หลงรักเด็กฝึกงาน

guyloveguy

เอกเป็นนักศึกษามาฝึกงานในบริษัทผมเป็นเวลาสองเดือน เข้ามาแรกๆผมเห็นก็ชอบแล้ว เอกหน้าเข้มๆ เหมือนคนใต้ ตัวสูงใหญ่ ดูแล้วน่าจะเข้ายิมเล่นเวทด้วย แรกๆ เอกเรียบร้อยมาก แต่หลังๆ เอกก็เริ่มทะลึ่งทะเล้นไปตามเรื่อง เอกมันชอบมาหยอกผมเล่นบ่อยๆ วันไหนมันไม่ได้แกล้งผม มันคงนอนไม่หลับ หลังๆมาเลยสนิทกัน เอกมีแฟนแล้วเป็นผู้หญิง ช่วงว่างๆ มักจะมานั่งคุยเรื่องแฟนกับผมบ่อยๆ เอกมักจะบ่นว่าทางบ้านแฟนไม่ค่อยชอบเอก เพราะเอกบ้านเอกไม่ได้ร่ำรวย แฟนเอกเองพักหลังๆ ก็ดูเฉยชา ชวนไปไหนก็ไม่ไป ผมก็รับฟังและให้กำลังใจไป นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เอกสนิทกับผมมากกว่าคนอื่นหรือแม้กระทั่ง สองสาวนักศึกษาที่มาฝึกงานพร้อมกันด้วย ช่วงนั่นเอกจึงกลายเป็นเงาติดตามตัวผมไปตลอด ไม่ว่าจะไปกินข้าวเที่ยง หรือตอนเลิกงาน วันไหนผมเลิกดึกเอกก็จะรอกลับพร้อมผม ทั้งๆที่เอกก็ขี่มอไซต์มา หลายๆคนในบริษัทก็มีแซวว่าเราเป็นคู่จิ้นกัน ยิ่งพวกพนักงานผู้หญิงยิ่งฟิน อยากให้เราเป็นแฟนกันจริงๆซะเลย ผมน่ะไม่เสียหายหรอก ก็รู้ๆกันอยู่ เคยถามเอกว่าไม่อายเหรอโดนแซวแบบนี้ เอกก็ได้แต่ยิ้มไปเรื่อย จนเวลาเดือนแรกผ่านไป เอกดูซึมๆ ไม่ค่อยขี้เล่นเหมือนเดิม ผมสังเกตุดูสี่ห้าวัน ก็เลยถามว่ามีอะไร เอกบอกว่า แฟนมาบอกเลิกแล้ว ผมได้แต่ให้กำลังใจ ช่วงนั้นเอกยิ่งติดผมมากขึ้น ผมออกไปหาลูกค้าข้างนอกยังจะขอตามไปด้วยเลย จนผมเองหลงเข้าใจผิดว่าผมมีลูกโตป่านนี้แล้วเหรอ เพราะหลังๆมานี่เอกจะเหมือนเด็กมาก สั่งข้าวเที่ยงก็สั่งเหมือนผม โทรปลุกผมทุกเช้า ตอนค่ำโทรคุยทุกวันบางครั้งง่วงต้องขอวางสาย

จนเวลาผ่านไปใกล้จะครบกำหนดฝึก เอกมักบ่นว่าไม่อยากกลับไปเรียนต่อ ซึ่งผมเองก็ชักจะผูกพัน อดใจหายขึ้นมาไม่ได้ พอถึงวันสุดท้าย พวกเราก็พาน้องๆไปเลี้ยง วันนั้นเป็นคืนวันศุกร์ น้องผู้หญิงก็แยกย้ายกันกลับไปก่อน เหลือพวกผมกับน้องเอกอยู่5-6 คน เอกกินเหล้าเข้าไปจนตึงๆ ผมต้องออกปากห้ามเป็นระยะ ดีที่เอกไม่ขี่มอไซต์มา จนร้านจะปิด พวกเราต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะเรียกแท็กซี่ให้เอกนั่งกลับบ้าน เพราะดูแล้วเอกเมากว่าใคร เอกบอกผมว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวกลับเอง ฟังน้ำเสียงของเอกเหมือนพูดประชด เพื่อนๆผมก็กลับกันหมดแล้ว เอกเดินโซเซไปที่ป้ายรถเมล์ ผมรู้สึกเป็นห่วง จึงเอ่ยปากว่าจะไปส่ง เอกมองจ้องหน้าผม แล้วถามว่า
"พี่ห่วงผมด้วยเหรอ"
ผมพูดไม่ออก จึงเลี่ยงไปคว้าต้นแขนล่ำของเอกให้เดินไปที่รถ เอกสบัดแขนออกแล้วถามผมด้วยคำถามเดิม ผมจึงต้องตอบให้จบๆไป
"ก็ห่วงสิ ดูสิเมาขนาดนี้ มาไปขึ้นรถกัน พี่จะไปส่งบ้าน"
เอกค่อยมีสีหน้าดีขึ้น เดินให้ผมประคองไปขึ้นรถ นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสเนื้อตัวเอกมากขนาดนี้ มันล่ำตันไปทั้งตัว ผมต้องระงับอารมณ์ไม่ให้ฟุ้งซ่าน เพราะอย่างน้อยเอกก็เป็นเหมือนน้องชายผม พอขึ้นรถผมก็ถามว่าบ้านเอกไปทางไหน เอกไม่ตอบ อยู่ๆ ก็ปล่อยโฮออกมาจนผมตกใจ ถามเอกว่าเป็นอะไร เอกตอบทั้งที่ยังสะอื้น
"ผมเหงา ผมสับสน ไม่อยากกลับบ้าน"
ผมถามสาเหตุอีกสองสามคำถาม จบลงด้วยข้อเสนอว่า
"งั้นคืนนี้ไปค้างที่ห้องพี่ก็แล้วกัน ให้สบายใจ แล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับล่ะกัน"
เอกยกมือไหว้ผม แล้วเอนหัวลงพิงเบาะ ผมพาเอกไปถึงคอนโด พยุงเอกขึ้นลิฟท์ไปจนถึงในห้อง ปล่อยเอกลงที่โซฟา แล้วจะเดินไปเอาน้ำเย็นมาให้เอกดื่ม เอกคว้าข้อมือผม แล้วดึงจนผมล้มลงไปนั่งตัก เอกกอดผมแน่น แล้วซบหน้าลงที่อกผม ผมฝืนตัวจะลุกขึ้น แต่ก็พ่ายแรงน้องเอก ใจผมตอนนั้นเต้นตุ๊บตับๆ น้องเอกกอดผมไว้ด้วยสองแขนแน่นสักพักจึงเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างซึ้ง
"พี่ ผมบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไงกับพี่ รู้แต่ว่าอยากอยู่ใกล้ๆ อยู่กับพี่แล้วมีความสุข ผมขอกอดพี่ทั้งคืนได้มั้ยครับ"
ผมได้ยินถึงกับขนลุก ใจนึงก็ดีใจ อีกใจนึงก็เหลือเชื่อ แต่ที่สุดแล้วก็รู้สึกดี เผลอเอามือลูบท้ายทอยน้องเอกไปมา ผมไม่ถามอะไรกับน้องเอกให้มากเรื่อง ในเมื่อวินาทีนี้เหตุการณ์มันเป็นแบบนี้ก็ปล่อยให้เป็นไป เราอยู่ในท่านั้นอีกสักพัก แอบสังเกตุเห็นว่าน้องเอกไม่ได้เมาเหมือนก่อนหน้านั้น ก็เดาได้ว่า ผมหลงกลเอกเข้าให้แล้ว ว่าแล้วก็บอกให้เอกไปอาบน้ำ จะได้เข้านอนกัน ผมหากางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามให้เอกใส่ สักพักเอกเดินออกมาด้วยชุดที่ผมหาให้ ผมมองร่างกายเอกชัดๆ เห็นสภาพแล้วกลัวเหลือเกิน กลัวว่าจะหักห้ามใจทำอะไรเอกไม่ได้ ก็ทั้งล่ำทั้งขน ผิวคล้ำเนียน ดูแล้วเสื้อผ้าที่ผมหาให้ตัวเล็กไปทันที ผมบอกให้เอกนอนดูทีวีไปก่อน แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำออกมานั่งคุย น้องเอกยันตัวลุกขึ้นมาโอบกอดผมทางด้านหลัง ลมหายใจฟืดฟ้าดรดต้นคอผม
"ไหนบอกจะให้ผมนอนกอดหล่ะครับ"
"อะไร พี่บอกตอนไหน"
"ขี้โกงเหรอ ยังงี้ก็โดนสิ"
พูดจบ เอกก็รั้งตัวผมลงทันที ผมเองก็ดัดจริต ดิ้นไปมาทำเหมือนไม่ยอมไปยังงั้น แต่แล้วบทสรุปก็คือ ผมนอนหนุนแขนให้น้องเอกกอดก่ายเป็นที่เรียบร้อย
"พี่ครับ ผมมีความสุขมากเลย อยากกอดพี่ไว้แบบนี้นานๆ"
"แต่พี่เริ่มหายใจไม่ออกแล้วน่ะ"
เอกหัวเราะ แล้วคลายวงแขนออกหน่อยนึง ให้ผมพอขยับตัวได้ ผมพยามยามที่จะหลบไม่ให้เอกโดนเป้ากางเกง เพราะตอนนี้อารมภ์ผมเริ่มขึ้นแล้ว เอกเองก็ยังคงกระชับกอดผมอยู่ในระดับหนึ่ง ผมเลยบอกให้นอนกันได้แล้ว เอกคลายวงแขนออก ผมลุกไปปิดทีวีและปิดไฟ เปิดไว้แค่ไฟสลัวหัวเตียง ผมเอนตัวลงนอน แล้วหันหลังให้น้องเอก น้องเห็นผมหันหลังให้ ก็ขยับตัวมาชิด แล้วสอดแขนเข้าใต้หัวให้ผมหนุน และโอบกระชับร่างผมด้วยแขนอีกข้าง ท่านี้ก้นผมถูกเบียดด้วยเป้าของน้องเอก ผมรู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นอะไรที่มหึมาพอสมควร ผมพยามยามข่มตาให้หลับ แต่มันยากที่จะหลับได้ เพราะเมื่อใดที่เอกขยับตัว ก้นผมก็ถูกเป้าบึ้มของน้องเอกเสียดสีไปมา แล้วแบบนี้ผมจะหลับลงได้ไง ใจผมเต้นตูมๆตลอดเวลา น้องเอกเองก็คงยังไม่หลับ ขยับตัวบ่อยเหลือเกิน พอๆกับเสียงถอนหายใจ เวลาผ่านไปสักพัก จนกระทั้ง
"พี่ๆ หลับรึยังครับ"
เอกกระซิบเบาๆที่หลังหูผม
"อืม เอกมีอะไรรึเปล่า"
"ผมยังไม่อยากหลับครับ พี่หันมาหาผมได้มั้ยครับ"
ผมขยับตัวหันเข้าไปหาน้องเอก ตอนนี้หน้าเราสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ
"แบบนี้พอจะหลับได้รึยังจ๊ะ น้องรัก"
เอกยิ้ม ผมจำได้ว่าเอกชอบให้ผมเรียกเอกว่า น้องรัก แบบนี้ เอกขยับหน้าเข้ามาจนจมูกแทบจะชนกัน
"แบบนี้ดีกว่าครับ"
เอกทำทีเป็นหลับตา พร้อมจะนอน แต่ปากเหมือนอมยิ้มอยู่  ผมจ้องหน้าน้องเอกด้วยความเอ็นดู อยู่ๆ น้องเอกก็ลืมตาขึ้นมา ตาเราสองคนประสานกันผมเองหลบตาไม่ทัน
"แอบมองผมเหรอครับ"
"เปล่านี่ บังเอิญพี่ลืมตามาพอดีเหมือนกัน"
"เหรออออ"
ผมเขินเลยหลับตานอนบ้าง สักพัก เอกก็ขยับหน้าเข้ามาจนจมูกชนกันกับผม แล้วสิ่งที่ผมคิดเอาไว้ก็เกิดขึ้น เอกประกบปากเข้ามาจูบผม สอดลิ้นเข้ามา ผมตั้งตัวไม่ทัน ตกใจนิดหน่อย ไม่นานผมก็ปล่อยให้มันเป็นไป เอกเลื่อนตัวขึ้นมาทับร่างผม สองแขนประคองหัวผมเอาไว้ ก้มลงสอดลิ้นเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เอกบดขยี้ปากผมจนแทบละลายเป็นเนื้อเดียวกัน สองแขนผมเริ่มยกขึ้นโอบร่างหนาของน้องเอกเอาไว้ เอกดูดปากผมได้อารมณ์มาก เอกละปากมาจูบหน้าผากผม
"ผมไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง ผมอยากทำแบบนี้กับพี่มาตั้งนานแล้ว พี่ไม่ว่าผมน่ะครับ"
ผมไม่ตอบ แต่ยิ้มให้ พร้อมกับเลื่อนมือขึ้นมาลูบหัวน้องรัก หลังจากนั้น เราสองคนก็กลายเป็นคนๆเดียวกัน เอกกระแทกท้อนเนื้อเข้าร่างผมครั้งแล้วครั้งเล่า ท่าแล้วท่าเล่า เอกรอผมให้เข้าเส้นชัยไปพร้อมกัน เอกอัดท่อนเนื้อเข้าร่างผมจนมิด เมื่อผมส่งสัญญานว่า ใกล้แล้ว เอกกระตุกร่างปล่อยน้ำอุ่นๆ เข้าร่างผม ผมรู้ว่ามันมีปริมาณที่เยอะมากทีเดียว ส่วนผมก็ปล่อยให้หยาดหยดพุ่งราดรดลำตัวเราสองคน เอกซบร่างลงหมดแรง
"ขอบคุณครับพี่ ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ"
หลังจากคืนนั้น เราสองคนก็ตกลงคบกัน จนเอกเรียนจบ สอบได้ทุนไปเรียนเมืองนอก เราก็ห่างกันไปโดยปริยาย แต่ความทรงจำที่ดีระหว่างเราสองคน ผมยังคงเก็บไว้ในความทรงจำเสมอ

B2sit

ขอบคุณครับ

tk2007

ขอบคุณครับ

loveyous

ขอบคุณครับ

Thongdee0406

ขอบคุนคับบ

pa-tue

ขอบคุณมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

balloon1

คืออินมากๆค่ะ

jarongrit

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุนครับ

takata992

ขอบคุณครับ

tepintpilai

ขอบคุณครับ
แต่ตอนจบแอบเศร้าอ่ะ

skyline.nn

ขอบคุณครับ

Intra

เด็กมั่วยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อย

auto101

ขอบคุณครับ

iamcutez

ขอบคุณคับ

aladdin

น้องกลับมาเมื่อไร ก็สานต่อได้นะครับ

Inkdeath

ขอบคุณครับ

kangped

ขอบคุณครับ

mo580747

ขอบคุณครับผม