รุ่นพี่ที่รัก 30 (By P'not) CP
ผม : ว่า?สิงโต : มึงโอเคป่าวอ่ะ
ผม : โอเคดิ (ใจจริงก็ไม่นะ)
สิงโต : คือถ้ามึงรู้สึกไม่ดีกูขอโทษนะ
ผม : เรื่องไรอะ มึงไม่ได้ทำไรผิดนะ
สิงโต : อื้มๆ มึงเคก็ดีละ พรุ่งนี้มาดูกูแข่งด้วยน้า (ร่าเริงเชียว)
ผม : ได้ดิ กูจะซื้อดอกไม้ไปให้ด้วย เคมะ?
สิงโต : จริงนะๆๆๆๆ (จะดีใจไรขนาดนั้น)
ผม : อืมๆ มึงพักผ่อนเถอะ
สิงโต : เคๆ
แล้วก็วางสายไปผมก็โทรหาพี่อ๊อฟครับ ก็ไม่รับสาย ผมก็เลยโทรหาปอแทน....
ปอ : ว่าไงมึง
ผม : มึงกูมีเรื่องเครียดๆวะ
ปอ : ไรวะ แจ่บๆ (มันเคี้ยวไรอยู่นะ -_-“”)
ผม : เอาจริงมึงว่างมะ?
ปอ : นั่งแดกเค้กกะไอโต้อยู่อะ แต่คุยได้ๆ
ผม : แดกไปเถอะจ้ะ ไว้กูจะโทรหา!
แล้วผมก็วางสายไปเลยครับ ผมใจไม่ดียังไงไม่รู้ กลัวว่าพี่ไอซืจะเบื่อผมอย่างที่พูด คือถ้าจะเลิกผมก็คงไม่เฮิร์ทไรขนาดนั้นหรอกครับ แต่มันเหมือนก้ำกึ่งอ่ะ คือถ้าเบื่อทำไมไม่เลิกแล้วผู้หญิงที่คุยด้วยคนนั้นคือใคร ผมอาจจะทำตัวน่าเบื่อหรือดีไม่พอรึเปล่าหรือยังไง แต่พูดถึงผมกับพี่อ์ก็ยังไม่เคยมีไรกันเลย เพียงแค่ช่วยพี่ไอซ์บ้าง แต่คงไม่ใช่เพราะเรื่องนี้หรอก คือในหัวผมตอนนี้คือมันคิดไปหมดอะครับ ผมเสียดายเวลา ผมยอมตามใจยอมเอาใจพี่ไอซ์ คือผมกลัวถูกทิ้งแบบไม่รู้ตัวจริงๆ หรือที่ผมทำกับไอเบสมันจะย้อมมาทำร้ายผมเอง แต่นั้นไอเบสมันก็เลวเองด้วย คิดมากไปหมดครับ ผมเลยลุกขึ้นแล้วเดินออกบ้านไปหาพี่อ๊อฟครับ ไม่รู้ว่ากลับมาจากข้างนอกยัง พอไปถึงผมก็เห็นรถจอดอยู่นะจะมาแล้วผมเลยกดกริ่ง สักพักพี่อิฐวิ่งออกมาครับ เค้าบอกว่าเพิ่งกลับมาได้สักพักนี่เองพี่อ๊อฟอยู่ด้านบน พี่เค้าพาผมเค้าบ้านผมก็ทักทายพ่อแม่พี่อ๊อฟแล้วขอตัวขึ้นไปหาพี่อ๊อฟครับ ประตูไม่ได้ล๊อคผมเข้าไปเลยครับไม่คงไม่เคาะหรอกประตูอ่ะ.......
พี่อ๊อฟ : อ้าว! มาได้ไงอะ(พี่อ๊อฟเดินโป๊ออกมาจากห้องน้ำ มีการยิ้มให้ด้วยนะ)
ผม : เห้ย!! (หันหลังให้ประตูครับ) ทำไมไม่ล๊อคห้อง! ยังมีหน้ามายิ้มอีกไอบ้า!
พี่อ๊อฟ : พอเลยมึงนี่นะ! (แล้วมันก็เดินไปใส่ผ้าครับ)
ผมก็นั่งรอที่เตียง พี่อ๊อฟเอาผ้าพักเอวไว้แล้วนั่งดูพี่อ๊อฟแต่งตัว (แรดเนอะ55).....
พี่อ๊อฟ : อยากได้หรอ มองอยู่ได้ (ยิ้มหล่อส่งมา)
ผม : บ้าละ! (รู้สึกร้อนๆที่หน้าไงไม่รู้)ผมมานี่เลย ปุปๆ!(ตบที่ข้างๆผม แล้วพี่อ๊อฟก็เดินมานั่งครับ)
พี่อ๊อฟ : ทำไมวะ? (ผมหยิบผ้าในมือพี่อ๊อฟมาเช็ดหัวให้พี่มัน) น่ารักนะเนี่ย (หูมันแดงเชียว)
ผม : ไม่ชอบไง?
พี่อ๊อฟ : ชอบๆๆ ทำนานๆเลยก็ได้ (เสียงหวานเชียว)
ผม : พี่เบื่อผมป่ะ? (เช็ดไปสักพักก็ถามมันครับ)
พี่อ๊อฟ : โครตๆๆๆๆเบื่อมึงเลยอ่ะ (ทำเสียงเซ็ง ผมถึงกะหยุดเช็ดหัวแล้วเอาผ้าโยนใส่หน้ามันเลยครับ)โอ๊ย! กูล้อเล่น ซีเรียสไรวะดูทำหน้าเข้า (ยิ้ม)
ผม : ผมน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ (คือไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้าไงแต่รู้ว่าแย่มาก)
พี่อ๊อฟ : กูล้อเล่นมึง กูไม่เคยเบื่อมึงหรอก (จับมือผม) ไปได้ยินไรมา? (ทำหน้าสงสัย)
ผม : ป่าวๆ แล้วพี่ละมีไรจะบอกผมมั้ย (พี่อ๊อฟชะงักไปนิด ผมก็มองอย่างสงสัย)
พี่อ๊อฟ : อะ เอ่อคือ.....(ผมก็มองมันอย่างตั้งใจครับ) มะ ไม่มีไรหรอก(มันทำหน้ามีพิรุธ)
ผม : ……… (เงียบแล้วหันหลังให้มัน มันต้องมีไรจริงๆแหละ แต่เอาจริงๆเราพร้อมจะฟังหรอผมคิดไปทั่วอะครับ พี่อ๊อฟก็สะกิด)
พี่อ๊อฟ : โกรธหรอวะ (ทำเสียงหงอย)
ผม : ป่าว แค่ผมคิดว่ามีไรจะบอกก็รีบบอกเหอะจะได้รีบเตรียมใจ(รู้สึกโหวงเหวงในใจแปลกๆ)ไม่ช้าก็เร็วยังไงก็รู้ (ผมหันหน้าไปหาพี่อ๊อฟ)จะบอกไรก็บอกเหอะ! (ทำหน้าจริงจัง พี่อ๊อฟก็ชะงักไปนิดครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงนี่น้า(ส่ายหัวให้ผมแล้วลูบหัวผม)
ผม : มีไรก็บอกเถอะ อย่าทำให้ผมเป็นคนโง่เลยนะ (จับมือพี่อ๊อฟ)
พี่อ๊อฟ : ใจจริงกูอยากจะให้มึงรู้เองนะเนี่ย แต่กูไม่อยากเห็นมึงเสียใจวะ (ทำหน้าเศร้า)
ผม : ตกลงมันคืออะไร ที่พี่จะบอกมันเรื่องเดียวกะที่ผมคิดป่าวเนี่ย! (เริ่มไม่แน่ใจ5555)
พี่อ๊อฟ : เรื่องเดียวกันนั้นแหละ เรื่องไอไอซ์ใช่มะ! (ทำไมดูหงุดหงิด? ผมก็พยักหน้า)
ผม : เฮ้อ! (ถอนหายใจแบบรู้สึก ท้อไงไม่รู้อ่าร้อนที่ตาด้วย)
พี่อ๊อฟ : เห้ยมึงอย่าร้องน่า (โอบไหล่ผม) ยังมีกูเสมอ(ยิ้ม พี่อ๊อฟน่ารักเสมอจริงๆ)
ผม : ปะ ป่าวใครร้อง แค่หาว (แถไปสิ555)
พี่อ๊อฟ : ปากแข็งเอ๊ย! (ขยี้หัวผม ผมก็หัวเราะครับพี่อ๊อฟก็มองผม) มึงอยากฟังจริงๆหรอ? (โน้มหน้าเข้ามาถามใกล้ๆ)
ผม : ยังไงก็ต้องรูป่ะ ฟอด! (โน้มหน้าไปหอมพี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟหูแดงเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : มึงนี่นะ (หอมผมคืนครับ)
ผม : เล่าเถอะเดี๋ยวก็ได้ทำอย่างอื่นแทนละ(เขินครับพูดเองเขินเอง)
พี่อ๊อฟ : งั้นทำอย่างอื่นก่อนได้ป่าววะ (ทำหน้าหื่น)
ผม : พอเลย! มีไรจะบอกก็บอกเถอะ(ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : เอ่อคือ.....(มองผมแบบทำหน้าเคร่งเครียด)
ผม : ถ้ายังทำหน้าแบบนั้นอยู่นะ(ชี้หน้ามัน มันหัวเราครับ)
พี่อ๊อฟ : เคๆ ดุจังวะ! (ยิ้ม) ก็คือว่าเอ่อคือจะเริ่มไงดีวะ(ทำหน้าเหมือนไม่อยากเล่าครับ) กูถามมึงก่อนละกัน มึงมีความสุขใช่ป่ะที่ได้อยู่กะไอไอซ์?
ผม : ก็มีดิ
พี่อ๊อฟ : อืมๆ (พยักหน้า) แล้วเวลามันงอนมึงก็ง้อมันทุกอย่างใช่ป่าว?
ผม : พี่ถามเหมือนไม่รู้เนอะ! ผมมีไรก็เล่าให้พี่ฟังตลอดอ่ะ! (จริงๆก้เล่าให้พี่อ๊อฟฟังไปเกือบหมดแหละครับ)
พี่อ๊อฟ : แล้วมึงเคย....กะไอไอซ์ป่ะ (ถามผมมีการทำหน้าลุ้นๆ เอาจริงๆถึงจะเล่าเกือบทุกเรื่องแต่ผมว่าเรื่องนี้ไม่ควรเล่าหรอก5555)
ผม : ไม่นะ! (ทำหน้าเฉยๆ พี่อ๊อฟนี่ยิ้มบานเลยครับ) แต่ก็มีเคยช่วยพี่ไอซ์อ่ะ คงเข้าใจความหมายนะ(พี่อ๊อฟหน้ามุ่ยเลย ผมก็อายอะครับ)
พี่อ๊อฟ : ช่วยด้วยอะไร?(ทำผมแบบจริงจัง)
ผม : อายนะเว้ย! (หันหลังให้มัน ใครจะมาพูดวะ)
พี่อ๊อฟ : กูอยากรู้นี่หว่า! (เอาคางเกยไหล่ผม)
ผม : กะก็...ใช้มือ(บอกอย่างเบาอ่ะ)
พี่อ๊อฟ : อ่าๆ (จับตัวผมบิดไปทางมัน มันยิ้มทำไม)
ผม : เป็นบ้าไรยิ้มอยู่ได้ (ผมอายมากเอาจริง)
พี่อ๊อฟ : ป่าวๆ (ยิ้ม) แล้วมึงรักมันมากมะ?
ผม : ไม่รู้ดิ นานไปยิ่งเหมือนพี่กะน้องมากกว่า คือพี่ไอซ์นิสัยเด็กมากอ่ะอย่างที่เคยบอกผม แต่ก็รู้สึกดีด้วยนะ (คือก็รักอ่ะ แต่คงไม่มากหรอกมั้ง ไม่รู้ดิครับบอกไม่ถูกอะ)
พี่อ๊อฟ : อืมงั้นก็ดี(พยักหน้า)
ผม : จะเล่าได้ยังละ?
พี่อ๊อฟ : คือจริงๆอ่ะ ไอไอซ์มันมาบ่นกะกูสักพักแล้วว่ามัน เอ่อคือ(มองผมแบบไม่อยากบอกอ่ะ)
ผม : พูดเถอะพี่ ไม่มีไรจะเสียแล้วมั้งมาขนาดนี้ละ! (น่าหงุหงิดจริง)
พี่อ๊อฟ : ก็มันมาบ่นๆว่ามันอ่ะเบื่อมึง! (ผมชะงักไปนิด) ช่วงก่อนมันจะไปซ้อมแหละ! (จับมือผม)
ผม : อืมๆ แต่พี่ไอซ์ก็ยังทำตัวปกตินะ (ผมหันไปถามด้วยสีหน้าหงอยๆ)
พี่อ๊อฟ : อืมมันเป็นแบบนั้นแหละ! มึงก็รู้มันดื้อเงียบ (บีบมือผมเบาๆ ประมานให้รู้ว่ามึงยังมีกูไรทำนองนั้นมั้ง)
ผม : โห! นี่ผมกะลังจะโดนทิ้งหรอเนี่ย(ยิ้มแห้งๆให้พี่อ๊อฟ)
พี่อ๊อฟ : ใช่ที่ไหนเล่า (โอบไหล่)
ผม : แล้วพี่ไม่ดีใจหรอ ที่มันต้องเป็นแบบนี้(หันไปถามมัน)
พี่อ๊อฟ : ไม่วะ กูไม่ชอบเห็นมึงเสียใจเท่าไหร่(ยิ้ม) ตอนแรกกูกะสิงโตอยากให้มึงรู้เองนะเนี่ย!
ผม : เดี๋ยวนะ! ไอสิงโต? ทำไม? (ทำหน้างง)
พี่อ๊อฟ : ตอนแรกที่ไอไอซ์บอกกูกูก็คิดนะว่าถ้ามึงรู้จะโอเคป่าว อีกใจนึงกูก็อยากจะบอกมึงนะแต่กลัวว่าบอกมึงไปก็จะเป็นการใส่ร้ายหาว่ากูทำลายความรักมึงกะมัน (ทำหน้าหงอย) จนมันไปซ้อมได้2วันไอสิงโตก็นัดกูไปเจอแล้วถามเรื่องไอไอซ์แล้วมันก็บอกว่าไอไอซ์มันมีผู้หญิงมาหาที่สนามทุกวันแล้วมึงหายไปไหน กูก็เลยบอกมันไปว่ามึงไม่ได้มาเพราะมันไกลทั้งเรื่องที่มึงคบกะไอไอซ์ก็ปกติ จนวันนี้ที่มึงไปไอสิงโตก็พยายามจะทำให้มึงรู้นะ (บีบไหล่ผม ผมก็นั่งคิดตามที่มันพูดครับ ก็จริงอ่ะถ้าอยู่ๆพี่อ๊อฟมาบอกผมก็ต้องไม่เชื่ออย่างแน่นอน เฮ้อ! เอาไงดีละทีนี้ ผมกะลังจะโดนทิ้งหรอเนี่ย)......
ต่ออีหน่อยนะครับ....
ผม : แล้วพี่กะไอสิงโตไปสนิทกันตอนไหนนะ เห็นเจอกันทีไรก็ได้แค่มองกัน ไท่เห็นจะคุยกัน? (สงสัยจริงๆ เพราะที่ผ่านมาตอนพี่มันไปกะผมกะไอสิงโตไม่เห็นจะพูดไรมาก)
พี่อ๊อฟ : ไอสิงโตมันจะจีบมึง แล้วมันก็เข้าทางกูงะมันเห็นมึงสนิทกะกู (ทำหน้าโหด)
ผม : แล้วพี่ก็จะช่วยมันเนี่ยนะ (ยิ้ม)
พี่อ๊อฟ : กูไม่ได้บอกว่าจะช่วยนะ แต่มันคิดเองเออเอง5555 (ผมก็ยิ้มครับ ) ส่วนเรื่องวันนี้มันก็โทรมาบอกกูแหละ มันเดาถูกด้วยนะ! ว่ามึงต้องมาหากู
ผม : เฮ้อ! ตอนนี้ก็เหลือรอพี่ไอซ์เขี่ยทิ้งใช่มั้ยเนี่ย (ทำหน้าเซ็งแล้วก็ล้มตัวนอน)
พี่อ๊อฟ : มึงโอเคนะ (ลูบหัวผม)
ผม : อืม แค่สงสัยนะ เบื่อผมเบื่อเรื่องไร เพราะอะไร เค้ามีคนใหม่แล้วหรอ? ไปมีตอนไหนทำไมเร็วจังอ่ะ (คิดไปหมดครับ นี่ผมทำตัวน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ?)
พี่อ๊อฟ : ถ้ามึงน่าเบื่อนะ ในโลกนี่คงไม่มีใครน่าคบ (ยิ้ม)
ผม : บ้า! (ยิ้มเขินสิ)….พี่ไอซ์แค่บอกว่าเบื่อหรอ? (ผมหันไปถามมันมองผมอยู่)
พี่อ๊อฟ : อืม แต่กูไม่รู้ไรอย่างอื่นนะ ถึงจะสนิทกะมันเรื่องแฟนๆไรของมันกูไม่ยุ่งอยู่แล้ว นอกจากมึงเนี่ย กจะรู้เยอะสุด(ยิ้ม)
ผม : อ๋อที่ทำตัวน่ารักขึ้นเพราะเร่งทำคะแนนว่างั้น พี่ไอซ์เขี่ยผมทิ้งจะได้เสียบแทนที่เลยว่างั้น (มันทำหน้าเจ้าเล่ห์)
พี่อ๊อฟ : มึงก็คิดได้เนอะ! กูก็แค่อยากทำตัวให้ดีที่สุด อย่างน้อยวันที่มึงรู้เรื่องไอไอซ์มึงจะได้อุ่นใจไง (ยิ้มแบบอบอุ่น แต่มันก็เรื่องจริงนะครับ ผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าโดนทิ้งเลยเมื่ออยู่กับพี่อ๊อฟ)
ผม : พระเอกตลอด (ยิ้ม) แล้วผมต้องทำไงต่อไปอ่ะ?
พี่อ๊อฟ : ก็ทำตัวปกติดิวะ! แต่แปลกทำไมมึงไม่เศร้าเลยวะ เห็นทำหน้าเซ็งอย่างเดียว(มองหน้าผม)
ผม : ไม่รู้ดิแค่กะลังคิดเนี่ย ผมน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ อีกอย่างคนแบบผมบอกเลยไม่ร้องไห้ฟูมฟายกะเรื่องพรรนี้หรอก (ยิ้ม จริงๆก็เป็นแบบนั้นครับ อาจจะแค่เสียความรู้สึกมากกว่า)
พี่อ๊อฟ : ก็ดีละ (ยิ้ม)
ผม : อื้ม ปล่อยมันไปเถอะ ผมคงไม่รั้งหรอกวะพี่ ถ้าเค้าเบื่อก็ไปเหอะอยู๋ไปก็อึกอัด (หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ)
พี่อ๊อฟ : ต้องงี้ดิว้า (จับมือผม) ไปเดินเล่นกันมะ?
ผม : อืม ไปดิ (ยิ้ม)
แล้วพี่อ๊อฟก็พาผมไปเดินเล่นแถวสนามเด็กเล่นของหมู่บ้าน ชวนพูดนั่นนี่ไปเรื่อยอะครับโดยไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคงไม่อยากทำให้ผมคิดมาก ตอนนี้ผมแค่อึนๆเซ็งๆไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ก็ยอมสะขนาดนั้นนะครับ เอาจริงๆก็นอยและเสียความรู้สึกมากๆเลยละ แต่ทำไงได้อ่ะเนอะ ผมก็เดินเล่นไปสักพักก็จะกลับตอนแรกพี่อ๊อฟชวนนอนด้วยกันครับ แต่ผมก็บอกไปว่าวันหลังดีกว่าและเราก็นัดถึงวันพรุ่งนี้ที่จะไปดูพี่ไอซ์แข่งบอลครับ ก็อย่างพี่อ๊อฟว่าครับทำตัวตามปกติ ผมก็จะยื้อไปให้ถึงที่สุดแหละถือว่าผมพยายามกะรักครั้งนี้ละกัน พี่อ๊อฟเดินมาส่งผมถึงหน้าบ้านแล้วก็เดินย้อนกลับไปส่วนผมก็เข้าบ้านแล้วก็ขึ้นห้องไปพักสมองสักแปปครับ จนเย็นแม่ก็เรียกไปกินข้าวครับทำไรเสร็จก็ขึ้นอาบน้ำนอนครับ
พอเช้ามาผมตื่นเพราะพี่อ๊อฟโทรมาปลุก ก็เตรียมอาบน้ำแต่งตัวทำนู่นนี้ครับบอกป๊าและแม่ก็ออกไปรอพี่อ๊อฟหน้าบ้านสักพักก็มา แล้วผมก็ขึ้นซึ้นพี่อ๊อฟก็ออกรถครับ........
ผม : พี่อ๊อฟ แวะตลาดด้วยจะซื้อดอกไม้! (ต้องตะโกนบอกอะลมมันโต้หน้า5555)
พี่อ๊อฟ : ซื้อไปให้ใครวะ! (ตะโกนเสียงโหดเชียว)
ผม : ก็ซื้อให้พี่ไอซ์กะไอสิงโตไง!
พี่อ๊อฟ : ซื้อให้สิงโตทำไมวะ!
ผม : อ่าวมันก็เพื่อนเนอะ ให้กำลังใจมันหน่อย!
พี่อ๊อฟ : หึ!
แล้วพี่อ๊อฟก็พาผมแวะตลาดครับผมก็เข้าไปร้านดอกไม้ซื้อดอกไม้มาสองช่อ แต่พี่อ๊อฟนี่บ่นผมตลอดทางเลยครับจะซื้อให้ทำไม บลาๆๆๆ จนผมทำไม่สนใจอ่ะครับ เข้ามาร้านดอกไม่ทำหน้าเป็นตูดเลยสิ พอซื้อเสร็จก็พากันไปสนามกีฬากันครับ คนเยอะเชียว ผมก็ขึ้นไปนั่งบนแสตนโรงเรียนผมครับ พี่อ๊อฟก็แยกไปหาเพื่อนผมก็นั่งกะกลุ่มเพื่อนผมครับ คนแน่นอ่ะเสียงดังด้วย.....
ปอ : มึงเอาดอกไม้มาไรเยอะแยะวะ!
ผม : ให้พี่ไอซ์กะไอสิงโตงะ
มิน : แนะๆๆ ร้ายนะมึง
วิว : มึงคิดไรไอมิน!
นัท : เออซี้ซั้วตลอด (ส่ายหัวอย่างเอือมระอา ผมก็นั่งขำกับไอปอ)
มิน : ไรว้า (หงอยไปเลยครับ)
ปอ : เมื่อวานมีไรวะ? (หันมาถามผม ผมนั่งข้างปอ และอีกข้างก็เป็นไอมินครับ)
ผม : คืนนี้ค่อยคุยกันได้ป่าววะ(มาคุยตอนนี้คงไม่รู้เรื่องเสียงดังเชียว)
ปอ : อืมๆ
แล้วพวกเราก็แหกปาก คุยกันปสักพักพอนั่งกีฬาลงสนามส่งเสียงกรีดร้องเชียร์กันสุดใจขาดครับ พอเริ่มแข่งกเชียร์กันมันเชียว....
“แกดูไอซ์สิ กรี๊ด!”
“เท่มากดูคนนั้นสิ”เสียงพวกผู้หญิงม.ต้นที่ดูผู้ชายหล่อๆแล้วส่งเสียงร้อง เอาจริงพวกนั้นมาดูผู้ชายไม่ได้มาดูบอล5555
“ไอซ์เป็นเกย์นะมึง”เสียงมาจากด้านหลังครับ
“ใช่หรอมึง ก็เห็นพี่พลอยมาหาบ่อยๆ”
“ก็กูเห็นมันคบก็เด็กม.3ที่เป็นผู้ชายอ่ะ”
“เห้ยๆ แต่กูคุยกะพี่พลอยอยู่ พี่เค้าบอกคนนั้นเป็นแค่น้องชายนะ ที่ขอเป็นแฟนไรแค่แกล้งเล่นกันเท่านั้น”
“จริงหรอวะ แต่ก็คงจริงแหละ หล่อๆแบบนั้นไปเอาผู้ชายด้วยกันกูเสียดายวะ”
“เออกูว่าพี่พลอยกะไอซ์เข้ากันมากนะมึง”
“เออพวกไม่เหมาะไม่ควรมึงไม่ต้องไปพูดถึงหรอก!”เสียงกระแทกด้วยนะ
“น่าสงสาร เด็กนั่นคงมโนไปไกลว่าไอซ์ชอบ”
“เออ ไอซ์มันก็แกล้งเล่นตามประสาผู้ชาย”แล้วก็พูดกันไปอีกมากมาย
และนี่คือคำพูดเม้าแตกของพวกผู้หญิงรุ่นพี่ ม.4ประมาน 3-4คน ที่คุยกันอยู่ด้านหลังผม เอาจริงๆคือเหมือนพวกมันจะพูดให้ผมได้ยินและเหมือนจะพึ่งมานั่งด้วยเพราะตอนผมมานั่งแถวข้างหลังผมไม่มีคนนั่งครับ และแน่นอนคือผมไม่ได้ยินคนเดียวหรอกครับ เพื่อนๆผมหันมามองผมกันแบบสงสายตาว่ามึงโอเคนะไรทำนองนั้น ซึ่งผมตอบเลยว่าไม่! ทำไมผมถึงได้ดูหน้าสมเพสขนาดนี้เนี่ย แล้วเพื่อนๆคนอื่นๆนอกจากกลุ่มผมที่ได้ยินก็หันมามองผมกัน ผมนี่ทำหน้าไม่ถูกเลยอ่ะ พวกมันก็ไม่หยุดพูดกันสะที......
ปอ : โอ๊ย! จะมาเชียร์บอลหรือจะมาหาผู้ชายแดกวะ! (ปอมันตะโกนขึ้นมาครับ อีพวกข้างหลังนี่เงียบเลยครับ)
มิน : พวกมึงไปเถอะวะ รำคาน (หันไปพูดคำว่ารำคานใส่พวกข้างหลัง)
วิว : มองไรกันวะ! (ปอมันก็ดึงมือผมให้ตามไปครับ)
นัท : ไม่ต้องไปฟังหรอกมึง หมาเห่าซี้ซั้วไปทั่ว! (มันแหกปากพูดแล้วก็พากันเดินลงไปล่างแสตนครับ)
ตอนนี้พวกมันพาผมมานั่งตรงม้าหินอ่อนข้างร้านขายของที่ไกลออกมาจากแสตนหน่อยเพราะแถวนั้นเสียงดังครับ ผมก็เงียบตลอด เอาจริงๆทำตัวไม่ถูกครับ ยิ่งมาเจอคำพูดคนพวกนั้น ความจริงผมจะลุกขึ้นมาแล้วหันไปด่าพวกมันก็ได้แต่จะทำเพื่อไรอ่ะ เพราะทั้งหมดคือเรื่องจริง พี่พลอยเค้าก็สวยเป็นถึงดรัมไม้1ของโรงเรียนเป็นที่รู้จักของรุ่นน้องรุ่นพี่เหมาะกะพี่ไอซ์แถมตอนนี้พี่ไอซ์ก็เบื่อผมแล้วจะโดนบอกเลิกเมื่อไหร่ยังไม่รู้ ทำตัวไม่ถูกจริงๆครับ เฮ้อ!........
ปอ : อะ (ยื่นน้ำให้ผม ผมก็ยิ้มแล้วรับมาครับ )
วิว : เอ่อ เห้ยพวกมึงเค้าจะแข่งกันถึงไหนแล้ววะ! (พูดแบบอึกอัก)
นัท : อะ เออนั่นดิ
มิน : กูก็ว่า (เสียงอ่อยๆ)
ปอ : นท (ลูบหลังผม) มึงโอเคนะ (ผมที่นั่งเหม่ออยู่หันไปมองทางพวกเพื่อนครับ พวกดูเป็นห่วงผมนะครับ)
ผม : อื้ม โอเคดิ้! (ยิ้ม)
ปอ : มีไรเล่าให้พวกกูฟังได้นะเว้ย!
มิน : เออเพื่อนกันอ่ะมึง มีไรก็บอก
นัท : ระบายนะเว้ย แบบเนี่ย(หันไปตบหัวไอวิว)
วิว : โอ๊ยไอสัส (ลูบหัวตัวเอง พวกผมก็หัวเราะกันครับ) อะเออมีไรก็เล่าเถอะ (ยิ้ม)
ปอ : ใช่เรื่องนี้ปะที่มึงโทรมาเมื่อวาน ? (ผมพยักหน้าครับ)
ผม : ก็คือ.. (ผมก็เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดครับทั้งจากที่พี่อ๊อฟเล่าให้ฟังและที่ไปได้ยินเอง)มันก็เป็นแบบนี้แหละ (ยิ้มแห้งๆไปให้พวกมันครับ พวกมันนี่อึ้งกันไปหมด)
วิว : คะคือกูว่าละถ้าปกติมีคนมาพูดส่อเสียดมึงแบบนั้นมึงคงลุกขึ้นไปด่าแล้วแต่นี่มัน...(ยิ้มแบบไม่รู้จะปลอบหรือทำไงให้ผมสบายใจอ่ะผมเข้าใจมัน)
ปอ : ทำไมวะ? เบื่อ แค่เพราะเบื่อเนี่ยนะ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอวะ! (โกรธ)
นัท : เอาน่ามึง ตอนนี้พี่ไอซ์ก็ปกติ มึงก็ทำตัวปกติไปก่อนละกัน
มิน : ปกติห่าไรวะ ไปบอกกะพี่พลอยว่าไอนทเป็นน้องชาย เนี่ยนะปกติ
ปอ : เออกูว่ามันกันไปหน่อยวะ! (ลุกขึ้นครับ) กูจะไปเคลียกะไอพี่ไอซ์หน่อยดิ้!
ผม : เห้ย! ไม่ต้องหรอกมึง (จับมือมันไว้) พอเถอะ กูคงน่าเบื่อเองแหละ ปล่อยไปอะไรจะเกิดก็เกิดเถอะว่ะกูเตรียมใจไว้ละ
มิน : มึงจะมานางเอกไรตอนนี้เนี่ย
ปอ : เออนั่นดิ กูหงุดหงิดวะ! (กระแทกตัวนั่ง)
วิว : พวกมึงก็อย่าใจร้อนดิ!
นัท : เออใจเย็นๆ ไอนทแล้วมึงจะเอาไงต่ออ่ะ?
ผม : ก็อย่างที่บอกอ่ะแหละ ทำตัวปกติ รอวันที่พี่ไอซ์เขี่ยกูทิ้ง (ยิ้มแห้ง รู้สึกตาร้อนๆ)
ปอ : นทมึงอ่ะ! (โอบไหล่ผม)
นัท : เอาน่ามึง (ลูบหลังผม วิวกับมินก็ลุกขึ้นมาจับไหล่ผมครับด้วย)
ผม : เห้ย! พวกมึงกูโอเคเว้ย! เอาจริงๆถึงไปด่าไปว่าพี่ไอซ์ก็เท่านั้นแหละ เค้าเบื่อแล้วทำไปก็เท่านั้นแหละ!
วิว : ก็จริงนะ แต่มึงจะรอแบบนี้หรอ?
ผม : อืม อะไรจะเกิดก็เกิดไง ถึงตอนนั้นตัวกูเองคงรู้ดีแหละว่าต้องทำไง พวกมึงไม่ต้องห่วงกูหรอก แค่มีพวกมึงอยู่ข้างๆกูก็ดีใจละ (หันไปยิ้มให้พวกมันครับ)
ปอ : อืมๆ พวกกูจะอยู่ข้างๆมึงนะเว้ย
วิว : เออ แค่คนเลวๆไม่ต้องไปใส่ใจหรอก
มิน : เออไอสิงโตก็รอมึงอยู่นะเว้ย (ยิ้มผมก็นิ้มครับ)
นัท : ไอเหี้ยนี่ มันใช่เวลามั้น
วิว : ไอนทอ่ะมีคนในสต๊อกเยอะ
ปอ : เออๆ ก็จริงมึงอย่าไปแคร์ผู้ชายในสต๊อกเยอะแยะ ถ้าไม่มีใครก็แบ่งไอโต้ให้ใช้ได้555(หัวเราะกันหมดครับ)
นัท : เอากูไปแก้ขัดก่อนก็ได้มึง (ยิ้ม)
วิว : กูด้วยก็ได้
มิน : กูก็อีกคน55555
พวกมันก็ปลอบใจผมไปครับดึงเข้าตลกกันตลอด จริงๆเมื่อกี้ผมแค่ทำตัวไม่ถูกเท่านั้นแหละ ไม่ได้คิดไรมากมายจนเรานั่งไปสักพักก็ขึ้นไปนั่งแสตนอีกรอบครับ แต่คราวนี้นั่งแยกนะครับ นั่งตรงที่คนไม่ค่อยนั่งกันเพราะมันมองไม่ค่อยเห็น เรานั่งกันส่วนมากคุยกันมากกว่าครับ จนแข่งกันเสร็จประกาศผลสรุปโรงเรียนผมชนะครับ ดีใจเฮกันใหญ่ แล้วคนบนแสตนก็ลงไปหาพวกนักบอลกันครับ ส่วนมากก็ขอถ่ายรูปและก็พากันกลับแหละครับ ผมกับเพื่อนๆก็พากันไปหาพี่ไอซ์ตอนแรกพวกมันบอกไม่ต้องมาหรอกแย้งกันนู่นนี่นั้น แต่ผมบอกไปแล้วครับว่าจะทำตัวให้ปกติที่สุด ผมยื่นดอกไม้ที่จะเอาให้สิงโตฝากไว้ที่ไอมินก่อนแล้วก็เดินตรงไปหาพี่ไอซ์กันครับ พี่อ๊อฟก็คุยกะเพื่อนๆเค้าอยู่ แต่พวกผมก็ต้องหยุดเดินเพราะภาพตรงหน้าทำให้ผมใจโหวงเหวงมากครับ พี่พลอยเอาดอกไม้มาให้พี่ไอซ์และมีอีพวกปากผีที่นั่งพูดเรื่องพี่ไอซ์ไปกระแนะกระแหนพี่พลอย เชียร์ให้ถ่ายรูปกันท่านู้นท่านี้ ผมมองด้วยสายตาที่ผิดหวัง รู้สึกแบบกูทำดีแล้วไม่ได้ดีวะไรทำนองนั้น....
ปอ : นทกูว่าไม่ต้องให้หรอกมั้ง
มิน : เออเดินไปให้ไอสิงโตเถอะ (ไอห่านี่ ไอสิงโตมันจ้างมาเท่าไห่อยากรู้จริงๆ)
นัท : เออนท
วิว : เอาไงละทีนี้
คือจริงๆผมก็ยืนไม่ไกลจากพี่ไอซ์เลยนะ แต่เค้ากลับไปเหลียวตามามองเลยอ่ะ หรือเห็นแล้วทำเป็นไม่เห็นวะ?
ผม : อืม พวกมึงก็รอนี่ละกันกูเอาไปให้แปปเดียว! (พวกมันก็เงียบกันครับ แต่ที่ผมพูดออกจะเป็นคำสั่งมากกว่าคำบอกครับ ที่อยากให้พวกมันยืนรอนี่เพราะเดี๋ยวมันจะไปพูดอะไรที่ไม่ควรพูดในตอนนี้นะสิ)
ผมก็เดินตรงไปหาพี่ไอซ์เลยครับ พวกปากผีมันเห็นผมทำหน้าทำตาตอแหลกันใหญ่แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมสนใจเลย พี่ไอซ์เห็นผมแล้วก็มองยิ้มให้ปกติพี่พลอยก็ยิ้มด้วย ผมก็ยิ้มส่งกลับไปครับ......
ขอบคุณ จะร้องไห้แทนนทแล้ววววว มันจุกอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆ ขอบคุณครับ. รู้สึกอึนๆตามนทเลยแฮะ
หน้า:
[1]