รุ่นพี่ที่รัก 38 (By P'not) CP
แล้วเราก็คุยกันไปสักพักก็วางครับ แล้วผมก็นอนไป ตื่นเช้ามาทำไรเสร็จรอพี่อ๊อฟมารับ วันนี้มีถนนคนเดินชวน ต้องชวนพี่อ๊อฟไปให้ได้ แล้วสักพักพี่อ๊อฟก็มารับครับ ระหว่างทางผมก็คุยกับมันเรื่องทั่วไป พอถึงโรงเรียน...ผม : พี่อ๊อฟ วันนี้ไปถนนคนเดินกันนะ (ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : ได้ดิ! (ยิ้ม)
ผม : เป็นแฟนกันได้ยัง? (ถามมันด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง)
พี่อ๊อฟ : ยังอะ (แล้วมันก็เดินไปเลยครับ ผมเห็นว่าหูมันแดงมันคงเขิน แต่ผมงงกับมันว่าจะเล่นตัวไรนักหนาเนี่ย!)
แล้วผมก็เดินไปหาเพื่อนๆ พวกมันก็นั่งเม้ากันอยู่พักหลังมานี่ผมมาเป็นคนสุดท้ายตลอด แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาไรนี่เนอะ55...
ปอ : เป็นไรวะ ทำหน้าแปลกๆ? (มันเอามือมาดึงแก้มผม ผมก็มองมัน)
มิน : มันปวดขี้ป่าววะ? (ทำหน้ากวนตีน)
ผม : กูเป็นไรไม่รู้ เซ็งๆ (ทำหน้าเซ็งจริงๆ เซ็งเรื่องพี่อ๊อฟแหละ!)
นัท : ทำไมวะ อย่าบอกนะพี่พลอยยังหาเรื่องมึงอยู่? (ทำหน้าตื่นเต้น ไอนนี่ก็เกิน)
วิว : หรอวะ มันเป็นไงกูอยากรู้ (ทำหน้าอยากรู้จริงๆ ผมมองมันทั้งสี่ตัวแล้วก็กรอกตา)
ผม : พวกมึงคิดว่าที่เป็นอยู่คือละครหลังข่าวหรอ มาลงมาลุ้นอะไรกันไอพวกนนี้นี่! (เซ็งจริงๆนะ)
ปอ : เซ็งไรนักหนาวะ?
ผม : ช่างมันเถอะ ไปเข้าแถวกัน (ตัดบทเลยขี้เกียจพูด555)
เราก็ไปเข้าแถวกันครับ เสร็จก็ขึ้นห้องเรียน วันนี้คาบเช้าครูไม่มาติดประชุมเฉพาะครูม.ต้น รึเปล่าไม่แน่ใจ แต่ต้องช่วยกันทำบอร์ดขึ้นงานโอเพ้นเฮ้าส์ ก็ช่วยกันไปแหละครับ ห้องผมไม่ทำไรมากทำง่ายๆ เพราะไม่ใช่ห้องเด็กเรียนที่จะมาเคร่งไรขนาดนั้น ไม่นานพวกเราก็ทำเสร็จครับ ยังเหลือเวลาอีกเยอะ บ้างก็จับกลุ่มกันเม้า บ้างก็นอน บ้างก็เล่นกันส่วนพวกผมนั่งคุยกันแหละครับ....
ครืดดๆๆๆ! โทรศัพท์ผมสั่นครับพอหยิบขึ้นมาดูก็เป็นเบอร์แปลก ผมก็รับ.....
ผม : .......(เงียบรอฟังว่าใคร เพื่อนๆก็มองผม)
“ใช่พี่นทรึเปล่าค่ะ?”น้องซิน?
ผม : ใช่ครับ น้องซินหรอ? (ผมมองพวกเพื่อนพวกมันก็มองผม)
น้องซิน : ใช่ค่ะ พี่นทว่าคุยมั้ยค่ะ?
ผม : คุยได้ครับ
น้องซิน : เย็นนี้พี่นทว่างมั้ยค่ะ พอดีหนูซื้อหนูแกสบี้มาค่ะ พี่นทมาช่วยหนูจัดกรงน้าค้าๆๆๆ(อีกแล้วหรอ นี่จะเปิดสวนสัตว์รึไง ทำเสียงอ้อนสะด้วย)
ผม : อะ เอ่อเป็นพรุ่งนี้ได้มั้ยครับน้องซิน พรุ่งนี้วันหยุดด้วยจะได้อยู่คุยกะน้องซินนานๆไง (พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน พวกเพื่อนผมเบะปากกัน ไอพวกนี่นิ)
น้องซิน : ทำไมวันนี้พี่ไม่ว่างหรอค่ะ! (นางฟึดฟัดเล็กน้อย)
ผม : ใช่ครับ พี่นัดกับเพื่อนไว้แล้ว เป็นพรุ่งนี้ได้มั้ยอ่า(เริ่มอึดอัด)
น้องซิน : ไปไหนกันค่ะ? (โอ๊ย! อะไรกัน)
ผม : ปะ ไปถนนคนเดินนะจ้ะ (อึดอัดจริงๆละ)
น้องซิน : หนูไปด้วยได้มั้ยคะ จะได้ไปหาซื้อขอวด้วย (ทำเสียงตื่นเต้น ผมรู้สึกว่ามันเริ่มไม่เป็นส่วนตัวละ)
ผม : แล้วน้องซินไปเอาเบอร์พี่มาจากไหนครับ?
น้องซิน : ไปค้นเอาในโทรศัพท์พี่สิงโตอ่ะค่ะ (ทำเสียงภูมิใจ)
ผม : น้องซินจะไปกับพี่จริงๆหรอครับ(อึกอักเล็กน้อย)
น้องซิน : ใช่ค่ะ งั้นเย็นนี้เจอกันที่ประตู.....เลยนะคะ แล้วเจอกันค่ะ(กดวางสายไปเลย)
ผมอึ้งไปเลย ทำไมน้องไอสิงโตต้องมาเกาะแกะตามผมขนาดนี้ เย็นนี้ผมกะจะขอพี่อ๊อฟเป็นแฟนแบบจริงจังอยู่แล้วเชียว คือทุกทีก็จริงจังแหละ แต่คราวนี้กะซื้อดอกไม้แล้วคุกเข่าขอมันกลางถนนคนเดินไรงี้ถ้ามันจะหักหน้าผมไปยอมรับก็เกินไปแล้ว แต่แล้วทุกอย่างพังหมด....
ปอ : มีไรวะมึง?
ผม : ก็ไม่มีไรหรอก(ยิ้มแห้งๆ)
มิน : วันนี้มึงไปเดินถนนคนเดินกะใครมึงไม่ได้ชวนพวกกูนิ (มองอย่างจับผิด)
ผม : ไปกับพี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟชวนทำไมวะ(ฟึดฟัดใส่มัน)
นัท : ดีเลยวะกูก็อยากไปหาซื้อของอยุ่ด้วย(ผมมองมันแบบ เอิ่ม!)
วิว : เออไปกับเพื่อนๆสนุกดี ไปกันเนอะ(พวกมันพยักหน้ากัน)
ผมก็ได้แต่เซ็งละ โถ่ทำไมต้องมีไรมาขวางอยู่เรื่อยเลย...
มิน : น้องซินจะไปด้วยหรอวะ (ผมพยักหน้า)
วิว : แล้วน้องมันทำไมต้องมาเกาะแกะมึงด้วยวะ?
นัท : นั่นดิ หรือติดใจมึงว่ะเรื่องกรงกระต่าย? (ทำหน้านิ่งๆ)
ผม : กูไม่รู้! (แล้วฟุบหน้าลงโต๊ะ)
พวกมันก็ถามผมครับว่าเป็นไรผมหลับตาเลย เซ็งวันแห่งความเซ็งจริงๆ พวกมันก็คุยกันไป ส่วนมากไอมินก็โม้เรื่องสิงโตกะน้องซินอย่างนู้นอย่างนี้ ผมฟุบลงฟังพวกมันแหละครับไม่ได้หลับแต่อย่างใด สักพัก ทั้งห้องก็เงียบไปแปปนึงนะ แล้วก็มีเสียงคุยกันเบาลง แล้วเพื่อนๆผมก็สะกิดผมครับ ผมก็เงยหน้าขึ้นมา พี่ไอซ์! มาไมเนี่ยผมก็มองมันนิ่งๆ ส่วนพวกอีแนนเงียบรอฟังอย่างตั้งใจ คนอื่นก็ปกติอะครับ.....
พี่ไอซ์ : นท (ยิ้มเศร้าๆ)
ผม : ว่า (มองนิ่งๆ)
พี่ไอซ์ : ไปคุยกับพี่หน่อยนะ(ยิ้มแห้งๆ ผมก็มองหันไปมองเพื่อนๆพวกมันเบะปากหมั่นไส้ไอพี่ไอซ์กัน ต่างจากพวกผู้หญิงในห้องหรือกลุ่มอีแนนที่ดี๊ด๊าได้เห็นคนหล่อ)
ผม : ได้สิ! (ยิ้มหวาน)
พวกมัน : ไอนท! (ส่งตาดุๆให้ผม)
ผม : แปปเดียวน่า (กระพริบตาให้พวกมันข้างนึง พวกมันก็พยักหน้าแต่ยังคงทำหน้าไม่พอใจ)
แล้วผมก็เดินนำพี่ไอซ์ออกไป ตรงชั้นบันได เพราะคนไม่มี....
ผม : มีไรหรอ? (มองนิ่งๆ ถามมันดีๆ เพราะไม่ได้คิดโกรธหรืออะไรแล้ว)
พี่ไอซ์ : เป็นไงบ้าง(จับมือผม)
ผม : ก็สบายดี พี่ละ? (ยิ้มให้มันแล้วดึงมือตัวเองออก)
พี่ไอซ์ : ก็ไม่ค่อยดีอ่ะ (ทำหน้าหงอยๆ ผมยกยิ้ม)
ผม : ไม่สบายหรอ? (เอามือแตะหน้าผาก แก้ม และลำคาพี่มัน) ตัวรุมๆนะ กินยายัง(ถามอย่างเป็นห่วงแหละ แต่ในใจคิดไรดีๆออกละ)
พี่ไอซ์ : ยังเลยอะ เดี๋ยวก็หายเองแหละ (ยิ้มเหี่ยวๆ)
ผม : แล้วพี่มีไรรึเปล่า? (ถามแล้วมองหน้ามันอย่างห่วงใย)
พี่ไอซ์ : พี่แค่คิดถึงนทหนะ (ยิ้มแห้งๆ น่าสงสารจริงๆ)
ผม : แล้วไม่เรียน?(มองอย่างสงสัย)
พี่ไอซ์ : ครูประชุมช่วงเช้าไง (อ่าวทั้งโรงเรียนเรอะ? หรือยังไงช่างมันเถอะ)
ผม : แล้วพี่ไอซ์ไหวมั้ยละ? ให้ผมพาไปห้องพยาบาลมั้ย (จับมือมัน)
พี่ไอซ์ : ก็ดีนะ พี่ไม่ค่อยไหวอ่ะ (ทำอ้อน)
ผม : ขนาดไม่ค่อยไหวแต่เดินมาหาผมถึงเนี่ย ไม่ไหวเลย(ทำหน้าหมั่นไส้มัน)
พี่ไอซ์ : ก็คิดถึงอะ (ทำหน้างอแง)
ผม : เดี๋ยวผมจะพาไปห้องพยาบาลนะ! (กัดฟันอย่างข่มอารมณ์)
แล้วผมก็พามันไปห้องพยาบาล ครูก็ตรวจไรไปหน่อยนึง ก็บอกว่าเป็นไข้หวัด กินยานอนพักสักแปปน่าจะดีขึ้น แล้วครูก็ไปจัดยาให้พี่ไอซ์มัน แล้วผมก็พามันไปนอนที่เตียง ......
ผม : นอนไปนะ ผมไปละ! (กะลังจะเดินไปมันลุกมาดึงมือผม) อะไร?
พี่ไอซ์ : อยู่เป็นเพื่อนก่อนดิ! (ทำหน้าเศร้า)
ผม : เอาดิ นอนเลย อะ! (ผมพลักมันลงแล้วก็ห่มผ้าห่มให้มัน)
ตอนแรกมันก็ชวนคุยนู่นนี่นั่นแหละครับ ผมไม่ค่อยตอบมันเท่าไหร่จนมันเงียบ และก็หลับตานอนไปคงเพราะฤทธิ์ยา ผมนึกขึ้นได้ล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงมันออกมา ปลดรหัสเครื่องยังคงใช้ระหัสเดิมและ รูปหน้าจอคือรูปคู่ผมกับมัน ผมหาเบอร์แม่พี่ไอซ์และเบอร์พี่อาร์ม เมมไว้แล้วก็เอาโทรศัพท์คือมันไปครับ แล้วผมก็เดินออกมาเพื่อกลับไปห้องเรียน ผมคิดว่าในคราวแล้วผมทำเพื่อมันคอยเป็นห่วงมันมันก็ยังทิ้งผม ครั้งนี้ผมจะจัดการมันด้วยวิธีนี้แหละครับ ทำให้มันเสียดายผมอย่างที่ผมเคยบอกไว้ ผมต่อสายหาแม่พี่ไอซ์ สักพักก็รับบ..........
แม่พี่ไอซ์ : ฮัลโหล (เสียงหวานเหมือนเดิมเลย)
ผม : สวัสดีครับคุณแม่ ผมนทนะครับ (พูดอย่างสุภาพ)
แม่พี่ไอซ์ : อ้าวนท! เป็นไงบ้างลูกหายไปเลย
ผม : สบายดีครับ คุณแม่สบายดีนะครับ
แม่พี่ไอซ์ : จ้ะแม่สบายดี แล้วนี่ลูกกับไอซ์เลิกกันแล้วใช่มั้ยจ้ะ(ตอนพูดแม่เค้าก็พูดเบาๆเหมือนไม่กล้าถามอะ)
ผม : ครับ (ทำเสียงเศร้าๆ)
แม่พี่ไอซ์ : ไอซ์เล่าให้แม่ฟังหมดแล้วละ แม่ขอโทษแทนไอซ์ด้วยนะลูก
ผม : ผมไม่เป็นไรอยู่แล้วครับ ที่จริงผมโทรหาแม่เพราะพี่ไอซ์เค้าไม่สบายนะครับ พี่เค้ามาหาผมที่ห้องเรียน หน้าไม่ค่อยดีผมก็เลยพาไปห้องพยาบาลนะครับ ผมเป็นห่วงกลัวจะเป็นไรหนักเลยโทรมาบอกแม่นะครับ
แม่พี่ไอซ์ : อีกแล้วหรอ ขอบใจนทมากๆนะลูกที่ยังห่วงและดูแลตาไอซ์ (แม่พูดเสียเศร้าๆ)
ผม : ไม่เป็นไรครับแม่ ผมไม่คิดไรหรอกครับ งั้นถ้าไม่มีไรผมขอตัวไปเรียนต่อนะครับ ถ้าแม่สะดวกรบกวนมาดูพี่ไอซ์หน่อยก็ดีนะครับ ผมกลัวว่าเค้าจะไม่ยอมบอกแม่เหมือนทุกครั้งหนะครับ
แม่พี่ไอซ์ : จ้าๆได้ลูก แม่ขอบใจมากนะ ไอซ์ยังเป็นเหมือนเดิมเลย มีไรก็ไม่ยอมบอกกล่าว แม่และกลัวว่าจะเป็นอะไรหนักๆแล้วจะเป็นอันตรายนินะสิ
ผม : ไม่ต้องกังวลหรอกครับ ถ้าผมพอช่วยได้ผมก็จะช่วยครับ
แม่พี่ไอซ์ : นทยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลายเลยนะจ้ะ แม่ขอบคุณมากจริงๆเดี๋ยวแม่จะไปดูพี่เค้านะลูก ขอบใจมากหนูไปเรียนเถอะจ้ะ
ผม : ครับ สวัสดีครับ ตึ๊ด!
แล้วก็ตัดสายไป ผมยิ้มอย่างนางมารร้ายแล้วกลับเข้าห้องไป พวกเพื่อนรุมถามผมกันใหญ่เลย ผมบอกไม่มีไรหรอกก็เรียกไปคุยเรื่องไร้สาระเท่านั้นเอง มันก็เซ้าซี้อยู่นั้นผมก็บอกปัดๆไปจนพวกมันเลิกถามไปเองนั่นแหละ แต่ผมแปลกใจช่วงเช้าก็ไม่ได้ทำไรพี่อ๊อฟหายหัวไปไหนนะ นึกได้ผมก็เดินออกมาหน้าห้องแล้วก็ต่อสายหามัน สักพักก็รับ….
พี่อ๊อฟ : ว่าไง?
ผม : อยู่ไหน?
พี่อ๊อฟ : ชมรม ทำไม
ผม : ไปทำไร?
พี่อ๊อฟ : ทำบอร์ดไปโชว์งานโอเพ้นเฮ้าส์ไง ทำไมมีไร
ผม : อยู่กับใครบ้าง! (มันบอกงี้ผมนึกถึงหน้า ก้างสองชิ้น ไม่อีผีก็อิงฟ้า)
พี่อ๊อฟ : ก็มี.....(มันไล่ไปทีละคน) แล้วก็อิงฟ้าอะ (ผมกรอกตาเลยอะ)
ผม : อิงฟ้าอยู่ชมรมนั้นหรอ? (ถามด้วยเสียงหงุดหงิด)
พี่อ๊อฟ : ป่าว เค้าอาสามาช่วย อย่าคิดมากน่า
ผม : ผมหึงนะเอาจริง!
พี่อ๊อฟ : นทนับวันมึงยิ่งน่ารักนะเนี่ย (ทำเสียงเขินๆ)
ผม : ไม่ตลกไอบ้า! อยู่ให้ห่างๆมันเลยนะ! (ออกแนวงี่เง่าแล้วไง55)
พี่อ๊อฟ : นทมึงอย่ามาเยอะนะเว้ย! (ทำเสียงรำคานผม)
ผม : รำคานหรอ? เราเป็นแฟนกันนะโว้ย! (หงุดหงิดแล้ว)
พี่อ๊อฟ : ยังเว้ย กูจีบมีอยู่นะ! (ทำเสียงภูมิใจ)
ผม : ไอพี่อ๊อฟ ถ้ามึงยังพูดว่าจะจีบกูอยู่ กูจะไปเอาไอสิงโตเป็นแฟนแล้วนะ! (ฟิวขาดจริงๆ)
พี่อ๊อฟ : ไอนท! มึงอยากตายใช่มั้ย! (ตะคอกผม)
ผม : เออ! ตกลงมึงจะเป็นแฟนกูได้ยัง! (มันเลยความอดทนมาแล้วอะ แค่ผมเป็นแฟนกับพี่ไอซ์ยังมีคนอื่นมาคาบไปเลย แล้วนี่อะไรพี่อ๊อฟทำตัวเป็นคนประสาทไม่ยอมรับสะที ไอเวรเอ้ย!)
พี่อ๊อฟ : ยังเว้ย! กูว่ามึงเริ่มเยอะละ มึงอารมณ์ดีค่อยมาคุยกับกูดีกว่า(ทำเสียงไม่พอใจ)
ผม : อย่าได้คิดวางสายนะเว้ย! ไม่งั้นเจอดีแน่! (หมดอารมณ์จริงๆอะ วันนี้แผนที่วางไว้ก็พังเพราะน้องซิน แถมพี่อ๊อฟก็พูดไม่รู้เรื่องสะทีอ่ะ )
พี่อ๊อฟ : นทมึงคุยไม่รู้เรื่องแล้วนะมึงเป็นไรเนี่ย!(เสียงอ่อนลง)
ผม : อยู่ชมรมใช่มะ เดี๋ยวจะไปหา! ตึ๊ด!
แล้วผมก็เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงเดินเข้าไปเอากระเป๋าแล้วบอกเพื่อนๆว่าเจอกันโรงอาหารนะพวกมันก็อึ้งๆแล้วก็พยักหน้า ตอนแรกพวกมันจะตามมา แต่ผมบอกไม่ต้อง แล้วผมก็เดินตรงไปที่ชมรมของมัน พอไปถึงเห็นพี่อ๊อฟนั่งทำหน้าหงุดหงิดอยู่หน้าชมรม พอเห็นผมมาก็เดินมาหาผมแล้วลากผมไปหลังชมรม คนไม่มี และค่อนข้างเงียบมาก มันคล้ายๆที่เก็บของอะ
พี่อ๊อฟ : มึงเป็นไรนท หงุดหงิดอะไร (ถามผมเสียงอ่อน)
ผม : ผมถามจริงๆนะ พี่รออะไร ทำไมไม่เป็นแฟนกันอะ! (หงุดหงิดมาก อาจจะเซ็งในหลายๆเรื่องเลยเอามาลงที่มัน555)
พี่อ๊อฟ : โอ้ยเรื่องแค่นี้เอง มึงอย่าคิดมากดิ (ยิ้มแล้วจับมือผม)
ผม : คิดมากบ้าบอไร พี่กะลังทำผมเสียสตินะเนี่ย! (สะบัดมือมันออก)
พี่อ๊อฟ : เว่อละๆ (ยิ้มบาน ยังยิ้มได้)
ผม : เป็นไรมากป่าววะ! (ตาขวางใส่มัน)
“พี่อ๊อฟฟฟฟ” ยัยอิงฟ้ามาตะโกนเรียกหาผู้ชายชาวแล้วทีนี้...
พี่อ๊อฟ : มีไร? (เดินออกไปหามัน ผมกรอกตาหนักมากแล้วเดินตามไป)
อิงฟ้า : อ้าว นทมาได้ไงอะ (มองหน้าผมเหมือนเจอสิ่งศักดิ์สิทธิ์อะ)
ผม : แล้วอิงฟ้าล่ะ มาได้ยังไง! (ถามมันเสียงแข็งด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง)
อิงฟ้า : มาช่วยงานที่ชมรมนะสิ พี่อ๊อฟก็หายตัวเก่งจังเราเลยมาตามเนี่ย(เกาะแขนพี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟมองผมแล้วยิ้มประมานจะยั่วให้ผมโกรธ)
ผม : มาช่วยงานหรือว่ามะ....(กะลังจะพูดว่า มาช่วยงานหรือมาหาอ่อยผู้ชาย แต่....)
พี่อ๊อฟ : ไปเถอะอิงฟ้า งานใกล้เสร็จแล้วรีบๆไปทำเถอะ นทเค้าคงจะรีบไปหาเพื่อน (มันพูดตัดบทผม แล้วขยี้หัวผมด้วยรอยยิ้มของมันแล้วมันก็เดินไปกันเลย ทิ้งผมให้ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ คืองงพี่อ๊อฟเป็นอะไรจะสื่ออะไร และต้องการอะไร)
ผมก็เดินเลาะมาตามข้างหลังตึกเนี่ยแหละครับ มันก็เป็นด้านหลังของชมรมต่างๆ ผมเดินมานั่งข้างๆวงโยที่เข้ากะลังซ้อมกันอยู่ นั่งฟังเพื่อจะได้ทำให้ผมหายเซ็ง พี่อ๊อฟกะลังแกล้งผมอยู่ ผมว่ามันต้องเอาคือเรื่องที่ผ่านมาแน่ๆ อย่างตอนที่ผมกะลังคบกับพี่ไอซ์แหละมั้ง มันคงจะหมั่นไส้และอยากเอาคืมผมอะอันนี้คิดไปเองนะ ผมคิดไปคิดมาก็ว้าวุ่นนะเสียงดนตรีไม่ได้เข้าหัวอะ นั่งไปสักพักเสียงก็เริ่มวุ่นวายละ ทั้งเสียงประกาศเสียงคนแหกปากเสียงดนตรีรวนตีกันไปหมด ผมลุกขึ้นแล้วก็ไปนั่งที่ศาลาแถวหน้าห้องสมุด นี่ก็ใกล้จะเที่ยงละ......
“มานั่งไรคนเดียววะ ไม่มีใครคบหรอ”ผมหันไปตามเสียง ไอแบงค์เพื่อนต่างห้อง มันหล่อมันเริ่ด แต่มันแหกหน้าผม มันเลว คือตอนม.1ผมเคยจีบมันสุดตัวอะ มันปฏิเสธได้แบบไร้เยื้อใย แถมยังเขียนจดหมายโง่ๆมาด่าผมอีก หลังจากนั้นเมื่อผมอยู่คนเดียวหรือมีโอกาศมันก็มักจะมาพูดจาแดกดันดูถูก และกลั่นแกล้ง เพราะเวลาผมอยู่กับเพื่อน มันจะไม่มายุ่งงะ พวกไอมินจะตีมัน มันชอบกวนตีนและแกล้งคนอื่นเค้าไปทั่วอะ...
ผม : เสือก! (แล้วก็กะลังจะลุกหนีมัน มันเอาตัวมามาขวางทางออกครับ ผมกรอกตาอย่างหนัก เพราะไม่มีอารมณ์มาทะเลาะกะมันหรอก)
แบงค์ : มึงพูดแบบนี้กับคนที่มึงชอบได้ไงว้า(ทำหน้ากวนตีน)
ผม : กูไม่ได้ชอบมึงไอควาย! (มองค้อนมัน)
แบงค์ : หึ ปากแข็งจริงนะ(เอามือมาลูบปากผม ผมหันหน้าหนีแล้วถอยห่างมัน)
ผม : ถอยไปไอแบงค์! (ผมถอยห่างมัน)
แบงค์ : ไม่ดีใจหรอวะมึง นานๆกูจะมาเล่นด้วยนะเว้ย(ยิ้มสะใจอย่างผู้ชนะ)
ผม : กูไม่ได้อยากเล่นกับมึงถอยไปเลยไอเหี้ย! (มันเดินเข้ามา ผมก็ถอย จนผมต้องนั่งลงเพราะมันตันละเนี่ย)
แบงค์ : ทำเหมือนเก่งนะมึง แต่ที่แท้ขี้ขลาดนี่หว่า(ขยี้หัวผม)
ผม : ไอเหี้ย! (ผมพลักมันแล้วกะลังจะวิ่งออกมามันดึงกระเป๋าผมไว้ ผมเกือบหงายหลังแนะ) ปล่อยนะเว้ย!
แบงค์ : 5555 ท่ามึงแม่งตลกสัสอะ (สะใจมาก คนอื่นๆเห็นก็ได้แต่มอง ไม่กล้าเข้ามายุ่ง เพราะไอแบงค์มันเหี้ย รังแกเค้าไปทั่วอะ!)
ผม : ปล่อยโว้ย! (ดึงกระเป๋าผมจากมือมันก็ไม่ยอมปล่อย ผมยังคิดเลยเมื่อก่อนนึกไงคิดไปจีบมันเนี่ย คนนิสัยแบบนี้เนี่ยคิดแล้วขนลุก)
แบงค์ : เลี้ยงข้าวเที่ยงกูสิ กูถึงจะปล่อย!(ยักคิ้วทำหน้ากวนตีน)
ผม : ถ้าบ้านมึงจะยากจนขนาดนั้นขอกูดีๆก็ได้ไม่ต้องมาหาเรื่องกูหรอก!(ยักคิ้วคืนมัน มือดึงกระเป๋าอยู่)
แบงค์ : บ้านกูอะมีแดกอยู่ละ แต่กูอยากแดกของที่มึงซื้อให้ เก็ทมะ (ยังคิ้วทำหน้าหล่อ)
ผม : ไปหาแดกเอาเองเว้ย ปล่อยสิวะ! (ผมจะดึง หรือจะถีบมันยังไงก็ไม่สะทกสะท้าน) โอเคๆ กูเลี้ยงข้าวมึงก็ได้ๆ ปล่อยได้ละ! (เสียเวลา ยอมมันก็จบครับแค่ข้าวมื้อเดียว)
แบงค์ : แค่นี้ก็จบ (มันปล่อยมือครับ ผมดูกระเป๋า โหเกือบขาด)
ผม : อะ (ยื่นตังให้มัน 60 มันมองงงๆ) มองเหี้ยไร กูเลี้ยงมึงไง เอาไปเถอะ(มันก็คงยังมอง) อะๆกูเลี้ยงๆ (เดินเอาไปยัดใส่กระเป๋าเสื้อมันอะ)กูไปละ จบกันนะ อย่ามายุ่งกะกูอีก บาย! (แล้วก็วิ่งไปเลยครับ ผมหันไปมองตอนแรกมันจะวิ่งตามมาแต่เพื่อนมันเรียกมันก่อน) เฮ้อ! (ยกมือลูบหน้าตัวเอง)
ปอ : เป็นไรวะ (ผมเงยหน้ามองมันแบบงงๆ)
ผม : มึงมาอยู่นี่กันได้ไงวะ? (มองพวกมันสี่คน)
มิน : กูต้องถามมึงมั้ย ไปไหนมา แล้ววิ่งหนีไรมา
วิว : นั่นดิ พวกกตามหามึงอยู่เนี่ย
นัท : โทรไปก็ไม่รับ
ผม : ไอแบงค์มันหาเรื่องกูอะดิ แถมไถ่ตังกูไปอีก(ทำหน้าโกรธ)
มิน : ไอเหี้ยนี่อีกแล้วหรอวะ! (เลือดขึ้นหน้าเลยครับ)
ปอ : แล้วมึงเป็นไรป่าว (เข้ามาจับแขนจับขาผมดู)
ผม : กูไม่เป็นไรหรอก กระเป๋ากูอะเป็น เกือบขาด แม่งดึงไปได้!
วิว : มึงไม่จัดการมันวะ(ทำหน้าเคร่ง)
ผม : มึงดูตัวมันกับตัวกูนิดนึงนะ
นัท : เออๆปล่อยไปเถอะ กูหิวแล้วไปหาไรกินกัน(ไอนัทคงจะหิวจริงๆ หน้ามันไม่ไหวละ)
มิน : เออๆไปเถอะคราวถ้าเจอมันเรียกกูเลยนะมึง (ผมก็พยักหน้าปัดๆไป ขี้เกียจพูดกะมันเยอะ5555)
พวกมันรู้ว่าผมเคยจีบไอแบงค์ แล้วไอแบงค์ทำยังไงพวกมันรู้หมด ตอนแรกจะไปตีกันแล้วผมบอกต่างคนต่างอยู่เถอะ และใจจริงก็ไม่คิดไรด้วยก็เราดันไปชอบคนที่ไม่ได้ชอบเรานิเนอะ แต่วันนั้นไอแบงค์มันปากหมาไปเห่าใส่ หาว่าพวกมันสี่คนเป็นผัวผมหรอถึงได้สะเออะเรื่องผม จากนั้นก็ยาวเลย พวกมันโกรธกันมากเลยครับโดยเฉพาะไอมินมัน เพราะมันไม่ชอบให้ใครมาหยามเพื่อนๆ ถึงมันจะเห็นแก่ได้แต่มันก็รักเพื่อนนะครับ นี่คือข้อดีข้อเดียวของมัน แล้วเราก็ไปโรงอาหารกันครับ พวกผมก็ไปซื้อข้าวไรก็มานั่งกินกันไปคุยกันไป ซักพักพี่อ๊อฟก็มากินข้าวกับเพื่อนๆ แต่ยัยอิงฟ้าถือน้ำไปให้งะ แล้วพี่อ๊อฟก็จงใจอะ มันมองมาทางผมแล้วทำมุ้งมิ้งกะยัยอิงฟ้าอะ นี่มันจะแกล้งผมเพื่ออะไรเนี่ย! ดูมันทำหน้าภูมิใจมาก....
ปอ : เป็นไรวะมึง มองไร (มันหันไปมองทางที่ผมมอง ) อ่าวพี่อ๊อฟนี่ ทำไมยัยอิงฟ้าดี๊ด๊าแบบนั้นละ
ผม : ไม่ต้องสนใจหรอกมึง รีบแดกแล้วขึ้นเรียนเถอะ!
แล้วผมก็รีบกินแล้วพวกเราก็ขึ้นห้องรอเรียน.....
แนน : นท มีคนมาหามึง! (อีแนนตะโกนมาจากหน้าห้อง)
ผมก็เดินออกไปครับ พี่อาร์ม!? ผมมองอย่าสงสัย แล้วยกมือไหว้...
ผม : สวัสดีครับ
พี่อาร์ม : ดีนท (ยิ้ม) เป็นไง?
ผม : ก็ดีครับ (ยิ้ม) พี่อาร์มมาหาผมมีไรป่าวครับ(ถามอย่างแปลกใจ เพราะพี่ไอซ์อยู่ห้องพยาบาลไม่ได้อยู่กับผม)
พี่อาร์ม : พี่มาหาเรานั่นแหละ แม่อยู่กับไอซ์ที่ห้องพยาบาลหนะ (ยิ้ม ยิ้มอยู่นั่นแหละ ไม่รู้รึไงว่าตัวเองหล่อนะ เขินนะนิ><)
ผม : มีไรป่าวพี่?(ต้องเสหันไปมองทางอื่นบ้างอะ หล่อเกินนทใจไม่ดี555)
พี่อาร์ม : เย็นนี้ว่างป่าว? แม่ให้พี่มาชวนนทไปกินข้าวที่บ้านหนะ (ยิ้ม)
ผม : เอ่อ คือวันนี้ผมนัดกับเพื่อนๆไปเที่ยวกันหนะครับ แต่ไปกินข้าวนี่ชวนผมทำไมหรอครับ(ถามอย่างอึกอักแล้วยิ้มแห้งๆส่งไป)
พี่อาร์ม : ก็ตอบแทนนทไงที่ดูแลไอซ์มัน พี่รู้นะว่ะนทอาจจะอึดอัด แต่แม่พี่เค้าก็อยากตอบแทนนะ (พูดด้วยน้ำเสียงหล่อๆ)
ผม : ผมขอบคุณนะครับที่ชวน และผมก็ไม่ได้อึดอัดไรหรอกครับ ที่ผมทำก็แค่เป็นห่วงพี่ชายคนนึงเท่านั้นเองอะ เค้าเป็นอะไรก็ไม่ค่อยบอกใคร ผมเข้าใจคุณแม่พี่ดีครับว่าเป็นห่วง และผมก็จะช่วยเท่าที่ช่วยได้อย่างที่เคยบอกพี่ไปไงครับ ผมไม่หวังอะไรหรอกครับ (ยิ้ม พี่อาร์มลูบหัวผม)
พี่อาร์ม : น่ารักเกินไปแล้วนะเรานะ (ขยี้หัวผม) ไม่รู้แหละ พูดดีขนาดนี้ยังไงก็ต้องไปนะ วันนี้ไม่ว่าง วันอื่นก็ได้โทรบอกพี่ละกันนะ อะ(ยื่นโทรศัพท์ให้ผม ผมก็รับมากดเบอร์แล้วคืนให้พี่อาร์มไป) โอเค (แล้วแกก็กดเมมชื่ออะไรไป)
ผม : ให้ผมไปส่งข้างล่างป่าวพี่ (ยิ้ม)
พี่อาร์ม : ไม่ต้องหรอกน่า แค่นี้เองไม่หลงหรอก (ยิ้มบ่อยเหลือเกิน ผมเขินแล้วเนี่ย)
ผม : ป่าว ไม่ได้กลัวพี่หลง กลัวเด็กแถวนี้จะจีบพี่เอาอะดิ (พูดแล้วเขินเอง โว๊ะ! อะไรเนี่ย)
พี่อาร์ม : แหนะๆ รู้นะๆ (มีการแซว ผมเขินจนตัวบิดแล้วเนี่ย)
ผม : พี่อาร์มอะ ไปเลย! (ผลักหลังพี่อาร์มให้ลงไปครับ)
ผมก็โบกไม้โบกมือลาพี่เค้าก็ลงไป ผมก็เดินเข้าห้อง พวกเพื่อนผมมองกันใหญ่ พอผมนั่งโต๊ะเท่านั้นแหละ มามุงอยู่ที่โต๊ะผมกันหมดห้องอะ ผมมองพวกมันแบบงงๆ....
ผม : อะไรวะ? (ถามด้วยความงงจริงๆ)
แนน : นั้นมันพี่อาร์ม เดือนมหาลัยนิ ไอนทมันยังไง! (อยากรู้สุดๆ)
มิน : เออ อะไรยังไงวะ กูไม่เห็นรู้จักเลย แล้วนี่เค้ามาหามึงถึงนี่เลยหรอวะ ?
วาส : หล่อมากอะแกร! (ทำท่าน่ากลัวมาก)
ปอ : หล่อจริงๆอะมึง ไปสอยมาจากไหนอีกเนี่ย!(มองผมอย่างหมั่นไส้)
และคำถามอีกมากมายที่รัวมาให้ผม ผมก็นั่งฟังไปยิ้มไป คือพวกมันไม่รู้หรอเนี่ยว่านั้นพี่ชายพี่ไอซ์อะ ผมส่ายหัวอย่างเอือมระอา...
ผม : พวกมึงตั้งสติ นั้นพี่ชายพี่ไอซ์! (ผมบอกมันด้วยหน้าเฉยๆ แล้วก้มหน้าเขียนงาน)
พวกเพื่อนทั้งหลาย : ห๊ะ! (ตะลึงกันทำไม? ผมเงยหน้ามองพวกมันด้วยความรำคาน)
ผม : พวกมึงจะสงสัยกันอีกนานมั้ย ไปไหนก็ไปกันเลยไปกูร้อน! (มันร้อนจริงๆอะ ทั้งห้องมารุมตรงโต๊ะที่ผมนั่งอะ)
อีแนน : มึงพูดมาเคลียๆก่อน พวกมึงมาฟังอย่าพึ่งไป!(อีนี่มันเจ้าแม่ขาเสือกจริงๆ คนอื่นกะลังเดินออกไปกันเรียกเค้ามามุงอีก!)
ผม : กูบอกว่าเป็นพี่ชายพี่ไอซ์ แล้วมึงจะงงอะไรนักหนาอีช้าง! (ด่ามันอย่างใจเย็น พวกเพื่อนหัวเราะกันหมดอะ)
อีแนน : เออกูรู้แล้ว แล้วยังไงค่ะยังไง มีซัมติงรองไรกันรึเปล่า! (ทำหน้าไม่แคร์ สวยมาก)
ผม : มีดิ! (พวกมันทำหน้าตั้งใจฟังมากอะ) ก็เป็นพี่ชายแฟนเก่ากูไง (ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ)
อีแนน : พี่ชายแฟนเก่าห่าไร มียิ้มน้อยยิ้มใหญ่แถมชวนกันไปแดกข้าวที่บ้านเนี่ยนะ! (ทุกคนตะลึงครับ ส่วนพวกเพื่อนผมมองผมแบบอึ้งๆ ผมอึ้งกว่าตรงที่อีเวรนี่ไปแอบฟังผมเนี่ย)
ผม : อีแนนมึงแอบฟังกูหรอ? (มองมันด้วยสายตาหาเรื่อง)
อีแนน : กะ ก็กูแค่บังเอิญเดินไปได้ยินเท่านั้น (มีอึกอัก) แล้วมันป็นยังไงมึง (ตั้งใจฟังยิ่งกว่าตอนเรียนอีกพวกนี้นี่นะ)
แล้วผมก็เล่าไปครับว่าพี่ไอซ์เค้าไม่สบายนู่นนี่นั่นจนมาถึงตอนที่พี่อาร์มมาหา พวกมันก็เข้าใจแล้วถามต่ออีกเรื่องพี่อาร์มพวกผู้หญิงดูจะตาเป็นประกายเชียว พอผมเล่าลักษณะนิสัยของพี่อาร์มจบพวกมันนี่คันกันใหญ่เลย แล้วก็เริ่มกระจายตัวกันกลับไปนั่งที่ครับ สักพักครูก็เข้ามาสอนจนเลิกเรียน พวกเพื่อนถามผมอีกรอบเรื่องเมื่อตอนกลางวัน ผมก็เล่าความจริงให้มันฟังรวมถึงเรื่องจะทำดีกับพี่ไอซ์ด้วย พวกมันก็พยักหน้าเข้าใจ ตอนแรกก็ห้ามนะ แต่ผมก็อธิบายไปครับ ว่าใจจริงก็ไม่ได้โกรธไรหรอก พี่ไอซ์แค่โง่ไปเท่านั้นเอง และตอนนี้ผมก็เห็นพี่มันเป็นแค่พี่ชายคนนึง ที่ผมจะทำดีด้วยมันแปลกนักหรอ พวกมันก็เข้าใจกัน และตอนนี้ผมก็มารอพี่อ๊อฟอยู่ที่รถ ส่วนพวกเพื่อนผมก็นั่งรถไปก่อนแล้ว ผมบอกพวกมันให้ไปหาน้องซินก่อนเลย มันก็โอเค ผมรอสักพักพี่อ๊อฟก็มา แต่! มากะอิงฟ้าเนี่ยนะ!..........
พี่อ๊อฟ : ให้อิงฟ้าไปด้วยนะ (ยิ้ม แล้วชี้ไปที่ยัยอิงฟ้า ส่วนผมหรอมองนิ่งๆ)
อิงฟ้า : นทให้เราไปด้วยน้า เราอยากไปหาไรกินอ่า (ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว)
ผม : อืม! จะไปกันแบบอัดสามให้ตำรวจจับเลยใช่มะ (ประชดเบาๆ)
พี่อ๊อฟ : วันนี้ไม่มีตำรวจเว้ย กูเช็คมาแล้ว (ยักคิ้วให้ผม ผมมองค้อนมันตาแทบหลุด)
ผม : จะไปก็รีบไปเถอะ! (เดินไปรอมันที่ประตู)
แล้วมันก็ขี่รถออกมา แต่ประเด็นคือมันเอาอิงฟ้านั่งหน้ามันไง.....
ผม : อิงฟ้า! นั่งแบบนี้มันจะดีหรอ คนอื่นเค้าจะมองยังไง! (กัดฟันพูดพร้อมกระแทกเสียงเบาๆ พี่อ๊อฟก็ยิ้ม)
อิงฟ้า : ก็นั่งนี่ดีแล้วนะ เดี๋ยวนทอึดอัดอะสิถ้าเราไปนั่งข้างหลังอะ (ยิ้ม)
ผม : ไม่อึดอัดเลยจะบอกให้! คราวแล้วยังนั่งได้เลย (มองอิงฟ้าแบบหาเรื่อง อิงฟ้าทำหน้างงนิดหน่อย)
พี่อ๊อฟ : ขึ้นมาเหอะน่า! เพื่อนๆมึงไปรอแล้วนิ (ยิ้ม ยิ้มทำบ้าไรวะ!)
แล้วผมก็ขึ้นซ้อนรถมันด้วยอารมณ์หงุดหงิดสุดๆ คุยกันอย่างกะผมไม่ได้นั่งมาด้วยอะ ผมหยิกเอวพี่มันไปตั้งหลายรอบ ทำเป็นไม่รู้สึกนะ ชิ! พอไปถึงผมก็เดินออกมาก่อนเลยหมั่นไส้ไอพี่อ๊อฟมัน ไปหาพวกเพื่อนผมตามจุดนัดกัน น้องซินมากะไอสิงโต เพื่อนๆผมทำหน้าแปลกๆกันใหญ่เลย พอผมเดินไปถึง.....
น้องซิน : พี่นททำไมมาช้าจังเลยค่ะ ซินรอนานมากค่ะ! (เรทไป 5 นาทีจากที่นั้นเนี่ยนะผมทำหน้าไม่ถูกเลย)
สิงโต : ซินพี่บอกว่ายังไง (ส่งสายตาดุให้น้องซิน น้องซินฟึดฟัดเล็กน้อย)
ผม : พี่ผิดเองแหละมาช้า โทษทีน้า เดี๋ยวพี่พาไปกินเค้กร้านประจำ เคป่ะ?(ถามน้องซินอย่างร่าเริง)
น้องซิน : ต้องตอนนี้นะค่ะ ไม่งั้นซินงอนจริงๆอะ! (อารมณ์ฉุนเฉียวดีจัง ไอพี่อ๊อฟเดิมาถึงพอดีไม่รู้จะจอดรถไรกันนานขนาดนั้น)
ผม : ตอนนี้สิ ร้านเค้กเจ้าโปรดของพี่เค้าก็มาตั้งนะ ไปกันเถอะ! (หันไปค้อนให้พี่อ๊อฟแล้วเดินจูงมือน้องซินไปเลยครับ พวกเพื่อนๆนี่ทำหน้างงกันใหญ่เลย)
พอเดินกันไปได้สักแปปก็ถึงร้านเค้ก ผมก็สั่งเค้กนมสดของโปรดผมให้น้องซินลองชิมก่อน กินไปกินมาติดใจสะงั้น นั่งกินไม่พอสั่งกลับบ้านอีกหลายกล่องเลย ไอสิงโตก็บ่นตลอด พวกเพื่อนผมเดินนำกันไปก่อนแล้วงะ พี่อ๊อฟกะยัยอิงฟ้านี่มันเกินไปจริงๆ เดินไม่ห่างเลยนะ พอผมกะลังจะไปขัดน้องซินก็ดึงให้มาดูนั้นดูนี้ สรุปคือผมก็เดินกับน้องซินและไอสิงโต พี่อ๊อฟก็เดินไปกะยัยอิงฟ้า ส่วนเพื่อนๆก็เดินนำไปแล้ว โถ่พี่อ๊อฟทำไมทำแบบนี้ T-T พวกเราเดินกันไปสักพักก็น้องซินก็บ่นหิวข้าวแล้วครับ พวกเราก็พากันเดินไปโซนอาหารกัน แล้วก็พากันไปสั่งมานั่งกินด้วยกันตรงโต๊ะที่เค้าจัดไว้ให้.........
อิงฟ้า : นทกินเกี๊ยวซ่ามั้ย (หยิบเกี๊ยวซ่าขึ้นมาให้ผมดู)
ผม : ไม่อะกินไปเถอะ! (แล้วไม่สนใจอิงฟ้าเลย เพราะพี่อ๊อฟกะอิงฟ้ามันนั่งหน้าผม ผมเลยต้องนั่งหันข้างๆไง ทำเป็นดูน้องซินกินข้าว) ซินอร่อยป่าว(ยิ้ม)
น้องซิน : ไม่ค่อยอร่อยเลยคะ แต่หน้าตามันดูน่าทานนะคะ (พูดเบาๆ ให้ผมได้ยินกะน้องแค่สองคน)
ผม : พี่ก็ว่างั้นแหละ ดูดิขนมจีนน้ำเปล่าแล้วเนี่ย พี่กินไม่ลงเลย (ทำหน้าแหยงๆ)
น้องซิน : งั้นพี่นทบังคับพี่สิงโตทานเลยค่ะ หนูว่าถ้าพี่นทบอก พี่สิงโตต้องทานแน่ๆ (ยิ้มชั่วร้าย ผมเหลือบไปมองสิงโตมันมองมาทางผมอยู่ สิงโตมันไม่กินไรไงมันนั่งดูผมกะน้องซินกิน)
ผม : สิงโต กูกินไม่ไหวแล้วช่วยกินหน่อยดิ (ทำท่าลูบท้อง เพื่อนๆก็คุยกันอยู่ครับ มันไม่ค่อยอยากยุ่งกะผมเมื่อผมอยู่กับน้องซิน มันบอกว่าน้องซินชอบทำหน้าไม่พอใจพวกันเวลาไปยุ่งตอนที่ผมอยู่กะน้องเค้า ส่วนพี่อ๊อฟก็มองนะ แต่ยัยอิงฟ้านี่ก็เกาะแกะจังแหละชิ!)
สิงโต : อิ่มแล้วก็ไว้นั่นแหละ ไม่ต้องฝืนหรอก(ยิ้ม น้องซินก็สะกิดอยู่นั่นแหละ)
ผม : มึงรังเกียจของกูหรอ (ทำหน้าเศร้า ไอสิงโตชะงักไปนิด)
สิงโต : ปะ ป่าวมาดิๆเดี๋ยวกูกินเอง(มันเอื้อมมือมาหยิบขนมจีนรสชาติจืดๆผมไปกินครับ เอาเข้าปากคำแรกมันมองผมแบบเกือบสำลักอะ) เอิ่ม! (มันกินคำเดียวแล้วมันก็วางลงแล้วหยิบแก้วน้ำผมไปกิน) อร่อยดีเนอะ! (กัดฟันพูดมองค้อนผม)
ผม : สิงโตไม่ได้นะเว้ย กินให้หมดเลย มามะกูป้อน! (ผมให้น้องซินที่นั่งขั้นผมกับสิงโตลุกขึ้นออกไปนั่งข้างผมแล้วผมก็นั่งข้างสิงโตมัน) อ้ามมม(ตักขนมจีนขึ้นมาจ่อปากมันครับ มันลังเลนิดนึงก็ยอมอ้าปาก น้องซินหัวเราคิกคักเลย)
สิงโต : พะพอแล้วมั้ง (ยิ้มเหยๆ)
ผม : น้องซินพอแล้วเนอะ เดี๋ยวสิงโตจะท้องเสียเอาน้า(หันไปกระซิปกับน้องซิน)
น้องซิน : ก็ได้ค่ะ อิอิ พี่สิงโตชอบบ่นดีนักโดนแกล้งบ้างก็ดี (ทำหน้าสะใจ)
ผม : ไม่เอาน่า พี่เค้าพูดเพราะเป็นห่วงนะ (บอกแบบจริงจัง น้องซินพยักหน้าเข้าใจ)
พอกินเสร็จก็เดินกันอีกแปป ก็แยกย้ายกันกลับครับ ไอสิงโตจะมาส่งแต่พี่อ๊อฟก็แทรกขึ้นมาว่าไม่ต้องผมอยู่หมู่บ้านเดียวกันเดียวไปส่งเองไรทำนองนั้น เอาจริงๆดูเหมือนหวง แต่ก็ไม่ยอมห่างจากอิงฟ้าคือไร? และน้องซินก็ไม่ลืมย้ำสัญญาที่ผมจะไปหาน้องในวันพรุ่งนี้ เรานั่งรถกันมาสักพักมันก็คุยแต่กับยัยอิงฟ้า ไม่สนใจผมเหมือนเดิม พอถึงบ้านก็ร่ำรากันสะอย่างกะจะไปตาย แล้วมันก็พาผมกลับบบ้านระหว่างทางผมก็เงียบมันก็ผิวปากอย่างคนอารมณ์ดีอะ....
ผม : มีความสุขมากละสิ! (ประชดมันเสียงแข็ง)
พี่อ๊อฟ : ก็นะ (แล้วก็ฮำเพลงไป ผมละหมั่นไส้จริง ผมกอดมันจากด้านหลังเลยครับ มันสดุ้งรถเซเกือบล้มแหนะ! )นทมึงทำไรเนี่ย รถเกือบล้ม! (ทำเสียงโหด)
ผม : จะกอดทำไม! (กอดแน่นเลยครับ มันแกะออกด้วยนะผมก็ไม่ปล่อย)
พี่อ๊อฟ : มึงเป็นบ้าไรเนี่ย! (จับมือผมแล้วลูบ)
ผม : หึงโว้ยยยย! (ตะโกนอย่างดัง )
พี่อ๊อฟ : หึงทำไมว้า (ทำเสียงเขิน)
ผม : ไอบ้า! เล่นอะไรอยู่เนี่ยเลิกเล่นบ้าๆบอๆได้แล้ว (เขย่าตัวมัน)
พี่อ๊อฟ : 555(มีความสุขเชียว คือไร)
แล้วผมก็ทั้งด่าทั้งถามมันก็เอาแต่หัวเราจนถึงบ้านเนี่ยแหละครับ....
พี่อ๊อฟ : ไปนอนกะกูนะ (ยิ้ม)
ผม : ไม่! (หมุนตัวกะลังจะเข้าบ้านพี่อ๊อฟจับมือผมไว้ ผมก็มองมันแบบไม่พอใจอะ)
พี่อ๊อฟ : ไม่นอนแน่นะ?(ยิ้ม ผมก็ลังเลสิ ไอนี่มันเป็นไรเนี่ยทำผมไปไม่เป็นเลยอะ)
ผม : อะ เออไม่! (พี่อ๊อฟจับมือผมแน่นขึ้น)
พี่อ๊อฟ : งั้นเดี๋ยวมานอนด้วยเคป่าว? (ยิ้มหวานจนตาปิด)
ผม : เอาจริงๆพี่เป็นประสาทปะเนี่ย เดี๋ยวดีเดี๋ยวไรไม่รู้(หงุดหงิดจริงๆเลยอะ)
พี่อ๊อฟ : โอเค เดี๋ยวมานอนด้วยน้า รอแปป (แล้วมันก็ขี่รถไป)
ผมยืนรอมันสักแปปมันก็มา ผมก็พาพี่มันเข้าบ้าน ทักทายป๊ากับแม่นิดหน่อยแล้วพากันขึ้นห้อง......
พี่อ๊อฟ : พรุ่งนี้ไปไหนกันดี(ยิ้ม ผมที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง หันไปมองมันที่กำลังจัดของอยู่)
ผม : ไม่ไปหาอิงฟ้าหรอ! (พูดแบบไม่สนใจเท่าไหร่ มันเดินมานั่งข้างผม)
พี่อ๊อฟ : อืมนั่นสิ ไปหาอิงฟ้าดีกว่า (ยิ้มเจ้าเล่ ผมมองขวางเลยสิ)
ผม : เออก็ดี! กลับไปนอนบ้านตัวเองเลยไป! (ตะคอกใส่มัน แล้วถอยห่างมัน)
พี่อ๊อฟ : หึ! (แล้วมันก็ลุกไปจัดของแล้วเข้าไปอาบน้ำ ผมก็เบื่อมากกะมันแล้วเป็นบ้าไรก็ไม่รู้)
ผมก็ไปนั่งทำการบ้านรอมัน สักพักมันก็ออกมา ผมก็ทำการบ้านไปอ่ะ จนเสร็จมันนอนเล่นโทรศัพท์รอผม ผมเดินเข้าไปอาบน้ำ มันก็เตรียมแปรงให้ผมเหมือนเดิมอะ แต่ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมนะสิ หงุดหงิดจริงๆ พอออาบเสร็จออกมาก็แต่งตัวขึ้นเตียง ไอพี่อ๊อฟมันไปนั่งทำไรไม่รู้ที่โต๊ะ.......
พี่อ๊อฟ : ง่วงยัง (หันมยิ้มหวาน ผมมองสายตานิ่งๆ แล้วไม่สนใจมัน มันเดินมานอนข้างผม)เป็นไรอ่ะ(ยิ้ม เอามือลูบหัว)
ผม : ไปไกลๆไป! (ทำเสียงรำคานมัน มันยิ้มอย่างเดียวอะ) ถามจริงเป็นไรมากป่าวพี่อ๊อฟ ผมหงุดหงิดนะเนี่ย!
พี่อ๊อฟ : กูไม่ได้เป็นไร มึงนั่นแหละเป็นอะไรหื้ม? (กอดผมแล้วก็ยิ้ม ผมก็ไม่ขัดขืนนะ)
ผม : ตกลงชอบยัยอิงฟ้าใช่มั้ย? (เริ่มนอยแล้วสิ)
พี่อ๊อฟ : ทำไมคิดงั้นวะ? (ขมวดคิ้ว)
ผม : แล้วเป็นบ้าอะไรไปกระหนุงกระหนิงกะมันทำไม ! (มองมันตาขวาง)
พี่อ๊อฟ : มึงหึงเว่อไปป่าว เรายังไม่ได้เป็นไรกันนะ (ยิ้ม)
ผม : คือพี่ไม่อยากเป็นใช่มะ ถึงพูดแบบนี้(เจ็บจี๊ดที่ใจไงไม่รู้ ทำไมมันพูดแบบนี้รู้สึกร้อนที่ขอบตา)
พี่อ๊อฟ : เห้ยๆ ไม่เอาๆ อย่าร้องดิกูล้อเล่นๆ อย่าคิดมาก (กดหัวผมซบกับอกมัน)
ผม : เป็นแฟนกันได้แล้ว เลิกยุ่งกับใครทั้งนั้นด้วย (ทำงอแงและทำเสียงอ้อน)
พี่อ๊อฟ : รีบไปป่าว (ดันผมออกมามองหน้าแล้วยิ้มเจ้าเล่)
ผม : ไม่เร็วไม่ช้าไรทั้งนั้นแหละ ผมจะเป็นบ้าเพราะพี่แล้วนะเนี่ย (พี่อ๊อฟก็คลายกอดออกแล้วก็นอนมองผม)
พี่อ๊อฟ : ขนาดนั้นเลยหรอวะ? (ยิ้ม มีความสุขไรนักหนาวะ)
ผม : พี่จะเอายังไงตอบมาดิ ไหนว่ารักไง ทำไมทำแบบนี้ละ (นอยมากบอกตรง)
พี่อ๊อฟ : มึงอย่างอแงดิ กูก็รักมึงคนเดียวแหละน่า (เอามือลูบหน้าลูบตาผม)
ผม : แล้วพี่เป็นไรเนี่ยรออะไร! (ตะคอกมัน)
พี่อ๊อฟ : เอาน่าไว้ค่อยคุยกันดีกว่าเนอะ (ยิ้มแล้วลุกขึ้น ผมก็กดมันกับเตียงเลย)
พอมันล้มนอนบนเตียงผมก็ขึ้นคร่อมมัน แล้วจูบมันทั่วหน้าอ่ะ มันก็นิ่งๆให้ผมทำ....
ผม : พอเถอะเลิกเล่นสะทีผมไม่ไหวแล้วนะ (ทำหน้าโกรธมัน)
พี่อ๊อฟ : อะไรไม่ไหววะ (ยิ้ม แล้วลูบหลังผม) พอเถอะน่า อย่ามาหื่นตอนนี้เลย กูง่วง (แล้วดันผมออก ผมอารมเสียเลยอะ)
ได้แต่ฟึดฟัด ก็คือถ้ามันจะทำเมื่อกี้จะไม่ขัดขืนเลย แต่นี่อะไร อ่อยสุดๆละไม่สนกันเลยอะ! ไอพี่อ๊อฟมันลุกเดินไปปิดไฟแล้วเดินมาขึ้นเตียงนอน ผมก็หันไปมองมัน มันก็มองผมนะ แต่ก็ไม่ได้ไรมองนิ่งๆ ผมก็เอามือลูบท้องมัน เขยิบเข้าไปใหล้ๆมันเอาหน้าซุกไซร้อยู่ที่ลำคอมัน มันก็นิ่งให้ผมทำ ผมก็เอามือล้วงเข้าไปในกางเกง จับ...ของมันถูขึ้นถูลงจนมันพองโตอะ มันก็ยังเฉยๆผมเลยเอามืออีกข้างรั้งคอมันมาจูบมันก็ตอบสนองดี ดูดลมหายใจผมไปแทบหมด ผมก็ทนไม่ละออกนะ มืออีกข้างก็จับของมันถูขึ้นลงอย่างนั้นอะ จนสักพักมันผละออก....
ผม : ทำเถอะนะ (มันก็ยิ้มอย่างเดียว)
พี่อ๊อฟ : อยากทำไรก็ทำดิ (พูดเสียงกระเส่านิดๆ เพราะผมถูของมันขึ้นลงเร็วขึ้น)
ผมลุกขึ้นแล้วจับพี่มันนอนหงายแล้วดึงกางเกงลง เผยให้เห็นแท่ง...ชี้ชูชัน โหสวยเชียวผมก็นั่งคร่อมแล้วใช้มือชักขึ้นลงให้มันมันก็ครางอืมอือ มองหน้าผม ผมก็เลื่อนตัวลงนิดหน่อยให้หน้าผมอยู่บริเวณ...ของมันผมจูบลงที่หัว....ของมันแล้วค่อยๆใช้ลิ้นเลียบริเวณลำ...พี่มันก็ครางออกมาเบาๆ ผมรูดแท่ง...ของมันลงจนสุดแล้วใช้ปากครอบลงบริเวณหัว...ของมันแล้วดูดเข้าๆออกๆแบบลูกอม พี่อ๊อฟนี่ครางหนักเลย มีดิ้นนิดหน่อย ผมก็เร่งจังหวะนิดๆ พี่อ๊อฟจับหัวผมกดไว้ ประมานไม่ยอมให้ออก ผมทำไปอีกสักแปปรู้สึกว่าพี่อ๊อฟมันใกล้เสร็จผมก็หยุดทุกอย่าง ปัดมือที่กดหัวผมออกแล้วลุกขึ้นมองหน้ามัน....
พี่อ๊อฟ : อ่า! หยุดทำไมว้ะ (เสียงกระเส่าเลยทีเดียว ผมโน้มตัวลงไปจูบปากมัน แล้วสบตากับมัน)
ผม : พูดออกมาสิ ว่าเราเป็นไรกัน (ก้มลงไปงับหูมัน แล้วใช้ต้นขาถูกับ...ของมัน มันกระตุกเล็กน้อย)
พี่อ๊อฟ : อ่า มึงเล่น อ้า อ่า(ผมเอามือถูบริเวณหัว..ของมัน มันสั่นเลยครับ มันก็เอามือปัดป่ายนะ แต่ผมใช้ตัวบังไว้)
ผม : พูดมาดีๆอย่ามาลูกเล่นเยอะ เร็วๆจะได้ต่อให้เสร็จๆ (พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน แล้วก็กดและถูหัวมันแรงขึ้นจนมันดิ้นและร้องออกมา)
พี่อ๊อฟ : อ้า อื้ม อ่า โอ โอเคๆ ระ เราเป็นแฟนกัน ละเลิกถูก่อน สะเสียว มะไม่ไหวอ้า! (พูดติดๆขัดๆเลย ผมถูไปด้วยกัดหัวนมมันไปด้วยส่วนมือมันก็จับหน้าผมไปหอมแก้ม)
ผม : ก็แค่เนี่ยแหละ.....
แล้วผมก็ลุกขึ้นมาถอดกางเกงออก แล้วนั่งคร่อมลงตรงต้นขาพี่อ๊อฟ ผมใช้มือชักของมันขึ้นลงเพื่อให้แข็งเต็มที่ พี่อ๊อฟก็นอนครางและนอนมองผม เอาจริงๆตอนนั้นก็อายมากนะ แต่ไหนๆก็ไหนๆละด้านได้อายอด พอมันแข็งเต็มที่แล้ว ผมก็ลุกขึ้น จับแท่ง...ของพี่อ๊อฟจ่อให้ตรงกับรู..ของผม ผมค่อยๆกดลงไป นี่คือครั้งแรก บอกตามตรงเจ็บสุดๆ มันเสียดมันฟืดไม่มีตัวช่วยอะไรเลย....
พี่อ๊อฟ : ไหวป่าว ไม่ไหวก็หยุดเถ..อุ้บ
ผมกดตัวลงจนสุด แล้วผมก็โน้มตัวไปจูบมันพี่อ๊อฟก็จูบแบบดูดดื่มมาก แต่ผมแทบไม่ได้โต้ตอบอะไรเลยเพราะความเจ็บ พี่อ๊อฟจูบผมไปสักพักผมก็เริ่มหายเจ็บและเริ่มโต้ตอบมัน พี่อ๊อฟก็ค่อยๆขยับ ผมเกร็งจนพี่อ๊อฟมันเจ็บ...ของมันอ่ะ แล้วมันก็จูบผมต่อ จูบแบบจะกินลิ้นผมเข้าไปอ่ะ คือผมกะลังจะถอนออกมันกัดลิ้นผมไว้อะ จากนั้นระหว่างจูบมันก็ค่อยๆขยับ คราวนี้ไม่เจ็บแล้วแต่รู้สึกวูบๆโหวงๆในช่องนั้นมากกว่า พี่อ๊อฟก็จับผมพลิกตัวให้นอนลงอยู่ใต้ตัวมันทั้งๆที่ยังไม่ถอนแท่ง...ของมันออก จากนั้นมันก็เริ่มซอยเร็วขึ้น ผมรู้สึกอายมากอะ พี่อ๊อฟจ้องหน้าแบบหื่นมาก ผมเลยเอื้อมแขนไปคล้องคอมันมาจูบต่อ ส่วนเอวมันก็กระแทกเข้ามาเป็นจังหวะและเร่งขึ้นเรื่อยๆ ผมก็ได้ต้องร้องแล้วก็ครางชื่อมันนั่นแหละ มือมันก็ช่วยผมไปด้วย เสียวไปหมดครับ สักพักผมก็ทนไม่ไหวปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องผมไปหมด พี่อ๊อฟถอนแท่ง...ของมันออกมาแล้วกวาดน้ำของผมไปถูที่แท่ง...ของมันแล้วใส่เข้ามาในรูผมอีกครั้ง จากนั้นก็ซอยอย่าเร็วและถี่ ผมรู้สึกแสบรู้ขึ้นมาแล้วนะสิ สักพักพี่ไอซ์ก็กระแทกย้ำๆ 2-3 ทีผมก็รู้สึกเหมือนมีอะไรอุ่นๆพุ่งเข้ามา แล้วพี่อ๊อฟก็ฟุบลงนอนทับผมทั้งๆที่แท่งของมันก็ยังคาอยู่ในตัวผม....
พี่อ๊อฟ : อ้า! (หอมแก้มผม แล้วเลียที่ใบหูผม)
ผม : อ่า อย่าเลียดิ้ (เขินมากเอาจริง)
พี่อ๊อฟ : มึงแม่งแรดวะ ข่มขืนกู (ลูบหน้าผม ผมรู้สึกว่าแท่ง..ของมันเริ่มพอขึ้นมาอีกแล้ว)
ผม : บ้า! (หันหน้าหนีมัน)
และหลังจากนั้นมันก็จัดผมไปอีก 2 น้ำ ส่วนผมไม่รู้ว่ากี่น้ำมันเล่นสะผมเจ็บจู๋ไปหมดเราก็นอนกันทั้งอย่างนั้นแหละครับ เพราะหมดแรงจะลุกไปอาบน้ำ พอตื่นมาผมมองนาฬิกานี่ก็ช่วงสายแล้ว ผมหันไปมองพี่อ๊อฟสลบและไม่มีวี่แววว่าจะตื่นง่ายๆ ผมค่อยๆเอามือพี่อ๊อฟที่พาดตัวผมออก แล้วก็ค่อยๆลุก มันแสบและเจ็บๆที่รู..ของผม ปวดขามากด้วย ผมค่อนๆเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แต่ก็ไม่ลืมที่จะใช้กระจกสำรวจช่องตัวเอง โอ้โห! แดงและมีเลือดซึม โดนพรากความบริสุทถึงกะเลือดซึมเลย ผมค่อยๆใช้น้ำล้างอย่างเบามือ เพราะว่าแค่น้ำยังแสบขนาดนี้ ถ้าโดนสบู่ละก็ไม่ต้องพูดถึง555 อาบไปสักพักก็เสร็จครับ แต่นานมากจริงๆจะขยับไรนิดหน่อยก็เจ็บแสบไปหมด ผมก็ไม่ลืมจะเตรียมแปรงไว้ให้มันนะครับ พอออกจากห้องน้ำไป มันก็ยังนอนอยู่ คือคงจะเหนื่อยจริงๆแหละครับ เล่นหักโหมสัขนาดนั้น ดีนะที่ผมนอนเฉยๆ555 ผมแต่งตัวเสร็จก็ไปหยิบโทรศัพท์มาเปิดเครื่อง โห! น้องซินโทรมา 10 กว่าสายแล้วผมลืมไปเลยว่าวันนี้นัดกับน้องไว้ ผมเลยรีบโทรกลับ.....
เย้ๆ พี่อ๊อฟเป็นแฟนกะนทแล้วววว รอติดตามตอนต่อไปนะ... ขอบคุณครับ. สรุปเป็นแฟนกันแน่แล้วนะครับ
หน้า:
[1]