ไฟเสน่หา ฤาเล่ห์กามา 4
คนขับรถพาผมกลับไปที่โรงพยาบาลที่ผมเคยรักษาตัวอยู่ผมหันไปมองเขาด้วยความสงสัย จนชายชุดดำที่นั่งคู่มาด้วยบอกกับผม ให้ลงจากรถแล้วพาผมขึ้นไปที่ห้องพักผู้ป่วยวีไอพี พอผมเปิดประตูห้องเข้าไปผมก็ได้พบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ผมคุ้นเคยเพราะมีสัมพันธ์ทางกายกันมาหลายรอบ“ เจ้านาย “ ผมเผลอร้องเรียกเสียงดังจนร่างกำยำที่นอนอยู่บนเตียงลืมตาขึ้นมา ผมถลาเข้าไปหาด้วยความคิดถึง “เจ้านายเป็นอะไรครับเกิดอะไรขึ้น ใครทำเจ้านาย “ ผมร้องไห้เสียงดังก่อนที่จะเข้าไปกอดร่างที่นอนอยู่บนเตียง“ โอ้ย “ เสียงเจ้านายร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด ผมรีบปล่อยมือที่กอดร่างบนเตียงไว้“ ผมขอโทษครับเจ้านายเจ็บตรงไหนครับ “ผมมองไปตามมือที่เผลอลูบบรรเทาความเจ็บปวดโดยสัณชาติญาณมีแผลที่บริเวณหัวไหล่ผมลูบไปที่แผลนั้น“ เจ็บมากไหมครับ เจ้านายผมขอโทษนะครับ “ก่อนที่ผมจะรู้สึกตัวร่างที่นอนอยู่บนเตียงก็ใช้มือข้างที่ไม่ได้รับบาดเจ็ดดึงผมเข้าไปจูบซึ่งผมก็พร้อมที่จะจูบตอบกลับด้วยความรู้สึกที่หลากหลายในที่สูดจูบที่แสนหวานและเร่าร้อนก็จบลง “คีตาเธอรู้ไหม เธอทำให้ฉันคลั่ง ตอนที่เธอหายไปจากสายตาฉันมันทำให้รู้ว่าฉันขาดเธอไม่ได้และยิ่งฉันเห็นเธอถูกทำร้ายฉันอยากจะเข้าไปฆ่ามันจนไม่ระวังตัว ไม่คิดว่ามันจะมีพรรคพวกคนอื่นด้วย“เจ้านายของผมโดนเพื่อนของไอ้ฝรั่งเลวคนนั้นยิงโดยที่ไม่มีใครบอกผมเลยเพราะเจ้านายสั่งไว้“ ผมนึกว่าเจ้านายเบื่อผมแล้วผมคิดถึงเจ้านายมากเลยนะครับ “ ผมพูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย“ เด็กบ้า ใครจะไปเบื่อเธอได้ลง ดูซิมีแต่เธอเท่านั้นที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้แค่อยู่ใกล้ ๆ “แล้วเจ้านายก็คว้ามือผมไปจับแก่นกายที่แข็งแกร่งภายใต้ผ้าห่ม “ เจ้านาย ที่นี่มันโรงพยาบาลนะ “ ผมประท้วงเมื่อเริ่มรู้สึกถึงสายตาที่ส่งมา“ ใครอยู่แถวนี้ ไปตามหมอมาฉันจะออกจากโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้“ “เจ้านาย “ ในที่สุดคุณภูผาก็ได้ออกจากโรงพยาบาลทันทีโดยไม่สนคำขอร้องของคุณหมอที่ให้พักรักษาตัวก่อนสักสามวันเพื่อดูอาการ“ ขยับเข้ามาใกล้ ๆ ฉันซิ “คุณภูผาเรียกผมพร้อมกับดึงตัวผมเข้าไปในอ้อมกอดขณะที่นั่งรถกลับบ้าน “เดี๋ยวโดนแผลเจ้านายครับ “ ผมรีบขืนตัวเอาไว้เพราะกลัวจะถูกแผลของคุณภูผา“ ไม่เป็นไรมันอยู่คนละฝั่ง “แล้วคุณภูผาก็ดึงผมเข้าไปจูบ สักพักก็กดหัวผมลงไปที่ควยอันแข็งแกร่ง “รู้สึกว่ามันจะคิดถึงปากของเธอนะ “ผมรู้หน้าที่ตัวเองรีบอ้าปากอมควยที่แข็งชูชันตรงหน้าเข้าไปในปากจนหมดดูดดึงขบเม้มอย่างรุนแรงลิ้นก็ตะหวัดไปทั่วหัวหยักมือก็ช่วยสาวรูดขึ้นลงส่วนคุณภูผาก็ไม่ยอมนั่งเฉย ๆนิ้วมือแกร่งชอนไช้เข้าไปในรูตูดผม จนผมต้องอ้าปากระบายลมเมื่อนิ้วคว้านไปจนโดนจุดเสียว “ขึ้นมานั่งบนตัวฉันได้แล้ว “ “ แต่ว่า “ ขึ้นมาเร็ว ๆเถอะนะฉันคิดถึงเธอมากนะ “ได้ยินดังนั้นผมก็ดึงกางเกงลง ก่อนที่จะขึ้นนั่งค่อมบนตัวคุณภูผาเนื่องจากไม่ได้ร่วมรักกันมานานช่องทางจึงคับแน่น กว่าผมจะกดลงไปจนมิดหัวหยัก ก็ต้องอ้าปากเพื่อระบายความเสียวหลายครั้ง ผมเริ่มบดคลึงสะโพกไปบนท่อนควยแข็งแกร่งก่อนจะยกตัวขึ้นลงอย่างแรงตามอารมณ์ที่กำลังพลุกพล่าน ผมขย่มคุณภูผาจนสัมผัสได้กระแสความร้อนที่พุ่งเข้ามาในตัวผมพร้อมกับการกระตุกของร่างกายผมจูบไปที่ปากคุณภูผาอย่างดูดดื่ม ผมอาศัยอยู่กับคุณภูผาครบสามเดือนแล้ว ซึ่งทุกวันก็มีกิจกรรมเข้าจังหวะด้วยกันตลอดจนผมอดคิดไม่ได้ว่าคุณภูผาจะเบื่อผมวันไหนพรุ่งนี้จะเป็นวันเปิดเรียนวันแรกของมหาวิทยาลัยซึ่งผมตื่นเต้นมาก“ เจ้านายครับได้โปรด เดี๋ยวมันจะเป็นรอยพรุ่งนี้ผมต้องไปเรียนนะครับ “ผมโอดครวญกับคุณภูผา เพราะตอนนี้คุณภูผากำลังสร้างรอยไปทั่วลำคอและร่างกายของผม “คนอื่นเห็นจะได้รู้ว่าเธอมีเจ้าของแล้ว “ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุผมรู้สึกถึงแรงดูดที่ต้นคอผมสัมผัสได้ว่ามันรุนแรงกว่าปกติซึ่งมันน่าจะเกิดรอยที่เห็นชัดกว่าปกติคุณภูผายังไม่หยุดสร้างรอยบนร่างกายผมเหมือนกับการตีตราจองไว้ในเมื่อห้ามยังไงก็ไม่ได้ผล ผมจึงดึงร่างคุณภูผาให้นอนหงายแล้วผมก็ขึ้นค่อมไปบนร่างกายของคุณภูผาแล้วผมก็เริ่มสร้างรอยบนตัวคุณภูผาบ้างผมไล้ลิ้นไปทั่งร่างกายคุณภูผาพร้อมกับขบเม้มไปทั่วร่างกายผมดูดดึงหัวนมสีสวยอย่างแรงขบเม้มเบาเสร็จแล้วก็ไล้ลิ้นไปจนถึงแก่นกายแกร่งที่ชูคออย่างน่ากลัวผมตะหวัดลิ้นไปมาจนทั่วหัวหยักไล้ลิ้นไปที่กระโปกทั้งสองลูกใช้ปากขบเม้มดูดจนขึ้นรอย “จ๊วบบบบ “ซี๊ดดดดดดดดส์เก่งขึ้นเยอะเลยนะเดี่ยวนี้“ เสียงคุณภูผาเอ่ยปากชม ยิ่งได้รับคำชมผมยิ่งรู้สึกฮึกเหิม อ้าปากอมหัวหยักเข้าไปจนหมด ก่อนจะดูดดึงเสียงดังมือก็นวดคลึงไปที่ไข่แฝด คุณภูผากดหัวผมแน่น ก่อนจะพ่นพิษเข้ามาในปากผม ผมดูดกินจนหมดก่อนจะตะหวัดลิ้นทำความสะอาดไปทั่วลำควยที่แข็งแกร่งแม้จะพ่นพิษออกมาแล้วก่อนจะกดสะโพกลงไปบนควยที่ตั้งแข็งคอยท่าแล้วก็ขย่มจนสุดแรง "ซี๊ดดดดดดดส์ อ๊ะอ๊าๆๆๆๆๆ “ในที่สุดผมก็ทนกับความเสียวที่ได้รับไม่ไหวพ่นพิษออกมาก่อนที่คนใต้ร่างจะเสร็จสมอารมณ์หมายคุณภูผาจับผมพลิกนอนหงายยกขาผมขึ้นพาดคอก่อนจะกระแทกมาจนสุดแรง“ ป๊าบบบบบบบ “เสียงพวงกระโปกของเราทั้งสองคนกระแทกกัน “ซี๊ดดดดดดส์ “ในที่สุดผมก็รับรู้ถึงกระแสความอุ่นที่พุ่งเข้ามาในตัวผมแล้วผมก็หลับไปในอ้อมกอดที่คุ้นเคยผมอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้าเพราะตื่นเต้นที่จะได้ไปเรียนผมส่องกระจกเห็นรอยก็ได้แต่ยอมรับสภาพถ้ามีคนถามก็จะบอกว่าแพ้แมลงละกัน แมลงตัวใหญ่ที่ชื่อภูผา วันนี้คุณภูผา ไปส่งผมที่มหาวิทยาลัย ผมหันมายกมือไหว้ขอบคุณก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ “เดี๋ยวก่อน”มือใหญ่คว้าข้อมือผมเอาไว้ “ มีเงินไว้ใช้หรือยัง”“พอมีครับพอดีผมมีเงินเก็บจากการรับจ้างทำงานแล้วพี่เบญบอกว่าจะโอนให้ผมทุกเดือน “ผมพูดยังไม่ทันจบ ก็มีแบงค์พันใหม่เอี่ยมยัดใส่มือผมไว้ซึ่งผมเห็นจำนวนแล้วก็ต้องตกใจ“ มันเยอะไปไหมครับเจ้านาย ไม่มีนักศึกษาคนไหนพกเงินเป็นหมื่นหรอกครับ ““ฉันอยากให้ตอบแทนเมื่อคืนงานดี “ คุณภูผาพูดพร้อมกับทำตากรุ้มกริ่มใส่ผม “คุณภูผา ““ ไปได้แล้ว ตั้งใจเรียนละตอนเย็นฉันจะมารับอ้อเกือบลืม “ คุณภูผายื่นโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดส่งให้ผม”เบอร์แรกเป็นเบอร์ของฉัน ถ้าฉันโทรหาเธอต้องรับทันทีถ้าเธอไม่รับ ฉันจะมาพาตัวเธอกลับทันที แล้วก็อย่าหวังว่าจะได้มาเรียนอีก “ “ แล้วถ้าผมกำลังเรียนอยู่หรือ กำลังทำกิจกรรมอยู่ละครับ “ “ฉันมีตารางเรียนของเธอถ้าเธอจะทำกิจกรรมเธอต้องโทรไปบอกฉันก่อน “ “ ครับเจ้านาย “ ผมพูดพร้อมกับยิ้มตาหยีส่งให้คนพูด “เธอนี่มันวันนี้ไม่ต้องเรียนแล้วกลับบ้านพร้อมฉันเลย “ เจ้านายครับผมไปเรียนก่อนนะครับ สวัสดีครับ “ ผมรีบลงจากรถเพราะกลัวว่าเปิดเทอมวันแรกจะไม่ได้เรียนผมเดินไปเรื่อย ๆจนกระทั่งได้ยินเสียงคนเรียก“ คีตา คีตารอด้วย “ผมหันไปมองแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “ นพ เรียกเสียงดังเกินไปแล้วตอนนี้เขารู้จักชื่อเรากันทั้งมหาลัยแล้วมั่ง “ผมแกล้งแหย่เพื่อนรักที่วิ่งมาด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ “ ก็เราดีใจนี่ที่เห็นคีตาตั้งแต่วันที่เราเจอกัน เราก็คิดว่านาย“ “ ไม่มีอะไรหรอกนพ คุณภูผาเขาเป็นเจ้านายเรา “ “ แล้วรอยที่คอก็เป็น” “รอยอะไรนพเราโดนแมลงกัดรีบไปเหอะ เดี่ยวเข้าเรียนไม่ทัน “ผมแปลกใจมากครับที่คณะเกษตรที่ผมเรียนทำไมมีแต่ผู้ชายผู้หญิงมีน้อยมากแถมผู้หญิงที่มาเรียนแต่ละคนก็ดูบึกบึนกว่าผมอีก ผมไม่ได้อ่อนแอนะครับ แค่ผมผอมไปนิดหนึ่ง“ คีตานายเป็นกระเทยหรือเปล่า “ มิวเพื่อนผู้หญิงในห้องมันถามผม“ ทำไมถึงว่าเราเป็นกระเทยละ “ ผมถามมันกลับไป“ ก็ไม่รู้สิเราว่านายดูบอบบางน่าทนุถนอมยิ่งกว่าเราที่เป็นผู้หญิงอีก “ผมก้มดูร่างกายตัวเอง ก่อนจะไปพิจารณารูปร่างของมิวไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่า ผมว่าแขนของมิวใหญ่กว่าขาผมอีก“แล้วดูดิรุ่นพี่ให้ช่วยขนเครื่องมือเกษตร พอนายจะหยิบอะไร เพื่อนผู้ชายในห้องก็มาแย่งไปถือหมด แล้วดูฉันกับพวกนั้นซิ “ มิวมันชี้มือให้ดูเพื่อนผู้หญิงในห้องอีกห้าคนซึ่งทุกคนก็มีของถืออยู่ในมือเต็มไปหมดผิดกับผมที่แทบไม่ได้ถืออะไรเลย“งั้นเดี๋ยวเราช่วยมิว “ พอผมหยิบของที่มือมิวมา ก็มีคนมาแย่งจากมือผมไป “ คีตา เดี๋ยวเราช่วยถือนะ เราชื่อ เต็มนะ ““ ขอบใจมากนะเต็ม “ผมกล่าวขอบใจพร้อมกับยิ้มให้เพื่อนที่มีน้ำใจ ผมหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อเห็นใบหน้าบึ้งตึงจ้องมองมาที่ผม “ คุณภูผา “ผมตกใจมากรีบดูนาฬิกา มันเพิ่งจะเที่ยงเอง ผมยังไม่เลิกเรียน แล้วทำไมคุณภูผามายืนรอที่หน้าคณะผมด้วยความตกใจผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่มีใครโทรเข้ามาผมเลยต้องรีบเดินไปหาบุคคลที่ยืนหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ “ เจ้านายครับผมยังมีเรียนอยู่นะครับ““แล้วใครบอกว่าฉันจะมารับเธอกลับละ “ “แล้ว “วันนี้เธอมีพักกลางวันสองชั่วโมง ฉันจะมารับเธอไปกินข้าวกลางวัน“ผมอึ้งพูดไม่ออกเลยครับ“ผมนัดเพื่อนไว้ “ผมยังพูดไม่ทันจบพอเห็นสีหน้าของคนที่ยืนคุยกับผม “ งั้นก็ไปเถอะครับ เจ้านาย ผมหิวข้าว “ ผมรีบคว้าแขนคุณภูผามาจับพร้อมกับส่งยิ้มให้ซึ่งมันก็ได้ผลครับคุณภูผาอารมณ์ดีขึ้นขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ น่ารักจัง คู่นี้อ่ะ แต่คุณภูผา นี่มีคู่แข่งเยอะจัง อิอิ น่ารักจัง คู่นี้อ่ะ แต่คุณภูผา นี่มีคู่แข่งเยอะจัง อิอิ คุณภูผาขี้เงี่ยนอ่ะ55555{:5_144:}{:5_120:}{:5_145:}{:5_122:} {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:} พ่อแง่แม่งอนจังคับ สถานะไม่ยอกเลยทำตัวไม่ถูกคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ต้องเอาใจคุณภูผาตลอด อิอิ เก็บเกี่ยวช่วงเวลาดีๆไว้น่ารักกันดีนะครับขอบคุณครับ แม่จ้าว สุดยอดมาก ขอบคุณครับ ภูผา ขี้หึงไปป่ะเนี่ย
แต่ชอบนะ รอตามอ่านครับ