ยังรออยู่นะครับ{:5_119:}
..............ตอนที่ 19 บทสรุป.........สติของแดนเริ่มกลับมาทีละน้อยและเริ่มวังเกตุความเป็นไป ในขณะที่แต่ละวันต้องพยายามฝืนตนเองทำตามคำสั่งของพ่อเลี้ยง
ในคืนหนึ่ง แดนโดนล่ามไว้ในห้องเล็กๆ ร่างกายเริ่มดำคล่ำจากการตรากตรำ แดนมาอยู่ที่นี้ได้สัปดาห์กว่า พอทำให้รู้ว่าที่นี้เป็นที่รับ หมู จากที่ต่างๆ เพื่อส่งไปที่อื่นอีกที " ยังมีที่อื่นอีกหรอนี่" แดนคิดในใจร่างกายแดนเริ่มอ่อนล้าลงเรื่อยๆ จนเริ่มเคลิ้มหลับไป .............................
..............................แดนสะดุ้งตื่นขึ้นมา อย่างกระทันหัน เพราะเสียงคนเอะอะ และเสียงดังเหมือนปืนเป้นระยะ เสียงคนโวายวายไม่ได้ศัพย์ เสียงคนวิ่งไปมา เสียงคนกลุ่มหนึ่ง เดินเข้ามาที่ตัวอาคาร แต่ไม่มีเสียงพูดคุยกัน และเปิดปรตะตูดูทีละห้องจะมาถึงห้องของแดนแสงไฟฉายหลายดวงสาดเข้ามาที่ตาของแดนจนพร่ามัว และคนกลุ่มนั้นก็กรูเข้ามาจับแดน และโป๊ะยาสลบ แดนพยายามดิ้น แต่ด้วยร่างกายที่เหนื่อยอ่อนและ เพลียมาตลอดทำให้แดนไม่สามารถต่อสู้กับชายกลุ่มนั้นได้ แดนสติหลุดลอยดำมืดไป........................................
..........................แดนค่อยๆฟื้นสติขึ้น ค่อยๆลืมตาขึ้น มีแสงเลือนๆสีขาวพล่ามัวไปรอบๆตัว มีเสียงติ๊ดติ๊ด เหมือนเครื่องวัดชีพจนเป้นระยะ ร่างกายของแดน แทบจะไร้เรี่ยวแรง แดนพยายามลืมตามีเสียงคนอุทานเบาๆ และเป็นเสียงผู้หญิงพูดข้างๆหูว่า "ไม่ต้องห่วงแล้วนะคะ คุณปลอดภัยแล้ว เดี๊ยวนอนต่ออีกสักพักนะคะ "แดนเจ็บแปล๊บขึ้นที่ข้อแขนแล้วสติก็วูบไปอีกครั้งหนึ่ง..............
....................เสียงเหมือนโลหะกระทบกัน และสัมผัสอบอุ่นสบายรอบๆตัวบนที่นอนเนื้อนุ่ม แดนค่อยๆลืมตาขึ้น มี ชายคนหนึ่ง ที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นหมอ และพยาบาลอีก2คนยืนอยู่ข้างหลังแดนยกมือขึ้น มาจับหน้าผากตัวเอง พร้อมทั้งหยีตาจากแสงไฟรอบๆตัว "ที่นี่ที่ไหน"แดนออกเสียงอย่างยากลำบาก เหมือนไมได้พูดมานานหลายวัน " คุณแดนปลอดภัยแล้วครับ และทางเราให้การดูแลอย่างเต็มที่ ตามคำสั่งของคุณกิตติครับ ตอนนี้ร่างกายคุณแดนจะมีอาการอ่อนเพลีย อยู่ แต่อีกสักระยะจะเริ่มพื้นฟูขึ้นเองครับ " หมอพูดจบ พยาบาล 2คนรีบเดินมา เปลี่ยนขวดน้ำเกลือและเข็นรถออกไป หมอมาดูชาตคนไข้เปิดไปมาและเเดินออกไป แดนพยายาามยันตัวลุกขึ้นและเปิดตามองไปรอบๆ เป็นห้องพักหรูหราและที่อุปกรณ์รักษา มีป้ายเล็กๆ เป็นชื่อย่อว่าKKH โรงพยาบาล เกริกเกียติดำรงค์ ที่นี้คือโรงพยาบาลของครอบครัวแดนเอง.................แดนถอดหายใจยาวๆ และโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ยังคนนิ่งเพราะสติที่ยังกลับมาไม่เต็มที่นัก..........แดน คิดถึงเวลาที่จากเมืองกรุงไป เกือบ3เดือนที่ต้องไปตกระกำรำบาก ไปเรื่อยๆ จนบัดนี้ไม่ทราบเพระาเหตุใด จึงกลับมาอยู่ที่โรงพยาบาลของตนเอง แม้แดนจะพอเดาได้ ว่าด้วยความสามารถของอากิต การเอาตัวแดนกลับมา ไม่ใช่เรื่องยากลำบากเลย แต่ ทำไม ถึงต้องแปล่อยระยะเวลาไปเนิ่นนานนัก
.................แดนพักผ่อน ร่างกาย จนวันรุ่งขึ้น ปกรณ์ มือขวาของอากิตและพ่อของแดน เดินเข้ามาเยี่ยมเยียนแดนซักถามถึงเรื่องราวความเป็นไป ได้ความว่าสายของอากิต สืนจนตามตัวแดนพบและให้นายพลภักดี จัดการ ยัดข้อหาให้พ่อเลี้ยงนิยม แล้วบุกเข้าไปเอาตัวแดนมา พร้อมกันนั้น ที่ฟาร์มของสินชัยเอง อากิตและพวก เข้าไปจัดการ ทำลายทุกอย่าง ของสินชัยราบเป็นหน้ากลอง สินชัยหลบหนีไปได้อย่างหวุดหวิด แต่ชายแก่หน้าแผลเป็นนั้น เอาคนมาต่อสู้กับพวกทหาร จนตัวตาย ปกรณืให้ความเห็นว่า คงเป็นการถ่วงเวลาเพื่อให้สินชัยหนีไปตอนนี้อากิตรวยกิจการทุกอย่างของสินชัวมาไว้ในกำมือ และ ให้คนของตนและภาครัฐตามล่าล้าง สินชัยและพวก ตอนนี้คาดว่าสินชัยคงหนีไปประเทศเพื่อนบ้านแล้ว2แม่ลูกนั้น เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ ก็พากันย้ายไปอยู่ยุโรปกันหมดแดนสะท้อนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ดูมันจบง่ายดายเพียงนี้ แต่เบื้องหลังจากการเล่าจากปากของปกรณ์ คงมีอะไรมากกว่านั้น แดนรู้ดีว่า คุณอา ปกรณ์ เป็นคนไม่ค่อยพูดเรื่องทั้งหมดคงมีมากกว่านี้แน่ๆ"เอ่อ ผมขอไปเยี่ยมพ่อแม่ ได้มั้ยครับ " แดนเอ่ยปากถาม ปกรณื ทำหน้าเรียบเฉยเหมือนทุกคราวก่อนจะตอบว่า " ตอนนี้ร่างกายคุณยังอ่อนแออยู่ รออีกสักพักนะครับ พวกท่านมีอการดีขึ้น คุณแดนไม่จำเป็นต้องห่วงหรอก" แล้วปกรณ์ ก็เดินออกจากห้องไป
.................. 2วันต่อมา บุรุษพยายาลเอารถเข็นมาพาแดนออกไปที่สวนดาดฟ้าของโรงพยาบาลแต่แดนยังไมได้รับ อนุญาตให้ไปเยี่ยมเยียนพ่อแม่ของตน ทุกคนหลีกเลี่ยงการพูดคุยกับแดน และแดนก็เข้าใจดีว่า เป็นเพราะอิทธิพลของอากิต 3-4วันมาแล้ว ที่มีเพียงปกรณ์ที่มาเยี่ยมแดนครั้งละ 10-20นาที และไมได้พูดคุยอะไรมาก ร่างกายของแดนเริ่มพื้นฟูและกลับมามีเรี่ยวแรงอีกครั้ง
เเดนได้รับอนุญาต ให้ขึ้นไปเดินบนสวนดาดฟ้า พร้อมกับบุรุษพยาบาลอีก 2 3 คนหรืออีกนัยหนึ่งคือ คนที่คอยควบคุมแดนนั่นเอง ปกรณ์มาเยี่ยมแดน 1 ถึง 2 วันครั้ง ในวันหนึ่งแดนขอปกรณ์ไปเยี่ยมพ่อและแม่ ปกรณ์นิ่งเงียบก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
"คุณชายแดนครับทำใจดีๆไว้นะครับ คุณแม่ของคุณชายแดน ท่านเสียชีวิตตั้งแต่คุณแดนหายตัวไปได้ประมาณ 1 สัปดาห์"
แดนซึ่งกับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนยังพูดต่อไปว่า
"และนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้คุณกิตติ ไม่ได้รีบออกตามหาคุณแดนอย่างรวดเร็วพอ คุณกิตติเสียใจกับการจากไปของคุณไลล่ามาก"
แดนร้องไห้ฟูมฟายกับสิ่งที่รายได้รับรู้ และในบ่ายวันนั้นเอง ปกรณ์ได้พาแดนไปเยี่ยมพ่อของแดน ที่ยังคงนอนแน่นิ่งไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ แดนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปภายในห้องนอกจากต้องการเป็นห้องปลอดเชื้อ แดนเศร้าซึมกับการจากไปของมารดาในระหว่างนี้ เเดนได้รับตัวยาวสีเขียวใสที่ใส่มาในถ้วยยาเป็นถ้วยตะไลเล็กๆ ทุกครั้ง ที่แดนกินแดนจะมีอาการท้องเสียและอาเจียร ซึ่งแดนจะต้องกินมันทุกวัน วันละครั้งในตอนเย็น ปกรณ์อธิบายเพียงเบาๆว่า"ยานี้เป็นยาช่วยขับพิษตกค้าง ที่มีผลจากเรื่องที่ผ่านมาเท่านั้น" 2 วันต่อมา เเดนได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปเดินบนดาดฟ้าเพื่อผ่อนคลายอีกครั้งให้ก่อนหน้านี้แดนได้รับการติดต่อจากน้องสาวที่เรียนอยู่ที่อังกฤษ ว่าสบายดีปกรณ์ช่วยปกปิดเรื่องที่แดนหายตัวไป ตั้งแต่เดือนกลับมาแดนยังไม่ได้เจอนะอังกฤษเลยสักครั้งหนึ่งมีเพียงปกรณ์เท่านั้นที่คอยส่งข่าวให้เรื่อยๆแดนมองกระจกเงา ว่าร่างกายตนเองได้รับการฟื้นฟูมากขึ้นมากขึ้น ผิวพรรณเริ่มกลับมาดีเรี่ยวแรงเริ่มกลับมามีอีกครั้ง วันนี้ได้ขึ้นไปบนส่วนส่วนตัวของโรงพยาบาล ที่มีไว้สำหรับพักผ่อนสำหรับผู้บริหารที่ดาดฟ้าชั้น 10 ของโรงพยาบาลซึ่งไม่ให้คนภายนอกเข้าไป ซึ่งร่มรื่นด้วยต้นไม้สายพันธุ์ต่างๆ และไม่ดอก น้ำพุน้ำตกจำลอง ส่วนนี้ได้รับการตกแต่งอย่างดีจากความคิดของผู้เป็นมารดา นั่นยิ่งทำให้แดงคิดถึงแม่มากขึ้น ทางเดินไปจนเกือบสุดทางของสวนเจอผู้ป่วยรายหนึ่ง นั่งบนรถเข็นหันหลังให้กับแดน แดนรู้สึกประหลาดใจเพราะในส่วนนี้ไม่อนุญาตให้คนไข้รายอื่นเข้ามา มีเสียงดังมาจากข้างหลัง
"คุณแดนครับมีคนต้องการพบคุณแดนเชิญครับ" ก่อนที่ด้านจะหันไปดู เสียงจากด้านหลังคือเสียงของปกรณ์ปกรณ์เดินลิ่วนำหน้าไปจนถึงชัยที่นั่งบนรถเข็นหันหลังให้กับแดนก่อนจะจับรถเข็นนั้นหันหมุนมาทางแดน "คุณพ่อ!!"
แดนอุทานออกมา และยังไม่ค่อยเชื่อกับภาพที่ตนเองเห็น ชายที่อยู่บนรถเข็นมีเค้าความชรามากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สีหน้ายังคงซีดเซียว ในแววตายังคงเป็นประกายและส่งยิ้มให้แดน แดนถลาเข้าไปกอดร่างชายชรานั้น "คุณพ่อคุณพ่อรู้สึกตัวแล้ว" แดนจับมือและซบลงบนตักของชายชรา ผู้เป็นบิดาเอามือซ้ายยกขึ้นลูบหัวของแดน แดนเงยหน้าขึ้น บนใบหน้าเนืองนองด้วยน้ำตา "คุณแม่ไม่อยู่กับเราแล้วนะครับ" แดนพูด ผู้เป็นบิดาพยักหน้าช้าๆเป็นการรับรู้
"คุณก้องเกียรติรู้สึกตัวหลังจากทราบข่าวว่าคุณไลลาเสียชีวิต ทั้งหมอและผมช่วยกันปกปิดข่าวนี้กับคุณกิตติมีให้คุณกิตติได้รับรู้ เพราะอาจเป็นอันตรายกับพวกคุณได้ เมื่อคุณไลลาเสียชีวิต คุณกิตติโศกเศร้าเสียใจมากหลังจากเสร็จงานของคุณไลลา คุณกิตติออกตามหาคุณแดนและกวาดล้างคนเหล่านั้นทำให้ผมได้ข่าวว่า คุณแดนโดนส่งตัวเป็นทอดทอดไปตามที่ต่างๆทำให้ญาติกับการสืบหา หลังจากที่คุณกิตติเริ่มมีสติในเรื่องนี้มากขึ้น คุณกิตติจึงร่วมมือกับหุ้นส่วนทั้งหมดจัดการกับตระกูลของคุณสัญชัย จนคุณสัญชัยต้องหนีออกไปเมืองนอกทิ้งกิจการทั้งหมดเอาไว้ที่นี่ และฝั่งตรงข้าม ของคุณกิตติถูกกวาดล้างอย่างเลือดเย็น"
แดนรับฟังสิ่งที่ปกรณ์เหล้า และจับมือผู้เป็นพ่อไว้ด้วยมือที่เย็นเฉียบ
"คงลำบากมามากนะลูก"
สิ่งแรกที่ออกจากปากผู้เป็นพ่อ ทำให้น้ำตาของแดนไหลอีกครั้ง" เราจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้อีกต่อไปไม่ได้ "
"พ่อครับเรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร"
ผู้เป็นพ่อมองหน้าผู้เป็นบุตรชาย หลับตาลงด้วยสีหน้าที่ปวดร้าว ก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วยิ้มอย่างหดหู่ก่อนจะตอบว่า........เมื่อประมาณ 30 ปีก่อน กิจการยาของเราไปได้ดีมาก จนพ่อของสัญชัยมาร่วมหุ้นเขาได้ใช้สมุนไพรโบราณที่ออกฤทธิ์ในการควบคุม ความประพฤติของสัตว์นำมาวิจัยใช้กับมนุษย์ กิตติไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ สัญญาซึ่งเป็นพ่อของสัญชัย ได้เริ่มการทดลองกับคนในศูนย์วิจัยยาของเราผลที่ได้ทำให้สามารถควบคุมความประพฤติคนได้ในระยะสั้นๆ แบบผลข้างเคียงที่รุนแรงคือทำให้ผู้รับอย่างเสียสติและไม่อาจควบคุมได้ กิตติค้านหัวชนฝาในเรื่องนี้ และให้นักวิจัย ค้นคว้าสมุนไพรชนิดนี้ในสายพันธุ์เดียวกัน ซึ่งถูกนำมาใช้ผลิต เป็นยาเฮโรอีนเบอร์ 0 หรือที่เรียกว่า Zero ยาชนิดนี้มีผลกับผิวหนังและกล้ามเนื้อ เมื่อร่างกาย ได้รับยาชนิดนี้ ในครั้งแรกของการเสพ ร่างกายจะจดจำ ความสุขในครั้งนั้น และไม่ตอบสนองยาในรูปแบบการกระทำอื่น อีกต่อไป และไม่มีผลข้างเคียงใดๆในกรณีอื่น แต่ยาชนิดนี้มีราคาแพงมาก ผลการวิจัยค้นคว้า ของยาชนิดนี้นำมาผสมกับซีโร่ ทำให้การทดลองในสัตว์ ไม่เกิดผลข้างเคียงใดๆ และสามารถควบคุมความประพฤติคนในระยะสั้นๆ เมื่อข่าวนี้รั่วออกไป ทางรัฐบาลต้องการเก็บเกี่ยวเรื่องนี้มาใช้ประโยชน์ในการหาเสียงและควบคุมประชาชน อีกทั้งเมื่อนำมาใช้ในการควบคุมด้วยคลื่นเสียง โดยตรงกับสมองทำให้เกิดผลดีมาก สัญญาต้องการนำยานี้ไปใช้ประโยชน์ โดยขายให้กับรัฐบาลอื่นด้วยเงินมหาศาล ผลคือพ่อและกิตติจำเป็นต้องกำจัดสัญญาออกไป โดยการช่วยเหลือทางรัฐบาล สัญญายิงตัวตาย พ่อของสัญญานำสัญชัยหนีออกนอกประเทศในครั้งนั้น หลังจากที่มั่นใจในตัวยาแล้ว กิตติใช้ตัวเองเป็นหนูทดลองพร้อมกับยาขนานอื่นที่ร่วมผลิตวิจัยด้วยกันผลทำให้ร่างกายของกิตติมีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นชะลอความชราอย่างเห็นได้ชัด แต่สิ่งที่เราไม่คาดคิดมาก่อนคือ ผลข้างเคียงของยาในระยะยาวที่ปรากฏแต่ในมนุษย์ ทำให้อารมณ์แปรปรวน และเป็นหมัน.....แดนรับฟังถึงตอนนี้ ด้วยความตกใจเศร้าใจระคนกันไป พ่อของแดนยังพูดต่อไปว่า.............และในร่างกายของแต่ละคนมีภูมิต้านทานไม่เหมือนกัน ในตอนแรกที่สัญญาสร้างฟาร์มแบบนั้นขึ้นมาเพื่อต้องการเก็บตัวอย่างของผลในการทดลองมนุษย์ โดยใช้ชาวต่างด้าวหรือเหล่านักโทษมาทดลองกับตัวอย่างแต่หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นสัญญาหนีไปทำให้พ่อและกิตติต้องดูแลเหล่านักโทษพวกนั้นต่อ แต่กลับกลายเป็นว่า มีคนจำนวนมาก ต้องการนักโทษหรือคนเหล่านั้นไปเป็นทาสรับใช้ กิจการฟาร์มนักโทษหรือฟาร์มทาส กลับสร้างเงินดีมหาศาล และเบื้องลึก รัฐบาลกลับให้การสนับสนุนในนามของกองทัพ...... " พอแค่นั้นเถอะ!!!"
" อย่าได้เล่าความชั่วของตัวเองให้มากไปกว่านี้เลย"
เสียงที่พูดนี้ทำให้แดนสะดุ้งและหันไป อากิตเดินเข้ามาในชุดสูทเรียบหรู ด้านหลังเดินมาพร้อมกับลูกน้องอีกราว 10 คน
"พี่ก้องเกียรติพร้อมจะจ่ายค่าตอบแทนของสิ่งเหล่านี้แล้วหรือยัง"กิตติพูด"พี่หลอกลวงผมมาโดยตลอด แล้วบอกแดนไปหรือยังล่ะครับ ว่าก่อนการทดลองยา พี่รู้มาโดยตลอดว่าผลข้างเคียงของมันเป็นอย่างไร แต่เพราะพี่ไม่ไว้ใจผมกับไลล่า จึงปล่อยให้ผมทดลองยาเป็นคนแรก และทำให้ผมไม่สามารถมีลูกได้"
มือของพ่อที่แดนกุมไว้เย็นเฉียบ แดนหันกลับไปมองหน้าผู้เป็นบิดา ก้องเกียรติมีสีหน้ารวดร้าวรันทด "กิตติ ฉันยอมรับว่าฉันไม่ไว้ใจแกสองคน แต่เรื่องผลของยาฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย"กิตติ ยิ้มแล้วพูดต่อว่า "แล้วสุดท้ายเราก็ไม่ต่างจากสัญญาที่ตั้งฟาร์มมนุษย์ขึ้นมาเพื่อหาเงิน"
กิตติหันก้มลงมามอง ที่ชายแดนและเอ่ยขึ้นว่า " แล้วจะรู้ไหม คนที่เป็นเจ้าของความคิด ให้ตั้งฟาร์มทาสขึ้นมา คือพ่อของแก และเป็นคนมีความคิด ที่จะทำการค้ามนุษย์อย่างที่แกได้พบเห็นมาแล้ว เพื่อเอาไว้เก็บตัวอย่าง และทดลองยา กับคนเหล่านั้น และหนึ่งในตัวทดลองยา และกลับล้มเหลวไม่เป็นท่า ก็คือตัวแก ชายแดน !!!"
ก้องเกียรติบีบมือแดนแน่น
"นี่แก!!!! เอาแดนไปทดลองเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ!!!"
ก้องเกียรติหันไปถามกิตติ
"ใช่!!! ผมอยากจะแก้แค้นพี่ กับสิ่งที่พี่พรากผมไป"
ก้องเกียรติยกมือซ้าย ขึ้นมากุมขมับ
"นี่แกทำอะไรลงไป!!!!!!"
คลายปมแบบนี้คงใกล้จบแล้ว ตามลุ้นตามอ่านรอกันไปครับ
ดีใจที่แดนกลับมาได้ พ่อฟื้นแต่จะขมวดเรื่องจบแบบไหนตามลุ้นกันไป
ติดตามครับ
รอตอนต่อไปครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ
จะได้อ่านเป็นของขวัญช่วงสงกรานต์ไหมน๊า {:5_119:}
ขอบคุณครับ
รอๆๆๆๆ
จบแล้วใช่ไหมครับ
มันต้องมีเฉลยสิครับ รออ่านอยู่นะ{:5_122:}
น่าจะมีอะไรแปลกๆ
ขอบคุนมากๆๆๆคับ
เยี่ยม
รอมานานแล้วนะครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ][ เมื่อ 2018-11-28 21:08
เรื่องของอากิต
........ในห้องพิเศษห้องรับรอง VIP ของสนามบินแห่งชาติ ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ชายสามคน กำลังคุยกันอย่างออกรส หาอะไรนะ "อากิตจะให้ผมทำแบบนั้นจริงๆเหรอ?"
เล้งลูกเจ้าของอาบอบนวด ชื่อดังแห่งหนึ่งอุทานตกใจเสียงดัง ต่อหน้าชายอายุราว 50 ใส่แว่นทรงภูมิปัญญาหน้าตาหล่อเหลาคมเข้ม เล้งชายหนุ่มหน้าตี๋ที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แบบลูกคนรวยทั่วไปนั่งอยู่ตรงหน้ากิตติ กิตติมองหน้าเล้งแล้วยิ้มน้อยๆ พยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเอื้อมมือหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม "ใช่แบบที่ฉันพูดนั่นแหละจะทำให้ธุรกิจของพ่อแก กลับมาดังเปรี้ยงปร้างอีกครั้ง"
"มันจะไม่แปลกไปหน่อยเหรอครับ"
"ไม่ ก็แล้วแต่แกและกัน นี่เป็นทางช่วยแกและธุรกิจของพ่อแก่ที่กำลังซบเซาอย่างนั้นในช่วงนี้ เรื่องพวกนี้ลองปรึกษาการณรงค์ดูละกัน ให้ไปติดต่อใครก็รู้ดีว่าต้องติดต่อใครออดี้เพื่อนฉันคงช่วยแกได้เรื่องนี้ เอาล่ะได้เวลาแล้วฉันคงต้องไปเสียที"เล้งยังงุนงง การณรงค์หันมาหาเล้ง พร้อมเลิกคิ้วกิตติยืนขึ้นจัดท่าทางการแต่งตัวของตัวเองเล็กน้อยก่อนเดินออกจากห้อง VIP ออกไป เครื่องบินส่วนตัว เตรียมรอการเดินทางของกิตติ ในค่ำคืนนั้น 6 ชั่วโมงต่อมา กิตติเดินทางถึงประเทศแถบอาหรับประเทศที่รุ่มรวยไปด้วยทรัพยากรน้ำมัน กิตติและผู้ติดตามอีกสองสามคน เดินออกมาด้านนอกสนามบิน มีรถโรสรอยคันหรู รอรับอยู่ ที่ยืนข้างรถ แต่งกายแบบชาวอาหรับ และใส่เครื่องประดับราคาแพง ตรงดิ่งเข้ามาทักทายกิตติและคณะ "สวัสดีครับคุณกิตติ เจ้านายผมให้มารอรับ" พร้อมจับมือกิตติ กิตติจับมือทักทายพยักหน้าและทักทายตามปกติก่อนก้าวเดินขึ้นรถ ชายชาวอาหรับนั่งข้างกิตติ นานแล้วนะครับที่เราไม่ได้เจอกัน เจ้านายผมประทับใจสินค้าที่คุณกิตติ ส่งมาให้เป็นอย่างมาก ผมก็พลอยได้รับ รางวัลตอบแทน ที่หาของถูกใจมาให้ท่าน ครั้งนี้ที่เชิญคุณกิตติมา นายท่านคงจะ ติวเรื่องยาที่จะนำเข้าจากบริษัทคุณ นอกจากเรื่องสินค้าอย่างว่า กิตติยิ้มให้และพยักหน้าเบาๆด้วยความยินดีครับ เรื่องสินค้าที่ท่านถูกใจผมก็ดีใจด้วย เดี๋ยวเราคงมีดิวเรื่องยาจากบริษัทของผมเพิ่มขึ้นอีกครั้งนี้คุณคงได้รับรางวัลตอบแทนอีกมากแน่ๆ ชายชาวอาหรับหัวเราะอย่างชอบใจ รถหรู 2 คัน มุ่งตรงไปตามถนน ท่ามกลางตึกรามบ้านช่อง ที่หรูหรา ในช่วงเช้าตรู่ ของประเทศแถบอาหรับนั้น รถแล่นมาอีกระยะหนึ่งจึงถึงคฤหาสน์ขนาดใหญ่ ที่หรูหราตกแต่ง ไปด้วยพันธุ์ไม้ หายากต่างๆที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมาขึ้นอยู่ในทะเลทรายนี้ได้ รถมาจอดที่ลานบ้าน ด้านซ้ายขวาของบันไดขึ้นทางบ้าน พื้นที่ปูด้วยหินอ่อนหรูหรา และโมเสกลายงาม ชายชาวอาหรับสูงอายุคนหนึ่ง เดินออกมายิ้มอย่างดีใจให้กิตติพุ่งเข้ามาจับมือกิตติ "โอ้คุณกิตติคุณดูไม่เปลี่ยนไปเลยจาก 2 ปีที่แล้ว ครั้งนี้อาเหม็ดหาของมาให้ผมถูกใจเสียยิ่งนัก ฮ่าๆๆเข้ามาก่อน หากไม่รังเกียจรับประทานอาหารเช้ากับผมเลยละกันจะได้ไม่เสียเวลา" "ด้วยความยินดีครับท่านชีค"
กิตติตอบ ชีคเดินพากิตติ จนถึงสวนกลางบ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้กลิ่นหอมนานาพันธุ์ดอกไม้ชูช่องดงามยิ่ง สวนของท่านชีค "อาลาฮัตงดงามมากครับ งดงามจนน่าอัศจรรย์ เลยทีเดียว ดอกไม้พวกนี้แม้ในประเทศต้นกำเนิดเองยังปลูกได้ยาก" ชีคอาลาฮัต ดูพึงพอใจ กับคำชมของกิตติ ก่อนจะผายมือให้กิตตินั่งลงบนโต๊ะอาหารเช้าแบบชาวยุโรปที่จัดวางเอาไว้ ชิคนั่งหัวโต๊ะ และกิตตินั่งข้างๆ และห่างออกไปเป็นคณะของกิตติและคนที่ไปรับกิตติ ซึ่งเป็นเลขาของท่านชีค
"ทานอาหารเช้าก่อนผมได้จัดที่นั่ง จัดห้องนอนเอาไว้คุณพักผ่อนเสียที่นี่เถิด หากไปนอนโรงแรมคงไม่หรูหราสะดวกสบายเท่านี้แน่ๆ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกมาก แต่เช้านี้ผมคงรบกวนแค่ทานอาหารเช้ากับผมเท่านั้น"กิตติอ้าปากจะพูดถึงเรื่องธุรกิจ ชีคอาลาฮัตรีบยกมือเป็นเชิงห้าม ก่อนจะยิ้มให้แล้วพูดว่า"ทานอาหารก่อนเถอะ เรื่องธุรกิจคุณไม่ต้องร้อนใจอย่างไรเสีย ผมก็ต้องตกลงร่วมธุรกิจกับคุณแน่นอน" กิตติยิ้มอย่างเย็นใจ ก่อนจะทานอาหารและพูดคุยเรื่องราวทั่วไปกับท่านชีค หลังจากรับประทานอาหารเสร็จกิตติและคณะ ก็ไปพักผ่อนที่บ้านของชิกในช่วงเช้านั้น พอถึงกลางวัน กิตติและคณะลงมารับประทานอาหารกลางวันพร้อมชีทและคณะ ชีคอาลาฮัต มีเพื่อนมาอีกคนหนึ่งคน นี่คุณมูฮัมเหม็ด เป็นเพื่อนของผมเอง กิตติยิ้มและจับมือทักทายครับ "ผมจำได้ผมจำชื่อท่านได้ว่าท่านเคยไปเยี่ยม ที่ฟาร์มของผมครั้งหนึ่ง " ชิคมูฮัมเหม็ดทำถ้าพอใจก่อนจะทุกคนจะนั่งลงและรับประทานอาหารกลางวันที่เต็มไปด้วยอาหารหรูหราแบบทางตะวันตกและตะวันออก คณะติดตามของอังกฤษดูท่าทางจะตื่นเต้นกับอาหารเหล่านี้มาก หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ชีคเปิดประเด็นขึ้นว่า "เราสองคน มีธุรกิจ เกี่ยวกับยาและโรงพยาบาลอยู่ เราสองคนรวมกันประมาณ 10 แห่งทั่วประเทศ อีกครั้งการนำเข้ายาต่อไปนี้คงต้องพึ่งพาคุณกิตติแล้วล่ะ" กิตติทำนท่าประหลาดใจ ก่อนจะยิ้มให้ "พวกผม ตกลงธุรกิจกับคุณ ก่อนคุณจะเดินทางมาถึงที่นี่เสียอีกแล้วพอใจในคุณภาพยาของคุณมาก นี่เป็นหนังสือสัญญา การนำเข้าขอบคุณเซ็น ตรงนี้เรื่องธุรกิจครั้งนี้ก็เสร็จเรียบร้อย " กิตติลุกขึ้นยืนและคงให้ ชีคอาลาฮัต รีบลุกขึ้นยืนและยื่นมือไปจับมือของ กิตติอีกครั้ง ทั้งคู่หัวเราะให้กัน " เรื่องหลักจบแล้วคงไม่มีเรื่องกวนใจแล้วกระมัง ผมอยากคุยเรื่องสินค้าของเล่นพวกนี้มากกว่า" ชีคอาลาฮัต เดินพาเข้าไปในส่วนลึกของบ้าน และเปิดประตูห้องไปอีกด้านหนึ่งของบ้านที่ดูเป็นกำแพงสูงและมียามเฝ้าอยู่ 4-5 คน ชิคมูฮัมเหม็ดหันมาและพูดกับกิตติว่า "ธรรมเนียมของพวกเรา ผู้หญิงจะอยู่ส่วนหนึ่งของบ้านและผู้ชายจะอยู่อีกส่วนหนึ่งของบ้าน ในส่วนของผู้ชาย จะจัดตามความพอใจของผู้ชายอาจมีสัตว์เลี้ยงหรืออื่นๆตามความพอใจ"
กิตติเดินตามเข้าไปพร้อมทั้งผู้ช่วยอีก 2 คน คนของชี้ทั้งสองอีกเรา 5 คนเดินตามอยู่เบื้องหลัง และดูไม่ได้มีสีหน้าตื่นเต้นอะไร ทั้งหมดเดินมาถึงห้องโถงข้างหนึ่ง ที่มีกระจกกั้นเป็นผนัง ทั้งทั้งทั้งผนัง ในนั้นเป็นส่วนที่ท้องฟ้าเปิดโล่ง มีน้ำกั้นรอบ ดูสิ นี่เป็นที่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงของผม กิตติมองไปตามมือของชีคที่ผายออกไปเป็นวงกว้าง ในนั้นมีชายหนุ่มรูปร่างกำยำล่ำสัน ราว 15 คน ทั้งหมดเปลือยเปล่า และที่มุมของห้อง สวน มีการจับกลุ่มอยู่ 2 กลุ่ม เป็นการร่วมเพศอย่างดุดัน ของชายสองหญิงหนึ่งที่มุมหนึ่งของสวนและชายหนึ่งหญิงหนึ่ง อีกมุมหนึ่งของสวน Secret forest ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นสีหน้าของ กิตติ "นานๆทีจะปล่อยให้พวกเด็กๆ มีตัวเมียมาเล่นด้วย อีตัวเมียก็ร่านมาก ตั้งแต่เช้าตรู่เข้าไป มันก็ตั้งหน้าตั้งตาผสมพันธุ์กันอย่างเดียว" กิตติหันมองอีกครั้งหนึ่ง ผู้หญิงนั้นเป็นผู้หญิง ชาวยุโรปผมสีทองรูปร่างจัดว่าดีมาก เปลือยเปล่ากำลังเสพสม กับชายชาวเอเชียรูปร่างกำยำล่ำสัน ที่มีเครื่องเพศขนาดเกือบไม่แพ้ชายชาวยุโรป กิตติมองไปในสวนมองไปรอบรอบ จึงรับรู้ว่าชายหนุ่มกำยำล่ำสันในนั้นที่มีอายุตั้งแต่ยังไม่ 20 ไปจนถึงราว 35 มีหลายเชื้อชาติหลายสีผิวปะปนกันอยู่ในนั้น "พวกเราชอบสะสมหลายๆแบบแต่ที่พวกเรา ตั้งใจอย่างยิ่งคือขนาดของอวัยวะส่วนสำคัญของพวกมัน และต้องเป็นของจริงด้วยเราจึงพึงพอใจกับสินค้าของคุณอย่างมากกิตติ"กิตติเดินต่อไป เปิดประตูเข้าไปอีกส่วนหนึ่งของสวน ที่มีรั้วเตี้ยเตี้ยมีสัดส่วนคล้ายสวนเมื่อกี้ มีชายหนุ่มรูปร่างกำยำล่ำสันหรือเปล่า ตัวเปล่า ยืนอยู่
ชายหนุ่มเหล่านั้นรูปร่างกำยำล่ำสันหน้าตาหล่อเหลา มาจาก ที่ต่างๆกัน ทั้งเอเชียยุโรป นิโกร และพวกผิวแดง ใช่เรานั้นยืนตัวเปล่า อวดสัดส่วนของร่างกาย ราวกับเป็นเรื่องปกติ ทุกคนตัดผมสั้น และโกนขอที่อวัยวะเพสออกจนหมด บางคนที่ร่างกายแน่นด้วยมัดกล้าม มราใรหยสอดสวยเป็นลูก ที่หัวนมถุกร้อยไว้ด้วย ห่วงสีเงินแวววาว ฝังเพชรเม็ดใหญ่"ผมจะพามาดูว่าตัวโปรดสวยๆขอผม ผมจะจัดการอย่างไร " อาลาฮัต พุดอย่างอารมณ์ดี ทั้งหมดเดินเข้าไปในส่วนสวนมีเตียงที่เป็นเพียงแผ่นไม้ ขนาดใหญ่วางอยู่ และมีชายอาหรับ2คน หน้าตาไร้ความรู้สึก แต่ก็ยิ้มน้อยๆให้คระ เมื่อทั้งหมดเดินมาถึงอาลาฮัต ยิ้มให้ชายคนนั้นพยักหน้าคราหนึ่ง ชายคนนั้นหันไปทางชายหนุ่มร่างเปลือย ที่ยืนอยู่ข้างๆ เป้นขายชาวยุโรป ผมสีทอง เนื้อตัวเกลี้ยงเกลาอย่างเป้นธรรมชาติกล้ามเนื้อแน่น คมชัด หน้าท้องเป็นลอนลูกๆ หน้าอกนูนเป็นลูกแน่นด้วยมัดกล้าม หน้าตา คมสันได้รูป จมูกโด่งคิ้วเข้ม ราวกับเทพบุตรกรีก เครื่องเพสสวยงามท่อนลำสีขาวสะอาดตาขนาดใหญ่ และไข่แฝดทั้งพวกก็ใหญ่ ซึ่งหมายถึงปริมาณน้ำคงจะมากตามไปด้วย "ตัวนี้ตัวโปรดของผมเลย ตอนซื้อมา ไมได้เรื่องเลย ดีนะ ที่เอาไปให้คุณกิตติจัดการจนเชื่อแบบนี้ " อาลาฮัตพูดอย่างพอใจ ใช่ กิตติจำได้ เพราะบางครั้ง มีพวกจากยุโรปมาที่ฟาร์มของกิตติเพื่อปราบพยสบ้างชายยุโรปคนนี้ตามประวัติอายุราว18ปี แต่ก็เหมือนเผ่าพันธ์ของฝรั่ง ที่โตเร็วกว่าเอเชียโดยทั่วไป ชายหนุ่นนั้นนอนหงายลงบนเตียง ก่อนที่ชายชาวอาหรับ2คนนั้นจะเดินไปและยึดแขนไว้กับโซ่โดยให้ชายหนุ่มคนนั้น ชูมือขึ้นเหนือหัว แล้วยึดไว้อย่างแน่นหนาที่ข้อเท้าทั้ง2ก้เช่นกัน จากนั้นก้ทำการดึงจนโซ่เส้นเล็กนั้นตึงและหนาแน่น จนแน่ใจว่า ชายหนุ่มนั้นไม่มีทางที่ขยับได้อีกแล้วจากนั้นชายชาวอาหรับทั้ง2ก้เดินไปที่ทางหัวเตียงแล้วหยิกบีบเค้นที่หัวนม ชายหนุ่มคนนั้นจนแดงเป็นรอบอย่างชัดเจน แต่น่าแปลก ที่ยิ่งทำรุนแรงเพียงใด ชายหนุ่มนั้นก็ดุจะส่งเสียงความพอใจมากขึ้นเท่านั้น และที่พิสูจน์ได้ดีคืออวัยะเพศ กลับค่อยๆชูชันขึ้นเจนเผยเนื้อในสีชมพูได้รูปทรงสวยงามออกมา กิตติยิ้มอย่างพอใจในผลงานมาก จากนั้นชายชาวอาหรับได้เอาสำลีชุบ แอลกอฮอล์ทำความสะอาด ที่หัวนมสีชมพูที่กำลังชูชัน และใส่ถุงมือยาง เอาสิ่งที่คลายๆคีม หนีบปลายหัวนมขึ้น โดยไม่ได้มีการเบามือแต่อย่างใดและหยิบเหล็กแหลมสีเงินแวววาวขึ้นมา และแทงเข้าไปที่หัวนมขางขวา และหมุนๆไปมาอย่างช้าๆ"อ๊าาาซี๊ดดดอ๊าาา " ชายหนุ่มรุปงามบนเตียง ร้องครวญคราง ด้วยความเจ็บปวด และมีสีหน้ายินดี ราวเคลิ้มฝัน หัวควยอันงามสายไหวไปมา กระตุกขึ้นลงชยชาวอาหรับอีกคนเอื้อมมือไปจับควยอันงามนั้นแล้วจับถอกออกทั้งลำ จนหัวชมพุเผยออกมาเต็มหัว ได้สัดส่วนสวยงามท่ามกลางสายตาของคนทั้งคณะ จนเหล็กแหลมแทงทะลุ หัวนมออกมา แมีเลือดไหลออกมาเพียงเล้กน้อยเท่านั้น ระหว่างนี้ ชายชาวอาหรับอีกคน ที่ยืนข้างเตียง จับควยของชายหนุ่มบนเตียงสาวขึ้นลงเล้กน้อย แล้วเอาเข็มฉีดยาออกมา แล้วแทงเข้าไปที่กลางแท่งสีขาวสะอาดนั้นที่เส้นเลือดที่เต้นตุ๊บๆอยู่ แล้วแดสารในหลอดเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มบนเตียงตอบสนองด้วยการแอ่นเอวขึ้นอย่างท้าทายสายตาคนทั้งหมด เมื่อแดยาเสร็จ ก้ผละจากท่อนควยนั้นเดินไปที่โต๊ะอุกปกร์อีกครั้ง และชายที่เป้นคนเจาะนมก็เดินมาที่อีกฝั่งของเตียง โดยปล่อยให้เหล้กแหลมนั้น ยังเสียบคาหัวนมอีกข้างไว้สั้นๆ จากนั้นก็หนิบเหล็กแหลมอีกอันขึ้นมา และหนีบหัวนมของชายบนเตียงขึ้นอีกครั้งและค่อยๆเสียบเหล้กเข้าไปอีกข้างหนึ่ง ชายหนุ่มบนเตียง ส่งเสียงครวญครางด้วยเสียงที่แยกไม่ออกว่าเจ็บปวดหรือเสียวซ่านกันแน่ จนน้ำใสเยิ่มออกมาจากปลายหัวสีชมพูที่แข็งตระหง่านเต็มที่ จนเหล้กแหลมแทงทะลุออกมาอีกฝั่ง ชายหนุ่ม ก้นะเบิดน้ำสีขาวจากปลายหัวสีชมพูสด ออกมาเป้นเส้นสาย ราดรดร่างกายของตนเอง ด้วยจำนวนปริมาณมหาศาล คณะที่ยืนดูบางคนส่งเสียงด้วยความตกตะลึงออกมา และท่อนเอ็นขนาดเขื่องนั้น ยังกระตุกไม่ยั้ง ทุกครั้งที่กระตุก ยังมีน้ำขาวทะลักออกมาเรื่อยๆ ชีคดูพอใจกับเรื่องดีอย่างยิ่ง
แต่ชายที่ทำกิจกรรมรอบเตียงดูไม่ได้สนใจกับเรื่องนี้เท่าไหร่ แม้ตัวเขาเอง ยังโดนน้ำขาวนั้นฉีดรดมาบ้าง
จากนั้นก็เสียบเหล็กแหลมคาไว้แบบนั้นเหมือนอีกข้างหนึ่ง "ดูสิ เลือดแทบไม่มีสักหยด ฝีมือจริงๆ " ชีคอาลาฮัตพูดชมคนของตนอย่างอารมณ์ดีจากนั้น ชายอีกคนที่เดินผละไป ก็เดินกลับมาพร้อมกล่องอุปกรณืบางอย่างให้ชายคนที่ทำหน้าที่เจาะหัวนม ทั้งคู่เดินมา ทางด้านล่างของเตียงจับควยเยังคนแข็งเกร็งนั้น รูดขึ้นลงอย่างเบามือ แม้ว่า จะระเบิดน้ำขาวออกไปจำนวนปริมาณมาก แต่ก้ไม่มีทีท่าว่าจะหดตัวลงเลยแม้แต่น้อย ชายที่ทำหน้าที่เจาะ แย้มหัวควยออก และบีบเบาๆ ไล่น้ำที่ค้างอยู่ไหลออกมาชายอีกคนยื่นกล่องมาใกล้ๆ และเปิดฝา ชายที่ทำหน้าที่เจาะ ยังเอามือซ้ายกำ ท่อนเอ้นที่สวยงามนั้นไว้ และใช้มือขวายิบอะไรบางอย่างสีเงินออกมาจากกล่อง ตอนนี้เอง ที่กิตติเห็นชัดว่า มันคืออะไร มันเป็นโลหะที่เหมือนเบ็ดตกปลา ปลายแหลมคมโค้งงอ แต่ไม่มีเงี่ยงแบบเบ็ดตกปลาขนาดของเหล้กงออันนี้ มีขนาดพอๆกับเบ็ดตกปลาอันใหญ่ และมีความหนา1-2มิลลิเมตรเลยทีเดียว ชายหนุ่มรูปงามบนเตียงผงดหัวก้มลงมองและแลบลิ้นเลียลิ้มฝีปากด้วยสายตาอันเคลิบเคลิ้ม ชายที่ถือเบ้ด ยิ้มอย่างพอใจก่อนจะรวบควยที่กลับมาแข็งเต็มที่ด้วยมือซ้ายและและค่อยๆบรรจงเอาเหล็กงอนั้น แทงอย่างช้าๆ ที่ปลายหัวหยักบริเวณด้านล่างที่เป้นรูปสามเหลือมของแท่งเนื้อนั้นและแทนที่จะดิ้นลนหนีความเจ็บปวด ชายหนุ่มร่างงามนั้นกลับยกแอ่นสะโพกขึ้นจนก้นที่เป็นลูกด้วยกล้ามมัด ส่งให้แท่นเนื้อลอยเด่นขึ้นมา อย่างใจเย็นและมืออาชีพที่กลายหัวสีชมพูค่อยๆม่เล็กแหลมสีเงินแวววาวโผล่พ้นออกมาก ตอนนี้เองที่กิตติ พึ่งสังเกตุว่า มีอีกคนที่ถ่ายวีดีโอบันทึกภาพอยู่ คนบันทึกภาพค่อยเดินเข้ามาใกล้ๆ และซูมไปที่ปลายหัวท่อนเอ็นสีชมพูนั้น จนเห็นชัดว่ามีปลายแหลมแทงทะลุออกมาชายที่ทำหน้าที่เจาะ หันไปหยักหน้ากับผู้ชาย และผู้ช่วยก็ส่งโซ่เส้นเล็กๆที่ด๔แข็งแรงให้ จากนั้นชายที่ทำหน้าที่เจาะ จึงเอาโล่มาผูกไว้ปลายอีกด้านของตะขอที่เกี่ยวหัวท่อนเนื้อไว้ และโยงไว้กับเส้นโซ่อีกเส้นที่ห้อยลงมาจากด้านบน กิตติมองตาม ก็พบว่า มีเส้นโซ่ขนาดใหญ่ ขึงตึงระหว่างผนัง2ด้าน และมีเส้นโซ่เล็กๆนี่อีก4-5เส้น พาดไว้ด้านบนทำให้แท่งเอ็นนั้นตั้งตรงชี้ขึ้นตรงตลอดด้วยเหล็กที่เกี่ยวโยงไว้กับโซ่เมื่อผู้ที่เจาะปล่อยมือ "อีาาอาอ๊าาา ซีดดด " ชายหนุ่มบนเตียงส่ายสะโพกเบาๆช้าๆไปมา "อ๊ะ อ๊าาาอ๊าาา" จนมีน้ำสีขาวพุ่งทะลักออกมา อีกครั้ง ราวกับน้ำพุ จนเรอะเปื้อนไปทั้งตัว อีกครั้ง และผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆเตียงก็เอาเข็บฉีดบา ฉีดเข้าที่ปลายแท่งเนื้ออีกครั้ง และยังฉีดเข้าที่ปลายหัวนมทั้ง2ข้างชายหนุ่มมนั้น นิ่งลง นอนแผ่กางแขนขา ราบกับเตียง โดยมีแท่งเอ็นที่โดนเหล็กเกี่ยวที่ปลายหัวสีชมพู โยงไว้กับโซ่ด้านบนตั้งตระหง่านอยู่ ชีคอาลาฮัต ดุมีสีหน้าพอใจอย่างมาก ชายที่ทำหน้าที่ทั้ง2 เดินมาคำนับชีคและคณะ ก่อนจะเดินออกไป "ฮ่าๆ ๆ ตัวนี้จะเป็นตัวโปรดของเราอีกเหมือนกัน" ชีคหัวเราะร่วนด้วยความพอก่อนจะเดินนำคณะ ไปอีกทาง กิตติ มองร่างงามที่ดูเหนื่อยอ่อนนั้นบนเตียง และเดินตามคณะไป " เราจะปล่อยมันไว้บนเตียงประมาณ4ชั่วโมงก่อนจะเอาโลหะอื่นร้อยที่ตัวมันเพิ่มครับ " คนของชีคเดินอธิบายเบาๆให้คนของกิตติฟัง
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ