ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 43

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เซ็กซี่อะไร ชุดธรรมดาเอง”ผมบอกแกยิ้มๆ ไม่ได้ถ่อมตัวแต่พูดเรื่องจริงถ้าไม่ไปไหนหรือออกไปใกล้ๆก็เสื้อยืด เสื้อกล้าม กางเกงขาสั้น
“เหรอ ระวังงานเข้านะคะคุณน้องใส่แบบนี้ คริคริ”แกทำหน้าทำตาใส่พร้อมกับหัวเราะคิกคักก่อนจะเดินตามแกเข้าไปเพราะทนแรงแกดึงปนคะยั้นคะยอไม่ไหว
“แล้วน้องแทนคุยอะไรด้วยล่ะ”ก่อนจะถึงโซนไอ้ไผ่ พี่กี้จับแขนผมให้หยุดพร้อมกับถามอีกครั้ง
“ก็ถามว่ามารอใคร ชื่ออะไร แค่นี้แหละ”ผมตอบไปตามความจริง แกพยักหน้า
“อืม ๆ แต่ระวังไว้ก็ดี นั่นน่ะเสือไบตัวพ่อเลยแต่ปกติเขาไม่ค่อยเข้าหาใครก่อนนะ ถึงจะมีคนหน้าตาดีมากหน้าหลายตาเข้าไปคุยทักทายด้วยก็เถอะเขาค่อนข้างถือตัว พี่รู้ตั้งนานแล้วล่ะว่าเขามองฝิ่น ตั้งแต่มารอไอ้ไผ่วันแรกๆแล้ว คิดอยู่เหมือนกันว่าต้องสนใจแน่ๆอย่างที่คิดเลย หึหึ”แกพูดถึงผู้ชายคนเมื่อกี้ แบบให้ผมรู้ว่าเป็นคนยังไง ผมก็ยิ้มตอบก่อนจะพาเดินไปนั่งตรงข้างหลังเคาน์เตอร์ไม่ไกลจากมันมากนัก เห็นมันกำลังผสมเหล้าอย่างคล่อง ปากก็บอกไอ้เจมส์เด็กที่มันเอาเหล้าไปให้ผมนั่นแหละ มันบอกว่าไอ้เจมส์หัวไว สอนง่าย อีกไม่นานคงจะทำได้แล้ว ส่วนพี่อีกคนชื่อพี่ต้นอายุมากกว่ามันแกก็คล่องเหมือนกันเพราะเป็นมาบ้างเพียงแต่รู้ทริคเพิ่มจากไอ้ไผ่อีกหน่อย เกือบลืมเด็กผู้ชายอีกคนชื่อ ไอ้พั้นซ์เป็นลูกพี่ลูกน้องพี่กี้ หน้าตาน่ารัก ผมรู้สึกว่ามองผมไม่ค่อยเป็นมิตรนักยิ่งรู้ว่าผมกับมันเป็นอะไรกันต่อหน้าไม่เท่าไรแต่ถ้าผมอยู่คนเดียวชอบเข้ามาพูดกำกวมชวนให้สงสัย ผมดูออกว่าชอบไอ้ไผ่แต่ผมไม่อยากสร้างปัญหาให้มันกับพี่กี้ เลยต้องระงับอารมณ์ไว้แต่อย่ามาเยอะให้มากนัก
“มาช้าจังวะ”เสียงพูดข้างตัวดังขึ้น ไม่ต้องบอกใช่ไหมครับว่าใคร มาถึงก็เอามือล็อคคอผมทันทีเลย คอแทบหัก
“ก็ไม่ได้มาเร็ว อื้อ”ผมลอยหน้าลอยตาบอกมัน ก่อนจะเงียบเมื่อโดนปิดปาก
“ปากดี”มันจุ๊บปากผมครับ มองหน้าผมด้วยสายตาที่รู้เลย ผมเข้าใจนะว่าเราไม่ได้มีอะไรกันมาก็นานแล้วเพราะติดงานมหาลัยและผมเพิ่งรู้ว่ามันเตรียมตัวจะต้องออกค่ายหลังจากกลับมาจากบ้านช่วงปิดสองอาทิตย์ มันชวนผมไปบ้านมันด้วย มันไม่ได้บังคับเพราะมันรู้ว่าผมก็คงอยากกลับไปหาปู่ที่กระบี่ แต่ผมบอกปู่แล้วล่ะว่าจะไปเที่ยวบ้านรุ่นพี่ ท่านยังแซวเลยว่ารุ่นพี่คนนี้มีอะไรดีถึงได้ทำให้น้องไปบ้านเขาได้ ผมก็หัวเราะกลบเกลื่อนไปเรื่อยๆ เอาไว้ท่านลงมาค่อยบอกดีกว่าคุยทางโทรศัพท์ไม่ค่อยดีเท่าไร
“แน่นอน”ผมยิ้มรับ ทำเอามันงงไปเลย ก่อนจะบีบจมูก แสยะยิ้มแบบขนลุกมาก แม่งต้องมีอะไรแน่เลย
“นั่งอ่อยใคร”นั่นไงลางสังเห่า ไม่ผิดเลยกู พี่กี้ไม่ได้ฟ้องมันแน่เพราะแกไม่ใช่คนแบบนั้น แล้วใคร ก่อนจะมองไปก็เห็นไอ้เด็กนั่นยืนยิ้มเหมือนจะเยาะ ก่อนหน้าผมเห็นแล้วล่ะว่ามันหน้างอที่เห็นไอ้ไผ่มันจูบผม กูรู้แล้วใครที่สาระแนไม่เข้าเรื่อง
“ใครอ่ะ”ผมยกตัวเองไปนั่งตักแล้วเอามือโอบคอมัน ทำหน้าแอ๊บสุดฤทธิ์ มองทางหางตาไอ้เด็กนั่นหุบยิ้มเลย รู้จักดอกฝิ่นน้อยไป ไอ้ไผ่งงที่เห็นผมทำอ้อนใส่มัน ก่อนจะหรี่ตามองหน้าผมที่ยิ้มยั่วๆ
“รู้แล้วจะถามเหรอ”มันถามผมกลับเอามือจับเอวก่อนจะเลื่อนลงไปที่ก้น ยิ่งทำให้ไอ้เด็กนั่นแทบเต้นเลย เอากะกูสิเล่นกับใครไม่เล่น
“ไม่รู้จัก นั่งเฉยๆไม่ได้อ่อยนะ มาเอง”ผมส่ายหน้าไปมาเอาจมูกถูจมูกโด่งมัน ข้างล่างก็เบียดเข้าไปอีก เฮ้ย อะไรดันก้นกูเนี่ยะ
“เหรอ เอาไว้ไปเค้นที่ห้องดีกว่ามั้ยแบบนี้”มันบอกผมกลับมาทั้งตาทั้งปากโคตรเจ้าเล่ห์เลย มือก็บีบก้นไปด้วย
“ถ้าไม่ยอมล่ะ”ผมยั่วมันต่อ เหมือนจะเห็นไอ้เด็กเวรนั่นกัดปากแล้วครับ
“ก็ขัดขืนให้ได้แล้วกัน หึหึ”มันแสยะยิ้มบอกผมแบบมั่นใจมาก ผมบีบจมูกมันบ้าง ไอ้เด็กนั่นเดินสะบัดหน้าไปแล้วครับ แต่ผมก็ยังคงนั่งอยู่อย่างนั้นแหละ เอาใจมันหน่อยไม่อยากให้มันหงุดหงิดไม่งั้นอาจจะลุกไม่ขึ้นได้
“ปู่มาเมื่อไหร่”จู่ๆมันก็ถามผมขึ้นมา มือก็ยังอยู่ที่เดิม
“อาทิตย์หน้ามั้งถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลง”ผมบอกมัน มือยังโอบคออยู่ไม่รู้จะวางไว้ไหน เกิดไปวางบนหัวมันคงด่าเข้าให้ นอกจากชิมิๆกันอยู่ถึงวางได้จิกได้ด้วย
“งั้นนอนกับกูทั้งอาทิตย์เลย”จะพูดอ้อนๆหวานๆกับกูมั่งไม่มีล่ะ ตรงตลอด ผมค้อนใส่มันเพราะรู้ความหมายว่าคงไม่นอนเฉยๆอย่างเดียวแน่ ยิ่งแพ้พนันมันด้วยยิ่งแล้วใหญ่
“สถุล”ผมว่าแล้วก็ดึงหัวมันด้วย มันหัวเราะใส่หน้าผม
“ก็มึงชอบ”ไม่มีสลด ยักคิ้วกวนตีนกูอีก ยังไงก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าผมคิดแต่เรื่องแบบนั้นกับมันหรอกนะ บางครั้งไปนอนก็นอนจริงๆ กอดบ้างไม่กอดบ้างส่วนใหญ่ผมจะกอดก่อนประจำมันให้ความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยดี แต่มันบ่นร้อนมั่ง รำคาญมั่ง แต่ตื่นมามันก็กอดอยู่ทุกทีมันคงละเมอมากกว่า อดน้อยใจไม่ได้ทีเวลาทำเรื่องอย่างว่าไม่เห็นมันจะบ่นร้อนหรือรำคาญเลยแถมยังแช่เอาไว้อีก กูซะอีกที่ต้องบ่นไม่ใช่มึง ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมคิดกับมันเกินคำว่าชอบไปแล้วล่ะ แต่มันล่ะคิดยังไง จะถามดีมั้ยถ้าถามแล้วจะเกิดอะไร ทำไมผมต้องมานั่งคิดด้วยวะ ทั้งที่ตอนนี้ความสัมพันธ์เราก็จัดว่าดีอยู่
“เฮ้ย หลับไง”เสียงมันปลุกความคิดผมให้ตื่นทันที ไม่รู้เอาหน้าไปซุกกับอกมันตั้งแต่เมื่อไร
“รีบไปทำงานเลย”ผมไล่มันพาตัวเองลงมานั่งที่เดิม มันมองผมหัวจดตีนยิ้มๆ คิดว่าโดนมันด่าแน่ที่แต่งตัวแบบนี้มา
“ไม่ต้องรีบ ยังไงก็เช้า หึหึ”มันกระซิบข้างหู ก่อนจะเดินออกไป
“ไอ้บ้า”ผมว่ามันอุบอิบ คิดว่าตอนนี้หน้าแดงแน่ๆ
“หวานนะคะคุณน้อง กะว่าถ้ายังไม่เลิกเลิฟซีนพี่จะเปิดห้องให้เลย”พี่กี้ส่งเสียงแซวมาก่อนจะนั่งข้างๆ
“นั่นหวานแล้วเหรอ”ผมย้อนถามแกเบะปากหน่อยๆ แกหัวเราะ
“โอ๊ย ไอ้ไผ่มันทำได้ขนาดนี้ก็ดีแล้วคะ ตั้งแต่พี่รู้จักมันมานะถึงจะไม่นานเท่าไร บอกได้เลยไม่เคยเห็นมันมองใครด้วยสายตาแบบนี้เลย”พี่กี้พูดกับผมแถมทำท่ารับประกันด้วย
“ยังไงอ่ะพี่”ผมถามแกงงๆ พี่กี้ส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา
“นี่ถามจริงเถอะ คบกันมานี่เคยเปิดใจคุยกันมั่งมั้ยเนี่ยะ หรือเปิดผ้ากันอย่างเดียว หืม”แกพูดไม่อ้อมมากนักแต่รู้ถึงความหมายได้เลย
“พี่กี้ ไม่พูดด้วยแล้ว”ผมโวยก่อนจะหันหน้าหนีแกที่ตอนนี้หัวเราะชอบใจใหญ่เลย
“ฮ่าๆๆ ทำอาย แหมร้ายเดียงสาจริงๆเด็กพวกนี้ปากแข็งกันเข้าไป ไปล่ะ”แกจีบปากจีบคอว่าผมเลยก่อนจะลุกผละไป แต่ชะงักหันมา
“ฝิ่น ถ้าเกินเลยไปก็จัดได้นะ ไม่ต้องเกรงใจถึงจะเป็นน้องพี่ก็เถอะ ถ้าทำไม่ดีพี่ก็ไม่ชอบ”แกบอกด้วยน้ำเสียงว่าไม่ได้ล้อเล่น ผมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่พยักหน้ารับ แกยิ้มก่อนจะเดินออกไป ไอ้เจมส์ก็สวนเข้ามาพร้อมกับเหล้าสีสวยสองแก้ว
“อภินันทนาการจากแฟนครับ บังคับว่าต้องดื่มให้ได้เพื่อความเร้าใจ”ไอ้เจมส์พูดใส่ผมยิ้มๆ
“อย่าไปบ้าตามมัน”ผมพูดกับไอ้เจมส์ แต่ตาก็มองมันที่ยืนทำหน้านิ่งโดยมีไอ้เด็กนั่นยืนข้างๆแบบทำเป็นสนใจงาน
“ถ้าบ้าแล้วหล่อแบบนั้นผมก็อยากเป็นนะ แม่ง เจ๋งจริงศิษย์พี่กูมีแต่คนจ้องจะงาบ  แต่พี่แกไม่เคยวอกแวกสักที สงสัย  จะเกลียมัวว่ะ”มันพูดล้อผม กลัวบ้านมึงสิกูพูดขัดหูนิดเดียวขากูนี่เดินขัดเป็นวันเลย ไอ้เจมส์มันชื่นชมไอ้ไผ่มาก ไม่รู้มึงจะปลื้มอะไรมันนักหนา มันเหมือนรู้ว่าผมมองอะไรอยู่ถึงได้พูดออกมาแบบนี้ ผมมองหน้ามันก่อนยักไหล่แบบไม่ใส่ใจ แต่อย่านึกว่าจะไม่สนใจนะ บอกได้เลยชะตาขาดแน่ถ้าผมกับมันยังคบกันอยู่แล้วกล้าทำ
“ไอ้เจมส์ พี่ไผ่เรียก อู้งานเหรอ อุ้ย นึกว่าคุยกับใคร”เสียงเล็กเรียกขัดขึ้นมาก่อนจะทำเสียงแบบเสแสร้งในตอนท้าย
“สงสัยจะหวงที่เห็นมาคุยกับแฟนแกนาน”ไอ้เจมส์พูดกับผมยิ้มๆแต่รู้ได้เลยว่ามันต้องการจะสื่ออะไร ผมก็พยักหน้า มันชักสีหน้าเลยครับ สองคนนี้ไม่ค่อยลงกันเท่าไรไอ้พั้นซ์มันขี้ฟ้องประมาณว่าเป็นน้องพี่กี้ ไอ้เจมส์ก็ปากหมาชอบว่ามันเพราะมันก็เป็นน้องพี่บีมแฟนพี่กี้แต่มันไม่เคยใช้อภิสิทธิ์อะไรทำตัวเสมอทุกคนแหละถึงมันจะท่าทางกวนตีนไม่แพ้ศิษย์พี่มัน
“แต่เป็นผมก็หวงนะมีแฟน ไม่ใช่สิ เมียดีกว่าขลังดี ออกจะสวย เอ็กส์ขนาดนี้ อิจฉาจริงๆเลย มิน่าแกไม่ชายตามองใครเลย โดยเฉพาะ อืม ไม่พูดดีกว่า คริคริ”มันยังไม่หยุดครับพูดต่ออีก ไอ้เด็กบ้านั่นแทบเต้นเลย ผมยิ้มเฉยๆ ไม่อยากจะทำท่าสะใจเท่าไร เพราะจัดการแสดงให้มันดูไปเยอะแล้ว ทั้งที่ในใจกูอยากจะควักทิปให้ไอ้เจมส์จริงๆ
“ไอ้เจมส์”
“ไอ้พั้นซ์”
ตอนนี้เหมือนนั่งดูเด็กๆทะเลาะกัน ผมมองหน้ามันสองคนแบบจะห้ามดีไหมวะ เกิดมันหาว่าเสือกล่ะ ไอ้เจมส์น่ะไม่เท่าไร แต่ไอ้เด็กนี่สิยิ่งไม่ชอบหน้าผมอยู่ด้วย
“ทำอะไรกัน ไม่ไปดูแลลูกค้า”เสียงนิ่งๆแต่พอจะหยุดมันสองคนได้ ไอ้เจมส์ยักไหล่ทำหน้ากวนๆใส่ ก่อนจะเดินออกไป ไอ้เด็กนั่นจับแขนไอ้ไผ่ กล้านะมึงต่อหน้ากู
“มันว่าพั้นซ์ ๆ แค่มาตามให้มันออกไปข้างนอกไม่ใช่มัวมาคุยไร้สาระอยู่”มันฟ้องไอ้ไผ่ ฟังดูเหมือนมึงว่ากูไปด้วยนะเนี่ยะ ไอ้ไผ่แกะมือมันออกไม่แรงนัก ถ้ามึงไม่แกะออกกูจะลุกไปแงะเอง มันหันมามองหน้าผมที่หยิบเหล้ากระดกทีเดียวสองแก้วเลย ดับอารมณ์ก่อนองค์จะประทับร่าง
“ไปทำงานได้แล้ว”มันพูดเฉยๆ ไอ้เด็กนั่นทำหน้างอ เดี๋ยวมึงจะหน้าหักถ้ายังสีผัวกูอยู่
“ไม่เก็บแก้วไปด้วยเหรอ”ผมไม่ได้เอ่ยชื่อใครแต่บอกหน้าตาเฉยๆ ก่อนที่ไอ้ไผ่กับเด็กนั่นจะเดินออกไป มันหยุดหันมามองหน้าผมที่ยักคิ้วใส่มันบ้าง มันหันไปมองไอ้พั้นซ์ที่ทำหน้าแบบอย่าบอกนะว่าต้องเป็นมัน แต่ไม่ทันแล้วครับ มันแทบจะเดินลงส้นมาเลยแต่ไม่กล้าทำมากนักหยิบแก้วใส่ถาดมองหน้าผมแบบจะแดกหัวเลยถ้าทำได้นะ หมุนตัวเดินออกไป ไอ้ไผ่หันมามองหน้าผมก่อนจะยกยิ้มเดินเข้ามาหาก้มลงมาจูบแล้วกัดปากล่างเบาๆ
“ร้ายนักนะ”มันกระซิบยิ้มๆแล้วเดินออกไป ผมอมยิ้มนึกว่ามันจะว่าซะอีกที่บังอาจไปพูดแบบนั้นใส่ ช่วยไม่ได้อยากเยอะก่อนด้วยนี่หว่าผมนั่งรอมันจนเผลอหลับก่อนจะมารู้สึกว่ามีคนปลุก ลืมตาก็เห็นว่าเป็นมันที่เปลี่ยนชุดแล้ว มันใส่เสื้อกล้ามสีขาวพอดีตัวกางเกงยีนส์ขาดริ้วๆสีดำหุ้มส้นด้วยผ้าใบสีเดียวกับเสื้อ สะพายเป้ตัวเก่งมันแหละ ผมลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินตามมัน มันจับผมหยุดก่อนจะขยุ้มคอเสื้อผมให้มาชิดมัดด้วยหนังยาง ปากก็บ่น เวลามันบ่นปากน่าจูบดีวะ เริ่มจะจิตเหมือนมันแหละ
“ใส่มาทำเชี่ยไรคอกว้างขนาดนี้ กลับไปมึงรีบถอดเลยนะ”มือก็มัดปากก็บ่น คำพูดฟังแล้วคันหูแปลกๆ
“กูใส่มาตั้งนานแล้วเพิ่งจะบ่น”ผมย้อนมัน มันอ้าปากจะพูด ผมเลยดึงหน้ามันลงมาจูบปิดปากซะเลย ตอนแรกมันอึ้งก่อนจะจูบตอบกลับมาบ้าง มันดันผมติดผนังห้องมือขยุ้มหน้าอกแบนๆก่อนจะลงไปก้นที่ดันมีเนื้อมากกว่าอก โต้ตอบกันพักใหญ่
“ที่นี่เลยไหม”มันถามเสียงหื่นมาก เคารพสถานที่บ้างเถอะมึง
“จวยเหอะ มันแคบ”ผมว่ามัน ก่อนจะอุบอิบตอนท้าย มันเลิกคิ้วแล้วปล่อยหัวเราะออกมา กอดคอผมให้เดินตามมือก็ขยี้หัวผมไปด้วย เราพากันเดินไปจนถึงหน้าร้านที่ตอนนี้คนเริ่มทยอยกลับแล้ว มันบอกให้ผมยืนรอตรงนี้ก่อนจะเดินไปหาพี่กี้ที่ยื่นซองสีขาวให้ โดนไล่ออกเหรอวะ หุหุ พูดเล่นครับ เป็นซองเงินน่ะ แกจ่ายมันเป็นอาทิตย์ พักหลังมันได้ก็เอามาให้ มันบอกขี้เกียจเก็บจะใช้ก็ใช้ ผมก็เลยเอาไปใช้เวลาไปไหนด้วยกันก็เอาเงินนี่แหละจ่าย เห็นอย่างนี้ไม่ใช่น้อยเลยมันได้มากกว่าคนทำงานประจำทั่วไปอีก แถมทำแค่สามวันต่ออาทิตย์ด้วย ยังไม่รวมทริปที่แขกยัดเยียดให้อีกมันบอก ส่วนใหญ่มันก็ให้เด็กๆในร้านไป ผมเคยแซวมันว่ามึงหักคอพี่กี้จ่ายหรือเปล่าวะ มันบอกฝีมือล้วนๆ ไม่ค่อยเลยมึงเรื่องหลงตัวเองพอกับกู หุหุ
“จะกลับแล้วเหรอ”เสียงนี้อีกแล้ว ผมหันไปก็เห็นเขายิ้มให้แบบโปรยเสน่ห์ใส่เลย ถ้าไม่มีแฟนคงจะต้องพิจารณาสักหน่อย ผมไม่ตอบแต่ยักคิ้วแทน มันก็ยังยิ้มให้
“ถ้าจะหวงจริง”เขาพูดยิ้มๆเกือบจะขำแต่กลั้นไว้ พลางเอามือชี้คอเสื้อที่ไอ้บ้านั่นเอาหนังยางมามัดให้ อับอายจริงๆ
“บอกชื่อหน่อยสิ อยากรู้จัก”เขายังตื้อถามชื่อผม สายตาก็มองผมอย่างกับจะทะลุเข้าไปข้างใน น่ากลัวไปไหม
“รู้ว่าแฟนหวงแล้วยังอยากรู้จักอีกเหรอ”ผมพูดออกไป เล่นสักหน่อยก็ดี เขาเลิกคิ้ว
“ยิ่งหวงก็ยิ่งอยากรู้จัก”เขาพูดย้อนกลับมา
“พูดแบบนี้กับทุกคน”ผมถามกลับไปอีก
“เปล่า คนแรก”ถ้าเป็นคนอื่นได้ฟังคงปลื้มน่าดู แต่ผมบอกตรงๆว่าไม่ปลื้ม
“น่าประทับใจ”ผมยกยิ้ม แต่ถ้าดูออกจะรู้ได้เลยว่าประชด
“พูดจริง”ยังยืนยันคำเดิม
“แต่ไม่อยากรู้จัก”ผมตัดบทฉับเลย เล่นเอาอีกฝ่ายเงียบเลยครับ พอดีกับมีมือมาวางที่ไหล่
“ไปได้ยัง”มันพูดแต่ตามองไอ้คนตรงหน้า สรุปมันถามผมหรือไล่ไอ้แทน เรียกอย่างนี้ดีกว่า
“แฟน”มันเลิกคิ้วถามผม ผมกำลังจะอ้าปากพูด เจอมันบีบไหล่เข้าให้แต่ไม่แรงนัก
“ไม่ใช่”มันพูดเฉยๆ ผมมองหน้ามัน อ้าวไอ้นี่อย่ามาหักหน้ากูตอนนี้นะมึง ไอ้แทนยกยิ้มหันมามองผม แต่ก็ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทัน เมื่อได้ฟังคำตอบถัดมาที่ทำเอามันอึ้งไปเลยครับ
“ผัว”สั้นๆแต่มีความหมายมากกกกผมมองหน้ามันที่ยักคิ้วให้ผม ทำกูใจหายนะมึง
“เป็นบาร์เทนเดอร์ที่นี่ไม่ใช่เหรอ”มันถามไอ้ไผ่หน้าเฉยมากแต่ฟังเหมือนดูถูก
“แล้วทำไม”ไอ้ไผ่ย้อนถามกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ตามองแทบจะทะลุไอ้คนถามเลย
“ก็ ไม่ทำไม แต่”มันพูดแล้วยิ้มกวนตีนมากในตอนนี้ไอ้ไผ่แสยะยิ้มสวนทันควันเลย

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

tonmai12345

ขอบคุณครับ

game6969

ขอบคุนมากมายคัฟ

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ

dung

ขอบคุณมากๆครับ

GBOMK

ขอบคุนคับ ^^

cawee

        ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Yhoon

4_NAY

แน่มากไหมนี่ ไอ้แทน

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ