|
C h a p t e r 9
❖
สั ม ผั ส
7 โมง...เวลาตื่นนอนสำหรับคนมีภาระหน้าที่ต้องไปทำ...บางคนอาจจะเช้ากว่านั้นหรือบางคนอาจจะสาย กว่านิด แต่สำหรับเจ้าตัวเล็กบนเตียงที่กำลังซุกตัวอยู่นั้นคงถึงเวลาที่ต้องลืมตาตื่นแล้ว
อุ่น...อบอุ่นแบบรู้สึกดี...รู้สึกดีจนไม่อยากขยับตัวเลยขออีกสักชั่วโมงได้มั้ย...
โฮ่ง โฮ่ง
และแน่นอนว่าตัวทำลายความตั้งใจของอัลฟาคงไม่พ้นเสียงเล็กๆของเบต้าที่ดังขึ้นเรื่อยๆ ทุก 5 นาที
การปลุกเจ้านายของมันให้ตื่นตรงเวลาเป็นหน้าที่และเจ้าเบต้าก็เป็นสุนัขหุ่นยนต์แสนซื่อที่เถรตรงเสียเหลือเกินด้วย
หากมือเล็กๆ ที่คุ้นตาไม่ลูบมาที่หัวของมันพร้อมขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงเบต้าคงไม่ยอมสงบปากลงแน่ๆ
เสียงที่ดังขึ้นไม่หยุดทำให้เอ็กซ์ที่ลืมตามาได้สักพักแล้วเริ่มนิ่วหน้า...เจ้าแมวนี่ขี้เซาจริงๆ
เขามองอัลฟาที่เริ่มหมุ่นคิ้วรำคาญแล้วมุดหัวลงใต้หมอนแต่ยังเบียดตัวเข้าหาเขาเสียชิด
“อ๊ะ!”
คนที่เพิ่งรู้สึกตัวว่ากำลังกอดรัดคนที่ไม่คุ้นเคยเสียแน่นอยู่นั้นร้องเสียงหลงแล้วผละตัวถอยหลังออกอย่างคนที่ปรับความคิดไม่ทัน...
ลืมเลยว่าเมื่อคืนนอนด้วยกัน...
เจ้าตัวเล็กลุกขึ้นนั่งแล้วช้อนตามองอีกฝ่ายก่อนจะหลุบตาลงหนี
ตาดุๆ นั้นยังไม่ชินเสียที...
“เอ่อ...พี่เอ็กซ์อาบน้ำก่อนมั้ยครับ”
“ไปอาบก่อนเลย”
อัลฟาเม้มปากอึกอักอยู่ครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ หย่อนขาถอยตัวลงจากเตียง ก้มตัวลูบหัวเบต้าเล็กน้อยพลางเหลือบมองผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่ตรงหมุดข้างตู้เสื้อผ้าแล้วสืบเท้าไปหยิบก่อนจะหายเข้าห้องน้ำไป
เอ็กซ์มองตามอีกฝ่ายจนลับตาแล้วก็แอบยิ้มมุมปาก...ตลกดี
อัลฟาที่แต่งตัวเสร็จแล้วออกมานั่งกินข้าวต้มอยู่ที่โต๊ะอาหาร
หันไปมองซีที่นั่งจิบกาแฟดำแบบไม่มีน้ำตาลหรือครีมเทียมปนเปื้อนอยู่เลยแม้แต่น้อยด้วยสีหน้าหวาดๆ
“ไม่ขมเหรอพี่ซี”
ซีหันมาเลิกคิ้ว “กาแฟก็ต้องขม”
“ไม่ผสมอะไรหน่อยเหรอวันก่อนแอลซื้อคาราเมลไซรัปมาเอามั้ยครับ”
ซีได้ยินแบบนั้นก็วางแก้วกาแฟแล้วส่ายหน้าตอบรับ “เสียรสชาติ”
เจ้าตัวเล็กมุ่ยหน้าเมื่ออีกฝ่ายว่าของโปรดที่เพิ่งซื้อมาเป็นตัวทำให้กาแฟเสียรสชาติเสียงั้น “อร่อยออกแอลว่า”
แกรก
เอ็กซ์เดินออกจากห้องมาพร้อมผ้าเช็ดหัวผืนเล็กที่กำลังซับผมสีนิลที่ยังไม่แห้งสนิทดีอยู่
“พี่เอ็กซ์กินข้าวมั้ยครับ?” อัลฟาหันไปถามทันทีที่หันไปเจอเจ้าตัว
ซีแอบเลิกคิ้วประหลาดใจที่อัลฟาเอ่ยคุยกับเอ็กซ์ก่อน...พัฒนาเหมือนกันนะ
“ไม่ล่ะ” พอได้ยินเอ็กซ์ตอบรับเจ้าตัวเล็กก็ขยับลุกหยิบชามข้าวต้มไปวางที่อ่างล้างจาน
“เอ็กซ์พาอัลฟาไปด้วยนะ สเปเชียลยังไม่ตื่น”
“อ้าว พี่สเปเชียลไม่มีเรียนเหรอครับ”
ซียกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์แบบที่อัลฟาก็ไม่ทันรู้เรื่อง “หึ..มี...แต่ตื่นไม่ไหวหรอก”
เอ็กซ์เหล่ตามองเพื่อนของตนอย่างระอา...เมื่อคืนคงไม่ได้นอนสิท่า
คิดในใจเรื่อยเปื่อยไม่นานก็หันมาหาอัลฟาที่ก้มลงไปลูบหัวลูบหางเบต้าอยู่ที่พื้น “ไปได้แล้ว”
“ผมยังไม่แห้งเลยพี่เอ็กซ์”
เอ็กซ์ที่โยนผ้าขนหนูลงตะกร้าผ้าไปแล้วเลิกคิ้วกับคำทักของอีกฝ่ายยกมือจับผมตัวเองเล็กน้อย...
หมาดขนาดนี้แล้ว...จะย้อนที่เมื่อคืนเขาดุเรื่องผมเปียกรึไง
“ออกได้แล้ว”
พอได้ยินอีกฝ่ายย้ำคำอัลฟาก็ขยับลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าเป้ในห้องก่อนจะเดินตามเอ็กซ์ออกจากห้องไปโดยดี
“เลิกกี่โมง” เอ็กซ์เอ่ยปากถามหลังจากรถเคลื่อนตัวเข้าจอดที่ประจำเรียบร้อยแล้ว
“วันนี้มีเรียนแค่ช่วงเช้าครับพี่เอ็กซ์เลิกเย็นเลยใช่มั้ย”
เอ็กซ์พยักหน้า “เลิกแล้วเดินมาที่หน้าตึกแล้วกัน”
“แอลกลับเอง-” อัลฟาชะงักคำพูดแล้วปิดปากฉับทันทีที่อีกฝ่ายตวัดสายตามองมา “เอ่อ...เจอกันตอนเที่ยงครับ”
“แล้ว...พี่เอ็กซ์ไม่ไปเข้าห้องเหรอ” อัลฟาหันมาถามเอ็กซ์เมื่ออีกฝ่ายเดินตามเขามาตั้งแต่ลงจากรถจนถึงบันไดในตึกเรียนแล้วยังไม่มีท่าทีจะแยกไปแต่อย่างใด
“เดินไปเข้าห้องเถอะน่า”
ประโยคตัดบทสั้นๆ ที่อัลฟาเองก็ยกมือเกาท้ายทอยอย่างงงๆก่อนจะหันหลังเดินขึ้นบันไดต่อโดยมีคนตัวโตกว่าเดินตามไปด้วย
พอถึงห้องอัลฟาก็หยุดเท้าแล้วหันหน้ามามองเอ็กซ์แบบที่เจ้าตัวก็พยักหน้าเป็นเชิงให้เขาเข้าไปข้างใน ได้แล้ว
พออัลฟาก้าวเท้าพ้นเขตประตูไปเอ็กซ์ก็หันหลังแล้วเดินกลับไปทางเดิม
นี่มาส่งเขาเหรอ?!
อัลฟายืนมองจนเอ็กซ์ลับตาไปสุดทางเดินถึงขยับตัวไปนั่งที่โต๊ะเลคเชอร์
พี่เอ็กซ์นี่ปากร้ายใจดีไม่สิ...ตาร้ายแต่ใจดีสินะ
ท่าทางนิ่งๆ ดูไม่ใส่ใจแต่การกระทำที่เหมือนจะอ่อนโยน(?) แบบนั้นเขาไม่ได้เกลียดกลับชอบด้วยซ้ำ
ถึงตาพี่เอ็กซ์จะดุมากๆ และมือจะหนักสุดๆ ก็เถอะพอได้อยู่ใกล้ๆ จริงๆ แล้ว...เขาสัมผัสได้ถึงไอความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก คิดแล้วเด็กขี้อ้อนก็เริ่มอยากขยับความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับอีกฝ่ายขึ้นมา
อยากสนิทกับพี่เอ็กซ์มากกว่านี้จังน้า...
“..ล...แอล......แอล!”
“ง่ะ! อ้าว พี่ลีริกซ์ มาเมื่อไหร่อ่ะ” เจ้าตัวเล็กที่นั่งท้าวคางอยู่ตกใจกับเรียกเสียงที่ดังขึ้นข้างหูกะทันหันจนคางตกจากมือวืดไปแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยอาการลนลาน
“สักพักแล้ว เรียกตั้งนาน เหม่ออะไรเนี่ย”
“เปล่าครับ แอลง่วงเฉยๆ”
“เอ้อวันนี้มีเลี้ยงสายจำได้ใช่มั้ย”
“เฮ้ย! จริงด้วย แอลลืมสนิทเลยถ้าไม่ไปพี่กราฟต้องโกรธแน่”
“ว่าแล้วว่าต้องลืม พี่ก็ลืมเหมือนกันแต่เมื่อเช้าเจอพี่ท็อปเลยนึกออกตอนเขาย้ำเวลา”
“กี่โมงนะพี่ลีริกซ์”
“2 ทุ่มที่ Take Off รู้จักมั้ย?”
พอเห็นอัลฟาส่ายหน้าฝ่ายลีริกซ์เองก็ยกยิ้มเอ็นดู “อยู่ไม่ไกลจากมหาลัยงั้นมาเจอกันที่หน้า ม.ตอนทุ่มครึ่งมั้ย”
“ได้ครับ...อ่า...แต่...เดี๋ยวแอลโทรหาอีกทีดีกว่า”
เจ้าตัวเล็กทึ้งหัวตัวเองเล็กน้อย...ลืมเสียสนิทเลยนัดพี่เอ็กซ์ไว้ตอนเที่ยงแล้วด้วย
ทำไงดีอ่ะ?!?!?
พอหมดคาบเรียนอัลฟาก็หยิบกระเป๋าสะพายข้างแล้วเดินมาที่หน้าคณะก็พบเอ็กซ์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
เด่นชะมัดเลย...
“พี่เอ็กซ์...”
เอ็กซ์หันมามองตามเสียงเรียกแล้วขยับตัวลุกขึ้น “กลับเลยใช่มั้ย?”
“พี่เอ็กซ์ไม่เข้าเรียนบ่ายเหรอ?”
“ไม่”
อัลฟาเอียงคอเล็กน้อยอย่างสงสัย เอ็กซ์เห็นแบบนั้นก็เอ่ยต่อ “ตกลงกลับเลย?”
“เอ่อ...คือแอล”
อาการอึกอักที่เอ็กซ์เองก็เริ่มหมุ่นคิ้ว “อะไร”
โอยตาย...เสียงดุอีกแล้วง่ะ!
“คือ...วันนี้มีเลี้ยงสายน่ะครับ”
คำที่ยิ่งทำให้คนตัวโตกว่าขมวดคิ้วแน่นขึ้นไปอีก “เลี้ยงสาย? คืออะไร?”
“หา? อ่า...ก็รุ่นพี่พาไปเลี้ยงข้าว”
“แล้ว?” เอ็กซ์กอดอกหรี่ตามองแบบที่อัลฟาเองเริ่มรู้สึกเหมือนมีผู้ปกครองที่ต้องมาขออนุญาติไปเที่ยวนอกบ้านอย่างไรอย่างนั้น
“คือ...พี่เขานัดสองทุ่ม ที่ take off”
“...” “แอลไปนะครับ?”
“…”
สิ้นคำขออาการเงียบก็มาเยือน...อัลฟาเม้มปากก้มหน้าหลังจากสบตาอีกฝ่ายเข้า เจ้าตัวเล็กนิ่งไปรอคำตอบ ที่ไม่รู้ว่าจะได้รับหรือไม่อาการอึดอัดเริ่มหวนกลับมาหาเขาอีกแล้ว
“...เดี๋ยวพี่เอ็กซ์ส่งแอลที่ห้างใกล้ๆ นี้ก็ได้ครับไปฆ่าเวลา” อัลฟาปล่อยให้เวลาไหลผ่านเขาไปไม่นานก็เอ่ยปากแบบที่เอ็กซ์ก็ไม่ได้ว่าอะไร ทำแค่เดินนำไปที่รถเงียบๆ
“ขอบคุณที่มาส่งนะครับ…อ้าว…เอ่อ…”
เมื่อรถเคลื่อนตัวเข้าลานจอดรถของห้างและกำลังจะขับผ่านประตูทางเข้าอัลฟาก็ขยับกดปลดล็อคเข็มขัดนิรภัยพลางพูดขอบคุณอีกฝ่าย หากแต่ต้องเอ่ยค้างด้วยความสงสัยเมื่อคนข้างๆ ขับเลยไปเสียอย่างนั้น
ไม่นานก็ต้องหลุดยิ้มอย่างห้ามไม่ได้เมื่อเอ็กซ์ขับรถเข้าซองแล้วดับเครื่องยนต์เงียบๆ
“พี่เอ็กซ์จะอยู่ด้วยเหรอ?”
“อืม”
“จะอยู่จนค่ำเลยมั้ยครับ?”
“อืม”
“แล้วจะไป take off ด้วยมั้ย”
“อืม”
คำตอบรับสั้นๆ ที่ทำเอาเจ้าตัวเล็กมีประกายความยินดีฉายแววออกมาทางนัยน์ตาอย่างไม่ปิดบัง
“งั้นเดี๋ยวแอลไลน์ไปบอกพี่สเปเชียลเอง” อัลฟาเอ่ยยิ้มๆ แล้วหยิบมือถือมากดๆ ด้วยอาการดีใจ
เขาคิดไม่ผิดจริงๆนิสัยพี่เอ็กซ์ไม่ได้ดุเหมือนตาเสียหน่อย…
เอ็กซ์เหลือบตามองอัลฟาที่กำลังเพลิดเพลินกับไอศกรีมสีหวานสองลูกใหญ่ๆที่ถูกบรรจุใส่โคนในมือ
เจ้าตัวเล็กข้างๆ ที่ร่าเริงเกินเหตุหลังจากเข้าห้างมาแล้วก็วิ่งหาร้านขนมไม่หยุดแบบที่นึกอาการกลัวจนหงอแรกๆ ไม่ออกเลยทีเดียว
ก็ไม่รู้ทำไมอยู่ๆ เหมือนต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กแบบนี้... จะว่าเกลียดมนุษย์...ก็เกลียดหรอก ไม่ได้รู้สึกชอบอะไรขึ้นมาสักนิด เวลามองมนุษย์รอบข้างที่เดินเฉียดกายไปมาอย่างตอนนี้แล้วก็หงุดหงิดไม่ใช่เล่น...
แต่...เวลาสบตากลมสองสีคู่นั้น
ก็ทำเอาคิดอะไรไม่ออก...จะบอกว่ารู้ตัวอีกทีก็เผลอตัวทำดีด้วยไปแล้วก็ว่าได้
“พี่ลีริกซ์!”
1 ทุ่ม 5 นาที...ฟ้ามืดแล้วบรรยากาศตอนกลางคืนที่เริ่มจะคึกคักขึ้นเรื่อยๆอัลฟาชะโงกหน้าจากกระจกรถตะโกนเรียกลีริกซ์ที่นั่งอยู่หน้ามหาลัย
เจ้าตัวหันมามองตามเสียงเรียกแล้วเลิกคิ้วอย่างแปลกใจก่อนจะเดินเข้าหา “อ้าว...พี่มาส่งเหรอแอล”
“ครับ พี่เอ็กซ์จะไปด้วย พี่ลีริกซ์ขึ้นรถมาเลยย” อัลฟาว่าแล้วก็เปิดประตูลงจากรถแล้วกดเบาะพับลงให้ลีริกซ์ก้าวขึ้นไป
“พี่ท็อปบอกถึงแล้วให้เดินเข้าร้านไป โต๊ะอยู่โซนบีซ้ายมือ” ลีริกซ์เอ่ยปากขณะเดินนำอัลฟาเข้าร้าน โดยมีเอ็กซ์ตามไปเงียบๆ
นัยน์ตาสีเงินกวาดมองไปทั่วร้านร้านอาหารกึ่งบาร์แบบเอ้าท์ดอร์บรรยากาศสบายๆ ลมเย็นๆ แต่คึกคัก คลอเสียงดนตรีสด
แว่วเสียงบีทหนักๆ คิดว่าข้างในคงมีผับเล็กๆหันไปทางไหนก็มีสายตาโลมเลียของมนุษย์สาวนุ่งห่มน้อยชิ้นที่นั่งกันอยู่ตลอดทางมองมา
“กลุ่มพี่กราฟนี่เลี้ยงร้านหรูมากเลยเนอะ”อัลฟาพูดขึ้นมาระหว่างเดิน หลังจากมองไปรอบๆ จนเกือบทั่วแล้ว
“ร้านแค่นี้ไม่สะเทือนหรอก พวกพี่แกรวย” ลีริกซ์ตอบกลั้วหัวเราะ ก้าวสั้นลงให้คนข้างหลังตามทัน
อัลฟาหันมองเอ็กซ์เป็นระยะเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวไม่ได้มีท่าทีตั้งใจจะเดินตามมานักค่อยๆ ก้าวขาช้าๆ แบบไม่สนใจอะไร
ท่าทางและบรรยากาศรอบตัวแบบนั้นทำให้ไม่มีพนักงานคนไหนกล้าเข้าไปถามอะไรทำแค่ยืนมองรอให้เจ้าตัวเอ่ยปากเรียกเอง
“พี่เอ็กซ์รีบเดินมาเร็วครับ” อัลฟาโบกมือเรียกให้เจ้าของชื่อหันกลับมามองแล้วพยักหน้า
“หวัดดีครับพี่กราฟ พี่ท็อป พี่ฟิวส์ ” ลีริกซ์และอัลฟายกมือไหว้พี่รหัสของตนแล้วยกมือทักทายเพื่อนร่วมห้องอีกคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
“มากันไงอ่ะน้องแอล” กราฟหันมาถามอัลฟาเมื่อเจ้าตัวนั่งลงข้างๆ
“พี่มาส่งครับ ขอพี่แอลนั่งด้วยคนนะ” พออัลฟาพูดจบคนถามก็หันมองหา “ได้สิ แล้วคนไหนอ่ะ”
“มาพอดีเลยครับ” อัลฟาเอี้ยวตัวมองไปด้านหลังก็เจอเอ็กซ์เดินมาพอดี
เอ็กซ์เหลือบตามองเมื่อคนในโต๊ะพยักหน้าทักทายเขาขยับตัวนั่งลงข้างๆ อัลฟาอีกที
“เอ้า พี่สั่งเหล้าปั่นมาให้ ไม่ขม หวานๆ น่าจะกินได้นะ”กราฟว่าแล้วยื่นแก้วใบเล็กที่เทน้ำปั่นสีม่วงฟ้าให้อัลฟาที่ยิ้มเจื่อนลงเล็กน้อยแล้วก็หันไปหาเอ็กซ์ “มิกซ์อะไรครับ?”
“อ่า...ไม่เป็นไร” คนถูกถามหันไปสบตาแล้วปฏิเสธนิ่งๆให้อีกฝ่ายพยักหน้ารับแล้วเริ่มเรียกพนักงานสั่งอาหารเพิ่ม
กินกันไปได้สักพัก อัลฟาเองก็เริ่มหน้าแดงแบบที่คนข้างๆ ก็เริ่มสังเกตเห็น
แต่ก่อนจะได้เอ่ยปากอะไรโทรศัพท์เจ้าตัวเล็กที่วางอยู่ข้างๆตัวก็ดังขึ้น นานจนสายตัดไปอัลฟาก็ยังไม่สนใจ พอมองดีๆ ถึงรู้ว่ามีสายไม่ได้รับหลายสายมากแล้ว
เอ็กซ์เคาะนิ้วที่ขมับอัลฟาแล้วชี้ลงที่โทรศัพท์เครื่องสีขาวแต่เจ้าของเครื่องทำเพียงยิ้มกว้างแล้วหันไปเพลิดเพลินกับน้ำสีหวานในมือ เอ็กซ์ถอนหายใจเล็กน้อยแล้วหยิบขึ้นมารับแทน
[แอล]
เสียงสเปเชียลดังมาตามสาย “..เจ้านั่นอยู่ข้างๆ”
[แล้วมึงรับแทนแอลทำไมวะ เออช่างเหอะมึงรับก็ดีละ]
“…”
[กูจะโทรมาเตือนแอลเรื่องแอลกอฮอลอีกทีกูนั่งคิดๆ แล้วก็เป็นห่วง กลัวน้องจะไม่กล้าปฏิเสธ ยังไงฝากมึงห้ามๆ หน่อยดิ]
เอ็กซ์เหลือบตามองอัลฟาที่เริ่มหัวเราะไม่หยุดแล้วทำท่าจะฟุบลงที่โต๊ะ “…”
[ถ้าแอลเมา จะชอบเลื้อยมึงดูคนรอบๆ ห้ามแตะมึงก็ด้วย ห้ามทำไรน้องกู]
เอ็กซ์ฟังแล้วก็ถอนหายใจเมื่อเจ้าตัวดีเริ่มเอนหัวไปคลอเคลียรุ่นพี่ข้างๆแล้ว
“ไม่ทันแล้ว” [หะ?]
“เป็นทุกอย่างที่พูดมา”
[เชี่ย! มึงพาแอลกลับมาเดี๋ยวนี้! ว้อยเตือนไม่เคยฟังเลยเด็กคนนี้] สเปเชียลสบถแล้วโวยวายอยู่คนเดียวพักนึง [พากลับ!]
พอวางสายจากสเปเชียลคนถูกสั่งก็หันไปดึงตัวอัลฟาเข้าหาตัวเองทันที
เอ็กซ์ก้มมองเจ้าตัวเล็กในแขนแล้วก็ต้องถอนหายใจอีกครั้ง “เจ้านี่เมามากแล้ว...ยังไงพากลับก่อน” เอ็กซ์หันไปพูดกับกราฟ อีกฝ่ายก็เริ่มเมาได้ที่พยักหน้าหงึกหงักแล้วยิ้มโบกมือบ๊ายบาย
“พี่เอ็กซ์หวัดดีครับ” ลีริกซ์วางแก้วแล้วหันมายกมือไหว้เอ็กซ์ด้วยอาการที่มึนไม่แพ้กัน
เอ็กซ์พยักหน้าให้แล้วส่ายหัวเล็กน้อย
สภาพมนุษย์ตอนเมานี่ไม่น่าดูสักนิด...
เขาขยับดึงแขนอัลฟาขึ้นแบบที่เจ้าตัวก็ขืนๆ ตัวไว้แต่แรงแบบนั้นไม่ได้สะเทือนอะไรเอ็กซ์แม้แต่น้อย
เขาคว้ากระเป๋าเป้ใบเล็กของอัลฟาสะพายบ่าแล้วจับแขนเจ้าของกระเป๋าเดินออกมา
ระหว่างทางเจ้าตัวเล็กอยู่ไม่สุขจนอีกฝ่ายเริ่มขมวดคิ้วเมื่ออัลฟาเดินไปซ้ายทีขวาทีเอียงไปเอียงมา
พอเอ็กซ์ดึงๆ แขนให้เดินตาม ก็เริ่มปีนตัวเขาขยับซุกหน้าลงที่หน้าท้อง พึมพำอะไรในคอไม่หยุด
เอ็กซ์เองก็เริ่มอยากเดินให้พ้นร้านเร็วๆรำคาญสายตาน่าเกลียดของคนรอบข้างเต็มที คิดแล้วก็คว้าตัวอัลฟา ขึ้นอุ้ม ก้าวขายาวๆ เดิน เนื้อตัวใบหน้าแดงจัดเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลลมหายใจที่เจือกลิ่นเหล้าจางๆ ทำเอาคนอุ้มเริ่มมึนไปด้วย
ก้อนเนื้อในอกเจ้าแมวนี่เต้นแรงจนน่ากลัว
เอ็กซ์มองสภาพแล้วก็ทำหน้าเซ็ง...สเปเชียลคงโวยวายอีกแน่ๆ
เขาวางอัลฟาที่หลับตาสนิทอ้าปากน้อยๆ เหมือนหายใจไม่ออกไว้ที่เบาะข้างคนขับแล้วถอยตัวออกมาอ้อมไปขึ้นรถฝั่งคนขับ
“แอล!” สเปเชียลที่นั่งหน้าหงิกอยู่ที่โซฟากับซีลุกพรวดทันทีที่เห็นเอ็กซ์อุ้มอัลฟาเข้ามาในห้อง
“ให้ตายเหอะ! คิดไว้ไม่ผิดเลยมึงพาเข้าห้องนอนไปก่อนเดี๋ยวกูตามไปเช็ดตัว”
คนเป็นพี่บ่นอุบ ชี้ไม้ชี้มือไปที่ห้องนอนเล็กแล้วหมุนตัวเข้าไปในห้องน้ำ
เอ็กซ์มองตามสเปเชียลด้วยสีหน้าเรียบๆหันมาพยักหน้าให้ซีที่นั่งมองมายิ้มๆ จากทางโซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องนอนเล็กตามที่เด็กนั่นบอก
เอ็กซ์วางอัลฟาลงที่เตียงแล้วปลดเชือกรองเท้าถอดให้
“งื้อ พี่เอ็กซ์” อัลฟาปรือตาขึ้นมอง
“อืม...”
“มานอนๆ” คนเมาพูดพึมพำแล้วตบที่ว่างข้างๆตัว “แอลกอด”
เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวเล็กคงไม่เลิกงอแงแน่ๆ ถ้าเขาไม่ยอมล้มตัวลงนอนแต่โดยดีก็ขยับขึ้นเตียงไปนอนข้างๆ ทันทีที่นอนลงอัลฟาก็รุดเข้าหากระแทกเขาดังอั้ก
อุณหภูมิตัวของอัลฟาร้อนขึ้นตามฤทธิ์แอลกอฮอลที่รับเข้าไปเนื้อตัวอุ่นร้อนที่แนบชิดกับกายเขาไม่ห่างทำเอารู้สึกแปลกๆ ยิ่งมือเล็กที่ปัดป่ายไปมาอย่างซุกซนนั่นอีก
แต่ก่อนจะได้คิดอะไรทันประตูห้องก็เปิดออกพร้อมสเปเชียลที่เดินเข้าห้องมาแล้วรุดเข้าหาพร้อมกับอ่างน้ำและผ้าขาวในมือ
“แอลเช็ดตัวก่อนนะ”
พอสเปเชียลเริ่มจับตัวอัลฟาลุกขึ้นนิดๆ แล้วถอดเสื้อเอ็กซ์ก็ขยับตัวลุกบ้าง
ท่อนบนเปลือยเปล่าของเด็กนั่นไม่ได้น่ามองเลยสักนิด...ไม่เลย...เขาเบือนสายตาหนีแล้วขอตัวไปอาบน้ำ
เขาหายไปในห้องน้ำเสียพักใหญ่พอเดินออกมาอัลฟาก็อยู่ในชุดนอนเรียบร้อยแล้ว
“เสร็จแล้ว มึงปิดไฟมานอนเถอะเดี๋ยวกูก็จะไปนอนแล้ว”
“อืม”
“ใจมากนะมึงที่ดูแลแอล” สเปเชียลว่าแล้วก็ขยับตบที่ต้นแขนเอ็กซ์เบาๆเป็นเชิงขอบคุณ จากนั้นก็หยิบอุปกรณ์เช็ดตัวเดินออกจากห้องไป
เอ็กซ์รอจนประตูปิดลงก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ อัลฟา เขาไล่สายตามองคนตรงหน้าแล้วก็ถอนหายใจ
ผิวเนื้อขึ้นสีแดงจนน่ากลัว...
เหมือนว่าจะไม่ได้มีแค่ซาไลย์ที่แย่เพราะแอลกอฮอล…มนุษย์ก็ไม่แพ้กัน
| 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2016-1-27 07:47:55
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2016-1-27 13:59:01
โพสต์ 2016-6-6 01:23:28