[ เรื่องแต่ง ] อิน คุณหนูตัวร้าย กับการล้างแค้นของเด็กมัธยมปลาย !!!!

หนูอิน

สวัสดีครับ ผมชื่อ เจ๋ง ใช่แล้วครับ ผมไม่ใช่อิน เจ้าของชื่อเรื่องนั้นหรอก ก็แหงล่ะ ผมไม่ใช่ลูกคุณหนูอะไรนั่นสักหน่อย หนำซ้ำ ผมยังจนกว่ามากๆ เรียกได้ว่าเทียบกันไม่ติด ว่าแต่ผมเป็นใครกัน แล้วอินเป็นใคร แล้วเราสองคนเกี่ยวกันยังไง ผมจะเล่าให้ฟังเองครับ เจ๋ง คือชื่อเล่นของผม ชื่อจริงผมชื่อ วิกรม แสงศร ผมเป็นเด็กมาจากต่างจังหวัด ฐานะยากจน แต่ผมเรียนดี มีโอกาสเข้ากรุงเทพมาก็ตอนได้ทุนเรียนต่อมัธยมปลายเนี่ยแหละครับ หลังจากพยายามตั้งใจเรียนทำเกรดมาสามปี ผมก็ทำสำเร็จ และการได้มาอยู่ในโรงเรียนมัธยมชื่อดังอันดับต้นๆแห่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของผม พ่อและแม่ที่ป่วยอยู่ของผมดีใจมากๆ ที่ผมก้าวหน้าได้ขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะต้องอยู่ห่างกัน และแปลว่าผมจะต้องมานอนหอ อยู่คนเดียวก็ตาม เพื่อนๆที่เคยสนิทกันก็ต้องลาจาก แต่เป็นลูกผู้ชายก็ต้องอดทนจริงมั้ยคับ วันสุดท้ายที่ต้องร่ำลาเพื่อน ก็เศร้าสุดๆเลยครับ การที่ต้องบอกลาเพื่อนๆที่อยู่ด้วยกันมาหลายสิบปี ตั้งแต่ประถม เคยแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันมาก่อน ผลัดกันชักว่าวก็เคยมาแล้ว วัด*** จับ***กันก็เป็นเรื่องปกติ ผู้ชายแมนๆสนิทกันบางทีก็ทำอะไรไม่เกรงใจกันแบบนี้แหละ พอต้องลากันจริงๆ ก็มีซึมกันเลยทีเดียว ไอป๋องกับไอแป๋ง เป็นเพื่อนสนิทผมครับ มันสองคนเป็นคนที่จัดงานอำลาให้ผมในวันนั้น มันสองคนหน้าตาใช้ได้ทีเดียว หุ่นดีกล้ามสวยอยู่ ***ก็ขาวอวบด้วยกันทั้งคู่ แต่ถ้าวัดเรื่องหน้าตาแล้ว ผมกินขาดที่สุดครับ อันที่จริงพูดได้เลยว่า ที่นี่ ผมหล่อสุดแล้ว กะเทยทั้งห้องอยากกินผมมาก แต่ที่ผ่านมาก็ไม่มีใครเคย เพราะผมไม่ได้สนใจเรื่องอย่างว่าครับ ที่ผ่านมาก็มุ่งมั่นเอาแต่เรียนมาโดยตลอด ไม่เหมือนไอป๋องกับไอแป๋ง มีเวลาว่างเมื่อไหร่ โดนกะเทยลากเข้าห้องน้ำไปเอาน้ำออกกันทั้งนั้น ร้องซี๊ดซ้าดกันลั่น ใครผ่านไปผ่านมาก็ได้ยินกันหมด ตลกสัดๆ บางทีก็มีเพื่อนห้องอื่นมาแอบดู แม่งปีนดูกันจริงจังมาก แต่ไม่มีใครถ่ายรูปอะไรนะ เพราะเอาแค่ขำๆเพื่อนกัน อีกอย่าง ไอ***นี่ก็ไม่เคยอายอยู่แล้ว เรื่องโชว์***นี่ขอให้บอก ควักโชว์ได้ตลอด ภาพที่คนเห็นก็คือ ไอป๋องอยู่ในชุดนักเรียน แต่กางเกงถูกถอดรูดลงกองที่พื้นเรียบร้อยแล้ว กางเกงในสีขาวของมันถกลงมาเผยให้เห็นแก้มก้นขาวๆแน่นๆแกร่งๆของมัน ส่วน***หกนิ้วของมัน นี่ถือว่าใช้ได้ทีเดียว ดุ้นสวยๆขาวๆของมันก็ผลุบเข้าผลุบออกปากของกะเทยนางนึงอย่างเอาเป็นเอาตาย มือสองข้างก็จับหัวไปด้วย ส่วนมือกะเทยนั่นก็บีบขยำก้นของมันไปพร้อมๆกัน ภาพเคลื่อนไหวข้างหน้านี่ชวนเสียวดีจริงๆ ใครหลายคนที่ปีนดูก็แข็งน้ำเยิ้มไปตามๆกันอย่างอดไม่ได้ ก็แหงล่ะ ขนาดนี้ใครจะอดใจไหว แต่ก็อย่างที่บอก คนที่พวกกะเทยเล็งไว้ที่สุด ก็ไอเจ๋งคนนี้ล่ะคับ !!! " ไหนๆ มึงก็จะไปแล้ว กูก็มีอะไรอยากจะอวยพร มึงเว้ย ไอเจ๋ง " ไอป๋องเริ่มต้นก่อน ตามด้วยไอแป๋ง มันสองคนลุกขึ้นมาอวยพรผมหน้าห้องเรียน ซึ่งในขณะนั้นก็ทั้งอาจารย์ประจำชั้น เพื่อนๆในห้อง และก็ตัวผม " ขอให้มึงโชคดีนะเว้ย ไปอยู่นั่น ก็ติดต่อกูมั่งอะ กลับมามั่งนะเว้ย " ป๋องพูดไปก็หัวเราะไป มันไม่ได้อะไรมาก เพราะเดี๊ยวนี้ติดต่อกันง่ายจะะตายไป แล้วผมก็ไม่ได้จากไปไหนสักหน่อย แค่กรุงเทพ ช่วงไหนหยุดก็กลับมาหาพวกมันได้อยู่แล้ว " ส่วนกูก็ ขอให้มึงเรียนเก่งๆ หล่อๆแบบนี้ไปตลอดเว้ยเพื่อน......" ผมแปลกใจเหมือนกันที่ไอแป๋งพูดยาวกว่าที่คิด ปกติมันไม่ใช่คนชอบพูดอะไรยาวๆแบบนี้ ยิ่งหน้าชั้น ยิ่งไม่กล้า เผลอแป๊ปเดียว อาจารย์ก็ขอตัวกลับห้องไปแล้ว ดูมันดิ พูดจนอาจารย์เบื่อ 5555 ผ่านไปสักพัก กระทั่งตอนไหนก็ไม่รู้ คงเป็นตอนที่อาจารย์เดินออกไปสักระยะ กะเทยหน้าห้องก็ส่งสัญญาณให้ไอป๋องแบบเนียนๆ แล้วไอป๋องก็เริ่ม " แต่ก่อนที่มึงจะไป กูมึงของขวัญให้มึงว่ะ " ยิ้มกริ่ม แสดงชัดบนใบหน้าเจ้าเล่ห์ของมัน ก่อนที่ใครสักคนที่จะเดินไปปิดประตูทั้งสองด้าน และใครไม่รู้อีกสองคนมาล็อคตัวผมจากด้านหลัง

หนูอิน

แขนสองข้างของผมถูกจับมัดโดยใครสักคน..ก่อนที่จะถูกมัดเชือกมัดไว้กับเก้าอี้เป็นที่เรียบแล้ว..แล้วยังเสือกมัดซะแน่นด้วยอย่างกับมัดตัวประกันอย่างงั้นแหละ..."ไอ***ป๋อง..มึงจะทำไรวะ..ปล่อยกูดิสัด!"...ผมดิ้นเท่าที่จะดิ้นได้.ทำเป็นกลัวนิดหน่อยเพราะอันที่จริงก็พอจะรู้แหละว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น..ไม่มีอะไรเดาง่ายไปกว่านี้แล้ว..วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมอยู่ที่นี่.ส่วนไอป๋องกับแป๋งก็จัดงานเลี้ยงอำลาที่ไม่มีห่าอะไรเลย..เว้นแต่เชิญพวกกะเทยขาประจำของมันมา.แถมยังพาเพื่อนมาเป็นสิบ "ใจเย็นดิวะเพื่อน..ก็ไหนๆมึงจะไปจากนี่แล้ว..กูก็อยากให้มึงมีความทรงจำร่วมกับน้องๆเขาหน่อยไง"..ไอป๋องพูดไปยิ้มไป...ส่วนผมก็ไม่ได้คิดไรแหละครับ.คิดไว้แล้วว่าสักวันคงต้องโดนอมแน่ๆ.ก็หล่อล่ำและพ่อให้มาขนาดนี้..แค่ไม่คิดว่าจะโดนเอาวันนี้แค่นั้นเอง.แถมยังเป็นแผนของไอเพื่อนสนิทสองตัวนั่นด้วย..เลวบริสุทธิ์จริงๆนึกว่าจะมาเลี้ยงส่งกันจริงๆ..ที่ไหนได้ดันเป็นแผนลวงให้กะเทยมาดูด***....แต่ก็นะไม่ว่ากัน.คงอยากให้เพื่อนผ่อนคลาย55555..."เออ..กูเข้าใจและ.กูยอม.แต่ปล่อยกูได้มะ..เดี๊ยวกูให้ดูดทุกคนแน่นอน..สัญญา"....นั่งในท่านี้.โดนมัดไปด้วยแบบนี้..ผมอึดอัดจริงๆ..."จริงดิ...ได้ยินมั้ยวะ..พี่เจ๋งยอมให้ดูด***แล้วนะเว้ย...เหยดดดด"..กะเทยทั้งห้องก็กรี๊ดดด..."มึงก็แกะสักทีดิวะ"...."ไว้ก่อนละกันเพื่อน..แบบนี้แหละเซ็กซี่***ๆ"....พูดแล้วไอป๋องก็เอามือมาลูบไล้ที่อกผมทั้งสองข้างไปมา..มือก็เล่นตรงหัวนมเบาๆ...พอให้ผมร้องซี๊ดออกมาได้..."แต่ที่กูไม่ยอมแกะมัดมึงอะ...เพราะกลัวมึงไม่เข้าใจเรื่องนี้ต่างหากเว้ย"....พอพูดเสร็จ.ประตูก็เปิดออก..แล้วสิ่งที่ผมเห็นก็คือพวกรุ่นน้องนักฟุตบอลโรงเรียนก็แห่กันเข้ามาหมดเลย...***ยยยยย...ทำไมมึงไม่ตามมาทั้งโรงเรียนเลยวะ...แล้วไปเรียกพวกน้องนี่มาทำไมเนี่ย...ตอนนี้กูเริ่มอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีและ "ก็น้องเขาอยากมาให้กำลังใจ..เหมือนตอนที่พี่เจ๋งซ้อมบอลไง55555".....ตกลงทุกอย่างเป็นแผนไอป๋องนี่เอง..ร้ายจริงๆ...แต่ไหนๆก็ไหนๆและ..คนกันเองทั้งนั้น....อีกอย่างผมก็คงหนีไปไม่พ้นจากนี้ได้หรอก..ถูกมัดซะขนาดนี้

หนูอิน

ในเมื่อองค์ประชมอยู่ครบพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว...เชี่ย..ทำไมตอนกูเรียกประชุมทีมฟุตบอลแม่งไม่เคยมาครบแบบนี้เลยวะแสรดดด..อ้อลืมบอกไปตอนผมอยู่นี่ผมเป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลคับ...เท่เข้าไปอีกใช่มั้ยล่ะ..สาวกรี๊ดกะเทยกรี๊ดกันเป็นว่าเล่น..ยิ่งเวลาเล่นบอลยิ่งไม่ต้องพูดถึง..กางเกงบอลบางๆยิ่งทำให้เห็น***ตุงๆง่ายขึ้นไปอีก..เลยทำให้ความคลั่งไคล้ในตัวผมทวีคูณไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า "กูเริ่มแล้วนะ"....ไอแป๋งยื่นมือมันมาจับกะเปาะนิ่มๆตรงเป้าผม...เขย่ามันไปมาเล็กน้อยอย่างเอ็นดู...จับพวงไข่นอกกางเกงเบาๆส่ายไปส่ายมาให้กะเทยในห้องที่ตอนนี้กำลังจับจ้องอย่างไม่วางสายตาได้ส่งเสียงกรี๊ดเบาๆ...ก่อนจะนวดคลึง***จนมันเริ่มจะขยายตัวเข้าแล้ว..พาดเป็นลำอยู่ทางขวา...ถึงตอนนี้ไม่ว่าใครในห้องก็ต่างกลืนน้ำลายกันทั้งนั้น...ส่วนไอป๋องก็ยังคงเล่นหัวนมของผมต่อไปจนมันแข็งเป็นไต...ซี๊ดดดด "จะถอดกางเกงแล้วน้าาา...ใครอยากเห็น***พี่เจ๋งบ้างง"....ถอดเลยๆๆๆ...พวกคนในห้องเชียร์.....ส่วนผมตอนนี้ไปตั้งนานแล้ว.ได้แต่นั่งแอ่นเป้าตุงๆให้มันสองคนเล่นจับได้ตามสบาย...***แข็งจนถึงที่สุด.อาจเพราะสะสมความเสียวมานาน.และที่ผ่านมาไม่ได้่ช่วยตัวเองมานานแล้วเลยทำให้ตื่นตัวได้ง่าย ไอแป๋งค่อยๆรูดซิปกางเกงนักเรียนสำน้ำเงินลง...ส่วนผมก็ยกก้นให้มันโดยอัตโนมัติ...กางเกงผมตอนนี้ถกลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว..โดยที่เสื้อยังคงอยู่บนตัวเช่นเดิม...และทุกสายตาก็มองมาที่กางเกงในสีขาวของผม..ที่ตอนนี้เป็นปราการเดียวที่ปกป้องเจ๋งน้อยและ...ตุงสุดๆ...แถวน้ำยังเยิ้มเป็นดวงชัดๆ

หนูอิน

ไอแป๋งยังคงใช้มือของมันนวดคลึงหัว***ของผมต่อไปจนแทบจะฉ่ำไปทั่วเป้า....เหมือนตั้งใจจะยั่วให้พวกกะเทยอดแตกตายไปต่อหน้าต่อต้า..หลังจากอดใจรอ***พี่เจ๋งมาหลายปี..มาวันนี้จะได้เห็นเสียที ทันใดนั้น.มือสองข้างของมัน..จับที่ขอบกางเกงใน..แล้วรูดลงมากองที่ข้อเท้าภายในสามวินาที...ผมหลับตาลงด้วยความเขินอาย...ปล่อยให้ตัวเองถูกจับแก้ผ้า...โชว์ร่างกายท่อนล่างเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด ปล่อยให้***ขาวๆของผมเด้งออกมาเป็นอิสระ..ท่ามกลางสายตานับสืบที่รอเห็นมังกรพุ่งน้ำตัวเขื่องของพี่เจ๋งในตำนาน...***ขาวๆยาวเจ็ดนิ้วกว่าแข็งโด่ท้าทายสายตา..ชึ้หน้าทุกคนในห้องอย่างไม่เกรงกลัว..แถมยังสั่นหัวหงึกๆ.มีน้ำเยิ้มไหลออกมาไม่หยุด...ตอนนี้ทุกคนในห้องหยุดความเคลื่อนไหวและจ้องไปที่ท่อน***สีขาวที่พยักหน้าหงึกๆไปมา..รวมไปถึงพงหมอยสีดำที่มีอย่พอประมาณ..และไข่แฝดขนาดเขื่องสองใบห้อยต่องแต่งอยู่ด้านล่าง "เหยดดดดดดด....สมชื่อพี่เจ๋งจริงๆว่ะ...มึงดูดิสัด...โคตรใหญ่อะ"....รุ่นน้องคนนึงหลุดปากพูดขึ้นมาอย่างกล้าหาญ..ยิ่งทำให้ผมอายเป็นจริงเป็นจังเข้าไปอีก "เจ็ดนิ้ว...ไม่ก็แปดนิ้วได้เลยว่ะ...ที่แน่ๆใหญ่กว่าของไอป๋องอีกว่ะ..5555"....ผมหันไปยักคิ้วพร้อมทำหน้าเหยียดหยามมันแบบขำๆ..ทั้งยังกระดก***ล้อเลียนมันด้วย...ซึ่งนอกจากจะทำให้ไอป๋องเสียหน้าสุดๆแล้วยังเรียกเลือดจากกะเทยในห้องได้อย่างง่ายดาย...ดีไม่ดี.อาจมีบางคนเป็นลมล้มทั้งยืนไปแล้วก็เป็นได้..หลังจากเห็น***ในตำนานของพี่เจ๋งๆใกล้ๆในระดับภาพคมชัดHDขนาดนี้

หนูอิน

"หนูขอก่อนนะคะ...กรี๊ดดด"....กะเทยนางนึงอดใจไม่ไหว.รีบคุกเข่าลงตรงหน้า.แซงหน้ากะเทยรุ่นพี่ที่มักจะได้ก่อนเสมอ..น้องมาถึงก็คว้าหมับที่***เข้าให้..ถอกขึ้นลงเบาๆสองสามที.จน***ผมน้ำไหลเยิ้มเลอะไปหมด.อดไม่ได้ที่จะร้องอ้าาาาออกมา..ตอนนี้ผมเงี่ยนโคตรๆแข็งยิ่งกว่าไม้บรรทัด.***ขาวอวบ..หัวอมชมพูสุดๆ.แล้วถ้าใครสังเกต.จะเห็นว่าไข่สองใบผมมันใหญ่เอามากๆ.สงสัยเก็บน้ำไว้เยอะแหงๆ..แล้วยังห้่อยโตงไปเตงมาอีกต่างหาก สักพักน้องเขาก็เอาปากอมไอเจ๋งน้อย..ดูดเข้าดูดออกแล้วรัวลิ้นที่ตรงหัว..ผมเสียวใจแทบขาด..เกร็งกล้ามไปทุกส่วน..ก้นแทบอยู่ไม่ติดพื้น...น้องเขาชำนาญจริงๆ...ดูดไม่ถึงนาทีผมก็จะแตกแล้ว..แต่พอจะแตกน้องเขาก็หยุดแล้วใช้มือชักเบาๆพร้อมๆกับลูบไข่สองใบอย่างเอ็นดู....ตอนนี้ผมเหงื่อออกไปทั้งตัว..ตื่นเต้นมากๆกับครั้งแรก.ไม่คิดเลยว่าจะเสียวสุดยอดขนาดนี้..แถมยังมีผู้ชมอีกเป็นสิบยืนติดตาม.แต่กลับมีแค่ผมคนเดียวที่นั่งโป๊โชว์***โด่ๆอยู่กลางห้อง คนอื่นๆที่เหลือก็ํแทบจะหยุดหายใจกับภาพตรงหน้า...กัปตันทีมฟุตบอลรูปหล่อนั่งเปลือยท่อนล่างกลางห้องเรียนให้กะเทยรุ่นน้องบ๊วบให้....ก็ทำให้ใครต่อใครมีอารมณ์ร่วมไปด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย..น้องๆนักฟุตบอลตอนนี้ก็***แข็งพาดเป็นลำกันหมดและคงไม่ลงง่ายๆแน่...ส่วนไอป๋องกับไอแป๋งก็โดนกะเทยคนที่เหลือที่อดใจไม่ไหวลากไปกระทำชำเราอีกฟากของห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมจำไม่ได้ว่าวันนั้นผมแตกไปกี่น้ำ..รู้แค่วันตอนออกจากโรงเรียน..เพื่อนต้องหามกลับบ้านไป..***เ***่ยวไปหลายวัน...แต่ที่แน่ๆกะเทยแก็งค์นั้นได้ลิ้มลองน้ำผมกันไปถ้วนหน้า...อิ่มอกอิ่มใจกันทุกคน...แถมตอนสุดท้ายยังบ่นเสียดายที่เพิ่งมาได้กินในวันสุดท้ายที่ผมจะไป..น้องบางคนเลยขอกางเกงในผมไว้ดูต่างหน้า..ซึ่งผมก็ให้ไป.ไม่ได้ว่าอะไร...เพราะมันก็ไมไ่ด้มีราคาอะไรอยู่แล้ว...แต่กลายเป็นว่าวันนั้นผมต้องเดินโทงเทงกลับบ้านไปเนี่ยสิ..แถมกางเกงก็ขาสั้นด้วย..บางครั้งถ้าเดินไม่ดี***แล่บออกมาจ๊ะเอ๊ก็เป็นได้

หนูอิน

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจคืนความสุขให้น้องๆกะเทย...รุ่นน้องในทีมก็เดินมาแก้มัดให้ผมแล้วบอกว่า.."พี่เจ๋งนี่สุดยอดจริงๆ...บอกเลยว่าพี่เป็นIdolผมอะ"...ผมยิ้มเขินๆแล้วตอบกลับไปว่า.."เออๆ..ขอบใจ"....ตอนนี้ผมยืนขึ้นแล้ว..แต่ยังไม่ได้ใส่กางเกงเพราะหาไม่เจอว่าเอาไว้ไหน..รุ่นน้องในทีมที่เหลือก็เดินมา.."งั้นผมกลับบ้านแล้วนะพี่..เย็นแล้ว..ไงก็ขอให้พี่โชคดีที่กรุงเทพนะพี่...พวกผมโคตรภูมิใจที่มีพี่เป็นกัปตัน"..."ใช่ๆ..นอกจากเรียนเก่ง..รูปหล่อ..แล้วยังโคตรใหญ่...พี่นี่โคตรซ่อนรูปอะ.เห็นทีแรกไม่คิดว่าจะขนาดนี้".....นาทีนี้ผมไม่แน่ใจว่าควรรู้สึกภูมิใจดีมั้ย..ที่มีรุ่นน้องในชมรมตัวเองมาชื่นชมแบบนี้..."ไหนๆพี่เขาจะไปแล้ว..กูว่ามาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกดีกว่าว่ะ..จะได้เป็นความทรงจำ"...อ้าวเฮ้ยจะดีเหรอวะ...กูยืนหวิวอยู่แบบนี้.กางเกงสักตัวมาปิดหำก็ไม่มี "พี่ว่าไม่ดีมั้ง...พี่โป๊อยู่.น้องก็เห็น" "ไม่เป็นไรพี่..ผมไม่ถือ..ชมรมพวกเรายังไม่มีรูปไปแขวนผนังเลย..แล้วพรุ่งนี้พี่ก็จะไปแล้ว".....ไงดีวะ "เอาน่าพี่.....เพื่อพวกผมสักครั้ง..ถือว่าน้องขอ"....คิดหนักเลยเนี่ย "แมนๆ..จะไปกลัวไรพี่..ชมรมเราก็มีแต่เด็กผู้ชาย..ไม่ต้องอายหรอก"...เอาวะ..เป็นไงเป็นกัน..ถ่ายก็ถ่าย "งั้นเวลามึงถ่าย...เอาครึ่งตัวนะ...ระวังหำกูด้วย" "ได้พี่...ไม่มีปัญหา".....รุ่นน้องคนนึงที่อาสาถ่ายให้..รับปากตกลง...แต่หน้ามันกลับยิ้มๆ ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่า..รูปที่ถ่ายเป็นรูปเต็มตัว..เห็นชัดมากๆ..โดยเฉพาะผมซึงยืนอยู่ตรงกลางภาพโดยมีน้องยืนประกบซ้ายขวา...ในรูปผมยืนแจกยิ้มสวยๆพร้อมกับใส่เสื้อปักชื่อชัดเจน..แต่เมื่อมองลงมาส่วนล่างกลับไม่มีอะไรปกปิดสักนิด...โชว์ความอลังการอย่างชัดเจนทุกสัดส่วน...ตั้งแต่กล้ามท้องมาจนถึงต้นขา...และที่เด็ดสุด..คือไอเจ๋งจูเนียร์ที่อยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น...ได้กลายมาเป็นจุดโฟกัสของภาพไปอย่างขาดลอย....เชื่อว่านี่จะเป็นรูปในตำนานไปอีกสิบยี่สิบปีแม้ว่าผมจะจบไปแล้วก็ตาม "ผมกลับแล้วพี่...ลาและ"...ก่อนกลับ..รุ่นน้องแต่ละคนก็เดินมาลาผม..แล้วมือพวกมันนี่อยู่ไม่สุขกันเลยแต่ละคน..พอไหว้เสร็จ..มันก็เอามือมาจับท่อน***เบาๆเหมือนเชคแฮนด์..บางคนก็ลูบไข่แฝด....นี่พวกมึงเคารพกูจริงๆใช่มั้ยวะ555 พอผมหากางเกงได้.แต่งตัวเสร็จ....ก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าไอป๋องกับไอแป๋งยังคงนอนโป๊อยู่...สงสัยเหนื่อยจนหลับไป..เสียน้ำเยอะสิท่า...มันสองคนนอนตรงมุมห้องตรงข้ามกับประตูที่ตอนนี้ปิดอยู่...ใส่เสื้ออย่างเดียวแต่ไม่มีกางเกง...***หกนิ้วของพวกมันก็หลับเป็นตายเช่นกัน...ห้อยหัวอยู่ในพงหมอย.พิงอยู่บนกระโปกยานๆสองลูกของมัน....ส่วนไอป๋องนอนแหกขาอ้าซ่าเผยให้เห็นทุกซอกหลืบน่าค้นหา..ที่จริงผมเองก็ไม่แน่ใจว่าระหว่าง..ก้นแน่นๆเด้งๆเป็นลูกกับ***หกนิ้วครึ่งของมัน.อะไรจะน่าสนใจมากกว่ากัน....ผมคิดในใจ..แต่ที่แน่ๆ..มุมนี้มึงสองคนโคตรหล่อเลยว่ะเพื่อน555 ผมเห็นแบบนั้นเลยคิดแผนเอาคืนได้ง่ายๆ...ที่ผมต้องทำก็แค่...เปิดประตูทิ้งไว้อย่างชัดเจน.ทำให้มั่นใจว่าลมจะไม่พัดปิด..แล้วก็แค่เดินจากไป.....เพราะอะไรรู้มั้ยครับ..เพราะอีกสิบห้านาที..นักเรียนอีกสองห้องถัดไปก็จะเลิกพอดี..และหนึ่งในนั้นก็มี.เจน.ผู้หญิงม.ต้นที่ไอสองตัวนี้แย่งกันจีบอยู่....ซึ่งแน่นอนว่าเจนต้องเดินผ่านห้องนี้แน่ๆ..แล้วในเมื่อประดูเปิดอ้าชัดเจนขนาดนี้...มีหรือที่จะไม่เห็น...เห็นมั้ยครับผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ผมเดินออกมาจนถึงประตูรั้วโรงเรียนและกำลังจะก้าวออก..ซักพักผมก็ได้ยินเสียง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แค่นี้ผมก็รู้แล้วว่า...สำเร็จ!!

หนูอิน

ตอนที่1...Cute.Boy.ตัวแสบ [อินเล่า] ผมชื่ออินครับ..อันที่จริงผมบอกตรงๆเลยว่าผมไม่รู้จะแนะนำตัวเองยังไงดี..แบบมันเริ่มไม่ถูกนะครับ..ไม่รู้ว่าควรเริ่มที่ครอบครัวพันล้านของผม..ใบหน้าหล่อเหลาน่ารักจิ้มลิ้ม..ซิกแพคล่ำๆผิวใสๆ..หรือตำแหน่งประธานนักเรียนอสชดี...มันมีอะไรพูดไปซะเยอะแยะ..ให้พูดทั้งวันก็ไม่หมดครับ..ก็แหมคนมันโปรไฟล์ดีระดับนี้..จะพูดไปก็เหมือนอวยตัวเองนะครับ..แต่ชีวิตผมนี่มันดีจริงๆ..ดีจนคนรอบข้างอิจฉา..แต่ผมก็ชินแล้วล่ะครับ.ก็เป็นงี้มาตั้งแต่เกิด..ชินๆพอกับที่สาวๆทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดในหน้าตาและเรือนร่างของผมเนี่ยล่ะครับ..พ่อแม่ให้มาครบจริงๆ...แถมของอย่างว่า.พ่อยังให้มาเยอะด้วย.อันนี้ก็ต้องขออวดนิดนึง555 ตอนนี้ผมอยู่ม.6แล้วครับ.เป็นพี่ใหญ่ของโรงเรียนแห่งนี้เลยก็ว่าได้..น้องๆให้ความเคารพผมและยำเกรงผมมาก..เดินไปทางไหนก็มีแต่รุ่นน้องเข้ามาไหว้.บ้างก็ส่งสายตาหวานๆให้...ผู้หญิงก็เงี่ยครับ..ส่วนกะเทยก็แวะมาเชียร์ผมตอนผมซ้อมว่ายน้ำทุกเย็นจนเป็นเรื่ิองปกติ..เอาเป็นว่าผมลงสระวันไหน.คนเต็มสระก็วันนั้นล่ะครับ..ซึ่งผมก็รู้ดี..บางวันก็เลยคืนกำไรให้..ด้วยการใส่กางเกงว่ายน้ำฟิตๆให้เป็นรางวัล..ก็เรียกได้ว่าเลือดพุ่ง.ไปตามๆกัน..ชัดจนกว่านี้ก็แก้ผ้าแล้วครับ..มาเต็มทั้งพวง..จัดเต็มขนาดนี้..สาวแท้สาวเทียมถึงได้กรี๊ดผมมากอย่างไงล่ะครับ "กรี๊ดดดดดด.....พี่อินคืนกำไรอีกแล้วเว้ย...มาเป็นพวงเลยว่ะ..เอียงซ้ายด้วย.ซี๊ดดดดดด"......ด้วยความที่ผมเป็นประธานนักเรียน..หน้าที่ผมก็คือต้องดูแลความเรียบร้อยของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่นี่ครับ..ที่นี่เรามีชมรมให้นักเรียนได้สังกัดกัน.ใครสนใจอะไรก็เข้าชมรมนั่นล่ะครับ..ส่วนผมคงไม่ต้องบอกใช่มั้ยครับว่าอยู่ชมรมอะไร..ชมรมว่ายน้ำของผมนอกจากดังที่สุดและใครต่อใครอยากเข้าที่สุดแล้วยังได้เงินสนับสนันมากที่สุดอีกด้วย...ก็แหงสิครับ..เงินทุนที่สนับสนุนโรงเรียนนี้ก็มาจากพ่อผมเอง..ธุรกิจพันล้านที่ดังที่สุดในประเทศ..ส่วนชมรมอื่นผมก็ดูแลนะครับ..ก็ให้ตามความเหมาะสม..ไม่ว่าจะชมรมบาส..ชมรมดนตรี..ก็ล้วนแต่ได้เงินสนับสนุนไปด้วยกันทั้งนั้น...มีให้น้อยหน่อยก็ชมรมฟุตบอลของไอ้อาร์มนั่นแหละครับ...แต่เพราะอะไรอย่าไปพูดถึงเลย..เอาเป็นว่าผมกับมันแค่ไม่ถูกกัน.....กลับมาต่อดีกว่า.ถึงไหนแล้วครับ..ชมรมว่ายน้ำใช่มั้ยครับ..ปีนี้มีเด็กใหม่แย่งกันเข้ามากเลยครับ..แต่ดูทรงแล้ว.กว่าครึ่งก็เป็นกะเทย..ส่วนอีกครึ่งก็เกย์.หาแมนๆนี่ยากจริงๆ...ก็แหงล่ะ..เป็นใครก็ต้องอยากเข้าชมรมนี่อยู่แล้ว..เพราะทำไมเหรอ..ก็เพราะจะได้อาบน้ำรวมกับผมไง..หาวิธีได้ส่องไข่ท่านประธานนักเรียนได้ใกล้กว่านี้ก็เห็นจะไม่มีแล้วล่ะครับ...............................ทุกเช้าหน้าเสาธง..ผมก็ต้องมาทำหน้าที่ครับ..คือการพูดหน้าเด็กทั้งโรงเรียนก่อนขึ้นชั้นเรียน..ความจริงหน้าที่นี่ต้องเป็นของผู้อำนวยการใช่มั้ยครับ..แต่ที่นี่พ่อผมใหญ่ครับ..ทุกอย่างเลยโอนมาที่ผมหมด..ทั้งตำแหน่งประธานนักเรียน..ชนะรางวัลตอนแข่งกีฬาสามปีซ้อน..เป็นตัวแทนไปแข่งมารยาทงาม..ประกวดทูตความดี..ชนะการโต้วาที...เป็นของผมทั้งนั้น..ก็ต้องยอมรับล่ะครับว่ามีพ่อช่วยนิดนึง...แต่ตำแหน่ง.Cute.Boy.ประจำโรงเรียนนี่ผมได้มาเองนะครับ..ความสามารถของผมเองล้วนๆ..และเป็นอันดับหนึ่งมาตั้งแต่สมัยเปิดเพจล่ะครับ..ก็เบ้าหน้าระดับนี้.หุ่นแซ่บขนาดนั้น..ใครจะชนะผมได้ล่ะจริงมั้ย.......แถมผมยังเคยช่วยเพื่อนนักเรียนผู้หญิงที่โดนโจรเข้ามาจะขโมยเป๋าตังด้วย...พอเหตุการณ์นี้เป็นที่พูดถึงกันทั้งโรงเรียน..คนก็ยิ่งเชิดชูผมเข้าไปใหญ่เลยล่ะครับ...มาบอกว่าผมเป็นคนดีกล้าหาญมากๆ...แต่ผมคิดแค่ว่ามันเป็นหน้าที่เท่านั้นล่ะครับ..ไม่มีไรมากกว่านั้น..หล่อแล้วยังนิสัยดีนี่หายากมากๆเลยนะครับ5555....ไม่เหมือนคนบางพวก..ที่บางวันไม่ทำอะไรแล้วยังทำผิดระเบียบโรงเรียนได้ทุกวัน...คนแบบนี้ผมระอาจริงๆครับ...น่าจะเอาผมเป็นแบบอย่าง

หนูอิน

พอเรียนเสร็จ..คนขับรถก็จะมารับผมและขับไปส่งที่บ้านครับ..อันที่จริงบ้านผมก็หน้าตาไม่เหมือนคนอื่นเท่าไหร่..เพราะคนอื่นมาเห็นทีไร.เขาจะคิดว่าเป็นห้างทุกที..ก็ถูกของเขาล่ะครับ...จะว่าไปมันก็ที่เดียวกันแหละ.10ชั้นแรกคือห้างใจกลางเมืองที่มีมูลค่าสูงที่สุด..ส่วนชั้นที่11ถึง110คือสำนักงานและโรงแรมห้าดาวของพ่อผมครับ...ส่วนห้องนอนผมอยู่ชั้น111...พอรถจอดปุ๊บ..ผมก็แค่เดินขึ้นลิฟต์ส่วนตัวเพื่อมาถึงชั้นของผม..ที่นี่อยู่บนสุดและส่วนตัวเอามากๆเลยครับ...โชคดีที่ผมไม่เป็นคนกลัวความสูง..อีกอย่างจะว่าไป..วิวจากมุมนี้ก็สวยมากเลยล่ะครับ..มองลงไปเห็นผู้คน.ตึกรามบ้านช่อง.รถวิ่งกันไปมา..ดูตรงนี้เล็กจิ๋วเดียว..ส่วนโรงแรมข้างๆก็ไม่มีใครสูงเท่าตึกนี้แล้วล่ะครับ..เรียกได้ว่าผมจะทำอะไรก็ได้ไม่มีใครเห็นแน่นอน....และสิ่งที่ผมเป็นประจำทุกวันหลังกลับมาถึงบ้านตอนสองทุ่มก็คือ.....การออกกำลังกายครับ....แต่แค่ส่วนเดียวนะครับ..คือกล้ามเนื้อส่วนล่าง........พอปิดประตูปุ๊บ.ผมก็บอกให้คนคุมที่คอยดูแลผมสองคนเลิกงานได้..แล้วผมก็โยนกระเป๋าขึ้นเตียง.ประตูไม่ได้ล็อคนะครับ..เพราะชั้นนี้ก็ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว..ส่วนตัวที่สุดในโลกเลยจริงๆครับคอนเฟิร์ม...ส่วนตัวขนาดที่ว่าผมทำสิ่งนี้ได้...ผมค่อยๆลูบไล้ตัวเอง..บีบเป้าตัวเองจากด้านนอก..พออินน้อยตื่น..ผมก็ค่อยรูดซิป.ถอดกางเกงลง.สะบัดไปไว้ที่พื้น..ถอดกางเกงในCalvinKlineสีขาวตัวเก่ง..ถอดเสื้อนักเรียนสีขาวออกโยนไปที่โซฟา...เดินเปลือยเปล่าออกมาดูบรรยากาศกรุงเทพตอนหัวค่ำ..มองไปข้างล่างเห็นแสงไฟประดับประดา.คนเดินไปมาหลอมแหลม..สงสัยคงเข้าบ้านนอนกันหมดแล้ว..ก็มีแต่ผมกับอนาคอนด้าเผือกตรงหว่างขาผมนี่แหละครับที่ยังไม่นอน.....ถ้าพวกกะเทยที่โรงเรียนมาเห็นผมตอนนี้คงช็อกดีใจตายไปเลยก็ได้...ผิวขาวๆของผมพอโดนแสงสะท้อนเข้าทำให้เห็นมัดกล้ามงามๆขึ้นมาทันที..ตอนนี้ผมเริ่มลูบไล้ตัวเองอีกครั้ง..เล่นหัวนมตัวเอง..มือขวาก็สาว***ขึ้นลง...ซี๊ดดดด...แล้วพอคิดได้ว่าถ้ามีใครส่องกล้องดูดาวขึ้นมาตอนนี้คงต้องเห็นหนุ่มหล่อระดับคุณหนูอย่างผมช่วยตัวเองอยู่เป็นแน่...ก็ยิ่งทำให้***ผมที่แข็งอยู่แล้วแข็งขึ้นไปอีก....ชักไปได้สามสี่นาที.ผมก็ปล่อยให้ตัวเองแตกครับ...ตอนแตกน้ำไม่เยอะมากเพราะช่วงนี้ผมชักทุกวัน...ผมรูดตรงปลาย***สองสามครั้งให้น้ำออกมาหมด..ปล่อยให้น้ำเงี่ยนเลอะพื้นไป...ส่วนผมเดิน***ห้อยกลับไปอาบน้ำข้างในห้อง..น้ำตรงปลาย***ก็ยังไหลออกมา.หยดไปตามทางแหมะๆ...พออาบเสร็จเช็ดตัวผมก็นอนโป๊แบบนั้นเลย..โคตรชิวครับ5555

หนูอิน

ตอนที่.2./.จุดเริ่มต้น.........................[อินเล่า]...คาบแรกผมเรียนวิทยาศาสตร์ครับ..ผมนั่งเรียนกับเพื่อนอีกสองคนอยู่ด้านหลังสุดของห้อง..ไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจเรียนนะครับ..แต่เพราะยังไงผมก็ได้เกรดสี่อยู่แล้วครับ..คนมันสามารถอะน่ะครับต้องเข้าใจ..แล้วอีกอย่างสายงานในอนาคตที่ผมกำลังจะได้ไปทำก็ไม่สนใจเกรดวิชาเรียนหรอกครับ..ทายสิครับว่าหน้าหล่อเหลาสาวกรี๊ดแบบนี้จะไปทำงานอะไร...เดาง่ายจะตายไปใช่มั้ยครับ..ก็เป็นดารานายแบบเล่นหนังไปวันๆไงล่ะครับ..เดี๊ยวนี้ใครๆก็เข้าวงการกัน.แต่ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ยาวค้างฟ้าได้.คนแบบผมนี่หาได้ไม่ง่ายเลยนะครับ..ส่วนเพื่อนสองคนของผมก็ระดับเดียวกันกับผมครับ..ไอเซนกับทู..มันเป็นนายแบบวัยรุ่นอยู่สังกัดเดียวกัน..ส่วนผมตอนนี้ก็กำลังจะได้ซีรี่ย์ฮอร์โมนซีซั่นใหม่นี้ล่ะครับ...ไม่อยากจะนึกเลยจริงๆว่าผมจะต้องรับมือกับสาวๆอีกแค่ไหน..แค่สาวๆในโรงเรียนผมก็เหนื่อยจะแย่แล้วครับ..แต่นี่ทั้งประเทศเลยนึกออกมั้ยครับ....แต่ยังไงก็ตามตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอดจากความน่าเบื่อวิชานี้ไปให้ได้ก่อน...เชี่ยเอ๊ย..น่าเบื่อชิบ..."เซน...มึงจดแทนกูหน่อยดิวะ...กูจะเล่นเกม"...เพื่อนสองคนนี้ก็ว่าง่ายดีครับ..ไม่เคยทำอะไรให้ผมเอือมเลย..ว่าอะไรก็ทำให้หมด..เพื่อนผมดีจริงๆ5555..........................เรียนไปซักพัก..เสียงออดให้พักก็ดังขึ้นมาตามสาย..ผมรีบเดินออกมาจากห้องเพื่อไปเข้าห้องน้ำ..เพราะกินน้ำตอนอยู่ในห้องเรียนมาเยอะ..***จะระเบิดอยู่แล้วครับ..ไอเซนกับทูก็ด้วย..มันสองคนเดินเข้าห้องน้ำที่มีประตูปิดด้านในเพื่อที่จะทำธุระได้สะดวก.อันที่จริงก็เป็นการระวังตัวล่ะครับ.เพราะอย่าลืมว่าโรงเรียนมีคนคอยจับจ้องมากแค่ไหนก็รู้ๆกันอยู่...มันทั้งคู่เป็นนายแบบก็ต้องสงวนของไว้หน่อยเผื่อมีภาพหลุดออกไปก็หมดอนาคตกันเลยทีเดียว...แต่ผมคิดอีกอย่างครับ..ของดีๆมีต้องแบ่งปันครับ..คิดว่าเป็นการทำบุญ555....ผมเลยเลือกที่จะฉี่ตรงรางฉี่ด้านนอกเลย..จะได้ถือโอกาสควักออกมาโชว์ด้วย..คนที่มาฉี่ข้างๆถ้ามองก็พอเห็นวับๆแวมๆอะครับ..พอแค่ให้ตื่นเต้นๆนิดๆหน่อยๆ...ฉี่เสร็จผมก็สะบัดไปมาสองสามที.บางครั้งก็ถอกโชว์เข้าออกสักพักแล้วค่อยเก็บ..กลัวมันจะมีกลิ่นอับน่ะครับ..แล้วก็จะได้โชว์ได้นานขึ้น.................พอออกจากห้องน้ำผมกับเซนกับทูก็เดินไปตามระเบียงตึกเพื่อลงไปชั้นล่าง..ตอนนี้เด็กลงไปกันหมดแล้วครับ..ส่วนใหญ่เลิกเรียนก็กลับบ้านไป..บางส่วนก็ลงไปกินข้าว..ผมเดินไปได้สักพักก็บังเอิญไปเจอกับไออ๋อง..น้องของไออาร์ม.หัวหน้าทีมฟุตบอล.อริตลอดกาลของผม......................................."เฮ้ย..นั่นมันน้องไออาร์มนี่หว่า"...เซนทักขึ้นมา..."ไออ๋องใช่ปะวะ"..ทูตอบรับ......."เอาไงดีวะแม่งอยู่คนเดียวด้วย..เล่นแม่งเลยมะ..ถือซะว่าเป็นการล้างแค้น"....ผมยืนนิ่งยังไม่ได้พูดอะไรในหัวก็มัวแต่คิดเรื่องวันนั้นที่ไออาร์มทำผมเสียหน้าต่อหน้าเพื่อนๆนับร้อยได้อย่างแม่นยำ.คิดแล้วก็ยังเจ็บใจไม่หาย...พวกผมยืนนิ่งมองไปที่ไออ๋อง.จนตอนนี้มันรู้ตัวแล้วครับว่ามีพวกผมมองมันอยู่..พอมันเห็นปุ๊บมันก็ออกวิ่งทันที...."เฮ้ยมึงจะไปไหนวะ!!"...ผมหันไปบอกให้เพื่อนสองคนวิ่งไล่มันไป..เพราะผมคิดแผนเด็ดออกแล้ว.......ไอเซนกับไอทูถึงจะตัวใหญ่กว่ามีแรงมากกว่าเด็กม.ต้นอย่างอ๋องแน่ๆ..แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยได้วิ่งและอ๋องมันก็เป็นเด็กในทีมฟุตบอล..จึงได้แต่วิ่งตามทิ้งห่างอยู่ระยะนึง..ผมมองออกว่ายังไงไออ๋องมันต้องวิ่งข้ามไปอีกตึกนึงแน่นอนที่ตอนนี้เด็กกลับไปหมดแล้ว..เพราะเป็นตึกเดียวที่อยู่ใกล้ที่ฝึกซ้อมของชมรมมัน..สงสัยคงวิ่งงอแงกลับไปให้พี่มันช่วยแน่ๆ..แต่อย่าหวังล่ะ..เพราะอินคนนี้ฉลาดกว่าที่มึงคิดไว้เว้ย...ผมรีบเดินทางลัดลงไปรอแถวชั้นสอง..คาดไว้ว่าอีกสักไม่เกินห้านาทีมันต้องผ่านทางนี้แน่นอน.และเมื่อเซนกับทูตามประกบมาติดๆ..มันก็จะหนีไปไหนไม่ได้..เว้นแต่จะเข้าห้องน้ำแถวนั้นแล้วปีนออกนอกหน้าต่างแต่ก็ดูจะเสี่ยงไปหน่อย..เด็กตัวจ้อยอย่างมันคงไม่ทำหรอก

หนูอิน

[อ๋องเล่า].............เชี่ยทำไมกูซวยแบบนี้วะเนี่ย..เพิ่งโดนอาจารย์ด่ามาแท้ๆพอเลิกเรียนเสร็จก็เจอพวก***นี่ต่อเลย..แล้วไอพี่ชายตัวดีก็หายหัวไปด้วย.ไหนบอกจะคอยดูแลปกป้องน้องวะ..ที่พวกอินมันเกลียดและคอยหาเรื่องพวกเราหนักๆแบบนี้.ส่วนหนึ่งก็เพราะไอ้พี่อาร์มไปกวนตีนมากลับด้วยเนี่ยสิ..ทำไมไม่ยอมๆมันไปวะ.ก็รู้อยู่ว่ามันใหญ่แค่ไหนที่โรงเรียน..ผมคิดไปบ่นไประหว่างที่กำลังวิ่งหนีไอลูกสมุนสองตัวของไอ้ประธานนักเรียนบ้าอำนาจนั่น.....ผมวิ่งลงมาอีกชั้นได้แล้ว..ทางโล่งปลอดภัยจริงๆ...ถ้างั้นคงวิ่งกลับไปที่ยิมได้...ตอนนี้ผมรู้สึกว่าไอสองตัวนั่นอยู่ห่างผมไม่มาก.ดังนั้นผมต้องรีบทำเวลามากกว่านี้...ถ้าพ้นตรงนี้ไปเจอพี่ได้..พวกมันสามคนก็คงไม่กล้าทำไรผม..เพราะถ้าวัดกันแล้วเรื่องพละกำลังพี่ผมเป็นเหนือกว่ามาก..แต่ที่ผ่านมาที่พี่ผมไม่ทำอะไร..ก็เพราะไออินมันมีพ่อคอยคุ้มหัวมันอยู่นั่นเอง.....ผมวิ่งลงไปตามระเบียงอย่างรวดเร็วและลงมาอีกชั้นอย่างว่องไว...นักฟุตบอลอย่างผมเหนือกว่านายแบบพวกนั้นก็ตรงนี้ล่ะครับ..แถมผมยังตัวเล็กอีกด้วย.ความเร็วเลยชนะเห็นๆ............อีกแค่สองชั้นเท่านั้นผมก็จะรอดแล้ว..เชี่ยตื่นเต้นสัดๆๆ......เอี๊ยดดดดด!!!"มึงจะหนีไปไหนวะ"....ผมเบรกตัวเองแทบไม่ทัน..ตกใจที่ตรงหน้ามีไออินมาขวางทางไว้..................ผมนิ่งเงียบไม่ตอบ..อันที่จริงยังเหนื่อยหอบอยู่ด้วย..วิ่งมาขนาดนั้น.."พี่มึงอยู่ไหนล่ะ..ทำไมปล่อยมึงอยู่คนเดียวฮ่าๆ".....พออินรู้ว่าบริเวณนี้ไม่มีอาจารย์หรือเด็กนักเรียนมันก็เลือกใช้เสียงขึ้นสูงกะแทกกะทั้น..ไม่เหมือนตอนมันพูดหน้าเสาธงเลยแม้แต่น้อย...."กูไม่ต้องมีใครคอยคุ้มกะลาเหมือนมึงหรอกเว้ย"...ผมก็ใช่ย่อยที่ไหน..เพราะไม่ว่าจะพูดไรไปมันก็คิดอาฆาตผมอยู่ดี..และผมก็เข้าใจดี..ในเมื่อมันทำร้ายพี่ชายไม่ได้..น้องชายอย่างผมเนี่ยแหละจึงได้กลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด...เพราะถ้าพี่ผมรู้ว่าน้องรักโดนทำร้าย..มันต้องโมโหแน่ๆ..แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี..ถ้าเป็นผมผมก็ทำแบบนี้แหละ..."ปากดีนักนะมึงอะ...อยากรู้ว่าจะดีได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า"...ไออินหันไปสั่งเพื่อนรักมันสองคนที่กำลังยืนเหนื่อยหอบหมดสภาพอยู่ข้างหลังผมนี้..สงสัยคงพึ่งมาถึงตอนผมไม่รู้ตัว...."มึงสองคนเฝ้าไว้ให้ดี...อย่าให้ใครเข้ามานะ..แล้วถ้าอาจารย์เดินผ่านเรียกกูด้วย"...."ส่วนมึง..เข้าไปก่อนเลยสัส"...มันผลักผมเข้าไปในห้องน้ำระหว่างชั้นแถวนั้น..ก่อนที่จะปิดประตู

หนูอิน

[อินเล่า]....................ตอนนี้ผมอยู่ในห้องน้ำกับมันสองตัวสองแล้วครับ...ผมกำลังยืนจ้องมันอยู่อย่างใจเย็น..ผมกำลังเป็นฝ่ายที่ชนะแต่มันดูไม่มีอาการหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย..ถึงแม้ว่าจะรู้ตัวดีก็เหอะว่าหนีไม่ได้แน่ๆ.จะสู้ก็สู้ไม่ไหว...มันแค่เด็กมต้นบักหำน้อย.จะมาสู้กับเด็กมปลายล่ำๆอย่างผมได้ไง...."มึงหนีไม่ได้หรอก...ยอมรับชะตากรรมเสียดีกว่า"...และเมื่อผมเห็นว่ามันทำท่าจะตะโกนเรียกคนช่วย."ตะโกนสุดเสียงก็ไม่มีใครมาช่วยมึงหรอก..เขากลับบ้านกลับช่องกันไปหมดแล้ว.ไอควาย".....มันค่อยๆถอยหลังหนีผมอย่างช้าๆ..ตาก็สอดส่องหาทางหนีทีไล่ไปมา..แต่สุดท้ายก็อับจนหนทาง..."มึงจะต่อยจะเตะก็ทำเลยดิ..กูไม่กลัวมึงหรอก"...มันคงพยายามทำปากดีแกล้งทำเป็นไม่กลัว...ส่วนผมก็ได้แต่ยิ้มเยาะ..ให้ตายเถอะผมชอบช่วงเวลานี้จัง..ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกเหนือกว่าแบบนี้..."มึงแกล้งเด็กไม่มีทางสู้..พ่อมึงคงภูมิใจตายห่.าอะ..อยากรู้จริงๆพวกสาวๆพอมาเห็นตัวตนจริงๆของมึง.จะว่ายังไง"...ผมเริ่มมีน้ำโหขึ้น.แต่ก็ยังไม่ทำอะไร..เพราะรู้ดีว่ายังไงมันก็เสร็จผมอยู่ดี..พูดไรไปก็เท่านั้น..."กูไม่ได้จะทำร้ายมึงแบบนั้นซะหน่อย"..น้ำเสียงผมอ่อนลงจนมันจับได้ว่าผิดปกติ...."ทำร้ายร่างกาย..วันสองวันก็หายป่าววะ..กูรู้ว่าพวกมึงถึกจะตายไป"..ผมเริ่มปลดกระดุมบนออกเม็ดนึง.เพราะในนี้ร้อนจริงๆ.ส่วนสายตามันก็มองตามเหมือนจะอ่านภาษากายผมออก..."แต่ถ้าเป็นเรื่องจิตใจ...คงต้องรักษากันอีกนานเลยว่ามั้ยวะ5555"....ผมพูดไปก็เอามือลูบเป้าไปด้วย..สงสัยวันนี้ผมคงไม่ต้องชักว่าวเองให้เมื่อยเป็นแน่..อินน้อยเอ๊ย..วันนี้มีแขกมาหาว่ะ555

หนูอิน

[อ๋องเล่า]....................ผมใจคอไม่ดีแล้วตอนนี้.ภาพตรงหน้ามันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้แน่..ไอเชี่ยอินกำลังปลุกเร้าตัวเองอยู่เห็นๆ..สักพัก***มันก็พาดเป็นลำอยู่ทางขวา..ส่วนตามันมองผมแบบหื่นกระหายมาก.แถมยังขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ...กูตายแน่ๆวันนี้..."มึงจะ..ทำไร.วะ"...ผมถามไปงั้นเพื่อซื้อเวลา..."น้องก็ตื่นแล้วอะ..มึงก็เห็น"..มันตอบกลับมาเรียบๆ..."มึงช่วยสงเคราะห์น้องกูหน่อยดิ...ปากเด็กๆอย่างมึงน่าจะนุ่มดีว่ะ"...ตอนนี้เป้าตุงๆของมันอยู่ระดับสายตาผมอย่างชัดๆด้วยความที่ตัวมันสูงกว่าผมมาก...ค.วยมันเลยใกล้กับหน้าผม...."ถ้ามึงทำให้กูเสร็จ..กูสัญญาว่าจะปล่อยมึงไป..ไม่ทำไรมากกว่านั้น"...มือสองข้างมันตอนนี้วางอยู่บนไหล่ผมพร้อมกับกดลงมา..ผมรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่ง..เห็นทีงานนี้ผมคงต้องยอม..."...."..ผมก้มหน้ามองพื้น.ก่อนที่จะผงกหน้ารับชะตากรรม...แล้วพอผมรู้สึกว่ามันตายใจจริงๆแล้ว..ผมก็......"โอ๊ยยยยยยยยย...ไอเด็กเชี่ย".....ผมขยำเป้ามันแรงๆทีนึงแล้วผลักมันให้พ้นทาง..พอมีช่องว่างผมก็รีบวิ่งมาตรงประตูห้องน้ำพร้อมกับร้องช่วยด้วยยยยดังเท่าที่จะดังได้....ประตูไม่เปิด..สงสัยล็อกจากด้านนอก..ผมทุบประตูไปด้วยร้องตะโกนไปด้วย...รีบทำเพราะกลัวว่าอีกสักพักไออินมันคงฟื้นมาจัดการผมต่อ..ตอนนี้มันนอนตัวงออยู่ตรงพื้น

หนูอิน

[อินเล่า].................ไอเด็กเวรนั่นทำผมเจ็บแสบมาก..โอ๊ยเจ็บสัส..ไม่เคยมีใครทำกับผมแบบนี้มาก่อนแน่ๆ...ไข่ผมจะแตกไหมเนี่ย..ผมคิดอย่างเดียวว่า..มันต้องเจ็บกว่านี้สองเท่าแน่ๆ..ในขณะนี้ที่ผมนอนบิดตัวด้วยความเจ็บปวดพวงไข่อยู่นั้น...ไออ๋องก็ทุบประตูอย่างบ้าคลั่ง.แต่โชคดีที่ประตูไม่เปิดออก...เซนกับทูทำหน้าที่ดีจริงๆ...ผมลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้ง..ตั้งหลัก.จากนั้นก็เดินไปกระชากตัวมันกลับมา..ก่อนที่จะต่อยตุ๊บนึงที่ท้องมัน..เห็นทีว่าจะได้ผลเพราะมันเซล้มไปนั่งกับพื้นเลย.."ไง.แสบมากนะมึง..ให้อมค.วยดีๆไม่ชอบ..มึงทำกูก่อนนะ.กูเลยต้องทำมึงแรงแบบนี้"....มันยังคงแผดเสียงต่อไป..ซึ่งดังเอาการ..."ร้องต่อไปเหอะ...ไม่มีใครอยู่หรอกเว้ย"....ตอนนี้ผมอยู่ประจันหน้ามันส่วนมันนั่งกองกุมท้องอยู่กับพื้น..."หุบปากได้และสัส...ถ้าไม่หุบ.ก็จะเอาค.วยกูยัดปากมึงเอง"....มันยังคงร้องช่วยด้วยต่อไป..แต่เว้นวรรคและลดระดับเสียงลง..สงสัยคงจุกใช่เล่น.....ส่วนผมก็ค่อยๆถอดเสื้อนักเรียนออก..ถอดกระดุมทุกเม็ด..ค่อยๆบรรจงวางตรงเค้าเตอร์แถวนั้น...ผมสังเกตเห็นว่าตามันมองซิกแพคผมอยู่เหมือนกัน..ยิ่งทำให้ผมได้ใจ..จริงๆแล้วมึงก็อยากกูอยู่เหมือนกันน่ะสิ...มึงนี่บุญหล่นทับมากเลยนะ..กะเทยคนอื่นยังไม่เคยได้ลิ้มลองไอ้หนูของCuteboyคนนี้เลย...มึงจะเป็นผู้ายคนแรกเลยว่ะ5555.....ผมค่อยๆถอดเข็มขัดออกจากกางเกง..วางลงต่อจากเสื้อ...จากนั้นก็ปราการชิ้นสุดท้ายของผม..กางเกงน้ำเงินขาสั้นตัวเก่งของผม..ผมกำลังจะถอดอยู่พอดี.แต่ว่า!!!

หนูอิน

[อ๋องเล่า].............ปั้ง!!!....ประตูเปิดออก...แว่บแรกเลยคือ..เด็กม.ปลายคนนึง..ตัวพอๆกับอินเลย.แต่ทำไมผมไม่คุ้นหน้าเลยวะ..หรือว่าจะเป็นเด็กใหม่..ไม่ใช่อาจารย์แน่ๆ.เพราะสวมชุดนักเรียน....เอาเหอะที่แน่ๆ..มีคนมาช่วยและ.สงสัยจังว่าทำไมมาอยู่แถวนี้.เพราะที่จริงที่ตะโกนไปก็ไม่ได้หวังจะมีใครมาจริงๆหรอก..ก็เวลาโรงเรียนเลิกแม่งโหลงเหลงจะตายไป...."เฮ้ย...ทำไรอะ"...พี่คนนั้นส่งเสียงดุๆไปทางอิน..สายตาก็มองกลับไปกลับมาระหว่างผมที่กองอยู่กับพื้นห้องน้ำกับไออินที่เปลือยท่อนบนและกำลังจะปลดกางเกงออก...มองแค่นี้ก็เดาได้แล้วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น....ไวกว่าที่ใจคิด..ไอเชี่ยอินทำท่าจะพูดไรสักอย่างแต่วินาทีถัดมาก็เตรียมพุ่งเข้าจับผม..แต่พี่คนนั้นอ่านเกมออกและไวกว่า..วิ่งเข้ามาจับอินเอามือไพล่หลัง.ตัวแอ่นไปข้างหน้า.ตัวสั่นไปมา.ส่วนอินก็พยายามดิ้นสุดแรงเกิด.ทั้งยังร้องเรียกพรรคพวกให้เข้ามาช่วยแต่ก็ไม่มีใครเข้ามา.สงสัยเหมือนกันว่าหายไปไหนแต่ช่างเหอะ.สักพักก็เปลี่ยนใจมาด่าบอกให้ปล่อยมัน...ส่วนผมเพิ่งได้สติเป็นครั้งแรก..มองเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น..ก็รีบวิ่งไปหยิบเชือกที่อยู่ในกระป๋องทำความสะอาดของแม่บ้านมามัดข้อมือมัน..เราสองคนช่วยกันมัดอย่างทุลักทุเล..ใจผมเต้นแรงมาก...แป๊ปเดียวไออินก็ถูกมัดตรึงไว้กับเสาห้องน้ำ....สภาะตอนนี้ของมันคือ..มันนั่งกับพื้นห้องน้ำเหม็นๆ..ใส่กางเกงน้ำเงินตัวเดียว..เสื้อกับเข็มขัดมันถูกถอดไปแล้ว..ก็มันถอดเองนี่นะ......มันพยายามดิ้นไปมาพร้อมทั้งพยายามแก้มัด.แต่ก็ทำด้วยความยากลำบาก..ผมรู้สึกว่าตอนนี้ปลอดภัยแล้วจึงหันไปมองพี่คนนั้นแบบเต็มๆเป็นครั้งแรก.."ขอบคุณมาก"

หนูอิน

[อ๋องเล่า]..............ผมกับพี่คนนั้นที่เพิ่งจะรู้จักกัน..ยืนมองสภาพประธานนักเรียนตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลายอย่างปะปนกัน...ผมรอดมาได้อย่างหวุดหวิดจริงๆ..แต่ปัญหาตอนนี้คือต้องเอาตัวรอดจากที่นี่่ก่อน..เพราะไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตามที่สองตัวนั้นหายไป.อีกสักพักมันต้องกลับมาหาลูกพี่มันแน่นอน..แล้วไหนไออินอาจเอาเรื่องนี้ไปฟ้องอาจารย์ได้..ไอเชี่ยนี้พูดอะไรใครก็เชื่อ..พวกผมสิที่ทำอะไรก็ผิด..ผมแค่รู้สึกว่าต้องทำไรสักอย่างให้มันไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ออกไป..."รีบไปจากนี้เหอะ..ไอนี่มันประธานนักเรียนป่าววะ..ถ้าใช่พวกเรากำลังตกที่นั่งลำบากแน่ๆ"..พี่คนนั้นพูดแล้วก็จับมือผมพาออกจากห้องน้ำ...เราสองคนทำท่าจะวิ่งออกไปให้ไวที่สุด.."แป๊ปนึงพี่..ขอนาทีนึง..ผมคิดไรออกแล้ว"....ผมรีบเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ.ไออินก็ยังตะโกนแหกปากให้เพื่อนมันมาช่วยไม่หยุด.....ผมเดินเข้าไปหยุดตรงหน้ามัน..มองมันด้วยความรู้สึกที่ต่างจากตอนแรกที่เข้ามาอย่างลิบลับ....."หุบปากได้แล้ว..ไอประธานนักเรียนบ้า....มึงไม่อายเหรอวะ.ถ้ามีผู้หญิงเดินผ่านมาเห็นมึงในสภาพนี้"....ถึงจะรู้กันว่าตอนนี้ตึกร้างแล้ว..จะมีก็แค่ภารโรงแก่ๆที่ไม่ค่อยมีแรงขึ้นมาหรอก..แต่ก็เหมือนจะได้ผลแฮะ...ไอรูปหล่อนี่เงียบซะงั้น....มันนิ่งเงียบไปสักครูก่อนจะตอบด้วยเสียงเรียบนิ่ง..."กูไม่อายหรอก..กูไม่ได้ทำอะไรผิด...กูโดนพวกมึงแกล้ง..คอยดูนะกูจะบอกทุกคนไว้แบบนั้น..และอีกหน่อยเพื่อนกูก็จะมาช่วยกูแล้ว...รอก่อนเหอะ..อย่าให้กูหลุดจากนี้ไปได้นะ...กูเล่นมึงแน่.ทั้งทีมฟุตบอลห่วยๆนั้นด้วย!!!!"........ผมปิ้งไอเดียเด็ดขึ้นมาในตอนนั้นเลย..พอคิดได้ผมก็แอบชื่นชมตัวเอง.เพราะมันเจ๋งจริงๆ...เร็วกว่าความคิด..ผมนั่งยองข้างๆมันเอาขาหนีบขาที่เป็นอิสระของมันไว้แน่นๆไม่ให้ดิ้นหนี...."มึงจะทำไรวะ"........."แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ..จะอายมั้ย"....ผมปลดตะขอ.รูดซิปกางเกงมัน....ตอนนี้หน้ามันเหวอแล้วครับ..ตลกเชี่ยๆ...พูดไม่ออกกันไปเลย...ผมใช้สองมือจับขอบกางเกงแล้วดึงกระชากมันลงมาก..รูดมันมาตามขาแกร่งๆของมัน..กางเกงในสีขาวของมันก็โผล่มาให้เห็น..กะเปาะนิ่มๆมีดวงน้ำอยู่ตรงกลาง..นี่มึงกลัวหรือเงี่ยนวะเนี่ย..ท่านประธานน้ำเยิ้มเลยว่ะไอเชี่ย...."ไอสัส!!ไอเชี่ย!!ไอระยำ...กูเกลียดมึง..ไอเชี่ยอ๋อง.....เอากางเกงกูคืนมา..สัส!!!!"...ดูมันโกรธมากเลยทีเดียว..แต่ก็ดูมันกลัวอยู่ด้วยเช่นกัน

หนูอิน

[อินเล่า]............เกิดมาผมไม่เคยโกรธเกลียดใครขนาดนี้มาก่อนเลย..แล้วถ้าใครมาเห็นผมในสภาพนี้ชีวิตผมจบแน่ๆ..แต่ก็โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แถวนี้หรอก....ผมจำได้ว่าผมโกรธจนตัวสั่นไปหมด..ตอนนั้นผมถูกจับมัดให้นั่งพิงกับเสาสกปรกในห้องน้ำ..นั่งขาชี้ไปทางประตูเข้าห้องน้ำ..และเหลือเพียงแค่กางเกงในเพียงตัวเดียวที่คอยปกปิดเป้าตุงๆของผม..นี่เป็นสภาพที่ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ได้...ผมคือคุณหนูผู้สูงศักดิ์นะ..แล้วยังเป็นประธานนักเรียนและคนสำคัญของโรงเรียนี้...การเจอแบบนี้เป็นอะไรที่ต่ำช้ามากๆ.ผมรับไม่ได้ที่สุด...ผมสาบารเลยว่าผมต้องเอาคืนพวกมันอย่างสาสมที่สุด...."ขนาดกลัว...ค.วยยังใหญ่อยู่เลยนี่หว่า....ตุงทุกสถานการณ์จริงๆท่านประธาน555555"...ไอเด็กเวรนั่นมันกำลังย่ำยีผม..ผมนิ่งเงียบอดทนไม่ตอบโต้กลับ..."อยู่ดีๆก็สุขุมขึ้นมาซะงั้น...ตะกี้ยังปากดีอยู่เลยนะ"....เสร็จยังวะ!...สักพักเด็กใหม่นั้นก็ตะโกนเรียกไออ๋อง..ไอเด็กนั่นก็อีกคน.ผมต้องสืบให้ได้ว่ามันเป็นใคร..แล้วเอามันออกจากโรงเรียนนี้ไปเลยให้ได้....ผมเกลียดพวกมันๆๆๆๆๆ......."กูต้องรีบไปแล้วว่ะ..อดสนุกด้วยเลย"....ผมยิ้มออกเป็นครั้งแรก.เพราะรู้ดีว่าอีกไม่นานผมก็รอดแล้ว.เพื่อนผมกำลังผม...ผมรู้ดี...."แต่ไหนๆ.ก่อนกูจะไป...กูต้องมั่นใจอย่างนึงว่ะ"......ในน้ำเสียงมันมีอะไรแปลกๆ..จนผมรู้สึกหวิวๆขึ้นมา..."ว่ามึงจะไม่เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟัง"....ผมเบิกตาขึ้นเมื่อคิดถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นต่อไป...."นั่นแปลว่า...นี่ต้องเป็นเรื่องน่าอายที่มึงอยากเก็บเป็นความลับชั่วลูกชั่วหลานไงล่ะวะ55555"....พูดยังไม่ทันจบประโยค...เด็กเวรนั่นก็

หนูอิน

[อ๋องเล่า].......................ผมลุกขึ้นยืน..และตั้งใจมองกวาดสายตาไปทั่วๆร่างกายมันให้สาสมใจ..ตั้งแต่กล้ามล่ำๆหัวนมชมพูผิวขาวเนียนของมัน..ไปจนถึงขนอุยที่แล่บออกมาจากเป้าตุงๆในเกงในสีขาวของมัน...ก่อนที่จะจับขอบเกงในของมันยกสูงขึ้นเพื่อที่จะดูของดีท่านประธานด้านใน...."เหยดดดดดดด...ไข่ใหญ่สัดอะ5555...ส่วนจู่มึงหดชิบหาย...กลัวเหรอวะ5555"....ผมล้วงเข้าไปจับหัว***ที่มีน้ำเยิ้มของมันออกมา..."เยิ้มเลยนะมึงไอเชี่ย"...แล้วเอามาป้ายหน้าหล่อๆของมัน..แล้วยังเด็ดหมอยเล่นมาสองสามเส้น...ก่อนที่จะปล่อยขอบเกงในมันแรงๆให้มันมาดีดไข่ไอเชี่ยนี่.....ไหนๆก็จะแกล้งแล้วก็ต้องให้ถึงที่สุด.เพราะถ้ามันรอดไปได้..ซึ่งแน่นอนว่ารอดแน่..มันต้องเอาคืนแน่ๆ..และคงต้องแรงกว่าครั้งไหนๆอย่างไม่ต้องสงสัย...ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าพี่อาร์มรู้จะหัวเราะลั่นขนาดไหนเมื่อรู้ว่าประธานนักเรียนหน้าหล่อมาตกเป็นเบื้ยล่างได้ขนาดนี้....."โอ๊ย...เชี่ย..กูจะฆ่ามึง!!!"...อินโกรธหน้าแดงเลยว่ะ.คงเจ็บไข่น่าดู...."แปปดิวะ..จะเสร็จและ"...."มึงไม่รอดแน่..กูบอกเลย.ทันทีที่กูใส่เสื้อผ้าได้เมื่อไหร่..มึงตายเมื่อนั่น..มึงคอยดู!!!".......น้ำเสียงมันขึ้นสูงแบบที่เคยได้ยินมาก่อน..."พูดจาไม่ไพเราะเลยนะครับ"..."เรื่องของกูสัส"....."แต่ผมคงต้องบอกว่างคงต้องรออีกนานเลยเพราะกว่าจะได้ใส่เสื้อใส่กางเกง...ก็ต้องหากันหน่อยอะนะ5555"....ผมหยิบเสื้อผ้าทั้งหมดของมันโยนลงถังขยะชั้นล่างผ่านหน้าต่างห้องน้ำ...และอีกห้านาทีจากนี้รถขยะก็จะมาเก็บไปหมด..."มีงคงต้องเป็นชีเปลือยกลับบ้านแล้วกันว่ะ"....."ม่าย...ไอเชี่ยยยยยย..ของกูไอสัส"......."ผมเอานิ้วดีดกะโปกมันทีนึงตรงที่ตุงนูนที่สุด..แล้วต่อว่า.."กูปราณีแค่ไหนแล้วที่ให้มึงเหลือเกงในมึงไว้..มึงควรสำเหนียกขอบคุณกูไว้ด้วยนะครับ...ท่านประธานชีเปลือย55555"....ก่อนผมออกจะห้องไปเพราะมีเสียงเรียกเตือนมาอีกรอบแล้ว...แต่คราวนี้จริงจังกว่าเดิม..เพราะดูเหมือนไอสองตัวนั้นจะวนกลับมาแล้ว....ผมรูดซิปตัวเองแล้วฉี่รดร่างกายล่ำๆของเชี่ยอินไล่ตั้งแต่เป้าตุงๆของมันไปจนถึงหน้าอกล่ำๆกับต้นขาสองข้างของมัน.....มันยังคงสบถด่าผมไม่ขาดสาย...แต่ผมก็ไม่ทันได้ฟังอะไรมาก..เพราะฉี่เสร็จก็วิ่งออกไปเลย..."ลาก่อน...ท่านประธานค.วยตุง...หวังว่าคงไม่เอาเรื่องนี้ไปฟ้องใครนะ...เพราะดูทรงแล้วดูไม่จืดเลยว่ะ..นี่เตือนด้วยความหวังดี".....ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ไอ้คุณหนูอินนั่นร้องแหกปากแผดเสียงออกมาสุดเสียงเท่าที่จะทำได้.....โกรธแค้นแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและเกลียดพวกผมมากที่ทำมันอับอายเสียศักด์ศรี

หนูอิน

ตอนที่.3./.วีรกรรม........................[อ๋องเล่า]........ผมวิ่งออกมาพร้อมกับหัวเราะร่าไปตามทางเดิน..ก่อนที่จะออกมาสมทบกับพี่คนที่ช่วยผมตรงชั้นล่าง..ถึงตรงนี้ก็ยังได้ยินเสียงโวยวายของประธานบ้านั่นชัดแจ๋ว..แม่งคงคลุ้มคลั่งไปแล้วป่านนี้..สะใจดีจริงๆได้เอาคืนแรงๆแบบนี้...ผมหันไปขอบคุณอีกครั้งแล้วก็มองหน้าพี่ชายใจดีคนแปลกหน้าคนนี้ที่เพิ่งช่วยชีวิตผมไว้..แต่ยังไม่ทันจะทำอะไร..."เฮ้ย..ไอสองตัวนั่นวนกลับมาแล้วว่ะ...หลบก่อน!"....เราสองคนหลบตรงมุมเสา.ดูมันเดินเข้ามาใกล้และรอจนมันสองคนหายขึ้นตึกไป..แล้วจึงออกมา.."พี่ว่า...เราหาที่ปลอดภัยก่อนดีกว่า...แล้วค่อยคุยกัน"...."ไม่ต้องรีบก็ได้พี่...กว่าพวกนั้นจะออกมาได้คงต้องใช้เวลาสักระยะ"...ผมพูดไปก็ยิ้มมุมปากไปด้วย..ส่วนพี่เขาได้แต่ทำหน้างงๆเพราะยังไม่รู้อะไร..."อ่อเหรอ....ถ้างั้นน้องชื่ออะไรล่ะ"....เห็นหน้าชัดๆแบบนี้เพิ่งรู้ว่าหล่อนะเนี่ย..แถมยังโคตรเท่..."ผมชื่ออ๋อง...อยู่ชมรมฟุตบอล....แล้วก็ขอบคุณพี่มากๆเลยนะ"...พี่ทำท่าจะพูดแต่ผมแทรกต่อด้วยการขอบคุณพี่เขาเป็นการใหญ่...."ว่าแต่พี่ชื่ออะไรล่ะ...แล้วพี่เป็นใครมาจากไหน..ผมไม่คุ้นหน้าพี่เลย"...."พี่เหรอ....พี่เพิ่งย้ายเข้ามา...พี่ชื่อเจ๋งนะ"

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]..................อ๋องเป็นเพื่อนคนแรกของผมครับ..เราเจอกันตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอม..แถมตอนเจอกันยังเกิดเรื่องขึ้นด้วย..เป็นอะไรที่ชุลมุนจริงๆ..จะว่าไปมันเริ่มจากตอนที่ผมกินข้าวเสร็จตอนเที่ยงครับ..ความจริงผมควรจะกลับหอที่อยู่ข้างๆโรงเรียนได้แล้ว..เพราะว่าจะได้กลับไปจัดห้องนอนให้เรียบร้อยซะที..แต่ผมดันหนังสือไว้บนห้องเลยต้องกลับขึ้นไปหาบนตึก..ผมใช้เวลาไม่นานก็หาเจอแล้วครับ.ไม่มีปัญหาอะไร..แต่ตอนเดินลงมาเนี่ยสิ..ผมอยู่ชั้นสี่ได้ยินเสียงแว่วมาจากชั้นสอง..คล้ายคนร้องขอความช่วยเหลือ..ตอนแรกผมก็ตกใจแต่อยากลองเช็คให้มั่นใจเลยเดินลงไปตามที่มาของเสียงนั้น...ก็พบเหตุการณ์นั้นเข้า....ผมค่อยๆเหลือบดูจากมุมเสาก็เห็นว่าเจ้าของเสียงนั้นอยู่หลังห้องน้ำนั้นแน่..แถมยังมีเด็กม.ปลายสองคนยืนคุมด้วย..เห็นทีต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ..ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะทำไงถึงจะจัดการคนคุมหน้าประตูได้...เพราะถ้าจะลุยเดี่ยวคงไม่ไหว..อีกอย่างมีตั้งหลายวิธีที่เด็ดกว่านั้นนี่นา....ผมหันไปเห็นห้องเก็บของแถวนั้นพอดี.พอส่องเข้าไปก็พบกับหุ่นกระบอกเก่าๆฝุ่นจับดูพังๆ...มองจากมุมมืดๆก็น่ากลัวใช่เล่น...ผมค่อยๆเอื้อมแขนหยิบมันออกมา...จากนั้นผมก็ย่องกลับมาที่ตำแหน่งเดิม...จังหวะแรกผมทำเสียงของตกดังๆก่อนหนึ่งครั้ง..."เฮ้ย...ไรวะ"..."มึงว่าตึกนี้ไม่มีคนแล้วไม่ใช่เหรอวะ".....ผมเงี่ยหูฟัง...จากนั้นก็เอื้อมมือไปปิดไฟหน้าห้องน้ำลง...รออึดใจหนึ่งก็โยนหุ่นกระบอกลงไปหน้าห้องน้ำ..แล้วก็เปิดไฟขึ้นอีกครั้ง....เชี่ยยยยยยยยยยยย..."ผีว่ะมึง!!!"....สองตัวนั่นก็วิ่งเตลิดออกไปไกลเลย55555หลอกง่ายจริงๆ............................พอเคลียร์ทางได้.ผมก็ไม่รอช้า.รีบเปิดประตูห้องน้ำออก.แล้ววินาทีผมก็ได้พบกับอ๋องเป็นครั้งแรก...ไม่ใช่สิคนแรกที่ผมเห็นคือ..เด็กร่างสูงคนนั้นมากกว่า..ซึ่งผมคุ้นหน้ามากแต่ตอนนั้นนึกไม่ออกว่าใคร..แต่ที่แน่ๆผมรู้แค่ว่าต้องช่วยคนถูกกระทำก่อน...ผมพุ่งตัวเข้าไปมัดเด็กคนนั้น..แล้วก็ช่วยน้องออกมา...ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนผมลำดับอะไรไม่ค่อยจะถูก...แต่ที่แน่ๆตอนนี้ผมได้เข้าไปยุ่งและมีเอี่ยวเรียบร้อยแล้ว..จะถอนตัวก็คงจะสายไป....ผมรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เดินมากับน้องและได้เริ่มคุย.ได้แนะนำตัวกัน...น้องตัวเล็กหน้าตาน่ารักทีเดียวบอกว่าชื่ออ๋อง..อยู่ชมรมฟุตบอลอีกต่างหาก..ผมสงสัยว่าตัวกะเปี๊ยกแค่นี้จะไปเตะอะไรไหววะ5555...แล้วน้องก็ยิ่งตื่นเต้นใหญ่เมื่อรู้ว่าผมก็เล่นบอลเหมือนกันตอนอยู่โรงเรียนเก่าแถมยังเป็นหัวหน้าทีมด้วย...."แต่ที่นี่...พี่ผมเป็นหัวหน้านะพี่..พี่อาร์มของผมโคตรเก่งอะ...เดี๊ยวผมจะพาพี่ไปรู้จัก"....อ๋องนำทางผมไปที่ยิม.ที่ทีมฟุตบอลนี้ใช้เป็นที่ฝึกซ้อม..ผมก็เดินตามไปอย่างว่านอนสอนง่าย...อ๋องเดินนำหน้า..ส่วนผมคนมาใหม่ก็ได้แต่ตามหลังต๊อยๆ....จังหวะนั้นผมได้มีโอกาสสังเกตหุ่นเจ้าอ๋องอยู่เหมือนกัน..เห็นตัวเล็กๆแบบนี้แต่มีกล้ามบางๆเหมือนกันนะ..และเอาเข้าจริงๆมันก็คงเป็นคนที่ผิวขาวใช้ได้..ผมเห็นจากตอนที่ลมพัดเสื้อมันเปิดออก.เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวๆของมัน..ผิดกับเนื้อบริเวณที่โดนแขนจนคล้ำกว่าอย่างเห็นได้ชัด...."อีกไกลมั้ยอะ"...."อยู่หลังตึกนั้นเองพี่".....ไม่นานผมก็มาถึงที่หมาย..อ๋องเดินนำหน้าพาผมเข้าไปด้านใน..ตอนเราไปถึง..มีน้องๆนักฟุตบอลอยู่ไม่มาก...ทั้งสนามมีกันอยู่สี่คนได้ไม่ขาดไม่เกิน..พอทุกคนเห็นอ๋องกับผม..หลายคนก็ทำหน้าแปลกใจสงสัย.....แต่ก่อนที่อ๋องจะเฉลยว่าผมเป็นใครและเรื่องราวเป็นมายังไง......"พี่ๆ..พี่อาร์มล่ะ..อยู่ไหน"

หนูอิน

[อ๋องเล่า].................พี่ตี้เพื่อนสนิทพี่อาร์ม..บอกผมว่า.."เห็นนอนอยู่บนห้องนะ...ยังไม่ออกมาเลยว่ะ...แล้วนี่ใครวะ"...ผมขี้เกียจเล่าตอนนี้เพราะอยากรีบไปเจอพี่ก่อน.เลยบอกไปว่าเดี๊ยวค่อยมาแนะนำทีหลัง..จากนั้นก็พาพี่เจ๋งขึ้นไปที่หอที่พวกนักบอลอยู่กัน..รวมถึงผมด้วย.ผมก็อาศัยอยู่่ที่นี่..อยู่รวมกับเพื่อนๆพี่ๆในทีม..อยู่กันเหมือนเป็นครอบครัวเล็กๆพวกเราจึงสนิทกันมาก..ห้องพี่ชายผมอยู่ชั้นสองชิดในซ้ายสุดครับ..ถัดมาก็เป็นห้องของผม..ตอนนี้ผมกับพี่เจ๋งยืนอยู่หน้าห้องพี่อาร์มแล้ว..ด้านหน้ามีขวดเบียร์วางกองอยู่สองขวด..นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่ครับ..วัยรุ่นกับเบียร์เป็นของคู่กัน..ผมเคาะประตูทันทีตะโกนบอกว่าผมมาแล้ว..เงี่ยหูฟังสักแป๊ปก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรสะท้อนกลับมา..ผมถึงเคาะใหม่อีกรอบเพื่อความมั่นใจ...เพราะพี่ชายผมไม่มีทางไปไหนหรอก..ก็เห็นวันๆถ้าไม่ซ้อมบอลก็นั่งๆนอนๆอยู่ที่ห้อง...วันนี้ก็น่าจะเช่นกัน..ผมเคาะอีกที..."พี่อาร์ม...อยู่ป่าวว..นี่อ๋องเอง.เปิดประตูให้หน่อย..มีเรื่องด้วนว้อยยย".....คราวนี้มีเสียงตอบกลับมาแล้ว.."แป๊ปนึง...รอเดี๊ยวว.ววว"...พี่ชายตัวแสบของผมร้องตอบกลับมา..."เปิดเลยดิ..ไวๆ"..ผมไม่อยากให้พี่เจ๋งยืนรอนานครับ..เกรงใจ...อีกอย่างข้างนอกนี่ก็ร้อนมากด้วย..."จะไปเปิดแล้ว..แปปๆๆๆ"...ขี้เกียจรอแล้วครับ..อ้าว..ประตูไม่ได้ล็อคนิ..ผมลองใช้มือหมุนดูก็เปิดได้.."อย่าเพิ่งๆๆ"...ถ้างั้น..."เฮ้ย.."....ก็.."อย่าาาา"......เปิดเลยแล้วกัน..คลิ๊ก!!...."เข้าไปแล้วนะเว้ยย"........แอ๊ดดดด...ตามด้วย...ปั้ง..เสียงประตูเหวี่ยงชนกำแพงห้องอย่างแรง....พร้อมๆกับที่.....ซี๊ดดดดดอ้าาาาาาาาาาาาาา!!!!...........เชี่ย.ไอพี่อาร์มแม่งชักว่าว...น้ำว่าวมันลอยข้ามห้องสาดลงพื้นกับที่นอนเลยครับ..หลายระลอกด้วย..สามน้ำได้มั้งที่เห็น...นั่นคือวินาทีแรกที่ผมเห็นตอนเปิดเข้ามา...ผมอายจนไม่กล้าหันไปมองคนข้างหลังที่พามาด้วยเลย555...แต่นี่ล่ะนะพี่ชายผมเอง....วินาทีต่อมาสายตาพวกผมก็โฟกัสไปที่เจ้าของน้ำว่าวที่ตอนนี้นั่งพิงกำแพงถ่างขาอาซ่า...ค.วยโด่ชี้ฟ้า..หัวแดงบานก่ำ..แถมมังกรยักษ์ของมันยังสำลักน้ำนมขาวขุ่นออกมาไม่หยุดอีกต่างหาก...ไหลเยิ้มลงไปที่หมอย..บ้างก็หยดย้อยไปที่พวงไข่สีคล้ำโตๆของมัน..พี่ชายผมตอนนี้เหนื่อยหอบ.หายใจเข้าออกแรง..หน้าแดงก่ำเป็นที่สุด..มือขวายังคงกำหลวมๆอยู่ที่ท่อนเนื้อแข็งๆของมัน..มือซ้ายถือหนังสือโป๊..ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยแม้แต่น้อย..อล่างฉ่างเป็นไหนๆ..และดเวยความที่เตียงนอนกับประตูอยู่ไม่ห่างกันนัก..พวกผมทั้งสองจึงเป็นสักขีพยานในที่เกิดเหตุไปโดยปริยาย.แถมยังเก็บรายละเอียดชัดทุกซอกมุมไม่มีตกหล่น....เอาเป็นว่าขนาดผมยืนอยู่นี่..ยังอายแทบแทรกแผ่นดินหนีแทนเลย...หลังจากนั้น..สายตาพวกเราสามคนก็ประสานกันเป็นครั้งแรก............."เอ่อพี่เจ๋ง....นี่พี่เบียร์...พี่ชายเราเอง"...นาทีนั้นไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า.แต่ผมแอบสังเกตด้วยว่า***พี่เบียร์กระดกทักทายคนมาใหม่ด้วยหนึ่งที

หนูอิน

[อาร์มเล่า]............ไอน้องเวรนี่เอาแล้วไง...มันฟังบ้างมั้ยวะ..กูบอกอย่าเพิ่งๆ.แม่งก็เปิดเข้ามาเลย...แล้วเป็นไงอะ...แล้วนั่นใครวะมาใหม่...ไอน้องบ้านี่ใหม่เท่าไหร่..เห็นกันหมดเปลือกมาแต่ไหนแต่ไรและ...ว่าแต่ไอหน้าหล่อนั่นมากับน้องเรานี่มันอะไรยังไง...แล้วตอนนี้คือยังไงเนี่ย...ไอค.วยนี่ก็ไม่ไว้หน้ากูเลยนะ...แตกเอาแตกเอา.แหน่ะ.เรายังไม่ยอมลงอีก..แล้วยังเสือกผงกหัวขึ้นลงอีกต่างหาก...มีอะไรอายกว่านี้มั้ยเนี่ย...แต่เอาเถอะผู้ชายกันเองนี่หว่า..เห็นของกันและกันเป็นเรื่องปกติจะตาย..ผมเองก็ชินแล้ว...เพราะมาอยู่นี่ก็ต้องอาบน้ำรวมกับเพื่อนๆในทีมทุกวันอยู่แล้ว...บางวันก็ชักว่าวหมู่...บางวันก็จับใครบางคนชักว่าว...เรื่องปกติทั้งนั้นครับ..ทีมนี้ทำกันเป็นกิจวัตร...ไม่มีใครอายทั้งนั้นแหละ..แมนๆเล่นกันเงี่ยย...แต่เจอแบบนี้ใครก็ต้องอายป่าววะ...เจอกันครั้งแรกกูควรจะดูดีกว่านี้สิวะ..กูเป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลนะเว้ย..กัปตันทีมที่น้องเคารพๆ...แล้วภาพแรกที่หมอนั่นดันมาเห็น...เสือกเป็นตอนกูสวมบทไอหื่นสาวว่าวตอนกลางวันแสกๆซะงั้น...แถมน้ำแตกนองพื้นอีกต่างหาก...ไอน้องเวรเอ๊ย..เพราะมึงตัวเดียวเลย..อยากจับมันมาตีตูดเจ็บๆจังเด็กบ้า!..."เชี่ย...กูบอกแล้วไงให้เคาะประตูก่อน...มึงออกไปเลยปะ...เชี่ย...เดี๊ยวกูออกไปหา..ขอแต่งตัวก่อน"...หงุดหงิดจริงๆเลยแฮะ...ยิ่งเห็นมันทำหน้าระรื่นไม่มีสลด...ยิ่งหมั่นไส้อยากเบิ้ดกะโหลดไอตัวเล็กเข้าไปอีก....จากนั้นสองคนนั้นก็ปิดประตูแล้วลงไปรอผมข้างล่างครับ...ที่ผมสังเกต..ไอคนหน้าใหม่นั้นไม่พูดอะไรเลย..สงสัยคงอึ้งพูดไม่ออก....เชี่ยเอ๊ย...คิดแล้วก็ยังเจ็บใจเจ้าอ๋อง..ชิ!....ป่น***หมด..ภาพลักษณ์กู

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]...............เป็นการเจอกันครั้งแรกที่ผมไม่มีทางลืมลงแน่ครับ...แต่ถึงจะตกใจนิดนึง..ผมก็เข้าใจดีว่านี่เป็นธรรมชาติของพวกเรา..ที่ผมสนใจคือไออ๋องครับ..มาคิดๆดู..ไอเด็กนี่มันร้ายจริงๆนะครับ..ผมว่ามันรู้ว่าพี่ชายมันช่วยตัวเองอยู่แต่ก็ยังเสือกเปิดเข้าไป...ร้ายกาจใช่ย่อยจริงๆ...แล้วไหนจะที่มันทำกับเจ้าอิน.เด็กพ่อรวยนั่นที่เป็นประธานนักเรียนนั่นอีก..ซึ่งผมก็มารู้เอาภายหลังว่ามันทำอะไรลงไปบ้า่ง..ก็ทำเอาผมทึ่งในความแสบสันต์ช่างครีเอทในการแกล้งของมันเข้าไปอีก....ไม่รู้ทำไมแต่ตอนนี้ผมรู้สึกอย่างแกล้งมันดูบ้างแล้วล่ะครับ...หมั่นไส้สุดอะบอกตรงๆ...."อะ..กูมาและ"....พี่อาร์มลงมาแล้วครับ..เรียบร้อยในชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดที่เดาได้ว่าคงใส่ประจำ...พี่แกมาถึงผมก็ขอโทษเป็นการใหญ่..แต่เราสองคนก็เข้าใจตรงกันดีว่ามันเป็นอะไรที่ข้ามๆที่จะไม่พูดจะดีกว่า...และก่อนที่บรรยากาศอึดอัดไร้บทสนทนาจะเกิดขึ้น...เจ้าอ๋องก็รีบแทรกเข้ามา..ทำลายความเงียบด้วยการเล่าเรื่องว่าวันนี้มันไปเจออะไรมาและอะไรนำพาเราสองคนให้มาเจอกัน....."พี่นั่งก่อนเลย...เรื่องนี้ยาววว"...พวกเราสามคนนั่งกันตรงม้านั่งในยิม...ที่มองตรงไปจะเห็นสนามซ้อมที่ปกติจะมีคนในทีมหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนลงมาใช้..แต่ตอนนี้ทั้งหมดมารวมตัวกันและพร้อมใจกันฟังเรื่องราวการผจญภัยของไออ๋องอย่างตั้งอกตั้งใจ.....ผมเองก็นั่งฟังอยู่ข้างๆมัน...ทำให้ได้รู้เรื่องราวอีกมุมขึ้นและเรื่องของอินที่ผมเพิ่งจะรู้เอาก็วันนี้.....อ๋องเริ่มเรื่องอย่างรวดเร็ว...เข้าสู่ไคลแม็กซ์คือตอนในห้องน้ำ...ซึ่งจุดนี้ทำให้คนแถวนี้ของขึ้นไปตามๆกัน..อ๋องยิ่งเล่า.พี่อาร์มก็ยิ่งโกรธอย่างเห็นได้ชัด....จนมาถึงตอนที่ผมเข้าไปช่วย..นั่นเองที่ผมเห็นว่า..หลายคนมองมาที่ผมด้วยสายตาใหม่และรับรู้ได้ว่าพวกเขาขอบคุณเป็นอย่างมาก...ไม่รู้ทำไมแต่ผมอาจรู้สึกไปเองว่าผมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของทีมนี้ก็ตั้งแต่วินาทีนั้นแหละ.....และเสียงฮาก็ดังลั่นกึกก้องพร้อมกับที่หลายคนตบฉาดด้วยความสะใจ...เมื่ออ๋องเริ่มเล่าว่ามันเอาคืนไอ้คุณหนูเวรตะไลนั่นยังไงบ้าง

หนูอิน

[อาร์มเล่า].................ภายในไม่ถึงห้านาทีกับเรื่องที่น้องตัวเล็กของผมเล่ามา..ผมรู้สึกมากมายในเวลาเดียวกัน...เริ่มจากตกใจ.โกรธ.หงุดหงิด.แค้น.สบายใจ.รู้สึกขอบคุณเจ๋งมากๆ.ก่อนที่จะผ่อนคลายลงแล้วระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความสะใจ.และสบายใจที่สุดที่น้องผมผ่านเรื่องร้ายนี้มาได้.แต่ท้ายสุดจริงๆ.ผมรู้สึกเป็นห่วงและกังวลอย่างจริงจัง......เพราะรู้ดีว่า.เรื่องไม่จบง่ายๆแค่นี้แน่..การเอาคืนกำลังจะเริ่มต้น..และเมื่อถึงเวลานั้น..เราจะเอาอะไรไปสู้กับฝั่งโน้น..ที่มีทั้งหน้าตาความน่าเชื่อถือทางสังคม..แถมยังได้รับการสนับสนุนจากใครต่อใคร..และที่สำคัญแค่เหตุผลเดียวทีว่ารวยล้นฟ้าจะทำอะไรก็ได้...เพียงแค่นี้ก็อาจทำให้พวกเราแพ้ตั้งแต่ต้นเลยก็เป็นได้....เพราะถ้าคุณหนูอินห่าเหวนั่นอยากได้อะไรล่ะก็...มันก็จะต้องทำให้ได้มาเสมอ..และถ้ามันเกลียดใครเข้าล่ะก็..มันก็ต้องพยายามเอาคืนแน่ๆ...แถมไออ๋องเด็กบ๊องนั่นยังไปทำเจ็บแสบไว้ขนาดนั้น....แค่คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นตอนหน้าก็สยองแล้วล่ะครับ....."กูบอกเลยนะ...ต่อไปพวกแกสองคน...ไม่สิพวกเราทุกคนในที่นี่ต้องระวังตัวให้มากขึ้น..รู้มั้ย"...ผมเปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียง.แสดงออกอย่างชัดเจนว่าผมจริงจังกับเรื่องที่จะพูดมากแค่ไหน..."เพราะไออินนั้นมันไม่เอาไว้แน่...เล่นแรงแบบนั้น..มันไม่หายไปเงียบๆแน่..ดังนั้นระวังตัวให้ดี...มันสามารถกลั่นแกล้งเราได้ทุกทาง..พรรคพวกมันก็มี..ครูอาจารย์ก็รับเงินพ่อมัน...จำไว้..พวกเราต่างหากฝ่ายเสียเปรียบ...ทางทีดีหลบได้ก็หลบ..จำเอาไว้"....ประโยคสุดท้ายผมพูดให้เจ้าอ๋อง.น้องสุดที่รักของผมเป็นพิเศษเลย....ไอลิงนี้อยู่ไม่เคยสุขหรอก..ดื้อด้านที่สุดในโลก...แต่ผมก็รักมันมาก...เพราะมันเป็นน้องคนเดียวของผมนี่นะ.........ส่วนเจ๋ง..เพื่อนใหม่ของพวกเราในวันนี้ก็ได้กลายมาเป็นสมาชิกชมรมฟุตบอลทันทีที่ผมรู้ว่ามันเตะบอลได้..แถมยังเคยเป็นหัวหน้ามาก่อนด้วย..แต่บอกไว้ก่อนเลยว่าที่นี่ผมใหญ่สุดละครับ5555..ใหญ่ทั้งสองหมายนั่นล่ะครับผมมั่นใจ...แล้วผมยังชวนให้เจ๋งย้ายมาอยู่หอพักเดียวกับพวกเราด้วย..ถือว่าเป็นการขอบคุณและนัยนึงก็เป็นการต้อนรับเข้าสู่ทีมของเรานั่นเอง

หนูอิน

ตอน.ที่.4./.น้องใหม่...................[เจ๋งเล่า].......เย็นวันนั้น.ผมก็ย้ายมาอยู่ที่หอนักฟุตบอล.ใต้ร่มคาเดียวกับเจ้าอ๋องแล้วก็พี่ชายมันเป็นที่เรียบร้อย..ก็เรียกได้ว่าโคตรโชคดีอะครับ..หอนี่อยู่ใกล้กว่าหอเก่าเยอะ.แล้วยังสะดวกมาก..ก็เล่นอยู่หลังตึกเรียนเลยจะไม่ให้ใกล้ได้ยังไงอะครับ..ที่ดีไปกว่านั้นคือผมได้อยู่มากับเพื่อนๆในทีมด้วย.แบบนี้ยิ่งรู้สึกอุ่นใจขึ้นไปอีก...บรรยากาศก็เหมือนอยู่บ้านเลยครับ..คนที่นี่ก็อายุใกล้ๆกับผมทั้งนั้น..พูดจาภาษาเดียวกัน.ชอบอะไรเหมือนๆกัน..มีอะไรก็ช่วยก็แชร์กัน...ข้าวของจากหอเก่านี่ก็ได้เพื่อนๆนี่ล่ะครับไปช่วยกันขนมา..พอดีว่าของผมน้อย.เพิ่งมาใหม่เลยไม่มีอะไรมาก..ขนไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ..กองโจรสัสๆ555...ทำงานกันไวมาก.ทีมเวิร์คแข็งแกร่งจริงๆ...ตอนเย็นๆพวกเราก็มานั่งล้อมวงกินข้าวกัน..กับข้าวก็อย่างว่าอะครับ..ไข่เจียวน้ำพริก..มีอะไรก็ทำๆมาแบ่งๆกัน..พี่เบียร์นี่กินไม่เกรงใจใครเลยครับ..มิน่าถึงตัวใหญ่ล่ำสันขนาดนั้น..ส่วนผมพอกินเสร็จก็ขอตัวเข้าห้องล่ะครับ.ต้องไปจัดห้องต่อ..แต่เห็นพี่ๆบางคนกระซิบบอกว่ามีกินเบียร์กินเหล้ากัน.ถ้าผมสนใจก็แวะมาได้..พวกพี่เขาอยู่กันดึก.เพราะพรุ่งนี้กับมะรืนไม่มีเรียนครับ..เป็นวันหยุดราชการ..ดอกเอ๊ย.เปิดเทอมมาวันเดียวแล้วก็หยุดต่ออีกสองวันจะเปิดมาทำไมวะ.ห่าราก.55555..แต่คืนแรกเลยคงไม่อะครับ.เก็บไว้คืนต่อไปดีกว่า.ไงผมก็อยู่อีกนาน...ขอขึ้นห้องก่อนดีกว่า..จะได้พักด้วย...วันนี้วันแรกของการเรียนแต่เหมือนผมผ่านอะไรมาเยอะเหลือเกิน....ทั้งไอ้คุณหนูเป้าตุงนั่น..ไอเด็กบ๊องตัวแสบ...แล้วยังพี่ชายสามน้ำของมันอีก....ผมเดินขึ้นห้องไปก็เกาหัวไป...งงกับทุกอย่างจริงๆ...ทำไมมันถึงได้วุ่นวายได้ขนาดนี้..แค่วันแรกยังขนาดนี้เทอมที่เหลือจะขนาดไหน....ห้องผมอยู่ชั้นสองครับ..ถ้าถูกต้องตามที่พี่เบียร์บอก..เลขห้องผมคือ...202...แต่เอ๋..ตรงนี้เราเพิ่งมานี่นา....ผมเดินไปคอก็ชะเง้อมองหาป้ายห้อง....รู้สึกคุ้นๆว่าห้องในสุดห้องพี่เบียร์...ว่าแต่ห้องเรามันอยู่ไห.....อ้า..นั่นไงเจอแล้ว..ข้างห้องกันเลย...ว่าแต่นี่มันห้องของเจ้าาาา..นี่หน่าาา...ทำก่อนคิดเสร็จ...ผมหมุนลูกบิดประตูแล้วเปิดผ่างงงงออกไปเลย........."เฮ้ย!!!"

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]................ตูดครับตูด....สิ่งแรกที่ผมเห็นเลยคือตูด..ตูดขาวๆของไอ้ตัวเล็ก555555..."เฮ้ย...ทำไมไม่เคาะประตูก่อนวะ"...ตอนนี้ไออ๋องเด้งตัวกลับมายืนประจันหน้ากับผมครับ.เมื่อกี้มันหันหลังโชว์ก้นขาวๆของมันอยู่..ส่วนท่อนบนยังมีเสืื้อเชิ้ตนักเรียนสีขาว..แรกสุดมันกำลังก้มหน้าก้มตาทำอะไรสักอย่างอยู่บนเตียง..ทำท่าเหมือนเก็บอะไรบางอย่างใส่กระเป๋ามันอยู่..ตอนนี้มันยืนเอามือกุมหำห่างจากผมไปนิดเดียว.แลดูน่าขบขัน..."5555...อ้าวเฮ้ยขอโทษ"...แต่หน้าตาผมไม่ได้รู้สึกผิดเลยครับ..ขำซะมากกว่า.."ขอโทษๆๆ..ไมไ่ด้ตั้งใจๆ"...อะไรวะเจอกันวันแรกก็โชว์เจี๊ยวให้ดูซะและ.ใจร้อนทั้งพี่ทั้งน้องเลย..ก๊ากก..."ขอโทษจริงๆ..ก็แบบ"...มันยืนทำหน้างอนตุ๊บป่อง.ส่วนผมยังหุบยิ้มไม่ได้เลยครับ...ดูไปดูมามันก็น่ารักดีนะ..ถ้าผมมีน้อง.ผมก็คงอยากได้น้องแบบนี้แหละ.."เชี่ย...แทนที่จะเคาะก่อนแสรดดด"...แต่ปากหมาน้อยกว่านี้หน่อยก็คงจะดี..."ยังไม่ออกไปอีก..เห็นป่าวยังโป๊อยู่เยยย"...เห็นมันหงุดหงิดแล้วผมอารมณ์ดียังบอกไม่ถูก.เลยปิดประตูแล้วเดินเข้าข้างในห้องซะเลย.."อ้าวเชี่ย..กวนตีนปะ..เพิ่งบอกหยกๆ"....ใช่ครับผมตั้งใจแหย่มัน..แต่ปากก็อ้างไปว่า.."กูง่วงอะ..อยากพัก..แกก็แต่งตัวไปดิ"..."ไอ้พี่เจ๋ง!"....มันพยายามขึ้นเสียงครับ..แต่ถ้าคนอื่นในสนิทกับมันมาได้ยินคงจะบอกว่ามันกำลังเขินผมอยู่...."ก็รีบๆใส่กุงเกงดิวะ...หำโผล่หมดแล๊ววว"....มันก้มหน้ามองเป้าตัวเอง.มือสองข้างของมันยังคงกุมสนิทแนบชิด...ส่วนผมยังไม่หยุดแหย่.."แต่ความจริง..ดูแล้ว..ใช้มือเดียวก็ได้มั้ง..ฮ่าๆๆๆๆ"...อ๋องหน้าแดงเลยครับทีนี้..ผมสังเกตได้ไวๆก่อนที่มันจะรีบก้มหน้าซุกอกตัวเองแล้วมองพื้นไปรอบๆ...สงสัยคงหาอะไรมาใส่..."ตัวแค่นี้..จะแค่ไหนเชียว"...ผมว่าผมคงยั่วโมโหมันได้ระดับหนึ่งเลยล่ะครับ..เพราะตอนนี้หน้ามันแดงเป็นมะเขือเทศเลย...เด็กไรวะโคตรน่ารักเลย..หมั่นเขี้ยวจัง...ยิ่งหน้าขาวๆมันแดงยิ่งเห็นได้ชัดเข้าไปใหญ่.....อ๊ะ!....ผมเห็นบ๊อกเซอร์มาแล้วครับ.."นี่เกงใครหว่าา..ตกอยู่ใต้เตียง"...ผมชูกางเกงมันลอยไปลอยมา..."ส่งมาดิ"...ปากมันขมุบขมิบ.เสียงแข็งกร้าวไม่มีต่อไปแล้ว..เพราะตอนนี้เกงมันอยู่ในมือผม....แล้วมันก็คงรู้ว่าผมคงไม่ให้มันง่ายๆแน่...."ขอร้องเราดิ....พี่เจ๋งครับ...พี่เจ๋งคร้าบบบ...ได้ปะล่ะ".....มันขมวดคิ้ว...แต่ยังเงียบ..คิดหนักสิท่า555..."ทำดิ...อยากได้ไม่ใช่เหรอ"...ตอนนี้ผมนอนชิวๆอยู่บนเตียง.มือนึงถือเกงไว้เหวี่ยงไปเหวี่ยงมากลางอากาศ....สายตาเจ้าตัวเล็กก็มองตามละห้อย..หน้ามันตอนนี้จะบอกว่าหงุดหงิดก็ได้อยู่..จะโกรธก็อาจจะ...แต่ที่แน่ๆหน้ามันฟ้องมากเลยว่ามันเป็นเด็กไม่ยอมใครง่ายๆ.พูดง่ายๆก็ดื้อด้านล่ะครับ...เจอแบบนี้เข้าไปคงเหมือนผมไปกระตุกหนวดเสือเข้าแล้วสิ...."จะเอาปะ...ไม่เอากูโยนทิ้งออกหน้าต่างแล้วนะ"...ตามันเบิกโตเลยครับ..เป็นไงล่ะ.ทำกับคนอื่น.เจอเองบ้างก็อึ้งอะเดะ...."อย่านะ..อย่า"...มันคงไม่คิดว่าผมจะมาไม้นี้สินะ..."อ้อนวอนดิ..คุกเข่าด้วย..ทำเลยๆ"...มันยังกุมเป้ามันแน่นมิดชิดดีจริงๆ.ไม่โผล่ไม่แพลมออกมาเลย...โอเค..คืองี้ครับ..แผนผมคือ...แค่อยากจะล่อลูกเสือออกจะถ้ำแค่นั้นล่ะครับ....แต่ในเมื่อมันยังปิดมิดชิดแบบนี้...เห็นทีต้องใช้มาตราการเด็ดขาดแล้ว..."จะโยนแล้วนะ!!!"....ผมยื่นกางเกงมันออกไปทำท่าจะเหวี่ยง..แต่จริงๆยังจับไว้อยู่...ไออ๋องก็เหวอ..แอบสะดุ้งทำท่าจะวิ่งมาหาผมล่ะครับ..คงกลัวว่าผมจะโยนออกไปจริง....ว่าแต่มันจะอะไรนักหนาวะ...ผู้ชายด้วยกันจะอายผมทำไม..แล้วมึงไม่มีตัวอื่นแล้วหรือไงเนี่ย55555...หรือมันเขินผมจริงๆหรือกลัวว่ามันผมจะแอบเห็นอ๋องน้อยของมัน....."สัส..คืนมาได้แล้ว..ไอ้พี่เจ๋ง"....โห..มึงเรียกกูไอ้..ก็ไม่ต้องมีพี่แล้วม้างงง..ไอ้เด็กบ้า5555......"งั้น...กูโยนและ"...คราวนี้ผมทำท่าจะโยนจริงครับ...เหวี่ยงแรงกว่าเดิม..ทันที!ที่ทำ..ไออ๋องก็กระโดดขึ้นมาอยู่บนตัวผม..นั่งทับผม..เชี่ยโคตรหนักเลย.....แล้วยื้อแย่งกางเกง..ตอนนี้หน้ามันอยู่ห่างจากผมนิดเดียวเองครับ...ปากมันแดงจัง.เพิ่งสังเกต...หน้ามันโคตรใสเลย......"เอามานะ...ปล่อยดิ"...ผมยังไม่ปล่อยครับ...เราสองคนฟัดกันนัวเนียอยู่บนเตียง.มันขึ้นคร่อมผมอยู่...ส่วนไข่มันตอนนี้ถูไถไปมาบริเวณหน้าท้องผม..โอ้โหค.วยมันขาวโอโม่เลยว่ะ...ไม่ยาวมาก..น่าจะห้านิ้วได้..หัวเปิดแล้วด้วย...ส่วนไข่มันก็กลมๆมีหมอยขึ้นพอเป็นพิธี...ผมยังเล่นมวยปล้ำกับมันต่อไป..สายตาก็ลอบมองของรักของหวงมันไปด้วย...ทว่ามันคงไม่รู้ตัว..."อะ..ให้ก็ได้"...ทั้งผมทั้งมันหยุดความเคลื่อนไหว....มันถึงเพิ่งสังเกตได้ว่าจู๋มินิมอลของมันได้โผล่มาท้าทายสายตาผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...."ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก....ไอ้พี่บ้า"......55555555555หลังจากนั้นมันก็วิ่งตูดบิดออกไปใส่กางเกงนอกห้องอะครับ...หน้ามันตอนนั้นอย่างฮาอะ...เหวอสัส....ผมยิ้มไม่หุบเลยที่ได้แกล้งเด็กนี้...มีความสุขจัง...แต่พอคิดอีกที..เฮ้ย..เราต้องอยู่ห้องเดียวกับมันนี่หว่า...แม่งเอ๊ย..แล้วกูยังไปแกล้งมันอีก...ชีวิตกูหลังจากนี้คงจะพบแต่ความชิบหายล่ะว้าคราวนี้

หนูอิน

[อ๋องเล่า]...............ตอนเย็นพอกินข้าวเสร็จผมก็รีบขึ้นห้องมาเคลียร์ของครับ..เพราะพี่เบียร์ให้พี่เจ๋งมานอนกับผมด้วย...ผมโอเคไม่มีปัญหาไรหรอกครับ..ห้องผมถึงจะไม่ใหญ่มาก..แต่ผมตัวเล็ก..คงไม่แออัดเท่าไหร่.อีกอย่างพี่เจ๋งมีบุญคุณกับผมขนาดนั้น..แค่นี้ยังน้อยไปสำหรับการตอบแทน....ผมถอดกางเกงออกเพื่อที่จะเปลี่ยนเป็นบ๊อกเซอร์...ว่าแต่ผมเขวี้ยงมันไปอยู่ไหนวะ..แต่ก่อนที่จะเจอกางเกงผมดันเหลือบไปเห็นถุงยางตรงหัวเตียงซะก่อน..ชิบหายและ.นั่นไม่ใช่ของผมนะครับ..มันเป็นของพวกคนอื่นในทีมที่บางทีก็วางของเรื่ยราดไปทั่ว...แต่ผมคงอายมากถ้าพี่เจ๋งมาเห็นเข้า..อีกอย่างก่อนพี่เขาจะมาก็ควรจัดห้องให้เรียบร้อยหน่อยละกัน....แต่อนิจจา..ห้องโคตรรกเลยครับ..ทว่ายังไม่ทันจะทำอะไรเสร็จสักอย่าง...ไอ้พี่เจ๋งก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา..แถมยังเห็นผมโป๊ท่อนล่างเต็มๆด้วย...เท่านัั้นยังไม่พอ..พอผมบอกให้ออกไป..มันก็ยังไม่ออกแล้วยังแกล้งผมอีก...ฮือๆๆๆ.คอยดูนะ..ผมจะเอาคืนมันเจ็บๆเลย.......แต่พอย้อนนึกไปถึงตอนแย่งกางเกงกันบนเตียง...ทำไมผมถึงหน้าแดงก็ไม่รู้...ผมเพิ่งนึกได้ว่าตอนนั้นพี่เจ๋งมองหน้าผม..แบบเข้ามาใกล้มาก...หน้าผมนี่ร้อนฉ่าไปหมด...เกิดมาก็เพิ่งเคยเป็นแบบนี้เป็นครั้งแรกนี่ล่ะ

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]...........ตอนค่ำๆผมลงไปอาบน้ำครับ...ที่นี่อาบรวมเป็นหมู่คณะครับ..นึกภาพตามตอนไปเขาชนไก่ดูนะครับ...บ่อใหญ่อยู่ตรงหน้า.ใครมาถึงก็จ้วงอาบกันตามสบาย..เด็กๆที่นี่ก็ใส่บ๊อกเซอร์อาบกัน..ตักสาดกันซู่ซ่าๆ..ผมก็ใส่บ๊อกเซอร์ตัวประจำของผมลงมาอาบครับ...สบู่แชมพูก็ยืมเขาใช้เอา...ไอนี่มึงเตรียมไรมามั่งวะ555.....ผมเห็นพี่เบียร์ยืนอาบตรงหัวมุม..โชว์หุ่นล่ำอีกตามเคย..ผมเห็นทีไรก็อดนึกถึงช็อตนั้นของแกทุกทีไป..ภาพมันติดตาครับทั่นผู้ชม..ค.วยเป็นค.วย..น้ำเป็นน้ำ......ส่วนคนข้างๆที่ผมคุ้นหน้าแต่ยังไม่คุ้นชื่อก็ยืนสระผมแปรงฟันกันไป..เวลานี้ไม่ค่อยมีใครคุยกัน...แต่บางครั้งก็มีแหย่กันตามประสาเด็กแก่แดด...หยอกล้อไปมาตามสไตล์เด็กหนุ่ม...คนมาใหม่เดินผ่านก็ตบตูดอีกคนก็มี...หรือบางทีคนยืนสระผมอยู่ดีๆก็โดนดึงกางเกงซะงั้น....โชว์ไอจ้อนน้อยให้เป็นที่ครึกครื้นเฮฮา...คนโดนถอดก็อายม้วนกันไป...บางคนก็ไม่อายเห็นเป็นเรื่องขำๆทั้งยังส่ายสะบัดไปมาอีกด้วยสิ..ไม่ยอมดึงกางเกงขึ้นปล่อยไวงั้น...แหมๆๆ.หน้าหล่อแล้วยังใจบุญอีกนะเนี่ย...แต่บางคนที่ขวยเขินก็มี...สงสัยเพิ่งเข้ามาใหม่คงยังไม่ชิน......ว่าแต่เจ้าอ๋องหายไปไหนล่ะเนี่ย...ไม่เห็นอีกเลยตั้งแต่วิ่งออกประตูไปและ..ว่าจะขอโทษขอโพยสักหน่อย..แต่เอาเหอะคืนนี้ก็เจอกันอยู่ดี..ถึงไม่เจอคืนต่อไปก็เจอะ...หนีกันไม่พ้นอยู่แล้วนี่นา...เอ๊ะหรือว่ามันโดดไปคิดแผนร้ายอยู่วะ??...เด็กนี่อย่าได้วางใจ

หนูอิน

[อ๋องเล่า]...........ความจริงผมอาบน้ำเสร็จเป็นคนแรกแล้วครับ....อาบเสร็จก็รีบแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้านอนเพื่อความปลอดภัย...กันไว้ก่อนเผื่อมีระลอกสอง....ความรู้สึกผมตอนนี้.อธิบายยากจังเลยครับ...ผมแค้นใจอยู่นิดๆอยากจะเอาคืนให้รู้แล้วรู้รอด...แต่ระหว่างนั้นก็ปนไปด้วยความรู้สึกเขินอายระคนดีใจ....นี่มันอะไรวะเนี่ย..ผมแปลกใจตัวเองจริง..หรือฮอโมนเปลี่ยนวะ..ก็อาจใช่......เอาเป็นว่าตอนนี้ผมหลบมุมมานั่งคิดคนเดียวบนดาดฟ้าหออะครับ...ที่ตรงนี้ใช้เป็นที่ตากผ้า..พวกหนุ่มในทีมชอบขึ้นมาตากตอนกลางวัน..เพราะจะได้มาส่องสาวๆหอโน่นอาบน้ำไปด้วย...เวรจริงๆ......อันที่จริงส่องจากห้องที่นอนก้ได้ครับ..ก็เห็นเหมือนกัน..แต่เห็นแค่ห้องนอนฝั่งตรงข้าม...แต่ถ้าอยากมีโอกาสเห็นสาวโป๊ๆต้องขึ้นมาบนนี้ล่ะครับ...ที่ดีสัญญาณดีภาพคมชัด...แถมสาวฝั่งนั้นยังไม่รู้ตัวอีกด้วย..เพราะหอผมสูงกว่า.เหมาะแก่การส่องไปว่าวไปโดยแท้....ส่องกันมัน.จนบางวันไม่ได้ไปเรียนเลยด้วยซ้ำ.และถ้าสังเกตดีๆอาจเจอร่องรอยอารยธรรมที่พวกบ้านั่นทำทิ้งไว้ก็เป็นได้..พวกห่านี่วันๆก็คิดได้.แต่เรื่องแบบนี้..สมองอยู่ติดกับไข่หรือไงวะ5555.......แต่หัวค่ำแบบนี้ไม่มีใครให้มองแล้วครับ..ที่ตรงนี้มีแต่ท้องฟ้าสวยๆ..ถ้าวันไหนโชคดีก็จะเห็นดาวส่องประกายเต็มไปหมด..แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นหรอกครับ..กรุงเทพทุกวันนี้มลพิษเยอะเมฒแยะจะตายไป....ผมนั่งพักทิ้งเวลาไปพอประมาณ..ก็รีบลงไปข้างล่างเพราะกลัวคนอื่นตามหาแล้วไม่เจอ...เผอิญลงมาแล้วเดินผ่านพอดี...เห็นพี่อาร์มเพิ่งเดินออกจากห้องน้ำ..ทักผมว่าอาบน้ำแล้วเหรอ...ผมตอบว่าอาบแล้วกำลังจะขึ้นนอน...แล้วก็คุยต่อกันนิดหน่อยตามประสาพี่น้อง...แต่สายตาผมไม่ได้อยู่กับที่เลยครับ...ผมยืนอยู่ตรงนี้แล้วก็คอยมองไอ้พี่เจ๋งอยู่ตลอด...ตอนนี้มันกำลังอาบน้ำอยู่ครับ...สาดน้ำโครมๆไล่ฟองสบู่ที่ติดอยู่ตามตัว...พูดให้ถูกก็คือฟองสีขาวๆที่เกาะอยู่ตามกล้ามเนื้อซิกแพคและต้นขานั่นเอง...ทำไมผมหน้าแดงอีกแล้ววะ.....รู้ตัวปุ๊บ..ผมก็รีบวิ่งขึ้นห้องนอนเลย...พยายามสลัดภาพนั้นออกไปข่มตาให้หลับแล้วคิดหาวิธีเอาคืน...แต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้......นี่กูละครเอ็กแซ็กมากไปป่าววะ..ชีวิตกูเหมือนบอย.ถกลเกียรติมาเขียนบทให้...แหวะ

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]...........ผมใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินเข้าห้องมาครับ...ไม่ได้ใส่เสื้อ.เพราะคิดว่ากลางคืนคงร้อน..อีกอย่างหยดน้ำก็ยังเกาะอยู่ตามเรือนร่างผม..ว่าจะมาหาผ้าเช็ดตัวเช็ดให้แห้งก่อนแล้วคงจะเข้านอน...ผมมองไปที่เตียง.เห็นตัวเล็กเข้านอนแล้วครับ...ไม่รู้หลับจริงป่าว..เห็นนอนขมวดคิ้ว..แต่เวลามันหลับตาพริ้มนอนนิ่งๆก็น่ารักไปอีกแบบนะครับ..นอนดอกหมอนข้างอยู่บนเตียงเหมือนตุ๊กตาเลย..ใครเห็นแบบนี้ก็ต้องรักแหละครับ..อยากให้มันนอนแบบนี้ไปเรื่อยๆ..ยิ่งถ้ารู้จักตัวจริงรู้นิสัยมัน.จะยิ่งไม่อยากให้มันตื่นเลยครับ......งั้นไว้รอมันตื่นพรุ่งนี้ก่อนค่อยขอโทษมันละกัน..ผมเชื่อว่ามันไม่คิดไรและแหละ..แกล้งขำๆแค่นั้น..แต่เป็นรูมเมทกัน.เรื่องเล็กๆก็ควรจะเคลียร์อย่าให้คาราคาซังดีกว่าครับ...เดี๊ยวมองหน้าไม่ติดล่ะยุ่งเลย....ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ายืนมองดูมันนอนนานแค่ไหน..แก้มขาวๆของมันน่าจุ๊บจริงๆ....มันนอนดิ้นไปดิ้นมาจนผ้าห่มกระเด็นไปข้าง.ผมก็เลยถือวิสาสะห่มให้มันใหม่....แล้วก็เดินไปแถวหน้าต่างเพื่อเช็ดตัวตรงนั้น..เพราะตอนนี้ในห้องปิดไฟหมดแล้ว...แสงจากด้านนอกเลยพอทำให้ผมเห็นอะไรอยู่บ้าง...เช็ดตัวเสร็จก็ว่าจะไปนอนแล้วล่ะครับ..ทว่าอยู่ดีๆผมก็ดันเหลือบไปเห็นแสงไฟจากห้องฝั่งตรงข้าม..นี่มีหอข้างๆด้วยเหรอวะ..ยิ่งไปกว่านั้นไฟจากห้องตรงข้ามก็ยังเปิดอยู่ด้วย...เพ่งมองดูดีๆ...อ้าวมีคนอยู่ในห้องกำลังมองมาทางผมด้วยว่ะ..พอๆกับที่ผมพยายามมองว่าฝั่งโน้นเป็นใคร..เชื่อว่าในขณะเดียวกันฝั่งนั้นก็ทำเหมือนกัน....แม่เจ้า..ผมเห็นแล้วครับ...เป็นผู้หญิง..นึกออกและ.หอพักหญิงของโรงเรียนข้างๆนี่เอง....นี่แม่งสร้างติดกันแบบนี้แม่งไม่สุ่มเสี่ยงไปหน่อยเหรอวะ...ผู้อำนวยการแม่งคิดอะไรอยู่.....ผู้หญิงจากห้องโน้นจ้องผมไม่หยุดเลยครับ..จนผมสงสัยแล้วก็ได้คำตอบทันทีเมื่อผมก้มลงมอง....ก็แหม..ผมยังไม่ได้ใส่เสื้อเลยนี่ครับ...สาวตาดีคนนั้นก็ไวปานปรอท...อึดใจเดียว..หล่อนก็เรียกเพื่อนอีกสามคนมายืนมองของดีด้วย...ผมเห็นแบบนั้นก็อายซะที่ไหนล่ะครับ...แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น...ทำเป็นเบ่งกล้ามแล้วก็พยายามเกร็งหน้าท้องตลอดเวลา...มีของดีแล้วจะเก็บไว้ทำไมล่ะใช่มั้ยครับ.....ทำไปได้สักพักก็ต้องแยกย้ายกันไปนอนล่ะครับ...ผมเริ่มง่วงแล้ว...สาวทำหน้าผิดหวัง...แต่ผมอยากจะบอกเหลือเกิน..รอพรุ่งนี้เช้าดีกว่าน้อง..ได้เห็นชัดกว่านี้แน่...ไม่ผิดหวังชัวร์

หนูอิน

[อ๋องเล่า]............ตอนกลางดึก..ผมสะลึมสะลือขึ้นมาเพราะหิวน้ำครับ..แต่ดันไปเห็นช็อตเด็ดเข้าโดยไม่ตั่งใจ...ความจริงไม่มีอะไรแปลกใหม่เลยครับ...เพราะเหมือนจะเป็นประเพณีของหนุ่มสาวสองหอนี้ไปแล้ว...หนุ่มคนไหนได้มาอยู่ก็ต้องทำทีเป็นอวดโชว์เสมอไป....พี่อาร์มก็ทำบ่อยครับ..เรียกได้ว่าอยู่ห้องเมื่อไหร่ไม่เคยใส่เสื้อเลย...สาวๆฝั่งโน้นก็เห็นมาหมดแล้วล่ะครับ..เรียกได้ว่าถึงจะไม่เคยคุยกันตัวต่อตัว...แต่รู้จักดียิ่งกว่าเมียซะอีก...เห็นหนุ่มๆถอดเสื้อโชว์จนชินตา..ทว่าหลังๆมานี้ก็ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่.เพราะคนถอดก็หน้าเดิมๆ...โชว์ก็โชว์แค่กล้าม..เห็นงี้ทุกวันถึงจะเร้าใจแต่นานไปก็น่าเบื่อจริงมั้ยครับ.....แต่พอมีคนมาใหม่เมื่อไหร่...สาวๆหอโน่นก็จะกลับมากระชุ่มกระชวยกันอีกที...ผมมองไอ้พี่เจ๋งโชว์ลวดลายอยู่สักพักก็ปิ้งไอเดียออก......ผมมั่นใจว่าพรุ่งนี้มันต้องทำแบบนี้อีกแน่...และมั่นใจได้เลยว่ามันจะทำเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย

หนูอิน

[เจ๋งเล่า]...........วันนี้ไม่มีเรียนครับ..อย่างที่บอกไปว่าเป็นวันหยุด..แต่ผมยังตื่นแปดโมงเหมือนเดิม...เพราะวันนี้ผมมีนัดกับสาวๆฝั่งโน้นและผมเชื่อว่าพวกเขาต้องรอผมอยู่แน่ๆ......แถมคราวนี้ผมไม่ได้มาคนเดียวนะครับ..น้องผมก็มาด้วย..ตอนนี้ไอเจ๋งน้อยมันตั้งตระหง่านอย่างชัดเจน...โด่เด่แทบจะทะลุเนื้อผ้าออกมา...โชคดีจังที่เจ้าอ๋องลงไปข้างล่างแล้ว..ไม่รู้มันไปไหนแต่ตื่นมาเตียงมันก็พับเก็บเรียบร้อยแล้ว..ผ้าห่มพับเป็นระเบียบอยู่ตรงปลายที่นอน..มีแต่โน้ตทิ้งไว้บนเตียงนอนว่า..."ผมไปวิ่ง...แล้วเจอกันตอนกินข้าวนะพี่"...แบบนี้แสดงว่ามันหายงอนผมแล้วล่ะครับ...ว่าแล้วก็กลับมาโฟกัสเรื่องของเราต่อดีกว่า...ผมลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมกับขยับขอบกางเกง..กดให้มันอยู่ต่ำลงกว่านี้อีกหน่อย..เกร็งหน้าท้องสองสามทีพอเป็นกะษัย...แล้วเดินไปตรงหน้าต่าง..ณ.จุดเกิดเหตุเดิมของเมื่อคืน...มองตรงไปยังห้องตรงข้าม..ที่เวลานี้ผมเห็นและเก็บรายละเอียดได้มากขึ้นกว่าเก่าเพราะเป็นเวลาช้า....หน้าต่างห้องนั้นสีฟ้าสดใส.ขอบหน้าต่างสีชมพูแลดูผู้หญิงจริงๆ.....ผมยืนรอตรงนั้น.มือก็เชตผมเล็กน้อยจะได้ดูหล่อ..สักพักเดียวก็มีคนมองมาทางผม..เธอเพ่งมองนิดเดียวก็แสดงสีหน้าดีใจ..คงจำได้ว่าเคยเจอกันแล้วเมื่อหกชั่วโมงก่อน...แต่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อนเธออีกสามคนเนี่ยสิ...ไม่รู้มาไงกัน..แต่สายตาจับจ้องผมเป็นสิบกว่าคู่เห็นจะได้...และไม่ได้มองมาจากหน้าต่างห้องเดียวด้วย...สงสัยข่าวเรื่องผมคงแพร่ไปทั่วหอยามผมนอน....เห็นแบบนั้นแล้วผมยิ่งดีใจใหญ่เดินเข้าไปชิดขอบหน้าต่างให้พวกเธอเห็นได้ชัดยิ่งขึ้น...ก่อนที่จะเบ่งกล้าม.หมุนซ้ายขวา.ยิ้มโชว์ฟันขาวไปมา...เรียกรอยยิ้มและเสียงกรี๊ดได้เกรียวกราว...เห็นแบบนี้แล้วผมยิ่งได้ใจ..ยกแขนสองข้างแล้วเกร็งหน้าท้องโชว์ซิกแพคชัดๆไปด้วยแล้วค้างไว้สักระยะ...ผมฟินมาก..เกิดมาไม่เคยภูมิใจและมั่นใจอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย........ผมยืนโชว์หุ่นแน่นๆขาวๆของผมต่อไป..มีเพียงบ๊อกเซอร์สั้นๆตัวเดียวที่อยู่บนเรือนร่างสุดเพอเฟคนี้ของผม......ก่อนที่จะ....พรึ่บบบบบบบบบบบบบบ!!!และตามด้วยเสียง...กรีี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!

หนูอิน

[อ๋องเล่า]............แผนทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมคิดไว้เลยครับ...มันเชื่อที่ผมเขียนไว้ในโน้ตนั้นด้วย..กระจอกว่ะ..ประเมินไออ๋องคนนี้ต่ำเกินไปแล้ว..แค้นนี้ต้องชำระเว้ยย...ผมรอเวลาและจังหวะ..รอคอยอยู่ด้านนอกห้องจนกระมั่งไอ้พี่เจ๋งตื่น..จนกระทั่งมันเดินมาอ่านโน้สที่ผมทิ้งไว้บนเตียง...สีหน้ามันดูสบายใจขึ้นนิดนึงก่อนที่จะเดินไปบริเวณหน้าต่าง...ทำไมมันหลอกง่ายงี้น้าาา...ผมแอบสังเกตเห็นมันวิดพื้นด้วยครับ..สงสัยกะอวดเต็มที่ว่างั้น...ได้เลยพี่.เดี๊ยวผมช่วยให้มันอลังการดาวล้านดวงแน่นอน...โอ้แม่เจ้า..ที่ผมสังเกตเห็นมากกว่านั้นอีกคือไรรู้มั้ยครับ...จ.จู๋ของไอ้พี่เจ๋ง..นี่ไม่ธรรมดาจริงๆ...ผมเห็นตั้งแต่ตื่นมาทีแรกและ..แอบตกใจเหมือนกัน...เพราะสิ่งที่ผมเห็นก็คือ..พี่เจ๋งนอนขาทั้งสองชี้มาทางปลายเตียงผม..แถมยังอ้าออกเล็กน้อย..ผ้าห่มก็กองฟุบอยู่ข้างๆตัวมัน...เมื่อมองไล่จากขาขึ้นไป..สิ่งแรกที่ผมเห็นเลยก็คืออนุเสาวรีย์มหึมาของมันครับ..คุณพระ..มันแข็งทิ่มกางเกง.ตุงจนแทบจะทะลุออกมาเหมือนหนังเอเลี่ยนภาคแรกเลยให้ตายเถอะ....ยิ่งไปกว่านั้นไข่ข้างขวาของมันยังแล่บออกมาทักทายผมด้วย...ตอนนั้นไม่รู้ผมนึกอะไรอยู่..อยู่ดีๆก็ลงไปนั่งด้านล่างข้างๆพี่เจ๋งแล้วใช้มือซ้ายล้วงเข้าไปในขากางเกง..จับกุมอาวุธลับของมัน...มันแข็งและใหญ่ใช้ได้ทีเดียว...พอรู้ตัวว่ากำลังหน้ามืดตามัวอยู่...ผมก็รีบดึงสติกลับมาแล้วค่อยๆย่องเบาออกจากห้องไป..รอเวลาอันสมควร...ผ่านไปครึ่งชั่วโมง..ตอนนี้ไอ้พี่เจ๋งตื่นแล้วครับ...และกำลังยืนลูบไล้กล้ามตัวเองอยู่...มันคงคิดว่าหุ่นมันทรมานใจสาวมากเลยสินะ..เห็นยิ่งกรี๊ดก็ยิ่งล่นขอบกางเกงต่ำลงไปอีก..เห่อหมอยจริงๆ...ขอแค่กรี๊ดเพราะแกมาใหม่เท่านั้นหรอกว่ะ...นานไปก็ชินไปเอง.เห็นงี้ทุกราย.....แต่ถ้าอยากได้กรี๊ดเยอะล่ะก็เดี๊ยวน้องอ๋องคนนี้อาสาช่วยเองคร้าบบ....ผมค่อยเปิดประตูอย่างเงียบเชียบที่สุด..เดินเบาเท่าที่จะทำได้..ผมตัวเล็กอยู่แล้วเรื่องนี้เลยไม่เป็นปัญหาอะไร...ก้าวสามสี่ก้าว..ตอนนี้ผมอยู่ด้านหลังของพี่เจ๋งเรียบร้อยแล้ว...นั่งยองๆเตรียมปฏิบัติการMission.Impossible..........เป็นเวลาเดียวกับที่พี่เจ๋งยกแขนสองข้างขึ้น....สาวกรี๊ดเฮลั่นกันใหญ่เลยครับ..สงสัยเวลานี่แหละ......ผมใช้สองมือเกาะเกีี่ยวตรงขอบกางเกงแล้วดึงพรึ่บบบลงมาเดียว...พร้อมกับเปิดไปข้างหน้าเผื่อให้เจ้าหนูเด้งดึ้งออกมาโดยง่าย..สองวิเท่านั้น..บ๊อกเซอร์ตัวเก่งของพี่เจ๋งก็ลงมากองอยู่กับพื้น...ก้นเด้งๆเนียนๆสองลูกลอยอยู่ตรงหน้าผมเป็นอันดับแรก...พี่เจ๋งตกใจสุดขีด..รีบกุมค.วยแข็งๆที่ตอนนี้ปิดยังไงก็ปิดไม่มิด..แถมยังชี้โด่ไปทางสาวๆอีกด้วย..พร้อมกับงอตัวลงราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบกลับอัตโนมัติ..แล้วรีบหลบตัวเบี่ยงตัวเองออกมาจากหน้าต่าง..นาทีนั้น..ผมแอบเห็นไข่สองใบจากด้านหลัง.ที่ห้อยลงมาจากหว่างขาและบางส่วนของท่อนเนื้อสีขาว....ตอนนี้ผมระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร...สะใจที่สุด.....นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเห็นพี่เจ๋งแก้ผ้าเต็มๆเห็นกันจังๆ..แถมยังตอนกลางวันอีกต่างหาก

หนูอิน

ตอนที่.5./.เรื่องเล่าจากภารโรง...........................[เจ๋งเล่า]...หมดกัน.ตอนนี้ผมได้กลายสภาพจากนักฟุตบอลหน้าใหม่มาแรงสุดเท่มาเป็นไอ้โรคจิตโชว์จู่เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ...เพราะทันทีที่กางเกงหายไป..น้องจู๋ของผมก็เด้งออกมาทันที..หัวแดงบานถอกสุดพลัง..ชี้ตรงไปข้างหน้าอย่างแข็งขัน..แล้วตอนนั้นผมยกแขนอยู่ด้วย.กว่าจะหุบแขนเอามือลงมากุมเป้า..ก็เสียหายไปหลายแสนแล้วครับ...สาวฝั่งนั้นคงเก็บรายละเอียดไปนอนฝันไปถึงไหนถึงไหนแล้ว..ปิดไปก็เท่านั้น..แถมยังปิดไม่หมดด้วย..ปิดค.วยก็โชว์ไข่..ปิดไข่ก็เปิดค.วย.....ผมได้แต่รีบหนีออกจากตรงนั้น..มายืนพิงเสาข้างในห้อง..ส่วนมือยังกุมหำอยู่ด้วยความตกใจ..อาการช็อคยังคงวนเวียนอยู่..ทั้งหมดเกิดขึ้นแค่เสี้ยววิจริงๆครับ.ไอเด็กเวรนั่นเล่นผมซะแล้ว..ตอนนี้ผมถลึงตาใส่มันอย่างเอาเป็นเอาตาย.พอๆกับที่มันยังคงหัวเราะไม่หยุดชักดิ้นชักงออยู่บนเตียง...ผมได้สติหยิบกางเกงมาใส่แต่ยังไม่กล้าออกไปยืนตรงหน้าต่างเพื่อดูว่าข้างนอกเป็นไงด้วยซ้ำ..ถึงแม้เสียงกรี๊ดจะซาลงไปแล้ว...อันท่ีจริงผมจำได้ว่าผมได้ยินคนตะโกนว่าเอาอีกๆด้วยซ้ำ...."โอ๊ยยยย..ชอบจังเลยค่ะพี่...ไข่เป็นไข่..ค.วยเป็นค.วย...ว่างมาหาหนูบ้างน้าาาา..วู้ๆๆๆๆ"....สงสัยคงเป็นพวกผู้หญิงห่ามๆเพราะส่วนใหญ่คงหน้าแดงขวยเขินกันไป...ก็เล่นเห็นกันชัดๆกันตอนเช้าๆแบบนี้..เอาจริงๆถ้าเห็นใกล้กว่านี้อาจสลบไปเลยก็เป็นได้...."พี่คนที่กระจู๋โด่ๆ...หายไปไหนแล้วอะ...ออกมาอีกดิ"....ยังไม่หยุดครับ.ยังไม่หยุดอีก.."ตะกี้หนูเห็นไม่ชัด...ขอชมพระบารมีอีกรอบได้มั้ยคะพี่"...ป๊าดดด..ผู้หญิงเรียบร้อยตายห่าไปหมดแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย..."ถ้าได้ดูดุ้นงามๆอีกที...สัญญาว่าจะตั้งใจเรียนเลยคร่าาาาาา...นะๆๆ".....จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงซุบซิบดังต่อไปและไม่มีทีท่าจะหยุด...มึงๆเห็นใช่ปะ...หัวถอกด้วยอะ..หัวเห็ดโคตรใหญ่ว่ะ...หัวแดงชมพูด้วยอีห่า...แซ่บกว่าพระเอกญี่ปุ่นที่กูดูอีก..."นะคะ..นะๆ...คุณพี่กระโปกง้ามงาม...ช่วยโชว์หนูอีกรอบเถอะ..หนูเพิ่งมา..ยังไม่ทันดูเลย"....กูว่าและ...ป่านนี้แม่งไปตามทั้งตึกมาดูกูหมดแล้วมั่งเนี่ย....ระหว่างที่ผมนั่งคิดไปอยู่ตรงหลังกำแพง..ไอเจ้าอ๋องตอนนี้มันหยุดหัวเราะแล้วครับ..และใบหน้ามันก็ฉายชัดถึงความเป็นผู้ชนะ....มันคงคิดว่าที่มันทำไปคงทำผมเสียselfมากสิท่า...ไม่ได้การแฮะ...ถ้าเรายิ่งหงอ..มันยิ่งได้ใจ..."พี่ชายจู๋โด่โด่....ขออีกหน่อยเถอะค่ะ..ยังไม่ฟินเลย"..เสียงผู้ชมด้านนอกก็เรียร้องให้ผมเปิดการแสดงรอบสองจริงๆครับ...."อยากดูค.วยว้อยยยยย!!!!"...ตลกสัส555...ใครตะโกนมาวะ..น้องคนนี้โคตรฮาร์ดคอเลย."ไข่ก็อยากดู!!!"..ผมก็ได้แต่คิดชั่งใจ.ว่าจะเอาไงดี.แต่ผมไม่ชอบเลยที่ปล่อยให้ลิงจ๋อนั่นรู้สึกเหนือกว่าแบบนี้..ดูมันยิ้มดิ.ฮึ่ย!...."หรือว่าจริงๆแล้วเล็กวะ...ตะกี้มองไม่ชัดว่ะ...บางทีอาจแค่ไม้จิ้มฟันก็ได้นะมึง...ไปเหอะว่ะ..เสียเวลา"....เหยดดดด..อยู่ดีๆแม่งเปลี่ยนแนวทางขึ้นมาซะงั้น..เจ๊คนนั้นคงคิดว่าดูถูกแรงๆแบบนี้อาจทำให้ผมยอมก็เป็นได้...แต่ผมก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้..มอง***ที่หายแข็งไปบ้างเล็กน้อย..สลับกับหน้าเจ้าอ๋องตัวแสบ..."กระจู๋อนุบาล...ยังใหญ่กว่าว่ะกูว่า....เสียดายนะเนี่ย..กล้ามก็สวยแต่ค.วยเล็กจิ๋วเดียวว่ะ....ทำไมพ่อให้มาน้อยจังวะ55555555"....."พี่ๆ....สามนิ้วนี่แข็งแล้วใช่ปะ".....ตอนนี้ผมเริ่มขึ้นแล้วครับ...ตอนแรกก็เข้าใจว่าหยอกล้อ..แต่นาทีนี้มันชักจะลา่มปามไปกันใหญ่แล้ว..."พวกเมิงๆ...ตะกี่ที่กูเห็นนี่...แถวบ้านกูเรียกบักหำน้อยว่ะ"...."แล้วที่เห็นนี่...เพราะกูใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องว่ะ..แม่งเล็กเกิ้น".."กระจู๋นะเว้ย...ไม่ใช่แบคทีเรีย...มุกนี้เรียกเสียงฮาครืนเลยครับ..แม้แต่ไออ๋องก็ยิ้มไปกับเขาด้วย...พอกันที...จะไม่ทนและ...ผมลุกพรวดขึ้นมาตรงหน้าต่างอีกครั้ง....ฝั่งโน้นมีคนรอดูอยู่30คนได้..เรียกว่าเต็มทุกห้อง..ผมจับขอบกางเกงให้มั่น..รูดลงพรวดเดียว..แล้วโยนอย่างแรงจนไปตกที่ชั้นล่างหอนั้น...มือสองข้างประสานกันที่ท้ายทอย..แอ่นตัวโดยเฉพาะตรงกลางลำตัวให้ยื่นออกนอกหน้าต่างไปให้มากที่สุด..***ในตอนนั้นแข็งสุดๆ...หัวบานชมพูสะท้อนแสงแดดเห็นชัดเจน..ก่อนที่จะกระเด้าลมๆสี่ห้าที....อู้ๆๆ...พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อทุกสัดส่วนให้ชัดเจนที่สุด..ตั้งแต่กล้ามอก..ซิกแพหหกลูก..ตัววี..มาจนถึงอะไรตรงหว่างขา.....ขมิบก้น...พวงไข่สั่นขึ้นลงไปมา.เพราะบั้นเด้าผมซอยยิกๆทะลวงไปในอากาศ...ปากก็ส่งเสียงซี๊ดซ๊าดไปด้วย....สาบารได้เลยว่าผมเห็นคนเลือดกำเดาไหลเกินกว่าครึ่ง.....ค.วยแข็งๆของผมเด้งไปมา...ทุกสายตาก็จับจ้องไม่ไปไหน...ผมทำไปได้แปปเดียว..ก็ย้ายมือทั้งสองข้างลงมา....มือซ้ายหอบพวงไข่ทั้งสองอยู่ในมือเดียว...ส่วนมือขวากำค.วยหลวมๆแล้วชักเข้าออกสิบครั้งภายในสามวินาที..อ้าาาาาาา!!เสียวสัด......ทั้งยังทำใบหน้าเสียวซี๊ดสุดๆปากก็ร้องออกมาด้วย...ซี๊ดดดดดดดดดดดด.....จากนั้นก็ปิดหน้าต่างเลย...ปั้ง!!!....ท่ามกลางความอึ้งของทุกคน....ส่วนผมก็เพิ่งมาอายเอาตอนนี้แหละครับ55555...เรียกว่าเป็นนาทีประวัติศาสตร์ก็ได้....สาวๆฝั่งโน้นคงสลบกันไปหมดแล้ว...เพราะเห็นไม่มีใครพูดไรออกมาเลย..ได้แต่อ้าปากค้าง....เช่นเดียวกับเจ้าอ๋องในตอนนี้...มันนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเตียง..คงทึ่งมากกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นและไม่คิดว่าผมจะกล้าบ้าดีเดือดขนาดนี้....แกก็รู้จักไอเจ๋งคนนี้น้อยไปเหมือนกันว่ะ5555...ผมยังคงไม่ใส่อะไร..แต่เดินตรงแหน่วไปหามัน..***ก็ชี้หน้ามันด้วย..."ไง...ช็อกซีนีม่าสิมึง5555"....อ๋องเป็นใบ้ไปชั่วขณะ..แต่ผมยังเห็นอย่างอื่นมากกว่านั้น..."ชอบอะดิ....ค.วยโด่จนโผล่แล๊วว"...หัวค.วยมันโผล่แล่บออกมาจากกางเกงมันจริงๆครับ..ผมพูดเสร็จก็เอานิ้วชี้ไปจิ้มๆหยอกๆพอเป็นพิธี......สรุป..เกมนี้ผมชนะอีกแล้วสิเนี่ย555

หนูอิน

[อาร์มเล่า].....ปกติผมเป็นคนตื่นสายครับ..ยิ่งวันหยุดแบบนี้.ดีไม่ดีเที่ยงแล้วยังไม่ตื่น...แต่วันนี้9โมงผมก็ตื่นแล้วครับ..ก็จะไม่ให้ตื่นได้ยังไงอะ..เสียงเอะอะโวยวายอะไรก็ไม่รู้..ที่จริงก็รู้ครับ..เสียงผู้หญิงหอข้างๆโน่นไง...เจี๊ยวจ๊าวอะไรกันแต่เช้าวะ..คนจะหลับจะนอน..แต่ก็น่าแปลกนะครับ.เพราะวันแบบนี้ก็ไม่น่าจะมีเรื่องอะไร..ผมทำเป็นไม่สนใจแล้วกลับไปนอนต่อ..แต่เสียงนั้นก็ยังไม่หยุด.หนำซ้ำยังดังกว่าเดิมอีก..มั่นใจเลยว่าได้ยินกันทั้งหอแน่..หรือว่าเกิดเหตุไรวะ..แต่ก็ไม่ได้กลิ่นควันไรนิ..ไฟก็ไม่ได้ไหม้..น้ำไม่ท่วม..โจรขึ้นเหรอไงฟะ...คิดไงก็คิดไม่ตก..แต่สักพักผมก็ได้ยินเสียงลอยตามสายมาครับ..."เอาอีกๆ"...มีการรับส่งเป็นลูกคู่..บรรยากาศครึกครื้นกันจัง.คงไม่มีใครตกที่นั่งลำบากหรอก...อย่างมากคงรับน้องกัน...ว่าแล้วผมก็ตัดสินใจนอนต่อ.พอๆกับที่ความอึกทึกค่อยๆหายไป........ผ่านไปสามชั่วโมงพอดิบพอดี..ผมถึงผงกหัวตื่นขึ้นมา...เอื้อมมือหยิบกางเกงกับเสื้อยืดคอกลมมาใส่แล้วลงไปหาไรกิน...ข้าวเช้าของผมแต่เป็นข้างเที่ยงของคนอื่นครับ...ผมรีบเข้าไปสมทบคนอิ่นๆที่กำลังล้อมวงกินข้าวกันอยู่...เพราะกลัวของดีจะหมดซะก่อน..แถมยังหิวมากอีกด้วยตอนนั้น...เจ้าอ๋องกับเจ๋งนั่งข้างๆกัน...ถัดมาก็เจ้าเอกกับไอชัย..กองหน้าคนสนิทของผม..ส่วนคนที่เหลือก็กำลังทยอยตามกันมา..บ้างก็กินเสร็จแล้วกำลังไปซ้อมที่สนามต่อ...."เฮ้ย..เจ๋ง..เป็นไงบ้างวะ...พออยู่ได้มั้ย"......"โอเคเลยครับ..ผมประทับใจมาก"...พูดแล้วไอเจ๋งก็หันไปยิ้มยิงฟันใส่อ๋อง..แม่งมีอะไรป่าววะ..ผมจับความรู้สึกแปลกๆบางอย่างได้..."อ๋อง...มึงดูแลพี่เขาดีๆนะ"...แล้วผมก็พูดยาวเรื่อยเปื่อยของผมไปเรื่อย..ก็เรื่องจิปาถะโน่นนี่นั่น..แนะนำสำหรับคนมาอยู่ใหม่...."มีอะไรสงสัย...ก็ถามตัวเล็กมันละกันนะ"....พูดไปกินไป...แต่รีบพูดให้เสร็จดีกว่า..จะได้กินได้อย่างสบายใจ.โฮะๆๆๆ......"ว่าแต่ตอนเช้ามีไรวะ....ลืมถาม"....."ไอเอก..พวกมึงได้ยินเหมือนกูมะ"..ไอเอกไอชัยพยักหน้ากลับมา...."ข้างๆแม่งเป็นไรกันวะ...มีงรู้ปะ"....ถึงตอนนี้ไออ๋องอยู่ดีๆก็หน้าแดงแป้ดขึ้นมาเฉยซะงั้น..ส่วนไอเจ๋งที่น่าจะรู้ดีเพราะห้องมันก็อยู่ติดกับผม..ก็มัวแต่ตักข้าวเข้าปากอยู่นั่น...เหมือนมีความลับอะไรไม่ยอมบอกผมอย่างงั้นแหละ....แต่ยังไม่ทันจะซักไซ้ไล่เลียงอะไรเลย..ก็!!!....."อ้าวลุง.....มาถูกเวลาจริงๆ...อะ..นั่งก่อนๆๆ"

หนูอิน

[อาร์มเล่า]............ลุงสิงห์มาพอดีเลยครับ..ได้จังหวะเวลาเป๊ะ..."โห..ลุง..วันนี้มาเช้าจัง..ปกติมาเย็นๆนี่หว่า"...."เฮ้ย..ข้าไม่ได้มาเรื่องนั้นเว้ย..แค่แวะมานั่งเล่นเฉยๆ..เอ็งก็"...เออว่ะ..จริงด้วย.ลุงมาตัวเปล่า.เห็นปกติต้องติดเบียร์มาอย่างน้อยสองป๋อง.แต่วันนี้ไม่นะ..."อ่อ..เหรอๆ..งั้นตามบายเลยลุง..กินข้าวๆ"...ลุงสั่นหัวบอกให้เรากินต่อไม่ต้องเกรงใจแก.."ขอบใจ..แต่ข้ากินมาแล้วว่ะ"..แล้วลุงแวะมาตอนนี้ทำไมล่ะเนี่ยผมสงสัย..ปกติวันหยุดแบบนี้ลุงชอบออกไปเดินสวนลุมนี่หว่า.."แล้ว..ลุงมาทำไรตอนนี้อะะ..มีธุระไรป่าวลุง"..."ข้าก็..มีเรื่องจะคุยจะถามพวกเอ็งหน่อยน่ะ...เห็นนั่งล้อมวงกันอยู่พอดี..ก็เลย...."...ลุงพูดตะกุกตะกักไม่สมกับเป็นลุงสิงห์เลย...ผมเลยชิงพูดนำหน้าแกก่อน..."ลุงมีไร..ลุงก็ว่ามาเลย..ไม่ต้องเกรงใจ..เดี๊ยวเสร็จนี้ก็จะไปซ้อมต่อและ..ว่าแต่ลุงมีไรล่ะ"....ลุงมองหน้าพวกผม..แต่ก็ยังไม่เริ่มเล่าทันที.."คืองี้ว่ะ...แต่ข้าก็ไม่แน่ใจนักหรอกนะ..แต่ลองฟังดูก่อนจะก็ไม่เห็นจะเป็นไรไป"...ผมแอบรำคาญที่ลุงยังไม่เข้าเรื่องสักที..แต่ก็นึกตื่นเต้นเหมือนกัน.ชักสงสัยว่าเรื่องอะไรที่พาลุงสิงห์มาถึงที่นี้ตอนกลางวันแสกๆแบบนี้ได้...."เรื่องมันก็....ก็เริ่มจากตอนเช้าล่ะนะ..เหมือนเดิมที่ข้าต้องออกมาทำงาน.ก็ที่ประจำทุกวันที่แกรู้นั่นแหละ."....อ่อ..ลุงสิงห์แกต้องออกมากวาดขยะทุกเช้าตรงหลังตึกเรียนอะครับ..ก็อยู่เยื้องๆกับหอพักพวกเราพอดี..ถ้าวันไหนผมตื่นเช้าและโผล่หัวออกไปก็เจอแกกวาดขยะทุกวัน...เป็นลุงที่ขยันดีจริงๆ...ไม่ว่าคืนก่อนจะเมาเละแค่ไหน..วันรุ่งขึ้นก็ตื่นมาทำงานได้ไม่เคยขาด..."วันนี้ข้าก็ทำเหมือนเดิมล่ะ....แต่ทำไปได้แปปเดียวก็เสร็จละ...เพราะไม่ค่อยมีอะไร...ข้าก็เลยจะพักไวขึ้นหน่อย"..."แล้วไงอะลุง..ก็ไม่เห็นมีอะไรนิ"...ผมเร่งแกเพราะเริ่มจะไม่ทน..."อย่าเพิ่งสิวะ..ข้ากำลังนึกอยู่"...."ตอนแรกก็ไม่มีอะไรหรอก..ข้าเดินออกมาแล้ว...แต่ข้าดันลืมของไว้ว่ะ..เลยเดินกลับไปเอา...ไอตอนกลับมาเอาของนี่สิ..เนี่ยแหละที่ข้าจะเล่า"...ลุงเจอไรวะ..เอ๊ะตอนนั้นมีไรนะ.."ข้าได้ยินเสียงคนหอตรงข้ามโน่นมันร้องกรี๊ดๆๆๆกันว่ะ...ไอข้าแก่แล้วอะเนาะ...ก็ตกใจว่ามีอะไรกัน..สายตาข้าก็ไม่ค่อยดีเหมือนแต่ก่อน"...ผมรู้สึกว่าเรื่องเล่าของลุงน่าจะเป็นเรื่องที่ผมอยากรู้ด้วยเช่นกัน..."ร้องซะดังลั่นไปหมด...เกิดอะไรขึ้นวะ...ไอข้าก็สงสัย.คิดในใจ"...เออ.นั่นสิ.ผมก็อยากรู้...."ทีแรกก็นึกว่าไฟไหม้...แต่คิดไปคิดมาก็ไม่น่าใช่ว่ะ..ถ้าจะไหม้.ก็ต้องมีควันสิวะ"....ตอนนี้ผมตั้งใจฟังเต็มที่เลยครับ..เพราะคิดว่าลุงคงรู้อะไรมากกว่าผมแน่..."ผ่านไปสักพัก..ก็คิดว่าจะไปและ..ไม่สนใจดีกว่า..แต่พอจะหันหลังกลับเท่านั้นแหละ...ทีนี้พวกนั้นแม่งกรี๊ดหนักกว่าเดิมอีก..ลุงเลยปีนกล่องแถวนั้นดูจะได้มองให้สะดวกตาหน่อยว่าอะไรมันเป็นอะไร"...ตอนนี้ทั้งโต๊ะยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกนิดนึงเพื่อฟังเรื่องราวให้ชัดเจนยิ่งขึ้น...ยกเว้นไอเจ๋งกับอ๋องที่ยังก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป..ช่างพวกมันก่อนเว้ย..ฟังลุงต่อ..."ข้าก็ค่อยๆปีนดู..คนมันคาใจอยากรู้อะนะ..แต่ข้อเข่าก็ไม่ค่อยจะไหวและ"...บางทีผมก็รำคาญสำนวนและวิธีเล่าของคนแก่เหมือนกันแฮะ....."พอปีนได้ข้าก็มองไปที่หอโน่นว่ะ...แกเชื่อมั้ย..พวกผู้หญิงมันยื่นหน้าออกมาตรงหน้าต่างกันเต็มเลย...โบกไม้โบกมือกันสลอน...ข้าก็งงสิ...ว่ามันมองอะไรกันอยู่..แต่เดี๊ยวเดียวข้าก็รู้...เพราะมันมองมาที่หอแกแหละ..ไออาร์ม"....เอ๊ะ..มันยังไง...."เห็นมันมอง...ข้าก็มองตามกับเขามั่งวะ"...แล้วไงลุง...."ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า...แต่พอมองเพ่งดูดีๆข้าถึงเห็นว่ะ...ตอนนั้นข้าเลยรู้แล้วว่ามีอะไร"....มีไรลุง..มีไรๆๆ...."ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ...พวกเอ็งนี่มันไม่เบาจริงๆ"....อ้าว.อยู่ดีลุงก็ขำขึ้นมา..."ข้าก็แค่จะมาบอกว่า..เพลาๆลงหน่อยนะโว้ย...ผู้หลักผู้ใหญ่มาเห็นมันจะไม่งาม"...."ไอข้ามาเห็นก็ไม่เป็นไรหรอก..คนกันเองล่ะจริงมั้ย...แต่ความจริงเด็กรุ่นนี้นี่มันจริงๆเลยล่ะน้าา..ถ้าข้ามีหลานมันก็คงแก่นแก้วประมาณเอ็งล่ะวะ".....ตกลงมีเรื่องอะไรลุงยังไม่ได้บอกผมเลย...."ว่าแต่..เกิดไรขึ้นอะลุง..ลุงพูดงงๆว่ะ"..."เอ้า...ก็พวกแกไม่ใช่เหรอ..ที่เป็นคนถอดเสื้อถอดผ้า...โชว์กระจู๋ให้สาวดู..สาวถึงได้กรี๊ดขนาดนั้น.แหม..ต้องให้ข้าพูด!!"...เหยดดด..ใครวะ!..หนึ่งในพวกเราเนี่ยเหรออ.."ลีลาเด็ดจริงๆว่ะ...ข้ามองจากตรงนั้นเห็นชัดแจ๋ว.เห็นหมดเลยว่ะ....แถม.กล้ามก็สวย.ค.วยก็แข็ง..ใหญ่ยาวมโหฬารล่ะข้าว่า...แล้วยังเสือกกระเด้าลมโชว์เขาอีก...ฟิตจริงๆ..ข้าล่ะยอม...แต่ข้าล่ะเห็นใจสาวๆตึกโน่นจริงๆที่ได้แค่มอง...ต่อไปคงตั้งหน้าตื่นมารอทุกเช้าล่ะวะ..เอ็งว่ามั้ยฮ่าๆๆๆๆ"

หนูอิน

[อาร์มเล่า]..........ความจริงก็พอเดาได้ไม่ยากหรอกครับ..ไม่ต้องถามผมนะครับว่าผมรู้ได้ยังไง..เพราะตอนลุงเล่าผมก็สังเกตปฏิกิริยาสองตัวนั้นมาตลอดอะครับ..เห็นหลบหน้าหลบกันเหลือเกิน...แล้วตอนเล่าถึงฉากที่กำลังสาวค.วย..เจ้าอ๋องก็หน้าแดงขึ้นมาเฉย..ผมรู้แหละครับว่าเป็นเจ๋งแน่.เพราะไออ๋องเกิดมามันยังไม่เคยชักว่าวเลยครับ555..แหม่.ว่าแต่.ไอเด็กใหม่นี้ไม่เบาเลยจริงๆ...."เด็กๆก็เงี่ยลุง...ฟิตๆเป็นเรื่องธรรมดา"...ผมพูดแก้เก้อไปก่อน..ไอเอกกับไอชัยก็มองหน้ากันเลิ่กลัก..คงยังสงสัยอยู่ว่าฝึมือใคร..แต่ไม่นานมันคงรู้แหละ..."เออๆ..ตอนกูหนุ่มๆกูก็เป็น..เข้าใจเว้ย..เข้าใจ......แต่ไม่ใจกล้าขนาดนี้นะฮ่าๆๆๆๆ"...พวกผมก็หัวเราะตามไปด้วยพอเป็นมารยาท..."เออ..ว่าแต่มีอีกเรื่องนึงว่ะ...แต่ข้าไม่มั่นใจนะ..เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเองว่ะ....แต่ข้าเกือบจะลืมและ...คนแก่ก็เงี่ย".....เอ้า...เรื่องไรอีกล่ะลุง...."คือเมื่อวานตอนข้าจะไปปิดตึกน่ะ...ข้าว่าข้าเห็น...แต่ข้าไม่ชัวนะ..ข้าเห็นเด็กวิ่งไปมาอยู่บนตึกว่ะ"...เอาและไง..เรื่องที่ลุงว่าเกิดขึ้นเมื่อวานซะด้วย....."มันแปลกนะ..เพราะตอนข้าไปเจอ..ก็จะทุ่มสองทุ่มได้แล้วมั้ง"..........หรือว่า??........"ข้าเห็นแว่บๆนะ...พอข้าเดินไปมันก็ทำเป็นหลบ...พิลึกคนจริงๆ...ข้าก็เลยเอาไฟฉายส่องไป..เพราะกลัวมีคนอยู่บนตึกอะนะ..มันดึกแล้ว..ข้าต้องปิดประตูแกก็รู้....แต่พอเข้าส่องไปเท่านั้นแหละ..ข้าเห็นมันมาสองสามคนนะ...ลับๆล่อๆไม่รู้เด็กเราหรือโจรที่ไหนก็ไม่รู้.....ก็เลยต้องยิ่งส่องให้มั่นใจ".............หรือว่าลุงกำลังพูดถึง?????................."ข้าว่าข้าเห็นคนนึงหน้าตาคล้ายคุณหนูอินว่ะ....แต่คิดอีกทีก็ไม่น่าจะใช่นะ...จะเป็นไปได้เหรอวะ...ดึกๆดื่นๆแบบนั้น"......ทำไมล่ะลุง........"ข้าจำหน้ามันได้น่ะซี่...เห็นอยู่ทุกวัน..ข้ามั่นใจว่าใช่แน่ๆ..ล้านเปอเซนเลยอะ..แต่ข้าว่ามันแปลกๆจนไม่น่าใช่ว่ะ...มันแปลกไป.จนข้าว่าไม่น่าใช่หรอก...ข้าคงตาฝาดไปเอง"..............อ้าว......ทำไมล่ะลุง................"ที่ข้าว่ามันแปลกจนไม่น่าใช่อะนะ.....ก็เพราะที่ข้าเห็นมันไม่เหมือนคุณหนูที่กูรู้จักตรงไหนเลยว่ะ"...........ยังไงอะลุง..................."ก็คุณหนูคุณชายที่ไหน...จะมาใส่เกงในตัวเดียววิ่งไปมาบนตึกเวลานั้นวะ..เสื้อผ้าไม่มีสักชิ้น..แถมเป้ายังตุงใส่หน้าข้าอีกตอนข้าถามว่าเป็นใคร.....ข้าเห็นแว่บเดียวก็คิดว่าน่าจะเป็นหนูอิน...แต่มันจะใช่เหรอวะ...เป็นถึงประธานนักเรียน..จะมาทำตัวต่ำๆแบบนี้ทำไม...เสื้อผ้าก็ไม่ใส่..แถวบ้านข้าเรียกว่าชีเปลือยว่ะฮ่าๆๆๆ..แล้วแก้ผ้ากลางตึกเรียนแบบนี้...ยังมีอารมณ์มาจู๋แข็งอีกนะ...ขนาดนั้นแล้วเอ็งจะให้ข้าคิดจริงๆเหรอวะ..ว่าอาจจะเป็นหนูอินน่ะ...ข้าว่าไม่ใช่หรอก..ให้ตายยังไงก็ไม่เชื่อ...ข้าว่าคงเป็นพวกโรคจิตมากกว่าแหละ..เพราะเห็นมีเพื่อนมันด้วย..มากันอีกสองคนเห็นจะได้"..................ตอนนี้พวกผมนิ่งเงียบไว้..คิดว่าปล่อยให้ลุงแกเข้าใจตามที่คิดไว้แหละดีแล้ว...ก่อนที่จะถามต่อไปว่า...แล้วลุงทำไงต่อล่ะ?..............."อ๋อ....ลุงยังไม่ทันทำไรเลยว่ะ....ถามเสร็จมันสามตัวก็วิ่งหนีขึ้นตึกไปอีกด้าน....สงสัยคงคิดจะหนีไปออกตึกโน่นอะ...แต่ลุงเพิ่งไปล็อกกุญแจมาตะกี้นี้เอง...ท้ายสุดลุงก็ต้องปิดตึกน่ะ....จะให้ลุงขึ้นไปตามลุงก็ไม่ไหวแล้วจริงๆ...แต่ตอนเช้าเข้าไปดูอีกทีก็ไม่เจอแล้วนะ..สงสัยเมื่อคืนคงหนีไปได้สักทาง"...........แล้วลุงไม่เจออะไรเลยเหรอลุง...คำถามนี้มาจากเจ้าอ๋องครับ...."อ๋อ...เจอมั้ยเหรอ...ก็เจอนะ..แต่ว่าไม่เกี่ยวกันหรอก".........อะไรล่ะลุง.............."ข้าเจอเศษชุดนักเรียนอยู่สองชุดว่ะ"

pron

ขอบคุณครับ

Devilblood

เจ๋งมากๆเลยครับ

คุณหญิงอบเชย

ทำไมไม่โพสให้จบในโพสเดียวคะ จะแยกโพสทำไม

cake_dong

ขอบคุณครับ

somkaite

สุดยอดครับผม