รุ่นพี่ที่รัก 33 (By P'not) CP
ต่ออีกหน่อยนะครับ....เรานอนคุยกันจนนอนไปครับ ตื่นมาอีกทีช่วงสายของอีกวัน ประเด็นคือพี่อ๊อฟมากอดผมตอนไหนว่าละทำไมอึดอัด ผมก็ค่อยๆขยับตัวออกครับ แล้วดันพี่อ๊อฟไปนอนดีๆ แล้วผมก็ไปหหยิบโทรศัพท์มากดเล่น โหไอเบสแอดไลน์มา นัทคนที่เจอเมื่อวานก็ทักมาครับ ไอสิงโตก็ชวนเที่ยว เพื่อนๆก็จะเที่ยว คิวยาวเลย ปฏิเสธไปให้หมดดีสุด5555 อยากพักผ่อน ผมก็เข้าเฟสครับเล่นนู่นส่องนี่ไปทั่ว จะว่าไปแม่บอกจะพาไปหาพี่โน๊ตตั้งนานแล้วไม่เห็นพาไปสักที ผมเลยลุกไปล้างหน้า แล้วลงไปหาแม่ครับ พี่อ๊อฟยังไม่ตื่น ผมลงมาถามแม่เรื่องไปหาพี่โน๊ต แม่ก็บอกช่วงนี้ยังไม่ได้ พี่เค้าสอบนู่นนี่ อะไรกันนักหนาก็ไม่รู้ ผมก็ช่วยแม่ทำงานบ้านครับ ป๊าไปออกรอบ พอทำไรเสร็จผมก็ขึ้นมาอาบน้ำครับ พี่อ๊อฟก็ยังไม่ตื่น ผมปลุกสะหน่อย......
ผม : พี่อ๊อฟ ! (เขย่าตัวมัน มันค่อยๆงัวเงียลืมตาขึ้นมา)
พี่อ๊อฟ : อื้ม (บิดขี้เกียจ)
ผม : จะเที่ยงแล้วเนี่ย จะนอนไปถึงไหน? (ถามไปยิ้มไปมันลุกขึ้นมานั่งหลับ)
พี่อ๊อฟ : อื้ม ตื่นแล้วๆ อื้มๆ (มันยื่นปากมาหาผมครับ ประมานว่ามอนิ่งคิสหน่อย)
ผม : อารายยย! (เขินเลยสิ มันทำหน้าเป็นตีนเลยครับ) ก็ได้ๆ (โน้มเค้าไปคิสมันเบาๆ ไม่ได้เลื่อมล้ำอัลไล55) พอใจแล้วก็รีบไปอาบน้ำจะได้ไปหาไรกินเดี๋ยวปวดท้องหรออก!(รู้สึกร้อนๆที่หน้าอ่ะ)
แล้วมันก็เดินยิ้มเข้าห้องน้ำไปครับ ผมก็นอนเล่นรอมันสักพักมันก็ออกมาครับ...
พี่อ๊อฟ : มีการเตรียมแปรงให้กูด้วย (หูแดงเชียว)
ผม : ทำให้พี่บ้างงะ (ยิ้ม เอาจริงๆก็เขิน55)
แล้วมันก็เดินไปแต่งตัว ผมก็นั่งดูมัน พอเสร็จก็พาลงไปกินข้าว........
พี่อ๊อฟ : วันนี้ไปไหนป่าว? (ถามแล้วก็ตักข้าวเข้าปากครับ)
ผม : ทำไม? จะพาเดทหรอ? (ทำหน้าล้อมัน)
พี่อ๊อฟ : จะไปมั้ยละ! (ยิ้มเขิน)
ผม : ก็ได้ๆ อยากพาไปไหนก็พาไปเถอะ ยอมแล้วๆ (ทำหน้าอ้อนมัน)
มันส่ายหน้าอย่างเอือมระอา แล้วก็พากันกินข้าวเสร็จกก็ขอแม่ไปเที่ยวกันครับ พี่อ๊อฟพาไปงานแสดงภาพวาดครับ เอิ่ม!...
ผม : เอ่อคือ (ทำหน้าเซ็งๆ)
พี่อ๊อฟ : ทำไมว่ะ?(หันมาถามด้วยหน้าเฉยๆ)
ผม : เอาจริงๆทำไมต้องมางานน่าเบื่อแบบนี้ด้วยเนี่ย!(คือคนก็ไม่ค่อยมีครับ และก็มีแต่ภาพวาดซึ่งผมอาจจะโง่เกินจะเข้าใจความหมายของภาพแปลกๆพวกนั้นนะสิ!)
พี่อ๊อฟ : ก็กูชอบ และถึงมึงเบื่อมึงก็ต้องอยู่กะกู! (บังคับสะงั้น! แล้วมันก็เดินดูภาพของมันไม่สนใจผมเลย ไอบ้านี่!)
ผมก็เดินตามมันไปดูรูปนั่นนี่ไปกับมันครับ มันก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปที่มันถูกใจไป ผมก็เดินตามเอาจริงเหมือนผมไม่ได้มาด้วยอ่ะ....
ผม : เอาจริงคือพี่มาคนเดียวก็ได้ป่ะ(เริ่มหงุดหงิด หาเรื่องสะหน่อย)
พี่อ๊อฟ : ........(เงียบ หันมามองนะแต่ไม่พูดไร แล้วก็หันไปดูภาพของมันต่อ)
ไอนี่มันโลกส่วนตัวสูงจริงเวลาอยู่กับภาพวาดเนี่ย! ผมก็ไปหาที่นั่งรอมันครับ ผมมองมันมันเดินวนดูจนครบมันก็ดูนู่นดูนี่ของมันทำลุกรี้ลุกรนแปลกๆ ผมไม่สนใจมันเอาโทรศัพท์ขึ้นมานั่งกดไปครับจนมันดูเสร็จ มันก็เดินมาหาผมด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข แต่ผมเนี่ยจะกินหัวมันอยู่ละ!......
พี่อ๊อฟ : ทำไมทำหน้างั้นว้ะ (ยิ้มบานเลย)
ผม : โห!พามาแม่งไม่สนใจกันเลยอะ วันหลังไม่มาด้วยละ! (หันหลังให้มัน งอนมากบอกตรง)
พี่อ๊อฟ : เอ้า! ก็กูดูรูปอ่ะ! งั้นมานี่กูจะพาไปดูไร (มันลากผมไปเลยครับ)
แล้วมันก็พาไปดูรูปที่มันชอบครับ แล้วมันก็อธิบายนู่นนี่นั้นไปผมนี่กรอกตาหนักมาก เพื่อไรเอาจริง! โอ้ย จะเป็นบ้าครับ กว่ามันจะลากไปแต่ละรูป ยิ่งกว่าเรียนศิลปะอีกอะ!....
ผม : เสร็จแล้วใช่มะ?(ตาลอยเลยครับ555)
พี่อ๊อฟ : อื้มๆ (ยิ้มบานเชียว จะมีความสุขไปไหนนั่นนะ) อะ (มันยื่นแผ่นโปสการ์ดให้ผม)
ผม : อะไรอ่ะ? (ผมรับมาแล้วก็เปิดดูครับ รู้สึกว่าหน้าต้องแดงมากแน่ๆครับ) บ้า! (เอามือปิดหน้าตัวเองครับเขินหนักมาก พี่อ๊อฟก็ยืนหูแดงเอานิ้วถูจมูกมันไปครับ)
ในโปสการ์ดเขียนว่า...”กูรักมึงว่ะ ” หัวใจผมเต้นโครมครามไปหมด ><
พี่อ๊อฟ : แล้วมึงละ (จมูกแดงไปหมดแล้วนะนั่น )
ผม : ....อื้ม (พยักหน้ารัวๆ เขินหนักมากบอกตรง)
พี่อ๊อฟ : อื้ม ไรว้า! บอกดีดีดิ้ (เอาหน้ามาใกล้ๆ เอาจริงๆเขินจะตายอยู่แล้ว)
ผม : ก็เออไง! (หันหลังให้มัน)
พี่อ๊อฟ : บอกดีๆดิ้! (เสียงดุ)
ผม : รักโว้ย! เขินนะเนี่ย!(เอามือปิดหน้าครับ)
พี่อ๊อฟ : ก็แค่นั้นแหละ (ขยี้หัวผม ผมก็เอามือออกมองหน้ามัน)
ผม : คิดนานป่ะเนี่ย (ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยครับ)
พี่อ๊อฟ : คิดอะแปปเดียว แต่ตอนจะให้ดันไม่กล้าสะงั้น (เอามือถูจมูกหูแดงเถือกเลยอะ)
ผม : อ่อไอที่เดินนานเพ้อเจ้อไปทั่วก็คือกะลังรวบรวมความกล้าว่างั้น (พยักหน้ารัวเลย)
คือจริงๆถึงจะเป็นการบอกรักที่ธรรมดา แต่พี่อ๊อฟทำให้มันไม่ธรรมดาครับ คือการ์ดที่พี่อ๊อฟให้ผมดูดีๆแล้วมันเป็นการ์ดทำมือ สวยมากด้วยครับ รูปบนการ์ดก็เป็นรูปวาดรูปผม(ไม่รู้รูปผมรึเปล่ามันคล้ายๆก็มโนไปว่าเป็นรูปตัวเอง5555) น่ารักสุดๆไปเลยอ่ะ ผมก็เขินหนักไปเลยสิทีนี้ ......
พี่อ๊อฟ : ไปหาไรกินกันมั้ย? (โน้มหน้าเข้ามาถามใกล้ๆ)
ผม : ก็ได้! (ยิ้ม แล้วพี่อ๊อฟก็ยื่นมือมาครับ ผมก็เอื้อมมือไปจับ)
แล้วเราก็เดินจูงมือกันไปที่รถครับ พี่อ๊อฟพาผมมาหาไรกินกันในห้างเดินไปเดินมาก็เข้าร้านเค้กกันครับ....
พี่อ๊อฟ : เมื่อกี้ไม่นับว่าเดทนะ.....อันนี้ตังหากเดทแรก(ยิ้มเขิน)
ผม : อื้มๆ (ยิ้มบานเลยครับ)
เราก็คุยกันนู่นนี้ไปสักพักครับ.....
ผม : พี่อ๊อฟ (พี่อ๊อฟเงยหน้ามามองผม มันกะลังกินเค้ก) พี่เชื่อที่ยัยพี่พลอยนั่นพูดป่ะ? (ผมคิดตลอดเวลาแหละครับ เป็นใครๆก็ต้องคิดแหละถึงมันจะเป็นคำพูดตอแหลของไอเบส แต่คนอื่นจะคิดงั้นป่าวเถอะ!)
พี่อ๊อฟ : มึงคิดว่ากูควรเชื่อป่ะ? (ทำหน้าเคร่ง ไอนี่มันกวน)
ผม : เอาดีๆ! (เสียงดุ)
พี่อ๊อฟ : ไรว้า! ดุตลอด (ยิ้ม) เอาจริงๆนะ (ทำหน้าเคร่งเครียด) กูบอกเลยกูไม่เชื่อ แต่..(จับมือผม) ถึงมึงจะเป็นอย่างที่มันพูดกูก็ไม่สนหรอกวะ! ไม่ว่าจะยังไงกูก็รับได้ (ยิ้มบานเลยครับ)
ผม : พูดจาน่ารักนะเนี่ย (เขินสิ)
พี่อ๊อฟ : น่ารักก็ต้องรักนะเว้ย! (ไอนี่นิ! ผมเขินจะตายอยู่ละ)
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยอะครับ พี่อ๊อฟหยอดตลอดพอกินเสร็จพี่อ๊อฟก็พาผมเดินเที่ยวในห้างนั่นแหละครับ จนถึงเวลาจะกลับกัน พี่อ๊อฟก็พาผมกลับบ้านครับ ตอนแรกมันบอกว่าอยากจะนอนด้วยอีกครับ ผมเลยบอกว่าพอก่อนบ่อยเกินก็ไม่ดีหรอกทำหน้าเป็นตูดเลยครับ ผมก็พามันไปเก็บของครับ แล้วมันก็ลงมาลาแม่ ผมก็มาส่งมันหน้าบ้าน.....
ผม : กลับดีๆน้า (ยิ้มให้มันครับ มันทำหน้าเป็นตูดเลยอะ)
พี่อ๊อฟ : เออ! (เสียงแข็งเลย มันเดินไปขึ้นรถ)
ผม : เดี๋ยวๆ! (มันหันมามองผมด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจสุดๆ) ตกลงเป็นแฟนกันยัง?(ที่บอกรักวันนี้คือขอเป็นแฟนหรือยังไงอะ?)
พี่อ๊อฟ : ยัง! กูจะจีบมึงต่อ! (แบบนี้ก็มี!? เจริญละไม่รู้แหละใครเป็นประสาทละทีนี้!)
ผม : ความพยายามสูงเนอะ (ยิ้มล้อๆมัน)
พี่อ๊อฟ : เออ อยู่เฉยๆให้กูจีบต่อไปเถอะ! (ผมกรอกตาหนักมาก เป็นไรมากมั้ยเนี่ย!)
ผม : อยากทำไรก็ทำเถอะ! (พี่อ๊อฟนี่อาการหนักจริง ผมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา)
พี่อ๊อฟ : เออๆ ไปละ!
แล้วมันก็ขับรถออกไปครับ ผมก็กลับเข้าบ้านไปช่วยแม่เตรียมข้าวรอป๊ากลับมา พอทำไรเสร็จก็นั่งดูที่รอป๊าครับ ป๊ามาก็พากันกินข้าวคุยไรเรื่อยเปื่อยเสร็จจากตรงนี้ผมก็ขึ้นห้องอาบน้ำแต่งตัว แล้วมาเปิดคอมเล่น พี่อ๊อฟหนักมากจริงๆ โพสเพ้อเจ้อเต็มเฟสครับ.....
“มีความสุขจริงๆโว้ยยยย”
“วันนี้วันดี (โพสรูปโปสการ์ด)”
และก็อีกหลายสเตตัส คือเป็นเอามากผมก็ไปกดไลค์ให้มันทุกอันแหละครับ เอาจริงๆมันจำเป็นต้องจีบด้วย? ผมว่าไม่ต้องหรอก! แค่นี้ก็เข้ากันได้จนไม่รู้จะเข้าไงละ ผมก็ดูนู่นนี่ทั่วครับ พวกเพื่อนๆและใครต่อใครก็ทักเฟสมาเต็มอะและทักมาเรื่อยๆเพราะผมออนไลน์ ผมไม่ได้หยิ่งอ่ะแต่มันขี้เกียจจะเปิดอ่านจริงๆมันเยอะ ถ้าอ่านแล้วก็ต้องตอบ เอาไว้มีอารมณ์ก่อนเนอะ5555 เล่นไปเล่นมาสักพักก็ปิดคอมครับ กำลังจะขึ้นเตียงถือโทรศัพท์ไปนอนเล่นต่อ......
ตึ้งๆๆๆๆๆๆ! เสียงไลน์ผมเข้ารัวเลย ผมเดินไปปิดไฟแล้วขึ้นเตียงนอนเปิดดูใครส่งมาไม่หยุด ไอสิงโตนี่เอง มันส่งมาทั้งวันอ่ะ โทรมาด้วย และเพื่อนๆผมด้วย ผมเบื่อจริงๆ โทรหามันเลยครับ สักพักมันก็รับ....
สิงโต : ไอนท! มึงหายไปไหนมากูโทรหามึงตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ! (ผมต้องยกโทรศัพท์ถอยห่างหูหน่อยอ่ะ มันแหกปากสุดเสียงอะ)
ผม : ไม่ได้หายนี่หว่า เสียงดังไมวะ! (ทำเสียงรำคานมัน)
สิงโต : เออๆ โทรหาก็ไม่รับส่งข้อความก็ไม่ตอบกูนึกว่าตายไปละ! (โหดสัสรัสเซีย)
ผม : เกินไปละกูก็อยากพักผ่อนบ้าง มึงก็เกินไปอ่ะ (ทำเสียงงออนมัน)
สิงโต : เออๆ พรุ่งนี้ไปหาไรกินกัน (เสียงอ่อนลง)
ผม : ก็แล้วแต่อ่ะ เลี้ยงด้วยนะ ไอเสี่ย! (ประชดมัน)
สิงโต : กูเลี้ยงมึงตลอดแหละ!
ผม : อ่าๆ แล้วเจอกันไหนยังไงใครไปบ้าง?
สิงโต : ก็มึงอยากชวนเพื่อนๆไปมั้ยละ?
ผม : เสี่ยว่าไงละ?
สิงโต : แล้วแต่อ่ะ
ผม : ชวนก็ได้ไปกันเยอะๆสนุกดี (ทำเสียงสดใสเลยครับ)
สิงโต : เออๆ ให้กูไปรับมั้ย?
ผม : พรุ่งนี้โทรบอกอีกทีได้ป่ะ? (ไม่รู้พี่อ๊อฟว่างมั้ย)
สิงโต : อืมๆ ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ก็ได้อย่าลืมโทรมาละ!
ผม : เออๆ แค่นี้นะ ตึ๊ด!
แล้วผมก็ปิดโทรศัพท์นอนเลยครับ พอเช้ามาทำกิจวัตรไรเสร็จก็รอพี่อ๊อฟมารับ และไปโรงเรียนครับ พอถึงโรงเรียนพี่อ๊อฟกะผมก็แยกกันพี่อ๊อฟมีส่งงานตอนเช้าผมเลยเดินไปหากลุ่มเพื่อนๆครับ ประเด็นก็อยู่ที่ว่าคนก็มองผมไงครับ มองกันทำไม?....
ปอ : นั่งก่อนดิ มองไรวะ? (มันกระตุกแขนผม ผมก็นั่งลงข้างมัน)
วิว : เป็นไงบ้างวะมึง?
ผม : ก็ไม่เป็นไรนิทำไมวะ? (ทำหน้าเฉยๆ จะให้เป็นไรอ่ะ?)
มิน : มึงโอเคใช่ป่าว เรื่องพี่ไอซ์อะ (มันพูดเบาๆ ไอนัทก็สกิดมันประมานว่ามึงจะถามทำไมไรทำนองนั้น)
ผม : โอเคสิวะ! กูคงไม่เพ้อเจ้อนั่งร้องไห้ฟูมฟายเรื่องพวกนี้หรอก อย่าใส่ใจเลย อย่างกูอะมีอีกหลายคนรออยู่เว้ย (ยิ้มอย่างผู้ชนะ)
นัท : นั่นดิวะ! พวกมึงทำเป็นไม่รู้จักมันไปได้ เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้มันสะทกสะท้านหรอก555(ไอนี่ก็เหลือเกิน)
มิน : เออๆ กูแค่กลัวมึงเฮิร์ทอ่ะ !
วิว : นั่นสิ แต่เห็นเป็นงี้ก็โอเคละ อย่าไปสนใจเลย
ปอ : แต่กูว่ามันแปลกๆ ทำไมมีแต่คนมองมึงวะ! (แล้วพวกผมก็หันไปดูรอบๆครับ ก็จริงสายคนส่วนมากจ้องมาทางผม)
ผม : นั่นดิ ตั้งแต่กูเดินมาละ สงสัยกูน่ารักขึ้นป่าววะ 5555(เอาจริงๆก็ไม่ใส่ใจอะไรอ่ะ ถึงจะมองผมยังไงผมไสนหรอก)
พวกมัน : แหวะ! (ทำท่าจะอ้วกกัน พวกนี้นิ!)
ผม : เป็นห่าไรกัน กูพูดความจริงแค่นี้! (ยิ้ม)
ปอ : เอาที่มึงสบายใจเลยนะ (พวกมันทำหน้าเอือมระอาผมกันครับ)
แล้วพวกเราก็นั่งคุยกันไปสักพักก็เค้าแถว แล้วก็ขึ้นเรียนพักเที่ยงก็ไปหาไรกินที่โรงอาหารครับพี่อ๊อฟไปกินกะเพื่อน พวกเรานั่งกินกันไปคุยกันไปครับ....
“ขอคุยไรด้วยหน่อยสิ!”ผมหันไปตามเสียง พี่ไอซ์ครับ มาทำไมอีก ผมมองมันตาขวางอะ! พวกเพื่อนผมมองผมประมานว่าอย่าไปยุ่งกะมันนะไรทำนองนั้น....
ผม : มีไร! (เสียงแข็ง แต่ไม่หันกลับไปมองมันนะ)
พี่ไอซ์ : ขอคุยด้วยหน่อยดิแปปเดียวนะๆ (ทำเสียงอ้อน ดึงแขนเสื้อผม)
ผม : แดกข้าวอยู่ไม่เห็นไงวะ! (แล้วก็ตักข้าวเข้าปากอย่างไม่ใส่ใจ พวกเพื่อนผมมันก็นั่งกินกันเงียบๆครับ)
พี่ไอซ์ : งั้นเค้ารอนี่นะ (นั่งข้างผม แต่ใช้ เค้า ยังกล้าใช้อยู่เนอะ หน้าด้านจริงๆ ผมก็มองมันด้วยหางตาไม่สนใจไรครับกินข้าวต่อไป)
พวกผมกินข้าวไปคุยกะเพื่อนๆไปไม่สนใจพี่ไอซ์มันก็นั่งมองนั่นแหละครับ พอกินเสร็จก็พากันเดินออกมาจากโรงอาหาร...
พี่ไอซ์ : คุยด้วยได้ยัง (ดึงแขนเสื้อผม ผมก็หยุดเดินแล้วหันไปมองมันประมานว่ามึงไร) คือ...(มันมองไปทางเพื่อนผมครับ)
ผม : มีไรก็พูดๆมาเถอะ! (หงุดหงิดจริงๆ คนก็เริ่มมองละ)
พี่ไอซ์ : คือเค้าขอโทษได้มั้ย (ทำหน้าเศร้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมเห็นใจหรอก)
ผม : เออ! (แล้วก็กะลังจะหันหลังหนีมัน มันจับแขนผมไว้ครับ ) อะไรอีกวะ?
พี่ไอซ์ : ก็เค้าขอโทษแล้วไง อย่าโกรธเค้าน้า (ทำเสียงอ้อนหน้าเหมือนตูด)
ผม : ไม่โกรธและยกโทษให้โอเคป่ะ! (พูดใส่มันเสียงแข็งและก็สบัดแขนออกจากมือมัน)
พี่ไอซ์ : งั้นไปกินหนมกัน (ยิ้มบานจะจับมือผม ผมถอยห่างพี่มัน ตอนนี้เพื่อนผมก็มองมันแบบอาฆาตละต้องการไรของมัน)
ผม : ....(มองมันแบบหาเรื่องสุดๆอะ)
มิน : ไปเถอะนท! (มันจับมือผมแล้วลากไปเลยครับ ไอพี่ไอซ์ก็ยืนมองแบบหงอยๆ)
พวกมันก็พาผมขึ้นมาบนห้องเรียนครับ ยังเหลือเวลาอีกเยอะผมกับพวกมันก็นั่งคุยกันไปครับ....
ปอ : คือเมื่อกี้พี่ไอซ์จะสื่อไรวะ?
มิน : นั่นดิ กูงงสัสอะ?
นัท : แล้วมึงไม่โกรธมันหรอกวะนท?
วิว : นั่นดิไปให้อภัยมันทำไม?
ผม : กูไม่ได้โกรธแต่กูเกลียด และอีกอย่างที่กูพูดไปแบบนั้นจะได้จบ เพราะมันเป็นคนเข้าใจยากพูดง่ายๆก็คือโง่อะ พวกมึงเข้าใจนะ! (รำคานจริงๆ)
ปอ : แต่เหมือนคำว่าไม่โกรธของมึงจะทำให้มันเข้าใจผิดนะ
วิว : เออ มีการยิ้มหน้าบาน มันคิดว่ามึงจะคืนดีกะมันป่าววะ
ผม : ไม่มีทาง! (สวนทันควัน)
นัท : มันแน่อยู่แล้วป่าววะ คือกลับไปคือดีคือมึงก็โง่สุดๆละไอนท!
มิน : ไอนทมันไม่โง่เหมือนมึงหรอกนัท 5555
เราคุยกันสักพักเพื่อนๆคนอื่นก็ทยอยเข้าห้องครับ แต่พวกมันมองผมกันแปลกๆเอาจริงๆคือตั้งแต่เมื่อเช้าละแต่ผมไม่สนใจงะพวกมันซุปซิปไรกันไม่รู้แล้วมองมาทางผม ผมก็มองพวกมัน....
ปอ : อีแนน มึงพูดไรกันห๊ะ! (ปอตะโกนถามเสียงลั่นครับ พวกอีแนนมันชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านไปทั่ว รู้เรื่องคนอื่นเค้าไปหมด ยกเว้นเรื่องของพวกมันเอง ในห้องพวกผมไม่ชอบพวกมันที่สุด!)
แนน : เรื่องของพวกกู! (ทำหน้าตอแหล)
วิว : หน้ายังกะหมู ยังมาทำหน้าแบบนั้นอีกหรอวะ55555 (พวกผมก็หัวเราะมันกันใหญ่อ่ะ)
แนน : ปากดีมะมึงไอวิวเดี๋ยวเถอะมึง (ชี้หน้าไอวิว)
วาส : อีแนนมึงไม่ต้องไปต่อปากต่อคำกะพวกมันหรอก! (หนึ่งในแก๊งของอีแนนเอ่ยขึ้นมาครับ อีนี่หน้าเหมือนตุ๊กแกผีมาก แต่คิดว่าตัวเองสวยสุด)
ผม : เออ ไม่ต้องไปยุ่งกะพวกมันหรอก เพราะแค่พวกมันยุ่งเรื่องของพวกเราก็มากพอแล้ว (ผมเหยียดยิ้มไปให้พวกมัน พวกมันนี่ทำหน้าเหมือนนางร้ายในละครอ่ะ5555 และอุบาทมาก)
แจน : ทำเป็นพูดดีไปเถอะ! (และอีนี่ก็เอ่ยตามมาครับ คือจริงๆพวกมันเม้าเรื่องผมกันแหละดูก็รู้ ทำมาใสๆกันหน้ายังกะศพ)
ผม : แล้วจะทำไมปากกู!(ตะคอกกลับไป)
แล้วครูก็เข้ามาครับแต่ไม่ใช่ครูที่จะสอน ทุกคนทำหน้างงกันครับ.....
“นทภัทร ตามครูมาห้องปกครองหน่อยสิ!” ทุกคนหันมามองทางผม ซึ่งผมยังงงเลยว่าผมไปทำไร.....
ผม : ไปทำไมครับครูผมทำไรผิด! (ค้านเบาๆ นั่นห้องปกครองเป็นสิ่งที่นักเรียนเกลียดและกลัวสุดๆ)
“เธอจะมามั้ยห๊ะ!” นางเอาไม้เรียวออกมาขู่ครับ ผมลุกทันทีเลยสิ
ผม : ไปแล้วคร้าบบบบ! (ผมกระแทกเสียงนิดๆ ผมละหงุดหงิดจริง จะมีเรื่องไรอีกเนี่ย!)
ผมก็เดินตามครูไป ไอปอยัดโทรศัพท์มันใส่มือผม แล้วบอกมีไรก็โทรมา เพราะโทรศัพท์ผมไอมินมันเอาไปเล่น พอถึงครูเข้าก็บริการดีนะครับ เปิดประตูให้พร้อม ผมก็เดินเข้าไปครับ !! ยัยพี่พลอย มาอยู่ไรนี่ละ!.....
ครูกมล : มานั่งนี่สิ! (พูดเสียงแข็งผมสะดุ้งเลยอะแล้วผมก็เดินไปนั่งหน้าครูเค้าโดยยัยพี่พลอยนั่งข้างๆ ครูกมลเป็นครูปกครองที่โหดที่สุดอะ คือต้องถูกต้องตามระเบียบทุกอย่าง ตีนักเรียนเป็นว่าเล่น)
แล้วผมก็นั่งเงียบมองหน้าครูกมลที่นั่งหน้าผมครับ คือไม่หันไปมองหน้าอีผีพลอยนะไม่คิดจะเหลียวด้วยซ้ำ.....
ครูกมล : ไหนพูดมาสิว่ามีเรื่องอะไรที่ทำให้ต้องทะเลาะกันถึงต้องลงไม้ลงมือ! (ครูพูดอย่างใจเย็น แต่ผมอึ้งเล็กๆ)
ผมค่อยๆหันไปมองอีผีพลอยครับ โอ้โห แผลเต็มตัวไปฟัดกะใครมาเนี่ย ผมแสยะยิ้มนิดหน่อย แล้วหันกลับไปทางเดิมครับ ไม่สนใจ.....
อีผีพลอย : หนูก็ไม่รู้ค่ะครู หนูไม่รู้จักน้องเค้าด้วยซ้ำ อยู่ๆน้องเค้ามาด่าแล้วก็ตบตีหนูค่ะ(บีบน้ำหูน้ำตา ผมนี่ตาโตเลยสิ อันนี้จริงๆยิ่งกว่าในละครนะครับ อะไรคืออยู่ๆมาใส่ร้ายผม! แต่ผมก็เลือกที่จะนิ่ง ไม่แสดงอาการเดือดร้อนไร)
ครูกมล : ว่าไงเธอทำเค้าจริงรึเปล่า! (เอาจริงๆครูพูดกะผมนี่แบบจะกินหัวอะ แต่พอคุยกะอีพลอยนี่คุยดี๊ดีเนอะ!)
ผม : ผมไม่ได้ทำครับ (ยิ้มสวยๆส่งไป เอาจริงๆคือหมั่นไส้ทั้งครูทั้งอีพลอยอะดูครูจะเข้าข้างมันมากมายเหลือเกิน แถมครูคนอื่นก็นั่งมองมาที่ผมครับ ประมานว่ากดดันแต่ผมไม่ได้รู้สึกไรเลย)
ครูกมล : ถ้าเธอไม่ได้ทำแล้วทำไมพิมพลอยบอกแบบนั้นละ! (มองผมแบบฆ่าผมได้ฆ่าแล้วไรทำนอนงนั้น)
ผม : ผมจะไปรู้กะพี่เค้าหรอครับ(ผมมองอีผีพลอยด้วยหางตา) ผมไม่ได้ทำนิจะให้ผมพูดว่าทำหรอครับ! (ผมก็ไม่ยอมเหมือนกันครับ ถึงครูจะดุแต่ควรจะมีเหตุผลป่ะ)
อีผีพลอย : แต่หนูมีหลักฐานนะค่ะ เพื่อนๆหนูอัดคลิปไว้ (ทำเสียงเศร้ามากกกกก อีตอแหล!)
ครูกมล : ไหนคลิปอ่ะไร! (แล้วยัยพี่พลอยก็ยื่นโทรศัพท์ให้ครูไป ครูคนอื่นก็ลุกไปดูกันครับ)
เสียงในคลิปทำให้ผมรู้เลยว่าเป็นคลิปอะไร เป็นคลิปที่ผมกับมันด่ากันที่สนามกีฬานั่นแหละครับ เอาจริงๆก็คือก็แค่ด่ากันไปตบตีกันยังไงไม่เข้าใจ ผมก็นั่งนิ่งๆ เลือกที่จะเฉยๆ.....
อิพลอยโดนใครรุมมาหว่า 555 ขอบคุณครับ. ขอบคุนค่ะ เกิดไรขึ้น พลอยไปโดนใครรุมมา
หน้า:
[1]