"แนวสะกดจิตเรื่องใหม่:แค้นวิปริต จิตสั่งกาม"
3 ~) p, {* L: j6 L, w: {3 }' Y- c- w, s( f7 l Q* D1 p
โดย โทรจิตคุง Palm-Plaza.com Forum$ `' ~" g0 z: B( x. c: w: M
ตอนที่ 2 สู่ที่ซึ่งคุ้นเคย( K! ?* P2 _7 K( K, u
% W1 x. t# ?7 s/ _# D5 B& ~5 I6 l
ข่าวหนังสดหน้า ห้างสรรพสินค้าของปรียาเมื่อวานกลายเป็นที่โจษขานผ่านสื่อโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ รวมถึงโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค ผู้คนต่างตั้งคำถามถึงระดับศีลธรรมในจิตใจมนุษย์ที่สวนทางกับความเจริญมาก ขึ้นทุกที คนสมสู่กันในที่สาธารณะไม่อายฟ้าดินซ้ำยังมีคนสนับสนุนปกป้องเพราะอยากรู้ อยากเห็น อันที่จริงผมอยากเชิญสื่อมวลชนมาฟังแถลงการณ์ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดไม่ได้เกิด จากที่พวกมันขาดจิตสำนึก แต่เกิดจากเกมที่ผมวางไว้ต่างหาก แน่นอนที่สุด ของแบบนี้พูดสุ่มสี่สุ่มห้าได้ที่ไหน หนำซ้ำใครจะเชื่อง่าย ๆ อย่าง ไรก็ตามวันนี้ผมเดินผ่านหน้าห้างดังกล่าว ไม่เห็นบริกรหนุ่มคนนั้นทำงานที่นั่นอีกแล้ว ส่วนปรียาผมไม่รู้ว่าเธอมีสภาพจิตใจเป็นอย่างไรและไม่จำเป็นต้องรู้ด้วย การชำระความของผมเสร็จสิ้นลงเมื่อใด ก็เท่ากับหนี้ระหว่างกันจบลงแค่นั้น พวกเขามีสิทธิ์ที่จะฆ่าตัวตาย ย้ายบ้านหนี ร้องไห้ เฉย ๆ ทนทานหน้าด้าน หรือเกิดติดใจขึ้นมาไม่รู้สึกเดือดร้อนแม้แต่นิดเดียว ก็เป็นไปได้ทันนั้นและผมแฟร์มากพอที่จะเคารพความรู้สึกพวกเขา หากใครไม่สะทกท้านผมก็จะไม่ไปซ้ำเติมระลอกสองเกินกว่าโทษครั้งแรกที่เขาได้ รับ แต่หากใครภูมิคุ้มกันจิตใจต่ำจนคิดสั้น อันนี้ก็ช่วยไม่ได้จริง ๆ อยากให้ทุกท่านรับรู้ไว้ว่าผมไม่เคยสะกดจิตบังคับใครให้ฆ่าตัวตายหรือฆ่ากัน เองแม้แต่คนเดียว เอาเถอะ มาเข้าเรื่องของผมวันนี้กันดีกว่า7 ^) R' J* F* S3 K0 z
.* P D% m& \# Z
.
3 t% ~8 R- R& U! @.) \- w" Z- p+ X9 d7 O( r+ u
.
% ]: {8 f( T* t" b! c* G" wรถ เก๋งบีเอ็มดับบลิวสีดำเทียบจอดลงข้างรั้วโรงเรียนอย่างนุ่มนวล สำหรับโรงเรียนเอกชนคงเป็นเรื่องปกติที่จะพบเห็นรถยี่ห้อหรูของผู้ปกครองชน ชั้นมีอันจะกินกันอยู่บ่อย ๆ เรียกได้ว่าเอียนด้วยซ้ำ ดังนั้นการมาเยือนของผมจึงไม่สร้างความสะดุดตาแก่รปภ. หรือกลุ่มเด็กนักเรียนที่กำลังเรียนพละในสนามแต่อย่างใด ทันทีที่ผมเข้าสู่พื้นที่โรงเรียน รปภ. ก็ขออนุญาตให้แลกบัตรและเซ็นลายมือชื่อบุคคลภายนอกตามกฎ
/ ~3 r& `1 {, g' X.
4 ^4 L5 b7 T( h% ^1 m3 c( D: R.
# R* l6 {5 _+ ]# qแต่แน่ละ ผมจะยอมทิ้งร่องรอยการมีตัวตนได้ซะที่ไหนกัน จึงต้องทำให้รปภ. คิดไปเองว่าผมทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยการใช้อำนาจจิต9 C# N8 l# A& K8 e
.
7 C; ~# {' N7 F& m/ \% k6 [.
+ R* I+ y* w. |7 b5 j8 o0 g& D' O
บ่าย นี้เมฆประปรายรำไร มีแดดอ่อน ๆ ชวนให้สดชื่นแต่อากาศไม่ร้อนเกินไป ทำให้ผมอารมณ์ดีเป็นพิเศษ วันนี้ผมไม่ได้มาคิดบัญชีกับใคร วัตถุประสงค์หลักที่ผมมาเหยียบที่นี่ก็คือ “ตามล่าหาแหล่งข้อมูลรายชื่อลูกหนี้” เดิมทีเหยื่อที่ผมลงมือไล่ตั้งแต่ปรียาขึ้นไป ใช้วิธีเสาะหาด้วยเซิร์ซเอนจิ้นหยาบ ๆ ตามอินเตอร์เน็ตเท่านั้น ทว่าหลายคนไม่สามารถสืบเสาะหาตัวได้ อาจจะเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนที่อยู่ หรือไม่มีชื่อใด ๆ ในฐานสารสนเทศ ด้วยเพราะสมัยผมอยู่มัธยมต้นยังไม่มีการนำเทคโนโลยีอินเตอร์เน็ตมาใช้จัดการ ฐานข้อมูลนักเรียน ดังนั้นผมจึงจำเป็นต้องได้แหล่งข้อมูลสำคัญสองแห่งอยู่ในมือจึงจะตามสะสาง หนี้แค้นกับพวกมันได้หมด แหล่งแรกคือหนังสือรุ่นและระเบียนประวัตินักเรียน และแหล่งที่สองคือไอดีโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คของประธานรุ่น ซึ่งแหล่งที่สองเดี๋ยวได้เจอกันแน่ วันนี้เอาแค่อย่างแรกก่อน3 k+ \( L4 V; @* y
.
1 f$ l& h" F! E& ~+ e6 ^* z' l7 [6 }.
r& F' U8 W h* l) L0 H2 K0 kภาย ในเวลาชั่วโมงเศษ ผมก็ได้เอกสารสำคัญที่ผมต้องการครบถ้วน เริ่มด้วยสะกดจิตให้หัวหน้ารปภ. ปิดกล้องวงจรปิดทั้งหมด จริงสิ คุณอย่าเอาบอกใครนะว่าจุดอ่อนของผมก็คือกล้องวงจรปิด แม้ผมจะบิดเบือนความจริงได้อย่างไร้ขอบเขตแต่ก็ทำได้แค่เล่นสนุกกับความคิด คนอื่นเท่านั้น ไม่สามารถควบคุมหลักฐานเชิงประจักษ์พยานได้หรอกนะ เข้าเรื่องต่อดีกว่า จากนั้นผมจึงสะกดจิตให้พนักงานทะเบียนรื้อค้นหนังสือรุ่นและเอกสารระเบียน ประวัติของนักเรียนชั้น ม. 1/3 ถึงชั้น ม. 3/3 รุ่น 40 แล้วถ่ายเอกสารจัดใส่แฟ้มส่งให้ผมอย่างดี เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจวันนี้
; ]: ?& ~2 v$ H" Z, J.
6 f5 q. G o2 K& r* k: c2 Q.
3 ปีที่ผมใช้ชีวิตมัธยมต้นโรงเรียนแห่งนี้ทำให้ผมตระหนักว่าผมไม่ควรมาอยู่ที่ นี่ในฐานะลูกคนจน ผมกลายเป็นอื่น เป็นมนุษย์ต่างดาวในสายลูกคุณหนูคุณนาย ถูกกดขี่จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด รายชื่อคนที่ถือเป็น “ลูกหนี้” จะอยู่ในช่วงชั้น 3 ปีนี้ แต่ก็ไม่ทุกคนหรอกนะ คนที่ดี ๆ ก็มี และเป็นเหตุผลที่ทำให้คนกลุ่มนี้ไม่ต้องมีสภาพเป็นแบบปรียา ผมเล่นงานเฉพาะคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องเท่านั้น) @" E @5 N, T" Y& c
, r$ n: w$ N( {4 qบ่าย 2 โมงเศษ ผมเดินลอยชายรอบ ๆ โรงเรียนอย่างไร้จุดหมายหลังจากได้เอกสารตามที่ต้องการแล้ว ผมทราบดีว่าถ้ารู้สึกแย่ก็ไม่ควรอยู่ที่นี่ แต่สำหรับคนที่ขายวิญญาณให้ซาตานไปแล้วอย่างผม แรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ไม่ลังเลกับทางที่ตนเลือก ดังนั้นการเดินซึมซับบรรยากาศเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น ความชิงชัง ความน่าสะอิดเอียนในอดีตซึ่งเคยเกิดขึ้นกับผม ณ ที่แห่งนี้จะช่วยให้ผมมีพลังจิตเข้มแข็งยิ่งขึ้น ภาพที่ผมเคยถูกข่มเหงรังแกฉายย้อนกลับแว่บขึ้นมาในหัวอย่างฉับพลันทุกครั้ง เมื่อผ่านสถานที่แห่งความทรงจำต่าง ๆ
a6 d* _! n# ^+ S5 G4 V. {0 j.% F0 w: y( u! ^2 W2 ~+ L: S1 l
.บ่อน้ำที่ผมเคยถูกแกล้งโยนรองเท้าแล้วให้ว่ายตามไปเก็บเอง โรงอาหารที่ผมเคยถูกราดน้ำปลาจรดศีรษะ ห้องน้ำชายเก่าข้างโรงเก็บของที่ผมเคยถูกจับไปแก้ผ้าเผาขนเพชร8 w7 K+ g# @8 @ l9 b6 _
. และ8 w& e0 C0 W a% p- Y: [+ v5 `" ]
. ที่นี่
8 \9 o) ?) ]0 r/ r2 I; O4 ~. ตรงนี้
* q0 w* B7 ]7 r.' X& U f% z- W, V) p3 u
. “นั่น ใครน่ะ! เฮ้ย !” เสียงเรียกทำให้ผมมีสติคืนกลับมาปัจจุบัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมอาจสะดุ้ง แต่ปัจจุบันผมมักตอบรับน้ำเสียงไร้มารยาทประเภทนี้ด้วยการแลหางตาไปยังต้น เสียงเท่านั้น
6 z' R" B4 R( ~/ Z" H“คุณ เป็นใคร! แล้วนี่ทำอะไร! ตอนนี้เวลาเด็กเรียนหนังสือนะ!” เจ้าของเสียงเป็นชายวัยสามสิบหกที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดีเมื่อหลายปีก่อนหน้า นี้ อาจารย์ทรงเดช หรือฉายาที่เด็กตั้งขึ้นก็คือ “มนุษย์กล้าม” เขาเป็นครูผู้สอนวิชาพลศึกษาให้นักเรียนระดับมัธยมต้น ยังคงพูดจาขวานผ่าซากตามประสานักกีฬาที่ใช้กล้ามเนื้อมากกว่ามันสมองเช่นเคย กับคนแปลกหน้าเราไม่ควรใช้คำพูดห้วนไม่น่าฟังเช่นนั้น
8 c: w8 Q* X6 S1 W“สวัสดี ครับอาจารย์ ผมเป็นศิษย์เก่าครับ พอดีแวะมาทำธุรกรรมที่ต้องใช้เอกสารจากที่นี่นิดหน่อย เสร็จกิจแล้วก็เลยเดินเล่นระลึกความหลัง อาจารย์คงไม่รังเกียจนะครับ” จะดีไหมนะที่ออกตัวว่าเป็นศิษย์เก่า แต่ช่างเถอะถ้ามีอะไรไม่เข้าท่าขึ้นมาค่อยลบความทรงจำทีหลังก็ได้
5 S! W- x# e% O/ f“ชื่อ อะไร! จบรุ่นไหน! แลกบัตรคนนอกรึยัง เอามาดูซิ!” ให้ตายสิ นี่ผมอายุยี่สิบแล้ว ยังกล้าวางอำนาจใส่ราวกับเห็นเป็นนักเรียนอายุสิบสี่สิบห้า ช่างเถอะโกหกชื่อไปก่อนแล้วกัน
9 P0 q1 q$ v) L- {5 G" o+ ^“ชื่อ ชลวิทย์ จบม.ต้นรุ่น 40 ครับ นี่ครับบัตร” อาจารย์ทรงเดชออกแรงคว้าบัตรบุคคลภายนอกจากมือผมไปดูด้วยน้ำหนักมือแรงกว่า ที่ปัญญาชนพึงปฏิบัติต่อกัน
9 M3 o4 F! `0 t2 s% X
“ชลวิทย์ไหน ไม่มี ผมจำได้” อาจารย์ทรงเดชเสียงแข็ง ; P0 e3 j4 _3 f1 F
“ผม ชลวิทย์ไงครับ แต่อาจารย์จำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอกครับ ผมไม่ค่อยเด่นในชั้นเรียน” เย็นไว้แล้วนับหนึ่งถึงสิบ ขอเถอะไอ้คุณทรงเดชวันนี้อุตส่าห์อารมณ์ดี ๆ อย่าทำให้กูต้องปล่อยของนะครับ
% S' l& ]8 r3 o; s. |; @# i“บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ! ผมสอนมาหลายรุ่นไม่มีรุ่นไหนมีคนชื่อนี้ คุณนี่น่าสงสัย! มีบัตรประชาชนหรือเปล่า!”
+ P$ ] d% D) T4 r) a& a
“เสียใจ ด้วยครับที่คงจะให้ดูไม่ได้ อาจารย์ครับ ผมไม่ใช่เด็กมัธยมที่จะมาวางอำนาจใส่แบบนี้แล้วนะครับ บัตรบุคคลภายนอกผมก็แลกมาแล้ว อาจารย์กรุณาให้เกียรติผมในฐานะผู้ใหญ่คนหนึ่งด้วยครับ” ; L; x5 Z3 Y0 X* k, @0 C8 o
“นี่คุณกล้าดียังไงพูดอย่างนี้กับผม งั้นก็ออกไปจากที่นี่ซะ” 5 v8 s; Z; L8 w, n+ K
“ผมทำอะไรผิดครับ” # P2 v3 i& f3 n' h! ~- q7 C4 k
“ไม่เชื่อฟังผม ไม่มีสัมมาคารวะ คุณจบไปแล้วยังไงก็เป็นศิษย์อยู่วันยังค่ำ”
" }- U% \8 I6 L& [( |“ก็เลยต้องก้มหัวให้กับอาจารย์ต่อไปไม่ว่าจะหัวหงอกหัวดำผ่านไปกี่ปีสินะครับ”
& o7 b- X$ j% |) [3 k# n# g ?“เฮ้ย! ระวังปากหน่อย!” อาจารย์ทรงเดชดึงไม้เรียวที่เหน็บขอบเอวกางเกงวอร์มออกมาอย่างลืมตัว แต่แล้วจู่ ๆ ก็หยุดมือเอาไว้แค่นั้นเหมือนกับนึกอะไรขึ้นได้
% V' }9 m% M- P+ S* [1 }: S7 }
“ถ้า ให้ผมเดา ทุกวันนี้อาจารย์คงยังไม่เลิกตีเด็กแบบไร้เหตุผลสินะครับ อยู่ในโรงเรียนอาจารย์ใช้อำนาจผ่านไม้เรียวตัดสินถูกผิดให้คนมานักต่อนัก คงเกือบลืมตัวไปกระมังว่าถ้าตีผมตอนนี้มันจะกลายเป็นคดีอาญา ก็อย่างที่บอกไป ผมไม่ใช่เด็กแล้ว และอาจารย์ไม่สามารถใช้อำนาจกับทุกคนทุกเวลาได้ ลองอ่านงานเขียนประมาณฟูโกต์ไหมครับเผื่อจะเข้าใจอะไรดีขึ้น หรือว่า.....เลิกอ่านหนังสือไปแล้วตั้งแต่สอบบรรจุครูได้” % }3 M' R" n. L' ]) s& T6 k( P+ a
“มึงออกไปเลย!!!” อาจารย์ทรงเดชหลุดคำสบถออกมา เขาคว้าแขนผม...ที่จริงควรใช้คำว่ากระชากมากกว่า เพื่อฉุดตัวผมให้ออกไปจากสถานที่นี้ 5 E4 R' E" k- t( F8 c$ e! o, K. U
“เดี๋ยวสิครับ อาจารย์จะไม่ถามสักคำเลยเหรอครับว่าผมมาทำอะไรที่นี่”
5 S3 g" `2 K& c- ~; c% b& l“เรื่องของคุณ!!!” อาจารย์ทรงเดชตวาดตอบ เขาไม่หันมามองผมด้วยซ้ำ
9 L! L* P8 h3 E% p- }3 }“งั้น ผมขอถามบ้างว่า เพราะอะไรอาจารย์ถึงขึ้นมาเจอผมที่นี่ ทั้ง ๆ ที่เป็นจุดลับสายตาคน” อาจารย์ทรงเดชชะงักราวกับถูกลิ่มตรึงไว้หลังจากได้ยินคำถาม เขาค่อย ๆ หันหน้ามาฟังผม
2 a% o2 O3 [9 A
“อาจารย์ หลบขึ้นมาสูบบุหรี่ใช่ไหมครับ ทั้ง ๆ ที่อาจารย์สอนวิชาพละและสุขศึกษาให้เด็ก ถือเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับ ผิดกฎสถานศึกษาด้วย” ผมยิ้มอย่างมีชั้นเชิงพลางมองไปที่กระเป๋ากางเกงวอร์มข้างหนึ่งของอาจารย์ มันตุงออกมาเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดประมาณซองบุหรี่
4 w( p1 J" G+ R' _) b# l“คุณก็ด้วยล่ะสิ! ไม่ต้องทำตัวสู่รู้!”
) k2 B* t1 ]. O8 q
“เปล่าครับ ผมไม่สูบบุหรี่”
- { K0 ]& H( G t% J6 |“งั้นมาทำอะไร!!”
( q$ d7 f( B4 p; e$ R“มารำลึกความหลัง ณ ดาดฟ้าแห่งนี้ครับ จุดที่ผมยืนอยู่ตอนนี้คือที่ ๆ ผมตัดสินใจกระโดดลงไปเมื่อห้าปีก่อน”
หลังจากพูดจบ อาจารย์ทรงเดชสะบัดแขนปล่อยมือผมราวกับเพิ่งรู้สึกตัวว่ากำลังจับแมลงมีพิษ
% Y+ N& Z6 c3 U0 J! S2 C." B2 C4 F) G6 c. L* e
.
/ G$ V P( Y; f/ a3 z) g.
& f4 S2 M, V3 t- i5 E9 w* k9 |“ตอน นั้นเจ็บมากเลยนะ รู้สึกยังกับว่าร่างกายโดนฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ทั้งกรามหัก กะโหลกแตก ซี่โครงหักไม่รู้กี่ซี่ แขนขานี่บิดได้รอบเหมือนหุ่นกระบอกเลย ฮะ ๆ ๆ” .
4 d& b" q5 f3 `6 q& R9 D: m.! F" J# F) [, D) k5 Y3 f9 l0 ~
.# |6 E9 I, M7 v" x
.
7 `) i$ H* y; z6 Q& dอาจารย์มองผมราวกับเห็นตัวประหลาดอะไรสักอย่าง ทั้งตะลึง อ้ำอึ้ง ผสมขยะแขยง ส่วนผมค่อย ๆ หันหน้ามาสบตากับเขาชัด ๆ จนดวงตาสองคู่ประสานเป็นแนวเดียวกันแนบสนิท .# ]- q/ _; ~) m O* `" @6 ?
“นึก ออกแล้ว... เธอ...เธอนั่นเอง...เด็กที่ชื่อ...” ยังไม่ทันที่อาจารย์ทรงเดชจะเอ่ยชื่อผม เขาก็ตกอยู่ภายใต้การควบคุมเบ็ดเสร็จ ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากรอรับคำสั่งต่อไป...
. Y; E. _1 S8 s" c& Zจุดบกพร่องของระบบการ ศึกษาไทยอย่างหนึ่งก็คือ หลายโรงเรียนมักให้อาจารย์วิชาพลศึกษาและสุขศึกษาเป็นผู้รับผิดชอบสอนทั้ง สองวิชา สิ่งที่เหมาะสมคือควรจะแยกผู้สอนออกจากกันเนื่องจากธรรมชาติทั้งสองวิชาต้อง การความเชี่ยวชาญของผู้สอนต่างกันพอสมควร ผู้สอนพลศึกษาควรเน้นความถนัดในการส่งเสริมศักยภาพสมรรถภาพทางร่างกายและการ กีฬาของผู้เรียน ส่วน ผู้สอนสุขศึกษาควรมีทักษะด้านจิตวิทยาและการสื่อสาร เนื่องจากบางหัวข้อเกี่ยวกับปัญหาสังคม ยาเสพติด และเรื่องเพศ ที่ไม่ใช่สิ่งที่พูดคุยกันได้ง่าย ๆ โง่ ๆ ดังนั้นวันนี้ผมจะขอสวมบทบาทวิทยากรบรรยายหัวข้อเพศศึกษาให้กับนักเรียนเป็น คาบพิเศษเอง เนื่องจากตาครูทรงเดชสอนวิชาสุขศึกษาไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ ดีแต่สอนให้เด็กบ้าพลังในคาบพละซะมากกว่า และตามตารางเรียนที่ผมยึดมาได้จากอาจารย์ทรงเดช คาบต่อไปเขามีสอนวิชาสุขศึกษาพอดี
4 |- Y( S: Z% F0 J, `6 H3 @' w“ครืด ดดดดดดดดดด!!” ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้ามาในห้องชั้น ม.3/3 เด็กที่กำลังคุยเล่นเสียงดังเซ็งแซ่ ขว้างปาก้อนกระดาษ และพวกที่คุยโทรศัพท์ต่างก็พร้อมใจกันกลับสภาพแสดงความสำรวมภายในเวลาไม่ถึง ครึ่งนาที ไม่ใช่เพราะมารยาท แต่เพราะไม่ทราบว่าผมเป็นใครเข้ามาทำอะไรมากกว่า และทางออกซึ่งฉลาดที่สุดก็คือการเงียบเพื่อสังเกตดูท่าทีบุคคลต้องสงสัย% b! Z+ ]6 v+ C
.
1 E- r8 H; H( {1 q; n1 N, W
“สวัสดี ครับน้อง ๆ” เกิดเสียงฮือฮาขึ้นทั้ง ๆ ที่ผมกล่าวแค่คำทักทาย ถ้าคุณไม่หมั่นไส้ก็จะขออธิบายตรง ๆ ว่าคงเป็นเพราะรูปลักษณ์ผมดึงดูดความสนใจเด็กเกินเหตุกระมัง เห็นได้จากพวกผู้หญิงและนักเรียนตุ๊ดหัวร่อต่อกระซิกกันใหญ่ ซึ่งผมอยากให้สนใจเนื้อหาที่ผมกำลังจะนำเสนอมากกว่า5 j# t% ]# `. |% L$ ^1 p
. “พี่ ชื่อพี่เต๋อ เป็นศิษย์เก่ารั้วเดียวกัน อ.ทรงเดชให้เกียรติพี่มาเป็นวิทยากรบรรยายพิเศษหัวข้อเพศศึกษาในคาบนี้ครับ อันที่จริงเราก็ถือว่าเป็นพี่น้องกันนะเพราะพี่ก็จบห้อง ม.3/3 เหมือนกัน ฉะนั้นวันนี้เราจะมาพูดคุยกันแบบกันเอง สบาย ๆ นะครับ” ผมทักทายอย่างเป็นมิตรด้วยบุคลิกมาดพิธีกร ความจริงผมเปลี่ยนชื่อเล่นใหม่ตั้งแต่ผ่านเหตุการณ์นั้นมาแล้ว แต่ตอนนี้ผมอยากแสดงตัวตนในฐานะพี่น้องโรงเรียนเดียวกันจริง ๆ จึงอยากเรียกตัวเองว่า “เต๋อ” มากกว่า. C4 F( q3 |- p P& `0 u
. ; x% n# r( _6 ^7 l3 |5 U
ถือ ว่าได้แสดงความจริงใจกับน้อง ๆ พอเป็นพิธีแล้ว ขั้นต่อไปคือผมต้องสะกดจิตเด็กทั้งห้องให้อยู่ในภาวะที่พร้อมจะเปิดใจเรียน รู้สิ่งแปลกใหม่ เหมือนเรียนหมอไม่กลัวเลือด หรือเรียนชีวะไม่กลัวผ่ากบ และแน่นอนที่สุด สำหรับคาบเพศศึกษาก็คือการได้เห็นภาพเร้าความรู้สึกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ งานนี้ผมยึดครองสติสัมปชัญญะของเด็กสามในสี่ส่วน สามส่วนเพื่อให้เด็กคล้อยตามและยอมรับวิธีสอนพิสดารของผมได้ อีกหนึ่งส่วนเหลือให้เด็กยังคงความเป็นตัวของตัวเองสำหรับใช้สมองตั้งข้อซัก ถาม กล้ามีส่วนร่วม เพื่อส่งเสริมบรรยากาศในชั้นเรียน 8 ]( T# H3 Q5 B
“เอาละครับ จะเริ่มกันแล้วนะ ก่อนอื่นพี่อยากแจ้งให้ทราบว่ามีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย”
6 n- c" n9 m% j; q7 ]9 E* u“บอกมาได้เลยค่ะ พวกหนูฟังได้หมด” เสียงเด็กคนหนึ่งโพล่งขึ้นมาตอบรับแทนทุกคน
9 q! O5 @; u" C! c$ w. j+ h, V“ข่าวดี คือเราหาอาสาสมัครที่ยอมให้ร่างกายเป็นวิทยาทานมาได้จริง ๆ ส่วนข่าวร้ายคือที่จริงแล้วควรมีตัวอย่างครบทั้งสองเพศ แต่ได้มาคนเดียว น้อง ๆ อยากให้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” ผมผายมือเปิดโอกาสให้ร่วมลุ้น
( r6 |" e- o, R& m
“ผู้หญิงสิครับพี่” เสียงจากนักเรียนชายคนหนึ่ง ท่าทางหัวโจกไม่เบา
! I% _$ L. y. M2 u" D# \9 `+ Y7 A“ไม่ เอาชะนีแน่ ๆ ค่ะ” น้องนักเรียนกะเทยตอบ เรียกเสียงฮาครืนทีเดียว จะว่าไปทุกห้องทุกรุ่นมันต้องมีกะเทยอย่างน้อยหนึ่งคนจริง ๆ นะ ไม่งั้นขาดสีสัน
, j) H+ C" ]7 t) L/ M: p0 E“ต้องผู้ชายเท่านั้นค่ะ อร๊ายยย” กลุ่มนักเรียนหญิงพูดจบก็ปรบมือเชียร์กันเองเป็นที่สนุกสนาน
, L( P" v8 T- x3 ?7 @8 C
“ถ้า งั้นก็ต้องดีใจกับน้องผู้หญิงด้วยนะครับ อาสาสมัครวันนี้คือผู้ชายครับ และไม่ใช่คนอื่นคนไกล ขอเชิญพบกับ อาจารย์ทรงเดช หรือ “มนุษย์กล้าม” ของพวกเราได้เลย ทุกคนปรบมือต้อนรับอาจารย์ด้วยครับ!!!” " e' S, e* @5 E
พูด จบอาจารย์ทรงเดชก็เดินเข้ามาในห้องตามมาด้วยเสียงปรบมือต้อนรับเป็นพื้นหลัง เสียงโห่ร้องดังทั่วห้อง คงจะเซอร์ไพร์สทีเดียว เวลานี้ทุกคนอยู่ใต้อาณัติของผมแล้วจึงไม่มีความรู้สึกเกื้อเขินต่อกันในการ เปิดเผยเรื่องเพศ อาจารย์ทรงเดชยืนหลังอยู่ในท่าตามระเบียบพักขึงขัง สวมชุดเสื้อโปโลสีขาว เสื้อวอร์มสีน้ำเงินเข้าชุดกับกางเกงวอร์มสีเดียวกันคาดแถบขาวสามแถบตามแบบ ฉบับชุดพละทั่วไป สวมรองเท้าผ้าใบสีขาวโทรมนิด ๆ อาจารย์ ทรงเดชแม้จะอายุสามสิบหกแล้ว แต่ยังคงความหนุ่มไว้ได้ด้วยการออกกำลังกายสม่ำเสมอ ผิวสีแทนแบบนักกีฬา หน้าคมคิ้วเข้ม ตัวสูงใหญ่ถึงร้อยแปดสิบ หน้าอกแน่นตั้งเต้าบึกบึน มีบั้นท้ายกลมใหญ่ต้นขาแข็งแรงจากการวิ่งและเตะบอลทุกเย็น ที่สำคัญเวลานุ่งกางเกงวอร์มจะรัดจนเห็นเป้าตุงออกมาเป็นก้อนไม่เกรงใจใคร หากมองจากด้านข้างจะเห็นควยเป็นทรงโค้งเลยทีเดียว แถมตูดฟิตจนดันกางเกงในเห็นเป็นรอยขอบรัดติ้วอยู่ในกางเกงวอร์มราวกับสามารถ มองทะลุได้ ยิ่งวันนี้อาจารย์ใส่กางเกงวอร์มสีน้ำเงินสว่างยิ่งเห็นรอยกางเกงในชัดเจน ผมก็ลุ้นเหมือนกันว่าวันนี้อาจารย์ทรงเดชจะใส่สีอะไร แต่อีกเดี๋ยวคงได้รู้ไปพร้อมกับน้อง ๆ เช่นกัน เอาละ...สรุปว่าที่กล่าวมาทั้งหมดคือความเป็นพ่อพันธุ์ที่สมบูรณ์แข็งแรง มีคุณสมบัติเหมาะใช้เป็นเครื่องมือศึกษาต่อหน้าเด็ก ๆ นั่นเอง
% \' z0 z) w& v" V- S.
& j d: R/ ~2 c. K( B. z2 S5 o.
; [: d- g% m; G/ h% z' o.3 A* I$ I! ^6 ~& e* w7 G0 S4 _
จบตอนที่ 2 สู่ที่ซึ่งคุ้นเคย& i i2 z/ D: V }
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-8-22 17:35:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-8-22 17:50:53
โพสต์ 2015-8-22 21:18:10
โพสต์ 2015-9-2 21:04:06
โพสต์ 2015-9-2 23:08:14
