รักวุ่นวายของเด็กม.ปลายตัวแสบ 2

flookky446

ตอนที่4
เช้าวันต่อมา
"ตื่นได้แล้วๆ"กราฟทักทายผมยามเช้า
ผมค่อยๆงัวเงียแล้วลุกขึ้นมา กราฟใส่กางเกงในสีเหลืองส้ม เซกซี่จนผมเกิดอารมณ์อีกรอบเลย
ก็แหม ไรขนตรงหน้าท้องมันสยิวชวนให้เกิดอารมณ์
"ไปแปรงฟันได้แล้ว มาจ้องอะไรละ ก็เห็นหมดแล้ว"
"คร้าบที่รัก"ผมค่อยๆลุกจากที่นอนแล้วไปแปรงฟัน
"เห้ย ไม่มีแปรงสีฟันนี่น่า .."
"เตรียมไว้ให้แล้วครับๆ รีบๆเร็ว เราทำอาหารไว้ให้แล้ว"
"โอ๊ว กราฟทำอาหารเป็นด้วยหรอนี่"
"อื้ม ;D เร็วๆเลย"

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ เราก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากัน
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์ฺ สักเที่ยงๆเราเลยชวนกันไปเที่ยวที่สยาม
"ไม่ได้มาเดินนานละ "กราฟบ่น
"งี้แต่ก่อน มาบ่อยหรอ"
"อื้มม .."แล้วกราฟก็ก้มหน้าลง
"เราพอจะรู้ละ .." กราฟคงนึกถึงชมพู่แน่ๆเลย
"เหยไม่หรอกๆ ไปๆ ไปหาไรกินดีกว่า หิวจะแย่"
หลังจากหาอะไรกินเรียบร้อย
"เออเดี่ยวเย็นนี้เราไปซ้อมบาสนะ จะมาดูป่าว"
"ไม่ดีกว่า เดี่ยวเรากลับบ้านละกัน"
"อื้ืมๆ ไว้คราวหน้ามานอนกับเราอีกนะ"
"ได้ๆ"

ผมแยกย้ายกับกราฟ แล้วกลับมาที่บ้าน
"มะวานไมไม่กลับบ้านวะ"ลูกพี่ลูกน้องผมทักขึ้น
"อ่อ เพื่อนมันชวนไปทำการบ้านนะแล้วมันดึก เลยนอนที่นั่นเลย"
"เออๆทีหลังบอกด้วยนะเว้ย เปนห่วง"
"ครับพี่"

ผมกำลังนั่งเขียนเพลงของวงอยู่
ทำนองโต้งเป็นคนแต่ง ผมเลยเอาทำนองมาเขียนเนื้อต่อ
ผมแก้เนื้อร้องมาหลายครั้งแล้ว ก็ยังไม่ดีสักที
"ติ๊ดๆๆ"เสียงข้อความเข้ามา

"อย่านอนดึกมากนะครับ

                        กราฟ"

ผมยิ้มเล็กๆ แล้วเขียนเนื้อต่อ
ผมรู้แล้วแหละครับ ว่าจะเขียนเพลงเกี่ยวกับอะำไร
ไม่ต้องสงสัยเลยใช่ไหมครับ

เช้าวันจันทร์
กราฟนัดให้ผมมาเจอที่ร้านกาแฟใกล้ๆกับโรงเรียนก่อน
ผมเดินเข้ามาในร้าน เห็นกราฟนั่งรออยู่แล้ว
"ไงกราฟ"
"อื้มม"
"มีเรื่องไรหรือป่าว"
"ย้ายมาอยู่กับเรานะ"
"หะ!!"
"เออนั่นแหละ ตามนั้นนะ"
"จะบ้าหรอกราฟ"
"เราคิดถึงชินอ่า เราอยากอยู่กับชิน"
"ไม่ได้หรอก มันไม่ดี"
"ไม่มีใครสงสัยหรอกน่า"
"เราขอคิดอีกทีละกันนะ"
"ไม่ได้ ต้องมาอยู่ นะคร้าบบบบบบบ"
ไอ้บ้า มาอ้อนแบบนี้ แล้วจะทำไงดีละเนี่ย
ต้องบอกลุง ลุงจะยอมไหมเนี่ย
"ต้องไปขอลุงก่อนอ่ะ"
"ไม่รู้อะ ขอให้ได้ละกัน"

แล้วตอนเย็น ผมก็มาเล่นบาสกับชินอีกครั้ง
เราเล่นกันสนุกมาก จนจังหวะที่เราแย่งลูกกัน เกิดเสียหลัก
เลยล้มไปโดยที่ผมอยู่ด้านล่าง แล้วกราฟอยู่ด้านบน
"จุฟทีนึงนะ"กราฟประกบปากลงบนปากผม เราค่อยๆแลกลิ้นกันเบาๆ
ลิ้นของกราฟตวัดไปมาในปากของผม ผมมีความสุขจริงๆ
แล้วกราฟค่อยๆถอนปากออก
"เรารักนายแล้วละ"กราฟบอกผม
"แล้วชิน ชอบกราฟบ้างไหม"
"..."
"ไม่ตอบแปลว่า? = ="
"เราชอบนายตั้งแต่วันแรกแล้วละ"
"หืมม จริงอ่ะ"
"จริง"
"งั้นนายก็เปนเกย์อะดิ"
"นายจะรังเกียจเราไหมอะ?"
"เราชอบนาย จบปะ"
"จบก็จบคร้าบบบ .."


ตอนที่5
หลังจากผมเล่นบาสกับกราฟเสร็จก็กลับมาที่บ้าน
ผมมานอนคิดเรื่องที่กราฟขอให้ผมไปนอนด้วย
จริงๆผมก็อยากไปอยู่ด้วยนะครับ แต่มันจะดีหรอ
แต่อดคิดถึงกราฟไม่ได้ อยากอยู่ๆใกล้ๆกับกราฟ
"ติ๊ดๆ" ผมเปิดโทรศัพท์มือถือ
"เราคิดถึงชินนะ

                    กราฟ"

บอกตรงๆ ไม่คิดเลย ว่าจะมีวันนี้ วันที่มีคนมาบอกคิดถึง
และนั่นคือกราฟ

วันต่อมา
ผมแต่งเพลงเสร็จแล้วนะครับ
เนื้อหาของผม ก็คือกราฟนั่นแหละ
ความรักดีๆที่มีให้กราฟ
และตอนนี้ ผมก็อยู่ที่ห้องอัดเพลง
ตอนนี้อัดกลอง และเบส เสร็จแล้ว กำลังอัดกีตาร์อยู่ครับ อีกไม่นาน ก็จะอัดเสียงแล้ว
"ติ๊ดๆๆ"โทรศัพท์ผมดังขึ้น
"ฮัลโหลว่าไง"
"อื้ม ทำไรอยู่"กราฟถามขึ้น
"ก็รออัดเสียง"
"อื้ม ตั้งใจอัดนะ"
"ครับผม"
"อยากฟังเสียงชินจัง"
"ไว้อัดเสร็จ จะให้ฟังน่ะ"
"อื้มๆ เราไปซ้อมบาสต่อแล้วนะ"

เราจบการสนทนาลง เป็นจังหวะเดียวกับที่อัดกีต้าร์เสร็จ
ผมเดินเข้าไปในห้องอัด ก็มีเสียงข้อความดังขึ้น
"เราเป็นกำลังใจให้นะ

                            กราฟ"
เพียงแค่นี้กำลังใจก็มาแล้วละ

ผ่านไปประมาณเดือนหนึ่ง ความสัมพันธ์ของผมกับกราฟก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ
เอ่อลืมบอกไปว่า ผมย้ายมาอยู่กับกราฟแล้วละ
จริงๆ ผมไปขอแม่ตรงๆเลยว่า อยากอยู่หอ เพราะเกรงใจลุง
แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
ตอนนี้พวกผมทำเพลงกันได้ 4 เพลงแล้วครับ และกำลังจะส่งค่ายเพลงใหญ่แล้วด้วย
"ว่าไง พ่อนักร้องดัง"
"ยังน่า"
ผมกับกราฟ นัดเจอกันที่พารากอน มาดูหนังกัน
รอบ 4 ทุ่มกว่าๆ
เราสองคนเดินเข้ามา โชคดีหน่อย คนน้อยมาก
เราสองคนจับมือกันขณะดูหนัง
แล้วกราฟก็ปล่อยมือผม แต่กราฟค่อยๆเลื่อนมือมาตามกางเกงยีนส์
จนกระทั่ง เป้า ของผม
กราฟค่อยๆรูบซิบกางเกงของผมออก และลูบไปมาเรื่อยๆ และในที่สุด ควยของผม
มันก็ตื่นขึ้นมา กราฟค่อยๆควักเควยของผมออกมาดูหนังด้วย คริๆ
กราฟค่อยๆชักเข้าๆออกๆ
ระหว่างนั้น ผมก็ค่อยๆเลื่อนมือไปที่เป้าของกราฟ เป้ากราฟแข็งตัวรออยู่แล้วละ
ผมก็ค่อยๆควักควยกราฟออกมา
"ขออมนะ"ผมพูด แล้วกราฟก็ปล่อยมือผมจากควยผม
มาจับหัวผมแทน ผมค่อยๆอมควยของกราฟ
"ซี๊ดดด"กราฟครางเบาๆ แล้วกดหัวผมต่อ
หลังจากนั้นสักพักผมก็ขึ้นมาประกบปากกับกราฟ เราแลกลิ้นกัน
อย่างเมามัน
"ไปห้องน้ำกันมะ"
"อื้มมม"

ผมชวนกราฟออกมาในห้องน้ำห้าง เลือกห้องในสุด
ผมค่อยๆบรรจงประกบปากกราฟ แล้วค่อยๆถอดเสื้อกราฟออก
และปลดกางเกงกราฟอีกครั้ง
"เบาๆ 55"กราฟเตือน
หลังจากนั้น กราฟก็เป็นฝ่ายไซร้ผมบ้าง
กราฟดูดหัวนมผมได้เสียวมากๆเลย อ๊าาห์
ผมมีความสุขมากๆ
"วันนีี้กราฟขอเอานะ"
"คร้าบบ"
กราฟค่อยๆเอาควยสอดเข้าไปในรูตูดของผมครับ
"ขนตูดเยอะจริงนะเรา"
กราฟค่อยๆเด้าผมเบาๆ และเพิ่มเป็นแรงขึ้นเรื่อยๆ
"เสียวเว้ยย" ผมครางออกมา
กราฟเลยเอามือมาลูบหัวนมของผม และจูบปากผม
ผมเสียวมากๆ เสียวที่สุดเลย
แล้วกราฟก็เลื่อนมือข้างที่จับนม มาชักควยให้ผม
โอ้ย มันเสียวมาก เสียวที่สุดเลย ทั้งรูตูด และ ควย
"กราฟพอก่อน เดี๋ยวเราแตก"
กราฟก็ปล่อยมือออกจากควยผม แล้วเด้าผมอย่างเดียว
กราฟมันมาก กราฟดูจะเสียวมาก
แล้วกราฟก็ถอนควยออกจากรูตูดผม
แล้วแตกใส่ท้องผม
"อ๊าห์ กราฟเสียวมากเลยชิน กราฟรักชิน"
แล้วกราฟก็มาชักให้่ผม และจูบผมไปด้วย
และในที่สุด ผมก็แตก
เราสองคนกอดกันในห้องน้ำ แล้วก็กลับห้อง  โดยที่ไม่ดุหนังต่อ


ตอนที่6
วันนี้ผมเอาเพลงมาส่งที่ค่ายเพลงกับโต้ง วิน เอก
และผลก็เป็นไปตามคาด พวกเรากำลังจะเซ็นสัญญากับค่ายดังที่นี่แล้ว
หลังจากนี้ ผมจะต้องเริ่มทำงานเหมือนศิลปินดังคนหนึ่งแล้วแหละ

ผมกลับมาที่ห้องของกราฟ
ปรากฏว่ากราฟไม่อยู่
คงออกไปซ้อมบาสสินะ
ผมเลยโทรไปหา แล้วกราฟก็ไม่ยอมรับ
สงสัยคงจะซ้อมอยู่แหละ ผมเลยตัดสินใจออกไปหาอะไรกินข้างนอกหน่อย
และผมก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นกราฟ นั่งอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง
ไอ้เราก็นึกว่า ซ้อมบาส ไม่ยอมรับโทรศัพท์
แต่มานั่งจู๋จี๋กับผู้หญิง เชอะๆ ไม่ยอมรับโทรศัพท์
ผมตัดสินใจเดินกลับขึ้นห้อง
คอยดูนะ เชอะ
"แก๊กก"เสียงลูกบิดประตูดังขึ้น สงสัยจะกลับมาแล้ว
ผมกำลังนั่งอ่านหนังสือเรียนอยู่
"กลับมาแล้วครับ"กราฟวิ่งเข้ามากอด แล้วหอมผม แต่ผมสะบัดหนี
"อะไรนี่ เป็นอะไร"
"นี่ไปไหนมา"ผมถามตรงๆ
"ก็ไปหาอะไรกินมา"
"อร่อยไหมละ?"
"ก็บะหมี่หน้าหอไง"
"หมายถึง น้องผู้หญิงคนนั้นอะ"
"ชินหมายถึง น้องเจน อะนะ?"
"ไม่รู้"
"โธ่ๆ นั้นมันรุ่นน้องที่ รร ไง"
"ใครจะไปรู้ โทรไปทำไมไม่รับละ"
"นี่ ก็กราฟปิดเสียง แล้วไว้บนเตียงนี่ไำง"
เออ ทำไมเราไม่สังเกตเลย
"หึงเค้าอะดิ"
"ป๊าวว"
"ไม่หึงเค้าบ้างหรอ เค้าอยากให้หึงอะ"
"เออ หึงก็หึง อย่านอกใจเค้านะ เค้าขอ"
"เค้าไม่นอกใจชินแน่นอน เค้ารักชินแล้ว"
"ขอบคุณนะ"
"แต่ถ้าชินนอกใจกราฟ กราฟเอาชินตายแน่"
"โห .."
"หรือจะลอง?"
"ไม่คร้าบบบ ชินรักกราฟน่ะ"
เราสองคนกอดกันอย่างมีความสุข
"เอิ่มกราฟ เราเซนสัญญาแล้วนะ"
"แล้วงี้ จะมีเวลาให้กราฟไหมเนี่ยย"
"มีสิกราฟ"
"เดี๋ยวดังก็ลืมกันแน่เลย"
"จะลืมได้ไง ในเมื่อกราฟเป็นแฟนเรา"
"ฮ่าๆๆ จ้า พ่อหนุ่มนักร้องดัง"

เช้าัวันต่อมา
"กราฟ เดี๋ยวเย็นนี้ ชินมีเล่นดนตรีที่สยามไปดูไหม"
"อืมๆ ไปๆ"
"งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนเย็นนะ ชินต้องไปถึงนู้นก่อนอ่า"
"โอเค แล้วเจอกัน"

18.25 น. ณ พารากอน
"หะ อยู่ไหนนะ?"เสียงดนตรีดังมากเลยนะ ฟังเสียงกราฟไม่ถนัดเลย
"เออเจอแล้วๆ เดี๋ยวเดินไป"
แล้วสักพักกราฟก็เข้ามาทักทาย
"ไงๆ"
"พวกโต้งอยู่ข้างใน เข้าไปทักป่าว"
"โอ้ย เจอทุกวัน ช่างมันๆ ละนี่เล่นกี่โมง"
"6โมงสี่ห้าอะ รีบป่าว"
"จะรีบอะไรละ ก็บอกว่าจะมาดู"
"จ้าๆ งั้นฝากถ่ายรูปด้วยนะ"
"เออๆได้ๆ"
"งั้นเราเข้าไปหลังเวทีแล้วนะ"
"เล่นเต็มที่นะ"

ผมเตรียมตัวโชว์เต็มที่แล้วละ
และแล้วผมก็ออกไปโชว์เพลงแรกพร้อมเสียงคนกรี๊ด
แต่ ... กราฟหายไปไหน?
พอจบเพลงหนึ่ง
"วันนี้พวกเรามีอีกหนึ่งเพลงมาฝาก เป็นเพลงที่ผมเขียนขึ้นมาเพื่อจะบอกความในใจกับใครสักคน"
.
.
.
"หวังว่า เขาคงจะรับรู้นะครับ"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

.
.
.
.
ผมลงจากเวที กราฟผิดสัญญา บอกว่าจะดูๆ เห้อ
หรือว่า นอกใจไปหากิ๊ก
ผมเลยนึกขึ้นเลยจะโทรหา แต่เห็นข้อความกราฟทิ้งไว้
"แม่เราเข้ารพ เราเลยรีบไปหาแม่ ที่พัทยา
ไม่ต้องเป็นห่วงนะ

                                กราฟ"
จะบ้าหรอ แม่เขารพ ทำไมไม่รอให้เราเล่นเสร็จก่อนละ
ตอนที่7 (เป็นตอนแห่งความซึ้งนะครับ 5555)
โกรธมากครับ
ตอนนี้กำลังโกรธแฟนตัวเองมาก
ทำไมถึงไม่รอเราก่อนนะ ถึงแม้ผมจะไม่เคยรู้จักคุณแม่ของกราฟ
แต่ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้

แล้วกราฟก็โทรศัพท์เข้ามา
"กราฟ กราฟอยู่ไหน?"
"กราฟอยู่ รพ. กับแม่"
"กราฟฟังนะ เรากำลังจะถึงแล้ว กราฟมารับเรานะ เรานั่งรถทัวร์มา"
"หะ์? ทำไมไม่บอกเราก่อนละ"
"แล้วทีกราฟอ่า"
"โอเคๆ เดี๋ยวกราฟไปรับ"

และแล้วตอนนี้ผมก็มาซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ของแฟนผม
แหะๆ ตอนนี้ผมถึงแล้วแหละ แล้วกราฟกำลังพาผมไปที่บ้านกราฟ
ผมเปิดประตูเข้ามาในบ้านของกราฟ
บ้านกราฟสวยมากเลยครับ
"เอ่อ แล้วแม่กราฟอาการเปนไงบ้าง"
"ตอนนี้หมอบอกว่าอาการดีขึ้นแล้ว แม่เราหน้ามืดนะวันนี้"
"งั้นพรุ่งนี้กราฟพาเราไปหาแม่กราฟหน่อยนะ"
"ได้สิ"

แล้วคืนนี้ก็ผ่านไป ทั้งเหนื่อยด้วย เพราะทำงานเสร็จก็รีบมาพัทยาเลย
เมื่อคืนผมปิดโทรศัพท์หนีทุกอย่าง
พวกโต้งก็ส่งข้อความมา
ประมาณ เมิงหนีไปไหน อะไรทำนองนี้

วันนี้ผมไปทำความรู้จักแม่ของกราฟแล้ว
แม่กราฟตอนนี้ก็อาการดีขึ้นแล้วจริงๆ
คุณแม่กราฟใจดีมากๆ เลย น่ารักครับ
ตอนนี้เราสองคนกำลังเดินทางกลับกรุงเทพฯแล้ว
เพราะคืนนี้ ผมต้องมีุถ่ายรายการ

ตอนนี้เราอยู่บนรถทัวร์แล้วครับ
"คืนนี้ กราฟจะไปดูเราถ่ายรายการป่าว"
"คงไม่ละ เราไม่อยากให้ใครสงสัยมาก"
"อืมๆ"
"เป็นอะไร น้อยใจหรอ"
"ไม่หรอก เราเข้าใจ"
" อย่าคิดมากนะ เรารักชิน"
"กราฟ T^T"
"ชิน ต่อจากนี้ไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อยากให้ชินเชื่อใจกราฟนะ กราฟรักชิน"
".."
"เราไม่รู้หรอกว่า ชินจะเชื่อกราฟไหม แต่กราฟสัญญาว่า กราฟจะไม่ทิ้งชินไปไหน"
"กราฟ ขอบคุณนะ"
ผมกอดกราฟพร้อมน้ำตา ผมอบอุ่นมากเลย เวลาทุกครั้งที่กอดกราฟ
ทุกครั้งผมกอดเขา ผมรู้สึกว่า ผมไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น
"เรารักชินนะ"

แล้วผมก็งีบหลับสักพักจนกระทั่ง
"พี่ชิน!!"
ผมสะดุ้งตื่นขึ้น เพราะมีน้องผู้หญิงมาทัก
"ครับ "
"ใช่จริงๆด้วย ขอลายเซ็นหน่อยสิคะ?"
"อ่อได้ครับ"
"พี่ชินมาทำไรหรอคะ?"
"อ่อพี่มาทำธุระนะครับ"
"นั่นเพื่อนพี่หรอคะ์"
ผมต้องหันมามองหน้ากราฟ กราฟก็ยิ้มให้เชิงรู้ว่า ผมควรต้องตอบยังไง
"ใช่ครับ ชื่อกราฟ"
"หล่อจัง "
" พี่ขอตัวงีบสักครูนะครับ"
"ค่ะพี่ชิน"

และแล้วรถทัวร์ก็พาผมและกราฟมาถึงกรุงเทพฯ
ตอนนี้ก็ราวๆเที่ยงๆ ผมยังมีเวลาเตรียมตัวอีกหลายชั่วโมง
เพราะรายการถ่ายเกือบเที่ยงคืนแหน่ะ

ตอนนี้ผมก็มาถึงห้องแล้ว
แล้วโทรศัพท์เพื่อนในวงก็โทรมา
"ไอ้ชินเมิงอยู่ไหน"
"เออๆ อยู่ห้อง"
"เออๆ คืนนี้เมิงอย่าเบี้ยวนะเว้ย รายการดัง"
"เออๆกูรู้แล้ว"
"มาเจอกัน 4 ทุ่มก่อนนะเว้ย"
"ครับเพ่!"

เห้อๆ ถ้าพวกมันรู้ว่าผมกับกราฟเป็นอะไรกัน มันจะโกรธผมไหมเนี่ย
"คิดอะไรอยู่ชิน"
"ป่าวหรอกๆ"
"เดี๋ยวกราฟลงไปข้างล่างแปปนะ"
"อื้มๆ"

ระหว่างที่กราฟลงไป ผมเลยแอบเช๊กโทรศัพท์กราฟสักหน่อย
แม้ว่าจะเป็นกฏเหล็กข้อห้ามเลย

ผมไล่ดูข้อความ
ผมเห็นชื่อ CHOMPOO
อื่มๆแฟนเก่ากราฟ
ผมค่อยไล่อ่านจนมาสะดุดข้อความ 3 อันสุดท้าย


กราฟ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม?
เราขาดกราฟไม่ได้
                            คงไม่ได้หรอกนะชมพู่ แต่เรายังเป็นกันได้นะ

ชมพู่ขอโทษนะสำหรับที่ผ่านมา
ขอบคุณที่ยังให้เราใช้คำว่าเพื่อนได้อยู่

ผมรุ้สึกดีใจเหมือนกันที่กราฟกับชมพู่จบกันด้วยดี
ผมเข้าNotes ดู เหนบันทึกมากมายเลย
เลยคลิกอันหนึ่ง

มันขึ้นว่า Today แปลว่าเพิ่งเขียนวันนี้หรอเนี่ย

"ผมเลิกกับชมพู่ครับ แต่ผมก็ได้เพื่อนเพิ่มคนหนึ่ีงนะ
เขาชื่อ ชิน เขาเป็นคนแรกที่รู้ว่าผมเลิกกับชมพู่ ผมกับเขากอดกันหลังตึก รร
กอดของชินอบอุ่นมาก ผมกอดเขาแล้วราวกับว่าเทเรื่องราวที่รู้สแย่ออกไปหมด
ก่อนหน้านั้น เราสองคนก็รู้จักกันแล้วแหละครับ เพียงแต่ยังไม่ได้คุยกันเป็นทางการ
ชินเป็นนักร้องใหม่ของวงเก่าผมเนี่ยแหละ แต่ผมต้องออกมา เพราะผมต้องแข่งบาส
ผมเหงานะครับ ผมรู้สึกแย่มากที่ต้องเลิกกับชมพู่ เราคบกันมาตั้งแต่ ม.3 ครับ
ผมอยากมีใครสักคนมาอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้ เลยชวนชินมานอนเป็นเพื่อนที่ห้อง
ผมดีใจมากเลยที่ชินตอบตกลง
วันนั้นผมพาชินมาเล่นบาส ผมละอยากจะต่อยตัวเองที่โยนบาสไปกระแทกหัวชิน
แล้วผมก็ได้ทำแผลให้ชิน ผมบอกตรงๆ ว่าผมรู้สึกแย่ ที่ทำเขาเจ็บ
ผมไม่รู้ว่าผมเป็ันเกย์หรือป่าว แต่ผมเป็นห่วงเขาจังเลย ผมสับสนตัวเองมากเลย
พอตอนอาบน้ำผมเลยเข้าไปกอดชิน ผมรู้สึกดีมากเลย
หลังจากนั้นผมกับชินก็สนิทกันมากขึ้น เราตัวติดกันมากเลย
จนชินย้ายมาอยู่กับผม ผมดีใจมากเลย
ณตอนนี้ ผมไม่สนใจแล้วว่า ผมจะเป็นเกย์หรือไม่เป็นเกย์
แต่ผมรักผู้ชายคนนี้ ผมจะรักเขา และจะไม่รักใครอีกแล้ว .."

น้ำตาค่อยๆไหลออกมา
ผมไม่คิดเลยว่าคนอย่างผมจะมีคนที่รักผมได้มากมายขนาดนี้
เราก็รักกราฟมากนะ

minone

ขอบคุณครับผม

l3lackBird

ขอบคุณครับผม

somkaite

ขอบคุณครับผม

pomey

ขอบคุณคร๊าบบบ

0966

ขอบคุณคับ

lovehunter

ขอบคุณจร้า

forest_11489

แล้วตกลงชินยังคงรักกราฟมากซินะ

shinecaff

kiseki08

ฟินนน ขอบคุณครับ

maxum

ขอบคุณมากคับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

bird0211

ขอบคุณครับ

Nikezero

ขอบคุณครับ

doodd

ขอบคุณนะครับ

Deer651

ขอบคุณครับ

nukkungza01

ขอบคุณครับผม

mbamint

ขอบคุณครับ

shinecaraff

อ่านแล้วซึ้งดี

Wut_14

ขอบคุณครับ