เรื่องเล่า ใต้กางเกงสีน้ำตาล ( เปิดเทอมวันแรก )
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ย้อนไปประมาณยี่สิบปีที่แล้วนะครับเป็นเรื่องในโรงเรียนชายล้วนชื่อดังของจังหวัดสุพรรณบุรีซึ่งมีอายุร้อยกว่าปีครับแต่ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นโรงเรียนสหศึกษาแล้ว สวัสดีครับ ผมชื่อ ปาย ครับ อายุ 15ปี สูง160 หนัก45 ครับ กำลังจะเข้าเรียนชั้น ม. 4โรงเรียนชายประจำจังหวัดผมจบมอต้นจากโรงเรียนแถวบ้านซึ่งเป็นอำเภอหนึ่งที่อยู่ห่างจากอำเภอเมืองประมาณ60กิโลครับ เป็นอำเภอตั้งขึ้นใหม่เพื่อนในโรงเรียนผมบางคนยังไม่รู้จักเลยครับ ที่ผมได้เข้าไปเรียนในตัวจังหวัดก็เพราะเพิ่งจะมีรถเมล์วิ่งผ่านจากอำเภอผมเข้าจังหวัดในปีที่ผมจบมอสามพอดีครับทำให้เด็กในอำเภอผมเข้าไปเรียนในตัวจังหวัดกันมากขึ้นซึ่งรถเมล์ที่วิ่ง เที่ยวแรก ตีห้าครึ่ง ถึงตัวจังหวัดเจ็ดโมงเช้าเที่ยวสอง หกโมงครึ่ง ถึงตัวจังหวัดแปดโมงเช้าเพราะฉะนั้นถ้าจะให้ทันเข้าโรงเรียนก่อนประตูโรงเรียนปิดผมก็ต้องขึ้นรถเที่ยวแรกครับ ซึ่งเป็นเที่ยวที่นักเรียนเหมาครับ มีทั้งนักเรียนโรงเรียนชายล้วนโรงเรียนหญิงล้วนอาชีวะวิทยาลัยพละ ช่างศิลป์ โรงเรียนพานิชย์ของเอกชนสารพัดช่างนาฏศิลป์ แต่โชคร้ายครับเพื่อนที่เรียนมอต้นที่เดียวกับผมไม่มีใครสอบเข้าโรงเรียนผมได้สักคนส่วนใหญ่ก็ไปเรียนสายอาชีพกันหมดครับที่มากที่สุดก็วิทยาลัยพละไอ้พวกนี้แต่งตัวโก้มากครับใส่เสื้อเชิ้ตผูกเนคไทใส่แสล็คร้องเท้าหนัง ไว้ผมทรงรองทรงก้มดูตัวเอง ชุดนักเรียน เสื้อขาวกางเกง ถุงเท้ารองเท้าสีน้ำตาลทรงผมนักเรียนเกรียนติดหนังหัวดูไปก็คล้ายเด็กประถมยิ่งผมตัวเล็กอยู่แล้วด้วยไอ้พวกเพื่อนก็แซวว่าผมเป็นเด็กประถม แต่ผมโชคดีครับเพื่อนเก่าสมัยประถมของผมมันไปเรียนที่โรงเรียนชายล้วนตั้งแต่มอหนึ่งมันกลับมาอยู่บ้านหลังจากมีรถเมล์วิ่งผ่านเมื่อก่อนมันอยู่หอครับ มันบอกว่าแม่มันให้กลับมาอยู่บ้านเพราะสมัยมันอยู่หอมีจดหมายแจ้งขาดเรียนมาที่บ้านบ่อยจนเกือบหมดสิทธิ์สอบ แต่มันเรียนเก่งมากเลยนะครับขนาดมันขาดเรียนบ่อยมันยังได้เกรดเฉลี่ยสามกว่าทุกเทอม พ่อแม่มันเป็นครูคงสอนลูกได้ดีกว่าชาวบ้านมั่งครับตอนแรกผมนึกว่ามันมาไม่ทันขึ้นรถซะแล้วพอรถจะออกมันก็กระโดดขึ้นรถมาพอดีมันชื่อ นาย ครับ ผมมองดูสภาพของมันแล้วนึกในใจทำไมมึงแตกต่างจากกูจัง ก็มันสูงมากครับ ใส่ชุดนักเรียนเหมือนกันผมเหมือนเด็กประถมแต่มันดูไม่แตกต่างจากพวกนักเรียนสายอาชีพ “ ไอ้ปาย มึงอยู่ห้องอะไร “ไอ้นายมันถามผมครับ ““ ห้องสิบ “ “ไอ้ปายมึงซวยแล้ว“ ผมมองหน้ามันงง “ ทำไมวะ “ “ ก็มึงอยู่ห้องบ๊วยนะซิไอ้ควาย “ “ห้องบ๊วยแล้วเป็นไง “ “ก็ศูนย์รวมเลยนะซิมึง “ “ รวมอะไรว่ะ”“เฮ้อ วันแรกมึงก็ระวังตัวให้ดีละกัน อย่าเสือกไปมองหน้าใครระวังอย่าไปเหยียบตีนใครด้วยนะมึง “ “มันมีอะไรว่ะ มึงบอกกูดิ “ “ เอาเป็นว่ามึงรักษาตัวรอดเป็นยอดดีละกัน “ “แล้วมึงอยู่ห้องอะไรวะนาย “ “ กูอยู่ห้องหนึ่ง ห้องคิง แต่กูไม่อยากอยู่วะแมร่งเครียด “ แต่ไม่เป็นไรพอสิ้นปีเขาก็จัดระดับใหม่กูอาจโดนย้ายไปอยู่ห้องอื่นก็ได้ถ้าเกรดลดลงมึงก็สอบให้คะแนนเยอะละจะได้ย้ายออกจากห้องบ๊วย“ ผมนึกในใจไอ้ห้องบ๊วย กะ ห้องคิงมันต่างกันตรงไหนพอรถจอดผมกับไอ้นายเดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกันตอนนั้นประมาณเจ็ดโมงเช้าครับ มีอาจารย์ยืนหน้าประตูรอรับนักเรียน“ วันนี้ฝนท่าจะตก มาวิน มาก่อนเข้าแถว “ “โธ่อาจารย์ครับผมอยู่มอสี่แล้วมันก็ต้องมีการพัฒนาบ้างสิครับ “ “แล้วนี่เด็กใหม่ใช่ไหม ชื่ออะไรละเรา “ “ สวัสดีครับผมชื่อปลายฟ้าครับ “ “ชื่อน่ารักสมตัวเลยอยู่มอหนึ่งใช่ไหม เป็นน้องมาวินเหรอ “ไอ้นายมันหัวเราะผมใหญ่เลยครับ “ ไม่ใช่ครับผมอยู่มอสี่ห้องสิบครับผมเป็นเพื่อนมาวินครับ “ “ห้องสิบเหรอ ระวังตัวไว้ให้ดีละกันยิ่งหน้าตาน่ารักอยู่ด้วย “ ผมเริ่มงงอีกแล้วครับ ไอ้นายพาผมไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารครับ “เย็นนี้กลับรถเที่ยวหกโมงนะโว้ยไอ้ปลาย “ “ ทำไมว่ะ โรงเรียนเลิกสามโมงครึ่งกลับเที่ยวสี่โมงเย็นก็ทัน” “ กูจะพามึงไปส่องเด็ก.........โว้ย “เป็นชื่อโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดสุพรรณบุรี“ จริงดิ “ ผมนี่อยากให้โรงเรียนเลิกเลยครับ ก็เด็ก......นี่ขึ้นชื่อว่าน่ารักทุกคน ผมกับไอ้นายกินข้าวเสร็จไอ้นายก็พาผมไปดูห้องที่ผมใช้เป็นห้องโฮมรูมโรงเรียนนี้นักเรียนไม่ได้อยู่ประจำในห้องเรียน ในแต่ละคาบจะมีชื่อวิชาและห้องเรียนให้นักเรียนเดินไปเรียนเอง“ อย่างนี้ถ้าขี้เกียจเรียนก็โดดได้ซิว่ะ “ ผมถามไอ้นาย“ ผลั้วะ “ ไอ้นายมันตบหัวผมครับ “ถ้ามึงอยากอยู่ห้องสิบไปจนจบมอหกก็แล้วแต่มึงเลย ““เออๆ กูพูดเล่นแต่ว่าไอ้นายโรงเรียนนี้ทำไมกระเทยเยอะจังว่ะ “ ผมยังพูดไม่ทันจบก็มีผู้ชายที่ทาแป้งรองพื้นทาปากด้วยน้ำยาอุทัยเดินมากอดไอ้นาย “ ผัวขาเราได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วนะค่า “ “มึงไปไกลๆตีนกูเลยไอ้สมชาย “ “ว้ายหยาบคายเขาเปลี่ยนเป็นสมหญิงแล้วนะค่า “ผมกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่ “ แล้วนี่ใครอย่าบอกนะว่าเมียน้อยของผัว “ไอ้สมชายมันพูดพร้อมกับชี้มาที่ผม แล้วขอโทษเถอะครับเสียงมันดังเกิน 85 เดซิเบลแน่นอนเพราะนักเรียนที่อยู่บริเวณนั้นหันมามองเป็นตาเดียว “ ไม่ใช่เมียน้อยแต่เมียตัวจริงกูโว้ย “ “ ผลั้วะ “ไอ้เหี้ยนายมึงเล่นอะไรว่ะ “ ผมต่อยที่ท้องไอ้นายไปหนึ่งทีครับหลังจากที่มันพูดจบแล้วมันก็หอมแก้มผมแล้วผมก็เดินหนีมันมาเข้าแถวเพราะเสียงออดดังพอดี แต่ผมไม่รู้ครับว่าผมจะต้องไปเข้าแถวตรงไหนผมเลยเดินเข้าไปถามรุ่นพี่ที่ยืนอยู่หน้าแถว“ ขอโทษครับพี่พอดีผมเพิ่งมาเรียนวันแรกผมไม่รู้ว่าต้องเข้าแถวตรงไหน พี่เขาหันมามองผมครับ ผมตกใจมาก ศรราม ชัด ๆพี่เขาหล่อมาก “น้องอยู่ห้องอะไรละ มอหนึ่งใช่ไหม “ “ ผมอยู่มอสี่ห้องสิบครับ “ผมนึกในใจแมร่งทำไมทุกคนต้องคิดว่าผมอยู่มอหนึ่ง “ พี่ขอโทษครับ เห็นตัวเล็ก ๆน่ารัก พี่นึกว่าอยู่ มอหนึ่ง มอสี่ห้องสิบอยู่ทางซ้ายนะครับ น้องเดินไปแล้วลองถามเพื่อนดู “ผมอภัยให้ครับรอยยิ้มของพี่ทำให้ใจผมเต้น เฮ้ยผมตกใจตัวเองครับอยู่ดีๆมาใจเต้นกับผู้ชาย ในที่สุดผมก็หาแถวเจอครับในที่สุดผมก็เจอคนที่เตี้ยกว่าผมครับมันอยู่ข้างหน้า ผมอยู่ต่อมันครับมันหน้าตาน่ารักดี มันชิ่อม่อนครับ พอแยกแถวเข้าห้องเรียนเท่านั้นแหละครับผมเข้าไปช้าเพราะมัวเข้าห้องน้ำอยู่ ทุกคนหันมามองที่ผมเป็นตาเดียว “ ปายมานั่งกับเราก็ได้ “ไอ้ม่อนมันกวักมือเรียกผมครับแล้วเพื่อนที่นั่งอยู่กับมันผมเห็นกระเทยอยู่ประมาณสามสี่คนนึกในใจถ้ากูไปนั่งกับพวกมันเขาจะหาว่ากูเป็นกระเทยหรือเปล่าว่ะหันไปดูรอบๆ ห้องมีเก้าอี้ว่างอีกหนึ่งตัวข้างๆ มีผู้ชายนั่งฟุบอยู่กับโต๊ะหนึ่งคน ตัดสินใจไปนั่งทันทีพอผมนั่งไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าทุกคนทำหน้าตกใจ อาจารย์เดินเข้ามาไอ้คนที่นั่งข้างผมมันก็ไม่เงยหน้าขึ้นมาเรียนอาจารย์ก็ไม่สนใจมัน จนหมดคาบ ผมลุกตามเพื่อนคนอื่นไปเพราะต้องเปลี่ยนห้องเรียนระหว่างทางเดินสวนกับห้องไอ้นายไอ้นายมันรีบดึงมือผมให้หลบข้างทาง“ ไอ้ปลายมึงต่อยกูทำไมว่ะ “ ดูมันถามผมครับ “ไอ้เหี้ย มึงยังมีหน้ามาถามกูอีก มึงเสือกหอมแก้มกูทำไม “ “ แค่เนี๊ย มึงถึงกับต่อยกูเลยเหรอ “ “ ผลั้วะงั้นกูต่อยมึงอีกทีละกัน “ผมต่อยมันเสร็จก็เดินเข้าห้องเรียนไป พักเที่ยงผมนั่งกินข้าวคนเดียวครับ ยังไม่มีเพื่อนสักพักไอ้นายมันมานั่งกับผมครับผมกำลังจะลุกหนีมันไอ้นายดึงแขนผมให้นั่งลง “ กูขอโทษพอใจยังเดี๋ยวเย็นนี้กูพาไปเดินห้าง...... “เป็นชื่อห้างแห่งแรกของจังหวัดสุพรรณบุรี ผมดีใจมากครับเพราะผมไม่เคยเที่ยวห้างเลย แล้วผมรู้มาว่าที่ห้างนี้มีบันไดเลื่อนเหมือนห้างในกรุงเทพที่ผมเคยดูในทีวี“ เออ กูหายโกรธมึงก็ได้แต่ถ้าทีหลังมึงทำอีกกูกระทืบมึงแน่ “ พอกินข้าวเสร็จไอ้นายมันไปส่งผมที่ห้องเรียนครับ“ไอ้นายมึงมาทำอะไรที่นี่วะ ““กูมาส่งเพื่อนกูมันเพิ่งมาเรียนที่นี่ กูกลัวมันหาห้องไม่เจอ “ ไอ้นายพูดพร้อมกับชี้มือมาที่ผม “เอาจริงเพื่อนหรือเมียใหม่มึงว่ะ ระวังไอ้ม่อนมันจะฉีกอกมึงเอานะเว้ย “ “พูดเหี้ยอะไรปายมึงเข้าห้องไปเหอะกูจะไปเรียนเหมือนกัน “ พูดจบไอ้นายมันก็เดินไป ผมเดินเข้าไปนั่งผมเห็นไอ้ม่อนมันนั่งร้องไห้แต่ผมก็ไม่สนใจไม่ใช่เรื่องของกู เลิกเรียนผมเดินลงมาไอ้นายมันยืนรอผมหน้าตึก“ ไอ้นายกูขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะไม่ไหวแล้ว “พูดจบผมก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที“เอาจริงหรือพี่บอล เข้าไปในห้องน้ำดีกว่าไหม “ “ ไม่เป็นไรตรงนี้แหละกว้างดีโรงเรียนเลิกแล้วไม่มีใครมาหรอก “ซี๊ดดดดดดส์พี่บอล กระแทกแรงๆเลยกรจะเสร็จแล้ว “ “ใจเย็นซิกร พี่ยังไม่หายเงี่ยนเลย“ ผมกำลังจะล้างตูดก็ต้องตกใจ เสียงอะไรว่ะ“ซี๊ดดดดดส์ กร พี่ไม่ไหวแล้ว พี่แตกในเลยนะอ๊า “ ผมไม่กล้าส่งเสียงดังเลยครับเพราะไม่รู้ว่าคนข้างนอกทำอะไรกัน“ ไอ้ปาย มึงเป็นลมหัวขี้ตายคาห้องน้ำหรือไงวะเสร็จหรือยัง “ไอ้เหี้ยนายแมร่งเสือกมาเคาะประตูเรียก ผมรีบล้างตูดแล้วออกมาจากห้องน้ำ “กูเสร็จแล้วโว้ย เมื่อกี้กูได้ยินเสียงแปลก ๆ เลยไม่กล้าออกมา “ ไอ้นายมันหัวเราะครับ “มึงน่าจะรีบออกมาจะได้เห็นหนังสด กูเดินมาแมร่งเสร็จแล้ว “ “ หนังสดอะไรว่ะ “ ผมถามมันด้วยความสนใจมันมากระซิบที่หูผมครับ “ ก็คนเย็ดกันนะดิ “ ผมตกใจมาก “ เฮ้ยที่นี่มันมีแต่ผู้ชายไม่ใช่เหรอ“ “ ก็เออดิ มึงไม่รู้เหรอว่าผู้ชายกับผู้ชายเขาก็เย็ดกันได้ “ พูดจบไอ้นายก็กอดคอพาผมเดินออกไป มันพาผมขึ้นรถรอบเมืองไปเที่ยวห้างตามที่มันสัญญากับผมไว้ครับ โอ้แม่เจ้าสาวในจังหวัดนี่สวยๆ ทั้งนั้นไม่เหมือนเด็กผู้หญิงแถวบ้านมีแต่ตัวดำๆผมนี่มองเพลินเลยครับแต่ไม่เห็นมีสาวคนไหนสนใจผมเลยเห็นแต่หันไปยิ้มให้ไอ้นายกันหมด “ ไอ้เหี้ยนายที่หลังมึงไม่ต้องมาเดินกับกูแล้วแมร่างสาวมองแต่มึงเซงว่ะ “ ไอ้นายมันเอามือมาขยี้หัวผมพร้อมกับพูดขึ้นว่า“ หึงเหรอ “ “ หึงเหี้ยอะไรมึงเอามือลงจากคอกูได้แล้วเมื่อย “ พูดจบผมก็เดินหนีมันพอดีไปเจอเพื่อนมอต้นที่มันเรียนที่วิทยาลัยพละ “ ไอ้ปลายมึงยังไม่กลับบ้านเหรอว่ะ “ “ ถ้ากูกลับพวกมึงจะเห็นกูไหม “ อ้าวไอ้เหี้ยนี่พวกกูถามดีๆ กวนตีนนะมึงอย่างนี้ต้องเจอ “ แล้วพวกมันก็รุมจั๊กกะจี้ผมครับ ไอ้พวกนี้มันชอบแกล้งผมมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วครับ “ไอ้เหี้ยพอก่อนกูอายเขา “ “ ได้งั้น ถอดๆๆๆ “ ใช่ครับผมเป็นโรคบ้าจี้พวกมันแกล้งพูดว่าถอดๆๆ ผมก็จะถอดเสื้อตัวเองตอนนี้ผมแกะกระดุมเสื้อจนหมดแล้วกำลังจะดึงเสื้ออก “ ไอ้เหี้ยพวกมึงทำอะไรเพื่อนกู”ไอ้นายมันกระชากคอเสื้อเพื่อนผมง้างมือกำลังจะต่อยก็มีคนมาจับมือมันไว้ “ เฮ้ย ไอ้นายมึงจะทำอะไรอยากโดนไล่ออกหรือไง “ ตอนนี้สติผมกลับมาแล้วครับรีบติดกระดุมเสื้อทันที “ไม่มีอะไรหรอกนาย ไอ้พวกนี้แค่แหย่เล่นมันเป็นเพื่อนกูเอง “ไอ้นายทำท่าไม่พอใจมันโดนไอ้คนที่ห้ามลากมันเดินไป “ เฮ้ย ปาย พวกกูขอโทษว่ะพวกกูลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ที่โรงเรียนเก่าของพวกเรา “ “ เออไม่เป็นไรหรอกกูก็ขอโทษแทนเพื่อนกูด้วยละกัน “ พูดจบผมก็รีบวิ่งตามไอ้นายไปทันที “ไอ้นายรอกูด้วย “ ผมเห็นไอ้นายทำหน้าไมพอใจ “มึงเป็นอะไรเนี่ย เมื่อกี้เพื่อนกูแค่แหย่เล่น มึงเกือบจะต่อยเพื่อนกูแล้วนะโว้ย ““มึงเลิกคบเหอะเพื่อนเหี้ย “ “ อ้าวไอ้นี่ไอ้พวกนั้นมันเป็นเพื่อนกูตั้งแต่มอหนึ่งนะโว้ย บางคนก็ตั้งแต่อนุบาลมึงจำไม่ได้เหรอ ไอ้กิตกะ ไอ้ เต นะ “ “กูจำมึงได้คนเดียวจบปะ “ พูดจบมันก็ดึงมือผมไปกินก๊วยเตี๋ยวหน้าห้าง“ไอ้นายมึงไม่คิดจะแนะนำให้กูรู้จักเพื่อนมึงเหรอ “ผมลืมไปเลยครับว่ามีเพื่อนไอ้นายมานั่งกินก๊วยเตี๋ยวด้วยก็ไอ้คนที่ห้ามไอ้นายไม่ให้ต่อยเพื่อนผมนั่นแหละครับ“จำเป็นด้วยเหรอ” ไอ้นายมันกวนตีนครับ“ เราชื่อปาย นายละ “ “เราก้อง “ “ยินดีที่รู้จักนะก้อง “ พูดจบผมก็ส่งยิ้มให้มันอยู่ดีๆมันก็หัวเราะครับ ผมหันไปมองไอ้นายหน้ามันเหมือนตูดเลยครับทำอย่างกับพวกผมสองคนไปฆ่าหมาที่บ้านมันตาย “ อิ่มยังจะได้กลับบ้านรถใกล้มาแล้ว “ ผมดูนาฬิกา “ ไหนมึงบอกจะกลับเที่ยวหกโมงเย็นนี่เพิ่งสี่โมงกว่าเอง “ กูเปลี่ยนใจแล้วกูจะกลับเที่ยวห้าโมง “ผมงงกับความรวนเรของมันมาก “ กลับก็กลับดิ ดีเหมือนกันมึงจะได้สอนการบ้านกูด้วย ยากมาก “ผมขึ้นรถกลับบ้านพร้อมไอ้นายผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีหัวผมซบอยู่ที่ไหล่ของไอ้นายขอบคุณครับ รอตอนต่อไป ขอบคุณครับผม{:5_130:} เรื่องนี้ ก็น่าอ่าน
มาก สนุกดีนะ
รอตอนต่อไป ขอบคุนคับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.... ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ