ผมไม่อยากตาย ขอน้ำอสุจิให้ผมหน่อย 1 ( กำเนิดเจ้าชาย ผู้โดนสาบ )
ณ ประเทศเล็ก ๆแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่กลางหุบเขา อุดมสมบูรณ์ไปด้วย ธรมมชาติที่สวยงาน มีประชาชนอยู่ไม่ถึงล้านคน ทุกคนในประเทศกำลังมีความสุข เนื่องจาก พระราชินี ของพวกเขาเพิ่งให้กำเนิด องค์รัชทายาท ขึ้นมางานฉลอง เกิดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ แต่ไม่น่าเชื่อความสุขนั้นจะหายไปได้แค่เพียงชั่วข้ามคืนองค์ชายน้อยที่เพิ่งถือกำเนิดมาได้เพียงยี่สิบสี่ชาวโมงก็ต้องประสพภาวะวิกฤติถึงขั้น อันตรายจนเกือบเสียชีวิต ไม่น่าเชื่อว่าองค์รัชทายาท จะป่วยด้วยโรคต้องคำสาบ ที่ร้ายแรงเป็นโรคที่ห่างหายจากประเทศนี้ไปนานแล้วผู้เฒ่าบางคน บอกว่า ที่เป็นแบบนี้เพราะพระราชาทรงสมรส กับ คนต่างชาติ แล้วแต่งตั้งขึ้นเป็นพระราชินีเทวดาประจำเมืองโกรธก็เลยสาปแช่งให้ องค์รัชทายาทป่วยเป็นโรคต้องคำสาบโรคที่ไม่สามารถกินอาหารชนิดใดได้นอก จากน้ำอสุจิแล้ว ต้องดูดผ่านจากอวัยวะเพศเท่านั้นเพราะน้ำอสุจิที่ออกมาโดนอากาศแล้วถ้าดื่มกินเข้าไปจะกลายเป็นยาพิษทำให้ตายได้ในทันทีในอดีตผู้ที่เป็นโรคนี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง ยังไม่เคยปรากฏ ว่า มีผู้ชายเป็น“ โธ่ลูกพ่อ ทำไมช่างน่าเวทนาอย่างนี้ “ พระราชาผู้น่าสงสาร ที่ตอนนี้กำลังเอาควยของตัวเองใส่ปากลูกน้อยวัยไม่ถึงสองวันช่างน่าสงสารเจ้าชายน้อยเหลือเกิน ปากก็เล็กนิดเดียวแต่ต้องมาอ้ารับควยของพ่อแท้ๆตัวเองที่มีขนาดใหญ่กว่าแขนของตนแต่เป็นเพราะสันชาติญาณการอยู่รอดเด็กน้อยผู้อยากมีชีวิตเติบใหญ่รู้ว่าจะต้องอ้าปากให้กว้าง เพื่อรองรับอาหาร ที่บิดาเป็นผู้ให้“ เป็นความผิดของหม่อมฉันเองที่มาสมรสกับพระองค์“ฝ่ายพระราชินีผู้น่าสงสาร ก็ได้แต่ร่ำให้โทษว่าเป็นความผิดของตนเอง ราชินีผู้เลอโฉม เดินทางไกลมาจากบ้านเกิดเพื่อมาศึกษาต่อที่ต่างประเทศและได้พบรักกับองค์รัชทายาท ซึ่งตอนแรกราชินีไม่รู้เลย ว่าตนได้สมรส กับ เจ้าชายที่มาจากประเทศเล็กๆแต่ร่ำรวยเพราะมีสายแร่ทองคำและ เพชร อยู่มากมายในประเทศราชินีเป็น ลูกเศรษฐี ชาวไทยที่โดนตัดหาง เพราะมาแต่งงานกับคนต่างชาติโดยที่พ่อ แม่ ที่ประเทศไทยก็ไม่เคยรู้ว่าลูกเขยของตนป็นใคร“ เจ้าชายน้อย หลังจากได้รับอาหาร จากพ่อแท้ ๆของตนเองก็หลับไป แต่ว่าความโชคร้ายยังไม่จบเท่านั้น “ ท่านพี่เกิดเรื่องแล้ว ท่านอาคิดกบฏ “ น้องชายที่มีอายุห่างกันหลายปีวิ่งเข้ามาบอก “ นาคินเจ้ารู้ได้อย่างไร “ราชา ถามน้องชายที่มีอายุ เพียง 10ปี“ น้อง แอบได้ยิน ท่านอา คุยกับ นายพลเซนอยู่ ว่าพรุ่งนี้จะบุกยึดอำนาจโดยอ้างว่า พี่ทำผิดกฎมนเทียรบาลทำให้มีรัชทายาท ต้องคำสาบเขาจะฆ่า พวกเราให้หมดพระราชาไม่เคยกลัวว่าตัวเองจะถูกสังหารแต่สงสารลูกเมียเหลือเกินจึงให้น้องชายไปตามองค์รักษ์ส่วนตัวมา“ นาวี เจ้า ช่วยพาพระราชินีโอรสและน้องชายเราหนีไปด้วยเราไว้ใจเจ้า “ นาวีองค์รักษ์หนุ่มผู้เติบโตมาพร้อมพระราชาไม่ยอมหนีจะขอปกป้อง ราชาที่ตนแอบหลงรักมาตั้งแต่ได้พบกันครั้งแรก“เราขอร้องในฐานะเพื่อน ปกป้องคนที่เรารักทั้งหมดนี้ให้ด้วย “ นาวีต้องทนฝืนความรู้สึกพาคนสำคัญของชายที่ตนรักยิ่งกว่าใครหนีไป“พระราชา มอบ สมบัติเพชรทองที่มีมากมายให้กับนาวีบอกให้นาวีพาทั้งสามหนีไปประเทศไทยประเทศที่เป็นบ้านเกิดของพระราชินี“ มนัสวีดวงใจของพ่อ ลูกจะต้องมีชีวิตต่อไปนะ “ องค์ชายตัวน้อย ไม่รู้เลยว่าจะได้รับอาหารจากพ่อเป็นครั้งสุดท้ายเด็กน้อยดูดกินอย่าง เอร็ดอร่อยก่อนจะหลับไปในอ้อมกอด ของ คุณอา นาวีที่จะเป็นผู้ดูแลต่อไป ทั้งสี่คนหนีไปอยู่ในประเทศไทยสำเร็จโดยได้รับการช่วยเหลืออย่างลับ ๆ จากประเทศไทยแต่น่าเสียดาย พระราชินีที่เพิ่งคลอดลูกแต่ต้องเดินทางไกลประกอบกับได้รับทราบข่าวร้ายว่าสามีของตน เสียชีวิตแล้ว จึงตรอมใจเสียชีวิตหลังจากเดินทางมาถึงประเทศไทยได้เพียง เจ็ดวันทั้งสามคนจึงอาศัยอยู่กันเพียงลำพังนาวี ไม่อยากให้ใครรู้ถึงโรคประหลาดของเจ้าชายน้อยจึงไม่ยอมจ้างใครมาทำงาน“ นาวี วันนี้เราจะลองป้อนอาหาร ให้ มนัสวีเอง “ เสียงเจ้าชายนาคิน ร้องบอก “ ท่านชาย มีน้ำอสุจิแล้วหรือ “นาวีถามชายร่างเล็กเพราะคิดไม่ถึงว่าชายน้อยที่เคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว“ เราอายุ 13แล้วนะลืมแล้วเหรอ นาวี “ นั่นนะซิ นาวีลืมไปว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ประเทศไทยมาสามปีแล้ว จากเพชร ทอง ที่ได้มาจาก พระราชา นาวี นำไปขาย นำเงินมาซื้อบ้าน แล้วก็ไปทำธุรกิจ ไม่น่าเชื่อ ว่าองค์รักษ์หนุ่มที่เก่งแต่เรื่องต่อสู้จะมีหัวการค้าตอนนี้ธุรกิจของเขาประสบความสำเร็จมีเงินหมุนเวียนเป็นร้อยล้าน แถมเพชรทองที่นำติดตัวมา ก็ยังเหลืออยู่มากมายอันที่จริงแค่เพชรทอง ที่นำติดตัวมานาวีก็สามารถเลี้ยงดูองค์ชายทั้งสองให้มีความสุขได้แต่นาวีมองถึงอนาคต ถ้าเขาไม่อยู่แล้วองค์ชายทั้งสองจะลำบากก็เลยศึกษาการทำธุรกิจจนประสบความสำเร็จ“ ถ้าท่านชายอยากลองก็ได้ครับ “ นาวี มอง ชายน้อย ที่กำลังรูดลำควยขนาดกะทัดรัดของตนเองขึ้นลงอย่างรวดเร็ว สักพัก ก็เอาควยไปยัดปากหลานชายตัวน้อยที่อ้าปากคอยรับอาหารเด็กน้อยดูดกลืนอย่างรวดเร็วดูท่าอาหารที่อา ของตนนำมาป้อนวันนี้ รสชาติจะถูกใจเด็กน้อยดูดไม่ยอมปล่อยจนฝ่ายอา ต้องร้องบอก“ มนัสวี พอแล้วน้ำอาหมดแล้ว “เด็กน้อยคงยังไม่อิ่มเดินเตาะแตะไปหานาวี เอื้อมมือไปจับท่อส่งอาหารพร้อมกับส่งสายตาวิงวอน นาวี อดหัวเราะไม่ได้ต้องรูดซิป ควักควยของตนออกมาจับรูดดึงสักพักก็นำเข้าไปใส่ปากที่อ้ารออยู่ เจ้าชายน้อยตัวอ้วน กลม น่ารักไม่น่าเชื่อ แค่ น้ำอสุจิ จากนาวีวันละ หนึ่งครั้งทำให้มนัสวี เติบโตอย่างรวดเร็วเวลาผ่านไปตอนนี้เจ้าชายน้อย อายุ13ปีแล้วกำลังเรียนอยู่ในระดับชั้น ม.1โรงเรียนชายล้วนที่เป็นกิจการอย่างหนึ่งของครอบครัวนาวีเห็นว่า เจ้าชายน้อยจะต้องเข้าโรงเรียน ก็เลยตัดสินใจเปิดโรงเรียนของตนเอง เป็นโรงเรียนประจำชาย ที่เปิดรับนักเรียน ตั้งแต่ชั้น อนุบาลถึง มอ หก เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงถ้าผู้ปกครองคนใด อยากให้ลูกของตนเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์ จะส่งมาเรียนที่นี่ โรงเรียนนี้จะสอน เกี่ยวกับสิ่งที่ลูกผู้ชายทุกคนจะต้องเรียนรู้เช่น ความเป็นสุภาพบุรุษ ความฉลาดความเข้มแข็งการต่อสู่การปกครองซึ่งเด็กที่จบจากโรงเรียนนี้ไปส่วนใหญ่จะประสบความสำเร็จในชีวิต แต่จะมีห้องเรียนพิเศษ อยู่ห้องหนึ่งในระดับชั้นมัธยมห้องนี้เปรียบเสมือน ห้องควีนเด็กที่เรียนห้องนี้จะหน้าตาดีสวยงามยิ่งกว่าผู้หญิงแน่นอนย่อมเป็นเด็ก ที่นักเรียนส่วนใหญ่ปรารถนา เด็กห้องควีนจะได้รับสิทธิพิเศษ เรียนฟรี มีเงินเดือนให้ เรียนหลักสูตรธรรมดาไม่ต้อง ไปเรียนต่อสู้ “ทางโรงเรียนไม่มีกฎห้ามเรื่องการมีเซ็กส์ แต่ข้อห้ามที่สำคัญคือ ห้ามบังคับถ้าจับได้ว่าใครบังคับให้คนอื่น มามีเซ็กส์ ด้วย จะถูกทำโทษที่รุนแรงการแย่งชิงไม่ถือว่าผิดกฎเพราะถือเป็นศักด์ศรีของลูกผู้ชายนาวี ในวัยสี่สิบ เขาเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา แต่เขาไม่เคยมองใคร เพราะใจเขาได้มอบให้ ชายที่คนหนึ่งไปแล้ว ตอนนี้ความสุขของเขาคือ การเฝ้าดูการเจริญเติบโตของ คนสำคัญ ทั้งสอง ของชายที่ตนรักฝากเอาไว้นาคิน ตอนนี้ เติบโตเป็นหนุ่มเต็มตัวชายน้อยเรียนจบแล้วและมาช่วยสอนหนังสือในโรงเรียน “ ลุงนาวี นัส หิวแล้ว หลานรักไม่เคาะประตู แต่เปิดเข้ามาพร้อมกับถลา มาหาลุง ที่นั่งอยู่“ วันนี้ทำไมมาหาลุงละ อานาคินไปไหนละ “ เด็กน้อยส่ายหน้าพร้อมกับดึงลุงลงมากระซิบ“ อานาคิน พาพี่ เต เข้าห้องไปแล้ว “ ลุงได้แต่หัวเราะ“ นัด ก็เลย ต้องมากินที่ลุงใช่ไหม“ เด็กน้อยพยักหน้า นาวีไม่เคยห้ามว่าใคร จะมีเซ็กส์ กับ ใคร เขาเข้าใจอารมณ์ชายหนุ่มดี เพราะบางครั้งเขาก็พานักเรียนบางคนเข้าห้องซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่ก็อยากเข้าห้อง กับผอ.โรงเรียนทั้งนั้นโรงเรียนนี้ไม่มีผู้หญิงมีแต่ผู้ชาย ไม่ว่าจะเป็นครูนักเรียน แม่บ้านแม่ครัวยาม ทุกคนเป็นผู้ชายหมดถือว่าเป็นสวรรค์ ของชายรักชาย ที่ทุกคนอยากมาทำงานที่โรงเรียน ทุก คนจะต้องได้รับการตรวจเลือดทุกเดือนเด็กนักเรียนจะได้รับอนุญาต ให้กลับบ้านได้เดือนละครั้งเท่านั้นไม่มีปิดเทอม นาวี มัวแต่คิดอะไรเพลิน ๆจนมือน้อยเอื้อมมารูดซิปกางเกงลงควักท่ออาหารสำหรับตนออกมา ก่อนจะครอบปากไปดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย เดี๋ยวนี้เจ้าชายน้อยไม่ต้องรอให้อา กับ ลุงมาเตรียมท่ออาหารสำหรับตนแล้ว ถ้ารู้สึกหิวเมื่อไหร่ เจ้าชายน้อยจะไปขอ แล้ว เอาใสปากดูดกิน ด้วยตนเอง“ ลุงนาวี นัส ยังไม่อิ่ม“ลุงมองหน้าหลานด้วยความตกใจ เมื่อก่อนหลานชายกินแค่วันละครั้ง ก็อิ่มแล้ว นาวีลืมไปว่าตอนนี้หลานชายของตนเริ่มโตเป็นหนุ่มแล้วความต้องการอาหาร ก็ต้องมีมากกว่าปกตินาวี เพิ่งสังเกตเจ้าชายน้อย มนัสวี เป็นเด็กที่มีหน้าตาสวยงามน่ารัก เพราะได้รับยีนเด่นจากทั้งพ่อและแม่มา คิ้วเข้มเหมือนพ่อดวงตาดำขลับแวววาว เหมือนแม่ จมูกโด่งสวยงามได้รูป เหมือนพ่อปากบางจิ้มลิ้มเหมือนแม่ไหนจะเขี้ยวเสน่ห์ที่ได้จากพ่อมาเต็ม ๆพอยิ้มทีแก้มบุ้มลงไปสองข้างลักยิ้มของแม่ที่ทำให้พระราชาหลงใหลร่างกายก็ขาวผ่อง น่าลูบไล้ทั้งๆ ที่กินแค่น้ำอสุจิกลับมีร่างกายอวบอั๋น น่าสัมผัสเสียดายแค่ น้ำอสุจิคงไม่ช่วยเรื่องความสูง นาวี เคยศึกษาตำราโบราณ ของประเทศเรื่องโรค ที่ มนัสวีเป็นซี่งจากตำราบอกว่า เป็นโรคต้องคำสาบซึ่งจะเกิดกับผู้หญิง ที่ในอดีตทำเรื่องชั่วร้ายไว้ นั่นคือ ไม่ยอมแต่งงานกับผู้ชายไม่ยอมสืบพันธ์ให้มีลูกหลาน พอเกิดมาใหม่ก็เลยเป็นโรคขาดน้ำอสุจิไม่ได้ในตำราบอกว่า คนที่เป็นส่วนใหญ่ จะมีหน้าตาสวยงามเพราะจะเป็นตัวช่วย ให้พวกเธอได้รับน้ำอสุจิในการดำรงชีวิตข้อนี้ นาวีเห็นด้วยถ้าหน้าตาขี้เหร่ผู้ชายที่ไหน จะมายอมเสียน้ำอสุจิให้ “ ลุงนาวี นัสดูดต้องนานแล้ว นมยังไม่ออกมาให้นัสกินเลย “นาวีมองหลานชายด้วยความสงสาร เด็กน้อยไม่รู้ว่า หลังจากผู้ชายน้ำแตกไปครั้งแรกแล้วครั้งที่สองระยะเวลามันจะนานขึ้นแล้วยิ่งอายุของนาวี ในตอนนี้แล้ว แค่น้ำแรกก็แทบแย่แล้ว ยิ่งช่วงหลังนาวีโหมทำงานมาก ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนตอนแรกนาคิน ก็ยังคอยช่วยได้แต่ตอนนี้ นาคิน หลงไปกับการมีเพศสัมพันธ์เสียแล้วก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาส่งอาหารให้หลานตัวเอง “ ลุงวีนัสไม่ไหวแล้ว “นาวีตกใจแทบสิ้นสติเมื่อเห็นหลานชายนอนนิ่งไปนี่คืออาการของการขาดอาหารนาวี รีบเปิดประตูออกไปตอนนี้จะหาใครไปช่วยหลานตนได้โชคดี เจออาคมนักเรียนดีเด่น ของโรงเรียน“ อาคม เข้ามาในห้องผอ.หน่อยเร็ว “ อาคมตกใจมาก อยู่ ๆ ผอ.ก็เรียกตนเข้าห้อง ปกติ ผอ.จะเรียกเฉพาะเด็ก ห้องควีน “ ผอ. ครับคือว่า“ ผอรีบดึงอาคม เข้าห้อง“ อาคมชักว่าวเร็ว “ อาคมตกใจมากอยู่ดี ๆ ผอ.ให้ชักว่าว“ คือว่าผอ.ครับ “ ผอ.หันมายกมือไหว้อาคม“ เร็ว ๆเข้า ผอ.ขอร้อง“ อาคมยังงงอยู่ แต่ก็รีบควักควยออกมาชักตามคำขอร้องของผอ.สักพัก ผอ. อุ้มร่างอวบออกมาอาคมจำได้ว่าเป็นหลานผอ.“อาคมมานี่ใกล้แตกหรือยังถ้าใกล้แล้ว เอาใส่ปาก นัดเลยนะ “อาคมยังตกใจอยู่“ อย่าให้แตกข้างนอกนะ ถ้าใกล้แตกรีบยัดใส่ปากนัดเลย“ ผอ. เห็นอาคมยังงงอยู่ดึงอาคมนั่งลงจับควยไปใส่ปากหลานชายตัวเอง ฝ่ายอาคมพอควย โดน ปากนุ่ม ๆ อมเข้าไปก็รู้สึกเสียวจนทนไม่ไหว พ่นน้ำว่าวเข้าไปในร่างอวบที่นอนไม่ได้สติอยู่ไม่น่าเชื่อ แค่น้ำว่าวเข้าปากมนัสวีลืมตาขึ้นใช้มือจับควยอาคมแน่นก่อนจะดูดอย่างหิวโหยอาคมมองใบหน้าที่คน ทั้งโรงเรียนฝันถึงก็รู้สึกตื่นเต้นจนระงับอารมณ์แทบไม่อยู่ปล่อยน้ำว่าวออกมามากมายเพราะตัวเองก็ไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวันแล้ว มนัสดูดกลืนน้ำว่าวของอาคมจนหมดแล้วก็คายควยออกจากปากของตนใบหน้าหวาน ส่งยิ้มให้รุ่นพี่สุดหล่อที่เข้ามาช่วยชีวิตของตนไว้“ ขอบคุณครับ พี่อาคมถ้าพี่ไม่ช่วยนัสต้องตายแน่ ๆเลย “ ฝ่ายนาวีรู้สึกดีใจเพราะคิดว่าตนน่าจะหาคนมาช่วยหลานได้แล้ว“ อาคม ผอ.ขอคุยอะไรด้วยหน่อยซินัสหลานอิ่มหรือยัง “ ใบหน้าหวานหันมายิ้ม“อิ่มมากเลยครับ“นาวีเห็นหลานอาการดีขึ้นแล้ว ก็เลยบอกให้หลาน ออกไปข้างนอก“อาคม ผอ.มีเรื่องจะขอร้อง อาคมช่วยผอ.หน่อยได้ไหม“อาคมไม่รู้จะ ปฎิเสธ อย่างไร ก็เลยรับฟังคำขอร้องจากผอ. พออาคมได้รู้เรื่องโรคของ มนัสวี ก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะมีคนที่เป็นโรคนี้จริง“แล้วถ้าผมจะขอทำอย่างอื่นมากกว่าให้ น้องดูด จะได้ไหมครับ “ อาคมตัดสินใจถามผอ.“ ผอ. ก็เคยบอกแล้วว่าผอ.ไม่เคยห้ามใครจะมีเซ็กส์ กับใคร ก็ได้ แต่ห้ามบังคับถ้า นัดเขายอมผอ.ไม่ห้ามอยู่แล้ว “ อาคมยิ้มด้วยความยินดีแค่คิด ไอ้เจ้าท่ออาหาร ของ นัด ก็แข็งขึ้นมาทันที “ แต่อาคมต้องจำไว้นะอสุจิ ที่โดนอากาสแล้วห้ามให้นัดกินเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นนัดจะตายทันที “ อาคมคิดตาม แสดงว่าก่อนแตก ต้องรีบยัดใส่ปากน้องนัด ทันที“ ได้ครับผอ. ผมจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็ง“วันนี้ หนุ่มรูปหล่ออาคม รู้สึกตื่นเต้นเป็นที่สุด เฝ้ารอเวลา ให้หลานชายรูปงามของผอ. มาร้องขออาหารกินผอ.บอกว่า นัส จะหิวไม่เป็นเวลาตามแต่ปริมาณอาหารที่ได้รับพออาคมรู้ ก็รู้สึกเสียใจนิดหนึ่งเมื่อวานเขาให้น้องกินไปซะเต็มอิ่ม แล้ววันนี้น้องจะหิวตอนไหนอาคมรอตั้งแต่เช้า จนเย็น น้องนัสก็ยังไม่มาร้องขออาหารจนถึงเวลาอิสระ ก็คือเวลาที่นักเรียนส่วนใหญ่ จะพาเด็กห้องควีนไปเข้าห้องถ้าคนไหนไม่ได้เด็กห้องควีนก็จะต้องมาจับคู่กันเองซึ่งอาคมเป็นเด็กนักเรียนในจำนวนไม่กี่คนที่ไม่เคยต้องจับคู่กันเองเลย เพราะเขาจะมีเด็กห้องควีนมาเข้าแถวรอให้เขาพาเข้าห้องเสมอขณะที่อาคมกำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะรอให้น้องนัสมาขออาหารหรือ พา เต เด็กห้องควีนเข้าห้องดี ในที่สุดอาคมก็ไม่ต้องตัดสินใจ“ พี่อาคม นัสหิว “ อาคมแทบจะอุ้มร่างอวบเข้าห้องทันทีฝ่าย เต ที่ยืนอยู่ก็ตกใจปกติ น้องนัส หลานผอ.ไม่เคยเข้าห้องกับใคร“สงสัยคงอยากมั่งแล้ว “ เตบ่นพึมพำ ก่อนจะเดินไปหาคนอื่นที่ยืนอยู่แถวนั้น ด้านอาคม หลังจากอุ้มร่างอวบเข้ามาในห้องตัวเองแล้วก็จัดการซุกไซร้ไปทั่วร่าง“ พี่อาคมปล่อยนัส เดี๋ยวนี้นะนัสแค่มากินอาหาร “อาคมลืมตัวไป ว่าตนเป็นแค่ผู้ประกอบอาหารให้ นัสกินเท่านั้น“ พี่ขอโทษ “ พูดได้แค่นั้นก็ถูก เด็กน้อยผู้กำลังหิวโหย รูดซิปกางเกงลงก่อนจะครอบปากไปที่ท่ออาหารเจ้าชายน้อย ผู้ได้รับการฝึกให้ดูดน้ำจากท่ออาหาร มาตั้งแต่เกิดย่อมรู้ว่าตนจะดูดแบบไหน จึงจะได้กินอาหารที่ตนต้องการในเวลาอันรวดเร็วอาคมรู้สึกเหมือนดูดพลังงานไปจนหมดตอนนี้น้องอิ่มแล้วกำลังจะเดินออก จากห้องไปอาคม ชายหนุ่มรูปหล่อผู้น่าสงสารคิดว่าตนจะได้มีโอกาสสัมผัสเรือนร่างที่ตนฝันถึงมาตลอด สุดท้ายชายหนุ่มก็เป็นแค่ผู้ประกอบอาหาร ให้เจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง นาวี นั่งดูกล้องวงจรปิดอยู่ก็อดหัวเราะไม่ได้เจ้าอาคมหวังจะได้ลิ้มลอง เนื้อหงส์สุดท้ายก็เป็นแค่ผู้ประกอบอาหาร นักเรียนที่นี่ไม่มีใครรู้ว่า ทุกห้องในโรงเรียนมีกล้องติดไว้สักพักหนึ่งนาวี ได้ยินเสียงเปิดประตูจึงเดินออกมาจากห้องลับที่ตนเข้าไปนั่งดูหลานชายกินอาหาร “ลุงวีนัสง่วงแล้ว ไปนอนกันเถอะ“ แล้วร่างอวบก็กระโดด ให้ลุงอุ้ม“วันนี้อานาคิน ไปไหน “ เจ้าชายน้อยถามผู้เป็นลุง นาวียังไม่ทันตอบร่างของชายหนุ่ม ที่ดูเข้มแข็งบึกบึนและหล่อเหลาไม่แพ้ชายใหญ่ผู้เป็นพี่ก็เดินเข้ามา “ มนัสวี มาหาอาดีกว่า สงสารลุง“ร่างอวบหันไปให้ผู้เป็นอาอุ้มทันทีทั้งสามคนนอนด้วยกันมาตลอด ตั้งแต่วันที่เหยียบเข้ามาอยู่ในประเทศไทย นาวี ห่วงว่าจะมีคนเข้ามาทำร้ายเจ้าชายทั้งสองจึงไม่ยอมให้ให้ทั้งสองพระองค์ห่างกายและอีกอย่างหนึ่ง บางครั้ง มนัสวีจะหิวขึ้นมากลางดึก ซึ่งก็เป็นการสะดวกที่จะให้เจ้าชายน้อยได้กินอาหาร ตอนไหนก็ได้ นาวี ทาบมือไปที่ช่องลับบานประตูโผล่ออกมานาคิน เอาตาไปจ้องรูที่ติดอยู่ กับ ประตูสักพัก ประตูห้องก็ถูกเปิดนาวีสร้างห้องลับที่ใช้เป็นที่สำหรับนอนพักผ่อน ไม่เคยมีใครรู้ ว่าทั้งสามคนนอนห้องนี้ นาคินพาร่างอวบ ที่หลับ สนิทบนบ่า ไปวางไว้ที่เตียงก่อนจะไปนั่งคุย กับนาวี“ พรุ่งนี้ จะมา เพิ่มอีกห้าคน “ นาวี มองหน้าชายเล็ก“ อีกไม่นานหรอกนาวี“ อดีตองค์รักษ์ มองเจ้าชายองค์เล็ก ที่ตอนนี้ตาเริ่มแดงจึงเอื้อมมือไปจับบ่าไว้“ ขอรับ ท่านชายเล็ก“ “ลุงวีอานาคิน มานอนได้แล้ว“ ทั้งสองมองหน้ากัน แล้วก็ยิ้ม ก่อนจะแยกกันไปนอนข้างหลานชายคนละข้างตอนนี้มืออวบกำลังกอดผู้เป็นลุง ส่วนขาก็เกี่ยวก่ายผู้เป็นอาไว้ ก่อนที่เจ้าตัวจะหลับตาลงไป
ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับผม{:5_130:}
ขอบคุณครับผม ขอบคุณ {:5_136:}{:5_136:}หิวอาหารอะ{:5_136:}{:5_136:} สนุกมากครับ ชอบมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามครับ ขอบคุณครับ อ่า มันแน่ เจ้าหญิงน้อย เอ๊ยยย เจ้าชายน้อยผู้โหยหาลำยาว น่าติดตาม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องแปลกดีชอบๆ รออ่านตอนต่อไปติดตามครับ{:5_146:}
{:5_119:} ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปันครับ เป็นกำลังใจให้ครับ {:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับโรคประหลาดดีคับ ขอบคุณครับ