จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 750|ตอบกลับ: 18
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 59

  [คัดลอกลิงก์]

โสด

   ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“ไปส่งก็ไม่เห็นเป็นไรเลยในเมื่อไม่ได้เกลียดนี่นา”ผมพูดไปตามที่คิดว่าต้องเป็นเรื่องนี้แน่มันมองหน้าผมก่อนจะยกยิ้มเอามือโอบไหล่ให้เข้าไปหามันอีกไม่ได้จะแสดงฉากสวีทหรอกแต่เหมือนเป็นความอุ่นใจที่มีคนอยู่ข้างๆ
“น้องไม่ได้ประชด บางทีพี่เอริธ์เขาก็คงไม่อยากรู้สึกติดค้างน้องว่าเขาคงคิดได้แล้วมั้ง”ผมพูดกับมันเพราะๆไม่ใช่อ้อนแต่ตอนนี้อยากพูดด้วยความรู้สึกที่มีให้

“ไวขนาดนั้นเลยเหรอ อยู่มาตั้งนานไม่เห็นมันคิด”มันก็พูดเรียบๆ แสดงว่าแกคงส่งข้อความมา และคิดว่าหลายครั้งแล้ว
“เขาอาจจะคิดได้ตั้งนานแล้วก็ได้ แต่พอเสียไปมันเรียกกลับมาไม่ได้ไง”ผมบอกอย่างมั่นใจว่า พี่เอริธ์ต้องรู้สึกดีกับมัน แรกๆคงไม่หรอก เพราะแกพูดกับมันแบบนั้นและมันก็เป็นอย่างนั้นซะด้วย ด้วยความที่แกมั่นใจในตัวเองว่ายังไงไอ้ไผ่ก็คงจะเหมือนทุกคนที่แกคบหา ส่วนไอ้คนทื่อๆนี่ก็ไม่รู้ตัวว่าเขามีใจให้ ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ทำให้แกเกิดอยากเอาชนะขึ้นมาเพื่อที่มันจะได้หันกลับไปมอง แต่แกเลือกใช้วิธีที่ผิดพลาดมาตั้งแต่แรก และอย่างที่ผมคิดมันไม่เคยรู้เลยว่าแกอัดคลิปไว้ มันไม่ได้ซีเรียสหรอกเล่าแบบสบายๆ ผมก็ฟังอย่างชิวๆ ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกแต่อาจเป็นเพราะผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งก็เลยเข้าใจ อีกอย่างมันก็ผ่านมาแล้ว ถ้ามันทำตอนที่คบกับผมสิ ได้เห็นดีกันแน่
“เป็นมันไง ถึงได้รู้ดี”มันถามเฉยๆ ไม่ได้ประชดแดกดันหรือโกรธ ถึงมันจะไม่ยิ้มก็เถอะผมดูออก
“ก็เป็นคนที่ชอบผู้ชายคนเดียวกันมั้ง เลยเข้าใจ”ผมบอกอุบอิบ แต่ไม่มองหน้าแล้ว มันดูอึ้งนิดหน่อย ก่อนจะพูดออกมา
“ตัดคำว่ามั้งได้มั้ย”มันพูดได้ตาระยิบระยับมาก เขิน ชิ๊ หาย เลย “ไปด้วยกันนะ”มันพูดอีกเสียงนุ่มมาก
“แล้วคิดว่าน้องจะปล่อยไปคนเดียวเหรอ ไม่มีทางซะหรอก”ผมพูด ก่อนจะย่นจมูกเมื่อถูกบิดล้อๆ
“ก็รู้ไง พี่ถึงได้ชวน”มันก็บอกตอบ คราวนี้มองหน้ากันแต่ไม่แสดงอาการแพ้ท้องแต่อย่างใด นอกจากอมยิ้มกันก่อนจะก้มหน้าก้มตากินต่อไป  อืม เพิ่งรู้เรือน้ำตาลตกลงไปในข้าวหน้าเป็ด แล่นมาคว่ำตอนไหนวะ หุหุ
ตอนนี้เรามาถึงสนามบินกันแล้ว ผมขับรถมาเอง โดยให้มันเป็นคุณชายบ้าง มันไม่ได้มีทีท่าเครียดอะไร กลับกันสบายๆ นั่งฟังเพลงมาตลอดทาง  ปากก็ขยับแต่ไม่มีเสียงลอดออกมา มึงจะลิฟซิ้งค์ทำไมวะ ทีอย่างอื่นส่งเสียงดีนัก
“ไอ้ไผ่”เสียงพี่พายเรียกมันอย่างนึกไม่ถึง เดินมาหามัน แกดูดีใจที่เห็นมัน ส่วนอีกคนนั่งมองก่อนจะหลุบตาลง ผมกำลังเดินไปหาพี่หวาย พี่เจย์ พี่บลู ที่นั่งไม่ห่างกันมากนัก แต่โดนฉุดข้อมือซะก่อน
“นั่งนี่แหละ”มันพูดกับผม พวกพี่ๆสามคนอมยิ้ม ก่อนจะคุยกันต่อ พี่พายนั่งกับพี่เอริธ์ ที่จับมือแกไว้เหมือนต้องการกำลังใจ ผมได้แต่นั่งมองเงียบๆ แต่สังเกตได้ว่าก็เอาปากมาทุกคนนะ ผมพูดคลายความเครียดครับ ไม่ใช่เพื่อตลก คือมันเงียบอ่ะ
“ขอบใจ”จนมีเสียงเอ่ยออกมา แบบสั่นเครือ”ขอบใจที่มา ขอโทษ”พี่เอริธ์พูดและร้องไห้แต่ไม่มีเสียง แกไม่ได้ทำการแสดงแต่มันเป็นความรู้สึกจริงๆที่แกอยากจะพูด “ร้องทำไมวะ มึงอย่าเพิ่งกลับนะ เดี๋ยวกูก็หยุดแล้ว”แกพูดให้ขำๆแต่ขำไม่ออก
“อีกนานมั้ย”เสียงมันถามเรียบๆ ผมมองหน้ามัน นี่มึงอย่าเพิ่งกวนตีนเขานะ ดูสถานการณ์บ้าง
“หยุดแล้ว”แกรีบตอบ มือก็ปาดน้ำตาออก
“กูหมายถึงเครื่องอีกนานมั้ยกว่าจะออก”มันพูดหน้าตาเฉย ทำเอาเงียบเลยครับ พวกพี่ๆ กลั้นขำทำปากมุบมิบด่ามัน ขนาดพี่พายยังเกือบหลุด ส่วนผมเบือนหน้าออกเลย เกรียนมากผัวกู พี่เอริธ์หน้าเหวอ
“สัด กูจะรู้มั้ย”แกด่าออกมา มันก็ยักไหล่ “คราวหน้าถ้ากูกลับมา กูจะมองมึงอย่างเต็มตาให้ได้ ว่าเราเป็นเพื่อนกัน กูมีโอกาสอยู่ใช่มั้ย”แกพูดออกมาอีก มองหน้ามันก่อนจะก้มลง
“อยู่ที่มึง”มันก็ตอบสั้นๆ แกพยักหน้าหงึกหงัก แกมองหน้าผมแล้วยิ้มให้ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกมันจริงใจและเป็นมิตร ก่อนจะมีเสียงประกาศบอกให้รู้ว่าถึงเวลาแล้ว พวกเพื่อนๆมันก็บอกลา
“โชคดีโว้ย กลับมาคราวหน้ากูไม่เอาแล้วนะหนังสือโป๊ะน่ะ ขอของจริงได้เปล่าวะ”พี่หวายแซวแก
“เขาจะเอาหรือเปล่าไซส์อย่างมึงน่ะ”พี่เอริธ์ก้มมองก่อนจะพูดออกมา
“ดูผิดกูมาก ยังไงกูก็ใหญ่กว่ามึง”พี่หวายทำปากใส่ เลยพากันหัวเราะกับความหม้อไม่เลือกที่ของแก ก่อนจะกอดแก
“ดูแลตัวเองนะ”พี่พายบอกแกที่สวมกอด
“อืม พายอย่าเกลียดเรานะ ฮึก”แกพูดกับพี่พายที่หลังจากวันนั้น ไม่โทรหาแกเลย
“อย่าทำอีกนะ เราไม่อยากเสียเพื่อนไป ถ้าทำอีกเราจะ ฮึก เลิกคบ”พี่พายบอกแกสะอึกสะอื้น แกก็กอดแน่น พยักหน้า
“สะ ฮึก สัญญา เราจะไม่ทำให้พายเสียใจอีก”แกรับปาก ซึ่งคงไม่ใช่ลอยๆ ก่อนจะผละออก หยุดตรงหน้าพวกผม
“ขอกอดหน่อย”แกบอกมัน ๆ ที่ไม่พูดอะไร แกก็ยืนไม่กล้าจับตัวมัน ผมเลยผลักมันเข้าไปใกล้ๆ นางเอ๊กนางเอก
“ขอโทษ ระ ฮึก รักไผ่นะ อยากบอกเฉยๆ ไม่อยากติดค้าง”แกพูดออกมาจนได้ นั่นแหละความรู้สึกที่แกมีแต่ไม่กล้า มันตบไหล่แกเบาๆแทนคำพูดยกยิ้มให้ แกกอดมันแบบไม่เกรงใจกูเลย เอาเถอะอโหสิให้หนึ่งวัน
“พอแล้ว เสื้อกูเปรอะหมด”เสียงจิตๆเอ่ยขึ้น พวกเพื่อนมันพากันส่ายหน้า
“เชี้ย”แกเลยว่ามัน ก่อนจะมองผม อย่างไวแกก้มมาหอมแก้ม ทำเอาผมเหวอเลย และเสียงกระซิบ”ฝากด้วย” ก่อนจะลากกระเป๋าเดินไปทันที แม่ง บทจะไปก็ไปง่ายๆ ทิ้งคราบไว้กูอีก หันไปก็เจอมันมองหน้า เดินออกไปทันที
  “ประกาศ ยกเลิก เคอฟิลๆๆ”พี่เจย์ทำเสียงประกาศแบบแอคโค่ว หลังจากถึงลานจอดรถ
“ดีแล้วที่จบด้วยดี”พี่บลูพูดมือก็กอดไหล่พี่พายที่ยิ้มออก
“แต่ไอ้เชี่ยะนั่นสิ เป็นบ้าอะไรขึ้นรถนั่งเงียบ มึงจัดดิ”พี่หวายชี้ไปที่คุณชายที่เดินไปนั่งรอในรถ ผมก็มองตาม
“ปล่อยมันเถอะพี่ ผีเข้าผีออก”ผมบอกยิ้มๆ
“กูว่าน้ำเข้าน้ำออกมากกว่า”พี่เจย์สาระแนทันที
“ทะลึ่งว่ะ”ผมว่าแก
“โหย หน้าบางมันกกมันลากไปซะขนาดนั้น น้ำไม่ออกกูให้เหยียบเลย”พี่หวายสบทบทันที พูดซะรู้แจ้งเห็นจริง
“เหรอ เข้ากันดีเน๊าะ ผัวเมียคู่ใหม่”ผมเลยลอยหน้าใส่ แกผลักหัวผมแต่ไม่โดน ผมโบกมือลาพวกแกซะก่อน จนกระทั่งพารถออกพ้นสนามบินขับมาเรื่อยๆ คุณผัวก็ยังเงียบ จนถึงคอนโด กำลังจะลงมันดึงผมเข้าไปหอมแก้มข้างเดียวกับที่เพื่อนมันหอม อย่างแรงเลยจนผมนิ่วหน้า
“เฮ้ย เบา กูเจ็บ”ผมร้องบอกก่อนจะดันหน้ามันออก  มันมองนิ่งๆ ผมหรี่ตาก่อนจะตี และก็หยิกมัน ทุบด้วย
“อะไรวะ”มันร้องออกมาบ้างมือก็จับรวบผมเข้าไปกอด
“ทำไม อิจฉาที่เขาหอมแก้มกูไม่หอมมึง เลยมาทับรอยไง”ผมแว็ดใส่มันที่นิ่วหน้า งงๆ”เมื่อกี้ตอนเขากอดมึงไม่เม้าท์ทูเม้าท์ไปล่ะ แหม หมั่นไส้”ผมพูดอีกจะกัดจมูกมัน แต่มันถอยหนีก่อนจะเขกหัวผม
“อย่ามาพาล กูลบรอยโว้ยไม่อยากให้ใครมาทับรอยกู”มันว่าก่อนจะพูดออกมา ตาก็มองบอกให้รู้ว่ามันพูดจริง
“อุ๊บ คริ คริ ก๊ากกก”ผมปล่อยก๊ากเลย มันทำหน้านิ่วอีกที ผมหัวเราะจนตัวโยนไปหมด เงยหน้ามองมัน ที่เริ่มรู้แล้วว่าผมแกล้งพูดใส่มัน
“ไอ้ฝิ่น”มันเน้นชื่อ
“อะไร มึงพูดเองนะ”ผมลอยหน้าใส่มัน อย่างขำๆที่มันเสียรู้ผม คนชอบกระทำไม่ชอบพูดก็ต้องล่อหลอกอย่างนี้แหละ
“โอ๋ๆ แหย่เล่นเอง คลายเครียด”ผมกอดมัน วันนี้รู้สึกจะโอ๋บ่อยไปและ ได้ยินเสียงหัวเราะข้างหู ฟังโคตรจิตเลย
“หึหึ คลายเครียด”ผมผละออก มันดึงคางให้ผมเข้าไปใกล้ๆ แสยะยิ้มใส่ “งั้น กูขอแหย่มึงคลายเครียดหน่อยนะ”พูดจบมันอุ้มผมลงจากรถ มือคว้ากุญแจล็อครถได้ตรงดิ่งขึ้นห้องทันที มันหัวเราะจิตๆ ตลอดทาง ผมก็ดิ้นแต่โดนมันตบก้น เพราะรู้ชะตาไงว่ามันจะเอาอะไรแหย่ผมคลายเครียด โอ้ว ไม่
ตอนที่ 39  พาย กับ บลู
“ยิ้มได้แล้วสิ”เสียงคนข้างๆ เอ่ยขึ้นมา
“แล้วกูร้องไห้อยู่เหรอ”ผมก็ย้อนมันยิ้มๆ
“งั้นบลูคงตาฝาด เห็นเด็กร้องไห้ขี้มูกไหลด้วยที่สนามบิน”มันเอ่ยออกมาอีก
“เหรอ กูก็เห็นหมาปลอบเด็กด้วยว่ะ”ผมก็ว่ามันกลับอีก
“แหวะ”
“อ่อก”
เสียงสอดแทรกขึ้นมาทันที ผมเลยหันไปมอง ลืมไปเลยว่ามีอีกสองตัว
“เดี๋ยวมึงจอดรถให้พวกมันลงไปอ้วกหน่อยนะ สงสัยแดกเอื้องผสมลำมากไปหน่อย”ผมหันไปบอกไอ้บลู
“ได้สิจ๊ะ”ไอ้บลูรับมุกทันที
“ถุย ทำเป็นเข้ากันได้ดี ทีอย่างอื่นพวกมึงไม่เข้ากันวะ”ไอ้หวายทำท่าก่อนจะเอ่ยอีก
“เออ ทำเป็นแทงกั๊ก ระวังจะโดนตรงๆนะโว้ย”ไอ้เจย์ที่คิดว่า คงจะเป็นผัวในอนาคตของไอ้หวายสมทบบ้าง
“อย่าใช้คำว่าพวกมึงเลยว่ะ กูน่ะยอมอยู่แล้ว”ไอ้บลูที่ตอนแรกเข้ากันได้ดีกับผม แต่ตอนนี้สาระแนแปลงตัวเป็นทัพพีไปเข้ากับหม้อ
“ไอ้บลู ตอนแรกกูว่าจะยอมแล้วนะ แต่กูเปลี่ยนใจให้มึงไปล่อไอ้สองตัวนั้นแทนแล้วกัน ดูแล้วมันคงจะยอมมึงแน่เห็นเชียร์อยู่นั่นแหละ ลึกๆแล้วพวกมึงอยากกินกันเองหรือเปล่าวะ กูชักสงสัยแล้วสิ”ผมจิกมันก่อนจะแถลึกไปเรื่องอื่น
“ไม่”สามเสียงพร้อมกัน ผมแสยะยิ้มใส่
“กูว่าแล้ว ปากก็ปฏิเสธ แต่แววตานี้ อืม ใช่เลย”ผมใส่พวกมันอีก
“พาย เข้าใจผิดเรื่องอื่นดีกว่า ให้คิดอีกกี่ครั้งบลูก็อ้วกถ้าเอาพวกมัน”ไอ้บลูพูดแบบแหยงมาก
“ทำอย่างกับพวกกูปลื้มตูดมึงมากเน๊าะ นอกจากอยากเตะแล้วกูไม่ลดตัวไปเกลือกกลั้วหรอกโว้ย”ไอ้หวายด่ากลับแถมทำท่าได้ดีดดิ้นมาก ฉิบหายอย่างกับกระเทยสิบล้อ
“ถ้าซุกไซ้ก็ได้อยู่เหรอ”ไอ้เจย์หันไปถามไอ้หวายที่กอดอก
“เออ  ไอ้สัด มึงดูดตูดมันเลยสิ”ไอ้หวายที่ทำเป็นเออออ ก่อนจะด่าไอ้เจย์ ที่หัวเราะชอบใจ
“จะว่าไปถ้าพวกมึงได้กันเอง ใครจะเป็นผัววะ”ผมถามพวกมันอย่างสงสัย ในเรื่องที่ไม่น่าจะสงสัย
“พาย หมดเรื่องจะสงสัยเหรอ”ไอ้บลูหันมาพูดกับผมแบบเซ็งๆ
“เออว่ะ”ไอ้เจย์
“จะไปยากอะไร ใครแรงดีก็เป็นผัวไง ฮ่าๆๆ”ไอ้หวายเส้นตื้นตอบผม ก่อนจะหัวเราะ ไอ้สองคนมองหน้ามัน ส่วนผมก็ขำที่มันเสือกตอบมาได้
“เออ จริงของมึงว่ะ เดี๋ยวกลับไปกูให้แคลเซี่ยม”ผมชมมัน อยากจะเอามือลูบหัวที่มันฉลาด
“ฉิบหายกูไม่ใช่หมาเอะอะอะไรก็กระดูก เปลี่ยนเป็นติดเอ็นบ้างดีกว่า”มันก็รับมุกผมอีก
“งั้นมึงก็เอาที่ไอ้สองคนแล้ว สองเอ็นเชียวมึง”ผมพยักเพยิดให้มันไปเอาที่ไอ้พวกนั้น มันมองหน้ากัน ก่อนจะนึกได้ว่าผมหมายถึงเอ็นอะไร
“ทะลึ่งแหละไอ้พาย”ไอ้หวาย
“กูจะอ้วก”ไอ้เจย์
“เอาไว้กินเองดีกว่าไหม”ไอ้บลู
“มึงแดกเองเถอะ ลามปามนัก”ผมหยิกมันอย่างแรง จนมันยอม รถถึงบ้านพอดี ไอ้บลูตอนแรกจะค้างด้วย แต่พอดีที่บ้านมันโทรมาก็เลยต้องกลับ ไอ้เจย์เลยขอกลับด้วยเพราะทางเดียวกัน สงสัยกลัวไอ้หวายสูบส้วมให้ หุหุ
“พรุ่งนี้พายว่างไหม”มันถามผมเสียงนุ่มๆ ขัดกับหน้าที่หงิกเลย ที่บ้านมันคงจะมีเรื่องอะไรล่ะมั้ง พ่อแม่มันไม่เท่าไรหรอก แต่พี่สาวมันเนี่ยะสิ ชอบขัดใจมันตลอด แกก็ใจดีนะ แต่บางครั้งก็มองผมแปลกๆเวลาไปบ้านมันทีไร ไม่รู้เพราะอะไรแต่เวลาคุยกันก็ปกติ ถามเรื่องเรียน เรื่องไอ้บลูบ้างว่าเป็นไง แต่กับไอ้พวกนั้นไม่เป็นนะ มองแบบปกติ
“ก็ว่างนะ ว่าจะอยู่ทำความสะอาดบ้านสักหน่อย”ผมบอกมัน
“ช่วงบ่ายก็ได้ บลูจะชวนไปซื้อของหน่อย และก็ดูหนัง”มันบอกอีก หน้าค่อยดีขึ้น
“ปกติทุกอาทิตย์ต้องอยู่กับครอบครัวไม่ใช่เหรอ”ผมถามมันอีก เพราะที่บ้านมันเขานักธุรกิจไม่ค่อยจะมีเวลาเท่าไร ก็เลยต้องใช้เวลาช่วงวันอาทิตย์หรือวันหยุดเจอกัน
“ก็ใช่ หลังจากนั้นบลูจะชวนพายไปด้วย ไปนะ”มันบอกผมอ้อนๆ มันชวนผมทุกครั้ง และผมเคยไปครั้งเดียว ไม่มีใครว่าแต่ผมรู้สึกได้ว่าพี่โบว์ พี่สาวคนโตมันชอบมองแปลกๆ น้องชายมันไอ้บราว์ชอบคุยกับผมโดยเฉพาะเรื่องเกม เข้ากันได้ดีมาก
“อย่าเลย มันเป็นวันครอบครัวมึงนะ”ผมปฎิเสธมัน ยิ้มให้มันเพราะไม่อยากให้มันคิดว่าผมมีอะไรในใจ และทำไมไม่อยากไปบ้านมันในช่วงวันหยุดนี้
“ทำไมล่ะ พายปฏิเสธมาหลายครั้งแล้วนะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”แหม มึงนั่งอยู่ในใจกูเปล่าเนี่ยะ รู้ดีนัก
“เปล่า ก็บอกแล้วไงว่ามันเป็นวันครอบครัว นานๆจะได้เจอ กินข้าวด้วยกัน กูเป็นคนนอกนะ ถึงตอนนี้กูจะคบกับมึงก็เถอะ แต่ที่บ้านมึงมีใครรู้มั้ยล่ะ ที่พูดไม่ใช่ว่าอยากให้ไปบอกเขานะ เข้าใจหน่อยสิ”ผมบอกพร้อมแจงเหตุผล มันเงียบไป
“พายกังวลเหรอ”มันถามผม

“อืมบอกตรงๆนะที่บ้านกูน่ะไม่มีปัญหาหรอกเขารู้แต่ครอบครัวมึงที่เขาเห็นกูมาตลอดแต่ในฐานะเพื่อนถ้าเขารู้แล้วผลตอบรับจะเป็นยังไงก็ยังไม่รู้ที่ลูกชายเขาเบี่ยงเบนไม่รู้ว่าเพราะตัวเองหรือกูๆไม่อยากให้มันเกิดปัญหาขึ้นมาระหว่างนี้ กูยังอยากไปมาหาสู่พวกเขาไอ้อย่างสนิทใจ”ผมพูดกับมัน ฟังดูเหมือนจะไม่ใช่เหตุผลที่ดีนัก ผมไม่ได้ตบตาหลอกลวงแต่มันกลัวไปหมด เกิดเขารับไม่ได้แล้ว ต้องไปทะเลาะกันเพราะผมเป็นสาเหตุคงไม่ดีแน่



นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3174
พลังน้ำใจ
16082
Zenny
5736
ออนไลน์
2970 ชั่วโมง

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1423
พลังน้ำใจ
1338
Zenny
8250
ออนไลน์
245 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นักศึกษา

โพสต์
122
พลังน้ำใจ
138
Zenny
505
ออนไลน์
9 ชั่วโมง
ขอบคุนมากมายคัฟ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1430
พลังน้ำใจ
1430
Zenny
6827
ออนไลน์
291 ชั่วโมง
ขอบคุนครับ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
278
พลังน้ำใจ
516
Zenny
1247
ออนไลน์
92 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
673
พลังน้ำใจ
808
Zenny
3954
ออนไลน์
121 ชั่วโมง

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1512
พลังน้ำใจ
1612
Zenny
6474
ออนไลน์
812 ชั่วโมง

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
1053
พลังน้ำใจ
574
Zenny
-139
ออนไลน์
359 ชั่วโมง
ขอบคุนครับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
2054
พลังน้ำใจ
2621
Zenny
10139
ออนไลน์
431 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2605
พลังน้ำใจ
23945
Zenny
38939
ออนไลน์
2280 ชั่วโมง
ขอบคุณมากๆครับ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
541
พลังน้ำใจ
679
Zenny
156
ออนไลน์
324 ชั่วโมง
ขอบคุนคับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1736
พลังน้ำใจ
1456
Zenny
-96
ออนไลน์
698 ชั่วโมง

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1484
พลังน้ำใจ
1541
Zenny
6736
ออนไลน์
824 ชั่วโมง
ขอบคุณมากนะ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
465
พลังน้ำใจ
1984
Zenny
1781
ออนไลน์
165 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
465
พลังน้ำใจ
1984
Zenny
1781
ออนไลน์
165 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2319
พลังน้ำใจ
19430
Zenny
2213
ออนไลน์
1152 ชั่วโมง
ขอบคุณมาก

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
8489
พลังน้ำใจ
33720
Zenny
27141
ออนไลน์
1742 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
512
พลังน้ำใจ
3760
Zenny
1967
ออนไลน์
304 ชั่วโมง
ชักอยากรู้ซะแล้วสิ
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-5-4 01:56 , Processed in 0.119570 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้