แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย opol7552 เมื่อ 2014-11-8 22:43
Part 2 รางวัลหรือความพินาศ ตอนนี้ผมก็อยู่กับท่านประธานอันแสนจะเคารพรักของผมที่ภัตตาคารอาหารสวยหรูลำพังปัญญาของผมจะเข้าร้านอาหารที่มันโอ่อ่าใหญ่โตขนาดนี้คงเป็นไปไม่ได้แหงๆ ไอที่ว่าจะพามาเลี้ยงข้าวเนี่ยมันอะไรกันฟระ มันจะอลังการไปแล้วนะเฟร๊ย แอบเห็นราคาในเมนูแล้วตูมีตังสั่งแค่กระเพราไก่ไข่ดาวเท่านั้นแหละ T^T “เอ่อ….ท่านประธานครับ คือว่า…” ผมอ้ำๆอึ้งๆก่อนที่จะพูดออกไป “ไม่ต้องห่วง มื้อนี้ฉันเป็นคนออกเงินเองทุกอย่าง จะทานอะไรก็ตามใจชอบเธอเลยเถอะไม่ต้องเกรงใจ” =_= เธออ่านใจคนออกจริงๆสินะคุณประธานบริษัทผมกำลังจะพูดเรื่องเงินพอดี “อาหารกับเครื่องดื่มได้แล้วครับ คุณผู้หญิง” สักพักนึงระหว่างที่บนโต๊ะอาหารเงียบครึมไม่มีแม้แต่เสียงตด อะปิ๊ด อะปิ๊ด ของใครสักคน เด็กเสิร์ฟหนุ่มหล่อก็มาทำลายความเงียบด้วยการเสิร์ฟอาหารและเครื่องดื่มผมควรจะรับมันแล้วส่งอาหารให้ท่านประธานสินะ “ขอบคุณครับ ^_^”ผมรับอาหารกับเครื่องดื่มจากพนักงานเสิร์ฟพร้อมส่งยิ้มให้ อา…. ถาดอาหารเนี่ยหนักจัง วะ วะเหวอออ ‘เพล้งงง ซ่า….’ กรรมหกซะแล้วทำไงดี อย่าเพิ่งห่วงอาหารที่หล่นลงบนพื้นแต่ที่สำคัญ เครื่องดื่มมัน……หกใส่ชุดท่านประธานไปเรียบร้อยแล้วครับท่านนนน T^T “ขะขอโทษครับท่านประธาน ผมจะเช็ดให้นะครับ ขอโทษครับ T^T” ผมกระวีกระวาดหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดให้ท่านประธานเป็นการใหญ่ “ไม่ต้องเช็ดหรอกแต่ชั้นคงคิดว่า ต้องให้เธอชดใช้ค่าชุดหนังงูให้ชั้นแล้วแหละ” ท่านประธานพูดเนิบๆ “ชดใช้….ว่าแต่เท่าไหร่หรอครับ T^T” ผมพูดไปน้ำตาคลอเบ้า “ไม่แพงหรอกสองแสน เบาๆ หนังงูเวลาโดนน้ำแล้วจะเสื่อมซะด้วยสิ” สะ สะ สองแสนนั่นตูทำงานยันจบมหาลัยมันก็ยังไม่หมดไม่ใช่ร๊อออออ “คะคือว่า….ผมจะหาเงินมาใช้ได้ยังไงล่ะครับ ชุดแพงขนาดนั้น คือผมหมายความว่ามีวิธีอื่นอีกไหมล่ะครับ T^T” “ไม่เป็นไรเธอเป็นพนักงานที่ดี ชั้นเองก็มีอะไรจะให้ช่วยหน่อย ถ้าเธอตกลงเธอจะใช้หนี้อย่างสบายๆเลยแหละ” ท่านประธานพูดเสียงเย็นๆ “ผมจะทำครับ…. บอกมาได้เลยครับท่านประธาน” ไม่ว่างานอะไรผมก็คงต้องทำสินะ “ถือว่าเป็นรางวัลด้วยก็แล้วกันฉันจะให้เงินเธอเดือนละ ห้าหมื่นเลยเธอจะเลิกงานเมื่อไหร่ก็ได้ไปเป็นพ่อบ้านที่บ้านชั้นที แล้วดูแลลูกชายฉันให้ด้วย จะว่าไป….ก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆหรอกนะแต่ว่า ฉันก็รักเค้าเหมือนลูกนั่นแหละ งานแค่นี้เองฝีมือระดับเธอคงทำได้ไม่ยากสินะ” “ห้าหมื่นไม่มากเกินไปหรอครับ ท่าน” “ไม่มากหรอกถ้าเทียบกับความยากของงานน่ะ….” อะไรกัน ก็แค่ทำความสะอาดบ้านกับดูแลเด็กคงไม่ยากหรอกมั้ง ท่านประธาน จงใจพูดให้เรากลัวรึเปล่านะ? “ครับผมว่ามันไม่เกินความสามารถผม ผมจะทำครับ” “งั้นก็ดีเริ่มเลยแล้วกัน วันเสาร์ที่จะถึงนี้น่ะ….” วันเสาร์นี้เลยหรอ เร็วแฮะช่างเถอะผมต้องรีบใช้หนี้นี่นา แถมถ้าหนี้หมด ผมทำงานต่อ รายได้ก็เยอะไม่หยอกถือว่าเป็นรางวัลที่ดีเลยล่ะ “ครับ” และแล้วผมก็รับปากอย่างไม่ลังเล
ณหอพัก และแล้ว…. และแล้ววันเสาร์ก็มาถึงวันที่ผมต้องย้ายข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมดไปในที่พักใหม่ เฮ้อ….. อาจจะคิดถึงบ้านหลังเก่าก็ได้มั้ง แต่ก็นะต้องทำหน้าที่นี่นา ช่วยไม่ได้ข้าวของก็เก็บเรียบร้อยหมดแล้ว เหลือรอรถมารับนี่แหละ =_= ‘ติ๊งต่องงงง’ เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นคงจะมาแล้วล่ะมั้ง….. อาวล่ะ ได้เวลาไปแล้ว >_< “สวัสดีครับ พนักงานขนของใช่ไหมครับ ขอบคุณมากครับที่มาช่วยขนฝากด้วยนะครับ ^_^” โอ้ววว >O<ช่างเป็นพนักงานขนของที่หน้าตาดีอะไรขนาดนี้นะ เทพบุตรจุติรึไงเนี่ย นั่นสินะ ที่ผมไม่มีแฟนสักทีเพราะว่าชอบผู้ชายยังไงล่ะก็นะ มันเป็นรสนิยม แต่สำหรับผมแล้วมันก็เหมือนความรักที่หญิงชายมีให้กันนั่นแหละ “นาย…… คือแม่บ้านคนใหม่ของฉันสินะ อะไรกันที่ยอมมารับง่ายๆก็นึกว่าจะเป็นพนักงานทำความสะอาดสาวๆสวยๆซะอีก ผู้ชายงั้นหรือน่าเบื่อชะมัด =_=” พูดแบบนี้ มันอะไรอีตาคนขนของบ้านี่ ปากไม่เหมือนหน้าตาเลยสักนิด เอ๊ะเดี๋ยวนะ เมื่อกี๊หมอนี่พูดว่า ‘แม่บ้านคนใหม่ของฉัน’อย่าบอกนะหมอนี่คือ… =[]= “นะ…นาย ลูกชายท่านประธาน =[]=” “นายนี่ ตลกดีแฮะ ซื่อบื้อจัง ไหนบอกเป็นอันดับหนึ่งของบริษัทครอบครัวฉันน่าจะเอาไว้ที่โหล่มากกว่า ไม่ใช่ผู้หญิง ไม่สวย แถมยังซื่อบื้อรับเข้าทำงานได้ยังไงไม่รู้….” แน่ะ…มีพาดพิงถึงงานต้องโดนมิใช่น้อย “อะไรของนาย มันเกี่ยวกันด้วยรึไงว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย ฉันก็ทำงานของฉันได้แล้วไอที่ว่าซื่อบื้อเนี่ย เพราะฉันไม่เห็นหน้านาย ไอผู้ชายหน้าปลาตะเพียนตายโหงเอ๊ย>O<” ต้องเจอแบบนี้ ไอหมอนี่ “โอ้….. มนุษย์จืดชืดนี่ด่าคนเป็นด้วยแฮะแล้วคนที่ด่าก็เป็นเจ้านายซะด้วยสิ เอาเถอะ จะลองวัดฝีมือดูแล้วกันนะขึ้นรถได้แล้ว” “นายไม่คิดจะขนสัมภาระฉันเลยรึไงฉันต้องย้ายของไปบ้านนายนะ” หมอนี่จะให้ผมไปตัวเปล่ารึไง “นายนี่ทึ่มจริงๆเอาไว้มาขนทีหลัง บ้านฉันมีเงินจ้างรถขนของให้ภายหลัง ไปก่อนเถอะน่า ชักช้าอยู่ได้ม่ะ เดี๋ยวอุ้ม” ‘หมับ’ แล้วหมอนี่ก็คว้าตัวผมแล้วแบกขึ้นบ่าอะไรกันฟระ “ปล่อยนะโว้ยยยยยยไอบ้า ฉันเดินเองได้ ปล๊อยยยยยยยย >O<”ผมแหกปากลั่น “ก็มัวแต่ชักช้าใครจะรอนาย”
ณบ้านท่านประธาน ใหญ่…….ใหญ่มากๆ แน่จะนะว่าบ้านคน โหววววววว….. ={}= “หุบปากได้แล้วมั้งหรือนายอยากจะกินแมลงวัน” กวนได้อีก หมอนี่ =_=* “ใครจะไปเหมือนนายไอพวกหน้ากบ =_=*” ผมพูดจบแล้วก็เปิดประตูลงรถก้าวฉับๆๆโดยไม่รอหมอนั่นที่นั่งทำหน้าเหมือนปลาตายอยู่บนรถ “นี่นายไม่คิดจะรอเจ้าของบ้านเลยรึไง” หมอนั่นลงรถแล้วเดินตามมาพร้อมตะโกนถามแล้วเดินเข้ามาใกล้ๆผม “นายมันชักช้าเลยไม่รอไง =_=” ตอกกลับซะเลย “นายชื่ออะไร….” “โอ้ฉันก็ไม่อยากบอกนายหรอกนะ แต่ยังไงนายก็เป็นเจ้านายขอแนะนำตัวแบบเป็นทางการก็แล้วกัน หวังว่านายจะไม่กัดฉันอีกแล้วนะ ฉันชื่อ นัตชื่อจริง อัสดง เทพแผลงศร ตำแหน่ง พ่อบ้านอันดับหนึ่ง ของบริษัท Cleaningwaxy โอเค๊ รับรองว่าผมจะบริการคุณอย่างดี ไม่ให้เสียอันดับและมาตรฐานอย่างแน่นอน^_^” ผมพูดพร้อมรอยยิ้มและด้วยความภาคภูมิ “-0-” “ทำหน้าแบบนั้นทำไม มีอะไรให้อึ้งรึไง” “เปล่า…ฉันไม่คิดว่านาย จะทำอะไรแบบนี้เป็น เอาเถอะ ฉันชื่อ ฟรีซ จำไว้ให้ดีห้องนายน่ะ อยู่ข้างห้องนอนฉัน แล้วนี่ก็กุญแจ ทำความสะอาดเองซะล่ะ เร็วๆเข้าล่ะ เพราะตอนเย็นนายต้องทำอาหาร”หมอนี่พูดจบแล้วก็โยนกุญแจให้ผม แล้วเดินเข้าบ้านไป คนบ้าอะไร หยิ่งยโส ชะมัดเลยเอาเถอะ อย่างอื่นคงไม่ลำบากสำหรับเรามีแค่หมอนี่ที่ท่านประธานฝากดูแลเนี่ยแหละที่เป็นปัญหา พูดก็ไม่แสดงสีหน้าปากก็จัด ผู้ชายบ้าอะไรไม่รู้ ชิ… . . . . . . โหววววววว=[]=นี่น่ะเหรอห้องนอนใหม่ของผมจะว่าไปมันใหญ่กว่าบ้านเช่าหลังเก่าอีกนะเนี่ย อาจจะทำความสะอาดยากไปนิดก็เถอะแต่ถ้าทำเสร็จแล้ว ต้องออกมาดีแน่ๆเลยงั้นเริ่มเลยดีกว่าเดี๋ยวจะต้องเตรียมอาหารอีก ‘แค่กๆ’ ฝุ่นเยอะชะมัดเลยแฮะ ห้องนี้ไม่ค่อยมีคนมาใช้สินะเนี่ย ----------จากนั้นผมก็ทำความสะอาดจนเสร็จ เนื้อตัวผมตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่นคงจะลงไปทำอาหารในสภาพแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ ยังไงก็ไปอาบน้ำหน่อยละกัน . . . . เฮ้อ….. ก็ยังดีที่คว้ากระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วยกระเป๋านึงอย่างน้อยก็มีชุดเปลี่ยนอาบน้ำแล้วมันสบายตัวจริงๆแฮะ ตอนนี้ผมก็อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า ในห้องขนาดกว้างมันหวิวๆยังไงก็ไม่รู้แฮะ รีบใส่เสื้อผ้าดีกว่า ‘ก๊อกๆ’ ใครเคาะประตูน่ะ =_= “คร๊าบบบบบ ใครครับ >O< ” ผมตะโกนถาม “ฉันเองฟรีซ นายทำอะไรอยู่ เร็วๆได้มั๊ย ฉันหิวข้าว” “รอแปปนึงได้มั๊ยจะเสร็จแล้ว เดี๋ยวฉันลงไปทำ ไม่นานหรอก ขอโทษนะ ทำความสะอาดนานไปหน่อยฝุ่นมันเยอะน่ะ” “ฉันเข้าไปนะ” “เฮ้ยอย่าเข้ามา รอเดี๋ยว >O<” ตูโป๊อยู่เฟร้ย “ไม่รอแล้ว……” ปัง(เสียงผลักประตูเข้ามาอย่างแรง) “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก นะนาย ออกไปเดี๋ยวนี้นะ >///////////< ” โดนเห็นสภาพเปลือยเปล่าเข้าแล้วไงT^T ผมรีบเอาผ้าขนหนูมาพันอย่างไว “-0- นาย ทำไมถึงแก้ผ้าล่ะ เป็นพวกชอบแก้ผ้าตอนอยู่บ้านหรอกหรอ ” “ไม่ใช่อย่างนั้นฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เพราะจัดห้อง ฝุ่นมันเปื้อนเสื้อผ้า เปื้อนตัวลงไปทำอาหารให้นายกินมีหวัง ได้อาหารสกปรกๆน่ะสิ ออกไปได้แล้ว ฉันจะแต่งตัว” “โอ้…..หุ่นดีนี่นา ขอดูนายแต่งตัวได้มั๊ย?” “ไม่ด้ายยยยยยยยยยนายจะมาดูอะไรฉันไม่ใช่ผู้หญิง ออกไปเดี๋ยวนี้ >O<” “ถ้านายมีหน้าอกก็คงจะเป็นผู้หญิงไปแล้วล่ะ ผู้ชายบ้าอะไรหัวนมสีชมพู ปากก็สีชมพู แถมยังมีเอวอีก นายจะล้ำหุ่นพวกผู้หญิงเกินไปแล้วนะเป็นพวกหนุ่มซิงใช่รึเปล่าล่ะ ดูเด็กจังเลยน๊า….”หมอนี่วิจารณ์ร่างกายผม พร้อมกับจับนู่น จับนี่บนตัวผม มัน อายนะเฟร้ย =///////= “แล้วมันยังไงออกไปได้แล้ว จะกินไหมข้าวน่ะ =///////=” “เขินเป็นด้วยโอเคๆ เร็วๆล่ะ ฉันหิวแล้ว” หมอนี่พูดแล้วกลับหลังหันเดินออกไปโดยไม่ปิดประตูให้ผมต้องเดินไปปิดเอง แล้วทำไมเราถึงใจเต้นได้ล่ะวะเนี่ยก็แค่โดนแตะเนื้อต้องตัว จะว่าไปเราก็ชอบผู้ชายนี่หว่า =_=ไม่ ไม่ ไม่ ไม่มีทางชอบหมอนั่นหรอก ไอมนุษย์เถื่อนหน้าตาเย็นชาแบบนั้นอะนะ ไม่มีทางงง >O< . . . . . ผมแต่งตัวเสร็จแล้วตอนนี้ก็กำลังทำอาหารอยู่ครับ อาวล่ะ….. จะสุกแล้วเป็นมื้อที่เยี่ยมยอด อาหาร ในตู้เย็นของบ้านนี้พร้อมดีทำให้ผมไม่ต้องกลุ้มใจเลยว่าจะทำอาหารออกมาให้ดีได้ยังไง แต่ปัญหาอยู่ที่หมอนี่เนี่ยแหละไม่รู้จะเลือกกินมั๊ย “มื้อเย็นมาแล้วครับ^_^” ผมยกอาหารที่เสร็จแล้วไปให้หมอนั่นถึงโต๊ะ “นาย…..ไปทำมาเพิ่มได้มั๊ย?” “ทำไมล่ะ นายไม่อิ่มหรอฉันว่าฉันทำไว้เยอะแล้วนะ” “เพื่อนฉันจะมาบ้าน แล้วก็รวมถึงกิ๊กฉันด้วย”กิ๊ก……….หมอนี่ เสือผู้หญิงรึไง “อืม จะเอาอะไรล่ะจะได้ถูกปากเพื่อนของนาย”ผมถามนิ่งๆ “สีหน้านายไม่ค่อยดีเลยนะ ไม่สบายรึไง” เพราะใครกันล่ะพอหมอนี่บอกว่ามีผู้หญิงของตัวเอง ผมก็ไม่สบายใจไปซะงั้น เราบ้ารึเปล่าเนี่ย “ไม่มีอะไร ฉันถามว่าจะเอาอะไรนายตอบอีกอย่างนึงเลยนะ” “ปกติคนใช้เขาไม่เรียกเจ้านายแบบเพื่อนหรอกนะแล้วแต่นายเถอะ อะไรก็ได้ ฉันไม่คิดว่าอันดับหนึ่งของบริษัทชั้นจะทำอาหารไม่อร่อยหรอก” “ครับ คุณผู้ชาย” ผมตอบแบบประชด ชิถึงงานจะดีแต่ก็อยากให้มันผ่านพ้นไปอยู่หรอกถ้าหมอนี่ยังจะกวนเราแบบนี้ล่ะก็นะ
| 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2014-11-8 21:36:52
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2014-11-9 21:55:57
โพสต์ 2014-11-10 05:59:31
