นอนห้องเพิ้ลจนได้เสียว2 คัดลอก
ตอนที่ 2หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็เหมือน ๆ เดิม ครับ ต่างกันตรงที่ใจผมไม่เหมือนเก่าครับเพราะ "สวรรค์อยู่ที่อก นรกอยู่ที่ใจ" จริงมั๊ยครับ ก็กลัวๆ เพื่อนมันรู้ว่าเราเสร็จแฟนมันแล้ว (เอ๊ะ! หรือแฟนมันเสร็จเราแล้วกันแน่)เพราะพวกเราสนิทกันมาก โดยเฉพาะตอนสิ้นเดือนซึ่งตามปกติพวกเราจะกินเลี้ยงกันเป็นประจำทุกเดือน ก็เฮฮากันตามประสาเพื่อนๆ (รวมแฟนของเพื่อนด้วย)แต่ผมก็พยายามเลี่ยงๆ ไม่อยากพบกับ นายพี เพราะผมเป็นคนโกหกไม่ค่อยเก่งหนิงมันก็แปลกๆ ใจเหมือนกันนะครับที่ตามปกติ ผมจะยิ้มแย้มเล่นหัวกับแฟนมันแต่พักหลังๆ ผมไม่ค่อยพูดกับแฟนมันเท่าไหร่(ก็จะให้พูดอะไรล่ะแก โดนไปตั้งดอกเบ่อเร่อ)มันก็ทำเป็นทีเล่นทีจริง ลองอ้อมๆ ถามนายพี ว่าไปพูดอะไรให้ผมโกรธหรือเปล่าแต่นายพีก็เอาแต่หัวเราะ ปากก็บอกว่าไม่มีอะไรผมก็ตอกย้ำให้หนิงหายสงสัยว่าพวกเราไม่มีอะไรในกอไผ่ จริงๆ นะเป็นเพราะว่าช่วงนี้มีเรื่องให้ต้องคิดนิดหน่อย หนิงจึงเลิก เซ้าซี้นายพีดิครับพอลับหลังยัยหนิง ก็ยักคิ้วให้ผม แล้วก็เลียริมฝีปากแบบกวนๆผมก็หยิวๆ เหมือนกันนะ แต่พยายามไม่สนใจ"เมื่อไหร่ กฤษจะมีเวลาให้ผมบ้างเนี่ย""บ้าแล้วนายน่ะ เดี๋ยวหนิงก็........."ผมยังพูดไม่ทันจบ ยัยหนิงก็กลับมาพอดีเราเลยไม่ได้พูดไรกันอีกจนผ่านไปเกือบปี ผมก็ได้งานใหม่ แต่ผมกับเพื่อนๆ คนอื่นก็ยังติดต่อกันเป็นประจำก็ยังไปกินเลี้ยงกันเป็นประจำทุกเดือน และทุกครั้งที่เจอหน้า นายพีจะชอบยักคิ้วให้ผมตางี้ โค-ตร เยิ้มเลย ไม่อยากคิด"แฟนเพื่อนนะท่าน" ผมก็บอกตัวเองในใจจนวันนึงยัยหนิงก็มาชวนผมไปเที่ยวชะอำ เพราะทางบริษัทจัดรถท่องเที่ยวให้พนักงานได้ไปเที่ยว และพนักงานหนึ่งคนพาเพื่อนไปได้อีก 1 คนส่วนน้องที่ทำงานอีกคนไม่มีเพื่อนไปด้วย ยัยหนิงก็เลยให้ชวนผม เพราะหนิงมันรู้ดีว่าเรื่องเที่ยวผมไม่เคยเกี่ยง ผมก็ตอบตกลงตามประสาคนชอบเที่ยวดิครับและพอได้ฟังว่าต้องตื่นแต่เช้าและต้องไปนอนห้องยัยหนิงอีกผมก็หน้าเจื่อนก็ไม่อยากให้เรื่องอย่างว่าเกิดอีกดิครับ ถึงจะมันส์ แต่มันไม่สบายใจเผลอๆ ยัยหนิงมันรู้ขึ้นมาล่ะเสียเพื่อนแน่ๆผมปฏิเสธทันทีครับ บอกว่าจะตื่นแต่เช้าให้ได้ แต่ยัยหนิงมันรู้ครับว่าผมนอนขี้เซา มันก็ดักคอผมซะก่อน"ถ้ารอแกตื่นฉันก็ตกรถกันพอดี รถออก 6 โมงเช้านะแกไม่ใช่ 6 โมงเย็น ไม่ต้องพูดมากเก็บเสื้อผ้าแล้วมานอนห้องฉันคืนนี้ แล้วก็ไม่ต้องต่อรองอะไรอีก แค่นี้นะ""..................?"มันวางสายก่อนที่ผมจะพูดอะไรได้อีก โอ้ยๆๆๆๆๆ ผมตายแน่ๆ เลยคราวนี้ผมคิดในใจผมรู้สึกอยู่ลึกๆ ในใจว่ามันต้องเกิดแน่ๆ ไอ้เรื่องแบบนี้แล้วนี่ถ้าไม่ไปยัยหนิงโกรธตายเลย ยัยคนนี้มันยิ่งเป็นคนรักษาคำพูดอยู่ด้วย และในขณะเดียวกันก็เกลียดคนพูดไม่จริงด้วยดิ แต่ผมก็ต้องไปครับ เป็นไงเป็นกันผมไปถึงห้องยัยหนิงตอนเกือบ 1 ทุ่ม เพราะผมเลิกงาน 5 โมงเย็น ส่วนยัยหนิงเลิกงาน เกือบ 4ทุ่มพอถึงห้อง พล น้องของพีก็เปิดประตูผมก็พอรู้จักกับพลบ้างแต่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เพราะพลไปๆ มาๆ ระหว่างห้องของพี กับบ้านของพี่ชายอีกคน แต่วันนี้พลมีสายตาแปลกๆ ดูมีเลศนัยชอบกลพลเรียนอยู่ ปวช.2 เทคนิค หน้าตาคล้ายๆ กับพี แต่คล้ำกว่า และตัวเล็กกว่า"หวัดดีพี่กฤษ...""อ้าววันนี้ พลนอนกับพีเหรอ...""ครับพอดีวันนี้อยากมานอนกับพี่พี...พี่พีชวนมากินเหล้า...บอกว่ามีเรื่องสนุกๆ..."หางเสียงแปลกๆ ผมคิดมากไปป่าววะพอเข้าไปในห้องนายพีก็กำลังดวดเหล้าอยู่พอดี พอเห็นผมนายพีก็ยักคิ้ว(อีกแล้วครับ)"ว่าไงที่รัก...มาเหนื่อยๆ ดื่มหน่อยไหม..."มันก็ยังปากไวเหมือนเดิมครับ"ไม่เอา...ไม่ชอบกินเหล้านายก็รู้นี่""ใช่ๆ ที่รักไม่ชอบกินเหล้าเพราะชอบ...กินไอติมไง..."แล้วนายพีกับนายพลก็หัวเราะกันยกใหญ่ ดูท่าทางนายพลก็คงจะรู้เรื่องแล้วแน่ๆ ผมว่า มิน่าพูดจาแปลกๆ"พี่กฤษไม่ลองกินหน่อยเหรอครับ ดื่มเป็นเพื่อนกันมันดี!!!.."แล้วสองคนก็หัวเราะคำรบสอง อย่างกวนส้นน่ะครับและพอเห็นสีหน้าผมไม่เล่นด้วยนายพี จึงหยุดเห่า เข้ามาโอบผมไปนั่งแล้วรินโค๊กให้แก้วนึง"ขอโทษคร้าบ...ก็หยอกที่รักเล่นแค่เนี้ยเอง...นะๆๆ ...อย่าโกรธนะคนดี..""นายพูดอะไรก็อายน้องมันหน่อยดิ"ผมชักยั๊ว คิ้วเริ่มขมวดเป็นเส้นขนมจีน เพราะตอนนี้หิวข้าวมากด้วย"อายมันทำไมไอ้พล...มันรู้แล้วว่าเรากะกฤษน่ะแลกเปลี่ยนน้ำเชื้อกันมาแล้ว...ไม่มีอะไรต้องปิด...จะปิดก็แต่หนิงเท่านั้น...""................."ผมพูดไม่ออกครับ พี่น้องคู่นี้มันนิสัยเหมือนกันจริงๆ แม้แต่เรื่องอย่างนี้ก็เล่าให้กันฟังไม่อายปาก"ไม่เป็นไรหรอกน่าพี่กฤษ มันไม่เห็นแปลก แต่ถ้าจะให้ดีถ้าอยากให้ผมเงียบๆ พี่ช่วยสงเคราะห็ผมอีกคนได้ไหมครับ...""ถ้ายังพูดเล่นอีกเรากลับแล้วนะ ยิ่งหิวข้าวอยู่ด้วย..."ผมระอาสุดๆ เลยครับ เมื่อมาอยู่ท่ามกลางพี่น้องกวน ทีน แบบนี้"โอเคๆ เดี๋ยวให้ไอ้พลมันลงไปหาซื้ออะไรมาให้กิน...ที่รักใจเย็นๆ นะ..."แล้วพลก็ลงไปซื้อกับข้าว พอเหลือผมกับพี เขาก็เริ่มออกลวดลาย เข้ามาโอบกอดผมแล้วหอมแก้ม มือไม้ก็เริ่มเคล้นตามตัวผม"พี...ไม่เอา...มันไม่ดี...นายไม่สงสารหนิงบ้างเหรอ..""พูดถึงหนิงทำไมเล่า...พีรู้นะว่ากฤษก็ยังไม่ลืมเรื่องคืนนั้น"แล้วพีก็จูบปากผม ผมก็เริ่มมีอารมณ์แล้วล่ะครับ ยิ่งไม่มีใครมาขัดขวางด้วยแล้วอีกอย่างก็เป็นอย่างเขาว่านั่นแหละ ว่าผมไม่เคยลืมเรื่องคืนนั้นเลยเราแลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อน เหมือนคนตายอดตายอยาก แล้วพีก็ถอดกางเกงบอลออกงัดขอให้รวยหัวบานแดง ให้ผมดูดโดยที่ผมนอนหงายแล้วเขาก็จัดการกระเด้าขอให้รวยลำใหญ่เข้าปากผมไวเป็นลิง พอได้เห็นจะๆ ผมก็ถึงกับมีอารมณ์ร่วมอย่างมากเพราะวันนั้นเห็นไม่ค่อยชัดแต่วันนี้เห็นชัดเจนเลยว่าขอให้รวยของเขาทั้งหัวบานเป็นดอกเห็ด ทั้งท่อนเอ็นก็ใหญ่ยาวพีดูจะมีอารมณ์มากๆ ครางเสียงดังลั่นห้อง เอวก็ซอยพับๆ สวนลำขอให้รวยเข้ามาในปากผมจนบางคั้งผมเกือบสำลักท่อนลำอันใหญ่ของพี แล้วเขาก็ถอดกางเกงผมออกแล้วพีก็นอนหงายขอ ให้รวยตั้งเป็นลำ แล้วพีก็ให้ผมขึ้นนั่งแล้วกดเอวผมให้ตรงขอให้รวยของเขา แม้ว่าจะใส่ครีมวาสลีน เพื่อหล่อลื่นแต่ผมก็ไม่ได้ให้ใครเอามานานเต็มทีมันจึงเข้าค่อนข้างยาก จนผมเจ็บจนครางออกมา นายพีก็ประกบปากผมเพื่อให้ผมคลายความเจ็บพอเข้าสุดลำพีก็กดเอวผมให้ขย่มขอให้รวยเขา เป็นจังหวะจากช้าๆ ก็เริ่มกระเด้าสวนเร็วขึ้นๆ"อ้า!......มันฉิบหาย....ซี้ดดดด! .....ขย่มลงมาแรงๆ ...นั่นแหละ..ๆๆ"ผมก็เริ่มมันจึงตอบสนองความต้องการอย่างเต็มที่ มือก็ขยำอกแน่นๆ ของพีอย่างแรงตูดก็ขย่มๆๆแล้วพีก็เปลี่ยนท่า ให้ผมคลานโดยที่ขอให้รวยไม่หลุดออกมาจากตูดผมเลย พอเขากระเด้าเองใจผมจะขาดรอนๆซะให้ได้ครับ เขาซาดิสม์นิดๆ มีจิกผมด้วยแต่ไม่แรงมาก ฟันก็ขบที่ติ่งหูและลำคอเล่นเอาผมยิ่งมันไปกันใหญ่ไม่อยากเชื่อว่าหนุ่มใต้จะมีลีลาเด็ดขาดขนาดนี้ และในขณะที่ผมกำลังถูกอัดตูดอย่างเอาเป็นเอาตาย นายพลก็กลับมาพร้อมกับข้าวถุงใหญ่ผมอายมาก แต่พีไม่ยอมหยุด"ไม่เป็นไรน่า กำลังมัน..."แล้วพลก็ไม่พูดมากครับถอดกางเกงบอลออก แล้วเอาขอให้รวยขนาดไม่เป็นรองพีมาให้ผมดูด"ขอบคุณมาก ๆๆๆ คับผม{:5_130:} ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ชอบมากๆ ขอบคุณที่แบ่งปัน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากนะคับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ เดด อ่า ขอบคุณ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]