รุ่นพี่ที่รัก 36 (By P'not) CP
ผมก็เดินไปหาเพื่อนๆครับ ก็เม้านู่นนี่ไปผมไม่สบอารมณ์เลยวันนี้หงุดหงิดมาก พวกเพื่อนก็ถามกัน ผมก็ได้แต่บอกไม่เป็นไร พอพักเที่ยง ผมก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร แล้ววันนี้ก็ต่างไปจากเดิม คือพี่อ๊อฟมารอผมกินข้าว ผมยิ้มเลยสิ.....ปอ : พี่อ๊อฟมาไมเนี่ย (ยิ้ม เอาจริงๆคือพวกมันไม่รู้กันสักคนว่าผมกับพี่อ๊อฟกะลังจะคบกัน ผมไม่ได้บอกใครเลย และก็ไม่มีใครรู้นอกจากผีพลอย ไม่ได้จะปิดบังแค่ไม่ได้บอก)
พี่อ๊อฟ : มาหาคนขี้งอนวะ (ยิ้มแล้วมองมาทางผม)
ผม : พูดให้ดีๆนะเว้ย! (ค้อนใส่มัน)
วิว : เอ๊ะ! มันยังไงๆนะคู่นี้(ทำหน้าล้อเลียน)
นัท : นั่นสิ มีลับลมคนในนไรกันป่าว?(ทำหน้ากวนตีน)
มิน : อย่านะโว้ยไอสิงโตรอมึงอยู่ (ไอนี่ไม่จบ พี่อ๊อฟมองมันด้วยหางตาเลยครับ555)
มันก็แซวกันไปผมก็ไปหาที่นั่ง พี่อ๊อฟก็ไปซื้อข้าวให้ ก็นั่งกินกันไปคุยกันไป พอกินเสร็จ พี่อ๊อฟก็แยกตัวไปหาเพื่อน ส่วนผมก็แยกตัวขึ้นห้องเรียน....
แนน : นทมีคนมาหา!(ตะโกนบอกผมจากหน้าห้องเรียน)
ผม : ใครอ่ะ (ผมชะเง้อมอง ยัยอิงฟ้านี่เอง!)
ผมสงสัยนิดนึงแล้วก็เดินออกไปหามัน เพราะไม่ได้เจอกันเลยหลังจากไปงานเลี้ยงกะพี่อ๊อฟคราวแล้ว จะพูดไม่ได้เจอเลยก็ไม่เชิงก็พอเห็นบ้างแต่แค่ไม่สนใจเท่านั้นเอง....
ผม : มีไรหรอ? (ยิ้มแบบเป็นมิตร)
อิงฟ้า : เราแค่จะมาถามอ่า (ทำหน้าอาย)
ผม : ว่า?
อิงฟ้า : พี่อ๊อฟชอบกินไรหรอ เห็นนทสนิทนทน่าจะรู้?
ผม : ทำไมไม่ไปถามเองละ? ไปหาพี่เค้าทุกวันไม่ใช่? (พูดเสียงแข็ง)
อิงฟ้า : ก็ตั้งแต่วันไปกินเลี้ยงกันอ่า พี่อ๊อฟก็ดูยุ่งๆ เราไปคุยด้วยไม่ค่อยได้อ่ะ แค่ไปช่วยจับนู่นนี่แค่นั้นอ่า(ทำหน้านอยๆ ผมแอบอมยิ้มนิดนึง)
ผม : อ่อ ก็เลยจะเอาของชอบไปให้พี่เค้า? (พยักหน้ารัวๆ) เราว่าพี่มันชอบ ชอบ (เออชอบไรวะ? ผมก็ไม่รู้) ชอบชาเขียวมั้ง ลองซื้อไปให้มันดูละกัน (ยิ้ม)
อิงฟ้า : หรอ (ทำหน้าคิด) อื้มๆ ขอบใจนะ ไว้เราจะมาถามใหม่ อิอิ (มีจะมาถามใหม่ด้วย แล้วมันก็เดินกลับไป)
ผมก็เดินเข้าห้องมา สักแปปครูก็เข้ามาสอน ผมก็นั่งคิดเรื่องพี่อ๊อฟ เอาจริงๆผมแทบไม่รู้ไรเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของพี่เค้าเท่าไหร่เลย พี่เค้าชอบกินไร ชอบสีไร เกิดวันไหน หรืออะไรย่อยๆอะ รู้แค่ว่ามันน่ารักชอบวาดรูปเอาใจใส่ผมดี และอะไรอีกอ่ะ555 ไม่รู้ไรเลยงะหรือว่ารู้แต่ลืมไปแล้วนะ! ต้องติวเข้มละ แต่ประเด็นคือพอผมจะเริ่มจริงจังกับสถานะของผมกับพี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟดันมาเยอะ แถมยังมียัยผีพลอย กะยัยอิงฟ้าเป็นก้างชิ้นโตอีก ผมละเซ็งเลยอะ พี่อ๊อฟก็มัวแต่เป็นบ้าไรไม่รู้ เฮ้อ! พอเลิกเรียนผมแยกกับเพื่อนๆ แล้วเดินไปหาพี่อ๊อฟที่ชมรม ตามที่คิดกะลังวาดรูปอีผีพลอย และมียัยอิงฟ้าคอยช่วยเหลือ ผมกรอกตาหนักมาก แล้วเดินเข้าไปหามัน.....
ผม : พี่อ๊อฟ! (ยิ้ม แต่พี่อ๊อฟไม่สนเลยงะ)
พี่อ๊อฟ : ............(เงียบ วาดรูปอย่างตั้งใจ ตั้งใจไปมั้ยวะ!)
ผม : เอิ่ม! (แล้วนั่งข้างๆมัน อิงฟ้าก็คอยหยิบนู่นนี่ให้พี่อ๊อฟ อิงฟ้าส่งยิ้มมาให้ผมบ้าง)
ผมก็ลืมไปเวลาที่มันวาดรูปมันจะต้องใช้สมาธิมาก เหมือนบนโลกนี้มีมันคนเดียวอ่ะ ผมรอไปสักพักพี่อ๊อฟก็วาดเสร็จ.....
พี่อ๊อฟ : อ้ะ! เสร็จแล้ว (ยิ้มบานเลยครับ แล้วยื่นรูปไปให้ผีพลอย มันยิ้มอ่อยๆอ่ะ แล้วมองมาทางผม น่าตบที่สุด!)
ผม : พี่พลอยจะเอาไปวางไว้หน้าโรงศพหรอครับ (ผมทำหน้าแบ๊วๆ นางถลนตาใส่ผมครับ)
พี่อ๊อฟ : นท! มึงอย่าเยอะได้มะ(นี่คือหงุดหงิดใส่ผมอีกแล้วคือไรวะ อีผีมันยิ้มเยาะเย้ยผมอีกละ)
อิงฟ้า : นี่ค่ะพี่อ๊อฟ (ยื่นชาเขียวให้พี่อ๊อฟ)
พี่อ๊อฟ : อื้ม ขอบใจนะ (ยิ้มบานเลย) รู้ได้ไงเนี่ยว่าพี่ชอบ (อิงฟ้ายิ้มหน้าบานเลย ผมตกใจเล็กๆที่เดาถูก)
ผีพลอย : รูปสวยมากเลย ขอบใจนะอ๊อฟ เราจะเลี้ยงตามสัญญานะ อ๊อฟเลือกร้านเลยนะ(จับมือพี่อ๊อฟ แล้วมองผมอย่างผู้ชนะ อีนี่มันจะลองดีจริงๆใช่มะ!)
พี่อ๊อฟ : ไม่ต้องเลี้ยงไรทั้งนั้นหรอก (ยิ้ม มองมาทางผม แล้วดึงมือออก)
ผม : นั่นสิไม่ต้องหรอก! (ค้อนใส่มันมันยิ้มตอแหลให้ผม)
อิงฟ้า : ไปเลี้ยงที่ไหนหรอค่ะพี่พลอย หนูไปด้วยนะ (ยิ้มแบบใสๆไร้เดียงสาเลยอ่ะ)
ผีพลอย : ได้สิ (อีพี่พลอยมันรู้ทัน หาพวกเลยงะ มันยิ้มร้ายกาจให้ผม) ไปด้วยกันหมดนี่แหละ นทต้องไปนะ วันนี้เลยแล้วกัน (พูดเสียงดัดจริต ไอพี่อ๊อฟก็ดูดชาเขียวไม่รับรู้ห่าไรเลยไอบ้านี่)
ผม : ได้สิ! (กระแทกเสียงเบาๆ)
แล้วเราก็เดินไปกันครับ ผมก็หาจังหวะคุยกับอีผีครับ โดยให้อิงฟ้าไปยืนกับพี่อ๊อฟข้างหน้าผมก็มายืนกะอีผีข้างหลัง....
ผม : จะลองดีใช่มะ?(หันไปทำหน้าโหดใส่มัน มันยิ้มแบบตอแหลอะ)
ผีพลอย : ป่าวนะ (ทำเสียงตอแหล และหรี่ตามองผม) ก็แค่อ๊อฟก็น่ารักดี (ยิ้มร้ายกาจ)
ผม : หึ! ถ้าคิดว่ามันจะเอามึงก็ลองดูสิ แค่เรื่องไอเบสยังไม่พอใช่มั้ย(ผมจิกตาใส่มัน พอพูดถึงไอเบสมันชะงักไปหน่อย) แล้วเรื่องพี่ไอซ์มึงไปเคลียล์รึยัง! ไม่ใช่คันจนลืมสิ่งที่จะต้องทำหรอกนะ! (ด่ามันพร้อมจิกกัดทางสายตาสุดๆ)
ผีพลอย : หึ! (แล้วมันก็หันไปทางอื่น)
ผม : ในเมื่อไม่ทำตามที่บอก คิดจะเปิดศึกใช่มะ! (บีบแขนมัน)
ผีพลอย : โอ้ย! (แหกปาก พี่อ๊อฟกะอิงฟ้าหันมา คนแถวนั้นก็เริ่มมอง) นทปล่อยพี่ได้แล้วนะ พี่เจ็บ(มารยามาก จงใจให้พี่อ๊อฟได้ยิน)
พี่อ๊อฟ : นทมึงทำไรปล่อยเลย! (ดึงมือผมออก แล้วมองหน้าผมดุๆ)
อิงฟ้า : นททำพี่พลอยทำไมอ่า (ถามด้วยหน้าเกร็งๆ)
ผม : ไม่มีไรหรอก! (กระแทกเสียง แล้วค้อนใส่พี่อ๊อฟ) ไปกินกันสามคนเถอะนะ เรากลับแล้ว (หันไปบอกอิงฟ้าแล้วก็จิกตาใส่อีผีพลอย)
แล้วผมก็เดินย้อนกลับไปหน้าโรงเรียนครับ คือพี่อ๊อฟก็ตะโกนเรียก แต่ก็ไม่มานะเพราะโดนอีผีพลอยดึงไว้ ผมไม่โทษพี่อ๊อฟหรอกเพราะอีผีพลอยมันเล่นละครสะขนาดนั้น ผมอยู่ต่อก็จะกลายเป็นคนผิดไปจริงๆแน่ ผมโทรให้ป๊ามารับ พอถึงบ้านผมก็ขึ้นไปบนห้องเคลียการบ้าน ทำนู่นทำนี่ ด้วยอารมณ์หงุดหงิด คืออีพลอยมันเจอดีไปขนาดนั้นแล้วยังจะลองดีอีกนะ!
ผมทำไรเสร็จเปิดคอมฟังเพลงเล่นเฟส หึ! รูปอีพลอยกะพี่อ๊อฟ หน้านี่จะรวมกันอยู่ละถ้าจะชิดขนาดนั้น หน้าพี่อ๊อฟก็ยิ้มบานเลย เอาจริงๆผมก็รู้นะว่าพี่อ๊อฟปฏิเสธไม่ได้แต่ คือเว้นระยะห่างก็ยังดีป่ะ โอ้ย! อีพลอยมันได้เจอดีแน่! ผมปิดคอม อาบน้ำปิดโทรศัพท์เตรียมตัวนอนเลยครับไม่กงไม่กินแล้วข้าวเย็นอ่ะ แล้วผมก็หลับไปพอเช้ามาทำไรเสร็จพี่อ๊อฟก็มารับ ผมก็ซ้อนไม่ได้พูดไร พี่อ๊อฟก็ชวนพูดนู่นพูดนี่นะ ผมก็อืมเออออไป พอถึงโรงเรียนก็แยกย้ายกันไป ผมกะลังคิดไงว่าจะจัดการอีผีพลอยยังไง! เข้าแถวเสร็จก็ขึ้นห้องเรียน พอพักเที่ยง วันนี้พี่อ๊อฟไปกับเพื่อน ผมก็นั่งกินข้าวกับเพื่อนไปคุยกันไป....
ปอ : เป็นไรมึง ดูเครียดๆนะ (หันมาถามผม)
ผม : ป่าวมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย(ยิ้ม)
แล้วพวกมันก็คุยกันไป.............
“เมื่อวานอะฉันไปกับอ๊อฟมา เทคแคร์ฉันดีมาเลยอะน่ารักสุดๆ”อีผีพลอย ผมหันไปตามเสียงมันนั่งห่างจากผมไปสองโต้ะ พูดแหกปากเม้ามอยกะเพื่อนมัน อีผู้หญิงหน้าไม่อาย หน้าก็สวยยังทำตัวเป็นชอกการี มันมองผมแบบผู้ชนะ เพื่อนๆผมก็จับไหล่ผมไว้ ถึงพวกมันจะไม่รู้เรื่องที่อีพลอยพูดแต่พวกมันเห็นสายตาที่อีพลอยส่งมา…
“อ๊อฟก็น่ารักนะ แต่ดูหยิ่งไปหน่อยอะ”เพื่อนมันพูด
“แต่กับฉันอ๊อฟไม่หยิ่งเลยนะ”ยักคิ้วมาให้ผม ผมมองมันแบบตาแทบหลุด!
ปัง! ผมทุบโต๊ะอย่างแรงอะคนก็มองมาทางผม อีผีพลอยมันก็ยิ้มยี้ยวนกวนตีนมา คือมันรู้ไงว่าถ้าผมทำไรมันกลางโรงอาหารแบบนี้ผมเนี่ยแหละจะซวยของแท้ เพื่อนๆผมจับมือผมไว้ครับ ประมาณว่าใจเย็นๆ.....
ผม : หึ! (ผมสบัดมือออกจากเพื่อน แล้วลุกเดินไปหามัน เพื่อนๆผมก็ลุกมาครับ คนในโรงอาหารก็เริ่มมมอง)
ผีพลอย : น้องนทเป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ (ทำเสียงตอแหล เพื่อนๆมันก็ยิ้มแล้วเบะปาก)
ผม : ไม่มีไรหรอกจ้ะ! (ผมเอามือไปปัดแก้วน้ำมันให้หก) อุ๊ย! ขอโทษมือมันไปเองอะ (มันลุกขึ้นยืนแล้วมองผมแบบหาเรื่องอะ ผมก็ยิ้มสวยๆส่งไป)
ปอ : นทไปเถอะ อย่ามีเรื่องในโรงเรียนนะเว้ย! (ปอดึงมือผมไป)
ผม : กูไม่ได้จะมีเรื่อง (มองมันแบบกูจะฆ่ามึง) อ้อ น้ำพี่พลอยหกนิ! พี่คงจะไม่มีปัญญาหาซื้อใช่มะ อะ(ผมโยนแบงค์ร้อยให้มันครับโดยเน้นคำว่าหา) หวังว่าคงจะหากินเองได้นะ! (เน้นคำว่าหากิน มันคงจะไม่โง่เกินจะเข้าใจความหมายหรอกนะแล้วผมก็เดินไปครับ ผมได้ยินเสียงมันกัดฟันกรีดร้องในลำคออะ เพื่อนๆก็ห้ามมัน เพราะคนมองก็ตั้งเยอะ แล้วผมก็กลับมานั่งที่)
วิว : นี่มันยังไม่จบอีกหรอวะ!(มองไปทางอีพวกนั้น)
มิน : เสียดายตังวะตั้งร้อยนึง (เสียงมันเสียดายสุดๆ)
ผม : ไอมินมึงเหี้ยไปละ! (หันไปตะคอกใส่มัน)
นัท : เออจังไรสัส(พลักหัวไอมิน)
ปอ : ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกมึง มันยั่วให้มึงโกรธ แล้วมันก็จะเอาเรื่องมึงไงถ้ามึงไปทำไรมัน (มันก็จริงอะ)
พวกมันก็พูดกันไป อีผีพลอยมันหายไปไหนไม่รู้แล้วผมกินกันเสร็จก็พากันขึ้นห้องครับ.....
แนน : นทที่โรงอาหารมีเจ๋งสัสอะ (มันเดินมาหาผม)
มิน : สาระแนอีแนน! (คือด่าไปอีแนนก็ไม่ได้สะทกสะท้านหรอก หน้าด้วนยิ่งกว่าอะไรในโลก)
วิว : เออไปไกลๆไป เดี๋ยวก็เจอดีหรอกมึง!
แล้วพวกมันก็รุมด่าอีแนนกันครับ อีแนนก็กรีดร้องแบบช้างป่าอ่ะ พออีแนนไปพวกมันก็พูดถึงเรื่องที่ผมทำวันน มันบอกสะใจกันนู้นนี่เม้ากันไป ผมก็ไม่สนใจหงุดหงิดมากกว่า คือมันจะระรานผมจริงๆใช่มะ คืออีผีมันก็สวยป่าววะ มันคงจะว่างมากที่มาก่อกวนผมอ่ะ นั่งเรียนช่วงบ่ายไม่มีสมาธิเลย อีผีมันวอนจริงๆ พอเลิกเรียน.......
มิน : พวกมึงไปบ้านสิงโตกัน! (ยิ้มหน้าบาน)
ผม : ไปไมวะ? (ทำหน้างง)
มิน : วันเกิดน้องซินอะ ของแดกดีๆทั้งนั้น (ยิ้มบาน)
วิว : ไปแล้วกลับดึกป่าวมึง?
นัท : นั่นดิ กูละเบื่อโดนพ่อด่า(ทำหน้าเครียด)
ปอ : ยังไงไอมิน(ทุกคนหันไปมองมัน มันชะงักไปนิด)
มิน : ไอสิงโตมันให้คนที่บ้านไปส่งก็ได้ เพื่อนๆมันก็มี (เหมือนเตรียมพร้อมอ่ะ)
“นท!”พี่อ๊อฟตะโกนมาแต่ไกลด้วยใบหน้าที่หงุดหงิด พอมาถึง......
ผม : อะไร? (หันไปหามัน เพื่อนๆก็มองครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงทำแบบนี้ทำไมวะ(เอาแบงค์ร้อยโยนใส่ผม)
ผม : ทำอะไรวะ! (ก้มหยิบแบงค์ร้อย)
พี่อ๊อฟ :พลอยบอกว่ามึงโยนตังให้เค้าแล้วบอกว่าเป็นค่าตัวที่เป็นแบบให้กูวาด มึงไม่น่าพูดแบบนั้นนะ(แล้วคือมันจะโกรธทำไม)
ผม : ไม่ได้พูด ผมจ่ายค่าน้ำของมันที่ผมทำหก ไม่เชื่อถามเพื่อนๆดิ! (พวกเพื่อนผมพยักหน้ารัวเลย)
พี่อ๊อฟ : มึงไม่ควรทำนะนทเรื่องมันก็จบแล้ว กูกับพลอยก็เพื่อนกันป่าววะ (ไอนี่นิ จะเป็นพี่ไอซ์2ใช่มะ)
ผม : นี่คือมาด่าผมเรื่องนี้โดยเฉพาะ?(ทำหน้าสงสัย มันชะงักไปนิด อีพลอยอีกละกากีสุดๆ) บอกเลยนะถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับมันแล้วก็เอาเรื่องที่มันตอแหลมาด่าผมละก็ ไม่ต้องมาคุยกันอีก! ไปเถอะพวกมึง เสียเวลา! (ผมโยนเงินแบงค์ร้อยใส่หน้าพี่อ๊อฟแล้วผมก็เดินไปเลยครับ)
พี่อ๊อฟก็ยืนนิ่งแล้วเดินกลับไปชมรม เอาจริงๆคืออีพลอยมันแรดร่านเลว อีนี่มันร้ายนะ มันมารยานิดหน่อยคนอื่นก็สงสารมันละ แล้วยิ่งมันตอแหลอะไรคนจะเชื่อเพราะมันเครดิตดี เป็นตัวแทนโรงเรียนงะ หน้าอย่างมันจะต้องเจอดีถ้าไม่จบ! ผมไปรอพวกไอสิงโตมารับพวกเพื่อนมันก็โทรขออนุญาติพ่อแม่มันไป แล้วก็หันมาถามผมกันว่าทำไมพี่อ๊อฟถึงมาโกรธผม ผมก็บอกไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้นมันก็เลิกถามไปครับ บอกเลยว่าก็เบื่อพี่อ๊อฟนะก็รู้มันเป็นอีอสรพิษยังไปยุ่งกับมันอีก สักพักพวกไอสิงโตมา ผมก็ซ้อนมันไป แล้วคนอื่นๆก็ไปกับพวกไอโค้ก พอถึงบ้านไอสิงโต โอ้โห คฤหาสชัดๆ ใหญ่โตเว่อ อยู่หมู่บ้านเดียวกับไอมิน ผมมาบ้านไอมินต้องมองบ้านหลังนี้บ่อยๆเพราะมันสวยมากและใหญ่มากจริงๆ สรุปเป็นบ้านของไอสิงโตหรอเนี่ย พอเข้าไปนี่คนงานคนใช้เต็มไปหมด......
ผม : เห้ย! กูไม่ได้ซื้อของขวัญมาอ่ะ! (ลืมไปเลยจริงๆครับ)
ปอ : เออไอห่ามินดันบอกกะทันหัน(หันไปดีดหูไอมิน)
วิว : เอาไงดีอ่า(เกาหัวแล้ว)
มิน : เอาน่าๆ(คือยิ้มบาน อะไรคือไม่คิดอะไรเลย?)
นัท : มึงยังมีหน้ามาพูดอีกหรอ!(ผลักหัวมิน)
แล้วพวกเราก็เถียงกันไปมาครับ พวกไอสิงโตก็ยืนมอง.....
สิงโต : ของขวัญอะไร?(ทำหน้างง)
ผม : วันเกิดน้องมึงนิ(หันไปบอกมัน)
สิงโต : วันนี้ไม่ใช่วันเกิดน้องกูนะ (มันบอกแบบงงๆ)
แล้วทุกคนก็มองไปทางไอมิน ไอมินแกล้งลืมของทันทีเลย สรุปว่าวันนี้ไอสิงโตไม่ได้มีงานไรทั้งนั้น แค่ไอมินรู้มาว่าไอสิงโตซื้อเกมส์มาใหม่เลยอ้างว่าผมจะไปเล่นไอสิงโตเลยโอเค แล้วไอมินก็มาโกหกพวกผมเพราะกลัวพวกผมไม่มาแล้วมันจะอดเล่นเกมส์ ทุกคนก็รุมด่ามันอะครับ เกินไปจริงๆ คือไอห่านี่หลายเรื่องละเอาจริง ไอสิงโตก็พาเข้ามาในบ้านครับ พ่อแม่มันไม่อยู่ เข้ามาคือห้องเยอะมาก มันพาไปห้องเล่นของมันครับ เกมส์เพียบของเล่นเพียบ ผมยืนดูของหน้าตู้โชว์ใหญ่ที่ติดฝาผนังห้อง ในตู้นั้นมีโมเดลและของเล่นมากมายที่ดูแล้วคงจะแพงใช่ย่อยแล้วก็โมเดลที่ผมอยากได้ ผมยืนมองมองแล้วมองอีก.........
สิงโต : ชอบหรอวะ? (ถามผม แล้วมันก็ยิ้ม ผมกะลังจะตอบ)
มิน : มันชอบการ์ตูนเรื่องนี้มากเลยนะมึง ไปดูหนังสือการ์ตูนในห้องนอนมันดิมีทุกเล่ม (ทำหน้าภูมิใจ)
ผม : รู้ไปหมด ไอเวร! (หันไปด่ามัน แล้วมาดูโมเดลต่อ คนอื่นก็เล่นเกมส์กันครับ คือมันจะรวยไปมั้ยมีจอทีวีสองจอ เครื่องเกมส์เพลย์ 2 ชุด และก็เกมส์อะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด มากมายจริงๆ เอาจริงๆคือเพอเฟคอ่ะ อย่างกะเกมส์เซนเตอร์อะ)
สิงโต : อยากได้มั้ย? (มันก็ไม่ยอมไปไหนอ่ะ ยืนดูผมอยู่นั่นแหละ)
ผม : แพงจะตายห่า ขืนกูซื้อไปโดนป๊าฆ่าแน่ (ตังมีซื้อนะครับ แต่ป๊าไม่ชอบให้ซื้อของไร้สาระเข้าบ้านเคยซื้อมาตัวนึงป๊าด่าสามวันยังไม่จบ)
สิงโต : กูให้เอาป่ะ! (พวกไอโค้กที่กำลังแหกปากเงียบแล้วหันมามองเลยครับ)
ผม : เห้ย! ไม่เอาหรอก กูแค่ขอดูเอง!(หันไปมองพวกนั้นมันก็เล่นกันปกติ)
สิงโต : กูอยากให้นะ (ทำหน้าเศร้าๆ แล้วทำท่าจะเปิดตู้)
ผม : ไม่เอาก็ไม่เอาดิวะ เอ้อไอนี่นิ! (แล้วผมก็เดินไปนั่งข้างๆไอโค้กไอสิงโตมันออกไปนอกห้อง)…โค้กโมเดลพวกนั้นมีไรป่าววะตอนที่สิงโตบอกจะให้แล้วพวกมึงมองมาอ่ะ (พวกไอปอก็ตั้งใจฟังเหมือนอยากรู้อ่ะ)
โค้ก : นั้นมันโมเดลที่ตาซื้อให้มันก่อนตามันจะเสียนะมึง มันรักมาก มึงแม่งโชคดีวะที่มันเอ่ยจะให้แต่กูแนะนำเลยว่าอย่ารับของของมันในตู้โชว์นั้นเลยจะดีกว่า มีคุณค่าและความหมายกับมันทุกชิ้น ถึงจะเป็นแค่ของเล่นก็เถอะ(พูดหน้าเครียดๆ)
สอ : จริงๆมึง ไม่ได้มีแต่ตามันนะที่ซื้อให้ คนที่มันรักทั้งนั้นซื้อให้มันอ่ะ มันไม่เคยหยิบออกมาจากตู้เลยอะ!(พวกผมก็ฟังอย่างตั้งใจ)
ตี๋ : วันนั้นกูแค่จับกระจกกูยังโดนมันด่าเลยเถอะ!
ต้น : เอาเป็นว่าพวกมึงอย่าไปยุ่งกับของในตู้นั้นก็เป็นพอ โอเคนะ(พวกผมพยักหน้ารับรู้แล้วพวกเราก็นั่งเล่นกันต่อ)
เกือบไปแล้วงะ ดีนะแค่ดู ไม่งั้นละก็ไอสิงโตคงจะโกรธผมจริงๆแหละ แล้วสักพักไอสิงโตก็เดินเข้ามาพร้อมกับแม่บ้าน 2 คนเอาของว่างมาให้กิน ของดีทั้งนั้นจริงๆด้วย....
ผม : ไอมิน มึงไม่เคยกินไงวะ! (มันกินแบบตะกระห่าลงหยิบอย่างเดียวอ่ะ)
นัท : มึงมันยาจก(ทำหน้ารังเกียจไอมิน ทุกคนก็หัวเราะครับ)
สิงโต : กินไปเถอะ ไม่พอมีอีก (ยิ้ม ไอนี่มันเสี่ยจริงๆอะ)
ผม : ไอมินถึงไอสิงโตพูดแบบนั้นมึงก็ควรมีมารยาทนะ!(ผมกระซิปมัน)
มิน : ไอสิงโต(มันตะโกเรียกไอสิงโต คนอื่นๆก็หันไปมองมันครับ) ไอนทอยากกินพิซซ่าอะ (ผมอึ้งเลยสิ)
ผม : ไอเหี้ย! กูไม่ได้พูด (ตบหัวมันเลย)
สิงโต : ได้ดิแปปนึงนะ (แล้วมันก็ออกไป)
ผม : ไอมินมึงเหี้ยไปละเอาจริง! (โกรธมันแล้วครับ ผมเดินไปนั่งกับปอเลยอะ)
ปอ : มึงพูดจริงหรอวะ? (หันมาถามผม)
วิว : มึงควรถามว่าไอมินอ่ะพูดทำไม(มองไปทางไอมิน)
นัท : คือมึงมันเหี้ยจริงๆ(ตบไหล่ไอมินพวกไอโค้กก็หัวเราะกัน)
มิน : ไรว้า! พวกมึงก็อยากกินป่าวเถอะ (ทำหน้างอน)
ผม : ไปตายไปไอสัส เกรงใจอะรู้จักมั้ยไอควาย! (ไอนี่นับวันยิ่งมากขึ้นจริงๆ) วันหลังอย่าอ้างกูนะสัส!(ชี้หน้ามัน)
สอ : ไอนทตัวนำโชควะ อยากแดกไรได้แดกหมด5555
ต้น : ขนาดพวกกูยังไม่เคยขออะสัส ถ้ามันอยากหาให้กินมันก็หาให้5555
โค้ก : ไอมินก็เหี้ยเกิน!5555
ตี๋ : ยาจกสัส55555
แล้วทุกคนก็รุมด่ามันครับ แต่หาได้สำนึกไม่เล่นเกมส์หน้าตาเฉย สักพักไอสิงโตก็เข้ามา เราก็เล่นนู่นนี่ไป แล้วพิซซ่าก็มาส่ง พวกเราก็เขมือบกัน โดยเฉพาะไอมิน กินอย่างคนไม่เคยกิน น่าเตะก้านคอแม่งจริงๆอ่ะ ผมกินเสร็จก็มานั่งอยู่ตรงมุม เล่นPSP ของไอสิงโตครับ พวกนั้นก็เล่นเกมส์กันกลางห้อง แล้วไอสิงโตก็มานั่งข้างๆผม.....
ผม : สิงโต(หันไปมองมัน)
สิงโต : ว่า? (มันใกล้ไปจริงๆเพราะมันนั่งดูผมเล่นเกมส์โดยเอาหน้ามาใกล้ๆอะ ผมหันไปหน้าเกือบชน แต่ผมก็ไม่ถอยนะ555อ่อยงะ)
ผม : วันหลังอะถ้าไอมินจะพูดไรถามก่อนกูเกรงใจมึงนะเว้ย ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ (ยิ้ม)
สิงโต : กูทำหวังประโยชน์ (ยิ้ม แล้วมันลูบแก้มตัวเอง)
ผม : โห! ไอห่า (เขินสิ พวกเพื่อนก็มองอยู่)
มิน : ไหนบอกจะตอบแทนเสี่ยไงถ้าเสี่ยเลี้ยงอะ(ไอนี่สุดๆจริงๆ)
วิว : มึงไปยุ่งกับมันทำไม เล่นไปเกมส์หนะ!
นัท : มึงด่ามันแต่ตามึงมองไม่กระพริบเลยนะ!
ปอ : พอเลยมึงสองตัวอะ เล่นต่อๆ (พวกไอโค้กก็หัวเราะกันครับ คือพวกผมกับพวกมันต่างกันพวกผมจะชอบเถียงชอบด่ากัน พวกไอโค้กเน้นนิ่งๆ ไม่ค่อยไรมาก แบบบอยแบนอะ นิ่งๆมาดเข้มไรงั้น555 แต่พอพวกมันคุยกันก็สุนกดีนะ )
น้องซิน : พี่สิงโต! (น้องซินเปิดประตูเข้ามาแล้วเรียกไอสิงโต ทุกคนก็มองไปทางน้องซิน)
สิงโต : มีไร! (เหมือนรำคาน)
น้องซิน : มาช่วยหนูจัดกรงกระต่ายเลยนะ! สัญญาแล้วอะ! (ท่าโกรธน้องน่ารักมากอะ)
สิงโต : ซินพี่อยู่กับเพื่อนอยู่! (ตะคอกแล้วครับ น้องซินทำหน้าเหมือนจะร้องทุกคนก็เงียบแล้วหันไปเล่นเกมส์แบบเงียบๆ55เกร็งกันหมด โดยเฉพาะพวกไอโค้ก)
ผม : ให้พี่ไปช่วยแทนได้ป่าว (ยิ้มให้น้องซิน พวกนั้นมองผมแบบอึ้งๆ)
น้องซิน : จริงหรอค่ะ (วิ่งมานั่งข้างผม)
ผม : ให้พี่ช่วยได้มั้ยละ (ยิ้ม)
น้องซิน : ได้ค่ะมาเร็วๆ (จับมือผมแล้วดึง)
สิงโต : ซินอย่าไปรบกวนพี่นทเค้านะ! (ดึงมือผมอีกข้าง)
ผม : เห้ย! ไม่เป็นไร กูอยากทำ ถือว่าตอบแทนค่าพิซซ่าแล้วกัน (ยิ้ม)
แล้วพวกมันก็แควะผมกันครับ พ่อพระจังนะ คนดีจัง บลาๆๆๆๆ ผมไม่สนใจพวกมันแล้วเดินไปตามแรงดึงของน้องซินครับ น้องซินพาเข้าห้อง? ห้องอะไรอะทำไมมันหวานขนาดนี้เป็นห้องสีชมพู น่าจะเป็นห้องเล่นของน้องซิน เพรามีแต่ของเล่นผู้หญิงจริงๆ อย่างห้องของไอสิงโตก็มีแต่ของผู้ชายอะ รวยเกินไปจริงๆ ไอสิงโตก็เดินตามเข้ามาดูครับ มันมีกรงกระต่ายและก็ของตกแต่ง อาหาร หญ้า นู่นนี่นั่นวางระเกะระกะเต็มไปหมด ส่วนกระต่ายน้องซินเอาไว้ในกระเป๋าน่ารักมากครับมีสองตัว ตัวสีขาวขนเยอะมากทั้งคู่เลย แล้วผมกับน้องซินก็ช่วยกันจัดไปสนุกมากน้องซินพูดเก่งและเผาไอสิงโตให้ผมฟัง ไอสิงโตก็นั่งยิ้มนั่งเขินของมันไป พอเสร็จน้องซิ้นถ่ายรูปส่งไปอวดเพื่อนใหญ่เลย......
น้องซิน : ขอบคุณมากน่ะค่ะพี่นท ถ้าหนูทำคนเดียวคืนนี้คิมมี่กะแครกเกอร์ไม่มีที่นอนแน่ (คิมมี่และแครกเกอร์ชื่อกระต่าย เอาจริงๆก็ไม่ได้ช่วยไรมากหรอกครับ แต่ด้วยความที่น้องซินเป็นคุณหนูทำไรไม่เป็นเลยมันเลยทำให้ผมดูเหมือนช่วยเยอะอะ555)
ผม : ไม่หรอกน่า น้องซินเก่งอยู่แล้วพี่ทำไปนิดเดียวเอง น้องซินทำตั้งเยอะ (ยิ้ม ไอสิงโตก็มองอยู่นั้นแหละ)
น้องซิน : พี่นทน่ารักจัง วันนี้อยู่ทานข้าวกับหนูก่อนนะค่ะ(จับมือแล้วยิ้มร่า)
ผม : อะ เอ่อพี่เพิ่งทานพิซซ่าไปเองนะ (ยิ้มแห้งๆ น้องพูดเพราะไปแล้วเริ่มอึดอัด555)
น้องซิน : พี่สิงโต ให้พี่นทอยู่ทานข้าวกะเรานะๆๆๆๆ(ไปอ้อนไอสิงโต)
สิงโต : ก็นทมันอยากอยู่มั้ยละ (ไม่ช่วยแถมยังส่งเสริม)
ผม : ได้ไง เพื่อนๆพี่ก็อยู่เต็มห้อง ถ้าพี่อยู่เพื่อนพี่ก็ต้องอยู่ทานนะ(เกร็งนิดๆ น้องซินเป็นคุณหนูที่ดูค่อนข้างเอาแต่ใจ)
น้องซิน : งั้นเดี๋ยวหนูไปชวนให้นะค่ะ (ยิ้ม แล้วพวกเราก็เก็บของที่เรี่ยราด แล้วไปห้องเล่นของไอสิงโตครับ) พี่ๆค่ะ วันนี้หยู่ทานข้าวกันก่อนนะค่ะ (ยิ้มบาน ส่วนพวกไอโค้กถึงกับค้าง พวกมันก็พยักหน้าหงึกๆ แล้วน้องซินก็ไปครับ)
ผม : เป็นไรว่ะ? (พวกผมและเพื่อนๆมองไปทางพวกไอโค้ก)
โค้ก : ไอสิงโต ไหงวันนี้พวกกูได้กินข้าวบ้านมึงวะ? ปกติน้องมึงจะไล่พวกกูกลับแล้วนะ? (ไล่เลยหรอ)
สิงโต : นทมันไปช่วยน้องกูไง แล้วน้องกูเลยอยากให้อยู่กินข้าวตอบแทน นทมันก็บอกให้น้องกูมาชวนพวกมึง (พวกมันก็พยักหน้าหงึกๆ)
สอ : พวกมึงรู้ป่ะ โครตโชคดี เพราะนี่มันเย็นละ ปกติน้องซินจะมาหาเรื่องไล่พวกเรากลับบ้าน(ขนาดนั้นเลยหรอวะ)
ต้น : ก็พวกมึงชอบเปิดเพลงเสียงดังเองนี่หว่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
แล้วพวกมันก็เถียงกันไปมาครับ พวกเราก็เล่นกันต่อสักพักแม่บ้านก็มาตามให้ไปกินข้าว พอเดินตามไปโอ้โห โต๊ะกินข้าวยาวมากนั่งได้20คนเลยมั้ง กับข้าวหรูๆเต็มโต๊ะเลย....
ขอบคุณครับ. โอ๊ย หมั่นไส้พี่อ็อฟ นทหาคนใหม่เลย กำลังสนุกเลย รอติดตามๆ
หน้า:
[1]