คำสาปแห่งการล้างแค้น ตอนที่ 1
*รบกวนงด copy นะครับ*"ถ้ามึงไม่เอาเงินมาใช้นายกูภายใน 3 วัน มึงกับแม่ ได้ไปนอนเฝ้ายมบาลแน่!"เสียงตะโกนดังลั่นบ้านของเด็กหนุ่มและหญิงชรา ที่บัดนี้มีแต่เสียงร้องไห้และสะอึกสะอื้นเนื่องจากไปไปกู้หนี้ยืมสินไอ้เสี่ยหน้าเลือดมาหวังจะตั้งตัวกับการปลูกผักปลูกหญ้าขาย แต่โชคร้ายโดนไฟป่าเผาซะเรียบ เงินเก็บที่ได้ก็หมดไปกับการซื้อเมล็ดเพาะปลูก
"เราจะยังไงกันต่อดีแม่" ขิง เด็กหนุ่มตัวเล็กถามแม่ของตนด้วยเสียงสะอื้น
"แม่หมดปัญญาแล้วลูกก" ผู้เป็นแม่พูดด้วยน้ำเสียงจนตรอกก
คืนนั้นเอง ขิงนอนร้องไห้กอดแม่ของตนทั้งคืน พอตื่นเช้ามาก็พบว่าแม่ของตนได้กลายเป็นศพไปแล้วด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เด็กหนุ่มอายุ 15 ปีถึงกับทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้โฮจนแทบเป็นบ้า
สองวันต่อมา ขิงจัดงานศพให้แม่ของตน เป็นงานเล็กๆ ที่แขกที่มาร่วมงานต่างก็เป็นคนที่เคยได้รับการเอื้อเฟื้อและน้ำใจจากแม่ของขิง แต่ยังไม่ทันที่พระจะมา ไอ้พวกนักเลงที่เคยไปขู่ขิงและแม่ก็ปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับยิงปืนขึ้นฟ้าทำให้แขกในงานต่างก็วิ่งหนีกันอย่างจ้าละหวั่น
"พวกมึงจะเอาอะไรอีก ต้องให้กูทำยังไงพวกมึงถึงจะไปซะที กูไม่เหลืออะไรแล้ว" เด็กหนุ่มฟิวขาดถึงกับตะโกนด่าออกมาด้วยความโมโห
"พวกกูมาเอาเงิน!" สิ้นคำพูดของพวกมัน ขิงก็ไม้สามารถอดกลั้นโทสะได้อีกต่อไป จึงพุ่งไปยังพวกนักเลงด้วยความไม่เกรงกลัว แต่ทว่าช้าไป หนึ่งในพวกมันลั่นไกปืนเข้ากลางหน้าอกของขิงจนล้มลงไปกับพื้นนั้นเองพวกมันเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งหนีกลับไปด้วยความกลัวความผิด
"เจ้าพอใจที่จะตายแบบนี้งั้นเหรอ"เสียงทุ้มหน่วงแว่วเข้ามาในโสตประสาทของขิง
"คุณเป็นใคร" ขิงถามกลับ
"ข้าเป็นคนที่จะช่วยให้เจ้าได้ล้างแค้นทุกๆคนที่ทำให้ชีวิตของเจ้าเป็นแบบนี้ยังไงล่ะ แต่มีข้อแม้เพียงอย่างเดียวเป็นข้อแลกเปลี่ยน" เสียงทุ้มนั้นเริ่มเหี้ยมขึ้นเรื่อยๆ
"มันคืออะไร"
"ดวงวิญญาณของผู้ที่เจ้าล้างแค้นทุกคนต้องเป็นของข้า และเจ้า! จะไม่มีวันได้ผุดได้เกิดชั่วนิจนิรันดร์!" สิ้นคำประกาศิต ขิงถึงกับนิ่งไป
"ผมไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ผมต้งทำยังไง" เสียงของขิงตอบกลับมาด้วยโทสะอันเต็มเปี่ยม
"สัมผัสมันสิ" ชายผู้นั้นส่งปรักขิกสีแดงสดมาให้ขิง ทันทีที่ขิงสัมผัสมัน สติเขาก็ดับวูบไป
รอตอน2ไม่ไหวละ ติดตามตอนต่อไป ขอบคุณครับ รอติดตามครับ ติดตามต่อนต่อไป แค่เริ่มก็สนุกแล้ว
ขอบคุณครับ รอตอนต่อไปครับ รอลุ้นตอนต่อไปนะคับ{:5_130:} รอๆๆ รอครับ รอตอนที่อยู่2 ครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} รอตอนสองด้วยคนค่ะ ขอบคุณครับ รอติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ