จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 375|ตอบกลับ: 2
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

❖ S A L Y E ❖ น า ย พั น ธุ์ โ ห ด C o m p l e t e d.1 (ภาค 2) - 28

[คัดลอกลิงก์]

โสด

   ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
C h a p t e r 2 8

ชิ้ น ส่ ว น
   อัลฟาหน้าซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อหันมาแล้วเจอร่างหนาของผู้เป็นพ่อยืนเท้าแขนอยู่ตรงกรอบประตู
   ความกะทันหันนี้น่ากลัวเกินกว่าจะรับมือ...  เขายังไม่พร้อมที่จะพูด ไม่ทันได้เตรียมใจเลยด้วยซ้ำ!
   ยูโรลอบกลืนน้ำลายเมื่อรู้ตัวว่าตนเองเป็นคนจุดชนวนระเบิดอย่างไม่ทันคาดคิด
   “เอ่อ...พอดีเจออากานต์ที่หน้าคอนโดพอดีเลยขึ้นมาพร้อมกันน่ะครับ”
   คนเริ่มกลัวความผิดจากการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจให้ส่งผลแบบนี้เอ่ยปากขึ้นเมื่อทั้งห้องเงียบกริบ   แม้ว่าตัวเองจะตะลึงไปกับคำพูดของเพื่อนแค่ไหน   แต่การที่เขาเป็นคนพาอติกานต์ขึ้นมาทันได้ฟังประโยคเมื่อครู่มันก็เป็นเรื่องน่าต่อยอยู่ดี...
   “อัลฟา...ลงมานี่”
   อติกานต์มองอัลฟาที่ยังถูกอุ้มอยู่ในอ้อมกอดของชายร่างสูงตรงหน้านิ่งๆแล้วเอ่ยปากเสียงเรียบ   ให้คนเป็นลูกรีบสะกิดแขนเอ็กซ์เพื่อบอกให้ปล่อยตัวเองลงก่อนจะก้าวขาเข้าหาพ่อเร็วๆ
   “แด๊ด...คือว่า-”
   “เล่าเรื่องทั้งหมดมา” อติกานต์ว่าเสียงแข็งแบบที่คนฟังก็ต้องกัดปากกลั้นน้ำตา
   หลังจากทุกเรื่องราวในอดีตอันขมขื่นที่ผ่านมาตลอดช่วงเวลาหลายปี ได้ถูกเรียงร้อยออกมาเป็นถ้อยคำกลั้วน้ำตาของเด็กหนุ่มวัยสิบปีของเมื่อ 6 ปีที่แล้ว
   ท่ามกลางความเงียบงันและตกตะลึงของผู้เป็นพ่อและพี่ชายเจ้าตัวเล็กเริ่มกดดันและเม้มปากแน่น
อย่างเกรงกลัว
   เพี๊ยะ!
   ไม่ทันได้คิดอะไรออก มือหนาก็ยกขึ้นสูงฟาดเข้าที่ข้างแก้มนิ่มเต็มแรงทำเอาคนถูกตบหน้าชาและนิ่งงัน
อย่างตระหนก
   สเปเชียลเบิกตากว้างด้วยความตกใจในขณะที่เอ็กซ์ที่ยืนนิ่งอยู่ไม่ไกลก็รีบรุดเข้าหาอัลฟาทันที   แต่ไม่ทัน
จะถึงตัวร่างเล็กก็ถูกรวบเข้าไปกอดแน่นด้วยวงแขนของเจ้าของแรงตบเมื่อครู่เสียแล้ว
   ชะงักมองอยู่ได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงสะอื้นไห้เล็ดลอดมาจากอ้อมกอดของอติกานต์
 อัลฟาตัวสั่นระริก
กอดและซุกตัวฝังลงไปในอกของพ่อ   ความอบอุ่นที่ราวกับจะบ่งบอกว่าเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดกำลังจะผ่านไปแล้ว
   "อย่าทำแบบนี้อีก"
   เสียงทุ้มที่ติดจะสั่นเล็กน้อยเอ่ยผะแผ่ว
   "อย่าทำให้พ่อต้องกลัวขนาดนี้อีก…พ่อเสียลูกไปอีกคนไม่ได้แล้ว"
   "แอลต้องไปเอามัมออกมา"อัลฟาว่าเสียงสั่น มือเล็กยังกอดพ่อไม่ปล่อย
   เอ็กซ์มองใบหน้าที่มีรอยมือแดงประทับอยู่อย่างกังวล  เรื่องราวที่ได้ฟังทั้งหมดทำเขาหนักใจเพราะมีข้อเท็จจริงอยู่อย่างที่กำลังจะทำร้ายคนรักของเขา   ทำร้ายและทำลายความหวังที่เป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียว
   และเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าตัวเขาเองจะสามารถแทนที่ความหวังเหล่านั้นได้มั้ย
   เอ็กซ์สบตากับซีและอาร์มินด้วยสีหน้าไม่บ่งบอกความรู้สึกแต่มีความวิตกฉายอยู่ในแววตาลึกๆ
   ความกังวลในดวงตานั้นไม่ยากที่จะเข้าใจ...
   ซีพยักหน้าส่งให้เอ็กซ์นัยน์ตาสีทองส่งตรงความแน่วแน่และพร้อมจะช่วยเหลืออีกฝ่ายในทุกกรณี
   แววตาที่ทำให้คนสบกำหมัดแล้วก้าวขาเข้าใกล้เจ้าตัวเล็กเอื้อมมือไปแตะที่ข้างแก้มแดงก่ำเบาๆ
   อติกานต์หันมองซาไลย์ที่เพิ่งได้พบอย่างสงสัยหากแต่ยังนิ่งเงียบไม่ได้พูดอะไร
   "พี่เอ็กซ์?"  
   อัลฟาผละตัวออกจากอติกานต์แล้วหันมามองหน้าเอ็กซ์ที่มีสีหน้าผิดปกติก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อแล้วก้าวเข้าหา
   "อัลฟา"เอ็กซ์มองเสี้ยวหน้าหวานของอีกฝ่ายอย่างลำบากใจ ก่อนจะเอ่ยปาก
   "เลือดของซาไลย์..." เขาเว้นช่วงไปรู้สึกเจ็บหัวใจเวลามองเข้าไปในดวงตา 2 สีคู่นั้นเขาสูดลมหายใจลึกๆ
   "ชุบชีวิตคนไม่ได้"
   "..." 

   บรรยากาศอื้ออึงและกดดันแผ่กระจายครอบคลุมทั่วห้อง สเปเชียลเม้มปากแน่น รู้สึกสงสารน้องขึ้นมาจับใจ
   ในขณะที่อ้อมแขนแข็งแรงของเอ็กซ์ก็รวบร่างที่ยังนิ่งงันเข้ามากอดปลอบ

   "อัลฟา..."มือหนาลูบไปมาที่แผ่นหลังของเจ้าตัวเล็ก
"พี่อยู่ตรงนี้"
   ถ้อยคำอบอุ่นนั้นสะท้อนก้องไปมาในหูเหมือนเป็นตัวขยายบ่อน้ำตาที่ค่อนข้างตื้นอยู่แล้วให้ตื้นมากขึ้นอีก
   มือเล็กๆ ไขว่คว้ากอดประคองบ่ากว้างของเอ็กซ์แน่น  ตัวเขาเองก็ไม่รู้จะคิดว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่มีซาไลย์อย่างพี่เอ็กซ์อยู่ข้างๆ แบบนี้
   “ไม่เป็นไร”
   เอ็กซ์ยังคงย้ำคำปลอบเจ้าของอ้อมแขนแข็งแรงนี้เป็นที่พึ่งพิงที่ดีเสมอ แม้ในเวลาที่ใจจะสลายแบบนี้
   อติกานต์หมุ่นคิ้วมองภาพซาไลย์ที่มีประเด็นจากการรับฟังเรื่องราวจากอัลฟากอดลูกชายตัวเองแน่นแล้วพูดปลอบประโลมย้ำๆ อยู่ข้างหู
   นี่มีตรงไหนที่เขาไม่รู้มั้ยนะ?
   “อัลฟา…แด๊ดพลาดอะไรมั้ย?”
   เสียงของพ่อเหมือนไปปลุกเจ้าตัวเล็กออกจากโลกส่วนตัวเข้าอัลฟาหันมามองหน้าอติกานต์อย่างตกใจ
   “อ่ะ…แด๊ด…คือ”
   “นี่…เรากับ…” อติกานต์ออกปากแล้วลากสายตามองเอ็กซ์
   “แด๊ด…แอลรักพี่เอ็กซ์”
   สเปเชียลเผลอกัดริมฝีปากล่างอย่างไม่รู้ตัวตอนที่ได้ยินคำจากปากน้องชาย  เหลือบมองสีหน้าที่ดูแล้วมีคำว่าช็อคแปะอยู่ตรงกลางหน้าผากของอติกานต์แล้วยิ่งต้องทำหน้าหวาดๆ  เอ็กซ์ยังคงนิ่งสนิทกอดอัลฟาแน่น
ไม่ปล่อย
   ถ้าเทียบระหว่างเอ็กซ์กับซีดูซีจะมีความเข้าใจในมนุษย์มากกว่าเยอะจริง ๆ  ตอนเขากับซีคบกันซียังเข้าใจว่าต้องขอเขากับพ่อแม่ แม้จะเป็นการขอที่โคตรจะดิบ   แต่ก็ดีกว่านิ่งแล้วทำหน้าไม่ใส่ใจอะไรแบบนี้นะเห็นทีให้อัลฟากับเอ็กซ์จัดการคงล่มไม่เป็นท่า
   “เอ่อ…อากานต์ครับ” สเปเชียลคิดทบทวนในใจแล้วก็พ่นลมหายใจออกยาว ๆ ก่อนจะเอ่ยปาก
   ให้เจ้าของชื่อหันมามอง สีหน้ายังติดอึ้งอยู่นิดๆ
“ว่าไงนี่มันอะไรกันสเป?”
   “คือ…แอลกับเอ็กซ์ดูเหมือน…จะรักกันน่ะครับ”
   “เดี๋ยวนะ” คนเป็นพ่อเอามือกุมขมับแล้วยกมืออีกข้างขึ้นห้ามคำพูดของอีกฝ่ายไว้
   ความจริงก็คิดไว้แล้วว่ารูปร่างหน้าตาอย่างอัลฟาลูกชายคนเดียวของเขาคงจะไม่ดูแลผู้หญิงที่ไหนไม่ได้
   ถึงจะมีหวังเล็ก ๆ ว่าอีกสัก 3-4 ปี รอให้เป็นหนุ่มสักหน่อยคงจะได้เลือดฝรั่งจากแม่สูงใหญ่กว่านี้ได้
   แต่พอมาเจอความจริงในปัจจุบันนี่ก็เล่นเอาเขาช็อคไปเหมือนกัน   ใครจะไปคิดว่าลูกชายเขาจะมารักกับผู้ชายที่ไม่ใช่แม้แต่มนุษย์?!
   แต่เป็นซาไลย์เพศชายไปเสียอีก!
   “แด๊ด…”
   อติกานต์เงยหน้ามองลูกชายตัวเล็กที่ลงจากแขนเอ็กซ์แล้วเดินเข้ามาจับแขนเขาไว้
   สีหน้าอ้อน ๆ ที่ดูกลัว ๆ นั้นทำเขาโกรธไม่ลงยิ่งรอยแดง ๆ ที่ข้างแก้มนั้นอีก
   “เฮ้อ…เอาเถอะ” อติกานต์ถอนหายใจยาวแล้วยกยิ้มบาง วางมือแปะลงที่หัวทุย ๆ ของลูกชาย
   ถึงอย่างไรซาไลย์ตรงหน้าก็ดูจะรักและดูแลลูกชายเขาได้ดีเหลือเกิน
   “ไม่โกรธใช่มั้ยครับ...แอล16แล้ว แอลรักกับพี่เอ็กซ์ได้ใช่มั้ย”
   อติกานต์ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามกำกวมนั่น…ลูกเขายังไม่บรรลุนิติภาวะนะ
   “ถ้าหมายถึงรักกันได้มั้ยแด๊ดก็ไม่ได้อยากห้ามหรอกนะ…แต่เรื่องสัมพันธ์ทางกายน่ะ”
   คนเป็นพ่อว่าแล้วเหลือบมองซาไลย์ข้างหลังแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้เข้าใจความนัยนั้น
   “เดี๋ยวเราต้องนั่งคุยกันอีกทีนะแอล...” คำพูดสรุปที่ตามอาการถอนหายใจออกมานั้น คนฟังได้แต่ฟังหน้ารับ
   อัลฟาเม้มปากแล้วช้อนตามองพ่อตนเอง
“แด๊ด…แอลจะกลับอังกฤษ แอลจะไปหามัม”
   “แอล..”
   “ยังไงแอลต้องเอาตัวมัมกลับมา” พอเจ้าตัวเล็กคิดขึ้นได้ก็เริ่มพูดเรื่องนี้อีกรอบน้ำตาก็เริ่มรื้นอีกครั้ง
“แด๊ดให้แอลกลับนะ”
   “แอลกูว่า…” ยูโรที่ยืนฟังอยู่เอ่ยปากขึ้นหมายจะขัดเพราะความเป็นห่วงแต่ไม่ทันได้พูดจบก็มีคนแทรกขึ้นมา
   “พี่ไปด้วย พี่จะกระทืบไอ้ไคลด์”
   แต่ไม่ใช่อัลฟาอย่างที่คิดแต่กลับเป็นพี่สเปเชียลเข้าเสียนี่  ซีส่ายหัวเล็กน้อยกับนิสัยเดิม ๆ ของเด็กของเขา
ไม่ต้องสงสัยว่าต่อให้แรงซาไลย์ฉุดก็เอาไม่อยู่…
   “แต่พี่สเปเชียล ผมว่า อื้อ!”
   ไม่ทันได้พูดขัดใครจบสักประโยคก็มีคนขัดเข้าเสียเองอีก   เมื่อมือของคนข้างหลังคว้าหมับเข้าที่ปาก ปิดเสียมิดจนพูดอะไรต่อไม่ได้  อาร์มินรั้งใบหน้าของยูโรไว้นิ่ง ๆแล้วปล่อยมือให้หลวมกว่าเดิมเมื่ออีกฝ่ายเลิกดิ้น
   “ให้พี่เอ็กซ์ตัดสินใจเอง”
   “แล้วทำไมฉันต้องฟังนายด้วยวะ?” ยูโรแหวลั่นแบบที่อาร์มินก็ยังตีหน้านิ่ง
   อติกานต์มองภาพตรงหน้าแล้วก็เงียบไป…ร่างของลอว์เรน หญิงผู้เป็นที่รักเขายังอยู่…อยู่กับคนที่ทำร้ายลูกเขา
   “ยังไงก็ต้องกลับไป”
   และประโยคนั้นของอติกานต์ก็เป็นเหมือนคำตัดสินใจทั้งหมดแล้ว…
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
   คืนนั้นอติกานต์กับอัลฟานอนที่ห้องนอนเล็กด้วยกันแล้วเอ็กซ์เข้าไปนอนที่ห้องนอนใหญ่กับซีสเปเชียล
   เลยทำให้ยูโรมานอนคิดอะไรอยู่ที่โซฟาตรงห้องรับแขกคนเดียว
   อาร์มินที่กลับมาจากข้างนอกเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่พื้นพรมพิงโซฟาตัวเดียวกับที่ยูโรนอนอยู่เงียบ ๆ
   แบบที่คนนอนหลับตาเฉย ๆ ก็ลืมขึ้นมามอง
   “กลับมาแล้วเหรอ”
   อาร์มินเงยหน้ามองเมื่อได้ยินเสียงทักจากอีกฝ่าย “อืม”
   “นายจะไปอังกฤษด้วยใช่มั้ย?” แล้วสุดท้ายยูโรก็เป็นฝ่ายเริ่มเปิดประเด็นพูดคุยก่อน
   “ถ้าพี่เอ็กซ์ไปก็ไป”
   “นายนี่ติดพี่สินะ”
   คำที่คนพูดไม่ได้มีเจตนาอะไร กลับทำให้อาร์มินหันขวับไปมองทันที
   “หมายความว่าไง”
   “ก็ตามที่พูด”
   “...”
   นัยน์ตาสองคู่ประสานกันนิ่ง ไม่มีใครพูดอะไรออกมา  แต่บรรยากาศแบบนี้เหมือนกับจะบอกเป็นนัยๆว่าใครหลบตาก่อนแพ้อะไรอย่างนั้น
   แล้วการทำลายความเงียบครั้งนี้ก็แสนประหลาด   เมื่อยูโรเอื้อมมือทั้ง 2 ข้างไปหาอีกฝ่ายให้อาร์มินเผลอสะดุ้งเล็กน้อย
   ยูโรจับแก้มทั้ง 2 ข้างของคนตรงหน้าเบาๆแล้วขยับยกขึ้น จนเป็นรอยยิ้มประหลาดที่ทำให้คนกระทำอมยิ้ม
   “ยิ้มแบบสร้างขึ้นมาอย่างนี้ก็ยังดูดีกว่าทำหน้านิ่งๆอีก”
   “...”
   คนถูกกระทำปล่อยให้อีกคนเล่นอยู่พักนึงก็ดึงมือที่จับแก้มตนอยู่ออกแล้วเบนสายตาหลบ  ความเงียบเข้ามาคลุมอยู่รอบกายอีกครั้งแล้ว…
   ยูโรท้าวแขนที่พนักโซฟามองหน้าอาร์มินอยู่แบบนั้นแบบที่ไม่ได้คิดอะไรในหัวเพียงแค่มองเฉย ๆ
   แต่คนถูกมองกลับไม่ได้สบตากลับไป โฟกัสไปรอบๆ ห้องเรื่อยเปื่อย ไม่นานนักก็หันเหความสนใจกลับมาคนที่จ้องตนเองอยู่
   “…นายนี่รักอัลฟางั้นเหรอ”
   ยูโรเลิกคิ้วขึ้นแล้วยกยิ้มติดจะขำกับประโยคคำถามนั้น
“เอาไรมาพูด แอลเป็นเพื่อน”
   “เพื่อนคือรักไม่ได้?”
   เขานิ่งไปกับคำถามต่อไปของอาร์มิน นิ่งคิดไปนิด…ซาไลย์ไม่เข้าใจเรื่องความรักสินะ
   “เปล่าหรอก แค่ไม่ได้รักแบบนั้นฉันไม่ได้ชอบผู้ชาย”  เว้นพี่สเปเชียลไว้คนนึงละกัน…ชอบมาตั้งแต่เด็กแล้ว นั่นมันกรณีพิเศษ
   อาร์มินขมวดคิ้ว
“จะเพศชายหรือหญิงมันเกี่ยวกันยังไง”
   ใบหน้างุนงงที่หาดูได้ยากของคนหน้าตายตรงหน้าทำยูโรมองตาไม่กระพริบแล้วว่าตอบ
   “สำหรับมนุษย์ผู้ชายมักต้องคู่กับผู้หญิงเราสร้างครอบครัว มีสัมพันธุ์และกำเนิดเด็ก” ยูโรอธิบายเรื่อยๆ
แบบที่อีกคนก็นั่งฟัง เห็นท่าทางสนใจแบบนั้นก็ต้องถามกลับ
“แล้วซาไลย์ล่ะ? นายไม่มีครอบครัวรึไง”
   “...ที่แดนการกำเนิดตัวอ่อนเป็นระบบ ฉันไม่มีครอบครัวไม่มีพ่อแม่พวกเราอยู่กันเป็นเผ่า ตอนยังเล็กพี่เอ็กซ์เป็นคนคอยสอน”
   “เลยรักพี่เอ็กซ์มากสินะ”
   อาร์มินนิ่งไปคิ้วผูกกันแน่นขึ้นอย่างคนใช้ความคิด แล้วพึมพำในคอ  
“...เราไม่รัก”
   แต่จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ได้พูดได้ไม่เต็มปากอีกแล้ว  เพราะพี่ซีรักสเปเชียลพี่เอ็กซ์รักอัลฟา ซาไลย์ผู้พี่ทั้ง 2
มีความรัก...
   “แต่รู้มั้ยว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรักเหลือเฟือเลยนะ”
   ถ้อยคำที่ทำให้อาร์มินคลายปมที่หว่างคิ้วแล้วเลิกขึ้นเป็นเชิงถาม
   ยูโรยิ้มบาง แล้วสบตากับคนตรงหน้า
“มากพอที่จะแบ่งให้ซาไลย์ที่ไม่มีความรักอย่างพวกนายเลยล่ะมั้งดูอย่างพวกพี่ซีสิ”
   อาร์มินกระตุกยิ้มแล้วส่ายหัวนิดๆสุดท้ายยูโรก็พูดประเด็นที่แย้งอยู่ในหัวเขาขึ้นมาจนได้
   แต่ถึงอย่างนั้น…เขาก็คงจะหาอะไรมาเถียงไม่ขึ้นเสียแล้ว  เพราะที่เห็นมาด้วยตาของตัวเองมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ  ความรักที่พี่เอ็กซ์มีต่อมนุษย์อย่างอัลฟา…
   มันเป็นเรื่องที่แปลกใหม่สำหรับเขา   แต่ก็ไม่อาจเถียงได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ยิ่งใหญ่จนทำให้ความรู้สึกข้างในสั่นไหวขึ้นมา
   เพราะภาพที่พี่เอ็กซ์กอดรัดตัวเล็กๆ ของเจ้าเด็กบ้านั่นมันยังติดอยู่ในตาเขาชัดเจนทุกรายละเอียดอยู่เลย
   พอเช้ากระเป๋าเดินทางทั้งหมดก็ถูกขนมาวางเตรียมไว้ที่ห้องรับแขก  สเปเชียลที่ตื่นเช้าผิดปกติก็นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหารมาสักพักเอ็กซ์ก็ตามออกจากห้องมา  ซีเลยเดินไปเคาะประตูห้องเรียกอัลฟากับอติกานต์
   ยูโรที่นั่งหน้าเครียด ๆ อยู่ที่ห้องรับแขกมาตั้งแต่เมื่อคืนลุกขึ้นบิดตัว
“ลงไปร้านสะดวกซื้อนะ”               
   อาร์มินได้ยินแบบนั้นก็ลุกขึ้นบ้างให้คนที่ก้าวขาไปก่อนหันมามอง
   “จะตามทำไม?”
   “จะลงอยู่แล้ว”
   พอเห็นอีกฝ่ายทำหน้าตายจ้องมาแบบนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้อง
   “ถ้าหมดเรื่องแล้วนายจะไปไหน”
   ยูโรเอ่ยปากถามขึ้นมาระหว่างที่ลิฟท์กำลังเคลื่อนตัวลงชั้นล่าง  ไม่รู้เพราะห้องโดยสารที่เหลี่ยมนี่มันเงียบเกินไปรึยังไงไม่รู้เลยทำให้เขาเริ่มชวนคุยแบบนี้
   “...ก็คงกลับแดน”
   ยูโรจ้องไปที่ริมฝีปากที่ขยับขึ้นเล็กน้อยยามเอื้อนเอ่ยคำตอบของอีกฝ่าย  ริมฝีปากที่ประกบอยู่กับปากเขา
เมื่อวาน…นั่นจูบแรกเลยนะ จูบแรกก็ร้อนแรงแบบนั้นเสียแล้ว
   คิดอะไรที่ทำให้หน้าร้อนขึ้นอยู่ดี ๆซาไลย์ที่มีขนาดตัวพอ ๆ กับเขาก็หันมาสบตา  ทำเอาต้องรีบเอ่ยถามต่อเพื่อปกปิดอะไรบ้างอย่างที่เผลอคิดถึง
   “กลับไปทำอะไร?”
   คราวนี้อาร์มินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วครุ่นคิดในใจ…ถามแบบนี้จะตอบยังไง? ก็แค่...
   “หมดเรื่องที่ต้องทำแล้วก็กลับ…มนุษย์ยังมีบ้านให้อยู่ พวกเราก็มี”
   “พี่ซีพี่เอ็กซ์ยังอยู่นี่เลยไม่ใช่รึไง?”
   อาร์มินส่ายหน้าแล้วเบนสายตากลับไปที่ตัวเลขดิจิตอลสีแดงด้านบนประตูอีกครั้ง
   “พี่ซีออกจากแดนมานานมากแล้วพี่เอ็กซ์ออกมาตามหาพี่ซีกับ…ทำลายมนุษย์” เขาเว้นช่วงไป
“แต่ตอนนี้ไม่รู้”
   ยูโรเงียบไปกับประโยคสุดท้ายของคู่สนทนา   ถ้อยคำอันตรายที่พูดออกมาแบบสบายๆอย่างนั้นมันฟังดู
น่าขนลุกยังไงไม่รู้
   อาร์มินเหลือบสายตามองคนข้างๆ เล็กน้อยแล้วเอ่ยปากต่อ“ส่วนฉันไม่เคยอยู่ที่ไหนนอกจากแดน
นี่เป็นครั้งแรก และคิดว่าจะกลับไปมีอาร์รออยู่”
   “มีอาร์?” ยูโรเอ่ยชื่อแปลกหูที่เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกกลับไปเหมือนต้องการคำอธิบายเพิ่มเติม
   อาร์มินพยักหน้าแล้วเดินออกจากลิฟท์เมื่อห้องโดยสารจอดลงที่ชั้นล่างเรียบร้อยแล้ว
   “แฝด”
   “นายมีแฝดด้วย?!” ยูโรที่เดินตามมาข้างหลังร้องออกมาอย่างประหลาดใจแค่คิดว่ามีซาไลย์หน้าแบบนี้
2 คนก็ต้องหลุดยิ้มแล้ว
“แล้วหน้าตายแบบนี้รึเปล่า?”
   อาร์มินหันขวับมามองคนที่หลุดพูดอย่างที่คิดในใจไปฝ่ายคนที่เผลอพลั้งปากก็ชะงักเล็กน้อยแล้วทำหน้า
ไม่รู้เรื่อง  ทางคนถูกหลอกด่าก็ระบายลมหายใจเบาๆ อย่างไม่ถือสา
“ไม่ มีอาร์พูดมาก”
   ยิ่งได้ยินแบบนี้ยิ่งน่าสนใจเข้าไปใหญ่  ชักอยากจะเห็นใบหน้าและท่าทางที่เหมือนคนข้างหน้านี้ขยับปากพูดเยอะๆ สักครั้ง
   และระหว่างที่กำลังเดินผลักประตูคอนโดออกไปร้านสะดวกซื้อข้างๆยูโรก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจอีกครั้ง
   เมื่อเห็นบุคคลท่าทางคุ้นๆ กำลังนั่งทรุดใช้เข่ายันพื้นอยู่ที่ด้านล่างบริเวณตีนบันได  และจะไม่ร้องเสียงดังด้วยความตกใจเลยถ้าคนคนนั้นไม่ใช่…
   “พี่มิเกล?!”



นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3228
พลังน้ำใจ
12918
Zenny
40554
ออนไลน์
1034 ชั่วโมง

สมาชิกระดับมรกตสมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับไพลินสมาชิกระดับเพชรสมาชิกระดับเพชรบริหารสมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับตรีเพชร

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4355
พลังน้ำใจ
29900
Zenny
21628
ออนไลน์
2276 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-5-8 17:13 , Processed in 0.117197 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้