เกาะแห่งความรัก และความเสียว ตอนที่3

Fujishirou168

มุมของฟูจิ
ผมรู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรง และมีเลือดออกไหลแฉะกางเกงยีนส์จนแดงฉาน แจ่จู่ๆ!!! เลือดก็หายไป ทุกอย่างยังเป็นปกติ ไม่มีเลือดไหลซักหยด นี่ผมมโนไปหรอ เป็นแค่ความคิดชั่วขณะ ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก ผมจึงไปเตรียมนำกะทะที่พึ่งล้างเสร็จมาตั้งไฟ เพื่อไล่น้ำ
ทันใดนั้นเอง!!!!!!
ก็มีเสียงดังเอะอะโวยวายดังมาจากข้างนอก ผมจึงออกไปดู พบว่ามีนักเลง 3 คนกำลังมีอาการมึนเมา และกำลังทำร้ายพี่แฟ ผมจึงจะเข้าไปช่วย
แต่ทว่า!!!
มีคนหนึ่ง ถือปืนพกขึ้นมา “อย่าเข้ามานะเว้ย!!! กูมีปืน เข้ามากูยิงไอ้ผมส้มนี่ไส้แตก” ผมจึงหยุด ผมเจ็บใจมากที่ได้แต่ดูพวกนั้นทำร้ายพี่แฟ
“พวกมึงต้องการอะไร” ผมตวาด แต่พวกมันก็ตอบกลับมาแบบน้ำเสียงกวนตีน “ก็แค่มาระบายอารมณ์เว้ย เซ็ง รถไฟขบวนนี้แม่งจะช้าทำเหี้ยอะไรนักหนาวะ” ความโมโหของผมเพิ่มขึ้นอีกขั้น “แล้วพวกกูเกี่ยวอะไร” ผมด่ากลับ แต่ไม่ได้คำตอบ
ทันใดนั้นเอง!!!
ปั้ง!!!!!!!
เสียงปืนดังขึ้น และพบว่า แขนขวาของพี่แฟเลือดออก ถึงนาทีนี้ผมโมโหจนเลือดขึ้นหน้า ไม่รู้เพราะสาเหตุอะไร ว่าทำไมผมถึงรู้สึกโมโหมากๆ เมื่อมีคนมาทำร้ายพี่แฟ ผมวิ่งเข้าไปต่อยคนถือปืน แล้วจับมันหักแขน แย่งปืนมันโยนทิ้งหน้าต่างรถไฟ แล้วต่อยไปที่หน้ารัวๆ จนเลือนไหลออกทั้งทางจมูกและทางปาก แต่ภาพนั้นก็ไม่อาจดับความโมโหของผมลงได้ จากนั้นผมลุกขึ้น และกระทืบหน้าอกมันไป 3 ครั้ง และกระทืบท้องมันไป 1 ครั้ง จนมันจุกจนอ้วกทะลักออกจากปาก และเตะที่ใบหน้ามันไป 1 ที จากนั้นผมจึงหันไปจัดการกับพวกที่เหลือ พวกที่เหลือที่คาดว่าจะเป็นลูกกระจ๊อกของพวกมันพูดด้วยความสั่นกลัว “ผมกลัวแล้วครับ ปล่อยพวกผมไปเถอะ” แต่ผมไม่ฟัง ผมเดินเข้าไปเพื่อทำร้ายมันสองตัว แต่พี่แฟกระโดดเข้ามากอดผมจากข้างหลัง แล้วพูดด้วยเสียงที่อ่อนเพลีย มีอาการตัวสั่น น้ำตาไหล “พอเถอะ ถ้า....ถ้าทำร้ายพวกมัน จะกลายเป็นว่าพวกมันอะ...เอาผิด พวก ระ...เราได้” ผมจึงตอบกลับไป “ปล่อยทำไมพี่ มันทำพี่เจ็บขนาดนี้ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่าพี่เจ็บขนาดนี้มันต้องได้รับผลกรรมอะไร” ผมแกะมือพี่แฟ
แต่ทันใดนั้นเอง!!! หนึ่งในขี้ข้าไอ้เดนนรกที่ผมพึ่งล้มไปมันเอาท่อเหล็ก ที่ไม่รู้ว่ามันไปหยิบมาจากไหนเงื้อมาตี แต่ผมหลบทัน และจับข้อมือที่จับท่อเหล็ก “กูคิดไว้แล้วไม่มีผิด พวกมึงมันไม่เหมาะกับโอกาสนั้นเลย” ว่าแล้วผมก็จัดการเอาท่อเหล็กนั่นตีก้นมันแรงๆ 5 ที แล้วแถมให้ที่เชิงกรานแบบแรงๆทีนึง แล้วก็ใช้มึงข้างนึงดึงหลังคอมัน ท่าเดียวกับตอนอุ้มลุกหมาลูกแมว แล้วตบหน้ามันไปหลายครั้งแบบไม่ได้นับ ผมจึงหันมาบอกพี่แฟ ซึ่งกำลังตัวสั่นเหมือนลูกนก “นี่ถ้าผมไม่จัดการมันที่เหลือ มันก็จัดการพวกเราอยู่ดี ของแบบนี้เราใจอ่อนไม่ได้หรอก” พอขี้ข้าสวะเดนนรกตัวหนึ่งสิ้นฤทธิ์ ผมก็หันไปจัดการกับอีกตัว ที่กำลังหลบที่มุมห้อง กลัวจนปัสสาวะไหลเต็มเป้ากางเกงไปหมด “อย่าคิดว่ากูจะใจอ่อน” ผมพูดด้วยเสียงนิ่มๆ แล้วจัดการต่อยมัน แต่ตัวนี้มันกระจอก หมัดเดียวก็เอาอยู่แล้ว ผมไม่รีรอ วิ่งกลับไปหาพี่แฟ ซึ่งแทบจะคลองสติตัวเองไม่ได้แล้ว ผมสังเกตเห็นสายฉุกเฉิน ที่อยู่ริมกำแพง ผมจึกกระตุกสายนั้น เสียงออดดังลั่นไปทั้งขบวน ผมเข้าไปกอดพี่แฟ ซึ่งสลบไปแล้ว ด้วยสาเหตุอะไรไม่ทราบแน่ชัด น้ำตาลูกผู้ชายของผมไหลออกมา ความรู้สึกเศร้าของผมได้เข้าสู่จิตใจ เป็นเรื่องแปลกในรอบหลายปีเลยทีเดียว เพราะก่อนหน้า ผมเสียน้ำตาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ยังจำไม่ได้เลย ผมร้องไห้ออกมา พร้อมพูดเบาๆซ้ำๆ “พี่แฟ อย่าเป็นอะไรนะ” ทันใดนั้นเอง น้าเจี๊ยบ ลูกไก่หน้าตาประหลาด ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่รถไฟก็วิ่งมาถึง ผมปาดน้ำตา และตั้งสติ “เกิดอะไรขึ้น!!!” เขาถามด้วยสีหน้าตกใจ ผมเลยตอบไป “พี่แฟถูกยิง และมีคนมาป่วน” ผมชี้ไปทางฝั่งที่ไอ้พวกสวะนอนกองอยู่ด้วยฝีมือผม น้าเจี๊ยบหยิบวอมาคุยกับทีมงาน ด้วยภาษาเฉพาะ เมื่อพูดวอเสร็จ เขาก็พูดกับผม “น้าประสานกับตำรวจรถไฟแล้วนะ เดี๋ยวลงสถานีหน้าได้เลย เดี๋ยวมีรถพยาบาลมารับ ส่วนพวกนี้ คงต้องเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจต่อไป”
“ขอบคุณครับ” ผมตอบน้าเจี๊ยบ แล้วผมก็ซบหน้าไปที่ร่างของพี่แฟ แล้วระเบิดร้องไห้ออกมา “พี่แฟ อย่าตายนะ” ความคิดนี้วนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ซึ่งน้าเจี๊ยบก็คอยลูบหลังปลอบผมอยู่

มุมของแฟ
ผมตื่นขึ้นมาในที่ที่หนึ่ง ที่นี่เป็นที่ที่สว่างมาก แสงสีขาวจ้าทำให้ผมแสบตา ผมจึงหลับตาไป 5 วินาที แล้วลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ผมจึงมองเห็นภาพตรงหน้า ซึ่งเป็นเตียงต่างๆเรียงเป็นทิวแถว บางเตียงมีผ้าม่านปิด เดาไม่ยากเลย ที่นี่คือโรงพยาบาลนั่นเอง ผมสังเกตุเห็นมือขวาของผมมีผ้าพันแผล ซึ่งก็มีเลือดซึมออกมา และที่มือขวามีสายน้ำเกลือเจาะอยู่  ผมรู้สึกหน่วงจากการเจ็บแผลเล็กๆ คงเพราะยาชาใกล้หมดฤทธิ์แล้ว จริงสิ!!! เกือบลืม ฟูจิเขาไปไหน แม่นางฟ้าน้อย(ตรงไหนวะ)ของผมคงกลับไปก่อนล่ะมั้ง ว่าไป เขาเท่จัง นี่แหละ นางฟ้าในฝันของผม ผมเคยคิดมาตลอด ว่านางฟ้าอาจเป็นผู้ชาย หรือตุ๊ดร่างบางตัวเล็กลักษณะใกล้เคียงผู้หญิง ที่ผมต้องปกป้องพวกเขา แต่คิดผิดเลย บางที นางฟ้าก็อาจจะมาในรูปแบบผู้ชายหล่อล่ำกล้ามใหญ่ก็ได้ และยังเป็นนางฟ้าที่สามารถปกป้องผมเมื่อเกิดเหตุอันตรายได้อีกด้วย นางฟ้าคนนี้สามารถล้มพวกอันธพาลสามตัวนั่นแบบราบคาบ นี่ถ้าเป็นแบบที่ผมเคยคิด ป่านนี้ ตัวผมเองคงโดนยิ่งกว่านี้ก็ได้ อาจไม่ได้มาลืมตาในโรงพยาบาลแบบนี้ก็ได้ ผมยิ้ม
แต่ผมคิดผิด!!!
นางฟ้าของผมยังอยู่ ฟูจิเดินเข้ามาพร้อมถุงบรรจุสินค้าขนาดใหญ่หลายถุง เป็นถุงเซเว่นนั่นเอง “พี่แฟ ผมซื้อของมาเยอะเลย มากินกัน” เขาชวน มีหรือผมจะปฏิเสธน้ำใจของนางฟ้าคนนี้  เขามานั่งข้างๆผม ผมถามเวลาเขา เพราะอยากรู้ว่ากี่โมงแล้ว จริงสิ!!! เวลานี้กี่โมงแล้วล่ะเนี่ย ฟูจิหยิบโทรศัพท์จอ 5 นิ้วขึ้นมาเพื่อดูเวลา “ทุ่มนึงละ” เขาตอบ เสียงของเขายังคงทำให้ผมรู้สึกดี เขาพูดอีกครั้ง “ผมซื้อข้าวกล่องมาหลายกล่อยเลยนะ พี่มาเลือกเลย ว่าอยากกินอันไหน” เขาชวน ผมแหวกถุงดู มีทั้งข้าวผัดปลาเค็ม ข้าวผัดปลาแซลมอน ข้าวกระเพาไข่ดาว ข้าวหน้าเนื้อ แถมยังมีแฮมเบอร์เกอร์ ครัวซองอบชีส และอีกมากมาย ผมเสือกข้าวผัดปลาเค็ม ซึ่งเป็นของโปรดของผม แต่ผมก็รู้สึกเจ็บแปร๊บๆที่แขนขวา “โอ๊ะ” ผมร้อง “พี่ยังเจ็บแขนอยู่นี่นา เดี๋ยวผมป้อนให้” นางฟ้าของผมพูด แล้วแกะข้าวกล่องให้ พร้อมตักข้าวผัดปลาเค็มเข้ามาจ่อที่ปากผม “พี่เป่าก่อน แล้วกินนะ” เขาบอก“ไม่เป่าให้ล่ะ” ผมแซว “นี่ผมหวังดีนะ เพราะผมเองก็ไม่รู้มีเชื้อโรคอะไรรึเปล่าไง และยิ่งพี่ตอนนี้เป็นคนไข้อยู่ด้วย” เขาตอบด้วยเสียงอ้อนนิดๆ ดูมีเหตุผลดีแฮะ ทำไมผมคิดไม่ได้ เกือบทำนางฟ้าโกรธซะแล้ว น่าเขกหัวตัวเองซักโป๊กจริง ผมเลยเป่าข้าวในช้องที่เขาตักมา แล้ว งั่บ กินอย่างเอร็ดอร่อย “แหมๆๆ!!! คู่นี้หวานจังนะ” ชายชราเตียงข้างๆ วัยประมาณ 90 ปีเศษแซว เราทั้งคู่เลยหน้าแดง ชายชราคนนั้นพูดต่อ “เอ้า!!! ก้ไม่ได้ว่าอะไร ทำต่อดิ ตาฟิน5555” ชายชราพูดพรางหัวเราะ และหน้าแดงด้วยความฟิน ชอบนักใช่มั้ย เดี๋ยวจัดให้เป็นบุญตา ผมเลยพูดกับฟูจิ “ฟูจิ นายเข้ามาใกล้ๆหน่อยจิ” ผมอ้อน นางฟ้าผมก็ทำตาม ผมกอดเขาและหอมไซร้คอ “เฮ้ยพี่ ทำอะไรนี่” เขาถามด้วยอาการหน้าแดง “ก็นายน่ารักนี่ อยากสัมผัสความน่านักมากกว่านี้” ผมเลยคว้าหัวเขามากอด แล้วหอมแก้ม ทำเอาชายชราเตียงข้างๆกำเดาพุ่งด้วยความฟิน

มุมของชายชราคนนั้น
สวัสดีจ้า ผมคือรามคุง เป็นหนุ่มวายแก่ๆคนหนึ่ง อายุ 92 ปี ชอบจิ้นวายไปทั่ว ขนาดสิ่งไม่มีชีวิตผมยังมโนมาฟินได้ คงเพราะแบบนี้มั้งผมเลยอายุยืนที่เข้าโรงพยาบาลมานี้เพราะฟินไปหน่อย เลือดหมดตัวเลย แต่ไม่วาย มานอนโรงพยาบาลยังได้ฟิน คนไข้กับญาติคนไข้เตียงข้างๆที่เป็นผู้ชายด้วยกันเค้าดูแลกันดีมากๆ มีโชว์ด้วย ขอบอกเลย โคตรคุ้มค่าต่อการป่วยในครั้งนี้ อาห์

minone

ขอบคุณครับผม

kabuki

ขอบคุณครับ

Intra

ฟูจิแน่ว่ะ

sugarxxx

วินๆกันทุกคนเลยนะ อิๆๆ

bird0211

ขอบคุณครับ

pkcb

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับ

sayryu

ชอบมาก

tahanchai

ขอบคุณครับ

mo580747

ขอบคุณมากครับ

wangzi

ขอบคุณครับบบ

Teamkung

ขอบคุณมากนะครับ

Lovenow

ขอบคุณครับ

kisskristin

ขอบคุณมากครับ

freezz

น่ารักทั้งคู่เลยคับ ^^

dojikung

ขอบคุณครับ

MissA

ขอบคุณครับ

zakimi

ขอบคุณครับ

bethbethbeth

ขอบคุณครับ