ไม่ใส่ใจอะไรใช่มะ พอถึงเวลาพักก็แยกย้ายกันไปกูอาบน้ำทำไรเสร็จก็ขึ้นนอน คือเค้าแบ่งห้องนอนห้องละสองคนไงเป็นโรงแรม กูนอนกับไอเฟิสใช่มะ แล้วมึงก็รู้เวลากูนอนชอบไม่ใส่เสื้อ(อันนี้เรื่องจริง) กูก็เหนื่อยทั้งวันอะพอหลับก็หลับไปเลยอะ กูสะดุ้งตื่นอีกทีกลางดึก อิงฟ้าก็นอนอยู่ข้างๆกูแล้วอะมึง(ผมอึ้งเลยครับ) แต่ที่ตกใจกว่านั้นคือมันไม่ได้ใส่เสื้อ(ตาผมจะหลุดออกจากเบ้าแล้วครับ ตกใจจริงๆ)
ผม : นะนี่อยะ อย่าบอกนะ!(ทำเสียงตกใจ)
พี่อ๊อฟ : ไม่ใช่ๆ ฟังก่อนกูไม่ได้มีไรกับอิงฟ้า คือหลังจากที่ก็ตกใจอยู่อิงฟ้าก็ตื่นขึ้นมาแล้วลุกออกมาจากผ้าห่มกูหันหน้าหนีเลยมึง คือมึงรู้มั้ยมันไม่ใส่เสื้อในอะเห็นหมดเลยดีมันยังใส่กางเกงนะ แล้วมานอนกับกูได้ยังไงกูยังไม่รู้เลยอะ แล้วกูก็ถามว่ามันมาทำไรนี่แล้วเสื้อไปไหน มันตอบว่ากูเป็นคนทำ กูอึ้งสิกูจะไปทำมันได้ไงพอกูไปฏิเสธไปมันก็เอารูปมาให้กูดู โอ้โหแม่งรูปแต่ละรูปคือสื่อมากอะมึง เหมือนกูกับมันเพิ่ง..กันเสร็จแล้วโดนแอบถ่ายไว้อะมึง คลิปนี่ก็เป็นคลิป....อิงฟ้ากะลังนอนกอดกัน(ผมช็อคครับ) แต่อย่าเพิ่งคิดไปไกล แค่นอนกอดนะมึงไม่ได้ทำไรมากไปกว่านั้นเลย กูเถียงกับมันไปสักพักมันก็บอกกูว่ากูไปข่มขืนมัน กูก็เดินเข้าห้องน้ำไปสำรวจ..ของกูเนอะก็ไม่มีอะไรแน่นหนาเหมือนเดิม กูก็ไปยืนเถียงกับมันอีกจนมันคายออกมาเองว่ามันจัดฉาก พอกูบอกว่าให้เลิกยุ่งกับกู นั่นแหละปัญหา มันบอกจะเอารูปกับคลิปไปให้โรงเรียนดูแล้วบอกกว่ากูข่มขืน พอกูถามมันว่าจะเอาไง มันก็บอกกูว่าให้เลิกกับมึงแล้วไปเป็นแฟนมันอะ กูบอกมันเลยว่าไม่ยอม มันก็ขู่อย่างเดียว พอกูจะแย่งโทรศัพท์มันมา แม่งก็บอกเซฟไว้หลายที่แล้ว กูก็อึนนะสิกูขู่ว่าจะบอกให้มึงมาเคลียมันก็บอกว่าถ้าทำแบบนั้นจะบอกว่ามึงเป็นคนถ่ายอะสิ และไม่พอมันบอกว่าถึงมึงไม่ยุ่งถ้ากูไม่ยอมทำตามที่มันบอกมันก็จะบอกว่ามึงบังคับอีก ที่กูไม่อยากให้มึงยุ่งเพราะกูไม่อยากให้มึงเดือดร้อนนะเว้ย(ผมทั้งอึ้งทั้งอึนได้แต่ฟังมันเงียบๆ)
ผม : ร้ายสุดๆ ร้ายเกินไปแล้ว(พูดเสียงสั่น สั่นเพราะโกรธนะครับ)
พี่อ๊อฟ : แล้วแม่งก็จัดแจงทุกอย่างเลยมึงทั้งเรื่องโทรศัพท์แล้วก็อะไรต่างๆ แถมยังแยกกูกับมึงแบบไม่ให้เจอกันได้เลยนะ ไปจ้างเด็กแถวบ้านให้ดูกูอีกเนี่ย(พูดอย่างเครียดๆ)
ผม : แล้วพี่อ๊อฟจะทำไง รูปกับคลิปนั่นอะ ไล่ออกสถานเดียวเลยนะเว้ย(พูดอย่างเป็นห่วงมันครับ)
พี่อ๊อฟ : ก็เนี่ยแหละ กูถึงได้ขอเวลามึงเนี่ย มันยากตรงที่กูไม่รู้ว่ามันเซฟไว้ในไหนบ้างอะดิ อีกอย่างที่กูก็ไม่อยากให้มึงยุ่งก็กลัวมึงจะซวยไปด้วย เพราะมึงยิ่งใจร้อนอยู่ด้วยอะสิ(ผมว่ามันก็จริงอะ)
ผม : ขะเข้าใจแล้วพี่อ๊อฟ(คิดแล้วก็รู้สึกผิด) แล้วคืนนั้นเพื่อนพี่อ๊อฟไม่อยู่หรอ(ถามอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : ไอนี่แหละถ่ายคลิปกับรูปอะ พอกูไปถามมันมันบอกว่า ตอนแรกอิงฟ้าให้ถ่ายเล่นๆ พอถ่ายเสร็จก็ไล่มันออกห้องไป กูถามไอเฟิสแม่งก็บอกว่าอิงฟ้ามาขอร้องอ้อนวันมันเลยทำ ตอนแรกก็ฝืนใจแต่อิงฟ้าก็ขู่ไงบอกว่าถ้าไม่ถ่ายให้จะบอกทุกคนว่าไอเฟิสลวนลามมัน เพราตอนนั้นไอเฟิสบอกอิงฟ้าใส่แค่เสื้อในอะ(พูดอย่างหงุดหงิด)
ผมเข้าใจกระจ่างแจ้งแล้วครับยัยอิงฟ้ามันร้ายลึกนักนะ คอยดูเถอะผมจะเอาคืนให้มันอับอายจนไม่มีหน้าให้เดินในโรงเรียนเลยแหละ......
ผม : พี่อ๊อฟ อย่าเครียดนะรู้ปล่าว(บอกมันอย่างเป็นห่วง อีกอย่างถ้ามันได้ฟังเรื่องของผมมันอาจจะเครียดหนักกว่าเดิมอีก555)
พี่อ๊อฟ : ตอนแรกเครียดมากนะกลัวมึงไม่เข้าใจอะ แต่พอมึงเข้าใจก็โอเควะ(พูดอย่างกังวล)
ผม : พี่อ๊อฟก็ทำตัวปกติไปนะ กลับไปผมจะไปช่วยเคลีย เคมะ(พูดแบบจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : ไม่ได้นะเว้ย กูไม่อยากให้มึงมีปัญหาแล้วนะ(พูดอย่างเครียด)
ผม : พี่อ๊อฟพูดเหมือนไม่รู้จักผมเลยนะ ผมเอาตัวรอดได้อยุ่แล้วละน่า อีกอย่างพี่อ๊อฟตามไม่ทันมันหรอก ต้องงูเห่าเหมือนกันสิมันถึงจะสู้กันได้!(กัดฟันพูดอย่างแค้นเคือง)
พี่อ๊อฟ : กูรู้ว่ามึงทำได้นะนท แต่กูกลัวป๊าจะไม่ไว้ใจกูนะเว้ย(กังวลหนักมาก)
ผม : ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ทุกคนจะเข้าใจพี่อ๊อฟโดยเฉพาะผม และทำอย่างที่บอกทำตัวปกติไป ผมกลับไปจะไปช่วย เคมะ(พูดอย่างใจเย็น ตอนนี้ก็ทำให้อิงฟ้ามันหลงระเริงจนตายใจไปก่อนแล้วกัน และหลังจากนั้นจะตีมันให้หัวแบะเลยละ อีงูเห่าฝึกหัด!)
พี่อ๊อฟ : กะก็ได้ แต่ถ้ามันทำให้มึงเดือดร้อนกูไม่ให้มึงทำต่อนะนท (พูดอย่างจริงจัง)
ผม : อย่าได้กลัว ถึงจะเดือดร้อนก็เพื่อพี่อ๊อฟละนะ(เสียงหวาน)
พี่อ๊อฟ : มึงแม่งเป็นสะแบบนี้งะจะไม่ให้กูรักได้ไง(รู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าเลยครับ)
ผม : พี่อ๊อฟแค่เตรียมใจรับฟังเรื่องของผมก็พอเนอะ(คิดแล้วก็หนักใจอยู่นะ55) เรื่องอิงฟ้าไม่ต้องคิดไรมากมายนักหรอก(พูดแบบชิวๆ)
พี่อ๊อฟ : เรื่องมึงกูเตรียมใจไว้แล้ว บอกแล้วไงกูพร้อมจะเข้าใจแค่มึงไม่ทิ้งกู(พูดอย่างจริงจัง)
ผม : อื้ม อย่าเครียดละ ทำตามที่บอกนะ ทำตัวปกติไปไม่ต้องพยายามอะไรแล้ว เพราะต่อจากนี้นทจะจัดการเองเคมะ(พูดอย่างจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : อืมๆ
จริงๆก็ยังไม่รู้วิธี555 ก็เอาไว้ก่อนละกันค่อยคิดๆไป คุยกันไปสักพักก็วางไปเพราะยัยอิงฟ้าโทรตามแฟนชาวบ้าน น่าตบจริงๆอะ เรื่องนี้ค่อนข้างยากนะ เพราะดูเหมือนมันจะคิดไว้หมดแล้วครับ ถ้าผมไปยุ่งมันก็จะโทษผม ถ้าพี่อ๊อฟไม่ทำตามมันมันก็จะแฉพร้อมบอกว่าผมบังคับอีก อีนี่มันดักไว้หมด เก่งนักนะเป็นผมไม่กล้าทำนะวิธีนี้อะ เฮ้อ! ไอสิงโตก็คุยกับใครไม่รู้ในบ้านเสียงดังเชียวครับ ผมก็เดินเข้าไปหา มีผู้ชายน่าจะรุ่นพี่มั้ง 2 คนหน้าเหมือนกันสะด้วย แล้วก็น้ามันกับสิงโต พอไอสิงโตเห็นผมก็แนะนำนิดหน่อย แล้วก็นั่งคุยกัน ใช่ครับเค้าอยู่ม.5กันทั้งสองเป็นฝาแฝด หน้าตาดีเชียวนะตี๋ๆหน่อย เป็นลูกพี่ลูกน้องไอสิงโต ชื่อดิน กับ ไฟ เค้าก็ดูพูดสนุกดีครับไม่ได้ทำให้ผมเกร็งแต่อย่างใด.....
ต่อแล้วนะคร้าบบบ......
เป็นกำลังใจให้พี่อ๊อฟผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้โดยเร็วน๊า ^^
นท ไปจัดการยัยอิงฟ้าเลย!!!! ขอบคุณครับ. ออ พี่อ๊อฟโดนแบลคเมล์นี่เอง แต่ของนทนี่สิของจริง พี่อ๊อฟจะรับไหวมะนิ เห้อออออเหนื่อยแทน เอาเป็นว่าสู้ๆล่ะกันนะครับ และก็จัดการยัยอิงฟ้าให้มันเจ็บปวดยิ่งกว่าของอีพี่พลอยเลยนะ น่าจะมันส์ 555 รีบมาส่งตอนต่อไปให้หน่อยนะครับ
หน้า:
[1]