เจ็บหนักๆ กับ รักเถื่อนๆ # 13 - 14 #

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ก็อยากมองคนน่ารักหน่อยไม่ได้รึไง”
“ผมว่าพี่เมาแล้วล่ะนอนเถอะนะ”
ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบและเราก็นิ่งกันไปสักพักอยู่ผมก็ตั้งสะดุ้งเมื่อ……
“อื้อ...อื้ม”
“จะทำอะไร....อย่านะ”
Lesson 13
( Win Part )
ผมไม่สนใจคำพูดของคนที่อยู่ข้างใต้ผมแล้วผมจูบเฟียร์ และผมยิ่งจูบผมก็ยิ่งต้องการมันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เฟียร์กับเม้มปากแน่น ไม่ยอมเปิดปากให้ผม
“อื้ม...เปิดปากสิครับคนดี”
“…” เงียบอีกแล้วทำไมมันถึงเป็นคนที่นิ่งได้ขนาดนี้
“หึหึ ไม่เป็นไรครับ” ผมขบกัดริมฝีปากนั้นจนมันเปิดออกผมจึงรีบเข้าไปตักตวงความหวานจากลิ้นของอีกคน หวานมาก  ไม่เคยต้องการจูบใครมากขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆร่างคนที่อยู่ใต้ร่างผมสั่นระริกด้วยความกลัว
หรือว่าอะไรผมไม่ทราบ
“อื้อ...อ๊า”เมื่อผมถอนจูบออกร่างบางก็รีบโกยอากาศเข้าปอดของตัวเองทันที
“ทำ...แบบ...นี้...ทำ...ไม” เฟียร์พูดเสียงขาดๆหายๆ สงสัยจะตกใจน่ะครับ
“เอาจริงๆเลยไหม” ผมถาม
“พี่ชอบเฟียร์นะ”
อึ้งเลยครับดวงตาเบิกโพรงคงไม่คิดว่าผมจะกล้าบอกตรงๆแบบนี้
“…”
( Fear Part )
ผมว่านิ่งตอนนี้จะได้เปรียบกว่านะครับสมองผมเริ่มประมวลผลว่าควรทำยังไงดีและผมก็เจอทางออกแล้วครับ ผมโน้มคอขึ้นจูบกับพี่วินอีกครั้ง ต้องลองเสี่ยงดูแหละวะ จูบครั้งนี้นานมาก จนผมรู้สึกว่าพี่เค้าเคลิ้มผมค่อยๆเปลี่ยนไปค่อมพี่วินแทนและจังหวะนั้นเองผมต่อยท้องพี่เค้าแล้วหนี ออกมาท่าทางคงจะจุกไม่น้อยเหมือนกันผมวิ่งลงมาข้างล่างแต่ผมทำสีหน้าไห้มันปกติที่สุด นิ่งที่สุด
“ไอ้วิน นอนยังอ่ะ” พี่ส้มถาม
“เอ่อ นอนแล้วครับ พี่ส้มผมขอกลับก่อนนะ” ผมอยู่ไม่ไหวแล้วครับ
“เออๆ กลับดีดีแล้วกันนะ”
ผมนั่งแท็กซี่กลับมาที่ห้องสติสตางค์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วครับผมจูบกับพี่วินซึ่งเป็นจูบแรก และจูบแรก
ของผมเป็นผู้ชาย เฮ้อ อะไรวะเนี่ย
พอผมกลับมาถึงห้องผมอาบน้ำแล้วนอนเลยครับ แต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับมีแค่เรื่องของพี่วินวนไปวนมาอยู่ในหัว ที่อยู่ๆก็มาบอกชอบเรา เฮ้อบอกกันตรงๆแบบนี้ ก็เขินอ่ะสิวะแต่เราไปชอบพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไรหว่า จำได้ว่าแรกๆเราก็ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเค้านะโอ้ยชั่งมันละกันนอนก่อนดีกว่าพรุ่งนี้มีเรียน
ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็จะเกือบเที่ยงๆแล้วครับดีที่วันนี้มีเรียนบ่าย ผมเดินเข้ามหาลัยเหมือนเดิมทุกๆวัน ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปโรงอาหารครับ เพราะไอ้โอ้กับไมโลรอผมอยู่ที่นั้น
“เฮ้ย เฟียร์ เฟียร์ ทางนี้” ไมโลกวักมือเรียกผมครับ ผมก็ยิ้มร่าไปหามันเลยครับแต่เมื่อเห็นคนอื่นรอยยิ้มผมก็หุบลงทันที
“อ้าว ว่าไงจ๊ะน้องเฟียร์ ทำไมวันนี้มาสายนักล่ะ” พี่ส้มครับ แกเป็นคนขี้สงสัย ปกติผมไม่เคยเข้ามหาลัยสายบ่อยๆถ้าไม่ติดธุระอะไรน่ะครับ
“ช่วงนี้ผมเหนื่อยๆน่ะพี่ แฮะๆ” ผมไม่อยากบอกเลยว่าคนที่ทำให้ผมมีเรื่องคิดก็เพื่อนพี่นั้นแหละ และตอนนี้
มันก็หันมามองหน้าผมครับ ผมก็นิ่งไว้ก่อนดีกว่า
“แล้วนี้กินข้าวมาหรือยังล่ะ” โอ้ถามครับ
“กินมาจากหอแล้วแหละ” ผมพูดเสร็จก็หาที่นั่งลงครับ แต่แล้วก็มีมือใครไม่รู้ฉุดผมนั่งลง
“…” ผมนิ่งแล้วหันไปมองครับ จะใครล่ะไอ้พี่วินนั้นแหละ
“นั่ง นี่แหละ”
“ต้องทำตามหรือเปล่า” เถียงครับไม่ยอม
“ถ้ากล้าก็ลองดู” พอมันพูดเสร็จก็ผมก็ลุกเลยครับ แต่ยังไม่ทันก้าวขาไปไหนก็มีเสียงตะโกนลั่นโรงอาหาร
เลยครับ
“น้องๆ ปี 1 ทุกคนฟัง เย็นนี้ให้มาประชุมที่หอประชุมด้วยใครไม่ไปหรือไปสายเดี๋ยวเรารู้กัน” พูดจบมันก็ไป
ล่ะครับ ส่วนผมรึจะอยู่ให้โง่เอาไงเอากันวันนี้ขอโดดไม่เข้าประชุมสักวันจะเป็นไรไป
พอช่วงเย็นผมก็เห็นพวกปี 1 ทยอยกันเข้าหอประชุมไปครับส่วนผมน่ะเหรอขอชิ่งดีกว่าก็เดินหลบมาแล้วก็
กลับห้อง แล้วออกมาทำงานเหมือนเดิมครับ ผมทำอาหารไปได้สักแปปก็มีเสียงที่ไม่น่าฟังดังขึ้นครับ
“ทำไมมึงไม่ไปหอประชุม!” สาบานได้มั้ยว่านี้คือคำถาม ตะโกนซะคนหันมาทั้งร้านเลยครับดีที่ตอนนี้ ลูกค้า
พึ่งจะเงียบๆ ไม่ได้เยอะมากเหมือนช่วงเย็น
“…” ดูท่าทีก่อนดีกว่าครับ
“กูถามทำไมไม่ตอบ”
“ไม่ว่าง ทำงาน ไม่เห็นเหรอ”
“คำสั่งกูไม่มีความหมายเลยหรือไง อย่าคิดว่าเป็นน้องรหัสแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะ”
“หึ ผมไม่เคยคิดอยากเป็นเลยด้วยซ้ำน้องรหัสคุณน่ะ” ผมหันไปจ้องหน้ามันก็เห็นแววตาที่ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่าที่ยืนกำหมัด ขบกรามตัวเองจนแน่นไปหมด
“มีแค่นี้ไช่ไหม ผมขอตัวก่อนนะครับ” พูดเสร็จผมก็เดินมาห้องเช่าของผมที่ไม่ไกลมากครับมาถึงห้องก็อาบน้ำแล้วนอนครับเพลียมากจริงๆช่วงนี้ ตื่นขึ้นมาอีกวัน วันนี้ไม่มีเรียนครับ เลยว่าจะไปทำงานช่วยป้าแป๊วแกตั้งแต่เช้าเลยเพราะตอนนี้กำลังว่างๆ แต่อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมหยิบมาดูเบอร์...เบอร์ใครวะ
“สวัสดีครับ” ผมทักทายปลายสายอย่างสุภาพ
“มึงอยู่ไหน”
“ไม่ทราบว่านี้ใครครับ” ใครวะเสียง แม่งถามยังกะจะฆ่ากูไห้ได้ซะอย่างงั้น
“กูถามทำไมมึงไม่ตอบกู!” หูเกือบแตกครับแม่งตะคอกมาได้ อ๋อผมรู้ละว่าใครไม่ต้องเดาให้เสียเวลาละ
“ไม่มีธุระอะไรผมวางละ” ผมกดตัดสายทิ้งเลยครับ  แต่แปปเดียวมันก็โทรมาใหม่
“…” ผมกดรับแต่เงียบ
“มึงอยากลองดีกับกูใช่ไหม เดี๋ยวกูจัดไห้” มันพูดจบผมวางสายแล้วปิดเครื่องเลยครับท่าทางมันจะว่างมากๆ ระรานชาวบ้านเค้าได้ทั่วแบบนี้ผมเดินลงมาก็เปลี่ยนใจครับไม่ทำละงานไปเดินห้างเล่นดีกว่าขณะที่ผมกำลังดูของเพลินๆ นั้นก็เจอกับผู้ชายสอง เดินเข้ามาทัก
“เฮ้ เฟียร์ มาคนเดียวเหรอ”
“เอ่อ อื้ม” ถ้าจำไม่ผิดนี่นะจะเป็นเพื่อนไอ้โอ้มันน่ะ
“เรา ยะ นะ”
“เรา เอ้” มันพูดชื่อของตัวเองผมก็ยิ้มแล้วพยักหน้าเป็นเชิงว่า รับทราบแล้ว
“เฟียร์ กินข้าวมาหรือยังล่ะ” ยะ ถามผมครับ
“ยังเลย ว่าจะไปหากินอยู่”
“ไปด้วยกันเลยซิ เรากำลังจะไปกินเหมือนกัน” มันชวนผมครับ
“เอ่อ จะดีเหรอ” ผมถามครับเพราะเราไม่ได้สนิทกัน
“จะเป็นไรไปแค่นี้เอง”
“อือๆ ไปก็ได้” พอเสร็จพวกผมก็เดินเข้า MK กันครับก็กินกันคุยกันไปเรื่อยๆพวกนี้มันก็อัธยาศัยดีนะเนี่ย
Lesson 14
( Win Part )
ผมตามหามันทั่วเลยครับด้วยที่นิสัยของผมแล้ว ไม่ชอบให้คนมาลองดีด้วยผมก็ไปหามันทุกทีเดินทุกห้าง
และผมก็พบกับ ไอ้เฟียร์ ครับ อยู่กับผู้ชายสองคนหัวเราะท่าทางมีความสุขดีนี่ ผมหน้าร้อนผ่าวเลยครับ ไม่อยากให้มันไปไหนกับใคร ผมเคยปรึกษาไอ้ฟ้าครับ....
‘มึงเป็นไรวะ ไอ้วิน เดี๋ยวนี้ดูมึงเหม่อ ลอยๆ ยังไงไม่รู้’
‘เปล่านี้’ ผมตอบเบี่ยงมันไปครับ
‘มีอะไรจะพูดไหม ไอ้วิน’ มันถามครับ
‘ไม่มีนิ’ เบี่ยงๆ
‘เออ ก็แล้วแต่มึงเถอะ แต่อย่าคิดว่าพวกกูไม่รู้ว่ามึงคิดอะไรอยู่ คบกันมาจะสิบปีกูคงไม่โง่ดูไม่ออกมึงรู้ใช่ไหม’
‘…’ เงียบเลยครับ ผมจึงตัดสินใจพูดครับเพราะตอนนี้อยู่กันสองคน
‘กู...ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร แต่กูชอบมองหน้ามัน ชอบเวลามันหลับ ชอบมองหน้ามันแล้วเวลามันคุยกับผู้ชาย
กูหงุดหงิดมาก กูเป็นอะไรวะ กูคงไม่ได้ชอบมันใช่ไหม’
‘มันในที่นี้คือใคร...ถ้ากูเดาก็...’
‘เออ ไอ้เฟียร์ นั้นแหละ’ มันนั่งจ้องหน้าผมครับ
‘กูว่าแล้ว...กูคงตอบมึงไม่ได้หรอกว่า มึงชอบมันรึเปล่า มึงคงต้องถามใจตัวเองดูแล้วแหละว่าใจมึงคิดยังไงกับน้องเค้าอยู่’ มันตอบผม
‘…’ เงียบครับพูดไม่ออก เพราะผมเคยบอกชอบมัน แต่มันกลับนิ่งใส่ผมครับผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรมันเป็นคนที่อ่านยากมาก
...ขณะที่ผมกำลังคิดอะไรอยู่มันออกมาแล้วครับแต่ตอนนี้มันกลับคนเดียวมันขึ้นแท็กซี่ไปผมก็เลยขับรถตามไปครับจนถึง ร้านอาหารที่มันทำงาน เอ๊ะ มันยังจะทำงานอีกเหรอผมนั่งมองมันบนรถก็เห็นมันเดินเข้าไปข้างในอีกปมเลยลงจากรถแล้วค่อยเดินตามไปครับ อื้มข้างในเป็นห้องเช่านี้เองแต่ก็ใหญ่พอสมควร อยู่คนเดียวได้สบายๆ
พอมันเดินเข้าห้องไป ผมก็ไปยืนหน้าห้องมันแปปนึงแล้วก็เคาะห้อง
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ครับ ใครครับ” มันเปิดประตูออกมาผมรีบดันตัวเองแทรกเข้าไปในประตูด้วยความรวดเร็ว
“เฮ้ย” มันตาค้างตาก็ยังนิ่งอยู่ครับ
“พี่เข้ามาทำไม” เอ่อไปไม่เป็นเลยครับแล้วกูเข้ามาทำไม มาตามมันทำไม
“กูถามมึง อยู่ทำไมไม่ตอบกู แต่มึงไม่ต้องบอกกูแล้วแหละ เป็นไงล่ะ MK อร่อยดีไหมล่ะมีผู้ชายหน้าตาดีๆ
นั่งกินด้วยตั้งสองคน คงมีความสุขน่าดู” ผมประชดมันครับแต่เหมือนมันก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“แหม พี่รู้ใจผมจริงๆเลย ก็อย่างนี้แหละผมชอบ เวลามีคนมาเอาอกเอาใจผมชอบมากๆเลยมีความสุขดีมากๆเลยด้วยแหละ” มันพูดจบความอดทนผมขาดผึงเลยครับ
“อะ...อื้ม....จะทำ....อะไร....อื้อ” มันพูดขาดๆหายๆเพราะผมบดริมฝีปากนั้นลงไปอย่างรุนแรง แต่มันก็ไม่ยอมเปิดปากผมจึงกัดริมฝีปากมันจนมัน ผงะ
“อ๊ะ...”เปิดแล้วครับผมรีบดันลิ้นตัวเองเข้าไปเลยครับ โกยความหวานจากปากมันยังไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆครับจูบนี้ ผมรู้สึกอีกคนเริ่มอ่อนระทวย เริ่มยืนไม่อยู่ผมเลยอุ้มมันไปวางบนเตียงพอผมถอนจูบออกมามันก็โกยอากาศเข้าปอดมันเลยครับ
“อ๊ะ...อ๊า” มันหอบหน้าแดงเลยครับผมเลยนอนค่อมมันไว้แล้วจ้องหน้ามันครับ
“พี่ทำไมแบบนี้กับผมทำไม” มันถามเสียงตัดพ้อน่าดูครับ
“…” เงียบครับไม่รู้เหมือนกันว่าทำ ทำไม
“ผมถามพี่ได้ยินไหม” น้ำเสียงเกรี้ยวกราด บวกกับสายตาที่ทิ่มแทง รู้สึกปวดใจจริงๆอต่เอาก็เอาวะไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่
“พี่ชอบเฟียร์”
“…” นิ่งอึ้งไปเลยครับ
“เอาเป็นว่าผมรับทราบก็แล้วกัน”
“จะไม่พูดอะไรหน่อย เหรอ พี่ไม่เคยบอกชอบใครเลยนะ” จริงๆนี่ครับ อย่างมากพวกนั้นถ้าถูกใจกันก็ไปด้วยกันแล้วจบกันบนเตียงไม่มีการผูกมัด
“ผมจำได้ว่าไม่เคย ขอพี่ครับ”ความอดทนใกล้หมดครับนิดเดียว นิดเดียวจริงๆ
“เฟียร์”
“อะไร”
“...คบกับพี่ได้ไหม!” เอาวะบุกเต็มพิกัดไปเลยเว้ย
“…”
“พี่รู้มันน่าเกลียด แต่พี่ชอบเฟียร์จริงๆ” ผมตอบมันครับ
“พี่แน่ใจเหรอว่าชอบผม ผมไม่ไช่คนดีและไม่มีอะไรดี แต่ถ้าพี่อยากลองเสียเวลาเล่นๆล่ะต้องไม่ไช่กับผม เพราะงั้น เราเป็นพี่น้องกัน หรือไม่ก็ดูๆกันไปก่อนดีกว่านะครับ
“ก็ได้ แต่พี่ขออะไรอย่างสิ”
“อะไร”
“เวลาพี่พูดอะไร ถามอะไรบอกพี่หน่อยได้ไหม พี่เป็นห่วงนะ” โหมาเต็มครับ บุก บุก
“ผมจะพยายามแล้วกันนะครับ” มันพูดเสร็จก็ทำท่าจะลุกแต่ผมไม่ยอมครับ
“ง่วง แล้วอ่ะ ของีบหน่อยนะ”
“ง่วงก็กลับบ้านไปสิ มานอนห้องผมทำไม”
“อื้อ หลับแล้ว” แล้วผมก็กอดมันเอาไว้ครับแล้วก็ผล็อยหลับไป

nokky

มาแจกคะแนนครับ

sugaritc

ขอบคุณครับ

porxv

ขอบคุณมากคับ

KillTi

ขออ่านหน่อยน่ะคร๊าฟ

killerd

ขอบใจมากครับ

imanaji

ขอบคุณครับ

balllove23

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบ

harain15

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุณครับผม

kiwwy

ขอบคุณมากค่ะ อิอิ จะทำไรง่ะ

peemakung

ขอบคุณครับ

kangaza

ขอบคุงมากมากคับผม

Klong

ขอบคุนครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

mind010

ขอบคุณครับ

mind010

ขอบคุณครับ

ton521

ขอบคุนครับ