เมื่อผมมีพลังพิเศษ 1 by ต้นไม้ ห้ามก๊อป
สวัดดีครับผมใด้อ่านเรื่องเสียวหลายเรื่องมามากแล้ว ผมจึงอยากแต่งเรื่องขึ้นมาบ้างเกี่ยวกับพลังจิตน่ะครับ ยังไงฝากติดตามด้วยสวัดดีครับ ผมต้นไม้เป็นเกย์รู้ตัว อายุ 25 ปี สูง175 หนัก 70 หน้าตาค่อยข้างโอเครไม่ถึงกับหล่อแต่ก้ไม่น่าเกียจน่ะ บ้านผมค่อยข้างจนครับ ผมเรียนจบแค่ม.6 พี่ชายก็เหมื่อนกัน เรียนจบแล้วต้องรีบทำงานส่งเงินให้น้อยชายวัย14เรียนให้จบป.ตรี พวกเรามีกันแค่3คนครับ พ่อเลิกกะแม่แล้วแยกกันไปมีครอบครัวไหม่ มีแค่ยายกับตาเท่านั้นที่เลี้ยงพวกเรามา พวกเรายุบ้านเช่าเล็กๆในสลัมแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เช้าทำงานก็กลับมานอนพี่ชายก็ไปทำงานตอนกลางคืน(ไม่ใช่ร้านเหล้าน่ะ) คือเค้าทำงานเป็นกะ พี่ชายใด้กะประจำคือกลางคืนส่วนผมคือกลางวันเราทำงานที่เดียวกัน เอาล่ะมาพูดถึงว่าทำไมผมมีพลังพิเศษดีกว่า คือเมื่อ 2เดื่อนที่แล้ว ผมขับรถฟีโน่คู่ใจของผมไปทำงานแล้วฝนตกหนักมา ถึงที่ทำงานแล้วล่ะ ยุที่จอดรถ วันนั้นผมสายหน่อยเพราะต้องไปส่งน้องชายแล้วฝนตก จึงทำให้ไม่มีใครยุที่จอดรถเลย มีแค่ผมกะลุงยามในป้อมห่างออกไป 500เมตร ซึ่งเขาหลบฝนยุ ผมจึงรีบเพราะรุตัวว่าตัวเองสายแล้ว พอถอดหมวกกันน๊อกชุดกันฝนออกแล้ว จึงรีบวิ่งจะเข้าบริษัท วิ่งไม่ยังไม่ถึงก็โดนฟ้าฝ่าลงกลางกระหม่อม หลับเลยผมหลับไปประมาณ 15วันครับ โดยไม่มีแผลอะไรเลย ตื่นมาผมก็ยุโรงบาลแล้ว โดยตื่นมาผมเห็นเป็นภาพสีขาวดำก่อนเลยครับแล้วกระพิบตาก็ยังไม่หายไป มันติดๆดับๆเดียวมีสีเดียวไม่มี ผมจึงนอนต่อหลับตาลงแล้วรอยุอย่างนั้น สักประมาณ 2ชม. ไอบอยพี่ชายผมก็มาเยี่ยมซึ่งผมก็ลุกขึ้นมา แล้วลืมตาอีกรอบครั้งนี้ผมเห็นปกติครับ จึงไม่คิดอะไร ผ่านไปสัก3วัน ผมก็ออกจากโรงบาล แล้วนอนยุบ้านอีก 1อาทิต เพราะหมอให้ไปทำงานอาทิตหน้า ผมจึงคิดว่าไหนๆก็หยุดแล้วจึงไปเดินเล่นห้างหน่อยดีกว่า แล้วผมก็เดินทางไปเลย
ผมมาถึงห้างประมาณ บ่ายโมง ซึ่งห้างที่ผมมาเนี้ยคือห้างที่คนมีตังเขาชอบมาเดินกัน ซึ่งถามว่าทำไมถึงมาเดินที่นี้ทั้งที่ไม่ค่อยมีตัง ก็คือมันไกล้บ้าน จบ555 ผมเดินเล่นยุโซนเครื่องใช้ไฟฟ้าเอย โทรสัพเอย เดินเล่นยุอย่างนั้นสักพัก จึงเริ่มเบื่อ เลยไปเดินซื้อโทรสัพเพราะเครื่องเก่าพังไปแล้วตังแต่โดนฟ้าฝ่า มีเงินเก็บแค่ 2หมื่น ลองไปดูก่อนล่ะกัน ถ้าเกิน หมื่นก็ไม่เอา ผมคิดในใจ แล้วจึงเดิน ไปดูต่อไป
ผมเดินดูไปเรื่อยๆก็เจออันหนึ่งที่ถูกใจ จึงซื้อไปราคา 8พันกว่าบาท ซึ่งผมรอสักพักก็ใด้มา แล้วจึงเดินออกมาจากห้างนี้ ไปที่โรงจอดรถ เห็นรถ BMW สีดำป้ายแดงขับด้วยความเร็ว ขับปาดหัวผมไป ในใจก็โกดนิดๆ แต่ก็ยังไม่คิดอะไรพอผมขึ้นรถใด้แล้วขับรถลงมาชั้นล้าง(จอดใว้ชั้น3) ขับลงมาเรื่อยๆก็เจอรถ BMW ชนเข้ากับรถกะบะยุข้างหน้า เลยจอดดูซึ่งไอรถ BMWเนี้ยคือคันเดิมที่ลงมาจากห้างเลย ส่วนรถกะบะ คนขับเป็นชายแก่ น่าจะอายุ 50กว่าแล้ว มากะคุนยาย ซึ่งน่าจะเป็นผัวเมียกัน ซึ่งคนขับรถ bmwก็ลงมาด่าๆตายายคู่นี้ ทำให้ผมนึกถึงตายายที่บ้านขึ้นมา ทำให้โกดขึ้นมาจริงๆ เลยขับรถไปจอดไกล้กะว่าจะด่าไอลูกคนรวยสะหน่อย ก็ใด้ยินเสียงเหมื่อนอะไรขาดสักอย่างในหัวผม แล้วจากนั้น ผมก็ เหมื่อนสติหลุดแปปนุง สัก5วิใด้มัง พอใด้สติแล้วกำลังจะเดินไปถึงจุดเกิดเหตุ ก็ใด้ยินเสียง 'ว่าเสียเวลาซิบหาย' ผมจึงหันไปดูก็เห็นชายวัย 30 ในรถ bmwคันนั้น ที่กำลังด่าว่าลุงกะป้ายุ แล้วผมก็ใด้ยินเสียงอีก 'ทำไงดีไม่มีเงินด้วยใบขับขี่ก็ไม่มีแถบชนกะพวกลูกคนรวยอีกตายๆ'
ผมใด้ยินเสียงแล้วหั่นไปมองก็ไม่เห็นตาพูดอะไนเลย ตอนนี้ผมเริ่มแอะใจหน่อยๆล่ะ 'ทำไงดีไม่มีตังด้วยทำไงดี ' ใด้ยินเสียงผู้หญิงแก่ๆ ดังขึ้นซ้ำๆ จนผมเริ่มปวดหัว ผมจึงตวาดในความคิดไปว่า'หยุดคิดเดียวนี้' แล้วเสียงก็หายไปหมด ผมก็ยังเห็นชายใว30 กำลัง ด่าคนแก่ยุ เลยเดินเข้าไปไกล้ๆอีกหน่อย ก็ ใด้ยินเสียงอีกแล้ว ตอนนี้ผมเริ่มสับสนล่ะ จึงลองตั้งสติ แล้วค่อย พูดในใจว่า'เงียบปากสะ' ชายวัย30ที่กำลังด่ายุก็เงียบเสียงไปเลย ผมตกใจมากๆคิดว่าผมมีพลังรึป่าววะ เลยลอง เรียกในใจชายวัย30 อีกครั้ง 'นี้คุนหันหน้ามาดิ' แล้วเขาก็หันมามองที่ผม พอเห็นหน้าชายคนนั้นนี้ผมแถบกรี้ด หล่อซิบหายเลยวะ แต่ก็ไม่ชอบนิสัยยุดีอ่ะ เลยคิดในใจ ว่า ' ให้เงินตายายคู่นี้ไปสะแล้วก็มายืนเฉยๆ' ผมสั่งในใจอีกรอบรอดูว่ายังไง แล้วเขาก็เดินไปเปิดรถแล้วเซ็นเช็กให้ตายา 1แสนบาทแล้วยืนให้แล้วมายืนเฉยๆ นิ่งๆเหมื่อนหุ่นยนต์เลย ผมจึงไปบอกตายายว่าให้เอาเงินนี้ไปซ่อมรถแล้วกลับบ้านไปใด้แล้ว ตายายก็ดีใจกันยกไหญ่คิดว่าจะมีเรื่องเสียตังสะแล้ว พอตายายไปแล้ว ผมจึงหันหน้ามาสำรวจคนนี้อีกรอบ เขาสูงประมาณ 185 ผิวขาวปากแดง คิ้วเข้ม รวมๆแล้วโครตหล่อสูงขาวยาวดี อะไรแบบนี้ หน้าตาออกไปทางฝรั่งหน่อยๆ คงเป็นลูกครึ่งไม่ก็มีเชื้อยุแหละ ผมจึ่ง'ชื่ออะไร'ผมถามในใจ "ชื่อกันครับ"เสียงเขาตอบแบบลอยๆ ผมจึงเริ่มพูดในใจว่าคุณรุจักกับผมมานานเราเป็นเพื่อนรักกัน ไม่ใด้เจอกันนานมากๆผมชื่อต้นไม้ หลังจากผมเริ่มพูดไปเขาก็แปลกๆแปปนุงแล้วจึงหันหน้ามามองผมอีกรอบ "เห้ยยต้นไม้ใช่ป่ะ?" เสียงเขาดูจะดีใจไม่น้อยเลย"ว่าไงกันไม่ใด้เจอกันนานเลย" ผมก็ตามน้ำไปสักพักแล้วจึงแยกย้ายกันไป แต่ผมใด้เบอร์เขามาด้วย หลังจากคุยกัน ผมจึ่งใด้รู้ว่าเขาเป็นเจ้าของโรงแรมไหญ่ๆหลายที่เลย ส่วนพ่อเป็นตำรวจแม่เสียไปแล้ว ส่วนที่ใด้เชื้อฝรั้งมาก็คือยายแม่ของแม่เขาเป็นลูกครึ่งครับ เชื้อเลยจางๆแล้ว แต่ก็ยังดูรู้ยุ ตอนนี้เขามีเมียมีลูกแล้วครับ ลูกสาว 2คน ส่วนเมียยุบ้านเฉยๆ มีคุณอาเป็นทหารยศไหญ่ ซึ่งตอนนี้ใด้วางแผนใว้แล้ว แผนชั่วๆของผม 555
ขอบคุณครับ
จัดไปเลย หล่อรวยสันดานเสียแบบนี้ ต้องเอาให้บานนน ขอบคุณครับ ติดตามต่อ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณมากเลยนะครับ ขอบคุณคับ ขอบคุนคับ ชอบแนวนี้มาก เกริ่นไว้ น่าติดตามครับ อ้าาา ชอบ แนวสะกดจิต ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคีบ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาต่ออีกนะครับ