ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 99- 100

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ไอ้ต้ามันก็ถอนควยออก โหย แม่งน้ำเงี่ยนหรืออะไรวะลืมไปว่าไอ้ต้าแม่งก็คงไม่ได้น้ำแตกเหมือนกูน้ำเงี่ยนแม่งทะลักยังกะเขื่อนแตกไหลนองเจิ่งพื้นพรม ผมขยับตัวลุกนั่งช้าๆน้ำเงี่ยนส่วนที่เหลือไหลย้อยออกมาจากรูตูด แม่งไอ้ต้าเล่นกูซะฟ้าเหลืองคาตาเลยนะมึง ไอ้ต้าก็ยิ้มเขินๆ เหมือนจะรู้ตัวว่าผมคิดอะไรผมเลยรีบบอกมัน
"ไปอาบน้ำนอนกันเหอะ เดี๋ยวไม่มีแรงนะโว้ยยังเหลืออีกตั้งหกทีที่มึงต้องเย็ดกู
ตอนที่ 99
ผมพูดกับไอ้ต้าเขินๆ จะไม่ให้เขินได้ไงเล่า อยู่ดีๆก็บอกจะให้มันเย็ดอีกหกที กูก็มียางอายนะเฟร้ย ส่วนที่ทำไมกูถึงยอมมันน่ะเหรอก็แค่เหตุผลง่ายๆ ของการที่ผมได้เห็นคนที่ผมรักมีความสุข ก็แค่นั้นเอง
ไอ้ต้าหัวเราะขำๆ ผมเลยแกล้งมันต่อ
"อุ้มหน่อยสิ" แหะๆจะอ้อนมีไรม่ะ ไอ้ต้ายิ้มเอ็นดู แล้วมันก็อุ้มผมจริงๆ ผมตัวหนักพอๆ กับมันแหละพอมันอุ้ม ผมก็กอดคอมันแน่นไม่ให้ปล่อย แต่กูใช่ว่าจะตัวเล็กๆ ซะที่ไหนกว่าจะถึงห้องน้ำก็แทบแย่ ไอ้ต้าอุ้มผมวางลงในอ่างเปิดน้ำอุ่นๆไหลลงอ่างแล้วมันก็มานั่งที่ขอบอ่าง
ผมดึงไอ้ต้าให้มานอนด้วยกันในอ่างอาบน้ำมันก็ยอมลงมานอนด้วยกันโดยดีผมขยับให้มันนอนหงายทาบทับหน้าอกผมไว้แล้วผมก็กอดมันไว้ ปล่อยให้น้ำอุ่นๆเพิ่มสูงขึ้นแล้วโอบอุ้มตัวเราสองคนไว้
"ขอบคุณนะครับ"ผมกระซิบที่ข้างหูไอ้ต้าผมไม่รู้หรอกว่ามันรู้ไหมว่าผมขอบคุณมันเรื่องอะไร แต่มันก็เลือกที่จะรับคำขอบคุณจากผมเป็นรอยจูบตรงแก้มผมยิ้มให้มัน การที่มีพี่ชายคนนี้อยู่เคียงข้างนี่คือพรอันประเสริฐที่สุดที่คนอย่างผมจะขอได้ ผมไม่ใช่คนดีอะไรแต่พระเจ้าคงเห็นแก่ความรักของเราสองคนจึงได้ประทานของขวัญอันพิเศษชิ้นนี้ให้อยู่กับผมสมความปรารถนา
"ชอบไหม" ไอ้ต้ากระซิบถามผมระหว่างที่จับมือผมขึ้นมาดูแหวนจะให้บอกอะไรดีความรู้สึกหลายอย่างปะ
ปนกัน ชอบ ดีใจ ปลื้มใจ มีความสุข แปลกใจ เขินอายแต่ทั้งหลายทั้งปวงผมบอกตัวเองได้คำเดียวว่า มันเกิดความคาดหมายของผมไปเยอะมากผมเลยเลือกที่จะถามคำถามมากว่าตอบคำถามมัน
"อย่าบอกนะว่าที่มึงทำตัวห่างเหิน เพราะเรื่องนี้" ผมถามไอ้ต้าตรงๆ คำถามที่คาใจหลายๆคนนั้นมันก็คาใจผมเหมือนกันการที่มันทำตัวแบบนี้ทำให้ผมไม่เข้าใจว่ามันทนได้ยังไงเพราะผมเองแทบจะคลั่งตายอยู่แล้วผมจ้องหน้าไอ้ต้า มันไม่ตอบอะไรได้แต่อมยิ้ม เฮ้ย อะไรวะ อย่าบอกนะว่ามึงดีใจที่ได้แกล้งกูสำเร็จ
"บอกมาเส่ว่าทำไปทำมาย" ผมจับตัวไอ้ต้าเขย่าจนน้ำกระฉอกล้นออกจากอ่าง ไอ้ต้าหัวเราะตัวโยนแม่งเอ้ยหมั่นไส้ว้อย
"บอกมาเด้ กูอยากรู้ว่าแกล้งกูเหรอ"ไอ้ต้ายังหัวเราะอยู่ ผมเลยแกล้งงอนแม่งเลยไอ้ต้าหันมายิ้มใส่ผมที่ทำหน้าเป็นตูด เย้ย เดี๋ยวไอ้ต้าเข้าใจผิดมาเย็ดหน้ามึงหรอกไอ้ต้น
"อ่า อย่างอนสิ บอกก็ได้ จำได้ป่าววะตอนวันเกิดกูมึงไปไหน" ไอ้ต้าถามผม ผมก็คิดอ่อเชียงรายนี่เอง แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกันนี่หว่า แล้วกูจะผิดไหมเนี่ย
"ไปเชียงราย" ผมตอบมันไอ้ต้ายักคิ้ว ผมนึกถึงวิดีโอที่ได้ดู ตอนนั้นไอ้ต้ามันอยู่คนเดียวถ่ายวิดีโอตัวเอง
"แล้วมึงรู้ไหมว่ากูรู้สึกยังไง" อ้าว เชี่ยเส่ ใครจะไปรู้ล่ะ แต่ถ้าดูจากวิดีโอแล้วก็น่าจะ
"เหงาเหรอ" ผมถามไอ้ต้ามันยิ้มบางๆ
"มากกว่านั้นอีก ความเหงาเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น" ไอ้ต้าพูดเสียงสั่นๆ หลังมันเบียดหน้าอกผมแน่น
"มึงคิดดูสิ คนที่มึงรักไปกับคนอื่นโดยที่ไม่สนใจมึงเลย แม้ว่าวันนั้นจะสำคัญกับมึงมากแค่ไหน มึงจะรู้สึกยังไง" ไอ้ต้าพูดแทงหัวใจเต็มๆ คำตอบมันอยู่ตรงหน้าว่าสิ่งที่ต้ามันทำมันสร้างความรู้สึกเดียวกันกับตอนนั้นให้ผมได้รับรู้ แต่บางอย่างมีมากกว่านั้น
"แล้วหลังจากนั้นที่มึงหนีออกจากบ้านไปรู้ไหมว่ากูรู้สึกยังไง" ไอ้ต้าพูดเสียงสั่นเครือผมไม่อยากให้มันพูดอะไรต่อไปแล้ว ผมกอดไอ้ต้าแน่นในวงแขนแล้วกระซิบ
"กูเข้าใจแล้ว ไม่ต้องพูดแล้วล่ะกูไม่เคยคิดเลยว่าตอนนั้นมึงจะรู้สึกยังไง แต่มันจะไม่มีอีกแล้ว" ผมพูดเบาๆ
ตาจับจ้องมือผมเองที่กอดสิ่งที่ผมรักมากที่สุดในชีวิตแหวนทองคำขาวสะท้อนแสงไฟเป็นประกาย
ผมเข้าใจแล้ว เข้าใจทุกอย่างว่าสิ่งที่ไอ้ต้าทำมันมีเหตุผลอะไรแต่เหนือกว่าความรู้สึกที่มีตอนนั้น มันกลับเป็นอีกอย่าง
"ต้นรู้ไหม ตอนที่ต้นยอมกลับมาบ้านแล้วพี่ดีใจแค่ไหน" ไอ้ต้าถาม โอยไม่ต้องถามหรอกคร้าบคุณพี่มันก็ไม่ต่างกับตอนที่กูรู้ว่ามึงไม่ได้จะอยากส่งยานไปดาวดวงอื่นนอกจากดวงจันทร์อย่างกูมึงรู้ไหมล่ะว่ากูยอมให้มึงเป็นนีล อาร์มสตรองได้เหยียบดวงจันทร์คนแรกเนี่ยเพราะอะไร แล้วกูบอกไว้ได้เลยว่า ไม่มีใครจะได้เหยียบจันทร์ดวงนี้อีก
"ไม่ต้องบอกหรอก กูรู้แล้ว แล้วกูก็จำฝังใจเลยว่าเวลาไม่มีมึงเนี่ย กูแทบจะบ้าตาย" ผมบอกไอ้ต้าหากความต้องการของมันคือให้กูได้รับรู้ว่าหากใครสักคนต้องขาดอีกคนไปจะรู้สึกยังไงมันก็ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม บางคนอาจจะคิดว่าไอ้ต้าเห็นแก่ตัวที่ทำแบบนี้เพื่อให้ตัวเองมีความสุขแต่ผมกลับคิดว่ามันเห็นแก่ตัวเราสองคน มากกว่าตัวมันคนเดียวมันอาจจะถึงเวลาที่ผมควรต้องรู้ว่าหากผมขาดไอ้ต้าไป ผมจะรู้สึกยังไง
ผมกับไอ้ต้านอนกอดกันในอ่างน้ำอีกสักพักก็อาบน้ำแล้วก็เข้านอนตอนฟ้าสว่างจ้าแล้วไม่มีดาวค้างบนฟ้าเหมือนกับไม่มีดาวค้างในใจผม ในวันฟ้าใสบางครั้งเราก็ยังมองเห็นดวงจันทร์ในเวลากลางวัน แต่ตอนนี้
ดวงจันทร์ง่วงแล้ว พุ่มพวงก็เหี่ยวโคตรๆเลยต้องนอนสลบไสลน้ำลายยืดในอ้อมแขนของพี่ชาย
ผมตื่นมาอีกทีแบบมึนๆ ไอ้ต้าไม่อยู่ ไม่รู้ว่ามันตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่หันไปมองรอบตัวเห็นสภาพห้องแล้วอายว่ะ เศษเค้กช้อกโกแลตกระจายเต็มห้องบนพรมมีร่องรอยคราบเยิ้มๆ เป็นหย่อมๆ การ์ดใบเดิมถูกวางบนโต๊ะกาแฟแต่การ์ดใบใหม่ถูกวางอยู่บนหมอน ผมเอื้อมมือหยิบการ์ดใบใหม่ขึ้นมาดู การ์ดใบเล็กหน้าปกเป็นรูปอักษรกราฟฟิคผสมผสานระหว่างต้ากับจู๋เหมือนกับการ์ดใบเล็กตัวอักษรภาษาจีนประโยคสำคัญอยู่ข้างล่าง ผมยิ้มแล้วพลิกการ์ดเปิดดูข้างในเนื้อเพลงของเราถูกเขียนด้วยลายมือ ลายมือของไอ้ต้า ลายมือหวัดๆแต่สวยที่สุดในใจผม
ผมอ่านเนื้อเพลงซ้ำไปซ้ำมาข้อความที่ปรากฏล้วนเป็นสิ่งที่ไอ้ต้าทำเพื่อผมมาโดยตลอด จะอยู่ตรงนี้ฉันสัญญาจะรักษารักจริงที่ค้นเจอ ผมอมยิ้มกับข้อความ ความคิดทะลึ่งๆในหัวผุดขึ้นมาผมลุกขึ้นจากเตียงหาเศษกระดาษตามลิ้นชักโต๊ะ แม่งไม่มีเว้ย เดี๋ยวกูลืมสมุดหนังสือกูก็อยู่ในรถ ผมถือวิสาสะค้นกระเป๋าไอ้ต้าเผื่อมันมีการ์ดหรือกระดาษอีกไม่มีการ์ด แต่มีกระดาษหลายแผ่นอยู่ แต่เอ๊ะ บนกระดาษแผ่นนึงมีชื่อผู้หญิงคนนึงพร้อมที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์แต่สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจเพราะนามสกุลของผู้หญิงคนนี้คุ้นๆ เฮ้ยนี่มันนามสกุลเดิมของผม ก่อนที่จะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของบ้านไอ้ต้านี่
ผมยืนอึ้ง ที่อยู่บนกระดาษระบุว่าผู้หญิงคนนี้อยู่จังหวัดเพชรบุรีผมมองดูกระดาษแผ่นนั้นงงๆ ว่าไอ้ต้าไปได้มาจากไหน แต่ผมก็ต้องเก็บความสงสัยไว้ก่อนไม่อยากให้ไอ้ต้าคิดว่าผมไม่ไว้ใจมันโดยการมาแอบค้นกระเป๋ามันผมหยิบกระดาษได้ตามที่ต้องการแล้วก็หยิบปากกาที่เหน็บติดกระเป๋าเสื้อมาเขียนเพลงที่ผมแต่งให้
ไอ้ต้าบ้าง แล้วก็พับวางไว้บนหมอนมันหลับตาอมยิ้มถึงเนื้อเพลงที่เขียนลงไป ไอ้ต้ามันจะว่ายังไงบ้างวะถ้าได้อ่านเนื้อเพลงแบบนี้
ชีวิตชั่วๆของฉัน ต้องผ่านผู้ชายมากมาย หน่อไม้ทั้งใหญ่และเล็กคละเคล้าปะปนกันแต่มีสิ่งเดียวที่รู้ดี ฉันไม่เคยจะเสียตูดให้พวกมัน แม้วันนั้นฉันจะเงี่ยนและเสี้ยนเพียงใด
อยากจะบอกเธอ หนึ่งรูที่ฉันมี จะวันนี้พรุ่งนี้หรือว่าวันไหนไหนเธอคือคนเดียวที่ฉันยอม ที่ฉันพร้อมให้เธอเย็ดอย่างเต็มใจเงี่ยนแค่ไหน รูตูดนี้จะพร้อมควยเธอ
ควยเธอมันแข็งสุดหัวใจ คือหัวถอกที่ฝังใจ ท่านั้นจะยากเพียงไหนฉันพร้อมลองอยู่เสมอจะตอดแบบนี้ฉันสัญญา จะรักษารูเดียวเป็นของเธอ แตกกับเธอ
ควยเธอเธอยาวสุดลำไส้ โดนกระแทกโคตรเจ็บไข่ ถึงแม้จะเจ็บเพียงไหนฉันยังเสียวอยู่ทุกครั้งจะโดนเย็ดท่านี้ก็สะใจ จะเย็ดกันท่าไหนไม่สำคัญเพราะว่าฉันจะยอมควยเธอคนเดียว ชั่วชีวิต
ตอนที่ 100
ผมอมยิ้มกับเพลงที่ตัวเองแต่ง เอาละวะไอ้ต้าเพลงก็ไม่รักไม่ซึ้งแต่เสียว แหะๆ แต่ว่ามันไปไหนวะ ยังไม่ทันคิดต่อเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นมา
ผมหลับตาปี๋ ไอ้ต้ามาแน่ๆ เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาช้าๆแล้วหยุดลงที่ข้างเตียง หุหุ มันจะอ่านเนื้อเพลงรึยังวะ ผมหรี่ตามองดูไอ้ต้าจริงด้วย มันยืนยิ้มอยู่ข้างเตียง ในมือถือกระดาษที่ผมเขียนเนื้อเพลงวางไว้แม่งยิ้มแป้นเชียวนะ แถมใส่เสื้อขาวกางเกงขาวอีก หล่อเกินไปล่ะ ไอ้เวงง
"ร้องไงวะเพลงนี้" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆที่เห็นผมมองอยู่ ผมทำหน้ากวนตีนซึ่งไม่ต้องทำก็กวนตีนอยู่แล้ว
"เอาไมค์มาดิ เดี๋ยวร้องให้ฟัง" ผมพูดพลางคว้าควยไอ้ต้า ไอ้ต้าสะดุ้งโหยงมันไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนนี่หว่า
ผมหัวเราะสะใจ
"ตื่นนานรึยังเนี่ย" ไอ้ต้าพูดพลางนั่งลงที่ข้างเตียง หน้าใสๆ ของมันไปโดนแดดที่ไหนมาไม่รู้แดงระเรื่อเลย
"นานแล้วล่ะ มีเวลาเขียนเพลงตั้งเพลง" ผมพูดยิ้ม แล้วท้องผมก็ร้อง
"จ๊อกๆ จึ๊กๆ" แฮ่ๆ ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืนนอกจากเค้กสองก้อน ก้อนนึงเค้กช็อกโกแลตอีกก้อนเป็นเค้กแข็งปวยของไอ้ต้า ไอ้ต้ายิ้ม
"หิวละสิ อาบน้ำแต่งตัวไป จะพาไปเที่ยว" ไอ้ต้าบอกผม ผมก็รีบยกมือประท้วง
"ทั่นสามีที่เคารพคับ กระผมไม่มีชุดสักชุดเลยคับ" ไอ้ต้ายิ้มเอ็นดูหรืออยากดูเอ็นไม่รู้
"วันนี้วันเกิดไม่ใช่เหรอ ก็ใส่ชุดวันเกิดก็ถูกแล้วนี่" ไอ้ห่าต้าแม่งจะให้กูแก้ผ้าอย่างนี้ทั้งวันเหรอวะ
"เฮ้ย จริงเด้ แล้วจะมาชวนกูไปข้างนอกทำไมวะ" ผมร้อง ก็แม่งบอกเองนี่ว่าจะพาไปเที่ยว
"อ้าว ก็เห็นชอบโชว์นักนี่ แล้วจะอายทำไม ไปแบบนี้แหละ" อ้าวไอ้ต้า พูดแมวๆ แบบนี้อย่านึกว่าไอ้ต้น
ไม่กล้านะ ผมกระโดดลงจากเตียงทั้งที่ควยยังห้อยโตงเตงแล้ววิ่งไปเปิดม่าน อย่านึกว่ากูอายนะ ไอ้ต้นวิ่งรอบบ้านเปิดม่านทุกม่านที่มี แถมยังวิ่งไปเปิดประตูด้วย
"แว๊ก" กูเปิดประตูแล้วร้องลั่นรีบปิดประตูด้วยความตกใจไม่ตกใจไงล่ะก็มีคนสองคนยืนอยู่หน้าประตู
ถึงไอ้สองคนนี้จะเคยเห็นควยกูแล้วก็เหอะ แถมหนึ่งในนั้นโดนกูล่อไปแล้วแต่กูไม่ได้เตรียมใจนี่หว่าว่าจะมาเจอพวกมันตอนนี้
"เฮ้ยไอ้ต้า ไอ้ทักกับไอ้โทนมาได้ไงวะ"ผมร้องถามไอ้ต้าอย่างตกใจแม่งโผล่มาไงกันวะ ไอ้ต้าหัวเราะ
ชอบใจ
"มาให้มึงเย็ดมั้ง ไปถามมันเองสิ" เหย ไอ้ต้า พูดอะไรวะ
"มึงอย่าบอกนะว่ามึงพาไอ้ทักกับไอ้โทนมา" ผมถามย้ำกับไอ้ต้าที่ยืนขำอยู่
"กูไม่ได้พา แต่มันขอตามมากันเอง" ไอ้ต้าพูดหน้าตาเฉย
"เฮ้ย พูดจริงดิ มันขอตามมาทำไมวะ" ผมร้องถามไอ้ต้างงๆ
ไอ้ต้ายังไม่ทันตอบ เสียงประตูถูกเคาะดังก๊อกๆไอ้ต้าเดินตรงไปที่ประตู ผมกระโดดขึ้นเตียงอีกรอบ เอาผ้าห่มคลุมหัวจรดตีนไอ้ต้าเปิดประตูออกไป ไอ้ทักกับไอ้โทนก็เดินเข้ามายิ้มๆ
“ไงต้นมันพร้อมยัง”เสียงไอ้ทักถามไอ้ต้า พร้อมเหี้ยอะไรล่ะกูยังแก้ผ้าอยู่เลย
"เฮ้ย เมื่อคืนนี้เกิดสงครามรึไงวะ" ไอ้ทักพูดยิ้มๆ สายตากวาดไปรอบห้อง สงครามหัวดอสิเมื่อคืนกูกับไอ้ต้าไปตะลุยอวกาศกันมาตะหาก ไอ้โทนมันก็ยิ้มๆ ให้ผม ไอ้ห่านี่มาทำไมพร้อมกันวะ ถ้าไอ้ทักไม่มาด้วยนี่จะชวนไอ้ต้าแท็กทีมเย็ดแม่งให้หายคันตูด
"ไปอาบน้ำไปต้น เดี๋ยวไม่ทัน" ไอ้ต้าไล่ผมอีกรอบ ไม่ทันที่ว่าไม่ทันห่าอะไรวะแต่ผมก็ยอมโดยดี เอาผ้าห่มห่อตัวลุกขึ้นไอ้ต้าก็หัวเราะโยนผ้าเช็ดตัวให้ผมเลยเอามาพันตัวไว้ กูไม่ได้กลัวมันเห็นควยกูหรอก แต่กูกลัวมันเห็นตูดกูก็เมื่อวานให้ไอ้ต้ามันเย็ดชุดใหญ่ใส่ไม่ยั้งไปไม่รู้หลุมดำกูจะกลายเป็นหลุมแดงหรือเปล่า เพราะกูยังแสบอยู่เลย
ผมเข้าไปอาบน้ำอย่างงงๆ ที่ไอ้ต้ามันให้ไอ้ทักกับไอ้โทนมาทำไมไอ้ทักเองก็ดูจะเข้าใจนะ แต่กูกลัวแม่งจริงๆ เจอมันทีไร ความซวยมาเคาะประตูบ้านกูทุกทีไอ้น้องโทนก็ยังชวนเย็ดอยู่เหมือนเคย แต่นาทีนี้ควยกูขอปักหลักที่ตูดไอ้ต้าคนเดียว (จริงๆแล้วกลับกัน แหะๆ) ผมเร่งๆอายบน้ำให้เสร็จ ชุดก็ไม่มี อะไรของมันวะ
ผมออกจาห้องน้ำ ไอ้ทักกับไอ้โทนนั่งอยู่บนโซฟาหัวเราะสนุกสนานกันกับไอ้ต้า บนเตียงมีชุดของผมวางรออยู่แล้วแต่แม่งจะให้กูใส่ชุดนี้จริงๆเหรอวะ มันจะไม่....ไปหน่อยเหรอ
"แต่งตัวสิ" ไอ้ต้าเร่งผมอีกรอบ ผมมองดูชุดที่ไอ้ต้าเตรียมไว้ให้แม่งเหมือนชุดของที่ไอ้ต้าใส่เลยสิ กะอีแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวน่ะไม่เท่าไหร่หรอกแต่กางเกงก็สีขาวเหมือนกูเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างนี้ กูชักแปลกๆใจหันไปดูไอ้ทักกับไอ้โทน ไอ้ห่านี่อีกคู่ก็แต่งตัวใส่เสื้อสีขาวเหมือนกันเพียงแต่ใส่กางเกงสีดำเท่านั้น ผมมองดูชุดแล้วกลืนน้ำลายเอื้อกก่อนหยิบชุดที่มันเตรียมให้ใส่ช้าๆ
"หล่อเชียวนะมึงไอ้ต้น" ไอ้ทักพูดยิ้มๆ ผมมองตัวเองในกระจก ทำไมกูต้องแต่งตัวแบบนี้ทำไมกูต้องแต่งตัวเหมือนไอ้ต้า ทำไมวะ ผมคิดในใจ ความคิดนึงผุดแวบขึ้นมาผมรีบปฏิเสธตัวเองว่าไม่ใช่ ไอ้ต้า กูรักมึงนะโว้ย แต่คงไม่ต้องขนาดนี้มันเกินไปหน่อยไหมวะ
ไอ้ต้าเดินเข้ามาจับคอปกให้พอยืนคู่กันอย่างนี้ผมก็ต้องกลืนน้ำลายอีกรอบ ความคิดที่พยายามลืมเมื่อกี้กลับเข้าในหัวใหม่
"มึงจะทำอะไรวะต้า จะพากูไปไหน" ผมกระซิบถาม หน้าผมเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัดไอ้ต้าจ้องหน้าผม
"ไปบอกให้โลกได้รู้ไงว่ามึงกับกูรักกันแค่ไหน" ผมยืนอึ้งกับคำพูด ไม่จริงใช่ไหมวะมึงอย่าบอกนะว่าที่ให้กูแต่งตัวแบบนี้เพราะว่า..

"เอ้า เจ้าบ่าวเจ้าสาวพร้อมแล้วก็รีบๆหน่อยเมื่อวานหมั้นแล้ววันนี้ก็แต่งกันซะ ตอนเย็นจะได้ส่งตัวเข้าหอกูกับไอ้โทนรอเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะแย่แล้ว"

kamaji

ขอบคุนคราบ

pheonixfirer

ขอบคุนคราบว์

koppy

ขอบคุณมากคับ

Schwarzwald

ขอบคุณครับ

x2_man

ขอบคุณมั๊กๆครับผม

mcga

สนุกดีครับ

issue9955

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

limbogate

ขอบคุณครับ

ui12345

ขอบคุณคับ

jozz

ขอบคุนมากๆคับ

xoman

ขอบคุณครับ

gvdryotn

ขอบคุณมาก

4_NAY

แต่งงานในวันเกิดเหรอ

pierce

หวานมาก

GuySexy

เยิ้มไปแล้วครับ มากไปแล้ว

mooman

ขอบคุณมากๆครับ

bomb2534

ขอบคุณครับ

anuponm

ขอบคุณครับ